Tο διάστημα αυτό, συναναστρεφόμαστε κατά κύριο λόγο σχετικά με τα διάφορα ρητά που αφορούν την ηθική διαγωγή και αναλύουμε τόσο την ουσία τους όσο και τον αντίκτυπο που έχουν στους ανθρώπους. Τα ρητά αυτά, λοιπόν, αντιπροσωπεύουν κατά βάση τις διαφορετικές επιδράσεις που ασκεί η παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα στους ανθρώπους και που εξακολουθούν να διακρίνονται ακόμα και σήμερα. Πάνω σε ποιο ρητό σχετικά με την ηθική διαγωγή συναναστραφήκαμε στην προηγούμενη μας συνάθροιση; Ποιο ρητό εκθέσαμε; (Την προηγούμενη φορά Θεέ μου, συναναστράφηκες πάνω στο ρητό που λέει: «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί». Αυτό εξέθεσες.) Κάθε φορά που συναναστρεφόμαστε σχετικά με ρητά που αφορούν την ηθική διαγωγή, θίγουμε το πρόβλημα του γενικότερου περιβάλλοντος. Όσο, δηλαδή, και να αλλάζουν οι καιροί, όσο και να αλλάζουν το κοινωνικό μας περιβάλλον και η πολιτική κατάσταση κάθε χώρας, βλέπουμε όλο και πιο καθαρά τη διαφθορά που σπέρνει ο Σατανάς στους ανθρώπους, στις σκέψεις, στην ηθική διαγωγή τους και στα μύχια της καρδιάς τους, μέσα από τις κάθε λογής αιρέσεις και πλάνες σχετικά με την ηθική διαγωγή που βρίσκονται στην παραδοσιακή κουλτούρα. Παρόλο που αλλάζουν οι καιροί και το περιβάλλον διαβίωσης, δεν έχουν μειωθεί οι καταστροφικές επιπτώσεις που έχει στους ανθρώπους η παραδοσιακή κουλτούρα. Πολλοί άνθρωποι, μάλιστα, εξακολουθούν να παραθέτουν και να προωθούν διάφορα ρητά που πηγάζουν απ’ αυτήν, ενώ τα σέβονται λες και εντάσσονται στις παραδοσιακές κινεζικές σπουδές ή πρόκειται για κείμενα του κανόνα. Είναι ολοφάνερο πως ο Σατανάς έχει φυτέψει όλα αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή βαθιά μέσα στις καρδιές των ανθρώπων και τους έχει διαφθείρει όσο δεν πάει. Για ποιον λόγο διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς; Τι απώτερο σκοπό έχει όταν το κάνει αυτό; Ποιος είναι ο στόχος του; Η ανθρωπότητα ή ο Θεός; (Ο Θεός.) Πρέπει να το κατανοήσετε αυτό αν θέλετε να γνωρίσετε την ουσία του Σατανά, αλλά και τη βασική αιτία που κρύβεται πίσω από τη διαφθορά της ανθρωπότητας απ’ αυτόν και τη διαδικασία κατά την οποία διαφθείρονται οι άνθρωποι. Πώς διαφθείρει ο Σατανάς τις σκέψεις τους; Γιατί κρύβουν στα μύχια της καρδιάς τους πράγματα που εναντιώνονται στον Θεό; Γιατί κρύβουν πράγματα που πάνε κόντρα στην αλήθεια; Πώς κατάντησαν έτσι οι άνθρωποι; Τους ανθρώπους τούς δημιούργησε ο Θεός. Γιατί, λοιπόν, Του αντιστέκονται και επαναστατούν εναντίον Του με την πρώτη ευκαιρία, όπως ακριβώς κάνει κι ο Σατανάς; Ποια είναι η βασική αιτία; Απαντούν αυτά που συζητήσαμε προηγουμένως στα ερωτήματα αυτά; (Ναι.) Για θυμηθείτε και σκεφτείτε την προηγούμενη συναναστροφή μας. (Θεέ μου, αρχικά συναναστράφηκες πάνω στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα. Ναι μεν τρώμε και πίνουμε τον λόγο του Θεού, αλλά στην ουσία δεν μπορούμε να διακρίνουμε καθόλου τις αιρέσεις, τις πλάνες, τις σκέψεις και τις απόψεις με τις οποίες μας διαποτίζει ο Σατανάς. Μπορούμε, άρα, οποτεδήποτε και οπουδήποτε να καταντήσουμε φερέφωνά του και λακέδες του. Συναναστράφηκες Θεέ μου και πάνω στον λόγο για τον οποίο παραπλανά και διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς με όλες αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες. Μπορεί να διαφθείρει και να βλάπτει τους ανθρώπους, αλλά ο πραγματικός στόχος του είναι ο Θεός. Αυτό που θέλει να πετύχει είναι να γκρεμίσει και να καταστρέψει το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Απώτερος στόχος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού είναι να σώσει και να οδηγήσει στην τελείωση μια ομάδα ανθρώπων, ώστε να είναι σε σύμπνοια μαζί Του. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Σατανάς προσπαθεί να διαταράξει και να εμποδίσει τους ανθρώπους αυτούς ώστε να μην ακολουθήσουν τον Θεό κι έτσι να μην ολοκληρωθούν και να μην κερδηθούν από Εκείνον. Παρόλο που ο Θεός διακρίνει τα πονηρά σχέδια του Σατανά, δεν τον σταματά. Αντιθέτως, τον χρησιμοποιεί ως αντικείμενο υπηρεσίας και αντιθετικό στοιχείο, κι αυτό γιατί η σοφία του Θεού χτίζεται στη βάση των πονηρών σχεδίων του Σατανά. Ο Θεός κάνει στους ανθρώπους που έχει διαφθείρει ο Σατανάς το έργο της κάθαρσης και της σωτηρίας. Ο λόγος για τον οποίο αποκαλύπτει και αναλύει ο Θεός τα διάφορα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας είναι για να μπορέσουμε να δούμε ξεκάθαρα πως οι πλάνες και οι αιρέσεις που χρησιμοποιεί ο Σατανάς έχουν ως στόχο να μας παραπλανήσουν και να μας διαφθείρουν. Το κάνει για να μάθουμε να διακρίνουμε, όχι να κατανοούμε απλώς πως αυτές οι αιρέσεις και οι πλάνες είναι αρνητικές σύμφωνα με το δόγμα, αλλά να καταλαβαίνουμε ξεκάθαρα ποια πονηρά σχέδια του Σατανά κρύβονται σ’ αυτά τα ρητά. Μόλις, λοιπόν, τα κατανοήσουμε ξεκάθαρα, μπορούμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας μαζί τους, να κάνουμε αυτοκριτική υπό το πρίσμα των λόγων του Θεού, να εξετάσουμε τις σατανικές σκέψεις και ιδέες μας, καθώς και τα πονηρά σχέδια του Σατανά που κρύβονται πίσω από τις προθέσεις που έχουμε για ό,τι κάνουμε, αλλά και τις σατανικές διαθέσεις που αποκαλύπτουμε. Αυτό σημαίνει να έχουμε αληθινή αυτογνωσία και να ξεπεράσουμε το επίπεδο της δογματικής κατανόησης και της απλής διάκρισης.) Ένας από τους τρόπους με τους οποίους διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς είναι η διαφθορά των σκέψεων και της καρδιάς τους. Μολύνει την καρδιά και το μυαλό τους με κάθε λογής σατανικές σκέψεις, ιδέες, αιρέσεις και πλάνες. Σ’ όλα αυτά ανήκουν και τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή που αποτελούν την αφρόκρεμα των ρητών της παραδοσιακής κινεζικής κουλτούρας· τα πιο κλασικά, δηλαδή, ρητά που αντιπροσωπεύουν την παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα. Οι σκέψεις και οι απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας αντιπροσωπεύουν κατά βάση τις σκέψεις και την ουσία του Σατανά, καθώς και τα στοιχεία της φύσης του που αψηφούν τον Θεό. Ο Σατανάς τα χρησιμοποιεί όλα αυτά για να διαφθείρει τους ανθρώπους. Ποια είναι, όμως, η τελική συνέπεια; (Τους στρέφει ενάντια στον Θεό.) Αυτή είναι η συνέπεια: στρέφει τους ανθρώπους ενάντια στον Θεό. Και τι καταντάνε να γίνουν οι άνθρωποι; (Φερέφωνα και λακέδες του Σατανά, ζωντανοί σατανάδες.) Οι άνθρωποι γίνονται φερέφωνα του Σατανά, η ενσάρκωσή του· η διεφθαρμένη ανθρωπότητα καταλήγει να γίνει εκπρόσωπος του Σατανά. Οι προθέσεις, οι σκοποί, οι σκέψεις και οι ιδέες που εκφράζει με τα λόγια της, αλλά και οι διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτει, ταυτίζονται απόλυτα με όσα εκφράζει και αποκαλύπτει ο Σατανάς. Αυτό επιβεβαιώνει περίτρανα πως οι κανόνες που ακολουθούν οι άνθρωποι στη ζωή τους και οι διάφορες σκέψεις και απόψεις βάσει των οποίων φέρονται και αλληλεπιδρούν με τους γύρω τους προέρχονται από τον Σατανά και αντιπροσωπεύουν τη φύση-ουσία του. Επιβεβαιώνει περίτρανα πως οι ζωντανοί διεφθαρμένοι άνθρωποι είναι η ενσάρκωση του Σατανά, απόγονοί του το ίδιο και το αυτό μ’ εκείνον. Και επιβεβαιώνει κιόλας ότι οι εν ζωή διεφθαρμένοι άνθρωποι είναι ζωντανοί σατανάδες, ζωντανοί διάβολοι, ότι έχουν γίνει η ενσάρκωση του Σατανά και είναι εκπρόσωποί του. Είτε οι άνθρωποι είναι απόγονοι του Σατανά είτε η ενσάρκωσή του, ένα είναι το αποτέλεσμα: είναι το ίδιο και το αυτό με τον Σατανά. Και στα μάτια του Θεού, τέτοιοι άνθρωποι αρνούνται και προδίδουν τον Θεό, είναι εχθρός Του και αντίπαλη δύναμη. Το μυαλό των ανθρώπων αυτών δεν είναι πια σαν άγραφο χαρτί· δεν πρόκειται για τα δημιουργήματα που δεν γνώριζαν τίποτα στην αρχή. Η ανθρωπότητα αυτή ζει υπό την επιρροή του Σατανά κι έχει πλημμυρίσει από σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις. Τι χρειάζεται, λοιπόν, μια ανθρωπότητα που ζει σε μια τέτοια κατάσταση και σε τέτοιες συνθήκες; Τη σωτηρία του Θεού χρειάζεται. Το διάστημα αυτό, ο Θεός χρησιμοποιεί τα λόγια Του για να σώσει τους ανθρώπους. Μέσα σε ποιο πλαίσιο σώζει ο Θεός τους ανθρώπους; Ο Σατανάς έχει διαφθείρει την ανθρωπότητα στον μέγιστο και σοβαρότερο δυνατό βαθμό. Η διαφθορά αυτή έχει μεταμορφώσει τους ανθρώπους σε ενσάρκωση και φερέφωνα του Σατανά, με αποτέλεσμα να γίνουν εχθροί του Θεού και να ταχθούν εναντίον Του. Εντός αυτού του πλαισίου ξεκίνησε ο Θεός το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων. Έτσι ακριβώς είναι η κατάσταση όσον αφορά τη διαφθορά των ανθρώπων από τον Σατανά και εντός αυτού ακριβώς του πλαισίου εκφράζει ο Θεός την αλήθεια και εκτελεί το έργο της κρίσης, προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες. Αν οι άνθρωποι γνωρίζουν αυτά τα γεγονότα, σε τι τους ωφελεί αυτό; Τους βοηθά να γνωρίσουν τόσο τη δική τους ουσία όσο και αυτή του Σατανά, αλλά και τα μέσα με τα οποία τους διαφθείρει ο Σατανάς και τη μοχθηρία του. Τους βοηθά, επίσης, να γνωρίσουν τον σκοπό πίσω από το σχέδιο της διαχείρισης του Θεού, καθώς και την παντοδυναμία, την εξουσία, τη σοφία και τη δύναμη που αποκαλύπτει Εκείνος καθώς εκτελεί το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι πρέπει να αναγνωρίσουν πώς είναι η ουσία και η μοχθηρία του Σατανά, καθώς και η φύση-ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, αλλά πέρα απ’ αυτά, το σημαντικότερο είναι να γνωρίσουν το έργο του Θεού, τη διάθεσή Του και την ουσία Του. Για να γνωρίσει κανείς την ουσία του Θεού, πρέπει κυρίως να γνωρίσει την παντοδυναμία, την εξουσία, τη σοφία και τη δύναμή Του. Αυτές είναι κυρίως οι πτυχές της ουσίας Του που πρέπει να γνωρίσει κανείς.

Αν κοιτάξουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο εργάζεται ο Θεός για να σώσει την ανθρωπότητα, την ανθρωπότητα που θέλει να σώσει δεν τη δημιούργησε μόλις τώρα. Αντιθέτως, ο Σατανάς τη διαφθείρει εδώ και αρκετές χιλιάδες χρόνια. Ούτε τα μύχια της καρδιάς των ανθρώπων ούτε οι σκέψεις και οι διαθέσεις τους είναι σαν άγραφο χαρτί. Όλα έχουν προ πολλού διαφθαρεί βαθύτατα από τον Σατανά. Όλα τα δημιουργήματα που σώζει ο Θεός τα έχει διαφθείρει, τα έχει αποπλανήσει, τα έχει ελέγξει, χειραγωγήσει και ποδοπατήσει σε ακραίο βαθμό ο Σατανάς. Είναι υπερβολικά δύσκολο για τους ανθρώπους, αν όχι αδύνατο, να ξεφορτωθούν ή να αλλάξουν τα πράγματα του Σατανά και τις σατανικές διαθέσεις που κρύβονται στη δημιουργημένη ανθρωπότητα. Με άλλα λόγια, είναι αδύνατο να αλλάξουν οι άνθρωποι τις σκέψεις και τις απόψεις τους, να καθάρουν τα στοιχεία του Σατανά που βρίσκονται στα βάθη της καρδιάς τους και να αλλάξουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Ισχύει αυτό που λέει το ρητό: «Η λεοπάρδαλη δεν μπορεί να αλλάξει τις κηλίδες της». Μέσα σε ακριβώς αυτό το πλαίσιο, όμως, και με τη συγκεκριμένη δημιουργημένη ανθρωπότητα, θέλει να εκτελέσει ο Θεός το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου. Κατά το έργο Του, ο Θεός δεν επιδεικνύει σημεία και τέρατα ούτε φανερώνει δημόσια την αληθινή Του υπόσταση. Κι εννοείται, βέβαια, πως δεν εκτελεί έργο που οι άνθρωποι μπορεί να το θεωρήσουν επιτακτικό και πανίσχυρο. Με άλλα λόγια, τις έσχατες ημέρες, για όσο καιρό σώζει ο ενσαρκωμένος Θεός τον άνθρωπο, δεν επιδεικνύει καθόλου σημεία και τέρατα, ενώ το σύνολο του έργου που εκτελεί είναι πρακτικό και δεν υπερβαίνει την πραγματικότητα. Επιπλέον, δεν εκτελεί πράξεις που ξεπερνούν τη σαρκική ανθρώπινη φύση. Δεν εκτελεί τέτοιου είδους μεταφυσικά έργα ο Θεός. Αντίθετα, φροντίζει για τη ζωή των ανθρώπων και τους εκθέτει και τους καθαίρει από τη διαφθορά με τα λόγια Του. Επειδή ακριβώς το συγκεκριμένο έργο που εκτελεί ο Θεός βασίζεται μόνο στα λόγια που χρησιμοποιεί, φαντάζει ακόμη πιο αδύνατο στους ανθρώπους και οι περισσότεροι το παίρνουν, μάλιστα, στην πλάκα. Οι άνθρωποι θεωρούν αδύνατο να τους παράσχει ο Θεός ό,τι χρειάζονται και να τους οδηγήσει στην επίτευξη της σωτηρίας στηριζόμενος μόνο σε ομιλίες που διατυπώνονται με διάφορους τρόπους κι από διάφορες οπτικές και που αφορούν διάφορα θέματα. Ο Σατανάς, ειδικά, δεν πιστεύει καθόλου πως ο Θεός είναι απόλυτα ικανός να πραγματοποιήσει αυτό το έργο, πως έχει τη δύναμη, την εξουσία και τη σοφία που χρειάζεται. Προφανώς, οι δημιουργημένοι άνθρωποι θεωρούν πως είναι αδύνατον ο Θεός να τους σώσει διατυπώνοντας τις ομιλίες Του και εκτελώντας το έργο Του. Όπως, όμως, κι αν εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον, τη στιγμή που μιλάμε έχει ήδη πραγματοποιηθεί για τους ακολούθους Του ό,τι είχε πει ο Θεός με αυτά τα λόγια: «Ο Θεός κρατά τον λόγο Του κι ο λόγος Του θα πραγματοποιηθεί κι αυτό που επιτυγχάνει Αυτός κρατά για πάντα». Οι περισσότεροι, δηλαδή, άνθρωποι το έχουν ήδη γευτεί αυτό. Αν κρίνουμε από τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, από το γεγονός ότι εκτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου μονάχα μέσα από την παροχή και την τροφοδότηση των λόγων Του, την αποκάλυψη, την παίδευση και την κρίση των λόγων Του, τη συμμόρφωση, την προειδοποίηση και την παρότρυνση των λόγων Του και ούτω καθεξής, είναι ολοφάνερο ότι το νόημα που κρύβεται πίσω από τα λόγια του Θεού δεν είναι τόσο απλό όσο αυτό που κατανοεί κανείς με βάση τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Πέρα από το θεμελιώδες ρητό που λέει ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, αυτό που μπορούν να δουν ακόμη πιο εύκολα οι άνθρωποι, και το οποίο είναι αντικειμενικά ολοφάνερο, είναι ότι τα λόγια του Θεού φέρουν ζωή και αποτελούν ζωή και ότι ο Θεός μπορεί να φροντίσει για τις καθημερινές ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και να της παράσχει ό,τι χρειάζεται για να ζήσει μια πνευματική ζωή. Τα λόγια του Θεού έχουν τη δύναμη και την εξουσία να αλλάξουν τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων, τις σκέψεις και τις απόψεις τους, καθώς και την καρδιά τους που έχει διαφθαρεί τόσο βαθιά από τον Σατανά. Έχουν, ακόμα περισσότερο, τη δύναμη και την εξουσία να αλλάξουν το μονοπάτι και την πορεία ζωής που έχουν επιλέξει οι άνθρωποι, καθώς και τη στάση τους για τη ζωή και τις αξίες τους. Αρκεί να αποδέχεσαι και να υπακούς τα λόγια του Θεού και μάλιστα να τα αγαπάς και να τα επιδιώκεις. Αν το κάνεις αυτό, τότε όποιο κι αν είναι το επίπεδό σου, όποιος κι αν είναι ο στόχος που επιδιώκεις να κατακτήσεις και όσο αποφασισμένος κι αν είσαι να το κάνεις αυτό ή όσο μεγάλη κι αν είναι η πίστη σου, τα λόγια του Θεού μπορούν σίγουρα να σε αλλάξουν, αλλά και να σε βοηθήσουν να αλλάξεις τη στάση σου για τη ζωή και τις αξίες σου, καθώς και τις σκέψεις και τις απόψεις σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, και τελικά τη ζωή-διάθεσή σου. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες στις οποίες βρίσκονται και παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι καθόλου αποφασισμένοι να επιδιώξουν την αλήθεια ή είναι ακόμη και απρόθυμοι να το κάνουν, εφόσον έχουν ακούσει τα λόγια του Θεού, μέσα από τις διδασκαλίες Του σχετικά με τον Σατανά, τον κόσμο και την ανθρωπότητα, αποκτούν υποσυνείδητα κάποιες σωστές απόψεις και αντιλήψεις, άλλοι σε μικρότερο κι άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό. Άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο, αρχίζουν υποσυνείδητα να λαχταρούν και να διψούν για τα θετικά πράγματα, τις αλήθεια-αρχές και τη σωστή κατεύθυνση και τους σωστούς στόχους ζωής που απαιτεί ο Θεός να έχουν οι άνθρωποι. Αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν στους ίδιους τους ανθρώπους ή γύρω τους. Είτε, όμως, είναι αυτό που θέλουν είτε όχι, είτε συμφωνούν με τις αντιλήψεις τους είτε όχι, είτε πληρούν τις απαιτήσεις και τα κριτήρια του Θεού είτε όχι και ούτω καθεξής, όλα αυτά τα αποτελέσματα και τα φαινόμενα δεν δείχνουν απλώς πως τα λόγια του Θεού παρέχουν στους ανθρώπους ό,τι χρειάζονται στη ζωή τους. Το πιο σημαντικό πράγμα που δείχνουν είναι πως καμία δύναμη δεν μπορεί να αλλάξει τον λόγο του Θεού. Γιατί το λέω αυτό; Ο λόγος του Θεού έχει εξουσία και την εξουσία αυτή δεν μπορεί να την ξεπεράσει καμία κοσμική θεωρία, φιλοσοφία ή γνώση και κανένα επιχείρημα, καμία σκέψη ή άποψη. Αυτό εννοώ στην πραγματικότητα όταν λέω πως τα λόγια του Θεού έχουν εξουσία, κι αυτό είναι κάτι που αποκαλύπτεται ξεκάθαρα σε όλους τους ακόλουθους του Θεού. Τα λόγια του Θεού έχουν εξουσία και είναι σε θέση να αλλάξουν την καρδιά και τη σκέψη των ανθρώπων, και το σημαντικότερο; Μπορούν να καθάρουν και να εξαλείψουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που έχει φυτέψει ο Σατανάς στα μύχια της καρδιάς τους. Τέτοια δύναμη έχουν τα λόγια του Θεού. Πρέπει, βέβαια, να θίξουμε ένα ακόμη πράγμα, ότι, δηλαδή, οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν και τη σοφία του Θεού. Η σοφία του Θεού διαχέεται σε καθετί που περιλαμβάνεται στο έργο Του. Δεν φαίνεται μόνο στα λόγια που λέει και υπονοεί, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο μιλάει, στο περιεχόμενο των λόγων Του, στη θέση που υιοθετεί στις ομιλίες Του, ακόμα και στον τόνο της φωνής Του. Σε όλα αυτά φαίνεται η σοφία του Θεού. Με ποιους τρόπους εκδηλώνεται η σοφία αυτή; Αφενός, μπορεί να δει κανείς τη σοφία του Θεού σε κάθε λέξη που λέει, ενώ διαφαίνεται και στους ποικίλους τρόπους με τους οποίους μιλάει. Αφετέρου, μπορεί κανείς να τη δει μέσα από τους διάφορους τρόπους με τους οποίους εργάζεται ο Θεός στους ανθρώπους, αλλά και μέσα από τους ακολούθους Του τους οποίους οδηγεί. Μπορούμε, άρα, να πούμε με ασφάλεια πως η σοφία του Θεού διαχέεται τόσο στα λόγια όσο και στο έργο Του. Πέρα από το ότι οι άνθρωποι βλέπουν τη σοφία αυτή στα λόγια Του, μπορούν να την κατανοήσουν εμπειρικά και σε βάθος και στα διάφορα περιβάλλοντα και καταστάσεις που συναντούν όταν αντιμετωπίζουν κάποιο θέμα. Τα λόγια του Θεού δίνουν στους ανθρώπους τη δυνατότητα να λάβουν την αντίστοιχη παροχή οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Ανά πάσα στιγμή και όπου κι αν βρίσκεσαι, ο Θεός μπορεί να σε βοηθήσει, να σε στηρίξει και να σου δώσει τις παροχές Του, να σου δώσει τη δύναμη να ξεφύγεις από την αρνητική σου κατάσταση, να σε κάνει δυνατό και να πάψεις να είσαι πλέον αδύναμος. Οποτεδήποτε και οπουδήποτε, ο Θεός μπορεί να αλλάξει τις ιδέες και τον τρόπο σκέψης σου, να σου δώσει τη δύναμη να εγκαταλείψεις όλα όσα θεωρείς σωστά και όλα όσα προέρχονται απ’ τον Σατανά, να απαλλαγείς από τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, να μετανοήσεις στον Θεό, αλλά και να ενεργείς και να ασκείσαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα λόγια Του. Αυτή είναι η μία πτυχή. Επιπλέον, σε όλους τους ακολούθους Του και σε όσους αγαπούν τα λόγια Του και την αλήθεια, ο Θεός εργάζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Άλλες φορές τούς δίνει τη χάρη Του και άλλες φως και αποκάλυψη. Εννοείται πως κάποιες φορές θα τους συμμορφώσει και θα τους πειθαρχήσει κιόλας προκειμένου να διορθωθούν, να νιώσουν ενοχές βαθιά μέσα τους, να νιώσουν πως έχουν αληθινό χρέος στον Θεό, να νιώσουν μεταμέλεια και να μετανοήσουν. Θα μπορέσουν τότε να εγκαταλείψουν το κακό που κάνουν και δεν θα επαναστατούν πλέον ενάντια στον Θεό, δεν θα κάνουν τα δικά τους ούτε θα ακολουθούν τον Σατανά. Θα ασκούνται σύμφωνα με το μονοπάτι που τους έχει υποδείξει ο Θεός. Ο Θεός πραγματοποιεί το έργο Του στους ανθρώπους. Για την ακρίβεια, το Άγιο Πνεύμα πραγματοποιεί το έργο Του στους ανθρώπους και στους περισσότερους απ’ αυτούς εργάζεται με διαφορετικούς τρόπους. Με όποιον τρόπο, βέβαια, κι αν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, ο καθένας μπορεί να βιώσει τον κάθε διαφορετικό τρόπο, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο. Βλέπουμε, άρα, πως είτε το έργο του Αγίου Πνεύματος και του Θεού πραγματοποιούνται με έναν τρόπο είτε με πολλούς, οι άνθρωποι μπορούν όπως και να ’χει να αντιληφθούν εμπειρικά πως το έργο του Θεού τούς βοηθά και είναι αυτό που χρειάζονται ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να εργάζεται και να δίνει παροχές στους ανθρώπους οποτεδήποτε και οπουδήποτε, χωρίς να περιορίζεται από τον χώρο, τη γεωγραφική τοποθεσία ή τον χρόνο και χωρίς να διαταράσσει τη ρουτίνα της κανονικής ζωής των ανθρώπων ή να αναστατώνει τις σκέψεις τους. Και σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν καταργεί κανέναν από τους κανόνες που έχει ορίσει ο Θεός για την ανθρωπότητα. Το μόνο που κάνει το Άγιο Πνεύμα είναι να εργάζεται αθόρυβα σε κάθε άνθρωπο ανεξαιρέτως. Αφενός ενημερώνει, διδάσκει, διαφωτίζει και καθοδηγεί τους ανθρώπους με τα λόγια και αφετέρου εργάζεται σ’ αυτούς με διάφορες μεθόδους. Κι έτσι, καταφέρνει ο καθένας να ζει με φυσικό τρόπο και χωρίς να το καταλαβαίνει υπό την παροχή των λόγων του Θεού. Χάρη, φυσικά, στο έργο του Θεού και του Αγίου Πνεύματος, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, αλλάζουν οι διαθέσεις τους και μεταμορφώνονται οι σκέψεις τους, ενώ αυξάνεται σταδιακά και η πίστη τους στον Θεό. Πρέπει να πούμε πως όλα αυτά τα αποτελέσματα στους ανθρώπους επιτυγχάνονται χάρη στη δύναμη των λόγων του Θεού και τη σοφία του έργου Του. Ο Θεός χρησιμοποιεί τα λόγια και το έργο Του για να οδηγεί και να δίνει παροχές σε όσους Τον ακολουθούν τώρα, και όλοι έχουν το δικαίωμα και την ευκαιρία να τα απολαύσουν αυτά. Ακόμα κι αν οι ακόλουθοί Του δεκαπλασιαστούν, εικοσαπλασιαστούν ή εκατονταπλασιαστούν σε σχέση με τώρα, ο Θεός και πάλι θα μπορεί να φροντίζει τους ανθρώπους εξίσου καλά και να ολοκληρώσει το συγκεκριμένο έργο. Τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ. Αυτή είναι η σοφία του Θεού.

Τα λόγια του Θεού εκφράζουν κάθε πτυχή της αλήθειας και παρέχουν σε όλους τους ανθρώπους όσα χρειάζονται. Για να καθοδηγήσει ο Θεός τους ανθρώπους χωρίς να το αντιληφθούν και για να πετύχει διαφορετικά αποτελέσματα στον καθέναν τους εργάζεται με κάθε λογής διαφορετικές μεθόδους, κοιτάζοντάς τους από διαφορετική οπτική σε κάθε περίοδο και περιβάλλον. Μπορεί τώρα να σκέφτεσαι το εξής: «Δεν πολυκαταλαβαίνω το έργο του Θεού και είμαι ακόμα πολύ αδύναμος. Η πίστη μου στον Θεό παραμένει ελάχιστη κι ούτε η γνώση μου γι’ Αυτόν έχει αυξηθεί. Τώρα που εκτελώ το καθήκον μου, έχω την ίδια χλιαρή στάση που είχα πάντα. Δεν νιώθω να έχω σημειώσει ιδιαίτερη πρόοδο». Για ένα πράγμα πρέπει, όμως, να είσαι σίγουρος: Όσο αδύναμος και να είσαι, όσο και να νιώθεις πως απέχεις από την εκπλήρωση των απαιτήσεων του Θεού, τα λόγια και το έργο του Θεού έχουν ήδη καταλάβει την καρδιά σου. Ακόμη κι αν δεν σε πολυενδιαφέρει η επιδίωξη της αλήθειας και δεν θεωρείς ιδιαίτερα σημαντική την επίτευξη της σωτηρίας, η αλήθεια που λέει ο Θεός και το περιεχόμενο του λόγου Του σου δίνουν ελπίδα. Έχεις βαθιά μέσα σου κάποιες προσδοκίες για το έργο του Θεού και τα γεγονότα που θέλει να πραγματοποιήσει. Όσο μεγάλη κι αν είναι η πίστη σου αυτήν τη στιγμή, όπως κι αν είναι το ανάστημά σου, σίγουρα έχεις ελπίδα. Τι δείχνει αυτό; Τα λόγια του Θεού είναι αυτά που χρειάζονται οι άνθρωποι, τους παρέχουν όλα όσα χρειάζονται κι έχουν ήδη καταλάβει την καρδιά σου. Έτσι, χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, έχεις βαθιά μέσα σου αποδεχθεί σε έναν βαθμό τα λόγια του Θεού. Τα γεγονότα αυτά, βέβαια, αφορούν όσους δεν ενδιαφέρονται και πολύ για την αλήθεια και η κατανόησή τους για το έργο του Θεού και τη σωτηρία είναι σχετικά αόριστη και ασαφής. Όσοι πιστεύουν στον Θεό και μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια δεν θα επιτύχουν μόνο αυτό το αποτέλεσμα. Μπορούν κιόλας να γνωρίσουν τον Θεό και να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Βλέπουμε μέσα απ’ όλα αυτά τα γεγονότα και τις ενδείξεις πως οι ομιλίες και το έργο του Θεού έχουν διαποτιστεί από τη δύναμη, την εξουσία και τη σοφία Του. Αυτό επιβεβαιώνει και ένα ακόμα πράγμα: Η ανθρωπότητα έχει δημιουργηθεί από τον Θεό και μπορεί να αντέξει χωρίς ήλιο, χωρίς νερό και χωρίς αέρα. Χωρίς, όμως, τον Θεό, χωρίς τα λόγια Του και την παροχή Του, δεν αντέχει. Μόνο η καθοδήγηση του Θεού, η παροχή και η ποίμανσή Του και όλες οι αλήθειες που εκφράζει μπορούν να δώσουν στην ανθρωπότητα ελπίδα και φως, μπορούν να της δώσουν συγκεκριμένους στόχους και μια κατεύθυνση προκειμένου να επιβιώσει. Οι άνθρωποι τα έχουν δει όλα αυτά. Εφόσον εκθέτουμε και αναλύουμε την πραγματικότητα σχετικά με τη διαφθορά της ηθικής διαγωγής των ανθρώπων από τον Σατανά, οι άνθρωποι είναι λογικά σε θέση να δουν μέσα σε ποιο πλαίσιο εργάζεται ο Θεός για να τους σώσει. Πέρα απ’ το να αναγνωρίζουν την πραγματικότητα σχετικά με το πλαίσιο μέσα στο οποίο εργάζεται ο Θεός, το σημαντικότερο είναι να καταλάβουν πόσο δύσκολο είναι το έργο Του για τη σωτηρία του ανθρώπου. Εφόσον το καταλάβουν αυτό, θα πρέπει να γνωρίσουν και τη δύναμη, την εξουσία και τη σοφία του Θεού. Κατά το έργο Του για τη σωτηρία του ανθρώπου, ο Θεός δεν έσπευσε να σώσει την ανθρωπότητα με το που ξεκίνησε να τη διαφθείρει ο Σατανάς. Δεν έσπευσε να τη σώσει πριν τέσσερις ή έξι χιλιάδες χρόνια, αλλά αντίθετα έπραξε όπως ήταν προγραμματισμένο να πράξει: Το φίδι παρέσυρε τους ανθρώπους και ο Σατανάς τούς διέφθειρε και βυθίστηκαν όλοι στην αμαρτία. Τότε, ένας κατακλυσμός κατέστρεψε τη γη. Έπειτα, ο Θεός άρχισε να καθοδηγεί σταδιακά την ανθρωπότητα μέσα από τον νόμο. Καθώς, όμως, ο Σατανάς τη διέφθειρε όλο και πιο βαθιά, ο Θεός ενδύθηκε την ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας και σταυρώθηκε, εκτελώντας έτσι το έργο της λύτρωσης του ανθρώπου. Σήμερα, τις έσχατες πια ημέρες, ο Σατανάς έχει διαφθείρει τόσο τους ανθρώπους που τους έχει ρημάξει τελείως και έχουν καταντήσει να τον εκπροσωπούν απόλυτα. Γι’ αυτό, λοιπόν, ο Θεός εκφράζει επίσημα και ανοιχτά στους ανθρώπους τα λόγια Του, όσα έχει στην καρδιά Του, τις απόψεις και τις στάσεις Του απέναντι σε κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, καθώς και όλες τις αλήθειες που χρειάζεται η ανθρωπότητα. Μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, λοιπόν, ξεκίνησε ο Θεός να παρέχει επίσημα στους ανθρώπους αυτά που χρειάζονται. Δεν είναι ότι τους παρέχει όλες τις αλήθειες χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα. Ο Θεός έρχεται, μιλάει, εκτελεί το έργο Του, περπατά ανάμεσα στους ανθρώπους, εκφράζει τα λόγια που θέλει να εκφράσει και πραγματοποιεί τα γεγονότα που θέλει να πραγματοποιήσει αποκλειστικά και μόνο μέσα από την παροχή του λόγου Του τη στιγμή ακριβώς που οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά και πιστεύουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να σωθούν. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι αυτό το έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο, ότι είναι ανέφικτο, και κανείς μέσα στη δημιουργημένη ανθρωπότητα που να είναι σχετικά ικανός δεν τολμάει να δεχθεί μια τέτοια πρόκληση. Μέσα σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, όμως, ο Θεός ξεκινά αυτό το έργο Του για το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, ένα έργο που βασίζεται αποκλειστικά στα λόγια για καθετί που πραγματοποιεί. Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο εγχείρημα, ένα έργο όχι μόνο πρωτοφανές και μακροχρόνιο, αλλά κυρίως και κοσμοϊστορικό. Κανείς δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τους στόχους που θέτει με τα λόγια του, άσχετα με το πόσα λέει ή ποιο είναι το περιεχόμενο και η ουσία των λόγων του. Μόνο τα λόγια του Θεού μπορούν να εκπληρωθούν και μόνο αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και τα σχέδια που κάνει στη σκέψη Του. Και αυτό είναι κομμάτι της εξουσίας του Θεού. Δεν πρέπει να τα καταλάβουν όλα αυτά οι άνθρωποι; (Πρέπει, ναι.) Γιατί είναι σημαντικό να τα καταλάβουν αυτά τα πράγματα; Ποιος θα μας πει; (Μία πτυχή είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν σε κάποιο βαθμό τη σοφία του έργου του Θεού και να καταλάβουν ότι ο Θεός δεν εκτελεί το έργο Του στους αδαείς ανθρώπους που δεν έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Αντίθετα, εκτελεί το έργο της σωτηρίας σε όσους έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά, τον οποίο ο Θεός έχει βάλει να Τον υπηρετεί. Παρόλο που οι άνθρωποι θεωρούν πολύ δύσκολο το συγκεκριμένο έργο, τα λόγια του Θεού έχουν πράγματι αποτελέσματα πάνω τους. Επιπλέον, υπό κανονικές συνθήκες, όσο βιώνουμε διάφορες εμπειρίες, περιοριζόμαστε συχνά από τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας και αναπόφευκτα αποκαλύπτουμε διαφθορά, αδυνατούμε να κάνουμε πράξη την αλήθεια, ενώ ορισμένες φορές γινόμαστε τόσο αρνητικοί που χάνουμε την πίστη μας. Όταν, όμως, ακούμε τη συναναστροφή του Θεού, αποκτάμε πίστη στα λόγια του Θεού και καταλαβαίνουμε ότι, εφόσον αγαπάμε και αποδεχόμαστε την αλήθεια, οι διεφθαρμένες μας διαθέσεις μπορούν να αλλάξουν και δεν είναι αμετάβλητες. Κάποιος που δεν αγαπά και δεν αποδέχεται την αλήθεια στην ουσία του δεν πρόκειται να καταφέρει να αλλάξει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του.) Όλα όσα λέτε είναι ολόσωστα και απόλυτα ακριβή.

