Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών (1)
Γιατί είναι απαραίτητο να διακρίνουμε τους ψευδο-επικεφαλής
Έχοντας πλέον ολοκληρώσει τη συναναστροφή πάνω στις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων, σήμερα θα συναναστραφούμε πάνω σ’ ένα νέο θέμα: στις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύετε στον Θεό, έχετε συναντήσει κάθε λογής εκδηλώσεις και πρακτικές των ψευδο-επικεφαλής. Μέσα από τη διαδικασία που ακολουθεί ο οίκος του Θεού όταν απαλλάσσει ψευδο-επικεφαλής όλων των επιπέδων από τα καθήκοντά τους, οι περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν λίγο-πολύ κάποια ικανότητα να διακρίνουν τους ψευδο-επικεφαλής· με άλλα λόγια, οι περισσότεροι άνθρωποι κατανοούν έστω και λίγο κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Όμως, όση αντίληψη κι αν έχει κανείς ή όσα κι αν κατανοεί, σε τελική ανάλυση δεν είναι συστηματική ή αρκετά συγκεκριμένη η κατανόησή του. Στις εκλογές που γίνονται στην εκκλησία, πολλοί άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν τις αρχές εκλογής των επικεφαλής, τι είδους άνθρωπο να επιλέξουν ως επικεφαλής και ποιος μπορεί από αυτήν τη θέση να φέρει τους αδελφούς και τις αδελφές στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού και να είναι ένας επικεφαλής με τα κατάλληλα προσόντα. Δεν έχουν αρκετή επίγνωση αυτών των πραγμάτων, ούτε τα έχουν ξεκαθαρίσει. Μάλιστα, υπάρχουν και κάποιοι μπερδεμένοι άνθρωποι χωρίς ικανότητα διάκρισης που ψηφίζουν ρητά τους ψευδο-επικεφαλής στις εκλογές, επιλέγοντας όποιον μοιάζει με ψευδο-επικεφαλής, ενώ δεν βλέπουν όποιον έχει πραγματικά τα προσόντα και τη δυνατότητα να είναι επικεφαλής, με το επίπεδο και την ανθρώπινη φύση ενός επικεφαλής. Εκλέγονται όσοι δεν έχουν ουσιαστικά το επίπεδο και την ανθρώπινη φύση για να είναι επικεφαλής, λόγω του ενθουσιασμού που δείχνουν προς τα έξω ή εξαιτίας κάποιων καλών συμπεριφορών τους και επειδή φαίνονται «καλοί» με βάση τις αντιλήψεις των ανθρώπων, ενώ εκείνοι που έχουν στην πραγματικότητα όλα τα προσόντα για να ηγηθούν δεν πρόκειται να εκλεγούν ποτέ. Όσοι επιζητούν να βρίσκονται στο προσκήνιο και δαπανούν τον εαυτό τους μ’ ενθουσιασμό —αν και είναι ουσιαστικά ανίκανοι— θα εμφανίζονται πάντα σε κάθε περιβάλλον, θα δείχνουν εξαιρετικά ενεργοί, και οι περισσότεροι άνθρωποι θα νομίζουν ότι τέτοια άτομα έχουν τα προσόντα και πρέπει να εκλεγούν. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούν να επωμιστούν κανένα έργο μετά την εκλογή τους. Μάλιστα, δεν είναι καν σε θέση να υλοποιήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν, ούτε ξέρουν πώς να το κάνουν. Παρόλο που απασχολούνται πάντα με μεγάλο ενθουσιασμό, αφού ηγηθούν για ένα χρονικό διάστημα, δεν υπάρχει καμία βελτίωση και σημειώνεται ελάχιστη πρόοδος σε οποιοδήποτε έργο της εκκλησίας, ενώ συχνά προκύπτουν καταστάσεις όπου το έργο της εκκλησίας αποσυντονίζεται ή οι άνθρωποι είναι διασπασμένοι, εξαιτίας της αναστάτωσης ή του σφετερισμού της εξουσίας από κακούς ανθρώπους. Αυτές είναι οι συνέπειες που προκαλεί το έργο των ψευδο-επικεφαλής. Αφού εκλεγεί ένας ψευδο-επικεφαλής, όχι μόνο θα επηρεαστεί και θα πληγεί η ζωή-είσοδος των αδελφών, αλλά ταυτόχρονα θα υπάρξουν και αρνητικές επιδράσεις σε διάφορα ζητήματα του εκκλησιαστικού έργου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διεξαχθεί ομαλά ή αποτελεσματικά το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Αυτό είναι εν μέρει ένα πρόβλημα που προκαλούν οι ίδιοι οι ψευδο-επικεφαλής, αλλά σχετίζεται εν μέρει και με εκείνους που τους εκλέγουν. Αν δεν κατανοείς τις αλήθεια-αρχές, αν δεν έχεις καθόλου ικανότητα διάκρισης, αν είσαι τυφλός και δεν μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να καταλήγεις να εκλέξεις έναν ψευδο-επικεφαλής, τότε όχι μόνο βλάπτεις τον εαυτό σου και τους άλλους, αλλά πλήττεται και το έργο της εκκλησίας. Αυτόν τον αντίκτυπο και αυτήν τη ζημιά προκαλούν οι ψευδο-επικεφαλής στη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού και στο έργο της εκκλησίας. Επομένως, πρέπει να διακρίνουμε και ν’ απαριθμήσουμε τις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής, και σε αυτήν τη βάση θα σας δώσω τη δυνατότητα να κατανοήσετε ποιες συμπεριφορές θα πρέπει να επιδεικνύει ένας επικεφαλής που έχει τα κατάλληλα προσόντα, τι έργο θα πρέπει να κάνει και ποιο ακριβώς είναι το εύρος των υποχρεώσεών του. Το θέμα της διάκρισης των ψευδο-επικεφαλής έχει τεράστια σημασία, καθώς έχει να κάνει με το έργο της εκκλησίας, με τη ζωή-είσοδο του καθενός από τους εκλεκτούς του Θεού και, ιδίως, με το πώς προχωράει κάθε καθήκον. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν σκοπεύω να βάλω υποψηφιότητα στις εκλογές, ούτε έχω καμία φιλοδοξία ή επιθυμία να γίνω επικεφαλής ή εργάτης. Έχω αυτογνωσία και μου αρκεί να είμαι ένας συνηθισμένος πιστός, οπότε αυτή η πτυχή των αλήθειας-αρχών δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα. Αν θέλω ν’ ακούσω, θ’ ακούσω κάτι που έχει σχέση με τη δική μου ζωή-είσοδο και σωτηρία. Οι διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής και οι αλήθειες που σχετίζονται μ’ αυτές δεν αφορούν τη δική μου ζωή-είσοδο, οπότε δεν χρειάζεται ν’ ακούσω· διαφορετικά, μπορώ ν’ ακούσω έχοντας αλλού το μυαλό μου ή με μισή καρδιά και απλώς να παρακολουθήσω αμέριμνα τη διαδικασία χωρίς να πάρω τίποτε από όλα αυτά στα σοβαρά». Είναι καλή στάση αυτή; (Όχι.) Άλλοι λένε: «Δεν έχω καμία φιλοδοξία και δεν θέλω να βάλω υποψηφιότητα για επικεφαλής. Από όταν ήμουν παιδί, ποτέ δεν είχα σκοπό να γίνω αξιωματούχος ή να ξεχωρίσω από τους άλλους· μου αρέσει να είμαι απλώς ένας κοινός, συνηθισμένος άνθρωπος. Ήθελα να είμαι απλός πιστός από τη στιγμή που άρχισα να πιστεύω στον Θεό. Μου αρέσει ν’ ακολουθώ τις εντολές άλλων και κάνω ό,τι μου ζητήσουν. Πόσο απλό είναι να είναι κανείς τέτοιος άνθρωπος! Είμαι μόνο ένας απλός άνθρωπος που δεν θέλει ν’ ανησυχεί ούτε να επιβαρύνεται με κάποιο φορτίο, οπότε δεν χρειάζεται και ούτε θέλω ν’ ακούσω αυτά τα πράγματα». Είναι σωστή ή λανθασμένη αυτή η άποψη; (Δεν είναι σωστή.) Γιατί δεν είναι σωστή; (Παρόλο που δεν θέλει να γίνει επικεφαλής, αν δεν κατανοεί αυτήν την πτυχή της αλήθειας και δεν μπορεί να διακρίνει τους ψευδο-επικεφαλής, τότε στις εκλογές είναι πολύ πιθανό να επιλέξει έναν ψευδο-επικεφαλής, και αυτό θα επηρεάσει το έργο της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού.) Αυτή είναι μία πτυχή. Κάτι άλλο; (Το πρόβλημα των ψευδο-επικεφαλής υπάρχει στον καθέναν από εμάς, και πρέπει να εξετάζουμε τον εαυτό μας, να κάνουμε αυτοκριτική και να κατανοούμε τον εαυτό μας.) (Αν δεν μπορούμε να διακρίνουμε τους ψευδο-επικεφαλής, τότε δεν θα ξέρουμε καν πότε μας έχει παραπλανήσει ένας από αυτούς, κι έτσι θα πληγεί η ίδια μας η ζωή.) (Αυτή η άποψη είναι μια εκδήλωση μη επιδίωξης της αλήθειας. Δεν είναι το ίδιο να είναι κάποιος επικεφαλής στον οίκο του Θεού με το να είναι φιλόδοξος και να θέλει να γίνει αξιωματούχος στον έξω κόσμο. Το να είναι κάποιος επικεφαλής σημαίνει να επιδιώκει καλύτερα την αλήθεια, να κουβαλάει ένα φορτίο για το έργο της εκκλησίας και να λαμβάνει υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Αυτό σημαίνει να πασχίζει για την αλήθεια.) (Ως εκλεκτοί του Θεού, έχουμε την υποχρέωση και την ευθύνη ν’ αναφέρουμε τους ψευδο-επικεφαλής. Αν δεν μπορούμε να τους διακρίνουμε, τότε ίσως αφήσουμε έναν από αυτούς να πάρει την εξουσία και να πλήξει το έργο της εκκλησίας.) Πόσες πτυχές είναι αυτές; (Πέντε πτυχές.) Καθεμία από αυτές τις πέντε πτυχές είναι σωστή και αρκετά ακριβής. Αν αναλύσουμε την ουσία αυτού του προβλήματος με βάση την άποψη του ανθρώπου που ανέφερα μόλις, υπάρχουν γενικά αυτές οι πέντε πτυχές. Είτε θέλεις να γίνεις επικεφαλής είτε όχι, ως ένας από τους εκλεκτούς του Θεού πρέπει ν’ αναλάβεις έναν εποπτικό ρόλο απέναντι στους επικεφαλής και τους εργάτες. Ο οίκος του Θεού είναι και δικός σου οίκος, και ένας επικεφαλής είναι λίγο σαν οικονόμος. Αν δεν διαχειριστεί καλά τα πράγματα, αυτό θα έχει επίδραση και συνέπειες και σ’ εσένα, οπότε έχεις ευθύνη και υποχρέωση να επιβλέπεις όλο το έργο του.
Μια επισκόπηση των δεκαπέντε υποχρεώσεων των επικεφαλής και των εργατών
Δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τους ψευδο-επικεφαλής, επειδή τέτοιοι άνθρωποι δεν σπανίζουν στην εκκλησία· υπάρχουν από την απαρχή της εκκλησιαστικής ηγεσίας και του εκκλησιαστικού έργου. Το επίπεδό τους, η ικανότητα κατανόησής τους, ο χαρακτήρας τους και το μονοπάτι που έχουν επιλέξει έχουν όλα πολλές ξεκάθαρες εκδηλώσεις. Προτού αναλύσουμε αυτές τις ξεκάθαρες εκδηλώσεις, πρέπει αρχικά να κατανοήσουμε ποιες είναι οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών και ποιο συγκεκριμένο έργο περιλαμβάνουν κατά κύριο λόγο. Μόνο όσοι είναι σε θέση να κάνουν καλά αυτό το συγκεκριμένο έργο έχουν τα προσόντα για να είναι επικεφαλής και εργάτες· όσοι δεν μπορούν να κάνουν αυτό το έργο είναι ψευδο-επικεφαλής. Ίσως οι περισσότεροι άνθρωποι να μην έχουν ακόμα βρει έναν τρόπο να διακρίνουν τους ψευδο-επικεφαλής, να μην μπορούν να συλλάβουν τις βασικές αρχές και να μην ξέρουν ποιες πτυχές είναι πιο κρίσιμο να διακρίνουν. Σήμερα, ας συναναστραφούμε πρώτα συστηματικά πάνω στις ακριβείς υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών, απαριθμώντας τις μία προς μία, ώστε να τις γνωρίζουν όλοι ξεκάθαρα. Αφού κατανοήσετε αυτές τις αρχές, όταν κατόπιν θα εκλέξετε ξανά επικεφαλής και εργάτες, θα έχετε ένα ακριβές πρότυπο για να αξιολογήσετε πώς ακριβώς να ψηφίσετε και ποιος ακριβώς είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να εκλεγεί. Ας απαριθμήσουμε, λοιπόν, πρώτα τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών.
Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών:
1. Να οδηγούν τους ανθρώπους στο να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού και να τον κατανοούν, και να εισέρχονται στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού.
2. Να γνωρίζουν την κατάσταση κάθε λογής ανθρώπου και να επιλύουν τις διάφορες δυσκολίες που σχετίζονται με την ζωή-είσοδο και τις οποίες συναντούν στην αληθινή τους ζωή.
3. Να συναναστρέφονται σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον.
4. Να είναι ενημερωμένοι για τις συνθήκες των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών και του προσωπικού που είναι αρμόδιο για διάφορες σημαντικές δουλειές, και να τους τροποποιούν τα καθήκοντα ή να τους απολύουν άμεσα εφόσον απαιτείται, προκειμένου να αποτρέψουν ή να περιορίσουν τις απώλειες που προκαλούνται από τη χρησιμοποίηση ακατάλληλων ανθρώπων και να εγγυηθούν την αποτελεσματικότητα και την ομαλή πρόοδο του έργου.
5. Να φροντίζουν ώστε η αντίληψη και η κατανόησή τους σχετικά με την κατάσταση και την πρόοδο κάθε αντικειμένου του έργου να είναι ενημερωμένες, και να είναι σε θέση να επιλύσουν άμεσα τυχόν προβλήματα, να διορθώσουν αποκλίσεις και να αποκαταστήσουν τυχόν παραλήψεις στο έργο, έτσι ώστε αυτό να προχωρήσει ομαλά.
6. Να προωθούν και να καλλιεργούν κάθε λογής ιδιαίτερο ταλέντο, ώστε όλοι όσοι αναζητούν την αλήθεια να έχουν την ευκαιρία να εκπαιδεύονται και να εισέρχονται στην αλήθεια-πραγματικότητα το συντομότερο δυνατό.
7. Να κατανέμουν και να αξιοποιούν διάφορους τύπους ανθρώπων με σύνεση, βάσει της ανθρώπινης φύσης και των δυνάμεών τους, έτσι ώστε ο καθένας να αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
8. Να δίνετε άμεσα αναφορά και να αναζητάτε καθοδήγηση σχετικά με τη σύγχυση και τις δυσκολίες που απαντώνται κατά το έργο.
9. Να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να εφαρμόζουν με ακρίβεια τις διάφορες εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού σύμφωνα με τις απαιτήσεις του, παρέχοντας καθοδήγηση, επίβλεψη και εποπτεία, και να επιθεωρούν και να παρακολουθούν την κατάσταση της εφαρμογής τους.
