Το νόημα της πίστης στον Θεό είναι να επιτύχει κανείς τη σωτηρία, αλλά είναι η επίτευξη της σωτηρίας απλή υπόθεση; Ποιο είναι το πιο δύσκολο σ’ αυτό; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να το αντιληφθούν αυτό καθαρά, αλλά το πιο δύσκολο μέρος της επίτευξης της σωτηρίας είναι στην πραγματικότητα το να κερδίσει κανείς την αλήθεια. Επομένως, το να υποστείς πολύ πόνο και να πληρώσεις ένα τίμημα προκειμένου να κερδίσεις την αλήθεια αξίζει πάντα τον κόπο, άσχετα με το πόσα κερδίζεις. Τι χρειάζεται λοιπόν να υπομείνεις προκειμένου να κερδίσεις την αλήθεια; Πρέπει να υποφέρεις μέσα από την κρίση και την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό, το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, πρέπει να υποστείς τις διώξεις και τις αντιξοότητες που προέρχονται από το να ακολουθείς τον Θεό, πρέπει να υποφέρεις μέσα από τη φυλάκιση, τις συκοφαντίες και την καταδίκη από τον θρησκευτικό κόσμο. Πρέπει να υπομείνεις όλες αυτές τις δυσχέρειες. Αν μπορείς να τα αντέξεις όλα αυτά, τότε μπορείς να κερδίσεις την αλήθεια. Αυτήν τη στιγμή, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια. Είναι επικεντρωμένοι στο να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους, και θέλουν να εκπαιδευτούν στην άσκηση της αλήθειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και να αποκτήσουν την αλήθεια. Το να πιστεύει κανείς στον Θεό και να εκτελεί τα καθήκοντά του είναι το ορθό μονοπάτι στη ζωή. Είναι σωστό να επιλέξει κανείς αυτό το μονοπάτι, και αυτό ευλογεί ο Θεός περισσότερο. Οι άνθρωποι μπορούν να δαπανήσουν ειλικρινά τον εαυτό τους γι’ Αυτόν και να εκπληρώσουν το καθήκον των δημιουργημένων όντων —αυτή είναι η μεγάλη χάρη και ευλογία του Θεού. Υπάρχουν κάποιοι που δεν αντιλαμβάνονται ξεκάθαρα τη σημασία της εκτέλεσης ενός καθήκοντος, οι οποίοι προσπαθούν πάντα να κλείνουν συμφωνίες με τον Θεό —ό,τι κι αν τους συμβεί, πάντοτε μπορούν να περιορίζονται και να αναστατώνονται, πάντοτε μπορούν να επηρεάζονται και να παρασύρονται, γεγονός που τους οδηγεί στο να μην μπορούν να εκτελέσουν κανονικά τα καθήκοντά τους, σε βαθμό ακόμη και να εγκαταλείπουν τα καθήκοντά τους και να το βάζουν στα πόδια. Τι θλιβερό πράγμα που είναι αυτό! Μπορεί να μην αισθάνονται πολλές τύψεις, αλλά όταν οι καταστροφές μεγαλώσουν και το έργο του Θεού ολοκληρωθεί, και Εκείνος αρχίσει να ανταμείβει τους καλούς και να τιμωρεί τους κακούς, θα γνωρίσουν τις συνέπειες αυτής της πράξης. Γι’ αυτό πρέπει να προσεύχεστε συχνά μαζί, να γαληνεύετε ενώπιον του Θεού, να διαβάζετε περισσότερα από τα λόγια Του και να συναναστρέφεστε περισσότερο πάνω στην αλήθεια. Αφήστε στην άκρη προς το παρόν εκείνα τα ζητήματα που δεν έχουν καμία σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας, που δεν πρέπει να εξετάζονται αυτήν τη στιγμή. Ο γάμος, η δουλειά, το μέλλον του καθενός και το να νοικοκυρευτεί κανείς δεν είναι τα μόνα σημαντικά ζητήματα στη ζωή, ούτε το να βρει κανείς τη θέση του στην κοινωνία και να έχει αρκετά για να φάει. Κανένα από αυτά τα πράγματα δεν είναι το πιο σημαντικό ζήτημα στη ζωή. Ποιο είναι το πιο σημαντικό θέμα στη ζωή; Είναι να εκτελείς το καθήκον και τη λειτουργία που οφείλει να εκπληρώνει ένα δημιουργημένο ον, και να ολοκληρώνεις την αποστολή του Θεού και ό,τι σου έχει αναθέσει. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αυτή είναι η αποφασιστικότητα που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι.

