Στην τελευταία συνάντηση, μιλήσαμε για την ικανοποιητική εκτέλεση των καθηκόντων σας. Η επίτευξη αυτού του στόχου είναι η πρώτη και βασικότερη από τις τέσσερις θεμελιώδεις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την τελείωση του ανθρώπου από τον Θεό. Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στον ορισμό και τις αρχές της εκπλήρωσης του καθήκοντος. Συζητήσαμε επίσης για ορισμένα παραδείγματα, συναναστρεφόμενοι σχετικά με τα διάφορα εξωτερικά σημάδια που δείχνουν ότι οι άνθρωποι δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους με ικανοποιητικό τρόπο. Με τον τρόπο αυτόν, επέτρεψα στον εκλεκτό λαό του Θεού να καταλάβει με σαφήνεια ότι τέτοια προβλήματα πρέπει να διορθώνονται και να κατανοήσει τη στάση που τηρεί ο Θεός απέναντι σε όσους εκτελούν το καθήκον τους με τέτοιον τρόπο. Μετά τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτό, αποκτήσατε μια γενική κατανόηση για το πώς να εκτελείτε ικανοποιητικά τα καθήκοντά σας, τι πρέπει να προσέχετε, ποια πράγματα δεν μπορείτε να κάνετε, και ποιες ενέργειες μπορεί να προσβάλουν τη διάθεση του Θεού και να οδηγήσουν στην καταστροφή. Με τη συναναστροφή πάνω στο πώς να εκτελείτε τα καθήκοντά σας με τρόπο ικανοποιητικό, μπορείτε να δείτε και να κατανοήσετε εννοιολογικά ένα μέρος της αλήθειας αυτού του ζητήματος; Κατά την εκτέλεση διάφορων καθηκόντων, ποιες αρχές θα πρέπει να τηρούν όλα τα διάφορα είδη ανθρώπων και ποιες αλήθειες θα πρέπει να κάνουν πράξη; Έχετε σαφή κατανόηση αυτών των λεπτομερειών; (Δεν τις κατανοούμε με σαφήνεια.) Τότε πρέπει να μιλήσουμε γι’ αυτό με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Πρέπει να θέσουμε πιο λεπτομερείς ταξινομήσεις, ώστε να συζητήσουμε τι σημαίνει να κάνει κανείς το καθήκον του με ικανοποιητικό τρόπο.

Το έργο του οίκου του Θεού χωρίζεται σε διάφορες κύριες κατηγορίες. Το έργο που βρίσκεται περισσότερο στην πρώτη γραμμή από όλα τα έργα του οίκου του Θεού είναι αυτό της διάδοσης του ευαγγελίου. Περιλαμβάνει έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων και ένα τεράστιο πεδίο εφαρμογής, καθώς και μεγάλο όγκο εργασίας. Είναι η πρώτη κατηγορία έργου και το σημαντικότερο καθήκον στο συνολικό έργο της εκκλησίας. Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι το πρώτο σημαντικό έργο στο σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να ταξινομηθεί ως η πρώτη κατηγορία έργου. Ποιος είναι λοιπόν ο τίτλος που κατέχουν όσοι εκτελούν αυτό το καθήκον; Οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο. Και όσον αφορά τη δεύτερη κατηγορία, ποιο είναι το πιο σημαντικό καθήκον στο εσωτερικό έργο της εκκλησίας; (Αυτό των επικεφαλής και των εργατών.) Σωστά, είναι το καθήκον των επικεφαλής και των εργατών σε όλα τα επίπεδα της εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένων των υπευθύνων και των επικεφαλής των διάφορων ομάδων. Αυτό το καθήκον είναι υψίστης σημασίας, και όλο το έργο που επιτελούν είναι σημαντικό. Αυτή είναι η δεύτερη κατηγορία. Όσον αφορά τα καθήκοντα της τρίτης κατηγορίας, ποια καθήκοντα είναι σχετικά σημαντικά στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου; (Κάποια ειδικά καθήκοντα.) Ναι, η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει ανθρώπους που εκτελούν διάφορα ειδικά καθήκοντα, όπως συγγραφή, μετάφραση, μουσική, κινηματογράφηση, τέχνη και έργο εξωτερικών υποθέσεων. Όσοι ανήκουν στην τέταρτη κατηγορία εκτελούν κυρίως συνηθισμένα καθήκοντα που σχετίζονται με υλικοτεχνική εργασία, όπως η υποδοχή, το μαγείρεμα και οι αγορές. Δεν απαιτούμε λεπτομερή ταξινόμηση αυτών των καθηκόντων. Η πέμπτη κατηγορία αφορά τα άτομα που μπορούν να εκτελούν ορισμένα καθήκοντα μόνο στον ελεύθερο χρόνο τους λόγω της οικογενειακής τους κατάστασης, της σωματικής τους κατάστασης ή άλλων παρόμοιων λόγων. Τα άτομα αυτά εκτελούν τα καθήκοντά τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτή είναι η πέμπτη κατηγορία. Όλοι οι υπόλοιποι, αυτοί που δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους, τοποθετούνται στην έκτη κατηγορία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με την εκτέλεση των καθηκόντων τους, οπότε γιατί πρέπει να καταταχθούν σε κάποια κατηγορία; Επειδή συγκαταλέγονται στον αριθμό των μελών της εκκλησίας, κατατάσσονται σ’ αυτήν την τελευταία κατηγορία. Εάν έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα, είναι σε θέση να κατανοήσουν την αλήθεια και ζητούν οικειοθελώς να εκτελέσουν καθήκοντα, θα πρέπει να επιτρέψουμε σε τέτοιους ανθρώπους να εκτελούν καθήκοντα και να τους δώσουμε την ευκαιρία να μετανοήσουν, εφόσον έχουν ειλικρινή πίστη και δεν είναι άνθρωποι εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας ή μοχθηροί άνθρωποι, και υπό την προϋπόθεση ότι θα υποσχεθούν να μην προκαλέσουν αναστάτωση. Όλα τα μέλη της εκκλησίας ουσιαστικά εμπίπτουν στις έξι κατηγορίες που μόλις αναφέρθηκαν. Οι μόνοι που μένουν είναι οι νέοι πιστοί. Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους. Αντίθετα, επειδή είναι μικροί στο ανάστημα και έχουν μόνο ρηχή κατανόηση της αλήθειας, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Ακόμη και αν κάποιοι απ’ αυτούς είναι καλής ποιότητας, δεν κατανοούν την αλήθεια ή τις αρχές, κι έτσι εξακολουθούν να μη μπορούν να εκτελέσουν κανένα καθήκον. Μπορούν να αρχίσουν να εκτελούν καθήκοντα αφότου πιστέψουν στον Θεό για δύο ή τρία χρόνια. Εκείνη τη στιγμή, μπορούμε να τους κατατάξουμε στις διάφορες κατηγορίες ανθρώπων που αναλαμβάνουν καθήκοντα. Εν κατακλείδι, έχουμε πλέον οριοθετήσει με σαφήνεια τις έξι κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία είναι για εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο· η δεύτερη κατηγορία είναι για τους επικεφαλής και τους εργάτες σε όλα τα επίπεδα της εκκλησίας· η τρίτη κατηγορία είναι για εκείνους που εκτελούν ειδικά καθήκοντα· η τέταρτη κατηγορία είναι για εκείνους που εκτελούν γενικά καθήκοντα· η πέμπτη κατηγορία είναι για εκείνους που εκτελούν καθήκοντα όταν το επιτρέπει ο χρόνος· και η έκτη κατηγορία είναι για εκείνους που δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους. Ποια αρχή αποτελεί τη βάση για τη διάρθρωση των κατηγοριών αυτών; Οι κατηγορίες αυτές διακρίνονται ανάλογα με τη φύση του έργου τους, τον χρόνο που απαιτείται για την εκτέλεση του έργου, τον φόρτο εργασίας και τη σπουδαιότητα του έργου. Όταν μιλήσαμε προηγουμένως για την εκτέλεση των καθηκόντων, ουσιαστικά συζητήσαμε τις διάφορες πτυχές της αλήθειας που σχετίζονται με την εκτέλεση των καθηκόντων. Η συναναστροφή μας αφορούσε τις αρχές της αλήθειας που πρέπει να ακολουθούν όλοι οι άνθρωποι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Δεν καταρτίσαμε κατηγορίες και δεν συζητήσαμε λεπτομερώς ποιες αρχές θα πρέπει να τηρεί κάθε ένα από αυτά τα είδη ανθρώπων ούτε τις συγκεκριμένες αλήθειες στις οποίες θα πρέπει να επιδιώκουν να εισέλθουν. Παρακάτω, θα συναναστραφούμε εκτενέστερα πάνω σ’ αυτό το θέμα, συζητώντας κάθε κατηγορία με τη σειρά της, ώστε να καταστούν σαφείς.

Θα ξεκινήσω πρώτα τη συναναστροφή μας με τις αλήθειες που θα πρέπει να κατανοήσουν όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο. Ποιες είναι οι βασικές αλήθειες που θα πρέπει να κατανοήσουν και με τις οποίες θα πρέπει να εξοπλιστούν οι άνθρωποι που διαδίδουν το ευαγγέλιο; Πώς θα πρέπει να πορευτείς σ’ αυτό το καθήκον για να το επιτελέσεις καλά; Θα πρέπει να εξοπλιστείς με κάποιες αλήθειες όσον αφορά το όραμα που απαιτείται για τη διάδοση του ευαγγελίου και να κατακτήσεις τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου. Μόλις κατακτήσεις τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου, με ποιες άλλες αλήθειες θα πρέπει να εξοπλιστείς για να επιλύεις τις αντιλήψεις και τα προβλήματα των άλλων; Πώς θα πρέπει να μεταχειρίζεσαι εκείνους που ερευνούν την αληθινή οδό; Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι να μάθεις να διακρίνεις. Σε ποιους μπορείς να κηρύξεις το ευαγγέλιο και σε ποιους όχι: αυτή είναι η πρώτη αρχή που πρέπει να κατανοήσεις. Αν κηρύξεις το ευαγγέλιο σε ανθρώπους στους οποίους δεν μπορείς να κηρύξεις, δεν θα είναι μόνο χαμένος κόπος, αλλά μπορεί εύκολα να επιφέρει και κρυφούς κινδύνους. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Επιπλέον, ακόμη και οι άνθρωποι στους οποίους μπορεί να κηρυχθεί το ευαγγέλιο δεν θα το δεχτούν αν πεις απλώς μερικά λόγια ή μιλήσεις για κάποια βαθυστόχαστα δόγματα. Δεν είναι τόσο εύκολο. Μπορεί να μιλάς μέχρι να στεγνώσει το στόμα σου και να ξεραθεί η γλώσσα σου. Δεν έχεις καθόλου υπομονή. Η καρδιά σου θα εγκαταλείψει εκείνους που ερευνούν την αληθινή οδό. Υπό αυτές τις συνθήκες, τι είναι πιο σημαντικό να έχεις; (Αγάπη και υπομονή.) Πρέπει να έχεις αγάπη και υπομονή. Αν δεν έχεις καθόλου αγάπη, σίγουρα δεν έχεις υπομονή. Εκτός από την κατανόηση της αλήθειας σε σχέση με το όραμα, η διάδοση του ευαγγελίου απαιτεί επίσης μεγάλη αγάπη και μεγάλη υπομονή. Μόνο έτσι μπορείς να εκτελέσεις σωστά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Πώς ορίζεται το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου; Πώς βλέπεις το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου; Σε τι διαφέρουν αυτοί που διαδίδουν το ευαγγέλιο από αυτούς που εκτελούν άλλα καθήκοντα; Καταθέτουν μαρτυρία για το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες και καταθέτουν μαρτυρία για τον ερχομό του Θεού. Ορισμένοι άνθρωποι λένε ότι είναι αγγελιαφόροι του ευαγγελίου, ότι στέλνονται σε αποστολή, ότι είναι άγγελοι που κατεβαίνουν από ψηλά. Μπορούν να οριστούν έτσι; (Δεν μπορούν.) Ποια είναι η αποστολή εκείνων που διαδίδουν το ευαγγέλιο; Ποια εικόνα έχουν στο μυαλό των ανθρώπων; Ποιος είναι ο ρόλος τους; (Ιεροκήρυκες) Ιεροκήρυκες, αγγελιαφόροι, τι άλλο; (Μάρτυρες.) Οι περισσότεροι άνθρωποι θα τους προσδιόριζαν ως εξής. Είναι όμως αυτοί οι ορισμοί στην πραγματικότητα ακριβείς; Οι συνήθεις όροι είναι «ιεροκήρυκας» και «μάρτυρας», ενώ το «αγγελιαφόρος του ευαγγελίου» είναι ένας τίτλος με μεγαλύτερο κύρος. Αυτοί οι τρεις ακούγονται συχνά. Όπως κι αν αντιλαμβάνονται και ορίζουν οι άνθρωποι τους τίτλους αυτών που εκτελούν αυτό το καθήκον, η λέξη «ευαγγέλιο» είναι απαραίτητη. Ποιος από αυτούς τους τρεις όρους είναι πιο σχετικός, πιο εύστοχος, με αυτήν την πτυχή του καθήκοντός τους, γεγονός που τον καθιστά πιο ορθολογικό τίτλο; (Ιεροκήρυκες.) Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο τίτλος του ιεροκήρυκα είναι πιο εύστοχος. Ψηφίζει κανείς τον τίτλο του μάρτυρα; (Ναι.) Τον τίτλο του αγγελιαφόρου του ευαγγελίου; (Όχι.) Ουσιαστικά κανείς δεν συμφωνεί με τον τίτλο του αγγελιαφόρου του ευαγγελίου. Ας συζητήσουμε πρώτα αν είναι κατάλληλος ο τίτλος του ιεροκήρυκα. «Κηρύττω» σημαίνει διαδίδω, μεταδίδω, μεταφέρω και κοινοποιώ κάτι —και ποια είναι η «οδός» για την οποία κηρύττουν οι ιεροκήρυκες; (Η αληθινή οδός.) Μπορούμε να το πούμε με αυτόν τον τρόπο. Η «οδός» είναι η αληθινή οδός του έργου του Θεού και της σωτηρίας του ανθρώπου από τον Θεό. Έτσι εξηγούμε και ορίζουμε τον όρο ιεροκήρυκας. Έπειτα, ας μιλήσουμε για τον όρο μάρτυρας. Τι είναι αυτό που μαρτυρά ένας μάρτυρας; (Το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες.) Δεν είναι λάθος να πούμε ότι ένας μάρτυρας καταθέτει μαρτυρία για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Αυτοί οι δύο τίτλοι φαίνονται να είναι σχετικά κατάλληλοι. Και ο όρος αγγελιαφόρος του ευαγγελίου; Σε τι αναφέρεται ο όρος «ευαγγέλιο»; Είναι οι ευχάριστες ειδήσεις και τα χαρμόσυνα μηνύματα για το έργο του Θεού, τη σωτηρία του ανθρώπου από τον Θεό και την επιστροφή του Θεού. Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε τον όρο «αγγελιαφόρος»; Μια καλή εξήγηση του όρου «αγγελιαφόρος» είναι κάποιος που αποστέλλεται από τον Θεό, κάποιος που αποστέλλεται απευθείας για να διαδώσει το ευαγγέλιο ή ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που στέλνει ο Θεός σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να μεταφέρει τα λόγια του Θεού ή ένα σημαντικό μήνυμα. Αυτό είναι που ονομάζεται αγγελιαφόρος. Αυτοί που διαδίδουν το ευαγγέλιο παίζουν έναν τέτοιον ρόλο; Κάνουν τέτοιου είδους έργο; (Όχι.) Τι είδους έργο κάνουν τότε; (Καταθέτουν μαρτυρία για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες.) Είναι η μαρτυρία τους για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες μια αποστολή που έχουν λάβει απευθείας από τον Θεό; (Όχι.) Τότε πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτή η αποστολή; (Είναι το καθήκον των δημιουργημένων όντων.) Πρόκειται για το καθήκον των ανθρώπων. Ανεξάρτητα από το αν ο Θεός σού έχει χρεώσει, σου έχει πει ή σου έχει αναθέσει τη διακήρυξη του νέου έργου του Θεού και τη διάδοση του ευαγγελίου, εσύ έχεις την ευθύνη και την υποχρέωση να μιλήσεις σε περισσότερους ανθρώπους για το ευαγγέλιο, να το διαδώσεις και να το μεταδώσεις σε περισσότερους ανθρώπους. Έχεις την ευθύνη και την υποχρέωση να γνωστοποιήσεις σε περισσότερους ανθρώπους αυτήν την είδηση, να τους επιτρέψεις να προσέλθουν ενώπιον του Θεού και να επιστρέψουν στον οίκο του Θεού. Αυτό είναι το καθήκον και η ευθύνη των ανθρώπων, οπότε δεν μπορεί να ειπωθεί ότι εκείνοι έχουν αποσταλεί και σταλεί από τον Θεό. Ως εκ τούτου, η λέξη «αγγελιαφόρος» δεν είναι κατάλληλη εδώ. Ποια είναι η φύση αυτής της λέξης; Είναι ψευδής, υπερβολική και κενή. Η λέξη «αγγελιαφόρος» είναι υπερβολική και δεν είναι κατάλληλη. Από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης μέχρι σήμερα, από την αρχή του έργου διαχείρισης του Θεού μέχρι σήμερα, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ο ρόλος του αγγελιαφόρου. Δηλαδή, κανένας τέτοιος ρόλος δεν έχει μετάσχει στο έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας καθ’ όλη τη διάρκειά του. Πώς μπορούν οι απλοί άνθρωποι να ανταποκριθούν σ’ αυτό που σημαίνει η λέξη «αγγελιαφόρος»; Κανείς δεν μπορεί να αναλάβει ένα τέτοιο έργο. Επομένως, αυτός ο ρόλος δεν είναι διαθέσιμος για τον άνθρωπο και κανείς δεν μπορεί να συνδεθεί ή να συσχετιστεί με αυτήν τη λέξη. Κατά την κοινή αντίληψη, αγγελιαφόρος είναι αυτός που στέλνει ο Θεός για να κάνει κάτι ή να μεταφέρει ένα μήνυμα. Ένα τέτοιο πρόσωπο έχει ελάχιστη σχέση με το μεγάλο και περιεκτικό έργο του Θεού για τη διαχείριση της ανθρωπότητας. Δηλαδή, ο ρόλος του αγγελιαφόρου είναι σχεδόν ανύπαρκτος στα τρία στάδια του έργου του Θεού. Επομένως, στο μέλλον μη χρησιμοποιείτε αυτήν τη λέξη. Είναι αφελές να μιλάτε έτσι. Μπορεί ένα άτομο να ανταποκριθεί στον τίτλο του «αγγελιαφόρου του ευαγγελίου»; Δεν μπορεί. Κατ’ αρχάς, οι άνθρωποι έχουν σάρκα και οστά. Επιπλέον, καθένας τους είναι μέλος της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Τι είδους ον είναι ένας αγγελιαφόρος; Γνωρίζετε; (Δεν γνωρίζουμε.) Δεν γνωρίζετε, αλλά τολμάτε να χρησιμοποιείτε αυτό το όνομα. Αυτό αποτελεί πλαστοπροσωπία. Μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα ότι οι αγγελιαφόροι δεν έχουν καμία σχέση με την ανθρωπότητα, και οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν καμία σχέση με τη λέξη «αγγελιαφόρος». Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ανταποκριθεί σ’ αυτό. Οι αγγελιαφόροι του ευαγγελίου, η κάθοδος των αγγελιαφόρων από ψηλά και το έργο των αγγελιαφόρων, όλα αυτά ουσιαστικά τελείωσαν την εποχή του Αβραάμ στην Παλαιά Διαθήκη. Αυτό έχει ήδη τελειώσει. Από τότε που ο Θεός επιτέλεσε επισήμως το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας, η ανθρωπότητα θα πρέπει να πάψει να χρησιμοποιεί τη λέξη «αγγελιαφόρος». Γιατί δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται πλέον αυτή η λέξη; (Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανταποκριθεί σ’ αυτήν.) Το θέμα δεν είναι αν ο άνθρωπος μπορεί ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί σ’ αυτήν, αλλά ότι ένας αγγελιαφόρος δεν θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Μέσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα δεν υπάρχει τέτοιος ρόλος ούτε τέτοιος τίτλος. Ας επιστρέψουμε στη λέξη «ιεροκήρυκας». Αν θέλαμε να δώσουμε έναν αντικειμενικό, ακριβή και εκ βαθέων ορισμό της «οδού» για την οποία κηρύττουν, πώς θα την ορίζαμε; (Ο λόγος του Θεού.) Αυτός είναι σχετικά γενικός όρος. Δηλαδή, συγκεκριμένα, αναφέρεται μόνο στο ευαγγέλιο —το μήνυμα— για το έργο του Θεού στο παρόν; (Όχι.) Τότε τι είναι αυτό που διακηρύσσουν στην πραγματικότητα οι άνθρωποι που διαδίδουν το ευαγγέλιο; Σε ποιον βαθμό σχετίζεται το έργο εκείνων που διαδίδουν το ευαγγέλιο με την «οδό»; Τι είδους έργο εμπίπτει στην πραγματικότητα στο πεδίο των καθηκόντων τους; Απλώς μεταδίδουν κάποιες βασικές πληροφορίες στους αποδέκτες του ευαγγελίου —όπως ότι ο Θεός έχει έλθει τις έσχατες ημέρες, τι έργο έχει κάνει, τα λόγια του Θεού και το θέλημα του Θεού— ώστε οι άνθρωποι να ακούσουν και να αποδεχτούν αυτές τις πληροφορίες, και στη συνέχεια να επιστρέψουν στον Θεό. Αφού φέρουν τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού, εκπληρώνεται η ευθύνη τους για τη διάδοση του ευαγγελίου. Περιλαμβάνεται στις πληροφορίες που μεταδίδουν κάτι από αυτό που εννοείται με τον όρο «οδός»; Εδώ, οι όροι «πληροφορίες» και «ευαγγέλιο» είναι ουσιαστικά ισοδύναμοι. Έχουν λοιπόν κάποια σχέση με την «οδό»; (Όχι.) Γιατί δεν υπάρχει τέτοια συσχέτιση; Σε τι ακριβώς αναφέρεται η «οδός»; Η απλούστερη λέξη που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως εξήγηση είναι το μονοπάτι. Ο όρος «μονοπάτι» αποτελεί απόσταγμα του ορισμού της «οδού», ο οποίος είναι πιο συγκεκριμένος. Για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, η «οδός» είναι όλα τα λόγια που έδωσε ο Θεός για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, για να απελευθερώσει τους ανθρώπους από τη διεφθαρμένη σατανική τους διάθεση και για να τους επιτρέψει να ξεφύγουν από τη δουλεία και τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά. Είναι αυτή η περιγραφή ακριβής και συγκεκριμένη; Από την παρούσα άποψη, είναι η λέξη «ιεροκήρυκας» ένας κατάλληλος ορισμός για εκείνους που εκπληρώνουν το καθήκον τους να διαδίδουν το ευαγγέλιο; (Δεν είναι κατάλληλος.) Το καθήκον ενός ιεροκήρυκα υπερβαίνει κατά πολύ τη διάδοση του ευαγγελίου. Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό μπορούν να ανταποκριθούν σ’ αυτόν τον τίτλο. Μπορεί ένας μέσος άνθρωπος που διαδίδει το ευαγγέλιο να σταθεί αντάξιος του έργου ενός ιεροκήρυκα; Φυσικά και όχι. Η διάδοση του ευαγγελίου δεν είναι τίποτε περισσότερο από τη διακήρυξη των καλών ειδήσεων και την απλή κατάθεση μαρτυρίας για το έργο του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανταποκριθούν καθόλου στο έργο του ιεροκήρυκα, δεν μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον του ιεροκήρυκα, επομένως δεν μπορούν να αποκαλούνται ιεροκήρυκες. Ο τίτλος του ιεροκήρυκα προσδίδει υψηλότερο κύρος, και όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν αξίζουν αυτόν τον τίτλο. Αυτός ο τίτλος δεν τους ταιριάζει. Τώρα απομένει μόνο ο όρος «μάρτυρας». Τι είναι αυτό που μαρτυρά ένας μάρτυρας; (Το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες.) Είναι εύστοχο να πούμε ότι διακηρύττει και μαρτυρά το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες; Αν έπρεπε να οριστεί με ακρίβεια η έννοια του μάρτυρα, θα έπρεπε να αναφέρεται σ’ εκείνον που καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό και όχι σ’ εκείνον που καταθέτει μαρτυρία για το ευαγγέλιο. Τι θα γινόταν αν ονομάζαμε αυτούς τους ανθρώπους που διαδίδουν το ευαγγέλιο μάρτυρες του Θεού; Είναι σε θέση να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό; (Δεν είναι.) Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε τον όρο «μάρτυρας» όπως χρησιμοποιείται εδώ; Μετά από προσεκτική έρευνα, ούτε η λέξη «μάρτυρας» είναι κατάλληλη. Δεδομένου ότι εκείνοι που διαδίδουν το ευαγγέλιο μεταφέρουν μόνο τα λόγια που είπε ο Θεός σε όλους τους ανθρώπους που διψούν για τα λόγια του Θεού και λένε τον λόγο του Θεού στους ανθρώπους που υποδέχονται την εμφάνιση του Θεού, αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική σημασία της λέξης «μάρτυρας». Γιατί λέω ότι δεν σημαίνει αυτό το να καταθέτεις μαρτυρία; Το να καταθέτεις μαρτυρία περιλαμβάνει εκείνα πάνω στα οποία γίνεται συναναστροφή και τα οποία διακηρύσσονται, προκειμένου να μπορέσουν οι άνθρωποι να γνωρίσουν τον Θεό και να οδηγηθούν αυτοί οι άνθρωποι ενώπιον Του. Επί του παρόντος, όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο απλώς φέρνουν ανθρώπους στην εκκλησία, στον χώρο εργασίας του Θεού στη γη. Δεν καταθέτουν μαρτυρία για τη διάθεση του Θεού, για αυτό που έχει και αυτό που είναι ο Θεός ή για το έργο του Θεού. Είναι κατάλληλος γι’ αυτούς ο τίτλος του μάρτυρα; Αν θέλουμε να μιλήσουμε με ακρίβεια, δεν είναι ούτε κατάλληλος ούτε εύστοχος. Λοιπόν, έχουμε ερευνήσει και βολιδοσκοπήσει και τους τρεις όρους —αγγελιαφόροι του ευαγγελίου, ιεροκήρυκες και μάρτυρες— διαπιστώνοντας ότι όλοι τους είναι ακατάλληλοι για εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο. Ανεξάρτητα από το αν αυτοί οι όροι προέρχονται από τη θρησκεία ή χρησιμοποιούνται συνήθως από τα μέλη του οίκου του Θεού, αυτοί οι τίτλοι δεν είναι ούτε κατάλληλοι ούτε εύστοχοι. Ερχόμαστε, λοιπόν, σε ένα ερώτημα: Είναι σημαντικοί οι τίτλοι; (Είναι σημαντικοί.) Είναι πραγματικά σημαντικοί; Για παράδειγμα, αν το αρχικό σου όνομα ήταν Τζον Σμιθ, αλλά τώρα σε αποκαλούν Τζέιμς Κλαρκ, έχεις αλλάξει; Δεν παραμένεις ο ίδιος; Επομένως, ο τίτλος ή το όνομα που χρησιμοποιείς δεν είναι σημαντικός. Αν δεν έχει σημασία, γιατί να αναλύουμε αυτές τις λέξεις; Ανέλυσα αυτές τις λέξεις για να μπορέσουν οι άνθρωποι να αποκτήσουν μια ακριβή άποψη για το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου, να ορίσουν με ακρίβεια τι είναι στην πραγματικότητα αυτό το καθήκον, και να μάθουν πώς θα πρέπει να εκτελούν και να αντιμετωπίσουν σωστά αυτό το καθήκον. Είναι πρώτα απαραίτητο να προσδιοριστεί η θέση σου στο πλαίσιο αυτού του καθήκοντος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επομένως, ο τίτλος αυτός πρέπει να είναι ακριβής.

Μόλις τώρα ανέλυσα κατά προσέγγιση διάφορους τίτλους ή όρους που αναφέρονται σ’ εκείνους που εκτελούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Οι τίτλοι και οι ορισμοί μάρτυρες, ιεροκήρυκες και αγγελιαφόροι του ευαγγελίου είναι όλοι ανακριβείς. Γιατί είναι ανακριβείς; Επειδή οι άνθρωποι που απλώς διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν επιτελούν κανένα ουσιαστικό έργο που να αξίζει αυτά τα ονόματα. Δεν καταθέτουν μαρτυρία για τις πράξεις του Θεού, το έργο του Θεού ή την ουσία του Θεού. Δεν είναι αυτό το έργο που πρέπει να κάνουν ούτε αυτό είναι το καθήκον που πρέπει να επιτελέσουν. Ως εκ τούτου, δεν είναι άξιοι να αποκαλούνται με τον τίτλο του μάρτυρα. Ο τίτλος του ιεροκήρυκα είναι και αυτός τέτοιας φύσης, πόσο μάλλον ο τίτλος του αγγελιαφόρου του ευαγγελίου. Αυτός ο τελευταίος τίτλος είναι άνευ νοήματος, δεν βασίζεται σε τίποτε απολύτως. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας μεγαλόσχημος τίτλος που δίνουν οι άνθρωποι στον εαυτό τους. Από πού προήλθε ο τίτλος του αγγελιαφόρου; Δεν δημιουργήθηκε από τη διογκωμένη αλαζονική διάθεση του ανθρώπου; (Ναι.) Πρόκειται απλώς για την επιθυμία να δώσει κανείς στον εαυτό του έναν μεγαλοπρεπή τίτλο. Αυτοί οι πιο ουσιαστικοί τίτλοι που επιφανειακά φαίνονται να σχετίζονται με αυτό το είδος καθήκοντος δεν είναι κατάλληλοι. Κάποιοι άλλοι είναι ακόμη λιγότερο κατάλληλοι και λιγότερο ταιριαστοί, και γι’ αυτό δεν θα τους απαριθμήσουμε και δεν θα τους αναλύσουμε τον καθένα με τη σειρά. Εφόσον αυτοί οι τίτλοι είναι ακατάλληλοι, ας ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτό που πραγματικά αποτελεί την ουσία του καθήκοντος της διάδοσης του ευαγγελίου. Σε μια θρησκεία, πώς το αποκαλούν όταν η διάδοση του ευαγγελίου φέρνει νέους πιστούς; (Καρποφορία.) Όταν εκείνοι που διαδίδουν το ευαγγέλιο κερδίζουν ένα άτομο, λένε ότι έχουν αποδώσει καρπό. Όταν συναντιούνται και συζητούν, συζητούν πάντα για το πόσους καρπούς έφεραν διαδίδοντας το ευαγγέλιο στο τάδε μέρος. Συγκρίνονται ο ένας με τον άλλον για να δουν ποιος έχει φέρει περισσότερους καρπούς και τι είδους είναι αυτοί οι καρποί. Γιατί κάνουν τέτοιες συγκρίσεις; Συγκρίνοντας επιφανειακά τον αριθμό των καρπών τους, τι συγκρίνουν στην πραγματικότητα; Συγκρίνουν την αξία και τα προσόντα τους για να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Αν κάνουν τέτοιες συγκρίσεις μεταξύ τους, βλέπουν το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου ως καθήκον τους; Γιατί δίνουν τόση σημασία στους καρπούς που φέρουν; Πιστεύουν ότι οι καρποί που φέρουν σχετίζονται με κάποιον τρόπο με το αν θα πάνε στον ουρανό, αν θα λάβουν ευλογίες και αν θα κερδίσουν ανταμοιβές. Αν δεν έχει τέτοια σχέση με αυτά τα πράγματα, θα έκαναν τέτοιες συγκρίσεις κάθε φορά που συναντιόνταν; Θα συγκρίνονταν μεταξύ τους σε άλλα ζητήματα. Θα συγκρίνονταν σε οποιοδήποτε σημείο σχετίζεται με τη λήψη ανταμοιβών και την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών. Επειδή το να κερδίζουν ανθρώπους και να φέρνουν καρπούς κατά τη διάδοση του ευαγγελίου συνεπάγεται την είσοδο στον ουρανό και τη λήψη ανταμοιβών, οι άνθρωποι δεν βαριούνται ποτέ να συγκρίνουν ποιος έχει κερδίσει περισσότερους ανθρώπους και έχει φέρει περισσότερους καρπούς κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, ώστε να πάει στον ουρανό και να λάβει ανταμοιβές. Τότε, μέσα στην καρδιά τους, θα υπολογίζουν τρόπους για να κερδίσουν περισσότερους ανθρώπους και να αποδώσουν περισσότερους καρπούς, ώστε να βελτιώσουν τα προσόντα τους και να σιγουρευτούν ότι θα εισέλθουν στον ουρανό και θα λάβουν ανταμοιβές. Σε αυτό το σημείο γίνεται εμφανής η στάση κάθε είδους ανθρώπων σε σχέση με τη διάδοση του ευαγγελίου. Είναι η στάση και το κίνητρό τους για τη διάδοση του ευαγγελίου η επιθυμία να εκπληρώσουν το καθήκον τους ως δημιουργημένα όντα; (Όχι.) Αυτή η άποψη είναι λανθασμένη. Ο στόχος τους δεν είναι να κάνουν καλά το καθήκον τους, δεν είναι να εκπληρώσουν την αποστολή από τον Θεό, αλλά να πάρουν ανταμοιβές. Το να εκτελεί κανείς το καθήκον του με έναν τέτοιο συναλλαγματικό τρόπο δεν είναι προφανώς σύμφωνο με την αλήθεια, αλλά παραβιάζει την αλήθεια. Δεν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού, μα είναι αποκρουστικό προς Αυτόν. Όσους καρπούς κι αν φέρουν αυτοί οι άνθρωποι, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον τελικό προορισμό τους. Θεωρούν τη διάδοση του ευαγγελίου ως επάγγελμα, ως έναν τρόπο ή μια γέφυρα για να κερδίσουν ευλογίες και ανταμοιβές. Η πρόθεση αυτών των ανθρώπων κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους και την αποδοχή αυτής της αποστολής δεν είναι να εκπληρώσουν την αποστολή από τον Θεό ή να εκτελέσουν καλά το καθήκον τους, αλλά μόνο να κερδίσουν ευλογίες και ανταμοιβές. Επομένως, για ανθρώπους σαν κι αυτούς, όσους καρπούς κι αν φέρουν, δεν είναι ούτε μάρτυρες ούτε ιεροκήρυκες. Το έργο που επιτελούν δεν λογίζεται ως εκτέλεση του καθήκοντός τους, αλλά απλώς ως μόχθος και υπηρεσία που γίνεται προκειμένου να αποκτήσουν ευλογίες για τον εαυτό τους. Το πιο σοβαρό πρόβλημα εδώ δεν είναι απλώς ότι ο σκοπός τους κατά τη διάδοση του ευαγγελίου είναι να αποκτήσουν ευλογίες και ανταμοιβές, αλλά ότι χρησιμοποιούν το γεγονός ότι κερδίζουν ανθρώπους διαδίδοντας το ευαγγέλιο ως μάρκα προς ανταλλαγή με τον Θεό για ανταμοιβές και για την ευλογία της εισόδου στον ουρανό. Δεν είναι πολύ σοβαρό αυτό το πρόβλημα; Ποια είναι η ουσία αυτού του προβλήματος; Βάζουν το ευαγγέλιο προς πώληση, το «πουλάνε» με αντάλλαγμα ευλογίες. Αυτή δεν είναι η φύση της συμφωνίας που ελπίζουν να συνάψουν με τον Θεό; Οι προθέσεις τους, οι πρακτικές τους και η φύση που επιδεικνύουν ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο έχουν την ίδια ουσία. Η πώληση του ευαγγελίου με αντάλλαγμα ανταμοιβές φαίνεται να είναι το πρόβλημα που συναντάται μεταξύ των επονομαζόμενων «ιεροκηρύκων» του θρησκευτικού κόσμου. Έτσι, λοιπόν, μήπως εκείνοι που εκπληρώνουν τώρα το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου στον οίκο του Θεού μοιράζονται το ίδιο πρόβλημα; (Ναι.) Ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα που είναι κοινό και στους δύο; Είναι η πώληση του ευαγγελίου με αντάλλαγμα την ικανοποίηση και την έγκριση του Θεού, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι της απόκτησης ευλογιών και αυτού του όμορφου προορισμού. Όταν παρουσιάζεται με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι από εσάς μπορεί να μην πείθονται, αλλά πολλοί άνθρωποι όντως συμπεριφέρονται έτσι.