10. Να αποθηκεύουν σωστά και να διανέμουν με σύνεση τα διάφορα υπάρχοντα του οίκου του Θεού (βιβλία, διάφορα είδη εξοπλισμού, τρόφιμα και ούτω καθεξής) και να πραγματοποιούν τακτικές επιθεωρήσεις, συντήρηση και επισκευές, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι ζημιές και οι σπατάλες· επιπλέον, να αποτρέπουν την κατάχρησή τους από τους μοχθηρούς ανθρώπους.
11. Να επιλέγουν αξιόπιστα άτομα επαρκούς ανθρώπινης φύσης ειδικά για το έργο της συστηματικής καταγραφής, καταμέτρησης και αποθήκευσης των προσφορών· να ελέγχουν και να επαληθεύουν τακτικά τα έσοδα και τα έξοδα, έτσι ώστε να εντοπίζονται άμεσα περιστατικά ασωτίας ή σπατάλης, καθώς και παράλογες δαπάνες —να βάζουν τέλος σε τέτοιου είδους πράγματα και να απαιτούν εύλογη αποζημίωση. Επιπλέον, να αποτρέπουν, με κάθε μέσο, την κατάληξη των προσφορών στα χέρια των μοχθηρών ανθρώπων και την κατάχρησή τους από αυτούς.
12. Να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που αναστατώνουν και διακόπτουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη των εκκλησιών. Να τα τιθασεύουν και να τα περιορίζουν και να αντιστρέφουν την κατάσταση. Επιπλέον, να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, ώστε οι εκλεκτοί του Θεού να αποκτούν καλύτερη ικανότητα διάκρισης σε τέτοια πράγματα και να μαθαίνουν από αυτά.
13. Να προστατεύουν τους εκλεκτούς του Θεού από την αναστάτωση, τον δόλο, τον έλεγχο και το χτύπημα των αντίχριστων και να τους διδάσκουν να αναγνωρίζουν τους αντίχριστους και να τους απαρνούνται από καρδίας.
14. Να αναγνωρίζουν, να εκκαθαρίζουν και να αποβάλλουν άμεσα όλα τα είδη μοχθηρών ανθρώπων και αντίχριστων.
15. Να προστατεύουν κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας, προφυλάσσοντάς το από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου και να το κρατούν ασφαλές, ώστε να εξασφαλίσουν πως το σημαντικό έργο μπορεί να προχωρήσει με μεθοδικότητα.
Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών έχουν συνοψιστεί σε δεκαπέντε σημεία συνολικά, και θα συναναστραφούμε με βάση αυτά τα σημεία. Ας δούμε πρώτα καθεμία από τις εργασίες που περιλαμβάνονται σ’ αυτά τα δεκαπέντε σημεία. Τα πρώτα τρία έχουν να κάνουν με το ζήτημα της κατανόησης της αλήθειας και με τη ζωή-είσοδο. Αυτό είναι το πιο βασικό έργο που θα πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, και είναι μία από τις κύριες κατηγορίες. Ως επικεφαλής ή εργάτης, θα πρέπει τουλάχιστον να είσαι σε θέση να εκτελείς αυτές τις εργασίες, να διαθέτεις αυτό το επίπεδο, ν’ αναλάβεις ένα τέτοιο φορτίο και να μπορείς να επωμιστείς αυτήν την υποχρέωση. Αυτά είναι τα πιο στοιχειώδη πράγματα που θα πρέπει να έχεις. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να είναι σε θέση να συναναστρέφονται πάνω στα λόγια του Θεού, να βρίσκουν ένα μονοπάτι άσκησης μέσα από αυτά, να καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού, να τα βιώσουν, να εισέλθουν σε αυτά και να είναι σε θέση να τα εφαρμόσουν στην πραγματική ζωή, χρησιμοποιώντας τα για να λύσουν διάφορα προβλήματα ή διάφορες δυσκολίες που συναντούν στην πραγματική ζωή και κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αν ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει προβλήματα που χρειάζονται έναν επικεφαλής ή έναν εργάτη για να λυθούν, αλλά ο επικεφαλής ή ο εργάτης δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να τα λύσει, τότε ο συγκεκριμένος επικεφαλής ή εργάτης είναι άχρηστος, ανίκανος να κάνει ακόμα και το πιο στοιχειώδες έργο. Ένας τέτοιος επικεφαλής ή εργάτης δεν έχει τα προσόντα. Το τέταρτο και το πέμπτο σημείο σχετίζονται με τα διάφορα ζητήματα του εκκλησιαστικού έργου και τους επιβλέποντες αυτών των ζητημάτων. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν επιτηρούν δεόντως τους επιβλέποντες, τότε το έργο της εκκλησίας θα μπορούσε ν’ αποσυντονιστεί ή ν’ αναστατωθεί από κακούς ανθρώπους, αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα και την πρόοδο του έργου, και ακόμη και το ίδιο το έργο θα μπορούσε να παραλύσει. Επομένως, ένας επικεφαλής που έχει τα προσόντα θα πρέπει να κάνει καλά και την τέταρτη και πέμπτη εργασία. Το έκτο και το έβδομο σημείο έχουν να κάνουν με την προαγωγή, την καλλιέργεια και την αξιοποίηση των κάθε λογής ανθρώπων. Η αρχή είναι ν’ αξιοποιούνται όλοι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο· οι κάθε λογής άνθρωποι μπορούν να εκτελέσουν το καθήκον τους, εφόσον έχουν επαρκή ανθρώπινη φύση και πληρούν τα απαιτούμενα πρότυπα του οίκου του Θεού. Με άλλα λόγια, να δίνεται η δυνατότητα στους κάθε λογής ανθρώπους να εκτελούν τα κατάλληλα καθήκοντα. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει κανείς να κάνει τον γάιδαρο να πετάξει· αρκεί κάποιος να είναι κατάλληλος για μια εργασία, να μπορεί να την κάνει καλά και να είναι ικανός. Επιπλέον, κάποιες εργασίες εμπεριέχουν τεχνικές, επαγγελματικές πτυχές, και κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι καλοί σε αυτές αλλά να μην έχουν κάνει στην πραγματικότητα καθόλου έργο σ’ αυτόν τον τομέα ή να μην καταλαβαίνουν τις σχετικές αρχές. Αν αυτοί οι άνθρωποι πληρούν το πρότυπο για προαγωγή και καλλιέργεια στον οίκο του Θεού, τότε θα πρέπει να τους δίνεται μια ευκαιρία, να προάγονται και να καλλιεργούνται, ώστε να μπορέσουν να μάθουν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο οίκος του Θεού θα μπορεί να έχει ακόμα περισσότερους κατάλληλους ανθρώπους για ν’ αναθέτει τις διάφορες εργασίες, και δεν θα υπάρχουν κενά όποτε η εκκλησία χρειάζεται ανθρώπους για διάφορες εργασίες. Αυτά είναι ζητήματα που σχετίζονται με τις δύο πτυχές της προαγωγής και καλλιέργειας των ανθρώπων και της αξιοποίησής τους. Ας δούμε το όγδοο και το ένατο σημείο: Αυτά τα δύο σημεία αναφέρονται στη στάση με την οποία αντιμετωπίζουν το έργο οι επικεφαλής και οι εργάτες· με άλλα λόγια, κατά πόσο μπορούν να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, δείχνουν αφοσίωση και έχουν την ικανότητα να κάνουν καλή δουλειά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις απαιτήσεις του Θεού και τις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, καθώς και όταν συναντούν δυσκολίες στο έργο. Το δέκατο και το ενδέκατο σημείο έχουν να κάνουν με τις αρχές αντιμετώπισης των προσφορών και όλων των υπαρχόντων του οίκου του Θεού. Από τη μία πλευρά, αυτά τα δύο σημεία σχετίζονται με το επίπεδο και την εργασιακή ικανότητα των ανθρώπων, και από την άλλη πλευρά, σχετίζονται με ζητήματα της ανθρώπινης φύσης, το κατά πόσο κάποιος έχει αφοσίωση και κατά πόσο μπορεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του. Ας δούμε, στη συνέχεια, το δωδέκατο, το δέκατο τρίτο και το δέκατο τέταρτο σημείο, που αφορούν κάποιες εξαιρετικές περιστάσεις που συμβαίνουν στην εκκλησία· για παράδειγμα, όταν κάποιος διαταράσσει, αναστατώνει και ανατρέπει την κανονική ζωή της εκκλησίας. Ασφαλώς, το πιο σοβαρό είναι η εμφάνιση αντίχριστων ή ανθρώπων άλλων ειδών που πρέπει ν’ αποπέμπονται ή ν’ αποβάλλονται. Το πώς αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι και με βάση ποιες αρχές είναι επίσης έργο που εμπίπτει στο εύρος των υποχρεώσεων των επικεφαλής και των εργατών. Η ικανότητα να εντοπίζεις αμέσως τυχόν προβλήματα και, όταν ανακαλύπτεις ότι κάποιος προκαλεί διαταράξεις και αναστατώσεις, να είσαι σε θέση να το σταματήσεις, να το χειριστείς και να το επιλύσεις αμέσως, καθώς και να διασφαλίσεις ότι δεν αναστατώνεται το εκκλησιαστικό έργο και η εκκλησιαστική ζωή, είναι ζητήματα που περιλαμβάνονται σε αυτά τα τρία σημεία. Το τελευταίο σημείο έχει να κάνει με το ζήτημα της προσωπικής ασφάλειας του κάθε είδους σημαντικού προσωπικού εργασίας, καθώς και με το κατά πόσο μπορεί να διασφαλιστεί κάθε είδους σημαντικό έργο. Το έργο μπορεί να προχωρήσει όταν είναι ασφαλές το προσωπικό, αλλά αν προκύψουν προβλήματα ή κρυφοί κίνδυνοι ως προς την ασφάλεια του προσωπικού, τότε τίθεται ζήτημα για το κατά πόσο μπορεί να προχωρήσει το έργο. Ας κάνουμε μια ανασκόπηση για να δούμε πόσες κύριες κατηγορίες υπάρχουν συνολικά. Το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο σημείο ανήκουν στην πρώτη κατηγορία: τη ζωή-είσοδο των ανθρώπων. Το τέταρτο και το πέμπτο σημείο ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία: τα διάφορα ζητήματα του εκκλησιαστικού έργου και τους επιβλέποντες αυτών των ζητημάτων. Το έκτο και το έβδομο σημείο ανήκουν στην τρίτη κατηγορία: την αξιοποίηση, την καλλιέργεια και την προαγωγή των κάθε λογής ανθρώπων. Το όγδοο και το ένατο σημείο ανήκουν στην τέταρτη κατηγορία: τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και τις δυσκολίες σε σχέση με το έργο. Το δέκατο και το ενδέκατο σημείο ανήκουν στην πέμπτη κατηγορία: τις προσφορές και τα υπάρχοντα του οίκου του Θεού. Το δωδέκατο, το δέκατο τρίτο και το δέκατο τέταρτο σημείο ανήκουν στην έκτη κατηγορία: τις εξαιρετικές περιστάσεις που συμβαίνουν στην εκκλησία. Το δέκατο πέμπτο σημείο ανήκει στην έβδομη κατηγορία: το σημαντικό εκκλησιαστικό έργο και την ασφάλεια του προσωπικού. Υπάρχουν συνολικά επτά κατηγορίες που περιλαμβάνουν δεκαπέντε σημεία. Αυτές οι επτά κατηγορίες εμπεριέχονται στο εύρος των υποχρεώσεων των επικεφαλής και των εργατών, και είναι μέρος της δουλειάς τους. Ως επικεφαλής ή εργάτης, οι βασικότερες εργασίες της δουλειάς σου είναι αυτές οι επτά κατηγορίες, και αυτές οι επτά κατηγορίες είναι το εύρος των απαιτήσεων που έχει ο οίκος του Θεού από έναν επικεφαλής ή έναν εργάτη. Αν θέλουμε ν’ αξιολογήσουμε κατά πόσο ένας επικεφαλής μπορεί να κάνει καλή δουλειά, κατά πόσο είναι ικανός, κατά πόσο διαθέτει το επίπεδο για να είναι επικεφαλής και κατά πόσο έχει τα προσόντα ενός επικεφαλής, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις επτά κατηγορίες. Εφόσον είναι κατανοητό αυτό, με βάση αυτές τις επτά κύριες κατηγορίες, θα συναναστραφούμε πάνω στις εκδηλώσεις και τις συγκεκριμένες πρακτικές των ψευδο-επικεφαλής και θα τις αναλύσουμε μία προς μία, καθώς και τι έχουν κάνει −κατά την περίοδο που ήταν επικεφαλής− που αποδεικνύει ότι είναι ψευδο-επικεφαλής και ότι δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα. Όταν η αξιολόγηση γίνεται με βάση αυτές τις επτά κατηγορίες, τα αποδεικτικά στοιχεία είναι αδιάσειστα, και αυτό είναι σχετικά δίκαιο και εύλογο. Πείτε Μου, να συναναστραφούμε πάνω σε αυτές τις επτά κατηγορίες μία προς μία ή πάνω στα δεκαπέντε σημεία; Τι είναι καλύτερο; (Να συναναστραφούμε πάνω στα δεκαπέντε σημεία ένα προς ένα.) Αυτό ταιριάζει στις προτιμήσεις σας· όσο λεπτομερέστερα, τόσο το καλύτερο, έτσι δεν είναι; Στη συνέχεια, θα ξεκινήσουμε και τυπικά τη συναναστροφή μας πάνω στις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής.
