Ⅰ

Η σάρκα του ανθρώπου ανήκει στον Σατανά, είν’ ανυπάκουη,

πενταβρόμικη κι ακάθαρτη.

Ο άνθρωπος ζητά απολαύσεις της σαρκός, πάρα πολλά της δείχνει.

Γι’ αυτό ο Θεός την απεχθάνεται.

Σαν απαλλαγείς απ’ τη διαφθορά της σάρκας,

ελεύθερος απ' αυτή, δεν θα έχεις, μήπως, σωθεί;

Δεν μπορείς να φανερώσεις τον Θεό στη βρομιά του Σατανά,

ούτε την κληρονομιά Του να λάβεις.

Όταν έχεις εξαγνιστεί και τελειωθεί,

άγιος θα είσαι, κανονικός, ευλογημένος, ευχάριστος στον Θεό.

Ⅱ

Όταν οι άνθρωποι απορρίψουν ό,τι το ακάθαρτο του Σατανά,

τη σωτηρία του Θεού θα κερδίσουν.

Μα, αν δεν απαλλαγούν απ’ την ακαθαρσία, τη διαφθορά,

τότε ζουν ακόμα υπό τον Σατανά.

Σαν απαλλαγείς απ’ τη διαφθορά της σάρκας,

ελεύθερος απ' αυτή, δεν θα έχεις, μήπως, σωθεί;

Δεν μπορείς να φανερώσεις τον Θεό στη βρομιά του Σατανά,

ούτε την κληρονομιά Του να λάβεις.

Όταν έχεις εξαγνιστεί και τελειωθεί,

άγιος θα είσαι, κανονικός, ευλογημένος, ευχάριστος στον Θεό.

Η δολιότητα, η απάτη είναι πράγματα του Σατανά·

η σωτηρία σ’ ελευθερώνει απ’ αυτά.

Δεν μπορεί να σφάλλει το έργο του Θεού,

απ’ το σκότος θα σώσει τους ανθρώπους.

Σαν απαλλαγείς απ’ τη διαφθορά της σάρκας,

ελεύθερος απ' αυτή, δεν θα έχεις, μήπως, σωθεί;

Δεν μπορείς να φανερώσεις τον Θεό στη βρομιά του Σατανά,

ούτε την κληρονομιά Του να λάβεις.

Όταν έχεις εξαγνιστεί και τελειωθεί,

άγιος θα είσαι, κανονικός, ευλογημένος, ευχάριστος στον Θεό.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (2)