Αυτήν τη στιγμή, εσείς που πιστεύετε στον Θεό μπορείτε να τρώτε και να πίνετε από τα λόγια Του κάθε μέρα, κι εκείνοι που επιδιώκουν περισσότερο την αλήθεια εκπληρώνουν κι αυτοί καθήκοντα. Αυτό είναι το σωστό σημείο εκκίνησης για την κατεύθυνσή σας στη ζωή, οπότε πώς θα πρέπει να συνεχίσετε να βαδίζετε σ’ αυτό το μονοπάτι; (Θα πρέπει να θέσουμε ένα θεμέλιο στο μονοπάτι της εισόδου στη ζωή.) Ναι, αν θέλετε να κερδίσετε την αλήθεια και τη ζωή, τότε πρέπει να θέσετε ένα θεμέλιο στα λόγια του Θεού. Αυτό θα σας επιτρέψει να εισέλθετε στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, η οποία είναι από μόνη της ο στόχος και η κατεύθυνση στη ζωή. Είσαι πραγματικά ένας από τους εκλεκτούς του Θεού και από αυτούς που Εκείνος έχει προκαθορίσει, μόνο αν επιτρέψεις στα λόγια Του και στην αλήθεια να θέσουν θεμέλια στην καρδιά σου. Αυτήν τη στιγμή, τα θεμέλιά σου είναι ακόμη ασταθή. Αν σας τύχει έστω και ένας μικρός πειρασμός από τον Σατανά, για να μη μιλήσουμε για μια μεγάλη καταστροφή ή δοκιμασία, θα μπορούσατε να κλονιστείτε και να σκοντάψετε. Αυτή είναι η έλλειψη θεμελίων, πράγμα πολύ επικίνδυνο! Πολλοί άνθρωποι σκοντάφτουν και προδίδουν τον Θεό όταν τους συμβαίνουν διώξεις ή αντιξοότητες. Μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να ενεργούν απερίσκεπτα αφού αποκτήσουν κάποια θέση, και τότε εκτίθενται και αποκλείονται. Όλοι μπορείτε να διακρίνετε αυτά τα πράγματα πολύ καθαρά. Έτσι, θα πρέπει τώρα πρώτα να προσδιορίσετε την κατεύθυνση και τον στόχο που οφείλετε να επιδιώξετε στη ζωή σας, καθώς και το μονοπάτι στο οποίο οφείλετε να βαδίζετε, και στη συνέχεια να ηρεμήσετε το μυαλό σας και να εργαστείτε σκληρά, να δαπανήσετε εαυτούς, να καταβάλετε προσπάθεια και να πληρώσετε ένα τίμημα γι’ αυτόν τον στόχο. Αφήστε στην άκρη τα άλλα ζητήματα προς το παρόν —αν συνεχίσετε να τα συλλογίζεστε, αυτό θα έχει αντίκτυπο στην εκτέλεση του καθήκοντός σας και θα επηρεάσει το κρίσιμο ζήτημα της επιδίωξης της αλήθειας από μέρους σας και τη σωτηρία σας. Αν πρέπει να σκεφτείς να βρεις δουλειά, να βγάλεις πολλά χρήματα και να πλουτίσεις, και να εδραιώσεις ένα γερό πάτημα στην κοινωνία, και να βρεις τη θέση σου, αν πρέπει να σκεφτείς τον γάμο και να βρεις σύντροφο, και να αναλάβεις την ευθύνη να συντηρήσεις μια οικογένεια και να της προσφέρεις μια καλή ζωή, και αν θέλεις επίσης να μάθεις κάποιες νέες δεξιότητες, να διαπρέψεις και να γίνεις καλύτερος από τους άλλους —δεν θα ήταν εξαντλητικό να σκέφτεσαι όλα αυτά τα πράγματα; Πόσα πράγματα μπορούν να χωρέσουν στο μυαλό σου; Πόση ενέργεια έχει ένας άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του; Πόσα καλά χρόνια έχει κανείς; Σε αυτήν τη ζωή, οι άνθρωποι έχουν την περισσότερη ενέργεια μεταξύ των ηλικιών είκοσι και σαράντα ετών. Κατά την περίοδο αυτή, πρέπει να κατακτήσετε τις αλήθειες που οφείλουν να κατανοήσουν οι πιστοί στον Θεό, και στη συνέχεια να εισέλθετε στην πραγματικότητα της αλήθειας, και να δεχτείτε την κρίση και την παίδευση του Θεού, καθώς και τον εξευγενισμό και τις δοκιμασίες Του, και να φτάσετε στο σημείο να μην αρνείστε τον Θεό, όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις. Αυτό είναι το πιο βασικό. Επιπλέον, όποιος κι αν χρησιμοποιεί τον έρωτα και τον γάμο για να σε βάλει σε πειρασμό και να σε δελεάσει, ή όση φήμη, πλούτο, θέση ή οφέλη κι αν σου προσφέρει κάποιος, εσύ δεν θα πρέπει να παραιτηθείς από το καθήκον σου ή από αυτά που οφείλει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Ακόμη και αν αργότερα ο Θεός δεν σε θέλει, εσύ θα πρέπει και πάλι να επιδιώκεις την αλήθεια, θα πρέπει και πάλι να επιζητάς να βαδίζεις στο μονοπάτι του να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Πρέπει να προσπαθήσεις να φτάσεις σ’ αυτό το ύψος. Με αυτόν τον τρόπο, τα χρόνια που