Αφότου κερδίσουν ανθρώπους, πολλοί από αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο θεωρούν ότι είναι ικανοί να σώσουν ανθρώπους και ότι έχουν επιτελέσει μια μεγάλη υπηρεσία, και συχνά λένε στους ανθρώπους που έχουν δεχτεί το ευαγγέλιο από τους ίδιους: «Αν δεν σου είχα κηρύξει το ευαγγέλιο, δεν θα μπορούσες ποτέ να πιστέψεις στον Θεό. Χάρη στη στοργική μου καρδιά είχες την τύχη να δεχτείς το ευαγγέλιο». Και αφότου οι εν λόγω άνθρωποι έχουν δεχτεί το ευαγγέλιο από αυτούς, αυτό το ίδιο είδος ανθρώπου θα σκέφτεται πάντα να τους ρωτήσει: «Ποιος ήταν αυτός που σου διέδωσε το ευαγγέλιο;» Εκείνοι θα αναλογιστούν αυτήν την ερώτηση και θα σκεφτούν: «Είναι αλήθεια ότι εσύ μου κήρυξες το ευαγγέλιο, αλλά ήταν έργο του Αγίου Πνεύματος —δεν μπορώ να αποδώσω σ’ εσένα τα εύσημα γι’ αυτό». Και δεν θα θελήσουν να απαντήσουν. Όταν δεν απαντήσουν, οι ερωτώντες θα θυμώσουν και θα συνεχίσουν να τους ρωτούν. Ποια είναι η πρόθεση που κρύβεται πίσω από τις συνεχείς ερωτήσεις τους; Θέλουν να διεκδικήσουν τα εύσημα. Ανάμεσα σ’ αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο, υπάρχουν επίσης κάποιοι που θα μεταφέρουν το ευαγγέλιο σε κάποιον, αλλά όταν το άτομο αυτό φτάσει να πληροί τις προϋποθέσεις για να εισέλθει στην εκκλησία, αρνούνται να τον παραδώσουν στην εκκλησία. Υπάρχουν κάποιοι διαδίδοντες το ευαγγέλιο που το διαδίδουν σε αρκετούς ανθρώπους και δεν τους παραδίδουν, και κάποιοι που διαδίδουν το ευαγγέλιο σε 20 ή 30 ανθρώπους —αρκετούς για να ιδρύσουν μια εκκλησία— και δεν τους παραδίδουν ούτε αυτούς. Γιατί δεν παραδίδουν αυτούς τους ανθρώπους στην εκκλησία; Λένε: «Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη πολύ στέρεα θεμέλια. Ας περιμένουμε μέχρι να αποκτήσουν στέρεα θεμέλια, μέχρι να μην έχουν αμφιβολίες, μέχρι να μη μπορούν να παραπλανηθούν εύκολα, και τότε θα τους παραδώσω στην εκκλησία». Μετά από μισό χρόνο, αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν κάποιο θεμέλιο και θα πληρούν τις αρχές για την είσοδο στην εκκλησία, αλλά αυτοί οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο εξακολουθούν να μην τους παραδίδουν. Θέλουν να οδηγήσουν αυτούς τους ανθρώπους μόνοι τους. Ποια πρόθεση κρύβεται πίσω απ’ αυτό; Αν δεν υπήρχε κέρδος απ’ αυτό, θα ήθελαν να οδηγήσουν αυτούς τους ανθρώπους; Τι κέρδος επιδιώκουν; Επιδιώκουν να αποκτήσουν προσωπικό κέρδος και οφέλη από αυτούς τους ανθρώπους. Αν παρέδιδαν αυτούς τους ανθρώπους στην εκκλησία, δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν αυτά τα οφέλη. Επομένως, πρέπει να διακρίνεις αυτό το πρόβλημα. Είναι ακριβώς όπως συμβαίνει όταν πολλοί πάστορες και πρεσβύτεροι στον θρησκευτικό κόσμο γνωρίζουν πολύ καλά ποια είναι η αληθινή οδός, αλλά δεν την αποδέχονται και δεν επιτρέπουν στους πιστούς να την αποδεχτούν. Στην πραγματικότητα, το κάνουν αυτό για το δικό τους κύρος και κέρδος. Αν οι πιστοί αποδέχονταν την αληθινή οδό, αυτοί οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι δεν θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την πίστη τους. Οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο σαν αυτούς φοβούνται ότι, μόλις οι δικοί τους αποδέκτες του ευαγγελίου ενταχθούν στην εκκλησία, οι ίδιοι θα ξεχαστούν και, επομένως, δεν θα μπορούν πλέον να επωφεληθούν από την πίστη τους. Γι’ αυτό δεν παραδίδουν αυτούς τους ανθρώπους στην εκκλησία. Πότε θα παραδώσουν αυτούς τους ανθρώπους οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο όπως αυτοί; Μόλις τους ακούσουν και τους υπακούσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, τότε θα τους παραδώσουν στην εκκλησία. Αφού εισέλθουν αυτοί οι άνθρωποι στην εκκλησία, κάποιοι απ’ αυτούς που έχουν αρκετά καλή ανθρώπινη φύση, αγνή κατανόηση και αγαπούν την αλήθεια, συχνά θα ακούνε κηρύγματα και θα καταλαβαίνουν κάποιες αλήθειες, και έτσι θα μπορούν να διακρίνουν αυτούς τους ανθρώπους που τους διαδίδουν το ευαγγέλιο. Τότε θα πουν: «Αυτό το άτομο φαίνεται να είναι αντίχριστος, όπως ο Παύλος». Την επόμενη φορά που θα συναντηθούν, δεν θα δώσουν καμία σημασία σ’ αυτούς τους διαδίδοντες το ευαγγέλιο. Όταν αγνοηθούν, αυτοί οι διαδίδοντες θα θυμώσουν και θα πουν: «Είσαι αχάριστος! Αν δεν σου είχα διαδώσει το ευαγγέλιο, θα είχες πιστέψει στον Θεό; Θα είχες βρει την αληθινή οδό; Με έχεις ξεχάσει εμένα, τη μητέρα σου, τώρα που έχεις κάποιον άλλον να σε καθοδηγεί;» Θέλουν να τους βλέπουν ως μητέρα. Έχουν λογική οι άνθρωποι που μιλούν έτσι; (Όχι.) Αν κάποιος μπορεί να φτάσει στο σημείο να πει κάτι τέτοιο, σίγουρα δεν αξίζει τίποτα. Γιατί το λέω αυτό; Όταν διαδίδει το ευαγγέλιο του Θεού, σε ποιον ανήκουν οι άνθρωποι που κερδίζει; (Στον Θεό.) Αν και μπορεί να εργάζεται σκληρά για τη διάδοση του ευαγγελίου, οι άνθρωποι που κερδίζουν δεν ανήκουν σ’ αυτόν, αλλά στον Θεό. Εκείνοι που δέχονται το ευαγγέλιο θέλουν να ακολουθήσουν τον Θεό, όχι να πιστέψουν σ’ εκείνους που τους κήρυξαν το ευαγγέλιο, αλλά αυτό το είδος του διαδίδοντα το ευαγγέλιο δεν τους επιτρέπει να ενταχθούν στην εκκλησία και να ακολουθήσουν τον Θεό. Αντίθετα, θέλουν να κρατήσουν αυτούς τους ανθρώπους στα χέρια και στον έλεγχό τους, και να τους κάνουν να τους ακολουθήσουν. Αυτός δεν είναι ο ορισμός της ληστείας κατά τη διάδοση του ευαγγελίου; Τέτοιου είδους διαδίδοντες το ευαγγέλιο εμποδίζουν τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να πρέπει να περάσουν απ’ αυτούς για να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, κι έτσι τα πάντα πρέπει να επικοινωνούνται μέσω αυτών. Δεν προσπαθούν να επωφεληθούν από την πίστη τους; Δεν θέλουν να ελέγξουν αυτούς τους ανθρώπους; (Ναι.) Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι ξεκάθαρα η συμπεριφορά του Σατανά! Αυτό σημαίνει ότι ένας αντίχριστος έχει δείξει το πραγματικό του πρόσωπο, και θέλει να ελέγξει την εκκλησία και τον εκλεκτό λαό του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι μπορούν να βρεθούν σε κάθε εκκλησία. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να ελέγχουν δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους. Σε πιο ήπιες περιπτώσεις, όταν κηρύττουν το ευαγγέλιο σε λίγους ανθρώπους, απλώς θα απαιτούν συνεχώς ευγνωμοσύνη από αυτούς, θα αναφέρουν το χρέος αυτών των ανθρώπων απέναντί τους όποτε συναντιούνται και θα αναφέρουν πάντα πράγματα από την εποχή που εκείνοι οι άνθρωποι πίστεψαν για πρώτη φορά. Γιατί αναφέρουν συνέχεια τέτοια πράγματα; Για να μην ξεχάσουν εκείνοι οι άνθρωποι την καλοσύνη τους, και για να μην ξεχάσουν ποιανού το κήρυγμα ήταν αυτό που τους επέτρεψε να εισέλθουν στον οίκο του Θεού και σε ποιον πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα. Υποβόσκει ένας σκοπός όταν αναφέρουν τέτοια θέματα, και αν αυτός δεν επιτευχθεί, επιπλήττουν αυτούς τους ανθρώπους. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που λένε για να τους επιπλήξουν; (Ότι είναι αχάριστοι.) Έχουν νόημα αυτά τα λόγια τους; (Όχι.) Γιατί λες ότι δεν έχουν νόημα; (Επειδή αυτοί οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο δεν στέκονται στη θέση που τους αρμόζει. Η διάδοση του ευαγγελίου είναι το καθήκον τους, είναι κάτι που πρέπει να κάνουν. Και όμως, αφότου φέρουν το ευαγγέλιο στους ανθρώπους, το βλέπουν ως μια συνεισφορά που έκαναν και όχι ως καθήκον τους). Πάντοτε θεωρούν ότι έχουν κάνει μια συνεισφορά διαδίδοντας το ευαγγέλιο. Αυτό είναι λάθος. Από μια άποψη, δεν στέκονται στη θέση που τους αρμόζει. Ο Θεός είναι αυτός που σώζει τους ανθρώπους, και οι άνθρωποι μπορούν μόνο να συνεργαστούν σ’ αυτό. Τι μπορεί να καταφέρει ένας άνθρωπος αν δεν εργάζεται ο Θεός; Από μια άλλη άποψη, η διάδοση του ευαγγελίου σε άλλους ανθρώπους δεν αποτελεί τη δική τους συμβολή. Δεν έχουν κάνει καμία μεγάλη συνεισφορά, είναι καθήκον τους. Ο Θεός είναι αυτός που θέλει να κερδίσει τους ανθρώπους, οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο απλώς συνεργάζονται λίγο μαζί Του. Η σωτηρία και το κέρδος των ανθρώπων είναι υπόθεση του Θεού και δεν έχει καμία σχέση με τους διαδίδοντες το ευαγγέλιο. Εκείνοι δεν μπορούν να κάνουν αυτά τα πράγματα. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, εκτελούν απλώς τη δουλειά της μετάδοσής του, απλώς μοιράζονται το ευαγγέλιο του Θεού τις έσχατες ημέρες με άλλους ανθρώπους. Αυτό δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι κάποια καλοσύνη που χαρίζουν στους ανθρώπους, οπότε αν αυτοί οι άνθρωποι δεν τους δίνουν καμία σημασία, δεν είναι αχάριστοι. Δεν συμβαίνουν συχνά τέτοια πράγματα ενώ οι άνθρωποι εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους διαδίδοντας το ευαγγέλιο; Έχετε εκδηλώσει εσείς τέτοιου είδους διαφθορά; (Ναι.) Ήταν σοβαρή εκδήλωση; Έχετε φτάσει στο σημείο να επιπλήξετε τους άλλους; Έχετε φτάσει στο σημείο να μισείτε τους άλλους; Έχετε φτάσει στο σημείο να θέλετε να καταριέστε και να ελέγχετε τους ανθρώπους; Θέλεις να κυριαρχήσεις και να ελέγξεις όποιον δέχεται το ευαγγέλιο από σένα. Θέλεις να πάρεις αυτούς τους ανθρώπους για τον εαυτό σου αντί να τους παραδώσεις στον Θεό. Περιμένεις όποιος λαμβάνει το ευαγγέλιο από σένα να είναι πιστός σου απόγονος. Έχετε τέτοιες σκέψεις; Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν το κήρυγμα του ευαγγελίου ως καρποφορία. Νομίζουν ότι όποιος λαμβάνει το ευαγγέλιο απ’ αυτούς γίνεται καρπός τους και ακόλουθός τους, και πρέπει να τους ακολουθεί υπάκουα και να τους συμπεριφέρεται σαν Θεό και αφέντη τους. Σκέφτεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο; Ακόμη κι αν δεν φτάνεις σε ένα τόσο κραυγαλέο άκρο, εξακολουθείς να διαθέτεις αυτήν την πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσης. Ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτό; Βασικά, οφείλεται σ’ αυτά τα δύο: Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι δεν στέκονται στη θέση που τους αρμόζει και δεν γνωρίζουν ποιοι είναι. Από μια άλλη άποψη, δεν θεωρούν τη διάδοση του ευαγγελίου ως καθήκον τους. Αν αντιμετωπίσεις τη διάδοση του ευαγγελίου ως καθήκον σου, θα καταλάβεις πως ό,τι κι αν κάνεις, σε όσους ανθρώπους κι αν κηρύξεις ή όσους ανθρώπους κι αν κερδίσεις, αυτό είναι απλώς η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός δημιουργημένου όντος, πως είναι μια ευθύνη και μια υποχρέωση που οφείλεις να εκπληρώσεις, και πως δεν πρόκειται για κάποια σπουδαία συνεισφορά που είναι άξια αναφοράς. Μια τέτοια κατανόηση του θέματος είναι σύμφωνη με την αλήθεια. Αλλά γιατί κάποιοι άνθρωποι που κηρύττουν το ευαγγέλιο είναι σε θέση να ελέγχουν εκείνους που δέχονται το ευαγγέλιο από τους ίδιους και να θεωρούν αυτούς τους ανθρώπους δικούς τους; Επειδή είναι υπερβολικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι από τη φύση τους, και δεν έχουν το παραμικρό ίχνος λογικής. Επιπλέον, οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν έχουν επιλύσει αυτήν την πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσής τους. Γι’ αυτό μπορούν να κάνουν τόσο ανόητα, αλαζονικά και βάρβαρα πράγματα, που προκαλούν αηδία στους άλλους ανθρώπους και που ο Θεός τα αποστρέφεται.

Όταν οι άνθρωποι κάνουν κάτι, όταν διαθέτουν ένα μικρό κεφάλαιο ή κάνουν μια συνεισφορά, θέλουν να το επιδείξουν, θέλουν να ελέγχουν τους ανθρώπους, θέλουν να ανταλλάξουν αυτό που έκαναν με ανταμοιβές ή να εξασφαλίσουν έναν καλό προορισμό. Κάποιοι θα έφταναν στο σημείο να προσπαθήσουν να κάνουν εμπόριο χρησιμοποιώντας το ευαγγέλιο του Θεού. Τι είδους εμπόριο θέλουν να κάνουν; Ακολουθεί ένα παράδειγμα. Όταν ένα τέτοιο άτομο φτάνει στο σπίτι ενός δυνητικού αποδέκτη του ευαγγελίου και εκείνος βλέπει ότι η οικογένειά του είναι φτωχή, σκέφτεται ότι μάλλον δεν θα ωφεληθεί από τη διάδοση του ευαγγελίου σ’ αυτό το άτομο. Κατά συνέπεια, αδιαφορεί γι’ αυτόν ή ακόμη και κάνει διακρίσεις εναντίον του. Κάθε φορά που βλέπει αυτό το άτομο, νιώθει δυσαρέσκεια και λέει στον επικεφαλής του: «Αυτό το άτομο δεν θα μπορέσει να πιστέψει στον Θεό. Και ακόμη κι αν πίστευε, δεν θα μπορούσε να κερδίσει την αλήθεια». Αυτή είναι η δικαιολογία που χρησιμοποιεί για να αποφύγει να του διαδώσει το ευαγγέλιο. Λίγο αργότερα, κάποιος άλλος πηγαίνει να διαδώσει το ευαγγέλιο σ’ αυτό το άτομο και εκείνο το δέχεται. Πώς μπορεί να το εξηγήσει αυτό ο πρώτος διαδίδων το ευαγγέλιο; Πώς μπορούσε να πει ότι αυτό το άτομο δεν θα πιστέψει στον Θεό; Πώς μπορούσε να είναι τόσο αυθαίρετος; Πώς μπορούσε να γνωρίζει αν κάποιος θα πίστευε ή όχι, αν δεν του διέδιδε το ευαγγέλιο; Δεν μπορούσε να το γνωρίζει. Γιατί δεν κέρδισε αυτό το άτομο; Επειδή ήταν προκατειλημμένος απέναντι σ’ αυτό το άτομο, επειδή το υποτίμησε και επειδή δεν του έδειξε στοργική καρδιά, δεν κατάφερε να κερδίσει αυτό το άτομο. Εκτελώντας το καθήκον του με αυτόν τον τρόπο, ήταν αμελής. Δεν επέδειξε καρδιά που αγαπά και δεν κατάφερε να εκπληρώσει την ευθύνη του. Είναι αυτό εύσημο ή μειονέκτημα στα μάτια του Θεού; (Μειονέκτημα.) Είναι σίγουρα παράβαση. Γιατί προέκυψε αυτή η παράβαση; Δεν είναι επειδή δεν θα μπορούσε να αποκομίσει κανένα όφελος από αυτόν τον αποδέκτη του ευαγγελίου; Όταν είδε ότι η διάδοση του ευαγγελίου σ’ εκείνο το άτομο δεν θα τον ωφελούσε, ένιωσε απέχθεια απέναντί του και προέβη σε αντίποινα εναντίον του, μη θέλοντας να του επιτρέψει να αποκτήσει τη σωτηρία, και στη συνέχεια βρήκε ένα σωρό λόγους και δικαιολογίες για να αποφύγει να του διαδώσει το ευαγγέλιο. Αυτό αποτελεί σοβαρή παραμέληση καθήκοντος και σοβαρή παράβαση! Να αρνείσαι να διαδώσεις το ευαγγέλιο σε κάποιον όταν δεν υπάρχει κανένα κέρδος να αποκομίσεις —τι είδους στάση είναι αυτή; Δεν είναι κλασική εκδήλωση ενός ατόμου που πουλάει το ευαγγέλιο; (Ναι.) Με ποιον τρόπο πουλάει το ευαγγέλιο; Εξηγήστε τις λεπτομέρειες και τη διαδικασία. (Αυτός ο διαδίδων το ευαγγέλιο αποφάσισε αν θέλει να διαδώσει το ευαγγέλιο σε κάποιον με βάση το αν θα μπορούσε να επωφεληθεί απ’ αυτό. Αυτό ισοδυναμεί με το να αντιμετωπίζει κανείς το ευαγγέλιο του Θεού ως εμπόρευμα και να το πουλάει για να αποκτήσει τα οφέλη που επιθυμεί. Όταν είδε ότι δεν υπήρχαν οφέλη να αποκομίσει, αρνήθηκε να διαδώσει το ευαγγέλιο). Θεωρεί το ευαγγέλιο του Θεού ως δικό του ιδιωτικό περιουσιακό στοιχείο. Αν δει κάποιον από πλούσια και ισχυρή οικογένεια που είναι καλοταϊσμένος και καλά ντυμένος, σκέφτεται: «Αν του διαδώσω το ευαγγέλιο, μπορώ να μείνω στο σπίτι του και μπορώ επίσης να τρώω καλό φαγητό και να φοράω καλά ρούχα», και τότε αποφασίζει να κηρύξει το ευαγγέλιο σ’ αυτό το άτομο. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι τυπικό παράδειγμα ενός ατόμου που πουλάει το ευαγγέλιο. Αυτός ο διαδίδων το ευαγγέλιο αντιμετωπίζει το ευαγγέλιο του Θεού και τη χαρμόσυνη είδηση του νέου έργου του Θεού ως εμπόρευμα και ως δικό του ιδιωτικό περιουσιακό στοιχείο, εξαπατώντας και παραπλανώντας τους άλλους σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να εξασφαλίσει κέρδος και ό,τι χρειάζεται για τον εαυτό του. Είναι αυτό εκπλήρωση του καθήκοντος; Αυτό λέγεται επιχειρηματική δραστηριότητα και κέρδος από την εμπορία του ευαγγελίου. Το να εμπορεύεσαι σημαίνει να πουλάς πράγματα που έχεις μέσω του εμπορίου και να αποκτάς σε αντάλλαγμα τα χρήματα ή τα υλικά πράγματα που θέλεις. Πώς λοιπόν εμπορεύεται το ευαγγέλιο; Εξαρτάται από το αν μπορεί να αποκτήσει οφέλη από δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου. Αυτό σημαίνει: «Θα σου διαδώσω το ευαγγέλιο αν αυτό μου είναι επωφελές. Αν δεν έχω να κερδίσω κάτι, θα βρω μια δικαιολογία για να μη σου το κηρύξω. Θα είναι απλώς μια συμφωνία που δεν πέτυχε». Γιατί δεν πέτυχε αυτή η συμφωνία; Δεν πέτυχε επειδή ο διαδίδων το ευαγγέλιο δεν μπόρεσε να επωφεληθεί από αυτήν. Πώς αποκαλούμε τέτοιου είδους άτομα; Τους αποκαλούμε «πλανόδιους απατεώνες». Δεν έχουν τίποτε πραγματικό να προσφέρουν, αλλά περιφέρονται παντού εξαπατώντας και ξεγελώντας τους άλλους, βασιζόμενοι στα λόγια τους για να βγάλουν χρήματα και να αποκομίσουν κέρδη. Κηρύττοντας το ευαγγέλιο με αυτόν τον τρόπο, εκπληρώνουν το καθήκον τους; Κάνουν ξεκάθαρα το κακό. Οι ενέργειές τους δεν έχουν καμία σχέση με την εκπλήρωση του καθήκοντός τους, επειδή δεν θεωρούν τη διάδοση του ευαγγελίου ως καθήκον τους και δεν το βλέπουν ως ευθύνη ή υποχρέωσή τους, ή ως αποστολή που τους έχει ανατεθεί από τον Θεό. Αντίθετα, το βλέπουν ως μια δουλειά, ένα επάγγελμα που γίνεται με αντάλλαγμα αυτά που χρειάζονται, για να ικανοποιήσουν τα δικά τους συμφέροντα και να καλύψουν τις δικές τους απαιτήσεις. Υπάρχουν ακόμη και μερικοί άνθρωποι που όταν πηγαίνουν σε πλούσιες περιοχές για να κηρύξουν το ευαγγέλιο, δεν θέλουν να φύγουν, επειδή τρώνε καλά, ντύνονται καλά και μένουν σε ωραία μέρη εκεί. Αρχίζουν να κλαίγονται μπροστά στους αποδέκτες του ευαγγελίου για το πόσο φτωχοί είναι: «Κοιτάξτε πόσο σας περιβάλλει η χάρη και οι ευλογίες του Θεού εδώ. Κάθε οικογένεια έχει το δικό της αυτοκίνητο για να οδηγεί, ζει στο δικό της σεμνό αρχοντικό και ντύνεται καλά. Μέχρι και κρέας τρώτε κάθε μέρα. Αυτό δεν είναι δυνατό εκεί από όπου ερχόμαστε εμείς». Αφού το ακούσουν αυτό, οι αποδέκτες του ευαγγελίου λένε: «Αφού ο τόπος που ζείτε είναι τόσο φτωχός, να έρχεστε και να μένετε συχνά μαζί μας εδώ». Στη συνέχεια, δίνουν σε αυτούς τους διαδίδοντες το ευαγγέλιο κάποια πράγματα. Αυτή είναι μια μεταμφιεσμένη μορφή εκβιασμού και απόσπασης χρημάτων και υλικών αγαθών από τους ανθρώπους. Σε τι βασίζεται ο εκβιασμός τους; «Σας κηρύξαμε το ευαγγέλιο του Θεού και δεν πήραμε τίποτα για αντάλλαγμα. Εκπληρώσαμε την αποστολή από τον Θεό. Εσείς έχετε λάβει τόσο μεγάλες ευλογίες, οπότε θα πρέπει να ανταποδώσετε την αγάπη του Θεού και να μας προσφέρετε μια μικρή φιλανθρωπία. Αυτό δεν αξίζουμε;» Με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιούν διάφορα μέσα για να αποσπάσουν κρυφά, άμεσα ή έμμεσα υλικά αγαθά και χρήματα από τους ανθρώπους. Χρησιμοποιούν τη διάδοση του ευαγγελίου ως ευκαιρία για να επιδιώξουν προσωπικά οφέλη. Η πρώτη εκδήλωση αυτού είναι το να πουλάνε το ευαγγέλιο, που είναι η πιο σοβαρή από τη φύση της. Η δεύτερη εκδήλωση είναι ο συγκεκαλυμμένος εκβιασμός. Επομένως, μέσα στις τάξεις των ανθρώπων που εκτελούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου, οι τσέπες ορισμένων ανθρώπων αρχίζουν να φουσκώνουν απαρατήρητα, ενώ κηρύττουν το ευαγγέλιο, και γίνονται πλούσιοι. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν είναι καλό να είσαι πλούσιος; Δεν είναι αυτό η ευλογία του Θεού;» Αυτά είναι ανοησίες! Βασίζεσαι στα δικά σου κόλπα και τις δικές σου μεθοδεύσεις για να εκβιάσεις και να αποσπάσεις πράγματα από τους ανθρώπους, και στη συνέχεια ισχυρίζεσαι ότι αυτό είναι ευλογία του Θεού. Ποια είναι η φύση αυτών των λόγων; Είναι βλασφημία κατά του Θεού. Αυτό δεν είναι η ευλογία του Θεού. Ο Θεός δεν ευλογεί έτσι τους ανθρώπους. Γιατί, λοιπόν, θα μπορούσε να προκύψει μια τέτοια ιδέα μέσα σε κάποιον; Είναι το αποτέλεσμα των φιλοδοξιών του και της άπληστης, σατανικής του φύσης.

Όλοι όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο υποφέρουν πολύ. Ορισμένες φορές διώκονται και δέχονται προπηλακισμούς από θρησκευόμενους ανθρώπους ή ακόμη και παραδίδονται στο καθεστώς του Σατανά. Αν είναι λίγο απρόσεκτοι, είναι πιθανό να συλληφθούν από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Ωστόσο, όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να προσεγγίσουν σωστά τέτοια πράγματα, ενώ όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια διαμαρτύρονται συχνά για το παραμικρό βάσανο. Μερικοί από εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο έχουν πει πράγματα όπως αυτό: «Κήρυξα το ευαγγέλιο σε ένα άτομο, και αφότου μίλησα για τόση ώρα, δεν μου έδωσε ούτε ένα ποτήρι νερό. Δεν θέλω να του κηρύξω». Είναι πρόβλημα το γεγονός ότι κάποιος δεν τους έδωσε ένα ποτήρι νερό; Υπάρχει ένα είδος διάθεσης που κρύβεται στα λόγια αυτών των διαδιδόντων το ευαγγέλιο. Το υπονοούμενο είναι ότι η διάδοση του ευαγγελίου αξίζει μόνο όταν είναι ευχάριστη και επικερδής. Αν συνεπάγεται ταλαιπωρία ή αν δεν τους δίνεται ούτε ένα ποτήρι νερό για να πιουν, τότε δεν αξίζει τον κόπο. Μέσα σ’ αυτό, υπάρχει η πρόθεση να ζητήσουν κάτι και να συνάψουν μια συμφωνία. Αν υπάρχει συνέχεια συναλλακτική φύση στον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο διαδίδει το ευαγγέλιο, δαπανά αυτό το άτομο ειλικρινά τον εαυτό του για τον Θεό; Εάν δεν μπορεί να αντέξει ούτε αυτό το μικρό βάσανο όταν εκτελεί το καθήκον του και το παραμικρό μπορεί να τον κάνει να γίνει αρνητικός, μπορεί να εκπληρώσει το καθήκον του με ικανοποιητικό τρόπο; Θα πει επίσης: «Όχι μόνο δεν μου έδωσε νερό, αλλά δεν μου έδωσε και φαγητό το μεσημέρι». Είναι πρόβλημα αν κάποιος δεν άφησε αυτούς τους διαδίδοντες το ευαγγέλιο να μείνουν και να φάνε μαζί του; Διαδίδουν το ευαγγέλιο εδώ και αρκετά χρόνια, και πάντα δίνουν προσοχή στο πώς τους φιλοξενούν οι άνθρωποι, τι τους δίνουν να φάνε και να πιουν, και τι δώρα λαμβάνουν —γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν ξέρουν πώς να φέρονται στους ανθρώπους που ερευνούν την αληθινή οδό; Αυτό αποτελεί πρόβλημα του χαρακτήρα τους. Έχουν στην καρδιά τους έστω και λίγη αγάπη για τους ανθρώπους; Και γιατί εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι είδους βάσανα πρέπει να υπομένουν εκείνοι που διαδίδουν το ευαγγέλιο και πώς πρέπει να κάνουν πράξη την αλήθεια; Γιατί δεν το έχουν κάνει καθόλου πράξη αυτό; Είναι πρόβλημα αν οι άνθρωποι στους οποίους κηρύττεις το ευαγγέλιο δεν σου δίνουν νερό να πιεις ή φαγητό να φας; Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Το να διαδίδουμε το ευαγγέλιο στους ανθρώπους είναι η εκπλήρωση της υποχρέωσής μας· είναι το καθήκον μας. Δεν υπάρχουν πρόσθετες προϋποθέσεις. Οι άνθρωποι στους οποίους κηρύττεις δεν είναι υποχρεωμένοι να σε ταΐσουν, να σε εξυπηρετήσουν ή να σου χαμογελάσουν. Δεν είναι υποχρεωμένοι να ακούσουν όλα όσα λες και να σε υπακούσουν. Δεν έχουν καμία τέτοια υποχρέωση. Αν μπορείς να σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο, αυτό είναι αντικειμενικό και λογικό. Τότε, θα είσαι σε θέση να εκτιμήσεις αυτά τα πράγματα σωστά. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να συμπεριφερόμαστε σε κάποιον που ερευνά την αληθινή οδό; Εφόσον συμμορφώνεται με τις αρχές του οίκου του Θεού για τη διάδοση του ευαγγελίου, έχουμε υποχρέωση να του το κηρύξουμε· και ακόμη και αν η τρέχουσα στάση του είναι κακή και απορριπτική, πρέπει να επιδείξουμε υπομονή. Για πόσο καιρό και σε ποιο βαθμό πρέπει να είμαστε υπομονετικοί; Μέχρις ότου σε απορρίψει και δεν σε αφήνει να μπεις στο σπίτι του, και δεν αποδίδει καμία συζήτηση, ούτε το να του τηλεφωνήσεις ή να πάει κάποιος άλλος να τον προσκαλέσει, και δεν σε αναγνωρίζει. Στην περίπτωση αυτή, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να του διαδώσεις το ευαγγέλιο. Τότε είναι που θα έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου. Αυτό σημαίνει να εκτελείς το καθήκον σου. Ωστόσο, όσο υπάρχει έστω και λίγη ελπίδα, θα πρέπει να σκέφτεσαι κάθε τρόπο που μπορείς και να κάνεις ό,τι μπορείς για να του διαβάσεις τα λόγια του Θεού και του να δώσεις μαρτυρία για το έργο Του. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι είσαι σε επαφή με κάποιον εδώ και δύο-τρία χρόνια. Έχεις προσπαθήσει να του διαδώσεις το ευαγγέλιο και να του μαρτυρήσεις για τον Θεό πολλές φορές, αλλά εκείνος δεν έχει καμία πρόθεση να το δεχτεί. Ωστόσο, η κατανόησή του είναι αρκετά καλή και είναι πραγματικά ένας δυνητικός αποδέκτης του ευαγγελίου. Τι θα πρέπει να κάνεις; Πρώτα απ’ όλα, δεν πρέπει με τίποτα να τα παρατήσεις, αλλά αντίθετα θα πρέπει να διατηρήσεις κανονικές σχέσεις μαζί του και να συνεχίσεις να του διαβάζεις τα λόγια του Θεού και να δίνεις μαρτυρία για το έργο Του. Μην τον εγκαταλείψεις· να είσαι υπομονετικός μέχρι τέλους. Κάποια άγνωστη μέρα, θα αφυπνιστεί και θα νιώσει ότι ήρθε η ώρα να ερευνήσει την αληθινή οδό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η υπομονή και η επιμονή μέχρι τέλους είναι πολύ σημαντικές πτυχές για τη διάδοση του ευαγγελίου. Και γιατί να το κάνεις αυτό; Επειδή είναι το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος. Από τη στιγμή που έρχεσαι σε επαφή μαζί του, έχεις υποχρέωση και ευθύνη να του κηρύξεις το ευαγγέλιο του Θεού. Πολλές διαδικασίες μεσολαβούν από την πρώτη φορά που θα ακούσει τα λόγια του Θεού και το ευαγγέλιο μέχρι τη στιγμή που θα μεταστραφεί, και αυτό απαιτεί χρόνο. Αυτή η περίοδος απαιτεί να είσαι υπομονετικός και να περιμένεις, μέχρι εκείνη την ημέρα που θα μεταστραφεί και θα τον φέρεις ενώπιον του Θεού, πίσω στον οίκο Του. Αυτή είναι η υποχρέωσή σου. Τι είναι μια υποχρέωση; Είναι μια ευθύνη που δεν μπορεί να αποφύγει κανείς, στην οποία είναι δεσμευμένος από την τιμή του. Είναι ακριβώς όπως μια μητέρα φροντίζει το παιδί της. Όσο ανυπάκουο ή άτακτο κι αν είναι το παιδί, ή αν είναι άρρωστο και δεν τρώει, ποια είναι η υποχρέωση της μητέρας; Γνωρίζοντας ότι είναι το παιδί της, το λατρεύει, το αγαπά και το φροντίζει προσεκτικά. Δεν έχει καμία σημασία αν το παιδί την αναγνωρίζει ως μητέρα του ή όχι, και δεν έχει σημασία πώς της φέρεται —αυτή παραμένει στο πλευρό του όπως και να ‘χει, προστατεύοντάς το, χωρίς να φεύγει ούτε στιγμή, περιμένοντας συνεχώς να πιστέψει ότι είναι η μητέρα του και να επιστρέψει στην αγκαλιά της. Με αυτόν τον τρόπο, το προσέχει και το φροντίζει διαρκώς. Αυτό σημαίνει ευθύνη· αυτό σημαίνει να είσαι δεσμευμένος από την τιμή. Αν όσοι ασχολούνται με τη διάδοση του ευαγγελίου ασκούνταν με αυτόν τον τρόπο, έχοντας τέτοιου είδους καρδιά που αγαπά τους ανθρώπους, τότε θα τηρούσαν τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου και θα ήταν απολύτως ικανοί να επιτύχουν αποτελέσματα. Αν βρίσκουν πάντα δικαιολογίες και μιλούν για τις περιστάσεις τους, δεν θα μπορέσουν να διαδώσουν το ευαγγέλιο και δεν θα εκπληρώσουν το καθήκον τους. Μερικοί άνθρωποι που διαδίδουν το ευαγγέλιο είναι πάντα επιλεκτικοί σχετικά με τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου που έχουν πάρα πολλές ερωτήσεις και δυσκολίες ενώ είναι και κακής ποιότητας, με αποτέλεσμα να μην είναι πρόθυμοι να υποφέρουν και να πληρώσουν τίμημα για να τους κερδίσουν. Αλλά αν οι δικοί τους γονείς και συγγενείς έχουν πολλές δυσκολίες και κακή ποιότητα, μπορούν παρ’ όλα αυτά να τους αντιμετωπίσουν με αγάπη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζουν δίκαια τους ανθρώπους; Έχουν αυτοί οι άνθρωποι καρδιές που αγαπούν; Είναι άνθρωποι που δείχνουν εκτίμηση για το θέλημα του Θεού; Σίγουρα όχι. Όταν διαδίδουν το ευαγγέλιο, αναζητούν πάντα οποιονδήποτε λόγο και δικαιολογία μπορούν να βρουν με βάση τις αντικειμενικές συνθήκες για να μην κηρύξουν το ευαγγέλιο στους ανθρώπους, ή, όποιον κι αν βλέπουν, δεν τον βρίσκουν ευχάριστο και τον θεωρούν κατώτερο απ’ τον εαυτό τους, και θεωρούν πάντοτε ότι δεν υπάρχει κανένας για να κηρύξουν το ευαγγέλιο —με αποτέλεσμα να καταλήγουν να μη μεταφέρουν το ευαγγέλιο σε κανέναν άνθρωπο. Υπάρχουν αρχές για τη διάδοση του ευαγγελίου κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του το θέλημα του Θεού ή τις απαιτήσεις του Θεού. Οποιοσδήποτε μπορεί να αναγνωρίσει ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και οποιοσδήποτε μπορεί να δεχτεί την αλήθεια είναι δυνητικός αποδέκτης του ευαγγελίου, εκτός αν πρόκειται για εμφανώς κακούς ανθρώπους ή παράλογους τύπους. Αν οι άνθρωποι έδειχναν πραγματικά να λαμβάνουν υπόψη τους το θέλημα του Θεού, θα εκτελούσαν τα καθήκοντά τους και θα συμπεριφέρονταν στους ανθρώπους με αρχές. Ανεξάρτητα από τα προβλήματα που έχουν οι άνθρωποι που ερευνούν την αληθινή οδό ή από το πόσο αποκαλύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, εφόσον μπορούν να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν την αλήθεια, θα πρέπει να τους διαβάζεις ακούραστα τα λόγια του Θεού και να καταθέτεις μαρτυρία για το έργο του Θεού. Αυτή είναι η αρχή που πρέπει να ακολουθείται κατά τη διάδοση του ευαγγελίου.