Τα λόγια του Θεού μπορούν να πραγματοποιήσουν και να αλλάξουν τα πάντα. Ταυτόχρονα, πρέπει οι άνθρωποι να είναι σε θέση να δουν ότι τα λόγια του Θεού επιδρούν πάνω τους και μ’ έναν ακόμη τρόπο: όλα έρχονται και παρέρχονται. Μόνο τα λόγια του Θεού δεν θα παρέλθουν ποτέ. Όπως κι ο ίδιος ο Θεός, έτσι και τα λόγια Του θα ζήσουν για πάντα. Τι βλέπουμε μέσα απ’ αυτό; (Την εξουσία του Θεού.) Βλέπουμε την εξουσία του Θεού, τη σοφία Του και τη δύναμη που φανερώνουν τα λόγια Του. Τα λόγια του Θεού αντιπροσωπεύουν τη ζωή Του, την ουσία και τη διάθεσή Του και γι’ αυτό, όπως ακριβώς και ο Θεός, θα ζήσουν για πάντα. Τι σας λέει αυτό; Ότι τα λόγια του Θεού είναι άκρως σημαντικά για τους ανθρώπους. Τίποτα απ’ τα πράγματα που αποκτάς, όποια κι αν είναι αυτά, δεν είναι αληθινός θησαυρός. Και μια ράβδος χρυσού να βρεθεί στην κατοχή σου κι ένας σπάνιος ή πολύτιμος λίθος, τίποτα απ’ αυτά δεν είναι αληθινός θησαυρός. Και το ελιξίριο της ζωής να κάνεις δικό σου, δεν αξίζει δεκάρα. Ακόμα κι αν καταφέρεις να ασκηθείς στην καλλιέργεια του εαυτού σου και πετάξεις στον ουρανό, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα ζήσεις αιώνια. Κι όλα αυτά γιατί δεν είσαι παρά ένα δημιούργημα, τα πάντα τα έχει προκαθορίσει ο Θεός και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την κυριαρχία Του. Όλα έρχονται και παρέρχονται. Μόνο τα λόγια του Θεού δεν θα παρέλθουν ποτέ. Όπως κι ο ίδιος ο Θεός, έτσι και τα λόγια Του θα ζήσουν για πάντα. Τι νόημα έχει να ξέρεις αυτά τα λόγια; Πιθανότατα να μη σε ενδιαφέρουν καθόλου αυτά τα λόγια ή αυτό το γεγονός αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν την αγαπάς ή αν δεν αγαπάς την αμεροληψία και τη δικαιοσύνη του Θεού. Αν, όμως, αγαπάς την αμεροληψία και τη δικαιοσύνη του Θεού, αν αγαπάς την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, τότε θα αρχίσεις να ενδιαφέρεσαι σε βάθος για αυτά τα λόγια. Τότε, το γεγονός και τα λόγια αυτά θα χαραχτούν βαθιά μέσα σου. Ποια είναι αυτά τα λόγια; Όλα έρχονται και παρέρχονται. Μόνο τα λόγια του Θεού δεν θα παρέλθουν ποτέ. Όπως κι ο ίδιος ο Θεός, έτσι και τα λόγια Του θα ζήσουν για πάντα. Φυλάξτε αυτά τα λόγια στην καρδιά σας και, όταν έχετε χρόνο, να τα αναλογίζεστε. Είναι άκρως σημαντικά. Πείτε μου, λοιπόν, τι έχετε αποκομίσει απ’ αυτά; (Θεέ μου, όλο και κάτι έχω καταλάβει. Τα λόγια του Θεού λένε: «Όλα έρχονται και παρέρχονται. Μόνο τα λόγια του Θεού δεν θα παρέλθουν ποτέ». Μερικές φορές ο έξω κόσμος αλλάζει και, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια τέτοια περίσταση, αλλάζει και η κατάστασή μας και η αποφασιστικότητά μας να ακολουθήσουμε τον Θεό. Δυσκολευόμαστε να μη νιώθουμε αρνητικότητα και αδυναμία. Όταν, όμως, σκεφτόμαστε αυτά τα λόγια του Θεού, όταν σκεφτόμαστε τις υποσχέσεις που μας έδωσε στην αρχή και πως είπε ότι θέλει να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων που είναι σε σύμπνοια μαζί Του, τότε η καρδιά μας πλημμυρίζει με δύναμη και πίστη. Δεν μας επηρεάζουν πλέον οι περιστάσεις του έξω κόσμου και έχουμε την πίστη που χρειάζεται για να ακολουθήσουμε τον Θεό και να εκτελέσουμε τα καθήκοντά μας.) Σας δίνουν ένα μονοπάτι άσκησης τα λόγια αυτά. Ποιο είναι αυτό; Να μην επιδιώκετε ούτε να λατρεύετε οτιδήποτε ανήκει στον υλικό κόσμο, διότι όλα αυτά τα πράγματα είναι κενά. Δεν έχει κανένα νόημα να λατρεύετε πράγματα όπως η φήμη, το κέρδος, η θέση, οι υλικές απολαύσεις, η ομορφιά των γυναικών ή η ταυτότητα και η θέση των ανδρών, γιατί όλα αυτά είναι εφήμερα και θα χαθούν εν ριπή οφθαλμού. Τι εννοώ όταν λέω πως δεν έχει κανένα νόημα; Εννοώ ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να καλύψουν τις πνευματικές σου ανάγκες. Το μόνο που μπορούν να καλύψουν είναι οι εφήμερες ανάγκες, προτιμήσεις και επιθυμίες της σάρκας σου, οι ψυχικές σου διαθέσεις, τα συναισθήματά σου και ούτω καθεξής. Όταν νιώθεις πνευματικά πεινασμένος, διψασμένος και άδειος, δεν υπάρχει τίποτα στον υλικό κόσμο που να μπορεί να καλύψει τις πνευματικές σου ανάγκες ή να γεμίσει το κενό που υπάρχει στα μύχια της καρδιά σου. Γι’ αυτό ακριβώς δεν έχει κανένα νόημα να επιδιώκεις αυτά τα πράγματα. Τι μπορεί, επομένως, να σε καλύψει και να γεμίσει το κενό που νιώθεις στα μύχια της καρδιάς σου; Για να γεμίσει το κενό στην καρδιά σου και να απολαμβάνεις γαλήνη και χαρά μέσα σου, να νιώθεις ικανοποίηση και ηρεμία, πρέπει να διαβάζεις τα λόγια του Θεού και να κατανοείς την αλήθεια. Αν συνεχίσεις με αυτές τις επιδιώξεις, τα λόγια του Θεού θα γίνουν η ζωή σου και κανείς δεν θα μπορεί να σου τη στερήσει ή να την καταστρέψει. Πώς θα νιώθεις όταν κανείς δεν θα μπορεί να σου στερήσει τη ζωή ή να την καταστρέψει; Εφόσον θα έχεις μέσα σου τα λόγια του Θεού, εφόσον θα σε καθοδηγούν, θα σου παρέχουν ό,τι χρειάζεσαι και θα σου δίνουν τη δυνατότητα να ζεις με ορισμένο σκοπό και κατεύθυνση, δεν θα νιώθεις πια κενός και χαμένος, δεν θα φοβάσαι ούτε θα ανησυχείς καθώς ζεις στον κόσμο αυτό. Κάθε μέρα θα νιώθεις ότι η ζωή σου έχει νόημα και αξία. Στ’ αλήθεια, έτσι νιώθουν οι άνθρωποι. Και πώς πετυχαίνουν ένα τέτοιο θετικό αποτέλεσμα όσον αφορά τα συναισθήματά τους; (Όταν οι άνθρωποι κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού, εκείνα πετυχαίνουν μέσα τους αυτό το αποτέλεσμα.) Πολύ σωστά! Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται στους ανθρώπους όταν αποδέχονται τα λόγια του Θεού ως τη ζωή τους. Αλλάζει η ζωή τους, αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο ζουν, αλλάζουν οι απόψεις που έχουν για τους ανθρώπους και τα πράγματα και ο τρόπος με τον οποίο τα βλέπουν όλα αυτά. Αλλάζει, επομένως, και η επιδίωξή τους. Δεν επιδιώκουν πλέον αυτές τις σαρκικές απολαύσεις, τις υλικές ανταμοιβές· δεν επιδιώκουν πια φήμη, κέρδος και θέση. Αν κάποιος επιδιώκει τα πράγματα που προτιμά η σάρκα του, το μόνο που θα καταφέρει είναι να νιώθει όλο και περισσότερη πλήξη, όλο και μεγαλύτερο κενό, όλο και περισσότερη ανησυχία και πόνο. Όταν, όμως, τα λόγια του Θεού καταλάβουν την καρδιά του, η αλήθεια θα γίνει η ζωή του και η ουσία και η ζωή που έχει μέσα του θα αλλάξουν. Θα νιώσει τότε διαφορετικά. Θα έχουν αλλάξει εντελώς τα αισθήματα και οι προτιμήσεις του, τα διάφορα συναισθήματά του, οι στόχοι του στη ζωή, η κατεύθυνση της επιδίωξής του, αλλά και οι κανόνες που ακολουθεί στη ζωή. Θα έχει αλλάξει και η επιδίωξή του και θα μπορεί τότε να επιδιώξει την αλήθεια και να προσπαθήσει να γνωρίσει τον Θεό. Θα είναι έτσι σε θέση να ζήσει σύμφωνα με τον τρόπο ζωής που απαιτεί ο Θεός. Όσοι το πετυχαίνουν αυτό δεν έρχονται αντιμέτωποι με τη φθορά, τον θάνατο και την καταστροφή. Αποκτούν, αντίθετα, μια γνήσια ζωή, μια ζωή που δεν πρόκειται να υποστεί φθορά. Τι εννοώ όταν λέω ότι δεν πρόκειται να υποστεί φθορά; Η ζωή που έχουν μέσα τους αυτοί οι άνθρωποι δεν θα εξαφανιστεί, δεν θα χαθεί, δεν θα σβήσει, δεν θα χειροτερέψει, ενώ οι ίδιοι δεν θα βρεθούν αντιμέτωποι με την καταστροφή, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Δεν αλλάζουν έτσι η τρέχουσα κατάσταση της ύπαρξης τους και οι προοπτικές τους για επιβίωση; Είναι ξεκάθαρο πως αλλάζουν οι προοπτικές τους για επιβίωση. Για ποιον λόγο σβήνει, μαραίνεται, φθείρεται, τελειώνει και καταστρέφεται η ανθρώπινη ζωή; Επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν ως ζωή τους τα λόγια του Θεού. Έτσι, είτε ζήσει κανείς εκατό χρόνια, είτε διακόσια, τρακόσια ή χίλια, δεν πρόκειται να αλλάξουν οι κανόνες που ακολουθεί στη ζωή, η στάση του για τη ζωή και το νόημα της ζωής του. Ποιος είναι, άρα, ο σκοπός της ζωής των ανθρώπων που ζουν έτσι; Ζουν αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιούν τη σάρκα τους. Τι επιδιώκει η ανθρώπινη σάρκα; Πλούτη, φήμη, κέρδος και υλικές απολαύσεις επιδιώκει και, σύμφωνα με τον Θεό, αυτά ακριβώς τα πράγματα είναι που πάνε κόντρα στην αλήθεια και που απεχθάνεται Εκείνος. Ο Θεός, λοιπόν, θέτει ένα χρονικό όριο μέχρι το οποίο επιτρέπει στους ανθρώπους να επιδιώκουν και να απολαμβάνουν αυτά τα πράγματα. Η ζωή ενός ανθρώπου μπορεί να διαρκέσει γύρω στα εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα ή ενενήντα χρόνια και μετά τελειώνει. Σε κάθε τέλος, όμως, αντιστοιχεί και μια νέα αναγέννηση. Έτσι προκύπτει η διάρκεια ζωής του ανθρώπου. Δεν θα βαριόνταν να ζουν πολλά χρόνια οι άνθρωποι αν ο Θεός δεν είχε προκαθορίσει αυτό το χρονικό όριο; Στα είκοσί τους, νιώθουν καθημερινά ότι όλα είναι καινούργια, όμορφα και χαρούμενα· όταν φτάνουν στα σαράντα, θεωρούν βαρετό να ζούνε για να τρώνε τρία γεύματα τη μέρα και να πέφτουν για ύπνο μόλις νυχτώσει· στα εξήντα τους, έχουν την αίσθηση ότι καταλαβαίνουν τα πάντα, έχουν απολαύσει κάποιες ευλογίες, έχουν ταλαιπωρηθεί κάμποσο και νιώθουν ότι δεν υπάρχει πια τίποτα το ενδιαφέρον. Κάθε μέρα, με το που βγει ο ήλιος ξεκινάνε για δουλειά και με το που πέσει ο ήλιος ξεκουράζονται. Πάει, λοιπόν, η μέρα μέχρι να πεις κύμινο. Κάθε λειτουργία του σώματός τους αρχίζει να εξασθενεί· δεν έχουν καμία σχέση με το πώς ήταν στα είκοσί τους. Πλησιάζει τότε το τέλος τους. Όταν πλησιάζει το τέλος κάποιου, αυτό δεν σημαίνει πως τελειώνει και η ψυχή του. Η σάρκα είναι αυτή που οδεύει στο τέλος της. Κατά κανόνα, οι άνθρωποι πεθαίνουν γύρω στα εξήντα, εβδομήντα ή ογδόντα, ενώ όσοι έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής άντε να ξεπεράσουν τα εκατό. Είναι ένα ρητό που λέει: «Ένας πολύ ηλικιωμένος άνθρωπος έχει κουραστεί να ζει. Έζησε αρκετά». Όταν κάποιος ζει για πάρα πολλά χρόνια, βαριέται τη ζωή και δεν τη θέλει πια. Θεωρεί τη ζωή του ανούσια. Γιατί τη θεωρεί ανούσια; Υπάρχει μια αλήθεια εδώ. Όταν, δηλαδή, οι άνθρωποι ζουν ενσαρκωμένοι και τρώνε τρία γεύματα τη μέρα, κάνουν καθημερινά δουλειές, κάθε μέρα που ζουν είναι ολόιδια με την προηγούμενη, κάνουν τα ίδια ακριβώς πράγματα και ζουν την ίδια ακριβώς ζωή, φτάνουν σ’ ένα σημείο που τα ξέρουν όλα αυτά απ’ έξω κι ανακατωτά. Νιώθουν πως όσα ήταν να δουν τα είδαν, όσα ήταν να γευτούν τα γεύτηκαν και όσα ήταν να βιώσουν τα βίωσαν. Νιώθουν πως έτσι είναι η ζωή, δεν έχουν να ελπίζουν ή να προσμένουν κάτι, η ζωή τους είναι κενή και θα φτάσει σύντομα στο τέλος της. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; (Ναι.) Έτσι ακριβώς έχουν.

