Το να στηρίζεις τον λόγο του Θεού και να είσαι σε θέση να τον εξηγείς ξεκάθαρα δεν σημαίνει ότι κατέχεις την πραγματικότητα· τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φανταζόσουν. Το αν κατέχεις ή όχι την πραγματικότητα δεν στηρίζεται σε όσα λες· αντιθέτως, βασίζεται σ’ αυτά που βιώνεις. Μόνο όταν ο λόγος του Θεού γίνει η ζωή σου και η φυσική σου έκφραση, μπορεί να ειπωθεί ότι κατέχεις την πραγματικότητα, και μόνο τότε μπορείς να λογίζεσαι πως έχεις κερδίσει αληθινή κατανόηση και πραγματικό ανάστημα. Πρέπει να είσαι σε θέση να αντέξεις την εξέταση για μεγάλα χρονικά διαστήματα και να είσαι σε θέση να βιώσεις την ομοιότητα που ο Θεός απαιτεί. Αυτό δεν πρέπει να είναι απλώς μια προσποίηση· πρέπει να πηγάζει με φυσικότητα από μέσα σου. Μόνο τότε θα κατέχεις στ’ αλήθεια την πραγματικότητα και μόνο τότε θα έχεις κερδίσει τη ζωή. Ας χρησιμοποιήσω το γνωστό σε όλους παράδειγμα της δοκιμασίας των παρόχων υπηρεσιών: Ο καθένας μπορεί να παρουσιάσει τις πιο μεγαλόστομες θεωρίες όσον αφορά τους παρόχους υπηρεσιών και όλοι έχουν μια αξιοπρεπή κατανόηση του θέματος· μιλούν σχετικά με αυτό, και κάθε ομιλία ξεπερνά την προηγούμενη, σαν να πρόκειται για διαγωνισμό. Ωστόσο, εάν κάποιος δεν έχει υποβληθεί σε μια πολύ μεγάλη δοκιμασία, τότε είναι πολύ δύσκολο να πούμε ότι καταθέτει μια καλή μαρτυρία. Εν συντομία, το βίωμα του ανθρώπου είναι ακόμη πολύ ανεπαρκές, εκ διαμέτρου αντίθετο με την κατανόησή του. Συνεπώς, δεν έχει γίνει ακόμη το πραγματικό ανάστημα του ανθρώπου, και δεν είναι ακόμα η ζωή του ανθρώπου. Επειδή η κατανόηση του ανθρώπου δεν έχει μεταφερθεί στην πραγματικότητα, το ανάστημά του εξακολουθεί να ομοιάζει με ένα κάστρο χτισμένο στην άμμο, ταλαντευόμενο και στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο άνθρωπος κατέχει ελάχιστη πραγματικότητα· είναι σχεδόν αδύνατον να βρεθεί οποιαδήποτε πραγματικότητα στον άνθρωπο. Είναι ελάχιστη η πραγματικότητα που ρέει με φυσικό τρόπο από τον άνθρωπο, και όλη η πραγματικότητα που βιώνει του έχει επιβληθεί. Γι’ αυτό λέω πως ο άνθρωπος δεν κατέχει την πραγματικότητα. Παρόλο που οι άνθρωποι λένε πως δεν αλλάζει ποτέ το ότι έχουν καρδιά που αγαπά τον Θεό, αυτό το λένε απλώς προτού αντιμετωπίσουν οποιεσδήποτε δοκιμασίες. Μόλις βρεθούν ξαφνικά αντιμέτωποι με δοκιμασίες μια μέρα, τα πράγματα για τα οποία μιλούν θα γίνουν και πάλι ασύμβατα με την πραγματικότητα, και αυτό θα αποδείξει, για ακόμη μια φορά, πως οι άνθρωποι δεν κατέχουν την πραγματικότητα. Μπορεί να ειπωθεί πως κάθε φορά που συναντάς πράγματα που δεν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις σου και που απαιτούν να βάλεις τον εαυτό σου στην άκρη, αυτά τα πράγματα είναι οι δοκιμασίες σου. Πριν αποκαλυφθεί το