Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να ακολουθούν το σωστό μονοπάτι της πίστης στον Θεό, υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία παραμένουν μπερδεμένοι. Είναι ακόμα σε πλήρη σύγχυση σχετικά με το έργο του Θεού και με πολύ από το έργο που πρέπει να κάνουν οι ίδιοι. Αυτό οφείλεται, από τη μία, στην απόκλιση που υπάρχει ανάμεσα στην εμπειρία τους και στα όρια της ικανότητας κατανόησής τους. Από την άλλη, οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο του Θεού δεν έχει φέρει ακόμα τους ανθρώπους σε αυτό το στάδιο. Συνεπώς, όλοι αμφιταλαντεύονται σχετικά με τα περισσότερα πνευματικά ζητήματα. Όχι μόνο δεν έχετε ξεκαθαρίσει σε τι πρέπει να εισέλθετε, αλλά είστε ακόμα περισσότερο αδαείς σχετικά με το έργο του Θεού. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από απλώς ένα θέμα των ατελειών που υπάρχουν μέσα σας: Πρόκειται για ένα τεράστιο μειονέκτημα που είναι κοινό σε όλους όσοι ανήκουν στον θρησκευτικό κόσμο. Σε αυτό εντοπίζεται ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, οπότε αυτό το μειονέκτημα αποτελεί ένα κοινό ελάττωμα όλων εκείνων που Τον αναζητούν. Κανένας δεν έχει γνωρίσει ποτέ τον Θεό ούτε έχει δει ποτέ το πραγματικό Του πρόσωπο. Εξαιτίας αυτού γίνεται το έργο του Θεού τόσο κοπιαστικό όπως το να κινείς βουνά ή να στραγγίζεις τη θάλασσα. Τόσοι έχουν θυσιάσει την έμβια κατάστασή τους για το έργο του Θεού· τόσοι έχουν εξαλειφθεί λόγω του έργου Του· τόσοι έχουν βασανιστεί μέχρι θανάτου για χάρη του έργου Του· τόσοι, με τα μάτια γεμάτα δάκρυα αγάπης για τον Θεό, πέθαναν αδίκως· τόσοι ήρθαν αντιμέτωποι με βάρβαρους και απάνθρωπους διωγμούς… Δεν οφείλεται το γεγονός ότι συνέβησαν αυτές οι τραγωδίες στην έλλειψη γνώσης των ανθρώπων για τον Θεό; Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν γνωρίζει τον Θεό να έχει το θράσος να έλθει ενώπιόν Του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που πιστεύει στον Θεό, αλλά παρόλα αυτά Τον καταδιώκει, να έχει το θράσος να εμφανιστεί ενώπιόν Του; Δεν πρόκειται για ανεπάρκειες που χαρακτηρίζουν αποκλειστικά όσους ανήκουν στον θρησκευτικό κόσμο, αλλά για ανεπάρκειες που είναι κοινές και σ’ εσάς και σ’ αυτούς. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό χωρίς να Τον γνωρίζουν. Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και δεν έχουν Τον τρέμουν μέσα στην καρδιά τους. Υπάρχουν ακόμα και εκείνοι που, φανερά και αναίσχυντα, τελούν το έργο που οι ίδιοι οραματίζονται μέσα σ’ αυτό το ρεύμα, και τριγυρνούν κάνοντας το έργο που έδωσε ως αποστολή ο Θεός σύμφωνα με τις δικές τους απαιτήσεις και υπερβολικές επιθυμίες. Πολλοί ενεργούν με ακρότητες, χωρίς καμία εκτίμηση για τον Θεό, ακολουθώντας μόνο τη δική τους βούληση. Δεν είναι όλα αυτά τα παραδείγματα η τέλεια προσωποποίηση της εγωιστικής καρδιάς των ανθρώπων; Δεν εκδηλώνουν αυτά τα παραδείγματα το πλεόνασμα της απάτης που βρίσκεται εντός των ανθρώπων; Οι άνθρωποι μπορεί όντως να είναι εξόχως ευφυείς, όμως πώς είναι δυνατόν τα χαρίσματά τους να υποκαθιστούν το έργο του Θεού; Οι άνθρωποι μπορεί όντως να νοιάζονται για το φορτίο του Θεού, όμως δεν μπορούν να ενεργούν τόσο εγωιστικά. Είναι οι πράξεις των ανθρώπων πραγματικά θεϊκές; Μπορεί να είναι κανείς εκατό τοις εκατό βέβαιος; Το να γίνεται κανείς μάρτυρας του Θεού, το να κληρονομεί τη δόξα Του —με αυτά ο Θεός κάνει μια εξαίρεση και ανυψώνει τους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να το αξίζουν; Το έργο του Θεού έχει μόλις ξεκινήσει και τα λόγια Του έχουν μόλις αρχίσει να εκφέρονται. Σε αυτό το σημείο, οι άνθρωποι νιώθουν καλά με τον εαυτό τους, μα αυτό δεν επιβάλλει απλώς την ταπείνωση; Καταλαβαίνουν ελάχιστα πράγματα. Ακόμα και οι πιο χαρισματικ οί θεωρητικοί, οι πιο εύγλωττοι ρήτορες, δεν μπορούν να περιγράψουν στο σύνολό της την αφθονία του Θεού, άρα, πολύ λιγότερο μπορείτε εσείς; Δεν θα πρέπει να βάζετε τη δική σας αξία πιο ψηλά από τους ουρανούς, μα θα πρέπει να θεωρείτε τον εαυτό σας ότι είναι πιο χαμηλά και από καθέναν από εκείνους τους λογικούς ανθρώπους που αναζητούν την αγάπη για τον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι απ’ όπου θα εισέλθετε: το να βλέπετε τον εαυτό σας με διαφορά πιο μικρό από όλους τους άλλους. Γιατί νομίζετε ότι είστε τόσο ψηλά; Γιατί έχετε τον εαυτό σας σε τόσο μεγάλη εκτίμηση; Στο μακρύ ταξίδι της ζωής, δεν έχετε κάνει παρά μόνο τα πρώτα λίγα βήματα. Το μόνο που βλέπετε είναι το χέρι του Θεού, όχι ολόκληρο τον Θεό. Είναι επιβεβλημένο να δείτε περισσότερο από το έργο του Θεού, να ανακαλύψετε περισσότερα από αυτά στα οποία πρέπει να εισέλθετε, επειδή δεν έχετε αλλάξει παρά ελάχιστα.

