Αυτήν τη στιγμή, πώς προσεύχεστε στον Θεό; Είναι καθόλου καλύτερος ο τρόπος σας σε σχέση με τις θρησκευτικές προσευχές; Τι κατανοείτε πραγματικά για τη σημασία της προσευχής; Τα έχετε αναλογιστεί αυτά τα ερωτήματα; Όλοι όσοι δεν προσεύχονται είναι απομακρυσμένοι από τον Θεό και κάνουν ό,τι θέλουν αυτοί. Η απουσία της προσευχής υποδηλώνει απόσταση απ’ τον Θεό και προδοσία εις βάρος Του. Ποια είναι η πραγματική σας εμπειρία με την προσευχή; Η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπων φαίνεται απ’ την προσευχή των τελευταίων. Πώς συμπεριφέρεσαι όταν οι αδελφοί και οι αδελφές σε θαυμάζουν και σε επαινούν για τα αποτελέσματα που σημειώνεις στο έργο σου; Πώς αντιδράς όταν οι άνθρωποι σου κάνουν υποδείξεις; Προσεύχεσαι ενώπιον του Θεού; Όλοι σας, όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα ή δυσκολίες, αφιερώνετε χρόνο για να προσευχηθείτε· όμως στρέφεστε άραγε προσευχόμενοι στον Θεό όταν δεν είστε σε καλή κατάσταση; Προσεύχεστε όταν αποκαλύπτετε διαφθορά; Προσεύχεστε αληθινά; Εάν δεν προσεύχεστε αληθινά, τότε δεν πρόκειται να προοδεύσετε. Ειδικά στις συναθροίσεις, θα πρέπει να προσεύχεστε και να επαινείτε. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό πολλά χρόνια, όμως, δυστυχώς, δεν προσεύχονται πολύ συχνά. Κατανοούν μερικά λόγια και δόγματα, και γίνονται αλαζόνες, γιατί νομίζουν ότι έχουν καταλάβει την αλήθεια και ότι έχουν αποκτήσει ανάστημα, ενώ νιώθουν πολύ ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους. Αυτό τους κάνει να βυθίζονται σε μια τέτοια κατάσταση που δεν είναι κανονική, κι όταν προσέρχονται έπειτα να προσευχηθούν, διαπιστώνουν ότι δεν έχουν τίποτα να πουν, ότι δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει την κατάστασή του, ίσως, αφού κάνει λίγη δουλειά, να απολαμβάνει τους καρπούς της εργασίας —ή μπορεί, πάλι, όταν συναντήσει μια μικρή δυσκολία, να πέσει στην αρνητικότητα, να αρχίσει να χαλαρώνει στη δουλειά του και να σταματήσει να κάνει το καθήκον του· αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Έτσι είναι όσοι δεν έχουν συνείδηση ή λογική. Οι περισσότεροι άνθρωποι αφιερώνουν χρόνο για να προσευχηθούν μόνον όταν έχουν δυσκολίες ή όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως κάποιο ζήτημα. Προσεύχονται μόνο όταν τους βασανίζουν οι αμφιβολίες και όταν δεν μπορούν να πάρουν μια απόφαση ή όταν αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση. Προσεύχονται μόνον όταν έχουν ανάγκη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όμως, θα πρέπει να προσεύχεσαι και να απευθύνεις ευχαριστίες στον Θεό και όταν έχεις αποτελέσματα στο έργο σου. Εάν σε νοιάζει μόνο να είσαι χαρούμενος και δεν προσεύχεσαι, εάν είσαι διαρκώς πανευτυχής και απολαμβάνεις συνεχώς αυτά τα συναισθήματα, αλλά ξεχνάς τη χάρη του Θεού, αυτό είναι τελείως παράλογο. Όταν απομακρύνεσαι πάρα πολύ απ’ τον Θεό, μερικές φορές αναγκάζεσαι να υποστείς πειθαρχία, ή ίσως να πέσεις σε αδιέξοδα προσπαθώντας να κάνεις κάποια πράγματα, ή να διαπράξεις κάποιο σφάλμα και να κλαδευτείς, να αναγκαστείς να ακούσεις λόγια που σου τρυπούν την καρδιά και να υπομείνεις πίεση ή δυστυχία, όλα αυτά χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς έκανες και προσέβαλες τον Θεό. Στην πραγματικότητα, ο Θεός χρησιμοποιεί συχνά εξωτερικά περιβάλλοντα για να σε πειθαρχήσει, να σου προκαλέσει πόνο και να σε εξευγενίσει, και, όταν τελικά προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς και να στοχαστείς, συνειδητοποιείς ότι είσαι στη λάθος κατάσταση —μια κατάσταση αυτάρεσκη, ψωροπερήφανη και γεμάτη αυτοθαυμασμό, ίσως· τότε, αηδιάζεις με τον εαυτό σου και γεμίζεις τύψεις. Μόλις προσευχηθείς στον Θεό και εξομολογηθείς, αρχίζεις να αηδιάζεις με τον εαυτό σου και θέλεις να μετανοήσεις· εκείνη τη στιγμή η εσφαλμένη κατάστασή σου αρχίζει να διορθώνεται. Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται αληθινά, το Άγιο Πνεύμα κάνει το έργο Του, δίνοντας ένα συγκεκριμένο συναίσθημα ή μια διαφώτιση, που τους επιτρέπει να απαλλαχθούν απ’ τη μη κανονική κατάσταση. Προσευχή δεν σημαίνει απλώς να αναζητάς λίγο, να τηρείς μερικές τυπικές διαδικασίες και μετά ξεμπέρδεψες. Δεν είναι να λες λίγα λόγια προσευχής όταν χρειάζεσαι τον Θεό και μετά καθόλου όταν δεν Τον έχεις ανάγκη. Εάν κάνεις πολύ καιρό να προσευχηθείς, ακόμη κι αν η κατάστασή σου φαίνεται κανονική απ’ έξω, θα εκτελείς το καθήκον σου με βάση το δικό σου θέλημα, θα κάνεις ό,τι θέλεις, και μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορείς να ενεργήσεις σύμφωνα με αρχές. Εάν κάνεις πολύ καιρό να προσευχηθείς στον Θεό, τότε ποτέ δεν θα σε διαφωτίσει ούτε θα σε φωτίσει το Άγιο Πνεύμα. Ακόμη κι αν κάνεις το καθήκον σου, απλώς ακολουθείς τους κανονισμούς και μια τέτοια εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν πρόκειται να αποφέρει τους καρπούς της μαρτυρίας στον Θεό.

Έχω ξαναπεί ότι πολλοί άνθρωποι ασχολούνται με τις δικές τους δουλειές και με τις δικές τους υποθέσεις την ώρα που εκτελούν τα καθήκοντά τους, κι έτσι παραμένουν οι άνθρωποι σήμερα. Αφού εργαστούν για κάποιο διάστημα, σταματούν να προσεύχονται και δεν έχουν πια τον Θεό στην καρδιά τους. Σκέφτονται: «Θα κάνω απλώς ό,τι μου υπαγορεύουν οι εργασιακές ρυθμίσεις. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω κάνει λάθη ούτε κι έχω προκαλέσει διαταραχές ή αναστατώσεις…» Όταν πράττεις χωρίς να προσεύχεσαι, και αν δεν ευχαριστείς τον Θεό όταν κάτι γίνεται καλά, τότε κάτι δεν πάει καλά με την κατάστασή σου. Εάν γνωρίζεις ότι η κατάστασή σου είναι λανθασμένη, αλλά δεν μπορείς να την προσαρμόσεις μόνος σου τότε θα ενεργείς συνεχώς με βάση το θέλημά σου και, ακόμη κι όταν κατανοείς την αλήθεια, δεν μπορείς να την κάνεις πράξη. Πιστεύεις συνεχώς ότι ο τρόπος σκέψης σου είναι σωστός και κολλάς όλη την ώρα σ’ αυτόν, κάνεις ό,τι σου αρέσει, αγνοείς πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, χάνεσαι μέσα στις προσπάθειές σου· εξαιτίας όλων αυτών, το Άγιο Πνεύμα σε απαρνείται. Όταν σε απαρνηθεί το Άγιο Πνεύμα, νιώθεις σκοτεινός και μαραμένος. Δεν μπορείς να νιώσεις καθόλου θρέψη ούτε απόλαυση. Πολλοί άνθρωποι δεν προσεύχονται αληθινά ούτε δυο φορές τον χρόνο. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν έχουν πλέον τον Θεό μέσα στην καρδιά τους. Κάποιοι τις πιο πολλές φορές δεν προσεύχονται, και προσεύχονται μόνον όταν βρίσκονται σε κίνδυνο ή περνούν κάποια ταλαιπωρία. Αν και εξακολουθούν να εκτελούν το καθήκον τους, νιώθουν πνευματικό μαρασμό, οπότε αναπόφευκτα έχουν αρνητικές σκέψεις. Μερικές φορές σκέφτονται: «Πότε θα τελειώνω επιτέλους με τα καθήκοντά μου;» Μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και σκέψεις σαν αυτή, μόνο και μόνο επειδή έχουν πολύ καιρό να προσευχηθούν και έχουν αποστασιοποιηθεί απ’ τον Θεό. Εάν αυτό οδηγήσει σε μια άπιστη, πονηρή καρδιά, είναι πολύ επικίνδυνο. Η προσευχή είναι κάτι πολύ σημαντικό! Η ζωή χωρίς προσευχή είναι στεγνή σαν την άμμο της ερήμου και δεν μπορεί να αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ζουν ενώπιον του Θεού, έχουν ήδη πέσει στο σκοτάδι. Επομένως, χρειάζεται να προσεύχεστε συχνά και να συναναστρέφεστε πάνω στα λόγια του Θεού, για να απολαμβάνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος και να δοξάζετε τον Θεό μέσα από την καρδιά σας. Μόνον έτσι μπορεί η ζωή σας να γεμίσει γαλήνη και χαρά. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πολύ εντατικά σε όσους προσεύχονται και επαινούν στα πάντα. Η δύναμη που δίνει το Άγιο Πνεύμα στους ανθρώπους είναι άπειρη· δεν μπορούν ποτέ να την αδειάσουν ή να την εξαντλήσουν. Μπορεί οι άνθρωποι να μιλούν και να κηρύττουν ατελείωτα, μπορεί να κατανοούν πολλά δόγματα, όμως χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, αυτό είναι άχρηστο, δεν αξίζει τίποτα. Σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι μπορεί να περνούν τη μισή μέρα τους στην προσευχή, αλλά να προσεύχονται μόνο με δυο-τρία λόγια, όπως: «Θεέ μου, Σε ευχαριστώ και Σε δοξάζω!» Μετά από λίγο, να τοι πάλι με την ίδια πρόταση. Δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτα άλλο να πουν στον Θεό, δεν έχουν εσωτερικές σκέψεις να Του πουν. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο! Εάν όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν μπορούν καν να πουν λόγια για να Τον επαινέσουν, να Τον ευχαριστήσουν και να Τον δοξάσουν, τότε πώς μπορεί να πει κανείς ότι έχουν θέση γι’ Αυτόν στην καρδιά τους; Μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις στον Θεό και στην καρδιά σου Τον αναγνωρίζεις, όμως δεν έρχεσαι ενώπιόν Του, δεν μπορείς να Του πεις όταν προσεύχεσαι τι έχεις στην καρδιά σου και η καρδιά σου είναι πολύ μακριά Του· έτσι, το Άγιο Πνεύμα δεν θα κάνει το έργο Του. Όταν ξυπνάτε κάθε πρωί, πρέπει να ανοίγετε την καρδιά σας ειλικρινά με προσευχή, να διαβάζετε τα λόγια του Θεού και μετά να τα συλλογίζεστε μέχρι να βρείτε φως, και να έχετε μονοπάτι άσκησης. Κάνε το αυτό, και η μέρα θα είναι πάρα πολύ καλή και θα σε γεμίζει, ενώ θα αισθάνεσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι διαρκώς μαζί σου και σε προστατεύει.

Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί άνθρωποι έχουν το ίδιο πρόβλημα. Όταν έχουν κάποια ζητήματα, προσέρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν· όταν όμως τίποτα δεν τους ενοχλεί, Τον αγνοούν. Κολλάνε στις απολαύσεις της σάρκας όπως θέλουν, αλλά ποτέ δεν αφυπνίζονται. Είναι αυτό πίστη στον Θεό; Έχει κανείς έτσι αληθινή πίστη; Όταν λείπει η αληθινή πίστη, είναι σαν να μην έχει κανείς μονοπάτι για να βαδίσει. Χωρίς αληθινή πίστη, δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει ποιες ενέργειες πίστης στον Θεό συνάδουν με τις προθέσεις Του ή με ποιες ενέργειες θα μπορούσε να φτάσει στην αλήθεια ή να αναπτυχθεί στη ζωή. Χωρίς πίστη, είναι τυφλός κάποιος, διακατέχεται από την επιθυμία να επιδιώξει, δεν έχει όμως κατεύθυνση και στόχους. Πώς λοιπόν προκύπτει η πίστη; Η πίστη προκύπτει από την προσευχή και τη συναναστροφή με τον Θεό και, ακόμη περισσότερο, απ’ την ανάγνωση των λόγων Του και απ’ τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο περισσότερο κατανοείτε την αλήθεια, τόσο περισσότερη πίστη θα έχετε. Όσοι δεν έχουν κατανόηση της αλήθειας δεν έχουν καθόλου πίστη, και ακόμη κι αν ανακατεύονται με τα της εκκλησίας, είναι δύσπιστοι. Όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς να προσευχηθούν και να διαβάσουν τα λόγια Του. Αν απλώς συνεχίζουν να πηγαίνουν σε συναθροίσεις, αλλά σπάνια προσεύχονται ειλικρινά, τότε θα βρεθούν όλο και πιο μακριά απ’ τον Θεό. Όλοι σας σπάνια προσεύχεστε ειλικρινά, ενώ μερικοί εξακολουθούν να μη γνωρίζουν πώς να προσευχηθούν. Το γεγονός είναι ότι η προσευχή αφορά πρωτίστως το να μιλάς από καρδιάς. Έτσι ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό και ανοίγεσαι απλά ενώπιόν Του. Εάν κάποιος έχει τη σωστή καρδιά, τότε μπορεί να μιλήσει από καρδιάς και, αν το κάνει αυτό, ο Θεός εισακούει και δέχεται την προσευχή του. Μερικοί, όταν προσεύχονται στον Θεό, ξέρουν μόνο να ζητιανεύουν. Τον παρακαλούν συνεχώς να τους δώσει χάρη, δεν λένε τίποτε άλλο, κι έτσι όσο πιο πολύ προσεύχονται, τόσο πιο πολύ νιώθουν να στερεύουν από λόγια. Όταν προσεύχεσαι, είτε λαχταράς κάτι, είτε αναζητάς κάτι από τον Θεό, είτε Του ζητάς να σου δώσει σοφία και δύναμη σε κάποιο ζήτημα που χειρίζεσαι και το οποίο δεν μπορείς να δεις καθαρά, είτε Του ζητάς διαφώτιση, πρέπει να έχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Χωρίς αυτήν τη λογική, θα πέφτεις στα γόνατα και θα λες: «Θεέ μου, Σε ικετεύω να μου δώσεις πίστη και δύναμη, Σε ικετεύω να με διαφωτίσεις και να μου δώσεις να καταλάβω τη φύση μου, Σε ικετεύω να εργαστείς και να μου δώσεις χάρη και ευλογίες». Η λέξη «ικετεύω» έχει μια υποχρεωτική χροιά. Με αυτόν τον τρόπο ασκείς πίεση στον Θεό, Του λες ότι το τάδε ζήτημα πρέπει να γίνει, σαν να ήταν προκαθορισμένο. Δεν είναι ειλικρινής προσευχή αυτή. Προς το Άγιο Πνεύμα, όταν έχεις ήδη ορίσει τις προϋποθέσεις και έχεις αποφασίσει τι θα κάνεις, τότε άραγε δεν λειτουργείς απλώς διεκπεραιωτικά; Δεν εξαπατάς έτσι τον Θεό; Στην προσευχή, η καρδιά πρέπει να αναζητά, να υποτάσσεται. Όταν σου έχει συμβεί κάτι, για παράδειγμα, και δεν είσαι σίγουρος πώς να το χειριστείς, μπορείς να πεις: «Θεέ μου, δεν ξέρω τι να κάνω γι’ αυτό. Θέλω να Σε ικανοποιήσω σε αυτό το ζήτημα και να αναζητήσω τις προθέσεις Σου. Θέλω να κάνω αυτό που επιθυμείς Εσύ, όχι αυτό που επιθυμώ εγώ. Γνωρίζεις ότι οι επιθυμίες του ανθρώπου είναι εντελώς αντίθετες με τις προθέσεις Σου, Σου αντιτάσσονται πλήρως και δεν συμφωνούν με την αλήθεια. Είθε να με διαφωτίσεις, να με καθοδηγήσεις σ’ αυτό το ζήτημα και να μου επιτρέψεις να μη Σε προσβάλω…» Αυτό είναι το κατάλληλο ύφος για μια προσευχή. Εάν πεις: «Θεέ μου, Σου ζητώ να με βοηθήσεις, να με καθοδηγήσεις, να προετοιμάσεις το κατάλληλο περιβάλλον και τους σωστούς ανθρώπους, και να με αφήσεις να κάνω καλά τη δουλειά μου», τότε μετά την προσευχή σου και πάλι δεν θα κατανοείς τις προθέσεις Του, επειδή Του ζητάς να ενεργήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες σου. Άρα, πρέπει να εξακριβώσεις εάν τα λόγια που χρησιμοποιείς στην προσευχή έχουν λογική και προέρχονται από την καρδιά. Εάν οι προσευχές σου δεν έχουν λογική, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί σ’ εσένα. Επομένως, όταν προσεύχεσαι, πρέπει να μιλάς λογικά και με τον κατάλληλο τόνο. Να λες: «Θεέ μου, Εσύ ξέρεις την αδυναμία και την επαναστατικότητά μου. Ζητώ μόνο να μου δώσεις δύναμη και να με βοηθήσεις να αντέξω αυτά που μου συμβαίνουν, όμως μόνο σύμφωνα με τις επιθυμίες Σου. Δεν ξέρω ποιες είναι οι επιθυμίες Σου, απλώς ζητώ αυτό το πράγμα. Ωστόσο, είθε να πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες Σου. Ακόμη κι αν αναγκαστώ να παρέχω υπηρεσία ή απλώς να χρησιμεύω ως αντιθετικό στοιχείο, θα το κάνω πρόθυμα. Σου ζητώ να μου δώσεις δύναμη και σοφία, και να μου επιτρέψεις να Σε ικανοποιήσω σ’ αυτό το ζήτημα. Θέλω μόνο να υποταχθώ στις ρυθμίσεις Σου…» Μετά από μια τέτοια προσευχή, θα νιώσεις την καρδιά σου ανάλαφρη. Εάν το μόνο που κάνεις είναι να εκλιπαρείς, τότε όσα κι αν λες, όλα θα είναι κούφια λόγια. Ο Θεός δεν θα εργαστεί για να ανταποκριθεί στην έκκλησή σου, επειδή εσύ θα έχεις αποφασίσει εκ των προτέρων τι θέλεις. Όταν γονατίζεις να προσευχηθείς, να λες: «Θεέ μου, Εσύ γνωρίζεις την αδυναμία του ανθρώπου, γνωρίζεις τις καταστάσεις του. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις σ’ αυτό το ζήτημα. Κάνε με να κατανοήσω τις επιθυμίες Σου. Θέλω μόνο να υποταχθώ σε όλα όσα διευθετείς, και η καρδιά μου είναι πρόθυμη να υποταχθεί σ’ Εσένα…» Προσευχήσου έτσι, και το Άγιο Πνεύμα θα σε συγκινήσει. Εάν προσεύχεσαι με λανθασμένη πρόθεση και προβάλλεις διαρκώς απαιτήσεις από τον Θεό με βάση το θέλημά σου, τότε οι προσευχές σου θα στερέψουν και θα είναι άγονες, και το Άγιο Πνεύμα δεν θα σε συγκινεί. Εάν απλώς κλείνεις τα μάτια σου και πετάς μερικές κοινοτοπίες για να τα βγάλεις κάπως πέρα με τον Θεό, μήπως θα σε συγκινήσει έτσι το Άγιο Πνεύμα; Όταν οι άνθρωποι έρχονται ενώπιον του Θεού, πρέπει να συμπεριφέρονται υπάκουα και να έχουν ευσεβή στάση. Προσέρχεστε ενώπιον του μοναδικού αληθινού Θεού, μιλάτε με τον Δημιουργό. Δεν θα πρέπει να είστε ευσεβείς; Δεν είναι απλό πράγμα η προσευχή. Όταν οι άνθρωποι προσέρχονται ενώπιον του Θεού, δείχνουν τα δόντια τους και ακονίζουν τα νύχια τους· δεν έχουν καμία ευσέβεια. Όταν στη συνέχεια προσεύχονται, είναι ξαπλωμένοι σπίτι τους και εκφράζουν κάποια απλά, επιφανειακά λόγια, νομίζοντας ότι προσεύχονται και ότι ο Θεός μπορεί να τους ακούσει —δεν είναι αυταπάτη αυτό; Σκοπός Μου που τα λέω αυτά δεν είναι να απαιτήσω απ’ τους ανθρώπους να τηρούν κάποιον συγκεκριμένο κανονισμό. Ωστόσο, το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να έχει καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό και να προσέρχεται ενώπιόν Του με ευσεβή στάση. Οι προσευχές σας πολύ συχνά δεν έχουν λογική. Προσεύχεστε διαρκώς μ’ αυτό το ύφος: «Θεέ μου! Εφόσον Εσύ μου ανέθεσες να εκτελέσω αυτό το καθήκον, κάνε να είναι σωστά όσα κάνω, για να μη διαταραχθεί το έργο Σου και να μη ζημιωθούν τα συμφέροντα της οικογένειας του Θεού. Πρέπει να με προστατεύσεις…» Η προσευχή αυτή δεν χαρακτηρίζεται από υπερβολική έλλειψη λογικής; Θα εργαστεί ο Θεός επάνω σου εάν προσέρχεσαι ενώπιόν Του και προσεύχεσαι με τέτοιο τρόπο; Θα σε άκουγα εάν ερχόσουν ενώπιόν Μου και μιλούσες δίχως λογική; Αν Μου προκαλούσες απέχθεια, θα σε πέταγα κατευθείαν έξω! Δεν είσαι ο ίδιος ενώπιον του Πνεύματος όπως και ενώπιον του Χριστού; Όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού να προσευχηθείς, πρέπει να εξετάζεις το πώς μπορείς να μιλάς με λογική και πώς μπορείς να προσαρμόζεις την εσωτερική σου κατάσταση ώστε να επιτυγχάνεις ευσέβεια και να είσαι ικανός να υποταχτείς. Μόλις το κάνεις αυτό, η προσευχή θα ξαναγίνει καλή και θα αισθανθείς την παρουσία του Θεού. Πολλές φορές, οι άνθρωποι πέφτουν στα γόνατα για να προσευχηθούν, κλείνουν τα μάτια και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αναφωνήσουν: «Ω Θεέ μου! Ω Θεέ μου!» Γιατί αναφωνούν έτσι άναρθρα, για πολλή ώρα; Επειδή έχουν λανθασμένη νοοτροπία και η κατάστασή τους δεν είναι κανονική. Όταν κάποιος δεν μπορεί να φτάσει τον Θεό στην καρδιά του, οι προσευχές του είναι άναρθρες. Το κάνετε ποτέ αυτό; Τώρα γνωρίζετε το δικό σας μέτρο, όταν όμως η κατάστασή σας δεν είναι κανονική, τότε δεν κάνετε αυτοκριτική ούτε αναζητάτε την αλήθεια και δεν θέλετε να προσέλθετε ενώπιον του Θεού με προσευχή ή να φάτε και να πιείτε από τα λόγια Του. Αυτό είναι επικίνδυνο. Είτε κάποιος έχει κανονική κατάσταση είτε όχι, και όποια προβλήματα κι αν προκύπτουν, δεν πρέπει να απομακρύνεται απ’ την προσευχή. Εάν δεν προσεύχεστε, ακόμη κι αν η κατάστασή σας είναι κανονική τώρα, μετά από κάποιο διάστημα θα πάψει να είναι. Πρέπει κανείς να προσεύχεται και να διαβάζει τα λόγια του Θεού με κανονικό τρόπο. Η ανάγνωση των λόγων του Θεού προς αναζήτηση της αλήθειας μπορεί να οδηγήσει σε αληθινή προσευχή, με την προσευχή κερδίζει κανείς τη διαφώτιση του Θεού, κι έτσι μπορεί να κατανοήσει τον λόγο Του. Όταν προσεύχεστε στον Θεό, το σημαντικότερο είναι πρώτα να διορθώσετε τη νοοτροπία σας. Αυτή είναι η αρχή της προσευχής. Εάν έχετε λανθασμένη νοοτροπία, τότε δεν θα είστε ευσεβείς, απλώς θα ενεργείτε διεκπεραιωτικά και θα εξαπατάτε τον Θεό. Εάν έχετε μέσα σας φόβο Θεού και υποταγή, και προσεύχεστε σ’ Εκείνον, μόνο τότε θα είναι γαλήνια η καρδιά σας. Επομένως, όταν προσεύχεστε, πρέπει να έχετε τη σωστή νοοτροπία, και έτσι οι προσευχές σας θα καρποφορήσουν. Εάν ασκείστε συχνά κατ’ αυτόν τον τρόπο, και όταν προσεύχεστε λέτε στον Θεό τι υπάρχει αληθινά στην καρδιά σας και αναφέρετε αυτό που θέλει η καρδιά σας να Του πει περισσότερο, τότε, χωρίς καν να το προσέξετε, θα μπορείτε να προσευχηθείτε σ’ Αυτόν και να συναναστραφείτε κανονικά μαζί Του.