θέλημα του Θεού, όλοι περνούν μια απαιτητική δοκιμή και μια τεράστια δοκιμασία. Μπορείς να το συλλάβεις αυτό; Όταν ο Θεός θέλει να δοκιμάσει τους ανθρώπους, πάντοτε τους επιτρέπει να κάνουν τις δικές τους επιλογές προτού αποκαλυφθεί η πραγματική αλήθεια. Αυτό σημαίνει πως όταν ο Θεός υποβάλλει τον άνθρωπο σε δοκιμασίες, δεν θα σου πει ποτέ την αλήθεια· αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εκτίθενται οι άνθρωποι. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο Θεός επιτελεί το έργο Του, για να δει εάν γνωρίζεις τον Θεό του σήμερα και για να δει, επίσης, εάν κατέχεις καθόλου την πραγματικότητα. Δεν έχεις ειλικρινά καμιά αμφιβολία σχετικά με το έργο του Θεού; Θα είσαι σε θέση να παραμείνεις ακλόνητος όταν σε βρει μια μεγάλη δοκιμασία; Ποιος τολμά να ξεστομίσει λόγια όπως «Εγγυώμαι πως δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα»; Ποιος τολμά να διαβεβαιώσει ότι «Ίσως άλλοι να έχουν αμφιβολίες, αλλά εγώ δεν θα αμφιβάλω ποτέ»; Συμβαίνει ακριβώς το ίδιο όπως όταν ο Πέτρος υποβλήθηκε σε δοκιμασίες: Πάντοτε καυχιόταν πριν αποκαλυφθεί η αλήθεια. Αυτό δεν είναι ένα προσωπικό ελάττωμα που αφορά αποκλειστικά τον Πέτρο· είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος σήμερα. Εάν επισκεπτόμουν λίγα μέρη ή επισκεπτόμουν λίγους αδελφούς και αδελφές για να δω πώς αντιλαμβάνεστε το σημερινό έργο του Θεού, σίγουρα θα ήσασταν σε θέση να πείτε πολλά απ’ αυτά που γνωρίζετε και θα φαινόταν ότι δεν έχετε καθόλου αμφιβολίες. Εάν σε ρωτούσα: «Μπορείς πραγματικά να πεις πως το σημερινό έργο εκτελείται από τον ίδιο τον Θεό; Χωρίς καμιά αμφιβολία;» σίγουρα θα απαντούσες: «Χωρίς καμιά απολύτως αμφιβολία, είναι το έργο που εκτελείται από το Πνεύμα του Θεού». Από τη στιγμή που θα απαντούσες μ’ έναν τέτοιον τρόπο, σίγουρα δεν θα είχες ούτε ένα ψήγμα αμφιβολίας και ίσως και να ένιωθες μεγάλη ευχαρίστηση με τη σκέψη πως έχεις κερδίσει ένα κομμάτι της πραγματικότητας. Εκείνοι που έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται τα πράγματα μ’ αυτόν τον τρόπο είναι άνθρωποι που διαθέτουν λιγότερη πραγματικότητα· όσο περισσότερο νομίζει κάποιος ότι την έχει κερδίσει, τόσο περισσότερο δεν θα μπορεί να σταθεί ακλόνητος όταν έρθει αντιμέτωπος με τις δοκιμασίες. Αλίμονο σ’ εκείνους που είναι αλαζόνες και υπερόπτες, και αλίμονο σ’ εκείνους που δεν έχουν αυτογνωσία· αυτοί οι άνθρωποι είναι οι καλύτεροι στα λόγια, ωστόσο οι χειρότεροι όταν κάνουν τα λόγια τους πράξεις. Με την παραμικρή ένδειξη προβλήματος, αυτοί οι άνθρωποι αρχίζουν να έχουν αμφιβολίες, και η σκέψη να παραιτηθούν τρυπώνει στο μυαλό τους. Δεν κατέχουν καμιά πραγματικότητα· το μόνο που διαθέτουν είναι θεωρίες πάνω από τη θρησκεία, χωρίς καμιά από τις πραγματικότητες