Όσον αφορά την πίστη σας στον Θεό, εκτός από το να εκτελείτε σωστά το καθήκον σας, το βασικό είναι να κατανοήσετε την αλήθεια, να εισέλθετε στην πραγματικότητα της αλήθειας και να καταβάλετε περισσότερη προσπάθεια να εισέλθετε στη ζωή. Ό,τι κι αν συμβαίνει, υπάρχουν διδάγματα που μπορείτε να αντλήσετε, οπότε μην το αφήνετε ελαφρά τη καρδία να σας προσπερνά. Θα πρέπει να συναναστρέφεστε μεταξύ σας ως προς αυτό, και τότε θα σας διαφωτίσει και θα σας φωτίσει το Άγιο Πνεύμα και θα μπορέσετε να κατανοήσετε την αλήθεια. Μέσω της συναναστροφής, θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης και θα γνωρίζεις πώς να βιώσεις το έργο του Θεού και, χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, κάποια από τα προβλήματά σου θα επιλυθούν, θα υπάρχουν όλο και λιγότερα πράγματα που δεν θα μπορείς να δεις καθαρά και θα κατανοείς όλο και μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, θα μεγαλώσει το ανάστημά σου χωρίς να το συνειδητοποιήσεις. Πρέπει να αναλάβεις την πρωτοβουλία να πασχίσεις για την αλήθεια και να το κάνεις με την καρδιά σου. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Πιστεύω στον Θεό αρκετά χρόνια και κατανοώ πολλά δόγματα. Έχω πλέον τα θεμέλια. Η ζωή τώρα στην εκκλησία μας εδώ στο εξωτερικό είναι καλή, οι αδελφοί κι οι αδελφές συναθροίζονται όλη την ημέρα για να συναναστραφούν θέματα πίστης στον Θεό, κι έτσι επηρεάζομαι από ό,τι βλέπω και ακούω, και τρέφομαι απ’ αυτά —κι αυτό είναι αρκετό. Δεν χρειάζεται να καταβάλω προσπάθεια για να επιλύσω τα προβλήματα της εισόδου μου στη ζωή ή της παρακοής μου. Αν κάθε μέρα τηρώ το πρόγραμμά μου να προσεύχομαι, να τρώω και να πίνω τα λόγια του Θεού, να ψάλλω ύμνους, να εκτελώ το καθήκον μου και να εκπληρώνω το καθήκον που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω, θα αναπτυχθώ στη ζωή κατά τρόπο φυσικό». Αυτό νομίζουν ετούτοι οι μπερδεμένοι πιστοί. Οι άνθρωποι αυτοί δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Απλώς συμμετέχουν σε θρησκευτικές τελετουργίες, μιλούν εύγλωττα, φωνάζουν κενά περιεχομένου συνθήματα, προφέρουν λόγια δογμάτων κι αισθάνονται ότι τα κατάφεραν καλά. Ως αποτέλεσμα αυτού, ενώ άλλοι μπορούν να κάνουν πράξη κάποια αλήθεια και να επιτύχουν κάποια αλλαγή, αυτοί οι μπερδεμένοι πιστοί δεν έχουν καμία εμπειρία ή μαρτυρία. Δεν μπορούν καν να μιλήσουν για αυτογνωσία. Καταλήγουν με άδεια χέρια και δεν κερδίζουν τίποτα. Δεν είναι φτωχοί κι αξιολύπητοι; Κανένας δρόμος για την επίτευξη της σωτηρίας δεν είναι πιο αληθινός ή πρακτικός από την αποδοχή και την επιδίωξη της αλήθειας. Εάν δεν μπορείτε να κερδίσετε την αλήθεια, η πίστη σας στον Θεό είναι κενή. Όσοι μιλούν με κενά λόγια δόγματος, και παπαγαλίζουν διαρκώς συνθήματα, λένε βαρύγδουπα πράγματα, ακολουθούν κανόνες και δεν επικεντρώνονται ποτέ στην άσκηση της αλήθειας, δεν κερδίζουν τίποτα, όσα χρόνια κι αν πιστεύουν. Ποιοι είναι αυτοί που κερδίζουν κάτι; Όσοι εκτελούν το καθήκον τους με ειλικρίνεια και είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια, όσοι αντιμετωπίζουν αυτό που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός ως αποστολή τους, όσοι περνούν με χαρά όλη τους τη ζωή δαπανώντας για τον Θεό και δεν μηχανορραφούν για χάρη τους, όσων τα πόδια είναι γερά στο έδαφος και υπακούουν στις ενορχηστρώσεις του Θεού. Αυτοί είναι σε θέση να κατανοήσουν τις αρχές της αλήθειας ενώ εκτελούν το καθήκον τους και προσπαθούν σκληρά να κάνουν τα πάντα σωστά, κάτι που τους δίνει την ευκαιρία να επιτύχουν μαρτυρία για τον Θεό και να ικανοποιήσουν το θέλημά Του. Όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, προσεύχονται στον Θεό και προσπαθούν να κατανοήσουν το θέλημά Του, είναι σε θέση να υπακούουν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις που προέρχονται από τον Θεό και, σε ό,τι κάνουν, αναζητούν και κάνουν πράξη την αλήθεια. Δεν παπαγαλίζουν συνθήματα ούτε λένε πράγματα βαρύγδουπα, αλλά επικεντρώνονται μόνο στο να κάνουν πράγματα χωρίς να αιθεροβατούν και στο να ακολουθούν σχολαστικά τις αρχές. Ό,τι κάνουν το κάνουν με την καρδιά τους, και μαθαίνουν να εκτιμούν τα πάντα με όλη την καρδιά τους και, σε πολλά ζητήματα, είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια και στη συνέχεια αποκτούν γνώση και κατανόηση και μπορούν να αντλήσουν διδάγματα και να κερδίσουν πραγματικά κάτι. Και όταν έχουν εσφαλμένες σκέψεις ή λανθασμένες καταστάσεις, προσεύχονται στον Θεό και αναζητούν την αλήθεια για να τις διορθώσουν. Μέσα στην καρδιά τους κατανοούν τις όποιες αλήθειες έχουν μάθει και είναι σε θέση να μιλήσουν για τις εμπειρίες και τη μαρτυρία τους. Οι άνθρωποι αυτοί κερδίζουν τελικά την αλήθεια. Όσοι είναι απρόσεκτοι και ρηχοί δεν σκέφτονται ποτέ πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια. Επικεντρώνονται μόνο στο να καταβάλλουν προσπάθεια και να κάνουν πράγματα, να επιδεικνύονται και να προβάλλονται, ποτέ όμως δεν αναζητούν πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια, κάτι που τους δυσκολεύει να την αποκτήσουν. Σκεφτείτε το, τι είδους άνθρωποι μπορούν να εισέλθουν στις πραγματικότητες της αλήθειας; (Όσοι δεν είναι αιθεροβάμονες, όσοι είναι πραγματιστές και κάνουν πράγματα με την καρδιά τους.) Άνθρωποι που δεν είναι αιθεροβάμονες, που κάνουν πράγματα με την καρδιά τους και έχουν καρδιά: αυτοί οι άνθρωποι δίνουν περισσότερη προσοχή στην πραγματικότητα και στη χρήση των θεμελιωδών αρχών της αλήθειας όταν ενεργούν. Επίσης, σε όλα τα ζητήματα δίνουν προσοχή στις πρακτικές πτυχές, είναι πραγματιστές και τους αρέσουν τα θετικά, η αλήθεια και τα πρακτικά. Τέτοιου είδους άνθρωποι κατανοούν τελικά και κερδίζουν την αλήθεια. Τι είδος ατόμου είστε; (Δεν είμαστε πρακτικοί, θέλουμε πάντα να ενεργούμε για το φαίνεσθαι και στηριζόμαστε στην πονηριά). Μπορεί να κερδίσει κανείς κάτι κάνοντας αυτό; (Όχι.) Έχετε βρει τρόπο να λύσετε τα προβλήματά σας; Αν μπορέσετε να το συνειδητοποιήσετε και αρχίσετε να αλλάζετε τα πράγματα, θα καταλάβετε αν έχουν αλλάξει οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες και η οπτική σας για τα πράγματα; (Νομίζω ότι έχουν αλλάξει κάπως.) Εφόσον υπάρχουν αποτελέσματα και πρόοδος, θα πρέπει να συναναστραφείς γι’ αυτό και να επιτρέψεις στους άλλους να διαπαιδαγωγηθούν. Παρόλο που η εμπειρία σου είναι περιορισμένη, εξακολουθεί να είναι μια εμπειρία ανάπτυξης στη ζωή. Η διαδικασία της ανάπτυξης στη ζωή είναι η εμπειρία σου να πιστεύεις στον Θεό, να αναπτύσσεται η ζωή σου μέσα από την εμπειρία του λόγου του Θεού. Αυτές οι εμπειρίες είναι οι πιο πολύτιμες.