Έχω ακούσει ότι μερικοί απ’ αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν έχουν καθόλου αγάπη στην καρδιά τους. Όταν αντιμετωπίζουν τις αντιλήψεις και τις ερωτήσεις εκείνων που ερευνούν, οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο απασχολούν αυτούς τους ανθρώπους πολλές φορές με συναναστροφή, αλλά εκείνοι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν και συνεχίζουν να κάνουν ερωτήσεις ξανά και ξανά. Τότε δεν αντέχουν άλλο και αρχίζουν να κάνουν διάλεξη σ’ αυτούς τους ανθρώπους. «Κάνετε πάρα πολλές ερωτήσεις. Δεν καταλαβαίνετε την αλήθεια, όσο κι αν συναναστρέφομαι μαζί σας. Η ποιότητά σας είναι πολύ χαμηλή, δεν έχετε την ικανότητα να κατανοήσετε, και δεν μπορείτε να κερδίσετε την αλήθεια και τη ζωή. Είστε όλοι σας πάροχοι υπηρεσιών». Μερικοί άνθρωποι δεν αντέχουν να ακούσουν τέτοια λόγια και γίνονται αρνητικοί για λίγο. Οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους. Μερικοί άνθρωποι διαπιστώνουν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια όταν ερευνούν την αληθινή οδό. Ακόμη κι αν έχουν κάποιες αντιλήψεις και προβλήματα, αυτά λύνονται καθώς διαβάζουν τα λόγια του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο αγνοί, που αποδέχονται εύκολα την αλήθεια. Διαβάζουν μόνοι τους τα λόγια του Θεού, αναζητούν και ερευνούν. Και τότε κάποιος θα συναναστραφεί μαζί τους, και αυτοί θα αποδεχτούν πρόθυμα την αληθινή οδό και θα ενταχθούν στην εκκλησία. Αλλά άλλοι άνθρωποι έχουν πολλές ερωτήσεις. Πρέπει να ερευνήσουν μέχρι να αποκτήσουν σαφή εικόνα για όλες τις πτυχές. Όσο υπάρχει κάποιο σημείο που δεν έχει διερευνηθεί μέχρι να γίνει ξεκάθαρο, δεν το αποδέχονται. Αυτοί οι άνθρωποι είναι προσεκτικοί και επιφυλακτικοί σε ό,τι κάνουν. Μερικοί από εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν έχουν καμία αγάπη στην καρδιά τους για τέτοιους ανθρώπους. Ποια είναι η στάση τους; «Μπορείς να το πιστέψεις ή να μην το πιστέψεις! Δεν θα είσαι μεγάλη απώλεια για τον οίκο του Θεού ούτε θα είσαι μεγάλο κέρδος. Αν δεν πιστεύεις, απλώς φύγε! Από πού σου έρχονται τόσες ερωτήσεις; Όλα αυτά έχουν ήδη απαντηθεί για σένα». Στην πραγματικότητα, αυτοί οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο δεν απαντούν με σαφήνεια στα ερωτήματα που θέτουν οι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου, δεν συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια, δεν διαλύουν εντελώς τις αμφιβολίες που υπάρχουν στην καρδιά των ανθρώπων, αλλά θέλουν να εγκαταλείψουν τις αντιλήψεις τους και να αποδεχτούν το ευαγγέλιο το συντομότερο δυνατό. Είναι αυτό κάτι που μπορεί να εξαναγκαστούν να κάνουν οι άνθρωποι, ακόμη κι αν δεν το θέλουν; Αν κάποιος, μιλώντας ειλικρινά, λέει ότι δεν καταλαβαίνει, τότε θα πρέπει να του διαβάσεις μερικά χωρία των λόγων του Θεού σχετικά με τα προβλήματα και τις αντιλήψεις του, και στη συνέχεια να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, ώστε να τον κάνεις να καταλάβει. Σε ορισμένους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου αρέσει να φτάνουν στη ρίζα των πραγμάτων. Τέτοιοι άνθρωποι θέλουν να μάθουν τα πάντα. Δεν σου δυσκολεύουν τα πράγματα, δεν ψειρίζουν και δεν κατακρίνουν, απλώς παίρνουν τα πράγματα στα σοβαρά. Κάποιοι από αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο, όταν συναντούν τόσο σοβαρούς ανθρώπους, δεν μπορούν να τους απαντήσουν και νιώθουν ότι έχουν γίνει ρεζίλι. Ως εκ τούτου, δεν θέλουν να συναναστρέφονται με τέτοιους ανθρώπους, λέγοντας: «Διαδίδω το ευαγγέλιο τόσα χρόνια, αλλά ποτέ δεν είχα τέτοιο αγκάθι στα πλευρά μου!» Αυτοί οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο αποκαλούν τέτοιους ανθρώπους αγκάθια στα πλευρά τους. Στην πραγματικότητα, έχουν μόνο τη μισή κατανόηση οποιασδήποτε πτυχής της αλήθειας και μιλούν με μεγαλοπρεπή δόγματα και κενά λόγια για να κάνουν τους ανθρώπους να τα αποδεχτούν ως αλήθεια. Έτσι δεν δυσκολεύουν τα πράγματα για τους άλλους; Αν οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν και κάνουν λεπτομερείς ερωτήσεις, αυτοί δεν είναι ικανοποιημένοι, λέγοντας: «Σου εξήγησα τα τρία στάδια του έργου του Θεού και τα εξήγησα με σαφήνεια. Αν, αφότου είπα τόσα πράγματα, ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις, να διαβάσεις μόνος σου τα λόγια του Θεού για να διορθώσεις τις αντιλήψεις σου. Ο λόγος του Θεού είναι ακριβώς εκεί. Αν τον διαβάσεις και τον καταλάβεις, τότε πίστεψε. Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις, τότε μην πιστεύεις!» Αφού το ακούσουν αυτό, οι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου θα σκεφτούν: «Αν συνεχίσω να κάνω ερωτήσεις, μπορεί να χάσω την ευκαιρία να σωθώ και δεν θα λάβω ευλογίες. Δεν θα κάνω ερωτήσεις, και απλώς θα πάω γρήγορα με τα νερά του και θα πιστέψω!» Στη συνέχεια, αυτοί οι άνθρωποι θα έρχονται επίμονα στις συναθροίσεις και θα ακούνε κηρύγματα από καρδιάς, και σταδιακά θα καταλάβουν κάποιες αλήθειες και σταδιακά θα διαλύσουν τις αντιλήψεις τους. Είναι, λοιπόν, αυτός ο κατάλληλος τρόπος διάδοσης του ευαγγελίου, ανεξάρτητα από το πώς πιστεύουν σήμερα αυτοί οι άνθρωποι; Μπορούμε να πούμε ότι οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο έχουν εκπληρώσει την ευθύνη τους; (Δεν μπορούμε.) Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, πρέπει πρώτα να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες που σου αναλογούν. Πρέπει να ακολουθείς τη συνείδησή σου και τη λογική σου κάνοντας ό,τι μπορείς και ό,τι οφείλεις. Πρέπει με αγάπη να παρέχεις απαντήσεις σε οποιεσδήποτε αντιλήψεις μπορεί να έχει το άτομο που ερευνά την αληθινή οδό ή σε οποιεσδήποτε απορίες θέτει. Αν πραγματικά δεν μπορείς να δώσεις λύση, μπορείς να βρεις μερικά σχετικά αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού για να του διαβάσεις, ή σχετικές ταινίες μικρού μήκους που αφορούν βιωματικές μαρτυρίες, ή κάποιες σχετικές ταινίες που αφορούν μαρτυρία του ευαγγελίου για να του δείξεις. Είναι απολύτως πιθανό κάτι τέτοιο να είναι αποτελεσματικό· τουλάχιστον θα εκπληρώνεις τις ευθύνες σου και δεν θα αισθάνεσαι κατηγορούμενος από τη συνείδησή σου. Αλλά αν είσαι επιπόλαιος και κωλυσιεργείς, είναι πιθανό να ανατρέψεις την κατάσταση, και δεν θα είναι εύκολο να κερδίσεις αυτό το άτομο. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου στους άλλους, πρέπει να ανταποκρίνεται κανείς στις ευθύνες που του αναλογούν. Πώς πρέπει να κατανοεί κανείς τη λέξη «ευθύνες»; Πώς, ακριβώς, πρέπει να γίνει πράξη και να εφαρμοστεί; Λοιπόν, θα πρέπει να κατανοήσεις ότι έχοντας υποδεχθεί τον Κύριο και βιώσει το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, έχεις την υποχρέωση να καταθέσεις μαρτυρία για το έργο Του σε όσους διψούν για την εμφάνισή Του. Επομένως, πώς θα διαδώσεις το ευαγγέλιο σε αυτούς; Είτε διαδικτυακά είτε στην πραγματική ζωή, θα πρέπει να το διαδίδεις με οποιονδήποτε τρόπο κερδίζει τους ανθρώπους και είναι αποτελεσματικός. Η διάδοση του ευαγγελίου δεν είναι κάτι που κάνεις όταν έχεις όρεξη, κάτι που κάνεις όταν έχεις καλή διάθεση και δεν το κάνεις όταν δεν έχεις. Ούτε είναι κάτι που γίνεται σύμφωνα με τις προτιμήσεις σου, με εσένα να διαλέγεις ποιος θα λάβει προνομιακή μεταχείριση, διαδίδοντας το ευαγγέλιο σε αυτούς που σου αρέσουν και όχι σε αυτούς που δεν σου αρέσουν. Το ευαγγέλιο πρέπει να διαδίδεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και τις αρχές του οίκου Του. Θα πρέπει να εκπληρώνεις τις ευθύνες και τα καθήκοντα ενός δημιουργήματος του Θεού, κάνοντας ό,τι είσαι ικανός να κάνεις ώστε να καταθέσεις μαρτυρία για τις αλήθειες που κατανοείς, για τα λόγια του Θεού και για το έργο του Θεού σε όσους ερευνούν την αληθινή οδό. Έτσι εκπληρώνεις τις ευθύνες και το καθήκον ενός δημιουργήματος του Θεού. Τι θα πρέπει να κάνει κάποιος όταν διαδίδει το ευαγγέλιο; Θα πρέπει να εκπληρώσει την ευθύνη του, να κάνει ό,τι μπορεί και να είναι πρόθυμος να πληρώσει κάθε τίμημα. Είναι πιθανό να κηρύττεις το ευαγγέλιο για μικρό χρονικό διάστημα, να μην έχεις επαρκή εμπειρία, να μην είσαι πολύ εύγλωττος και να μην έχεις υψηλό επίπεδο μόρφωσης. Στην πραγματικότητα, αυτά δεν έχουν τεράστια σημασία. Το πιο σημαντικό είναι να επιλέγεις τα κατάλληλα χωρία του λόγου του Θεού και να συναναστρέφεσαι πάνω σε αλήθειες που συγκλονίζουν και μπορούν να λύσουν προβλήματα. Η στάση σου πρέπει να είναι ειλικρινής και να σου επιτρέπει να συγκινείς τους ανθρώπους. Ό,τι κι αν λες, όλοι οι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου είναι πρόθυμοι να σε ακούσουν, ιδίως όταν μιλάς για τις πραγματικές σου εμπειρίες και μιλάς από καρδιάς. Αν κατορθώσεις να κάνεις τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου να σε συμπαθήσουν, ώστε να επικοινωνούν πρόθυμα μαζί σου, να συναναστρέφονται πρόθυμα μαζί σου και να ακούν πρόθυμα τη μαρτυρία σου, τότε αυτό είναι επιτυχία. Τότε θα σε αντιμετωπίζουν ως έμπιστο, θα ακούνε πρόθυμα ό,τι λες και θα θεωρούν όλες τις πτυχές της αλήθειας πάνω στις οποίες επιλέγεις να συναναστραφείς καλές και πολύ πρακτικές, και θα είναι σε θέση να τις αποδεχτούν όλες. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να τους κερδίσεις εύκολα. Αυτή είναι η σοφία που πρέπει να διαθέτεις αν θέλεις να διαδώσεις το ευαγγέλιο. Αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τους ανθρώπους με μια καρδιά γεμάτη αγάπη, και αν δεν μπορείς να είσαι έμπιστος στους άλλους, θα θεωρήσεις υπερβολικά μεγάλο κόπο το να διαδώσεις το ευαγγέλιο και να κερδίσεις τους ανθρώπους. Γιατί εκείνοι που μιλούν απλά και ανοιχτά, εκείνοι που είναι ευθείς και εγκάρδιοι είναι τόσο αποτελεσματικοί στη διάδοση του ευαγγελίου; Επειδή όλοι συμπαθούν τέτοιους διαδίδοντες το ευαγγέλιο, είναι πρόθυμοι να αλληλεπιδράσουν και να οικοδομήσουν φιλίες μαζί τους. Αν τέτοιοι διαδίδοντες το ευαγγέλιο κατανοούν την αλήθεια και συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια με ιδιαίτερα πρακτικό και σαφή τρόπο, αν μπορούν να συναναστρέφονται υπομονετικά την αλήθεια με τους άλλους, να λύνουν τα διάφορα προβλήματα, τις δυσκολίες και τις απορίες που έχουν οι άνθρωποι, να φωτίζουν τις καρδιές τους και να τους προσφέρουν μεγάλη παρηγοριά, οι άνθρωποι θα τους συμπαθήσουν και θα τους εμπιστευτούν στην καρδιά τους, θα τους θεωρήσουν έμπιστους και θα ακούνε πρόθυμα ό,τι λένε. Αν ένας διαδίδων το ευαγγέλιο τοποθετεί πάντα τον εαυτό του σε ένα βάθρο και κάνει διαλέξεις στους άλλους, αντιμετωπίζοντάς τους σαν παιδιά και σαν μαθητές, οι άνθρωποι πιθανότατα θα τον βλέπουν ως ενοχλητικό και απωθητικό. Επομένως, η σοφία που πρέπει να διαθέτεις για να διαδώσεις το ευαγγέλιο είναι η εξής: Πρώτον, να κάνεις καλή εντύπωση στους άλλους, μιλώντας με τρόπο που να είναι ευχάριστος για τους ακροατές σου. Αφού σε ακούσουν, θα πρέπει να είναι σε θέση να κερδίσουν κάτι από αυτά που είπες, να λάβουν κάποιο όφελος. Με αυτόν τον τρόπο, η διάδοση του ευαγγελίου θα είναι ομαλή, δεν θα έχει εμπόδια και θα έχει καρποφόρα αποτελέσματα. Ακόμα κι αν κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μην αποδεχτούν το ευαγγέλιο, θα δουν ότι είσαι καλός άνθρωπος και θα επικοινωνούν πρόθυμα μαζί σου. Όσοι κηρύττουν το ευαγγέλιο θα πρέπει να είναι σε θέση να συνδιαλέγονται με τους ανθρώπους. Το να κάνεις πολλούς φίλους είναι ένας καλός δρόμος να ακολουθήσεις. Επιπλέον, υπάρχει ακόμη ένα πράγμα ύψιστης σημασίας. Σε όποιον κι αν κηρύττεις το ευαγγέλιο, πρέπει πρώτα να κάνεις πολύ προπαρασκευαστικό έργο. Πρέπει να εξοπλιστείς με την αλήθεια, να κατακτήσεις τις αρχές, να έχεις την ικανότητα να διακρίνεις τους ανθρώπους και να χρησιμοποιείς σοφές μεθόδους. Πρέπει να ασκείσαι διαρκώς στο να κάνεις αυτό το προπαρασκευαστικό έργο. Πρώτα απ’ όλα, στις συνομιλίες σου με ανθρώπους που ερευνούν, πρέπει να καταλαβαίνεις και να αντιλαμβάνεσαι το υπόβαθρό τους, σε ποια δόγματα ανήκουν, ποιες είναι οι πρωταρχικές τους αντιλήψεις, αν είναι εσωστρεφείς ή εξωστρεφείς, ποιες είναι οι ικανότητές τους για κατανόηση και πώς είναι οι χαρακτήρες τους. Αυτό είναι το βασικό. Μόλις αποκτήσεις σαφή εικόνα των δυνητικών αποδεκτών του ευαγγελίου από κάθε άποψη, το κήρυγμα του ευαγγελίου θα είναι πολύ πιο αποτελεσματικό και θα ξέρεις πώς να χορηγήσεις το σωστό φάρμακο για να διορθώσεις τις αντιλήψεις και τα προβλήματά τους. Αν αντιμετωπίσεις πειρασμούς από μοχθηρούς ανθρώπους, άθεους ή διαβόλους, θα είσαι σε θέση να τους διαισθανθείς, να διακρίνεις το αληθινό τους πρόσωπο και να τους εγκαταλείψεις τάχιστα. Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, θα αποκαλύψεις τα διάφορα είδη ανθρώπων. Οι μοχθηροί άνθρωποι και οι άθεοι θα νιώθουν αποστροφή όταν τα ακούνε, και οι διάβολοι μισούν να ακούνε τα λόγια του Θεού. Μόνο όσοι διψούν για την αλήθεια θα ενδιαφερθούν. Θα αναζητήσουν την αλήθεια και θα κάνουν ερωτήσεις. Έτσι, μπορείς να γνωρίζεις με βεβαιότητα τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου. Μόλις τους γνωρίσουμε, μπορούμε να συναναστραφούμε συστηματικά μαζί τους πάνω στην αλήθεια. Όταν συναναστρεφόμαστε πάνω στην αλήθεια, μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως την ποιότητα αυτών των δυνητικών αποδεκτών του ευαγγελίου, το πόσο καλά μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια και την κατάσταση του χαρακτήρα τους. Με αυτόν τον τρόπο, θα ξέρουμε σε ποιους ανθρώπους πρέπει να εργαστούμε και πώς να συναναστραφούμε πάνω στην αλήθεια. Όση προσπάθεια κι αν καταβάλουμε, δεν θα είναι μάταιη. Κατά τη διαδικασία της διάδοσης του ευαγγελίου, αν δεν κατανοήσεις και δεν αντιληφθείς την κατάσταση του άλλου και δεν χορηγήσεις το σωστό φάρμακο, δεν θα καταφέρεις εύκολα να κερδίσεις τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν τύχει να κερδίσεις μερικούς ανθρώπους, είναι απλώς τυχαίο. Όσοι κατανοούν την αλήθεια και βλέπουν στην ουσία των πραγμάτων είναι σε θέση να παίρνουν λιγότερες λανθασμένες κατευθύνσεις όταν διαδίδουν το ευαγγέλιο ή να τις αποφεύγουν εντελώς. Κηρύττουν στους ανθρώπους που πρέπει και δεν κηρύττουν στους ανθρώπους που δεν πρέπει. Κάνουν μια ακριβή εκτίμηση πριν κηρύξουν και αποφεύγουν να κάνουν άχρηστο έργο. Με αυτόν τον τρόπο, εκτελούν το καθήκον τους με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και λιγότερη σπατάλη δυνάμεων, επιτυγχάνοντας καλά αποτελέσματα. Έτσι, αν θέλεις να διαδώσεις το ευαγγέλιο αποτελεσματικά, εξοπλίσου με την αλήθεια και κάνε αρκετή προεργασία. Τι γίνεται αν συναντήσεις ένα θρησκευόμενο άτομο που γνωρίζει καλά τη Βίβλο, αλλά εσύ δεν έχεις διαβάσει τη Βίβλο; Τι μπορείς να κάνεις; Εκείνη τη στιγμή είναι πολύ αργά να εξοπλιστείς με την αλήθεια της Βίβλου, οπότε θα πρέπει να τον συστήσεις γρήγορα σε κάποιον που διαδίδει το ευαγγέλιο και κατανοεί τη Βίβλο. Παράδωσε αυτό το άτομο σε όποιον κατανοεί τη Βίβλο. Αυτό συνάδει με τις αρχές της αλήθειας. Αν προσπαθήσεις να κάνεις τυφλή επίδειξη κηρύσσοντας του το ευαγγέλιο ούτως ή άλλως, το άτομο αυτό δεν θα αποδεχτεί το ευαγγέλιο. Αυτό το αποτέλεσμα θα οφείλεται στην ανευθυνότητά σου. Επιπλέον, πρέπει να βρίσκεις τον χρόνο να εξοπλίζεσαι με κάποια γνώση της Βίβλου όταν δεν εργάζεσαι. Το να διαδίδεις το ευαγγέλιο χωρίς να γνωρίζεις τίποτα για τη Βίβλο δεν είναι πολύ λειτουργικό. Πολλά από τα ερωτήματα που θέτουν οι ερευνητές αφορούν τα λόγια της Βίβλου. Αν καταλαβαίνεις τη Βίβλο, μπορείς να χρησιμοποιήσεις την αλήθεια της Βίβλου για να επιλύσεις αυτές τις απορίες. Ανεξάρτητα από τις αντιλήψεις που έχουν οι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου, μπορείς να βρεις τα αντίστοιχα εδάφια της Βίβλου και τα λόγια του Θεού για να διαλύσεις τις αντιλήψεις τους. Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επομένως, η διάδοση του ευαγγελίου απαιτεί κάποια γνώση της Βίβλου. Για παράδειγμα, θα πρέπει να γνωρίζεις ποιες προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης και ποια εδάφια της Καινής Διαθήκης μαρτυρούν την επιστροφή του Θεού και το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Θα πρέπει να διαβάσεις περισσότερο αυτά τα λόγια, να τα αναλογιστείς περισσότερο και να τα κρατήσεις στην καρδιά σου. Επιπλέον, πρέπει να κατανοήσεις πώς κατανοούν οι θρησκευόμενοι άνθρωποι αυτά τα εδάφια της Βίβλου, να αναλογιστείς πώς να συναναστρέφεσαι έτσι ώστε να τους οδηγήσεις σε μια ακριβή και ξεκάθαρη κατανόηση αυτών των εδαφίων, και στη συνέχεια να ενσωματώσεις αυτά τα εδάφια της Βίβλου για να τους οδηγήσεις σε μια κατανόηση του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες. Αυτό σημαίνει να κάνεις προπαρασκευαστικό έργο; Αυτό ακριβώς σημαίνει να κάνεις προπαρασκευαστικό έργο. Πρέπει να κατανοήσεις τις ανάγκες των διάφορων ειδών ανθρώπων που ερευνούν την αληθινή οδό, και στη συνέχεια να κάνεις κάποια προεργασία ανάλογα με την κατάσταση. Μόνο τότε μπορείς να κάνεις ό,τι μπορείς και να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου. Αυτή είναι η ευθύνη σου. Μερικοί άνθρωποι θα πουν: «Δεν χρειάζεται να τα κάνω όλα αυτά. Πρέπει απλώς να διαβάσω μερικές φορές τη Βίβλο. Σε όποιον κι αν διαδίδω το ευαγγέλιο, λέω πάντα τα ίδια πράγματα. Τα λόγια που χρησιμοποιώ για να κηρύξω το ευαγγέλιο είναι σταθερά και δεν αλλάζουν. Θα χρησιμοποιήσω αυτά τα λόγια και ας πιστέψει ή ας μην πιστέψει. Οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν δεν θα λάβουν ευλογίες. Δεν μπορούν να το φορτώσουν αυτό σ’ εμένα. Εξάλλου, εγώ έχω εκπληρώσει την ευθύνη μου». Εκπλήρωσε την ευθύνη του; Ποια είναι η κατάσταση του ατόμου που ερευνά, ποια είναι η ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, η οικογενειακή κατάσταση, τα χόμπι, η προσωπικότητα, η ανθρώπινη φύση, η οικογενειακή κατάσταση και ούτω καθεξής; Δεν γνωρίζεις τίποτα από όλα αυτά, αλλά παρά ταύτα πηγαίνεις και κηρύττεις. Δεν έχεις κάνει καθόλου προπαρασκευαστικό έργο και δεν έχεις καταβάλει καμία απολύτως προσπάθεια. Και εξακολουθείς να ισχυρίζεσαι ότι έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου; Αυτό δεν είναι απλώς εξαπάτηση των ανθρώπων; Το να αντιμετωπίζεις το καθήκον σου κατ’ αυτόν τον τρόπο δείχνει επιφανειακή και ανεύθυνη στάση. Είναι μια επιπόλαιη στάση. Κηρύττεις το ευαγγέλιο με μια τέτοια στάση και, όταν δεν καταφέρνεις να κερδίσεις κάποιον, λες: «Αν δεν πιστεύει, φταίει απλώς η κακή του τύχη. Άλλωστε, δεν έχει πνευματική κατανόηση, οπότε, ακόμη κι αν πίστευε, δεν θα μπορούσε να κερδίσει την αλήθεια ή να σωθεί!» Αυτό είναι ανευθυνότητα. Αποφεύγεις την ευθύνη σου. Προφανώς δεν έκανες καλά το προπαρασκευαστικό σου έργο. Είναι προφανές ότι δεν εκπλήρωσες τις ευθύνες σου, ότι δεν έκανες το καθήκον σου πιστά. Και εξακολουθείς να βρίσκεις δικαιολογίες, προβάλλοντας ένα σωρό λόγους. Με τα λόγια, θα απέφευγες τις ευθύνες σου. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Ονομάζεται εξαπάτηση. Για να αποφύγεις την ευθύνη σου, προβαίνεις σε κρίσεις και συμπεράσματα για τους ανθρώπους, και λες ανεύθυνες ανοησίες. Αυτό ονομάζεται αλαζονεία και αυταρέσκεια, ύπουλη συμπεριφορά και μοχθηρία. Ονομάζεται επίσης εξαπάτηση. Πρόκειται για προσπάθεια εξαπάτησης του Θεού.

Αν ο Θεός σού έχει εμπιστευτεί το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου, θα πρέπει να αποδεχτείς την αποστολή από τον Θεό με ευλάβεια και υπακοή. Θα πρέπει να προσπαθείς να συμπεριφέρεσαι με αγάπη και υπομονή σε κάθε άτομο που ερευνά την αληθινή οδό, και θα πρέπει να είσαι σε θέση να υπομένεις τις κακουχίες και τον πόνο. Να είσαι επιμελής στην ανάληψη της ευθύνης για τη μετάδοση του ευαγγελίου· να παρέχεις σαφή συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, ώστε να μπορείς να δώσεις λογαριασμό γι’ αυτό στον Θεό. Αυτή είναι η στάση με την οποία θα πρέπει να εκτελεί κανείς το καθήκον του. Αν κάποιος που ερευνά την αληθινή οδό αναζητά την αλήθεια από εσένα και εσύ τον αγνοείς, δεν είσαι σε θέση να συναναστραφείς σοβαρά μαζί του σχετικά με την αλήθεια και να επιλύσεις το πρόβλημά του, και βρίσκεις ακόμη και δικαιολογίες, λέγοντας: «Δεν έχω διάθεση τώρα. Όποιος κι αν είναι, όσο κι αν διψάει για την αλήθεια ή για την εμφάνιση και το έργο του Θεού, δεν είναι δική μου δουλειά. Δεν εξαρτάται από μένα αν μπορεί να πιστέψει. Αν το Άγιο Πνεύμα δεν αρχίσει να εργάζεται, όση προεργασία κι αν κάνω, δεν θα έχει καμία αξία —γι’ αυτό και δεν θα καταβάλω αυτήν την προσπάθεια! Τέλος πάντων, έχω ήδη πει όλες τις αλήθειες τις οποίες κατανοώ. Το αν μπορεί να τις δεχτεί είναι υπόθεση του Θεού. Δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα», τότε τι στάση είναι αυτή; Είναι μια ανεύθυνη στάση, μια σκληρή στάση. Δεν υπάρχουν πολλοί που διαδίδουν το ευαγγέλιο με αυτόν τον τρόπο; Μπορεί μια τέτοια διάδοση του ευαγγελίου να επιτύχει τον στόχο της; Μπορεί να εξυψώσει τον Θεό και να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν; Όχι, ούτε στο ελάχιστο. Μια τέτοια διάδοση του ευαγγελίου αποτελεί απλώς ελάχιστη υπηρεσία· δεν ανταποκρίνεται ούτε κατά διάνοια στην εκτέλεση καθήκοντος. Πώς, λοιπόν, μπορεί να διαδώσει κανείς το ευαγγέλιο με ικανοποιητικό τρόπο; Ανεξάρτητα από το ποιος ερευνά την αληθινή οδό, αυτό επιτυγχάνεται αν κάνεις πρώτα λίγη προεργασία και εξοπλίσεις τον εαυτό σου με την αλήθεια, και στη συνέχεια βασιστείς στην αγάπη, την υπομονή, την ανεκτικότητα και το αίσθημα ευθύνης ώστε να εκτελέσεις καλά αυτό σου το καθήκον. Να είσαι αγνός και να κάνεις όλα όσα μπορείς και οφείλεις να κάνεις. Μια τέτοια διάδοση του ευαγγελίου είναι ικανοποιητική. Αν οι περιστάσεις δεν σου επιτρέπουν να διαδώσεις το ευαγγέλιο ή αν το άτομο που ερευνά αρνηθεί να ακούσει και φύγει, αυτό δεν είναι δικό σου σφάλμα. Εσύ έκανες ό,τι έπρεπε να κάνεις, και δεν θα σε κατηγορήσει η συνείδησή σου. Αυτό σημαίνει ότι έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να τηρούν τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου, αλλά μπορεί να είναι η χρονική στιγμή ακατάλληλη. Δεν έχει έρθει ακόμη ο καιρός του Θεού. Σε αυτήν την περίπτωση, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου πρέπει να τεθεί προς το παρόν στην άκρη. Το να αφήσεις στην άκρη το έργο σημαίνει ότι δεν διαδίδεις το ευαγγέλιο στο άτομο; Δεν σημαίνει ότι δεν διαδίδεις το ευαγγέλιο, αλλά μόνο ότι περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να το κάνεις. Σε ποιους άλλους ανθρώπους δεν πρέπει να κηρύττεις; Για παράδειγμα, όταν ένα άτομο επιδίδεται σε γλωσσολαλιά —όχι για μία ή δύο ημέρες ή ακόμη και για ένα ή δύο χρόνια— αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, και μπορεί να μιλάει με αυτόν τον τρόπο ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε, αυτό το άτομο είναι ένα πονηρό πνεύμα και δεν μπορεί να του διαδοθεί το ευαγγέλιο. Υπάρχουν επίσης άτομα που εξωτερικά φαίνονται να είναι καλοί άνθρωποι, αλλά μετά από έρευνα και μετά από περαιτέρω κατανόηση, ανακαλύπτεις ότι έχουν διαπράξει μοιχεία με πολλούς ανθρώπους. Αν διαδοθεί το ευαγγέλιο σε τέτοιους ανθρώπους, θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα. Θα προκαλέσουν εύκολα προβλήματα στον εκλεκτό λαό του Θεού, γι’ αυτό δεν πρέπει να κηρύσσεται το ευαγγέλιο σ’ αυτούς. Υπάρχουν επίσης κάποιοι θρησκευτικοί πάστορες που απαιτούν πολύ μεγάλη προσπάθεια για να αποδεχτούν την αλήθεια. Ακόμη κι αν είναι πρόθυμοι να την αποδεχτούν, εξακολουθούν να έχουν προϋποθέσεις. Αρκούνται μόνο στο να υπηρετήσουν ως επικεφαλής και εργάτες. Οι περισσότεροι τέτοιου είδους άνθρωποι είναι αντίχριστοι. Κατ’ αρχήν, δεν πρέπει να τους διαδίδεται το ευαγγέλιο. Μόνο αν είναι πρόθυμοι να προσφέρουν την υπηρεσία της διάδοσης του ευαγγελίου και μπορέσουν να φέρουν πολλούς άλλους, επιτρέπεται η διάδοση του ευαγγελίου σε τέτοιους ανθρώπους. Αν η ανθρώπινη φύση κάποιου είναι υπερβολικά κακή, και μπορείς να καταλάβεις από την εμφάνισή του και μόνο ότι πρόκειται για κακό άνθρωπο, τότε ένα τέτοιο άτομο δεν θα αποδεχτεί ποτέ την αλήθεια και δεν θα μετανοήσει ποτέ. Ακόμη κι αν κάποιος τέτοιος άνθρωπος εισέλθει στην εκκλησία, θα αποβληθεί, οπότε δεν πρέπει ποτέ να διαδοθεί σ’ αυτόν το ευαγγέλιο. Το να κηρύξουμε σε κάποιον τέτοιον άνθρωπο θα ισοδυναμούσε με το να φέρουμε τον Σατανά και έναν διάβολο στην εκκλησία. Μια ακόμη κατάσταση προκύπτει όταν κάποιοι ανήλικοι είναι πρόθυμοι να πιστέψουν στον Θεό. Ωστόσο, σε ορισμένες δημοκρατικές χώρες, οι ανήλικοι πρέπει να λάβουν τη συγκατάθεση των κηδεμόνων τους αν θέλουν να συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή και να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Μην αγνοείτε αυτήν την απαίτηση. Απαιτείται μια λογική λύση και χρειάζεται σοφία. Στην Κίνα, εφόσον ένας από τους γονείς οδηγήσει έναν τέτοιον ανήλικο να πιστέψει στον Θεό, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αν ένας νεαρός ενήλικας που δεν είναι πλέον ανήλικος μπορεί να δεχτεί την αλήθεια και θέλει να πιστέψει στον Θεό, αλλά οι γονείς του είναι αντίθετοι και τον περιορίζουν, ο νεαρός ενήλικας μπορεί να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να έρθει στην εκκλησία για να πιστέψει στον Θεό και να τον ακολουθήσει, χωρίς τους περιορισμούς και τα εμπόδια των γονέων του. Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Πρόκειται για την ίδια κατάσταση με εκείνη του Πέτρου όταν πίστεψε στον Θεό. Εν κατακλείδι, ανεξάρτητα από την κατάσταση, επιτρέπεται η διάδοση του ευαγγελίου εφόσον το επιτρέπουν οι αντικειμενικές συνθήκες και δεν παραβιάζεται ο νόμος. Το θέμα αυτό πρέπει να εξετάζεται σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας και τις επιταγές της σοφίας.

Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, πώς μπορεί κάποιος να εκπληρώσει το καθήκον του με ικανοποιητικό τρόπο; Πρώτον, πρέπει να είναι σε θέση να αντιληφθεί και να κατανοήσει την αλήθεια σχετικά με τη διάδοση του ευαγγελίου. Μόνο όταν κατανοήσει την αλήθεια μπορεί να υιοθετήσει τις σωστές απόψεις, να γνωρίζει πώς να αντιμετωπίζει τις λανθασμένες ή παράλογες απόψεις, και να ξέρει πώς να χειρίζεται τις υποθέσεις και να αντιμετωπίζει τα προβλήματα σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας. Τότε, θα είναι σε θέση να διακρίνει τις διάφορες λανθασμένες πρακτικές και τις πρακτικές των αντίχριστων που παραβιάζουν τις αρχές της αλήθειας. Ως εκ τούτου, θα κατανοήσει φυσικά ποιες αρχές της αλήθειας πρέπει να κατακτήσει, προκειμένου να εκπληρώσει το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Για την εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος, ποια αλήθεια είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατανοήσει πρώτα κανείς; Πρέπει να καταλάβετε ότι η διάδοση του μηνύματος του έργου του Θεού είναι ευθύνη και υποχρέωση κάθε ενός που ανήκει στον εκλεκτό λαό του Θεού. Είναι μια αποστολή που ο Θεός έχει αναθέσει σε όλους. Αυτή είναι η πηγή αυτού του καθήκοντος. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν είμαι στην ομάδα του ευαγγελίου, άρα έχω αυτήν την ευθύνη και την υποχρέωση;» Όλοι έχουν αυτήν την ευθύνη και την υποχρέωση. Η αλήθεια σχετικά με αυτήν την πτυχή του καθήκοντος είναι χρήσιμη για όλους. Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει ένα συγκεκριμένο φαινόμενο στην κατανομή του ποικίλου προσωπικού στην εκκλησία. Κάποιοι άνθρωποι ήταν κάποτε επικεφαλής, αλλά στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν πρακτικό έργο. Μετά την αντικατάστασή τους, καθώς δεν διέθεταν δεξιότητες ή τεχνογνωσία, δεν μπορούσαν να εκτελέσουν ειδικά καθήκοντα. Έτσι, τελικά τοποθετήθηκαν στην ομάδα του ευαγγελίου για να διαδώσουν το ευαγγέλιο ή να ποτίσουν τους νεοφώτιστους, ή να εκτελέσουν κάποια συνηθισμένα καθήκοντα. Εάν ομοίως δεν μπορούν να εκπληρώσουν οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα στην εκκλησία, τι θα έπρεπε να τους συμβεί; Τέτοιοι άνθρωποι είναι απόβλητα και θα πρέπει να αποκλειστούν. Έτσι, αν απομακρυνθείς ως επικεφαλής της εκκλησίας λόγω ανικανότητας και δεν έχεις κάποια ιδιαίτερα ταλέντα ή δεξιότητες, τότε θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να διαδώσεις το ευαγγέλιο. Εάν μπορείς να διαδώσεις το ευαγγέλιο και να κάνεις το καθήκον σου ως μέλος της ομάδας του ευαγγελίου, τότε η αλήθεια σχετικά με την ικανοποιητική εκτέλεση των καθηκόντων έχει σχέση μ’ εσένα. Εάν αδυνατείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου να διαδώσεις το ευαγγέλιο, τότε η αλήθεια σχετικά με την ικανοποιητική εκτέλεση των καθηκόντων δεν έχει καμία σχέση μ’ εσένα. Στον οίκο του Θεού, κατά τη διάρκεια του έργου του Θεού, το έργο της εκτέλεσης καθήκοντος δεν σε αφορά. Στην καρδιά σου, θα πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα όλα όσα αυτό συνεπάγεται. Εάν δεν εκτελείς κανένα καθήκον, ποια σχέση έχεις με το έργο του Θεού; Επομένως, ανεξάρτητα από το είδος του καθήκοντος που εκτελεί κάποιος, είναι, φυσικά, καλύτερο να μπορεί να επιμένει μέχρι τέλους και να εκτελεί καλά το καθήκον του. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν θέλω να διαδίδω το ευαγγέλιο, επειδή αυτό με φέρνει συνεχώς σε επαφή με αγνώστους. Υπάρχουν κάθε λογής κακοί άνθρωποι, που είναι ικανοί για κάθε λογής κακά πράγματα. Συγκεκριμένα, οι θρησκευόμενοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο του Θεού τις έσχατες ημέρες ως εχθρούς και είναι αρκετά ικανοί να τους παραδώσουν στο καθεστώς του Σατανά. Είναι χειρότεροι από τους άπιστους. Δεν μπορούσα να αντέξω αυτόν τον πόνο. Θα μπορούσαν να με χτυπήσουν μέχρι θανάτου, να με ακρωτηριάσουν ή να με παραδώσουν στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Και αυτό θα ήταν το τέλος για μένα». Εφόσον δεν μπορείς να αντέξεις την ταλαιπωρία και το ανάστημά σου είναι τόσο μικρό, θα πρέπει να κάνεις καλά το έργο της τρέχουσας δουλειάς σου. Αυτή θα ήταν η σοφή επιλογή. Φυσικά, θα ήταν ακόμη καλύτερο να μπορείς να εκτελείς διάφορα καθήκοντα καθώς και να διαδίδεις το ευαγγέλιο. Η διάδοση του ευαγγελίου δεν είναι ευθύνη μόνο των μελών της ομάδας του ευαγγελίου, είναι ευθύνη όλων. Επειδή όλοι έχουν ακούσει τις ευχάριστες ειδήσεις και τα χαρμόσυνα νέα για το νέο έργο του Θεού από τον Θεό, όλοι έχουν την ευθύνη και την υποχρέωση να διακηρύξουν αυτό το ευαγγέλιο, έτσι ώστε να προσέλθουν περισσότεροι άνθρωποι στον οίκο του Θεού ακούγοντας τις ευχάριστες ειδήσεις και να προσέλθουν ενώπιον του Θεού για να δεχτούν τη σωτηρία Του. Αυτό θα καταστήσει δυνατή την ολοκλήρωση του έργου του Θεού το συντομότερο δυνατό. Τέτοια είναι η αποστολή από τον Θεό, τέτοιο είναι το θέλημά Του.

Μερικοί από αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο κηρύττουν το ευαγγέλιο όλη την ημέρα, αλλά δεν καταφέρνουν να κερδίσουν ούτε ένα άτομο μετά από αρκετά χρόνια κηρύγματος. Τι έχει συμβεί; Φαίνονται τόσο απασχολημένοι και φαίνεται ότι κάνουν το καθήκον τους με μεγάλη προσοχή. Γιατί, λοιπόν, δεν κέρδισαν κανέναν; Η αλήθεια που πρέπει να γίνει κατανοητή για το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου είναι στην πραγματικότητα παρόμοια με τις αλήθειες που πρέπει να γίνουν κατανοητές για άλλα καθήκοντα. Αν κάποιος κηρύττει το ευαγγέλιο για αρκετά χρόνια χωρίς να κερδίσει κανέναν, αυτό σημαίνει ότι το άτομο αυτό έχει προβλήματα. Ποια είναι αυτά τα προβλήματα; Το πρωταρχικό πρόβλημα είναι ότι κατά τη διάδοση του ευαγγελίου δεν συναναστρέφεται ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια του οράματος. Γιατί δεν είναι σαφής η συναναστροφή του; Είτε επειδή η ποιότητά του είναι πολύ χαμηλή γι’ αυτό, είτε επειδή είναι τόσο απασχολημένος όλη την ημέρα που δεν έχει χρόνο να διαβάσει τα λόγια του Θεού ή να αναλογιστεί την αλήθεια, δεν καταλαβαίνει κανένα μέρος της αλήθειας και δεν μπορεί να επιλύσει οποιεσδήποτε αντιλήψεις, αιρέσεις ή πλάνες. Αν ισχύουν και τα δύο αυτά, μπορεί αυτό το άτομο να εκπληρώσει το καθήκον του να διαδώσει το ευαγγέλιο; Φοβάμαι ότι θα του είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει ανθρώπους. Όσα χρόνια κι αν εργαστεί για τη διάδοση του ευαγγελίου, δεν θα δει εμφανή αποτελέσματα. Για να διαδώσεις το ευαγγέλιο, πρέπει πρώτα να κατανοήσεις την αλήθεια του οράματος. Ανεξάρτητα από τις ερωτήσεις που κάνουν οι άνθρωποι, εφ’ όσον συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια ώστε να την κάνεις ξεκάθαρη, μπορείς να απαντήσεις στις ερωτήσεις τους. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια του οράματος και δεν μπορείς να μιλήσεις ξεκάθαρα όπως κι αν συναναστρέφεσαι, τότε, όπως κι αν διαδίδεις το ευαγγέλιο, δεν θα έχεις αποτελέσματα. Αν δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, θα πρέπει να επικεντρωθείς στην αναζήτηση της αλήθειας και στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Εάν διαβάσεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού, ακούσεις περισσότερα κηρύγματα, συναναστραφείς περισσότερο πάνω στην αλήθεια της διάδοσης του ευαγγελίου και εργάζεσαι πάντα σκληρά στην συναναστροφή πάνω στην αλήθεια του οράματος, ώστε να κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια του οράματος και να είσαι σε θέση να λύσεις τις πιο συνηθισμένες αντιλήψεις και προβλήματα των θρησκευόμενων ανθρώπων, τότε θα είσαι σε θέση να επιτύχεις κάποια αποτελέσματα, αντί να μην έχεις καθόλου αποτελέσματα. Επομένως, η αδυναμία κατανόησης της αλήθειας του οράματος του έργου του Θεού είναι ένας λόγος για τον οποίο κάποιος δεν μπορεί να επιτύχει αποτελέσματα κατά τη διάδοση του ευαγγελίου. Επιπλέον, δεν μπορείς να συλλάβεις ή να κατανοήσεις τα ερωτήματα που θέτουν όσοι ερευνούν την αληθινή οδό, και δεν μπορείς να διακρίνεις την καρδιά τους για να εντοπίσεις πού βρίσκονται τα μεγαλύτερα προβλήματά τους και να προσδιορίσεις τα κύρια προβλήματα που εμποδίζουν την αποδοχή της αληθινής οδού. Αν δεν μπορείς να είσαι σίγουρος γι’ αυτά τα προβλήματα, τότε δεν μπορείς να διαδώσεις το ευαγγέλιο ή να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό σε άλλους ανθρώπους. Αν ασκείσαι μόνο στο να κηρύττεις το ευαγγέλιο χρησιμοποιώντας κενές θεωρίες, αυτό δεν θα λειτουργήσει. Μόλις αρχίσουν να διατυπώνουν ερωτήσεις οι άνθρωποι που ερευνούν, δεν θα είσαι σε θέση να τις απαντήσεις. Το μόνο που θα μπορείς να κάνεις είναι να τους απομακρύνεις επιπόλαια μιλώντας για κάποιο δόγμα. Η διάδοση του ευαγγελίου με αυτόν τον τρόπο θα κερδίσει τους ανθρώπους; Σίγουρα όχι. Πολλές φορές, όταν εκείνοι που ερευνούν δεν μπορούν να αποδεχτούν εύκολα την αληθινή οδό, αυτό συμβαίνει επειδή δεν δίνεις σαφείς απαντήσεις στα ερωτήματά τους. Σε αυτήν την περίπτωση, θα αναρωτηθούν γιατί εσύ, που πιστεύεις τόσο καιρό, δεν μπορείς να δώσεις μια σαφή εξήγηση σε αυτά τα ερωτήματα. Κατά βάθος, θα αμφιβάλλουν για το αν αυτή είναι η αληθινή οδός, οπότε δεν θα τολμήσουν να την πιστέψουν ή να την αποδεχτούν. Είναι αυτή η πραγματική κατάσταση; Αυτός είναι ο δεύτερος λόγος για τον οποίο κάποιος μπορεί να μην επιτύχει αποτελέσματα όταν διαδίδει το ευαγγέλιο. Αν θέλεις να διαδώσεις το ευαγγέλιο, αλλά δεν μπορείς να λύσεις τα πραγματικά προβλήματα, τότε δεν έχεις τρόπο να διαδώσεις το ευαγγέλιο στους ανθρώπους. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια, πώς μπορείς να λύσεις τα προβλήματά τους; Επομένως, αν θέλεις να επιτύχεις αποτελέσματα στη διάδοση του ευαγγελίου, πρέπει να εργαστείς σκληρά για να αναζητήσεις την αλήθεια και να κατανοήσεις σε βάθος όλα τα ερωτήματα που θέτουν οι άνθρωποι που ερευνούν. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορείς να απαντάς στα ερωτήματά τους συναναστρεφόμενος μαζί τους πάνω στην αλήθεια. Ορισμένοι διαδίδοντες το ευαγγέλιο αναζητούν πάντα κάποιον αντικειμενικό λόγο που μπορεί να χρησιμεύσει ως δικαιολογία, λέγοντας: «Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Ο ένας είναι πιο διεστραμμένος από τον άλλον, και κανένας τους δεν δέχεται την αλήθεια. Είναι επαναστατικοί και πεισματάρηδες, προσκολλημένοι πάντα σε θρησκευτικές αντιλήψεις». Τέτοιοι διαδίδοντες το ευαγγέλιο δεν θα εργαστούν σκληρά για να επιλύσουν τις δυσκολίες και τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων, οπότε κάθε φορά που θα προσπαθούν να διαδώσουν το ευαγγέλιο, θα αποτυγχάνουν. Τους λείπει το παραμικρό ίχνος αγάπης και δεν μπορούν να επιμείνουν για πολύ καιρό σ’ αυτό. Εξωτερικά φαίνεται ότι είναι πολύ απασχολημένοι, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν καταβάλει αρκετή προσπάθεια για κάθε άτομο που ερευνά την αληθινή οδό. Δεν αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τα ερωτήματα που θέτουν αυτοί οι άνθρωποι. Δεν αναζητούν την αλήθεια για να βρουν μια λύση, να επιλύσουν αυτά τα ερωτήματα βήμα προς βήμα και τελικά να κερδίσουν αυτούς τους ανθρώπους. Αντ’ αυτού, απλώς παραπαίουν. Όσους ανθρώπους κι αν χάσουν, εξακολουθούν να επιμένουν στην ίδια προσέγγιση. Δουλεύουν για λίγες μέρες και μετά παίρνουν λίγες μέρες άδεια. Τι κάνουν με τη διάδοση του ευαγγελίου; Το μετατρέπουν σε παιχνίδι, σε ένα είδος κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Σκέφτονται: «Σήμερα θα συναντήσω αυτού του είδους τους ανθρώπους και θα περάσω ωραία και χαρούμενα. Αύριο θα συναντήσω τέτοιου είδους ανθρώπους και θα είναι κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον». Στο τέλος, δεν θα κερδίσουν ποτέ κανέναν. Δεν αισθάνονται ποτέ καμία μομφή ή κανένα φορτίο από την αποτυχία τους να κερδίσουν κανέναν. Διαδίδοντας το ευαγγέλιο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον τους; Μήπως είναι επιπόλαιοι και απρόσεκτοι, και προσπαθούν να εξαπατήσουν τον Θεό; Κάποιος που διαδίδει ανέκαθεν το ευαγγέλιο με αυτόν τον τρόπο δεν εκπληρώνει πραγματικά το καθήκον του, διότι δεν έχει εκπληρώσει καθόλου την ευθύνη του. Είναι απρόσεκτος και επιπόλαιος για τα πάντα. Ποιοι άλλοι λόγοι προκαλούν την αποτυχία να κερδίσει κανείς ανθρώπους όταν διαδίδει το ευαγγέλιο; Πες μου. (Το να μη διαδίδει το ευαγγέλιο σύμφωνα με τις αρχές.) Συμβαίνει όντως οι άνθρωποι να ενδιαφέρονται μόνο για τους αριθμούς όταν διαδίδουν το ευαγγέλιο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κηρύττουν σύμφωνα με τις αρχές και συχνά αποτυγχάνουν να κερδίσουν τους ανθρώπους. Συμβαίνει επίσης ότι ορισμένοι άνθρωποι στην ομάδα του ευαγγελίου μάχονται με ζήλο για τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου, νομίζοντας ότι αυτός που θα διαδώσει το ευαγγέλιο σε περισσότερους ανθρώπους θα κερδίσει περισσότερα εύσημα. Όταν οι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου τούς βλέπουν να ανταγωνίζονται με αυτόν τον τρόπο, δεν θα διαπαιδαγωγηθούν. Αντίθετα, θα δημιουργηθούν αντιλήψεις στο μυαλό τους: «Εσείς οι πιστοί στον Θεό δεν είστε ενωμένοι, αλλά αντίθετα ζηλεύετε και διαπληκτίζεστε». Τότε, δεν θα θέλουν να πιστέψουν. Αυτό αποτελεί τροχοπέδη. Μήπως είναι κι αυτό ένας από τους λόγους για τους οποίους αποτυγχάνουν να κερδίσουν τους ανθρώπους όταν διαδίδουν το ευαγγέλιο; (Ναι.) Ορισμένοι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου έχουν ζήσει στην κοινωνία για μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι επιφυλακτικοί απέναντι σε κάθε είδους ανθρώπους, και ιδιαίτερα στους ξένους. Αν δεν υπάρχει κάποιος μεσάζων για να κάνει μια εισαγωγή, θα είναι επιφυλακτικοί κατά την πρώτη τους συνάντηση με κάποιον. Για παράδειγμα, αν έχεις μόλις γνωρίσει έναν άγνωστο, σίγουρα δεν θα του πεις άνετα το όνομα, τη διεύθυνση και τον αριθμό τηλεφώνου σου. Όταν εξοικειωθείς μαζί του, όταν γνωριστείτε καλύτερα, όταν ξέρεις ότι δεν έχει κακή διάθεση απέναντί σου, θα γίνετε φίλοι. Μόνο τότε θα του δώσεις αυτές τις πληροφορίες. Ωστόσο, ορισμένοι από εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν μπορούν να καταλάβουν τους ανθρώπους, οπότε όταν οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί απέναντί τους, αποκαλούν αυτούς τους ανθρώπους δόλιους και κακούς. Καταδικάζουν την αμυντική τους νοοτροπία, μεταθέτοντας τη δική τους ευθύνη στους άλλους. Αυτοί που διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν είναι επίσης επιφυλακτικοί απέναντι στους ξένους; Γιατί δεν καταδικάζουν τον εαυτό τους, αλλά θεωρούν τον εαυτό τους σοφό που είναι επιφυλακτικός; Δεν είναι δίκαιο να συμπεριφέρονται στους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο. Ορισμένοι από αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο ζητούν από τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου τα προσωπικά τους στοιχεία αμέσως μόλις τους συναντήσουν. Αν κάποιος δεν θέλει να τους τα πει, αυτοί οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο δεν θα θελήσουν να κηρύξουν στο άτομο αυτό. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι μια κακόβουλη διάθεση. Θυμώνουν και αρνούνται να κηρύξουν το ευαγγέλιο μόνο και μόνο επειδή κάποιος δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις τους σε ένα τόσο ασήμαντο θέμα. Πόσο ποταπό! Γιατί θέλεις να διαδώσεις το ευαγγέλιο στους άλλους; Δεν κάνεις έτσι το καθήκον σου; Αν ενεργείς όπως θέλεις, αυτό εξακολουθεί να είναι η εκπλήρωση του καθήκοντός σου; Δεν πρόκειται για ξεκάθαρη παροχή υπηρεσιών; Πώς θα πρέπει να δώσεις λογαριασμό στον Θεό; Αν δεν μετανοήσεις ποτέ, ο Θεός θα σε καταδικάσει και θα σε αποκλείσει. Προκαλείς προβλήματα στον εαυτό σου.