Σημείο πρώτο: Να καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και να τα κατανοούν, και να εισέλθουν στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού
Οι ψευδο-επικεφαλής δεν διαθέτουν το επίπεδο και την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού
Τι είναι ένας ψευδής επικεφαλής; Σίγουρα, είναι κάποιος που δεν μπορεί να κάνει πρακτική δουλειά, κάποιος που δεν διεκπεραιώνει τα καθήκοντά του ως επικεφαλής. Δεν κάνει καμία πραγματική ή κριτική δουλειά, απλώς επιτηρεί κάποιες γενικές υποθέσεις και περιφερειακές εργασίες, πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την είσοδο στη ζωή ή την αλήθεια. Αυτή η δουλειά δεν έχει καμία σημασία, όση κι αν κάνουν. Γι’ αυτό οι επικεφαλής αυτού του είδους χαρακτηρίζονται ψευδείς. Άρα, πώς ακριβώς μπορεί κανείς να διακρίνει έναν ψευδή επικεφαλής; Ας ξεκινήσουμε πλέον την ανάλυσή μας. Πρέπει καταρχάς να γίνει σαφές ότι πρωταρχική ευθύνη ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη είναι να οδηγεί τους άλλους στο να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφεται την αλήθεια κατά τρόπο ώστε οι άλλοι να την κατανοούν και να εισέρχονται στην πραγματικότητά της. Αυτό είναι το σημαντικότερο κριτήριο με βάση το οποίο μπορεί να ελέγξει κανείς εάν ένας επικεφαλής είναι αληθής ή ψευδής. Εξετάστε εάν μπορεί να οδηγεί τους άλλους στο να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και να κατανοούν την αλήθεια, εάν μπορεί να χρησιμοποιεί την αλήθεια για να επιλύει προβλήματα. Αυτό είναι το μόνο κριτήριο βάσει του οποίου ελέγχονται το επίπεδο και η ικανότητα ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη να κατανοεί τα λόγια του Θεού, αλλά και το κατά πόσον μπορεί να οδηγήσει τον εκλεκτό λαό του Θεού να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Εάν ένας επικεφαλής ή εργάτης είναι ικανός να κατανοεί καθαρά τα λόγια του Θεού και να καταλαβαίνει την αλήθεια, θα πρέπει να διορθώσει τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες που έχουν οι άνθρωποι για την πίστη τους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να τους βοηθήσει να κατανοήσουν την πρακτικότητα του έργου Του. Θα πρέπει επίσης να επιλύει τις πρακτικές δυσκολίες που συναντά ο εκλεκτός λαός του Θεού σύμφωνα με τα λόγια Του, ειδικά όσον αφορά εσφαλμένες απόψεις στην πίστη του ή παρανοήσεις σχετικά με την εκτέλεση ενός καθήκοντος. Πρέπει επίσης να εφαρμόζει τα λόγια του Θεού για να επιλύει τα προβλήματα που εκδηλώνονται όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν διάφορες δοκιμασίες και βάσανα και να μπορεί να οδηγεί τον εκλεκτό λαό του Θεού να κατανοεί και να κάνει πράξη την αλήθεια και να εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου Του. Ταυτόχρονα, πρέπει να ανατέμνει τις διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων με βάση τις διεφθαρμένες καταστάσεις που αποκαλύπτονται στα λόγια του Θεού, έτσι ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να μπορεί να διαπιστώσει ποιες από αυτές τον αφορούν, ν’ αποκτήσει αυτογνωσία και να σιχαθεί και ν’ απαρνηθεί τον Σατανά. Έτσι θα μπορέσει ο εκλεκτός λαός του Θεού να παραμείνει σταθερός στη μαρτυρία του, να νικήσει τον Σατανά και να δοξάζει τον Θεό μέσα σε κάθε είδους δοκιμασίες. Αυτή είναι η δουλειά που θα πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Είναι η βασικότερη, κρισιμότερη και πιο ουσιαστική δουλειά της εκκλησίας. Εάν όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής έχουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού και το επίπεδο να καταλαβαίνουν την αλήθεια, όχι μόνο θα μπορούν να κατανοούν τα λόγια του Θεού και να εισέλθουν στην πραγματικότητά τους, αλλά θα μπορούν και να συμβουλεύουν, να καθοδηγούν και να βοηθούν εκείνους των οποίων ηγούνται όσον αφορά την κατανόηση των λόγων του Θεού και την είσοδο στην πραγματικότητά τους. Όμως αυτό που λείπει από τους ψευδείς επικεφαλής είναι ακριβώς το επίπεδο να κατανοούν τα λόγια του Θεού και να καταλαβαίνουν την αλήθεια. Δεν κατανοούν τα λόγια του Θεού, δεν γνωρίζουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι στις διάφορες περιστάσεις οι οποίες εκτίθενται στα λόγια Του, ούτε ποιες καταστάσεις προκαλούν αντίσταση, παράπονα και προδοσία έναντι του Θεού και ούτω καθεξής. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική ούτε να συνδέσουν τα λόγια του Θεού με τον εαυτό τους· κατανοούν μόνο λίγο από το δόγμα και κάποιους κανονισμούς από την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού. Όταν συναναστρέφονται με άλλους, απλώς παραθέτουν κάποια από τα λόγια Του, κι έπειτα εξηγούν την κυριολεκτική τους σημασία. Και μ’ αυτό, νομίζουν ότι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια και ότι κάνουν πραγματικό έργο. Αν κάποιος μπορεί να διαβάζει και να παραθέτει τα λόγια του Θεού όπως εκείνοι, θα νομίζει ότι είναι άνθρωποι που αγαπούν και κατανοούν την αλήθεια. Ένας ψευδο-επικεφαλής κατανοεί μόνο την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού· ουσιαστικά, δεν κατανοεί την αλήθεια των λόγων του Θεού, κι έτσι δεν είναι σε θέση να μιλήσει για την εμπειρία και τη γνώση που έχει σε σχέση με αυτά. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού· μπορούν να κατανοήσουν μόνο την επιφανειακή τους σημασία, αλλά πιστεύουν ότι αυτό σημαίνει πως κατανοούν τα λόγια Του και την αλήθεια. Στην καθημερινότητα, ερμηνεύουν πάντα την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού για να συμβουλεύσουν και να βοηθήσουν τους άλλους, και πιστεύουν ότι έτσι κάνουν έργο και ότι καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και να εισέλθουν στην πραγματικότητά τους. Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που οι ψευδο-επικεφαλής συναναστρέφονται συχνά με τους άλλους μ’ αυτόν τον τρόπο πάνω στα λόγια του Θεού, δεν μπορούν να λύσουν το παραμικρό αληθινό πρόβλημα, και ο εκλεκτός λαός του Θεού παραμένει ανίκανος να κάνει πράξη ή να βιώσει τα λόγια Του. Όσο κι αν προσέρχονται στις συναθροίσεις ή τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, και πάλι δεν κατανοούν την αλήθεια, ούτε έχουν ζωή-είσοδο, και κανείς τους δεν είναι σε θέση να μιλήσει για τις εμπειρίες και τις γνώσεις του. Ακόμη κι αν υπάρχουν κακοί άνθρωποι και δύσπιστοι που προκαλούν αναστατώσεις στην εκκλησία, κανείς δεν είναι σε θέση να τους διακρίνει. Όταν ένας ψευδο-επικεφαλής βλέπει έναν δύσπιστο ή έναν κακό άνθρωπο να προκαλεί αναστάτωση, δεν ασκεί ικανότητα διάκρισης, αλλά τον αντιμετωπίζει με αγάπη και προτροπές, ζητά από τους άλλους να είναι ανεκτικοί και υπομονετικοί απέναντί του και ενδίδει σ’ αυτόν τον άνθρωπο όσο συνεχίζει να προκαλεί αναστατώσεις στην εκκλησία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάθε στοιχείο του εκκλησιαστικού έργου ν’ αποβαίνει μάλλον άκαρπο. Αυτή είναι η συνέπεια της αποτυχίας ενός ψευδο-επικεφαλής να κάνει πραγματικό έργο. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα, και αυτό από μόνο του αρκεί για ν’ αποδειχθεί ότι δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Όταν μιλάνε, απλώς αραδιάζουν λόγια και δόγματα, και το μόνο που λένε στους άλλους να κάνουν πράξη είναι δόγματα και κανονισμούς. Για παράδειγμα, όταν κάποιος αναπτύσσει μια παρερμηνεία για τον Θεό, ένας ψευδο-επικεφαλής θα του πει: «Τα λόγια του Θεού τα έχουν καλύψει ήδη όλα αυτά: Ό,τι κάνει ο Θεός είναι η σωτηρία του ανθρώπου, είναι αγάπη. Κοίτα πόσο ξεκάθαρα, πόσο σαφή είναι τα λόγια Του. Πώς είναι δυνατόν να εξακολουθείς να Τον παρερμηνεύεις;» Τέτοιου είδους οδηγίες δίνουν οι ψευδο-επικεφαλής στους ανθρώπους. Αραδιάζουν λόγια και δόγματα για να νουθετήσουν τους ανθρώπους, να τους περιορίσουν και να τους κάνουν να τηρούν κανονισμούς. Αυτό δεν είναι ούτε στο ελάχιστο αποτελεσματικό και δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα. Οι ψευδο-επικεφαλής μπορούν να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους αποκλειστικά και μόνο αναφέροντας λόγια και δόγματα, κι έτσι τους δίνουν την εντύπωση ότι έχουν εισέλθει στις αλήθεια-πραγματικότητες, επειδή είναι σε θέση ν’ αναφέρουν δόγματα. Ωστόσο, όταν συναντούν μια δυσκολία, δεν ξέρουν πώς ν’ ασκηθούν, δεν έχουν κάποιο μονοπάτι, και όλα τα λόγια και τα δόγματα που κατανοούν πέφτουν στο κενό. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι η κατανόηση των δογμάτων δεν είναι καθόλου χρήσιμη ούτε πολύτιμη. Το μόνο πράγμα που κατανοούν οι ψευδο-επικεφαλής είναι το δόγμα. Δεν μπορούν να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να λύσουν προβλήματα· δεν έχουν αρχές στον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, και στη ζωή τους απλώς ακολουθούν κάποιους κανονισμούς που θεωρούν καλούς. Τέτοιοι άνθρωποι δεν κατέχουν τις αλήθεια-πραγματικότητες. Γι’ αυτό, όταν οι ψευδο-επικεφαλής καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού, δεν υπάρχει πραγματικό αποτέλεσμα. Είναι σε θέση απλώς και μόνο να κάνουν τους ανθρώπους να κατανοήσουν την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού, και δεν μπορούν να τους βοηθήσουν ν’ αποκτήσουν διαφώτιση από τα λόγια του Θεού ούτε να κατανοήσουν τι είδους διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν ποιες είναι οι καταστάσεις των ανθρώπων ούτε τι διάθεση-ουσία αποκαλύπτουν οι άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια δεδομένη κατάσταση, ποια λόγια του Θεού θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να λυθούν αυτές οι εσφαλμένες καταστάσεις και οι διεφθαρμένες διαθέσεις, τι αναφέρεται γι’ αυτές στα λόγια του Θεού, ποιες είναι οι απαιτήσεις και οι αρχές στα λόγια του Θεού ή οι αλήθειες που εμπεριέχουν. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τίποτε από αυτές τις αλήθεια-πραγματικότητες. Απλώς συμβουλεύουν τους ανθρώπους λέγοντας: «Να τρώτε και να πίνετε περισσότερο τα λόγια του Θεού. Εμπεριέχουν την αλήθεια. Θα κατανοήσετε όταν θα έχετε διαβάσει περισσότερα από τα λόγια Του. Αν δεν κατανοείτε κάποια από αυτά, θα πρέπει απλώς να προσευχηθείτε περισσότερο, ν’ αναζητήσετε περισσότερο και να τα συλλογιστείτε περισσότερο». Έτσι συμβουλεύουν τους ανθρώπους, και μ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι σε θέση να λύσουν προβλήματα. Όποιος κι αν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα και έρθει ν’ αναζητήσει από αυτούς, λένε το ίδιο πράγμα. Μετά, αυτός ο άνθρωπος εξακολουθεί να μην έχει αυτογνωσία και να μην κατανοεί την αλήθεια. Δεν θα μπορέσει να λύσει το αληθινό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, ούτε να κατανοήσει πώς θα πρέπει να κάνει πράξη τα λόγια του Θεού, και απλώς θα εμμένει στην κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού και στους κανονισμούς. Εξακολουθεί να μην κατανοεί τις αλήθεια-αρχές για να κάνει πράξη τα λόγια του Θεού ούτε σε ποιες πραγματικότητες πρέπει να εισέλθει. Αυτό παράγουν οι ψευδο-επικεφαλής με το έργο τους: ούτε ένα πραγματικό αποτέλεσμα.
Ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να ντύνονται σεμνά και κόσμια, με την ευπρέπεια ενός αγίου. «Σεμνά και κόσμια, με την ευπρέπεια ενός αγίου». Οκτώ λέξεις συνολικά· κατανοείτε, όμως, τι σημαίνουν; (Όλοι ξέρουμε ότι με βάση το δόγμα, ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να ντύνονται σεμνά και κόσμια, με την ευπρέπεια ενός αγίου, όμως όταν ντυνόμαστε δεν ξέρουμε πώς ν’ αξιολογήσουμε τι είναι σεμνό ή κόσμιο.) Αυτό έχει να κάνει με το κατά πόσο είναι κατανοητή ή όχι η αλήθεια. Αν δεν μπορείτε να το αξιολογήσετε, τότε αυτό αποδεικνύει ότι δεν κατανοείτε τα λόγια του Θεού. Τι σημαίνει, λοιπόν, να κατανοήσετε τα λόγια του Θεού; Σημαίνει να κατανοήσετε τα κριτήρια σε σχέση με τη σεμνότητα και την κοσμιότητα στα οποία αναφέρεται ο Θεός ή, πιο συγκεκριμένα, σε σχέση με το χρώμα και το στυλ των ενδυμάτων. Ποια χρώματα και ποια στυλ είναι σεμνά και κόσμια; Όσοι έχουν την ικανότητα να κατανοούν την αλήθεια ξέρουν τι είναι σεμνό και κόσμιο και τι είναι αλλοπρόσαλλο. Παρόλο που κάποια ρούχα είναι σεμνά και κόσμια, έχουν παλιομοδίτικο στυλ. Δεν αρέσουν στον Θεό τα παλιομοδίτικα πράγματα, και δεν ζητά από τους ανθρώπους να μιμηθούν το στυλ του παρελθόντος ή να γίνουν υποκριτές Φαρισαίοι. Αυτό που εννοεί ο Θεός «σεμνό και κόσμιο» είναι να έχει κανονική ανθρώπινη ομοιότητα, να φαίνεται ευγενές, κομψό και να έχει φινέτσα. Ο Θεός δεν ζητά από τους ανθρώπους να φοράνε αλλοπρόσαλλα ρούχα, ούτε να ντύνονται με κουρέλια σαν άποροι, αλλά τους ζητά να ντύνονται σεμνά και κόσμια, με την ευπρέπεια ενός αγίου. Αυτή είναι η κατανόηση των κανονικών ανθρώπων. Όμως, ένα ψευδο-επικεφαλής, αφού το άκουσε αυτό ενθουσιάστηκε και είπε: «Τα λόγια του Θεού μάς δίνουν το πλαίσιο για το πώς να ντυνόμαστε. ‘‘Σεμνά και κόσμια, με την ευπρέπεια ενός αγίου’’. Αν τηρούμε αυτές τις οκτώ λέξεις, τότε θα δοξάζουμε τον Θεό, δεν θα Τον ντροπιάζουμε και θα μας έχουν σε μεγάλη εκτίμηση ανάμεσα στους άπιστους. Τι είναι, λοιπόν, σεμνό και κόσμιο; Είναι να μιλάτε και να ενεργείτε με ανθρώπινη ομοιότητα, και να έχετε την ευπρέπεια ενός αγίου. Όταν αναφερόμαστε στους αγίους, γενικά εννοούμε τους αρχαίους αγίους. Αν θέλουμε να έχουμε την ευπρέπεια ενός αγίου, τότε πρέπει να μιμηθούμε το στυλ των αρχαίων αγίων, αλλά αν περιφέρεσαι φορώντας αρχαία ενδυμασία, οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι είσαι τρελός. Αυτό δεν συνάδει με την αρχή που ορίζει ότι πρέπει να τιμούμε τον Θεό, αλλά σίγουρα θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε κάποια στοιχεία για τα ρούχα που φορούσαν οι άγιοι κατά τις πρόσφατες περιόδους. Το κοινωνικό περιβάλλον ήταν καλύτερο μερικές δεκαετίες πριν. Οι άνθρωποι ήταν πιο απλοί και ντύνονταν πιο συντηρητικά και κατάλληλα. Αν ντυνόσασταν σύμφωνα με αυτό το πρότυπο, τότε θα ήσασταν σεμνοί και κόσμιοι και θα είχατε την ευπρέπεια ενός αγίου. Αυτό είναι το μονοπάτι άσκησης». Αφού διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 φορούσαν λευκά πουκάμισα και μπλε παντελόνια, είπε στους αδελφούς και στις αδελφές: «Είδα το φως στα λόγια του Θεού. Οι άνθρωποι τις δεκαετίες του 70 και του 80 φορούσαν ρούχα που ήταν πολύ κατάλληλα και απλά. Δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα ρούχα τους ξεχώριζαν, αλλά φαίνονται πιο εναρμονισμένα με τις απαιτήσεις των λόγων του Θεού, οπότε θα ντυνόμαστε με βάση αυτό το πρότυπο». Ο επικεφαλής φόρεσε πρώτος αυτά τα ρούχα, και όλοι πίστευαν ότι έδειχναν ωραία, αρκετά κόσμια και απλά. Ο επικεφαλής είπε: «Ο Θεός είπε να μη φοράμε αλλοπρόσαλλα ρούχα. Κατ’ αρχάς, τα κουμπιά στο πουκάμισο πρέπει να είναι όλα κουμπωμένα μέχρι τον λαιμό, ενώ και τα κουμπιά στις μανσέτες πρέπει επίσης να είναι κουμπωμένα. Οι καρποί δεν πρέπει να φαίνονται, το πουκάμισο πρέπει να είναι μέσα από το παντελόνι και τα πάντα πρέπει να είναι απολύτως καλυμμένα, χωρίς να μένει κάτι εκτεθειμένο στο στήθος ή στην πλάτη. Δείτε πόσο σεμνό και κόσμιο είναι! Δεν είναι σεμνό και κόσμιο και δεν συνάδει με την ευπρέπεια ενός αγίου, όπως απαιτεί ο Θεός;» Ο επικεφαλής αντλούσε μεγάλη ευχαρίστηση από τα ρούχα που φορούσε εκείνη τη στιγμή, και ταυτόχρονα έλεγε στους άλλους: «Τα ρούχα σας είναι πολύ μοντέρνα, πολύ της μόδας. Ντροπιάζουν τον Θεό και δεν Του αρέσουν. Πρέπει όλοι σας να σπεύσετε να φορέσετε ό,τι κι εγώ, να είστε ακριβώς σαν εμένα!» Οι άνθρωποι που δεν είχαν ικανότητα διάκρισης ακολούθησαν το παράδειγμά του· βρήκαν και φόρεσαν δήθεν σεμνά και κόσμια ρούχα που συμβάδιζαν με την κοσμιότητα ενός αγίου, και μάλιστα οι περισσότεροι πίστευαν ότι ήταν καλά. Όμως, κάποιοι άνθρωποι ένιωθαν αηδία μέσα τους γι’ αυτά τα παλιομοδίτικα πράγματα και πίστευαν ότι δεν ήταν σωστό να το κάνουν αυτό και ότι αυτή η κατανόηση των λόγων του Θεού ήταν στρεβλή. Αυτοί οι άνθρωποι, παρόλο που δεν ήταν σε θέση να πουν ξεκάθαρα αν ήταν σωστό ή λάθος ν’ ακούσουν τον επικεφαλής, και παρόλο που δεν τολμούσαν ν’ αντλήσουν συμπεράσματα, υποστήριξαν ότι δεν έπρεπε ν’ ακολουθήσουν τυφλά το πλήθος. Πίστευαν ότι δεν ήταν απολύτως σωστό αυτό που είπε ο επικεφαλής, και δεν το ακολούθησαν. Μόνο αυτοί οι ηλίθιοι, αυτοί οι άνθρωποι που δεν έχουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού, δεν διάβασαν οι ίδιοι τα λόγια του Θεού, συμφώνησαν με ό,τι είπε ο ψευδο-επικεφαλής και έκαναν ότι τους είπε, όπως τους είπε. Ακολούθησαν τον ψευδο-επικεφαλής και τον μιμήθηκαν, με αποτέλεσμα να φοράνε όλοι τα ίδια ρούχα όταν έβγαιναν έξω. Όποτε έβγαιναν έξω και βρίσκονταν ανάμεσα στο πλήθος, ένιωθαν μεγάλη ευχαρίστηση και σκέφτονταν: «Πιστεύουμε στον Παντοδύναμο Θεό και τα ρούχα μας έχουν την ευπρέπεια ενός αγίου. Εσείς τι φοράτε; Τι κακόγουστα, μοντέρνα και αισχρά ρούχα είναι αυτά! Κοιτάξτε εμάς, δεν φοράμε τίποτε αποκαλυπτικό!» Νόμιζαν ότι είναι καταπληκτικοί. Ο ψευδο-επικεφαλής, όχι μόνο δεν μπόρεσε να συνειδητοποιήσει ότι αυτό ήταν παρερμηνεία των λόγων του Θεού, αλλά ουσιαστικά πίστευε ότι έκανε πράξη τα λόγια του Θεού και ότι είχε εισέλθει στην πραγματικότητά τους. Αυτό κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής. Ακόμα και στις πιο απλές και ευκολονόητες απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να κατανοήσουν πραγματικά σε τι αναφέρονται τα λόγια του Θεού, ποια είναι τα απαιτούμενα πρότυπα ή οι αρχές. Μπορούν, λοιπόν, να κατανοήσουν τι λέει ο Θεός για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπινου γένους ή για όλα τα είδη των καταστάσεων του ανθρώπου; Μπορούν να γνωρίζουν ακριβώς ποια είναι η αλήθεια σ’ αυτά τα ζητήματα; Ασφαλώς και όχι.
Οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού· απλώς ξέρουν τι έχει πει ο Θεός από την κυριολεκτική σημασία των λόγων Του, αλλά δεν κατανοούν ποιες αλήθειες εκφράζουν τα λόγια του Θεού, τι απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους ή ποιες αλήθεια-αρχές πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι. Επομένως, όταν συναναστρέφονται πάνω στα λόγια του Θεού, απλώς τα ερμηνεύουν κυριολεκτικά και δίνουν στους ανθρώπους κάποιους κανονισμούς, κάποιους κανόνες ν’ ακολουθούν, και τους χρησιμοποιούν για ν’ αποδείξουν ότι κατανοούν τα λόγια του Θεού και ότι έχουν κάνει έργο. Μάλιστα, κάποιοι ψευδο-επικεφαλής θεωρούν ότι τα λόγια του Θεού είναι ήδη ξεκάθαρα, κι ότι απλώς οι άνθρωποι μονίμως αποτυγχάνουν να τα τρώνε και να τα πίνουν ή δεν καταβάλλουν την απαιτούμενη προσπάθεια. Βλέποντας ότι όλοι έχουν στα χέρια τους βιβλία με τα λόγια του Θεού, πιστεύουν ότι είναι περιττό να καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού. Έτσι, όταν εντοπίζουν προβλήματα κατά τις συναθροίσεις ή ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους, απλώς στέλνουν στους ανθρώπους κάποια επιλεγμένα αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού και τους λένε πράγματα όπως «Διάβασε αυτό το απόσπασμα από τα λόγια του Θεού», «Διάβασε εκείνο το απόσπασμα από τα λόγια του Θεού» ή «Τα λόγια του Θεού λένε αυτό γι’ αυτήν την πτυχή και εκείνο για εκείνη την πτυχή». Απλώς στέλνουν στους ανθρώπους επιλεγμένα αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού, χρησιμοποιώντας έναν πειστικό τρόπο για να τους ενθαρρύνουν να τα διαβάσουν, και πιστεύουν ότι έτσι πρέπει να καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και ότι έτσι εκπληρώνουν την υποχρέωση ενός επικεφαλής. Οι άνθρωποι, όταν βλέπουν αυτά τα λόγια, λένε: «Έχω διαβάσει κι εγώ αυτά τα λόγια του Θεού. Δεν είναι περιττό να τα συγκεντρώνεις για μένα;» Ωστόσο, ο ψευδο-επικεφαλής σκέφτεται: «Αν δεν σου τα στείλω, δεν θα μπορέσεις να βρεις σε ποιο κεφάλαιο ή σε ποια σελίδα βρίσκονται. Δεν ξέρεις καν σε ποιο πλαίσιο είπε ο Θεός αυτά τα λόγια. Ως επικεφαλής, πρέπει ν’ αναλάβω αυτήν την υποχρέωση, να σου στέλνω τα λόγια του Θεού οποιαδήποτε στιγμή, οπουδήποτε». Κάποιοι επικεφαλής, ξεχειλίζοντας από αγάπη, στέλνουν σε κάποιον ακόμα και δέκα ή είκοσι αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού σε μία μέρα, για να δείξουν την αφοσίωσή τους στο έργο τους και την αποφασιστικότητά τους να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Στέλνουν αυτά τα λόγια του Θεού στους ανθρώπους. Λύνει, όμως, αυτό τα προβλήματά τους; Άραγε, εκπληρώνουν τον ρόλο που θα πρέπει να έχει ένας επικεφαλής; Συχνά, δεν εκπληρώνουν αυτόν τον ρόλο, επειδή αν οι άνθρωποι μπορούσαν να κατανοήσουν από μόνοι τους αυτά τα λόγια, δεν θα χρειάζονταν έναν επικεφαλής. Στην πραγματικότητα, όσοι διαβάζουν συχνά τα λόγια του Θεού γνωρίζουν καλά τ’ αποσπάσματα που στέλνουν οι ψευδο-επικεφαλής. Τι είναι αυτό που λείπει, όμως, από τους ανθρώπους; Ποια είναι οι δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν; Σε ό,τι αφορά τα πραγματικά ζητήματα που σχετίζονται μ’ αυτές τις αλήθειες, όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με δυσκολίες, δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία αυτών των προβλημάτων, δεν ξέρουν από πού ν’ αρχίσουν για να τα λύσουν και δεν ξέρουν πώς να εισέλθουν σ’ αυτές τις αλήθειες· αλλά ούτε οι ψευδο-επικεφαλής ξέρουν. Έχουν, λοιπόν, εκπληρώσει την υποχρέωσή τους σ’ αυτό το ζήτημα; Είναι ικανοί στο έργο της ηγεσίας; Είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουν εκπληρώσει αυτήν την υποχρέωση. Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι διαβάζουν στα λόγια του Θεού ότι πρέπει να είναι τίμιοι, οι ψευδο-επικεφαλής, επειδή δεν ξέρουν πώς να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και δεν έχουν το επίπεδο για να συλλάβουν και να κατανοήσουν την αλήθεια, θα έλεγαν: «Ο Θεός δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις. Ο Θεός μάς ζητά να είμαστε τίμιοι άνθρωποι, και αυτό σημαίνει να λέμε την αλήθεια. Δεν τα έχουν πει όλα τα λόγια του Θεού: ‘Αλλ' ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού (Κατά Ματθαίον 5:37); Πόσο ξεκάθαρα είναι τα λόγια του Θεού! Να λες μόνο ό,τι σκέφτεσαι μέσα σου· είναι τόσο απλό! Γιατί δεν μπορείς να το κάνεις; Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια και πρέπει να τον κάνουμε πράξη. Αν δεν τον κάνουμε πράξη, επαναστατούμε. Και σώζει ο Θεός αυτούς που επαναστατούν εναντίον Του; Όχι». Μόλις οι άνθρωποι το ακούνε αυτό, απαντούν: «Όλα όσα λες είναι σωστά, αλλά και πάλι δεν ξέρουμε πώς να είμαστε τίμιοι άνθρωποι. Κάποιες φορές, λέμε ψέματα άθελά μας ή επειδή δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή, και υπάρχει λόγος πίσω από αυτό. Πώς πρέπει να λυθεί αυτό το ζήτημα;» Τι θα έλεγε ο ψευδο-επικεφαλής; «Δεν είναι εύκολο να λυθεί; Δεν το έχουν κάνει ξεκάθαρο τα λόγια του Θεού; Το να είναι κανείς τίμιος σημαίνει να είναι σαν παιδί· είναι τόσο απλό! Ανεξάρτητα από την ηλικία σου, δεν μπορείς πολύ απλά να είσαι σαν παιδί; Αρκεί να δεις πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά». Τότε, αυτός που τον ακούει συλλογίζεται: «Οι κύριες συμπεριφορές ενός παιδιού είναι η αφέλεια και η ζωντάνια· τα παιδιά χοροπηδάνε εδώ κι εκεί, είναι ανώριμα και δεν καταλαβαίνουν πολλά πράγματα. Εφόσον το είπε ο επικεφαλής, θα συμπεριφέρομαι μ’ αυτόν τον τρόπο». Την επόμενη μέρα, ο άνθρωπος αυτός που ήταν γύρω στα τριάντα με σαράντα, έκανε τα μαλλιά του δυο μικρές πλεξούδες, φόρεσε μια ροζ κορδέλα και κοκαλάκια, ροζ πουκάμισο, παπούτσια και κάλτσες· ντύθηκε στα ροζ από την κορυφή ως τα νύχια. Μόλις το είδε αυτό ο επικεφαλής, είπε: «Έτσι μπράβο! Περπάτα περισσότερο σαν παιδί, χοροπηδώντας. Μίλα πιο αθώα, σαν παιδί, με βλέμμα χωρίς μοχθηρία και μ’ ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Έτσι δεν αποκτάς και πάλι τη συμπεριφορά ενός παιδιού; Έτσι φέρεται ένας τίμιος άνθρωπος!» Ο επικεφαλής είναι πολύ ευχαριστημένος, ενώ οι άλλοι το θεωρούν ανόητη, αφύσικη συμπεριφορά. Αυτός ο ψευδο-επικεφαλής, όχι μόνο απέτυχε να λύσει το πρόβλημα, αλλά δεν ήξερε καθόλου πώς ν’ αναζητήσει τις αλήθεια-αρχές, οδηγώντας τους ανθρώπους στο μονοπάτι του παραλογισμού. Ο ψευδο-επικεφαλής δεν γνωρίζει πώς να κατανοήσει σωστά και ξεκάθαρα ακόμη και την απλούστερη αλήθεια, δηλαδή ότι πρέπει να είμαστε τίμιοι άνθρωποι, με αποτέλεσμα να καταφεύγει στην τυφλή εφαρμογή κανονισμών, να την κατανοεί τόσο στρεβλά που αηδιάζει όσους την ακούνε. Αυτό κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής.