Εφόσον όλοι πιστεύουν στον Θεό, διαβάζουν τα λόγια του Θεού και εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους, γιατί μετά από μερικά χρόνια οι άνθρωποι διαφοροποιούνται μεταξύ τους, διακρίνονται οι υψηλοί και οι χαμηλοί, και αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο των ανθρώπων; Πραγματικά, ο καθένας διαχωρίζεται ανάλογα με το είδος του. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να μιλήσουν για την εμπειρία και τη μαρτυρία τους, ενώ άλλοι δεν έχουν καθόλου εμπειρία ή μαρτυρία. Κάποιοι άνθρωποι είναι σε θέση να κατανοήσουν πολλές αλήθειες και να εισέλθουν στην πραγματικότητα, ενώ άλλοι δεν έχουν αποκτήσει καμία από τις αλήθειες ούτε έχουν αλλάξει στο παραμικρό τη διάθεσή τους. Ορισμένοι άνθρωποι έχουν αποτελέσματα στα καθήκοντά τους, είναι ικανοί να αναζητούν την αλήθεια για να επιλύουν προβλήματα και σταδιακά εκτελούν τα καθήκοντά τους επαρκώς. Κάποιοι άνθρωποι είναι πονηροί και χαλαροί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κάνοντας απλώς τα διαδικαστικά, και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, ακόμη και αν την κατανοούν. Εφόσον όλοι τους συμμετέχουν σε συναθροίσεις, διαβάζουν τα λόγια του Θεού και εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους, γιατί τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά; Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι σε θέση να ξεκινήσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, ενώ άλλοι ακολουθούν τον δικό τους δρόμο; Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, ενώ άλλοι δεν είναι; Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Γιατί κάποιοι άνθρωποι μπορούν να είναι δεκτικοί και υπάκουοι όταν έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, ενώ άλλοι αντιδρούν, διαφωνούν, επαναστατούν και κάνουν ακόμη και σκηνές; Όλοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού στις συναθροίσεις, ακούνε κηρύγματα και συναναστροφές, ζουν την εκκλησιαστική ζωή και εκτελούν τα καθήκοντά τους, οπότε γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά ανάμεσά τους; Μπορείς να διακρίνεις αυτό το πρόβλημα; Πρόκειται για τη διαφορά μεταξύ καλής και κακής ανθρώπινης φύσης, και σχετίζεται άμεσα με το αν οι άνθρωποι αγαπούν ή όχι την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, όσο υψηλό κι αν είναι το επίπεδο ενός ανθρώπου, εφόσον μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, να εκπληρώσει το καθήκον του επιμελώς, και να κάνει αυτοκριτική και να γνωρίσει τον εαυτό του, θα εισέλθει στη ζωή, θα βιώσει την αληθινή αλλαγή και θα είναι σε θέση να εκτελέσει επαρκώς το καθήκον του. Αν δεν διαβάζεις επιμελώς τα λόγια του Θεού και δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, τότε δεν μπορείς να κάνεις αυτοκριτική· θα είσαι απλώς ικανοποιημένος με το να κάνεις μια συμβολική προσπάθεια και να μη διαπράττεις παραβάσεις, και θα το χρησιμοποιείς αυτό ως κεφάλαιο. Θα περνάς κάθε μέρα μπερδεμένος, θα ζεις σε κατάσταση σύγχυσης, θα κάνεις απλώς τα πράγματα σύμφωνα με το πρόγραμμα, δεν θα αφοσιώνεσαι, δεν θα βάζεις ποτέ το μυαλό σου να δουλέψει και θα φέρεσαι πάντα επιπόλαια και πρόχειρα. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα εκτελέσεις ποτέ το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο. Για να καταβάλεις όλη σου την προσπάθεια σε κάτι, πρέπει πρώτα να το κάνεις με όλη σου την καρδιά· μόνο όταν κάνεις πρώτα κάτι με όλη σου την καρδιά μπορείς να καταβάλεις όλη σου την προσπάθεια και να κάνεις το καλύτερο δυνατό. Σήμερα, υπάρχουν εκείνοι που έχουν αρχίσει να είναι επιμελείς στην εκτέλεση του καθήκοντός τους, έχουν αρχίσει να σκέφτονται πώς να εκτελούν σωστά το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, προκειμένου να ικανοποιήσουν την καρδιά του Θεού. Δεν είναι αρνητικοί και οκνηροί, δεν περιμένουν παθητικά να τους δώσει εντολές ο Άνωθεν, αλλά αναλαμβάνουν κάποια πρωτοβουλία. Κρίνοντας από την εκτέλεση του καθήκοντός σας, είστε λίγο πιο αποτελεσματικοί από ό,τι πριν, και παρόλο που δεν πληρούνται ακόμα οι προδιαγραφές, έχει υπάρξει μια μικρή ανάπτυξη —αυτό είναι καλό. Αλλά δεν πρέπει να ικανοποιείστε με την υφιστάμενη κατάσταση, πρέπει να συνεχίσετε να αναζητάτε, να συνεχίσετε να αναπτύσσεστε —μόνο τότε θα εκτελέσετε το καθήκον σας καλύτερα και θα φτάσετε σε αποδεκτό επίπεδο. Ωστόσο, όταν κάποιοι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους, ποτέ δεν επιστρατεύουν όλες τις δυνάμεις τους και δεν τα δίνουν όλα, καταβάλλουν μόνο το 50-60% της προσπάθειάς τους, και απλώς τα καταφέρνουν μέχρι να τελειώσει αυτό που κάνουν. Ποτέ δεν μπορούν να διατηρήσουν μια κατάσταση κανονικότητας: Όταν δεν υπάρχει κανείς να τους παρακολουθεί ή να τους προσφέρει υποστήριξη, χαλαρώνουν και αποθαρρύνονται· όταν υπάρχει κάποιος να συναναστραφεί την αλήθεια μαζί τους, ζωηρεύουν, αλλά αν για κάποιο διάστημα δεν τους συναναστραφεί κάποιος σχετικά με την αλήθεια, γίνονται αδιάφοροι. Ποιο είναι το πρόβλημα όταν εναλλάσσονται συνεχώς έτσι; Έτσι είναι οι άνθρωποι όταν δεν έχουν κερδίσει την αλήθεια, όλοι ζουν με το πάθος —ένα πάθος που είναι απίστευτα δύσκολο να διατηρηθεί: Πρέπει να έχουν κάποιον να τους κηρύττει και να συναναστρέφεται μαζί τους κάθε μέρα· μόλις δεν υπάρχει κανείς να τους ποτίσει και να τους παράσχει, και κανείς να τους στηρίξει, η καρδιά τους παγώνει ξανά, χαλαρώνουν και πάλι. Και όταν η καρδιά τους χαλαρώνει, γίνονται λιγότερο αποτελεσματικοί στο καθήκον τους· αν εργαστούν πιο σκληρά, η αποτελεσματικότητα αυξάνεται, τα αποτελέσματά τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους είναι καλύτερα και κερδίζουν περισσότερα. Αυτή είναι η εμπειρία σου; Μπορεί να πείτε: «Γιατί έχουμε πάντα πρόβλημα με την εκτέλεση του καθήκοντός μας; Όταν επιλύονται αυτά τα προβλήματα, τονωνόμαστε· όταν δεν επιλύονται, γινόμαστε αδιάφοροι. Όταν υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα όταν εκτελούμε το καθήκον μας, όταν ο Θεός μάς επαινεί για την ανάπτυξή μας, χαιρόμαστε και νιώθουμε ότι επιτέλους αναπτυχθήκαμε, αλλά σύντομα, όταν συναντάμε μια δυσκολία, γινόμαστε πάλι αρνητικοί —γιατί είναι πάντα ασυνεπής η κατάστασή μας;» Στην πραγματικότητα, οι κυριότεροι λόγοι είναι ότι κατανοείτε πολύ λίγες αλήθειες, δεν έχετε βάθος στις εμπειρίες ούτε στην είσοδο, δεν κατανοείτε ακόμη πολλές αλήθειες, σας λείπει η βούληση και είστε ικανοποιημένοι με το να είστε απλώς σε θέση να εκτελέσετε το καθήκον σας. Εάν δεν κατανοήσετε την αλήθεια, πώς μπορείτε να εκτελέσετε επαρκώς το καθήκον σας; Στην πραγματικότητα, όλα όσα ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους είναι εφικτά· εφόσον ενεργοποιήσετε τη συνείδησή σας και είστε σε θέση να ακολουθήσετε τη συνείδησή σας κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σας, τότε θα είναι εύκολο να αποδεχτείτε την αλήθεια —και αν μπορέσετε να αποδεχτείτε την αλήθεια, μπορείτε να εκτελέσετε επαρκώς το καθήκον σας. Πρέπει να σκέφτεστε έτσι: «Πιστεύοντας στον Θεό όλα αυτά τα χρόνια, τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού όλα αυτά τα χρόνια, κέρδισα πάρα πολλά και ο Θεός μού έδωσε μεγάλες χάρες και ευλογίες. Ζω στα χέρια του Θεού, ζω υπό την εξουσία του Θεού, υπό το κράτος Του, και Εκείνος μου έδωσε αυτή την ανάσα, οπότε πρέπει να βάλω το μυαλό μου να δουλέψει και να προσπαθώ να εκτελέσω το καθήκον μου με όλη μου τη δύναμη —αυτό είναι το κλειδί». Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν θέληση· μόνο όσοι έχουν θέληση μπορούν πραγματικά να πασχίσουν για την αλήθεια, και μόνο όταν κατανοήσουν την αλήθεια μπορούν να εκτελέσουν σωστά το καθήκον τους, να ικανοποιήσουν τον Θεό και να ντροπιάσουν τον Σατανά. Εάν έχεις αυτό το είδος ειλικρίνειας και δεν σχεδιάζεις για το δικό σου καλό, αλλά μόνο για να κερδίσεις την αλήθεια και να εκτελέσεις σωστά το καθήκον σου, τότε η εκτέλεση του καθήκοντός σου θα γίνει κανονική και θα παραμείνει σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια· όποιες και αν είναι οι περιστάσεις που αντιμετωπίζεις, θα είσαι σε θέση να επιμείνεις στην εκτέλεση του καθήκοντός σου. Όποιος κι αν έρθει να σε παραπλανήσει ή να σε αναστατώσει, και είτε η ψυχοσύνθεσή σου είναι καλή είτε κακή, θα εξακολουθήσεις να είσαι σε θέση να εκτελείς κανονικά το καθήκον σου. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός θα μείνει ήσυχος για σένα, και το Άγιο Πνεύμα θα είναι σε θέση να σε διαφωτίσει στην κατανόηση των θεμελιωδών αρχών της αλήθειας και να σε καθοδηγήσει στην είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας, και ως αποτέλεσμα, η εκτέλεση του καθήκοντός σου θα είναι βέβαιο ότι θα ανταποκρίνεται στα πρότυπα. Εφόσον δαπανάς ειλικρινά για τον Θεό, κάνεις το καθήκον σου με προσγειωμένο τρόπο και δεν ενεργείς πονηρά ούτε παίζεις κόλπα, θα περάσεις την επιθεώρηση του Θεού. Ο Θεός παρατηρεί το μυαλό, τις σκέψεις και τα κίνητρα των ανθρώπων. Αν η καρδιά σου λαχταράει την αλήθεια και αν μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, ο Θεός θα σε διαφωτίσει και θα σε φωτίσει. Σε οποιοδήποτε ζήτημα, ο Θεός θα σε διαφωτίσει όσο εσύ αναζητάς την αλήθεια. Θα κάνει την καρδιά σου ν’ ανοίξει στο φως και θα σου επιτρέψει ένα μονοπάτι άσκησης και τότε η εκτέλεση του καθήκοντός σου θα αποφέρει καρπούς. Η διαφώτιση του Θεού είναι η χάρη και η ευλογία Του. Ακόμη και για ασήμαντα θέματα, αν δεν διαφωτίσει ο Θεός, οι άνθρωποι δεν θα έχουν ποτέ έμπνευση. Χωρίς έμπνευση είναι δύσκολο να λύσουν οι άνθρωποι τα προβλήματά τους και δεν θα επιτύχουν αποτελέσματα στο καθήκον τους. Αποκλειστικά με την ανθρώπινη διάνοια, τη σοφία και το επίπεδο, υπάρχουν πολλά πράγματα που οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεπεράσουν, ακόμη και μετά από πολλά χρόνια μελέτης. Γιατί δεν μπορούν; Επειδή δεν έχει έρθει ακόμη ο καιρός που έχει ορίσει ο Θεός. Αν δεν ενεργήσει ο Θεός, όσο ικανός κι αν είναι ένας άνθρωπος, είναι ανώφελο. Αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρα κατανοητό. Πρέπει να πιστέψεις ότι όλα είναι στα χέρια του Θεού και ότι οι άνθρωποι απλώς συνεργάζονται. Αν είσαι ειλικρινής, ο Θεός θα το δει και θα σου ανοίξει διέξοδο σε κάθε κατάσταση. Καμία δυσκολία δεν είναι ανυπέρβλητη· πρέπει να έχεις αυτήν την πίστη. Επομένως, όταν εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου, δεν χρειάζεται να έχεις καμιά επιφύλαξη. Εφόσον τα δίνεις όλα, με όλη σου την καρδιά, ο Θεός δεν θα σου δώσει δυσκολίες ούτε θα σου δώσει περισσότερα από όσα μπορείς να αντέξεις. Θα πρέπει να ανησυχείς μόνο αν λες πράγματα χωρίς να τα εννοείς, αν είσαι όλο λόγια και καθόλου πράξεις, και αν λες πράγματα που είναι ευχάριστα στα αυτιά, αλλά δεν εκπληρώνεις πραγματικά τα καθήκοντά σου —τότε όλα έχουν τελειώσει. Αν αυτή είναι η στάση που έχεις απέναντι στα καθήκοντά σου και στον Θεό, θα λάβεις τις ευλογίες του Θεού; Σε καμία περίπτωση. Αν κάνεις απλώς τα διαδικαστικά και εξαπατάς τον Θεό, ο Θεός δεν θα σου δώσει καμία σημασία και θα σε αποκλείσει· αυτό θα είναι το αποτέλεσμα. Αν εξαπατάς τον Θεό, εξαπατάς τον εαυτό σου. Ο Θεός θα πει: «Η καρδιά αυτού του ατόμου είναι πολύ δόλια και δεν έχει ίχνος ειλικρίνειας. Δεν μπορεί να τον εμπιστευτεί κανείς ή να του αναθέσει τίποτα. Ας παραμεριστεί». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι θα μείνεις μόνος και θα αγνοηθείς. Αν δεν υπάρξει μετάνοια, θα εγκαταλειφθείς εντελώς. Θα παραδοθείς στον Σατανά, στα κακά πνεύματα και στα ακάθαρτα πνεύματα για τιμωρία. Σε τι κατάσταση βρίσκεται κάποιος όταν μένει μόνος και αγνοείται; Αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται πλέον μέσα σου. Δεν θα βλέπεις τίποτα καθαρά, και ενώ οι άλλοι θα διαφωτίζονται και θα φωτίζονται πάντα, δεν θα συμβαίνει το ίδιο σ’ εσένα· θα παραμένεις αδρανής. Θα νιώθεις συνέχεια νυσταγμένος και θα αποκοιμιέσαι όταν κάποιος συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια και την είσοδο στη ζωή. Τι είδους φαινόμενο είναι αυτό; Ένα φαινόμενο κατά το οποίο ο Θεός δεν εργάζεται. Αν δεν εργάζεται ο Θεός, δεν θα γίνει το άτομο ένα κινούμενο πτώμα; Είναι πολύ τρομακτικό να πιστεύεις στον Θεό αλλά να μην αισθάνεσαι την παρουσία Του. Ένα τέτοιο άτομο χάνει την αυτοπεποίθησή του να ζήσει, το κίνητρό του. Χάνει όλο του το κεφάλαιο για να ζήσει. Τι αξία έχει μια τέτοια ζωή; Δεν είσαι σε χειρότερη θέση από τα γουρούνια και τα σκυλιά; Εξαιτίας των πράξεων και της συμπεριφοράς σου, ο Θεός βλέπει ότι είσαι αφερέγγυος και αναξιόπιστος. Ο Θεός σε περιφρονεί από τα βάθη της καρδιάς Του, και έτσι σε εγκαταλείπει ή σε παραμερίζει προσωρινά. Αναρωτιέμαι, γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος δεν γνωρίζει τον πόνο και τη δυσφορία στην καρδιά του; Τι συμβαίνει με την καρδιά του; Υπάρχει κάποιο αίσθημα συνείδησης; Όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό ή ανεξάρτητα από το αν η πίστη σου είναι γνήσια ή ψεύτικη, έχεις ήδη κατανοήσει κάποια δόγματα συμπεριφοράς και μπορείς να ζήσεις και να επιβιώσεις χωρίς να στηρίζεσαι σε κανέναν, αλλά αν γνωρίζεις ότι έχεις εκτεθεί, ότι ο Θεός σε έχει ήδη εγκαταλείψει, μπορείς να συνεχίσεις να ζεις; Εξακολουθεί να έχει νόημα η ζωή σου; Εκείνη τη στιγμή, θα κλαις και θα τρίζεις τα δόντια σου στο σκοτάδι. Στην εκκλησία, βλέπουμε συχνά ανθρώπους που, ενώ έχουν εκτεθεί και αποκλειστεί, με την εκκλησία να είναι έτοιμη να τους διώξει, κλαίνε με μαύρο δάκρυ και έχουν ακόμη και σκοπό να πεθάνουν, χωρίς διάθεση να συνεχίσουν να ζουν. Κλαίγοντας, ορκίζονται ότι θα μετανοήσουν, αλλά τότε είναι πια πολύ αργά. Όπως λέει το ρητό, δεν έχουν χύσει ούτε ένα δάκρυ μέχρι να δουν το φέρετρο. Έτσι, αν θέλεις να μετανοήσεις, πρέπει να το κάνεις τώρα. Σπεύσε να σκεφτείς ποια προβλήματα παραμένουν στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, αν είσαι απρόσεκτος και επιπόλαιος, αν υπάρχει κάποιος τομέας στον οποίο είσαι ανεύθυνος. Σκέψου αν έχεις πράγματι επιτύχει αποτελέσματα κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου —αν έχεις επιτύχει, σκέψου γιατί τα πέτυχες, και αν δεν τα έχεις επιτύχει, σκέψου γιατί δεν τα πέτυχες. Κατάλαβε με σαφήνεια αυτά τα πράγματα μέσα από τον προβληματισμό, και αν παραμένουν προβλήματα, αναζήτησε την αλήθεια για να τα επιλύσεις. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπάρξουν δυσκολίες στην εκτέλεση του καθήκοντός σου. Για όλους όσοι είναι ικανοί να αναζητούν την αλήθεια για να επιλύουν τα προβλήματα όταν τα έχουν, όχι μόνο θα υπάρχουν όλο και λιγότερες δυσκολίες στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά θα γίνονται και πιο αποτελεσματικοί στην εκτέλεσή τους, κερδίζοντας εν τω μεταξύ είσοδο στη ζωή. Ενδεικτικά, μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να κατανοούν την αλήθεια όταν έχουν περάσει από αρκετούς γύρους κλαδέματος και αντιμετώπισης. Είναι σε θέση να κάνουν συχνά αυτοκριτική, και κάθε φορά που διαπιστώνουν ότι έχουν κάνει κάτι λάθος, γνωρίζουν ότι έχουν παραβιάσει τις αρχές της αλήθειας, και προσεύχονται στον Θεό και νιώθουν ιδιαίτερη μεταμέλεια. Κατά καιρούς, μισούν ακόμη και τον εαυτό τους και αυτοχαστουκίζονται, λέγοντας: «Πώς μπόρεσα πάλι να κάνω κάτι λάθος και να προκαλέσω πόνο στον Θεό; Είμαι τόσο άκαρδος! Ο Θεός έχει πει τόσα πράγματα —γιατί δεν τα θυμάμαι για πολύ; Γιατί δεν μπορώ να επιτύχω την υποταγή στον Θεό και να ικανοποιήσω το θέλημά Του; Έχω στ’ αλήθεια διαφθαρεί τόσο βαθιά από τον Σατανά. Δεν υπάρχει θέση για τον Θεό στην καρδιά μου και δεν εκτιμώ την αλήθεια. Ζω πάντα με σατανικές φιλοσοφίες και δεν λαμβάνω υπόψη μου το θέλημα του Θεού. Πραγματικά δεν έχω συνείδηση ή λογική. Είμαι τόσο επαναστατικός ενάντια στον Θεό!» Έτσι, στρέφουν τη θέλησή τους στη μετάνοια και είναι αποφασισμένοι να κάνουν πράξη την αλήθεια, να εκτελέσουν καλά το καθήκον τους και να ικανοποιήσουν τον Θεό. Έχουν πράγματι μετανιωμένη καρδιά, αλλά δεν είναι εύκολο πράγμα το να αποβάλουν μια διεφθαρμένη διάθεση—πρέπει κανείς να περάσει από κάποιες δοκιμασίες και εξευγενισμό προτού μπορέσει να αλλάξει λίγο. Υπάρχουν τώρα πολλοί άνθρωποι που έχουν αρχίσει να εστιάζουν την προσοχή τους στην αλήθεια, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας και να γίνουν άνθρωποι που υπακούν στον Θεό. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να ασκείται κάποιος με πραγματικά μετανιωμένη καρδιά; Μέρος αυτού είναι ότι πρέπει να προσεύχεται στον Θεό και να αναζητά περισσότερο την αλήθεια, επιλύοντας τα προβλήματα που έχει και βρίσκοντας ένα μονοπάτι άσκησης στην εκτέλεση του καθήκοντός του. Το άλλο μέρος είναι ότι πρέπει να βρει κάποιον που κατανοεί την αλήθεια και να συναναστραφεί μαζί του, αναλύοντας τη δική του επαναστατικότητα, τη φύση και ουσία του, και τους τομείς στους οποίους αντιστέκεται στον Θεό. Πρέπει να γνωρίσει καλά αυτά τα προβλήματα, στη συνέχεια να εξετάσει διεξοδικά τα λόγια του Θεού και να δει πώς εφαρµόζονται για τον εαυτό του· άλλη µια φορά, πρέπει να εξετάσει εκείνα τα λόγια του Θεού που είναι κρίσιµα, και να στρέψει την αυτοκριτική του στα δικά του προβλήµατα και στη δική του φύση και ουσία, µέχρι να αποκτήσει αληθινή γνώση. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να επιτύχει αληθινή μεταμέλεια και να μισήσει τον εαυτό του. Στη συνέχεια, θα πρέπει να προχωρήσει στην αποκάλυψη των δυσκολιών του στην εκτέλεση του καθήκοντός του και να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για την επίλυσή τους. Έτσι, οι δυσκολίες του στην εκτέλεση του καθήκοντός του μειώνονται και έχει επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα. Αν κάποιος επιθυμεί να μετανοήσει αληθινά, έτσι πρέπει να ασκηθεί. Αυτό είναι το μοναδικό μονοπάτι για την αληθινή μετάνοια.

Τι αποτέλεσμα θα έχει η επιδίωξη της αλήθειας; Εν μέρει, η επιδίωξη της αλήθειας έχει ως στόχο να αποβάλει κανείς τη διεφθαρμένη του διάθεση· αφετέρου, η επιδίωξη αυτή έχει ως στόχο να επιτρέψει σε κάποιον να κάνει πράξη την αλήθεια καθώς εκτελεί το καθήκον του και να γίνει ένα άτομο που υπακούει πραγματικά στον Θεό. Αυτή είναι η μαρτυρία της αληθινής μετάνοιας. Για να μετανοήσει κανείς αληθινά, πρέπει να κατανοήσει την αλήθεια και να την κάνει πράξη προτού επιτευχθεί αποτέλεσμα. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις το πρόβλημα και η μετάνοιά σου είναι απλώς κάτι που λες, τότε δεν μπορεί να επιτύχει αποτέλεσμα. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα νιώσεις γαλήνιος ή προσγειωμένος. Αν το μόνο που κάνεις είναι να λες στην προσευχή ότι θέλεις να μετανοήσεις αληθινά, αλλά κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν αναζητάς την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματά σου και να επιτύχεις την ικανοποιητική εκτέλεση του καθήκοντος, τότε προσπαθείς να εξαπατήσεις τον Θεό. Η αληθινή μετάνοια εκδηλώνεται κυρίως ως πίστη, ως πράξη σύμφωνα με τις αρχές, ως άσκηση της αλήθειας και ως κατάθεση αληθινής μαρτυρίας κατά την εκτέλεση του καθήκοντος. Αυτά είναι τα σημάδια της αληθινής μετάνοιας και αποτελούν επίσης τη μαρτυρία της αληθινής μετάνοιας. Αν το μόνο που κάνει κάποιος είναι να μιλάει στον Θεό για μετάνοια στην προσευχή, χωρίς να κάνει καλά το καθήκον του, δεν προσπαθεί τότε να εξαπατήσει τον Θεό; Αν κάτι δεν μπορεί τουλάχιστον να ξεπεράσει τη συνείδησή του, πώς θα μπορούσε τότε να ξεπεράσει τον Θεό; Όποιες κι αν είναι οι παρούσες συνθήκες σου, εφόσον δεν μπορείς να αναλάβεις ειλικρινά το καθήκον σου για τον Θεό, και εφόσον εξακολουθούν να υφίστανται πολλά προβλήματα στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, τα οποία δεν αναζητάς την αλήθεια για να επιλύσεις, τότε έχεις μεγάλο πρόβλημα, και θα πρέπει να προσευχηθείς σοβαρά γι’ αυτό και να κάνεις αυτοκριτική. Αν δεν μπορείς να μετανοήσεις αληθινά και εκτελείς πάντα το καθήκον σου κακώς, τότε αντιμετωπίζεις σίγουρα τον κίνδυνο να αποκλειστείς. Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια πιστεύεις στον Θεό —εφόσον είσαι συνέχεια απρόσεκτος και επιπόλαιος στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, κυνηγώντας πάντα οφέλη για τον εαυτό σου, εκμεταλλευόμενος πάντα τον οίκο του Θεού, χωρίς να αποδέχεσαι ή να κάνεις πράξη την αλήθεια στο ελάχιστο, τότε δεν είσαι αληθινός πιστός στον Θεό. Είσαι κάποιος που έχει κουραστεί από την αλήθεια, ένας άπιστος που έχει σκοπό μόνο να γεμίσει την κοιλιά του. Μπορεί να ζεις ακόμη στον οίκο του Θεού και να λες ακόμη ότι είσαι πιστός στον Θεό, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχεις πλέον σχέση με τον Θεό. Ο Θεός σε έχει παραμερίσει προ πολλού, και έχεις γίνει ένα άψυχο κέλυφος, ένα κινούμενο πτώμα. Ποιο είναι το νόημα της ζωής, τότε; Όποιος έχει φτάσει σ’ αυτό το στάδιο ήδη δεν μπορεί να μιλήσει για κανέναν προορισμό. Η μόνη του διέξοδος είναι να έρθει γρήγορα ενώπιον του Θεού για να εξομολογηθεί. Αν είσαι πραγματικά ειλικρινής και μετανοήσεις ειλικρινά, ο Θεός θα ξεχάσει τις παραβάσεις σου. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που πρέπει να θυμάσαι: Ανεξάρτητα από το πότε, και ανεξάρτητα από το αν έχεις γνώση του Θεού, ή αν έχεις αντιλήψεις ή παρανοήσεις γι’ Αυτόν, δεν πρέπει ποτέ να Τον πολεμάς ή να Τον αψηφάς. Διαφορετικά, θα υποστείς οπωσδήποτε τιμωρία. Αν διαπιστώσεις ότι η καρδιά σου έχει σκληρύνει και βρίσκεσαι σε μια κατάσταση όπου λες: «Θα το κάνω έτσι, για να δούμε τι μπορεί να μου κάνει ο Θεός. Δεν φοβάμαι κανέναν. Στο παρελθόν το έκανα πάντα με αυτόν τον τρόπο», τότε έχεις πρόβλημα. Πρόκειται για έκρηξη σατανικής φύσης· πρόκειται για αδιαλλαξία. Γνωρίζεις ήδη πολύ καλά ότι αυτό που κάνεις είναι λάθος, πράγμα που είναι ήδη επικίνδυνο, αλλά δεν το παίρνεις στα σοβαρά. Η καρδιά σου δεν φοβάται, δεν αναγνωρίζει καμία κατηγορία ή μομφή, και δεν ανησυχεί ούτε θλίβεται —δεν ξέρεις καν να μετανοήσεις. Πρόκειται για μια κατάσταση αδιαλλαξίας και θα σου προκαλέσει προβλήματα. Καθιστά εύκολο το να σε παραμερίσει ο Θεός. Αν κάποιος φτάσει σ’ αυτό το σημείο και εξακολουθεί να είναι τόσο αδρανής και δεν ξέρει ότι πρέπει να αλλάξει, μπορεί να αποκατασταθεί η σχέση του με τον Θεό; Δεν πρόκειται να αποκατασταθεί εύκολα. Τότε πώς μπορείς να αποκαταστήσεις μια κανονική σχέση με τον Θεό που να σου επιτρέπει να νιώθεις ότι έχεις το δικαίωμα να Τον πλησιάσεις; Όπου μπορείς να υπακούσεις, να υποκλιθείς και να προσφέρεις ό,τι έχεις σ’ Αυτόν, να Τον φοβάσαι και να δέχεσαι τα λόγια Του ως αλήθεια, ανεξάρτητα από το αν τα καταλαβαίνεις ή όχι, και στη συνέχεια να αναζητάς την αλήθεια και να ασκείς την υπακοή; Πότε μπορείς να επανέλθεις σ’ αυτήν την κατάσταση; Πόσο μακριά πρέπει να φτάσεις για να αποκατασταθεί αυτή η κατάσταση; Φοβάμαι ότι σίγουρα θα είναι δύσκολο, διότι δεν είναι θέμα χρόνου ή διάρκειας του ταξιδιού ή της απόστασης που διανύεις. Είναι ζήτημα της κατάστασης της ζωής σου και του κατά πόσον έχεις αληθινά εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν είσαι καθόλου σε θέση να χρησιμοποιήσεις την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματα που υπάρχουν μέσα σου, και δεν έχεις επίγνωση της σοβαρότητας αυτών των προβλημάτων, ζώντας συχνά χαρούμενα σε μια επαναστατική κατάσταση χωρίς καμία επίγνωση, κάνοντας τα λάθος πράγματα, λέγοντας τα λάθος λόγια, αντιδρώντας, αντιστεκόμενος και επαναστατώντας ενάντια στον Θεό με σκληρή καρδιά, και εμμένοντας πεισματικά στις δικές σου αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, σκέψεις και απόψεις, χωρίς να το συνειδητοποιείς καθόλου, τότε δεν διαθέτεις καμία πραγματικότητα της αλήθειας, δεν είσαι άτομο που υπακούει στον Θεό και απέχεις ακόμη πολύ από το να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του Θεού. Θα πρέπει να το ξεκαθαρίσεις αυτό μέσα στην καρδιά σου. Εάν δεν μπορείς να διακρίνεις καθαρά την αληθινή σου κατάσταση και θεωρείς πάντα ότι ο τρόπος που πιστεύεις είναι μια χαρά, ότι είσαι ικανός να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό, ότι έχεις υποφέρει και έχεις πληρώσει τίμημα, και ότι πιστεύεις πως έχεις εγγυημένη είσοδο στη βασιλεία των ουρανών, τότε είσαι παράλογος. Δεν διαθέτεις καμία πραγματικότητα της αλήθειας, αλλά ούτε καν το γνωρίζεις. Αυτό σημαίνει ότι στερείσαι σαφήνεια στο μυαλό σου, ότι είσαι σε σύγχυση, ότι είσαι άτομο με μπερδεμένο μυαλό και ότι δεν έχεις το κατάλληλο επίπεδο για να κατανοήσεις την αλήθεια ή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, και συνεπώς δεν μπορείς να σωθείς από τον Θεό.

Γνωρίζετε τι είδους ανθρώπους εγκαταλείπει τελικά ο Θεός; (Εκείνους που είναι διαρκώς αδιάλλακτοι και δεν μετανοούν ενώπιον του Θεού.) Ποια είναι η συγκεκριμένη κατάσταση αυτού του είδους ανθρώπων; (Όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους είναι πάντα επιπόλαιοι και απρόσεκτοι, και όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, δεν αναζητούν την αλήθεια για να βρουν λύση. Δεν είναι σοβαροί σχετικά με το πώς θα πρέπει να κάνουν πράξη την αλήθεια και χειρίζονται τα πάντα με πρόχειρο τρόπο. Αρκούνται απλώς στο να μην κάνουν κακά ή άσχημα πράγματα, και δεν πασχίζουν για την αλήθεια). Η επιπόλαιη και απρόσεκτη συμπεριφορά εξαρτάται από την περίσταση. Μερικοί άνθρωποι το κάνουν επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια και μάλιστα πιστεύουν ότι είναι φυσιολογικό να είναι κανείς επιπόλαιος και απρόσεκτος. Κάποιοι άνθρωποι είναι σκόπιμα επιπόλαιοι και απρόσεκτοι, επιλέγοντας συνειδητά να ενεργούν με αυτόν τον τρόπο. Ενεργούν με αυτόν τον τρόπο όταν δεν κατανοούν την αλήθεια, και ακόμη και όταν την κατανοήσουν, δεν βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους. Δεν εκτελούν την αλήθεια κι ενεργούν σταθερά με αυτόν τον τρόπο χωρίς την παραμικρή αλλαγή. Όταν κάποιος τους επικρίνει, δεν ακούνε ούτε δέχονται το κλάδεμα και την αντιμετώπιση. Αντιθέτως, επιμένουν πεισματικά στη θέση τους μέχρι τέλους. Πώς λέγεται αυτό; Λέγεται αδιαλλαξία. Όλοι γνωρίζουν ότι η «αδιαλλαξία» είναι ένας αρνητικός όρος, ένας υποτιμητικός όρος. Δεν είναι καλή λέξη. Ποια θα λέγατε λοιπόν ότι θα ήταν η έκβαση κάποιου, αν ίσχυε γι’ αυτόν ο όρος «αδιάλλακτος» και ο ίδιος ταίριαζε στην περιγραφή; (Ο Θεός τον απεχθάνεται, τον απορρίπτει και τον παραμερίζει.) Να σας πω κάτι: Αυτό που ο Θεός απεχθάνεται περισσότερο και θέλει περισσότερο να εγκαταλείψει είναι αυτού του είδους οι αδιάλλακτοι άνθρωποι. Έχουν πλήρη επίγνωση των σφαλμάτων τους, αλλά δεν μετανοούν, δεν παραδέχονται ποτέ τα λάθη τους και βρίσκουν πάντα δικαιολογίες και επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους και να αποποιηθούν την ευθύνη, και προσπαθούν να βρουν πλάγιους τρόπους και να αποφύγουν το θέμα, καλύπτοντας τις πράξεις τους για να μην τις δουν οι άλλοι και κάνοντας συνεχώς λάθη χωρίς το παραμικρό ίχνος μετάνοιας ή εξομολόγησης στην καρδιά τους. Ένα τέτοιο άτομο προκαλεί πολλά προβλήματα, και δεν είναι εύκολο να επιτύχει τη σωτηρία. Πρόκειται για τους ανθρώπους που θέλει να εγκαταλείψει ο Θεός. Γιατί να εγκαταλείψει ο Θεός τέτοιους ανθρώπους; (Επειδή δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και η συνείδησή τους έχει αδρανήσει). Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να σωθούν. Ο Θεός δεν σώζει αυτούς τους ανθρώπους· δεν κάνει τέτοιο περιττό έργο. Εξωτερικά φαίνεται ότι ο Θεός δεν τους σώζει και δεν τους θέλει, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει ένας πρακτικός λόγος, ο οποίος είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αποδέχονται τη σωτηρία του Θεού· απορρίπτουν τη σωτηρία του Θεού και αντιστέκονται σ’ αυτήν. Σκέφτονται: «Τι κερδίζω από την υπακοή σ’ Εσένα, την αποδοχή της αλήθειας και την άσκηση της αλήθειας; Ποιο είναι το όφελος; Θα το κάνω μόνο αν υπάρχει όφελος για μένα. Αν δεν υπάρχει όφελος, τότε δεν θα το κάνω». Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι άνθρωποι που καθοδηγούνται από την ιδιοτέλεια, και όλοι όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια καθοδηγούνται από την ιδιοτέλεια. Οι άνθρωποι που καθοδηγούνται από την ιδιοτέλεια δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Αν προσπαθήσεις να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια με κάποιον που καθοδηγείται από την ιδιοτέλεια και του ζητήσεις να γνωρίσει τον εαυτό του και να παραδεχτεί τα λάθη του, πώς θα αντιδράσει; «Τι όφελος έχω από την παραδοχή των λαθών μου; Αν με κάνεις να παραδεχτώ ότι έκανα κάτι λάθος και με κάνεις να εξομολογηθώ τις αμαρτίες μου και να μετανοήσω, τι ευλογίες θα λάβω; Η φήμη μου και τα συμφέροντά μου θα ζημιωθούν. Θα υποστώ απώλειες. Ποιος θα με αποζημιώσει;» Αυτή είναι η νοοτροπία τους. Επιδιώκουν μόνο το προσωπικό τους κέρδος και θεωρούν ότι το να ενεργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο προκειμένου να λάβουν τις ευλογίες του Θεού είναι πολύ ασαφές. Απλούστατα δεν πιστεύουν ότι είναι δυνατόν· πιστεύουν μόνο αυτό που βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια. Αυτοί οι άνθρωποι καθοδηγούνται από την ιδιοτέλεια, και ζουν σύμφωνα με τη σατανική φιλοσοφία «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή είναι η ουσία της φύσης τους. Κατά τη γνώμη τους, το να αναγνωρίζουν τον Θεό και να αναγνωρίζουν την αλήθεια σημαίνει ότι πιστεύουν στον Θεό. Είναι αποδεκτό γι’ αυτούς να μην κάνουν κακό, αλλά πρέπει να λαμβάνουν οφέλη και να μην υφίστανται καθόλου απώλειες. Μόνο όταν δεν θίγονται τα συμφέροντά τους θα μιλήσουν για την άσκηση της αλήθειας και την υπακοή στον Θεό. Αν ζημιωθούν τα συμφέροντά τους, δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια ή να υπακούσουν τον Θεό. Το να τους ζητηθεί να δαπανήσουν τον εαυτό τους, να υποφέρουν ή να πληρώσουν τίμημα για τον Θεό είναι ακόμη πιο αδύνατο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι αληθινοί πιστοί. Ζουν για τα δικά τους συμφέροντα, επιδιώκοντας απλώς ευλογίες και οφέλη, και δεν είναι πρόθυμοι να υπομείνουν βάσανα ή να πληρώσουν τίμημα, όμως εξακολουθούν να θέλουν μια θέση στον οίκο του Θεού για να αποφύγουν την έκβαση του θανάτου. Τέτοιοι άνθρωποι δεν δέχονται την παραμικρή αλήθεια και δεν μπορούν να σωθούν από τον Θεό. Μπορεί παρ’ όλα αυτά ο Θεός να τους σώσει; Ο Θεός σίγουρα θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίψει, και θα τους αποκλείσει. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός δεν τους σώζει; Οι ίδιοι έχουν εγκαταλείψει τον εαυτό τους. Δεν πασχίζουν προς την κατεύθυνση της αλήθειας, δεν προσεύχονται στον Θεό ούτε βασίζονται στον Θεό, οπότε πώς γίνεται να τους σώσει ο Θεός; Ο μόνος τρόπος είναι να τους εγκαταλείψει, να τους παραμερίσει και να τους αφήσει να κάνουν αυτοκριτική. Αν θέλουν οι άνθρωποι να σωθούν, ο μόνος τρόπος είναι να αποδεχτούν την αλήθεια, να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να κάνουν πράξη τη μετάνοια και να βιώσουν την πραγματικότητα της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να λάβουν την έγκριση του Θεού. Πρέπει να κάνουν πράξη την αλήθεια, ώστε να είναι σε θέση να υπακούν τον Θεό και να έχουν φόβο Θεού, πράγμα που αποτελεί τον απώτερο στόχο της σωτηρίας. Οι άνθρωποι και ο τρόπος με τον οποίο βιώνουν τη ζωή τους πρέπει να χαρακτηρίζονται από την υπακοή και τον φόβο Θεού. Αν δεν βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, δεν υπάρχει δεύτερο μονοπάτι που μπορείς να επιλέξεις. Αν κάποιος δεν βαδίζει σ’ αυτό το μονοπάτι, το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι δεν πιστεύει ότι η αλήθεια μπορεί να τον σώσει. Δεν πιστεύει ότι όλα τα λόγια που είπε ο Θεός μπορούν να τον μεταμορφώσουν και να τον κάνουν αληθινό άνθρωπο. Επιπλέον, ουσιαστικά δεν πιστεύει ότι ο Θεός είναι η αλήθεια ούτε πιστεύει στο γεγονός ότι η αλήθεια μπορεί να αλλάξει και να σώσει τους ανθρώπους. Επομένως, όπως κι αν το αναλύσεις, η καρδιά ενός τέτοιου ανθρώπου είναι υπερβολικά αδιάλλακτη. Ό,τι κι αν γίνει, αυτός αρνείται να δεχτεί την αλήθεια, και δεν μπορεί να σωθεί.

