Κάποτε ανέλαβα ένα σπουδαίο εγχείρημα ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά εκείνοι δεν το πρόσεξαν, οπότε έπρεπε να χρησιμοποιήσω τον λόγο Μου για να τους το αποκαλύψω, βήμα προς βήμα. Και πάλι, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να καταλάβει τα λόγια Μου και παρέμενε αδαής σχετικά με τον σκοπό του σχεδίου Μου. Επομένως, εξαιτίας των ελλείψεων και των ατελειών τους, οι άνθρωποι προέβαιναν σε ενέργειες με σκοπό να διαταράξουν τη διαχείρισή Μου και αυτό έδωσε σε κάθε λογής ακάθαρτα πνεύματα την ευκαιρία να εισέλθουν, κι έτσι οι άνθρωποι έγιναν θύματά τους και βασανίστηκαν από αυτά τα ακάθαρτα πνεύματα, μέχρι που μολύνθηκαν εξ ολοκλήρου. Μόλις τότε είδα ξεκάθαρα τις προθέσεις και τους στόχους του ανθρώπου. Αναστέναξα μέσα από τα σύννεφα: Γιατί ενεργούν πάντοτε για τον εαυτό τους οι άνθρωποι; Η παίδευση Μου δεν αποσκοπεί στο να τους οδηγήσει στην τελείωση; Πλήττω εσκεμμένα τη θετική τους στάση; Η γλώσσα του ανθρώπου είναι πολύ όμορφη και ευγενική, ενώ οι πράξεις του είναι σε πλήρη αταξία. Γιατί οι απαιτήσεις που θέτω στον άνθρωπο δεν οδηγούν ποτέ πουθενά; Μήπως ζητάω από ένα σκυλί να σκαρφαλώσει σ’ ένα δέντρο; Μήπως κάνω πολλή φασαρία για το τίποτα; Κατά τη διάρκεια ολόκληρου του σχεδίου διαχείρισής Μου, έχω καλλιεργήσει μια ποικιλία από «πειραματικά χωράφια»· ωστόσο, εξαιτίας της κακής του κατάστασης και της έλλειψης ηλιακού φωτός για πολλά χρόνια, το έδαφος μεταβάλλεται συνεχώς, πράγμα που οδηγεί σε «κατάρρευση» της γης. Κι έτσι, έχω διαγράψει από τη μνήμη Μου άπειρα τέτοια αγροτεμάχια. Ακόμα και τώρα, μεγάλο μέρος της γης εξακολουθεί να μεταβάλλεται. Αν κάποια μέρα η γη αλλάξει στ’ αλήθεια και γίνει κάτι άλλο, Εγώ θα την πετάξω στην άκρη με μια κίνηση του χεριού Μου —δεν είναι αυτό ακριβώς το έργο Μου στο παρόν στάδιο; Όμως οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή επίγνωση αυτού· υποβάλλονται απλώς σε «παίδευση» υπό την «καθοδήγησή» Μου. Σε τι ωφελεί αυτό; Θα μπορούσα να είμαι ένας Θεός που έρχεται συγκεκριμένα για να παιδεύσει τον άνθρωπο; Ψηλά στους ουρανούς, είχα κάποτε σχεδιάσει ότι, όταν θα ερχόμουν ανάμεσα στους ανθρώπους, θα γινόμουν ένα μ’ αυτούς, ώστε όλοι όσους αγαπώ να μπορούν να είναι κοντά Μου. Ωστόσο τώρα, έχοντας φτάσει σήμερα σε αυτό το στάδιο, όχι μόνο δεν έχει ο άνθρωπος επαφή μαζί Μου, αλλά αντίθετα, Με κρατά σε απόσταση λόγω της παίδευσής Μου. Εγώ δεν θρηνώ που Με αποφεύγει. Τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό; Οι άνθρωποι είναι όλοι ερμηνευτές που τραγουδούν με τη συνοδεία όποιας μελωδίας παίζεται. Είμαι σίγουρος για την ικανότητά Μου να αφήνω