δαπάνησες τον εαυτό σου για τον Θεό δεν θα ήταν μάταια. Αν ξοδεύεις τα καλύτερά σου χρόνια σκεπτόμενος να βρεις μια καλή δουλειά ή να αναζητήσεις σύντροφο, ελπίζοντας να απολαύσεις μια σαρκική ζωή ενώ πιστεύεις στον Θεό, να κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα, τότε μετά από μερικά χρόνια, μπορεί να βρεις σύντροφο, να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά και να χτίσεις σπίτι και να κάνεις καριέρα, αλλά δεν θα έχεις κερδίσει τίποτα από την πίστη στον Θεό για όλα αυτά τα χρόνια, δεν θα έχεις κερδίσει κανένα μέρος της αλήθειας, θα αισθάνεσαι την καρδιά σου άδεια και τα καλύτερα χρόνια σου θα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όταν στα σαράντα σου αρχίσεις να αναπολείς, θα έχεις οικογένεια, θα έχεις παιδιά και δεν θα είσαι μόνος, αλλά θα πρέπει να στηρίξεις την οικογένειά σου. Είναι μια αλυσίδα από την οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις. Αν θέλεις να εκτελέσεις το καθήκον σου, θα πρέπει να το κάνεις ενώ είσαι δεμένος με τα δεσμά της οικογένειάς σου. Όσο μεγάλη κι αν είναι η καρδιά σου, δεν μπορείς να ασχοληθείς και με τα δύο —δεν θα είσαι σε θέση να ακολουθήσεις ολόψυχα τον Θεό και να κάνεις καλά το καθήκον σου. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εγκαταλείπουν την οικογένεια και τα εγκόσμια, αλλά αφότου πίστεψαν στον Θεό για μερικά χρόνια εξακολουθούν να επιδιώκουν μόνο τη φήμη, το κέρδος και τη θέση. Δεν έχουν κερδίσει την αλήθεια και δεν έχουν καν πραγματική βιωματική μαρτυρία. Αυτό ισοδυναμεί με σπατάλη του χρόνου τους. Όταν τώρα εκτελούν τα καθήκοντά τους, δεν καταλαβαίνουν ούτε ένα μικρό μέρος της αλήθειας, και όταν τους συμβαίνει κάτι, δεν ξέρουν πώς να το βιώσουν —έτσι αρχίζουν να κλαψουρίζουν και γεμίζουν τύψεις. Όταν αναπολούν την αρχή, όλους τους νέους με τους οποίους ζούσαν μαζί την εκκλησιαστική ζωή, εκτελούσαν τα καθήκοντά τους, τραγουδούσαν ύμνους και δόξαζαν τον Θεό μαζί, σκέφτονται πόσο καλές ήταν εκείνες οι εποχές, και πόσο θα ήθελαν να επιστρέψουν σε εκείνον τον καιρό! Δυστυχώς, σ’ αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει θεραπεία για τις τύψεις. Κανείς δεν μπορεί να γυρίσει τον χρόνο πίσω, ακόμη κι αν θα το ήθελε. Δεν υπάρχει τρόπος να επιστρέψουν στην αρχή και να ξαναζήσουν τη ζωή από την αρχή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, όταν μια ευκαιρία παρέλθει, δεν ξανάρχεται. Η ζωή ενός ανθρώπου διαρκεί μόνο μερικές δεκαετίες, αν χάσεις αυτόν τον βέλτιστο χρόνο για να επιδιώξεις την αλήθεια, οι τύψεις σου δεν θα χρησιμεύσουν πουθενά. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό μέχρι σήμερα και εξακολουθούν να είναι μπερδεμένοι. Δεν έχουν ιδέα σε ποιο στάδιο έχει φτάσει το έργο του Θεού. Οι μεγάλες καταστροφές έχουν έρθει, και αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν σε ένα όνειρο, νομίζοντας το εξής: «Ο Θεός θα ολοκληρώσει το έργο Του! Οι άνθρωποι τώρα εξακολουθούν να τρώνε, να πίνουν και να παντρεύονται ως συνήθως. Πρέπει να βιαστώ και να απολαύσω τη ζωή, δεν γίνεται να τα χάσω αυτά!» Εξακολουθούν να επιθυμούν τις σαρκικές ανέσεις, δίχως να έχουν την παραμικρή δίψα στην καρδιά τους για την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, χάνουν την ευκαιρία που τους δίνεται μια φορά στη ζωή για σωτηρία. Στην πραγματικότητα, ο Θεός εργάζεται για να σώσει την ανθρωπότητα, και όταν ολοκληρωθεί το έργο της σωτηρίας Του, ακόμη και αν επιβιώσει μόνο ένα άτομο, ο Θεός δεν θα το θεωρήσει πολύ λίγο. Ο Θεός θα πάρει αυτό το ένα άτομο και όλοι οι άλλοι θα μείνουν πίσω. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού, την οποία κανείς δεν μπορεί να διακρίνει καθαρά. Όταν ο Θεός επρόκειτο να καταστρέψει τον κόσμο με πλημμύρα, έδωσε εντολή στον Νώε να κατασκευάσει μια κιβωτό για να σώσει όσους πίστευαν σ’ Αυτόν. Όταν η κιβωτός ολοκληρώθηκε, μόνο τα οκτώ μέλη της οικογένειας του Νώε μπήκαν στην κιβωτό και κέρδισαν τη σωτηρία του Θεού. Τι συνέβη σε όλους τους άλλους; Όλοι πνίγηκαν στην πλημμύρα και πέθαναν στην καταστροφή. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βλέπουν τον Θεό να εκφράζει όλες αυτές τις αλήθειες, που γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Θεός κάνει το έργο της σωτηρίας, αλλά εξακολουθούν να αμφιβάλλουν, να έχουν τις δικές τους αντιλήψεις και να αρνούνται να το δεχτούν. Αυτού του είδους τα άτομα είναι ευχαριστημένα με τον εαυτό τους, αλλά όταν έρθουν οι μεγάλες καταστροφές, θα καταστραφούν, και ποιον θα έχουν να κατηγορήσουν γι’ αυτό; Στα μάτια του Θεού, εκείνοι που δεν αποδέχονται τη σωτηρία Του είναι ζωύφια, είναι ζωντανά φαντάσματα, είναι κατώτεροι από τα θηρία! Κατά τη διάρκεια της σωτηρίας του Θεού, η διάθεσή Του είναι φιλεύσπλαχνη, στοργική και συγχωρητική, αλλά όταν τελειώσει το έργο της σωτηρίας του Θεού, Εκείνος δεν θα προσφέρει πλέον τη συγχώρεσή Του στον άνθρωπο. Θα την πάρει πίσω, και οι άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν μόνο την οργή και τη μεγαλοπρέπειά Του. Τώρα, βρίσκεστε ακριβώς στην ώρα αυτής της μεγάλης στιγμής —ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτή είναι η μία και μοναδική ευκαιρία για τους ανθρώπους να σωθούν και να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Όλοι εσείς εκπληρώνετε καθήκοντα σ’ αυτήν την καίρια στιγμή της διάδοσης του ευαγγελίου της βασιλείας από τον Θεό. Πρόκειται πραγματικά για την εξαιρετική εξύψωσή σας από τον Θεό. Ανεξάρτητα από τον τομέα που σπούδασες, ή από τον τομέα των γνώσεών σου, ή από τα χαρίσματα ή την εξειδίκευση που έχεις, σε κάθε περίπτωση, ο Θεός σού δείχνει τη χάρη Του επιτρέποντάς σου να χρησιμοποιήσεις αυτήν την εξειδίκευση για να εκπληρώσεις ένα καθήκον στον οίκο Του. Αυτή είναι μια ευκαιρία που δύσκολα βρίσκει κανείς. Όταν ο Θεός ενεργεί, δεν είναι προκατειλημμένος απέναντι σε κανένα πρόσωπο, μεταχειρίζεται τους πάντες δίκαια. Ο Θεός συμπεριφέρεται με χάρη προς όποιον αποδέχεται και κάνει πράξη την αλήθεια, και απεχθάνεται και απορρίπτει όποιον δεν αγαπά την αλήθεια, όποιον έχει κουραστεί από την αλήθεια και απορρίπτει την αλήθεια. Ο Θεός είναι δίκαιος απέναντι σε κάθε άτομο. Εφόσον μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό, ο Θεός θα σου φερθεί με χάρη και δεν θα σε καταστήσει υπόλογο για τις παραβάσεις του παρελθόντος. Όποια διέξοδο κι αν σου ανοίξει ο Θεός, με όση χάρη κι αν σου φερθεί, τελικά έχει μόνο μία επιθυμία, η οποία είναι να σε κάνει να καταλάβεις το θέλημά Του, να πάρεις μαθήματα και να κατανοήσεις την αλήθεια σε περιβάλλοντα κατάλληλα για την πρόοδό σου στη ζωή. Όταν τα λόγια και οι αλήθειες του Θεού έχουν σφυρηλατηθεί μέσα σου και έχουν γίνει η ζωή σου, και μεταχειρίζεσαι τον Θεό ως πηγή της αναγέννησής σου, και είσαι σε θέση να επιτύχεις την υποταγή στον Θεό και τον φόβο Θεού, θα βρίσκεσαι σε σύμπνοια με το θέλημα του Θεού. Παρόλο που οι περισσότεροι από σας είστε αρκετά νέοι, αν, διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και κατανοώντας την αλήθεια, αποκτήσετε αποφασιστικότητα, αναπτυχθείτε στη ζωή, έχετε φόβο Θεού στην καρδιά σας και είστε ικανοί να παραμείνετε σταθεροί όταν σας συμβαίνουν δοκιμασίες και αντιξοότητες, τότε θα έχετε ανάστημα και ο Θεός θα ικανοποιηθεί. Ο Θεός θα πει ότι δεν πλήρωσε μάταια ένα επίπονο τίμημα όταν σας φέρθηκε με χάρη. Θα έχει αποκομίσει ανταμοιβές, θα δει τους καρπούς του έργου Του σ’ εσάς, και θα το αντικρίσει αυτό με ευχαρίστηση και χαρά. Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται εξ ολοκλήρου από το έργο του Θεού· δεν είναι κάτι για το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται ο άνθρωπος.