Έχουν κάποιοι από σας αδιάλλακτη κατάσταση; (Ναι.) Τότε, είστε όλοι σας αδιάλλακτοι άνθρωποι; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του να έχεις αδιάλλακτη κατάσταση και του να είσαι αδιάλλακτος άνθρωπος; Θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των δύο, καθώς πρόκειται για διαφορετικά ζητήματα. Το να έχεις αδιάλλακτη κατάσταση σημαίνει να έχεις αυτού του είδους τη διεφθαρμένη διάθεση. Αν μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια, τότε μπορείς να επιτύχεις τη σωτηρία, αλλά αν είσαι αδιάλλακτος άνθρωπος, θα έχεις πρόβλημα. Οι αδιάλλακτοι άνθρωποι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια· δεν θα είναι σε θέση να επιτύχουν τη σωτηρία. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο ειδών ανθρώπων. Όσοι έχουν αδιάλλακτη κατάσταση επιδεικνύουν κάποια επαναστατική συμπεριφορά και αποκαλύπτουν κάποια διαφθορά μέσα τους. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της αποκάλυψης της διαφθοράς, εξομολογούνται συνεχώς τις αμαρτίες τους, και μετανοούν ενώπιον του Θεού και αποδέχονται συνεχώς την κρίση, την παίδευση και τη συμμόρφωση του Θεού. Όσες φορές κι αν βιώσουν αποτυχία ή σκοντάψουν, μπορούν να κάνουν αυτοκριτική, να επιλύουν τα προβλήματα, να ξανασηκώνονται και να συνεχίζουν να ακολουθούν τον Θεό. Μέσα από αυτό το ταξίδι, αποκτούν πραγματική κατανόηση της διεφθαρμένης τους διάθεσης και συνειδητοποιούν ότι το να βιώνουν την κρίση και την παίδευση του Θεού είναι πράγματι μια μορφή σωτηρίας, και ότι δεν μπορούν χωρίς την κρίση και την παίδευση του Θεού. Μέσω της διαρκούς μετάνοιας, της αδιάλειπτης εξομολόγησης και της συνεχούς αποδοχής της κρίσης και της παίδευσης του Θεού, η ζωή τους αναπτύσσεται προοδευτικά και η πνευματική τους κατάσταση αλλάζει συνεχώς. Κατά τη διαδικασία αυτή, η διεφθαρμένη διάθεση ενός ατόμου μπορεί σταδιακά να αποβληθεί και το άτομο αναπτύσσεται και μεταμορφώνεται. Κρίνοντας από την επαναστατική τους συμπεριφορά, μπορεί να φαίνεται ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι και αρκετά αδιάλλακτοι, και μερικές φορές έχουν αδιάλλακτη κατάσταση, αλλά δεν είναι τέτοιου είδους άνθρωποι. Εφόσον δεν είναι τέτοιου είδους άνθρωποι, τότε σίγουρα επιδεικνύουν θετικές συμπεριφορές και πρόοδο. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να σωθούν. Τι είδους άνθρωπος είστε; (Αναγνωρίζουμε πότε έχουμε κάνει λάθος και είμαστε πρόθυμοι να μετανοήσουμε ενώπιον του Θεού και να διορθώσουμε τα λάθη μας). Εάν έχεις επίγνωση των λανθασμένων πράξεών σου, της παρακοής σου και της διεφθαρμένης διάθεσής σου, και αισθάνεσαι τύψεις και μεταμέλεια στην καρδιά σου, τότε αυτό είναι καλό και υπάρχει ελπίδα για σωτηρία. Ωστόσο, αν υποκειμενικά δεν έχεις την παραμικρή επίγνωση της παρακοής σου ή της διαφθοράς σου, και όταν κάποιος την επισημαίνει, πεισμώνεις και δεν το αποδέχεσαι, καταφεύγοντας ακόμη και σε σοφιστείες και δικαιολόγησή του εαυτού σου, τότε θα έχεις πρόβλημα, και δεν θα είναι εύκολο να σωθείς. Αν πιστεύεις στον Θεό για μικρό χρονικό διάστημα, ας πούμε, για τρία με πέντε χρόνια, και εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις πολλά για την πίστη, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ανάστημά σου είναι πολύ μικρό. Ωστόσο, αν είσαι πιστός για πάνω από δέκα χρόνια και εξακολουθείς να μη γνωρίζεις τον εαυτό σου και δεν δέχεσαι το κλάδεμα ή την αντιμετώπιση, τότε έχεις μεγάλο πρόβλημα. Πρόκειται για άτομο που έχει αδιάλλακτη διάθεση και αρνείται να δεχτεί την αλήθεια. Όσον αφορά εκείνους που δεν κατανοούν την αλήθεια και στερούνται της πραγματικότητας, πρέπει να εξετάσουμε σε ποιο χρονικό σημείο βρίσκονται. Μερικοί άνθρωποι έχουν καλές ιδιότητες, εισέρχονται γρήγορα στην αλήθεια και μετά από μόλις ένα ή δύο χρόνια πίστης, καταλαβαίνουν ήδη τι σημαίνει η είσοδος στη ζωή. Είναι επίσης πιθανό να έχουν επαφή με ανθρώπους που έχουν εισέλθει καλά στη ζωή, διαθέτουν την πραγματικότητα της αλήθειας και κατανοούν πολλές αλήθειες. Οι νέοι πιστοί λαχταρούν επίσης αυτά τα πράγματα, γι’ αυτό ακούνε πολύ και λαμβάνουν πολλά, με αποτέλεσμα να εισέρχονται γρήγορα στη ζωή. Μερικοί άνθρωποι είναι κακής ποιότητας, και ακόμη κι αν έρθουν σε επαφή με ανθρώπους καλής ποιότητας, η πρόοδός τους είναι αργή. Μερικοί άνθρωποι έχουν μια έμφυτη αντιπάθεια για την αλήθεια, και όσα χρόνια κι αν πιστεύουν, δεν θα κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε θα σημειώσουν πρόοδο στη ζωή τους. Μερικοί άνθρωποι απλώς αρέσκονται στο να κάνουν πράγματα και είναι πολύ ενθουσιώδεις, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να πασχίσουν προς την κατεύθυνση της αλήθειας. Είναι απασχολημένοι κάθε μέρα, αλλά δεν σημειώνουν πρόοδο στη ζωή τους. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό μπορούν να βρεθούν σε κάθε είδους κατάσταση. Ωστόσο, μόνο όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, να αποκτήσουν την αλήθεια και να επιτύχουν τη σωτηρία. Η μεγαλύτερη ανησυχία για τους πιστούς είναι να έχουν αδιάλλακτη διάθεση και να μην αποδέχονται την αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι προκαλούν τα μεγαλύτερα προβλήματα και αυτό αποτελεί πρόβλημα με τη φύση τους. Μπορεί να αποδέχονται το δόγμα, αλλά αρνούνται να αποδεχτούν την αλήθεια. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να επιτύχουν τη σωτηρία. Το μόνο που μπορεί να γίνει με τους ανθρώπους που δεν αγαπούν την αλήθεια και έχουν βαρεθεί την αλήθεια είναι να εγκαταλειφθούν.