τους ανθρώπους να «ξεγλιστρούν» από την αντίληψή Μου και, είμαι ακόμα περισσότερο σίγουρος για την ικανότητά Μου να τους φέρνω πίσω στο «εργοστάσιό» Μου από «άλλα μέρη». Στην παρούσα συγκυρία, τι παράπονο γίνεται να έχει ο άνθρωπος; Και τι μπορεί να Μου κάνει ο άνθρωπος; Οι άνθρωποι δεν είναι το χορταράκι που φυτρώνει πάνω σε έναν τοίχο; Και πάλι, δεν τους βλάπτω για αυτό τους το ελάττωμά, παρά τους παρέχω τις θρεπτικές Μου ουσίες. Οι άνθρωποι είναι αδύναμοι, ανήμποροι και στερούνται θρεπτικών ουσιών· έτσι είναι. Μεταμορφώνω τις κρύες καρδιές των ανθρώπων με τη ζεστή Μου αγκαλιά. Ποιος άλλος μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο; Γιατί έχω αναλάβει ένα τέτοιο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους; Μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει πραγματικά την καρδιά Μου;

Μεταξύ όλων όσους έχω επιλέξει, επιδίδομαι σε κάποια «επιχειρηματική δραστηριότητα», οπότε υπάρχουν συνεχώς άνθρωποι που έρχονται και παρέρχονται στον οίκο Μου, με μια αδιάκοπη ροή. Όλοι καταπιάνονται με διάφορες τυπικότητες στον οίκο Μου, λες και συζητούν για επιχειρήσεις μαζί Μου, γεγονός που κάνει το έργο Μου εξαιρετικά φορτωμένο, ενίοτε σε τέτοιον βαθμό που δεν έχω καμία πιθανότητα να διαχειριστώ τους τσακωμούς μεταξύ τους. Προτρέπω τους ανθρώπους να μην προσθέτουν στα φορτία Μου· καλύτερα να χαράξουν τη δική τους πορεία, κι όχι να βασίζονται μονίμως σ’ Εμένα. Δεν γίνεται να είναι συνέχεια παιδιά εντός του οίκου Μου· τι όφελος θα υπήρχε σ’ αυτό; Αυτό που κάνω είναι σημαντική επιχείρηση· δεν διατηρώ κάποιο «ψιλικατζίδικο της γειτονιάς» ή κανένα μικρό «παντοπωλείο». Όλοι οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να κατανοήσουν τη διανοητική Μου κατάσταση, θαρρείς και αστειεύονται εσκεμμένα μαζί Μου, θαρρείς και είναι όλοι τους άτακτα παιδιά με ακόρεστη όρεξη για παιχνίδι, χωρίς ποτέ να σκέφτονται τα σοβαρά ζητήματα, με αποτέλεσμα πολλοί να αποτυγχάνουν να ολοκληρώσουν «τις εργασίες για το σπίτι» που τους έχω αναθέσει. Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να έχουν το θράσος να εμφανίζονται μπροστά στον «δάσκαλο» τους; Γιατί δεν ασχολούνται ποτέ με αυτό που οφείλουν να κάνουν; Τι είδους αντικείμενο είναι η καρδιά του ανθρώπου; Μέχρι σήμερον, δεν έχω καταφέρει να το αποσαφηνίσω. Γιατί μεταβάλλεται αδιάκοπα η καρδιά του ανθρώπου; Είναι σαν μια μέρα του Ιουνίου: Τη μια στιγμή ο ήλιος τσουρουφλίζει, την άλλη στιγμή τα σύννεφα πυκνώνουν, και την επόμενη ουρλιάζει μανιασμένα ο άνεμος. Οπότε, γιατί είναι ανίκανος ο άνθρωπος να διδαχθεί από την εμπειρία; Ίσως αυτά που είπα να είναι μια υπερβολή. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν καν να κουβαλάνε ομπρέλα κατά την περίοδο των βροχών, και άρα, λόγω της άγνοιάς τους, έχουν βραχεί άπειρες φορές μέχρι το κόκαλο από ξαφνικές μπόρες, λες και επίτηδες τους πειράζω και δέχονται συνεχώς επιθέσεις από βροχή από τον ουρανό. Ή ίσως είμαι πολύ «βάναυσος», αποσπώντας την προσοχή των ανθρώπων και κάνοντάς τους άρα να είναι μονίμως αφηρημένοι, χωρίς ποτέ να γνωρίζουν τι να κάνουν. Κανένας άνθρωπος δεν έχει ποτέ αντιληφθεί πραγματικά τον στόχο ή τη σημασία του έργου Μου. Υπό αυτές τις συνθήκες, κάνουν όλοι αυτό το έργο του να διαταράσσονται και να παιδεύονται. Σχεδιάζω όντως να παιδεύω τον άνθρωπο; Γιατί οι άνθρωποι δημιουργούν προβλήματα στον εαυτό τους; Γιατί πέφτουν πάντοτε σε παγίδες; Γιατί δεν διαπραγματεύονται μαζί Μου, παρά βρίσκουν τρόπους να κάνουν κάποιο έργο για τον εαυτό τους; Μήπως όλα όσα δίνω στον άνθρωπο δεν είναι αρκετά;

Έχω δημοσιεύσει το «παρθενικό έργο» Μου σε όλη την ανθρωπότητα, και καθώς η δημοσίευσή Μου προκαλεί σπουδαίο θαυμασμό στους ανθρώπους, επιδίδονται όλοι στη λεπτομερή και προσεκτική της μελέτη, και μέσα από αυτήν την επιμελή μελέτη, έχουν κερδίσει πολλά. Το γραπτό έργο Μου φαίνεται να είναι ένα καταπληκτικό, ιδιαίτερα περιπλεγμένο μυθιστόρημα· μοιάζει σαν μια ρομαντική πρόζα· μοιάζει σαν μια συζήτηση ενός πολιτικού προγράμματος· μοιάζει σαν μια επιτομή οικονομικής σοφίας. Καθότι το γραπτό έργο Μου είναι τόσο πλούσιο, υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις επί αυτού, και κανένας δεν θα μπορούσε να παρέχει έναν πρόλογο που να συνοψίζει αυτό Μου το έργο. Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν «έξοχες» γνώσεις και ταλέντο, μα αρκεί απλώς αυτό το έργο Μου για να κάνει όλους αυτούς τους ικανούς και ταλαντούχους ανθρώπους να μπερδευτούν. Ακόμη κι όταν λένε, «Αίμα μπορεί να χυθεί, δάκρυα μπορεί να κυλήσουν, αλλά κανείς δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι», ασυναίσθητα έχουν ήδη σκύψει το κεφάλι τους ως έκφραση της παράδοσής τους ενώπιον του γραπτού Μου έργου. Από τα μαθήματα της εμπειρίας του, ο άνθρωπος έχει συνοψίσει το γραπτό Μου έργο ως ένα θείο βιβλίο που έπεσε από τον ουρανό. Ωστόσο, παροτρύνω τον άνθρωπο να μην είναι υπερβολικά ευαίσθητος. Από τη δική Μου σκοπιά, όλα όσα έχω πει είναι πολύ συνηθισμένα. Ωστόσο, ελπίζω ότι από την «Εγκυκλοπαίδεια της Ζωής» η οποία περιλαμβάνεται στο έργο Μου, οι άνθρωποι θα καταφέρουν να βρούνε κάτι σχετικό με την οδό του βιοπορισμού· από τον «Προορισμό του Ανθρώπου», ίσως αναζητήσουν το νόημα της ζωής· από «Τα Μυστικά του Ουρανού», ίσως αναζητήσουν το θέλημά