Ο Θεός δεν πληρώνει απλώς ένα τίμημα για κάθε άτομο στις δεκαετίες από τη γέννησή του μέχρι το παρόν. Όπως το βλέπει ο Θεός, έχεις έρθει σε αυτόν τον κόσμο αμέτρητες φορές και έχεις μετενσαρκωθεί αμέτρητες φορές. Ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτό; Ο Θεός είναι υπεύθυνος γι’ αυτό. Δεν μπορείς με κανέναν τρόπο να γνωρίζεις αυτά τα πράγματα. Κάθε φορά που έρχεσαι σε αυτόν τον κόσμο, ο Θεός προβαίνει αυτοπροσώπως σε διευθετήσεις για σένα: Κανονίζει πόσα χρόνια θα ζήσεις, το είδος της οικογένειας στην οποία θα γεννηθείς, πότε θα χτίσεις ένα σπίτι και μια καριέρα, καθώς και τι θα κάνεις σ’ αυτόν τον κόσμο και πώς θα βγάζεις τα προς το ζην. Ο Θεός κανονίζει για σένα έναν τρόπο να βγάζεις τα προς το ζην, έτσι ώστε να εκπληρώσεις απρόσκοπτα την αποστολή σου σε αυτήν τη ζωή. Και όσον αφορά το τι θα πρέπει να κάνεις στην επόμενη ενσάρκωσή σου, ο Θεός οργανώνει και υλοποιεί για σένα εκείνη τη ζωή σύμφωνα με το τι θα πρέπει να έχεις και τι θα πρέπει να σου δοθεί. […] Ο Θεός έχει κάνει αυτές τις διευθετήσεις για σένα πολλές φορές και, επιτέλους, γεννήθηκες στην εποχή των εσχάτων ημερών, στην τωρινή σου οικογένεια. Ο Θεός έχει κανονίσει ένα περιβάλλον για σένα στο οποίο μπορείς να πιστέψεις σ’ Αυτόν, σου επέτρεψε να ακούσεις τη φωνή Του και να επιστρέψεις ενώπιόν Του, έτσι ώστε να είσαι σε θέση να Τον ακολουθήσεις και να εκτελέσεις ένα καθήκον στον οίκο Του. Μόνο με τέτοια καθοδήγηση από τον Θεό έχεις ζήσει μέχρι σήμερα. Δεν γνωρίζεις πόσες φορές έχεις γεννηθεί ανάμεσα στους ανθρώπους ούτε πόσες φορές έχει αλλάξει η εμφάνισή σου, ούτε πόσες οικογένειες είχες, ούτε πόσες εποχές και δυναστείες έχεις βιώσει —αλλά το χέρι του Θεού σε στηρίζει καθ’ όλη τη διάρκεια και Αυτός σε παρακολουθεί πάντοτε. Πόσο μοχθεί ο Θεός για χάρη ενός ανθρώπου! Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είμαι εξήντα ετών. Εδώ και εξήντα χρόνια, ο Θεός με προσέχει, με προστατεύει και με καθοδηγεί. Αν, όταν γεράσω, δεν μπορώ να εκτελέσω ένα καθήκον και δεν μπορώ να κάνω τίποτα —θα συνεχίσει ο Θεός να νοιάζεται για μένα;» Δεν είναι ανόητο να το λένε αυτό; Ο Θεός δεν έχει την κυριαρχία επί της μοίρας ενός ανθρώπου, δεν τον προσέχει και δεν τον προστατεύει μόνο για τη διάρκεια μιας ζωής. Αν ήταν απλώς θέμα μιας και μόνο ζωής, μιας και μόνο διάρκειας ζωής, αυτό θα αποτύγχανε να καταδείξει ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και έχει κυριαρχία επί των πάντων. Ο μόχθος του Θεού και το τίμημα το οποίο πληρώνει για έναν άνθρωπο δεν είναι απλώς να ρυθμίζει το τι θα κάνει εκείνος σ’ αυτήν τη ζωή, αλλά να ρυθμίζει γι’ αυτόν έναν αμέτρητο αριθμό ζωών. Ο Θεός αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη για κάθε ψυχή που ενσαρκώνεται. Εργάζεται προσεκτικά, πληρώνοντας το τίμημα της ζωής Του, καθοδηγώντας κάθε άτομο και οργανώνοντας τη ζωή του καθενός απ’ αυτούς. Ο Θεός μοχθεί και πληρώνει τίμημα με τέτοιον τρόπο για χάρη του ανθρώπου, και χαρίζει στον άνθρωπο όλες αυτές τις αλήθειες και αυτήν τη ζωή. Αν οι άνθρωποι δεν εκτελέσουν το καθήκον των δημιουργημένων όντων σε αυτές, τις έσχατες ημέρες, και δεν επιστρέψουν ενώπιον του Δημιουργού —αν στο τέλος, όσες ζωές και γενεές κι αν έχουν ζήσει, δεν κάνουν καλά τα καθήκοντά τους και δεν καταφέρουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Θεού— δεν θα είναι τότε το χρέος τους προς τον Θεό υπερβολικά μεγάλο; Δεν θα είναι ανάξιοι όλων των τιμημάτων που έχει πληρώσει ο Θεός; Θα τους έλειπε τόσο πολύ η συνείδηση, που δεν θα άξιζαν να ονομάζονται άνθρωποι, καθώς το χρέος τους προς τον Θεό θα ήταν υπερβολικά μεγάλο. Επομένως, σε