Απόσπασμα 70

Εάν, ως επικεφαλής ή εργάτης της εκκλησίας, πρόκειται να οδηγήσεις τους εκλεκτούς του Θεού στο να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα και να καταθέσουν καλή μαρτυρία στον Θεό, είναι πρωταρχικής σημασίας να καθοδηγείς τους ανθρώπους στο να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και συναναστρεφόμενοι σχετικά με την αλήθεια. Έτσι, οι εκλεκτοί του Θεού μπορούν να έχουν βαθύτερη γνώση των στόχων του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου και του σκοπού του έργου του Θεού και μπορούν να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού και τις διάφορες απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο, επιτρέποντάς τους έτσι να εκτελούν σωστά το καθήκον τους και να ικανοποιούν τον Θεό. Όταν συγκεντρώνεστε για συναναστροφή και κήρυγμα, πρέπει να μιλάς πρακτικά για τη βιωματική μαρτυρία σου και να μην αρκείσαι στο να κηρύττεις λόγια και δόγματα. Όταν τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού, πρέπει να εστιάζεις στην κατανόηση της αλήθειας. Και μόλις κατανοήσεις την αλήθεια, πρέπει να προσπαθήσεις να την κάνεις πράξη, και μόνο όταν την κάνεις πράξη θα κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια. Όταν συναναστρέφεσαι σχετικά με τα λόγια του Θεού, να λες αυτά που ξέρεις. Μην κομπάζεις, μην κάνεις ανεύθυνες δηλώσεις, μη λες απλώς λόγια και δόγματα και μην υπερβάλλεις. Αν υπερβάλλεις, οι άνθρωποι θα σε απεχθάνονται και μετά θα νιώσεις ότι έχεις δεχθεί μομφή, θα το μετανιώνεις και θα είσαι συγχισμένος —και η ευθύνη θα είναι όλη δική σου. Μπορείς να κάνεις τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και να εισέλθουν στην πραγματικότητα αν μόνο κηρύττεις λόγια και δόγματα για να τους κάνεις διαλέξεις και να τους κλαδέψεις; Αν αυτό για το οποίο συναναστρέφεσαι δεν είναι πρακτικό, αν δεν είναι παρά λόγια και δόγματα, τότε όσο κι αν τους κλαδεύεις και τους κάνεις διαλέξεις, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Πιστεύεις ότι το να σε φοβούνται οι άνθρωποι, να κάνουν ό,τι τους λες και να μην τολμούν να εκφράσουν αντιρρήσεις είναι το ίδιο με το να κατανοούν την αλήθεια και να είναι υποτακτικοί; Μέγα λάθος· η ζωή-είσοδος δεν είναι τόσο απλή. Ορισμένοι επικεφαλής μοιάζουν με έναν νέο διευθυντή που προσπαθεί να κάνει μεγάλη εντύπωση· προσπαθούν να επιβάλουν τη νεοαποκτηθείσα εξουσία τους στους εκλεκτούς του Θεού, ώστε όλοι να υποταχθούν στους ίδιους, νομίζοντας ότι αυτό θα κάνει τη δουλειά τους ευκολότερη. Αν δεν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε σε λίγο καιρό θα φανερωθεί το πραγματικό σου ανάστημα, θα εκτεθεί το πραγματικό σου πρόσωπο και θα μπορούσες κάλλιστα να αποκλειστείς. Σε κάποιο διοικητικό έργο, λίγο κλάδεμα και λίγη πειθαρχία είναι αποδεκτά. Αλλά αν είσαι ανίκανος να συναναστραφείς σχετικά με την αλήθεια, τελικά θα εξακολουθείς να μην μπορείς να λύνεις προβλήματα και θα επηρεαστούν τα αποτελέσματα του έργου. Εάν, ανεξάρτητα από τα ζητήματα που εμφανίζονται στην εκκλησία, εξακολουθείς να κάνεις διαλέξεις στους ανθρώπους και να τους κατηγορείς —αν μόνο ενεργείς κακότροπα— αποκαλύπτεται έτσι η διεφθαρμένη σου διάθεση και έχεις δείξει το άσχημο πρόσωπο της διαφθοράς σου. Αν στέκεσαι συνέχεια σε ένα βάθρο και δίνεις διαλέξεις στους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο, τότε με την πάροδο του χρόνου οι άνθρωποι δεν θα είναι σε θέση να λάβουν την παροχή ζωής από εσένα, δεν θα κερδίσουν τίποτα πρακτικό και, αντ’ αυτού, θα νιώθουν για σένα απέχθεια και αηδία. Επιπλέον, θα υπάρξουν και μερικοί που, επειδή δεν έχουν διάκριση, θα επηρεαστούν από σένα και θα κάνουν κι αυτοί διαλέξεις στους άλλους και θα τους κλαδεύουν. Θα θυμώνουν κι αυτοί και θα χάνουν την ψυχραιμία τους. Όχι μόνο δεν θα είσαι σε θέση να επιλύεις τα προβλήματα των άλλων, αλλά και θα καλλιεργείς τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Και δεν ισοδυναμεί αυτό με το να τους οδηγείς στο μονοπάτι προς την απώλεια; Δεν είναι μια πράξη κακή; Ο επικεφαλής θα πρέπει να ηγείται κυρίως με τη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια και με την παροχή ζωής. Αν στέκεσαι συνέχεια σε ένα βάθρο και δίνεις διαλέξεις στους άλλους, θα μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια; Εάν εργαστείς για λίγο κατ’ αυτόν τον τρόπο, όταν οι άνθρωποι δουν καθαρά ποιος είσαι, θα σ’ εγκαταλείψουν. Μπορείς να τους φέρεις ενώπιον του Θεού δουλεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο; Σίγουρα δεν μπορείς. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κάνεις άνω κάτω το έργο της εκκλησίας και ν’ αναγκάσεις τον εκλεκτό λαό του Θεού στο σύνολό του να σε αποστρέφεται και να σ’ εγκαταλείψει. Υπήρξαν ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες που αποκλείστηκαν γι’ αυτόν τον λόγο στο παρελθόν. Δεν ήταν ικανοί να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να λύσουν πραγματικά προβλήματα, να οδηγήσουν τους ανθρώπους να φάνε και να πιουν τα λόγια του Θεού ή να τους οδηγήσουν να κατανοήσουν τον εαυτό τους. Δεν έκαναν καθόλου αυτό το ουσιώδες έργο. Επικεντρώνονταν μόνο στο να βάλουν τον εαυτό τους σε ένα βάθρο, να κάνουν διαλέξεις στους ανθρώπους και να δίνουν διαταγές, θεωρώντας ότι έτσι έκαναν το έργο ενός επικεφαλής της εκκλησίας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι δεν έφερναν σε πέρας τις εργασιακές ρυθμίσεις που όριζε ο Άνωθεν ακόμη κι αν τις γνώριζαν, ούτε έκαναν συγκεκριμένες δουλειές καλά. Το μόνο που έκαναν, πέρα απ’ το να ξεστομίζουν συνεχώς λόγια και δόγματα και να φωνάζουν συνθήματα, ήταν να βάλουν τους εαυτούς τους σε ένα βάθρο, να κάνουν διαλέξεις και να κλαδεύουν ανθρώπους στα τυφλά. Αυτό έκανε τους πάντες να φοβούνται και να αποφεύγουν αυτούς τους επικεφαλής και εργάτες. Οι άνθρωποι δεν τολμούσαν να τους αναφέρουν τυχόν προβλήματα. Ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο, οι επικεφαλής και οι εργάτες τα έκαναν θάλασσα στο έργο τους και το έριξαν σε τέλμα. Μόνο όταν ο οίκος του Θεού τούς απάλλαξε από τα καθήκοντά τους συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν κάνει καθόλου πραγματικό έργο. Μπορεί να ένιωσαν μεγάλη μεταμέλεια, αλλά οι τύψεις δεν ωφελούν. Απαλλάχτηκαν από τα καθήκοντά τους και αποκλείστηκαν ούτως ή άλλως.

Απόσπασμα 71

Όλοι θέλετε να πασχίσετε για την αλήθεια. Στο παρελθόν, καταβάλατε κάποια προσπάθεια όταν αντλούσατε διάφορες πτυχές της αλήθειας από τα λόγια του Θεού. Κάποιοι κέρδισαν κάτι από αυτό, ενώ άλλοι ήθελαν απλώς να ακολουθούν κανονισμούς και παραστράτησαν. Ως αποτέλεσμα αυτού, πήραν κάθε πτυχή της αλήθειας και τις μετέτρεψαν όλες σε κανονισμούς που έπρεπε να ακολουθούν. Όταν αντλείτε την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο, δεν βοηθάτε τους άλλους να αποκτήσουν ζωή ή να αλλάξουν τη διάθεσή τους μέσα από την αλήθεια. Αντιθέτως, τους κάνετε να αφομοιώσουν κάποια γνώση ή κάποιο δόγμα εντός της αλήθειας. Μοιάζουν να κατανοούν τον σκοπό του έργου του Θεού, όταν, στην πραγματικότητα, έχουν απλώς αφομοιώσει κάποια δόγματα και λόγια. Δεν κατανοούν το νόημα που περιέχεται στην αλήθεια. Είναι ακριβώς σαν να σπουδάζει κανείς θεολογία ή να μελετάει τη Βίβλο. Αφού συνοψίσουν μερικά ψήγματα βιβλικής γνώσης και κάποιες θεολογικές θεωρίες, οι άνθρωποι έχουν καταφέρει να κατανοήσουν μόνο κάποιες βιβλικές γνώσεις και θεωρίες. Έχουν μεγάλη ευχέρεια όταν αναφέρονται σε αυτά τα λόγια και τα δόγματα, αλλά δεν έχουν πραγματική εμπειρία. Δεν κατανοούν τη διεφθαρμένη τους διάθεση και ακόμη λιγότερο το έργο του Θεού. Τελικά, το μόνο που έχουν κερδίσει αυτοί οι άνθρωποι είναι μερικά δόγματα και ψήγματα γνώσης. Τίποτε άλλο παρά έναν σωρό κανονισμούς. Δεν έχουν κερδίσει κάτι πρακτικό. Αν ο Θεός εκτελέσει νέο έργο, είναι αυτοί οι άνθρωποι ικανοί να το αποδεχτούν και να υποταχθούν σε αυτό; Μπορείς να το συγκρίνεις με τις αλήθειες που έχεις αντλήσει; Αν μπορείς, και ταυτόχρονα το κατανοήσεις, τότε τα πράγματα που έχεις αντλήσει είναι πρακτικά σε κάποιον βαθμό. Αν δεν μπορείς, τότε τα πράγματα που έχεις αντλήσει είναι απλώς κανονισμοί και δεν έχουν καμία αξία. Επομένως, είναι σωστό να αντλείς την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο; Μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια; Αν δεν έχει αποτέλεσμα, τότε δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να το κάνουν. Οδηγεί απλώς τους ανθρώπους στη σπουδή της θεολογίας. Δεν τους κάνει να βιώσουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Γι’ αυτό ο οίκος του Θεού πρέπει να έχει αρχές όταν επιμελείται βιβλία. Τα βιβλία πρέπει να βοηθούν τους ανθρώπους να κατανοήσουν εύκολα την αλήθεια, να αποκτήσουν ένα μονοπάτι εισόδου και να έχουν φως μέσα στην καρδιά τους. Αυτό διευκολύνει την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα. Δεν μπορείς να είσαι όπως εκείνοι που μελετούν συστηματικά τη βιβλική και θεολογική γνώση σε μια θρησκεία. Αυτό απλώς θα κατευθύνει τους ανθρώπους προς τη βιβλική γνώση, τα θρησκευτικά τελετουργικά και τους κανονισμούς, και θα τους κλείσει σε ένα κουτί. Δεν μπορεί να φέρει τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού για να κατανοήσουν την αλήθεια και τις προθέσεις Του. Πιστεύεις ότι αν θέτεις διαδοχικές ερωτήσεις και τις απαντάς ή αν περιγράφεις τα κεντρικά σημεία και κατόπιν αντλείς και συνοψίζεις την αλήθεια σε λίγες γραμμές, αυτά τα ζητήματα θα είναι αυταπόδεικτα κι εύκολα κατανοητά από τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Πιστεύεις ότι αυτή είναι μια καλή προσέγγιση. Ωστόσο, ακόμη και αφού τα έχουν διαβάσει, οι άνθρωποι δεν θα κατανοήσουν το νόημα που περιέχεται εντός της αλήθειας. Ποτέ δεν θα τα συγκρίνουν με την πραγματικότητα. Το μόνο που θα έχουν αφομοιώσει είναι κάποια λόγια και δόγματα. Οπότε, καλύτερα να μην το κάνεις αυτό! Αν το κάνεις, θα οδηγήσεις έτσι τους ανθρώπους στην κατανόηση και την αφομοίωση της γνώσης. Καθοδηγείς τους ανθρώπους στο δόγμα και τη θρησκεία και τους κάνεις να πιστεύουν στον Θεό και να Τον ακολουθούν στο πλαίσιο του θρησκευτικού δόγματος. Σ’ αυτό το μονοπάτι δεν οδήγησε ο Παύλος τους ανθρώπους μέσω της πίστης τους στον Θεό; Πιστεύετε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοήσετε το πνευματικό δόγμα, αλλά ότι δεν είναι σημαντικό να γνωρίσετε τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Πολλοί εστιάζουν στο πόσα από τα λόγια του Θεού μπορούν να απομνημονεύσουν, για πόσα δόγματα μπορούν να μιλήσουν και πόσες πνευματικές φόρμουλες μπορούν να ανακαλύψουν. Γι’ αυτόν τον λόγο θέλετε πάντα να αντλείτε συστηματικά κάθε πτυχή της αλήθειας, έτσι ώστε όλοι να λένε ακριβώς το ίδιο πράγμα ομόφωνα, να απαγγέλουν τα ίδια δόγματα, να κατέχουν τις ίδιες γνώσεις και να τηρούν τους ίδιους κανονισμούς. Αυτός είναι ο στόχος σας. Φαινομενικά το κάνετε αυτό για να βοηθήσετε τους ανθρώπους να κατανοήσουν καλύτερα την αλήθεια, αλλά δεν γνωρίζετε ότι οδηγείτε τους ανθρώπους να μετατρέπουν τα λόγια του Θεού σε δογματικούς κανονισμούς και ότι έτσι θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την αλήθεια-πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Για να βοηθήσετε πραγματικά τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια, πρέπει να συνδυάσετε την ανάγνωση του λόγου του Θεού με την πραγματικότητα και τις διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων. Πρέπει να αναλογιστείτε και να κατανοήσετε τα προβλήματα μέσα σας και να αναλογιστείτε τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτετε. Κατόπιν, πρέπει να διορθώσετε αυτά τα πράγματα αναζητώντας την αλήθεια στα λόγια του Θεού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιλύσουν τα πραγματικά προβλήματά τους οι άνθρωποι, να καταφέρουν να κατανοήσουν την αλήθεια και να εισέλθουν στην πραγματικότητα. Μόνο αν επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, φέρνετε πραγματικά τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού. Αν μιλάς μόνο για την πνευματική θεωρία, το δόγμα και τους κανονισμούς, αν εστιάζεις αποκλειστικά στη διασφάλιση της καλής συμπεριφοράς των ανθρώπων, αν το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να μιλούν οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο και να ακολουθούν τους ίδιους κανονισμούς, αλλά δεν είσαι σε θέση να τους βοηθήσεις να κατανοήσουν την αλήθεια, πόσο μάλλον να τους κάνεις να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους για να μετανοήσουν και να κάνουν μια αλλαγή, τότε έχεις καταλάβει μόνο λόγια και δόγματα και δεν κατέχεις καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα. Στο τέλος, αν πιστεύεις στον Θεό με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δεν θα είσαι σε θέση να αποκτήσεις την αλήθεια, αλλά θα έχεις βάλει τρικλοποδιά και θα έχεις χάσει τον εαυτό σου —δεν θα μπορείς να κερδίσεις τίποτα.