Αναφερθήκαμε μόλις στα εξής λόγια: «Όλα έρχονται και παρέρχονται. Μόνο τα λόγια του Θεού δεν θα παρέλθουν ποτέ. Όπως κι ο ίδιος ο Θεός, έτσι και τα λόγια Του θα ζήσουν για πάντα». Ο Θεός λέει εδώ στους ανθρώπους πως τα λόγια Του είναι άκρως σημαντικά για την ανθρωπότητα. Τους υποδεικνύει και τους στόχους και την κατεύθυνση άσκησης που πρέπει να ακολουθήσουν και τους λέει πως καμία άλλη επιδίωξη δεν μπορεί να αντικαταστήσει έστω και μία γραμμή από τα λόγια του Θεού που αποκομίζει ο άνθρωπος. Κι όλα αυτά γιατί με την πάροδο του χρόνου, όλα έρχονται και παρέρχονται, σβήνουν, μαραίνονται και εξασθενούν. Μόνο τα λόγια του Θεού δεν πρόκειται να παρέλθουν ποτέ. Αν, λοιπόν, αποκτήσεις τα λόγια του Θεού και εισέλθεις στην πραγματικότητά τους, αν, δηλαδή, κατανοήσεις την αλήθεια και εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, τότε, χάρη στα λόγια του Θεού και την αλήθεια, θα αποκτήσεις αξία και θα δεις διαφορά στην ουσία σου σε σχέση με το πώς ήταν πριν. Λένε κάποιοι: «Και τι έγινε που θα δω διαφορά στην ουσία μου;» Δεν μιλάω για μια συνηθισμένη διαφορά. Επειδή τα λόγια του Θεού θα είναι η ζωή σου, η ουσία σου θα αλλάξει ριζικά. Όπως ακριβώς και τα λόγια του Θεού, έτσι κι εσύ δεν πρόκειται να παρέλθεις. Όπως ακριβώς και ο Θεός, θα έχεις κι εσύ αιώνια ζωή, ένα αιώνιο αύριο, ένα αιώνιο μέλλον κι έναν αιώνιο προορισμό. Έχοντας τώρα μια εικόνα για το τι θα συμβεί στο μέλλον, είναι σημαντικά τα λόγια του Θεού για τον άνθρωπο; (Είναι, ναι.) Είναι ζωτικής σημασίας! Τώρα που κατάλαβες ότι είναι σημαντικά τα λόγια του Θεού, τι πρέπει να επιδιώξεις; Τι πρέπει να επιδιώξεις που να έχει αξία και νόημα; Πρέπει να επιδιώξεις να εκτελείς το καθήκον σου καταβάλλοντας μεγαλύτερη προσπάθεια, υποφέροντας περισσότερο, πληρώνοντας μεγαλύτερο τίμημα και τρέχοντας πιο πολύ; Ή μήπως πρέπει να αποκτήσεις πιο πολλές επαγγελματικές δεξιότητες, να εξοπλιστείς με περισσότερα δόγματα και να κηρύττεις περισσότερο; (Τίποτα απ’ όλα αυτά.) Τι είναι, άρα, πιο χρήσιμο να επιδιώξεις; Όλοι σας γνωρίζετε την απάντηση και σας είναι απόλυτα ξεκάθαρη: Η πιο πολύτιμη και ουσιαστική επιδίωξη είναι να αποκτήσετε τα λόγια του Θεού. «Όλα έρχονται και παρέρχονται. Μόνο τα λόγια του Θεού δεν θα παρέλθουν ποτέ. Όπως κι ο ίδιος ο Θεός, έτσι και τα λόγια Του θα ζήσουν για πάντα». Να θυμάστε αυτά τα λόγια μέσα σας, να μην τα ξεχνάτε και να μην τα απορρίψετε ποτέ. Όταν νιώθεις αρνητικότητα και αδυναμία, όταν αισθάνεσαι πως δεν έχεις καμία ελπίδα, όταν σου χτυπούν την πόρτα δεινά, όταν σε αντικαθιστούν στο καθήκον σου ή σε κλαδεύουν και σε αντιμετωπίζουν, όταν σου τυχαίνουν αναποδιές και αποτυχίες ή σε επιπλήττουν και σε καταδικάζουν· ή ακόμα και όταν βρίσκεσαι στο απόγειο της επιτυχίας σου, όταν όπου σταθείς κι όπου βρεθείς ο κόσμος σε εκτιμά και σε επαινεί και ούτω καθεξής, πρέπει, ανά πάσα στιγμή και σε οποιαδήποτε κατάσταση, να σκέφτεσαι πάντα αυτά τα λόγια. Πρέπει να αφήνεις τα λόγια αυτά να σε φέρουν ενώπιον του Θεού και ν’ αναζητάς την παροχή των λόγων Του για σένα εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Πρέπει να τα αφήνεις να σε βοηθούν να απαλλαγείς από τα δεινά, να βρεις λύση στις δυσκολίες σου, να διαλύσεις τη σύγχυση που νιώθεις βαθιά μέσα σου, να επιστρέψεις από το λάθος μονοπάτι που ακολουθείς και να διορθώσεις τις παραβάσεις σου, την αδιαλλαξία σου, την παρακοή σου και ούτω καθεξής. Πρέπει να επιτρέπεις στα λόγια του Θεού να λύνουν κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζεις. Σας είναι πάρα πολύ χρήσιμα τα λόγια αυτά! Όταν ξεχνάς τις προσωπικές σου ευθύνες και τα καθήκοντά σου, όταν ξεχνάς ποιες αρχές πρέπει να τηρείς, ποια στάση και σκοπιά να υιοθετείς και ποια είναι η ταυτότητα και η θέση σου, να σκέφτεσαι αυτά τα λόγια. Τα λόγια αυτά θα σε φέρουν ενώπιον του Θεού και μέσα στα λόγια Του, θα σε κάνουν να κατανοήσεις ποιο είναι το θέλημα του Θεού τη στιγμή εκείνη και να υιοθετήσεις τελικά τη σωστή στάση, άποψη και οπτική γωνία για να βλέπεις τον εαυτό σου, τους άλλους, αλλά και τα γεγονότα και τα περιβάλλοντα που συναντάς. Έτσι, εφόσον θα έχεις την καθοδήγηση του Θεού και την παροχή, τη διαφώτιση και τη βοήθεια των λόγων Του, δεν θα μπορεί να σε ζορίσει κανένα πρόβλημα ούτε και να σε εμποδίσει να επιδιώξεις την αλήθεια ή να προχωρήσεις. Αυτό δεν είναι το μονοπάτι της άσκησης; (Ναι.) Πρέπει τώρα να πάρετε το εξής μάθημα: Όταν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα, μην γκρινιάζεις, μην παραπονιέσαι και μην προσκολλάσαι σε κανόνες ούτε να προσπαθείς να το λύσεις με ανθρώπινες προσεγγίσεις. Πρέπει, αντίθετα, να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια και τη βοήθειά Του. Και πρέπει να αφήνεις τα λόγια Του να σου παρέχουν λύσεις για κάθε δυσκολία. Αυτό το μάθημα πρέπει να πάρετε. Όσον αφορά το θέμα της κατανόησης του πιο σημαντικού έργου του σχεδίου διαχείρισης που εκπονεί ο Θεός στο πλαίσιο της βαθιάς διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά, θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας: Στο τέλος, όλα καταλήγουν στα λόγια του Θεού. Ελπίζω όμως πως, όποια και να είναι η συναναστροφή μας, στο τέλος οι άνθρωποι θα μπορέσουν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Και ελπίζω πως δεν θα αρκεστεί κανείς απλώς στο να ξέρει να κηρύττει λόγια και δόγματα, να μελετά θεολογικές θεωρίες και να συμμετέχει καθημερινά σε θρησκευτικές τελετές. Το πιο επείγον μάθημα σχετικά με τη ζωή-είσοδο που πρέπει να πάρει κανείς είναι να μάθει να εισέρχεται στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού.

Ήρθε τώρα η ώρα να συναναστραφούμε και πάνω σε ένα ακόμη πρακτικό πρόβλημα που αφορά τα διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή. Έχουμε συναναστραφεί ως τώρα πάνω σε αντίστοιχα ρητά που εκτέθηκαν ως αντιπροσωπευτικά ρητά της παραδοσιακής κινεζικής κουλτούρας, κι έχουμε εκθέσει τα διάφορα αυτά σατανικά ρητά που φυλάνε οι διεφθαρμένοι άνθρωποι στα μύχια της καρδιάς τους. Λένε κάποιοι: «Εφόσον αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή είναι αντιπροσωπευτικά της παραδοσιακής κινεζικής κουλτούρας κι εμείς δεν είμαστε Κινέζοι, δεν γίνεται απλώς να μην αποδεχτούμε το περιεχόμενο της συναναστροφής Σου; Είναι τόσο αναγκαίο να μάθουμε τα διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή που προέκυψαν επειδή διέφθειρε ο Σατανάς τους ανθρώπους;» Είναι σωστό να το λένε αυτό; (Όχι.) Προφανώς και δεν είναι σωστό. Η διαφθορά της ανθρωπότητας από τον Σατανά δεν γίνεται βάσει φυλής ή χρονικής περιόδου. Με άλλα λόγια, όταν ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους δεν κάνει διακρίσεις ανάλογα με τη φυλή τους, τη χρονική περίοδο ή το θρησκευτικό τους υπόβαθρο. Αν, λοιπόν, είσαι Κινέζος, είτε είσαι Χαν είτε ανήκεις σε κάποια μειονοτική εθνοτική ομάδα όπως οι Μογγόλοι, οι Χουέι, οι Μιάο, οι Γι και ούτω καθεξής, έχεις σε κάθε περίπτωση κατηχηθεί και διαποτιστεί με τα κάθε λογής ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή που προέρχονται από τον Σατανά. Με άλλα λόγια, σε ό,τι αφορά τον τρόπο σκέψης σου, έχεις αντίστοιχα, και χωρίς καμία εξαίρεση, υποβληθεί στη διαφθορά της ανθρωπότητας από τον Σατανά. Για την ακρίβεια, ο Σατανάς έχει διαφθείρει και διαμορφώσει σε βάθος τόσο τη σκέψη σου όσο και τα μύχια της ψυχής και της καρδιάς σου. Εφόσον είσαι δημιούργημα, και από την Κίνα να μην είσαι, και να είσαι ας πούμε από την Ιαπωνία, την Κορέα, τη Γερμανία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα, και ανεξάρτητα απ’ το αν είσαι από Ασία, Ευρώπη, Αφρική ή Αμερική, κι άσχετα με το χρώμα του δέρματός σου, είτε είναι, δηλαδή, κίτρινο, μαύρο, μελαμψό είτε λευκό, και σε όποια εθνότητα και φυλή κι αν ανήκεις, σε έχει, χωρίς καμία εξαίρεση, διαφθείρει σε βάθος ο Σατανάς. Όχι μόνο έχεις σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά o Σατανάς σε έχει, χωρίς καμία εξαίρεση, διαποτίσει με σατανικές σκέψεις και απόψεις, ενώ έχει εννοείται διαφθείρει σε βάθος και την καρδιά σου. Η μόνη διαφορά είναι πως σε κάθε χώρα και φυλή ο Σατανάς χρησιμοποιεί διαφορετικές μεθόδους για να εμφυσήσει στους ανθρώπους τα ίδια πράγματα. Μπορεί τα πράγματα αυτά να διαφέρουν λίγο στη διατύπωση και να εντοπίζεις κάποια μικρή διαφορά εκεί, αλλά το τελικό αποτέλεσμα της διαφθοράς των ανθρώπων είναι πάντα το ίδιο και σχεδόν πανομοιότυπο, με ελάχιστες διαφορές. Εξαιτίας των πραγμάτων αυτών, οι άνθρωποι υιοθετούν μια συμπεριφορά που καλύπτει την εμφάνισή τους. Όλα αυτά χρησιμοποιούν ένα σωρό παραπλανητικά, μη ρεαλιστικά ή ακόμη και ανήθικα ρητά που πάνε κόντρα στην ανθρώπινη φύση και μέσα απ’ αυτά απαιτούν από τους ανθρώπους να ενεργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο και να έχουν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά όσον αφορά το ήθος τους. Θέτουν, μάλιστα, και κάποιες απαιτήσεις ως προς το πώς πρέπει να φέρονται και να κάνουν ορισμένα πράγματα οι άνθρωποι. Μπορεί να υπάρχουν κάποιες διαφορές στα ρητά αυτά και να διατυπώνονται σε διαφορετικές περιόδους και να προέρχονται από διαφορετικές γωνιές του κόσμου, από διαφορετικές περιοχές και μέρη ή διαφορετικούς ανθρώπους. Η τελική συνέπεια, όμως, είναι πάντα η ίδια: Ελέγχουν και περιορίζουν τις σκέψεις και τις καρδιές των ανθρώπων και γεμίζουν το μυαλό τους με απόψεις και αντιλήψεις που περιέχουν τα δηλητήρια και τη φύση-ουσία του Σατανά. Πλημμυρίζουν τα μύχια της καρδιάς τους με τις απόψεις του Σατανά, τη μοχθηρή του ουσία και τις μοχθηρές του αντιλήψεις. Στο τέλος, ο Σατανάς παραπλανά, ποδοπατά και διαφθείρει τις σκέψεις και τα μύχια της καρδιάς όλων των ανθρώπων, άλλων λιγότερο κι άλλων περισσότερο, άσχετα από την εθνικότητα ή την καταγωγή τους και ανεξάρτητα από τη φυλή στην οποία ανήκουν ή τη χρονική περίοδο. Σε όποια γωνιά του κόσμου κι αν ζουν οι άνθρωποι στους οποίους εκτελεί ο Σατανάς το έργο της διαφθοράς, σε όποια φυλή κι αν ανήκουν και σε όποια χρονική περίοδο κι αν ζουν, η τελική συνέπεια είναι πάντα η ίδια: Η ανθρωπότητα γίνεται ο απόλυτος απόγονος, το φερέφωνο και η ενσάρκωση του Σατανά και οι άνθρωποι γίνονται οι απόλυτοι ζωντανοί σατανάδες, μεγάλοι και μικροί, ορατοί και απτοί. Φυσικά, μια τέτοια ανθρωπότητα καταλήγει ταυτόχρονα να γίνει και ο απόλυτος εχθρός και αντίπαλος του Θεού. Όποιοι και όσοι, λοιπόν, άνθρωποι κι αν ακούνε τώρα τα κηρύγματα, ένα πράγμα είναι αδιαμφισβήτητο: Ολόκληρη η ανθρωπότητα βρίσκεται στα δίχτυα του πονηρού. Αυτό είναι γεγονός. Για να το θέσουμε διαφορετικά, εφόσον ο Σατανάς έχει διαφθείρει σε βάθος όλη την ανθρωπότητα, δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς και το γεγονός ότι εκείνος ελέγχει και περιορίζει τις σκέψεις και τις καρδιές όλων των ανθρώπων. Επομένως, ο Σατανάς έχει διαφθείρει, χειραγωγεί, ελέγχει και περιορίζει σε μεγάλο βαθμό κάθε ευγενή φυλή και κάθε άνθρωπο που έχει την εθνικότητα μιας ισχυρής χώρας ανεξαιρέτως. Εφόσον ανήκεις στην ανθρώπινη φυλή και ζεις κάτω απ’ το φως του ήλιου, εφόσον είσαι άνθρωπος και αναπνέεις οξυγόνο, πίνεις νερό και τρως σιτηρά, αναπόφευκτα θα σε διαφθείρει ο Σατανάς. Χωρίς καμία εξαίρεση, ο Σατανάς έχει διαφθείρει τις σκέψεις, την καρδιά, τις διαθέσεις και την ουσία σου. Για την ακρίβεια, εφόσον είσαι ένας δημιουργημένος άνθρωπος κι έχεις διαφθαρεί από τον Σατανά, είσαι εχθρός του Θεού. Εφόσον σ’ έχει διαφθείρει ο Σατανάς και τώρα σε ελέγχει και σε περιορίζει, ή αν αυτό συνέβαινε παλιότερα, ο Θεός σε θεωρεί αντικείμενο σωτηρίας. Δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό. Εφόσον είσαι ένα ανθρώπινο ον που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, τότε οπωσδήποτε κατέχεις τη διάθεση και τη σκέψη του Σατανά και την καρδιά σου την έχουν πλημμυρίσει και καταλάβει τα δηλητήριά του. Δεν είναι, λοιπόν, αποκλειστικά δουλειά των Κινέζων να αναγνωρίσουν και να διακρίνουν τις διάφορες σκέψεις, απόψεις και τα διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή που προέρχονται από τον Σατανά. Δεν έχουν οι Κινέζοι την αποκλειστικότητα γι’ αυτό. Είναι, αντίθετα, ένα μάθημα που πρέπει να πάρει ο κάθε άνθρωπος που ανήκει στον εκλεκτό λαό του Θεού τον οποίο έχει επιλέξει Εκείνος, και μια πραγματικότητα στην οποία πρέπει να εισέλθουν όλοι. Ο κάθε άνθρωπος που ανήκει στον εκλεκτό λαό του Θεού ανεξαιρέτως πρέπει να αναγνωρίσει και να διακρίνει τις μυριάδες παραπλανητικές και πονηρές σκέψεις και απόψεις που πηγάζουν από τον Σατανά. Μην νομίζεις πως, μόνο και μόνο επειδή κατάγεσαι από πλούσια ή επιφανή οικογένεια, μπορείς να έχεις μια αίσθηση ανωτερότητας και να πιστεύεις ότι δεν έχεις διαφθαρεί από τον Σατανά. Μη νομίζεις πως, μόνο και μόνο επειδή η ταυτότητά σου είναι αξιοσέβαστη, θα είναι ευγενής και η ψυχή σου. Κάτι δεν έχεις καταλάβει σωστά. Μπορεί, μάλιστα, να νομίζεις πως έχεις ευγενή καταγωγή ή πως από το χρώμα του δέρματός σου φαίνεται η αξιοσέβαστη ταυτότητα, θέση και αξία σου. Κάνεις έτσι το λάθος να πιστεύεις πως σε σχέση με τους άλλους έχεις ευγενέστερη και ανώτερη ουσία, σκέψη και καρδιά. Αν όντως το πιστεύεις αυτό, σου λέω πως η κατανόησή σου είναι ανόητη και καθόλου ρεαλιστική. Η ανθρωπότητα για την οποία μιλάει ο Θεός δεν χωρίζεται με βάση την εθνικότητα, τη φυλή ή τη θρησκεία. Δεν έχει καμία σημασία το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζεις ούτε και η θρησκευτική κατάσταση που επικρατεί γύρω σου, δεν έχει σημασία η φυλή στην οποία γεννήθηκες ούτε το αν η θέση σου στην κοινωνία είναι ταπεινή ή ευγενής, ούτε έχει σημασία αν έχεις μεγάλο κύρος μέσα στην κοινωνία ή όχι και ούτω καθεξής. Κανένα από τα παραπάνω δεν αποτελεί δικαιολογία για να μην αποδεχθείς τα λόγια του Θεού και το γεγονός ότι ο Σατανάς διαφθείρει τον άνθρωπο. Εφόσον είσαι άνθρωπος, ο προσδιορισμός «διεφθαρμένος» προηγείται πάντα του όρου «άνθρωπος». Για την ακρίβεια, εφόσον είσαι άνθρωπος, είσαι απαραίτητα διεφθαρμένος άνθρωπος. Δεν χωράει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Μπορούμε, επίσης, να πούμε πως εφόσον είσαι διεφθαρμένος άνθρωπος, όλα όσα υπάρχουν εκ φύσεως στη σκέψη και στα μύχια της καρδιάς σου προέρχονται από τον Σατανά. Όλα αυτά τα έχει διαμορφώσει και διαφθείρει σε βάθος ο Σατανάς. Πρέπει να το αποδεχθείς αυτό. Δεν έχεις από τη φύση σου τίποτα απολύτως που να σχετίζεται με την αλήθεια, τίποτα απολύτως που να έχει την παραμικρή σχέση με τα λόγια και τη ζωή του Θεού. Ίσα ίσα, σε παραπλανά, σε διαφθείρει και σε ελέγχει ο Σατανάς. Το μυαλό σου είναι πλημμυρισμένο από τις σκέψεις του Σατανά, τις φιλοσοφίες του, τη λογική του και τους κανόνες για τη ζωή που έχει θέσει εκείνος. Κάθε τι που υπάρχει στη σκέψη σου πηγάζει από τον Σατανά. Τι λέει αυτό το γεγονός στον άνθρωπο; Κανείς δεν πρέπει να απορρίψει τη σωτηρία από τον Θεό με την οποιαδήποτε δικαιολογία, ούτε πρέπει να αποδέχεται επιλεκτικά τα λόγια Του. Εφόσον είσαι διεφθαρμένο ανθρώπινο ον, πρέπει να αποδεχθείς όλα τα λόγια του Θεού ανεξαιρέτως. Αυτό το πράγμα είναι ευθύνη, αλλά και ανάγκη σου. Υπάρχουν και κάποιοι που, επειδή γεννήθηκαν σ’ ένα πλούσιο και ισχυρό έθνος και ζουν σ’ ένα ανώτερο κοινωνικό περιβάλλον ή επειδή κατάγονται από οικογένεια με κύρος κι έχουν λάβει ανώτερη εκπαίδευση, νομίζουν πως είναι διαφορετικοί από τον καθένα και ευγενέστεροι από τον υπόλοιπο εκλεκτό λαό του Θεού. Θέλουν, λοιπόν, να βρεθούν σε ανώτερη θέση σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους εκλεκτούς του Θεού. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι παράλογος και ανόητος· ακραία ανόητος, θα έλεγε κανείς. Ενώπιον του Θεού θα είσαι πάντα ένα δημιούργημα, άσχετα από το πόσο ξεχωριστή είναι η ταυτότητα, η θέση και η αξία σου ή πόσο ανώτερη είναι η ταυτότητα, η θέση ή η κοινωνική σου κατάσταση σε σχέση με τους απλούς ανθρώπους. Ο Θεός δεν εξετάζει την καταγωγή σου ή το περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννήθηκες, δεν εξετάζει την εθνικότητα ή τη φυλή σου ούτε την αξία, το κύρος και τα επιτεύγματά σου στην κοινωνία και τον κόσμο. Το μόνο που εξετάζει ο Θεός είναι αν αποδέχεσαι τα λόγια Του, αν τα εκλαμβάνεις ως την αλήθεια και αν βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και συμπεριφέρεσαι και ενεργείς σύμφωνα με αυτά. Αν θεωρείς πραγματικά πως είσαι κι εσύ ένα συνηθισμένο δημιούργημα στο κράτος του Θεού, πρέπει τότε να εγκαταλείψεις το κοινωνικό σου περιβάλλον, καθώς και το φυλετικό, το εθνικό και το θρησκευτικό σου υπόβαθρο, ώστε να προσέλθεις ενώπιον του Θεού ως ένα συνηθισμένο δημιούργημα και να αποδεχθείς τα λόγια Του χωρίς ταμπέλες και υπόβαθρα. Αν το κάνεις αυτό, η ταυτότητα και η θέση σου θα αποκατασταθούν. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κατανοήσεις προκειμένου να αποδεχθείς τα λόγια του Θεού με αυτήν τη σωστή ταυτότητα και θέση είναι η ουσία του ανθρώπου. Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να αποδεχθείς είναι πως η ουσία του ανθρώπου έχει διαφθαρεί σε βάθος από τον Σατανά και πως καθετί που πλημμυρίζει και καταλαμβάνει τις σκέψεις και τα μύχια της καρδιάς του ανθρώπου προέχεται από τον Σατανά. Εφόσον ο άνθρωπος θέλει να αποδεχθεί τον λόγο του Θεού και παράλληλα να αποδεχθεί την αλήθεια ως ζωή, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να ανακαλύψει, να αναλογιστεί και να γνωρίσει καθετί που υπάρχει στο μυαλό του και στα μύχια της καρδιάς του και δεν συνάδει με την αλήθεια ή είναι εχθρικό προς αυτήν. Μόνο αν τα αναγνωρίσει, τα κατανοήσει και τα αναλύσει διεξοδικά όλα αυτά μπορεί να τα εγκαταλείψει την κατάλληλη στιγμή και στο κατάλληλο περιβάλλον και έτσι να αλλάξει ριζικά η καρδιά του. Μόλις κάποιος αποβάλλει όλα τα στοιχεία του Σατανά και αποδεχθεί τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, θα γίνει ένας νέος άνθρωπος. Ο μόνος τρόπος να δει κανείς αληθινά και με ακρίβεια τους ανθρώπους και τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού είναι να αλλάξει ριζικά τη σκοπιά, τις απόψεις και τη θέση βάσει των οποίων βλέπει τους άλλους ανθρώπους και τα πράγματα. Τότε θα γίνει σχετικά αγνός, άσπιλος. Προς το παρόν, οι άνθρωποι δεν μπορούν να το πετύχουν αυτό. Ναι μεν κατανοούν ένα μέρος της αλήθειας στην καρδιά τους, εξακολουθούν όμως να αμαυρώνονται από κάθε λογής παράλογες ιδέες, από κάθε λογής εσφαλμένα και εξωφρενικά πράγματα. Αποδέχονται μόνο τα μισά από τα λόγια του Θεού και τη μισή αλήθεια, και τα υπόλοιπα τα αρνούνται. Αποδέχονται κάποια απ’ αυτά επιλεκτικά, άλλα λιγότερο κι άλλα περισσότερο. Πάντα, όμως, αφήνουν χώρο στην καρδιά τους για τις σκέψεις και τη λογική του Σατανά, καθώς και για τα παραπλανητικά πράγματα που τους εμφυσά εκείνος. Πάντα φυλάνε στην καρδιά τους αυτά τα πράγματα, τα οποία επηρεάζουν τη σκέψη και την κρίση τους, καθώς και την οπτική γωνία και τις απόψεις βάσει των οποίων βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα. Αυτό επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό το κατά πόσο αποδέχονται την αλήθεια.

Τα διάφορα ρητά για την ηθική διαγωγή που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους μέσω της παραδοσιακής κουλτούρας οδηγούν στην εκτεταμένη διαφθορά και παραπλάνηση της ανθρωπότητας. Αυτό δεν αφορά μόνο τον κινεζικό λαό, αλλά εξαπλώνεται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε κάθε γωνιά του κόσμου και σε κάθε χρονική περίοδο, επηρεάζοντας και ελέγχοντας τη μία γενιά ανθρώπων μετά την άλλη, καθώς και ανθρώπους από διαφορετικές φυλές, εθνικότητες και θρησκείες. Μόλις οι άνθρωποι το καταλάβουν αυτό, αντιλαμβάνονται πως ο όρος «παραδοσιακή κουλτούρα» δεν συνοδεύεται αποκλειστικά από τον προσδιορισμό «κινεζική». Μπορούμε κάλλιστα να πούμε ότι η παραδοσιακή κουλτούρα οποιουδήποτε έθνους ή φυλής πηγάζει από τον Σατανά και είναι αποτέλεσμα της διαφθοράς του. Έχουμε, λόγου χάρη, την παραδοσιακή ιαπωνική κουλτούρα, την παραδοσιακή κορεατική κουλτούρα, την παραδοσιακή ινδική κουλτούρα, την παραδοσιακή φιλιππινέζικη κουλτούρα, την παραδοσιακή βιετναμέζικη κουλτούρα, την παραδοσιακή αφρικανική κουλτούρα, την παραδοσιακή κουλτούρα των λευκών. Έχουμε, επίσης, και τις παραδοσιακές κουλτούρες του ιουδαϊσμού, του χριστιανισμού, του καθολικισμού και κάποιες ακόμη παραδοσιακές κουλτούρες που αναδύθηκαν από διάφορες θρησκείες. Όλες αυτές, λοιπόν, οι κουλτούρες πάνε κόντρα στην αλήθεια και επηρεάζουν βαθύτατα τις απόψεις, τις θέσεις και τις οπτικές των ανθρώπων όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρονται και ενεργούν. Σαν πυρακτωμένο σίδερο, σημαδεύουν βαθιά τις μύχιες σκέψεις και τις καρδιές των ανθρώπων. Ασκούν έλεγχο στις ζωές τους, στους κανόνες και το μονοπάτι που ακολουθούν στη ζωή τους και στην κατεύθυνση και τους στόχους της διαγωγής τους. Μέχρι και στους στόχους που επιδιώκουν ασκούν έλεγχο. Όλα αυτά αναστατώνουν και επηρεάζουν βαθιά τη στάση των ανθρώπων απέναντι στα θετικά πράγματα, τα λόγια του Θεού, την αλήθεια και τον Θεό. Και εννοείται, βέβαια, πως επηρεάζουν και αναστατώνουν βαθιά και τις οπτικές και τις απόψεις τους που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρονται και ενεργούν. Αυτό σημαίνει πως επηρεάζουν βαθιά το κατά πόσο οι άνθρωποι αποδέχονται και κάνουν πράξη την αλήθεια. Και τι συνέπεια έχει αυτό στο τέλος; (Οι άνθρωποι χάνουν την ευκαιρία να σωθούν.) Έτσι ακριβώς! Στο τέλος, αυτό που επηρεάζεται είναι το κρίσιμο ζήτημα της σωτηρίας του ανθρώπου. Δεν είναι σοβαρή συνέπεια αυτή; (Είναι.) Είναι πολύ σοβαρή συνέπεια! Οι διεφθαρμένες διαθέσεις ενός ανθρώπου και όσα έχει στη σκέψη του είναι αυτά που καθορίζουν το πώς βλέπει τα πράγματα, τι είδους σκοπιά και απόψεις υιοθετεί για να τα δει και ποιες αντιλήψεις διατηρεί. Αν στη σκέψη του έχει θετικά πράγματα, τότε θα βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα από τη σωστή σκοπιά. Αν, όμως, τα πράγματα που έχει στη σκέψη του είναι αρνητικά και παθητικά και πηγάζουν απ’ τον Σατανά, τότε αναγκαστικά θα βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση λανθασμένες και παράλογες οπτικές, θέσεις και απόψεις. Αυτό εν τέλει θα επηρεάσει το μονοπάτι που ακολουθεί. Επομένως, αν οι οπτικές, οι απόψεις και οι θέσεις βάσει των οποίων βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα δεν είναι σωστές, τότε οι στόχοι και η κατεύθυνση της επιδίωξής σου θα είναι επίσης λάθος, και το ίδιο ισχύει και για το μονοπάτι που ακολουθείς ως προς τη διαγωγή σου. Κι εφόσον το μονοπάτι αυτό δεν είναι σωστό, αν διατηρήσεις αυτά τα λάθος πράγματα, δεν θα έχεις καμία απολύτως ευκαιρία να σωθείς. Αν όμως οι οπτικές, οι θέσεις, οι σκέψεις και οι απόψεις βάσει των οποίων βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα είναι σωστές, τότε θα έχεις και τα σωστά αποτελέσματα που θα σχετίζονται με θετικά πράγματα και δεν θα πηγαίνουν κόντρα στην αλήθεια. Αν οι οπτικές από τις οποίες βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα συμφωνούν με την αλήθεια, τότε το μονοπάτι που θα επιλέξει θα είναι με τη σειρά του σωστό, και το ίδιο ισχύει και για τους στόχους και την κατεύθυνσή του. Θα έχει, άρα, ελπίδες να σωθεί στο τέλος. Επειδή, όμως, σήμερα ο Σατανάς καταλαμβάνει και ελέγχει τους ανθρώπους, οι οπτικές, οι θέσεις και οι απόψεις με τις οποίες βλέπουν τους άλλους ανθρώπους και τα πράγματα δεν είναι σωστές. Αυτό συνεπάγεται ότι ούτε η επιδίωξή τους και το μονοπάτι που ακολουθούν είναι σωστά. Αν, λόγου χάρη, κάποιος εργάζεται και πληρώνει ένα τίμημα για χάρη της φήμης και του κέρδους, για λόγους γοήτρου και θέσης, ακολουθεί ο άνθρωπος αυτός ένα λάθος μονοπάτι; (Ναι.) Τι οδηγεί τους ανθρώπους να ακολουθήσουν ένα τόσο λάθος μονοπάτι; Δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι κοιτάζουν το συγκεκριμένο θέμα από λανθασμένη σκοπιά, άποψη και αφετηρία; (Έχει, ναι.) Γι’ αυτό, λοιπόν, οδηγούνται στο λάθος μονοπάτι. Θα μπορέσουν, λέτε, να σωθούν στο τέλος αν συνεχίσουν να ακολουθούν ένα τέτοιο μονοπάτι; Όχι. Αν τις σκέψεις και τις απόψεις βάσει των οποίων βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και συμπεριφέρεσαι και ενεργείς σου τις έχει ενσταλάξει ο Σατανάς, τότε βαδίζεις αναπόφευκτα στο μονοπάτι της καταστροφής. Δεν βαδίζεις σε καμία περίπτωση στο μονοπάτι προς τη σωτηρία. Βρίσκεσαι στο ακριβώς ανάποδο και αντίθετο μονοπάτι από εκείνο που οδηγεί στη σωτηρία. Όποιος ακολουθεί αυτό το λάθος μονοπάτι καταστρέφει ο ίδιος την ευκαιρία του να σωθεί, τη χάνει για πάντα και δεν πρόκειται να βαδίσει ποτέ στο μονοπάτι που οδηγεί στη σωτηρία. Αν, όμως, η επιδίωξή σου βασίζεται στη σωστή άποψη και βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και συμπεριφέρεσαι και ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε οι αρχές άσκησης που προκύπτουν είναι θετικές και το ίδιο ισχύει και για το μονοπάτι σου. Επειδή, λοιπόν, ξεκινάς από τη σωστή αφετηρία, θα είναι σωστό και το μονοπάτι που θα ακολουθήσεις στο τέλος. Και αν όντως ακολουθήσεις ένα τέτοιο μονοπάτι, θα καταφέρεις σίγουρα να σωθείς. Επειδή η συγκεκριμένη πτυχή της αλήθειας έχει ένα κάποιο βάθος, οι περισσότεροι πιθανότατα δεν την κατανοείτε. Δεν αντιλαμβάνεστε περί τίνος πρόκειται ούτε κατέχετε ακόμα αυτήν την πτυχή της αλήθειας-πραγματικότητας. Δεν έχετε ακόμα την εμπειρία να καταλάβετε αν βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα και αν συμπεριφέρεστε και ενεργείτε σύμφωνα με εσφαλμένες ή σύμφωνα με σωστές απόψεις. Προς το παρόν, το μόνο που ξέρετε να κάνετε είναι να ενεργείτε, να βάζετε τα δυνατά σας, να καταβάλλετε κάποια προσπάθεια και να πληρώνετε ένα τίμημα. Δεν έχετε καν μπει στη διαδικασία να εξετάσετε τι μπορεί να επηρεάζει και να ελέγχει τις σκέψεις και τις απόψεις που διατηρείτε βαθιά μέσα σας. Έχετε, λοιπόν, πολύ μικρή εξοικείωση με το συγκεκριμένο θέμα και σ’ αυτό το σημείο θα σταματήσουμε να το συζητάμε.

Πριν λίγο αναφερθήκαμε στην ουσία των ρητών σχετικά με την ηθική διαγωγή, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στην ηπειρωτική Κίνα, αλλά εκτείνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα βρίσκεται στα δίχτυα του πονηρού και ο Σατανάς έχει διαφθείρει σε βάθος και ελέγχει όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Υπάρχουν στοιχεία στα οποία βασίζεται αυτό που λέω. Ο Σατανάς δεν έχει διαφθείρει μονάχα τον λαό της ηπειρωτικής Κίνας, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα· όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται στα δίχτυα του πονηρού. Όλοι μπορούν να δουν ως έναν βαθμό ότι η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά. Έχουμε πόσο καιρό τώρα που συναναστρεφόμαστε πάνω στο γεγονός ότι ο Σατανάς ενσταλάζει στις σκέψεις των ανθρώπων διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή, προκειμένου να τους παραπλανήσει, να τους ελέγξει και να τους περιορίσει. Προσπαθεί με αυτήν τη μέθοδο να πετύχει τον στόχο του, που δεν είναι άλλος απ’ το να διαφθείρει τον άνθρωπο. Αυτό το γεγονός δεν είναι κάτι που περιορίζεται στον λαό της Κίνας, αλλά το βλέπουμε να συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους που ανήκουν σε κάθε λογής φυλές, εθνικότητες και εθνότητες. Ο Σατανάς έχει διαφθείρει σε βάθος όλους τους ανθρώπους, από κάθε φυλή και εθνότητα ανεξαιρέτως. Τα διάφορα παραπλανητικά πράγματα που ενσταλάζει ο Σατανάς μέσα από την παραδοσιακή κουλτούρα στους ανθρώπους, οι οποίοι δυσκολεύονται να τα διακρίνουν, ακόμα και τα ρητά εκείνα που τα θεωρούν σχετικά θετικά και που μοιάζουν να συμφωνούν με τα ήθη, τη σκέψη και τις προτιμήσεις τους, στην πραγματικότητα αποτελούν στοιχεία της διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά. Με άλλα λόγια, ο Σατανάς έχει διαφθείρει όλους τους ανθρώπους με τον τρόπο αυτόν και έχει παραπλανήσει, ελέγξει και διαφθείρει βαθιά τόσο το μυαλό όσο και την καρδιά όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνότητας, φυλής ή εθνικότητας και άσχετα από το μέρος, την περιοχή ή τον τόπο όπου έχουν γεννηθεί στον πλανήτη Γη. Χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, όπου και όποτε κι αν έχεις γεννηθεί, σε όποια εθνότητα κι αν ανήκεις και σε όποιο έθνος, τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας που σου έχει ενσταλάξει ο Σατανάς σε έχουν παραπλανήσει και διαφθείρει. Μη νομίζεις, λοιπόν, πως μόνο και μόνο επειδή η ανάλυσή μας περιορίζεται στην παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα, το δικό σου έθνος και η δική σου εθνότητα δεν έχουν κάποιο σατανικό πολιτισμικό υπόβαθρο. Μη νομίζεις πως είσαι καλύτερος από τους Κινέζους, ούτε να έχεις αίσθημα ανωτερότητας, θεωρώντας ότι είσαι πιο αξιοσέβαστος και ευγενής απ’ αυτούς. Κάτι τέτοιο θα ήταν πλάνη, θα ήταν λάθος και παράλογο, για μην πούμε ανόητο. Όταν μιλάμε για διεφθαρμένη ανθρωπότητα, μη νομίζεις πως εσύ αποτελείς εξαίρεση· σ’ αυτήν ανήκεις κι εσύ. Αφού, βέβαια, λέμε πως είσαι διεφθαρμένος άνθρωπος, τότε τα μύχια της καρδιά σου έχουν πλημμυρίσει από σκέψεις στις οποίες κυριαρχεί η παραδοσιακή κουλτούρα που σου ενσταλάζει ο Σατανάς. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Πρέπει όλοι σας να το καταλάβετε ξεκάθαρα αυτό. Δεν χωράνε ούτε αμφιβολίες ούτε αμφισβήτηση. Θα ολοκληρώσουμε σ’ αυτό το σημείο τη συναναστροφή μας για το συγκεκριμένο θέμα.