Η προσευχή δεν απαιτεί μόρφωση ή καλλιέργεια, δεν είναι σαν να γράφετε δοκίμιο. Απλώς μιλήστε ειλικρινά, με τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου. Σκεφτείτε τις προσευχές του Ιησού. Στον κήπο της Γεθσημανή, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν…» Δηλαδή «Εάν μπορεί να γίνει». Αυτό ειπώθηκε στο πλαίσιο μιας συζήτησης. Δεν είπε «Σε ικετεύω». Με υποτακτική καρδιά και σε υποτακτική κατάσταση, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο: πλην ουχί ως εγώ επιθυμώ, αλλ’ ως συ». Συνέχισε να προσεύχεται έτσι τη δεύτερη φορά, ενώ την τρίτη προσευχήθηκε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Αφού είχε κατανοήσει την επιθυμία του Θεού Πατέρα, είπε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Μπορούσε να υποταχθεί ολοκληρωτικά δίχως καμία προσωπική επιλογή. Ο Ιησούς, την ώρα που προσευχόταν, είπε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Τι σήμαινε αυτό; Προσευχήθηκε μ’ αυτόν τον τρόπο επειδή σκέφτηκε το τεράστιο μαρτύριο της αιμορραγίας πάνω στον σταυρό έως την τελευταία Του πνοή —είχε να κάνει με τον θάνατο— καθώς και επειδή δεν είχε καταλάβει ακόμη πλήρως την επιθυμία του Θεού Πατέρα. Το ότι προσευχήθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρά τη σκέψη ενός τέτοιου μαρτυρίου, δείχνει πόσο βαθιά υποτασσόταν. Προσευχήθηκε με τρόπο κανονικό. Δεν πρότεινε κανέναν όρο στην προσευχή Του ούτε και είπε ότι το ποτήρι έπρεπε να απομακρυνθεί. Αντίθετα, ο σκοπός Του ήταν να αναζητήσει την επιθυμία του Θεού σε μια κατάσταση που δεν κατανοούσε. Την πρώτη φορά που προσευχήθηκε, δεν καταλάβαινε, και είπε: «Εάν ήναι δυνατόν… ουχί ως εγώ επιθυμώ, αλλ’ ως συ». Προσευχήθηκε στον Θεό σε κατάσταση υποταγής. Τη δεύτερη φορά, προσευχήθηκε με τον ίδιο τρόπο. Συνολικά, προσευχήθηκε τρεις φορές και, στην τελευταία Του προσευχή, τελικά κατάλαβε ολοκληρωτικά την επιθυμία του Θεού· μετά απ’ αυτό, δεν ζήτησε τίποτα άλλο. Στις δύο πρώτες προσευχές Του, απλώς αναζητούσε, και αναζήτησε σε κατάσταση υποταγής. Οι άνθρωποι, όμως, πολύ απλά δεν προσεύχονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Στις προσευχές τους, λένε διαρκώς: «Θεέ μου, Σου ζητώ να κάνεις τούτο κι εκείνο, Σου ζητώ να με καθοδηγήσεις πάνω σε τούτο και σ’ εκείνο και Σου ζητώ να προετοιμάσεις τις συνθήκες για μένα…» Ίσως ο Θεός να μην προετοιμάσει κατάλληλες συνθήκες για σένα, και θα σε κάνει να υποστείς αυτές τις κακουχίες και θα σου δώσει ένα μάθημα. Είναι πολύ παράλογο να προσεύχεσαι πάντα έτσι: —«Θεέ μου, Σου ζητώ να κάνεις προετοιμασίες για μένα και να μου δώσεις δύναμη»! Όταν προσεύχεσαι στον Θεό, πρέπει να είσαι λογικός, θα πρέπει να προσεύχεσαι σε Εκείνον με καρδιά υποταγής. Μην προσπαθείς να καθορίσεις τι θα κάνεις. Εάν προσπαθείς να καθορίσεις τι να κάνεις πριν την προσευχή, αυτό δεν είναι υποταγή στον Θεό. Στην προσευχή, η καρδιά σου πρέπει να είναι υπάκουη· οφείλεις πρώτα να αναζητάς μαζί με τον Θεό, κι έτσι η καρδιά σου θα φωτίζεται φυσικά την ώρα που προσεύχεσαι και θα ξέρεις ποιο είναι το σωστό για να πράξεις. Η μετάβαση από το σχέδιό σου πριν από την προσευχή στην αλλαγή που επέρχεται στην καρδιά σου μετά απ’ αυτήν είναι αποτέλεσμα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Εάν έχεις ήδη πάρει την απόφασή σου και έχεις καθορίσει τι να κάνεις, και μετά προσεύχεσαι για να ζητήσεις από τον Θεό την άδεια ή για να Του ζητήσεις να κάνει αυτό που θέλεις, μια τέτοιου είδους προσευχή είναι παράλογη. Πολλές φορές, ο Θεός δεν εισακούει τις προσευχές των ανθρώπων ακριβώς επειδή εκείνοι έχουν ήδη αποφασίσει τι να κάνουν και απλώς Του ζητούν την άδεια. Ο Θεός λέει: «Αφού αποφάσισες τι να κάνεις, Εμένα γιατί Με ρωτάς;» Αυτό το είδος προσευχής μοιάζει κάπως σαν να εξαπατούν τον Θεό, κι έτσι οι προσευχές τους στερεύουν.

Μολονότι οι άνθρωποι, όταν γονατίζουν για να προσευχηθούν, μιλούν στον Θεό, πρέπει να συνειδητοποιήσεις σαφώς τα εξής: η προσευχή είναι μια οδός για να ενεργεί το Άγιο Πνεύμα στους ανθρώπους. Το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει, φωτίζει και καθοδηγεί συνεχώς τους ανθρώπους την ώρα που προσεύχονται. Εάν την ώρα που προσεύχονται και αναζητούν βρίσκονται σε σωστή κατάσταση, τότε το Άγιο Πνεύμα ταυτόχρονα κάνει έργο. Αυτό είναι ένα είδος σιωπηρής συμφωνίας μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Θα μπορούσατε επίσης να πείτε ότι έτσι βοηθά ο Θεός τους ανθρώπους να φροντίσουν κάποια θέματα. Η προσευχή είναι ένας τρόπος να προσέλθουν οι άνθρωποι ενώπιον του Θεού και να συνεργαστούν μαζί Του. Είναι επίσης ένας τρόπος ώστε Εκείνος να τους σώσει και να τους εξαγνίσει. Επιπλέον, είναι ένα μονοπάτι προς την ζωή-είσοδο, δεν είναι τελετουργία. Η προσευχή δεν είναι απλώς ένας τρόπος παρακίνησης των ανθρώπων ούτε απλώς ένας τυποποιημένος τρόπος να ικανοποιούν τον Θεό. Τέτοιες σκέψεις είναι λανθασμένες. Η προσευχή έχει βαθύ νόημα! Εάν πιστεύεις στον Θεό, δεν μπορείς να απέχεις απ’ την προσευχή, πόσο μάλλον απ’ την ανάγνωση των λόγων Του. Μέσω της προσευχής, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται στους ανθρώπους, τους διαφωτίζει και τους οδηγεί. Αν εκείνοι δεν προσεύχονται στον Θεό, τότε θα δυσκολευτούν να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εάν προσεύχεσαι συχνά, αν καταφεύγεις συχνά στην προσευχή και προσεύχεσαι πολλές φορές με καρδιά υποταγής στον Θεό, τότε η εσωτερική σου κατάσταση είναι κανονική. Εάν, όταν προσεύχεσαι, συνήθως λες μερικές μόνο φράσεις δόγματος και δεν ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό ούτε αναζητάς την αλήθεια, ούτε συλλογίζεσαι τις προθέσεις και τις απαιτήσεις Του, τότε δεν προσεύχεσαι αληθινά. Μόνον όσοι συλλογίζονται συχνά την αλήθεια, όσοι έχουν συχνά την καρδιά τους κοντά στον Θεό και όσοι ζουν συχνά με τα λόγια Του προσεύχονται αληθινά, μόνο αυτοί έχουν στην καρδιά τους λόγια να πουν στον Θεό και μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια από Εκείνον. Για να μάθετε πώς να προσεύχεστε, πρέπει να συλλογίζεστε συχνά τα λόγια του Θεού. Εάν καταλαβαίνετε τις προθέσεις Του, τότε θα έχετε στην καρδιά σας πάρα πολλά πράγματα να Του πείτε. Επίσης, θα καταλαβαίνετε ποια λόγια συνιστούν λογικές προσευχές και ποια όχι, ποιες προσευχές συνιστούν αληθινή λατρεία και ποιες όχι, ποιες προσευχές αποτελούν αναζήτηση για να συλλάβει κανείς τις προθέσεις του Θεού και σε ποιες προσευχές έχετε ήδη πάρει την απόφασή σας και απλώς ζητάτε την άδεια του Θεού. Εάν δεν παίρνεις ποτέ στα σοβαρά αυτά τα θέματα, τότε οι προσευχές σου δεν θα πετυχαίνουν ποτέ και η εσωτερική σου κατάσταση δεν θα είναι ποτέ κανονική. Όσο για το τι είναι κοινή λογική, τι αληθινή υποταγή, τι αληθινή λατρεία και ποια θέση θα πρέπει να καταλαμβάνει κάποιος όταν προσεύχεται, όλα αυτά τα διδάγματα αφορούν τις αλήθειες της προσευχής. Όλα αυτά τα θέματα έχουν αναπτυχθεί λεπτομερώς. Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν ουσιαστικά να Με δουν, περιορίζονται στο να προσεύχονται ενώπιον του Πνεύματος. Όταν αρχίσεις να προσεύχεσαι, τίθεται το ερώτημα εάν τα λόγια που λες είναι λογικά, εάν τα λόγια σου είναι όντως ευλαβή, εάν αυτό που ζητάς το εγκρίνει ο Θεός, εάν η προσευχή σου έχει μια χροιά συναλλαγής ή είναι νοθευμένη από ανθρώπινες ακαθαρσίες, εάν οι προσευχές και η ομιλία σου συνάδουν με τις προθέσεις Του, εάν έχεις ιδιαίτερο φόβο, ευλάβεια και υποταγή σ’ Αυτόν και εάν Του φέρεσαι αληθινά όπως αρμόζει στον Θεό. Πρέπει να παίρνεις σοβαρά αυτά που λες στην προσευχή, να καταλαβαίνεις τις προθέσεις του Θεού και να συμβαδίζεις με τις απαιτήσεις Του. Μόνο αν προσεύχεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο θα γνωρίσεις μέσα σου γαλήνη και χαρά. Μόνο έτσι μπορείς να έχεις κανονική λογική όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Χριστού. Εάν δεν προσεύχεσαι ή δεν λες όσα έχεις στην καρδιά σου ενώπιον του Πνεύματος, τότε, όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Χριστού, είναι πιθανό να εμφανίζεσαι με αντιλήψεις, να επαναστατείς εναντίον Του και να Του αντιστέκεσαι· μπορεί επίσης να μιλάς παράλογα, να μιλάς χωρίς ειλικρίνεια ή να προκαλείς διαρκώς διαταραχή με τον λόγο και τις πράξεις σου, και μετά θα δέχεσαι συνέχεια αποδοκιμασίες. Για ποιον λόγο θα δέχεσαι συνέχεια αποδοκιμασίες; Επειδή γενικά δεν γνωρίζεις ούτε λίγο τις αλήθειες που έχουν σχέση με το πώς να λατρεύεις τον Θεό ή πώς να Του φέρεσαι, κι έτσι, όταν σου τυχαίνει κάποιο ζήτημα, μπερδεύεσαι, δεν ξέρεις πώς να ασκηθείς και κάνεις συνεχώς λάθη. Πώς θα πρέπει να προσέρχονται στην παρουσία του Θεού όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν; Φυσικά, μέσω της προσευχής. Εάν έχεις διορθώσει τη στάση σου όταν προσεύχεσαι και η καρδιά σου είναι γαλήνια, τότε έχεις προσέλθει ενώπιον του Θεού. Αφού προσευχηθείς, πρέπει να εξετάσεις εάν τα λόγια που είπες στην προσευχή ήταν λογικά, εάν είχες τοποθετηθεί στην κατάλληλη θέση, εάν είχες καρδιά υποταγής στον Θεό ή σε διέκρινε η ανθρώπινη ακαθαρσία ή ανειλικρίνεια. Εάν διαπιστώσεις προβλήματα, τότε πρέπει να συνεχίσεις να προσεύχεσαι στον Θεό και να παραδεχτείς τις ακαθαρσίες και τα ελαττώματά σου ενώπιόν Του. Αν λες μ’ αυτόν τον τρόπο στον Θεό ό,τι έχεις μέσα στην καρδιά σου, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική, θα αποκτάς όλο και πιο πολλή συνείδηση και λογική, και οι εσφαλμένες καταστάσεις σου θα λιγοστεύουν συνεχώς. Αφού ασκηθείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο, οι προσευχές σου θα συνεχίσουν να βελτιώνονται και τις περισσότερες φορές ο Θεός θα τις εισακούει και θα τις αποδέχεται. Όσοι μπορούν να προσεύχονται συχνά στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι εκείνοι που έχουν καταφέρει να ζουν ενώπιόν Του. Εάν δεν παίρνεις στα σοβαρά την προσευχή ή δεν αλλάζεις τους λανθασμένους τρόπους προσευχής σου, τότε δεν πρόκειται να μάθεις πώς να προσεύχεσαι. Κι αν δεν ξέρεις πώς να προσεύχεσαι, τότε θα δυσκολεύεσαι να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Ένα τέτοιο άτομο δεν θα έχει ζωή-είσοδο και θα βρίσκεται έξω από τον λόγο του Θεού. Εάν δεν γνωρίζεις πώς να προσεύχεσαι ή να μιλάς ενώπιον του Θεού, εάν δεν είσαι σοβαρός όταν μιλάς, δηλαδή λες ό,τι θέλεις και δεν θεωρείς ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα όταν λες τα λάθος πράγματα, και εάν είσαι συνεχώς απρόσεκτος και μπερδεμένος, τότε, ως αποτέλεσμα αυτού, όταν έρχεσαι ενώπιον της παρουσίας του Χριστού, θα φοβάσαι μήπως πεις ή κάνεις κάτι λάθος. Όσο περισσότερο φοβάσαι μήπως κάνεις τα πράγματα στραβά, τόσο περισσότερα λάθη θα κάνεις και δεν θα μπορέσεις ποτέ να επανορθώσεις. Και επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι σε συνεχή επαφή με τον Χριστό ή να Τον ακούνε συχνά να τους μιλάει πρόσωπο με πρόσωπο, επειδή κι Εγώ δεν μπορώ να είμαι συχνά μπροστά σας, το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να αναζητάτε και να μιλάτε από καρδιάς ενώπιον του Πνεύματος με συχνή προσευχή. Αυτό αρκεί για να πετύχετε την υποταγή στον Θεό και να αποκτήσετε θεοφοβούμενη καρδιά. Ακόμη κι αν σας μιλάω πρόσωπο με πρόσωπο, και πάλι από εσάς εξαρτάται το να αποδεχτείτε και να επιδιώξετε την αλήθεια, και να βαδίσετε το μονοπάτι που ακολουθεί τον Θεό. Από δω και στο εξής, πρέπει να δίνετε μεγαλύτερη προσοχή στα όσα λέτε όταν προσεύχεστε. Προσευχηθείτε, συλλογιστείτε και αισθανθείτε με την ησυχία σας. Μετά απ’ αυτό, μόλις σας διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα, θα σημειώσετε πρόοδο. Εκείνο που νιώθετε όταν σας διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα είναι πολύ ανεπαίσθητο. Μετά από κάποια τέτοια ανεπαίσθητα συναισθήματα και ανεπαίσθητη γνώση, εάν κάνεις ορισμένα πράγματα ή εάν έχεις επαφή με τον Χριστό για να χειριστείς ορισμένα ζητήματα, τότε θα μπορείς να αναγνωρίσεις ποια λόγια λέγονται λογικά και ποια όχι, ποια πράγματα γίνονται και ποια δεν γίνονται λογικά. Έτσι, θα έχεις πετύχει τους σκοπούς της προσευχής.

Η Βίβλος έχει καταγράψει τις προσευχές πολλών ανθρώπων οι οποίοι, σ’ αυτές τις προσευχές, δεν είχαν θέσει ήδη τους δικούς τους όρους. Αντίθετα, χρησιμοποιούσαν την προσευχή για να αναζητήσουν και να συλλάβουν τις προθέσεις του Θεού, αλλά και να επιτρέψουν στο Άγιο Πνεύμα να παίρνει αποφάσεις. Για παράδειγμα, οι Ισραηλίτες μέσω της προσευχής επιτέθηκαν στην Ιεριχώ. Οι άνθρωποι της Νινευή επίσης μέσω της προσευχής μετανόησαν και εξασφάλισαν τη συγχώρεση του Θεού. Η προσευχή δεν είναι ένα είδος τελετουργίας. Είναι αληθινή κοινωνία μεταξύ ενός ανθρώπου και του Θεού, και έχει βαθιά σημασία. Από τις προσευχές των ανθρώπων, μπορεί κανείς να δει ότι υπηρετούν απευθείας τον Θεό. Εάν βλέπεις την προσευχή ως τελετουργία, τότε η προσευχή σου θα είναι αναποτελεσματική, δεν θα είναι πραγματική προσευχή, επειδή δεν εκφράζεις στον Θεό τα εσωτερικά σου συναισθήματα ούτε Του ανοίγεις την καρδιά σου. Για τον Θεό, η προσευχή σου δεν μετράει. Εφόσον δεν έχεις θέση στην καρδιά του Θεού, πώς θα εργαστεί το Άγιο Πνεύμα σ’ εσένα; Αυτό θα σε οδηγήσει, αφού δουλέψεις για κάποιο χρονικό διάστημα, στην εξάντληση. Από εδώ και πέρα, χωρίς προσευχή, δεν θα μπορείς να κάνεις έργο. Η προσευχή φέρνει το έργο, η προσευχή φέρνει την υπηρεσία. Εάν είσαι επικεφαλής, αν υπηρετείς τον Θεό, όμως ποτέ δεν αφοσιώνεσαι στην προσευχή ούτε την παίρνεις στα σοβαρά, τότε δεν έχεις σκέψεις για να Του εκφράσεις, κι έτσι κινδυνεύεις να κάνεις κάποιο λάθος καθώς εκτελείς το καθήκον σου και ενδέχεται να σκοντάψεις αφού βασίζεσαι συνεχώς στις δικές σου προθέσεις στις πράξεις σου. Είναι απαράδεκτο να πιστεύεις στον Θεό χωρίς να προσεύχεσαι αρκετά. Κάποιοι άνθρωποι προσεύχονται σπάνια, νομίζοντας ότι, αφού ενσαρκώθηκε ο Θεός, αρκεί να διαβάζουμε απευθείας τα λόγια Του. Το σκέφτεσαι πολύ απλοϊκά. Είναι δυνατόν να σε διαφωτίσει και να σε φωτίσει το Άγιο Πνεύμα μόνο και μόνο αν διαβάζεις τον λόγο του Θεού, χωρίς να προσεύχεσαι σε Εκείνον; Εάν κάποιος δεν προσεύχεται ποτέ στον Θεό, από την άποψη ότι δεν μιλάει ούτε συναναστρέφεται αληθινά μαζί Του, τότε θα δυσκολευτεί πολύ να αποτινάξει τη διεφθαρμένη του διάθεση και να ικανοποιήσει τον Θεό όσο εκτελεί τα καθήκοντά του. Ακόμη κι ο ενσαρκωμένος Θεός προσεύχεται μερικές φορές! Όταν ενσαρκώθηκε ο Ιησούς, κι Εκείνος στα κρίσιμα ζητήματα προσευχόταν. Προσευχήθηκε επί του όρους, επάνω στη βάρκα και στον κήπο. Καθοδήγησε, επίσης, τους μαθητές Του να προσεύχονται. Εάν έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού και προσεύχεσαι σ’ Εκείνον, αυτό αποδεικνύει ότι Του φέρεσαι όπως αρμόζει στον Θεό. Εάν ενεργείς συχνά σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες και συχνά παραμελείς την προσευχή και κάνεις διάφορα πράγματα πίσω από την πλάτη Του, τότε δεν υπηρετείς τον Θεό, απλώς ασχολείσαι με τα δικά σου εγχειρήματα. Άρα, δεν θα καταδικαστείς; Απ’ έξω, δεν θα φαίνεται σαν να έχεις κάνει κάτι που διαταράσσει ούτε θα φαίνεται ότι βλασφήμησες τον Θεό, όμως απλώς θα χειρίζεσαι τις δικές σου υποθέσεις. Ασχολείσαι με τα δικά σου εγχειρήματα και επιδιώκεις τη φήμη, το κέρδος, το κύρος και τα προσωπικά οφέλη. Δεν διαταράσσει αυτό το έργο της εκκλησίας; Ακόμη κι αν, επιφανειακά, φαίνεται σαν να μην προκαλείς διαταραχές, στην ουσία οι πράξεις σου αντιστέκονται στον Θεό. Εάν δεν μετανοήσεις και δεν αλλάξεις ποτέ, τότε κινδυνεύεις.