Έχετε παρατηρήσει κάποια μοτίβα στον τρόπο με τον οποίο μιλάει ο Θεός; Κάποιοι το εκφράζουν ως εξής: Το περιεχόμενο σε κάθε ομιλία του Θεού είναι πολύπλευρο. Η έννοια κάθε χωρίου και κάθε πρότασης διαφέρει. Δεν είναι εύκολο να το θυμούνται οι άνθρωποι, ούτε να το κατανοήσουν. Δεν θα μπορέσουν να συνοψίσουν την κύρια ιδέα κάθε χωρίου, ακόμα κι αν το θέλουν. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού. Ανεξάρτητα από το πώς συναναστρέφονται, εξακολουθούν να είναι ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια. Τα λόγια του Θεού δεν είναι μυθιστορήματα, πεζογραφία ή λογοτεχνικά έργα. Είναι η αλήθεια και η γλώσσα που παρέχει ζωή στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει αυτά τα λόγια απλώς και μόνο αν τα συλλογιστεί. Ούτε μπορεί να συνοψίσει τα μοτίβα που περιέχουν με λίγο περισσότερη προσπάθεια. Γι’ αυτό, όποια κι αν είναι η πτυχή της αλήθειας την οποία γνωρίζεις κάπως και για την οποία είσαι σε θέση να διατυπώσεις κάτι, δεν μπορείς να καυχηθείς, αφού την κατανοείς μόνο τμηματικά. Είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου, δεν είναι παρά μια σταγόνα στον ωκεανό και σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετή για να κατανοήσεις τις αληθινές προθέσεις του Θεού. Σε κάθε ομιλία του Θεού, υπάρχουν διάφορες πτυχές της αλήθειας. Για παράδειγμα, μια ομιλία αναφέρεται στα μυστήρια της ενσάρκωσης του Θεού. Περιλαμβάνει τη σημασία της ενσάρκωσης, το έργο που επιτελεί η ενσάρκωση και τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι πρέπει να πιστεύουν στον Θεό. Μπορεί επίσης να καλύπτει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τον Θεό και να Τον αγαπούν. Περικλείει πολλές πτυχές της αλήθειας. Αν, όπως φαντάζεσαι, η ενσάρκωση έχει μόνο λίγες σημασίες, οι οποίες μπορούν να συμπυκνωθούν σε μερικές προτάσεις, τότε γιατί ο άνθρωπος έχει πάντα αντιλήψεις και φαντασιώσεις για τον Θεό; Ποια αποτελέσματα επιδιώκει να πετύχει το έργο της ενσάρκωσης στους ανθρώπους; Να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να ακούσουν τα λόγια του Θεού και να επιστρέψουν σε Αυτόν. Να αλληλεπιδράσει με τον άνθρωπο, να τον σώσει άμεσα και να του δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσει τον Θεό. Αφού γνωρίσουν τον Θεό, οι άνθρωποι αναπτύσσουν θεοφοβούμενη καρδιά αβίαστα και μπορούν εύκολα να υποταχθούν στον Θεό. Γι’ αυτό, οποιαδήποτε πτυχή του λόγου Του ή της αλήθειας δεν είναι τόσο απλή όσο φαντάζεσαι. Αν θεωρείς τα λόγια του Θεού και τη θεϊκή γλώσσα τόσο απλά, και πιστεύεις ότι οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να λυθεί με ένα μόνο χωρίο των λόγων του Θεού, τότε δεν μπορείς να κατανοήσεις πλήρως την αλήθεια. Ακόμα κι αν η κατανόησή σου συμβαδίζει με την αλήθεια, εξακολουθεί να είναι μονόπλευρη. Κάθε ομιλία του Θεού εκφράζεται από πολλαπλές οπτικές γωνίες. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνοψίσει ή να αντλήσει τα λόγια του Θεού. Αφού τα αντλήσετε, πιστεύετε ότι ένα χωρίο των λόγων του Θεού αναφέρεται μόνο σε ένα ζήτημα, όταν στην πραγματικότητα αυτό το χωρίο μπορεί να επιλύσει αρκετά προβλήματα. Δεν μπορείς να τα συμπυκνώσεις ή να τα οριοθετήσεις, επειδή όλες οι πτυχές της αλήθειας περιλαμβάνουν πολυάριθμες πραγματικότητες. Γιατί λέγεται ότι η αλήθεια είναι ζωή, ότι μπορούν να την απολαύσουν οι άνθρωποι και ότι είναι κάτι που οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να βιώσουν πλήρως ακόμη και μετά από πολλές ζωές ή εκατοντάδες χρόνια; Αν αντλήσεις μια συγκεκριμένη πτυχή της αλήθειας ή ένα χωρίο των λόγων του Θεού, τότε το χωρίο που έχεις αντλήσει έχει γίνει μια φόρμουλα, ένας κανονισμός, ένα δόγμα —δεν είναι πλέον η αλήθεια. Παρόλο που είναι τα πρωτότυπα λόγια του Θεού, χωρίς να έχει αλλάξει ούτε μία λέξη, αν τα αντλήσεις και τα οργανώσεις με αυτόν τον τρόπο, γίνονται θεωρητικά λόγια, όχι η αλήθεια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή θα παρασύρεις τους ανθρώπους και θα τους οδηγήσεις σε δόγματα, και θα τους κάνεις να σκέφτονται, να φαντάζονται, να εξετάζουν ζητήματα και να διαβάζουν τα λόγια του Θεού σύμφωνα με το δικό σου δόγμα. Αφού διαβάσουν ξανά και ξανά ένα χωρίο, θα κατανοούν μόνο ένα δόγμα και θα βλέπουν έναν κανονισμό σε αυτό. Δεν θα διακρίνουν την πτυχή της αλήθεια-πραγματικότητας. Στο τέλος, θα οδηγήσεις τους ανθρώπους σε ένα μονοπάτι όπου θα κατανοούν δόγματα και θα τηρούν κανονισμούς. Δεν θα ξέρουν πώς να βιώσουν τα λόγια του Θεού. Θα κατανοούν μόνο και θα συζητάνε δόγματα, αλλά δεν θα κατανοούν την αλήθεια ούτε θα γνωρίζουν τον Θεό. Ό,τι βγαίνει από το στόμα τους θα είναι ορθά δόγματα που ακούγονται ευχάριστα, ωστόσο θα στερούνται ακόμη και το παραμικρό ψήγμα πραγματικότητας, και δεν θα έχουν οι ίδιοι βιώσιμο μονοπάτι. Τέτοια ηγεσία κάνει πραγματικά μεγάλη ζημιά στον άνθρωπο!

Γνωρίζετε ποιο είναι το μεγαλύτερο ταμπού στην υπηρεσία του ανθρώπου προς τον Θεό; Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες θέλουν συνέχεια να διαφέρουν, να είναι κατά πολύ ανώτεροι από τους υπόλοιπους, να κάνουν επίδειξη και να σκέφτονται νέα τεχνάσματα, ώστε να κάνουν τον Θεό να δει πόσο ικανοί είναι πραγματικά. Ωστόσο, δεν εστιάζουν στην κατανόηση της αλήθειας και στην είσοδο στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Δεν θα μπορούσαν να ενεργούν πιο ανόητα. Έτσι ακριβώς δεν αποκαλύπτεται η αλαζονική διάθεση; Κάποιοι μάλιστα λένε το εξής: «Αν το κάνω αυτό, είμαι σίγουρος ότι θα χαροποιήσω τον Θεό. Θα Του αρέσει. Αυτήν τη φορά θα το δείξω στον Θεό. Θα Του κάνω μια ευχάριστη έκπληξη». Η «ευχάριστη έκπληξη» δεν έχει σημασία. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Οι άλλοι βλέπουν ότι τα πράγματα που κάνουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι υπερβολικά παράλογα. Όχι μόνο δεν ωφελούν το έργο του οίκου του Θεού, αλλά είναι και σπατάλη χρημάτων —προκαλούν απώλειες στις προσφορές στον Θεό. Οι προσφορές στον Θεό δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται όπως θέλεις. Είναι αμαρτία να σπαταλάς τις προσφορές στον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι καταλήγουν να υβρίζουν τη διάθεση του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα σταματά να εργάζεται μέσα τους και αποκλείονται. Επομένως, μη διανοηθείς ποτέ να κάνεις ό,τι σου καπνίσει. Πώς μπορείς να μη λάβεις υπόψη σου το αποτέλεσμα; Αν υβρίσεις τη διάθεση του Θεού και παραβιάσεις τα διοικητικά Του διατάγματα, με συνέπεια να αποκλειστείς, δεν θα σου απομείνει τίποτα να πεις. Ανεξάρτητα από την πρόθεσή σου, και είτε το κάνεις σκόπιμα είτε όχι, αν δεν κατανοείς τη διάθεση ή τις προθέσεις του Θεού, θα είναι εύκολο να Τον υβρίσεις και θα κινδυνεύεις να παραβιάσεις τα διοικητικά Του διατάγματα. Αυτό είναι κάτι για το οποίο όλοι θα πρέπει να επαγρυπνούν. Μόλις παραβιάσεις τα διοικητικά διατάγματα του Θεού ή υβρίσεις τη διάθεσή Του, αν είναι εξαιρετικά σοβαρό, ο Θεός δεν θα εξετάσει κατά πόσο το έκανες επίτηδες ή όχι. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να δεις καθαρά. Αν δεν μπορείς να κατανοήσεις αυτό το ζήτημα, τότε είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν προβλήματα. Υπηρετώντας τον Θεό, οι άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν μεγάλα βήματα, να κάνουν σπουδαία πράγματα, να λένε σπουδαία λόγια, να εκτελέσουν σπουδαίο έργο, να διοργανώσουν σπουδαίες συναντήσεις και να είναι σπουδαίοι επικεφαλής. Αν έχεις συνεχώς τέτοιες μεγάλες φιλοδοξίες, τότε θα παραβιάζεις τα διοικητικά διατάγματα του Θεού· οι άνθρωποι που κάνουν κάτι τέτοιο θα πεθάνουν γρήγορα. Αν δεν έχεις καλή συμπεριφορά, αν δεν είσαι ευλαβής και συνετός κατά την υπηρεσία σου προς τον Θεό, αργά ή γρήγορα θα υβρίσεις τη διάθεσή Του. Αν υβρίσεις τη διάθεση του Θεού, παραβιάσεις τα διοικητικά Του διατάγματα, και μ’ αυτόν τον τρόπο αμαρτήσεις απέναντι στον Θεό, τότε Εκείνος δεν θα ψάξει να δει για ποιον λόγο το έκανες αυτό ούτε να δει τις προθέσεις σου. Λοιπόν, νομίζεις πως ο Θεός είναι παράλογος; Ότι δεν ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο; (Όχι.) Γιατί όχι; Επειδή δεν είσαι τυφλός ή κουφός. Ούτε ανόητος. Τα διοικητικά διατάγματα του Θεού είναι ξεκάθαρα και προφανή. Μπορείς να τα δεις και να τα ακούσεις. Αν παρ’ όλα αυτά τα παραβιάσεις, ποια θα μπορούσε να είναι η αιτιολογία σου; Ακόμα κι αν δεν είχες πρόθεση, εφόσον υβρίζεις τον Θεό, θα αντιμετωπίσεις την καταστροφή και την τιμωρία όταν έρθει η ώρα. Θα είχε καν σημασία ποιες ήταν οι περιστάσεις στη δική σου περίπτωση; Οι άνθρωποι που έχουν τη φύση του Σατανά μπορούν εκ φύσεως να υβρίζουν τη διάθεση του Θεού. Κανείς δεν εξαναγκάζεται ποτέ με το μαχαίρι στον λαιμό να παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού ή να υβρίσει τη διάθεσή Του. Αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Αντίθετα, αυτό καθορίζεται από τη φύση του ανθρώπου. «Η διάθεση του Θεού δεν πρέπει να υβρίζεται». Αυτή η δήλωση περιέχει μέσα της νόημα. Ωστόσο, ο Θεός τιμωρεί τους ανθρώπους με βάση το υπόβαθρο και την κατάστασή τους. Ένα είδος κατάστασης είναι να υβρίζεις τον Θεό χωρίς να γνωρίζεις ότι είναι Εκείνος. Ένα άλλο είδος κατάστασης είναι να υβρίζεις τον Θεό παρόλο που γνωρίζεις ξεκάθαρα ότι είναι Εκείνος. Κάποιοι μπορεί να υβρίζουν τον Θεό παρόλο που γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι είναι Εκείνος, και θα τιμωρηθούν. Ο Θεός εκφράζει ορισμένες από τις διαθέσεις Του σε κάθε στάδιο του έργου Του. Δεν έχει καταλάβει ο άνθρωπος κάποιες από αυτές; Δεν γνωρίζουν έστω και λίγο οι άνθρωποι ποιες από τις διαθέσεις Του έχει αποκαλύψει ο Θεός μέσω των πολλών αληθειών που εξέφρασε ή ποιες πράξεις και ποια λόγια των ανθρώπων είναι πιθανό να Τον υβρίζουν; Και δεν γνωρίζουν ούτε τα ζητήματα που ορίζουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού, δηλαδή τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει ο άνθρωπος; Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως ορισμένα ζητήματα που σχετίζονται με την αλήθεια και τις αρχές, επειδή δεν τα έχουν βιώσει. Είναι ανίκανοι να τα κατανοήσουν. Ωστόσο, τα ζητήματα των διοικητικών διαταγμάτων εμπίπτουν σε ένα καθορισμένο πεδίο. Είναι κανονισμοί. Είναι πράγματα που ο άνθρωπος μπορεί εύκολα να κατανοήσει και να επιτύχει. Δεν χρειάζεται να τα μελετήσει ή να τα εξηγήσει. Αρκεί να ενεργεί σύμφωνα με το πώς κατανοεί το νόημά τους. Αν είσαι απερίσκεπτος, δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά και παραβιάζεις εν γνώσει σου τα διοικητικά διατάγματα, τότε σου αξίζει να τιμωρηθείς!

Απόσπασμα 72

Αυτοί που ενεργούν ως επικεφαλής δεν πρέπει να προσέχουν σε υπερβολικό βαθμό το έργο ούτε να εστιάζουν πάντα στη θέση τους, ούτε να θέτουν υψηλές απαιτήσεις για τον εαυτό τους και στη συνέχεια να προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα του καθενός με κάθε τρόπο για να πουν σε όλους: «Εγώ είμαι ο επικεφαλής, έχω τέτοια θέση, τέτοιο κύρος, και έχω τέτοιο επίπεδο, τέτοιες ικανότητες. Και αφού μπορώ να σε καθοδηγήσω, μπορώ και να σε φροντίσω». Προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι είναι ικανοί να λένε τέτοια λόγια. Από ποια άποψη προκαλεί ανησυχία; Αν έχεις λανθασμένο προσανατολισμό και δεν χειρίζεσαι τις υποθέσεις σου με αρχές, τότε ό,τι κάνεις θα είναι λάθος και θα δημιουργεί αποκλίσεις. Εάν έχεις λάθος κίνητρα, θα είναι λάθος όλα όσα κάνεις. Το σωστό είναι να επικεντρωθείς στο να αναζητήσεις και να κατανοήσεις την αλήθεια, να καταλάβεις την ουσία της αλήθειας των οραμάτων και να κατακτήσεις αυτήν την πτυχή των αρχών. Εφόσον δεν υπερβαίνεις αυτά τα όρια όταν κάτι σου συμβαίνει ή όταν έχεις προβλήματα, θα μπορείς να βοηθήσεις τους άλλους και να επιλύσεις τις δυσκολίες τους, και θα είσαι ικανός επικεφαλής. Όμως, στην περίπτωση που κατανοείς μόνο κάποια δόγματα και εξοπλίζεσαι μόνο με αυτά, ακούς λίγα ακόμα κηρύγματα και κατακτάς μερικά ακόμα λόγια προκειμένου να ηγηθείς, και αν, όταν προσπαθείς να λύσεις τα προβλήματα ενός ανθρώπου, δεν προσφέρεις παρά μόνο μερικά δόγματα και λόγια, και άρα δεν λύνεις τα προβλήματά του, τότε δεν διαθέτεις την πραγματικότητα του να είσαι επικεφαλής, είσαι απλώς ένα κενό πλαίσιο. Τι είδους επικεφαλής είναι αυτός; (Ψευδής επικεφαλής.) Είναι ψευδής επικεφαλής. Δεν μπορείς να εκτελέσεις πραγματικό έργο. Ακόμη κι αν κανείς δεν εκθέσει και δεν καταγγείλει έναν ψευδή επικεφαλής, δεν θα προοδεύσει η ζωή του εκλεκτού λαού του Θεού στην εκκλησία και τα προβλήματα θα συσσωρεύονται. Τότε, ο ψευδής επικεφαλής θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και θα είναι αναγκασμένος να παραιτηθεί. Αν είσαι ψευδής επικεφαλής, τότε όσο υψηλή κι αν είναι η θέση σου, δεν παύεις να είσαι ψευδής επικεφαλής. Βέβαια, δεν είναι το πιο σημαντικό το αν μπορείς ή δεν μπορείς να επιτελέσεις πραγματικό έργο και το αν είσαι ή δεν είσαι ψευδής επικεφαλής. Ποιο είναι, λοιπόν, το πιο σημαντικό; Πρέπει τώρα να σπεύσεις να επιδιώξεις την αλήθεια και να επικεντρωθείς στη ζωή-είσοδο. Μόλις αποκτήσεις ζωή-είσοδο, αλλάξεις τη διάθεσή σου, κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού και είσαι σε θέση να διορθώνεις τις λανθασμένες καταστάσεις σου, θα επιλύεις εύκολα τα προβλήματα των άλλων. Αν κατανοήσεις την αλήθεια και εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, θα φοβάσαι ακόμα ότι δεν μπορείς να λύσεις τα προβλήματα των ανθρώπων; Δεν θα χρειάζεται να ανησυχείς για το πόσο καλά μπορείς να ηγηθείς. Εάν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, θα μπορείς οπωσδήποτε να κάνεις καλά το καθήκον σου και να λύνεις πραγματικά προβλήματα. Πρέπει να το καταλάβεις καλά αυτό. Εάν δεν το καταλαβαίνεις και συνέχεια θέλεις να διαφυλάττεις τη θέση σου ως επικεφαλής και να εδραιώνεις την καλή εικόνα που έχει για σένα ο εκλεκτός λαός του Θεού, τότε έχεις εσφαλμένες προθέσεις και φυσικά θα ντροπιαστείς και θα αποτύχεις. Αν αγαπάς την αλήθεια και εστιάζεις στην είσοδό σου στη ζωή, αν παραιτηθείς από τις ανθρώπινες φιλοδοξίες, επιθυμίες και λανθασμένες επιδιώξεις σου, και δεν σε περιορίζουν αυτά τα πράγματα, τότε θα μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια, και με τον καιρό θα καταφέρεις φυσικά να κατανοήσεις κάθε πτυχή της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα δυσκολεύεσαι καθόλου να βοηθήσεις τους άλλους, θα είσαι στο στοιχείο σου. Άρα, μην προστατεύεις τη θέση σου. Είναι ένα κενό πλαίσιο. Είναι ανώφελο. Δεν θα σου φέρει κανένα όφελος, ούτε θα σε βοηθήσει να καταλάβεις την αλήθεια. Μπορεί και να σε παραπλανήσει ώστε να κάνεις πολλά λάθη ή να παραστρατήσεις. Για τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, η θέση είναι παγίδα. Αλλά δεν μπορεί κανείς να αποφύγει αυτό το εμπόδιο, όλοι πρέπει να περάσουν απ’ αυτό. Εξαρτάται απλώς από το πώς το προσεγγίζεις. Αν το προσεγγίσεις με ανθρώπινα μέσα, δεν θα μπορέσεις να συγκρατηθείς ή να επαναστατήσεις ενάντια στον εαυτό σου. Λύνεται μόνο με την αλήθεια. Η αλήθεια μπορεί να επιλύσει τη δυσκολία αυτή. Αν μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, μπορείς να αντιμετωπίσεις το ζήτημα στη ρίζα του. Αν δεν μπορείς να επιλύσεις αυτήν τη δυσκολία με την αλήθεια, αν απλώς συγκρατιέσαι και επαναστατείς ενάντια στα πράγματα —ενάντια στις σκέψεις σου, στις προσεγγίσεις σου, στις ιδέες σου, δηλαδή το μόνο που κάνεις είναι να επαναστατείς— τι μέθοδος είναι αυτή; Πρόκειται για μια αρνητική και παθητική προσέγγιση. Πρέπει να επιλύσεις αυτό το ζήτημα χρησιμοποιώντας θετικές μεθόδους, δηλαδή να το αντιμετωπίσεις με την αλήθεια και να το κατανοήσεις σε βάθος. Πρώτα κοίταξε τις διάφορες προσεγγίσεις των αντίχριστων και των ψευδών επικεφαλής για την αναζήτηση φήμης, κέρδους και θέσης, καθώς και για την υπεράσπιση της ματαιοδοξίας και της περηφάνιας τους. Αφού τις διακρίνεις ξεκάθαρα, θα πεις μέσα σου: «Ντροπή και αίσχος! Άραγε κι εγώ έτσι προσεγγίζω τα πράγματα;» Στη συνέχεια, θα αρχίσεις να κάνεις αυτοκριτική και σύντομα θα καταλάβεις τα εξής: «Πω πω, κι εγώ πολλές φορές έτσι προσεγγίζω τα πράγματα, δεν διαφέρω και τόσο πολύ απ’ αυτούς τους αντίχριστους και τους ψευδείς επικεφαλής». Θα νιώσεις τύψεις και θα πεις: «Δεν γίνεται πια να προστατεύω τη θέση μου και να αποκαλύπτω τέτοια αισχρότητα» και θα πάρεις την απόφαση αυτό να σου γίνει μάθημα. Μην ασχολείσαι πια με το αν σε εκτιμούν οι άλλοι, με το πόσα προβλήματα άλλων ανθρώπων μπορείς να λύσεις, με το αν σε ακούνε ή όχι, ή με το πόσοι άνθρωποι σε έχουν στην καρδιά τους. Αν έχεις συνέχεια τέτοια ζητήματα μέσα σου, θα σε αποσπούν και θα σε επηρεάζουν και θα έχεις λιγότερο χρόνο για να επιδιώξεις την αλήθεια. Έχεις σπαταλήσει την περιορισμένη σου ενέργεια και τον πολύτιμο χρόνο σου επιδιώκοντας τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου για φήμη, κέρδος και θέση. Εξαιτίας αυτού, δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια και τη ζωή. Έχεις αποκτήσει θέση και έχουν ικανοποιηθεί οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες σου, και παρ’ όλα αυτά δεν έχεις αποκτήσει ζωή-είσοδο και έχεις χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σε τι τελικό αποτέλεσμα θα οδηγήσει αυτό; Θα αποκλειστείς και θα τιμωρηθείς. Γιατί; Επέλεξες το λάθος μονοπάτι. Αν έχεις φτάσει στο επίπεδο του Παύλου, τότε στο τέλος θα τιμωρηθείς. Αλλά αν δεν έχεις φτάσει στο επίπεδο του Παύλου, και αλλάξεις εγκαίρως πορεία, τότε υπάρχει περιθώριο για λύτρωση και ελπίδα για σωτηρία.