Ας δώσω δύο παραδείγματα ψευδολογίας. Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων που είναι ικανοί να λένε ψέματα. Πρέπει να διακρίνετε ποιοι άνθρωποι είναι αδιάλλακτοι και αμετανόητοι. Πρέπει επίσης να διακρίνετε ποιοι μπορούν να σωθούν. Παρόλο που εκείνοι που μπορούν να σωθούν αποκαλύπτουν συχνά διαφθορά, εφόσον μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, και να κάνουν αυτοκριτική και να γνωρίσουν τον εαυτό τους, υπάρχει ακόμα ελπίδα. Στο πρώτο παράδειγμα, έχουμε ένα άτομο που έλεγε συχνά ψέματα. Ωστόσο, αφότου κατανόησε την αλήθεια, η αντίδρασή του ήταν διαφορετική την επόμενη φορά που είπε ένα ψέμα. Ένιωσε βαθύ πόνο και οδύνη, και αναλογίστηκε: «Είπα πάλι ψέματα. Γιατί δεν μπορώ να αλλάξω; Αυτήν τη φορά, ό,τι κι αν γίνει, πρέπει να εκθέσω αυτό το θέμα, ανοίγοντας τον εαυτό μου διάπλατα για να αποκαλύψω και να αναλύσω τον αληθινό μου εαυτό. Πρέπει να ξεκαθαρίσω το γεγονός ότι έλεγα ψέματα για να διαφυλάξω την υπόληψή μου». Αφότου ανοίχτηκε και μετά τη συναναστροφή, ένιωσε ήρεμος και συνειδητοποίησε: «Αποδεικνύεται ότι το ψέμα είναι τόσο επώδυνο, ενώ το να είσαι ειλικρινής είναι τόσο εύκολο και υπέροχο! Ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς· αυτή είναι η ομοιότητα που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι». Αφότου βίωσε αυτήν τη λίγη ευημερία, από τότε και έπειτα, είχε τον νου του να λέει λιγότερα ψέματα, να αποφεύγει να λέει ψέματα όσο το δυνατόν περισσότερο, να μιλάει όταν έχει κάτι να πει, να μιλάει με ειλικρίνεια, να κάνει ειλικρινείς πράξεις και να είναι ειλικρινής άνθρωπος. Ωστόσο, όταν ήρθε αντιμέτωπος με μια κατάσταση που αφορούσε την υπερηφάνεια του, είπε φυσικά ψέματα και αργότερα το μετάνιωσε. Στη συνέχεια, όταν βρέθηκε σε μια κατάσταση όπου μπορούσε να φανεί καλός, είπε πάλι ψέματα. Μίσησε τον εαυτό του μέσα του, σκεπτόμενος: «Γιατί δεν μπορώ να ελέγξω το στόμα μου; Μήπως πρόκειται για πρόβλημα της φύσης μου; Μήπως είμαι πολύ δόλιος;» Συνειδητοποίησε ότι αυτό το πρόβλημα έπρεπε να επιλυθεί· διαφορετικά, ο Θεός θα τον απεχθανόταν, και θα τον απέρριπτε και θα τον απέκλειε. Προσευχήθηκε στον Θεό, ζητώντας να πειθαρχηθεί αν έλεγε ξανά ψέματα, και ήταν πρόθυμος να δεχτεί την τιμωρία. Συγκέντρωσε το θάρρος να αναλύσει τον εαυτό του στις συναθροίσεις και είπε: «Όταν έλεγα ψέματα σε αυτές τις καταστάσεις, το έκανα επειδή είχα εγωιστικά κίνητρα και με ήλεγχε η πρόθεσή μου. Καθώς έκανα αυτοκριτική, συνειδητοποίησα ότι κάθε φορά που λέω ψέματα, το κάνω για λόγους ματαιοδοξίας ή για το προσωπικό μου όφελος. Τώρα το βλέπω καθαρά: Ζω για την υπερηφάνεια και τα προσωπικά μου συμφέροντα, πράγμα που με οδήγησε στο να λέω ψέματα συνέχεια για τα πάντα». Καθώς ανέλυε τα ψέματά του, εξέθεσε επίσης την πρόθεσή του και ανακάλυψε το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής του. Είναι μια κατάσταση με όφελος για όλες τις πλευρές· μπορεί να κάνει πράξη το να είναι ειλικρινής άνθρωπος και την ίδια στιγμή να αποκτήσει διαφώτιση και να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη του διάθεση. Στη συνέχεια, συλλογίστηκε: «Πρέπει να αλλάξω! Μόλις ανακάλυψα ότι έχω αυτό το πρόβλημα. Πρόκειται για αληθινή διαφώτιση από τον Θεό. Οι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια έχουν τις ευλογίες του Θεού!» Βίωσε επίσης μια μικρή γεύση από τη γλυκύτητα της άσκησης της αλήθειας. Ωστόσο, μια μέρα το άτομο είπε άθελά του ξανά ένα ψέμα. Προσευχήθηκε και πάλι στον Θεό, ζητώντας την πειθαρχία Του. Επιπλέον, αναλογίστηκε γιατί έχει πάντα κρυφές προθέσεις όταν μιλάει, και γιατί σκέφτεται πάντα τη δική του ματαιοδοξία και υπερηφάνεια αντί για το θέλημα του Θεού. Μετά από αυτοκριτική, απέκτησε κάποια κατανόηση της διεφθαρμένης διάθεσής του και άρχισε να απεχθάνεται τον εαυτό του. Συνέχισε με αυτόν τον τρόπο να αναζητά την αλήθεια και να πασχίζει προς την κατεύθυνσή της. Μετά από τρία με πέντε χρόνια, τα ψέματά του γίνονταν πράγματι όλο και λιγότερα, και αυξανόταν ο αριθμός των περιπτώσεων που έλεγε αυτό που σκεφτόταν και φερόταν με ειλικρίνεια. Η καρδιά του έγινε σταδιακά πιο αγνή και περιείχε όλο και περισσότερη γαλήνη και χαρά. Περνούσε όλο και περισσότερο χρόνο ζώντας στην παρουσία του Θεού και η κατάστασή του γινόταν όλο και πιο κανονική. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση ενός ατόμου που έλεγε συχνά ψέματα, όταν βιώνει την εμπειρία του να είναι ειλικρινής άνθρωπος. Επομένως, το άτομο αυτό εξακολουθεί να λέει ψέματα τώρα; Είναι ακόμη ικανό να λέει ψέματα; Είναι στ’ αλήθεια ειλικρινές άτομο; Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι ειλικρινές άτομο. Μπορεί μόνο να ειπωθεί ότι μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια του να είναι ειλικρινής, και ότι βρίσκεται στη διαδικασία να κάνει πράξη το να είναι ειλικρινής, αλλά δεν έχει ακόμη μεταμορφωθεί πλήρως σε ειλικρινές άτομο. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα άτομο που είναι πρόθυμο να κάνει πράξη την αλήθεια. Μπορεί να ειπωθεί ότι ένα άτομο που είναι πρόθυμο να κάνει πράξη την αλήθεια είναι άτομο που αγαπά την αλήθεια; Έχει κάνει πράξη την αλήθεια και τα γεγονότα έχουν αποκαλυφθεί, οπότε δεν είναι φυσικό να τον ορίσουμε ως άτομο που αγαπά την αλήθεια; Φυσικά, ενώ έκανε πράξη το να είναι ένα ειλικρινές άτομο, δεν ήταν αμέσως σε θέση να κάνει πράξη το να συναναστρέφεται αγνά και ανοιχτά ή να εκθέσει όλα όσα κρύβει μέσα του χωρίς επιφυλάξεις. Εξακολουθούσε να αποκρύπτει κάποια πράγματα και προσπαθούσε με προσοχή να προχωρήσει προς τα εμπρός. Ωστόσο, μέσα από τις προσπάθειες και τις εμπειρίες του, συνειδητοποίησε ότι όσο περισσότερο ζει με ειλικρίνεια, τόσο καλύτερα αισθάνεται, τόσο περισσότερη ψυχική γαλήνη έχει, τόσο πιο εύκολο γίνεται να κάνει πράξη την αλήθεια, χωρίς μεγάλες δυσκολίες. Μόνο τότε γεύτηκε τη γλύκα του να είναι ειλικρινής άνθρωπος, και αυξήθηκε η πίστη του στον Θεό. Βιώνοντας τι σημαίνει να είναι κανείς ειλικρινής, όχι μόνο είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά βιώνει επίσης τη γαλήνη και τη χαρά στην καρδιά του. Ταυτόχρονα, αποκτά μια σαφέστερη κατανόηση του μονοπατιού της άσκησης της ειλικρίνειας. Κατανοεί ότι δεν είναι πολύ δύσκολο να είσαι ειλικρινής. Βλέπει ότι οι απαιτήσεις του Θεού για τους ανθρώπους είναι λογικές και εφικτές, και αποκτά κάποια κατανόηση του έργου του Θεού. Όλα αυτά δεν είναι ένα πρόσθετο όφελος, αλλά αντίθετα, είναι αυτό που θα πρέπει να αποκτήσει ένα άτομο στο ταξίδι του για την είσοδο στη ζωή, και είναι σε θέση να το κερδίσει.

Το δεύτερο παράδειγμα αφορά ένα άτομο που λατρεύει να λέει ψέματα —είναι στη φύση του. Όταν δεν μιλάει, είναι εντάξει, αλλά μόλις ανοίξει το στόμα του, ο λόγος του είναι γεμάτος με πολλές παραποιήσεις. Είτε το κάνει αυτό σκόπιμα είτε όχι, εν ολίγοις, η πλειονότητα των όσων λέει δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Μια μέρα, αφότου είπε ένα ψέμα, συλλογίστηκε: «Είναι λάθος να λες ψέματα και δυσαρεστεί τον Θεό. Αν οι άνθρωποι μάθαιναν ότι είπα ψέματα, θα ντροπιαζόμουν! Φαίνεται όμως ότι κάποιος πρόσεξε ότι είπα ψέματα. Λοιπόν, μπορώ να το διαχειριστώ εύκολα αυτό. Θα βρω ένα άλλο θέμα και θα χρησιμοποιήσω διαφορετική διατύπωση για να τον αποπροσανατολίσω, να τον μπερδέψω και να τον κάνω να μη μπορεί να διακρίνει τα ψέματά μου. Δεν είναι αυτό ακόμα πιο έξυπνο;» Στη συνέχεια, είπε ένα ακόμη μεγαλύτερο ψέμα για να καλύψει το προηγούμενο ψέμα του και να μπαλώσει τις τρύπες, πράγμα που εξαπάτησε επιτυχώς τους ανθρώπους. Ένιωσε περήφανος και ικανοποιημένος με τον εαυτό του, και σκέφτηκε: «Κοιτάξτε πόσο έξυπνος είμαι! Είπα ένα ψέμα χωρίς κενά, και ακόμη κι αν υπάρχουν κάποια κενά, μπορώ απλώς να πω ξανά ψέματα για να τα καλύψω. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να με καταλάβουν. Τα ψέματα θέλουν ικανότητα!» Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είναι σκληρή δουλειά να λες ψέματα. Μόλις πεις ένα ψέμα, πρέπει να πεις πολλά άλλα για να το καλύψεις. Χρειάζεται πολλή σκέψη και προσπάθεια». Ωστόσο, αυτός ο αριστοτέχνης ψεύτης δεν ένιωσε έτσι. Σε αυτήν την περίπτωση, τα ψέματά του δεν φανερώθηκαν. Είπε με επιτυχία ένα ψέμα για να εξαπατήσει τους άλλους, και στη συνέχεια, όταν φοβήθηκε ότι θα εκτεθεί, είπε ξανά ψέματα για να καλύψει το προηγούμενο ψέμα. Ένιωσε υπερήφανος, και δεν υπήρχε στην καρδιά του η παραμικρή ενοχή ή αυτοκριτική. Η συνείδησή του δεν επηρεάστηκε καθόλου. Πώς είναι δυνατόν αυτό; Δεν έχει επίγνωση του πόσο επιβλαβές είναι το ψέμα γι’ αυτόν. Πιστεύει ότι η χρήση ψεμάτων για να καλύψει προηγούμενα ψέματα του επέτρεψε να βελτιώσει την εικόνα του και να αποκομίσει οφέλη. Παρά την ταλαιπωρία και την κούραση, πιστεύει ότι αξίζει τον κόπο. Πιστεύει ότι είναι πιο πολύτιμο από το να κατανοήσει κανείς την αλήθεια και να την κάνει πράξη. Γιατί λέει συχνά ψέματα χωρίς να αισθάνεται ενοχές; Επειδή δεν έχει αγάπη για την αλήθεια στην καρδιά του. Εκτιμά τη ματαιοδοξία του, τη φήμη του και τη θέση του. Ποτέ δεν ανοίγει την καρδιά του για να συναναστραφεί με τους άλλους· αντίθετα, χρησιμοποιεί ψευδή προσχήματα και προσωπεία για να κρύψει τα ψέματά του. Με τέτοιον τρόπο αλληλεπιδρά και έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους. Όσα ψέματα κι αν πει, όσα ψέματα κι αν καλύψει ή όσες εγωιστικές και ποταπές προθέσεις κι αν κρύψει, δεν αισθάνεται ενοχές ή δυσφορία στην καρδιά του. Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι με συνείδηση και λίγη ανθρώπινη φύση θα αισθάνονταν άβολα μόλις έλεγαν ένα ψέμα και θα δυσκολεύονταν να συμφιλιωθούν μ’ αυτό. Θα είχαν ένα αίσθημα ντροπής· αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν σκέφτεται έτσι. Αφού πει ένα ψέμα, νιώθει ικανοποιημένος με τον εαυτό του, λέγοντας: «Είπα άλλο ένα ψέμα σήμερα και ξεγέλασα αυτόν τον ηλίθιο. Με είχε λούσει κρύος ιδρώτας, αλλά εκείνος για κάποιον λόγο δεν το πρόσεξε καν!» Δεν έχει κουραστεί από αυτήν τη ζωή του να λέει συνεχώς ψέματα και να καλύπτει τα ψέματα; Τι είδους φύση είναι αυτή; Είναι η φύση ενός διαβόλου. Οι διάβολοι λένε ψέματα κάθε μέρα. Ζουν μια ζωή γεμάτη ψέματα χωρίς να αισθάνονται δυσφορία ή πόνο. Αν ένιωθαν δυσφορία ή πόνο, θα άλλαζαν, αλλά δεν μπορούν να νιώσουν πόνο, επειδή το ψέμα είναι η ζωή τους —είναι στη φύση τους. Όταν εκφράζονται με φυσικό τρόπο, δεν δείχνουν καμία αυτοσυγκράτηση και δεν προβαίνουν σε καμία αυτοκριτική. Όσα ψέματα κι αν πουν ή όσες απάτες κι αν διαπράξουν, δεν αισθάνονται ενοχές στην καρδιά τους ούτε τους βασανίζει η συνείδησή τους. Δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός εξετάζει τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων· δεν συνειδητοποιούν την ευθύνη που φέρουν και την τιμωρία που θα λάβουν αφού πουν ψέματα και ενεργήσουν με δόλο. Ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι ότι κάποιος θα εκθέσει τις απατηλές δολοπλοκίες τους, οπότε καταφεύγουν στο να λένε ακόμα περισσότερα ψέματα για να καλύψουν τις δολοπλοκίες τους και ταυτόχρονα εξαντλούνται προσπαθώντας να βρουν κάποιον τρόπο, κάποιο μέσο για να αποκρύψουν τα ψέματά τους και την αλήθεια σχετικά με το ποιοι είναι πραγματικά. Έχει μετανοήσει καθόλου ένα τέτοιο άτομο κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας; Αισθάνεται καθόλου ενοχές ή θλίψη; Έχει κάποια επιθυμία να αλλάξει τον εαυτό του; Όχι. Πιστεύει ότι δεν είναι αμαρτία να λέει κανείς ψέματα ή να συγκαλύπτει ψέματα, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν έτσι, και δεν έχει καμία πρόθεση να αλλάξει. Όσο για το να είναι ειλικρινής άνθρωπος, μέσα του σκέφτεται: «Γιατί να είμαι ειλικρινής, να μιλάω από καρδιάς και να λέω την αλήθεια; Δεν το κάνω αυτό. Αυτό είναι για τους ανόητους και εγώ δεν είμαι τόσο ανόητος. Αν πω ψέματα και φοβάμαι ότι θα εκτεθώ, θα βρω άλλους λόγους και δικαιολογίες για να το καλύψω. Δεν είμαι το είδος του ανθρώπου που μπορεί να μιλήσει με ειλικρίνεια. Αν το έκανα, θα ήμουν τελείως ηλίθιος!» Δεν αποδέχεται ούτε αναγνωρίζει την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν αναγνωρίζουν την αλήθεια δεν μπορούν να αγαπήσουν την αλήθεια. Ποια είναι η κατάσταση ενός τέτοιου ατόμου από την αρχή μέχρι το τέλος; (Είναι απρόθυμος να αλλάξει τον εαυτό του.) Η απροθυμία του να αλλάξει τα πράγματα είναι εμφανής από αντικειμενική άποψη, αλλά ποια είναι η πραγματική του κατάσταση; Αρνείται θεμελιωδώς ότι το να είσαι ειλικρινής είναι το ορθό μονοπάτι στη ζωή. Αρνείται επίσης την ύπαρξη της αλήθειας, την κρίση του Θεού για την ανθρωπότητα τις έσχατες ημέρες και το ότι ο Θεός καθορίζει την τελική έκβαση του ανθρώπου και την ατομική τιμωρία για τις πράξεις του καθενός. Αυτό δείχνει έλλειψη διάκρισης, ανοησία και ξεροκεφαλιά. Ένα τέτοιο σκεπτικό προκαλεί την αδιάλλακτη κατάσταση, τις αδιάλλακτες πράξεις και συμπεριφορές του. Αυτά τα πράγματα προκύπτουν από τη φύση και ουσία του ανθρώπου. Τέτοιο είδος ανθρώπου είναι —ένα πραγματικά δόλιο άτομο— και δεν μπορεί να αλλάξει. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να το βρίσκουν αδιανόητο όταν βλέπουν τέτοιους ανθρώπους να αρνούνται να αποδεχτούν την αλήθεια και να μη μπορούν να την κατανοήσουν. Στην πραγματικότητα, τέτοιοι άνθρωποι στερούνται κανονικής ανθρώπινης φύσης και η συνείδησή τους δεν λειτουργεί. Επιπλέον, τους λείπει η σύνεση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ακούγοντας την αλήθεια και τα λόγια της κρίσης, ένα άτομο με κανονική ανθρώπινη φύση και σύνεση θα έκανε τουλάχιστον αυτοκριτική και θα μετανοούσε ειλικρινά, αλλά αυτό το άτομο δεν δείχνει καμία ανταπόκριση αφότου άκουσε την αληθινή οδό. Επιμένει ακόμα να ζει σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά, χωρίς την παραμικρή αλλαγή στην πίστη του στον Θεό με την πάροδο των ετών. Ένα τέτοιο άτομο στερείται της σύνεσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης, και είναι δύσκολο να σωθεί ένα τέτοιο άτομο.

Ποιο από αυτά τα δύο είδη ανθρώπων πιστεύετε ότι σώζει ο Θεός; (Το πρώτο είδος, γιατί παρόλο που λένε ψέματα, μπορούν να δεχτούν την αλήθεια και να γίνουν ειλικρινείς). Οι άνθρωποι ίσως το δουν αυτό και ρωτήσουν: «Πώς γίνεται οι άνθρωποι τους οποίους σώζει ο Θεός να εξακολουθούν να λένε πάντα ψέματα και να κάνουν λάθη; Δεν εξακολουθούν να είναι διεφθαρμένοι άνθρωποι; Δεν είναι τέλειοι άνθρωποι!» Εδώ χρησιμοποίησαν τη λέξη «τέλειοι». Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό; Αυτά είναι τα λόγια ενός ατόμου που δεν κατανοεί την κανονική διαδικασία της ανάπτυξης της ζωής. Ο Θεός σώζει ανθρώπους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, όχι τέλειους ανθρώπους χωρίς ελαττώματα ή ανθρώπους που ζουν απομονωμένοι απ’ το περιβάλλον τους. Μερικοί άνθρωποι, όταν επιδεικνύουν λίγη διαφθορά, σκέφτονται: «Αντιστάθηκα ξανά στον Θεό. Πιστεύω στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και ακόμα δεν έχω αλλάξει. Σίγουρα ο Θεός δεν με θέλει πια!» Τότε παραδίδονται στην απελπισία και γίνονται απρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτήν τη στάση; Οι ίδιοι έχουν παραιτηθεί από την αλήθεια και πιστεύουν ότι ο Θεός δεν τους θέλει πλέον. Δεν είναι αυτό παρανόηση του Θεού; Μια τέτοια αρνητικότητα είναι ο ευκολότερος τρόπος να τους εκμεταλλευτεί ο Σατανάς. Ο Σατανάς τούς κοροϊδεύει, λέγοντας: «Ανόητε! Ο Θεός θέλει να σε σώσει, μα εσύ εξακολουθείς να υποφέρεις έτσι! Γι’ αυτό, απλώς παραιτήσου! Αν παραιτηθείς, ο Θεός θα σε αποκλείσει, πράγμα που είναι σαν να σε παραδίδει σ’ εμένα. Εγώ θα σε βασανίσω μέχρι θανάτου!» Μόλις επιτύχει ο Σατανάς, οι συνέπειες θα είναι αδιανόητες. Επομένως, όποιες δυσκολίες ή όποια αρνητικότητα κι αν έχει απέναντί του ένα άτομο, δεν πρέπει να το βάλει κάτω. Θα πρέπει να αναζητά την αλήθεια για λύσεις και δεν πρέπει να περιμένει παθητικά. Κατά τη διαδικασία της ανάπτυξης της ζωής και της πορείας της ανθρώπινης σωτηρίας, οι άνθρωποι μπορεί μερικές φορές να πάρουν το λάθος μονοπάτι, να παρεκκλίνουν ή να έχουν στιγμές όπου επιδεικνύουν καταστάσεις και συμπεριφορές ανωριμότητας στη ζωή. Μπορεί να έχουν στιγμές αδυναμίας και αρνητικότητας, στιγμές κατά τις οποίες λένε τα λάθος πράγματα, σκοντάφτουν ή βιώνουν την αποτυχία. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά στα μάτια του Θεού. Δεν τα καταλογίζει σε βάρος τους. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η διαφθορά τους είναι πολύ βαθιά και ότι δεν μπορούν ποτέ να ικανοποιήσουν τον Θεό, οπότε νιώθουν θλίψη και σιχαίνονται τον εαυτό τους. Εκείνοι που έχουν μια τέτοια μετανιωμένη καρδιά είναι ακριβώς αυτοί που σώζει ο Θεός. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν χρειάζονται τη σωτηρία του Θεού, που πιστεύουν ότι είναι καλοί άνθρωποι και ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτούς, συνήθως δεν είναι αυτοί που σώζει ο Θεός. Ποιο είναι το νόημα πίσω από αυτά που σας λέω; Όποιος καταλαβαίνει, ας μιλήσει. (Για να χειριστείς σωστά τις δικές σου εκδηλώσεις διαφθοράς, επικεντρώσου στην άσκηση της αλήθειας, και θα λάβεις τη σωτηρία του Θεού. Αν παρανοείς συστηματικά τον Θεό, θα παραδοθείς εύκολα στην απελπισία). Πρέπει να έχεις πίστη και να πεις: «Αν και είμαι αδύναμος τώρα, και έχω σκοντάψει και αποτύχει, θα αναπτυχθώ, και μια μέρα θα κατανοήσω την αλήθεια, θα ικανοποιήσω τον Θεό και θα επιτύχω τη σωτηρία». Πρέπει να έχεις αυτήν την αποφασιστικότητα. Ανεξάρτητα από τις αναποδιές, τις δυσκολίες, τις αποτυχίες ή τις τρικλοποδιές με τις οποίες βρίσκεσαι αντιμέτωπος, δεν πρέπει να είσαι αρνητικός. Πρέπει να γνωρίζεις τι είδους ανθρώπους σώζει ο Θεός. Επιπλέον, αν νιώθεις ότι δεν έχεις ακόμη τα προσόντα να σωθείς από τον Θεό ή αν υπάρχουν περιπτώσεις όπου βρίσκεσαι σε καταστάσεις που ο Θεός μισεί ή με τις οποίες δυσαρεστείται, ή αν είναι φορές που συμπεριφέρεσαι άσχημα και ο Θεός δεν σε δέχεται, ή ο Θεός σε απεχθάνεται και σε απορρίπτει, αυτό δεν έχει σημασία. Τώρα πια ξέρεις, και δεν είναι πολύ αργά. Εφόσον μετανοήσεις, ο Θεός θα σου δώσει μια ευκαιρία.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό κατά την πίστη στον Θεό; (Η κατανόηση της αλήθειας και η είσοδος στη ζωή.) Σωστά, η είσοδος στη ζωή είναι το πιο σημαντικό πράγμα —προηγείται. Ανεξάρτητα από το τι καθήκοντα εκπληρώνεις, ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είσαι, εδώ και πόσο καιρό πιστεύεις στον Θεό και ανεξάρτητα από το πόση αλήθεια καταλαβαίνεις, η είσοδος στη ζωή προηγείται. Μη νομίζεις το εξής: «Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και είκοσι χρόνια, αλλά εγώ πιστεύω μόνο πέντε χρόνια. Είμαι τόσο πίσω σε σχέση μ’ αυτούς. Υπάρχει ακόμα ελπίδα να σωθώ; Μήπως έχω μείνει πολύ πίσω;» Δεν είναι μεγάλο πρόβλημα να έχεις πιστέψει με μερικά χρόνια καθυστέρηση. Αν είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, μπορείς ακόμη να προλάβεις εκείνους που πίστεψαν στον Θεό νωρίτερα. Δεν λέει η Αγία Γραφή: «Πολλοί όμως πρώτοι θέλουσιν είσθαι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι» (Κατά Ματθαίον 19:30); Αν κάποιος βρίσκει πάντα λόγους και δικαιολογίες για να μην επιδιώξει την αλήθεια, τότε ακόμη και αν πιστεύει όλη του τη ζωή, θα είναι μάταιο και δεν θα κερδίσει τίποτα. Στον οίκο του Θεού, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό για είκοσι ή τριάντα χρόνια, αλλά δεν εκπλήρωσαν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τα πρότυπα και αποκλείστηκαν. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που επιδιώκουν πάντα τη φήμη, το κέρδος και το κύρος, και γίνονται ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστοι, και αποκλείονται. Υπάρχουν πολλοί μη πιστοί που αρνούνται πεισματικά να δεχτούν την αλήθεια και έχουν όλοι αποκλειστεί. Είναι αυτό γεγονός; (Ναι.) Επιπλέον, υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να μιλήσουν για τις εμπειρίες και τις μαρτυρίες τους έχοντας πιστέψει μόνο για τρία με πέντε χρόνια. Οι μαρτυρίες και η πίστη τους ξεπερνούν κατά πολύ εκείνους που πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν λάβει τις ευλογίες του Θεού. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύαν στον Θεό για πολλά χρόνια, οι οποίοι δεν επιδίωκαν καθόλου την αλήθεια και έχουν αποκλειστεί. Αυτό καθιστά ένα γεγονός σαφές στους ανθρώπους: ότι ο Θεός είναι δίκαιος και αμερόληπτος απέναντι σε όλους. Ο Θεός δεν κοιτάζει πώς ήσουν πριν ή το σημερινό σου ανάστημα, κοιτάζει αν επιδιώκεις την αλήθεια και αν βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Δεν πρέπει ποτέ να παρανοήσεις τον Θεό και να πεις: «Γιατί αυτοί που μπορούν να σωθούν από τον Θεό εξακολουθούν να λένε ψέματα και να επιδεικνύουν διαφθορά; Ο Θεός θα πρέπει να σώζει εκείνους που δεν λένε ψέματα». Δεν είναι πλάνη αυτό; Υπάρχει κάποιος μέσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα που να μη λέει ψέματα; Εξακολουθούν οι άνθρωποι που δεν ψεύδονται να χρειάζονται τη σωτηρία του Θεού; Η ανθρωπότητα, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, είναι αυτή που σώζει ο Θεός. Αν δεν μπορείς καν να κατανοήσεις αυτό το γεγονός με σαφήνεια, τότε είσαι αδαής και ανόητος. Ακριβώς όπως είπε ο Θεός: «Δεν υπάρχει δίκαιος σ’ αυτήν τη γη, οι δίκαιοι δεν είναι σ’ αυτόν τον κόσμο». Ακριβώς επειδή η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, ο Θεός ενσαρκώθηκε στη γη για να σώσει αυτούς τους διεφθαρμένους ανθρώπους. Γιατί δεν λέει τίποτα ο Θεός για τη σωτηρία των αγγέλων; Επειδή οι άγγελοι βρίσκονται στον ουρανό και δεν έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Ο Θεός πάντα έλεγε από την αρχή ότι «Η ανθρωπότητα που σώζω είναι η ανθρωπότητα που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, η ανθρωπότητα που έχει αποσπαστεί από τα χέρια του Σατανά, η ανθρωπότητα που διαθέτει τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά, η ανθρωπότητα που Μου εναντιώνεται, που Μου αντιστέκεται και επαναστατεί εναντίον Μου». Τότε γιατί δεν δέχονται οι άνθρωποι αυτό το γεγονός; Δεν παρανοούν τον Θεό; Η παρανόηση του Θεού είναι το ευκολότερο μονοπάτι για την αντίσταση εναντίον Του και πρέπει να διευθετηθεί αμέσως. Η αποτυχία επίλυσης αυτού του ζητήματος είναι πολύ επικίνδυνη, καθώς μπορεί εύκολα να έχει ως αποτέλεσμα να παραμεριστεί κάποιος από τον Θεό. Οι παρανοήσεις των ανθρώπων έχουν τις ρίζες τους στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους. Αν είναι πάντα προσκολλημένοι στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, τότε είναι πολύ πιθανό να αρνηθούν να δεχτούν την αλήθεια. Όταν παρανοείς τον Θεό, αν δεν αναζητάς την αλήθεια για να βρεις λύση, γνωρίζετε τις συνέπειες. Ο Θεός σού επιτρέπει να σκοντάφτεις, να αποτυγχάνεις και να κάνεις λάθη. Ο Θεός θα σου δώσει ευκαιρίες και χρόνο για να κατανοήσεις την αλήθεια, να κάνεις πράξη την αλήθεια, να κατανοήσεις σταδιακά το θέλημά Του, να κάνεις τα πάντα σύμφωνα με το θέλημά Του, να υπακούσεις πραγματικά στον Θεό και να επιτύχεις την πραγματικότητα της αλήθειας που απαιτεί ο Θεός να έχουν οι άνθρωποι. Ωστόσο, ποιος είναι ο άνθρωπος που μισεί περισσότερο ο Θεός; Είναι αυτός που, παρόλο που γνωρίζει την αλήθεια στην καρδιά του, αρνείται να την αποδεχτεί, πόσο μάλλον να την κάνει πράξη. Αντ’ αυτού, εξακολουθεί να ζει σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά, αλλά θεωρεί τον εαυτό του αρκετά καλό και υπάκουο στον Θεό, ενώ παράλληλα προσπαθεί να εξαπατήσει τους άλλους και να κερδίσει μια θέση στον οίκο του Θεού. Ο Θεός μισεί αυτό το είδος ανθρώπου περισσότερο από κάθε άλλο, είναι αντίχριστος. Παρόλο που όλοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση, αυτές οι πράξεις είναι διαφορετικής φύσης. Δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη διεφθαρμένη διάθεση ούτε για μια κανονική αποκάλυψη διαφθοράς· αντιθέτως, αντιστέκεσαι συνειδητά και πεισματικά στον Θεό μέχρι τέλους. Γνωρίζεις ότι ο Θεός υπάρχει, πιστεύεις στον Θεό, κι όμως επιλέγεις συνειδητά να Του αντιστέκεσαι. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και ότι υπάρχει πρόβλημα παρανόησης· αντίθετα, αντιστέκεσαι συνειδητά στον Θεό μέχρι τέλους. Μπορεί ο Θεός να σώσει έναν τέτοιον άνθρωπο; Ο Θεός δεν μπορεί να σε σώσει. Είσαι εχθρός του Θεού, επομένως είσαι ο διάβολος Σατανάς. Μπορεί ο Θεός να σώσει ακόμα τον διάβολο Σατανά;

Τι γνώμη έχετε για τη σημερινή Μου συναναστροφή; Την καταλάβατε; (Ναι, καταλάβαμε.) Αν καταλάβετε κάτι, θα κερδίσετε κάτι, και θα αποκτήσετε κάποια είσοδο στην αλήθεια. Αν εισέλθεις στην αλήθεια, η ζωή σου θα αναπτυχθεί, αλλά αν δεν εισέλθεις στην αλήθεια, η ζωή σου δεν θα αναπτυχθεί. Είναι σαν ένας σπόρος που βλαστάνει και πρέπει να ποτιστεί, να λιπανθεί και να εκτεθεί στο φως του ήλιου. Αν δεν τον καλλιεργήσεις προσεκτικά, δεν θα αναπτυχθεί, και τελικά θα μαραθεί και θα πεθάνει. Τι εννοώ όταν το λέω αυτό; Ότι το να ομολογείς προφορικά και να πιστεύεις μέσα στην καρδιά σου στην ενσάρκωση του Θεού δεν αρκεί για να γνωρίσεις τον Θεό και να πληροίς τις προϋποθέσεις για να εισέλθεις στη βασιλεία Του. Δεν είναι εξασφαλισμένο αυτό· πρόκειται μόνο για ένα στοιχειώδες βήμα. Δεν έχεις ακόμη επιτύχει τη σωτηρία, δεν έχεις μεταμορφωθεί, και έχεις ακόμη πολύ δρόμο να διανύσεις. Στις έσχατες ημέρες, ο Θεός διακηρύσσει την αλήθεια για να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα. Όταν εισέρχεσαι στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό, έχεις ήδη την ευκαιρία να σωθείς από τον Θεό από την αρχή. Αυτό αποτελεί τεράστια ευλογία! Δεν γίνεται να το εγκαταλείψεις. Το να σώσει ο Θεός την ανθρωπότητα και να την οδηγήσει στην τελείωση τις έσχατες ημέρες είναι μια εξαιρετικά σπάνια ευκαιρία. Η ανθρωπότητα έχει ζήσει για χιλιάδες γενιές, αλλά κανείς δεν είχε αυτήν την ευκαιρία στο παρελθόν. Είναι τεράστιο πράγμα να σωθείς· δεν πρέπει να χάσεις αυτήν την ευκαιρία. Η γενιά σας έχει συναντήσει τον ενσαρκωμένο Θεό· αυτό είναι ευλογία! Αυτή η ευλογία είναι αόρατη για τα εγκόσμια, αλλά εσείς την έχετε δει και την έχετε απολαύσει, και πρόκειται για την ευλογία του Θεού. Ίσως κάποιοι άνθρωποι να μην έχουν ακόμη σαφή εικόνα για τα οράματα· κατανοούν μόνο κάποια δόγματα, αλλά δεν έχουν αληθινή πίστη. Απλώς θεωρούν ότι το να πιστεύουν στον Θεό είναι καλό, και το να διαβάζουν τα λόγια του Θεού φωτίζει τις καρδιές τους, οπότε πιστεύουν ότι είναι το ορθό μονοπάτι στη ζωή και οι καρδιές τους έχουν δύναμη. Είναι αποφασισμένοι να μην ακολουθήσουν το μονοπάτι της καταστροφής των άπιστων ούτε το μονοπάτι των θρησκευόμενων ανθρώπων που αντιστέκονται στον Θεό. Είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν μόνο τον Θεό, να επιδιώξουν την αλήθεια, να επιτύχουν την αγνότητα, να επιτύχουν τη σωτηρία και να βαδίσουν μόνο στο μονοπάτι του να ακολουθούν τον Θεό. Είναι καλό να έχουν οι άνθρωποι τέτοια αποφασιστικότητα, και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ελπίδα. Το να ακολουθούν τον Θεό συνοδεύεται από την προστασία του Θεού. Τουλάχιστον τώρα, σε αυτήν τη ζωή, θα είναι ευτυχισμένοι. Δεν θα τους βλάψει πλέον ο Σατανάς, η κοινωνία ή η ανθρωπότητα, και θα ζουν ολοκληρωτικά και αληθινά υπό την κυριαρχία του Θεού. Αυτό είναι κάτι τιμητικό και μια ευτυχία που μπορεί να γίνει αισθητή σ’ αυτήν τη ζωή. Και τι γίνεται με τη μέλλουσα ζωή; Ο Θεός έχει δώσει μια υπόσχεση. Εκτός από το ότι σου προσφέρει τη σωτηρία και σου παρέχει την αλήθεια και τη ζωή, υπόσχεται επίσης να σου δώσει εκατονταπλάσια σ’ αυτήν τη ζωή και να σου χαρίσει αιώνια ζωή στη μέλλουσα ζωή. Επομένως, μην υποτιμάς αυτό το θέμα. Το τίμημα που πληρώνεις και τα βάσανα που υπομένεις για να αποκτήσεις την αλήθεια και να λάβεις τη σωτηρία είναι προσωρινά. Στο μέλλον, όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια και την αποκτήσουν, η ευτυχία, η χαρά και οι ευλογίες που θα απολαύσουν μπορεί να είναι απερίγραπτες. Δηλαδή, μόνο όταν κατανοήσεις και αποκτήσεις την αλήθεια θα πληροίς τις προϋποθέσεις για να λάβεις την υπόσχεση του Θεού. Ο Θεός σού παρέχει απλόχερα όλη την αλήθεια και τις παροχές της ζωής. Είναι αλήθεια ότι ο Θεός μπορεί να σε σώσει, αλλά το αν θα αποκτήσεις τελικά τη ζωή και την αλήθεια εξαρτάται από το αν θα επιλέξεις το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Είναι η απόφαση να κάνεις αυτήν την επιλογή στα δικά σου χέρια; (Ναι.) Με άλλα λόγια, το αν μπορείς να επιτύχεις τη ζωή και την αλήθεια, το αν πληροίς τις προϋποθέσεις για να λάβεις την υπόσχεση του Θεού και το αν μπορείς να λάβεις την ευλογία, αυτήν την ευλογία των «εκατονταπλάσιων σ’ αυτήν τη ζωή και της αιώνιας ζωής στη μέλλουσα ζωή», είναι μια ευκαιρία που επαφίεται στα χέρια σου. Κανείς άλλος δεν μπορεί να σε επηρεάσει, να σε βοηθήσει ή να σε περιορίσει. Έχεις αυτό το δικαίωμα· ο Θεός σού το έχει ήδη παραχωρήσει. Εξαρτάται από το αν τελικά θα επιλέξεις να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Αυτό είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα.

9 Νοεμβρίου 2016