Άκουσα για μια περίπτωση όπου μέλη δύο ομάδων του ευαγγελίου συνάντησαν έναν δυνητικό αποδέκτη του ευαγγελίου. Στη συνέχεια, διαφώνησαν μεταξύ τους, ισχυριζόμενος ο καθένας τους ότι αυτός ήταν ο πρώτος που ήρθε σε επαφή με αυτό το άτομο. Ποιος ο λόγος να τσακώνονται γι’ αυτό; Πρόκειται για θέμα άγνοιας; Είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνεται. Ποιο είναι λοιπόν το σωστό που πρέπει να κάνει κανείς; Όλοι πρέπει να συζητούν το θέμα από κοινού. Δεν έχει σημασία ποιος ήταν ο πρώτος που ήρθε σε επαφή. Όταν διαπιστώσετε ότι έχετε έρθει σε επαφή με το ίδιο άτομο, διαδώστε το ευαγγέλιο μαζί, μοιράστε το έργο και εργαστείτε μαζί. Αν αρχικά σχεδιάζατε να περάσετε δύο μήνες για να μεταδώσετε το ευαγγέλιο σ’ αυτό το άτομο, προσπαθήστε να το κάνετε σε έναν μόνο μήνα, αφού έχετε περισσότερους ανθρώπους. Στη συνέχεια, θα πρέπει όλοι να συναναστραφούν πάνω στα προβλήματα και τις δυσκολίες του δυνητικού αποδέκτη του ευαγγελίου, πάνω στις πτυχές της αλήθειας που πρέπει να αναζητηθούν για να λυθούν αυτά τα ζητήματα, πάνω στον τρόπο με τον οποίο οι δύο ομάδες θα πρέπει να συντονιστούν κ.ο.κ. Ποιος είναι ο σκοπός της πράξης αυτής; Είναι να κερδίσετε αυτό το άτομο και να εκπληρώσετε το καθήκον σας. Όταν όλοι έχουν ομοψυχία, συναναστρέφονται μαζί και κατευθύνουν όλες τις προσπάθειές τους στον ίδιο στόχο, το Άγιο Πνεύμα θα τους διαφωτίσει και θα τους καθοδηγήσει. Όταν είναι ενωμένοι, οι άνθρωποι μπορούν εύκολα να επιτύχουν πράγματα και θα λάβουν τις ευλογίες και την καθοδήγηση του Θεού. Ωστόσο, αν δεν ενεργείς με αυτόν τον τρόπο, αν διαρκώς ανταγωνίζεσαι τους άλλους, αν διοικείς πάντα τη δική σου επιχείρηση, αν τραβάς πάντα μια ξεκάθαρη γραμμή μεταξύ του εαυτού σου και των άλλων, και αν ενδιαφέρεσαι μόνο να κερδίσεις εσύ ο ίδιος τους ανθρώπους όταν διαδίδεις το ευαγγέλιο —εσύ κηρύττεις για σένα και εγώ θα κερδίσω τους ανθρώπους μόνος μου— μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου με ομοψυχία; Μερικές φορές, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν το καθήκον τους μόνοι τους, αλλά άλλες φορές όλοι πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά προκειμένου να επιτελέσουν σωστά το έργο της εκκλησίας. Αν ο καθένας ενεργεί μόνος του και δεν συνεργάζεται αρμονικά, αυτό θα χαλάσει το έργο της εκκλησίας. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό; Όλοι είναι υπεύθυνοι, και ο κύριος υπεύθυνος φέρει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Μόλις χαλάσεις το έργο της εκκλησίας, όχι μόνο δεν κάνεις σωστά το καθήκον σου, αλλά διαπράττεις και μεγάλο κακό, προκαλώντας την αηδία και την αποστροφή του Θεού. Τότε έχεις μπει σε μπελάδες. Αν ο Θεός σε καταδικάσει ως κακό άνθρωπο ή ως αντίχριστο που παρεμβαίνει στο έργο της εκκλησίας, θα είναι ακόμη χειρότερα. Σίγουρα θα εκτεθείς και θα αποκλειστείς, ακόμη και θα δεχτείς τιμωρία. Αν εγκαταλείψεις το καθήκον σου, με τι ισοδυναμεί αυτό; Δεν θα έχεις καμία συμμετοχή στο έργο του Θεού και δεν θα λάβεις τη σωτηρία του Θεού. Θα ανήκεις στους άπιστους και η ζωή σου θα χάσει το νόημά της. Για ποιο λόγο ζεις σήμερα; Ποια αξία προσφέρεις στην ομάδα του ευαγγελίου; Πώς μπορείς να αντικατοπτρίσεις την αξία σου ως άτομο; Πρέπει να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου με προσγειωμένο τρόπο, να κάνεις καλά το καθήκον σου και να είσαι σε θέση να διαβεβαιώνεις τον Θεό λέγοντας: «Κέρδισα μερικούς ανθρώπους διαδίδοντας το ευαγγέλιο. Έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου. Παρόλο που δεν έχω παρά χαμηλή ποιότητα και δεν διαθέτω παρά ελάχιστη από την πραγματικότητα της αλήθειας, έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Έκανα το καθήκον μου χωρίς να πετάξω λευκή πετσέτα, να αναστατωθώ, να νιώσω αρνητικός και να χαλαρώσω ή να προσπαθήσω να κερδίσω φήμη ή κέρδος. Αντιθέτως, υπέφερα αρκετή ταπείνωση στο κήρυγμα του ευαγγελίου, υπέμεινα προσβολές και αποπομπές από θρησκευτικούς κύκλους και κοιμήθηκα στον δρόμο. Παρόλο που βίωσα αρνητικότητα και αδυναμία, δεν εγκατέλειψα το καθήκον μου, αλλά επέμεινα στη διάδοση του ευαγγελίου ανά πάσα στιγμή. Ευχαριστώ τον Θεό για την προστασία και την καθοδήγηση που μου έδωσε». Αυτό σημαίνει να εκπληρώνεις πραγματικά τις ευθύνες σου. Όταν έρθει η ημέρα, θα μπορέσεις να προσέλθεις ενώπιον του Θεού με τόσο καθαρή συνείδηση και να δώσεις λόγο για τον εαυτό σου. Ίσως να συνάντησες πολλούς δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου, αλλά δεν κέρδισες πολλούς ανθρώπους. Ωστόσο, κέρδισες όλους τους ανθρώπους που μπορούσες να κερδίσεις δίνοντας τον καλύτερό σου εαυτό, λαμβάνοντας υπόψη την ποιότητά σου και τις πράξεις σου. Σε αυτήν την περίπτωση, πώς θα σε αξιολογήσει ο Θεός; Έχεις εκτελέσει το καθήκον σου ικανοποιητικά. Προσπάθησες να κάνεις το καλύτερο δυνατό και το έκανες με όλη σου την καρδιά. Προκειμένου να διαδώσεις το ευαγγέλιο σε κάποιον, έχεις εργαστεί σκληρά για να εξοπλιστείς με την αλήθεια του οράματος καθώς και για να εξοικειωθείς με τα σχετικά εδάφια της Βίβλου. Απομνημόνευσες ό,τι χρειαζόταν να απομνημονεύσεις και έγραψες ό,τι δεν μπορούσες να απομνημονεύσεις. Όταν διέδιδες το ευαγγέλιο, όποιον κι αν συναντούσες και ό,τι ερωτήσεις κι αν σου έκαναν, ήσουν σε θέση να δώσεις μια λύση. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο σου για τη διάδοση του ευαγγελίου γινόταν όλο και πιο αποτελεσματικό, και κατάφερες να κερδίσεις περισσότερους ανθρώπους. Προκειμένου να κερδίσεις περισσότερους ανθρώπους κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, προκειμένου να εκτελέσεις καλά αυτό το καθήκον και να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου, ξεπέρασες πολλές δυσκολίες που υπήρχαν μέσα σου, συμπεριλαμβανομένων των ελλείψεων, των αδυναμιών και των αρνητικών συναισθημάτων σου. Όλα αυτά τα νίκησες και αφιέρωσες πολύ χρόνο σε αυτό το καθήκον. Είναι απαραίτητο να ξεπεράσεις τέτοιες δυσκολίες προκειμένου να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου; (Ναι.) Επιπλέον, προκειμένου να οδηγήσεις εκείνους που ερευνούν την αληθινή οδό στο να ακούσουν τη φωνή του Θεού, να κατανοήσουν και να γνωρίσουν το έργο του Θεού, και να αποδεχτούν την αληθινή οδό, πρέπει να κατανοήσεις μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας, ώστε να μπορέσεις να μαρτυρήσεις καλύτερα για το έργο του Θεού. Ανεξάρτητα από το πόσο βαθιά ή επιφανειακή είναι η συναναστροφή σου πάνω στην αλήθεια, θα πρέπει να έχεις αγάπη και υπομονή. Ίσως οι ακροατές σου να σε γελοιοποιήσουν, να σε προσβάλουν, να σε απορρίψουν ή να μη σε καταλάβουν —δεν έχει σημασία. Μπορείς να το αντιμετωπίσεις αυτό σωστά και να υπομείνεις καρτερικά τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια μαζί τους. Έχεις επενδύσει μεγάλη προσπάθεια και έχεις πληρώσει υψηλό τίμημα γι’ αυτόν τον σκοπό. Ως εκ τούτου, έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου. Κάνοντας το καθήκον σου με αυτόν τον τρόπο, το κάνεις ικανοποιητικά.

Μερικοί απ’ αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο, όταν συναντούν έναν δυνητικό αποδέκτη του ευαγγελίου που είναι αλαζόνας λόγω του πλούτου και της κοινωνικής θέσης της οικογένειάς του, αισθάνονται πάντα μειονεκτικά και άβολα όταν στέκονται μπροστά σε αυτό το άτομο. Θα επηρεάσει αυτή η δυσφορία την εκτέλεση του καθήκοντός σου; Αν σε επηρεάζει τόσο, ώστε να μην είσαι σε θέση να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου και να μη μπορείς να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου, τότε δεν εκτελείς το καθήκον σου. Αν επηρεάζει μόνο την ψυχική σου κατάσταση —κάνοντάς σε δυστυχισμένο και αμήχανο— αλλά δεν εγκαταλείπεις το καθήκον σου ή δεν ξεχνάς τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου, έτσι ώστε, στο τέλος, να ολοκληρώσεις το έργο σου και να το κάνεις καλά, τότε έχεις πραγματικά εκπληρώσει το καθήκον σου. Είναι αυτή η αλήθεια; (Ναι.) Αυτή είναι η αλήθεια και όλοι πρέπει να την αποδεχτούν. Είναι αυτή μια κατάσταση στην οποία μπορεί να βρεθείς; Για παράδειγμα, κάποιοι αποδέκτες του ευαγγελίου μπορεί να σε περιφρονούν επειδή κατάγεσαι από την επαρχία. Μπορεί ακόμη και να σε μειώνουν. Πώς θα το αντιμετωπίσεις αυτό; Θα πεις: «Εγώ γεννήθηκα σε συνθήκες φτώχειας στην επαρχία, ενώ εσύ γεννήθηκες σε μια προνομιούχο ζωή στην πόλη. Αυτό το όρισε ο Θεός. Ωστόσο, ο Θεός είναι φιλάνθρωπος ανεξάρτητα από το πού γεννηθήκαμε. Ζούμε σε αυτήν την εποχή και είμαστε όλοι ευλογημένοι που προλαβαίνουμε το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες». Αυτά τα λόγια είναι η αλήθεια, όχι μια προσπάθεια να κερδίσεις την εύνοιά τους. Θα σου πουν: «Τότε εσύ δεν είσαι τόσο ευλογημένος όσο εμείς. Εμείς απολαμβάνουμε αυτόν τον κόσμο και τον επόμενο, αλλά εσύ μπορείς να απολαύσεις μόνο την επόμενη ζωή. Επομένως, εμείς απολαμβάνουμε περισσότερο από εσάς». Εσύ θα πεις: «Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της χάρης του Θεού». Καθώς δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, είναι απαραίτητο να διαφωνήσεις μαζί τους; Αν δεν εκτιμάς τέτοια πράγματα, δεν θα διαφωνήσεις μαζί τους. Κατά βάθος, θα πρέπει να καταλάβεις ξεκάθαρα ότι «έχω ένα καθήκον στην καρδιά μου, ένα φορτίο στους ώμους μου, μια αποστολή και μια υποχρέωση. Δεν θα διαφωνήσω μαζί τους γι’ αυτό. Όταν έρθει η ημέρα που θα πιστέψουν και θα επιστρέψουν στον οίκο του Θεού, όταν θα έχουν ακούσει περισσότερα κηρύγματα και θα έχουν καταλάβει κάποιο μέρος της αλήθειας, θα σκεφτούν τη σημερινή τους συμπεριφορά και πράξεις, και θα ντραπούν». Αν το σκεφτείς με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου θα ανοίξει. Αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αν τους κερδίσεις πραγματικά και αυτοί επιδιώξουν πραγματικά την αλήθεια, τότε, αφού πιστέψουν για τρία ή πέντε χρόνια, θα αναγνωρίσουν ότι ήταν ανάρμοστο, απάνθρωπο και ασυμβίβαστο με την αλήθεια να σου φέρονται όπως σου φέρθηκαν όταν σε πρωτογνώρισαν. Τότε, θα πρέπει να σου ζητήσουν συγγνώμη την επόμενη φορά που θα σε δουν. Κατά τη διάρκεια της διάδοσης του ευαγγελίου, θα συναντήσεις συχνά τέτοιου είδους καταστάσεις. Όταν συμβαίνει αυτό, πώς το αντιμετωπίζω; Δεν δίνω μεγάλη σημασία σε τέτοια πράγματα. Δεν είναι κάτι το σπουδαίο. Αν δεν το θεωρήσεις μεγάλη υπόθεση, τότε τα λόγια τους δεν θα σε ενοχλήσουν. Αυτό σημαίνει να έχεις ανάστημα. Αν καταλαβαίνεις την αλήθεια και διαθέτεις την πραγματικότητα της αλήθειας, θα είσαι σε θέση να διακρίνεις πολλά ρητά ή πρακτικές που υποτίθεται ότι κάνουν κακό στους ανθρώπους. Θα είσαι σε θέση να τις διαλύσεις. Ωστόσο, αν δεν μπορείς να διακρίνεις αυτά τα πράγματα, θα θυμάσαι τέτοια λόγια και πράξεις για μια ζωή και, με ένα κλείσιμο του ματιού, μια λέξη ή μια χειρονομία, ο καθένας μπορεί να σε τραυματίσει. Πόσο σοβαροί είναι αυτοί οι τραυματισμοί; Θα αφήσουν σημάδι στην καρδιά σου. Όταν βλέπεις πλούσιους ανθρώπους, ανθρώπους με υψηλότερη θέση από σένα ή ανθρώπους σαν αυτούς που κάποτε σε περιφρονούσαν και σου επιτίθονταν, θα φοβάσαι και θα δειλιάζεις. Πώς μπορείς να απαλλαγείς από αυτήν τη δειλία; Θα πρέπει να διακρίνεις την ουσία τους. Όσο σπουδαίοι κι αν είναι, όποια θέση ή κύρος κι αν κατέχουν, δεν είναι παρά διεφθαρμένοι άνθρωποι. Δεν έχουν τίποτα το ιδιαίτερο πάνω τους. Αν το δεις αυτό, η καρδιά σου δεν θα περιορίζεται πια. Στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου, σίγουρα θα αντιμετωπίσεις αυτά τα προβλήματα. Είναι όλα κοινά προβλήματα. Κάποιοι άνθρωποι δεν θα σε καταλάβουν ή θα είναι προκατειλημμένοι εναντίον σου, ή ακόμη και θα λένε υπαινικτικά και έμμεσα άσχημα πράγματα για να σε γελοιοποιήσουν. Κάποιοι άνθρωποι θα πουν ότι κηρύττεις το ευαγγέλιο για να βγάλεις χρήματα, να επιδιώξεις κέρδος ή να βρεις τον έρωτα. Πώς θα χειριζόσουν τέτοιες καταστάσεις; Θα έπρεπε να διαφωνήσεις με τέτοιους ανθρώπους; Ειδικά όταν ένας δυνητικός αποδέκτης του ευαγγελίου προέρχεται από οικογένεια με χρήματα, τι θα πρέπει να κάνεις αν φας ένα γεύμα στο σπίτι του και δεις αυτό το βλέμμα στο πρόσωπό του; Αν, για να διατηρήσεις την αξιοπρέπειά σου, δεν τρως στο σπίτι του, μπορείς να συνεχίσεις να κηρύττεις το ευαγγέλιο με άδειο στομάχι; «Σήμερα μπορώ να φάω στο σπίτι του και να του διαδώσω το ευαγγέλιο. Μπορεί να δεχτεί αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο. Αυτή είναι η καλή του τύχη». Στην πραγματικότητα, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Αυτή είναι η καλή του τύχη. Εκείνος δεν το συνειδητοποιεί, αλλά εσύ πρέπει να το ξέρεις αυτό μέσα σου. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, κάποιος θα συναντήσει συχνά τέτοιου είδους γελοιοποίηση, κοροϊδίες, γκριμάτσες και συκοφαντίες, ή μπορεί να βρεθεί ακόμη και σε επικίνδυνες καταστάσεις. Κάποιους αδελφούς και αδελφές, για παράδειγμα τους καταγγέλλουν ή τους απάγουν κακοί άνθρωποι, ενώ για άλλους καλούν την αστυνομία, η οποία τους παραδίδει στην κυβέρνηση. Κάποιοι μπορεί να συλληφθούν και να φυλακιστούν, ενώ άλλους μπορεί να τους ξυλοκοπήσουν μέχρι θανάτου. Όλα αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν. Τώρα όμως που γνωρίζουμε αυτά τα πράγματα, θα πρέπει ν’ αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου; (Όχι.) Η διάδοση του ευαγγελίου είναι καθήκον και υποχρέωση όλων. Ανά πάσα στιγμή, ανεξάρτητα από το τι ακούμε ή βλέπουμε, από το τι είδους μεταχείρισης τυγχάνουμε, πρέπει πάντοτε να ανταποκρινόμαστε στην ευθύνη αυτή της διάδοσης του ευαγγελίου. Δεν μπορούμε, σε καμία περίπτωση, να εγκαταλείψουμε αυτό το καθήκον λόγω αρνητικότητας ή αδυναμίας. Το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου δεν είναι εύκολο· αντιθέτως, ενέχει πολλούς κινδύνους. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, δεν θα έλθετε αντιμέτωποι με αγγέλους, εξωγήινους ή ρομπότ. Θα έλθετε αντιμέτωποι μόνο με την κακή και διεφθαρμένη ανθρωπότητα, ζωντανούς δαίμονες, θηρία —αποτελούν όλα ανθρώπους που επιβιώνουν σε αυτόν τον μοχθηρό τόπο, σε αυτόν τον κακό κόσμο, που έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά και αντιστέκονται στον Θεό. Ως εκ τούτου, κατά τη διαδικασία διάδοσης του ευαγγελίου, υπάρχουν σίγουρα κάθε λογής κίνδυνοι, για να μη μιλήσουμε για μικροπρεπείς συκοφαντίες, χλευασμούς και παρεξηγήσεις, που είναι σύνηθες φαινόμενο. Εάν πραγματικά θεωρείς τη διάδοση του ευαγγελίου ευθύνη, υποχρέωση και καθήκον σου, τότε θα είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις σωστά αυτά τα πράγματα, και μάλιστα να τα χειριστείς σωστά. Δεν θα εγκαταλείψεις την ευθύνη και την υποχρέωσή σου, ούτε θα παρεκκλίνεις από την αρχική σου πρόθεση να διαδώσεις το ευαγγέλιο και να μαρτυρήσεις για τον Θεό εξαιτίας αυτών των πραγμάτων, και δεν θα αποποιηθείς ποτέ αυτήν την ευθύνη, επειδή αυτό είναι το καθήκον σου. Πώς θα πρέπει να γίνεται αντιληπτό αυτό το καθήκον; Είναι η αξία και η πρωταρχική ευθύνη της ανθρώπινης ζωής. Αξία της ανθρώπινης ζωής είναι η διάδοση της χαρμόσυνης είδησης του έργου του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, καθώς και του ευαγγελίου του έργου του Θεού.

Σήμερα, συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια της εκπλήρωσης του καθήκοντος της διάδοσης του ευαγγελίου. Έχετε κερδίσει κάτι από αυτό; (Ναι.) Στο παρελθόν, η συναναστροφή μου σχετικά με την αλήθεια της διάδοσης του ευαγγελίου επικεντρωνόταν στο όραμα, δηλαδή συναναστρεφόμουν ρητά πάνω στην αλήθεια που σχετίζεται με το όραμα και δεν συζητούσα πολλά λεπτομερή ζητήματα όπως κάνω σήμερα. Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν κάτι για τη γενική σύνοψη της αλήθειας του οράματος, αλλά μπορεί να μην έχουν σαφή εικόνα για τα λεπτομερή μονοπάτια άσκησης και τις αρχές για συγκεκριμένα ζητήματα, σήμερα φέρνω αυτά τα συγκεκριμένα ζητήματα στη συναναστροφή μας. Μέσω της συναναστροφής πάνω σε ορισμένες περιπτώσεις και τη συμπεριφορά των ανθρώπων —ή τα σωστά και τα λάθος πράγματα που πρέπει να κάνει κάποιος όταν έρχεται αντιμέτωπος με αυτές τις καταστάσεις, τις απόψεις που έχουν οι άνθρωποι και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να εκπληρώσουν αυτήν την ευθύνη, αυτήν την υποχρέωση— μέσω της συναναστροφής πάνω σε όλα αυτά τα θέματα, θεωρείτε ότι η αλήθεια της διάδοσης του ευαγγελίου γίνεται πιο συγκεκριμένη και πιο εύκολο να εφαρμοστεί στην πραγματική ζωή; Πιστεύω ότι, αφότου ακούσετε αυτήν την πτυχή της αλήθειας, οι καρδιές σας θα λάβουν πολύ περισσότερο φως. Όταν βρίσκεστε αντιμέτωποι με κάποια συγκεκριμένα προβλήματα κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, θα επωφεληθείτε από αυτά τα λόγια, επειδή είναι πρακτικά και άπτονται των αρχών της αλήθειας. Δεν είναι κενά λόγια. Στην καθημερινή σας ζωή, όταν έρχεστε αντιμέτωποι με τέτοια ζητήματα που σχετίζονται με τη διάδοση του ευαγγελίου και ζείτε σε κάποιες λανθασμένες καταστάσεις ή όταν αντιμετωπίζετε κάποια προβλήματα στο έργο σας για τη διάδοση του ευαγγελίου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις αλήθειες για να λύσετε τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε; Εάν μπορείτε να λύσετε τέτοια προβλήματα, τότε τα σημερινά λόγια δεν έχουν ειπωθεί μάταια. Αν εξακολουθείτε να μη μπορείτε να λύσετε τέτοια προβλήματα ή αν ενεργείτε με τον δικό σας τρόπο, παίρνετε τις δικές σας αποφάσεις και επιμένετε σ’ αυτές, κάνετε ό,τι θέλετε, και ενεργείτε σκόπιμα και απερίσκεπτα χωρίς να λαμβάνετε υπόψη τα καθήκοντα και τις ευθύνες σας, τότε αυτές οι αλήθειες είναι απλώς κενά λόγια για σας και δεν χρησιμεύουν σε τίποτα. Δεν χρησιμεύουν σε τίποτα, όχι επειδή η αλήθεια δεν μπορεί να σε βοηθήσει, όχι επειδή η αλήθεια δεν έχει κανένα όφελος για σένα, αλλά επειδή δεν έχεις καθόλου αγάπη για την αλήθεια και δεν την κάνεις πράξη. Βλέπεις το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου απλώς ως χόμπι ή ως τρόπο να περνάς την ώρα σου. Αν προσεγγίζεις το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου με αυτήν την οπτική, τι θα συμβεί; Θα μπορέσεις να εκπληρώσεις το καθήκον σου με ικανοποιητικό τρόπο; (Όχι.) Αν σου φαίνεται λίγο μακρινό το να μιλάς για την εκπλήρωση του καθήκοντός σου με ικανοποιητικό τρόπο, τότε άσε Με πρώτα να σε ρωτήσω το εξής: Αν προσεγγίζεις το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου με αυτήν την οπτική, μπορείς να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού; (Όχι.) Αυτό θα πρέπει να καταστεί σαφές στην καρδιά όλων σας. Όταν προσεγγίζεις αυτό το καθήκον με τέτοιου είδους οπτική και στάση, θα νιώθεις την καρδιά σου ασταθή. Θα νομίζεις ότι η στάση σου δεν είναι όπως θα ήθελε ο Θεός. Αν ενεργείς με αυτόν τον τρόπο, ακόμη κι αν κερδίζεις κάποιους ανθρώπους και φαίνεται ότι εξωτερικά κάνεις καλές πράξεις, οι προθέσεις και τα κίνητρά σου για την εκτέλεση του καθήκοντός σου είναι αντίθετα με τις αρχές της αλήθειας. Είσαι ακριβώς σαν εκείνους τους θρησκευόμενους ανθρώπους που διαδίδουν το ευαγγέλιο για να αποκτήσουν ευλογίες και να κάνουν συμφωνίες με τον Θεό. Μια τέτοια πρόθεση και πηγή κινήτρων είναι λανθασμένη. Όταν εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι εκτελούν τα καθήκοντά τους, ο Θεός κρίνει τις προθέσεις και τα κίνητρα των ανθρώπων. Ο Θεός εξετάζει τις στάσεις και τις νοοτροπίες με τις οποίες οι άνθρωποι προσεγγίζουν τα καθήκοντά τους. Με βάση αυτό, ο Θεός εργάζεται για να καθάρει τους ανθρώπους από τη διαφθορά και να τους σώσει, ώστε να ξεφύγουν από την αμαρτία. Επομένως, με όποιον τρόπο κι αν διαδίδεις το ευαγγέλιο, θα πρέπει να δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Ό,τι είδους άνθρωπος κι αν είσαι, όποιας ποιότητας κι αν είσαι, ό,τι είδους καθήκον κι αν έχεις εκπληρώσει και όποιο κι αν ήταν το καθήκον σου πριν ενταχθείς στις τάξεις εκείνων που διαδίδουν το ευαγγέλιο, θα πρέπει να τηρείς αυτές τις αρχές της αλήθειας της διάδοσης του ευαγγελίου, θα πρέπει να βλέπεις τη διάδοση του ευαγγελίου ως καθήκον και ευθύνη σου, και να την επωμίζεσαι.

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες που δεν μπορούν να κάνουν πρακτικό έργο ή να επιλύσουν πρακτικά προβλήματα αντικαθίστανται και τους ανατίθεται η διάδοση του ευαγγελίου ως μέλη της ομάδας του ευαγγελίου. Μπορεί να λένε σε όλους όσους συναντούν: «Ήμουν επικεφαλής. Με έστειλαν στην ομάδα του ευαγγελίου για να διαδώσω το ευαγγέλιο, επειδή δεν έκανα καλή δουλειά. Ίσως ο Θεός με βάζει να διαδώσω το ευαγγέλιο για να με χαλιναγωγήσει για ένα διάστημα, να με εξοπλίσει με την αλήθεια και να με εκπαιδεύσει. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να καταβάλω τόσο μεγάλη προσπάθεια για τη διάδοση του ευαγγελίου. Ό,τι κι αν κάνω αρκεί. Εξάλλου, είμαι κατάλληλος για επικεφαλής. Μόλις μεγαλώσω σε ανάστημα, πρέπει να γίνω επικεφαλής. Καθώς είμαι τόσο καλής ποιότητας, θα ήταν σπατάλη ταλέντου να μη γίνω επικεφαλής. Αυτήν τη στιγμή, η εκκλησία έχει έλλειψη επικεφαλής και εργατών!» Τα λόγια του υποδηλώνουν ότι ο οίκος του Θεού δεν μπορεί να τα καταφέρει χωρίς αυτόν ως επικεφαλής. Τον έβαλαν να διαδώσει το ευαγγέλιο μόνο και μόνο για να λάβει την ευκαιρία να ασκηθεί, να εξοπλιστεί με την αλήθεια και να τον βάλουν να κάνει κάποιο έργο στη βάση ως μέρος της καλλιέργειας και της εκπαίδευσής του. Ως εκ τούτου, θεωρεί το καθήκον του να διαδίδει το ευαγγέλιο ως κάτι προσωρινό, το κάνει μόνο και μόνο για να γεμίσει το βιογραφικό του, να περάσει καλά και να διευρύνει τους ορίζοντές του. Νομίζει ότι, αν επιτύχει αποτελέσματα στη διάδοση του ευαγγελίου, αν κατανοήσει την αλήθεια και αν είναι σε θέση να κάνει κάποιο έργο, θα προαχθεί για να υπηρετήσει ως επικεφαλής ή εργάτης. Αν υιοθετήσει αυτήν τη νοοτροπία απέναντι στην εκπλήρωση του καθήκοντός του να διαδίδει το ευαγγέλιο, μπορεί να επιτύχει αληθινή μετάνοια; Δεν έχει κάνει αυτοκριτική και δεν έχει γνωρίσει τον εαυτό του. Δεν έχει καμία αυτογνωσία. Έχουν πρόβλημα αυτοί οι άνθρωποι; Δεν αντιλαμβάνονται σωστά τη διάδοση του ευαγγελίου. Εκτιμούν υπερβολικά τον εαυτό τους· στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζουν καθόλου τον εαυτό τους! Δεν έχουν καθόλου επίγνωση του τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα, αυτό έχει συμβεί επειδή δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, ενώ στερούνται εντελώς κάθε κατανόησης. Επιφανειακά, έχουν ευφράδεια, τους αρέσει να χειρίζονται υποθέσεις και φαίνεται ότι έχουν κάποια ποιότητα, αλλά όταν υπηρετούν ως επικεφαλής και εργάτες, ο χαρακτήρας και η ποιότητά τους τους καθιστούν ακατάλληλους. Δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα πρότυπα και τα κριτήρια για να είναι επικεφαλής και εργάτες, γι’ αυτό και αποκλείονται. Δεν βλέπουν ότι είναι άχρηστοι, αλλά αντιθέτως καυχιούνται ξεδιάντροπα και κομπάζουν. Παρόλο που κάποιοι δεν θα το πουν ποτέ, κατά την προσωπική τους εκτίμηση πιστεύουν ότι μόνο σε όσους δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο ανατίθεται η διάδοση του ευαγγελίου. Μέσα τους, διαχωρίζουν όλα τα καθήκοντα στον οίκο του Θεού σε υψηλά, μεσαία και χαμηλά. Θεωρούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου ως το πιο χαμηλό από όλα τα καθήκοντα στον οίκο του Θεού. Όποιος κάνει λάθος ή δεν εκπληρώνει ικανοποιητικά το καθήκον του, στέλνεται να διαδώσει το ευαγγέλιο. Έτσι αντιλαμβάνονται αυτοί οι άνθρωποι αυτό το καθήκον. Υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ αυτής της κατανόησης και του να θεωρεί κανείς τη διάδοση του ευαγγελίου ως ευθύνη και υποχρέωση που πρέπει να εκπληρώσει στη ζωή του; Αν κάποιος το αντιλαμβάνεται έτσι, μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του; (Όχι.) Πού έχει κάνει λάθος; Θεωρεί τη μεγαλύτερη ευθύνη ενός ατόμου και την υποχρέωση που πρέπει να εκπληρώσει στη ζωή του —το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου— ως το πιο ταπεινό έργο. Δεν το εκλαμβάνει ως δική του ευθύνη και υποχρέωση, και δεν το αντιλαμβάνεται ως καθήκον. Όσο κι αν ο οίκος του Θεού συναναστρέφεται πάνω στην αναγκαιότητα της πιστής εκτέλεσης του καθήκοντος και στο ότι η διάδοση του ευαγγελίου είναι ένα από αυτά τα καθήκοντα, δεν αναγνωρίζει ότι αυτό ισχύει. Μέσα του πιστεύει ότι στον οίκο του Θεού βρίσκονται στην κορυφή τα διάφορα επίπεδα επικεφαλής, εργατών και υπευθύνων. Έχουν απόλυτη εξουσία, και τελικά θα λάβουν μεγάλες ανταμοιβές και θα οδηγηθούν από τον Θεό στην τελείωση. Οι ακόλουθοι που βρίσκονται κάτω από αυτούς είναι απλώς στρατιώτες, ειδικά οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο, οι οποίοι πάντοτε αλληλεπιδρούν με ανθρώπους εκτός της εκκλησίας. Ανάμεσα σε όλες τις δουλειές, η δουλειά τους μπορεί να είναι η πιο δύσκολη και η πιο εξαντλητική. Στο τέλος, δεν μπορείς να πεις με βεβαιότητα αν αυτοί οι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην τελείωση. Φταίνε αυτοί που αντιλαμβάνονται το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου με αυτόν τον τρόπο; Υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν αυτήν την ιερή ευθύνη και υποχρέωση της διάδοσης του ευαγγελίου ως την πιο ταπεινή αγγαρεία και την τοποθετούν στο χαμηλότερο σκαλί μιας ιεραρχίας τάξεων και βαθμίδων; Περιφρονούν αυτό το καθήκον και περιφρονούν επίσης εκείνους που το εκτελούν. Ποια άποψη έχουν, επομένως, όταν εκτελούν αυτό το καθήκον; (Το θεωρούν προσωρινό.) Τίποτα άλλο; Όταν κερδίζουν κάποιον, δεν το σκέφτονται ιδιαίτερα, και όταν αποτυγχάνουν να κερδίσουν κάποιον, δεν τους ενδιαφέρει. Δεν θεωρούν τη διάδοση του ευαγγελίου ως μέρος του δικού τους έργου και δεν καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να εκτελέσουν καλά αυτό το καθήκον. Μέσα τους, υποτιμούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου, οπότε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του έργου τους για τη διάδοση του ευαγγελίου; Μπορούν να εξοπλιστούν με όλες τις πτυχές της αλήθειας, προκειμένου να εκπληρώσουν το καθήκον τους για τη διάδοση του ευαγγελίου; Προκειμένου να κερδίσουν περισσότερους ανθρώπους, αποστηθίζουν αποσπάσματα από τον λόγο του Θεού και εδάφια της Βίβλου, και εξοικειώνονται με ποικίλες βιωματικές μαρτυρίες, ώστε να μπορούν να επιλύουν τα διάφορα προβλήματα που συναντούν κατά τη διάδοση του ευαγγελίου; (Όχι.) Αν κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, άνθρωποι που έχουν παράλογη κατανόηση και έχουν πολλές αντιλήψεις τούς κάνουν δύσκολες ερωτήσεις, πώς θα τις αντιμετωπίσουν; (Θα τους εγκαταλείψουν.) Αυτό είναι ένα είδος στάσης. Θα παραπονεθούν στον Θεό, λέγοντας: «Γιατί έπρεπε να συναντήσω ένα τόσο γελοίο άτομο χωρίς καμία πνευματική κατανόηση κατά τη διάδοση του ευαγγελίου; Τι κακή τύχη!»; Δεν τρέφουν καθόλου αγάπη για τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου και ελπίζουν ότι ο Θεός δεν θα σώσει τέτοιου είδους άτομα. Όσον αφορά αυτό το θέμα, δεν προσεύχονται στον Θεό ούτε αναζητούν το θέλημα του Θεού, πόσο μάλλον δίνουν καμία σημασία στο θέλημα του Θεού. Επιλέγουν τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουν τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου σύμφωνα με τις προτιμήσεις της σάρκας, και όταν συναντούν ανθρώπους με πολλά προβλήματα και σοβαρές αντιλήψεις, τους εγκαταλείπουν. Επιλέγουν να διαδώσουν το ευαγγέλιο μόνο σε ανθρώπους με λίγες ή καθόλου αντιλήψεις και δεν θέλουν να πληρώσουν κανένα τίμημα. Κάθε φορά που κάτι είναι επιζήμιο για τη ματαιοδοξία ή την αξιοπρέπειά τους, ή για τη φήμη ή τη θέση τους, κάθε φορά που κάτι έρχεται σε αντίθεση με τις προτιμήσεις της σάρκας ή συγκρούεται με τις απολαύσεις της σάρκας, τι επιλέγουν να κάνουν; Επιλέγουν να παραιτηθούν, επιλέγουν να φύγουν, επιλέγουν να μην εκπληρώσουν αυτήν την ευθύνη, αλλά αντίθετα αρνούνται αυτήν την ευθύνη. Ταυτόχρονα, παραπονιούνται ενδόμυχα στον Θεό μέσα στην καρδιά τους: «Γιατί έπρεπε να συναντήσω ένα τόσο γελοίο άτομο με τόσες αντιλήψεις; Γιατί με ανάγκασαν να υποφέρω έτσι; Έχασα την υπόληψή μου, σπατάλησα την προσπάθειά μου και δεν κατάφερα να κερδίσω κανέναν». Ενδόμυχα, στις καρδιές τους επικρατεί δυσαρέσκεια προς τον Θεό. Ως εκ τούτου, δεν είναι πρόθυμοι να δεχτούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου και δεν είναι πρόθυμοι ούτε να εκπληρώσουν την ευθύνη της διάδοσης του ευαγγελίου· αν έχουν τέτοια στάση απέναντι στο καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου, τότε δεν απέχουν πολύ από το να αποκλειστούν.

Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, πολλοί από αυτούς που διαδίδουν το ευαγγέλιο αντιμετωπίζουν το έργο τους με επιπόλαιη και αδιάφορη στάση. Δεν αλλάζουν ποτέ. Ποτέ δεν το αντιμετωπίζουν με στάση επιμελούς προσοχής, σύνεσης και φόβου του Θεού. Αντιθέτως, σκέφτονται: «Εν πάση περιπτώσει, δεν έχω τίποτε σημαντικό να κάνω, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Η ομάδα του ευαγγελίου μοιάζει διασκεδαστική, οπότε θα συμμετάσχω». Στη συνέχεια, ακολουθούν και διαδίδουν το ευαγγέλιο. Στην πραγματικότητα, η συμβολή τους σε αυτήν τη διαδικασία είναι πολύ περιορισμένη. Απλώς αφιερώνουν λίγο χρόνο και ταξιδεύουν λίγο, αλλά δεν πληρώνουν κάποιο πραγματικό τίμημα. Πάντα κηρύττουν το ευαγγέλιο σύμφωνα με τις προτιμήσεις της σάρκας τους και τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Ποτέ δεν ακολουθούν στο ελάχιστο τις αρχές της αλήθειας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τους αρέσει να κηρύττουν στους πλούσιους και στους ανθρώπους με χρήματα, αλλά όχι στους φτωχούς. Τους αρέσει να κηρύττουν σε όμορφους ανθρώπους, αλλά όχι σε ανθρώπους με απλή εμφάνιση. Τους αρέσει να κηρύττουν σε ανθρώπους με τους οποίους τα πάνε καλά, αλλά όχι σε ανθρώπους με τους οποίους δεν τα πάνε καλά. Τους αρέσει να κηρύττουν σε ανθρώπους που έχουν λίγες αντιλήψεις, αλλά όχι σε εκείνους που έχουν πολλές αντιλήψεις. Τους αρέσει να κηρύττουν σε ανθρώπους στους οποίους είναι εύκολο να μεταδοθεί το ευαγγέλιο, σε ανθρώπους που θα δεχτούν το ευαγγέλιο χωρίς να χρειαστεί να ακούσουν πολλά λόγια. Δεν θέλουν να κηρύττουν σε ανθρώπους όταν αυτό προϋποθέτει πολλές κουραστικές συζητήσεις. Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, ας πούμε ότι μια γυναίκα, καθώς διαδίδει το ευαγγέλιο, συναντά έναν άνδρα που προέρχεται από εύπορη οικογένεια, που έχει σπίτι και αυτοκίνητο, που οι γονείς του έχουν καλές δουλειές, που είναι μοναχογιός και που έχει καλή εμφάνιση. Πιστεύει ότι αν μπορούσε να τον παντρευτεί, θα μπορούσε να ζήσει μια πλούσια ζωή, οπότε θέλει να κηρύξει το ευαγγέλιο σ’ αυτόν τον άνδρα, σκεπτόμενη ότι θα ήταν υπέροχο εκείνος να το δεχτεί. Κάποιοι άλλοι προσπαθούν να τη σταματήσουν, λέγοντάς της ότι αυτό το άτομο δεν αναζητά την αλήθεια, δεν είναι κάποιος στον οποίο μπορεί να κηρύξει κανείς, αλλά εκείνη λέει: «Αν συναναστραφούμε περισσότερο πάνω στην αλήθεια, είναι πιθανό να την αποδεχτεί. Αν δεν μεταφέρουμε το ευαγγέλιο σε ένα τόσο καλό άτομο και δεν το σώσουμε, δεν θα ήταν αυτό ενάντια στο θέλημα του Θεού;» Στην πραγματικότητα, έχει τον δικό της σκοπό. Δεν προσπαθεί να κερδίσει αυτό το άτομο για να το φέρει ενώπιον του Θεού, αλλά θέλει να διαφημιστεί και να του πουλήσει τον εαυτό της. Μετά από πολύ μάρκετινγκ, τελικά παίρνει αυτό που θέλει, και είναι σε θέση να δημιουργήσει μια σχέση μαζί του για τους δικούς της σκοπούς. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Σε όλα όσα κάνει, έχει τα δικά της κίνητρα, τα οποία παραβιάζουν τις αρχές της αλήθειας. Στο τέλος, χρησιμοποιεί διάφορα μέσα για να του «μεταδώσει» το ευαγγέλιο, και μάλιστα τον παντρεύεται, λέγοντας: «Το μεγαλύτερο επίτευγμα στο έργο μου για τη διάδοση του ευαγγελίου ήταν να βρω μια τόσο αδελφή ψυχή. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχθώ από τον Θεό. Ο γάμος έχει οριστεί από τον Θεό. Ήταν εξ ολοκλήρου από τη διευθέτηση του Θεού το ότι γνώρισα και παντρεύτηκα αυτό το άτομο. Πρόκειται για την εύνοια και την ευλογία του Θεού». Συνεχίζει να δημιουργεί μια μικρή οικογένεια και να ζει μια ευτυχισμένη ζωή —είναι ακόμη σε θέση να διαδώσει το ευαγγέλιο; (Όχι.) Μετά από ένα ή δύο χρόνια, πηγαίνει περιστασιακά να διαδώσει το ευαγγέλιο όταν αισθάνεται καλά, αλλά περνάει τον περισσότερο χρόνο της στην οικογενειακή ζωή και η καρδιά της γίνεται όλο και πιο άδεια. Τελικά, συνειδητοποιεί ότι η οικογενειακή ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από κατσαρόλες και τηγάνια, φαγητό, ποτό, παιχνίδι και φασαρία. Θεωρεί ότι όλα αυτά δεν έχουν νόημα. Αναπολώντας το παρελθόν, αναλογίζεται και σκέφτεται: «Η πίστη στον Θεό— αυτό έχει ακόμα νόημα. Ας γυρίσω πίσω και ας ασχοληθώ ξανά με την πίστη, και ας συνεχίσω να διαδίδω το ευαγγέλιο!» Στο τέλος, μιλάει για τις εμπειρίες της με μεγαλοπρεπή τρόπο, λέγοντας: «Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό, οπότε δεν μπορεί να εγκαταλείψει τον Θεό. Χωρίς τον Θεό, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Όπως ένα ψάρι χωρίς νερό πρέπει να πεθάνει, έτσι και ο άνθρωπος αν εγκαταλείψει τον Θεό, σίγουρα δεν θα έχει κανένα δρόμο για τη ζωή του. Γι’ αυτό επέστρεψα. Επειδή με κάλεσε ο Θεός». Τι απόλυτη ξεδιαντροπιά! Αφού επέστρεψε, απαιτεί να εκπληρώσει το καθήκον της, λέγοντας: «Όλα είναι κενά αν δεν κάνω το καθήκον μου. Όλοι πρέπει να κάνουν το καθήκον τους». Τα λόγια των ανθρώπων που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια και δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια αηδιάζουν όσους τα ακούνε. Λες ότι δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τον Θεό, οπότε γιατί δεν ρωτάς τον Θεό αν σε θέλει; Βρήκες σύντροφο κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου και στη συνέχεια άφησες το καθήκον σου και το έσκασες. Γιατί δεν προσευχήθηκες στον Θεό για να Τον ρωτήσεις αν συμφωνεί με αυτό και να μάθεις τη στάση Του; Εκπλήρωσες τα καθήκοντά σου; Εκπλήρωσες την αποστολή που σου ανέθεσε ο Θεός; Αντιμετώπισες τον Θεό ως Θεό; Αντιμετώπισες το καθήκον σου ως καθήκον σου; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα, η απάντηση είναι όχι. Τι είναι ο Θεός για σένα; Είναι απλώς ένας φίλος που συνάντησες στην άκρη του δρόμου. Τον χαιρετάς και αμέσως νομίζεις ότι είστε φίλοι. Αν εξυπηρετεί τα συμφέροντά σου, συνεχίζεις μαζί Του, αλλά αν δεν είναι προς όφελός σου, Τον αποχαιρετάς. Στη συνέχεια όμως, Τον σκέπτεσαι ξανά όταν Τον χρειάζεσαι. Τέτοιου είδους σχέσεις έχετε. Αν θεωρείς τον Θεό ως έναν φίλο που κάποτε γνώριζες, τι γνώμη θα έχει ο Θεός για σένα; Πώς θα σου φερθεί ο Θεός; Λυπάσαι, οι μέρες σου είναι άδειες, γι’ αυτό χρειάζεσαι τον Θεό. Γυρίζεις πίσω και θέλεις να εκτελέσεις το καθήκον σου. Θα σου δώσει ο Θεός τόσο άνετα ένα καθήκον; (Δεν θα το κάνει.) Γιατί όχι; Δεν το αξίζεις! Παρόλο που άνθρωποι σαν κι αυτούς μπορούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους αμέσως μόλις πιστέψουν στον Θεό, πριν ολοκληρώσουν τα καθήκοντά τους, θα εγκαταλείψουν τον Θεό χωρίς να προειδοποιήσουν, εγκαταλείποντας τις θέσεις τους και εγκαταλείποντας το έργο τους. Πώς το βλέπει αυτό ο Θεός; Ποια είναι η φύση αυτής της συμπεριφοράς; (Προδοσία.) Η προδοσία δεν είναι μικρή υπόθεση. Τέτοιοι άνθρωποι είναι λιποτάκτες! Πώς εκτελούν οι λιποτάκτες το καθήκον τους; Επιδιώκουν το δικό τους προσωπικό συμφέρον κάτω από το λάβαρο της εκτέλεσης του καθήκοντός τους. Καταστρώνουν σχέδια για να εξασφαλίσουν το δικό τους μέλλον και τα προς το ζην, ενώ παραβιάζουν την αρχική πρόθεση για την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Τελικά, στη μέση της εκτέλεσης του καθήκοντός τους, το σκάνε, γεγονός που τους καθιστά λιποτάκτες. Ένα τέτοιο άτομο δεν δαπανά τον εαυτό του για τον Θεό με ειλικρινή καρδιά. Αντιθέτως, έχει τις δικές του προσωπικές προθέσεις και σκοπούς, και προσπαθεί να εξαπατήσει τον Θεό, αποκαλύπτοντας τελικά το πραγματικό του πρόσωπο. Πρόκειται για ανθρώπους που προδίδουν τον Θεό; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν υπάρχει ελευθερία να έρχεσαι και να φεύγεις στον οίκο του Θεού;» Υπάρχει ελευθερία να έρχεται και να φεύγει κανείς, αυτό είναι αλήθεια, αλλά όταν εισέρχεται κανείς στον οίκο του Θεού, πρέπει να υποβάλλεται σε εξέταση. Είσαι ελεύθερος να φύγεις από τον οίκο του Θεού και κανείς δεν θα σταθεί εμπόδιο στον δρόμο σου. Ωστόσο, αν θέλεις να επιστρέψεις στον οίκο του Θεού, δεν είναι τόσο εύκολο. Πρέπει να εξεταστείς και να ελεγχθείς από τους επικεφαλής και τους εργάτες της εκκλησίας σε όλα τα επίπεδα, για να αποδείξεις ότι η μετάνοιά σου είναι αληθινή. Μόνο τότε θα γίνεις αποδεκτός. Άρα, είναι εύκολο να βγεις έξω, αλλά δύσκολο να επιστρέψεις μέσα. Έχω ακούσει ότι κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύτηκαν τόσο πολύ να διαδώσουν το ευαγγέλιο και υπέφεραν τόσο πολύ, που παράτησαν το φορτίο τους και το έβαλαν στα πόδια. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Ότι είναι λιποτάκτες. Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα όταν εργάζεται κανείς για τη διάδοση του ευαγγελίου; Όλοι όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο, ιδίως οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για σημαντικές θέσεις, έχουν σημαντικό ρόλο στα μάτια του Θεού. Αν διαδραματίζεις σημαντικό ρόλο στη διάδοση του ευαγγελίου και εγκαταλείπεις τη θέση σου χωρίς την άδεια του Θεού, δεν υπάρχει μεγαλύτερη παράβαση απ’ αυτήν. Δεν θεωρείται πράξη προδοσίας κατά του Θεού; (Ναι.) Πώς, λοιπόν, κατά την άποψή σας, θα πρέπει ο Θεός να μεταχειρίζεται τους λιποτάκτες; (Θα πρέπει να παραμεριστούν.) Το να παραμεριστείς σημαίνει να αγνοηθείς, να αφεθείς να κάνεις ό,τι θέλει. Αν οι άνθρωποι που παραμερίζονται νιώσουν μεταμέλεια, είναι πιθανό ο Θεός να δει ότι η στάση τους είναι σε επαρκή βαθμό στάση μεταμέλειας και να τους θέλει ακόμα πίσω. Αλλά απέναντι σ’ εκείνους που εγκαταλείπουν το καθήκον τους —και μόνο απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους— ο Θεός δεν έχει αυτήν τη στάση. Πώς μεταχειρίζεται ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; (Ο Θεός δεν τους σώζει. Ο Θεός τούς σιχαίνεται και τους απορρίπτει.) Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι που εκτελούν ένα σημαντικό καθήκον έχουν λάβει αποστολή από τον Θεό, και αν εγκαταλείψουν τη θέση τους, τότε, ανεξάρτητα από το πόσο καλά τα πήγαν πριν ή πόσο καλά θα τα πάνε μετά, για τον Θεό, είναι άνθρωποι που έχουν προδώσει τον Θεό, και δεν θα τους δοθεί ποτέ ξανά η ευκαιρία να εκτελέσουν καθήκον. Τι σημαίνει να μη σου δίνεται άλλη ευκαιρία; Αν πεις: «Είμαι πολύ μετανιωμένος. Οφείλω ένα χρέος στον Θεό. Δεν έπρεπε να είχα κάνει μια τέτοια επιλογή στην αρχή. Εκείνη την εποχή, μαγεύτηκα και παρασύρθηκα, και τώρα μετανιώνω γι’ αυτό. Παρακαλώ τον Θεό να μου δώσει άλλη μια ευκαιρία να εκτελέσω το καθήκον μου, ώστε να έχω την ευκαιρία να μετανοήσω για όσα έκανα με αξιοπρεπείς πράξεις και να επανορθώσω τα λάθη μου». Πώς θα αντιμετωπίσει ο Θεός αυτό το θέμα; Καθώς ο Θεός λέει ότι δεν έχεις καμία ευκαιρία, δεν θα σε προσέξει ποτέ ξανά. Αυτή είναι η στάση του Θεού απέναντι στους λιποτάκτες. Όταν αντιμετωπίζει ανθρώπους που διαπράττουν κοινές παραβάσεις, ο Θεός μπορεί να πει ότι επρόκειτο για μια στιγμιαία παράβαση ή ότι οφειλόταν σε ένα δυσμενές περιβάλλον, σε μικρό ανάστημα, σε έλλειψη κατανόησης της αλήθειας ή σε κάποιον άλλον τέτοιον λόγο. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Θεός μπορεί να τους δώσει την ευκαιρία να μετανοήσουν. Ωστόσο, στους λιποτάκτες και μόνο, ο Θεός δεν προσφέρει δεύτερη ευκαιρία. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Τι σημαίνει ότι ο Θεός δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία; Αν ήθελαν να εκπληρώσουν το καθήκον τους, ο Θεός δεν θα το επέτρεπε αυτό;» Μπορείς να εκτελέσεις το καθήκον σου, μπορείς να διαδώσεις το ευαγγέλιο, μπορείς επίσης να ακούσεις κηρύγματα και να ενταχθείς στην εκκλησία. Η εκκλησία δεν θα διαγράψει το όνομά σου από τους καταλόγους της, αλλά όσον αφορά τον Θεό, όπως κι αν εκτελείς το καθήκον σου και όπως κι αν μετανοείς, ο Θεός ούτε σε χρειάζεται ούτε σε εγκρίνει, παρόλο που Του προσφέρεις υπηρεσία. Αυτή είναι η στάση του Θεού. Είναι πιθανό κάποιοι άνθρωποι να μην καταλαβαίνουν αυτό το θέμα και να λένε: «Γιατί ο Θεός είναι τόσο άκαρδος και απόλυτος όταν αντιμετωπίζει αυτού του είδους τα άτομα;» Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να κατανοήσει αυτό το θέμα. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού. Αυτή είναι η στάση του Θεού. Μπορείς να σκεφτείς ό,τι θέλεις. Ο Θεός έχει τη δύναμη να αποφασίσει. Έχει τη δύναμη να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο και να χειριστεί το θέμα με αυτόν τον τρόπο. Τι μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος; Μπορούν οι άνθρωποι να διαμαρτυρηθούν; Ποιος σου είπε να μην ακολουθείς το σωστό μονοπάτι από την πρώτη στιγμή, να προδώσεις τον Θεό και να γίνεις λιποτάκτης; Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί από ένα άτομο μόνο, απαιτεί πολλούς ανθρώπους. Αν δεν μπορείς να κάνεις το καθήκον σου, ο Θεός θα επιλέξει κάποιον άλλον που μπορεί. Αν δεν συνεργάζεσαι και δεν εκπληρώνεις το καθήκον σου, αυτό αποδεικνύει ότι είσαι τυφλός. Αποδεικνύει ότι είσαι μπερδεμένος και ηλίθιος. Δεν ξέρεις ότι αυτό είναι μια ευλογία, οπότε δεν θα έχεις αυτήν την ευλογία. Πρέπει να φύγεις! Αν φύγεις, αλλά επιστρέψεις μετά από λίγο καιρό, θα σε θέλει ακόμα ο Θεός; Όχι, ο Θεός δεν ενδιαφέρεται. Αυτή είναι η στάση του Θεού απέναντι στους λιποτάκτες και μόνο στους λιποτάκτες. Κάποιοι άνθρωποι είπαν: «Αφού επιστρέψω και εκτελέσω το καθήκον μου, φωτίζομαι από το Άγιο Πνεύμα!» Όταν εκτελούσες για πρώτη φορά το καθήκον σου, έφυγες χωρίς άδεια, και το Άγιο Πνεύμα δεν σε εμπόδισε. Τώρα που επέστρεψες, μπορεί το Άγιο Πνεύμα να σε φωτίσει ακόμα; Μην μεγαλοποιείς τόσο πολύ τα συναισθήματά σου. Ο Θεός δεν θα κάνει τίποτα ενάντια στο θέλημά Του και όταν αντιμετωπίζει τους πάντες, έχει αρχές. Ποια προειδοποίηση υπάρχει εδώ για τους ανθρώπους; Πρέπει να επιμείνεις στο καθήκον σου, να κρατήσεις τη θέση σου και να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου. Μήπως η στάση του Θεού απέναντι σε τέτοιους λιποτάκτες είναι υπερβολικά ακραία; (Δεν είναι.) Γιατί λες ότι δεν είναι; Πώς καταλαβαίνεις ότι δεν είναι υπερβολικά ακραία; Όποιο κι αν είναι το καθήκον που εκπληρώνει ένα άτομο, στην τρέχουσα περίοδο, κάθε καθήκον που εκτελεί κάθε άτομο έχει σχέση με αυτό που έχει ορίσει ο Θεός; Είναι στενά συνδεδεμένα. Βλέποντάς το με αυτόν τον τρόπο, αν είσαι σε θέση να εκτελέσεις το καθήκον σου, αυτό σημαίνει ότι ο Θεός έχει κάνει πολύ δουλειά; Ο Θεός σε έχει προκαθορίσει από τη δημιουργία του κόσμου. Έχει προκαθορίσει την εποχή και την ηλικία στην οποία γεννήθηκες, το είδος της οικογένειας στην οποία γεννήθηκες, την επιρροή που σου ασκεί η οικογένειά σου, το καθήκον που απαιτεί ο Θεός να εκτελέσεις και τα πράγματα που σου έχει επιτραπεί να μάθεις εκ των προτέρων. Για παράδειγμα, αν έχεις μάθει μια ξένη γλώσσα, έχεις τώρα αυτήν την ιδιότητα, αυτό το ταλέντο, που σου επιτρέπει να εκτελείς με επιτυχία το καθήκον σου. Ο Θεός έχει κάνει πολύ έργο για την προετοιμασία. Για ποιον σκοπό κάνει ο Θεός τέτοιες προετοιμασίες; Μήπως για να μπορέσεις να ξεχωρίσεις από το πλήθος; Μήπως για να μπορέσεις να επιδιώξεις τον κόσμο και να υπηρετήσεις τον Σατανά; Φυσικά και όχι! Ο Θεός θέλει να προσφέρεις τα πράγματα που σου έχει δώσει ο Θεός στον οίκο του Θεού, στη διάδοση του ευαγγελίου του Θεού και στο σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Ωστόσο, αν δεν μπορείς να προσφέρεις αυτά που σου έχει δώσει ο Θεός, αλλά αντ’ αυτού υπηρετείς τον Σατανά, πώς θα αισθανθεί ο Θεός; Πώς θα το χειριστεί αυτό ο Θεός; Πώς θα πρέπει να το χειριστεί ο Θεός αυτό σύμφωνα με τη διάθεσή Του; Ο Θεός θα σε διώξει μακριά Του με ένα χτύπημα. Δεν σε θέλει. Ξεχνάς την καλοσύνη Του και προδίδεις την εμπιστοσύνη Του. Δεν αναγνωρίζεις τον Δημιουργό σου και δεν επιστρέφεις σ’ Αυτόν. Δεν αφιερώνεις στον Θεό αυτά που σου έδωσε, ο Θεός αλλά αντίθετα τα προσφέρεις στον Σατανά. Πρόκειται για σοβαρή προδοσία, και ο Θεός δεν θέλει έναν τέτοιον προδότη!

Στο έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, οι ιδιότητες που διαθέτει ο καθένας τον καθιστούν ισότιμο στο έργο της εκπλήρωσης των καθηκόντων του. Επιπλέον, η εμπειρία και οι γνώσεις που αποκτά αφότου πιστέψει στον Θεό, καθώς και οι αλήθειες που κατανοεί, πρέπει όλα να χρησιμοποιούνται για την εκπλήρωση των καθηκόντων του. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι άνθρωποι να συμβάλουν με την ταπεινή τους προσπάθεια στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου της βασιλείας. Ποια είναι αυτή η ταπεινή προσπάθεια; Είναι το καθήκον που πρέπει να εκπληρώνει ένα άτομο. Ο σκοπός για τον οποίο ο Θεός σού επιτρέπει να κατανοήσεις την αλήθεια και να διαθέτεις νοημοσύνη και σοφία είναι να σε καταστήσει ικανό να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Αυτή είναι η αξία και το νόημα της ζωής σου. Αν δεν βιώσεις αυτήν την αξία και το νόημα, αυτό αποδεικνύει ότι η πίστη σου στον Θεό δεν σου έχει αποφέρει τίποτα. Έχεις γίνει άχρηστο σκουπίδι στον οίκο του Θεού. Αν αυτό που βιώνεις είναι ο Σατανάς και η σάρκα, είναι δυνατόν να σε θέλει ακόμα ο Θεός; Έχει χαθεί η αξία και το νόημα της ζωής σου. Κατά την άποψη του Θεού, θα πρέπει απλώς να εξαφανιστείς από τον οίκο του Θεού, να εξαφανιστείς για πάντα. Ο Θεός δεν σε θέλει πια. Επιπλέον, όλοι όσοι ακολουθούν τον Θεό εκτελούν τα δικά τους καθήκοντα κατά την περίοδο της επέκτασης του έργου διαχείρισής Του, και όλοι έχουν υποστεί, ξανά και ξανά, τις καταπιέσεις και τους σκληρούς διωγμούς του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Οι δρόμοι του να ακολουθεί κανείς τον Θεό είναι δύσβατοι και ανώμαλοι, και είναι όλοι εξαιρετικά δύσκολοι. Όποιος έχει ακολουθήσει τον Θεό για περισσότερο από δύο ή τρία χρόνια, θα το έχει βιώσει αυτό ο ίδιος. Τα καθήκοντα που εκτελεί κάθε άτομο, είτε πρόκειται για σταθερές εργασίες είτε για προσωρινές ρυθμίσεις, προέρχονται όλα από την κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού. Μπορεί συχνά να συλλαμβάνονται άνθρωποι και το έργο της εκκλησίας να αναστατώνεται και να χαλάει, και μπορεί να υπάρχει εμφανής έλλειψη ανθρώπων για την εκτέλεση των καθηκόντων, ιδίως εκείνων που έχουν καλές ιδιότητες και επαγγελματική πείρα, οι οποίοι είναι μειοψηφία, αλλά λόγω της ηγεσίας του Θεού, λόγω της δύναμης και της εξουσίας Του, ο οίκος του Θεού έχει ήδη περάσει τις πιο δύσκολες στιγμές. Όλο το έργο έχει ξεκινήσει στην κατάλληλη τροχιά. Για τον άνθρωπο, αυτό φαίνεται αδύνατο, αλλά τίποτα δεν είναι δύσκολο για να το επιτύχει ο Θεός. Τα τριάντα χρόνια από τότε που εμφανίστηκε ο Θεός και ξεκίνησε να εργάζεται μέχρι σήμερα έχουν σημαδευτεί από καταιγίδες και κάθε είδους δεινά. Αν δεν υπήρχε η ηγεσία του Θεού και τα λόγια Του που εμφυσούν στους ανθρώπους πίστη και δύναμη, κανείς δεν θα είχε φτάσει ως εδώ. Όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού το έχει βιώσει αυτό προσωπικά. Κανένα από τα έργα του οίκου του Θεού δεν προχωρά χωρίς προβλήματα. Όλα ξεκινούν από το μηδέν, και γίνονται με μεγάλες δυσκολίες, και περιτριγυρισμένα από προβλήματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή αντιμετωπίζουμε όχι μόνο την τρελή καταπίεση και τις διώξεις του καθεστώτος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, αλλά και τις διακρίσεις, τις συκοφαντίες και την καταδίκη από ολόκληρη τη θρησκευτική κοινότητα και τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· ολόκληρη η εποχή, μάλιστα, μας εγκαταλείπει και μας εμποδίζει. Όλο το έργο διαχείρισης του Θεού δρομολογείται και λειτουργεί σε ένα περιβάλλον και υπό συνθήκες όπου ο Σατανάς είναι στην εξουσία και αφθονεί το κακό του ρεύμα. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο· είναι εξαιρετικά δύσκολο. Ως εκ τούτου, κάθε άτομο που μπορεί να εκτελέσει ένα καθήκον είναι μια παρηγοριά για τον Θεό, και η εκπλήρωση του καθήκοντός του είναι κάτι σπάνιο και πολύτιμο. Η σοβαρότητα, η αφοσίωση και η δαπάνη που μπορεί να προσφέρει κάθε άτομο, καθώς και η στάση ειλικρίνειας και ευθύνης σου απέναντι στο καθήκον σου, η υπακοή στη μεταχείριση της εντολής του Θεού και ο θαυμασμός για τον Θεό είναι πράγματα που Εκείνος, από την οπτική Του, εκτιμά. Ο Θεός θεωρεί αυτά τα πράγματα πολύ σημαντικά. Αντιθέτως, ο Θεός αποστρέφεται απεριόριστα τους ανθρώπους που εγκαταλείπουν το καθήκον τους ή το αντιμετωπίζουν ως αστείο, τις μυριάδες συμπεριφορές, πράξεις και εκδηλώσεις προδοσίας κατά του Θεού, επειδή μέσα στα διάφορα πλαίσια, ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα που έχει ορίσει ο Θεός, αυτοί οι άνθρωποι συμβάλλουν στην παρεμπόδιση, τη ζημία, την καθυστέρηση, τη διατάραξη ή τον επηρεασμό της προόδου του έργου του Θεού. Και, για τον λόγο αυτόν, πώς αισθάνεται και αντιδρά ο Θεός απέναντι στους λιποτάκτες και εκείνους που προδίδουν τον Θεό; Ποια στάση τηρεί ο Θεός; (Τους αποστρέφεται.) Μόνο αποστροφή και μίσος. Αισθάνεται οίκτο; Όχι —δεν θα μπορούσε ποτέ να αισθανθεί οίκτο. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν είναι αγάπη ο Θεός;» Γιατί δεν αγαπάει ο Θεός τέτοιους ανθρώπους; Αυτοί οι άνθρωποι δεν αξίζουν την αγάπη. Αν τους αγαπάς εσύ, τότε η αγάπη σου είναι ανόητη, και απλώς επειδή τους αγαπάς εσύ, αυτό δεν σημαίνει ότι τους αγαπάει και ο Θεός· εσύ μπορεί να τους εκτιμάς, αλλά ο Θεός όχι, γιατί σε τέτοιους ανθρώπους δεν υπάρχει τίποτα άξιο εκτίμησης. Και έτσι, ο Θεός εγκαταλείπει κατηγορηματικά τέτοιους ανθρώπους και δεν τους δίνει καμία δεύτερη ευκαιρία. Είναι αυτό λογικό; Όχι μόνο είναι λογικό, αλλά είναι πάνω απ’ όλα μια πτυχή της διάθεσης του Θεού, και είναι, επίσης, η αλήθεια. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, κάποιοι άνθρωποι δεν δέχονται κανένα μέρος της αλήθειας. Ενεργούν πάντα αυθαίρετα και απερίσκεπτα σύμφωνα με τη δική τους βούληση. Αποτελούν τροχοπέδη και εμπόδια στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Παίζουν αρνητικό ρόλο, καθώς αναστατώνουν, διαταράσσουν και χαλάνε το έργο του ευαγγελίου, παρεμποδίζοντας το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Ως εκ τούτου, η στάση του Θεού απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους είναι στάση απέχθειας και μίσους. Πρέπει να αποκλειστούν. Με αυτόν τον τρόπο εκδηλώνεται η δίκαιη διάθεση του Θεού. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν είναι λίγο υπερβολικό να αντιμετωπίζουμε τέτοιους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο;» Δεν υπάρχει τίποτα υπερβολικό σ’ αυτό. Αντιμέτωπος με τέτοιους διαβόλους, ο Θεός δεν μπορεί παρά να αισθανθεί απέχθεια και μίσος. Ο Θεός δεν μεταμφιέζεται. Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη, η διάθεση του Θεού είναι ξεκάθαρη. Ποιες είναι οι δύο πιο σημαντικές πτυχές της δίκαιης διάθεσης του Θεού; (Άφθονο έλεος και βαθιά οργή.) Ποια είναι η σημασία αυτού εδώ; Ποιος υπομένει τη βαθιά οργή του Θεού; Πλήττει εκείνους που αντιστέκονται στον Θεό, απορρίπτουν την αλήθεια και ακολουθούν τον Σατανά. Ο Θεός δεν θέλει εκείνους που είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν τον Σατανά, ούτε θέλει προδότες και λιποτάκτες. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Σε μια στιγμή αδυναμίας, επέλεξα να μην κάνω το καθήκον μου, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήθελα να εγκαταλείψω τον Θεό ή να επιστρέψω στον κόσμο ή στο στρατόπεδο του Σατανά». Είτε ήσουν αδύναμος είτε ήθελες να επιστρέψεις στον κόσμο, ο Θεός μπορεί να δείξει έλεος και ανοχή όταν αντιμετωπίζει την αδυναμία σου, ανάλογα με την κατάσταση. Ο Θεός είναι εξαιρετικά ελεήμων. Οι άνθρωποι κατοικούν στις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και σε ορισμένες περιστάσεις είναι αναπόφευκτο να αισθανθούν αδύναμοι, αρνητικοί ή τεμπέληδες. Ο Θεός τα παρατηρεί όλα και θα τα αντιμετωπίσει ανάλογα με την κατάσταση. Αν δεν είσαι λιποτάκτης, δεν θα σε μεταχειριστεί σαν λιποτάκτη. Αν είσαι αδύναμος, τότε σίγουρα θα σε χειριστεί ανάλογα με την αδυναμία σου. Αν εκθέσεις στιγμιαία τη διαφθορά, αν είσαι στιγμιαία αδύναμος ή αν χάσεις προσωρινά τον δρόμο σου, τότε ο Θεός θα σε διαφωτίσει, θα σε καθοδηγήσει και θα σε στηρίξει. Θα σου φερθεί σαν κάποιον με μικρό ανάστημα που δεν καταλαβαίνει την αλήθεια, επειδή αυτό το πρόβλημα δεν είναι της φύσης και ουσίας σου. Γιατί ο Θεός δεν αντιμετωπίζει τέτοιους ανθρώπους εγκαταλείποντάς τους; Επειδή δεν θέλουν να απορρίψουν Εκείνον ή την αλήθεια και επειδή δεν θέλουν να ακολουθήσουν τον Σατανά. Δείχνουν μόνο μια προσωρινή στιγμή αδυναμίας και δεν είναι σε θέση να ορθοποδήσουν, οπότε ο Θεός τούς δίνει άλλη μια ευκαιρία. Πώς, λοιπόν, πρέπει να διαχειριζόμαστε αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι παρουσιάζουν μια στιγμιαία αδυναμία και δεν μπορούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, αλλά αργότερα επιστρέφουν για να τα εκπληρώσουν; Θα πρέπει να γίνουν αποδεκτοί. Αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική στη φύση της από εκείνη των λιποτακτών, επομένως δεν μπορείς να εφαρμόσεις τον ίδιο κανόνα ή να υιοθετήσεις την ίδια προσέγγιση για την αντιμετώπισή τους. Ορισμένοι άνθρωποι δεν πάσχουν από αδυναμία· είναι στην πραγματικότητα λιποτάκτες. Αν τους δεχτείς πίσω, όταν αντιμετωπίσουν μια παρόμοια κατάσταση, θα λιποτακτήσουν ξανά. Κάποιος σαν κι αυτόν δεν είναι στιγμιαίος λιποτάκτης· ένα τέτοιο άτομο θα είναι πάντα λιποτάκτης. Γι’ αυτό διώχνει ο Θεός τέτοιους ανθρώπους και δεν τους παίρνει ποτέ πίσω. Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολικό. Καθώς δεν τους παίρνει ποτέ πίσω, αυτό σημαίνει ότι όποιον άλλον κι αν σώσει ο Θεός, αυτούς δεν τους σώζει. Όταν ο Θεός βλέπει ότι από την ομάδα σωτηρίας λείπει ένα άτομο, μπορεί να προσθέσει κάποιον άλλον. Αλλά αυτό το είδος ατόμου δεν είναι επιθυμητό. Αυτοί είναι αποκομμένοι για πάντα και ανεπιθύμητοι.

Υπάρχει και άλλη μια κατηγορία ανθρώπων που συχνά παρεμβαίνουν στο ευαγγελικό έργο και το καταστρέφουν κατά τη διαδικασία διάδοσης του ευαγγελίου, αλλά έχουν επίσης επιτελέσει κάποιο έργο και έχουν κερδίσει κάποιους ανθρώπους. Μπορεί αυτό να θεωρηθεί καλή πράξη εκ μέρους τους; Προς το παρόν, ας αφήσουμε στην άκρη το ερώτημα αν έχουν κάνει καλές πράξεις. Ας πούμε πρώτα ότι οι άνθρωποι αυτοί συχνά παρεμβαίνουν στο έργο του ευαγγελίου και το χαλάνε κατά τη διαδικασία διάδοσής του. Για παράδειγμα, αν ένα άτομο είναι υπεύθυνο για το ευαγγελικό έργο και συνεχώς ανταγωνίζεται με άλλους για το κύρος και τη δύναμη ή συχνά εμπλέκεται σε διαμάχες με άλλους, αναστατώνοντας και χαλώντας το έργο του ευαγγελίου, πώς θα δει ο Θεός αυτό το θέμα; Θα εξισορροπήσει ο Θεός τα επιτεύγματα και τα ελαττώματα ενός τέτοιου ατόμου ή θα το μεταχειριστεί με κάποιον άλλον τρόπο; (Ο Θεός θα του καταλογίσει ένα αρνητικό.) Γιατί θα του καταλογίσει ο Θεός ένα αρνητικό; Παρόλο που έχει κηρύξει σε κάποιους ανθρώπους, έχει κάνει κάποιο έργο και έχει επιτύχει κάποια αποτελέσματα, συνεχίζει να διαπράττει κακές πράξεις. Παρόλο που δεν διαπράττει μεγάλα λάθη, συχνά κάνει μικρά λάθη. Τι σημαίνει να κάνεις συχνά μικρά λάθη; Σημαίνει να μην κάνεις πράξη την αλήθεια, να αγωνίζεσαι για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, να μιλάς χωρίς το παραμικρό ίχνος ευσέβειας, να μην αναζητάς ποτέ τις αρχές της αλήθειας, να ενεργείς συχνά αυθαίρετα και χωρίς συγκράτηση, να μην κάνεις ποτέ αλλαγές και να μοιάζεις με τους άπιστους, με αποτέλεσμα να ασκείς επιζήμια επίδραση στη ζωή της εκκλησίας και του εκλεκτού λαού του Θεού, και να κάνεις κάποιους νέους πιστούς να σκοντάφτουν. Αυτά δεν είναι κακές πράξεις; (Ναι, είναι.) Αν οι άνθρωποι έχουν κάνει τέτοιες κακές πράξεις, ακόμη κι αν έχουν εργαστεί σκληρά για να κάνουν το καθήκον τους, έχουν στ’ αλήθεια εκπληρώσει τις ευθύνες τους; Έχουν εκπληρώσει πραγματικά το καθήκον τους με ικανοποιητικό τρόπο; Πώς βλέπει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Παρόλο που έχουν κάνει κάποιο έργο, μπορούν και πάλι να κάνουν απερίσκεπτα το κακό, άρα κάνουν το καθήκον τους; (Όχι.) Τότε γιατί μπορούν να πράξουν το κακό με τόση απερισκεψία; Από μια άποψη, αυτό οφείλεται στη διεφθαρμένη διάθεσή τους. Από μια άλλη άποψη, αυτοί οι άνθρωποι ασπάζονται τη νοοτροπία της τύχης. Σκέφτονται: «Έχω κάνει πολύ καλό στη διάδοση του ευαγγελίου. Στην τάδε ή στη δείνα εκκλησία, εκατοντάδες άνθρωποι βρίσκονται εκεί επειδή τους έφερα το ευαγγέλιο. Αν αυτοί οι άνθρωποι μπορέσουν να σωθούν, αυτό θα σημαίνει μεγάλη τιμή για μένα. Πώς θα μπορούσε λοιπόν ο Θεός να μη με μνημονεύσει; Όταν ο Θεός λογαριάσει αυτούς τους ανθρώπους, δεν μπορεί να με καταδικάσει». Μήπως υπερεκτιμούν τον εαυτό τους; Έχουν μια καρδιά που έχει φόβο Θεού; Είναι άνθρωποι που δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό με ειλικρινή καρδιά; Όπως ο Παύλος, επιδιώκουν να κερδίσουν ανταμοιβές και στεφάνια. Δεν υπάρχει θέση για τον Θεό στην καρδιά τους. Δεν κατανοούν τη διάθεση του Θεού και τολμούν να κάνουν συμφωνίες με τον Θεό. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν διαθέτουν κανένα μέρος της πραγματικότητας της αλήθειας. Κάποιος διέδιδε το ευαγγέλιο για αρκετά χρόνια και είχε κάποια εμπειρία σε αυτό. Υπέστη πολλές κακουχίες ενώ διέδιδε το ευαγγέλιο, και μάλιστα φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε ποινή πολλών ετών. Αφού αποφυλακίστηκε, συνέχισε να διαδίδει το ευαγγέλιο και κέρδισε αρκετές εκατοντάδες ανθρώπους, μερικοί εκ των οποίων αποδείχθηκαν σημαντικά ταλέντα· κάποιοι μάλιστα επιλέχθηκαν ως επικεφαλής ή εργάτες. Ως αποτέλεσμα, το άτομο αυτό πίστευε ότι ήταν άξιο σπουδαίων επαίνων και το χρησιμοποιούσε αυτό ως κεφάλαιο για το οποίο καυχιόταν όπου πήγαινε, κάνοντας επίδειξη και καταθέτοντας μαρτυρία για τον εαυτό του: «Πήγα φυλακή για οκτώ χρόνια και έμεινα σταθερός στη μαρτυρία μου. Έχω κερδίσει πολλούς ανθρώπους καθώς διέδιδα το ευαγγέλιο, μερικοί εκ των οποίων είναι τώρα επικεφαλής ή εργάτες. Στον οίκο του Θεού, μου αξίζουν εύσημα, έχω συνεισφέρει». Όπου κι αν διέδιδε το ευαγγέλιο, ήταν σίγουρο ότι θα καυχιόταν στους τοπικούς επικεφαλής ή εργάτες. Έλεγε επίσης: «Πρέπει να ακούτε ό,τι λέω· ακόμη και οι ανώτεροι επικεφαλής σας πρέπει να είναι ευγενικοί όταν μου μιλάνε. Θα δώσω ένα μάθημα σε όποιον δεν είναι!» Αυτό το άτομο είναι νταής, έτσι δεν είναι; Αν κάποιος σαν αυτόν δεν είχε διαδώσει το ευαγγέλιο και δεν είχε κερδίσει αυτούς τους ανθρώπους, θα τολμούσε να είναι τόσο πομπώδης; Κι όμως, θα τολμούσε. Το ότι μπορεί να είναι τόσο πομπώδης αποδεικνύει ότι αυτό είναι στη φύση του. Είναι η φύση και ουσία του. Γίνεται τόσο αλαζόνας, σε βαθμό που στερείται κάθε σύνεσης. Αφού διαδώσει το ευαγγέλιο και οδηγήσει μερικούς ανθρώπους στην πίστη, η αλαζονική του φύση διογκώνεται και γίνεται ακόμα πιο πομπώδης. Τέτοιοι άνθρωποι καυχιούνται για το κεφάλαιό τους όπου κι αν πάνε, προσπαθούν να διεκδικήσουν τα εύσημα όπου κι αν πάνε και εκβιάζουν ακόμη και τους επικεφαλής σε διάφορα επίπεδα, προσπαθώντας να είναι ισάξιοί τους και θεωρώντας μάλιστα ότι οι ίδιοι θα έπρεπε να είναι ανώτεροι επικεφαλής. Βάσει των όσων εκδηλώνονται από τη συμπεριφορά ενός τέτοιου ανθρώπου, θα πρέπει όλοι μας να είμαστε ξεκάθαροι ως προς το τι είδους φύση έχει και ποιο είναι το πιθανό τέλος του. Όταν ένας δαίμονας εισχωρεί στον οίκο του Θεού, παρέχει μια μικρή υπηρεσία προτού δείξει το πραγματικό του πρόσωπο· δεν ακούει, ανεξάρτητα από το ποιος τον αντιμετωπίζει ή τον κλαδεύει, και επιμένει να μάχεται ενάντια στον οίκο του Θεού. Ποια είναι η φύση των ενεργειών του; Στα μάτια του Θεού, φλερτάρει με τον θάνατο και δεν θα ησυχάσει μέχρι να αυτοκτονήσει. Δεν υπάρχει καταλληλότερος τρόπος να το θέσουμε. Ο όρος «φλερτάρει με τον θάνατο» έχει πρακτική σημασία. Ποια είναι αυτή η πρακτική σημασία; Είναι θετικό να μπορούν οι άνθρωποι να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με ορισμένα χαρίσματα, πράγμα που αποτελεί ευλογία, αλλά αν δεν ακολουθήσουν το σωστό μονοπάτι, θα μπουν σε μπελάδες. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι μπορούν να μιλήσουν εύγλωττα. Ξέρουν πώς να μιλούν σε διαφορετικούς ανθρώπους και μπορούν να συνομιλούν εύκολα με οποιονδήποτε. Κι αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος έμφυτης ικανότητας. Αντί να πούμε πρώτα αν πρόκειται για κάτι καλό ή κακό, το βασικό είναι να εξετάσουμε τη φύση του ατόμου και το αν βαδίζει στο σωστό ή στο κακό μονοπάτι. Κατά την περίοδο του έργου του Θεού για τη διάδοση του ευαγγελίου, έχεις αφιερώσει τα ταλέντα σου, έχεις δαπανήσει πολλή σκέψη και έχεις κερδίσει πολλούς ανθρώπους. Αυτό από μόνο του δεν είναι κάτι κακό. Έχεις συμβάλει με τις προσπάθειές σου στο ευαγγελικό έργο, το οποίο είναι άξιο της μνημόνευσης του Θεού. Αν, χωρίς φανφάρες, κάνεις καλά αυτό το καθήκον, οι αδελφοί και οι αδελφές θα σε σέβονται όταν βλέπουν το έργο σου, και όσοι δεν καταλαβαίνουν κάτι θα αναζητούν από σένα και θα ζητούν τη συμβουλή σου γι’ αυτό. Αν έχεις ανθρώπινη φύση και επιδιώκεις την αλήθεια, οι άνθρωποι θα σε συμπαθήσουν και ο Θεός θα σε ευλογήσει. Ωστόσο, μπορεί να συμβεί να μην ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι. Μπορεί να θεωρήσεις αυτό το μικρό δώρο του Θεού ως κεφάλαιο και να φτάσεις στο σημείο να καυχιέσαι παντού ότι έχεις βρεθεί στη φυλακή. Στην πραγματικότητα, το να είσαι στη φυλακή δεν είναι σπουδαίο πράγμα. Στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, πολλοί άνθρωποι έχουν συλληφθεί και φυλακιστεί επειδή διέδιδαν το ευαγγέλιο ή έκαναν εκκλησιαστικό έργο. Αυτό δεν πρέπει να θεωρείται κεφάλαιο, αλλά ένα μαρτύριο που είναι σωστό να υπομείνουν οι άνθρωποι. Αν οι άνθρωποι έχουν να καταθέσουν μαρτυρία μετά το μαρτύριό τους, μπορούν να μαρτυρήσουν για τα έργα του Θεού, να μαρτυρήσουν για το πώς βασίστηκαν στον Θεό για να νικήσουν τον Σατανά κατά τη διάρκεια της δίωξής τους, τι είδους μαρτύριο υπέστησαν και τι κέρδισαν από αυτό. Αυτή είναι η σωστή οδός. Ωστόσο, αυτοί επίτηδες δεν ακολουθούν αυτήν τη σωστή οδό, αλλά περιφέρονται και καυχιούνται παντού. «Ήμουν στη φυλακή για τόσα χρόνια και υπέφερα τόσο πολύ, οπότε έτσι πρέπει να μου φέρεστε. Αν δεν μου φερθείτε έτσι, είστε τυφλοί, αδαείς και άκαρδοι». Δεν αποτυγχάνουν να ακολουθήσουν τη σωστή οδό; Αρχικά, ήταν κάτι καλό να φυλακιστούν και να υποφέρουν χωρίς να ξεπουληθούν και να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους μετά την καταδίκη τους. Αυτό ήταν άξιο της μνημόνευσης του Θεού. Ωστόσο, σκόπιμα δεν έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν. Όπου κι αν πήγαιναν, καυχιόντουσαν για τα επιτεύγματά τους για να κερδίσουν τον σεβασμό και τη συμπάθεια των ανθρώπων. Έφτασαν στο σημείο να ζητούν κάποια υλικά πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι επιζητούσαν ανταμοιβή για τα επιτεύγματά τους. Ποιο είναι το σιωπηρό νόημα μιας τέτοιας αναζήτησης ανταμοιβής από ανθρώπους; Μπορούν να ζητήσουν να ανταμειφθούν από τους ανθρώπους, αλλά μπορούν να ζητήσουν ανταμοιβές από τον Θεό; Πηγαίνουν στους ανθρώπους και ζητούν επαρκείς ανταμοιβές, ζητούν θέση, φήμη και κέρδος, κύρος και σαρκικές απολαύσεις. Και μετά πάνε και ζητούν ανταμοιβές από τον Θεό. Έτσι δεν είναι σαν τον Παύλο; Επιπλέον, έχουν κερδίσει πολλούς ανθρώπους εκτελώντας αυτό το καθήκον. Όσον αφορά τον Θεό, αν μπορούν να συνεχίσουν να εκτελούν το καθήκον τους με βάση την κατανόηση της αλήθειας και να συνεχίσουν να εκτελούν καλά αυτήν την ευθύνη, ο Θεός θα συνεχίσει να τους εμπιστεύεται τη διάδοση του ευαγγελίου. Ωστόσο, επιλέγουν να μην το κάνουν αυτό, αλλά νομίζουν ότι έχουν επαρκή εύσημα και προσόντα, ώστε να μπορούν να τα διακηρύξουν σε όλους. Ως εκ τούτου, δεν κάνουν καθόλου έργο, αλλά αρχίζουν να ζητούν να ανταμειφθούν. Όπου κι αν πάνε, καυχιούνται, επιδεικνύουν το κεφάλαιό τους, συγκρίνουν τις αρετές τους και κάνουν επίδειξη σε πόσες εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπους έχουν φέρει το ευαγγέλιο. Με αυτόν τον τρόπο, δεν δίνουν καθόλου τη δόξα στον Θεό και δεν μαρτυρούν ποτέ για την παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού. Αυτό δεν είναι φλερτ με τον θάνατο; Πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν βαδίζουν στο ορθό μονοπάτι. Ποια είναι λοιπόν η στάση τους απέναντι στο να ακούνε κηρύγματα και να συμμετέχουν σε συναναστροφή; Σκέφτονται: «Δεν χρειάζεται να ακούσω, έχω βρεθεί στη φυλακή, δεν έχω γίνει Ιούδας, έχω μαρτυρία να δώσω. Επιπλέον, έχω κερδίσει περισσότερους ανθρώπους από οποιονδήποτε άλλον, έχω πληρώσει το υψηλότερο τίμημα. Έχω υπομείνει κάθε δυσκολία, έχω κρυφτεί μέσα από θάμνους και έχω κοιμηθεί σε σπηλιές. Δεν υπάρχει πόνος που να μη μπορώ να υπομείνω, και δεν υπάρχει τόπος στον οποίο να μην έχω πάει. Ποιος από εσάς μπορεί να συγκριθεί μαζί μου; Ως εκ τούτου, δεν χρειάζεται να κατανοώ πλήρως τα κηρύγματα που ακούω. Δεν είναι η ακρόαση κηρυγμάτων απλώς για την άσκηση; Τα έχω κάνει ήδη όλα, τα έχω ζήσει. Δεν υπάρχει τίποτα τόσο εντυπωσιακό ακόμη και για την ενσάρκωση του Θεού». Ποιο είδος ανθρώπου λέει λόγια παρόμοια με αυτά; (Ο Παύλος.) Πρόκειται για τον Παύλο που επέστρεψε στη ζωή. Λένε επίσης: «Δεν είστε τόσο ικανοί όσο εγώ. Αν ήσασταν, δεν θα χρειαζόταν να ακούτε τόσα κηρύγματα και δεν θα χρειαζόταν να γράφετε, να αντιγράφετε και να απομνημονεύετε με προσοχή τα λόγια του Θεού κάθε μέρα. Κοιτάξτε εμένα. Έχω κερδίσει τόσους ανθρώπους κηρύττοντας το ευαγγέλιο. Πότε διάβασα όπως εσείς; Δεν χρειάζεται να διαβάσω, μόλις κάνει το έργο Του το Άγιο Πνεύμα, έχω τα πάντα». Αυτό δεν είναι μεγάλη βλακεία; Η αλαζονεία τους δεν έχει όρια. Τι θεωρούν ότι είναι η αποδοχή του έργου του Θεού και η επιδίωξη της σωτηρίας; Το θεωρούν παιδικό παιχνίδι. Πιστεύουν ότι επέδειξαν λίγη καλή συμπεριφορά και έκαναν λίγο έργο, ότι ολοκλήρωσαν την πορεία τους και έδωσαν τη μάχη τους, οπότε το μόνο που απομένει είναι να λάβουν το στέμμα τους. Γι’ αυτούς, ένας Θεός που δεν δίνει στέφανα δεν είναι καν Θεός. Ως προς αυτό, μοιράζονται την ίδια άποψη με τους θρησκευόμενους. Λένε επίσης: «Τώρα έχω υποστεί ό,τι ταλαιπωρία υπάρχει και έχω πληρώσει κάθε τίμημα. Έχω υποφέρει σχεδόν όσο υπέφερε και ο Θεός. Θα έπρεπε να είμαι σε θέση να λάβω την ανταμοιβή του Θεού». Είναι αυτοί οι άνθρωποι σαν τον Παύλο; Πάντα κατατάσσουν τους ανθρώπους με βάση τα προσόντα και την αρχαιότητα. Όλοι σχεδόν είπαν ότι γι’ αυτούς το να ζεις είναι ο Χριστός. Αν θέλουν πραγματικά να είναι ο Χριστός, θα μπουν σε μπελάδες. Αυτός είναι ένας δεύτερος Παύλος. Έχει ακόμα περιθώριο κάποιος που βαδίζει σ’ αυτό το μονοπάτι να γυρίσει πίσω; Καθόλου. Αυτό το μονοπάτι είναι το αδιέξοδο του αντίχριστου.