Μου· και από «Το Μονοπάτι της Ανθρωπότητας» ίσως αναζητήσουν την τέχνη του ζην. Δεν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα έτσι; Δεν εξαναγκάζω τον άνθρωπο· αν κάποιος είναι «αδιάφορος» προς το γραπτό έργο Μου, θα του «επιστρέψω τα χρήματα» για το βιβλίο Μου, συν ένα «τέλος υπηρεσίας». Δεν εξαναγκάζω κανέναν. Ως συγγραφέας αυτού του βιβλίου, η μόνη Μου ελπίδα είναι οι αναγνώστες να αγαπήσουν το έργο Μου· όμως, τα γούστα των ανθρώπων διαφέρουν πάντοτε. Έτσι, παροτρύνω τους ανθρώπους να μη συμβιβάσουν τις μελλοντικές προοπτικές τους απλώς και μόνο επειδή δεν μπορούν να σταματήσουν να σκέφτονται την αξιοπρέπειά τους. Αν το έκαναν αυτό, πώς θα μπορούσα Εγώ, καλοκάγαθος όπως είμαι, να αντέξω μια τόσο μεγάλη ταπείνωση; Αν είστε αναγνώστες που αγαπούν το έργο Μου, ελπίζω ότι θα Μου μεταφέρετε τις δικές σας πολύτιμες προτάσεις, ώστε να εξελίξω όσο περισσότερο γίνεται τη γραφή Μου, κι έτσι, μέσα από τα λάθη του ανθρώπου, να βελτιώσω το περιεχόμενο των συγγραμμάτων Μου. Αυτό θα ήταν επωφελές τόσο για τον συγγραφέα όσο και για τον αναγνώστη, έτσι δεν είναι; Δεν ξέρω αν αυτό που λέω είναι ορθό, και ίσως με αυτόν τον τρόπο να μπορέσω να βελτιώσω τη συγγραφική Μου ικανότητα ή ίσως να ενδυναμώσω τη φιλία ανάμεσά μας. Γενικά, ελπίζω ότι όλοι οι άνθρωποι θα συνεργαστούν με το έργο Μου, χωρίς να το διακόπτουν, ώστε ο λόγος Μου να διαδοθεί σε κάθε οικογένεια και σε κάθε σπιτικό, και ώστε όλοι οι άνθρωποι στη γη να μπορούν να ζουν μέσα στον λόγο Μου. Αυτός είναι ο στόχος Μου. Ελπίζω, διαβάζοντας «Το Κεφάλαιο για τη Ζωή» στα λόγια Μου, όλοι να μπορέσουν να κερδίσουν κάτι, είτε γνωμικά για τη ζωή, είτε γνώση για τα λάθη που πλήττουν τον κόσμο των ανθρώπων, είτε αυτό που ζητώ από τον άνθρωπο, είτε τα «μυστικά» του λαού της βασιλείας σήμερα. Ωστόσο, παροτρύνω τους ανθρώπους να ρίξουν μια ματιά στο έργο «Τα Σκάνδαλα των Ανθρώπων Σήμερα»· αυτό θα ήταν ευεργετικό για όλους. Και δεν θα σας έκανε κακό να διαβάζετε συχνά από το έργο «Τα Τελευταία Μυστικά», το οποίο θα ήταν ακόμα πιο ευεργετικό για τις ζωές των ανθρώπων. Να διαβάζετε, επίσης, συχνά τη στήλη «Καυτά Θέματα» —δεν θα ήταν αυτό ακόμα πιο ευεργετικό για τις ζωές των ανθρώπων; Δεν κάνει κακό να ζητήσετε τη συμβουλή Μου, να δείτε αν έχει οποιοδήποτε αποτέλεσμα και ύστερα να Μου πείτε πώς νιώθετε, αφότου τη διαβάσετε, ώστε να είμαι ακόμα πιο ικανός να δώσω το σωστό φάρμακο και, στο τέλος, να εξαλείψω πλήρως όλες τις ασθένειες της ανθρωπότητας. Δεν ξέρω τι πιστεύετε για τις προτάσεις Μου, αλλά ελπίζω ότι θα τις λάβετε υπόψη ως υλικό για δική σας αναφορά. Πώς θα ήταν αυτό;

12 Μαΐου 1992