Την περασμένη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στο ρητό «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί», το οποίο χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να διαφθείρει τους ανθρώπους όσον αφορά την ηθική τους διαγωγή. Το να υποστηρίζει κανείς το ρητό αυτό επηρεάζει σημαντικά τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων και, όπως και άλλα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή, είναι παράλογο και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είναι εξωφρενικό και γελοίο οι άνθρωποι να θεωρούν ότι κάποιος έχει ευγενές ήθος και έντιμο χαρακτήρα απλώς και μόνο επειδή κάνει πράξη ό,τι λέει, άσχετα από το τι είναι αυτό. Όπως και άλλα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή, έτσι και αυτό εδώ δεν παρά μια εξωφρενική και γελοία αίρεση και πλάνη. Όλα αυτά τα ρητά τέτοια είναι, άκρως παράλογα και δεν αντέχουν σε προσεκτική εξέταση. Ας δούμε σήμερα το ρητό σχετικά με την ηθική διαγωγή που λέει «Να βγαίνεις από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο». Προτού αρχίσουμε να συναναστρεφόμαστε επίσημα πάνω σ’ αυτό, έχετε σκεφτεί ποτέ σας πώς θα εξηγούσατε το συγκεκριμένο ρητό; Πώς μπορούμε να αναλύσουμε την ουσία του; Ποια δηλητήρια περιέχονται μέσα του; Ποιες σκέψεις θέλει να ενσταλάξει ο Σατανάς στους ανθρώπους μέσα απ’ αυτό το ρητό; Ποιες είναι οι κακόβουλες προθέσεις του Σατανά; Ποια πτυχή του ανθρώπου διαφθείρει με τη χρήση του; Τα έχετε αναλογιστεί ποτέ σας όλα αυτά; Υπάρχει μια απλή εξήγηση όσον αφορά το ρητό «Να βγαίνεις από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο» και είναι η εξής: Να μην ανακατεύεσαι με κακούς ανθρώπους και να είσαι σε θέση να προστατέψεις τον εαυτό σου από τις κακές επιρροές. Για τι είδους ανθρώπους μιλάμε σε γενικές γραμμές, είτε πρόκειται για ένα άτομο που αξιολογείται ως κάποιος που έχει βγει από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο είτε για κάποιον που θέλει ο ίδιος να βγει από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο; Διατείνονται πως οι ίδιοι είναι τάχα ιδιαίτερα αδιάφθοροι, έντιμοι, ειλικρινείς και νομότυποι, πως είναι κύριοι με ευγενές ήθος, αλλά θεωρούν πως δεν ισχύει το ίδιο για την εποχή στην οποία ζουν, για τον κόσμο και την ανθρωπότητα, ή ακόμα και για τη χώρα, την αυτοκρατορική αυλή και τη δημόσια διοίκηση. Δεν έχουν συνήθως μια κυνική στάση απέναντι στα πάντα αυτοί οι άνθρωποι; Δεν νιώθουν απογοητευμένοι από την πραγματικότητα; Έχουν συχνά την αίσθηση πως, παρά τις μεγάλες φιλοδοξίες τους, έχουν γεννηθεί σε λάθος εποχή. Νιώθουν πως, ενώ έχουν ταλέντο, δεν μπορούν να το αξιοποιήσουν. Θωρούν πως, τόσο στη δημόσια διοίκηση όσο και στην κοινωνία, υπάρχουν πάντα κάποιοι ποταποί άνθρωποι που τους βάζουν εμπόδια. Πιστεύουν πως, παρόλο που έχουν σπουδαίο και στρατηγικό μυαλό και είναι λαμπροί άνθρωποι, κανείς δεν αναγνωρίζει το ταλέντο τους και δεν τους αναθέτει σημαντικά καθήκοντα. Έχουν απογοητευτεί από την πραγματικότητα και καταντούν κυνικοί, γι’ αυτό λένε πως θα «βγουν από τη λάσπη ακηλίδωτοι σαν τον κρίνο», πως θα προστατέψουν τον εαυτό τους από τις κακές επιρροές και θα παραμείνουν άμεμπτοι. Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι άνθρωποι αυτοί θεωρούν πως είναι αγνοί και ευγενείς και νιώθουν απογοητευμένοι από την πραγματικότητα. Δεν είναι απαραίτητο πως έχουν πραγματικά ταλέντα και ικανότητες, ούτε και η οπτική γωνία από την οποία βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρονται και ενεργούν είναι απαραίτητα σωστή ή πρακτική. Εξυπακούεται, βέβαια, πως ούτε είναι απαραίτητα σε θέση να πετύχουν πράγματα. Να που όμως θεωρούν ότι διαφέρουν από τους συνηθισμένους ανθρώπους και όλη την ώρα ξεφυσάνε και λένε: «Ο κόσμος όλος έχει θολώσει κι είμαι ο μόνος που παραμένει αγνός· όλοι οι άνθρωποι είναι μεθυσμένοι και μόνο εγώ παραμένω νηφάλιος». Κάνουν λες κι έχουν απογοητευτεί απ’ τον κόσμο των θνητών και βλέπουν συχνά τη μοχθηρία και το σκοτάδι του κόσμου. Για την ακρίβεια, οι άνθρωποι αυτοί είναι κυνικοί. Απεχθάνονται τόσο τους χώρους της πολιτικής και του εμπορίου όσο και τους λογοτεχνικούς, τους καλλιτεχνικούς και τους εκπαιδευτικούς κύκλους. Απεχθάνονται τις επιδιώξεις των διανοουμένων και περιφρονούν τους αγρότες και τους θρησκευόμενους. Τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί; Δεν είναι ένα ξεχωριστό είδος; Δεν είναι κατά κάποιο τρόπο μη κανονικοί; Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν έχουν καμία πραγματική ικανότητα ούτε γνώση. Αν τους αναθέσεις ένα πρακτικό έργο, δεν είναι απαραίτητο ότι θα καταφέρουν να το φέρουν εις πέρας. Τους αρέσει να γκρινιάζουν, ενώ όταν έχουν χρόνο, δημοσιεύουν άρθρα και ποιητικές συλλογές για να αποκαλύψουν πολιτικά, κρατικά και κοινωνικά θέματα και άτομα μιας συγκεκριμένης ομάδας και εποχής. Τη μια μέρα ασκούν κριτική σε αυτό και την άλλη στο άλλο, μιλάνε με ευφράδεια, αλλά με ό,τι και να ασχοληθούν, τα κάνουν μαντάρα. Στο τέλος, δεν ταιριάζουν με κανέναν, δεν μπορούν να καταφέρουν τίποτα όπου και να πάνε και δεν είναι αντάξιοι της δουλειάς που τους ανατίθεται. Κάνουν το λάθος να πιστεύουν το εξής: «Έχω τόσο μεγάλο ταλέντο! Πού να φτάσουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι στο επίπεδο της σκέψης μου;» Νιώθουν μέσα τους απόγνωση, ανησυχία και κατάθλιψη. Όταν έχουν ελεύθερο χρόνο, τριγυρίζουν εδώ κι εκεί κι όποτε τυχαίνει να βρεθούν σε κάποιο μέρος ιστορικού ενδιαφέροντος, αναφωνούν: «Είμαι μια ιδιοφυΐα που συναντά όμως τόσα εμπόδια! Είμαι ένας λαμπρός άνθρωπος, αλλά ελάχιστοι μπορούν να αναγνωρίσουν το αληθινό ταλέντο! Έχω τόσο μεγάλες φιλοδοξίες και είναι κρίμα που γεννήθηκα σε λάθος εποχή και δεν έχω καλή τύχη!» Πιστεύουν πάντα πως είναι φιλόδοξοι και πως έχουν πολλές γνώσεις, αλλά δεν καταφέρνουν ποτέ να διακριθούν μέσα στο πλήθος και κανείς απ’ αυτούς που είναι στην εξουσία δεν τους δίνει μια υψηλή θέση. Καταντάνε έτσι να γίνουν κυνικοί και απογοητεύονται. Στο τέλος καταλήγουν μόνοι τους, αφού περιφρονούν τους πάντες. Δεν είναι θλιβερό αυτό; Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι άνθρωποι αυτοί είναι τρελοί, υπερόπτες, εξαιρετικά απρόσιτοι και απογοητευμένοι από την πραγματικότητα, και νιώθουν μονίμως αποτυχημένοι. Στην πραγματικότητα, είναι ένα τίποτα, δεν μπορούν να καταφέρουν το παραμικρό, όλα τα κάνουν λάθος. Άπαξ δε και αποκτήσουν κάποιες γνώσεις, κάνουν επίδειξη και δεν σταματάνε να μιλάνε γι’ αυτά που έμαθαν. Στην αρχαιότητα, οι άνθρωποι αυτού του είδους απήγγειλαν ποίηση, έγραφαν ωδές και επιδείκνυαν τις ικανότητές τους στη λογοτεχνία, ενώ έμοιαζαν να είναι ιδιαίτερα σχολαστικοί. Τη σημερινή εποχή, οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες να κάνουν επίδειξη. Μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους μέσα ενημέρωσης, αναρτούν σχόλια σε μπλογκ και ούτω καθεξής. Σε ορισμένες χώρες που έχουν σχετικά ελεύθερο κοινωνικό σύστημα, εκθέτουν συχνά τη σκοτεινή πλευρά διαφόρων κλάδων, όπως για παράδειγμα τις σκοτεινές και μοχθηρές πτυχές του χώρου της λογοτεχνίας, της τέχνης, του εμπορίου, της πολιτικής και του πολιτισμού. Δεν κάνουν άλλη δουλειά όλη μέρα απ’ το να επικρίνουν το ένα και να υποβαθμίζουν το άλλο, θεωρώντας ότι οι ίδιοι έχουν πολύ μεγάλο ταλέντο. Όλα αυτά τα κάνουν επειδή πιστεύουν πως είναι καλοί και σωστοί σε όλα και θεωρούν ότι είναι πια σπουδαίοι, δοξασμένοι και ολόσωστοι. Για την ακρίβεια, προστατεύουν τον εαυτό τους από τις κακές επιρροές και «βγαίνουν από τη λάσπη ακηλίδωτοι σαν τον κρίνο». Έχουν την εντύπωση πως βλέπουν τα πάντα ξεκάθαρα και πως μπορούν να τα κατανοήσουν. Ασκούν με έμμεσο τρόπο κριτική σε όλους όσοι κάνουν το οτιδήποτε και τους αντιμετωπίζουν περιφρονητικά κι απαξιωτικά. Πάντα σχολιάζουν το οτιδήποτε κάνουν οι άλλοι, ενώ δεν εκτιμούν κανέναν και κατακρίνουν τους πάντες. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν ιδέα ποιοι πραγματικά είναι οι ίδιοι· όταν λένε κάτι, δεν έχουν ποτέ τους ιδέα ποια είναι η σωστή και πρέπουσα οπτική γωνία και στάση που πρέπει να υιοθετήσουν. Το μόνο που ξέρουν είναι να μιλάνε χωρίς να βάζουν φρένο και να λένε εξυπνάδες. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στην κοινωνία; (Ναι.) Τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι κυριολεκτικά τρελοί, άνθρωποι υπερόπτες που θεωρούν τον εαυτό τους αγνό και ευγενή. Αν ανατρέξουμε στην ιστορία, έχουν υπάρξει πολύ τέτοιοι άνθρωποι, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Πώς θα πρέπει να περιγράφετε και να ορίζετε αυτούς τους ανθρώπους; Δεν είναι ιδεαλιστές; Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, είναι πράγματι ιδεαλιστές. Δεν θέλουν να ζουν στο τώρα, στο πραγματικό τους περιβάλλον, και πετάνε διαρκώς στα σύννεφα, ενώ το κεφάλι τους είναι γεμάτο φανταστικά, κενά, αόρατα και άπιαστα πράγματα. Ζουν σ’ έναν κόσμο φανταστικό, ανύπαρκτο· αυτούς τους ανθρώπους, λοιπόν, ονομάζουμε ιδεαλιστές. Συνεπώς, από ποια οπτική γωνία αξιολογούν τους υπόλοιπους ανθρώπους; Ισχυρίζονται ότι κατέχουν τα πρωτεία της ηθικής και για να αξιολογήσουν τους άλλους ξεκινούν απ’ την εξής αφετηρία: «Βλέπω καθαρά τη μοχθηρή, σκοτεινή σας πλευρά και μπορώ να την εκθέσω. Εφόσον μπορώ να εκθέσω τα κακά και μοχθηρά πράγματα που κάνετε, αυτό αποδεικνύει πως δεν είμαι σαν εσάς». Αυτό που υπονοούν είναι το εξής: «“Βγαίνω από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο”. Αυτή η μοχθηρή τάση σάς έχει μολύνει όλους· δεν είστε καλοί άνθρωποι». Δεν δείχνει αυτό πως θεωρούν τον εαυτό τους αγνό και ανώτερο; Δεν δείχνει πως υπερεκτιμούν τον εαυτό τους και φέρονται υπεροπτικά; Δεν δείχνει πως κάνουν μια συγκαλυμμένη προσπάθεια να εξυψωθούν οι ίδιοι με το πρόσχημα ότι ασκούν κριτική στην πραγματικότητα, εκθέτουν τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας και είναι απογοητευμένοι από την πραγματικότητα; (Ναι.) Πώς πρέπει να ορίσουμε, λοιπόν, αυτούς τους ανθρώπους; Είναι ένα λαϊκό ρητό που λέει: «Έχω γνωρίσει κι αν έχω γνωρίσει ανθρώπους ξεδιάντροπους· σαν εσένα, όμως, κανέναν». Δεν περιγράφει το συγκεκριμένο ρητό τους ανθρώπους αυτούς; (Ναι.) Είναι ξεδιάντροποι. Ανοίγουν το στόμα τους μονάχα για να μιλήσουν για το σωστό και το λάθος· ανοίγουν τα μάτια τους μονάχα για να δουν τα ελαττώματα και τις ατέλειες των άλλων. Ανοίγουν το στόμα τους και λένε εξυπνάδες για να εκθέσουν δημόσια τα ελαττώματα και τις ατέλειες των άλλων. Εκφράζουν έτσι τις δικές τους απόψεις και δείχνουν στους άλλους πώς οι ίδιοι προστατεύονται από τις κακές επιρροές και πόσο μοναδικοί και ευγενείς είναι. Είναι πράγματι ευγενείς; Είναι πράγματι μοναδικοί; Δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους άλλους. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι άλλοι για να επιδιώξουν φήμη και κέρδος, όποιες κι αν είναι αυτές, είναι τουλάχιστον φανερές. Οι άνθρωποι αυτοί, όμως, το παίζουν αξιοπρεπείς και εκμεταλλεύονται την έκθεση και την κριτική που ασκούν στους άλλους ως θέματα και εφαλτήρια για να εξυψώσουν και να προάγουν τον εαυτό τους. Χρησιμοποιούν όλα αυτά τα μέσα για να αποκτήσουν φήμη και επιρροή. Δεν επιδιώκουν κι αυτοί τη φήμη και το κέρδος; Δεν έχουν τους ίδιους ακριβώς στόχους; Δεν έχουν και τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα; Η μόνη διαφορά είναι πως χρησιμοποιούν άλλα μέσα και άλλες μεθόδους. Είναι σαν να προσβάλλει κανείς τους άλλους μιλώντας είτε ευγενικά είτε άξεστα. Και στις δύο περιπτώσεις, η φύση της προσβολής είναι η ίδια. Οι άλλοι γίνονται διάσημοι με έναν ορισμένο τρόπο, ενώ αυτοί με κάποιον άλλο. Το τελικό αποτέλεσμα δεν αλλάζει ούτε αλλάζουν η πρόθεση, ο σκοπός και το κίνητρο. Δεν υπάρχει, άρα, καμία απολύτως διαφορά.