Καθώς ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση και μεταμορφώνει τη διάθεσή του, το έργο Του δεν σταματάει ποτέ, επειδή οι άνθρωποι είναι ανεπαρκείς σε πάρα πολλά και υπολείπονται κατά πολύ από τα πρότυπα που θέτει ο Θεός. Συνεπώς, μπορεί να ειπωθεί ότι στα μάτια του Θεού θα είστε για πάντα σαν νεογέννητα μωρά, έχοντας ελάχιστα από τα στοιχεία που Τον ικανοποιούν, επειδή δεν είστε τίποτε άλλο παρά δημιουργήματα στα χέρια του Θεού. Αν κάποιος υποπέσει σε αυταρέσκεια, δεν θα γίνει απεχθής για τον Θεό; Το να λέτε ότι μπορείτε να ικανοποιήσετε τον Θεό σήμερα είναι το να μιλάτε από την περιορισμένη οπτική του σαρκικού σώματός σας· αν στ’ αλήθεια βρισκόσασταν σε αναμέτρηση με τον Θεό, θα βγαίνετε πάντοτε χαμένοι από το πεδίο της μάχης. Η σάρκα του ανθρώπου δεν έχει καταφέρει να νικήσει ούτε μία φορά. Μόνο μέσα από το έργο του Αγίου Πνεύματος έχει τη δυνατότητα ο άνθρωπος να αποκτήσει αντισταθμιστικά χαρακτηριστικά. Στην πραγματικότητα, από τα μυριάδες πράγματα που ανήκουν στην πλάση του Θεού, ο άνθρωπος είναι το πιο ασήμαντο. Παρόλο που είναι κύριος των πάντων, ο άνθρωπος είναι ο μόνος ανάμεσά τους που υπόκειται στον δόλο του Σατανά, ο μόνος που πέφτει θύμα της διαφθοράς του Σατανά με αναρίθμητους τρόπους. Ο άνθρωπος δεν ήταν ποτέ κυρίαρχος του εαυτού του. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζούνε στο βρομερό μέρος του Σατανά και γίνονται αντικείμενα της χλεύης του. Τους κοροϊδεύει με τον έναν και με τον άλλον τρόπο, μέχρι που να γίνονται ζωντανοί-νεκροί, υπομένοντας κάθε μεταστροφή, κάθε κακουχία στον κόσμο των ανθρώπων. Και αφού παίξει μαζί τους, ο Σατανάς βάζει ένα τέλος στο πεπρωμένο τους. Έτσι, οι άνθρωποι περνάνε όλη τους τη ζωή μέσα στη θολούρα και τη σύγχυση, χωρίς να απολαύσουν έστω και για μία φορά όλα τα ωραία πράγματα που έχει προετοιμάσει γι’ αυτούς ο Θεός. Αντιθέτως, καταστρέφονται από τον Σατανά και γίνονται κουρέλια. Σήμερα έχουν καταστεί τόσο εξασθενημένοι και ράθυμοι, που απλώς δεν έχουν καμία ροπή να προσέξουν το έργο του Θεού. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη ροπή να προσέξουν το έργο του Θεού, η εμπειρία τους είναι καταδικασμένη να παραμένει για πάντα αποσπασματική και ημιτελής, ενώ η είσοδός τους θα παραμείνει για πάντα ένας κενός χώρος. Στα χιλιάδες χρόνια που έχουν περάσει από τότε που ο Θεός ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, πολλοί με μεγαλόπνοα ιδεώδη έχουν χρησιμοποιηθεί από τον Θεό για να εργαστούν για Εκείνον μέσα στην πάροδο του χρόνου· όμως, αυτοί που γνωρίζουν το έργο Του είναι τόσο λίγοι, σχεδόν ανύπαρκτοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, αμέτρητοι είναι αυτοί που διατηρούν μια στάση αντίστασης απέναντι στον Θεό, ενώ ταυτόχρονα εργάζονται για Εκείνον, γιατί, αντί να κάνουν το έργο Του, στην ουσία κάνουν ανθρώπινο έργο από μια θέση που τους έδωσε ο Θεός. Μπορεί αυτό να ονομαστεί έργο; Πώς μπορούν να εισέλθουν; Η ανθρωπότητα έχει πάρει τη χάρη του Θεού και την έχει θάψει. Εξαιτίας αυτού, με την πάροδο των γενεών, αυτοί που κάνουν το έργο του Θεού έχουν ελάχιστη είσοδο. Απλούστατα δεν μιλούν για τη γνώση του έργου του Θεού, επειδή κατανοούν ελάχιστα από τη σοφία του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι, παρόλο που υπάρχουν πολλοί που έχουν υπηρετήσει τον Θεό, δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν πόσο ύψιστος είναι, γι’ αυτό έχουν όλοι παρουσιαστεί οι ίδιοι σαν θεός, ώστε να τους λατρεύουν οι άλλοι.