Οι ψευδο-επικεφαλής κατανοούν τα λόγια του Θεού με κάθε λογής τρόπους και καταλήγουν σε διάφορες αλλοπρόσαλλες και εκκεντρικές απόψεις. Επίσης, σηκώνουν το λάβαρο της άσκησης και της τήρησης των λόγων του Θεού, απαιτώντας από τους άλλους ν’ αποδεχθούν και ν’ ακολουθήσουν τη δική τους κατανόηση. Με λίγα λόγια, άνθρωποι όπως αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής συχνά έχουν ρηχή και στρεβλή κατανόηση των λόγων του Θεού. Αν χρησιμοποιούσαμε έναν πνευματικό όρο για να το ορίσουμε, θα λέγαμε ότι «τους λείπει η πνευματική κατανόηση». Όχι μόνο έχουν στρεβλή κατανόηση των λόγων του Θεού, αλλά συχνά ζητούν από τους άλλους ν’ ακολουθούν αυτά τα στρεβλά δόγματα και τους κανονισμούς ακριβώς όπως αυτοί. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιούν τη στρεβλή τους κατανόηση για να καταδικάσουν όσους κατανοούν ξεκάθαρα την αλήθεια. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής, επειδή δεν έχουν πνευματική κατανόηση, δεν εξετάζουν εξονυχιστικά ούτε αναλύουν τα λόγια του Θεού όπως οι αντίχριστοι. Εξωτερικά, φαίνεται σαν να προσεγγίζουν τα λόγια του Θεού με μια δουλοπρεπή στάση όταν τα τρώνε, τα πίνουν και τ’ αποδέχονται. Ωστόσο, λόγω του χαμηλού επιπέδου τους και της ανικανότητάς τους να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού, τ’ αντιμετωπίζουν σαν ένα εγχειρίδιο και πιστεύουν ότι τα λόγια του Θεού ακολουθούν τη λογική του «ένα κι ένα κάνουν δύο, δύο και δύο κάνουν τέσσερα». Δεν ξέρουν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, και ότι για να εισέλθει κάποιος στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού πρέπει να κατανοήσει σε τι αναφέρονται οι αλήθειες που εκφράζονται σ’ αυτά τα λόγια και ποιες είναι οι διάφορες καταστάσεις και το περιεχόμενο που σχετίζονται μ’ αυτές τις αλήθειες. Όταν οι άλλοι κατανοούν τα λόγια του Θεού με πολύ συγκεκριμένο και πρακτικό τρόπο, εκείνοι θεωρούν ότι αυτός ο τρόπος είναι επιφανειακός και ότι δεν αξίζει τον κόπο να τον ακούσουν, και λένε: «Τα καταλαβαίνω όλα αυτά, ξέρω τα πάντα. Αυτά που λες εξηγούνται ήδη ξεκάθαρα στα λόγια του Θεού. Γιατί είναι απαραίτητο να τα πεις;» Στην πραγματικότητα, δεν ξέρουν ότι αυτό που αναφέρουν οι άλλοι αφορά συγκεκριμένο περιεχόμενο που σχετίζεται με τις αλήθειες στα λόγια του Θεού. Επειδή αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν πνευματική κατανόηση και δεν διαθέτουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού, πιστεύουν ότι όλες οι αλήθειες είναι λίγο-πολύ ίδιες, χωρίς συγκεκριμένες διαφορές ανάμεσα στα ζητήματα που θίγουν. Πιστεύουν ότι παρόλο που γίνεται αδιάκοπα λόγος γι’ αυτά τα πράγματα, ουσιαστικά είναι όλα το ίδιο ζήτημα. Αυτή η πεποίθηση υποδηλώνει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και καταδικάζει αυτούς τους ανθρώπους να μην κατανοήσουν ποτέ την αλήθεια.
Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους στην αλήθεια-πραγματικότητα
Υπάρχουν, βέβαια, και άνθρωποι με καλό επίπεδο και ικανότητα κατανόησης που έχουν ήδη αποκτήσει κάποια εμπειρία από τα βασικά λόγια του Θεού, έχουν εισέλθει σε αυτά και κατέχουν κάποια αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά χρειάζονται πιο συγκεκριμένη καθοδήγηση και ηγεσία, ώστε να γίνει πιο εύστοχη και πιο λεπτομερής η είσοδός τους. Μόνο οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν να κατανοήσουν σε τι αναφέρονται οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες της αλήθειας ή γιατί εκφράζονται μ’ αυτόν τον τρόπο, και πιστεύουν ότι αυτό περιπλέκει άσκοπα τα πράγματα ή ότι είναι ένα παιχνίδι λέξεων. Δεν κατανοούν ούτε ξέρουν πώς να κατανοήσουν ή να βιώσουν τις διάφορες πτυχές που εμπεριέχονται στην αλήθεια. Επομένως, αφού γίνουν επικεφαλής, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού πάνω στα οποία γίνεται συχνότερα συναναστροφή, και έπειτα ν’ αναφέρουν κάποια δόγματα και να συνοψίζουν κάποιες μεθόδους άσκησης για την τήρηση των κανονισμών. Και οι άνθρωποι αποκομίζουν από αυτούς απλώς και μόνο κάποιους επιφανειακούς πνευματικούς όρους, κάποια συχνά αναφερόμενα λόγια και δόγματα, κανονισμούς και σλόγκαν. Για εκείνους που είναι νέοι πιστοί, τα κηρύγματα των ψευδο-επικεφαλής μπορεί μετά βίας να είναι αρκετά για ένα ή δύο χρόνια, αλλά μετά από ένα-δυο χρόνια, όσοι έχουν καταφέρει να κατανοήσουν κάποιες αλήθειες θ’ αρχίσουν να διακρίνουν τις δηλώσεις και τις προσεγγίσεις των ψευδο-επικεφαλής. Και εκείνοι που ουσιαστικά δεν έχουν ικανότητα κατανόησης, όσο κι αν κηρύττουν οι ψευδο-επικεφαλής, δεν νιώθουν τίποτε, δεν έχουν καμία επίγνωση και αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι όσα κηρύττουν αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής είναι απλώς λόγια και δόγματα και ότι κατανοούν μόνο κάποιες κενές θεωρίες, σλόγκαν και κανονισμούς, που δεν είναι καθόλου η αλήθεια. Με βάση αυτές τις εκδηλώσεις, άραγε μπορούν οι ψευδο-επικεφαλής να εκπληρώσουν την υποχρέωση «να καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και να τα κατανοούν, και να εισέλθουν στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού»; Μπορούν να εκπληρώσουν αυτόν τον ρόλο; Μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους; (Όχι.) Γιατί δεν μπορούν; Ποιο είναι το κύριο ζήτημα; (Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πνευματική κατανόηση και δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια.) Δεν έχουν πνευματική κατανόηση και δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, κι ωστόσο θέλουν να καθοδηγούν τους άλλους· αυτό είναι εντελώς αδύνατο! Το να περιμένει κανείς ότι οι ψευδο-επικεφαλής θα καθοδηγήσουν τους ανθρώπους ώστε να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να εισέλθουν στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού είναι σαν να προσπαθεί να φτιάξει μια αγέλη από γάτες· δεν πρόκειται να συμβεί! Ας πάρουμε για παράδειγμα την απαίτηση να είμαστε τίμιοι άνθρωποι: Τα λόγια του Θεού είναι αρκετά απλά ως προς αυτό το σημείο· είναι απλώς μερικές προτάσεις, τίποτε το περίπλοκο. Όποιος έχει λίγη μόρφωση γνωρίζει τι σημαίνουν αυτά τα λόγια. Όμως, οι ψευδο-επικεφαλής, για ν’ αποδείξουν ότι είναι ικανοί για το έργο και ότι μπορούν να καθοδηγούν τους ανθρώπους, αναλύουν τη βάση των λόγων του Θεού ως εξής: «Ποια είναι η σημασία της απαίτησης του Θεού να είναι τίμιοι οι άνθρωποι; Είναι ότι ο Θεός αγαπά τους τίμιους ανθρώπους. Οι άπιστοι δεν είναι τίμιοι, δεν λένε την αλήθεια και λένε μόνο ψέματα και παραπλανητικά λόγια· ολόκληρος ο κόσμος είναι ένα μεγάλο έθνος ψεύδους. Επομένως, το πρώτο πράγμα που απαιτεί ο Θεός όταν έρχεται σήμερα είναι να είναι τίμιοι οι άνθρωποι. Αν δεν είσαι τίμιος άνθρωπος, ο Θεός δεν θα σε αγαπά· αν δεν είσαι τίμιος άνθρωπος, δεν μπορείς να σωθείς, ούτε μπορείς να εισέλθεις στη βασιλεία· αν δεν είσαι τίμιος άνθρωπος, δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, και είναι βέβαιο πως είσαι δόλιος άνθρωπος· αν δεν είσαι τίμιος άνθρωπος, δεν είσαι ένα σωστό δημιουργημένο ον». Κατανοείτε τώρα πώς να είστε τίμιοι άνθρωποι; (Όχι). Μετά από όλα αυτά, και πάλι δεν είναι ξεκάθαρο. Οι νέοι πιστοί, όταν το ακούνε αυτό, θεωρούν ότι αυτά τα λόγια είναι εξαιρετικά, κάτι που δεν έχουν ακούσει στα είκοσι ή στα τριάντα χρόνια που είναι θρησκευόμενοι. Μάλιστα, κάποιοι λένε: «Αυτά τα λόγια έχουν δύναμη μέσα τους· κάθε πρόταση αξίζει ένα «Αμήν». Αυτό το κήρυγμα είναι πραγματικά καλό, είναι όντως ένα κήρυγμα της Εποχής της Βασιλείας!» Τότε, ο ψευδο-επικεφαλής συνεχίζει: «Ο Θεός μάς ζητά να είμαστε τίμιοι άνθρωποι. Είμαστε, λοιπόν, τίμιοι άνθρωποι;» Κάποιοι συλλογίζονται το εξής πάνω σ’ αυτό: «Εφόσον ο Θεός μάς ζητά να είμαστε τίμιοι άνθρωποι, αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε ακόμα τίμιοι άνθρωποι». Κάποιοι παραμένουν σιωπηλοί και σκέφτονται: «Θεωρώ ότι είμαι αρκετά άδολος. Δεν μαλώνω ποτέ με τους άλλους, και όταν κάνω τη δουλειά μου, δεν τολμώ να εξαπατήσω κανέναν. Μερικές φορές, αν αποκτήσω ένα μικρό πλεονέκτημα, δεν μπορώ καν να κοιμηθώ το βράδυ. Άραγε είμαι τίμιος άνθρωπος; Πιστεύω ότι είμαι άδολος άνθρωπος. Δεν σημαίνει το ίδιο με το να είμαι τίμιος άνθρωπος;» Άλλοι λένε: «Από τη φύση μου δεν μπορώ να πω ψέματα. Κοκκινίζω όταν λέω κάτι αναληθές, οπότε μάλλον είμαι τίμιος άνθρωπος, έτσι δεν είναι;» Τότε, ο ψευδο-επικεφαλής προσθέτει το εξής: «Ανεξάρτητα αν είσαι τίμιος άνθρωπος, εφόσον ο Θεός μάς ζητά να είμαστε τίμιοι, επιβάλλεται να είσαι τίμιος άνθρωπος. Αν ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε είσαι τίμιος άνθρωπος. Τότε απαλλάσσεσαι από τη δολιότητα, από τα δεσμά της σκοτεινής επιρροής του Σατανά. Μόλις γίνεις τίμιος άνθρωπος, εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα, μπορείς να εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου και μπορείς να υποτάσσεσαι στον Θεό». Κατανοείτε τώρα πώς να είστε τίμιοι άνθρωποι; (Όχι.) Κι ωστόσο, κάποιοι είναι ενθουσιασμένοι: «Αυτά τα λόγια έχουν δύναμη μέσα τους. Αμήν! Η κάθε πρόταση είναι σωστή. Κανένα στοιχείο δεν προέρχεται απευθείας από τα λόγια του Θεού, αλλά όλα είναι αποτέλεσμα της κατανόησης των λόγων του Θεού. Αυτή η κατανόηση είναι φανταστική! Γιατί δεν μπορώ εγώ να το κατανοήσω μ’ αυτόν τον τρόπο; Φαίνεται ότι αυτός ο επικεφαλής είναι πραγματικά αντάξιος του τίτλου του· είναι πραγματικά φτιαγμένος για ηγεσία!» Οι άνθρωποι με επίπεδο και οξύνοια, μόλις το ακούνε αυτό, συλλογίζονται: Δεν έχεις εξηγήσει τι είναι ένας τίμιος άνθρωπος. Πώς ακριβώς είναι κάποιος τίμιος άνθρωπος;» Ο ψευδο-επικεφαλής συνεχίζει: «Το να είναι κάποιος τίμιος άνθρωπος σημαίνει να μη λέει ψέματα. Για παράδειγμα, αν έχεις διαπράξει μοιχεία στο παρελθόν, τότε προσεύχεσαι στον Θεό και ομολογείς πόσες φορές το έχεις κάνει και με ποιον. Αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να δεις ή ν’ αγγίξεις τον Θεό, τότε πρέπει να ομολογήσεις στον επικεφαλής, να ξεκαθαρίσεις τα πάντα. Η ειλικρινής ομολογία είναι η πιο βασική προϋπόθεση για να είναι κανείς τίμιος άνθρωπος. Επιπλέον, πρέπει να βγάζεις τα εσώψυχά σου, χωρίς ν’ αναμειγνύεις ψεύδη σε οτιδήποτε. Πώς σκέφτεσαι για τα πάντα, ποιες είναι οι προθέσεις σου, τι διαφθορά αποκαλύπτεις, ποιον μισείς ή έχεις καταραστεί μέσα σου, ποιον θέλεις να βλάψεις ή ενάντια σε ποιον θέλεις να συνωμοτήσεις· θα πρέπει να τα ομολογείς όλα σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Όταν το κάνεις αυτό, γίνεσαι ανοιχτός και ειλικρινής, ζεις στο φως. Αυτό σημαίνει να είσαι τίμιος άνθρωπος. Ένας τίμιος άνθρωπος πρέπει ν’ απαλλαγεί από τον εγωισμό του· πρέπει να είναι σε θέση να δείξει και ν’ αναλύσει τις πιο κακές και σκοτεινές πλευρές της καρδιάς του». Ακούγοντάς το αυτό, κατανοείτε τώρα πώς να είστε τίμιοι άνθρωποι; (Και πάλι όχι.) Ακόμα κι αφού το ακούσετε, είναι απλώς δόγματα που καταλαβαίνει κάποιος, όχι συγκεκριμένες πρακτικές. Οι ψευδο-επικεφαλής, έχοντας μια τέτοια κατανόηση για τα λόγια του Θεού, καθοδηγούν τους ανθρώπους ώστε να τρώνε και να πίνουν έτσι τα λόγια του Θεού, και μάλιστα συναναστρέφονται μ’ αυτόν τον τρόπο, νομίζοντας ότι κατανοούν στον μέγιστο βαθμό τα λόγια του Θεού, ότι έχουν την ικανότητα να τα κατανοούν και ότι μπορούν να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Η αλήθεια είναι ότι αντιλαμβάνονται και συναναστρέφονται μόνο πάνω σε δόγματα και σλόγκαν, με αποτέλεσμα να μην προσφέρουν καμία απολύτως βοήθεια σε όσους επιθυμούν ν’ αναζητήσουν την αλήθεια-πραγματικότητα και να κατανοήσουν τις αλήθεια-αρχές. Κι ωστόσο, πιστεύουν ότι διαθέτουν μεγάλη ικανότητα κατανόησης, ότι έχουν μοναδική διορατικότητα σε ό,τι αφορά τα λόγια του Θεού και ότι είναι ανώτεροι από τους συνηθισμένους ανθρώπους. Περιφέρονται κηρύττοντας αυτά τα δόγματα και σλόγκαν, και μάλιστα μπαίνουν σε συγκρίσεις με άλλους, συχνά χρησιμοποιώντας αυτά τα δόγματα και σλόγκαν για να επιδοθούν σε λεκτικές διαμάχες, ή ακόμα και για να επιπλήξουν, να κλαδέψουν, να κρίνουν και να καταδικάσουν ανθρώπους. Πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο κάνουν έργο, ότι μεταφέρουν τα λόγια του Θεού στην πραγματική ζωή και ότι τα εφαρμόζουν. Δεν είναι προβληματικό αυτό; Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού, δεν μπορούν να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Αφού διαβάσουν τα λόγια του Θεού, μπορούν μόνο να συναναστρέφονται πάνω σε κάποια λόγια και δόγματα, κι ωστόσο περιφέρονται κηρύττοντάς τα και επιδεικνύοντάς τα. Όμως, στην πραγματικότητα, δεν κατανοούν καμία αλήθεια στα λόγια του Θεού. Για παράδειγμα, δεν κατανοούν κάποιους παρόμοιους πνευματικούς όρους ή κάποιες παρόμοιες εκφράσεις, ούτε γνωρίζουν τις διαφορές μεταξύ τους ή πώς να τις προσαρμόσουν σε πραγματικές καταστάσεις. Πέρα από το να τηρούν κανονισμούς και ν’ αραδιάζουν λόγια και δόγματα, δεν έχουν πραγματική κατανόηση των λόγων του Θεού και δεν τα κάνουν αληθινά πράξη. Επομένως, είναι ξεκάθαρο ότι οι ίδιοι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν την αλήθεια, ούτε είναι ικανοί να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους ώστε να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Το εξηγήσαμε αυτό με το παράδειγμα του τίμιου ανθρώπου. Οι ψευδο-επικεφαλής, επειδή δεν ξέρουν πώς ν’ αντιληφθούν την αλήθεια του να είναι κανείς τίμιος άνθρωπος, καταφεύγουν στο ν’ αραδιάζουν λόγια και δόγματα και να κηρύττουν σλόγκαν, παραπλανώντας τους ανόητους και τους μπερδεμένους που δεν έχουν πνευματική κατανόηση, με αποτέλεσμα να τους αφήνουν αποπροσανατολισμένους. Αφού ακούσουν αυτά τα λόγια κι αυτά τα δόγματα, θεοποιούν τους ψευδο-επικεφαλής και, αφού τους ακολουθήσουν για κάποια χρόνια, καταλήγουν να μην κατανοούν ούτε τις πιο βασικές αλήθειες, επειδή δεν έχουν εισέλθει καθόλου σ’ αυτές. Θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτό το σημείο.