Όλοι έχουν βρεθεί σε μια κατάσταση πόνου και δυστυχίας όταν έχει συμβεί κάτι που δεν τους ικανοποιεί, και σε μια κατάσταση όπου δεν θέλουν να μιλήσουν σε κανέναν. Μετά από λίγο, αισθάνονται καλύτερα, όμως η κατάσταση αυτή δεν έχει διορθωθεί. Μερικές φορές, καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση και καθυστερούν το έργο, ή κλαδεύονται, πονούν και στενοχωριούνται. Εάν όμως κάποιος δεν αναζητήσει την αλήθεια για να λύσει το θέμα αυτό, τότε δεν πρόκειται να διορθωθεί αυτή η κατάσταση που δεν είναι κανονική. Πόσες φορές έχετε προσέλθει ενώπιον του Θεού στον πόνο και στη στενοχώρια σας για να προσευχηθείτε; Όλοι το παίρνετε χαλαρά και απλώς διεκπεραιωτικά. Έτσι, πολλοί μεν ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό, όμως δεν Τον έχουν στην καρδιά τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, όποτε τους τύχει κάποιο πρόβλημα, ποτέ δεν προσεύχονται ούτε αναζητούν την αλήθεια. Βασίζονται στο δικό τους θέλημα για να ενεργήσουν στα τυφλά, μοιάζουν σαν να υπομένουν βάσανα και να ξοδεύουν ενέργεια, και νομίζουν ότι κάνουν καλά το καθήκον τους, μολονότι δεν καταφέρνουν τίποτα και η προσπάθειά τους είναι μάταιη. Οι άνθρωποι βασίζονται συχνά στο δικό τους θέλημα και καθώς βαδίζουν, παραστρατούν. Μόλις κάνουν λίγη δουλειά, γίνονται αλαζόνες, νομίζουν ότι διαθέτουν κάποιο κεφάλαιο και μετά δεν έχουν θέση για τον Θεό στην καρδιά τους. Από αυτό, φαίνεται ότι φύση των ανθρώπων είναι να προδίδουν. Σκέφτονται μάλιστα και τα εξής: «Πώς γίνεται να μην έχω θέση για τον Θεό στην καρδιά μου εάν πιστεύω σ’ Εκείνον; Δεν εργάζομαι για την εκκλησία αυτήν τη στιγμή; Πώς θα μπορούσε να με απαρνηθεί ο Θεός;» Δεν είναι ότι ο Θεός θέλει να σε απαρνηθεί, απλώς εσύ δεν έχεις θέση γι’ Αυτόν στην καρδιά σου. Όση δουλειά κι αν κάνεις, δεν θα μπορέσεις να εξιλεωθείς γι’ αυτό, δεν θα έχεις τρόπο να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και, ό,τι κι αν κάνεις, θα συνεχίσεις να απομακρύνεσαι απ’ τον Θεό και να Τον προδίδεις. Το δίδαγμα της προσευχής είναι το πιο βαθύ απ’ όλα. Εάν ασχολείσαι με το καθήκον σου χωρίς καν να προσεύχεσαι, τότε η εκτέλεσή σου δεν θα είναι η ενδεδειγμένη και ο κόπος σου θα είναι μάταιος. Όσο λιγότερο κανονική είναι η κατάστασή σου, τόσο περισσότερο θα πρέπει να προσεύχεσαι. Χωρίς προσευχή, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και χειρότερη και το καθήκον σου θα είναι αναποτελεσματικό. Η προσευχή δεν εξαρτάται απ’ το πόσο καλά ακούγονται τα όσα λες. Αντίθετα, απαιτεί να μιλάς από καρδιάς, να λες την αλήθεια για τις δυσκολίες σου, να μιλάς απ’ τη θέση ενός δημιουργημένου όντος και υπό την οπτική της υποταγής: «Θεέ μου, Εσύ ξέρεις πόσο έχουν σκληρύνει οι άνθρωποι. Καθοδήγησέ με, Σε παρακαλώ, σ’ αυτό το θέμα. Ξέρεις ότι είμαι αδύναμος, ότι έχω σοβαρές ελλείψεις, ότι είμαι ακατάλληλος να με χρησιμοποιείς, ότι είμαι επαναστατικός και ότι, όποτε κάνω κάτι, διαταράσσω το έργο Σου και κάνω πράγματα που δεν συνάδουν με τις προθέσεις Σου. Σου ζητώ να κάνεις το έργο Σου, εγώ θέλω απλώς να υποταχθώ και να συνεργαστώ…». Εάν δεν μπορείς καν να πεις αυτά τα λόγια, τότε δεν έχεις καμία ελπίδα. Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Όταν προσεύχομαι, πρέπει και πάλι να διακρίνω εάν προσεύχομαι ή δεν προσεύχομαι με λογική. Πώς να προσεύχομαι λοιπόν;» Χρειάζεται πολύς χρόνος για να διακρίνεις εάν είσαι λογικός; Μετά από κάθε προσευχή, να κάνεις ειλικρινή αυτοκριτική· αν το κάνεις, θα το καταλάβεις με σαφήνεια. Καθώς το κάνεις αυτό, θα γίνεσαι όλο και πιο λογικός στις επόμενες προσευχές, διότι, όταν προσεύχεσαι, θα ξέρεις ότι ορισμένα λόγια είναι ακατάλληλα. Όταν προσεύχεται ο άνθρωπος, τότε έχει την πιο άμεση, την πιο στενή σχέση με τον Θεό. Μπορείς κανονικά να γονατίζεις και να προσεύχεσαι αμέσως μόλις κάνεις κάτι; Όχι πάντα, εξαρτάται από το περιβάλλον. Όταν είσαι μόνος στο σπίτι, και γονατίζεις και προσεύχεσαι στον Θεό, τότε η σχέση σου μαζί Του είναι πιο κοντινή από ποτέ. Μπορείς να πεις ό,τι έχεις στην καρδιά σου και νιώθεις τη μεγαλύτερη χαρά. Όταν διαβάζεις τον λόγο του Θεού, εάν προσευχηθείς πρώτα, διαβάζοντας τον λόγο Του θα νιώθεις διαφορετικά. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, πρώτα να προσεύχεσαι και να αναζητάς· τότε, η καρδιά σου θα είναι σοβαρή, και όταν εκτελείς το καθήκον σου, το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό. Εάν διαβάζεις τον λόγο του Θεού και βρίσκεις φως, τότε να προσεύχεσαι στον Θεό, και τότε θα βρεις μεγαλύτερη χαρά. Εάν δεν προσεύχεσαι ποτέ, τότε δεν θα αισθανθείς την παρουσία Του διαβάζοντας τον λόγο Του και εκτελώντας το καθήκον σου. Μερικές φορές, η ανάγνωση του λόγου του Θεού δεν θα σε διαφωτίσει και δεν θα φέρει προφανές αποτέλεσμα. Τίποτα απ’ όσα κάνετε στην πίστη σας στον Θεό δεν γίνεται χωρίς προσευχή. Εάν προσεύχεστε συχνά στον Θεό και η σχέση σας μαζί Του γίνει φυσιολογική, τότε θα έχετε ζωή-είσοδο και η πίστη σας θα δυναμώσει. Εάν δεν προσεύχεστε για μεγάλο διάστημα, θα χάσετε την πίστη σας. Και τότε πώς θα επιτύχετε ζωή-είσοδο; Οι άνθρωποι που έχουν πραγματική πίστη την επιτυγχάνουν ζώντας ενώπιον του Θεού μέσω της προσευχής και αναζητώντας την αλήθεια μέσω της προσευχής. Πολλοί άνθρωποι, καθώς προσεύχονται, κάνουν απλώς τα απολύτως απαραίτητα και δεν αναζητούν την αλήθεια. Προσέρχονται ενώπιον του Θεού μόνο για να προσευχηθούν και να ικετέψουν όταν συμβαίνει κάτι, και δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο. Τον αναγκάζουν διαρκώς να πράξει όπως θέλουν εκείνοι και να τους ικανοποιήσει. Είναι αυτή αληθινή προσευχή; Εισακούει ο Θεός προσευχές σαν κι αυτή; Η προσευχή και η αναζήτηση παρουσία του Θεού δεν έχει να κάνει με το να Τον εξαναγκάσεις να κάνει αυτό που θέλεις, πόσο μάλλον να Του ζητήσεις να κάνει το ένα και το άλλο. Όλα αυτά φανερώνουν έλλειψη λογικής. Ποια είναι η λογική προσευχή και ποια η παράλογη; Θα τα ξέρετε αυτά τα πράγματα εκ πείρας μετά από λίγο. Για παράδειγμα, αφού προσευχηθείς, μπορεί να θεωρήσεις ότι το Άγιο Πνεύμα δεν κάνει αυτό για το οποίο προσευχήθηκες ούτε σε καθοδηγεί όπως Του ζήτησες στην προσευχή. Την επόμενη φορά που θα προσευχηθείς, θα προσευχηθείς διαφορετικά. Δεν θα επιχειρήσεις να εξαναγκάσεις τον Θεό, όπως προσπάθησες την τελευταία φορά, ούτε θα Του θέσεις αιτήματα με βάση τις επιθυμίες σου. Θα πεις: «Θεέ μου! Είθε τα πάντα να γίνουν σύμφωνα με τις επιθυμίες Σου». Όσο εστιάζεις σ’ αυτήν την προσέγγιση, αφού αμφιταλαντευτείς για λίγο, θα ξέρεις ποια είναι η λογική προσευχή και ποια η παράλογη. Υπάρχει επίσης η κατάσταση κατά την οποία, όταν προσεύχεσαι σύμφωνα με τις επιθυμίες σου, νιώθεις στο πνεύμα σου ότι οι προσευχές σου είναι πληκτικές και σύντομα διαπιστώνεις ότι δεν έχεις τίποτα να πεις. Όσο περισσότερο προσπαθείς να μιλήσεις, τόσο πιο άβολα νιώθεις. Αυτό αποδεικνύει πως, όταν προσεύχεσαι έτσι, ακολουθείς πλήρως τη σάρκα, με αποτέλεσμα το Άγιο Πνεύμα ούτε να εργάζεται ούτε να σε καθοδηγεί. Είναι κι αυτό θέμα αναζήτησης και εμπειρίας. Βιώνοντας όλο και περισσότερο τέτοια θέματα, είναι φυσικό τελικά να τα κατανοήσετε.