Όλα τα προβλήματα που έχουν όσοι πιστεύουν στον Θεό, είτε αφορούν την επιδίωξη θέσης, φήμης, κέρδους και πλούτου είτε την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και επιθυμιών, πρέπει να επιλύονται αναζητώντας την αλήθεια. Κανένα πρόβλημα δεν γίνεται να παρακάμψει την αλήθεια. Κανένα ζήτημα δεν είναι ξεχωριστό από την αλήθεια. Από τη στιγμή που κάποιος απομακρυνθεί από την αλήθεια στην πίστη του στον Θεό, η πίστη του είναι κενή. Δεν έχει νόημα να επιδιώκει κανείς οτιδήποτε άλλο. Κάποιοι αρκούνται απλώς στο να κάνουν εντυπωσιακά και ένδοξα καθήκοντα, προκαλώντας τον θαυμασμό και τη ζήλεια των υπολοίπων. Είναι χρήσιμο αυτό; Δεν είναι ούτε το τελικό σου αποτέλεσμα ούτε η τελική σου ανταμοιβή, και εννοείται πως δεν είναι ο προορισμός σου. Έτσι, όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, είναι μόνο προσωρινό, δεν είναι αιώνιο. Δεν πρόκειται ούτε για έγκριση ούτε για ανταμοιβή που έχεις λάβει από τον Θεό. Ουσιαστικά, το αν οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν τη σωτηρία δεν εξαρτάται από το τι καθήκον κάνουν, μα από το αν μπορούν να κατανοήσουν και να κερδίσουν την αλήθεια και από το αν μπορούν, τελικά, να υποταχθούν ολοκληρωτικά στον Θεό, να θέσουν εαυτόν στο έλεος της διευθέτησής Του, να μην τους απασχολεί το μέλλον και η μοίρα τους και να γίνουν σωστά δημιουργήματα. Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος, και αυτά είναι τα πρότυπα που χρησιμοποιεί για να μετρήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αυτά τα πρότυπα είναι αμετάβλητα και πρέπει να το θυμάσαι αυτό. Χάραξε αυτά τα πρότυπα στο μυαλό σου και ποτέ μη σκεφτείς να βρεις κάποιο άλλο μονοπάτι για να επιδιώξεις κάτι εξωπραγματικό. Οι απαιτήσεις και τα πρότυπα που έχει ο Θεός για όλους όσοι θέλουν να επιτύχουν τη σωτηρία δεν αλλάζουν ποτέ. Παραμένουν τα ίδια όποιος κι αν είσαι. Μπορείς να επιτύχεις τη σωτηρία μόνο αν πιστέψεις στον Θεό σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα πρότυπά Του. Αν βρεις άλλο μονοπάτι για να επιδιώξεις πράγματα αόριστα και φαντάζεσαι ότι θα πετύχεις από τύχη, τότε αντιστέκεσαι στον Θεό και Τον προδίδεις, και ο Θεός σίγουρα θα σε καταραστεί και θα σε τιμωρήσει.