που ο Θεός απαιτεί τώρα. Είμαι άκρως αηδιασμένος με εκείνους που μιλούν μόνο για θεωρίες και δεν κατέχουν καμία πραγματικότητα. Βγάζουν τις πιο δυνατές κραυγές όταν επιτελούν το έργο τους, ωστόσο καταρρέουν μόλις έρθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα. Δεν είναι αυτό απόδειξη πως αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά πραγματικότητα; Όσο άγριος κι αν είναι ο άνεμος και όσο άγρια κι αν είναι τα κύματα, αν μπορείς να παραμείνεις όρθιος χωρίς ούτε ένα ψήγμα αμφιβολίας να εισέλθει στο μυαλό σου, και μπορείς να σταθείς ακλόνητος και χωρίς να είσαι σε κατάσταση άρνησης, ακόμη κι όταν δεν θα έχει μείνει κανείς άλλος, τότε λογίζεσαι ότι έχεις αληθινή κατανόηση και ότι κατέχεις στ’ αλήθεια την πραγματικότητα. Αν πηγαίνεις προς όποια κατεύθυνση φυσάει ο άνεμος —αν ακολουθείς τους πολλούς και μάθεις να παπαγαλίζεις τα λόγια των άλλων— τότε, ανεξάρτητα από το πόσο εύγλωττος είσαι, αυτό δεν είναι απόδειξη πως κατέχεις την πραγματικότητα. Γι’ αυτό, προτείνω να μη βιάζεσαι να κραυγάσεις κενά λόγια. Γνωρίζεις τι πρόκειται να κάνει ο Θεός; Μη συμπεριφέρεσαι σαν άλλος Πέτρος, για να μην ντροπιαστείς και να μην μπορείς πλέον να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά· αυτό δεν θα ωφελήσει κανέναν. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν πραγματικό ανάστημα. Παρόλο που ο Θεός έχει εκτελέσει πολύ μεγάλο έργο, δεν έχει φέρει την πραγματικότητα στους ανθρώπους· για να είμαι πιο ακριβής, Αυτός δεν έχει προσωπικά παιδεύσει ποτέ κανέναν. Κάποιοι άνθρωποι έχουν εκτεθεί από τέτοιες δοκιμασίες, με τα αμαρτωλά τους χέρια να εκτείνονται όλο και μακρύτερα, σκεπτόμενοι πως είναι εύκολο να υπερισχύσουν έναντι του Θεού, πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Από τη στιγμή που δεν είναι καν σε θέση να αντέξουν σε μια τέτοια δοκιμασία, δεν τίθεται θέμα να υποβληθούν σε πιο απαιτητικές δοκιμασίες και, επίσης, δεν τίθεται θέμα να κατέχουν την πραγματικότητα. Δεν προσπαθούν απλώς να ξεγελάσουν τον Θεό; Το να κατέχεις την πραγματικότητα δεν είναι κάτι που μπορείς να το προσποιηθείς ούτε η πραγματικότητα είναι κάτι που μπορείς να επιτύχεις με το να τη γνωρίσεις. Εξαρτάται από το αληθινό σου ανάστημα και από το αν μπορείς να αντέξεις όλες τις δοκιμασίες. Κατάλαβες τώρα;

Ο Θεός δεν απαιτεί από τους ανθρώπους το να είναι απλώς ικανοί να μιλήσουν για την πραγματικότητα· δεν θα παραήταν εύκολο αυτό; Τότε, γιατί ο Θεός μιλά για ζωή-είσοδο; Γιατί μιλά για μεταμόρφωση; Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί μόνο για κενά λόγια σχετικά με την πραγματικότητα, θα μπορούν τότε να επιτύχουν μια μεταμόρφωση στη διάθεσή τους; Οι καλοί στρατιώτες της βασιλείας δεν εκπαιδεύονται για να γίνουν μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν μόνο να μιλούν για την πραγματικότητα ή μόνο να καυχώνται· αντιθέτως, εκπαιδεύονται για να βιώνουν τον λόγο του Θεού ανά πάσα στιγμή, να παραμένουν ακλόνητοι ασχέτως από τα εμπόδια τα οποία αντιμετωπίζουν, και να ζουν σύμφωνα με τον λόγο του Θεού συνεχώς και να μην επιστρέφουν στα εγκόσμια. Αυτή είναι η πραγματικότητα για την οποία μιλάει ο Θεός· αυτή είναι η απαίτηση του Θεού από τους ανθρώπους. Γι’ αυτό, μην αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα για την οποία μιλάει ο Θεός σαν να είναι υπερβολικά απλή. Το να έχει κανείς την απλή διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος δεν ισοδυναμεί με το να κατέχει την πραγματικότητα. Δεν πρόκειται για το ανάστημα των ανθρώπων —πρόκειται για τη χάρη του Θεού, στην οποία οι άνθρωποι δεν συνεισφέρουν καθόλου. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αντέξει τα δεινά του Πέτρου και, ακόμη περισσότερο, να κατέχει τη δόξα του Πέτρου, την οποία βιώνουν αφότου έχουν κερδίσει το έργο του Θεού. Μόνο αυτό μπορεί να ονομαστεί πραγματικότητα. Μη νομίζεις πως κατέχεις την πραγματικότητα απλώς και μόνο επειδή μπορείς να μιλάς γι’ αυτήν· αυτό είναι μια πλάνη. Αυτές οι σκέψεις δεν συνάδουν με το θέλημα του Θεού και δεν έχουν καμιά πραγματική σημασία. Μη λες τέτοια πράγματα στο μέλλον —σβήσε αυτά τα λόγια! Όλοι εκείνοι που έχουν μια παράλογη κατανόηση για τον λόγο του Θεού είναι άπιστοι. Δεν έχουν καμιά πραγματική γνώση, πόσω δε μάλλον, πραγματικό ανάστημα∙ είναι αδαείς άνθρωποι που στερούνται πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, όλοι εκείνοι που ζουν έξω από την ουσία του λόγου του Θεού είναι άπιστοι. Εκείνοι που θεωρούνται άπιστοι από τους ανθρώπους είναι θηρία στα μάτια του Θεού, και εκείνοι που θεωρούνται άπιστοι από τον Θεό είναι άνθρωποι που δεν θεωρούν τον λόγο του Θεού ως ζωή τους. Οπότε, μπορεί να ειπωθεί πως όσοι δεν κατέχουν την πραγματικότητα του λόγου του Θεού και αποτυγχάνουν να βιώσουν τα λόγια Του είναι άπιστοι. Η πρόθεση του Θεού είναι να κάνει τους πάντες να βιώσουν την πραγματικότητα του λόγου Του —όχι να κάνει απλώς τους πάντες να μιλούν για την πραγματικότητα, αλλά, πολύ περισσότερο, να δώσει τη δυνατότητα στους πάντες να βιώσουν την πραγματικότητα του λόγου Του. Η πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος είναι υπερβολικά επιφανειακή· δεν έχει αξία και δεν μπορεί να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού. Είναι υπερβολικά ασήμαντη και δεν είναι καν άξια αναφοράς. Είναι υπερβολικά ανεπαρκής και απέχει πάρα πολύ από τις προδιαγραφές των απαιτήσεών Του. Καθένας από εσάς θα υποβληθεί σε έναν πολύ μεγάλο έλεγχο για να διαπιστωθεί ποιος από εσάς