αυτήν τη ζωή —δεν μιλάω για τις προηγούμενες ζωές σας, αλλά σε αυτήν τη ζωή— αν δεν είσαι σε θέση να εγκαταλείψεις τα πράγματα που αγαπάς ή τα εξωτερικά πράγματα για χάρη της αποστολής σου —όπως οι υλικές απολαύσεις και η αγάπη και η χαρά της οικογένειας— αν δεν εγκαταλείψεις τις απολαύσεις της σάρκας για χάρη του τιμήματος που πληρώνει ο Θεός για σένα ή για να ανταποδώσεις την αγάπη του Θεού, τότε είσαι πραγματικά μοχθηρός! Στην πραγματικότητα, κάθε τίμημα που πληρώνεις για τον Θεό αξίζει τον κόπο. Σε σύγκριση με το τίμημα που πληρώνει ο Θεός για λογαριασμό σου, τι αξία έχει το ελάχιστο που προσφέρεις ή δαπανάς; Σε τι ανέρχεται το λίγο που υποφέρεις; Ξέρεις πόσο έχει υποφέρει ο Θεός; Το λίγο που υποφέρεις εσύ δεν είναι καν άξιο αναφοράς σε σύγκριση με το πόσο έχει υποφέρει ο Θεός. Επιπλέον, κάνοντας το καθήκον σου τώρα, κερδίζεις την αλήθεια και τη ζωή, και στο τέλος, θα επιβιώσεις και θα εισέλθεις στη βασιλεία του Θεού. Τι μεγάλη ευλογία είναι αυτή! Όσο ακολουθείς τον Θεό, άσχετα με το αν υποφέρεις ή πληρώνεις ένα τίμημα, στην πραγματικότητα εργάζεσαι με τον Θεό. Ό,τι κι αν μας ζητάει ο Θεός να κάνουμε, ακούμε τα λόγια του Θεού και ασκούμαστε σύμφωνα μ’ αυτά. Μην παρακούς τον Θεό και μην κάνεις τίποτα που Του φέρνει θλίψη. Για να εργαστείς με τον Θεό, πρέπει να υποφέρεις λίγο, και πρέπει να αποκηρύξεις και να παραμερίσεις κάποια πράγματα. Πρέπει να παραιτηθείς από τη φήμη και το κέρδος, τη θέση, τα χρήματα και τις κοσμικές απολαύσεις —πρέπει ακόμη και να παραιτηθείς από πράγματα όπως ο γάμος, η δουλειά και οι προοπτικές σου στον κόσμο. Ξέρει ο Θεός αν έχεις παραιτηθεί από αυτά τα πράγματα; Τα βλέπει όλα αυτά ο Θεός; (Ναι.) Τι θα κάνει ο Θεός όταν δει ότι έχεις παραιτηθεί από αυτά τα πράγματα; (Ο Θεός θα παρηγορηθεί και θα ευχαριστηθεί.) Ο Θεός όχι μόνο θα ευχαριστηθεί και θα πει: «Το τίμημα που πλήρωσα απέδωσε καρπούς. Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να εργαστούν μαζί Μου, έχουν αυτήν την αποφασιστικότητα, και τους κέρδισα». Είτε ο Θεός ευχαριστιέται είτε χαίρεται, είτε ικανοποιείται είτε παρηγορείται, ο Θεός δεν έχει μόνο αυτήν τη στάση. Ενεργεί κιόλας, και θέλει να δει τα αποτελέσματα που επιτυγχάνει το έργο Του, αλλιώς αυτό που απαιτεί από τους ανθρώπους δεν θα είχε νόημα. Η χάρη, η αγάπη και η συμπόνοια που δείχνει ο Θεός στον άνθρωπο δεν είναι απλώς ένα είδος στάσης —είναι, επίσης, και γεγονός. Ποιο γεγονός είναι; Ότι ο Θεός βάζει τα λόγια Του μέσα σου, διαφωτίζοντάς σε, για δεις τι αξιαγάπητο ’έχει Αυτός και προς τι αυτός ο κόσμος, για να γεμίσει η καρδιά σου με φως, επιτρέποντάς σου να κατανοήσεις τα λόγια Του και την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να το γνωρίζεις, κερδίζεις την αλήθεια. Ο Θεός επιτελεί πάρα πολύ έργο πάνω σου με πολύ αληθινό τρόπο, δίνοντάς σου τη δυνατότητα να κερδίσεις την αλήθεια. Όταν κερδίσεις την αλήθεια, όταν κερδίσεις το πολυτιμότερο πράγμα, που είναι η αιώνια ζωή, ικανοποιείται το θέλημα του Θεού. Όταν ο Θεός βλέπει ότι οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν μαζί Του, είναι ευχαριστημένος και ικανοποιημένος. Τότε έχει μια στάση, και ενώ έχει αυτήν τη στάση, πηγαίνει να εργαστεί, και επαινεί και ευλογεί τον άνθρωπο. Λέει: «Θα σε ανταμείψω με τις ευλογίες που σου αξίζουν». Και τότε θα έχεις κερδίσει την αλήθεια και τη ζωή. Όταν θα έχεις γνώση του Δημιουργού και θα έχεις κερδίσει την εκτίμησή Του, θα εξακολουθείς να αισθάνεσαι κενό στην καρδιά σου; Όχι. Θα νιώθεις ικανοποιημένος και θα έχεις ένα αίσθημα απόλαυσης. Αυτό δεν σημαίνει να έχει αξία η ζωή κάποιου; Αυτή είναι η πιο πολύτιμη ζωή.