Τους ανθρώπους, λοιπόν, της κοινωνίας που διατείνονται πως «βγαίνουν από τη λάσπη ακηλίδωτοι σαν τον κρίνο», τους έχουμε ορίσει ως ιδεαλιστές. Τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων αυτών είναι τα εξής: Είναι εξαιρετικά απρόσιτοι, νομίζουν πως είναι καλύτεροι απ’ όλους τους άλλους, τους θεωρούν όλους ανεπαρκείς και καταλήγουν τελικά στο εξής συμπέρασμα: «Έχετε όλοι σας κολλήσει μέσα στη λάσπη και τις μοχθηρές τάσεις. Εγώ υπερτερώ σε σχέση με όλους εσάς και “βγαίνω από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο”». Τόση μεγαλομανία τούς χαρακτηρίζει και τόσο απογοητευμένοι αισθάνονται από την πραγματικότητα, λες και οι ίδιοι είναι ιδιαίτερα άγιοι και αγνοί. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν ούτε τις ικανότητες ούτε τα μέσα που διαθέτουν οι άλλοι, κι ενώ προσπαθούν διαρκώς να ξεχωρίσουν μέσα στο πλήθος, τα πράγματα δεν έρχονται ποτέ όπως τα θέλουν, ενώ επιδιώκουν συνεχώς ιδεατά, φανταστικά και κενά πράγματα, δεν νιώθουν ποτέ ικανοποίηση ούτε καταφέρνουν να τα κάνουν πραγματικότητα και δεν έχουν καμία όρεξη να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα ή να εγκαταλείψουν τα ιδανικά τους. Για όλους αυτούς τους λόγους, από άποψη μορφής, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να απέχουν από τους κύκλους της δημόσιας διοίκησης, της πολιτικής, της τέχνης, της λογοτεχνίας και του πολιτισμού. Δεν είναι ευπρόσδεκτοι στους κύκλους αυτούς, δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί ούτε να εκπληρώσουν τις φιλοδοξίες, τα ιδανικά και τις βλέψεις τους, και για όλους αυτούς τους λόγους καταλήγουν να διατείνονται πως «βγαίνουν από τη λάσπη ακηλίδωτοι σαν τον κρίνο», πως πάνε κόντρα στο ρεύμα, πως έχουν ευγενές ήθος και παρηγορούν τον εαυτό τους με τέτοια ρητά. Μέσα από τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτούς τους ανθρώπους, γνωρίζετε τώρα πώς να τους διακρίνετε; Ποια ακριβώς είναι η ουσία τους; Ενώ είναι ένα τίποτα, εξακολουθούν να είναι υπεροπτικοί. Είναι ακριβής μια τέτοια αξιολόγηση; (Ναι.) Ενώ οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν ένα σωρό ιδανικά, δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν ούτε ένα απ’ αυτά. Κανένα απ’ αυτά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Όλα όσα σκέφτονται είναι ανούσια και καθόλου ρεαλιστικά. Δεν κάνουν καμιά σωστή δουλειά όλη τη μέρα και το μόνο που ξέρουν είναι να απαγγέλουν ποίηση, να συνθέτουν ωδές, να κριτικάρουν το ένα και να υποβιβάζουν το άλλο. Δεν κάνουν καμιά από τις δουλειές που πρέπει να κάνουν, έτσι δεν είναι; Μπορούμε να δούμε την ουσία τους μέσα από τη συμπεριφορά τους: Δεν έχουν κανένα πραγματικό ταλέντο και καθόλου γνώσεις, ενώ οι σκέψεις και οι απόψεις τους σχετικά με την πραγματικότητα και τη ζωή είναι κούφιες, ασαφείς και καθόλου ρεαλιστικές. Γι’ αυτό και καταλήγουν, άλλωστε, να ακολουθούν την πλάνη του ρητού «Να βγαίνεις από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο». Είναι λάθος τους να πασχίζουν να γίνουν τέτοιοι άνθρωποι και να ελπίζουν πως και άλλοι θα κάνουν το ίδιο. Τι μπορεί να πετύχει ένας τέτοιος άνθρωπος; Για την ακρίβεια, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν αληθινό στόχο και καμία αληθινή κατεύθυνση στη ζωή τους, δεν έχουν αληθινή πίστη ούτε αληθινή επιλογή στη ζωή τους. Δεν έχουν ούτε κάποιο σωστό μονοπάτι άσκησης. Οι σκέψεις που κάνουν όλη μέρα είναι άναρχες και ανεξέλεγκτες, τους περνάνε από το μυαλό ένα σωρό αλλόκοτες ιδέες, ο νους τους είναι γεμάτος χαοτικά, κενά και μη ρεαλιστικά πράγματα, τίποτα το ρεαλιστικό δεν υπάρχει στη σκέψη τους. Είναι, στην πραγματικότητα, ένα ιδιαίτερο είδος ανθρώπων, διαφορετικό απ’ τους άλλους. Οι σκέψεις τους είναι ανούσιες και ταυτόχρονα απίστευτα παράλογες και ακραίες. Σε όποια ομάδα ανθρώπων κι αν ανήκουν, δεν τα πάνε ποτέ καλά με τους άλλους και δεν τους αποδέχονται ποτέ οι υπόλοιποι, είτε βρίσκονται στα ανώτερα, είτε στα μεσαία, είτε στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Πού οφείλεται αυτό; Η σκέψη τους, οι επιδιώξεις τους και οι οπτικές βάσει των οποίων βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα είναι αλλιώτικες, ακραίες. Αν θέλω να το θέσω κομψά, θα πω πως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι ιδεαλιστές, αλλά για την ακρίβεια, πάσχουν από κάποια ψυχική ασθένεια και διαταραχή. Μπορούν οι ψυχικά ασθενείς να τα πάνε καλά με τους κανονικούς ανθρώπους; Για πείτε Μου! Όχι μόνο δεν μπορούν να τα πάνε καλά με φίλους και συναδέλφους, αλλά ζορίζονται να συνυπάρξουν αρμονικά ακόμα και με την οικογένειά τους. Οι άλλοι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν καθόλου τις απόψεις και τις δηλώσεις τους, γιατί νιώθουν αμήχανα και τους έχουν βαρεθεί. Οι δηλώσεις αυτές δεν στέκουν σε καμία περίπτωση ούτε έχουν κάποιο αποτέλεσμα στην πραγματική ζωή. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή μπορεί να προκύπτουν από μέσα τους, μπορεί να προκύπτουν από το αντικειμενικό τους περιβάλλον ή να σχετίζονται με τις βασικές ανάγκες της καθημερινότητάς τους. Πώς πρέπει, λοιπόν, να τα αντιμετωπίζουν, να τα χειρίζονται και να τα λύνουν όλα αυτά; Οι μικρές δυσκολίες έχουν να κάνουν με τις βασικές ανάγκες της καθημερινής ζωής, ενώ οι μεγάλες έχουν να κάνουν με τη στάση των ανθρώπων απέναντι στη ζωή, τους κανόνες που τηρούν στη ζωή, το μονοπάτι που ακολουθούν και τα πιστεύω τους. Αυτά τα προβλήματα είναι τα πιο πραγματικά. Οι ιδεαλιστές, όμως, αποστασιοποιούνται από αυτά τα προβλήματα και δεν θέλουν να βιώνουν ποτέ τους καταστάσεις της πραγματικής ζωής. Οι απόψεις, οι οπτικές και η αφετηρία βάσει των οποίων βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα είναι άναρχες και ανεξέλεγκτες· δεν βασίζονται σ’ αυτά τα υπαρκτά προβλήματα. Ποτέ δεν μπορείς να καταλάβεις τι σκέφτονται, λες και είναι εξωγήινοι και τα πράγματα που σκέφτονται είναι πρωτάκουστα για τους ανθρώπους στη γη, ακούγονται αφύσικα. Ποιος θέλει ν’ ακούσει κάποιον να μιλάει για πράγματα αφύσικα; Είναι πιθανόν την πρώτη φορά που θα συναντήσουν οι άνθρωποι το άτομο αυτό και θα το ακούσουν να μιλάει, να νιώσουν πως όσα λέει είναι πραγματικά πρωτόγνωρα και καινοτόμα, πιο διορατικά και έξυπνα από όσα λένε οι συνηθισμένοι άνθρωποι. Δεν περνάει πολύς καιρός, όμως, και συνειδητοποιούν πως όσα λέει δεν είναι παρά ανοησίες. Κανείς πια δεν του δίνει σημασία όταν μιλάει και όσα λέει απ’ το ένα αυτί τούς μπαίνουν κι απ’ το άλλο βγαίνουν, ενώ δεν φτάνουν ποτέ στην καρδιά τους. Αντιλαμβάνεται το άτομο αυτό τη στάση που υιοθετούν οι γύρω του απέναντί του; Όσο περνάει ο καιρός, την αντιλαμβάνεται και σκέφτεται μέσα του: «Δεν με συμπαθεί κανένας. Από πού προκύπτει αυτό; Γιατί δεν με συμπαθούν; Το βρήκα! Είμαι ένας λαμπρός άνθρωπος, αλλά ελάχιστοι μόνο μπορούν να αναγνωρίσουν το αληθινό ταλέντο!» Είναι, βλέπεις, πάντα υπεροπτικοί, θεωρούν πως είναι ταλαντούχοι, έξυπνοι και ικανοί. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένα τίποτα. Δεν έχει σημασία σε ποια ομάδα ανθρώπων θα βρεθούν· το τελικό αποτέλεσμα και η κατάληξή τους δεν αλλάζουν ποτέ: Όλοι οι άλλοι τούς απορρίπτουν. Αυτό συμβαίνει επειδή ακολουθούν το ρητό «Να βγαίνεις από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο». Αν σου έχει γεννηθεί ποτέ η επιθυμία να γίνεις κι εσύ έτσι, σου λέω να σταματήσεις αυτήν τη στιγμή. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν είναι κανονικοί. Αν έχεις κανονική σκέψη και αν η ανθρώπινη φύση σου διακατέχεται από κανονική λογική, πρέπει να κάνεις όσα οφείλεις και όσα μπορείς να κάνεις. Μην προσπαθείς να γίνεις ένας απ’ αυτούς που «βγαίνουν από τη λάσπη ακηλίδωτοι σαν τον κρίνο». Οι άνθρωποι αυτοί είναι αχρείοι και είναι ένα διαφορετικό είδος ανθρώπων· δεν είναι κανονικοί.

Εφόσον ολοκληρώσαμε την ανάλυση της ουσίας των ανθρώπων που «βγαίνουν από τη λάσπη ακηλίδωτοι σαν τον κρίνο», ας μιλήσουμε για τα προβλήματα που αναφέραμε την ώρα που τους εκθέσαμε, το ότι, δηλαδή, είναι απογοητευμένοι από την πραγματικότητα και κυνικοί. Ορισμένοι σκέφτονται το εξής: «Εφόσον πιστεύουμε στον Θεό, πρέπει να κατανοούμε τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας και τις κακές της τάσεις και να μην τις ακολουθούμε. Πρέπει, επίσης, να κατανοούμε τα πολιτικά ζητήματα, τη μοχθηρία της ανθρωπότητας, τις διάφορες κοινές πρακτικές που εφαρμόζουν οι άνθρωποι και όλα τα σκοτεινά και μοχθηρά πράγματα που εμφανίζονται στους ανθρώπους σε διαφορετικές εποχές, σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου και σε διαφορετικές φυλές και ομάδες. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποκτήσουμε ικανότητα διάκρισης». Αυτό απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο; Μπορεί, πριν συναναστραφούμε πάνω στο θέμα αυτό, κάποιοι από σας να επιδιώκατε όντως τα παραπάνω. Τώρα, όμως, σου λέω ξεκάθαρα πως δεν πρέπει να κάνεις κάτι τέτοιο, ούτε είναι κάτι που απαιτεί από σένα ο Θεός. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κατανοήσεις αυτόν τον κόσμο, αυτήν την κοινωνία και την ανθρωπότητα ή τους τομείς της πολιτικής, του εμπορίου, της λογοτεχνίας και της θρησκείας. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κατανοήσεις οποιαδήποτε κοινή πρακτική πηγάζει από την κοινωνία ούτε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί οποιαδήποτε ομάδα ή δύναμη της κοινωνίας και ούτω καθεξής. Όλα αυτά δεν είναι πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις. Δεν χρειάζεται να νιώθεις απογοητευμένος από την πραγματικότητα, ούτε είναι ανάγκη να προστατεύεις τον εαυτό σου από τις κακές επιρροές. Δεν είναι αυτή η στάση, η οπτική γωνία και η άποψη που πρέπει να υιοθετήσεις. Σε έχει επιλέξει ο Θεός και σου έχει δώσει τη δυνατότητα να πιστεύεις σ’ Αυτόν και να Τον ακολουθείς. Δεν σου ζητά να στραφείς κατά της ανθρωπότητας, της κοινωνίας, της πολιτικής ή του κράτους. Ούτε σου ζητά να εναντιωθείς σε καμία ομάδα, φυλή ή θρησκεία. Το μόνο που σου ζητάει είναι να Τον ακολουθήσεις και να απορρίψεις τον Σατανά, να προσέλθεις ενώπιόν Του και να αποδέχεσαι και να υπακούς τα λόγια Του, να ακολουθείς την οδό Του, να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Δεν σου ζήτησε ποτέ ο Θεός να στραφείς κατά της ανθρωπότητας, της κοινωνίας ή του κράτους. Για να το θέσω με μεγαλύτερη ακρίβεια, ο Θεός δεν σου ζήτησε ποτέ να εναντιωθείς σε μια συγκεκριμένη κυβέρνηση, σε ένα ορισμένο κοινωνικό ή πολιτικό σύστημα ή σε μια συγκεκριμένη πολιτική τακτική. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν σου έχει ζητήσει ποτέ ο Θεός να κάνεις. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Σύσσωμη η ανθρωπότητα μας απορρίπτει, μας εναντιώνεται και μας καταδιώκει. Είναι κακό να ξεσηκωθούμε κι εμείς; Να εναντιωθούμε στους ανθρώπους και να τους πολεμήσουμε; Όλοι είναι εναντίον μας, γιατί, λοιπόν, να μην είμαστε κι εμείς εναντίον των άλλων;» Ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεσαι ή ενεργείς σε προσωπικό επίπεδο, οι προσωπικές σου απόψεις σχετικά με την κοινωνία, τον κόσμο και τα πολιτικά συστήματα ενός έθνους είναι δική σου υπόθεση και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την οδό που σου ζητάει να ακολουθήσεις ο Θεός ούτε, βέβαια, και με τις διδασκαλίες και τις απαιτήσεις Του. Ορισμένοι λένε: «Λες ότι αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τις διδασκαλίες του Θεού, ότι δεν είναι αυτό που απαιτεί και μας ζητάει ο Θεός να κάνουμε. Γιατί, τότε, Εκείνος εκθέτει τον Σατανά, τις κοινωνικές τάσεις, τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας, ακόμα και τη θρησκεία;» Ο μόνος λόγος για τον οποίο εκθέτει αυτά τα πράγματα ο Θεός είναι για να τα κατανοήσεις, εφόσον σχετίζονται όλα τους με τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και με τις απόψεις και τις αντιλήψεις τους που τους κάνουν να αψηφούν τον Θεό. Είναι άρα αναγκαίο, υπό αυτές τις συνθήκες, να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτά τα θέματα και να δώσουμε αντίστοιχα παραδείγματα. Σκοπός όλων αυτών είναι να γνωρίσουν οι άνθρωποι με μεγαλύτερη ακρίβεια και ακόμα πιο πρακτικά τις σατανικές διαθέσεις που αποκαλύπτει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα, καθώς και να διακρίνουν τις διάφορες παραπλανητικές σκέψεις και απόψεις που τους ενσταλάζει ο Σατανάς, μαζί με τις αντιλήψεις που τους εμφυσά και τους κάνουν να αψηφούν τον Θεό. Αυτό είναι όλο. Δεν το κάνουμε για να εναντιωθούν οι άνθρωποι σε προσωπικό επίπεδο στην πολιτική, την κοινωνία και την ανθρωπότητα. Δεν ζήτησε ποτέ ο Θεός από τους ανθρώπους να είναι απογοητευμένοι από την πραγματικότητα, να είναι κυνικοί και να προστατεύονται από τις κακές επιρροές. Ορισμένοι άνθρωποι λένε το εξής: «Ισχύει πως ο Θεός δεν μου ζήτησε ποτέ να είμαι έτσι. Ο μόνος λόγος, όμως, για τον οποίο πιστεύω στον Θεό είναι επειδή είμαι κυνικός και απογοητευμένος από την πραγματικότητα, επειδή θεωρώ ότι στον οίκο του Θεού υπάρχει αμεροληψία και δικαιοσύνη και ότι εδώ μέσα κυριαρχεί η αλήθεια, αλλά κι επειδή μου φέρονται δίκαια». Αυτό είναι δική σου υπόθεση και δεν έχει καμία σχέση με τις απαιτήσεις του Θεού. Εννοείται πως ο κάθε άνθρωπος αρχίζει να πιστεύει στον Θεό για διαφορετικούς λόγους: Κάποιοι το κάνουν για να αποκτήσουν ευλογίες, άλλοι για να γλιτώσουν από τις καταστροφές, μερικοί για να γιατρευτούν από κάποια αρρώστια και κάποιοι για να λάβουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον. Και υπάρχουν και κάποιοι που προσέρχονται στον οίκο του Θεού για να βρουν παρηγοριά και καταφύγιο, επειδή έχουν απογοητευτεί από την πραγματικότητα, τον κόσμο και την κοινωνία και έχουν λάβει άδικη μεταχείριση εκεί έξω. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές απόψεις σχετικά με την πίστη στον Θεό, καθώς και διαφορετικές αρχικές προθέσεις και κίνητρα για την πίστη του. Υπάρχουν και ορισμένοι που δεν έχουν τίποτα απ’ όλα αυτά στην καρδιά τους. Το μόνο που θέλουν οι άνθρωποι αυτοί είναι να πιστεύουν στον Θεό και νιώθουν πως είναι καλό να έχουν πίστη σ’ Αυτόν. Σε κάθε περίπτωση, όταν οι άνθρωποι που είναι κυνικοί και απογοητευμένοι με την πραγματικότητα αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, Εκείνος δεν τους επαινεί ούτε τους φέρεται μεγαλόψυχα μόνο και μόνο επειδή έχουν κάποια μικρά χαρίσματα ή ταλέντα. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν αποδέχονται την αλήθεια, είναι υπερβολικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι και περιφρονούν τους άλλους. Οι άνθρωποι αυτοί δυσκολεύονται απίστευτα να αποδεχτούν την αλήθεια. Μην τρέφετε καμία ελπίδα γι’ αυτούς και μην είστε κι οι ίδιοι έτσι. Το μόνο που σας λέω να κάνετε είναι να είστε ειλικρινείς, να επιδιώκετε την αλήθεια, να υπακούτε στα λόγια του Θεού, να έχετε φόβο Θεού και να αποφεύγετε το κακό. Μην πιστέψεις, λοιπόν, ποτέ σου πως θα έχεις πλεονέκτημα και ανάστημα στην πίστη σου στον Θεό, πως ο Θεός θα σε αγαπά και πως θα πληροίς τις προϋποθέσεις Του ή πως θα είσαι κατάλληλο δημιούργημα μόνο και μόνο επειδή είσαι απογοητευμένος από την κοινωνία και την κατανοείς ξεκάθαρα ή επειδή στο παρελθόν είχες ασχοληθεί με έναν συγκεκριμένο κλάδο και κατανοείς βαθύτερα τη σκοτεινή του πλευρά. Αν όντως το πιστεύεις αυτό, σου λέω πως κάνεις λάθος. Αξιολογείς την κατάσταση με βάση λανθασμένες απόψεις, κοιτάζεις τα πράγματα από λάθος σκοπιά και έχεις υιοθετήσεις λάθος στάση. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή η στάση που υιοθετείς και η οπτική και οι απόψεις βάσει των οποίων βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα δεν βασίζονται στα λόγια του Θεού και δεν έχουν την αλήθεια ως κριτήριο. Αν η οπτική σου γωνία είναι πάντοτε αυτή των κοσμικών ανθρώπων και νιώθεις απογοητευμένος από την πραγματικότητα και κυνικός, τότε θα απεχθάνεσαι τους ανθρώπους αυτούς, θα θέλεις να τους πολεμήσεις και να αγωνιστείς εναντίον τους, να επιχειρηματολογήσεις και να συζητήσεις μαζί τους για το σωστό και το λάθος· θα θέλεις να αλλάξεις την ανθρωπότητα, την κοινωνία, ακόμα και το πολιτικό σύστημα της χώρας. Κάποιοι, μάλιστα, θα θελήσουν να εκθέσουν τη σκοτεινή πλευρά της πολιτικής ελίτ της χώρας τους, καθώς θεωρούν πως με αυτόν τον τρόπο θα απορρίψουν τον Σατανά και θα κάνουν πράξη την αλήθεια. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι σωστό. Τίποτα από όσα συμβαίνουν στη σφαίρα της πολιτικής ελίτ ή στους κύκλους των επιχειρήσεων, της τέχνης και της λογοτεχνίας δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας από πλευράς σου. Όσα και να γνωρίζεις γι’ αυτά τα πράγματα δεν πρόκειται να σου χρησιμεύσουν σε τίποτα, ούτε αποδεικνύουν πως γνωρίζεις την ουσία του Σατανά ή πώς μπορείς να τον απορρίψεις μέσα από τα βάθη της καρδιάς σου. Μπορεί να ξέρεις και να καταλαβαίνεις πολύ καλά αυτά τα πράγματα και μπορεί η κατανόησή σου να είναι πολύ συγκεκριμένη, αληθινή και ακριβής. Όλα αυτά, όμως, δεν αποδεικνύουν πως κάνεις πράξη την αλήθεια, πως έχεις αυτογνωσία ή πως αναλύεις τις σατανικές σκέψεις και απόψεις που κρύβεις μέσα σου. Ούτε, βέβαια, αποδεικνύουν πως αγαπάς τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, πόσο μάλλον πως έχεις φόβο Θεού. Μη νομίζεις πως είσαι ευγενής και αξιοσέβαστος, καλύτερος από τους άλλους και πως «βγαίνεις από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο» μόνο και μόνο επειδή καταλαβαίνεις ένα δυο πράγματα για την κοινωνία, γνωρίζεις τους εσωτερικούς κανονισμούς ενός κλάδου και ξέρεις κάποια κουτσομπολιά που οι περισσότεροι αγνοούν ή επειδή είσαι κυνικός και απογοητευμένος με την κοινωνία κι έχεις το θάρρος να εκθέσεις τη σκοτεινή της πλευρά. Ο Θεός δεν θέλει τέτοιους ανθρώπους.