Η προσευχή έχει να κάνει κυρίως με το να μιλάς με ειλικρίνεια στον Θεό και να Του λες αυτό που έχεις στην καρδιά σου. Να λες: «Θεέ μου! Εσύ ξέρεις τη διαφθορά του ανθρώπου. Σήμερα έκανα μια ακόμη παράλογη πράξη. Είχα μια δική μου πρόθεση —είμαι δόλιος. Δεν έπραξα σύμφωνα με τις προθέσεις Σου ούτε σύμφωνα με την αλήθεια. Έπραξα όπως επιθυμούσα και προσπάθησα να δικαιολογηθώ. Τώρα, αναγνωρίζω τη διαφθορά μου. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις περισσότερο και να μου επιτρέψεις να κατανοήσω την αλήθεια, να την κάνω πράξη και να αποτινάξω αυτήν τη διαφθορά». Έτσι να προσεύχεστε, με αληθινά πράγματα που δηλώνονται και λέγονται με αληθινό τρόπο. Όταν οι περισσότεροι προσέρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, τα περισσότερα απ’ όσα λένε είναι λόγια δόγματος. Δεν είναι αληθινές προσευχές από καρδιάς. Μόνο από την άποψη της σκέψης έχουν λίγη γνώση, και η καρδιά τους είναι πρόθυμη να μετανοήσει, όμως δεν έχουν καταβάλει καμία προσπάθεια να συλλογιστούν ή να κατανοήσουν πλήρως την αλήθεια. Αυτό επηρεάζει την πρόοδο της ζωής τους. Εάν όταν προσεύχεστε μπορείτε να συλλογιστείτε τα λόγια του Θεού και να αναζητήσετε την αλήθεια, και σας διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα, τότε αξίζει πολύ περισσότερο απ’ το να σκέφτεστε και να κατανοείτε απλώς. Θα μπορέσετε να κατανοήσετε τις αλήθεια-αρχές. Το Άγιο Πνεύμα, καθώς εργάζεται, συγκινεί τους ανθρώπους, τους διαφωτίζει και τους φωτίζει μέσα στα λόγια του Θεού, για ν’ αποκτήσουν αληθινή κατανόηση και αληθινή μετάνοια, η οποία είναι πολύ βαθύτερη από τις ανθρώπινες σκέψεις και την ανθρώπινη κατανόηση. Πρέπει να το καταλάβετε πολύ καλά αυτό. Εάν κάνεις μόνο επιφανειακές, ασυνάρτητες σκέψεις και ανάλογη εξέταση, εάν δεν έχεις το κατάλληλο μονοπάτι για να ασκηθείς στη συνέχεια και δεν καταφέρεις παρά μόνο πολύ λίγο να εισέλθεις στην αλήθεια, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να αλλάξεις. Υπάρχουν στιγμές, για παράδειγμα, που αποφασίζεις να δαπανήσεις ειλικρινά εαυτόν για τον Θεό και να ανταποδώσεις ειλικρινά την αγάπη Του. Ωστόσο, ακόμη και μ’ αυτήν την επιθυμία κατά νου, μπορεί να μη δαπανήσεις και τόση προσπάθεια, και η καρδιά σου μπορεί να μην είναι πλήρως αφοσιωμένη σ’ αυτό. Εάν, όμως, μετά από προσευχή και συγκίνηση, το πάρεις απόφαση και πεις: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να υποφέρω κακουχίες. Είμαι πρόθυμος να αποδεχτώ τις δοκιμασίες Σου, πρόθυμος να υποταχθώ πλήρως σ’ Εσένα. Όσο μεγάλα κι αν είναι τα βάσανά μου, είμαι πρόθυμος να ανταποδώσω την αγάπη Σου. Απολαμβάνω τη μεγάλη αγάπη Σου, Εσύ με εξύψωσες. Γι’ αυτό, Σε ευχαριστώ απ’ τα βάθη της καρδιάς μου και Σε δοξάζω», αφού απευθύνεις μια τέτοια προσευχή, θα πάρει δύναμη ολόκληρο το σώμα σου και θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της προσευχής. Αφού προσευχηθεί κάποιος, το Άγιο Πνεύμα ξεκινά να εργάζεται επάνω του, τον διαφωτίζει, τον φωτίζει και τον καθοδηγεί, του δίνει πίστη και θάρρος, και του προσφέρει τη δυνατότητα να κάνει πράξη την αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν καθημερινά τα λόγια του Θεού χωρίς να επιτυγχάνουν τέτοιο αποτέλεσμα. Αφού τα διαβάσουν, ωστόσο, συναναστρέφονται γι’ αυτά, η καρδιά τους φωτίζει και βρίσκουν έναν δρόμο. Εάν, επιπλέον, το Άγιο Πνεύμα σε συγκινήσει και σου δώσει κάποιο φορτίο, καθώς και κάποια καθοδήγηση, τα αποτελέσματα θα είναι όντως πολύ διαφορετικά. Όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού, μπορεί μόνο κάπως να συγκινηθείς κι εκείνη τη στιγμή να κλάψεις. Μετά από λίγο, αυτό το συναίσθημα θα περάσει. Εάν όμως η προσευχή που απευθύνεις είναι γεμάτη δάκρυα, σοβαρή, γνήσια και ειλικρινής, και σε συγκινήσει το Άγιο Πνεύμα, τότε η καρδιά σου θα νιώθει χαρά για πολλές μέρες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της προσευχής. Σκοπός της προσευχής είναι να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να αποδεχτείς αυτό που δίδει στους ανθρώπους. Εάν προσεύχεσαι συχνά, εάν προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού για να συναναστραφείς μαζί Του και έχεις μια κανονική σχέση μαζί Του, τότε πάντα θα σε συγκινεί. Εάν λαμβάνεις διαρκώς τις παροχές Του και αποδέχεσαι την αλήθεια, τότε θα αλλάξεις και οι συνθήκες σου θα συνεχίσουν να βελτιώνονται. Ιδίως όταν οι αδελφοί και οι αδελφές προσεύχονται μαζί, αναδύεται έπειτα μια πάρα πολύ μεγάλη ενέργεια και νιώθουν ότι κέρδισαν πολλά. Στην ουσία, μπορεί να μην έχουν συναναστραφεί πολύ στον χρόνο που πέρασαν μαζί, όμως η προσευχή ήταν εκείνο που τους ξεσήκωσε, ώστε να μην μπορούν να περιμένουν ούτε ένα δευτερόλεπτο να απαρνηθούν τις οικογένειές τους και τον υπόλοιπο κόσμο· δεν ήθελαν τίποτα, αρκούσε μόνο που είχαν τον Θεό. Τι μεγάλη πίστη! Τη δύναμη που προσφέρει στους ανθρώπους το έργο του Αγίου Πνεύματος μπορείς να την απολαμβάνεις δίχως τέλος! Πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις με το να σφίγγεις τα δόντια και να βασίζεσαι στην επιμονή σου, αντί να βασίζεσαι στη δύναμη που σου δίνει ο Θεός; Απλώς θα βαδίζεις άσκοπα και θα ξεμείνεις από δυνάμεις, και μετά που θα συναντήσεις κάποιο πρόβλημα ή κάποια δυσκολία, δεν θα έχεις πού να πας. Θα πέσεις κάτω και θα εκφυλιστείς προτού φτάσεις στο τέρμα. Πάρα πολλοί απέτυχαν και έπεσαν ενώ βρίσκονταν στο μονοπάτι του να ακολουθείς τον Θεό. Χωρίς την αλήθεια, δεν μπορούν να σταθούν. Οι άνθρωποι, λοιπόν, πρέπει συνεχώς να προσεύχονται στον Θεό, να βασίζονται επάνω Του και να διατηρούν μια κανονική σχέση μαζί Του μέχρι τέλους. Εκείνοι, όμως, καθώς βαδίζουν, απομακρύνονται απ’ Αυτόν. Ο Θεός είναι ο Θεός, οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Ο Θεός λέει τα λόγια του Θεού και οι άνθρωποι βαδίζουν το δικό τους μονοπάτι, που δεν είναι το ίδιο με του Θεού. Όταν κάποιος χάνει τη δύναμη στην πίστη του στον Θεό, τότε προσέρχεται ενώπιόν Του να πει λίγα λόγια προσευχής και να δανειστεί λίγη δύναμη. Αφού αποκτήσει κάποια ενέργεια, φεύγει για άλλη μια φορά. Μετά από λίγο, ξεμένει από καύσιμα και επιστρέφει στον Θεό για ανεφοδιασμό. Αν κάποιος συνεχίσει έτσι, δεν θα αντέξει για πολύ. Εάν αφήσει τον Θεό, δεν έχει δρόμο να πάει μπροστά.