Κοιτάξτε τον Ιώβ: Προσευχήθηκε ποτέ στον Θεό να του δώσει ένα βουνό από ζώα και μεγάλα πλούτη; (Όχι) Τι επιζητούσε; (Επιζητούσε να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό.) Πώς βλέπει ο Θεός το «να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό»; Ο Θεός είπε: «Ο Θεός είδε ότι ήταν καλό». Όταν οι άνθρωποι επιζητούν να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, αυτό φέρνει στον Θεό τη μεγαλύτερη χαρά και είναι κάτι που Εκείνος ευλογεί. Μήπως ο Θεός απλώς είπε αυτά τα λόγια και δεν έκανε τίποτε άλλο; Τι άλλο έκανε ο Θεός στον Ιώβ; (Δοκίμασε τον Ιώβ.) Ο Θεός έστειλε τον Σατανά να βάλει σε πειρασμό τον Ιώβ, να του πάρει τα τόσα ζώα του, τα μεγάλα πλούτη του, τα παιδιά του, τους υπηρέτες του —ο Θεός τον δοκίμασε. Τι ήθελε να πετύχει ο Θεός δοκιμάζοντάς τον; Ο Θεός ήθελε τη μαρτυρία του Ιώβ. Τι έδωσε ο Θεός στον Ιώβ εκείνη τη στιγμή; Οι άνθρωποι αναλογίζονται: «Τι έδωσε ο Θεός στον Ιώβ; Του πήρε τα ζώα και τα μεγάλα πλούτη και τι του έμεινε; Ο Θεός δεν του έδωσε τίποτα!» Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως ό,τι έδωσε ο Θεός στον Ιώβ, στη συνέχεια το πήρε, και φαίνεται πως στον Ιώβ δεν έμεινε τίποτα, αλλά το ότι το πήρε ο Θεός είναι από μόνο του μια μεγαλύτερη ανταμοιβή. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται με σαφήνεια με ποιον τρόπο επιβράβευσε ο Θεός τον Ιώβ. Ο Θεός ήθελε τη μαρτυρία του Ιώβ και έδωσε στον Ιώβ μια ευκαιρία. Τι είδους ευκαιρία ήταν αυτή; Ήταν η ευκαιρία για τον Ιώβ να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό ενώπιον του Σατανά και όλων των ανθρώπων, να καταθέσει μαρτυρία για την πραγματικότητα του σεβασμού του προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού, να καταθέσει μαρτυρία για το γεγονός του σεβασμού του προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού, να καταθέσει μαρτυρία ότι ήταν ένας τέλειος και έντιμος άνθρωπος. Δεν του το έδωσε αυτό ο Θεός; Αν ο Θεός δεν είχε δώσει στον Ιώβ αυτήν την ευκαιρία, θα τολμούσε ο Σατανάς να κινηθεί εναντίον του Ιώβ; (Όχι.) Ο Σατανάς σίγουρα δεν θα τολμούσε, αυτό είναι απολύτως βέβαιο. Αν ο Σατανάς δεν είχε τολμήσει να βάλει σε πειρασμό τον Ιώβ, θα είχε ο Ιώβ αυτήν την ευκαιρία; Δεν θα είχε αυτήν την ευκαιρία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός έδωσε στον Ιώβ ακριβώς μια τέτοια ευκαιρία, για να αποδείξει σε όλους ότι το μονοπάτι στο οποίο βάδιζε —αυτό του να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό— είναι το ορθό, ότι ο Θεός το βρίσκει αποδεκτό και ότι ο Ιώβ ήταν ένας έντιμος, τέλειος άνθρωπος. Όλοι είδαν αυτά τα πράγματα, τα είδε και ο Θεός, και ο Ιώβ δεν απογοήτευσε τον Θεό εν μέσω αυτής της ευκαιρίας. Έδωσε μαρτυρία για τον Θεό, νίκησε τον Σατανά, και ο Θεός είδε ότι αυτό ήταν καλό. Ο Θεός επιβράβευσε τον Ιώβ στο τέλος; (Ναι.) Ποια ήταν η δεύτερη ανταμοιβή του Θεού για τον Ιώβ; Ο Θεός είπε ότι ο σεβασμός του Ιώβ προς τον Θεό και η αποφυγή του κακού ήταν αποδεκτά από Αυτόν. Ο Ιώβ κατέθεσε μαρτυρία για τον Θεό μπροστά στον Σατανά και ο Θεός είδε ότι όλα αυτά ήταν καλά. Ικανοποιήθηκε και ευχαριστήθηκε, και είχε κάποιο είδος στάσης. Αφού ο Θεός είχε αυτήν τη στάση, δεν έκανε τίποτε άλλο; Τι έκανε ο Θεός; Φαίνεται ότι δεν γνωρίζετε πολύ καλά το βιβλίο του Ιώβ. Κάτω από ποιες συνθήκες είπε ο Ιώβ: «Ήκουον περί Σου με την ακοήν του ωτίου, αλλά τώρα ο οφθαλμός μου Σε βλέπει»; Είπε αυτά τα λόγια αφότου άκουσε τα λόγια που του είπε ο Θεός. Είχε δει ο Ιώβ τον Θεό πριν απ’ αυτό; (Όχι.) Για τον Ιώβ, το να ακούσει τη φωνή του Θεού ήταν το ίδιο με το να δει το πρόσωπό Του, και αυτή δεν είναι η ευλογία που λαχταράει περισσότερο ένα δημιουργημένο ον; (Είναι.) Ο Ιώβ την απέκτησε. Τον