Κάποιοι άνθρωποι ήταν ιδιαίτερα δειλοί και διστακτικοί προτού πιστέψουν στον Θεό και δεν τολμούσαν ούτε είχαν το θάρρος να εκθέσουν τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας. Τώρα, όμως, που πιστεύουν στον Θεό, δεν φοβούνται πια να εκθέσουν αυτά τα πράγματα, γιατί νιώθουν πως τους εμψυχώνει και τους στηρίζει ο Θεός. Κάποιοι, μάλιστα, πάνε σε δημοκρατικές χώρες του εξωτερικού και τολμούν ακόμη και να εκθέσουν κάποια από τα μοχθηρά έργα που κάνει ο δαίμονας ή, με άλλα λόγια, το ΚΚΚ. Νιώθουν έτσι πως κατανοούν την αλήθεια, πως έχουν ανάστημα και πίστη στον Θεό. Όλες αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις είναι λανθασμένες. Δεν έχει κανένα νόημα να επιδιώκουν όλα αυτά τα πράγματα. Δεν έχει καμία σημασία για τον Θεό αν είσαι απογοητευμένος από την πραγματικότητα και κυνικός, αν είσαι ανώτερος από την υπόλοιπη κοινωνία ή κάποιος που «βγαίνει από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο». Δεν εξετάζει ο Θεός αυτά τα πράγματα. Τι εξετάζει, όμως; Πρώτα απ’ όλα, εξετάζει κατά πόσον αναγνωρίζεις τις σκέψεις και τις απόψεις που κρύβεις μέσα σου και προέρχονται από τον Σατανά. Μόλις τις αναγνωρίσεις, εξετάζει το κατά πόσον τις εκθέτεις και ανοίγεσαι στους άλλους γι’ αυτές, και μόλις τις κατανοήσεις ξεκάθαρα, εξετάζει το κατά πόσον τις απορρίπτεις. Ένα ακόμη πράγμα που εξετάζει ο Θεός είναι το κατά πόσον επιδιώκεις συνειδητά την αλήθεια στην πραγματική ζωή και αν βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρεσαι και ενεργείς αναζητώντας συνειδητά τις αλήθεια-αρχές. Εξετάζει, επίσης, και ποια ακριβώς είναι η στάση σου απέναντι στην αλήθεια. Πρέπει να είναι τελείως ξεκάθαρα μέσα σου όλα αυτά. Σε μερικούς ανθρώπους αρέσει πολύ να μιλάνε για το παρελθόν και το παρόν, να συζητούν ακατάπαυστα και με στόμφο για τις ιστορικές ίντριγκες του παλατιού, να περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια ποια σπουδαία γεγονότα συνέβησαν στην πολιτική σφαίρα την εκάστοτε εποχή, ποια ήταν τα ουσιαστικά ζητήματα, ποιοι έπαιξαν ρόλο σε καίριες στιγμές και ούτω καθεξής. Νομίζουν τότε πως έχουν ανάστημα, πως είναι έντιμοι και πως διακατέχονται από έντονο αίσθημα δικαιοσύνης. Λένε, λοιπόν, το εξής: «Βλέπεις, είμαι πολύ απογοητευμένος από την κοινωνία. Βλέπω καθαρά το σκοτάδι της δημόσιας διοίκησης και το κατανοώ πέρα για πέρα και σε βάθος!» Τι νόημα έχει να λέει κανείς τέτοια πράγματα; Ποιον προσπαθείς να καλοπιάσεις; Τον Θεό; Κάνεις επίδειξη για το πόσο διανοούμενος και διαβασμένος είσαι; Δεν έχει κανένα νόημα να τα λες όλα αυτά. Ποτέ μου δεν διαβάζω αυτά τα άχρηστα σκουπίδια στο διαδίκτυο, ποτέ μου δεν έχω ενδιαφερθεί για τέτοια νέα και ειδήσεις. Γιατί δεν τα κοιτάζω όλα αυτά; Γιατί είναι ενοχλητικά και αηδιαστικά. Ορισμένοι θεωρούν ότι, εφόσον πιστεύουν στον Θεό, έχουν λογικά και αίσθημα δικαιοσύνης, οπότε κάθονται συχνά και σχολιάζουν τους διάσημους ανθρώπους και τους πολιτικούς και λένε ένα σωρό αερολογίες γι’ αυτούς, ενώ αποκαλύπτουν και την ιδιωτική τους ζωή, με την ελπίδα να ανοίξουν τα μάτια των άλλων. Θεωρούν πως είναι πολυτάλαντοι, σοφοί και πως δεν υπάρχει μυστικό που να μην ξέρουν. Περνιούνται για πανέξυπνοι, άκρως ενημερωμένοι και έντιμοι. Τι νόημα έχει να ξέρεις τέτοια πράγματα; Μήπως δείχνει ότι κάνεις πράξη την αλήθεια; Μήπως δείχνει ότι την έχεις κατανοήσει; Δείχνει, άραγε, πως έχεις ανάστημα; (Όχι.) Δεν σταματάς να μιλάς γι’ αυτά τα πράγματα της κοινωνίας. Όταν, όμως, είναι να πεις για το πώς να κάνεις αυτό που έχεις μπροστά σου και το καθήκον σου σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, μπορείς να μιλήσεις; Δεν μπορείς· δεν έχεις να πεις τίποτα. Όσες γνώσεις και να έχεις για τα πράγματα στην κοινωνία, δεν αποδεικνύουν πως κατανοείς την αλήθεια και πως έχεις πραγματικό ανάστημα. Μη νομίζεις πως έχεις ανάστημα, πως έχεις απαρνηθεί τον κόσμο, πως έχεις απορρίψει και δεν ακολουθείς πια τον Σατανά, πως έχεις πίστη και αφοσίωση στον Θεό μόνο και μόνο επειδή μπορείς να διακρίνεις τις ανυπόστατες φήμες και τις πλάνες. Όλες αυτές είναι εσφαλμένες απόψεις και δεν αντιπροσωπεύουν ούτε κατά διάνοια τη ζωή. Κάνεις λάθος αν σκέφτεσαι το εξής: «Δεν ισχύει πως όσο πιο απογοητευμένος είμαι με την πραγματικότητα, όσο πιο πολύ εκθέτω και μισώ τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, όσο πιο πολύ μισώ τον κόσμο και όσο πιο κυνικός είμαι τόσο πιο χαρούμενος είναι ο Θεός και τόσο περισσότερο με συμπαθεί;» Ίσα ίσα, όσο περισσότερο επιδιώκεις αυτά τα πράγματα και ακολουθείς αυτό το μονοπάτι τόσο λιγότερο σε συμπαθεί ο Θεός και τόσο περισσότερο Τον κουράζεις. Γιατί όσο πιο πολύ επιδιώκεις αυτά τα κοσμικά πράγματα τόσο λιγότερο σε συμπαθεί ο Θεός; Επειδή δεν ακολουθείς το σωστό μονοπάτι ούτε κάνεις τη δουλειά που πρέπει. Στον ελεύθερό σου χρόνο, λοιπόν, μπορείς να διαβάζεις περισσότερο τα λόγια του Θεού, να ακούς ύμνους, να ακούς τις βιωματικές μαρτυρίες των αδελφών σου, να συλλογίζεστε όλοι μαζί τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφεστε πάνω σ’ αυτά. Μη ρωτάς για κουτσομπολιά που δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή-είσοδό σου ή με την επιδίωξη της σωτηρίας σου. Αυτό το κάνουν όσοι δεν έχουν να ασχοληθούν με τίποτα καλύτερο. Σε αφορούν εσένα καθόλου πράγματα όπως το πώς αναπτύσσεται η κοινωνία, ποια πορεία θα ακολουθήσει ο κόσμος, πόσο βρώμικη και μοχθηρή είναι η ανθρωπότητα και πόσο σκοτεινός ο χώρος της πολιτικής; Αν στην κοινωνία και τον κόσμο δεν επικρατούσε σκοτάδι, κακό και βρωμιά, θα μπορούσες να σωθείς; (Όχι.) Όλα αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση μ’ εσένα. Το κατά πόσον θα καταφέρεις να σωθείς έχει να κάνει μόνο με το πόση αλήθεια αποδέχεσαι και κατανοείς, σε πόση αλήθεια-πραγματικότητα εισέρχεσαι, καθώς και με το πόσο καλά εκτελείς το καθήκον σου. Με αυτά και μόνο τα πράγματα έχει να κάνει. Μη σχολιάζεις συχνά τις διασημότητες, μην εκθέτεις τα σκάνδαλα και τη βρώμικη συμπεριφορά τους για να περάσει η ώρα, μην κάνεις επίδειξη της ευφυΐας και της ανωτερότητάς σου. Είναι ανόητο να τα κάνεις όλα αυτά. Μην είσαι τέτοιος άνθρωπος. Αυτά τα κάνουν όσοι δεν κάνουν τη δουλειά τους και όσοι δεν βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι.

Έχουμε λίγο πολύ ολοκληρώσει τη συναναστροφή και την ανάλυσή μας για την ουσία του ρητού σχετικά με την ηθική διαγωγή «Να βγαίνεις από τη λάσπη ακηλίδωτος σαν τον κρίνο». Δεν έχουμε, επίσης, συναναστραφεί ξεκάθαρα και πάνω στη στάση και τις απόψεις βάσει των οποίων φέρεται κανείς σύμφωνα με αυτό το ρητό, καθώς και πάνω στις απαιτήσεις και τη στάση του Θεού; (Ναι.) Κατανοείτε μήπως τώρα και το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι; (Το κατανοούμε.) Είναι θετικό πράγμα ο κυνισμός που αναφέραμε προηγουμένως; Είναι θετικό να είσαι απογοητευμένος από την πραγματικότητα; Είναι θετικό να προστατεύεσαι από τις κακές επιρροές; (Όχι.) Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι θετικό. Είναι ασφαλές να πούμε πως τα πράγματα αυτά δεν είναι ούτε πρέπει να γίνουν η βάση και, ακόμα λιγότερο, οι αρχές της συμπεριφοράς και των ενεργειών σου. Πρέπει, άρα, να τα εγκαταλείψεις και να τα απορρίψεις. Πρέπει να διακρίνεις ξεκάθαρα και να εγκαταλείψεις πέρα για πέρα τα ρητά και τις θεωρίες που πηγάζουν από την παραδοσιακή κουλτούρα. Δεν πρέπει να θεωρείς αυτά τα απατηλά πράγματα αλήθεια και να τα συγχέεις μ’ αυτήν, κι αυτό γιατί τα πράγματα αυτά, όσα χρόνια κι αν κυκλοφορούν ανάμεσα στους ανθρώπους κι όσο βαθιά κι αν έχουν ριζώσει μέσα τους, δεν μπορούν αντέξουν ούτε λεπτό ενώπιον της αλήθειας. Δεν είναι καθόλου θετικά και δεν αξίζει να τα εξισώνει κανείς με την αλήθεια. Δεν έχουν καμία απολύτως θετική επίδραση στους ανθρώπους. Αντί να τους οδηγούν και να τους φέρνουν στο σωστό μονοπάτι, τους οδηγούν αντίθετα στο ένα λανθασμένο μονοπάτι μετά το άλλο. Κάνουν τους ανθρώπους πιο απρόσιτους και ξεδιάντροπους και τους στερούν ακόμα περισσότερο την αυτογνωσία και τη λογική. Έτσι, ο Θεός τούς απεχθάνεται και αισθάνεται αηδία γι’ αυτούς. Αν εγκαταλείψεις αυτά τα πράγματα, αν εγκαταλείψεις αυτές τις αντιλήψεις, αυτές τις σκέψεις και απόψεις, αυτές τις μεθόδους και τις βάσεις του Σατανά τις οποίες χρησιμοποιείς για να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς, και αν προσέλθεις ενώπιον του Θεού και βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και συμπεριφέρεσαι και ενεργείς αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε όλα αυτά θα πάψουν να σε επηρεάζουν με τον οποιονδήποτε τρόπο. Όσον αφορά τώρα την απογοήτευση που νιώθεις για την πραγματικότητα και τον κυνισμό σου, ο Θεός δεν σου ζητά να καταβάλεις προσπάθεια ώστε να κατανοήσεις ή να ανακαλύψεις τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας. Το μόνο πράγμα που πρέπει να γνωρίζεις απόλυτα και ουσιαστικά είναι πως ο κόσμος και η ανθρωπότητα έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και βρίσκονται στα δίχτυα του πονηρού. Οι σκέψεις, οι απόψεις, οι αιρέσεις και οι πλάνες του Σατανά έχουν κατακλύσει τις κοινωνικές τάσεις, τα έθιμα, την παραδοσιακή κουλτούρα, τη γνώση και την εκπαίδευση κάθε επιπέδου, σε κάθε πτυχή και κάθε κλάδο. Η αλήθεια και τα λόγια του Θεού δεν κυριαρχούν σε καμία χώρα ή εθνότητα και σε καμία ομάδα ανθρώπων ή οργάνωση στην κοινωνία. Εννοείται πως πολύ σπάνια θα δει κανείς εκεί μέσα αμεροληψία και δικαιοσύνη. Όλα αυτά είναι δεδομένα και είναι και όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις. Πέρα απ’ αυτά, το σημαντικότερο είναι να γαληνεύσεις την καρδιά σου και να εφοδιαστείς με περισσότερο λόγια του Θεού, καθώς και να αναγνωρίσεις τις αιρέσεις, τις πλάνες, τις σκέψεις και τις απόψεις που έχει ενσταλάξει μέσα σου ο Σατανάς. Μόνο αν τα κατανοήσεις στ’ αλήθεια όλα αυτά θα μπορέσεις να τα διακρίνεις πραγματικά. Μόνο αν τα διακρίνεις πραγματικά μπορείς στ’ αλήθεια να τα απορρίψεις και να τα εγκαταλείψεις. Και μόνο αν τα εγκαταλείψεις στ’ αλήθεια μπορείς να αποδεχθείς απόλυτα την αλήθεια και να υποταχθείς ολοκληρωτικά σ’ αυτήν. Αν τα κάνεις όλα αυτά, θα ακολουθείς το σωστό μονοπάτι, ένα μονοπάτι φωτεινό. Θα επιδιώκεις κιόλας τον σωστό στόχο, ενώ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως στο τέλος θα σωθείς. Γι’ αυτό και δεν πρέπει σε καμία απολύτως περίπτωση να αφήνεις τις αιρέσεις, τις πλάνες, τις σκέψεις και τις απόψεις που σου ενσταλάζει ο Σατανάς να μπερδεύουν τις σκέψεις σου και να θολώνουν την όρασή σου. Δεν πρέπει να είσαι κυνικός και να απογοητεύεσαι από την πραγματικότητα και να γίνεσαι έτσι αναίσθητος, να ξεγελάς τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Πρέπει, αντίθετα, να επιδιώκεις την αλήθεια, να κάνεις την αλήθεια ζωή σου, να βιώνεις την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου και να εκτελείς καλά το καθήκον σου. Αυτή είναι η δουλειά που πρέπει να κάνεις και το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθείς τώρα. Πράγματα όπως η κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία, τη χώρα ή οποιονδήποτε κλάδο δεν σε αφορούν καθόλου. Γιατί έτσι; Επειδή δεν επηρεάζουν καθόλου και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το πώς επιδιώκεις την αλήθεια, δεν έχουν καμία σχέση με το τέλος σου ή με τη σωτηρία σου. Είναι κατανοητό αυτό; (Ναι.) Εφόσον είναι κατανοητό, πρέπει να σου είναι σαφές και το πώς να επιδιώξεις την αλήθεια και να αποκτήσεις τη ζωή.

14 Ιουλίου 2022