Γιατί κάποιοι άνθρωποι που έχουν πιστέψει στον Θεό για πολλά χρόνια βαδίζουν στο μονοπάτι του αντίχριστου; Αυτό καθορίζεται από τη φύση και ουσία ενός ατόμου. Όλοι οι μοχθηροί άνθρωποι, όλοι οι άνθρωποι χωρίς συνείδηση και λογική είναι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια. Για τον λόγο αυτόν επιλέγουν εκ φύσεως να βαδίσουν στο μονοπάτι των αντίχριστων αφότου καταλήξουν να πιστεύουν στον Θεό. Όλοι εξίσου πιστεύουν στον Θεό, διαβάζουν τα λόγια του Θεού και ακούνε κηρύγματα, οπότε γιατί κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας; Γιατί άλλοι άνθρωποι επιλέγουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους, της θέσης και των ευλογιών; Το αντικειμενικό τους περιβάλλον είναι παρόμοιο, αλλά η ποιότητα της ανθρώπινης φύσης τους και οι προσωπικές τους προτιμήσεις είναι διαφορετικές, οπότε επιλέγουν διαφορετικά μονοπάτια. Τα πρόβατα του Θεού ακούνε τη φωνή του Θεού. Ο Θεός έχει πει τόσα λόγια τις έσχατες ημέρες, και τα λόγια του Θεού έχουν εκφραστεί εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, αλλά αυτοί οι άνθρωποι δεν τα καταλαβαίνουν. Είναι λοιπόν τα πρόβατα του Θεού; (Όχι.) Αν δεν ανήκουν στα πρόβατα του Θεού, είναι ανάξιοι να αποκαλούνται άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν επιδιώκουν την αλήθεια, σε τι επικεντρώνονται; Τι είναι αυτό που επιδιώκουν; Θα πρέπει να είναι ευκόλως αντιληπτό ότι επιδιώκουν τη θέση και τις ευλογίες με έντονα συναισθήματα, και δεν μπορούν να ακούσουν την αλήθεια, όσο κι αν συναναστραφείς πάνω σ’ αυτήν. Όχι μόνο δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά συνεχίζουν πεισματικά την επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Όχι μόνο τους λείπει κάθε αυτογνωσία, αλλά συγκρίνουν πάντα τις αρετές και καυχιούνται παντού για το κεφάλαιό τους. Ποια είναι η φύση τέτοιων συμπεριφορών και πρακτικών; (Είναι φλερτ με τον θάνατο.) Σωστά. Κάπως έτσι φλέρταρε ο Παύλος με τον θάνατο. Αφότου έχουν ακούσει κηρύγματα για τόσα χρόνια, οι άνθρωποι μπορούν ακόμα να είναι σαν τον Παύλο και να μην έχουν μετανοήσει. Δεν έχουν καμία κατανόηση της αλήθειας και δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Αυτό δεν είναι φλερτ με τον θάνατο; Όταν δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια από την αρχή, οι άνθρωποι θα επιδείξουν κάποιες συμπεριφορές και πρακτικές που προέρχονται από την ανθρώπινη βούληση και είναι νοθευμένες, ή μπορεί να παρουσιάσουν κάποιες συμφωνίες ή ατομικές προθέσεις και επιθυμίες. Ο Θεός δεν θα το κοιτάξει αυτό, επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια. Όταν τα λόγια του Θεού δεν είχαν ακόμη γίνει τόσο σαφή στον άνθρωπο, ο Θεός επέτρεπε στον άνθρωπο να έχει τη διαφθορά, τη νοθεία, την αδυναμία και τις συμφωνίες του. Τώρα που ο Θεός έχει πει πολλά και έχει μιλήσει σε επαρκή βαθμό, ωστόσο, εσύ εξακολουθείς να πιστεύεις ότι τα πράγματα στα οποία επιμένεις και οι συμπεριφορές που κάνεις πράξη είναι σωστές. Αρνείσαι αυτά τα λόγια του Θεού, ή ακόμη περιφρονείς και αγνοείς τα λόγια του Θεού, κοιτάζοντας χωρίς να βλέπεις και ακούγοντας χωρίς να ακούς. Ποια είναι η στάση του Θεού απέναντι σε τέτοιους ανθρώπους; Πώς βλέπει ο Θεός τέτοια πράγματα; Ο Θεός θα πει ότι δεν αγαπάς την αλήθεια, ότι δεν αγαπάς τα θετικά πράγματα και ότι είσαι άπιστος. Τέτοιοι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει αλήθεια, ότι όλα όσα έχει πει ο Θεός είναι η αλήθεια και η οδός για τη σωτηρία του ανθρώπου. Δεν αποδέχονται αυτό το γεγονός. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν αρνείται αυτά τα λόγια του Θεού, όμως ούτε τα αποδέχεται. Από τη συμπεριφορά τους και όσα αποκαλύπτουν, φαίνεται ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν βρίσκονται στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν; Βασιζόμενοι στο δικό τους κεφάλαιο και στα επιτεύγματά τους για να αναζητήσουν ανταμοιβές από τον Θεό, βαδίζουν στο μονοπάτι του Παύλου. Όσο κι αν αναλύσουν τον Παύλο, δεν θα εντοπίσουν τα ίδια πράγματα στον εαυτό τους. Όσο κι αν αναλύσουν τον Παύλο, δεν θα μεταστραφούν, δεν θα μετανοήσουν και δεν θα γνωρίσουν τον εαυτό τους. Εξακολουθούν να πιστεύουν ότι όλα όσα κάνουν είναι σωστά και σύμφωνα με την αλήθεια. Όσα λόγια κι αν εκφράσει ο Θεός, όσο κι αν αναλύσει και καταδικάσει τέτοιους ανθρώπους, αυτοί δεν θα κάνουν ποτέ αυτοκριτική. Οι απόψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό, η πρόθεσή τους να κερδίσουν ευλογίες και η πρακτική τους να κάνουν συμφωνίες με τον Θεό εξακολουθούν να υπάρχουν, ακλόνητες και αμετάβλητες. Ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτό; Δεν μπορούν να κατανοήσουν τη φωνή του Θεού και δεν ακούνε τη φωνή του Θεού. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτούς. «Εσύ λες ό,τι θέλεις, αλλά άσε με εμένα να ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο. Εσύ είσαι Εσύ, εγώ είμαι εγώ. Ό,τι κι αν κάνεις ή όποιο κι αν είναι το θέλημά Σου, τι με νοιάζει εμένα; Δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή ή τον θάνατό μου». Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; (Άπιστοι.) Σε ποιον πιστεύουν; Πιστεύουν στον εαυτό τους. Είναι απεχθείς αυτοί οι άνθρωποι; (Είναι απεχθείς.) Είναι απεχθείς και πρέπει να χαθούν. Δεν είναι αυτοί που πρέπει να σώσει ο Θεός. Επομένως, μεταξύ εκείνων που διαδίδουν το ευαγγέλιο, αν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που επαναπαύονται διαρκώς στις δάφνες τους, επιδεικνύουν την αρχαιότητά τους και ζητούν από τον Θεό ανταμοιβές για προηγούμενες αρετές, θα έχουν πρόβλημα. Εξαιτίας της συμπεριφοράς τους, το αποτέλεσμά τους θα καθοριστεί ως φλερτ με τον θάνατο. Όταν, λοιπόν, συναντήσεις τέτοιου είδους άτομα, είναι σωστό να τους νουθετήσεις να μη φλερτάρουν με τον θάνατο; Αν μπορούν ακόμα να διαδώσουν το ευαγγέλιο, μην τους το πεις αυτό. Μπορείς να τους υπενθυμίσεις, να τους προειδοποιήσεις και να τους καθοδηγήσεις με έμμεσες νύξεις, για να τους βοηθήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο. Ωστόσο, αν η ουσία και η διάθεσή τους είναι όντως η ίδια με του Παύλου, πώς θα πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε; Γνωρίζοντας ότι φλερτάρουν με τον θάνατο, αλλά μη λέγοντάς τους την αλήθεια και εξακολουθώντας να τους ενθαρρύνουμε και να τους επιτρέπουμε να συνεχίσουν να παρέχουν υπηρεσία: αυτό ονομάζεται ταπείνωση του Σατανά. Είναι σωστό να το κάνουμε αυτό; (Είναι σωστό.) Το να εκμεταλλεύεσαι την υπηρεσία του Σατανά είναι η σοφία του Θεού. Αν συμπεριφέρεσαι στους αδελφούς και τις αδελφές σου με αυτόν τον τρόπο, πρόκειται για κακή πράξη και ο Θεός την απεχθάνεται. Αν εκμεταλλεύεσαι την υπηρεσία του Σατανά, αυτό ονομάζεται ταπείνωση του Σατανά. Ονομάζεται σοφία. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, ο Σατανάς και οι διάβολοι υπηρετούν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Είναι αυτό έργο του Θεού; (Ναι, είναι.) Πώς θα πρέπει να το βλέπουμε αυτό; Πρόκειται για τη σοφία του Θεού. Αυτό το πράγμα δεν μπορεί να καταδικαστεί. Αυτή είναι η αλήθεια. Πρέπει να χρησιμοποιήσεις τον Σατανά, αυτό το πράγμα, προς όφελός σου. Αν δεν το χρησιμοποιήσεις για τον σκοπό της υπηρεσίας, κάποιο έργο δεν θα γίνει καλά, και δεν θα μπορέσεις εύκολα να πετύχεις αποτελέσματα. Οι άνθρωποι που βαδίζουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της σωτηρίας έχουν επίσης ένα στάδιο κατά το οποίο προσφέρουν υπηρεσία, αλλά αυτό δεν είναι μόνιμο. Ο Θεός δεν χρησιμοποιεί τη σοφία για να σε βάλει να παράσχεις υπηρεσία, αλλά αντίθετα πρέπει να περάσεις από αυτό το στάδιο. Επειδή δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, κάνεις πολλά πράγματα χωρίς αρχές, αλλά σύμφωνα με τη δική σου θέληση. Όσον αφορά την ουσία σου, είσαι απρόθυμος να παράσχεις υπηρεσία, αλλά όσον αφορά το αντικειμενικό γεγονός, παρέχεις υπηρεσία. Μόνο όταν οι άνθρωποι παρέχουν καλά υπηρεσία και κατανοούν σταδιακά το θέλημα του Θεού και την αλήθεια, μπορούν να μεταβούν, βήμα προς βήμα, στην αναζήτηση της αλήθειας, να εκπληρώσουν πραγματικά τα καθήκοντά τους, να υπακούσουν στον Θεό και να συμμορφωθούν με το θέλημά Του και, βήμα προς βήμα, να ξεκινήσουν για το μονοπάτι της σωτηρίας. Ωστόσο, αυτή η υπηρεσία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την εκμετάλλευση της υπηρεσίας του Σατανά. Είναι διαφορετικής φύσης. Ο Θεός εκμεταλλεύεται μόνο την υπηρεσία του Σατανά· ο Θεός δεν σώζει τον Σατανά. Οι πάροχοι υπηρεσιών που πιστεύουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά και μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια είναι οι αποδέκτες της σωτηρίας του Θεού. Στην περίπτωση ορισμένων παρόχων υπηρεσιών, οι υπηρεσίες τους χρησιμοποιούνται όταν είναι ωφέλιμες, αλλά αν διακόπτουν και το έργο της εκκλησίας παρεμβαίνουν σ’ αυτό, πρέπει να προειδοποιούνται αυστηρά. Αν δεν μετανοήσουν, θα εκδιωχθούν και θα αποβληθούν. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Αν μπορούν να παρέχουν κανονικά υπηρεσίες με ειλικρίνεια και δεν παρεμβαίνουν στο έργο, τότε ας συνεχίσουν να παρέχουν υπηρεσίες. Ίσως μια μέρα κατανοήσουν την αλήθεια και μπορέσουν να σωθούν. Αυτό είναι καλό, οπότε γιατί να μη γίνει με καλή διάθεση; Δεν μπορείς να καταδικάσεις κάποιον πριν έρθει η ώρα. Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο καταδικάζονται κάποιοι άνθρωποι; Καταδικάζονται επειδή η αναστάτωση που προκαλούν είναι πολύ σοβαρή. Όσο κι αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια, δεν θα μπορέσουν να την αποδεχτούν και θα εκτελέσουν το καθήκον τους ανεπαρκώς. Η φύση και ουσία τους είναι ένα και το αυτό με του Παύλου. Αρνούνται πεισματικά να μετανοήσουν. Χωρίς αμφιβολία, φλερτάρουν με τον θάνατο. Τέτοιοι άνθρωποι είναι βέβαιο ότι υπάρχουν στην εκκλησία. Είναι βέβαιο ότι θα βρίσκονται μεταξύ εκείνων που διαδίδουν το ευαγγέλιο. Τι λέτε, είναι καλό να γνωστοποιήσουμε σε τέτοιους ανθρώπους την πραγματική αλήθεια; Φοβάστε ότι τέτοιοι άνθρωποι θα μάθουν την πραγματική αλήθεια; (Δεν φοβόμαστε.) Αν τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σ’ αυτό και να μετανοήσουν, αυτό είναι καλό. Πρέπει να δώσετε στους ανθρώπους μια ευκαιρία. Μην τους διαγράφετε. Ωστόσο, αν γνωρίζουν την πραγματική αλήθεια, αλλά δεν καταφέρνουν να αλλάξουν τους τρόπους τους και συνεχίζουν να προκαλούν αναστάτωση, τότε πραγματικά φλερτάρουν με τον θάνατο. Όταν οι άνθρωποι δεν βρίσκονται στο σωστό μονοπάτι, δεν τους προσφέρεται καμία αβρότητα. Τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να απομακρυνθούν και να αποκλειστούν.

Κατά βάση, αυτές είναι οι αρχές σχετικά με την άσκηση της διάδοσης του ευαγγελίου. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, οι άνθρωποι πρέπει να εκπληρώνουν την ευθύνη τους και να αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα όλους εκείνους στους οποίους το διαδίδουν. Ο Θεός σώζει τον άνθρωπο στον μέγιστο δυνατό βαθμό και οι άνθρωποι πρέπει να έχουν κατά νου το θέλημα του Θεού, δεν πρέπει να προσπερνάνε απρόσεκτα κανέναν που αναζητά και ερευνά την αληθινή οδό. Επιπλέον, κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, πρέπει να κατανοείς τις αρχές. Με κάθε άτομο που ερευνά την αληθινή οδό, πρέπει να παρατηρείς, να κατανοείς και να αντιλαμβάνεσαι πράγματα όπως το θρησκευτικό του υπόβαθρο, τον βαθμό του επιπέδου του και την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης του. Αν βρεις ένα άτομο που διψάει για την αλήθεια, που μπορεί να κατανοήσει τα λόγια του Θεού και που μπορεί να δεχτεί την αλήθεια, τότε αυτό το άτομο έχει προκαθοριστεί από τον Θεό. Θα πρέπει να προσπαθήσεις με όλη σου τη δύναμη να συναναστραφείς μαζί του σχετικά με την αλήθεια και να τον κερδίσεις. Ωστόσο, αν έχει κακή ανθρώπινη φύση και απαίσιο χαρακτήρα, και η δίψα του είναι προσποιητή, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει να διαφωνεί και να προσκολλάται στις αντιλήψεις του, θα πρέπει να τον παραμερίσεις και να τον εγκαταλείψεις. Μερικοί άνθρωποι που ερευνούν την αληθινή οδό είναι ικανοί να κατανοήσουν και είναι εξαιρετικής ποιότητας, αλλά είναι αλαζονικοί και αυτάρεσκοι. Προσκολλώνται πιστά σε θρησκευτικές αντιλήψεις, οπότε θα πρέπει να τους γίνεται συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια με αγάπη και υπομονή για να βοηθηθούν στην επίλυση αυτού. Θα πρέπει να εγκαταλείψεις την προσπάθεια μόνο αν δεν δέχονται την αλήθεια ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο συναναστρέφεσαι μαζί τους —τότε θα έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Εν ολίγοις, μην εγκαταλείπεις ελαφρά τη καρδία οποιονδήποτε μπορεί να αναγνωρίσει και να δεχτεί την αλήθεια. Εφόσον είναι πρόθυμος να ερευνήσει την αληθινή οδό και ικανός να αναζητήσει την αλήθεια, θα πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να του διαβάζεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφεσαι περισσότερο μαζί του σχετικά με την αλήθεια, να καταθέτεις μαρτυρία για το έργο του Θεού και να μεριμνάς για τις αντιλήψεις και τις απορίες του, ώστε να τον κερδίσεις και να τον φέρεις ενώπιον του Θεού. Αυτό συμφωνεί με τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου. Πώς μπορεί, λοιπόν, να κερδηθεί; Αν, κατά την ενασχόλησή σου μαζί του, διαπιστώσεις ότι αυτό το άτομο έχει καλή ποιότητα και καλή ανθρώπινη φύση, πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να εκπληρώσεις την ευθύνη σου· πρέπει να πληρώσεις ένα ορισμένο τίμημα και να χρησιμοποιήσεις συγκεκριμένους τρόπους και μέσα, και δεν έχει σημασία τι τρόπους και μέσα χρησιμοποιείς, αρκεί να αποσκοπούν στο να τον κερδίσεις. Εν ολίγοις, προκειμένου να τον κερδίσεις, πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου, να χρησιμοποιήσεις την αγάπη και να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου. Πρέπει να συναναστραφείς σχετικά με όλες τις αλήθειες που κατανοείς και να κάνεις όλα όσα πρέπει να κάνεις. Ακόμα και αν αυτό το άτομο δεν κερδηθεί, εσύ θα μείνεις με καθαρή συνείδηση. Έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Αν δεν συναναστραφείς με σαφήνεια σχετικά με την αλήθεια και το άτομο συνεχίσει να προσκολλάται στις αντιλήψεις του, και αν χάσεις την υπομονή σου και παραιτηθείς από αυτόν με δική σου πρωτοβουλία, τότε θα έχεις αμελήσει τα καθήκοντά σου και αυτό θα αποτελέσει παράβαση και στίγμα για σένα. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Το ότι έχω αυτό το στίγμα σημαίνει ότι με έχει καταδικάσει ο Θεός;» Τέτοια ζητήματα εξαρτώνται από το αν οι άνθρωποι κάνουν αυτά τα πράγματα σκόπιμα και κατά συνήθεια. Ο Θεός δεν καταδικάζει τους ανθρώπους για περιστασιακές παραβάσεις· αρκεί να μετανοήσουν. Όταν, όμως, σφάλλουν εν γνώσει τους και αρνούνται να μετανοήσουν, ο Θεός τούς καταδικάζει. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να μην τους καταδικάσει όταν έχουν σαφή επίγνωση της αληθινής οδού και παρόλα αυτά αμαρτάνουν σκόπιμα; Αν το δούμε σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, αυτό είναι ανευθυνότητα, απροσεξία και επιπολαιότητα, και στην καλύτερη περίπτωση δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου· έτσι κρίνει ο Θεός τα λάθη σου. Αν αρνηθείς να μετανοήσεις, θα καταδικαστείς. Κι έτσι, για να μειώσουν ή να αποφύγουν τέτοια λάθη, οι άνθρωποι θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους, προσπαθώντας ενεργά να απαντήσουν σε όλα τα ερωτήματα που έχουν οι άνθρωποι που ερευνούν την αληθινή οδό, και οπωσδήποτε να μην αναβάλλουν και να μην καθυστερούν τα κρίσιμα ερωτήματα. Αν κάποιος που ερευνά την αληθινή οδό κάνει επανειλημμένα μία ερώτηση, πώς θα πρέπει να απαντάς; Δεν θα πρέπει να έχεις πρόβλημα να αφιερώσεις χρόνο και να κάνεις τον κόπο να του απαντήσεις, και θα πρέπει να βρεις τρόπο να συναναστραφείς με σαφήνεια σχετικά με την απορία του, μέχρι να καταλάβει και να μην ρωτήσει ξανά. Θα έχεις τότε εκπληρώσει την υποχρέωσή σου και η καρδιά σου δεν θα αισθάνεται ενοχές. Και το πιο σημαντικό, δεν θα αισθάνεσαι ενοχές απέναντι στον Θεό σ’ αυτό το ζήτημα, καθώς ο Θεός σού εμπιστεύτηκε αυτό το καθήκον, αυτήν την υποχρέωση. Όταν όλα όσα κάνεις γίνονται ενώπιον του Θεού, όταν όλα γίνονται μπροστά στον Θεό, όταν όλα στηρίζονται στον λόγο του Θεού και γίνονται σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, τότε η άσκησή σου θα είναι απολύτως σύμφωνη με την αλήθεια και με τις απαιτήσεις του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, όλα όσα κάνεις και λες θα είναι προς όφελος των ανθρώπων, και αυτοί θα τα εγκρίνουν και θα τα αποδέχονται εύκολα. Εάν τα λόγια σου μπορούν να φωτίσουν και είναι πρακτικά και ξεκάθαρα, τότε θα μπορείς ν’ αποφεύγεις τις διαμάχες και τις αντιπαραθέσεις, και θα δίνεις στους άλλους τη δυνατότητα να κατανοήσουν την αλήθεια και θα τους διαπαιδαγωγείς. Εάν τα λόγια σου είναι μπερδεμένα και διφορούμενα κι η συναναστροφή σου για την αλήθεια είναι θολή, δεν φωτίζει ούτε είναι πρακτική, οι αντιλήψεις και τα προβλήματα των ανθρώπων δεν θα είναι δυνατόν να επιλυθούν, είναι δε πιθανό να εκμεταλλευθούν τα λάθη σου, να σε κατακρίνουν και να σε καταδικάσουν. Αυτά τα προβλήματα θα είναι ακόμη δυσκολότερο να επιλυθούν κι ίσως να χρειαστεί να συναναστραφείτε πολλά ακόμη χωρία των λόγων του Θεού προτού οι άνθρωποι καταλάβουν την αλήθεια και την αποδεχτούν. Πρέπει, λοιπόν, να είναι κανείς συνετός στον λόγο όταν διαδίδει το ευαγγέλιο και να συναναστρέφεται με διαφάνεια την αλήθεια, κατά τρόπο ώστε να μπορεί να διορθώνει τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, κερδίζοντας τον θαυμασμό τους και κάνοντάς τους να πιστέψουν με την καρδιά τους. Τα αποτελέσματα έρχονται εύκολα κατ’ αυτόν τον τρόπο, κι οι άνθρωποι αποδέχονται ομαλά το έργο του Θεού, κάτι το οποίο είναι επωφελές για τη διάδοση του ευαγγελίου.

Όσον αφορά τις αρχές που πρέπει να ακολουθούνται στην άσκηση της διάδοσης του ευαγγελίου, από μια άλλη άποψη, όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο πρέπει να είναι αξιοπρεπείς και έντιμοι στη συμπεριφορά τους, να μιλούν και να συμπεριφέρονται με τον τρόπο των αγίων, να ασκούν την κατάλληλη αυτοσυγκράτηση σε ό,τι κάνουν κατά τη διάδοση του ευαγγελίου και να συμπεριφέρονται με πειθαρχημένο τρόπο. Ορισμένοι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου δεν επιθυμούν να ενοχλούνται από αγνώστους, οπότε πώς θα πρέπει να τους κηρύττεις; Μερικοί άνθρωποι κηρύττουν το ευαγγέλιο καλώντας στο τηλέφωνο τρεις φορές την ημέρα, τρέχοντας στα σπίτια των ανθρώπων μόλις γυρίσουν από τη δουλειά και διαβάζοντας τα λόγια του Θεού στους δυνητικούς αποδέκτες μόλις τους δουν, όσο απασχολημένοι κι αν είναι αυτοί οι αποδέκτες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν επιλέγουν ποτέ τις σωστές στιγμές, οπότε γίνονται εύκολα ενοχλητικοί. Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο ανόητοι, που μιλούν με αυτόν τον τρόπο ακόμη και σ’ εκείνους που ερευνούν την αληθινή οδό: «Αυτός ο κόσμος είναι τόσο κακός, γι’ αυτό παράτα ό,τι κάνεις, μην πας για δουλειά. Ξέρεις τι ώρα είναι; Η μεγάλη καταστροφή είναι προ των πυλών. Είναι επείγον να πιστέψεις στον Θεό!» Είναι σωστή η διάδοση του ευαγγελίου με αυτόν τον τρόπο; Τι συνέπειες θα έχει; Πρόκειται για άπιστους που δεν έχουν ακόμη αποδεχτεί το έργο του Θεού. Είναι απαραίτητο να τους μιλάτε με αυτόν τον τρόπο; Επιπλέον, μην ανακατεύεστε στην ιδιωτική ζωή ή στις προσωπικές απόψεις των δυνητικών αποδεκτών του ευαγγελίου. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι λένε τα εξής σ’ αυτούς που προσπαθούν να κερδίσουν: «Κοίτα, πιστεύεις ακόμα στον Θεό; Εμείς οι πιστοί δεν φοράμε αυτά τα ρούχα των άπιστων». «Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό δεν τρώνε αυτό το είδος φαγητού, πρέπει να τρως το τάδε και το δείνα». Αυτό δεν σημαίνει ότι χώνεις τη μύτη σου στις υποθέσεις των άλλων ανθρώπων; Αυτό ονομάζεται ανοησία. Αν τα λόγια και οι πράξεις σου σε μια συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι εύστοχα, μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα να πάει χαμένο το τίμημα που πλήρωσες για να διαδώσεις το ευαγγέλιο. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να ενεργείς προσεκτικά σε κάθε ευκαιρία, να συγκρατείς και να ρυθμίζεις τη συμπεριφορά σου, και να συμπεριφέρεσαι με πειθαρχημένο τρόπο. Τι είναι αυτό που ονομάζουμε πειθαρχία; Σημαίνει να ενεργείς σύμφωνα με τους κανόνες, να σκέφτεσαι τι είδους λόγια θα ήταν κατάλληλα για το καθήκον που εκτελείς και τι είδους λόγια θα ήθελαν πρόθυμα να ακούσουν οι αποδέκτες του ευαγγελίου. Μην κάνεις ούτε να λες πράγματα που θα μισήσουν ή με τα οποία θα ενοχληθούν, μην κάνεις επεμβατικές ερωτήσεις και μην παρεμβαίνεις ποτέ στις ιδιωτικές τους υποθέσεις. Ας πούμε ότι κάποιος έχει δύο γιους κι εσύ του λες: «Καλό είναι που έχεις δύο γιους, αλλά δεν θα ήταν καλύτερα να είχες και μια κόρη;» Τι σε νοιάζει εσένα; Όταν κάποιοι δυνητικοί αποδέκτες ευαγγελίου γνωρίζουν αγγλικά, λες: «Τα αγγλικά σου είναι στ’ αλήθεια εξαιρετικά. Θα ήταν υπέροχο αν τελικά πίστευες στον Θεό και εκτελούσες το καθήκον σου στον οίκο του Θεού. Λείπουν άνθρωποι σαν εσένα από τον οίκο του Θεού». Είναι σωστό να μιλάς με αυτόν τον τρόπο; Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Αφότου πιστέψουν αυτοί οι άνθρωποι, μπορεί να είναι πιο δραστήριοι και ενθουσιώδεις από σένα, αλλά ακόμη δεν πιστεύουν ούτε αποδέχονται, γι’ αυτό μην πιέζεις τα πράγματα πριν από την κατάλληλη στιγμή, και δεν πρέπει ποτέ να ανακατεύεσαι στις ζωές των άλλων ανθρώπων. Καταλαβαίνεις;

Υπάρχει και άλλη μια κατάσταση που μπορεί να συμβεί. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, κάποιοι άνθρωποι αποδέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και κατανοούν κάποιες αλήθειες. Στη συνέχεια, θεωρούν ότι είναι πολύ ανώτεροι από τους μέσους, καθημερινούς ανθρώπους. Σιχαίνονται όλους τους άπιστους και μάλιστα σιχαίνονται και περιφρονούν οποιονδήποτε συναντούν και ο οποίος ερευνά την αληθινή οδό. Σκέφτονται: «Αν δεν δεχτείτε το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, είστε τυφλοί, ανόητοι και αδαείς, και δεν σας ταιριάζει παρά μόνο ο θάνατος, είστε εντελώς άχρηστοι. Σήμερα, είναι καθήκον μου να σας κηρύξω το ευαγγέλιο, αλλιώς όμως θα σας αγνοούσα!» Τι είδους στάση είναι αυτή; Δεν έχεις κάνει τίποτα περισσότερο από το να αποδεχτείς το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Δεν στέκεσαι ψηλότερα από οποιονδήποτε άλλον. Ακόμη κι αν ήσουν βασιλιάς, δεν θα ήσουν και πάλι απλώς κάποιος από το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος; Σε τι είσαι ανώτερος από τους άλλους; Μην σιχαίνεσαι τους ανθρώπους που ερευνούν την αληθινή οδό. Ακόμη κι αν τους κηρύξεις το ευαγγέλιο, δεν είσαι μεγαλύτερος ή καλύτερος απ’ αυτούς. Μην ξεχνάς ότι, όπως ακριβώς και αυτοί, είσαι κι εσύ ένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον. Πρέπει να το ξεκαθαρίσεις αυτό το θέμα μέσα σου. Μην κοιτάς πάντα τους άλλους σαν να κάνεις κάποια μεγάλη υπηρεσία στον κόσμο ή σαν να καθοδηγείς όλα τα νοήμονα όντα στην απελευθέρωσή τους. Σκέφτεσαι πάντα το εξής: «Εσείς οι άνθρωποι που δεν έχετε αποδεχτεί το ευαγγέλιο είστε αξιολύπητοι. Κάθε μέρα, με καίει η αγωνία μου για σας». Ποια είναι αυτή η φωτιά της αγωνίας που σε καίει; Δεν έχεις ακόμη λύσει τα δικά σου προβλήματα, αλλά σε καίει η αγωνία για τις υποθέσεις των άλλων. Δεν είναι αυτό υποκριτικό; Δεν εξαπατάς τους άλλους; Μην κρύβεσαι πίσω από το προσωπείο της αρετής. Στην πραγματικότητα, δεν είσαι τίποτα απολύτως. Ακόμα κι αν έχεις αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού εδώ και είκοσι ή τριάντα χρόνια, δεν παύεις να είσαι ένα τίποτα. Ακόμα κι αν ζεις με τον Θεό κάθε μέρα και μιλάς με τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο, παραμένεις ένα συνηθισμένο άτομο. Η ουσία σου παραμένει αμετάβλητη. Το να διαδίδεις το ευαγγέλιο στους άλλους είναι εκτέλεση του καθήκοντός σου. Πρόκειται για υποχρέωσή σου, ευθύνη σου. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι, ανεξάρτητα από το πόσους ανθρώπους θα κερδίσεις, παραμένεις ο εαυτός σου. Δεν έχεις γίνει άλλος άνθρωπος, είσαι ακόμα ένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον. Παρόλο που έχεις κερδίσει πολλούς ανθρώπους, δεν πρέπει να είσαι υπερήφανος, πόσο μάλλον αλαζόνας. Μην υπερηφανεύεσαι για τα επιτεύγματά σου, λέγοντας: «Διαδίδω το ευαγγέλιο εδώ και πολλά χρόνια, και έχω συνοψίσει πολλές εμπειρίες και έχω πάρει πολλά μαθήματα. Σε όποιον κηρύττω, μπορώ να καταλάβω με μια ματιά αν είναι καλός ή κακός άνθρωπος, και ξέρω πότε να κηρύξω και πότε να απέχω. Όταν είναι σκόπιμο να διαδώσω το ευαγγέλιο, ξέρω αν θα είναι εύκολο ή δυνατό. Μπορώ πάντα να βρω έναν τρόπο να μεταδώσω το ευαγγέλιο σε όσους γίνεται να μεταδοθεί». Παρόλο που έχεις εμπειρία στη διάδοση του ευαγγελίου, δεν έχεις εισέλθει παρά επιφανειακά στη ζωή. Παρόλο που έχεις κάποια εμπειρία από τη ζωή και έχεις αλλάξει κάπως, μερικές φορές καυχιέσαι για να κάνεις φιγούρα. Είναι πρόβλημα αυτό; Οι άνθρωποι που έχουν χαρίσματα είναι πιο επιρρεπείς σε πομπώδη και κενά λόγια. Πάντα θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο από τους άλλους, πάντα τους αρέσει να κάνουν διαλέξεις στους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου και πάντα θέλουν οι άνθρωποι να τους θαυμάζουν και να τους λατρεύουν. Είναι αυτό πρόβλημα διάθεσης; Μπορεί κάποιος να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό μόνο με μια αλλαγή στη συμπεριφορά του, αλλά όχι στη διάθεσή του; Αν δεν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για αλλαγή στη διάθεση, αλλά μπορείς μόνο να μιλάς για την αλήθεια του ευαγγελίου και να καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό, μπορείς να είσαι κατάλληλος για τη χρήση από τον Θεό; Αφού οι άνθρωποι αποδεχτούν την αληθινή οδό, πρέπει να κατανοήσουν την αλήθεια της εισόδου στη ζωή και την αλήθεια της άσκησης. Εάν δεν έχεις πραγματική εμπειρία και δεν ξέρεις πώς να μιλάς για την εμπειρία και τη μαρτυρία σου, δεν είναι ελλείψεις αυτά; Αν μιλάς πάντα με προσοχή για δόγματα, ώστε οι άνθρωποι να σε θαυμάζουν και να σε εκτιμούν, αν θέλεις πάντα να στέκεσαι σε υψηλή θέση, αυτό είναι μαρτυρία για τον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Είναι μαρτυρία για τον εαυτό σου. Αυτό σημαίνει ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση. Αν δεν υποστείς κρίση και παίδευση, πώς μπορείς να πετύχεις αλλαγή στη διάθεσή σου; Μερικοί από εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο μιλούν για κάποιες εμπειρίες και δίνουν μαρτυρία, και οι ακροατές τους επωφελούνται πολύ από αυτό, συγκινούνται και θαυμάζουν αυτούς τους ομιλητές από τα βάθη της καρδιάς τους. Και όμως, αυτοί οι διαδίδοντες το ευαγγέλιο εξακολουθούν να έχουν καρδιά με φόβο Θεού. Δεν σιχαίνονται κανέναν δυνητικό αποδέκτη του ευαγγελίου. Είναι σε θέση να μιλούν στους ανθρώπους από καρδιάς, συνήθως τα πάνε καλά με τους ανθρώπους και κάνουν φίλους, και μάλιστα διαθέτουν λίγη από τη σύνεση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Αυτό αποδεικνύει ότι η πίστη τους στον Θεό τούς έχει αποφέρει ανταμοιβές. Τουλάχιστον, κατανοούν κάποιες αλήθειες, έχουν κάποια γνώση του εαυτού τους και έχουν αλλάξει κάπως οι διαθέσεις της ζωής τους. Δεν θα είναι πλέον αλαζόνες. Όταν βλέπουν ανθρώπους που δεν έχουν δεχτεί το ευαγγέλιο, θα σκέφτονται: «Ήμουν το ίδιο παλιά, άρα δεν πρέπει να τους υποτιμώ. Δεν είμαι κι εγώ τόσο σπουδαίος». Η νοοτροπία τους δεν είναι πλέον όπως ήταν. Μόλις οι άνθρωποι αναγνωρίσουν τη δική τους φύση, θα το θεωρούν φυσικό όταν βλέπουν δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου να αποκαλύπτουν λίγη άγνοια, ανοησία ή αδυναμία. Μη γελοιοποιείς τους άλλους και μην υιοθετείς την αίσθηση ή τη στάση ότι όλοι οι άλλοι είναι μέρος της μάζας των κοινών, συνηθισμένων ανθρώπων. Αν κρατάς αυτήν τη στάση, αυτό θα εμποδίσει και θα θέσει σε κίνδυνο το έργο σου για τη διάδοση του ευαγγελίου. Ωστόσο, μερικές φορές θα προκύψουν τέτοιου είδους διεφθαρμένες καταστάσεις στην καρδιά σου, όταν βλέπεις πολλούς ανθρώπους που μόλις έχουν πιστέψει στον Θεό. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι έχεις αποδεχτεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες εδώ και είκοσι χρόνια, και διαδίδεις το ευαγγέλιο εδώ και δέκα χρόνια. Όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου, αυτοί θα θεωρούν πάντοτε ότι είσαι ανώτερός τους, λέγοντας: «Εσύ πιστεύεις στον Θεό εδώ και είκοσι χρόνια, ενώ εμείς μόλις τώρα Τον αποδεχτήκαμε. Το ανάστημά μας είναι ακόμη πολύ μικρό και, σε σύγκριση μ’ εσένα, απέχουμε πολύ. Εσύ είσαι ενήλικας, αλλά εμείς είμαστε νεογέννητα μωρά». Τι θα πρέπει να σκέφτεσαι όταν κάνουν μια τέτοια σύγκριση; «Παρόλο που αποδέχτηκα τον Θεό νωρίτερα απ’ αυτούς και πιστεύω περισσότερο καιρό απ’ αυτούς, εξακολουθώ να είμαι πολύ πίσω όσον αφορά την είσοδο στη ζωή και την αλήθεια. Δεν έχω ακόμη αποδεχτεί την πραγματική κρίση και την παίδευση του Θεού, και απέχω ακόμη πολύ από το να σωθώ και να οδηγηθώ στην τελείωση». Ξέρεις πώς είσαι πραγματικά μέσα σου. Όσο κι αν σε θαυμάζουν οι άνθρωποι ή όσο κι αν σε εκτιμούν, πώς αισθάνεσαι; «Είμαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος, μη με θαυμάζετε». Θα νιώθεις αηδία και δεν θα νιώθεις καμία απόλαυση, επειδή, κατά βάθος, θα βλέπεις ξεκάθαρα ότι δεν είσαι τίποτα απολύτως, ότι δεν καταλαβαίνεις καμία αλήθεια και ότι μπορείς να πεις μόνο μερικά λόγια δόγματος. Οι άνθρωποι είναι ανόητοι και επιρρεπείς στο να θαυμάζουν τους άλλους. Αν εσύ απολαμβάνεις ευχαρίστως το συναίσθημα του να σε θαυμάζουν και το ευχαριστιέσαι, έχεις πρόβλημα. Αν το έχεις βαρεθεί και θέλεις να φύγεις από αυτού του είδους την κατάσταση, αν δεν σου αρέσει να σου φέρονται οι άλλοι με αυτόν τον τρόπο, αυτό αποδεικνύει ότι διαθέτεις κάποια αυτογνωσία. Αυτή είναι η σωστή κατάσταση, και σ’ αυτήν, δεν θα διαπράττεις εύκολα λάθη ούτε θα κάνεις λανθασμένα πράγματα.