Σημείο δεύτερο: Να είναι εξοικειωμένοι με τις καταστάσεις των ανθρώπων κάθε είδους και να βρίσκουν λύσεις στις διάφορες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην πραγματική τους ζωή σε σχέση με τη ζωή-είσοδο (Μέρος πρώτο)
Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν τις καταστάσεις των ανθρώπων κάθε είδους
Η δεύτερη υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών είναι να είναι εξοικειωμένοι με τις καταστάσεις των ανθρώπων κάθε είδους και να βρίσκουν λύσεις στις διάφορες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην πραγματική τους ζωή σε σχέση με τη ζωή-είσοδο. Πώς διεξάγουν οι ψευδο-επικεφαλής αυτό το έργο; Έχουν τα προσόντα γι’ αυτήν την εργασία; Ας αναλύσουμε αυτό το σημείο. Να είναι εξοικειωμένοι με τις καταστάσεις των ανθρώπων κάθε είδους· πώς επιτυγχάνεται αυτό; Επιτυγχάνεται με βάση την κατανόηση των λόγων του Θεού που εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και ουσίες των διαφόρων ανθρώπων. Για να συλλάβει κάποιος τις καταστάσεις των διαφόρων ανθρώπων, πρέπει πρώτα να κατανοήσει τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τις διάφορες καταστάσεις, τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τις διεφθαρμένες ουσίες των ανθρώπων, και να είναι σε θέση να τις αντιστοιχίσει με τον εαυτό του. Ο τύπος των διαθέσεων που εκθέτει ο Θεός αναφέρεται στο είδος του ανθρώπου, στο πώς είναι η ανθρώπινη φύση του, τι είδους εκδηλώσεις και αποκαλύψεις έχει και ποια είναι η στάση του απέναντι στον Θεό, στα λόγια του Θεού και στο καθήκον του· αυτές οι καταστάσεις πρέπει ν’ αντιστοιχιστούν με τα λόγια του θεού, κι έτσι κάποιος μπορεί να συλλάβει τις καταστάσεις των διαφόρων ανθρώπων. Επομένως, για να μπορέσει κάποιος να είναι εξοικειωμένος με τις καταστάσεις των διαφόρων ανθρώπων, πρέπει κατ’ αρχάς να κατανοήσει τα λόγια του Θεού και να έχει την ικανότητα να κατανοεί τα λόγια του Θεού. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού. Μπορούν, λοιπόν, να κατανοήσουν τις περίπλοκες αλήθειες σε σχέση με τους διάφορους τύπους ανθρώπων −καθώς και τις διάφορες καταστάσεις και διεφθαρμένες ουσίες τους− που εκθέτουν τα λόγια του Θεού; (Όχι.) Δεν κατανοούν, ούτε γνωρίζουν τις σχέσεις ή τις αλήθειες που εμπλέκονται. Επειδή οι ψευδο-επικεφαλής δεν διαθέτουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού, είναι μεγάλος μπελάς και δύσκολη εργασία γι’ αυτούς να συλλάβουν αυτό το πολύ καίριο και σημαντικό ζήτημα, δηλαδή τις καταστάσεις των διαφόρων ανθρώπων.
Πώς συλλαμβάνουν οι ψευδο-επικεφαλής τις καταστάσεις των διαφόρων ανθρώπων; Σκέφτονται: «Αυτός ο άνθρωπος είναι ενθουσιώδης, εκείνος είναι μικροπρεπής, σ’ αυτόν αρέσει να ντύνεται επίσημα, εκείνος έχει λίγη πίστη...» Απλώς εξετάζουν αυτά τα επιφανειακά φαινόμενα, αλλά δεν ξέρουν ποια είναι πραγματικά η στάση κάποιου απέναντι στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια και ποια είναι πραγματικά η φύση-ουσία του. Για παράδειγμα, κάποιος έχει γνήσια πίστη και είναι δραστήριος όταν κάνει το καθήκον του, αλλά οι δυσκολίες και τα μπλεξίματα της οικογένειάς του επηρεάζουν τα αποτελέσματα των καθηκόντων του. Οι ψευδο-επικεφαλής, όταν το βλέπουν αυτό, τους χαρακτηρίζουν εσφαλμένα, λέγοντας: «Αυτός ο άνθρωπος είναι δύσπιστος. Δεν μπορεί να ξεφύγει από την οικογένειά του. Σκέφτεται μονίμως τα παιδιά του. Έχει αποταμιεύσεις στο σπίτι, αλλά δεν τις προσφέρει. Άρα, αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ προβληματικός και δεν μπορεί ν’ αξιοποιηθεί σε σημαντικές εργασίες στο μέλλον». Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα αυτού του ανθρώπου δεν είναι σοβαρό· απλώς επειδή πιστεύει στον Θεό μόνο για λίγο διάστημα και έχει ρηχή κατανόηση της αλήθειας, δεν μπορεί να διακρίνει πολλά πράγματα. Δεν ξέρει πώς να προσεγγίσει την οικογένεια και τα παιδιά του, ούτε πώς να χειριστεί τα περιουσιακά του στοιχεία. Βρίσκεται ακόμα στην περίοδο της προσευχής και της αναζήτησης, και δεν έχει βρει ακόμα τις ακριβείς αρχές και μεθόδους άσκησης. Έχει τη θέληση να κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά όταν αντιμετωπίζει μπλεξίματα και δυσκολίες με την οικογένειά του, γίνεται προσωρινά λίγο αδύναμος και δεν είναι πολύ ενεργός όταν κάνει το καθήκον του. Ωστόσο, μπορεί να ολοκληρώσει με σοβαρότητα το έργο που του έχει αναθέσει η εκκλησία, και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι. Κρίνοντας από το επίπεδό του, την ανθρώπινη φύση του και τη στάση του απέναντι στην αλήθεια, είναι ένας καλός άνθρωπος. Όμως, οι ψευδο-επικεφαλής δεν το βλέπουν μ’ αυτόν τον τρόπο, επειδή δεν κατανοούν τα λόγια του Θεού και δεν ξέρουν πώς να τα χρησιμοποιήσουν ως πρότυπο για ν’ αξιολογήσουν ποια είναι η φύση-ουσία κάποιου ή κατά πόσο η κατάσταση κάποιου οφείλεται στη φύση-ουσία του ή σε κάποια προσωρινή αδυναμία ή είναι ζήτημα αναστήματος· δεν μπορούν ν’ αξιολογήσουν αυτά τα πράγματα. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας τέτοιος άνθρωπος είναι εκείνες που συμβαίνουν στην πραγματική ζωή και σχετίζονται με τη ζωή-είσοδο. Άραγε μπορούν οι ψευδο-επικεφαλής να χειριστούν τέτοιου είδους ζητήματα; Μπορούν να βρουν λύσεις στις δυσκολίες αυτών των ανθρώπων; (Όχι.) Επειδή οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να συλλάβουν με ακρίβεια τις καταστάσεις των διαφόρων ανθρώπων και δεν μπορούν να διακρίνουν επακριβώς το καλό και το κακό στη φύση-ουσία των διαφόρων ανθρώπων, δεν μπορούν ούτε να βρουν ακριβείς λύσεις στις δυσκολίες και τα προβλήματα των διαφόρων ανθρώπων. Αντιθέτως, θεωρούν ότι πρέπει κυρίως να καλλιεργηθούν εκείνοι που, βασιζόμενοι αποκλειστικά στον ενθουσιασμό, μπορούν να δαπανήσουν τον εαυτό τους, να υπομείνουν κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα, αλλά έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν ικανότητα κατανόησης, και συναναστρέφονται για να βρουν λύσεις στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι. Όμως, όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες και είναι λίγο αδύναμοι οι άνθρωποι που έχουν πραγματικά επίπεδο και καλή ανθρώπινη φύση, πώς λύνουν τα προβλήματά τους οι ψευδο-επικεφαλής και πώς τους αντιμετωπίζουν; Όταν αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και στην πραγματικότητα είναι απλώς λίγο αδύναμοι, ανάλογα με την περίπτωση, θα πρέπει να λάβουν υποστήριξη και βοήθεια· θα πρέπει κάποιος να συναναστραφεί μαζί τους πάνω στις προθέσεις του Θεού και όχι να τους διαγράψει εντελώς, πόσο μάλλον να τους χαρακτηρίσει. Όμως, πώς λύνουν οι ψευδο-επικεφαλής τις δυσκολίες αυτών των ανθρώπων; Λένε: «Το έργο του Θεού έχει φτάσει ήδη σ’ αυτό το στάδιο, κι ωστόσο εσύ παραμένεις προσκολλημένη στον σύζυγο και στα παιδιά σου· μάλιστα έχεις στείλει τα παιδιά σου στο πανεπιστήμιο και επιδιώκεις τις προοπτικές τους. Όσο γίνονται ολοένα και πιο σοβαρές οι καταστροφές, εξακολουθούν να υπάρχουν προοπτικές σ’ αυτόν τον κόσμο; Δεν μπορείς καν να φροντίσεις για τη δική σου ζωή. Πώς μπορείς να φροντίσεις γι’ αυτά τα πράγματα; Το έργο του Θεού έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Ο χρόνος πιέζει! Αν δεν αφοσιωθείς ολοκληρωτικά, θα μπορείς και πάλι ν’ αποκαλείσαι δημιουργημένο ον; Θα εξακολουθείς να είσαι άνθρωπος;» Με αυτό έχουν να κάνουν στην πραγματικότητα οι δυσκολίες αυτών των ανθρώπων; (Όχι.) Ο λόγος για τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι είναι λίγο αδύναμοι όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες είναι απλώς και μόνο το γεγονός ότι έχουν χαμηλό ανάστημα, όχι ότι δεν αγαπούν την αλήθεια ή ότι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους. Επομένως, αυτό που λένε οι ψευδο-επικεφαλής δεν αντιστοιχεί με την κατάσταση αυτών των ανθρώπων. Είναι προφανώς μια περίπτωση λανθασμένου χαρακτηρισμού, αδυναμίας να συλλάβουν τον πυρήνα ή την κύρια πτυχή της κατάστασής τους, να συλλάβουν τι πραγματικά σκέφτονται, τι είδους άνθρωποι είναι και πώς θα πρέπει να τους καθοδηγήσουν και να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν πώς να λύνουν τέτοια προβλήματα. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να λύνει κάποιος τέτοια ζητήματα όταν προκύπτουν; Μπορείς να πεις: «Το ζήτημα που αντιμετωπίζεις είναι ένα πρόβλημα που συναντούν πολλοί άνθρωποι. Όσοι μπορούν πραγματικά ν’ αφήσουν πίσω τις οικογένειές τους και να δαπανήσουν ολόψυχα τον εαυτό τους στον Θεό δεν ενεργούν παρορμητικά, αλλά έχουν προετοιμαστεί για μεγάλο διάστημα. Πρώτα απ’ όλα, έχουν κατανοήσει αρκετή αλήθεια και έχουν πραγματικά τη βούληση ν’ αποδεσμευτούν από την οικογένειά τους, να δαπανήσουν ολόψυχα τον εαυτό τους στον οίκο του Θεού, και μπορούν να εγγυηθούν ότι δεν θα το μετανιώσουν αργότερα· τα έχουν σκεφτεί όλα διεξοδικά. Επιπλέον, αυτό το διάστημα, προσεύχονται επίσης στον Θεό για να τους προετοιμάσει και να τους ανοίξει έναν δρόμο ώστε να προχωρήσουν, ενώ συνεχίζουν να εφοδιάζονται με την αλήθεια, επιτρέπουν στον εαυτό τους να κατανοήσει περισσότερες αλήθειες και να έχει περισσότερη πίστη, προκειμένου να τ’ αφήσουν όλα στην άκρη για να δαπανήσουν ολόψυχα τον εαυτό τους στον Θεό. Αυτό απαιτεί χρόνο, προσευχή και, ασφαλώς, την καθοδήγηση και τις ρυθμίσεις του Θεού. Αν έχεις αυτήν τη βούληση, μην ανησυχείς. Προσευχήσου στον Θεό και περίμενε υπομονετικά, και ο Θεός θα κάνει ρυθμίσεις για σένα. Αν οι προσευχές σου και η βούλησή σου εναρμονίζονται με τις προθέσεις του Θεού και έχουν την έγκρισή Του, αν είσαι έτοιμος και θα υποταχθείς ό,τι κι αν κάνει ο Θεός και δεν πρόκειται να το μετανιώσεις, τότε σίγουρα ο Θεός θ’ ανοίξει έναν δρόμο για σένα. Αυτό το διάστημα, οι άνθρωποι πρέπει να προετοιμάζονται και να περιμένουν. Το μόνο πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να εφοδιάζονται με την αλήθεια, να κατανοούν τις προθέσεις του Θεού και ν’ αφήσουν το ανάστημά τους να μεγαλώσει σταδιακά. Όταν ο Θεός κανονίζει διάφορα περιβάλλοντα, αν μπορείς να επιλέξεις να υποταχθείς στην κυριαρχία και στις ρυθμίσεις του Θεού χωρίς παράπονα, αυτό δείχνει ότι έχεις ανάστημα· ό,τι κι αν κάνει ή όπως κι αν ρυθμίσει τα πράγματα ο Θεός, θα είσαι σε θέση να υποταχθείς». Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτήν την καθοδήγηση; (Είναι καλή.) Από τη μία πλευρά, εκπληρώνεις την υποχρέωσή σου, βοηθώντας τους ανθρώπους να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού. Ταυτόχρονα, δεν τους αναγκάζεις να υπερβούν τις ικανότητές τους, αλλά τους αντιμετωπίζεις ανάλογα με την πραγματική τους κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει να λύνει κανείς τα προβλήματα με βάση τα λόγια του Θεού; Αυτό δεν σημαίνει να λύνει κανείς τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή με βάση την κατάστασή τους; (Ναι.)