ξέρει μόνο να μιλάει για την κατανόησή του, χωρίς να είναι σε θέση να υποδείξει το μονοπάτι, καθώς και να ανακαλυφθεί ποιος από εσάς είναι ένα άχρηστο σκουπίδι. Να το θυμάσαι αυτό από τώρα και στο εξής! Μη μιλάς για κενή γνώση· να μιλάς μόνο για το μονοπάτι της άσκησης και για την πραγματικότητα. Μετάβαση από την αληθινή γνώση στην πραγματική άσκηση, και στη συνέχεια μετάβαση από την άσκηση στο πραγματικό βίωμα. Μην κάνεις κήρυγμα σε άλλους και μη μιλάς για την πραγματική γνώση. Αν η κατανόησή σου είναι μονοπάτι, τότε άσε τα λόγια σου να πορευτούν ελεύθερα πάνω του· αν δεν είναι, τότε, σε παρακαλώ, κλείσε το στόμα σου και σταμάτα να μιλάς! Αυτά που λες είναι άχρηστα. Μιλάς για κατανόηση προκειμένου να κοροϊδέψεις τον Θεό και να κάνεις τους άλλους να σε φθονούν. Αυτή δεν είναι η φιλοδοξία σου; Δεν παίζεις σκοπίμως τους άλλους; Έχει καμιά αξία αυτό; Αν μιλάς για την κατανόηση αφού πρώτα την έχεις βιώσει, τότε δεν θα θεωρηθεί ότι κομπάζεις. Ειδάλλως, είσαι κάποιος που εκστομίζει αλαζονικά λόγια. Υπάρχουν πολλά πράγματα στην πραγματική σου εμπειρία τα οποία δεν μπορείς να υπερνικήσεις, και δεν μπορείς να επαναστατήσεις ενάντια στην ίδια σου τη σάρκα· κάνεις πάντοτε ό,τι θες, δεν ικανοποιείς ποτέ το θέλημα του Θεού —κι όμως, έχεις ακόμη το θράσος να μιλάς για θεωρητική κατανόηση. Είσαι αναίσχυντος! Έχεις ακόμη το θράσος να μιλάς περί της δικής σου κατανόησης για τον λόγο του Θεού. Πόσο αναιδές εκ μέρους σου! Το να αγορεύεις και να καυχιέσαι έχει γίνει φύση σου, και έχεις συνηθίσει να το κάνεις. Όποτε θέλεις να μιλήσεις, σου είναι πολύ εύκολο, αλλά όταν έρχεται η ώρα της άσκησης, καταφεύγεις σε φιοριτούρες. Δεν κοροϊδεύεις μ’ αυτόν τον τρόπο τους άλλους; Μπορεί να είσαι σε θέση να ξεγελάσεις τους ανθρώπους, αλλά είναι αδύνατο να κοροϊδέψεις τον Θεό. Οι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν και δεν διαθέτουν οξυδέρκεια, αλλά ο Θεός παίρνει πολύ σοβαρά αυτά τα θέματα και δεν θα σου τη χαρίσει. Οι αδελφοί και οι αδελφές σου μπορεί να συνηγορούν υπέρ σου, να εγκωμιάζουν την κατανόησή σου και να σε θαυμάζουν, αλλά αν δεν κατέχεις την πραγματικότητα, το Άγιο Πνεύμα δεν θα σου τη χαρίσει. Ίσως ο πρακτικός Θεός να μην αναζητήσει τα ελαττώματά σου, αλλά το Πνεύμα του Θεού θα σε αγνοήσει, και αυτό θα είναι πολύ δύσκολο να το αντέξεις. Το πιστεύεις αυτό; Να μιλάς περισσότερο για την πραγματικότητα της άσκησης· το έχεις ήδη ξεχάσει; Να μιλάς περισσότερο για τα πρακτικά μονοπάτια· το έχεις ήδη ξεχάσει; «Να λες λιγότερες μεγαλόστομες θεωρίες και ανούσια παραφουσκωμένα λόγια· καλύτερα να αρχίσεις να ασκείσαι ξεκινώντας από τώρα». Έχεις ξεχάσει αυτά τα λόγια; Δεν καταλαβαίνεις τίποτε απολύτως; Δεν αντιλαμβάνεσαι καθόλου το θέλημα του Θεού;