Απόσπασμα 73

Για να μπορούν οι επικεφαλής και οι εργάτες να εκτελούν το καθήκον τους σωστά και να ολοκληρώνουν με επιτυχία το έργο που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού και όχι να επικεντρώνονται στο πόσο μεγάλο ή πόσο πολύ είναι το έργο αυτό. Αντίθετα, θα πρέπει να επικεντρώνονται στο να καταλάβουν εάν έχουν ζωή-είσοδο και εάν έχουν αλλάξει τη διάθεσή τους ή όχι. Αυτό απαιτεί ο Θεός από τους επικεφαλής και τους εργάτες. Κατανοείτε τώρα στ’ αλήθεια τις αλλαγές στη διάθεση κάποιου; Τι σημαίνει μια αλλαγή στη διάθεση; Μπορείτε να ξεχωρίσετε μια αλλαγή στη συμπεριφορά από μια αλλαγή στη διάθεση; Ποιες καταστάσεις μπορούν να θεωρηθούν αλλαγές στη ζωή-διάθεση κάποιου και ποιες δεν είναι παρά μόνο αλλαγές στην εξωτερική συμπεριφορά του; Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια αλλαγή στην εξωτερική συμπεριφορά κάποιου και μια αλλαγή στην εσωτερική του ζωή; Μπορείτε να εντοπίσετε τη διαφορά; Βλέπετε κάποιον που είναι ενθουσιώδης, τρέχει συνέχεια εδώ κι εκεί και αφιερώνει χρόνο στην εκκλησία, και τότε λέτε: «Μα η διάθεσή του άλλαξε!» Βλέπετε κάποια που απαρνιέται την οικογένεια ή τη δουλειά της και λέτε: «Μα η διάθεσή της άλλαξε!» Πιστεύετε πως δεν θα μπορούσαν να είχαν κάνει τέτοιες θυσίες, αν δεν είχε όντως αλλάξει η διάθεσή τους. Έτσι βλέπετε οι περισσότεροι τα πράγματα. Είναι όμως σωστή αυτή η οπτική; Μερικοί γίνονται ακόμη πιο παράλογοι· όταν βλέπουν κάποιον να έχει απαρνηθεί την οικογένεια ή τη δουλειά του, λένε το εξής: «Αυτός ο άνθρωπος αγαπάει στ’ αλήθεια τον Θεό!» Σήμερα λέτε πως ο τάδε αγαπάει τον Θεό, αύριο λέτε πως Τον αγαπάει ο δείνα. Όταν βλέπετε κάποιον να κηρύττει ασταμάτητα, τότε λέτε: «Αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει τον Θεό. Έχει αποκτήσει την αλήθεια. Αν δεν γνώριζε τον Θεό, πώς θα μπορούσε να ’χει τόσα πράγματα να πει;» Έτσι δεν τα βλέπετε τα πράγματα; Πράγματι, οι περισσότεροι έτσι τα βλέπετε. Πάντα τιμάτε τους άλλους, τους στέφετε με τίτλους και τους κολακεύετε. Σήμερα στέφετε τον τάδε ως κάποιον που αγαπάει τον Θεό· αύριο, στέφετε τον δείνα ως κάποιον που γνωρίζει τον Θεό, που είναι αφοσιωμένος στον Θεό. Είστε «ειδικοί» στο να στέφετε τους άλλους με τίτλους. Κάθε μέρα τιμάτε και κάποιον άλλο, τον στέφετε με τίτλους και τον κολακεύετε, κι έτσι του κάνετε κακό. Κι όμως, εσείς νιώθετε περήφανοι που φερθήκατε μ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν επαινείτε τους άλλους με αυτόν τον τρόπο, τους κάνετε αλαζόνες. Όσοι επαινούνται με αυτόν τον τρόπο, σκέφτονται ως εξής: «Άλλαξα, έχω δικαίωμα να με στέψουν κι εμένα και θα εισέλθω οπωσδήποτε στη βασιλεία των ουρανών!» Κι ακόμη χειρότερα, είναι και κάποιοι άλλοι, όπως ο Παύλος, που πάντα μιλούν για το πόσο έχουν υποφέρει και πόση μαρτυρία έχουν καταθέσει. Ευλογούν τα γένια τους και μιλάνε σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και προτιμήσεις, χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Λένε μάλιστα και σ’ άλλους να τους μιμηθούν, παρότι είναι σαφές ότι δεν έχουν αλλάξει τη διάθεσή τους. Κατά συνέπεια, όσοι πιστεύουν στον Θεό αλλά δεν έχουν διάκριση —και ειδικά όσοι λατρεύουν τους ανθρώπους αυτούς— παθαίνουν κακό και παραστρατούν. Δεν έχουν ακόμη μπει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό, αλλά δαπανούν τον εαυτό τους και υποφέρουν για τον Θεό μόνο λόγω ζήλου. Το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να συλληφθούν και να φυλακιστούν χωρίς να προδώσουν τίποτα και χωρίς να γίνουν Ιούδες. Έτσι, πιστεύουν ότι έχουν παραμείνει ακλόνητοι στη μαρτυρία τους και ότι έχουν τα προσόντα να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Αντιμετωπίζουν αυτήν την ελάχιστη εμπειρία ως μαρτυρία και καμαρώνουν γι’ αυτήν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Έτσι, όμως, δεν κάνουν επίδειξη προκειμένου να παραπλανήσουν τους άλλους; Πολλοί άνθρωποι καταθέτουν τέτοιου είδους «μαρτυρία». Πόσους έχουν αποπροσανατολίσει άραγε; Δεν είναι παράλογο τέτοιοι άνθρωποι να αντιμετωπίζονται ως νικητές; Ξέρεις πώς βλέπει ο Θεός τους ανθρώπους; Καταλαβαίνεις με σαφήνεια τι ακριβώς σημαίνει «νικητής»; Τέτοιες ψευδομαρτυρίες τις αναθεματίζει ο Θεός. Πόσα παρόμοια παραπτώματα έχετε διαπράξει; Δεν μπορείτε να παράσχετε ζωή στους άλλους ούτε να αναλύσετε τις καταστάσεις τους. Μπορείτε μόνο να στέφετε τους ανθρώπους με τίτλους και έτσι να τους οδηγείτε στην καταστροφή. Δεν ξέρεις ότι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει τον έπαινο; Αυτοί οι άνθρωποι, αν δεν τους επαινεί κανείς, γίνονται φοβερά περήφανοι, έχουν τη μύτη τους ψηλά. Δεν πεθαίνουν όμως πιο γρήγορα, όταν οι άλλοι τούς επαινούν; Δεν γνωρίζετε τι σημαίνει να αγαπάς τον Θεό, να Τον γνωρίζεις, να δαπανάς τον εαυτό σου με ειλικρίνεια για Εκείνον. Δεν καταλαβαίνετε τίποτα από αυτά. Κοιτάτε μόνο την εξωτερική εμφάνιση των πραγμάτων και μετά κρίνετε τους άλλους, τους στέφετε με τίτλους και τους κολακεύετε. Έτσι αποπροσανατολίζετε και βλάπτετε πολλά άτομα. Και το κάνετε συχνά. Επειδή επαινούνται με αυτόν τον τρόπο από εσάς, πολλοί άνθρωποι παραστρατίζουν και καταρρέουν. Ακόμη κι αν καταφέρουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους, έχουν καθυστερήσει πολύ στην πρόοδο στη ζωή τους και έχουν ήδη υποστεί απώλειες. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να μη βρίσκονται στον σωστό δρόμο κατά την πίστη τους στον Θεό και δεν μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια. Γνωρίζουν ελάχιστα τον εαυτό τους. Όταν επαινούνται με αυτόν τον τρόπο, γίνονται αυτάρεσκοι, εφησυχάζουν και εμμένουν στις συνήθειές τους. Νιώθουν ότι βρίσκονται ήδη στον σωστό δρόμο στην πίστη τους στον Θεό και ότι έχουν αποκτήσει ένα μέρος της αλήθειας-πραγματικότητας. Αποκτούν θάρρος όταν μιλάνε, κατσαδιάζουν ανθρώπους στην εκκλησία και φέρονται δεσποτικά. Όταν λοιπόν ενεργείς έτσι, δεν βλάπτεις τους άλλους; Δεν τους καταστρέφεις; Πώς είναι ο άνθρωπος που αγαπάει τον Θεό; Αυτοί που αγαπούν τον Θεό πρέπει να είναι σαν τον Πέτρο, πρέπει να τελειώνονται, και για να καταφέρουν να Τον αγαπήσουν, πρέπει να Τον ακολουθούν έως το τέλος του δρόμου. Ο Θεός παρατηρεί τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων και μόνο Αυτός μπορεί να καθορίσει ποιος Τον αγαπάει. Για τους ανθρώπους δεν είναι εύκολο να το δουν αυτό καθαρά. Οπότε πώς μπορούν να βγάζουν ετυμηγορίες για τους άλλους; Μόνο ο Θεός γνωρίζει ποιοι άνθρωποι Τον αγαπούν πραγματικά. Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν έχουν μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, δεν τολμούν να πουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους ότι Τον αγαπούν. Ο Θεός είπε ότι ο Πέτρος ήταν ένας άνθρωπος που Τον αγαπούσε. Ο ίδιος όμως ο Πέτρος ποτέ δεν το δήλωσε αυτό για τον εαυτό του. Οπότε, είναι η αγάπη για τον Θεό κάτι για το οποίο μπορεί κανείς να περηφανεύεται έτσι εύκολα; Η αγάπη για τον Θεό είναι το καθήκον του ανθρώπου, οπότε δεν έχει καμία λογική να αρχίζετε να καυχιέστε όταν η καρδιά σας αποκτήσει λίγη αγάπη για τον Θεό. Ακόμη λιγότερη λογική έχει το ότι, ενώ εσείς οι ίδιοι δεν αγαπάτε τον Θεό, επαινείτε τους άλλους που το κάνουν. Αυτό είναι εντελώς παράλογο. Μόνο ο Θεός γνωρίζει ποιος άνθρωπος Τον αγαπάει και μόνο Αυτός μπορεί να το πει. Αν αυτά τα λόγια βγαίνουν από το στόμα ενός ανθρώπου, ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται στη λάθος θέση. Παίρνεις τη θέση του Θεού κι επικροτείς και κολακεύεις τους άλλους. Ποιον εκπροσωπείς όταν το κάνεις αυτό; Ο Θεός σίγουρα δεν κολακεύει τους ανθρώπους ούτε τους επικροτεί. Όταν ο Πέτρος τελειώθηκε, ο Θεός δεν τον χρησιμοποίησε ως υπόδειγμα μέχρι που έκανε το έργο Του τις έσχατες ημέρες. Και τότε όμως, ο Θεός δεν είπε ποτέ σε άλλους τα λόγια: «Ο Πέτρος αγαπάει τον Θεό». Το είπε αυτό μόνο όταν έκανε το εν λόγω στάδιο του έργου, ορίζοντας τον Πέτρο ως πρότυπο και ως υπόδειγμα για όσους βιώνουν την κρίση του Θεού και όσους επιδιώκουν να Τον αγαπούν τις έσχατες ημέρες. Όλα όσα κάνει ο Θεός έχουν νόημα. Πόσο παράλογο είναι, λοιπόν, να λέει κανείς αυθαίρετα ότι κάποιος είναι άνθρωπος που αγαπάει τον Θεό! Αυτό είναι εξωφρενικό. Κατ’ αρχάς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν πάρει λάθος θέση. Δεύτερον, αυτό δεν είναι ένα θέμα για το οποίο μπορούν να βγάλουν ετυμηγορία οι άνθρωποι. Τι σημαίνει να κολακεύει κανείς τους άλλους; Σημαίνει να τους παραπλανά, να τους ξεγελά και να τους βλάπτει. Τρίτον, όσον αφορά την αντικειμενική της επίπτωση, μια τέτοια συμπεριφορά όχι μόνο δεν οδηγεί τους άλλους στον σωστό δρόμο, αλλά αναστατώνει και τη ζωή-είσοδό τους και προκαλεί απώλειες στη ζωή τους. Αν όλο λες ότι κάποιος αγαπάει τον Θεό, ότι μπορεί να αποκηρύξει πράγματα κι ότι είναι πιστός στον Θεό, τότε δεν θα μιμηθούν όλοι τις εξωτερικές του ενέργειες; Τότε λοιπόν, όχι μόνο δεν οδηγείς τους άλλους στον σωστό δρόμο, αλλά οδηγείς και τους περισσότερους να εστιάζουν σε εξωτερικές ενέργειες, με αποτέλεσμα να βασίζονται μόνο σε αυτές τις εξωτερικές πρακτικές για να ανταλλάσσουν μεταξύ τους τίτλους, κι έτσι να ακολουθούν ασυνείδητα το μονοπάτι του Παύλου. Αυτό το αποτέλεσμα δεν έχουν όλα αυτά; Αντιλαμβάνεσαι αυτά τα προβλήματα όταν λες αυτά τα λόγια; Ποια θέση παίρνεις τότε; Ποιον ρόλο υποδύεσαι; Τι επίδραση έχουν αντικειμενικά τα λόγια σου; Σε ποιον δρόμο στρέφεις τελικά τους άλλους; Σε ποιον βαθμό είναι βλαβερό αυτό; Υπάρχουν σοβαρές συνέπειες όταν οι άνθρωποι λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες στην εκκλησία δεν μπορούν να μιλήσουν για την εμπειρία τους και να καταθέσουν μαρτυρία, ούτε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα. Πάντα καταθέτουν μαρτυρία για το πόσο έχουν υποφέρει, πώς αποδέχθηκαν το κλάδεμα, πώς δεν έγιναν αρνητικοί παρά τις πολλές αδικίες που υπέστησαν και πώς επέμειναν να κάνουν το καθήκον τους. Όπως και ο Παύλος, πάντα μαρτυρούν περί του εαυτού τους, εδραιώνονται και κάνουν τον εκλεκτό λαό του Θεού να τους θαυμάζει, να τους εκτιμά και να τους έχει ως παράδειγμα. Επίσης, όταν τέτοιοι άνθρωποι βλέπουν κάποιον που είναι καλός στο να λέει τα λόγια και τα δόγματα και που μπορεί να κηρύξει, τον κολακεύουν, ενώ επαινούν και επικροτούν τους επικεφαλής και τους εργάτες που είναι σαν τον Παύλο. Με αυτόν τον τρόπο κάνουν και τους άλλους να τους λατρεύουν. Έτσι, όχι μόνο δεν καταφέρνουν να κάνουν καλά το έργο του ποτίσματος και της παροχής, αλλά εμπλέκονται και σε ένα καταστροφικό έργο, ένα έργο που προκαλεί αναστάτωση, που οδηγεί και άλλους να ακολουθήσουν το μονοπάτι του Παύλου. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, πιστεύουν εσφαλμένα ότι οι ίδιοι είναι ικανοί και καλοί επικεφαλής και θέλουν να λαμβάνουν ανταμοιβές από τον Θεό. Σε αυτήν την κατάσταση δεν βρίσκεστε οι περισσότεροι; Σύμφωνα με τη μέθοδο που ακολουθείτε τώρα, που δίνετε προσοχή μόνο στα λόγια και στα δόγματα, νουθετώντας αδιάκοπα τους άλλους, μπορείτε άραγε να οδηγήσετε τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο; Σε ποιο μονοπάτι θα τους οδηγήσει τελικά αυτό; Δεν θα τους οδηγήσει όλους στο μονοπάτι του Παύλου; Εγώ βλέπω ότι έτσι έχουν τα πράγματα· δεν υπερβάλω καθόλου. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είστε όλοι επικεφαλής σαν τον Παύλο, ότι οδηγείτε τους ανθρώπους στο μονοπάτι του Παύλου. Κι εξακολουθείτε να θέλετε να στεφθείτε με κάποιον τίτλο; Τυχεροί θα είστε αν δεν καταδικαστείτε. Σύμφωνα με τις πράξεις σας, έχετε γίνει όλοι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό, που Τον υπηρετούν κι όμως Του αντιστέκονται, κι έχετε γίνει ειδικοί στο να διαταράσσετε το έργο Του. Αν συνεχίσετε να ακολουθείτε αυτό το μονοπάτι, στο τέλος θα γίνετε ψευδοποιμένες, ψευδοεργάτες, ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστοι. Τώρα είναι η περίοδος εκπαίδευσης για τη βασιλεία. Αν δεν μοχθείτε για την αλήθεια και απλώς επικεντρώνεστε στο έργο σας, χωρίς να το θέλετε θα ακολουθήσετε το μονοπάτι του Παύλου. Κι επιπλέον θα φέρετε μαζί σας και μια ομάδα άλλων που θα μοιάζουν με τον Παύλο. Τότε, δεν θα έχετε γίνει άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό και διαταράσσουν το έργο Του; Επομένως, αν ένας άνθρωπος που υπηρετεί τον Θεό δεν μπορεί να μαρτυρήσει περί Αυτού ή να οδηγήσει τον εκλεκτό λαό Του στον σωστό δρόμο, είναι ένας άνθρωπος που αντιστέκεται στον Θεό. Αυτά τα δύο μονοπάτι υπάρχουν μόνο. Το μονοπάτι του Πέτρου είναι αυτό της επιδίωξης της αλήθειας και τελικά της επιτυχίας στην πίστη. Το μονοπάτι του Παύλου είναι αυτό κατά το οποίο δεν επιδιώκει κανείς την αλήθεια και μοχθεί μόνο για ευλογίες και ανταμοιβές. Είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στην αποτυχία. Σήμερα, αυτοί που ακολουθούν το επιτυχημένο μονοπάτι του Πέτρου είναι πολύ λίγοι, ενώ υπάρχουν πολλοί που βαδίζουν στο μονοπάτι του Παύλου προς την αποτυχία. Αν εσείς που υπηρετείτε ως επικεφαλής και εργάτες δεν επιδιώκετε την αλήθεια από την αρχή ως το τέλος, θα γίνετε όλοι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες και θα είστε όλοι αντίχριστοι, κακοί άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό. Αν στραφείτε στον σωστό δρόμο από τώρα και στο εξής και ακολουθήσετε ειλικρινά το μονοπάτι του Πέτρου, τότε μπορείτε και πάλι να γίνετε καλοί επικεφαλής και εργάτες που έχουν την έγκριση του Θεού. Αν δεν επιδιώξετε να τελειωθείτε και να εισέλθετε στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, τότε κινδυνεύετε. Λαμβάνοντας υπόψη την ανοησία και την άγνοιά σας, την επιφανειακή και ανεπαρκή εμπειρία σας, το μικρό σας ανάστημα και την έλλειψη ωριμότητας που σας διακρίνει, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να συναναστραφώ περισσότερο μαζί σας πάνω στην αλήθεια, να σας κάνω να καταλάβετε. Το αν θα καταφέρετε όμως να αποκτήσετε την αλήθεια βασίζεται στην προσωπική σας επιδίωξη. Επειδή η σημερινή εποχή είναι πολύ διαφορετική από την εποχή του Πέτρου και του Παύλου. Εκείνες τις μέρες, ο Ιησούς δεν είχε ακόμη ολοκληρώσει το έργο της κρίσης του ανθρώπου, του παιδέματος του ανθρώπου ή της αλλαγής της διάθεσής του. Σήμερα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει εκφράσει την αλήθεια με μεγάλη διαφάνεια. Αν οι άνθρωποι εξακολουθούν να ακολουθούν το μονοπάτι του Παύλου, αυτό δείχνει ότι η ικανότητα κατανόησής τους έχει ψεγάδια και υποδεικνύει επίσης ότι όπως και ο Παύλος, έχουν υπερβολικά κακό χαρακτήρα και υπερβολικά αλαζονική διάθεση. Εκείνη η εποχή ήταν διαφορετική από τη σημερινή, αλλά και το πλαίσιο ήταν διαφορετικό. Σήμερα, ο λόγος του Θεού είναι τόσο φωτεινός και τόσο ξεκάθαρος. Είναι λες και ο Θεός άπλωσε το χέρι Του για να σε διδάξει και να σε καθοδηγήσει. Οπότε, είναι αδικαιολόγητο εκ μέρους σου να συνεχίζεις να βαδίζεις στο λάθος μονοπάτι. Επίσης, σήμερα υπάρχουν τα δύο αρχέτυπα του Πέτρου και του Παύλου, ένα θετικό και ένα αρνητικό, ένα υποδείγματος και ένα προειδοποίησης. Αν ακολουθείς το λάθος μονοπάτι, αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις κάνει τη σωστή επιλογή και είσαι πολύ κακός. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται κανείς άλλος παρά μόνο εσύ ο ίδιος. Μόνο κάποιος που έχει αποκτήσει την αλήθεια-πραγματικότητα μπορεί να οδηγήσει τους άλλους να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αλλά όποιος στερείται της αλήθειας-πραγματικότητας μπορεί μόνο να παραπλανήσει τους άλλους.

Απόσπασμα 74

Ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες εργάζονται χωρίς να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Επειδή από μόνοι τους αδυνατούν να καταλάβουν απόλυτα το καθετί, λένε συχνά το εξής: «Θέλω να εκφράσετε όλοι τη γνώμη σας. Πείτε μου τι σκέφτεστε». Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται σωστό και αρκετά δημοκρατικό, αφού δίνεται σε όλους η δυνατότητα να εκφράσουν τις θέσεις τους και καταλήγουν τελικά να συμφωνήσουν σε κάτι. Σε περίπτωση που οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, αυτή η πρακτική είναι αποδεκτή ως η έσχατη λύση. Δεν είναι, όμως, σίγουρο ότι το συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήξουν θα συνάδει με την αλήθεια. Εφόσον κανείς τους δεν κατανοεί την αλήθεια και κανενός η άποψη δεν είναι ολόσωστη, ακόμη και αν συναθροιστούν όλοι μαζί, δεν είναι αδύνατον να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα που να συνάδει με την αλήθεια; Θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα αν συμμετείχε κάποιος που καταλαβαίνει την αλήθεια· θα υπήρχε κάποια βελτίωση τότε. Ωστόσο, το σημαντικότερο όλων είναι να κρατάει το τιμόνι κάποιος που κατανοεί την αλήθεια, προκειμένου να καθοδηγεί τους άλλους στην αναζήτησή της σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήγουν τότε θα συνάδουν με την αλήθεια. Αυτή είναι, λοιπόν, η καλύτερη προσέγγιση. Πρέπει απαραιτήτως να ηγείται, να κρατάει δηλαδή το τιμόνι, κάποιος που κατανοεί την αλήθεια, ώστε να καθοδηγεί τους άλλους στη συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Έτσι, θα καταλήξουν τελικά σε ομοφωνία και θα συμφωνήσουν σε ό,τι αφορά την αλήθεια. Αυτό είναι το μόνο σωστό μονοπάτι άσκησης. Πώς πρέπει, λοιπόν, να βλέπει κανείς τη δημοκρατία; Σήμερα που η ανθρωπότητα είναι διεφθαρμένη, η δημοκρατία είναι ένα σχετικά προοδευτικό και προηγμένο κοινωνικό σύστημα· είναι, επίσης, πρωτοποριακό και μοντέρνο, και ταιριάζει στις προτιμήσεις των περισσότερων ανθρώπων. Παρότι το συγκεκριμένο σύστημα είναι σχετικά προηγμένο και προοδευτικό, μπορεί οποιοδήποτε σύστημα, όσο καλό κι αν είναι, να λύσει το πρόβλημα της ανθρώπινης αμαρτίας; Μπορεί να αλλάξει την κακή και σκοτεινή ουσία της κοινωνίας; Αυτό είναι αδύνατον, και ειδικά στην περίπτωση που μιλάμε για μια δικτατορία. Δεν βλέπουμε, άλλωστε, αξιωματούχους και στις δημοκρατικές χώρες να εμπλέκονται σε άφθονα περιστατικά διαφθοράς και ανάρμοστης συμπεριφοράς; Τίποτα από όσα συμβαίνουν σε αυτό το σύστημα δεν συνάδει με την αλήθεια, γιατί η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί εντελώς από τον Σατανά, κι έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή αλήθεια. Ζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, επαναστατούν απέναντι στον Θεό και Του αντιστέκονται. Γι’ αυτό, είναι αδύνατον να κάνουν πράξη την αλήθεια. Όσο για τους εθνικούς ηγέτες που κατέχουν την εξουσία και τις διάσημες προσωπικότητες, παρόλο που όλοι τους έχουν τη γνώση, ζουν ακόμα κι εκείνοι σύμφωνα με τη διάθεση του Σατανά. Δεν κατέχουν ούτε κατά διάνοια την αλήθεια και είναι ικανοί να κάνουν πολλά πράγματα που οδηγούν σε επαναστατικότητα και αντίσταση στον Θεό. Μπορούν ακόμη και να διαπράξουν κακές, παράλογες πράξεις. Δεν έχει σημασία εάν έχουν πίστη ή όχι· κανένας τους δεν μπορεί να δεχτεί την αλήθεια ούτε ακολουθεί πραγματικά τον Θεό. Κανένας τους δεν υποτάσσεται στον Θεό ούτε Τον λατρεύει. Με τα λόγια τους, δεν δοξάζουν ποτέ ούτε δίνουν μαρτυρία για τον Θεό. Αντίθετα, όλα τους τα λόγια είναι αθεϊστικά, και υποδηλώνουν άρνηση και αντίσταση στον Θεό. Πρόκειται για αιρετικές πλάνες, για λόγια του διαβόλου που αψηφούν τον Ουρανό. Επομένως, όποιο σύστημα και αν επιλέγουν οι άνθρωποι για να κυβερνήσουν τα έθνη τους, δεν θα υποτάσσονται στον Θεό ούτε θα Τον λατρεύουν, δεν θα αποδέχονται καμία αλήθεια που εκφράζει Εκείνος ούτε θα κυβερνούν τα έθνη τους σύμφωνα με τα λόγια Του και την αλήθεια. Υποστηρίζουν ότι η διακυβέρνηση πρέπει να βασίζεται στο κράτος δικαίου και στην επιστήμη. Αυτό δείχνει ότι το μονοπάτι που ακολουθούν είναι αυτό της επαναστατικότητας και της αντίστασης απέναντι στον Θεό. Αυτά τα έθνη δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Τα έθνη που κυβερνώνται από δαιμονικούς βασιλιάδες είναι αυτά που προβάλλουν τη μεγαλύτερη αντίσταση στον Θεό, κι Εκείνος τα καταριέται και έχει αποφασίσει ότι πρέπει να καταστραφούν. Το αν, λοιπόν, ο Θεός θα αποστραφεί και θα απορρίψει μια χώρα και θα την καταστρέψει δεν έχει τόσο να κάνει με το αν είναι ή όχι η χώρα αυτή δημοκρατική. Το σημαντικότερο είναι τι είδους άνθρωποι απαρτίζουν την ομάδα που κατέχει την εξουσία στο εκάστοτε έθνος. Εάν όλοι όσοι την κατέχουν είναι διαβολικοί και σατανικοί, εάν όλοι τους είναι δαίμονες που αντιστέκονται στον Θεό, τότε ο Θεός μισεί και καταριέται αυτήν τη χώρα, και θα την καταστρέψει.

Ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν οι επικεφαλής και οι εργάτες της εκκλησίας δεν επιδιώκουν την αλήθεια και εργάζονται χωρίς αρχές; Το σίγουρο είναι ότι ο Θεός δεν θα τους εγκρίνει. Ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες σκέφτονται ως εξής: «Δεν έχει σημασία εάν κατέχω ή όχι την αλήθεια· εφόσον κάνω πράξη τη δημοκρατία σε όλα τα ζητήματα και δεν ενεργώ με τρόπο δικτατορικό, είναι σίγουρο ότι δεν κάνω το κακό. Συνεπώς, ο Θεός δεν θα με αποκλείσει. Εφόσον εργάζομαι σωστά, ο Θεός θα με εγκρίνει». Είναι σωστός ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται; Μπορείτε να διακρίνετε τι ακριβώς εννοούν; Το γεγονός ότι δεν ενεργούν με τρόπο δικτατορικό σημαίνει πράγματι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σε συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού; Το γεγονός ότι κάνουν πράξη τη δημοκρατία σημαίνει πράγματι ότι ενεργούν βάσει αρχών; Αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί να φαίνεται λογικός· στην πραγματικότητα, όμως, είναι λάθος. Εάν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης δεν επιδιώκει την αλήθεια, ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί —όποιος και αν είναι αυτός— θα είναι πάντα και λανθασμένος. Το μόνο σωστό μονοπάτι είναι αυτό της επιδίωξης της αλήθειας. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να συνεχίζουν με επιμονή να ακολουθούν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και, όποια κατάσταση και αν αντιμετωπίζουν, να καθοδηγούν τους άλλους στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, καθώς και να βρίσκουν το μονοπάτι άσκησης της αλήθειας. Μόνο αυτή η προσέγγιση είναι σωστή. Είναι σωστό ή λάθος οι επικεφαλής και οι εργάτες να ζητούν πάντα από τους άλλους να εκφράζουν τη γνώμη τους και να λένε τι σκέφτονται; (Είναι λάθος.) Γιατί είναι λάθος; (Κανείς τους δεν κατέχει την αλήθεια.) Πράγματι, έτσι είναι. Δεν κατέχει κανείς τους την αλήθεια. Σε μια τέτοια περίπτωση, με όποιον τρόπο και αν συναναστρέφονται, μπορούν τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήξουν να συνάδουν με την αλήθεια; Αποκλείεται. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει κάποιος προκειμένου τα συμπεράσματα αυτά να συνάδουν με την αλήθεια; (Να δει τι έχει πει ο Θεός. Πρέπει κανείς να ψάχνει να βρει ένα μονοπάτι μέσα στα λόγια Του.) Πώς σας φαίνεται αυτή η απάντηση; Είναι ολόσωστη. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού για όλα τα ζητήματα και να αναζητούν το μονοπάτι στα λόγια Του. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να καταλήξουν σε σωστά συμπεράσματα. Όσο, τώρα, για τον τρόπο με τον οποίο συναναστρέφονται οι άνθρωποι πάνω στις αλήθεια-αρχές και το κατά πόσο τις εντοπίζουν με ακρίβεια, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Εάν μπορείς να καθοδηγείς τους άλλους να διαβάζουν τα λόγια του Θεού προκειμένου να αναζητήσουν την αλήθεια και τις αρχές, αυτό σημαίνει ότι είσαι ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Εάν ζητάς απλώς από τους άλλους να συναναστρέφονται και να εκφράζουν τη γνώμη τους χωρίς να αναφέρεις ότι θα πρέπει να βρουν μια βάση στα λόγια του Θεού ή να αναζητήσουν τις αρχές σ’ αυτά, αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια· προσπαθείς να εξομαλύνεις καταστάσεις χωρίς να λαμβάνεις υπόψη τις αρχές. Εάν, στο τέλος, ζητήσεις να γίνει ψηφοφορία με ανάταση του χεριού και υπερισχύσει η πλειοψηφία, θα συνάδει αυτό με τις αρχές; Μερικές φορές, μπορεί, συμπτωματικά, να συνάδει με ορισμένες αρχές ή να μην υπερβαίνει το πεδίο των αρχών. Τις περισσότερες φορές, όμως, δεν θα συνάδει με τις αρχές, ακριβώς γιατί δεν αναζητάς τις αρχές. Απλώς ακούς τα αβάσιμα σχόλια των άλλων, και τον τελικό λόγο έχουν εκείνοι με την πιο δυνατή και διαπεραστική φωνή. Στο τέλος, τι καταλήγει να είναι αυτός ο επικεφαλής; Είναι ένας άνθρωπος που δεν παίρνει θέση και πάει όπου φυσάει ο άνεμος. Μια παρόμοια περίπτωση είναι αυτή όπου ορισμένοι επικεφαλής ζητούν να γίνει ψηφοφορία με ανάταση του χεριού για την αποβολή κακών ανθρώπων και αντίχριστων. Εάν διαφωνήσει έστω και ένα άτομο, δεν θα τους αποβάλουν ούτε θα τους απομακρύνουν. Ό,τι και αν πω Εγώ δεν θα μετρήσει. Έτσι δεν παραγκωνίζεται ο Θεός; Είναι τελείως ανόητο να παραγκωνίζουν τον Θεό και, ταυτόχρονα, να ισχυρίζονται ότι αναζητούν την αλήθεια! Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα όταν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια και αναζητούν τις αρχές; Το αποτέλεσμα αυτής της συναναστροφής συνάδει με τα λόγια του Θεού, την αλήθεια και τις αρχές· είναι σύμφωνο με τις προθέσεις Του. Σε περίπτωση που, μετά από μακρά συναναστροφή, συμφωνηθεί κάτι το οποίο στην πράξη βλάπτει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και δεν ωφελεί τον εκλεκτό λαό Του, τότε το αποτέλεσμα που συμφωνήθηκε δεν συνάδει με τις αλήθεια-αρχές. Είναι σίγουρα αντίθετο προς τα λόγια του Θεού. Σε αυτό δεν χωρά καμία αμφιβολία. Τι είναι, λοιπόν, επί της ουσίας, το αποτέλεσμα που συμφωνήθηκε; Είναι ένα κενό δόγμα που ηχεί ευχάριστα, συνάδει με τις συνήθειες των κοσμικών ανθρώπων, ταιριάζει στις προτιμήσεις όλων και ωφελεί τα συμφέροντά τους. Δεν συνάδει, όμως, με τις αλήθεια-αρχές του οίκου του Θεού. Ορισμένοι επικεφαλής είναι μπερδεμένοι: δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε την κατανοούν. Αφού συναναστραφούν όλοι, οι επικεφαλής αυτοί επιλέγουν τα αποτελέσματα που ταιριάζουν στις προτιμήσεις τους, παρότι αυτά αντίκεινται ουσιαστικά στις αλήθεια-αρχές. Πιστεύουν ότι ενεργούν με τρόπο δίκαιο, λογικό και που συνάδει απόλυτα με την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν κατανοούν ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, πόσο μάλλον ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές. Συναναστρέφονται όλοι και, ύστερα, οι επικεφαλής αυτοί βρίσκουν ένα αποτέλεσμα που τους αρέσει, και σκέφτονται το εξής: «Κοιτάξτε πόσο δημοκρατικά συμπεριφέρομαι. Δεν συμπεριφέρομαι δικτατορικά. Συζητώ για όλα με όλους και, στο τέλος, καταλήγουμε όλοι μαζί σε μια απόφαση. Ψηφίσαμε με ανάταση του χεριού· την απόφαση την πήρε όλη η ομάδα λήψης αποφάσεων, όχι μόνο εγώ». Νιώθουν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους. Στο τέλος, όμως, προδίδουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και την αλήθεια των λόγων Του, και καταπατούν τις απαιτήσεις Του. Όλοι είναι ικανοποιημένοι και έχουν ωφεληθεί. Θα είναι, όμως, ικανοποιημένος ο Θεός; Θα εγκρίνει τον τρόπο με τον οποίο ενήργησαν; Τι θα νιώθει ο Θεός στην καρδιά Του; Οι επικεφαλής αυτοί δεν νοιάζονται για τέτοια πράγματα· απλώς εργάζονται για την εκκλησία με τον τρόπο που ανέφερα. Όσο για το αν είναι ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστοι, ο καθένας οφείλει να είναι σε θέση να το διακρίνει αυτό. Υπάρχουν πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις στις εκκλησίες ανά τον κόσμο; Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι λίγες.

Προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του κόσμου και να διασφαλίσουν την επανεκλογή τους ως επικεφαλής, ορισμένοι επικεφαλής εκκλησιών κάνουν πάντα πράξη τις δημοκρατικές αρχές, προφασιζόμενοι ότι δεν συμπεριφέρονται με τρόπο δικτατορικό. Το κάνουν αυτό για να εξαγοράσουν την εύνοια του κόσμου· στην πραγματικότητα, όμως, το κάνουν για να εδραιώσουν τη θέση τους. Έτσι δεν συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι; (Ναι.) Μόνο ένας αντίχριστος θα ενεργούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ενεργείτε κι εσείς έτσι; (Μερικές φορές.) Και σκέφτεστε τι σκοπούς έχετε όταν το κάνετε αυτό; Αυτή η συμπεριφορά έχει μια λογική σε περίπτωση που κάποιος έχει μόλις αρχίσει την εκπαίδευσή του για το έργο του επικεφαλής και δεν κατανοεί τις αρχές. Όμως, εάν κάποιος είναι επικεφαλής ή εργάτης εδώ και μερικά χρόνια και συνεχίζει να ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει αρχές. Πρόκειται για ψευδοεπικεφαλής, και το άτομο αυτό δεν επιδιώκει την αλήθεια. Εάν ένας άνθρωπος έχει δικούς του σκοπούς και στόχους, και συνεχίζει να ενεργεί έτσι, τότε είναι αντίχριστος. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτό το θέμα; Πώς ασκείστε όταν έρχεστε αντιμέτωποι με αυτό; Εάν έχετε δικούς σας σκοπούς και στόχους, τι θα πρέπει να κάνετε για να το διορθώσετε αυτό; (Έχω προσέξει ότι έχω κάποιους κρυφούς σκοπούς μέσα μου. Μερικές φορές, φοβάμαι ότι οι αδελφοί και οι αδελφές θα πουν ότι δεν ενεργώ ανοιχτά και με διαφάνεια, ότι παίρνω δικές μου αποφάσεις χωρίς να τους ενημερώνω. Όταν κάνω τέτοιες σκέψεις, θα συζητήσω και θα επιλύσω τα ζητήματα με τους αδελφούς και τις αδελφές. Δεν θα πάρω αποφάσεις με δική μου πρωτοβουλία.) Είναι αποδεκτό να συμβουλεύεται κανείς άλλους ανθρώπους. Είναι σωστό να φροντίζει κανείς να είναι όλοι ενήμεροι. Αυτό σημαίνει ότι αποδέχεσαι να επιβλέπουν το έργο σου οι αδελφοί και οι αδελφές, και αυτή η επίβλεψη σε βοηθά να κάνεις το καθήκον σου. Όμως, κατά τη διάρκεια των συζητήσεών σας, πρέπει να ακολουθείτε πιστά τις αλήθεια-αρχές. Εάν παρεκκλίνετε από τις αλήθεια-αρχές, η συζήτηση μπορεί να βγει εκτός θέματος ή να είναι χάσιμο χρόνου, και δεν θα καταλήξετε στα σωστά συμπεράσματα. Συνεπώς, στην αρχή μιας συζήτησης, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία και να διαβάσουν σχετικά εδάφια από τα λόγια του Θεού. Έτσι, θα μπορέσουν όλοι να συναναστραφούν σύμφωνα με τα λόγια Του. Αυτού του είδους η συναναστροφή θα οδηγήσει σ’ ένα μονοπάτι και θα φέρει καλά αποτελέσματα. Δεν γίνεται να στέκεσαι απλώς ως παρατηρητής και να αφήνεις τους άλλους να συναναστρέφονται όπως θέλουν. Εάν κανείς δεν έχει ισχυρές απόψεις και δεν αναζητείται η αλήθεια, αυτός ο τρόπος συναναστροφής, όσο κι αν διαρκέσει, είναι ανούσιος. Δεν θα επιτευχθεί ποτέ το σωστό αποτέλεσμα. Οπότε, ποιος θα μπορούσε να είναι ο αντίκτυπος εάν η εκκλησία δεν έχει έναν καλό επικεφαλής, εάν κρατάει το τιμόνι κάποιος που δεν κατανοεί την αλήθεια, εάν απλώς συναναστρέφεται στην τύχη μια ομάδα μπερδεμένων ανθρώπων χωρίς ισχυρές απόψεις, οι οποίοι, με τη συναναστροφή τους, καταλήγουν σε ανοησίες; Πώς λέγεται αυτή η υποτιθέμενη δημοκρατία; Πρόκειται για συζητήσεις στα τυφλά που δεν βασίζονται στις αρχές και δεν θα επιφέρουν το σωστό αποτέλεσμα. Μια δημοκρατική προσέγγιση αυτού του είδους δεν μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο. Παρά το λαμπερό τους προσωπείο και την ευφράδεια και την πειστικότητα του λόγου τους, στην πραγματικότητα όλοι τους στερούνται ισχυρών απόψεων, αληθινού ταλέντου και πραγματικών γνώσεων. Είναι ανίκανοι να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους στο σωστό μονοπάτι. Τα λόγια τους απλώς παραπλανούν τον κόσμο και δεν έχουν κανέναν θετικό αντίκτυπο. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα εάν γίνονται απλώς δημοκρατικές διαβουλεύσεις χωρίς να υπάρχει κάποιος που κατανοεί την αλήθεια, ώστε να δείχνει τον δρόμο κάθε φορά που προκύπτει μια κατάσταση. Η καλύτερη προσέγγιση συνεχίζει να είναι η εξής: οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να αναζητούν οι ίδιοι την αλήθεια, να επιλέγουν τα σχετικά λόγια του Θεού, να τα διαβάζουν επιμελώς και να τα στοχάζονται προσεκτικά. Έτσι, στη συνάθροιση, θα μπορέσουν να συναναστραφούν και να συζητήσουν όλοι μαζί βασιζόμενοι στα λόγια του Θεού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιτευχθούν αποτελέσματα. Όσο για τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους, ανεξαρτήτως της κατάστασης, δεν προβαίνουν ποτέ σε δημοκρατικές διαβουλεύσεις. Δεν φροντίζουν ποτέ ώστε οι άνθρωποι να συζητούν ή να συναναστρέφονται. Είναι προσκολλημένοι στους σκοπούς και στους στόχους τους, και φοβούνται ότι, εάν γίνουν δημοκρατικές διαβουλεύσεις, αυτοί οι σκοποί και οι στόχοι θα ξεσκεπαστούν ή θα ανατραπούν. Γι’ αυτό, ενεργούν με τρόπο δικτατορικό· θέλουν πάντα μόνο εκείνοι να κάνουν κουμάντο. Ακόμη και αν σε ορισμένα λιγότερο σημαντικά ζητήματα κάνουν πράξη τη δημοκρατική συναναστροφή, το κάνουν μόνο και μόνο για να κερδίσουν την εύνοια και τη συμπάθεια όλων, και έτσι να εδραιώσουν τη θέση τους. Εάν συναντήσετε ανθρώπους με τέτοιους σκοπούς, θα πρέπει να προφυλαχτείτε από αυτούς και να τους παρατηρήσετε, και, όταν χρειαστεί, να τους ξεσκεπάσετε και να τους περιορίσετε. Σωστός επικεφαλής ή εργάτης είναι αυτός που πρώτα αναζητά ο ίδιος την αλήθεια και που, στη συνέχεια, καθοδηγεί τους άλλους να συναναστραφούν πάνω στα λόγια του Θεού και να αναζητήσουν την αλήθεια. Κατά τη διάρκεια της συναναστροφής, μπορεί κάποια πράγματα να μην είναι απολύτως ξεκάθαρα στις καρδιές των ανθρώπων, μπορεί να υπάρχει μια ασάφεια. Όμως, όσο συνεχίζουν να συναναστρέφονται, θα λάβουν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Ίσως κάποιος απ’ όλους να μπορέσει να βγει μπροστά και να υποδείξει ένα φως ή ένα μονοπάτι και, καθώς θα συνεχίζουν όλοι να συναναστρέφονται υπό το φως αυτής της φώτισης και σε αυτό το μονοπάτι, θα ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα στις καρδιές τους και θα μπορέσουν, έτσι, να προσδιορίσουν το σωστό μονοπάτι άσκησης. Καθώς θα συνεχίζουν όλοι μαζί να συναναστρέφονται, θα μιλούν με όλο και μεγαλύτερη σαφήνεια. Εάν έστω και ένας άνθρωπος έχει διαφωτιστεί και φωτιστεί από το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα είναι σαν να έχουν όλοι τους διαφωτιστεί και φωτιστεί. Όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να μάθουν να αναζητούν έτσι την αλήθεια. Η άσκηση με αυτόν τον τρόπο δίνει την ευκαιρία στο Άγιο Πνεύμα να εργαστεί. Το να συμφωνείς πάντα με τη γνώμη των άλλων και να μην αναζητάς να μάθεις πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα συνιστά παρέκκλιση. Όταν κάποιος ακολουθεί πάντα τη γνώμη των άλλων και συμβιβάζεται με ό,τι οι άλλοι θεωρούν καλό, τι προσέγγιση είναι αυτή; Είναι μια προσέγγιση μέσω της οποίας κερδίζει την εύνοια των άλλων, δεν επωμίζεται κανένα βάρος και δεν λαμβάνει υπόψη το έργο του οίκου του Θεού. Εάν υιοθετήσεις αυτήν την προσέγγιση, φαινομενικά εκτέλεσες το έργο σου, επέτρεψες στους άλλους να συναναστραφούν και να εκφράσουν τη γνώμη τους, έκανες πράξη τη δημοκρατία και δεν κατέφυγες στον απολυταρχισμό ούτε ενήργησες μονομερώς. Στην πραγματικότητα όμως, σκοπός σου ήταν να κερδίσεις την εύνοια των άλλων, να τους κάνεις να σε έχουν σε εκτίμηση, να σε εγκρίνουν, και να λένε ότι δεν συμπεριφέρεσαι δικτατορικά, ότι είσαι λογικός άνθρωπος και ότι μπορείς να φέρνεις σε πέρας το έργο σου. Τότε, νιώθεις ικανοποίηση. Είναι, όμως, σωστό να ενεργεί κάποιος έτσι; Μπορούν τα αποτελέσματα να είναι σωστά χωρίς να είναι σωστός και ο σκοπός σου; Όχι, σε καμία περίπτωση. Κέρδισες την εύνοια των άλλων και τους ευχαρίστησες. Όλοι λένε ότι είσαι καλός επικεφαλής, και όχι ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστος, και ότι τα καταφέρνεις στο έργο σου· όλοι σε υποστηρίζουν. Στο τέλος, όμως, ποιος ωφελείται; Εσύ. Είναι καλό το αποτέλεσμα αυτό; Όχι, δεν είναι. Πρώτον, δεν έδωσες μαρτυρία για τον Θεό και, δεύτερον, δεν στήριξες το έργο του οίκου Του. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι προστάτεψες τα συμφέροντα τα δικά σου και των άλλων, καθώς και τη θέση σου. Κανείς, όμως, δεν προστάτεψε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και της εκκλησίας. Υπάρχει μεγάλη αρμονία μεταξύ όλων σας, αλλά έχει παραμεριστεί το κρίσιμο έργο του οίκου του Θεού. Κανείς δεν δίνει σημασία ούτε σκέφτεται πώς πρέπει το έργο του οίκου του Θεού να συνάδει με τις αρχές και τις απαιτήσεις Του. Δεν προδίδεις έτσι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Πρόδωσες την αλήθεια, τις απαιτήσεις του Θεού, το έργο και τα συμφέροντα του οίκου Του, για να κερδίσεις την εύνοια των άλλων. Στο τέλος, ωφελείστε εσύ και όλοι οι άλλοι. Όσοι ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι άνθρωποι ποταποί και ευτελείς· πρόκειται για συμμορία προδοτών. Το μονοπάτι που ακολουθούν είναι αυτό των αντίχριστων. Αφού πρόδωσες τα συμφέροντα του οίκου του Θεού για να ευχαριστήσεις τους άλλους και να διατηρήσεις τη θέση σου, κερδίζεις τελικά την αποδοχή και την υποστήριξή τους, ώστε να επιλέγουν πάντα εσένα για επικεφαλής τους. Εδραίωσες τη θέση σου —επιτελέστηκαν, όμως, οι προθέσεις του Θεού και η αλήθεια στην εκκλησία; (Όχι.) Παρεμπόδισες την επιτέλεσή τους. Το θέλημα του Θεού δεν επιτελέστηκε στην εκκλησία που έχεις υπό τον έλεγχό σου. Τα λόγια του Θεού δεν επιτελέστηκαν από τους αδελφούς και τις αδελφές, και δεν εισήλθαν στις καρδιές του εκλεκτού λαού Του για να γίνουν η ζωή τους. Ποιος ευθύνεται κυρίως γι’ αυτό; Εσύ. Παρεμποδίζεις και παρακωλύεις να επιτελεστεί το θέλημα του Θεού στην εκκλησία. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, ο Θεός να μη θυμώσει μαζί σου; Δεν θα έπρεπε να σε αντικαταστήσουν; Τι θα έχεις γίνει εάν, όταν έρθει η ώρα να σε αντικαταστήσουν, δεν συμφωνεί κανείς; Θα έχεις γίνει αντίχριστος. Οδήγησες όλους όσοι σε λατρεύουν και σε ακολουθούν σε λάθος μονοπάτι, εξαιτίας σου έχασαν την ευκαιρία να σωθούν και έχουν καταλήξει να είναι οι θυσιαστήριοι αμνοί σου. Η εκκλησία που βρίσκεται υπό τον έλεγχό σου έχει μετατραπεί σε βασιλεία του αντίχριστου. Αυτές είναι οι συνέπειες. Γιατί κανείς δεν συμφωνεί να σε αντικαταστήσουν; Τους έχεις εξαγοράσει όλους, και τώρα σε βλέπουν σαν Θεό. Έχεις πάρει τη θέση του Θεού στις καρδιές τους, τις οποίες έχεις καταλάβει ολοκληρωτικά. Στις καρδιές τους δεν έχουν πια ούτε τον Θεό ούτε την αλήθεια. Είναι δέσμιοί σου, υποχείριά σου. Έτσι ακριβώς ελέγχει και διαφθείρει τους ανθρώπους και ο Σατανάς. Ο Θεός εμπιστεύτηκε τους ανθρώπους αυτούς στα χέρια σου, όμως εσύ τους άρπαξες και τους κατάντησες λάφυρά σου. Δεν είναι αντίχριστος όποιος ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο; Φυσικά και είναι. Ποιος είναι ο ρόλος ενός αντίχριστου στην εκκλησία; Η απάντηση είναι εύκολη και εξαιρετικά προφανής. Ο αντίχριστος είναι εκπρόσωπος του Σατανά: κάνει ό,τι θέλει ο Σατανάς και πετυχαίνει τον στόχο του Σατανά, ο οποίος είναι να παραπλανά και να ελέγχει τους ανθρώπους. Έτσι, ο αντίχριστος γίνεται συνεργός του Σατανά, και πρέπει να δεχτεί την κατάρα και την τιμωρία του Θεού.