Έχω πλέον καταλάβει ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν ελάχιστη ικανότητα να αυτορρυθμίζονται. Τι φταίει γι’ αυτό; Ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια εξ αρχής και, αν δεν προσεύχονται, είναι πολύ πιθανό να εκφυλιστούν. Κατανοούν μόνο λόγια και δόγματα, κάτι που δεν βοηθάει, και δεν μπορούν να συγκρατηθούν καθόλου. Σε μια τέτοια κατάσταση, διαφώτιση και φώτιση μπορείτε να κερδίσετε μόνο από το Άγιο Πνεύμα μέσω της προσευχής, και μόνο εάν κατανοήσετε κάποια αλήθεια θα μπορέσετε να συγκρατηθείτε με κάποιον τρόπο και να αποκτήσετε λίγη ανθρώπινη ομοιότητα. Οι πιστοί στον Θεό πρέπει να διαβάζουν συχνά τα λόγια Του, να δίνουν έμφαση στην αλήθεια και να προσεύχονται συχνά. Μόνο τότε μπορούν να βελτιωθούν οι άνθρωποι, να αλλάξουν και να βιώσουν κάπως την ανθρώπινη ομοιότητα. Εάν μιλάτε μόνο για την αυτογνωσία και τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τότε υπάρχει πρόβλημα. Χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, αυτά δεν θα έχουν αποτέλεσμα. Εάν παραβλέπετε το πώς ακριβώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα και συγκινεί τους ανθρώπους, αλλά και το πώς εκείνοι θα πρέπει να αναζητούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια στην καθημερινότητά τους, τότε πώς μπορείτε να πιστεύετε στον Θεό; Ποιο καθήκον μπορείτε να κάνετε; Εάν μέσα τους οι άνθρωποι πιστεύουν μόνο στην ύπαρξη του Θεού, εάν το μόνο που έχει απομείνει απ’ την πίστη τους είναι απλώς μια αναγνώριση του Θεού και αφήνουν στην άκρη τα λόγια και την αλήθεια Του, τότε δεν θα έχουν ζωή-είσοδο, και ούτε ο Θεός ούτε η αλήθεια θα είναι στην καρδιά τους. Οι σκέψεις και οι αντιλήψεις τους θα είναι γεμάτες μόνο από τον υλικό κόσμο. Αυτού του είδους η πίστη στον Θεό έχει γίνει θρησκευτικό τελετουργικό. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια θα μπορούσαν ακόμη και να αποδεχτούν τον αθεϊσμό ή τον υλισμό και, ενδεχομένως, σταδιακά να αρχίσουν και να αναρωτιούνται αν υπάρχει Θεός, αλλά και να αρνηθούν το πνευματικό βασίλειο και τα ζητήματα της πνευματικής ζωής. Κάτι τέτοιο αποκλίνει πλήρως από την αληθινή οδό, έχουν πέσει στο πηγάδι της αβύσσου. Αν δεν προσεύχονται οι άνθρωποι, η επιθυμία τους να κάνουν πράξη την αλήθεια δεν είναι παρά μια υποκειμενική επιθυμία. Απλώς θα τηρούν τους κανονισμούς. Ακόμη κι αν ενεργείς σύμφωνα με τις διευθετήσεις του Άνωθεν και δεν προσβάλλεις τον Θεό, απλώς τηρείς τους κανονισμούς. Άρα, δεν πρόκειται να εκτελέσεις ποτέ καλά το καθήκον σου. Όλων των ανθρώπων το πνεύμα είναι απαθές και νωθρό τώρα. Υπάρχουν πολλά λεπτά σημεία στις σχέσεις τους με τον Θεό, όπως το από το ότι το Πνεύμα τούς συγκινεί και τους διαφωτίζει, όμως εκείνοι δεν το καταλαβαίνουν. Είναι πολύ απαθείς! Εάν δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού και ούτε προσεύχονται, και δεν βιώνουν ποτέ τα ζητήματα της πνευματικής ζωής και δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάστασή τους, τότε δεν υπάρχει εγγύηση ότι ζουν ενώπιον του Θεού. Εάν θέλετε να ζείτε ενώπιον του Θεού, είναι απαράδεκτο να μην προσεύχεστε, και ακόμη περισσότερο να μη διαβάζετε τα λόγια του Θεού. Εξίσου απαράδεκτο είναι και το να μη ζείτε την εκκλησιαστική ζωή. Εάν κάποιος απομακρυνθεί από τα λόγια του Θεού, τότε δεν πιστεύει πλέον σ’ Εκείνον· με το να απομακρύνεται κανείς από την προσευχή είναι σαν να απομακρύνεται από τον Θεό. Για να πιστεύει κανείς στον Θεό, πρέπει να προσεύχεται. Χωρίς προσευχή, δεν υπάρχει καν την ομοιότητα της πίστης στον Θεό. Εφόσον έχω πει ότι δεν χρειάζεται να τηρείτε κανονισμούς και ότι μπορείτε να προσεύχεστε οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή, υπάρχουν κάποιοι που προσεύχονται σπάνια. Δεν προσεύχονται το πρωί μόλις ξυπνήσουν· αντίθετα, διαβάζουν απλώς μερικά χωρία απ’ τα λόγια του Θεού και ακούνε ύμνους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ασχολούνται με εξωτερικές υποθέσεις και δεν προσεύχονται προτού ξαπλώσουν για ύπνο το βράδυ. Δεν νιώθετε ότι είναι αλήθεια πως, αν απλώς διαβάζετε τα λόγια του Θεού και δεν προσεύχεστε, τότε είστε σαν τον άπιστο που ναι μεν διαβάζει τα λόγια Του, αλλά δεν τα εμπεδώνει; Εάν οι άνθρωποι δεν προσεύχονται, τότε η καρδιά τους δεν μπορεί να εισέλθει στα λόγια του Θεού και δεν πρόκειται να διαφωτιστούν διαβάζοντάς τα. Δεν θα έχουν λεπτά συναισθήματα του πνεύματος ούτε θα συγκινηθεί το πνεύμα τους. Είναι απαθείς και νωθροί, και απλώς συναναστρέφονται επιφανειακά σχετικά με το εκκλησιαστικό έργο και την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Όταν συμβαίνει κάτι, δεν μπορούν να συλλάβουν τα εσώτερα συναισθήματα της καρδιάς τους. Δεν επηρεάζει αυτό την κανονική τους σχέση με τον Θεό; Ήδη δεν έχουν θέση για τον Θεό στην καρδιά τους, και προσεύχονται όπως θέλουν, δεν βγαίνουν λόγια και δεν μπορούν να αισθανθούν τον Θεό. Ήδη αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Σημαίνει ότι έχουν περιπλανηθεί πάρα πολύ μακριά απ’ τον Θεό. Στην πραγματικότητα, όταν αποσύρεστε πνευματικά για να προσευχηθείτε, αυτό δεν διαταράσσει τα εξωτερικά καθήκοντα του έργου σας, δεν καθυστερεί καθόλου τα πράγματα. Εάν προκύψει πρόβλημα και δεν επιλυθεί, τότε καθυστερούν τα πράγματα. Η προσευχή στον Θεό αποσκοπεί στο να λύνει προβλήματα, αλλά και να δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζουν παρουσία του Θεού και να απολαμβάνουν τα λόγια Του. Αυτό είναι πιο ωφέλιμο για την εκτέλεση των καθηκόντων τους και για τη ζωή-είσοδό τους.

1998