Τόσα χρόνια ο Θεός παραμένει κρυμμένος μέσα στη δημιουργία. Τόσες φορές, πίσω από ένα ομιχλώδες πέπλο, έχει παρατηρήσει την άνοιξη και το φθινόπωρο να έρχονται και να φεύγουν, τόσες ημέρες και νύχτες έχει κοιτάξει προς τα κάτω, από τον τρίτο ουρανό, επί μήνες και χρόνια ολόκληρα περπατά ανάμεσα στους ανθρώπους. Κάθεται τόσον καιρό επάνω από όλους τους ανθρώπους, περιμένοντας ήσυχα να περάσουν τόσοι παγωμένοι χειμώνες. Ούτε μία φορά δεν έχει εμφανιστεί ανοιχτά σε κανέναν, παραμένοντας πάντοτε αθόρυβος, και φεύγει χωρίς να αφήσει κανένα σημάδι και επιστρέφει εξίσου σιωπηλά. Ποιος μπορεί να γνωρίζει το πραγματικό Του πρόσωπο; Δεν έχει μιλήσει ποτέ του στους ανθρώπους, δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στους ανθρώπους. Πόσο εύκολο είναι για τους ανθρώπους να κάνουν το έργο που έχει δοθεί ως αποστολή από τον Θεό; Ελάχιστα καταλαβαίνουν ότι το να Τον γνωρίζουν είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα. Σήμερα, ο Θεός έχει μιλήσει στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, επειδή η ζωή-είσοδός του είναι υπερβολικά περιορισμένη και ρηχή. Από τη δική Του οπτική γωνία, οι άνθρωποι είναι εντελώς ακατάλληλοι για να εμφανιστούν ενώπιον του Θεού. Κατανοούν ελάχιστα τον Θεό και είναι εξαιρετικά αποξενωμένοι από Αυτόν. Επιπροσθέτως, οι καρδιές με τις οποίες πιστεύουν στον Θεό είναι υπερβολικά περίπλοκες και απλώς δεν φυλάνε την εικόνα του Θεού στα βάθη της καρδιάς τους. Ως αποτέλεσμα, η κοπιαστική προσπάθεια του Θεού και το έργο Του, σαν κομμάτια χρυσού θαμμένα κάτω από την άμμο, δεν μπορούν να ακτινοβολήσουν ούτε μία αχτίδα φωτός. Για τον Θεό, το επίπεδο, τα κίνητρα και οι απόψεις αυτών των ανθρώπων είναι άκρως απεχθή. Στερημένοι κάθε ικανότητας κατανόησης, απαθείς σε σημείο αναισθησίας, ευτελείς και εκφυλισμένοι, εξαιρετικά δουλοπρεπείς, αδύναμοι και άβουλοι, χρειάζονται καθοδήγηση όπως τα κοπάδια των ζώων. Όσον αφορά στην είσοδό τους στο πνεύμα ή στην είσοδό τους στο έργο του Θεού, δεν δίνουν την παραμικρή προσοχή, δεν διαθέτουν ούτε μια σταλιά αποφασιστικότητας ώστε να υποφέρουν για χάρη της αλήθειας. Δεν θα είναι εύκολο ένα τέτοιο άτομο να φτάσει στην ολοκλήρωση μέσα από τον Θεό. Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας να ξεκινήσετε την είσοδό σας από αυτήν την οπτική, ότι μέσα από το έργο και την είσοδό σας κάνετε την αρχή για να φτάσετε να γνωρίσετε το έργο του Θεού.