Σήμερα, όλοι όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής και εργάτες φοβούνται μήπως ακολουθήσουν το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Τι μπορείς, λοιπόν, να κάνεις για να αποφύγεις αυτό το αποτέλεσμα; Καταρχάς, πρέπει να κατανοήσεις ότι τα καθήκοντα και το έργο που εκτελείς σου τα αναθέτει ο Θεός και πρέπει, επομένως, να τα εκτελείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Έτσι, θα έχεις έναν στόχο, μια κατεύθυνση, και θα μπορέσεις να αναζητήσεις την αλήθεια και να ψάξεις να βρεις ένα μονοπάτι μέσα στα λόγια του Θεού. Έπειτα, πρέπει να καθοδηγήσεις τους άλλους να συναναστραφούν πάνω σε σχετικά εδάφια από τα λόγια του Θεού, και να τους δώσεις τη δυνατότητα να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια Του, να πάρουν περισσότερο φως μέσα από τα λόγια του Θεού, να κατανοήσουν τις προθέσεις Του και την αλήθεια, και, μετά, να ασκηθούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Έτσι θα μπουν στο σωστό μονοπάτι. Στην ουσία, το έργο της εκκλησίας είναι να καθοδηγεί τον εκλεκτό λαό του Θεού, ώστε να κατανοήσει και να εισέλθει σε όλες τις αλήθειες που Εκείνος εκφράζει. Αυτό είναι το βασικότερο έργο της εκκλησίας. Συνεπώς, όποιο και αν είναι το πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί, σε κάθε συνάθροιση πρέπει κανείς να διαβάζει σχετικά εδάφια από τα λόγια του Θεού ή να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια. Τελικά, εάν μπορείτε να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια και τις αρχές άσκησης μέχρι να τις ξεκαθαρίσετε, τότε όλοι θα κατανοήσουν την αλήθεια και θα γνωρίζουν πώς να την κάνουν πράξη. Όποια πτυχή της αλήθειας και αν τρώτε και πίνετε σε μια συνάθροιση, πρέπει να συναναστρέφεστε κατ’ αυτόν τον τρόπο και να αναζητάτε την αλήθεια βάσει των θεμάτων που αντιμετωπίζετε. Όσοι κατανοούν την αλήθεια πρέπει να καθοδηγήσουν τη συναναστροφή και, ύστερα, όσοι έχουν διαφωτιστεί μπορούν να τη συνεχίσουν. Έτσι, όσο περισσότερο θα συναναστρέφονται, τόσο περισσότερο το Άγιο Πνεύμα θα εργάζεται πάνω σ’ αυτούς, και όσο περισσότερο θα συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, τόσο περισσότερο θα τους είναι ξεκάθαρη. Όταν θα έχουν όλοι κατανοήσει την αλήθεια, θα βιώσουν την πλήρη απελευθέρωση και ελευθερία, και θα έχουν ένα μονοπάτι να ακολουθήσουν. Αυτό είναι το καλύτερο αποτέλεσμα που μπορεί να επιτευχθεί σε μια συνάθροιση. Όταν όλοι επικοινωνούν σχετικά με την αλήθεια-πραγματικότητα μέχρι αυτή να είναι ξεκάθαρη μέσω μιας τέτοιας συναναστροφής, δεν θα κατανοήσουν τότε την αλήθεια; (Ναι, θα την κατανοήσουν.) Αφού οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια, θα μάθουν με φυσικό τρόπο πώς να τη βιώνουν και να την κάνουν πράξη. Όταν μπορούν με ακρίβεια να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν την έχουν αποκτήσει; (Ναι, την έχουν.) Όταν ένας άνθρωπος έχει αποκτήσει την αλήθεια, δεν έχει κερδίσει τον Θεό; Εάν κάποιος έχει κερδίσει τον Θεό, δεν έχει σωθεί από Αυτόν; (Ναι.) Εάν μπορέσεις να πετύχεις αυτό το αποτέλεσμα όταν εργάζεσαι ως επικεφαλής ή εργάτης, θα έχεις εκτελέσει σωστά το έργο σου, θα έχεις εκπληρώσει το καθήκον σου σύμφωνα με τις προδιαγραφές, και ο Θεός θα σε εγκρίνει. Όταν ολόκληρος ο εκλεκτός λαός του Θεού κατανοήσει την αλήθεια, θα συνεχίσει να σε λατρεύει, να σε θαυμάζει και να σε ακολουθεί; (Όχι.) Οι άνθρωποι απλώς θα σε συγχαίρουν, θα σε σέβονται, και θα θέλουν να έρχονται σε επαφή και να επικοινωνούν μαζί σου, καθώς και να ακούν τη συναναστροφή σου, προκειμένου να ωφεληθούν από αυτήν. Όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν πραγματικά να είναι το φως και το αλάτι. Αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς το καθήκον του ως δημιουργημένο ον και να είναι ένα επαρκές δημιουργημένο ον. Όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια και αποκτήσουν μια στενότερη σχέση με τον Θεό, μπορούν να καταφέρουν να είναι σε σύμπνοια μ’ Αυτόν, παύουν να επαναστατούν εναντίον Του, να Τον παρεξηγούν ή να Του αντιστέκονται, και μπορούν να Τον δοξάζουν και να δίνουν μαρτυρία γι’ Αυτόν όποια θέματα και αν αντιμετωπίζουν. Εάν, ως επικεφαλής ή εργάτης, ασκείσαι σύμφωνα με τέτοιες αρχές, πριν καλά καλά το καταλάβεις, θα έχεις φέρει τους ανθρώπους μπροστά στον Θεό. Οι άνθρωποι που καθοδηγείς θα μπορούν και εκείνοι να κάνουν πράξη την αλήθεια, να εισέλθουν στην πραγματικότητα, και να δοξάσουν και να δώσουν μαρτυρία για τον Θεό. Έτσι, θα μπορέσουν, επίσης, να πάρουν την έγκριση του Θεού και να κερδηθούν από τον Θεό. Όταν, λοιπόν, ένας επικεφαλής πορεύεται στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, πορεύεται σε απόλυτη συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού. Εφόσον οι πράξεις των ανθρώπων συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές, τα αποτελέσματα των πράξεων αυτών θα βελτιώνονται διαρκώς, χωρίς να δημιουργείται καμία απολύτως παρενέργεια, και οι άνθρωποι θα έχουν την ευλογία και την προστασία του Θεού σε κάθε ζήτημα. Ακόμη και αν μερικές φορές υπάρξουν παρεκκλίσεις, ο Θεός θα τους διαφωτίσει και θα τους καθοδηγήσει, και στα λόγια Του θα βρουν τον τρόπο να διορθώσουν τις παρεκκλίσεις τους αυτές. Όταν οι άνθρωποι επιλέγουν το σωστό μονοπάτι, θα έχουν την ευλογία και την προστασία του Θεού.