Οι καταστάσεις για τις οποίες μιλάω είναι αυτές που κατά βάση αντιμετωπίζουν συνήθως οι άνθρωποι κατά τη διάδοση του ευαγγελίου. Από τη μία, από την αρνητική πλευρά των πραγμάτων, πρέπει να αποφύγετε ορισμένους ακατάλληλους τρόπους ομιλίας, πρακτικές και συμπεριφορές, και να βεβαιωθείτε ότι η διάθεσή σας δεν αποκαλύπτει ακατάλληλα πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια. Από την άλλη, από τη θετική πλευρά, κατά την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος, θα πρέπει να έχετε απέναντι στο καθήκον σας μια στάση πίστης και υπευθυνότητας μέχρι τέλους. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να εκπληρώσετε ικανοποιητικά το καθήκον σας. Κατά τη διαδικασία αυτή, θα πρέπει να αναζητάτε σταδιακά την αλήθεια και τις αρχές, ώστε να ικανοποιείτε το θέλημα του Θεού, και να προσπαθείτε να επιμένετε και να παραμένετε πιστοί μέχρι τέλους κατά την εκτέλεση κάθε καθήκοντος που έχετε. Ό,τι είδους καθήκον κι αν εκτελείτε, θα πρέπει να είστε σε θέση να ικανοποιήσετε τον Θεό και να σας μνημονεύσει Εκείνος για όσα πράξατε ικανοποιητικά και αξιέπαινα. Κατά την περίοδο της διάδοσης του ευαγγελίου, πρέπει να πασχίζεις να διαπράττεις όλο και λιγότερες παραβάσεις, και να κάνεις όλο και λιγότερα λάθη. Πρέπει να είναι όλο και λιγότερες οι φορές που θα εμπλέκεσαι σε δοσοληψίες ή θα επιδιώκεις ανταμοιβές όταν κάνεις το καθήκον σου, ή θα έχεις τη φιλοδοξία και την άγρια επιθυμία να το κάνεις. Ταυτόχρονα, πρέπει να επιδιώκεις ενεργά να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου απόλυτα και να θεωρείς το καθήκον σου ως κάτι που σε βαραίνει. Επίσης, να πασχίζεις να κάνεις το καθήκον σου έτσι ώστε, όταν αναπολείς μετά από πολλά χρόνια, η συνείδησή σου να είναι καθαρή. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει σταδιακά να μειώσεις εκείνα τα πράγματα που σε κάνουν να θεωρείς ότι οφείλεις κάτι. Δεν μπορείς να συνεχίσεις χωρίς να αλλάξεις καθόλου. Ας πούμε ότι δεν έκανες καλά το καθήκον σου όταν διέδωσες το ευαγγέλιο σε έναν δυνητικό αποδέκτη, οπότε ένιωσες άβολα, σαν να όφειλες ένα χρέος. Θεώρησες ότι δεν έχεις κάνει αρκετό προπαρασκευαστικό έργο. Ωστόσο, όταν συνέχισες να διαδίδεις το ευαγγέλιο μετά από αυτό, όλα ήταν ίδια και δεν έκανες καμία αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι, σε αυτήν την περίοδο, δεν αναπτύχθηκες καθόλου. Τι αντιπροσωπεύει αυτή η έλλειψη ανάπτυξης; Σημαίνει ότι δεν έχεις κάνει πράξη ούτε έχεις κερδίσει αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Αυτά τα πράγματα για τα οποία μιλάω, για σένα δεν είναι ποτέ τίποτα άλλο παρά δόγμα. Τι σημαίνει ότι διαπράττεις όλο και λιγότερες παραβάσεις, κάνεις όλο και λιγότερα λάθη, αισθάνεσαι λιγότερο χρεωμένος και σε βασανίζει λιγότερο η συνείδησή σου; Εκτελείς το καθήκον σου με όλο και μεγαλύτερη αγνότητα, και το αίσθημα ευθύνης σου γίνεται όλο και πιο ισχυρό. Με άλλα λόγια, γίνεσαι όλο και πιο πιστός στην εκτέλεση αυτού του καθήκοντος. Για να δώσω ένα παράδειγμα, στο παρελθόν, η διάδοση του ευαγγελίου στηριζόταν σε ανθρώπινες μεθόδους, όχι στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια ή στην ερμηνεία των εδαφίων της Βίβλου. Τώρα, φαίνεται ότι μια τέτοια προσέγγιση δεν ενδείκνυται. Δεν είναι αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος που αποδέχεται την αποστολή από τον Θεό. Είναι κάτι σαν ατίμωση για τον Θεό. Είχατε ποτέ αυτό το συναίσθημα; Ίσως να μη νιώθετε έτσι τώρα, αλλά μια μέρα, αφότου εξοπλιστείτε με όλο και περισσότερες αλήθειες διάφορων ειδών και αποκτήσετε ένα ορισμένο ανάστημα, θα υιοθετήσεις μια πιο ακριβή και πρακτική στάση και προοπτική όταν εξετάζεις τις προηγούμενες πρακτικές σου. Αυτό αποδεικνύει ότι η εσωτερική σου κατάσταση έχει γίνει κανονική. Τώρα, δεν αισθάνεσαι τίποτα σε σχέση με τις προηγούμενες πρακτικές σου, δεν τις περιφρονείς και δεν έχεις μια σωστή άποψη ή αξιολόγηση γι’ αυτές. Αντίθετα, είσαι αδιάφορος. Δεν είναι αυτό πολύ ανησυχητικό; Αυτό αποδεικνύει ότι δεν κατέχεις καμία από τις αλήθειες που σχετίζονται με τέτοια πράγματα. Φτάνεις στο σημείο να υιοθετείς μια στάση αναισθησίας απέναντι στις διάφορες κακές πράξεις και τα τεχνάσματα του ανθρώπου και σε εκείνες τις πρακτικές του που δεν συνάδουν με την αλήθεια, αποδεχόμενος, συμπάσχοντας και ακόμη και συμπορευόμενος με αυτά τα βρομερά πράγματα. Ποια είναι λοιπόν η εσωτερική σου κατάσταση; Αγαπάς τα άδικα πράγματα, αγαπάς τα πράγματα της αμαρτίας, αγαπάς τα πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια, αλλά είναι αντίθετα με αυτήν. Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Αν συνεχίσεις να ενεργείς σύμφωνα με αυτές τις πρακτικές, θα βρεθείς αντιμέτωπος με μια πολύ σοβαρή συνέπεια. Ποια είναι αυτή η συνέπεια; Συσσωρεύεις συνεχώς κακές πράξεις και απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από το μονοπάτι της σωτηρίας. Γιατί λέω ότι απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο; Επειδή, κατά την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος, αδυνατείς να αναζητήσεις την αλήθεια και δεν τηρείς τις αρχές στα όσα κάνεις. Ακολουθείς απλώς τη δική σου θέληση και τις δικές σου προτιμήσεις. Πώς μπορείς λοιπόν να εκτελέσεις το καθήκον σου ικανοποιητικά; Ο σκοπός για τον οποίο εκτελείς το καθήκον σου δεν είναι να εισέλθεις στην αλήθεια, αλλά να ολοκληρώσεις ένα έργο και στη συνέχεια να λογοδοτήσεις για τον εαυτό σου. Αυτό που ακολουθείς δεν είναι το θέλημα του Θεού, και αυτό που αποδέχεσαι δεν είναι η αποστολή του Θεού. Τα πράγματα αυτά έχουν διαφορετική φύση. Επομένως, καθώς διαδίδεις το ευαγγέλιο, δεν βαδίζεις στο μονοπάτι που οδηγεί στη σωτηρία, αλλά στο μονοπάτι της υπηρεσίας, στο μονοπάτι του Παύλου που έκανε συμφωνίες με τον Θεό. Αργά ή γρήγορα, με βάση όλα όσα κάνεις, ο Θεός θα καθορίσει για σένα το ίδιο τέλος με τον Παύλο. Αυτό είναι λοιπόν το αποτέλεσμα; Και βέβαια. Αντίθετα, αν κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, όλες οι μέθοδοι και τα μέσα που χρησιμοποιείς είναι πρακτικά, η αφετηρία και η πρόθεσή σου είναι το να ικανοποιήσεις τον Θεό και να ανταποδώσεις την αγάπη του Θεού, και οι αρχές πάνω στις οποίες ενεργείς και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και σε πλήρη συμφωνία με την αλήθεια, ποιο είναι το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται με μια τέτοια άσκηση; Θα κατανοείς την αλήθεια όλο και βαθύτερα, θα χειρίζεσαι τις υποθέσεις όλο και περισσότερο σύμφωνα με τις αρχές, η ζωή σου θα αναπτύσσεται όλο και περισσότερο, και θα αυξάνονται σταδιακά η πίστη, η αγάπη και η αφοσίωσή σου στον Θεό. Έτσι, θα εισέλθεις στο μονοπάτι της σωτηρίας. Ταυτόχρονα, κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, θα εξετάσεις σταδιακά τη δική σου επαναστατικότητα και διαφθορά, και θα εξετάσεις τις διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Στη συνέχεια, κατά την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος, θα είσαι σε θέση να συγκρατείς όλο και περισσότερο τον εαυτό σου και να έχεις φόβο Θεού και υπακοή. Στη συνέχεια, το αίσθημα ευθύνης σου θα γίνεται όλο και πιο ισχυρό, και η καθαρότητα της πίστης σου θα αυξάνεται όλο και περισσότερο. Ο φόβος σου για τον Θεό θα βαθύνει κι αυτός. Ταυτόχρονα, θα αποκτάς όλο και περισσότερη εμπειρία και γνώση της πραγματικότητας των διάφορων αληθειών. Με αυτόν τον τρόπο, το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις είναι εντελώς αντίθετο από το μονοπάτι που ακολουθούσε ο Παύλος. Είναι το μονοπάτι του Πέτρου για την επιδίωξη της αλήθειας. Αυτό το μονοπάτι είναι το μονοπάτι της σωτηρίας. Όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα, θα το βιώσεις εσύ ο ίδιος. Ο Θεός θα σε επαινέσει και η καρδιά σου θα γνωρίσει περισσότερη γαλήνη και χαρά. Στα μάτια του Θεού, δεν έχει σημασία πόσες ανατροπές έχουν γίνει στο μονοπάτι σου, πόσες παρακάμψεις έχεις κάνει, ή τι αρνητισμό, τι αδυναμία ή ακόμα και αποτυχίες και πτώσεις είχες. Όταν ληφθούν υπόψη στο σύνολό τους αυτά που έχεις κάνει, αυτά που έχεις αποκαλύψει και αυτά που έχεις επιδείξει, το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις είναι το μονοπάτι της σωτηρίας. Τότε, λοιπόν, πώς θα καθορίσει ο Θεός το αποτέλεσμά σου; Ο Θεός δεν θα βιαστεί να καθορίσει το αποτέλεσμά σου. Μεθοδικά και με διακριτική υπομονή, ο Θεός θα σε υποστηρίξει, θα σε βοηθήσει και θα σε οδηγήσει στο μονοπάτι της σωτηρίας. Θα σου επιτρέψει να δεχτείς την κρίση και την παίδευσή Του, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό Του, και τελικά θα σε οδηγήσει στην τελείωση. Με αυτόν τον τρόπο, θα σωθείς, πλήρως και ολοκληρωτικά. Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, αποτελεί η εκπλήρωση του καθήκοντος της διάδοσης του ευαγγελίου ευκαιρία, κάτι το εφικτό, για να βαδίσει κανείς στο μονοπάτι της σωτηρίας; (Ναι.) Είναι ευκαιρία και είναι απολύτως εφικτό. Εξαρτάται από το αν ένα άτομο μπορεί να επιδιώξει την αλήθεια και να ακολουθήσει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας.

Σήμερα, έχουμε συναναστραφεί κυρίως πάνω σε διάφορες αλήθειες σχετικά με την εκπλήρωση του καθήκοντος της διάδοσης του ευαγγελίου. Ας επιστρέψουμε στο θέμα με το οποίο ξεκινήσαμε τη συναναστροφή μας. Πώς θα πρέπει να αποκαλούμε εκείνους που εκτελούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου; (Ανθρώπους που εκτελούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου.) Σωστά. Δεν μπορούν να αποκαλούνται μάρτυρες, ιεροκήρυκες και φυσικά αγγελιαφόροι του ευαγγελίου. Σε τελική ανάλυση, είναι άνθρωποι που διαδίδουν το ευαγγέλιο. Ποτέ μην αποκαλείς τον εαυτό σου μάρτυρα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να γίνουν μάρτυρες για τίποτα, και αρκεί απλώς να μη ντροπιάζουν τον Θεό. Το να αποκαλείς τον εαυτό σου ιεροκήρυκα είναι ακόμη χειρότερο. Απέχεις ακόμη περισσότερο από αυτό. Αυτό που κηρύττεις δεν είναι η «οδός» και τα πράγματα που θα πεις απέχουν πολύ από την «οδό». Επομένως, αν κατασταλάξουμε στην ονομασία «άνθρωποι που διαδίδουν το ευαγγέλιο», όλοι θα έχουν έναν ακριβή ορισμό αυτού του καθήκοντος. Δηλαδή, είναι οι άνθρωποι που εκτελούν μόνο αυτό το καθήκον. Δεν είναι σε καμία περίπτωση μάρτυρες ή ιεροκήρυκες. Απέχουν πολύ από αυτά τα πράγματα. Αν τους αποκαλέσεις μάρτυρες ή ιεροκήρυκες, δεν θα θεωρήσουν τον εαυτό τους ανώτερο από τους άλλους; Δεν χρειάζονται πολλά για να κάνουν οι άνθρωποι επίδειξη και να μεγαλοποιήσουν τον εαυτό τους. Είναι αυτή η επίδειξη και η μεγαλοποίηση του εαυτού τους κάτι καλό ή κάτι κακό; (Κακό.) Αν δεν εξυψώσεις και δεν προβάλεις τους ανθρώπους, αυτοί θέλουν πάντα να μεγαλοποιήσουν τον εαυτό τους. Αν τους εξυψώσεις, αποκαλώντας τους μάρτυρες, ιεροκήρυκες ή αγγελιαφόρους του ευαγγελίου, μπορείς να φανταστείς πώς θα είναι μετά από έναν τέτοιο έπαινο; Θα φούσκωναν τόσο πολύ, που θα αιωρούνταν στον αέρα. Τώρα, έχεις μια βασική κατανόηση των διάφορων αληθειών που σχετίζονται με το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου; (Ναι.) Για να εκτελέσεις καλά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου, πρέπει να είσαι εξοπλισμένος με πολλή αλήθεια. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Εγώ δεν διαδίδω το ευαγγέλιο, άρα χρειάζεται να εξοπλιστώ με αυτό;» Άλλοι άνθρωποι λένε: «Δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να διαδώσω το ευαγγέλιο. Δεν έχω διαδώσει ποτέ το ευαγγέλιο και είμαι κακός ομιλητής, οπότε πώς μπορώ να διαδώσω το ευαγγέλιο;» Δεν μπορείς να διαδώσεις το ευαγγέλιο, αλλά δεν μπορείς να εξοπλιστείς με την αλήθεια σχετικά με τη διάδοση του ευαγγελίου; Δεν μπορείς να ασκηθείς στο να μιλάς και να συναντάς ανθρώπους; Αν έχεις αίσθημα αποστολής και αίσθημα ευθύνης, αν θέλεις να εκτελέσεις καλά αυτό το καθήκον και να συνεργαστείς με τον Θεό, τότε θα πρέπει να εξοπλιστείς με την αλήθεια σχετικά με τη διάδοση του ευαγγελίου. Πρέπει να εξοπλιστείς με την αλήθεια του οράματος και της άσκησης. Είναι επιτακτική ανάγκη για τους εκλεκτούς του Θεού να εξοπλιστούν με την αλήθεια όσον αφορά αυτές τις δύο πτυχές, διότι δεν είναι ποτέ περιττό να εξοπλίζεται κανείς με αυτές τις αλήθειες. Δεν αφορούν μόνο τη διάδοση του ευαγγελίου, αλλά είναι αλήθειες που η ανθρωπότητα πρέπει να κατανοήσει. Πώς επωφελούνται οι άνθρωποι από την κατανόηση αυτών των αληθειών; Ποιες ευλογίες μπορεί να τους αποφέρει; Ίσως όλοι μπορούν να κατανοήσουν τη γενική ιδέα, αλλά καθώς το έργο του Θεού συνεχίζει να εξελίσσεται και να γίνεται βαθύτερο, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να βιώνουν το έργο του Θεού και η κατανόηση της αλήθειας θα συνεχίσει ομοίως να εξελίσσεται και να γίνεται βαθύτερη. Οι σχέσεις τους με τον Θεό θα γίνονται όλο και πιο στενές, και οι συναναστροφές τους μαζί Του όλο και πιο συχνές. Οι άνθρωποι, βήμα προς βήμα, θα συγκρίνουν τις αλήθειες που αφορούν το όραμα και το έργο του Θεού με τις πράξεις του Θεού και τη στάση του Θεού απέναντι σε κάθε άτομο. Αυτή η βήμα προς βήμα διαδικασία σύγκρισης είναι η διαδικασία της γνωριμίας με τον Θεό. Ως δημιουργημένο ον, πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν ξέρεις ποιος είναι ο Θεός ή πώς εμφανίζεται και πώς λειτουργεί. Δεν είναι μια τέτοια πίστη πολύ μπερδεμένη και συγκεχυμένη; Εκτελείς το καθήκον σου εδώ και τόσα χρόνια. Αλλά αν, στο τέλος, εξακολουθείς να μην ξέρεις τίποτα για τον Θεό, τότε η πίστη σου στον Θεό ήταν μάταιη. Αν ακούσεις τους διαβόλους να διαδίδουν κάποιες φήμες για τον Θεό, θα τους πιστέψεις; (Δεν θα τους πιστεύαμε.) Λες τώρα ότι δεν θα πίστευες τέτοια πράγματα, αλλά αν δεν καταλάβεις πραγματικά τον Θεό, όταν έρθει η μέρα που θα ακούσεις αυτές τις φήμες, θα έχεις αμφιβολίες και θα συλλογίζεσαι τα λόγια μέσα στην καρδιά σου, σκεπτόμενος: «Θα μπορούσε να είναι αλήθεια; Θα μπορούσε ο Θεός να κάνει κάτι τέτοιο;» Αισθανόμενος μια δυσφορία, θα είσαι απρόθυμος να κάνεις το καθήκον σου. Έχοντας περιέλθει στην επιρροή των φημών, θεωρείς ότι ο δρόμος μπροστά σου είναι ζοφερός και δυσοίωνος, οπότε χάνεσαι και μπερδεύεσαι. Οι άνθρωποι είναι συνεχώς χαμένοι και μπερδεμένοι, γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν ξέρουν πού βρίσκεται ο Θεός ή αν υπάρχει καν Θεός, γι’ αυτό είναι πάντα χαμένοι και μπερδεμένοι. Σε ποιες συνθήκες προκύπτει αυτή η σύγχυση; Προκύπτει όταν πολλά φαινομενικά αντιφατικά πράγματα μπερδεύουν τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να διακρίνουν ξεκάθαρα την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν και να μην ξέρουν ποιον δρόμο να ακολουθήσουν. Έτσι, χάνονται και μπερδεύονται. Μπορείτε να δείτε καθαρά και να διακρίνετε τα τόσα πράγματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια σας και να ακολουθήσετε το σωστό μονοπάτι; Αυτό έχει να κάνει με την κατανόηση του Θεού, την κατανόηση της αλήθειας και τον βαθμό στον οποίο είστε εξοπλισμένοι με την αλήθεια. Τι σημαίνει όταν οι άνθρωποι είναι διαρκώς χαμένοι και μπερδεμένοι; Μήπως στην πραγματικότητα δεν βλέπουν πραγματικά τον δρόμο μπροστά τους; Είναι όντως τυφλοί οι χαμένοι και οι μπερδεμένοι; Όχι, πρόκειται για τύφλωση της καρδιάς και αναισθησία απέναντι στην αλήθεια, στον Θεό και στις κρίσεις για όλους τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα. Γιατί είναι αναίσθητοι; Επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν γνωρίζουν τα έργα του Θεού, δεν γνωρίζουν τη διάθεση του Θεού και δεν έχουν καμία βάση για να κρίνουν με ακρίβεια όλα τα πράγματα. Ως εκ τούτου, δεν έχουν κανένα πρότυπο για να κρίνουν και να χαρακτηρίσουν οτιδήποτε. Είναι θολωμένοι, βλέπουν τα πάντα χωρίς σαφή εικόνα και κατανόηση, και δεν μπορούν να προβούν σε κρίσεις. Ούτε μπορούν να ορίσουν ή να δουν τα πράγματα σε βάθος. Αυτό ονομάζεται αναισθησία. Η αναισθησία οδηγεί στην τύφλωση και η τύφλωση κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται χαμένοι και μπερδεμένοι. Κάπως έτσι δουλεύει το πράγμα. Γιατί, λοιπόν, οι άνθρωποι που ακούνε κηρύγματα για τόσα χρόνια εξακολουθούν να μη μπορούν να διακρίνουν τα πράγματα; Επειδή οι άνθρωποι αυτοί δεν κατανοούν την αλήθεια. Δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα, αλλά αντίθετα ακολουθούν τυφλά κανόνες και βγάζουν βιαστικά συμπεράσματα. Μπορεί αυτό να θεωρηθεί τύφλωση; Αν και δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι εντελώς τυφλοί, είναι μερικώς τυφλοί. Στην πραγματικότητα, αν δεν κατανοείς την αλήθεια, δεν μπορείς να διακρίνεις τίποτα σε βάθος. Όσο καιρό κι αν κάποιος πιστεύει στον Θεό ή όσα κηρύγματα κι αν έχει ακούσει, αν δεν είναι ποτέ σε θέση να κατανοήσει την αλήθεια, αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι η ποιότητά του. Αυτό σχετίζεται άμεσα με το αν έχει ή δεν έχει πνευματική κατανόηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν ακούσει κηρύγματα για πολλά χρόνια μπορούν να καταλάβουν ένα μέρος της αλήθειας, και ίσως εσύ πραγματικά να καταλαβαίνεις πολλά, αλλά δεν υπήρχε το κατάλληλο περιβάλλον, οπότε δεν έχεις χρησιμοποιήσει κάποιες αλήθειες και εξακολουθείς να θεωρείς ότι δεν τις καταλαβαίνεις. Όταν το βιώσεις πραγματικά μόνος σου, όταν πρέπει να κάνεις μια επιλογή ή πρέπει να σκεφτείς σοβαρά τα πράγματα, ίσως να σου γίνει σταδιακά ξεκάθαρη η σχετική πτυχή της αλήθειας. Αυτήν τη στιγμή, οι εντυπώσεις σου είναι γεμάτες από πρόχειρες, κενές περιγραφές και δογματικά πράγματα. Καθώς σταδιακά θα αυξάνεται η εμπειρία και η ηλικία σου, πολλές αλήθειες θα σου καταστούν σταδιακά πιο πρακτικές και ρεαλιστικές. Όλο και περισσότερο, αυτό θα σου επιτρέπει να βλέπεις την ουσία της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να επιτύχεις πραγματικά την κατανόηση της αλήθειας και να δεις τα προβλήματα με ευαισθησία. Όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν θα μπορέσουν να διακρίνουν τις εκδηλώσεις της ανθρωπότητας, τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τις διάφορες ανθρώπινες καταστάσεις και την ουσία των διάφορων ειδών ανθρώπων, ακόμη και με τα δύο μάτια ορθάνοιχτα. Είναι τυφλοί. Ωστόσο, εξωτερικά, ένα άτομο που επιδιώκει την αλήθεια δεν φαίνεται να προσέχει, αλλά μέσα στην καρδιά του θα έχει μια αντίδραση στη συμπεριφορά και το φέρσιμο των άλλων, και ασυνείδητα θα σχηματίσει μια εντύπωση για το θέμα. Από πού προέρχεται αυτή η εντύπωση, αυτό το συναίσθημα; Η αλήθεια που κατανοούν οι άνθρωποι τους δίνει την ικανότητα της διάκρισης. Αυτό δίνει στους ανθρώπους αυτούς έναν ορισμό για την ουσία αυτού του είδους συμπεριφοράς, άσκησης ή εκδήλωσης. Από πού προέρχεται αυτός ο ορισμός; Είναι η αλήθεια που φέρνει τους ανθρώπους στην κατανόηση, και είναι η αλήθεια που δίνει στους ανθρώπους διάκριση και κρίση. Αυτήν τη στιγμή, εσείς κατανοείτε κάποιες αλήθειες και έχετε λίγη διάκριση για ορισμένα πράγματα. Ωστόσο, η διάκρισή σας δεν είναι πολύ ακριβής, οπότε δεν αισθάνεστε ακόμη τόνωση της αυτοπεποίθησής σας και βρίσκεστε ακόμη στη διαδικασία της αναζήτησης του δρόμου σας. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει Εσύ να συναναστρέφεσαι μαζί μας για το κάθε τι». Αυτό δεν είναι απαραίτητο. Οι άνθρωποι έχουν ανθρώπινες ευθύνες, και ο Θεός έχει το δικό Του πεδίο εργασίας. Σας έχω πει κάθε αλήθεια, αυτό που απομένει είναι να βιώσετε όλα τα είδη των ανθρώπων, των ζητημάτων και των πραγμάτων στην καθημερινή σας ζωή. Το Άγιο Πνεύμα θα ενεργήσει και θα ενορχηστρώσει. Οι άνθρωποι οφείλουν να κάνουν ένα πράγμα: την ανθρώπινη συνεργασία και την ανθρώπινη επιδίωξη. Αν δεν εμπλακείς σε αυτήν την επιδίωξη, όσο ξεκάθαρα κι αν το εξηγήσω, δεν θα το καταλάβεις. Δεν θα σε κατηχήσω με τη βία, δεν θα σε αναγκάσω να μάθεις, να καταλάβεις και να κερδίσεις την είσοδο. Δεν θα το κάνω αυτό, ούτε και το Άγιο Πνεύμα θα το κάνει. Μόνο με την εκούσια, εθελοντική και ενεργή άσκηση και είσοδο στην αλήθεια, θα αποδώσει ασυνείδητα καρπούς μέσα σου η αλήθεια. Όταν αποδώσει καρπούς η αλήθεια, η καρδιά σου θα γεμίσει με φως. Αυτή είναι η κατανόηση της αλήθειας. Αλλά αν δεν κατανοήσεις την αλήθεια, τότε θα είσαι αναίσθητος στα πάντα, αργός στην ανταπόκριση και ανίκανος να δεις οτιδήποτε σε βάθος. Για παράδειγμα, αν κάποιος κάνει κάτι, και κάποιος άλλος πει ότι είναι κακή πράξη και της τάδε φύσης, εσύ δεν θα το καταλαβαίνεις και δεν θα μπορείς να το δεις μόνος σου. Αν κάποιος σου πει την απάντηση, μπορεί να την αποδεχτείς και να την παραδεχτείς με βάση τα δόγματα, αλλά από την άποψη της ουσίας, εξακολουθείς να μη μπορείς να δώσεις τη σύμφωνη γνώμη σου. Αν δεν μπορείς να δώσεις τη σύμφωνη γνώμη σου, καταλαβαίνεις πραγματικά; Δεν καταλαβαίνεις, οπότε μπορείς μόνο να ακολουθήσεις κανόνες για να αντιμετωπίσεις τα πράγματα που συναντάς. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια.

Πώς μπορείτε να εκτελέσετε καλά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να κατανοήσετε τις διάφορες αλήθειες που σχετίζονται με το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Για παράδειγμα, όσον αφορά τον ορισμό και την τοποθέτηση του καθήκοντος της διάδοσης του ευαγγελίου, καθώς και τη σωστή στάση που πρέπει να υιοθετήσετε, το σωστό μαρτύριο που πρέπει να υπομείνετε, το σωστό τίμημα που πρέπει να πληρώσετε και τις σωστές αλήθειες που πρέπει να κάνετε πράξη και στις οποίες πρέπει να εισέλθετε όταν εκτελείτε αυτό το καθήκον, αν γίνουν κατανοητές αυτές οι αλήθειες, θα είναι εύκολο να εκτελέσετε καλά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Επιπλέον, από την αρνητική πλευρά, θα πρέπει να αναλογιστείτε τα ερωτήματα σχετικά με το ποιες λανθασμένες ασκήσεις θα πρέπει να αποφεύγονται, ποιες από αυτές κατατάσσονται στις καλές προθέσεις του ανθρώπου και κατά πόσον οι ιδέες και οι ασκήσεις των ανθρώπων είναι τελικά σύμφωνες με τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε συμπεριφορά, κάθε άσκηση, κάθε αρχή και κάθε συμπέρασμα στο πλαίσιο της διάδοσης του ευαγγελίου θα πρέπει να εξετάζεται με σαφήνεια για να διαπιστωθεί αν, τελικά, συμμορφώνεται με τις αρχές της αλήθειας. Επιμείνετε μόνο σε εκείνα τα πράγματα που συμφωνούν με τις αρχές της αλήθειας. Εκείνα που δεν συμφωνούν με τις αρχές της αλήθειας πρέπει να εγκαταλείπονται. Μόνο έτσι θα βελτιώνονται όλο και περισσότερο τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την εκπλήρωση του καθήκοντος της διάδοσης του ευαγγελίου. Επιπλέον, πρέπει να κάνετε πράξη την αρμονική συνεργασία, η οποία είναι πιο ωφέλιμη για το έργο του ευαγγελίου. Χωρίς αρμονική συνεργασία, είναι δύσκολο να εκτελέσετε έργο. Οι αδελφοί και οι αδελφές θα πρέπει να είναι ανεκτικοί και υπομονετικοί μεταξύ τους, και να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Προκειμένου να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους, απαιτείται αρμονικός συντονισμός. Όποιον λέει το σωστό πρέπει να τον υπακούτε. Μην καταλήγετε πάντα στο συμπέρασμα ότι εσείς έχετε δίκιο και οι άλλοι άδικο. Πρέπει να παίρνετε αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Να συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τις αρχές που έχει θέσει ο οίκος του Θεού για να καταλήξετε σε συναίνεση. Επιπλέον, κατά τη συνεργασία σας για την εκτέλεση του καθήκοντός σας, πρέπει να μαθαίνετε ο ένας από τον άλλον, αφήνοντας τα προτερήματα του ενός ατόμου να αντισταθμίζουν τις αδυναμίες του άλλου, και να μην είστε υπερβολικά αυστηροί με τους άλλους. Επιπλέον, πρέπει να επιδεικνύετε προσοχή και σύνεση, και να βασίζεστε στην αγάπη κατά τη μεταχείριση των ανθρώπων που ερευνούν την αληθινή οδό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι όσοι ερευνούν την αληθινή οδό είναι άπιστοι —ακόμη και οι θρησκευόμενοι ανάμεσά τους είναι λίγο-πολύ άπιστοι— και είναι όλοι τους ευάλωτοι: Αν κάτι δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις τους, είναι πιθανό να το διαψεύσουν, και αν κάποια φράση δεν είναι σύμφωνη με τη θέλησή τους, είναι πιθανό να την αμφισβητήσουν. Επομένως, η διάδοση του ευαγγελίου σ’ αυτούς απαιτεί ανοχή και υπομονή εκ μέρους μας. Απαιτεί τεράστια αγάπη από μέρους μας, και απαιτεί κάποιες μεθόδους και προσεγγίσεις. Αυτό, όμως, που είναι καθοριστικής σημασίας είναι να τους διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, να τους μεταφέρουμε όλες τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο, και να τους αφήσουμε να ακούσουν τη φωνή του Θεού και τα λόγια του Δημιουργού. Έτσι θα αποκομίσουν οφέλη. Η πιο σημαντική αρχή της διάδοσης του ευαγγελίου είναι να επιτρέψουμε σε όσους διψούν για την εμφάνιση του Θεού και αγαπούν την αλήθεια να διαβάσουν τα λόγια του Θεού και να ακούσουν τη φωνή του Θεού. Επομένως, να λες λιγότερα από τα λόγια του ανθρώπου και να τους διαβάζεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού. Αφού τελειώσεις το διάβασμα, να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια, ώστε να ακούσουν τη φωνή του Θεού και να καταλάβουν κάποιο μέρος της αλήθειας. Έτσι, είναι πιθανό να επιστρέψουν στον Θεό. Η διάδοση του ευαγγελίου είναι ευθύνη και υποχρέωση όλων μας. Σε όποιον κι αν αναλογεί αυτή η υποχρέωση, δεν πρέπει να την αποφύγει ή να χρησιμοποιήσει οποιεσδήποτε δικαιολογίες ή λόγους για να την αρνηθεί. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν είμαι καλός στα λόγια, δεν καταλαβαίνω τη Βίβλο και είμαι επίσης πολύ νέος. Τι θα μπορούσα να κάνω σε περίπτωση που αντιμετώπιζα πειρασμό ή κίνδυνο;» Τέτοιες κουβέντες είναι λανθασμένες. Το να διαδίδεις το ευαγγέλιο δεν σημαίνει ότι σου ανατίθεται να κάνεις επικίνδυνα πράγματα. Ο οίκος του Θεού δεν θα σου επιτρέψει να πας εκεί όπου υπάρχει κίνδυνος. Η εκκλησία ακολουθεί αρχές όταν αναθέτει σε ανθρώπους να διαδώσουν το ευαγγέλιο. Δεν είναι ότι βάζει τους ανθρώπους να αναλάβουν κινδύνους, αλλά κάνει λογικές διευθετήσεις με βάση τις ατομικές συνθήκες, τις ιδιότητες και τα προτερήματα. Οι αδελφοί και οι αδελφές συνεργάζονται μεταξύ τους, και το έργο θα ανατεθεί σε εκείνους που είναι κατάλληλοι να το εκτελέσουν. Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι δεν υπάρχει καθόλου ρίσκο. Όποιος ζει θα αντιμετωπίσει κατά καιρούς κάποιους κινδύνους. Αν ο Θεός σε αποστείλει άμεσα, τότε εσύ θα πρέπει να δεχτείς δεσμευμένος από την τιμή, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα βρεθείς αντιμέτωπος με πειρασμό, βάσανα ή κίνδυνο. Γιατί θα πρέπει να θεωρήσεις ότι δεσμεύεσαι από την τιμή να δεχτείς; (Είναι ευθύνη των ανθρώπων.) Σωστά, μόνο έτσι μπορείς πραγματικά να θεωρήσεις τη διάδοση του ευαγγελίου ως ευθύνη και καθήκον σου. Αυτή είναι η σωστή στάση που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος. Αυτή είναι η αλήθεια, και ως αλήθεια, οι άνθρωποι θα πρέπει να την αποδέχονται, και μάλιστα να την αποδέχονται χωρίς επιφυλάξεις. Αν μια μέρα δεν χρειάζεται να εκτελέσεις άλλα καθήκοντα, ή αν χρειάζονται άνθρωποι για να διαδώσουν το ευαγγέλιο, οπότε σου ανατεθεί να διαδώσεις το ευαγγέλιο, τι θα κάνεις; Θα πρέπει να το αποδεχτείς ως κάτι που δεσμεύεσαι από την τιμή να κάνεις, χωρίς αντικρουόμενα συναισθήματα, αναλύσεις ή διαβουλεύσεις. Είναι η αποστολή από τον Θεό. Είναι η ευθύνη σου, είναι το καθήκον σου. Δεν είναι στο χέρι σου να διαλέξεις και να επιλέξεις. Εφόσον ακολουθείς τον Θεό, δεν είναι στο χέρι σου να κάνεις τις δικές σου επιλογές. Γιατί δεν πρέπει να κάνεις επιλογές; Επειδή η διάδοση του ευαγγελίου είναι αποστολή από τον Θεό και όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει μερίδιο σε αυτό το έργο. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Τώρα που είμαι πάνω από ογδόντα ετών, δεν μπορώ καν να βγω από το σπίτι μου. Μπορεί ακόμη ο Θεός να μου αναθέσει αυτήν την αποστολή;» Άλλοι λένε: «Είμαι μόλις δεκαοκτώ ή δεκαεννιά ετών, δεν έχω δει πολλά από τον κόσμο και δεν ξέρω πώς να συναναστρέφομαι με τους ανθρώπους. Είμαι πολύ δειλός και φοβάμαι να μιλήσω δημοσίως. Μπορεί και πάλι ο Θεός να μου αναθέσει αυτό το καθήκον;» Ο Θεός σού αναθέτει αυτήν την αποστολή ανεξαρτήτως όλων αυτών. Όσων ετών κι αν είσαι, πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να εκπληρώσεις το καθήκον σου να διαδώσεις το ευαγγέλιο. Να το διαδίδεις όσο περισσότερο μπορείς και σε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορείς. Όποιο καθήκον κι αν εκτελείς αυτήν τη στιγμή, θα πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να διαδώσεις το ευαγγέλιο. Αν μια μέρα έχεις την ευκαιρία να διαδώσεις το ευαγγέλιο σε κάποιον, θα πρέπει να το κάνεις; (Ναι.) Σωστά. Πολλοί άνθρωποι έχουν τα δικά τους καθήκοντα, αλλά στον ελεύθερο χρόνο τους μπορούν να διαδώσουν το ευαγγέλιο και μάλιστα να επιτύχουν κάποια αποτελέσματα. Ο Θεός το εγκρίνει αυτό. Επομένως, όλοι έχουν την ευθύνη να διαδώσουν το ευαγγέλιο. Δεν θα πρέπει να κάνεις τις δικές σου επιλογές ή να αποφεύγεις αυτήν την ευθύνη, αλλά να συνεργάζεσαι ενεργά και οικειοθελώς. Μην υιοθετείς παθητική ή αρνητική στάση, μην αρνείσαι και μην επινοείς λόγους ή δικαιολογίες για τη μη εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Το περιβάλλον στο οποίο βρίσκομαι είναι πολύ επικίνδυνο. Μπορώ να απέχω από τη διάδοση του ευαγγελίου;» Εάν έχεις προς το παρόν μικρό ανάστημα, υπάρχει κάποιος άλλος να αναλάβει τη θέση σου και είσαι σε θέση να εκτελέσεις άλλα καθήκοντα, τότε μπορείς να ανταλλάξεις αυτό το καθήκον με κάποιον άλλον. Αλλά τι πρέπει να κάνεις αν εσύ είσαι αυτός που πρέπει να εκτελέσει αυτό το καθήκον; (Είμαι υποχρεωμένος να δεχτώ.) Σωστά. Έχεις την υποχρέωση της τιμής να το αποδεχτείς και να το λάβεις από τον Θεό. Αυτή είναι η ευθύνη και η υποχρέωση κάθε δημιουργημένου όντος. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είμαι σωματικά αδύναμος, οπότε δεν μπορώ να αντέξω την ταλαιπωρία του να βγω έξω για να διαδώσω το ευαγγέλιο». Αν δεν μπορείς να αντέξεις αυτήν τη μεγάλη ταλαιπωρία, μπορείς τουλάχιστον να αντέξεις μικρότερες ταλαιπωρίες; Αν δεν μπορείς να αντέξεις καμία απολύτως ταλαιπωρία, τότε δεν θα έπρεπε να υποστείς την τεράστια ταλαιπωρία της τιμωρίας; Όσο ζεις και αναπνέεις, θα πρέπει να εκτελείς το καθήκον σου, θα πρέπει να διαδίδεις το ευαγγέλιο. Αυτό είναι το σωστό και το πρέπον. Αν απορρίπτεις το καθήκον σου, δεν κηρύττεις το ευαγγέλιο και επιλέγεις να αποφύγεις και να ξεφύγεις από τις ευθύνες σου, αυτό δεν αποτελεί τη σωστή στάση ενός ανθρώπου ούτε θα πρέπει οι άνθρωποι να υιοθετούν μια στάση αντίστασης και άμυνας. Οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αναλάβουν τη διάδοση του ευαγγελίου ως υποχρέωση και καθήκον τους ανά πάσα στιγμή και σε κάθε τόπο. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και τόσα χρόνια, αλλά η εκκλησία δεν μου έχει αναθέσει ποτέ να διαδώσω το ευαγγέλιο». Είναι αυτό καλό ή κακό; Δεν είναι ζήτημα καλού ή κακού. Ίσως ο Θεός να μη σε χρειάζεται ακόμη να πας να διαδώσεις το ευαγγέλιο, αλλά σε χρειάζεται να κάνεις άλλα καθήκοντα. Όλα τα καθήκοντα είναι σημαντικά, οπότε πώς θα πρέπει να επιλέξεις ανάμεσά τους; Θα πρέπει να υποτάσσεσαι στις ρυθμίσεις της εκκλησίας, χωρίς να έχεις οποιεσδήποτε προσωπικές επιθυμίες. Όταν ο Θεός σε χρειάζεται για να διαδώσεις το ευαγγέλιο, ο Θεός λέει: «Δεν είναι κατάλληλο ή σημαντικό να εκτελέσεις το τρέχον καθήκον σου. Το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου είναι πιο σημαντικό». Τι θα πρέπει να κάνεις τότε; Θα πρέπει να το αποδέχεσαι ως κάτι που είναι καθήκον σου να κάνεις, χωρίς να το αναλύεις, να το κρίνεις ή να το σκέφτεσαι, πόσο μάλλον να αντιστέκεσαι ή να το απορρίπτεις. Αυτή είναι η σωστή στάση που θα πρέπει να έχει ένα δημιουργημένο ον απέναντι στον Δημιουργό. Όταν οι άνθρωποι υιοθετούν τέτοια στάση, μπορούμε να πούμε ότι, κατά μία έννοια, η σχέση μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού είναι κανονική και κατάλληλη; Σε τι εκδηλώνεται η σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού; Εκδηλώνεται στον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζεσαι τα πράγματα που θα ήθελε ο Θεός να κάνεις. Αν ο Θεός σού αναθέσει να κάνεις κάτι και εσύ αρχίσεις να συλλογίζεσαι και να αναλογίζεσαι το θέμα, ρωτώντας: «Γιατί θέλεις να το κάνω αυτό; Θα με ωφελήσει αυτό;» —αν μπορείς να σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο, τότε η σχέση σου με τον Θεό δεν είναι κανονική και δεν έχεις υπακούσει στον Θεό. Αν πεις: «Αυτό είναι κάτι σημαντικό που ο Θεός μού είπε να κάνω. Δεν μπορώ να είμαι απρόσεκτος σε ό,τι μου ζητάει ο Θεός να κάνω. Πρέπει να το χειριστώ με προσοχή. Ό,τι μου ζητάει ο Θεός να κάνω, ό,τι μου εμπιστεύεται ο Θεός, αυτό είναι το καθήκον μου. Θα ακούσω τον Θεό και θα κάνω ό,τι ρυθμίσει ο Θεός. Δεν μπορώ να αρνηθώ. Αν δεν μπορώ να παραμείνω σταθερός στο καθήκον μου, αν αρνηθώ, αν δεν το πάρω στα σοβαρά, αν δεν το ολοκληρώσω καλά, τότε αυτό είναι προδοσία του Θεού» —τότε έχεις τη σύνεση που αρμόζει σε ένα δημιουργημένο ον και έχεις υιοθετήσει τη σωστή στάση που πρέπει να έχει ένα δημιουργημένο ον απέναντι στο καθήκον του. Αν, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι πρόκειται για την αποστολή από τον Θεό, εξακολουθείς να αρνείσαι να την αποδεχτείς και να δίνεις λόγους που δικαιολογούν αυτήν την αποφυγή του καθήκοντός σου, τότε η φύση του προβλήματος είναι σοβαρή. Αυτό δεν είναι απλώς ανυπακοή προς τον Θεό, αλλά προδοσία του Θεού. Αν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να πάρεις τη στάση και τη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να αποδεχτείς τις αποστολές του Δημιουργού και να υποταχθείς σ’ αυτές. Αυτή είναι η σωστή στάση. Αν δεν έχεις τη σωστή στάση απέναντι στο καθήκον σου, η φύση αυτού του προβλήματος είναι πολύ σοβαρή. Εάν, όταν έχεις μόλις αρχίσει να πιστεύεις, δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε μαζί σου σοβαρά. Εάν πιστεύεις στον Θεό εδώ και μερικά χρόνια και καταλαβαίνεις κάποιες αλήθειες, αλλά μπορείς ακόμα να απορρίπτεις την αποστολή από τον Θεό, δεν διαδίδεις το ευαγγέλιο και είσαι ακόμα απρόσεκτος και επιπόλαιος όταν εκτελείς το καθήκον σου, ποια είναι η φύση αυτού του προβλήματος; Αυτό δεν δείχνει μόνο έλλειψη συνείδησης και σύνεσης, αλλά, κυρίως, είναι επαναστατικότητα και αντίσταση κατά του Θεού, προδοσία απέναντι στον Θεό. Μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι μια μεγάλη προδοσία. Δεν θα ήταν υπερβολή. Ένα τέτοιο άτομο δεν αξίζει να αποκαλείται άνθρωπος και αναπόφευκτα θα υποστεί τιμωρία. Καθώς παραδέχεσαι ότι είσαι δημιουργημένο ον, ποια είναι η σύνεση που αρμόζει σε ένα δημιουργημένο ον; Να κάνεις ό,τι σου λέει ο Δημιουργός να κάνεις και να υποτάσσεσαι σε όλες τις ρυθμίσεις του Δημιουργού. Αυτή είναι η συνείδηση και η σύνεση που αρμόζει στα ανθρώπινα όντα. Για όσους κατανοούν την αλήθεια, αναμένεται ιδιαίτερα η απόλυτη υποταγή στην ενορχήστρωση και τις διευθετήσεις του Θεού. Δεν πρέπει ποτέ να επαναστατήσουν στο παραμικρό.