Κάποιοι άνθρωποι είναι πάντα επιπόλαιοι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και δεν δείχνουν καμία υπευθυνότητα, έχουν μονίμως ένα επίσημο ύφος, είναι αλαζόνες, αυτάρεσκοι και ανίκανοι να συνεργαστούν με άλλους και επιφέρουν απώλειες στο έργο της εκκλησίας χωρίς ίχνος τύψεων. Ένας ψευδο-επικεφαλής, όταν βλέπει μια τέτοια κατάσταση, το βάζει σκοπό ν’ αντιμετωπίσει και να λύσει το ζήτημα, λέγοντας: «Αυτός ο άνθρωπος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σ’ αυτό το έργο. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει κανείς αρκετά κατάλληλος να τον αντικαταστήσει, οπότε πρέπει να συναναστραφούμε μαζί του για να βρούμε λύση στις δυσκολίες του». Κατά τη συναναστροφή, ο ψευδο-επικεφαλής ανακαλύπτει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θέλει καθόλου να κάνει το καθήκον του. Θέλει να επιδιώξει κοσμικά πράγματα, να βγάλει χρήματα από τη σταδιοδρομία του και να ζήσει μια καλή ζωή, και θεωρεί ότι είναι πολύ μεγάλη απαίτηση ν’ αναγκάζεται να κάνει το καθήκον του. Πιστεύει ότι για να κάνει το καθήκον του στον οίκο του Θεού πρέπει να είναι απασχολημένος καθημερινά, με αποτέλεσμα όχι μόνο να καταστρέφεται η προσωπική οικογενειακή του ζωή, αλλά να είναι και αδύνατον να διατηρήσει σχέσεις με τα μέλη της οικογένειάς του, και ότι αν παραβιάσει τις αρχές ενώ κάνει το καθήκον του, θα πρέπει να υπομείνει κλάδεμα. Θεωρεί ότι είναι πολύ πικρή μια τέτοια ζωή και δεν θέλει να ζήσει έτσι. Το ζήτημα είναι ξεκάθαρο: Η συμπεριφορά του υποδηλώνει ότι είναι δύσπιστος. Πώς, όμως, το χειρίζεται ο ψευδο-επικεφαλής; Ο ψευδο-επικεφαλής σκέφτεται: «Αυτός ο άνθρωπος είναι ταλαντούχος ανάμεσα στους άπιστους. Δεν είναι εύκολο να βρεθεί κάποιος σαν αυτόν. Η κατάστασή του έχει γίνει προβληματική. Πρέπει γρήγορα ν’ αφήσω κατά μέρος το πιο χρονοβόρο έργο που έχω αναλάβει, προκειμένου να συναναστραφώ μαζί του για να τον βοηθήσω να λύσει αυτό το πρόβλημα. Πώς να το λύσει; Τα λόγια του Θεού είναι τα πιο ισχυρά. Αρχικά, θα του διαβάσω μερικά αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού, για ν’ αντιμετωπίσω την απροθυμία του να κάνει το καθήκον του». Ο ψευδο-επικεφαλής τού λέει: «Τώρα που έχουν έρθει καταστροφές, οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να ζήσουν καλή ζωή. Εσύ θέλεις, ωστόσο, να κερδίσεις χρήματα μέσα από μια σταδιοδρομία και να ζήσεις μια απλή οικογενειακή ζωή, αλλά σύντομα όλος ο κόσμος θα είναι σε χάος και δεν θα υπάρχουν πλέον απλές οικογένειες. Δεν μπορείς να διακρίνεις αυτά τα πράγματα; Πρέπει να προσευχηθείς περισσότερο στον Θεό. Η προσευχή στον Θεό θα σου δώσει πίστη. Επίσης, πρέπει να τρως και να πίνεις περισσότερο τα λόγια του Θεού. Αφού φας και πιεις πολλές φορές τα λόγια του Θεού, το πρόβλημά σου θα λυθεί». Έπειτα, βρίσκει πέντε-δέκα αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού για να τα διαβάσει και να συναναστραφεί μαζί του πάνω σ’ αυτά. Ο άνθρωπος απαντά: «Αρκετά με τη συναναστροφή. Κατανοώ όλα αυτά τα λόγια του Θεού. Είμαι πιο μορφωμένος από σένα. Μη μου κάνεις επίδειξη». Μια ολόκληρη μέρα συναναστροφής και δεν λύθηκε τίποτα. Ο ψευδο-επικεφαλής σκέφτεται μέσα του: «Έχω κάνει εκκλησιαστικό έργο για τόσα χρόνια· δεν πιστεύω ότι δεν μπορώ να λύσω το πρόβλημά σου». Το βράδυ, σπεύδει να συνεχίσει τη συναναστροφή, λέγοντας: «Πρέπει ν’ αγαπάς και να λατρεύεις τον Θεό! Υπάρχει ελπίδα να γίνεις ένα σωστό δημιουργημένο ον. Δεν είναι εύκολο ν’ αποκτήσει κανείς αυτό το καθήκον· πρέπει να εκτιμάς αυτήν την ευκαιρία, γιατί αν τη χάσεις, δεν θα υπάρξει ποτέ άλλη. Αφού το επίπεδό σου και οι συνθήκες σου είναι τόσο καλά, δεν θα ήταν κρίμα να μην κάνεις το καθήκον σου; Κάποιος με τα δικά σου ταλέντα θα έπρεπε να προαχθεί και ν’ αξιοποιηθεί στον οίκο του Θεού· έχεις μεγάλες προοπτικές εδώ!» Ο άνθρωπος λέει: «Σταμάτα να μιλάς. Αν μ’ αναγκάσεις να κάνω το καθήκον μου, η στάση μου θα παραμείνει η ίδια. Αν δεν μου επιτραπεί να το κάνω, θα φύγω αμέσως. Δεν είναι κι ότι παρακαλάω να μείνω εδώ!» Ο ψευδο-επικεφαλής έχει εξαντλήσει όλα τα λόγια του, αλλά δεν μπορεί να πείσει αυτόν τον άνθρωπο, ούτε να λύσει το πρόβλημά του. Γιατί; Επειδή δεν μπορεί να διακρίνει ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα αυτού του ανθρώπου. Αυτός ο άνθρωπος, όταν κάνει το καθήκον του, είναι επιπόλαιος όποτε θέλει, εξαπατά όποτε του αρέσει, και απλώς ακολουθεί τις τυπικές διαδικασίες αν αυτό έχει όρεξη να κάνει· όποιο έργο κι αν αναλαμβάνει, είναι ανεύθυνος. Δεν είναι πρόθυμος να καταβάλει λίγη επιπλέον προσπάθεια, ούτε να πει λίγα περισσότερα λόγια για να λύσει κάποια ζητήματα· το θεωρεί δύσκολο και ενοχλητικό. Είναι ξεκάθαρο ότι ξέρει πώς να κάνει επαρκώς το καθήκον του και πώς να συμπεριφέρεται κατάλληλα, αλλά δεν είναι πρόθυμος ν’ ασκείται μ’ αυτόν τον τρόπο. Κι ωστόσο, συνεχίζει να κάνει το καθήκον του στον οίκο του Θεού. Ποια είναι η φύση αυτής της κατάστασης; Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; (Ήρθε με την πρόθεση να λάβει ευλογίες και να κάνει συμφωνίες.) Ήρθε μ’ αυτήν την ελπίδα. Τέτοιοι άνθρωποι ονομάζονται καιροσκόποι. Λένε: «Άκουσα πως ο κόσμος πρόκειται να φτάσει σύντομα στο τέλος του, η αποκάλυψη μας πλησιάζει, οπότε δεν χρειάζεται να πάω πλέον στη δουλειά. Άλλωστε, έχω ήδη κερδίσει αρκετά χρήματα. Ίσως είναι καλύτερα να έρθω στον οίκο του Θεού για να τα έχω όλα τζάμπα και να εξασφαλίσω μια θέση για τον εαυτό μου, ώστε να μπορώ να έχω ελπίδα να λάβω ευλογίες αργότερα». Κρίνοντας από τη στάση του και την πρόθεσή του όταν κάνει το καθήκον του, η πίστη του στον Θεό είναι καιροσκοπική· έχει έρθει στον οίκο του Θεού για να παρασιτεί, όχι από αληθινή πίστη. Η στάση του όταν κάνει το καθήκον του είναι πολύ αδιάφορη. Για να τον αξιοποιήσει η εκκλησία, πρέπει να τον καλοπιάσει και να διαπραγματευτεί μαζί του· και ακόμα και τότε, δεν εκτελεί καλά το καθήκον του. Άραγε μπορεί ένας άνθρωπος που δεν έχει καν συνείδηση να κάνει πραγματικά το καθήκον του; Απλώς καιροσκοπεί και παρασιτεί, είναι ένας δύσπιστος. Εξετάζοντας τη φύση των δύο πτυχών αυτού του ζητήματος, όταν ο ψευδο-επικεφαλής προσπάθησε να το λύσει, συνέλαβε την ουσία του; (Όχι.) Επειδή απέτυχε να διακρίνει την ουσία του ζητήματος, εξακολουθούσε να θεωρεί ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν αληθινός πιστός και ότι απλώς δεν κατανοούσε την αλήθεια, ότι είχε μικρό ανάστημα, ήταν στιγμιαία αδύναμος και χρειαζόταν υποστήριξη. Από αυτήν την οπτική, επιχείρησε να συναναστραφεί μαζί του και να τον βοηθήσει, για να πάρει μόνο την απάντηση: «Σταμάτα να μιλάς. Αυτά τα δόγματα που αναφέρεις είναι άχρηστα. Τα ξέρω όλα αυτά, κατανοώ περισσότερα από σένα. Πόσα δόγματα κατανοείς πραγματικά; Πόσο μορφωμένος είσαι; Έχω διαβάσει περισσότερα βιβλία από τα γεύματα που έχεις φάει!» Αποκαλύφθηκε η φύση του, έτσι δεν είναι; Ο ψευδο-επικεφαλής εξακολουθεί να πιστεύει ότι κάνει το έργο ενός επικεφαλής, και δεν συνειδητοποιεί ότι αυτός ο άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα ένας δύσπιστος. Όταν οι δύσπιστοι κάνουν το καθήκον τους στον οίκο του Θεού, ακόμα και η απλή δουλειά τους είναι ανεπαρκής. Θα πρέπει να παραμένουν τέτοιοι άνθρωποι; (Όχι.) Επομένως, αυτή είναι η αρχή για τον χειρισμό ενός τέτοιου ανθρώπου στον οίκο του Θεού: Αν μπορεί και είναι πρόθυμος να δουλέψει, παραμένει. Αν δεν είναι πρόθυμος, πρέπει ν’ απομακρυνθεί γρήγορα, χωρίς να τον παροτρύνει κανείς να μείνει ή να τον νουθετήσει. Άραγε γνωρίζει ο ψευδο-επικεφαλής αυτήν την αρχή; Όχι. Αντιμετωπίζει τον νεκρό σαν να είναι ζωντανός· τον ταΐζει και τον ποτίζει. Δεν είναι ανόητο αυτό; Οι ψευδο-επικεφαλής κάνουν μόνο τέτοια ανόητα πράγματα.
Οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να λύσουν δυσκολίες και προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στη ζωή-είσοδό τους
Σε διάφορες περιπτώσεις, όταν διαφορετικοί άνθρωποι αποκαλύπτουν διάφορες καταστάσεις και εκδηλώσεις, οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν πάντα να συλλάβουν την ουσία αυτών των αποκαλύψεων και δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα που απορρέουν από αυτές. Επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια, κολλάνε λανθασμένα ταμπέλες και επιδίδονται σε απερίσκεπτα παραπτώματα, θεωρώντας εσφαλμένα ότι όσοι είναι προσωρινά αδύναμοι ή περιστασιακά αρνητικοί είναι δύσπιστοι και άνθρωποι που προδίδουν τον Θεό. Στο μεταξύ, θεωρούν ότι εκείνοι που πρέπει κυρίως να λάβουν υποστήριξη είναι οι δύσπιστοι που διαθέτουν επιφανειακά κάποια χαρίσματα, που μπορούν να κάνουν απλό έργο και να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια. Αυτοί οι άνθρωποι ντρέπονται να δηλώσουν ευθέως την απροθυμία τους να κάνουν το καθήκον τους, κι ωστόσο οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν να το διακρίνουν αυτό και επιμένουν να τους πείσουν να μείνουν. Οι ψευδο-επικεφαλής κάνουν μόνο ανόητα πράγματα· κακοί άνθρωποι αναστατώνουν την εκκλησία, κι ωστόσο εκείνοι παραμένουν τυφλοί και δεν αντιμετωπίζουν το ζήτημα. Δεν δείχνει αυτό ότι επιδίδονται σε απερίσκεπτα παραπτώματα; Από πού προκύπτουν τα απερίσκεπτα παραπτώματα των ψευδο-επικεφαλής; Δεν έχουν την ικανότητα να κατανοούν τα λόγια του Θεού και δεν κατανοούν την αλήθεια, οπότε όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες καταστάσεις, καταφεύγουν στα πιο επιφανειακά δόγματα που κατανοούν και τα εφαρμόζουν κατ’ επανάληψη με τρόπο που απλώς και μόνο προκαλεί διαταράξεις και αναστατώσεις. Συχνά, όχι μόνο αποτυγχάνουν να βρουν λύσεις στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στη ζωή-είσοδο και όχι μόνο αποτυγχάνουν να υποστηρίξουν τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αδυναμία ώστε ν’ ανακτήσουν τη δύναμή τους, αλλά τους κάνουν και να τρέφουν αντιλήψεις και παρερμηνείες για τον Θεό, να πιστεύουν ότι η εκκλησία προσπαθεί να τους στρατολογήσει για να εκμεταλλευτεί την υπηρεσία τους, λες και ο οίκος του Θεού δεν διαθέτει ταλαντούχα άτομα και δεν μπορεί να βρει κατάλληλους ανθρώπους. Αυτός ο αρνητικός αντίκτυπος προκαλείται από το έργο των ψευδο-επικεφαλής. Πώς προκαλείται; (Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, και όταν αντιμετωπίζουν καταστάσεις, απλώς εφαρμόζουν κανονισμούς.) Δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, απλώς είναι σε θέση ν’ απομνημονεύουν κάποια ξύλινα λόγια και ρητά. Δεν έχουν πραγματική βιωματική κατανόηση και αντίληψη της αλήθειας. Επομένως, όταν τελικά εμφανίζονται προβλήματα, μπορούν απλώς να λένε κάποιες ξερές φράσεις, όπως: «Ν’ αγαπάς τον Θεό», «Να είσαι τίμιος», «Να είσαι υπάκουος και υποτακτικός όταν αντιμετωπίζεις καταστάσεις», «Να κάνεις καλά το καθήκον σου», «Πρέπει να είσαι αφοσιωμένος», «Πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα», «Πρέπει να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό». Χρησιμοποιούν αυτά τα κενά δόγματα, σλόγκαν και ρητά για να ωραιοποιήσουν τον εαυτό τους, και μάλιστα τα διδάσκουν και σε άλλους, ελπίζοντας να τους επηρεάσουν και ν’ ασκήσουν πάνω τους θετικό αντίκτυπο, αλλά δεν επιτυγχάνεται κανένα αποτέλεσμα και δεν αλλάζει τίποτα. Επομένως, οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι ικανοί να εκπληρώσουν κανένα έργο. Αφού δεν είναι καν σε θέση να βρουν λύσεις στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού στη ζωή-είσοδο, πώς μπορούν να κάνουν καλή δουλειά στην ηγεσία της εκκλησίας;
Όταν οι άνθρωποι συναντούν διάφορες δυσκολίες στην πραγματική ζωή και δεν ξέρουν πώς να τις αντιμετωπίσουν, ούτε πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια, πρέπει ν’ αναζητήσουν την αλήθεια στα λόγια του Θεού για να λύσουν αυτά τα ζητήματα. Αν κάποιος με μικρό ανάστημα δεν ξέρει πώς ν’ αναζητήσει την αλήθεια στα λόγια του Θεού ούτε πώς να βρει τα σχετικά λόγια του Θεού, τότε θα πρέπει ν’ αναζητήσει αυτούς που κατανοούν την αλήθεια για να συναναστραφεί προκειμένου να λύσει το ζήτημα, ενώ ταυτόχρονα εκπαιδεύεται στο πώς να βρίσκει τα σχετικά λόγια του Θεού και πώς να κατανοεί την αλήθεια. Αυτό σημαίνει να βρει στα λόγια του Θεού ποιες είναι οι αρχές και ποια είναι τα απαιτούμενα πρότυπα του Θεού, πώς ορίζει αυτό το ζήτημα ο Θεός και τι απαιτεί σε σχέση μ’ αυτό, και κατά πόσο εξηγούνται συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Αν τα λόγια του Θεού γι’ αυτό το θέμα είναι σχετικά απλά και επισημαίνουν μόνο τις αρχές χωρίς να παρέχουν λεπτομερή παραδείγματα, τότε πρέπει να μάθεις να στοχάζεσαι. Αν δεν μπορείς να βγάλεις άκρη μέσα από τον στοχασμό, τότε πρέπει ν’ αναζητήσεις περισσότερους ανθρώπους για να συναναστραφείς μαζί τους, να συναναστραφείς στις συναθροίσεις και να ψάχνεις και ν’ αναζητείς όσο κάνεις το καθήκον σου, ν’ αποκτήσεις διαφώτιση και φώτιση, κι έτσι σταδιακά να καταφέρεις να κατανοήσεις ποια είναι η ουσία του ζητήματος που αντιμετωπίζεις. Στο τέλος, θα εισέλθεις σύμφωνα με τις αρχές των λόγων του Θεού για να φτάσεις στην επίλυση αυτών των δυσκολιών. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι τεμπέληδες και δεν μπορούν ποτέ να επιστρατεύσουν τη δύναμη για να κάνουν το καθήκον τους· όμως όταν τους μιλάει κανείς για φαγητό, ποτό και γλέντι, φωτίζονται και γεμίζουν ενέργεια, σαν να ζωντανεύουν ξαφνικά. Πώς λύνουν τέτοια ζητήματα οι ψευδο-επικεφαλής; Έχουν κι αυτοί μια μέθοδο: αναθέτουν περισσότερες εργασίες σ’ αυτούς τους ανθρώπους, ώστε να μην τους μένει χρόνος να τεμπελιάζουν. Μπορεί να λύσει το πρόβλημα αυτή η προσέγγιση; Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν ούτε το λίγο έργο που τους ανατίθεται· θέλουν απλώς να παρασιτούν και πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να μην κάνουν καθόλου έργο! Ποιο είναι το πρόβλημα με τους ανθρώπους που είναι πολύ τεμπέληδες; Σχετίζεται με τη φύση-ουσία τους, με το κατά πόσο αγαπούν τα θετικά πράγματα, καθώς και με τις προτιμήσεις και τις επιδιώξεις τους. Κάποιοι άνθρωποι έχουν λίγο επίπεδο· αν είναι απλώς συνηθισμένοι πιστοί χωρίς να έχουν αναλάβει κάποιο φορτίο, δεν έχουν την ενέργεια να κάνουν το έργο τους και δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον σ’ αυτό. Ωστόσο, αν σύμφωνα με το επίπεδό τους και με το καθήκον που μπορούν να κάνουν, τους ανατεθεί το φορτίο ενός επιβλέποντος, τους επιτραπεί να έχουν κάποιον τίτλο και ν’ αναλάβουν κάποιες υποχρεώσεις, κεντρίζεται το ενδιαφέρον τους για το έργο. Μερικές φορές, όταν γίνονται ανεύθυνοι στο έργο τους ή όταν τεμπελιάζουν, μπορεί να κλαδευτούν· άλλες φορές, μπορεί να τους δοθεί κάποια ενθάρρυνση και κάποιος έπαινος. Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι, που ενδιαφέρονται για την υπόληψη, που αγαπούν τη θέση και τους αρέσει να τους κολακεύουν, αποκτούν την ενέργεια για να κάνουν το καθήκον τους. Όταν σκέφτονται να λουφάρουν, συλλογίζονται: «Για χάρη της θέσης, για το φορτίο που κουβαλάω, πρέπει να τα πάω καλά». Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορεί να λυθεί εν μέρει η τεμπελιά αυτών των ανθρώπων. Όταν οι ψευδο-επικεφαλής αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους ζητήματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη φύση ή καταστάσεις που αφορούν τη ζωή-είσοδο, τα οποία προκύπτουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων, βρίσκουν πολύ δύσκολη και απαιτητική τη λύση τους. Δεν ξέρουν πώς να λύνουν αυτές τις καταστάσεις και αυτά τα προβλήματα, ούτε ποια λόγια του Θεού να χρησιμοποιούν για μια στοχευμένη λύση. Τις περισσότερες φορές, η προσέγγισή τους είναι να πείσουν ή να παροτρύνουν τους ανθρώπους να τα καταφέρουν· αν η πειθώ και η παρότρυνση δεν έχουν αποτέλεσμα, καταφεύγουν στον θυμό και στο κλάδεμά τους. Αν το κλάδεμα δεν έχει αποτέλεσμα, διαβάζουν κάνα δυο αποσπάσματα σκληρών λόγων του Θεού ως προειδοποίηση, για να δείξουν στους ανθρώπους ότι πρέπει να συμμορφωθούν. Αν ούτε αυτό δεν έχει κάποια επίδραση, η ύστατη λύση τους είναι ν’ αναθέσουν σε κάποιον να τους παρακολουθεί και να τους διαχειρίζεται. Έχουν μόνο αυτές τις τεχνικές στη διάθεσή τους, και αν δεν έχουν αποτέλεσμα, ξεμένουν από εναλλακτικές.
Με λίγα λόγια, ανεξάρτητα από το πρόβλημα, οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να διακρίνουν την ουσία του προβλήματος, δυσκολεύονται να συλλάβουν τις αληθινές καταστάσεις και το υπόβαθρο των διαφόρων ανθρώπων, πόσο μάλλον να διακρίνουν πού έγκειται η ρίζα του προβλήματος ή από πού να ξεκινήσουν για να το λύσουν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν αυτές τις αρχές και τις μεθόδους χειρισμού των προβλημάτων, οπότε το έργο τους δεν μπορεί να λύσει διάφορα πραγματικά προβλήματα. Είναι σε θέση μόνο να κηρύττουν κάποια δόγματα, να φωνάζουν κάποια σλόγκαν, ν’ ακολουθούν κάποιους κανονισμούς και να κάνουν τις τυπικές διαδικασίες. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να είναι κατάλληλοι για το έργο της ηγεσίας της εκκλησίας; Όσο κι αν εκπαιδευτούν ή όσα περισσότερα χρόνια κι αν συνεχίσουν να πιστεύουν, δεν πρόκειται να γίνουν κατάλληλοι για το έργο της ηγεσίας της εκκλησίας. Έχετε συναντήσει τέτοια παραδείγματα; (Στην εκκλησία μας, ήταν κάποιος που είχε αναλάβει καθήκοντα φιλοξενίας, ο οποίος έκανε πάντα επικριτικά και επιθετικά σχόλια, με αποτέλεσμα να επηρεάζει την εκτέλεση των καθηκόντων μας και να προκαλεί διαταράξεις και αναστατώσεις. Αφού το αναφέραμε στον επικεφαλής, εκείνος απλώς επέμεινε να έχουμε αυτογνωσία και να υποταχθούμε στο περιβάλλον που ρύθμισε ο Θεός, χωρίς να λύσει το πραγματικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί το έργο της εκκλησίας. Μόνο όταν έγινε αλλαγή ηγεσίας λύθηκε το πρόβλημα.) Αυτή είναι μια κλασική εκδήλωση ενός ψευδο-επικεφαλής. Πρόκειται για χαρακτηριστικό είδος ψευδο-επικεφαλής: είναι εκείνοι που δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν έναν κακό άνθρωπο ή έναν αντίχριστο όταν τον συναντούν, και λένε στους άλλους να είναι υπομονετικοί και ανεκτικοί, να μάθουν από αυτήν την εμπειρία και να υπακούν τον κακό άνθρωπο ή τον αντίχριστο. Δεν διακρίνουν τους αντίχριστους ή τους κακούς ανθρώπους, ούτε κάνουν κάτι γι’ αυτούς. Μετά από τόση συναναστροφή πάνω στους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνονται οι αντίχριστοι, όλοι όσοι κατανοούν την αλήθεια θα πρέπει πλέον να είναι σε θέση ν’ αναγνωρίζουν κάποιους από αυτούς. Όμως, άνθρωποι όπως οι ψευδο-επικεφαλής είναι άραγε σε θέση να εξετάσουν πώς αυτή η συναναστροφή αντιστοιχεί στη συμπεριφορά ενός αντίχριστου; Άραγε μπορούν να διακρίνουν τους αντίχριστους; (Όχι.) Και ποιο είναι το αποτέλεσμα της ανικανότητάς τους να διακρίνουν τους αντίχριστους; Είναι πιθανό ένας αντίχριστος ν’ αποσπάσει την εξουσία από αυτούς, να του επιτρέψουν να ελέγχει την εκκλησία και, στο τέλος, να μην κάνουν τίποτα όσο ο αντίχριστος εγκαθιδρύει ένα ανεξάρτητο βασίλειο. Αν δεν μπορούν να διακρίνουν έναν αντίχριστο, δεν έχουν κανέναν τρόπο να τον αντιμετωπίσουν ως εχθρό και να τον εκθέσουν, να τον διακρίνουν και να τον απορρίψουν· αν δεν μπορούν να διακρίνουν έναν αντίχριστο, είναι πολύ πιθανό να τον αντιμετωπίσουν σαν αδελφό ή αδελφή, με υπομονή και ανεκτικότητα, με αποτέλεσμα ο αντίχριστος ν’ ανέλθει στην εξουσία και να ελέγχει την εκκλησία. Επομένως, οι συνέπειες της ανικανότητάς τους να διακρίνουν τους αντίχριστους είναι σοβαρές, τρομερές σε ανυπολόγιστο βαθμό. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν την αλήθεια· δεν μπορούν να διακρίνουν τις ουσίες των ανθρώπων διαφορετικών ειδών. Το μόνο που κάνουν είναι να κηρύττουν λόγια και δόγματα και να εφαρμόζουν κανονισμούς, δείχνοντας αγάπη σε όλους, αφήνοντας τους πάντες να μετανοήσουν και δίνοντάς τους μια ευκαιρία, όποιοι κι αν είναι. Δεν είναι αυτός ο τρόπος που ακολουθεί ο θρησκευτικός κλήρος; Δεν είναι αυτός ο τρόπος των Φαρισαίων; Οι ψευδο-επικεφαλής, όταν συναντούν αντίχριστους, συνήθως επιλέγουν να συμβιβαστούν και να υποχωρήσουν, και μάλιστα βρίσκουν μια δικαιολογία ή ένα επιχείρημα για να ισχυριστούν ότι αντιμετωπίζουν τους άλλους με αγάπη. Ενώ γνωρίζουν ότι κάποιος είναι προβληματικός και είναι αντίχριστος, δεν τολμούν να τον αντιμετωπίσουν, ούτε έχουν το κουράγιο να τον διακρίνουν και να τον εκθέσουν· αυτό ακριβώς κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής. Ακόμη και όταν κάποιοι αδελφοί και αδελφές έχουν ήδη διακρίνει ότι ένας άνθρωπος είναι κακός ή είναι αντίχριστος, ο ψευδο-επικεφαλής θα πει και πάλι: «Δεν μπορούμε απλώς να κρίνουμε ή να καταδικάζουμε τους ανθρώπους έτσι αβίαστα. Αυτός ο άνθρωπος δείχνει μεγάλο ενθουσιασμό για να δαπανήσει τον εαυτό του και είναι πολύ πρόθυμος να πληρώσει ένα τίμημα· δεν είναι αντίχριστος ούτε κακός άνθρωπος. Επειδή κάποιος λέει απλώς μερικά σκληρά λόγια, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός, έτσι δεν είναι;» Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να δουν την ουσία των ανθρώπων, ούτε μπορούν να δουν τις συνέπειες των πράξεων των αντίχριστων, και εξακολουθούν να δείχνουν αγάπη, ανεκτικότητα και υπομονή απέναντι στους αντίχριστους, ή ακόμα και να τους ενθαρρύνουν να κάνουν αυτοκριτική, ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία και να μετανοήσουν αληθινά. Όσο κι αν προσπαθήσει ν’ αποκτήσει αυτογνωσία ένας αντίχριστος, άραγε μπορεί ν’ αλλάξει η φύση του; Μπορεί πράγματι ν’ αποκτήσει αυτογνωσία; Σε καμία περίπτωση. Οι αντίχριστοι, αν και μπορεί να φαίνεται εξωτερικά ότι απαρνιούνται κάποια πράγματα και δαπανούν λίγο τον εαυτό τους, μέσα τους τρέφουν φιλοδοξίες και μεγαλεπήβολα σχέδια. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι, επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια, ούτε μπορούν να διακρίνουν τους ανθρώπους διαφορετικών ειδών. Δεν μπορούν να διακρίνουν τη φύση-ουσία των διαφόρων ανθρώπων, ούτε γνωρίζουν πώς ν’ αντιμετωπίζουν ή να χειρίζονται ανθρώπους διαφορετικών ειδών. Όταν βλέπουν άλλους να εκθέτουν αντίχριστους, δεν τολμούν να συμμετέχουν, και φοβούνται ακόμα περισσότερο ν’ αναλάβουν δράση κατά των αντίχριστων, καθώς τους τρομάζει το ενδεχόμενο να δεχθούν αντίποινα αν προσβάλουν τους αντίχριστους. Η προσέγγισή τους απέναντι στους αντίχριστους περιορίζεται στο να κηρύττουν δόγματα και να κάνουν προτροπές. Οι ψευδο-επικεφαλής, εκτός του ότι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, δεν μπορούν ούτε να λύσουν τα διάφορα ζητήματα που υπάρχουν ανάμεσα στους εκλεκτούς του Θεού. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια· είναι ανίκανοι να επιλύσουν πραγματικά προβλήματα και δεν είναι δυνατόν να καθοδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ό,τι κι αν λένε ή κάνουν, δεν πρόκειται ν’ ακούσεις λόγια φωτός που προέρχονται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, πόσο μάλλον να δεις ότι κατέχουν οποιαδήποτε αλήθεια-πραγματικότητα. Επομένως, οι ψευδο-επικεφαλής δεν προσφέρουν κανένα όφελος ούτε καμία βοήθεια ως προς τη ζωή-είσοδο των ανθρώπων· το λίγο έργο που κάνουν περιορίζεται στο να κηρύττουν λόγια και δόγματα, να φωνάζουν σλόγκαν και ν’ ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες. Αποτυγχάνουν εντελώς να εκπληρώσουν τον ρόλο που θα πρέπει να έχει ένας επικεφαλής.
Και μ’ αυτό ολοκληρώνεται η σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!
9 Ιανουαρίου, 2021