Ποιος είναι ο σκοπός της άσκησης δημοκρατικών εκλογών και διαβουλεύσεων στον οίκο του Θεού; Για ποιον λόγο πρέπει να κάνουμε πράξη τη δημοκρατία; (Για να μην μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν ό,τι τους έρχεται στον νου.) Πράγματι, αυτός είναι ο λόγος. Ο τελικός, όμως, στόχος της άσκησης δημοκρατικών διαβουλεύσεων είναι να χρησιμοποιούμε την αλήθεια για να επιλύουμε προβλήματα, να αποφεύγουμε τις παρεκκλίσεις και να ενεργούμε σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού. Επιπλέον, να κατανοούμε την αλήθεια και να μπαίνουμε στον σωστό δρόμο, να βρίσκουμε το μονοπάτι που οδηγεί στο να ακολουθούμε το θέλημα του Θεού, να υποτασσόμαστε στο έργο Του και να καθοδηγούμε τον εκλεκτό λαό Του στην αλήθεια-πραγματικότητα, ώστε να επιτελεστεί το θέλημά Του. Επίσης, να προφυλασσόμαστε από την παραπλάνηση που χρησιμοποιούν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι, και από την αναστάτωση που δημιουργούν, να εμποδίζουμε να επικρατήσει το χάος στην εκκλησία και να προστατεύουμε τις ζωές του εκλεκτού λαού του Θεού, ώστε να μην υπάρχουν απώλειες. Αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν μέσω της άσκησης δημοκρατικών διαβουλεύσεων. Ελλείψει συναναστροφής πάνω στην αλήθεια ή δημοκρατικών διαβουλεύσεων στην εκκλησία, μπορεί πολύ εύκολα να δημιουργηθεί χάος, και οι διάβολοι και οι σατανάδες να εκμεταλλευτούν ένα «παραθυράκι», με αποτέλεσμα η εξουσία να έρθει στα χέρια ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστων. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι πιο επιρρεπείς στο να ενεργούν δικτατορικά, να θεωρούν ότι μόνο εκείνοι έχουν τον λόγο και να παίρνουν μόνοι τους όλες τις αποφάσεις. Στον οίκο του Θεού ασκούνται δημοκρατικές εκλογές μόνο και μόνο για να μην μπορούν οι επικεφαλής και οι εργάτες να κάνουν ό,τι τους έρχεται στον νου, καθώς και για να μην μπορούν οι ψευδοεπικεφαλείς και οι αντίχριστοι να έχουν την εξουσία στην εκκλησία, να είναι οι μόνοι που έχουν τον λόγο και να φέρουν την εκκλησία υπό τον έλεγχο των οικογενειών τους. Οι δημοκρατικές εκλογές έχουν, λοιπόν, αποκλειστικά ως στόχο τον περιορισμό κάθε απολυταρχικής και αντίχριστης προσέγγισης. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι, κάνοντας πράξη τη δημοκρατία, ο οίκος του Θεού δίνει στους αδελφούς και στις αδελφές τον τελευταίο λόγο, ούτε σημαίνει, φυσικά, ότι τα πάντα πρέπει να αποφασίζονται κατόπιν διαβούλευσης με τους αδελφούς και τις αδελφές. Στον οίκο του Θεού εφαρμόζεται τόσο η δημοκρατία όσο και ο συγκεντρωτισμός. Είναι απολύτως αναγκαίο να λειτουργεί έτσι. Είναι σίγουρο ότι συνάδουν με την αλήθεια τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν οι άνθρωποι κάνοντας απλώς πράξη τη δημοκρατία; Όχι, δεν είναι σίγουρο. Γι’ αυτό, είναι απαραίτητος ο συγκεντρωτισμός. Τι σημαίνει συγκεντρωτισμός; Σημαίνει να ακουστούν οι απόψεις όλων, ώστε να βγει ένα σωστό συμπέρασμα που συνάδει απόλυτα με την αλήθεια και με τις προθέσεις του Θεού. Όταν δεν μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα με δημοκρατικές διαβουλεύσεις, αυτό που απαιτείται για να επιτευχθούν αυτά τα καλύτερα αποτελέσματα είναι συγκεντρωτισμός. Ο τρόπος άσκησης του συγκεντρωτισμού έχει ως εξής: εάν, μετά από συναναστροφή πάνω σε ένα θέμα, η ομάδα λήψης αποφάσεων δεν μπορεί να φτάσει σε ομοφωνία και δεν μπορεί να πάρει τη σωστή απόφαση, πρέπει το θέμα να αναφερθεί στον Άνωθεν, προκειμένου να τον κάνουν να πάρει μια απόφαση. Δεδομένου ότι ο Άνωθεν κατανοεί την αλήθεια και κατέχει τις αρχές, οι αποφάσεις που παίρνουν είναι σωστές και σε συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού. Εάν οι επικεφαλής της εκκλησίας ή η ομάδα λήψης αποφάσεων αδυνατούν να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια ξεκάθαρα ή να βρουν τις αρχές και το μονοπάτι, και δεν ξέρουν πώς να πάρουν μια απόφαση, αλλά —παρ’ όλα αυτά— δεν αναφέρουν το θέμα στον Άνωθεν ούτε του ζητούν να αποφασίσει, επιλέγοντας αντ’ αυτού να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης, τότε αυτή η εκκλησία και η ομάδα λήψης αποφάσεων ελέγχονται από ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους. Εάν, μετά από συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, ο εκλεκτός λαός του Θεού φτάνει σε αποτελέσματα, και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι σωστά, ο Άνωθεν θα δώσει την έγκρισή του. Σε περίπτωση, όμως, που υπάρχουν ακόμα παρεκκλίσεις στα συμπεράσματά τους και αυτά δεν συνάδουν απόλυτα με τις αλήθεια-αρχές, τότε ο Άνωθεν θα τα διορθώσει. Έτσι, μπορούν να αποφευχθούν αποτελεσματικά τα λάθη που γίνονται μερικές φορές στις δημοκρατικές διαβουλεύσεις. Αυτού του είδους ο συγκεντρωτισμός μπορεί να εγγυηθεί ότι οι δημοκρατικές διαβουλεύσεις διεξάγονται κανονικά και ανεμπόδιστα· ταυτόχρονα, όμως, μπορεί και να εγγυηθεί ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες εκτελούν τα καθήκοντά τους χωρίς παρεκκλίσεις. Ο οίκος του Θεού κάνει πράξη τη δημοκρατία, ακολουθώντας, όμως, κάποιες αρχές. Συγκεκριμένα, η δημοκρατία πρέπει να γίνεται πράξη σύμφωνα με την αλήθεια των λόγων του Θεού, και πρέπει κανείς να υποτάσσεται στον Θεό και όλα όσα λέει σε κάθε ζήτημα. Πρέπει να επιτυγχάνονται αυτά τα αποτελέσματα προκειμένου να υπάρχει συμφωνία με τις αρχές του οίκου του Θεού για τη δημοκρατία. Όταν η εκκλησία κάνει πράξη τη δημοκρατία, τα τελικά αποτελέσματα πρέπει να συνάδουν με την αλήθεια. Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να ακυρωθούν. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δημοκρατία στην πράξη σημαίνει ότι ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει τον τελευταίο λόγο για το καθετί, και οτιδήποτε λένε οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει να γίνεται σεβαστό και να λαμβάνεται υπόψη. Είναι, όμως, αυτό σωστό; Κατέχουν την αλήθεια οι αδελφοί και οι αδελφές; (Όχι, δεν την κατέχουν.) Τι διαφορά έχει το να επιτραπεί στους αδελφούς και στις αδελφές να έχουν τον τελευταίο λόγο για το καθετί από το να επιτραπεί το ίδιο σε ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους; Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για ανθρώπους που δεν κατέχουν την αλήθεια και είναι διεφθαρμένοι. Εάν έχουν εκείνοι τον τελευταίο λόγο, η εξουσία δεν θα βρίσκεται, τότε, στα χέρια του Σατανά; Συνεπώς, δημοκρατία στην πράξη δεν σημαίνει ότι οτιδήποτε λένε οι αδελφοί και οι αδελφές είναι η αλήθεια, είναι σωστό και πρέπει να γίνεται σεβαστό. Δεν είναι έτσι. Η δημοκρατία ασκείται κυρίως ώστε ο καθένας να έχει την ευκαιρία να μιλήσει, να συζητήσει και να συναναστραφεί, καθώς και να μπορεί να εκτελεί τις αρμοδιότητες, τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά του. Όμως, η εξουσία για τη λήψη μιας απόφασης βρίσκεται στα χέρια της ομάδας λήψης αποφάσεων. Τις αποφάσεις παίρνουν εκείνοι που κατανοούν την αλήθεια, και καθετί σημαντικό αποφασίζεται από τον Άνωθεν. Έτσι, διασφαλίζεται ότι οι αποφάσεις που παίρνει η εκκλησία είναι γενικά σωστές, ή ότι οι περισσότερες είναι σωστές, και ότι οι παρεκκλίσεις θα μειώνονται διαρκώς. Αυτό είναι το νόημα της άσκησης δημοκρατικών εκλογών και διαβουλεύσεων· απώτερος σκοπός είναι να συμβαδίζει με καθετί με την αλήθεια, να ακολουθείται το θέλημα του Θεού, να μη γίνονται λάθη ή έστω ελάχιστα, και να διασφαλίζεται ότι το θέλημα του Θεού επιτελείται ανεμπόδιστα. Εάν δεν ασκούνται δημοκρατικές εκλογές και διαβουλεύσεις, είναι βέβαιο ότι πάμπολλοι κακοί άνθρωποι θα εκμεταλλεύονται «παραθυράκια», ενώ ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστοι θα ενεργούν δικτατορικά. Αυτό επηρεάζει όχι μόνο τη διάδοση του ευαγγελίου, αλλά και τη ζωή της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Από τότε που ο οίκος του Θεού άρχισε να κάνει πράξη τις δημοκρατικές εκλογές, έχουν αποκαλυφθεί και αποκλειστεί αρκετοί ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες, και δεν υπάρχουν «παραθυράκια» που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι κακοί άνθρωποι. Επίσης, έχουν επιλεγεί ως επικεφαλής και εργάτες αρκετοί άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και τους οποίους εγκρίνει ο εκλεκτός λαός του Θεού· οι άνθρωποι αυτοί είχαν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν και να οδηγηθούν στην τελείωση. Αυτά είναι τα προφανή αποτελέσματα της άσκησης δημοκρατικών εκλογών και μπορούν όλοι να τα δουν. Ολόκληρος ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να καταλάβει ότι το να κάνει η εκκλησία πράξη τη δημοκρατία ωφελεί και συμφέρει τον οίκο του Θεού, την εκκλησία και τους ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος στην εκκλησία είναι μέλος του οίκου του Θεού· κανείς δεν είναι παρείσακτος. Επομένως, ο καθένας έχει το δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να εκλέξει και να ψηφίσει όσον αφορά ζητήματα που σχετίζονται με το έργο της εκκλησίας και τα λοιπά. Όλοι έχουν αυτό το δικαίωμα. Όμως, το γεγονός ότι έχεις αυτό το δικαίωμα δεν σημαίνει ότι κατέχεις την αλήθεια, ούτε σημαίνει ότι επιτρέπεται να ενεργείς απερίσκεπτα. Εάν καταχράσαι το δικαίωμα αυτό, δεν θα πρέπει ο οίκος του Θεού να σε περιορίσει; (Ναι, θα πρέπει.) Το δικαίωμα αυτό σου δόθηκε για να κάνεις πράξη την αλήθεια, για να αντιμετωπίζεις τα ζητήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και για να στηρίζεις τα συμφέροντα της εκκλησίας και του οίκου του Θεού. Δεν σου δόθηκε για να μπορείς να έχεις τον τελευταίο λόγο και να ενεργείς απερίσκεπτα. Η εκκλησία μπορεί να ανατρέξει στα σωστά πράγματα που έχεις πει και να τα υιοθετήσει. Εάν, όμως, πεις κάτι λάθος και αυτό απορριφθεί, δεν πρέπει να επιμείνεις. Αντίθετα, πρέπει να κάνεις πράξη την αποδοχή και την υποταγή. Αυτός ο τρόπος άσκησης ωφελεί το έργο του οίκου του Θεού.

Απόσπασμα 75

Στο έργο τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες της εκκλησίας πρέπει να προσέξουν δύο αρχές: Η μία είναι να επιτελούν το έργο τους σε απόλυτη συμφωνία με τις αρχές που ορίζουν οι ρυθμίσεις εργασίας, μην παραβιάζοντας ποτέ αυτές τις αρχές και μην στηρίζοντας το έργο τους σε οποιεσδήποτε δικές τους φαντασιώσεις ή ιδέες. Σε ό,τι κάνουν, οφείλουν να ενδιαφέρονται για το έργο της εκκλησίας και να θέτουν πάντα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού σε πρώτη μοίρα. Άλλο ένα πράγμα, και αυτό είναι το πιο βασικό, είναι ότι σε ό,τι κι αν κάνουν πρέπει να επικεντρώνονται στο να ακολουθούν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και να κάνουν τα πάντα τηρώντας αυστηρά τα λόγια του Θεού. Αν εξακολουθούν να είναι ικανοί να εναντιώνονται στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος ή εάν ακολουθούν πεισματικά τις δικές τους ιδέες και πράττουν σύμφωνα με τη δική τους φαντασία, τότε οι πράξεις τους θα αποτελέσουν πολύ σοβαρή αντίσταση κατά του Θεού. Αν γυρίζουν συχνά την πλάτη τους στη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, αυτό θα σε οδηγήσει μόνο σε αδιέξοδο. Εάν απωλέσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν θα είναι σε θέση να εργαστούν· και ακόμα και αν καταφέρουν κάπως να εργαστούν, δεν θα πετύχουν τίποτα. Αυτές είναι οι δύο βασικές αρχές που πρέπει να τηρούν οι επικεφαλής και οι εργάτες κατά την εργασία: Η μία είναι να εκτελούν το έργο τους σε απόλυτη συμφωνία με τις ρυθμίσεις εργασίας από τον Άνωθεν, καθώς και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές που έχουν τεθεί από τον Άνωθεν· και η άλλη είναι να ακολουθούν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος μέσα τους. Μόλις γίνουν κατανοητές αυτές οι δύο αρχές, δεν θα είναι τόσο επιρρεπείς στο να κάνουν λάθη στο έργο τους. Η εμπειρία σας στο να κάνετε εκκλησιαστικό έργο είναι ακόμα περιορισμένη, και όταν εργάζεστε, είναι σε μεγάλο βαθμό νοθευμένη από τις δικές σας ιδέες. Κάποιες φορές, μπορεί να μην κατανοείτε τη διαφώτιση ή την καθοδήγηση μέσα σας που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα· κάποιες άλλες φορές, μοιάζετε να την κατανοείτε, μα είναι πιθανό να την αγνοήσετε. Πάντα φαντάζεσαι ή εξάγεις συμπεράσματα με ανθρώπινο τρόπο, συμπεριφερόμενος όπως εσύ θεωρείς σωστό, χωρίς να σε απασχολούν καθόλου οι προθέσεις του Αγίου Πνεύματος. Καταπιάνεσαι με το έργο σου βασιζόμενος αποκλειστικά στις δικές σου ιδέες, αφήνοντας κατά μέρος την οποιαδήποτε διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα. Πολύ συχνά συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Η εσωτερική καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα δεν είναι υπερβατική· στην πραγματικότητα είναι πολύ κανονική. Με άλλα λόγια, στα βάθη της καρδιάς σου αισθάνεσαι ότι αυτός είναι ένας κατάλληλος τρόπος να ενεργείς, καθώς και ότι είναι ο καλύτερος τρόπος. Η σκέψη αυτή είναι, στην πραγματικότητα, πολύ ξεκάθαρη· δεν προήλθε κατόπιν συλλογισμού και ενίοτε δεν κατανοείς απόλυτα γιατί θα πρέπει να ενεργείς κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό συχνά δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα. Αυτό συμβαίνει συχνότερα σε ανθρώπους με εμπειρία. Το Άγιο Πνεύμα σε καθοδηγεί να κάνεις αυτό που είναι πιο ενδεδειγμένο. Δεν είναι κάτι που σκέφτεσαι, μάλλον είναι ένα συναίσθημα στην καρδιά σου που σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις, και σου αρέσει να το κάνεις με αυτόν τον τρόπο χωρίς να γνωρίζεις το γιατί. Αυτό μπορεί να προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Οι ιδέες κάποιου προέρχονται συχνά από τη σκέψη και τον συλλογισμό, και είναι όλες νοθευμένες από τις προσωπικές του ιδέες· εκείνος σκέφτεται πάντα τι όφελος και τι πλεονέκτημα έχουν για τον ίδιο· κάθε πράξη που αποφασίζουν να κάνουν οι άνθρωποι περιλαμβάνει αυτά τα στοιχεία. Η καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα, ωστόσο, δεν περιέχει σε καμία περίπτωση τέτοιες νοθεύσεις. Είναι απαραίτητο να δίνει κανείς ιδιαίτερη προσοχή στην καθοδήγηση ή τη διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα· ιδίως σε σημαντικά ζητήματα, πρέπει να είσαι προσεκτικός ώστε να τη συλλάβεις. Οι άνθρωποι στους οποίους αρέσει να χρησιμοποιούν το μυαλό τους και να ενεργούν βάσει των δικών τους ιδεών διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν τέτοια καθοδήγηση ή διαφώτιση. Όσοι έχουν τα προσόντα για να είναι επικεφαλής και εργάτες είναι άνθρωποι που κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, που δίνουν προσοχή στο έργο του Αγίου Πνεύματος κάθε στιγμή, που υποτάσσονται στο Άγιο Πνεύμα, έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, λαμβάνουν υπόψη τους τις προθέσεις του Θεού και επιδιώκουν ακούραστα την αλήθεια. Προκειμένου να ικανοποιήσεις τον Θεό και να δώσεις σωστά μαρτυρία για Εκείνον, θα πρέπει να αναλογίζεσαι συχνά τα κίνητρα και τις νοθεύσεις σου κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, κι έπειτα να προσπαθήσεις να παρατηρήσεις τι ποσοστό του έργου παρακινείται από ανθρώπινες ιδέες, τι ποσοστό γεννάται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και τι ποσοστό τηρεί τα λόγια του Θεού. Πρέπει συνεχώς, και σε κάθε περίπτωση, να αναλογίζεσαι αν τα λόγια και οι πράξεις σου συνάδουν με την αλήθεια. Αν ασκείσαι τακτικά κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπεις στον σωστό δρόμο της υπηρεσίας στον Θεό. Είναι απαραίτητο να κατέχεις τις αλήθεια-πραγματικότητες για να επιτύχεις υπηρεσία στον Θεό με τρόπο που συνάδει με τις προθέσεις Του. Μόνο αφότου έχουν κατανοήσει την αλήθεια, μπορούν οι άνθρωποι να έχουν την ικανότητα να διακρίνουν και να αναγνωρίσουν τι προκύπτει από τις δικές τους ιδέες και τι προκύπτει από τα ανθρώπινα κίνητρα. Είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τις ανθρώπινες ακαθαρσίες, καθώς και τι σημαίνει να ενεργείς σύμφωνα με την αλήθεια. Μόνο αφότου μπορέσουν να διακρίνουν, μπορεί να εξασφαλιστεί σίγουρα ότι είναι σε θέση να κάνουν την αλήθεια πράξη και να είναι πλήρως εναρμονισμένοι με τις προθέσεις του Θεού. Δίχως να κατανοήσουν την αλήθεια, είναι αδύνατον οι άνθρωποι να κάνουν πράξη τη διάκριση. Ένας μπερδεμένος άνθρωπος μπορεί να πιστεύει στον Θεό για όλη του τη ζωή χωρίς να γνωρίζει τι σημαίνει να αποκαλύπτεται η διαφθορά του ή τι σημαίνει να αντιστέκεται στον Θεό, διότι δεν κατανοεί την αλήθεια· αυτή η σκέψη ούτε καν υπάρχει μες στο μυαλό του. Η αλήθεια είναι εκτός εμβέλειας για τους ανθρώπους υπερβολικά χαμηλού επιπέδου· όπως κι αν τη συναναστρέφεσαι μαζί τους, εκείνοι και πάλι δεν καταλαβαίνουν. Τέτοιοι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι. Στην πίστη τους, οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό· μπορούν μονάχα να κάνουν λίγη απλή δουλειά. Εάν οι επικεφαλής και οι εργάτες σκοπεύουν να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους, τότε το επίπεδό τους δεν μπορεί να είναι πολύ χαμηλό. Τουλάχιστον, πρέπει να έχουν πνευματική κατανόηση και να αντιλαμβάνονται τα πράγματα με αγνότητα, ώστε να μπορούν εύκολα να κατανοήσουν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη. Η εμπειρία κάποιων ανθρώπων είναι υπερβολικά ρηχή, οπότε μερικές φορές έχουν στρεβλώσεις στη δική τους κατανόηση της αλήθειας, και τότε είναι επιρρεπείς στο να κάνουν λάθη. Όταν έχουν στρεβλώσεις στην κατανόησή τους, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην άσκηση της αλήθειας. Όταν υπάρχουν στρεβλώσεις στο πώς κατανοούν οι άνθρωποι την αλήθεια, είναι πιθανό εκείνοι να ακολουθούν κανονισμούς, και όταν ακολουθούν κανονισμούς, είναι εύκολο να κάνουν λάθη και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην άσκηση της αλήθειας. Όταν υπάρχουν στρεβλώσεις στην κατανόηση, είναι επίσης εύκολο να παραπλανηθούν και να χρησιμοποιηθούν από αντίχριστους. Επομένως, οι στρεβλώσεις στην κατανόηση μπορούν να οδηγήσουν σε πολλά λάθη. Ως αποτέλεσμα, όχι μόνο θα αποτύχουν να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους, αλλά μπορούν επίσης εύκολα να παρεκκλίνουν, γεγονός που βλάπτει τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Ποια είναι η αξία κάποιου που κάνει το καθήκον του κατ’ αυτόν τον τρόπο; Απλώς έχει γίνει κάποιος που διαταράσσει και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Και από αυτές τις αποτυχίες πρέπει να αντληθούν διδάγματα. Προκειμένου να εκπληρώσουν το έργο που τους εμπιστεύεται ο Θεός, είναι απαραίτητο οι επικεφαλής και οι εργάτες να κατανοήσουν αυτές τις δύο αρχές: Πρέπει κανείς να συμμορφώνεται αυστηρά με τις ρυθμίσεις εργασίας από τον Άνωθεν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος και πρέπει να δίνει προσοχή και να υποτάσσεται σε κάθε καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Μόνο όταν κατανοεί κανείς αυτές τις δύο αρχές μπορεί το έργο του να είναι αποτελεσματικό και να εκπληρωθεί τις προθέσεις του Θεού.