Η αλήθεια σχετικά με τη διάδοση του ευαγγελίου αφορά ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων. Θα έπρεπε να αφορά τους πάντες. Στην αρχή, όταν κάποιοι άνθρωποι άκουσαν τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας, θεώρησαν ότι δεν τους αφορούσε. Αλλά εφόσον έχουμε φτάσει σ’ αυτό το σημείο, όλοι θα πρέπει τώρα να έχουν μια στάση αποδοχής όσον αφορά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου και όλοι θα πρέπει να έχουν επίγνωση αυτής της πτυχής της αλήθειας. Θα πρέπει επίσης να έχουν έναν ακριβή ορισμό αυτού του καθήκοντος. Σε ποια θέση έχει τοποθετήσει, λοιπόν, τον εαυτό του ο άνθρωπος; (Στη θέση ενός δημιουργημένου όντος.) Είσαι ένα δημιουργημένο ον, οπότε ποια είναι η πρώτη προτεραιότητα ενός δημιουργημένου όντος; (Να υποταχθεί στον Δημιουργό.) Ποια είναι η πρώτη συγκεκριμένη εκδήλωση της υποταγής στον Δημιουργό; (Να εκπληρώνουμε το καθήκον μας ως δημιουργημένα όντα.) Άρα, λοιπόν, ποιο είναι το πρώτο καθήκον που πρέπει να εκτελεί ένα δημιουργημένο ον; (Να διαδίδει το ευαγγέλιο και να μαρτυρεί για τον Θεό.) Σωστά. Αυτή είναι η απάντηση που ψάχνω. Έχετε κάνει μεγάλη περιπλάνηση για να καταλήξετε τελικά στη σωστή απάντηση. Η πρώτη προτεραιότητα κάθε δημιουργημένου όντος είναι να διαδίδει το ευαγγέλιο, να μαρτυρεί και να διαδίδει το έργο του Θεού σε ολόκληρο τον κόσμο και στα πέρατα της γης. Αυτή είναι η ευθύνη και η υποχρέωση όλων όσοι αποδέχονται το ευαγγέλιο του Θεού. Είναι κάτι στο οποίο είναι δεσμευμένοι από την τιμή. Ενδέχεται να μην εκπληρώνεις επί του παρόντος αυτό το καθήκον, ή αυτό το καθήκον να είναι κάτι πολύ μακρινό για σένα, ή να μην έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτό είναι ένα καθήκον που πρέπει να εκπληρώσεις. Ωστόσο, πρέπει να είναι ξεκάθαρο αυτό στην καρδιά σου: Αυτό το καθήκον συνδέεται μ’ εσένα. Δεν είναι μόνο ευθύνη για τους άλλους, αλλά και δική σου ευθύνη, δικό σου καθήκον. Το γεγονός ότι δεν σου έχει ανατεθεί επί του παρόντος να εκτελέσεις αυτό το καθήκον δεν σημαίνει ότι αυτό το καθήκον δεν είναι δική σου υπόθεση, ότι δεν είναι δική σου αρμοδιότητα να εκτελέσεις αυτό το καθήκον ή ότι ο Θεός δεν σε έχει εμπιστευτεί να εκτελέσεις αυτό το καθήκον. Εάν η κατανόησή σου μπορεί να φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο, αυτό δεν σημαίνει ότι η άποψη για το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου που έχεις στην καρδιά σου είναι σύμφωνη με την αλήθεια και με το θέλημα του Θεού; Όταν η κατανόησή σας ανέλθει σε αυτό το επίπεδο, μια μέρα, αφότου όλοι έχετε τελειώσει όλο το έργο που έχετε αναλάβει, ο Θεός θα δώσει εντολή να σας διασκορπίσει και να σας διανείμει παντού, ακόμη και σε κάποια μέρη που σας φαίνονται τα πιο παράξενα, τα πιο δυσάρεστα και τα πιο δύσκολα. Τι θα κάνετε τότε; (Δεσμευμένοι από την τιμή, θα δεχτούμε.) Αυτό λέτε τώρα, αλλά όταν έρθει η μέρα, μπορεί κάλλιστα τα μάτια σας να γεμίσουν δάκρυα. Τώρα, πρέπει να προετοιμαστείτε με αυτόν τον τρόπο: «Αυτή είναι η εποχή στην οποία γεννήθηκα. Είμαι τυχερός που δέχτηκα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και τυχερός που έχω μερίδιο στο έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Επομένως, η αξία και η σημασία της ζωής μου θα πρέπει να είναι να αφιερώσω όλη την ενέργεια της ζωής μου στην επέκταση του ευαγγελικού έργου του Θεού. Δεν θα σκέφτομαι τίποτα άλλο». Έχετε αυτήν τη φιλοδοξία; (Ναι.) Θα πρέπει να έχετε αυτήν τη φιλοδοξία και να έχετε κάνει αυτήν την προετοιμασία και το σχέδιο. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να γίνετε αληθινό δημιούργημα, ένα δημιούργημα που ο Θεός αγαπάει και που Τον ικανοποιεί. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν είμαι έτοιμος και θα φοβόμουν αν μου ζητούσαν τώρα να διαδώσω το ευαγγέλιο». Μη φοβάσαι, ο Θεός δεν θα σε αναγκάσει να το κάνεις αυτό πριν να είσαι έτοιμος. Και αν εσύ λες ότι είσαι έτοιμος, ο Θεός μπορεί να μη σε χρησιμοποιήσει ακόμα. Πότε, λοιπόν, θα σε χρησιμοποιήσει; Αυτό εξαρτάται από τον Θεό, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς γι’ αυτό. Όταν ο Θεός θελήσει να σε χρησιμοποιήσει, θα προετοιμάσει τα πάντα. Όταν έχεις το απαραίτητο ανάστημα και την απαραίτητη εμπειρία, και πληροίς όλες τις άλλες απαραίτητες προϋποθέσεις, μπορεί να κανονίσει να πας να διαδώσεις το ευαγγέλιο παντού. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα μπορείς να αποκαλείσαι αγγελιαφόρος του ευαγγελίου; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποκαλούνται αγγελιοφόροι του ευαγγελίου όσοι εκτελούν αυτό το καθήκον. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Πώς θα πρέπει να αποκαλούνται αυτοί οι άνθρωποι; (Άνθρωποι που διαδίδουν το ευαγγέλιο.) Αυτό είναι πιο ακριβές. Όπως κι αν ονομάζονται αυτοί οι άνθρωποι, αυτό είναι το καθήκον που εκτελούν. Αυτή είναι η αλήθεια και δεν θα αλλάξει ποτέ. Αν αλλάξει το όνομα και η ταυτότητα των ανθρώπων, τότε θα αλλάξει και η ουσία του έργου. Μόλις αλλάξει η ουσία, θα παρεκκλίνει από το μονοπάτι της αλήθειας. Μόλις το έργο παρεκκλίνει από την τροχιά της αλήθειας, θα γίνει θρησκευτική συμπεριφορά. Σε αυτήν την περίπτωση, οι άνθρωποι θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το μονοπάτι της σωτηρίας, πηγαίνοντας νότια, ενώ ήθελαν να πάνε βόρεια. Επομένως, μην ακολουθείς ποτέ το λάθος μονοπάτι. Ανά πάσα στιγμή, όταν εκείνοι που διαδίδουν το ευαγγέλιο αποστέλλονται και στέλνονται σε διάφορα μέρη, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να εκπληρώνουν το καθήκον τους να διαδίδουν το ευαγγέλιο. Δεν είναι μάρτυρες, δεν είναι ιεροκήρυκες, πόσο μάλλον αγγελιαφόροι του ευαγγελίου. Αυτή είναι μια αιώνια και αμετάβλητη αλήθεια.

Με όσα έχω πει μέχρι τώρα, οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν σίγουρα νιώσει ένα φως να ακτινοβολεί στην καρδιά τους, και πολλοί από αυτούς θα τρίβουν τα χέρια τους από ανυπομονησία, σκεπτόμενοι: «Αυτό είναι υπέροχο, το μέλλον φαίνεται πολύ ελπιδοφόρο! Το μονοπάτι που έχει ετοιμάσει ο Θεός για μας ακτινοβολεί με ένα λαμπρό φως!» Αυτό όμως δεν ισχύει απαραίτητα. Για κάθε ακόλουθο του Θεού υπάρχει ένα σχέδιο απ’ τον Θεό. Για τον καθένα υπάρχει ένα περιβάλλον, που παρέχεται στον άνθρωπο από τον Θεό, μέσα στο οποίο μπορεί να επιτελέσει το καθήκον του, και ο καθένας έχει τη χάρη και την εύνοια του Θεού που είναι δικά του για να τα απολαύσει. Επίσης, έχει ειδικές συνθήκες, τις οποίες ο Θεός ορίζει για τον άνθρωπο, και χρειάζεται να υποστεί πολλά βάσανα —καμία σχέση με την ομαλή πλεύση που φαντάζεται ο άνθρωπος. Πέρα από αυτό, εάν αναγνωρίζεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον, πρέπει να προετοιμαστείς ότι θα υποφέρεις και θα πληρώσεις τίμημα για χάρη της εκπλήρωσης της ευθύνης που αφορά τη διάδοση του ευαγγελίου, καθώς και για χάρη της ορθής εκτέλεσης του καθήκοντός σου. Το τίμημα μπορεί να είναι το να υποφέρεις από κάποια σωματική ασθένεια ή δυσχέρεια, ή να υπομείνεις τις διώξεις του μεγάλου κόκκινου δράκοντα ή τις παρεξηγήσεις των κοσμικών, καθώς και τα δεινά που υφίσταται κανείς όταν διαδίδει το ευαγγέλιο: να τον ξεπουλάνε, να τον ξυλοκοπούν και να τον επιπλήττουν, να τον καταδικάζουν —ακόμη και να του επιτίθενται και να διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο. Είναι πιθανό, κατά τη διάρκεια της διάδοσης του ευαγγελίου, να πεθάνεις προτού ολοκληρωθεί το έργο του Θεού και να μη ζήσεις ώστε να δεις την ημέρα της δόξας Του. Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για αυτό. Δεν το λέω με σκοπό να σας τρομάξω, είναι γεγονός. Τώρα που το κατέστησα ξεκάθαρο και το καταλάβατε, εάν εξακολουθείτε να έχετε αυτήν τη φιλοδοξία και είστε σίγουροι ότι δεν θ’ αλλάξει, και μείνετε πιστοί μέχρι θανάτου, αυτό αποδεικνύει ότι έχετε ένα κάποιο ανάστημα. Μην υποθέτετε ότι η διάδοση του ευαγγελίου σε αυτά τα υπερπόντια έθνη όπου υπάρχουν θρησκευτικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα θα είναι απαλλαγμένη από κινδύνους και ότι όλα όσα κάνετε θα κυλήσουν ομαλά, όλα με τις ευλογίες του Θεού και σε συνδυασμό με τη μεγάλη δύναμη και εξουσία Του. Αυτό είναι το περιεχόμενο των ανθρώπινων αντιλήψεων και φαντασιοκοπιών. Οι Φαρισαίοι πίστευαν κι εκείνοι στον Θεό, όμως έπιασαν τον ενσαρκωμένο Θεό και τον σταύρωσαν πάνω στον σταυρό. Τι κακό είναι λοιπόν ικανός να κάνει ο σημερινός θρησκευτικός κόσμος στον ενσαρκωμένο Θεό; Έχουν κάνει τόσα κακά πράγματα —κρίνουν τον Θεό, καταδικάζουν τον Θεό, βλασφημούν τον Θεό— δεν υπάρχει κακό πράγμα για το οποίο να μην είναι ικανοί. Μην ξεχνάτε ότι εκείνοι που έπιασαν τον Κύριο Ιησού και Τον σταύρωσαν πάνω στον σταυρό ήταν πιστοί. Μόνο αυτοί είχαν την ευκαιρία να κάνουν τέτοιου είδους πράγματα. Οι άπιστοι δεν νοιάζονταν για αυτά τα πράγματα. Αυτοί οι πιστοί ήταν που συνωμότησαν με την κυβέρνηση για να πιάσουν τον Κύριο Ιησού και να Τον σταυρώσουν πάνω στον σταυρό. Επιπλέον, πώς πέθαναν εκείνοι οι μαθητές του Κυρίου Ιησού; Μεταξύ των μαθητών υπήρξαν κάποιοι που λιθοβολήθηκαν, κάποιοι που σύρθηκαν πίσω από άλογα, άλλοι που σταυρώθηκαν ανάποδα, κάποιοι που διαμελίστηκαν από πέντε άλογα —επήλθε σ’ αυτούς θάνατος κάθε λογής. Ποιος ήταν ο λόγος για τον θάνατό τους; Εκτελέστηκαν για τα εγκλήματά τους βάσει νόμου; Όχι. Τους καταδίκασαν, τους χτύπησαν, τους επέπληξαν και τους θανάτωσαν επειδή διέδιδαν το ευαγγέλιο του Κυρίου και απορρίφθηκαν από τους ανθρώπους του κόσμου —με αυτόν τον τρόπο μαρτύρησαν. Ας μη μιλήσουμε για το οριστικό τέλος αυτών των μαρτύρων ή για τον ορισμό του Θεού για τη συμπεριφορά τους, αλλά ας ρωτήσουμε το εξής: Όταν έφτασαν στο τέλος, ο τρόπος με τον οποίο συνάντησαν το τέλος της ζωής τους ήταν σύμφωνος με τις ανθρώπινες αντιλήψεις; (Όχι, δεν ήταν.) Από την οπτική των ανθρώπινων αντιλήψεων, πλήρωσαν τόσο μεγάλο τίμημα για να διαδώσουν το έργο του Θεού, αλλά τελικά τους σκότωσε ο Σατανάς. Αυτό δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, αλλά ακριβώς αυτό είναι που τους συνέβη. Είναι αυτό που ο Θεός επέτρεψε να συμβεί. Ποια αλήθεια μπορεί να αναζητήσει κανείς σ’ αυτό; Το ότι ο Θεός τούς επέτρεψε να πεθάνουν με αυτόν τον τρόπο ήταν η κατάρα και η καταδίκη Του ή ήταν το σχέδιό Του και η ευλογία Του; Δεν ήταν τίποτα από τα δύο. Τι ήταν; Οι άνθρωποι τώρα αναλογίζονται τον θάνατό τους με πολλή θλίψη, αλλά έτσι ήταν τα πράγματα. Εκείνοι που πίστεψαν στον Θεό πέθαναν με αυτόν τον τρόπο· πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό; Όταν θίγουμε αυτό το θέμα, βάζετε τον εαυτό σας στη θέση τους· θλίβεται τότε η καρδιά σας και αισθάνεστε έναν κρυφό πόνο; Σκέφτεστε: «Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν το καθήκον τους για να διαδώσουν το ευαγγέλιο του Θεού και θα έπρεπε να θεωρούνται καλοί άνθρωποι, οπότε πώς μπόρεσαν να φτάσουν σε ένα τέτοιο τέλος, ένα τέτοιο αποτέλεσμα;» Στην πραγματικότητα, έτσι πέθαναν και απεβίωσαν τα σώματά τους· αυτός ήταν ο τρόπος αναχώρησής τους από τον ανθρώπινο κόσμο, όμως αυτό δεν σήμαινε ότι το αποτέλεσμά τους ήταν το ίδιο. Ανεξάρτητα από τα μέσα ή τον τρόπο του θανάτου και της αναχώρησής τους, ο Θεός δεν είχε ορίσει έτσι το τελικό αποτέλεσμα αυτών των ζωών, αυτών των δημιουργημένων όντων. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να δεις καθαρά. Αντιθέτως, χρησιμοποίησαν αυτά ακριβώς τα μέσα για να καταδικάσουν αυτόν τον κόσμο και να καταθέσουν μαρτυρία για τις πράξεις του Θεού. Αυτά τα δημιουργημένα όντα χρησιμοποίησαν την πολυτιμότατη ζωή τους—χρησιμοποίησαν την τελευταία στιγμή της ζωής τους για να μαρτυρήσουν για τα έργα του Θεού, να μαρτυρήσουν για τη μεγάλη δύναμη του Θεού και να δηλώσουν στον Σατανά και στον κόσμο ότι τα έργα του Θεού είναι σωστά, ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Θεός, ότι είναι ο Κύριος και ότι είναι η ενσάρκωση του Θεού. Ακόμη και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής τους, δεν αρνήθηκαν ποτέ το όνομα του Κυρίου Ιησού. Αυτό δεν ήταν μια μορφή κρίσης πάνω σ’ αυτόν τον κόσμο; Χρησιμοποίησαν τη ζωή τους για να διακηρύξουν στον κόσμο, να επιβεβαιώσουν στα ανθρώπινα όντα ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Κύριος, ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Χριστός, ότι είναι η ενσάρκωση του Θεού, ότι το έργο της λύτρωσης που επιτέλεσε για όλη την ανθρωπότητα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να ζήσει —αυτό το γεγονός είναι για πάντα αναλλοίωτο. Όσοι μαρτύρησαν για τη διάδοση του ευαγγελίου του Κυρίου Ιησού, σε ποιον βαθμό εκτέλεσαν το καθήκον τους; Το εκτέλεσαν στον απόλυτο βαθμό; Πώς εκδηλώθηκε στον απόλυτο βαθμό του; (Πρόσφεραν τη ζωή τους.) Σωστά, πλήρωσαν το τίμημα με τη ζωή τους. Η οικογένεια, τα πλούτη και τα υλικά πράγματα αυτής της ζωής είναι όλα εξωτερικά πράγματα· το μοναδικό πράγμα που σχετίζεται με τον εαυτό είναι η ζωή. Για κάθε ζωντανό άνθρωπο, η ζωή είναι αυτό που αξίζει περισσότερο απ’ όλα να λατρεύεται, το πολυτιμότερο πράγμα και, όπως φαίνεται, αυτοί οι άνθρωποι ήταν σε θέση να προσφέρουν ως επιβεβαίωση και μαρτυρία για την αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα το πολυτιμότερο από τα υπάρχοντά τους, τη ζωή. Μέχρι και την ημέρα που πέθαναν δεν απαρνήθηκαν το όνομα του Θεού ούτε το έργο Του, και χρησιμοποίησαν την τελευταία τους στιγμή στη ζωή για να γίνουν μάρτυρες της ύπαρξης αυτού του γεγονότος —δεν είναι αυτή η ύψιστη μορφή μαρτυρίας; Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνει κανείς το καθήκον του· αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς την υποχρέωσή του. Όταν ο Σατανάς τους απείλησε και τους τρομοκράτησε, και τελικά όταν τους έκανε μέχρι και να πληρώσουν το τίμημα με τη ζωή τους, εκείνοι δεν αποποιήθηκαν την ευθύνη τους. Αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς το καθήκον του στον μέγιστο βαθμό. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ, μήπως, πως θα σας κάνω να χρησιμοποιήσετε την ίδια μέθοδο για να καταθέσετε μαρτυρία για τον Θεό και να διαδώσετε το ευαγγέλιό Του; Δεν χρειάζεται απαραίτητα να το κάνεις αυτό, μα πρέπει να καταλάβεις πως αυτό αποτελεί δική σου ευθύνη, πως αν ο Θεός χρειαστεί κάτι τέτοιο από εσένα, θα πρέπει να το αποδεχθείς ως κάτι που η τιμή σου σε δεσμεύει να κάνεις. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν φόβο και ανησυχία μέσα τους, όμως ποιον σκοπό εξυπηρετούν αυτά τα συναισθήματα; Εάν ο Θεός δεν έχει ανάγκη να το κάνεις αυτό, σε τι ωφελεί ν’ ανησυχείς; Εάν ο Θεός έχει ανάγκη να το κάνεις, δεν θα πρέπει ν’ αποφεύγεις αυτήν την ευθύνη ούτε να την απορρίπτεις. Θα πρέπει να συνεργάζεσαι ενεργά και να την αποδέχεσαι χωρίς ανησυχία. Όπως και να πεθάνει κανείς, δεν θα πρέπει να πεθάνει ενώπιον του Σατανά ούτε να πεθάνει στα χέρια του Σατανά. Αν κάποιος πρόκειται να πεθάνει, θα πρέπει να πεθάνει στα χέρια του Θεού. Οι άνθρωποι προήλθαν από τον Θεό, και στον Θεό επιστρέφουν —αυτή είναι η σύνεση κι η στάση που θα πρέπει να έχει ένα δημιουργημένο ον. Αυτή είναι η τελική αλήθεια που θα πρέπει να κατανοεί κάποιος κατά τη διάδοση του ευαγγελίου και την εκτέλεση του καθήκοντός του —πρέπει να πληρώσει με τίμημα τη ζωή του ώστε να διαδώσει το ευαγγέλιο του ενσαρκωμένου Θεού για την εκτέλεση του έργου Του και τη σωτηρία της ανθρωπότητας, καθώς και να καταθέσει μαρτυρία για αυτό. Εάν έχεις αυτήν τη φιλοδοξία, εάν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό είναι υπέροχο. Εάν εξακολουθείς να μην έχεις αυτό το είδος φιλοδοξίας, θα πρέπει, τουλάχιστον, να εκπληρώνεις σωστά την ευθύνη και το καθήκον που σου αναλογούν, αφήνοντας τα υπόλοιπα στον Θεό. Ίσως τότε, καθώς περνούν οι μήνες και τα χρόνια κι αυξάνεται η εμπειρία κι η ηλικία σου και βαθαίνει η κατανόησή σου ως προς την αλήθεια, να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις υποχρέωση κι ευθύνη να προσφέρεις τη ζωή σου στο έργο του ευαγγελίου του Θεού, ακόμη και μέχρι το τέλος των ημερών σου.

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αρχίσουμε να μιλάμε γι’ αυτά τα θέματα, επειδή έχει ήδη αρχίσει η διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας. Προηγουμένως, στην Εποχή του Νόμου και στην Εποχή της Χάριτος, ορισμένοι αρχαίοι προφήτες και άγιοι έδωσαν τη ζωή τους για τη διάδοση του ευαγγελίου, οπότε όσοι γεννιούνται τις έσχατες ημέρες μπορούν κι αυτοί να δώσουν τη ζωή τους γι’ αυτόν τον σκοπό. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο ή ξαφνικό, πόσο μάλλον μια υπερβολική απαίτηση. Αυτό είναι το καθήκον που τα δημιουργημένα όντα οφείλουν να επιτελούν και να εκπληρώνουν. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η ύψιστη αλήθεια. Αν το μόνο που κάνεις είναι να φωνάζεις συνθήματα για το τι θέλεις να κάνεις για τον Θεό, πώς θέλεις να εκπληρώσεις το καθήκον σου και πόσα θέλεις να δαπανήσεις για τον Θεό, είναι ανώφελο. Όταν σου γίνει αντιληπτή η πραγματικότητα, όταν σου ζητηθεί να θυσιάσεις τη ζωή σου, θα διαμαρτυρηθείς την τελευταία στιγμή, θα είσαι πρόθυμος, θα υποταχθείς πραγματικά; Αυτή είναι η δοκιμασία του αναστήματός σου. Αν τη στιγμή που πρόκειται να σου αφαιρεθεί η ζωή σου, είσαι ήρεμος, πρόθυμος και υποταχθείς χωρίς παράπονο, αν νιώσεις ότι έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες, τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά σου μέχρι τέλους, αν η καρδιά σου είναι χαρούμενη και γαλήνια —αν φύγεις έτσι, τότε για τον Θεό δεν έχεις φύγει καθόλου. Αντιθέτως, ζεις σε ένα άλλο βασίλειο και σε μια άλλη μορφή. Δεν έχεις κάνει τίποτε άλλο παρά να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου. Σε καμία περίπτωση δεν είσαι πραγματικά νεκρός. Όπως το βλέπει ο άνθρωπος: «Αυτό το άτομο πέθανε σε τόσο νεαρή ηλικία, πόσο θλιβερό!» Αλλά στα μάτια του Θεού, δεν έχεις πεθάνει ούτε έχεις φύγει για να υποφέρεις. Αντίθετα, έχεις φύγει για να απολαύσεις τις ευλογίες και να έρθεις πιο κοντά στον Θεό. Επειδή, ως δημιουργημένο ον, έχεις ήδη εκπληρώσει ικανοποιητικά το καθήκον σου στα μάτια του Θεού, έχεις πλέον ολοκληρώσει το καθήκον σου, ο Θεός δεν σε χρειάζεται πλέον να εκτελέσεις αυτό το καθήκον ανάμεσα στις τάξεις των δημιουργημένων όντων. Για τον Θεό, η «φυγή» σου δεν αποκαλείται «φυγή», αλλά «αποχώρηση», «αναχώρηση» ή «απομάκρυνση», και αυτό είναι κάτι καλό. Επιθυμείτε να απομακρυνθείτε από τον Θεό; (Το επιθυμούμε.) Μην το επιθυμείτε αυτό. Σε αυτήν τη ζωή, υπάρχουν πολλά πράγματα που ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει. Μη βιάζεστε να φτάσετε σ’ αυτό το στάδιο. Πριν έρθει εκείνη η μέρα, πρέπει να πασχίσεις να κατανοήσεις μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας και να μάθεις περισσότερα για τον Δημιουργό. Μην αφήνεις πίσω σου τύψεις. Γιατί λέω να μην αφήσεις πίσω σου τύψεις; Σε αυτήν τη ζωή, οι άνθρωποι δεν έχουν παρά περιορισμένο χρόνο για να περάσουν από την κατανόηση των πραγμάτων στο να έχουν αυτήν την ευκαιρία, να κατέχουν αυτήν την ιδιότητα και να πληρούν τις προϋποθέσεις για να εμπλακούν σε διάλογο με τον Δημιουργό, ώστε να φτάσουν στην αληθινή κατανόηση, γνώση και σεβασμό του Δημιουργού, και να βαδίσουν στην οδό του σεβασμού του Θεού και της αποφυγής του κακού. Αν τώρα θέλεις ο Θεός να σε απομακρύνει γρήγορα, δεν είσαι υπεύθυνος με τη ζωή σου. Για να είσαι υπεύθυνος, θα πρέπει να εργαστείς σκληρότερα για να εξοπλιστείς με την αλήθεια, να κάνεις περισσότερη αυτοκριτική όταν σου συμβαίνουν πράγματα και να αντισταθμίζεις γρήγορα τις δικές σου αδυναμίες. Θα πρέπει να φθάσεις στο να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας, να γνωρίσεις περισσότερο τον Θεό, να είσαι σε θέση να γνωρίζεις και να κατανοείς το θέλημα του Θεού, και να μη ζεις τη ζωή σου μάταια. Πρέπει να φτάσεις στο σημείο να γνωρίζεις πού βρίσκεται ο Δημιουργός, ποιο είναι το θέλημα του Δημιουργού και πώς ο Δημιουργός εκφράζει τη χαρά, τον θυμό, τη θλίψη και την ευτυχία —ακόμη κι αν δεν μπορείς να φτάσεις σε βαθύτερη επίγνωση ή πλήρη γνώση— πρέπει τουλάχιστον να έχεις μια βασική κατανόηση του Θεού, να μην προδώσεις ποτέ τον Θεό, να είσαι θεμελιωδώς σε αρμονία με τον Θεό, να δείχνεις εκτίμηση στον Θεό, να προσφέρεις στοιχειώδη παρηγοριά στον Θεό και να κάνεις ό,τι είναι σωστό και ουσιαστικά εφικτό για ένα δημιουργημένο ον. Αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα. Κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους, οι άνθρωποι μπορούν σταδιακά να γνωρίσουν τον εαυτό τους και, επομένως, να γνωρίσουν τον Θεό. Αυτή η διαδικασία είναι στην πραγματικότητα μια αλληλεπίδραση μεταξύ του Δημιουργού και των δημιουργημένων όντων, και θα πρέπει να είναι μια διαδικασία που αξίζει να αναπολεί κανείς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Αυτή η διαδικασία είναι κάτι που θα πρέπει να μπορούν να απολαμβάνουν οι άνθρωποι, και όχι μια επώδυνη και δύσκολη διαδικασία. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι θα πρέπει να εκτιμούν τις ημέρες και τις νύχτες, τα χρόνια και τους μήνες που περνούν εκπληρώνοντας τα καθήκοντά τους. Θα πρέπει να εκτιμούν αυτήν τη φάση της ζωής και να μην τη θεωρούν βάρος ή φορτίο. Θα πρέπει να απολαμβάνουν και να αποκτούν βιωματική γνώση αυτού του σταδίου της ζωής τους. Τότε, θα κατακτήσουν την κατανόηση της αλήθειας και θα βιώσουν την ομοιότητα του ανθρώπου, θα έχουν μια καρδιά με φόβο Θεού και θα κάνουν όλο και λιγότερο κακό. Καταλαβαίνεις μεγάλο μέρος της αλήθειας, δεν κάνεις πράγματα που θλίβουν ή εκνευρίζουν τον Θεό. Όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού, νιώθεις ότι ο Θεός δεν σε μισεί πλέον. Πόσο υπέροχο! Όταν κάποιος έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο, δεν θα ήταν γαλήνιος ακόμα κι αν πέθαινε; Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτούς τους ανθρώπους που παρακαλάνε να πεθάνουν τώρα; Θέλουν απλώς να ξεφύγουν και δεν θέλουν να υποφέρουν. Θέλουν απλώς ένα γρήγορο τέλος σ’ αυτήν τη ζωή, ώστε να μπορέσουν να πάνε και να αναφερθούν στον Θεό. Θέλεις να αναφερθείς στον Θεό, αλλά ο Θεός δεν σε θέλει ακόμα. Γιατί να αναφερθείς στον Θεό πριν καν σε καλέσει; Μην έρθεις να αναφερθείς πριν την ώρα σου. Αυτό δεν είναι καλό. Αν ζεις μια ουσιαστική και πολύτιμη ζωή και σε πάρει μαζί Του ο Θεός, αυτό είναι υπέροχο!

Καταλάβατε όλοι αυτά που συζητήσαμε σήμερα; Ελπίζω αυτά τα λόγια να μη σας επιβάρυναν επιπλέον, και ελπίζω το περιεχόμενο της σημερινής συναναστροφής να μη σας τρόμαξε. Αντιθέτως, ελπίζω να σας επέτρεψε να κατανοήσετε κάποιες αλήθειες που θα έπρεπε να κατανοήσετε, ώστε να έχετε καλύτερη κατανόηση του ζητήματος της πίστης στον Θεό και να νιώσετε ότι έχετε καλύτερες βάσεις και σαφέστερη εικόνα γι’ αυτό. Πέτυχαν τα λόγια Μου αυτό το αποτέλεσμα; (Το πέτυχαν.) Περιγράψτε Μου το. (Στο παρελθόν, δεν θεωρούσα πραγματικά τη διάδοση του ευαγγελίου ως καθήκον μου. Μέσα στην καρδιά μου, είχα πολλές λανθασμένες απόψεις. Πίστευα ότι θα μου ανατίθετο να διαδώσω το ευαγγέλιο μόνο αν εκτελούσα κακώς τα άλλα καθήκοντά μου. Μου φαινόταν ότι η διάδοση του ευαγγελίου ήταν το χειρότερο καθήκον, και πραγματικά δεν θεωρούσα τη διάδοση του ευαγγελίου ως αποστολή που ο Θεός εμπιστεύεται στον άνθρωπο. Σήμερα, η συναναστροφή του Θεού μάς είπε ότι η διάδοση του ευαγγελίου και η κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό είναι ευθύνη του ανθρώπου και οι άνθρωποι πρέπει να αισθάνονται δεσμευμένοι από την τιμή να πάνε και να εκπληρώσουν αυτήν την ευθύνη. Μόνο τότε κατάλαβα ότι οι απόψεις μου ήταν υπερβολικά παράλογες, με αποτέλεσμα να μη θέλω πραγματικά να εκτελέσω σωστά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Όταν άκουσα σήμερα τη συναναστροφή του Θεού, αντιστράφηκαν οι απόψεις μου). Εξαιρετικά. Θέλει κανείς άλλος να μιλήσει; (Πίστευα ότι ήμουν απλώς ένα μικρό δημιουργημένο ον και δεν θεωρούσα την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος ως κάτι σπουδαίο. Πίστευα ότι το καθήκον μου ήταν ασήμαντο και ανάξιο προσοχής. Σήμερα, όμως, άκουσα τον Θεό να λέει ότι τα καθήκοντα που εκτελεί κάθε άτομο που Αυτός έχει προκαθορίσει έχουν οριστεί από Εκείνον και ότι όλα έχουν σχεδιαστεί και ρυθμιστεί προσεκτικά από Εκείνον. Εάν οι άνθρωποι δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους με αφοσίωση, τότε αποφεύγουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Συγκεκριμένα, όταν άκουσα στη συναναστροφή του Θεού ότι η διάδοση του ευαγγελίου και η μαρτυρία για τον Θεό είναι μια αποστολή που ο Θεός εμπιστεύεται σε όλους και ευθύνη των δημιουργημένων όντων, αυτό μου έδωσε μεγάλη πίστη και μεγάλη προσδοκία να βαδίσω στο μονοπάτι που έχει ορίσει ο Θεός. Θέλω να αναλάβω την ευθύνη για τη ζωή μου, να κάνω καλά το καθήκον μου και να ολοκληρώσω την αποστολή μου. Τότε θα μπορέσω να προσφέρω λίγη παρηγοριά στον Θεό. Αφότου άκουσα τη συναναστροφή του Θεού, η καρδιά μου συγκινήθηκε ιδιαιτέρως. Ένιωσα ότι δεν θα μπορούσα πλέον να υποτιμώ την αποστολή που μου έδωσε ο Θεός). Πολύ σωστά. Όλοι αισθάνεστε το ίδιο, σωστά; (Ναι.) Όπως βλέπεις, όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, σαστίζουν και μπορούν να αγνοήσουν ακόμη και κάτι τόσο σημαντικό όσο η διάδοση του ευαγγελίου. Ωστόσο, όταν είναι ξεκάθαρη η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν τη σημασία αυτού του ζητήματος, γνωρίζουν τη δική τους θέση και γνωρίζουν την αξία της δικής τους ζωής. Αυτό σημαίνει ότι έχουν κατεύθυνση; (Ναι.) Η αλήθεια μπορεί να αλλάξει την καρδιά των ανθρώπων. Εκτός από την αλήθεια, υπάρχει κάποια άλλη θεωρία που μπορεί να συγκινήσει την καρδιά σου και να αλλάξει τις απόψεις σου; Καμία, μόνο η οδός της αλήθειας μπορεί να αλλάξει τις απόψεις σου. Γιατί μπορεί να αλλάξει τις απόψεις σου αυτή η οδός; Επειδή αυτές οι αλήθειες είναι τόσο πρακτικές, που κανείς δεν μπορεί να τις αντικρούσει. Αυτές οι αλήθειες σχετίζονται με τη ζωή του ανθρώπου και την αποστολή αυτής της ζωής. Είναι στενά συνδεδεμένες με τα ανθρώπινα όντα, όχι άσχετες μ’ αυτά. Δεν είναι κάποια ασήμαντα πράγματα, αλλά συνδέονται με την αποστολή της ζωής του ανθρώπου, και την αξία και το νόημα της ζωής. Επομένως, όταν ειπωθούν με σαφήνεια, αυτά τα λόγια μπορούν να αλλάξουν την καρδιά των ανθρώπων, ώστε αυτοί να φτάσουν στο σημείο να αποδεχτούν αυτά τα λόγια και να αλλάξουν τις απόψεις τους. Η σημερινή συναναστροφή θα πρέπει να έχει διαδραματίσει έναν ορισμένο ρόλο στην αλλαγή της στάσης των ανθρώπων απέναντι στα καθήκοντά τους. Αν αυτές οι αλήθειες μπορούν να αλλάξουν τη ζωή των ανθρώπων, τον τρόπο με τον οποίο ζουν και την κατεύθυνση που ακολουθούν στην επιδίωξή τους, αυτό θα ήταν θαυμάσιο. Θα σήμαινε ότι αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν σήμερα δεν ήταν μάταια. Τώρα που έχω ολοκληρώσει τη συναναστροφή Μου πάνω σ’ αυτές τις αλήθειες, εσείς πρέπει σταδιακά να τις εφαρμόζετε, να τις βιώνετε και να τις αφομοιώνετε στην καθημερινή σας ζωή. Όταν αυτές οι αλήθειες γίνουν η πραγματικότητα και η ζωή σου, ο Θεός δεν θα σβήσει τον τίτλο της δημιουργημένης ύπαρξής σου και θα έχεις πραγματικά κερδίσει κάτι. Σε μια τέτοια στιγμή, όταν ο Θεός σού ζητήσει πραγματικά να προσφέρεις τη ζωή σου και να χρησιμοποιήσεις τη ζωή σου για να μαρτυρήσεις τα έργα Του και να καταθέσεις μαρτυρία για το ευαγγέλιό Του, θα είσαι απαλλαγμένος από την ανησυχία και τον φόβο, και σίγουρα δεν θα αρνηθείς. Θα δεχτείς με χαρά. Καθώς πρόκειται για αποστολή που σου έχει ανατεθεί από τον Δημιουργό, θα την αποδεχτείς από τον Θεό. Επομένως, προκειμένου να περιμένουν και να υποδεχθούν εκείνη την ημέρα, εκτός από το να είναι σε θέση να κατανοήσουν αυτές τις αλήθειες, οι άνθρωποι πρέπει τώρα να εργαστούν σκληρά για να εξοπλιστούν με τα λόγια του Θεού, και να αποκτήσουν μεγαλύτερη και βαθύτερη γνώση του έργου του Θεού και της διάθεσης του Θεού. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

25 Δεκεμβρίου 2018