Απόσπασμα 76

Ποιος τύπος ανθρώπου στην εκκλησία είναι ο πιο αλαζόνας; Πώς εκδηλώνεται η αλαζονεία του; Πότε αποκαλύπτεται περισσότερο η αλαζονεία αυτή; Μπορείτε να το διακρίνετε αυτό; Τα πιο αλαζονικά άτομα στην εκκλησία είναι συνήθως οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι. Η αλαζονεία τους ξεπερνά κατά πολύ εκείνη των κανονικών ανθρώπων, ακόμη και πέρα από κάθε λογική. Πότε είναι αυτό πιο εμφανές; Η αλαζονική διάθεσή τους φανερώνεται πιο ξεκάθαρα όταν κλαδεύονται. Όσο κακές κι αν είναι οι πράξεις αυτών των αντίχριστων, αν κάποιος τολμήσει να τους κλαδέψει, γίνονται έξαλλοι και λένε: «Ποιος είσαι εσύ που θα με κρίνεις και θα μου κάνεις μάθημα; Πόσα άτομα μπορείς να οδηγήσεις; Μπορείς να κάνεις κήρυγμα; Μπορείς να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια; Αν έπρεπε να αναλάβεις τον ρόλο μου, δεν θα ήσουν τόσο καλός όσο εγώ!» Πώς σας φαίνεται αυτό; Δείχνουν την παραμικρή στάση αποδοχής της αλήθειας; Αν αντιδράτε με αυτόν τον τρόπο όταν κλαδεύεστε, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αποδεικνύει ότι δεν κατέχετε καμία αλήθεια-πραγματικότητα και ότι η ζωή-διάθεσή σας δεν έχει αλλάξει καθόλου. Μπορεί ένας βαθιά διεφθαρμένος, ηλικιωμένος άνθρωπος, όπως αυτοί που αναφέραμε μόλις, να είναι επικεφαλής ή εργάτης; Μπορεί να εκτελέσει το καθήκον να υπηρετεί τον Θεό; Φυσικά και όχι, γιατί άτομα σαν κι αυτόν δεν έχουν καν τα προσόντα να είναι επικεφαλής ή εργάτες. Για να είναι κάποιος επικεφαλής ή εργάτης, πρέπει να διαθέτει λίγη πραγματική εμπειρία, να κατανοεί ορισμένες αλήθειες, να κατέχει ορισμένες πραγματικότητες και να διαθέτει στοιχειώδη υποταγή· να μπορεί δηλαδή, αν μη τι άλλο, να αποδέχεται το κλάδεμα. Μόνο ένα τέτοιο άτομο έχει τα προσόντα να είναι επικεφαλής ή εργάτης. Αν κάποιος δεν κατέχει καμία αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά εξακολουθεί να λογομαχεί και να αντιστέκεται όταν τον κλαδεύουν, και δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια, τι νομίζετε ότι θα συμβεί αν υπηρετήσει τον Θεό; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα Του αντισταθεί. Δεν θα κάνει πράξη την αλήθεια όποια εργασία και αν εκτελεί και, ακόμα χειρότερα, δεν θα χειριστεί τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές. Επομένως, αν οι άνθρωποι που δεν κατέχουν καμία αλήθεια-πραγματικότητα αναλάβουν τον ρόλο των επικεφαλής ή των εργατών, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν το μονοπάτι των αντίχριστων και ότι θα αντισταθούν στον Θεό. Γιατί πολλοί επικεφαλής και εργάτες αποκαλύπτονται αφού εκτελέσουν ελάχιστα μόνο από τα καθήκοντά τους; Επειδή δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά αντιθέτως κυνηγούν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, με αποτέλεσμα, όπως είναι φυσικό, να ακολουθήσουν το μονοπάτι των αντίχριστων. Απευθύνομαι σε όλους σας. Αν σας έχριζαν υπεύθυνους μιας εκκλησίας και για έξι μήνες δεν σας έλεγχε κανείς, στο τέλος θα επιλέγατε το λάθος μονοπάτι και θα κάνατε ό,τι θέλατε. Αν σας άφηναν να δράτε ανενόχλητοι για έναν χρόνο, στο τέλος θα οδηγούσατε κι άλλους ανθρώπους στον λάθος δρόμο, οι οποίοι θα εστίαζαν μόνο στο να λένε λόγια και δόγματα και να συγκρίνονται μεταξύ τους για να δουν ποιος είναι καλύτερος. Αν σας άφηναν να δράτε ανεξέλεγκτοι για δύο χρόνια, θα οδηγούσατε τους ανθρώπους ενώπιόν σας. Οι άνθρωποι θα υπάκουαν εσάς και όχι τον Θεό και, με αυτόν τον τρόπο, η εκκλησία θα εκφυλιζόταν και θα γινόταν απλή θρησκεία Πού οφείλεται αυτό; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Σε ποιο μονοπάτι βαδίζει κάποιος που ηγείται της εκκλησίας με αυτόν τον τρόπο; Στο μονοπάτι των αντίχριστων. Θα γινόσασταν κι εσείς έτσι; Για πόσο διάστημα μπορείτε να εφοδιάζετε τους ανθρώπους με την ελάχιστη αλήθεια που κατανοείτε τώρα; Μπορείτε να τους οδηγήσετε στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό; Αν οι εκλεκτοί του Θεού κάνουν πολλές ερωτήσεις, θα είστε σε θέση να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια για να τις απαντήσετε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού; Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και το μόνο που κάνεις είναι να κηρύττεις μερικά λόγια και δόγματα, τότε οι άνθρωποι, αφού σε ακούσουν μερικές φορές, θα βαρεθούν. Κι αν εσύ συνεχίσεις να κηρύττεις τέτοια λόγια και δόγματα, θα νιώσουν αποστροφή και θα είναι σε θέση να διακρίνουν αυτό που κάνεις. Επομένως, γιατί να συνεχίσεις να τους κηρύττεις; Αν είσαι λογικός, θα πρέπει να σταματήσεις να κηρύττεις δόγματα σε άλλους ανθρώπους. Θα πρέπει να σταματήσεις να τους κάνεις μάθημα από το βάθρο σου, θα πρέπει να κατέβεις στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους και να τρως, να πίνεις και να βιώνεις τα λόγια του Θεού μαζί τους. Όλα αυτά είναι εκδηλώσεις ανθρώπων με λογική. Όσοι είναι εξαιρετικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι χάνουν εύκολα τα λογικά τους και επιμένουν να κηρύττουν στους άλλους λόγια και δόγματα ή προσπαθούν να κάνουν επίδειξη, αναζητώντας και μαθαίνοντας βαθύτερες πνευματικές θεωρίες. Μετατρέπονται έτσι σε ανθρώπους που προσπαθούν να παραπλανήσουν τους άλλους. Όταν κάποιος ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, αντιστέκεται στον Θεό. Έχεις κατανοήσει ξεκάθαρα τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν, αν συνεχίσεις να κηρύττεις με αυτόν τον τρόπο; Σου είναι σαφές το πού θα οδηγήσεις τους ανθρώπους; Ποιο είναι το πρόβλημα όταν βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων, οδηγείς τους άλλους ενώπιόν σου και τους αναγκάζεις να σε λατρεύουν και να σε υπακούν; Δεν ανταγωνίζεσαι τον Θεό για τους εκλεκτούς Του; Με αυτόν τον τρόπο, οδηγείς ενώπιόν σου ανθρώπους που αρχικά ήθελαν να πιστέψουν στον Θεό, να επιστρέψουν σ’ Αυτόν και να Τον κερδίσουν, και τους αναγκάζεις να σε υπακούν, να κάνουν ό,τι λες και να σου φέρονται σαν Θεό. Ποια συνέπεια θα έχει αυτό; Αυτοί οι άνθρωποι αρχικά πίστεψαν στον Θεό προκειμένου να σωθούν. Στο τέλος όμως τους παραπλάνησες, κι έτσι όχι μόνο δεν θα σωθούν, αλλά θα υποστούν και την αιώνια απώλεια και θα καταστραφούν. Όταν ενεργείς με αυτόν τον τρόπο, οδηγείς τους ανθρώπους στον λάθος δρόμο, τους βλάπτεις βαθύτατα και καταστρέφεις τη ζωή όσων πιστεύουν στον Θεό. Για ποιο έγκλημα είσαι ένοχος; Πώς μπορείς να επανορθώσεις για ό,τι τους έκανες; Εξαπάτησες τους νέους πιστούς ώστε να σε ακολουθήσουν, τους μετέτρεψες σε πρόβατά σου. Όλοι τους σε ακούνε, σε ακολουθούν. Κι εσύ στην ουσία σκέφτεσαι το εξής: «Έχω τόση δύναμη στα χέρια μου αυτήν τη στιγμή· με ακούνε τόσοι άνθρωποι και η εκκλησία είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή μου». Επειδή ο άνθρωπος έχει αυτήν τη προδοτική φύση, χωρίς να το καταλάβεις μετατρέπεις τον Θεό σε ανδρείκελο, και στη συνέχεια σχηματίζεις εσύ ο ίδιος κάποιο είδος θρησκείας ή δόγματος. Πώς προκύπτουν, λοιπόν, οι διάφορες θρησκείες και τα διάφορα δόγματα; Έτσι ακριβώς προκύπτουν. Για ρίξε μια ματιά στους επικεφαλής κάθε θρησκείας και δόγματος: είναι όλοι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και ερμηνεύουν τη Βίβλο χωρίς να δίνουν βάση στα συμφραζόμενα, ενώ καθοδηγούνται από τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοπληξίες. Για να κάνουν το έργο τους, στηρίζονται όλοι στα χαρίσματα και τις γνώσεις που διαθέτουν. Αν δεν μπορούσαν να κηρύξουν καθόλου, θα τους ακολουθούσαν οι άνθρωποι; Στο κάτω-κάτω, διαθέτουν πράγματι κάποιες γνώσεις και μπορούν να κηρύξουν κάποια δόγματα ή ξέρουν πώς να κερδίζουν τους άλλους και να κάνουν κάποια κόλπα. Χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους φέρουν ενώπιον των ίδιων. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν θεωρητικά στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθούν αυτούς τους επικεφαλής. Όταν συναντούν κάποιον που κηρύττει την αληθινή οδό, κάποιοι από αυτούς λένε: «Πρέπει να συμβουλευόμαστε τον επικεφαλής μας σχετικά με θέματα πίστης». Βλέπετε πως οι άνθρωποι χρειάζονται τη συμφωνία και την έγκριση των άλλων σε ό,τι αφορά την πίστη τους στον Θεό και την αποδοχή της αληθινής οδού; Αυτό δεν είναι πρόβλημα; Σε τι έχουν μετατραπεί, λοιπόν, εκείνοι οι επικεφαλής; Δεν έχουν γίνει Φαρισαίοι, ψευδοποιμένες, αντίχριστοι που βάζουν εμπόδια σε όσους θέλουν να αποδεχθούν την αληθινή οδό; Τέτοιοι άνθρωποι ανήκουν στο ίδιο σινάφι με τον Παύλο. Γιατί το λέω αυτό; Οι επιστολές του Παύλου είναι καταγεγραμμένες στη Βίβλο και εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια περνάνε από γενιά σε γενιά. Καθ’ όλη την Εποχή της Χάριτος, όσοι πίστευαν στον Κύριο διάβαζαν συχνά τα λόγια του Παύλου και τα εκλάμβαναν ως κριτήριό τους: να υποφέρει κανείς, να καθυποτάσσει το σώμα του και, στο τέλος, να αποκτά το στεφάνι της δικαιοσύνης… Όλοι οι άνθρωποι πίστευαν στον Θεό σύμφωνα με τα λόγια και τα δόγματα του Παύλου. Μέσα σε αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια, πάρα πολλοί άνθρωποι μιμήθηκαν τον Παύλο, τον λάτρεψαν και τον ακολούθησαν. Αντιμετώπισαν τα λόγια του Παύλου ως γραφές και αντικατέστησαν τα λόγια του Κυρίου Ιησού με αυτά, κι έτσι δεν κατάφεραν να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Δεν είναι παρέκκλιση αυτό; Είναι τεράστια παρέκκλιση. Πόσες από τις προθέσεις του Θεού μπορούσαν να κατανοήσουν οι άνθρωποι την Εποχή της Χάριτος; Στο κάτω-κάτω, εκείνη την εποχή, οι ακόλουθοι του Ιησού ήταν ελάχιστοι, και ακόμα λιγότεροι ήταν όσοι Τον γνώριζαν. Ούτε καν οι μαθητές Του δεν Τον γνώριζαν πραγματικά. Αν οι άνθρωποι δουν μια αχτίδα φωτός στη Βίβλο, δεν πρέπει να θεωρήσουν πως αυτό αντιπροσωπεύει τις προθέσεις του Θεού. Ούτε φυσικά πρέπει να θεωρούν πως γνωρίζουν τον Θεό επειδή έχουν μια ελάχιστη διαφώτιση. Όλοι οι άνθρωποι είναι αλαζόνες και επηρμένοι, και δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Όταν κατανοούν μερικά δόγματα, ακολουθούν τον δικό τους δρόμο, με αποτέλεσμα να δημιουργούν πολλά δόγματα. Την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός δεν ήταν καθόλου αυστηρός με τον άνθρωπο. Όλες οι θρησκείες και τα δόγματα που υπήρχαν στο όνομα του Ιησού εμπεριείχαν ένα μέρος από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον σε μια εκκλησία δεν εργάζονταν μοχθηρά πνεύματα, το Άγιο Πνεύμα μπορούσε να εργαστεί σ’ αυτήν, και άρα οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να απολαύσουν τη χάρη του Θεού. Στο παρελθόν, ο Θεός δεν ήταν αυστηρός με τους ανθρώπους, άσχετα με το αν η πίστη τους προς Αυτόν ήταν αληθινή ή ψεύτικη, άσχετα με το αν ακολουθούσαν άλλους ή δεν επεδίωκαν την αλήθεια. Κι αυτό γιατί Εκείνος είχε ήδη προαποφασίσει ότι, στο τελευταίο στάδιο, όλοι όσοι είχε προκαθορίσει και επιλέξει θα έπρεπε να σταθούν ενώπιόν Του και να αποδεχτούν την κρίση Του. Αν, αφού αποδεχθούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, οι άνθρωποι εξακολουθούν να λατρεύουν και να ακολουθούν άλλους, αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά επιδιώκουν αντίθετα ευλογίες και στεφάνια, τότε αυτό είναι ασυγχώρητο. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν το ίδιο τέλος με τον Παύλο. Γιατί χρησιμοποιώ συχνά τον Παύλο και τον Πέτρο ως παραδείγματα; Αυτοί οι δύο αντιπροσωπεύουν δύο μονοπάτια. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό ακολουθούν είτε το μονοπάτι του Πέτρου είτε το μονοπάτι του Παύλου. Μόνο αυτά τα δύο μονοπάτια υπάρχουν. Είτε είσαι ακόλουθος είτε επικεφαλής, είναι το ίδιο πράγμα. Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις το μονοπάτι του Πέτρου, τότε βαδίζεις στο μονοπάτι του Παύλου. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Δεν υπάρχει τρίτο μονοπάτι. Όσοι δεν κατανοούν τις προθέσεις του Θεού, δεν γνωρίζουν τον Θεό, δεν επιζητούν να κατανοήσουν την αλήθεια και δεν είναι σε θέση να υποταχθούν απόλυτα στον Θεό πρέπει τελικά να έχουν το ίδιο τέλος με τον Παύλο. Αν δεν επιζητάς να γνωρίσεις τον Θεό ή να κατανοήσεις τις προθέσεις Του, και πασχίζεις μόνο να λες λόγια και δόγματα και να κηρύττεις πνευματικές θεωρίες, τότε το μόνο που θα καταφέρεις είναι να αντισταθείς στον Θεό και να Τον προδώσεις, γιατί η φύση του ανθρώπου είναι να αντιστέκεται στον Θεό. Ό,τι δεν συμβαδίζει με την αλήθεια είναι σίγουρο ότι πηγάζει από τη βούληση του ανθρώπου. Ό,τι πηγάζει από τη βούληση του ανθρώπου, ανεξάρτητα από το εάν είναι καλό ή κακό στα μάτια των ανθρώπων, διαταράσσει το έργο του Θεού. Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ακόμα και αν δεν ενεργούν σύμφωνα με την αλήθεια σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν κάνουν κάτι κακό ούτε αντιστέκονται στον Θεό. Είναι σωστό αυτό; Αν δεν ενεργείς σύμφωνα με την αλήθεια, τότε σίγουρα παραβιάζεις την αλήθεια. Και αν παραβιάζεις την αλήθεια, στην ουσία αυτό σημαίνει ότι αντιστέκεσαι στον Θεό. Απλώς διαφέρει ως προς τον βαθμό σοβαρότητας. Ακόμα και αν δεν χαρακτηρίζεσαι ως κάποιος που αντιστέκεται στον Θεό, ο Θεός δεν θα σε εγκρίνει, επειδή δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Κάνεις μόνο πράγματα που δεν σχετίζονται με την αλήθεια και ενεργείς μόνο σύμφωνα με τη δική σου βούληση. Ακόμα κι αν όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν κάνουν κακό, θα μπορέσουν να απαλλαχθούν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους; Αν δεν μπορούν να απαλλαχθούν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, τότε εξακολουθούν να ζουν σύμφωνα με αυτήν. Ακόμα και αν δεν κάνουν τίποτα για να αντισταθούν στον Θεό, δεν μπορούν να υποταχθούν σ’ Αυτόν και ο Θεός δεν θα τους εγκρίνει.