ζηλεύετε; (Ναι.) Αυτή η ευλογία δεν είναι εύκολο να αποκτηθεί. Πώς μπορείς, λοιπόν, να αποκτήσεις αυτήν την ευκαιρία και να λάβεις αυτού του είδους τη χάρη και την ανταμοιβή; Πρέπει να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό, δηλαδή, πρέπει να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό εν μέσω των πειρασμών του Σατανά. Πρέπει να βαδίσεις στο μονοπάτι του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού. Πρέπει να κάνεις τον Θεό να πει: «Ο Θεός είδε ότι ήταν καλό». Όταν ο Θεός νιώσει ικανοποίηση και ευχαρίστηση, και δει ότι η μαρτυρία σου και όλα όσα έχεις κάνει είναι καλά, όταν ο Θεός πει ότι είσαι ένα τέλειο άτομο και ένα άτομο που επιδιώκει την αλήθεια, τότε θα μπορέσεις να λάβεις τις ευλογίες Του. Αφότου ο Ιώβ άκουσε τη φωνή του Θεού, τι άλλο έκανε ο Θεός; Έδωσε στον Ιώβ περισσότερα από όσα είχε δώσει ποτέ πριν. Ο Ιώβ έγινε πιο πλούσιος από ό,τι ήταν πριν —αν ήταν πολυεκατομμυριούχος πριν, θα ήταν πιθανώς δισεκατομμυριούχος μετά. Βλέπεις, αν κάποιος σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό, είναι εύκολο να γίνει δισεκατομμυριούχος· είναι θέμα μιας και μόνο λέξης για τον Θεό. Αυτή είναι η χάρη του Θεού. Ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό, και απέκτησε τις ευλογίες του Θεού.

Αυτά που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους ξεπερνούν ό,τι θα μπορούσαν εκείνοι να ζητήσουν ή να φανταστούν, αλλά αν θέλεις να λάβεις ανταμοιβή μεγαλύτερη από οτιδήποτε θα μπορούσες να ζητήσεις ή να φανταστείς, πρέπει να ακολουθήσεις την οδό του Θεού. Το να ακολουθήσεις την οδό του Θεού δεν είναι απλό. Οι άνθρωποι πρέπει να πληρώσουν ένα τίμημα, αλλά αυτό το τίμημα δεν πληρώνεται μάταια, θα ανταμειφθεί. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι ο Θεός έχει μόνο ένα είδος στάσης απέναντί τους, ότι δεν κάνει τίποτα, ότι πάντα τους παρακολουθεί, βλέποντας πώς συμπεριφέρονται. Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Όχι, ο Θεός είναι στην πραγματικότητα σαν γονέας. Αν ακούς τους γονείς σου, αν είσαι λογικός, αν φροντίζεις για τα σωστά καθήκοντά σου και υποφέρεις ουκ ολίγα πράγματα για να ακολουθήσεις τον σωστό δρόμο, πώς θα αισθανθούν οι γονείς σου; Οι γονείς σου θα νιώσουν αγάπη και θλίψη για σένα. Είναι πάρα πολύ πρόθυμοι να δώσουν τη ζωή τους για τα παιδιά τους και για να μειώσουν τα βάσανα των παιδιών τους, για να βεβαιωθούν ότι εκείνα τρώνε καλά, φορούν ωραία ρούχα και απολαμβάνουν τη ζωή —τότε είναι ικανοποιημένοι. Δεν θέλουν να υποφέρεις καθόλου. Αυτή είναι η καρδιά ενός γονέα. Όταν συγκριθεί με την καρδιά ενός γονέα, η καρδιά του Θεού δεν μπορεί παρά να είναι καλύτερη, πιο όμορφη, πιο ευγενική —η καρδιά Του δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από αυτό. Μπορείτε όλοι να καταλάβετε λιγάκι την καρδιά των γονέων σας. Όλοι γνωρίζετε πολύ καλά πόσο καλοί ήταν οι γονείς σας προς εσάς, και όλοι θέλετε να τιμάτε τους γονείς σας. Έτσι, θα πρέπει πρώτα να χρησιμοποιήσετε αυτήν την ευσέβεια που αρμόζει σε έναν γιο ή μια κόρη για να δείξετε σεβασμό στην καρδιά του Θεού. Εκείνοι που το κάνουν αυτό διαθέτουν την περισσότερη λογική. Τα παιδιά μπορούν να αισθανθούν την αγάπη που έχουν οι γονείς τους γι’ αυτά, αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σε θέση να αισθάνονται ακόμη περισσότερο την αγάπη που έχει ο Θεός γι’ αυτούς, επειδή όλα όσα έχουν είναι διευθετημένα και ενορχηστρωμένα από τον Θεό. Μόνο ο Θεός μπορεί να αποφασίσει τα πάντα για ένα άτομο. Οι γονείς δεν μπορούν να αποφασίσουν τα πάντα για ένα παιδί, όσο μεγάλη κι αν είναι η αγάπη τους. Κατ’ ελάχιστον, οι γονείς δεν κατέχουν την αλήθεια. Η αγάπη τους είναι σαρκική και συναισθηματική· δεν μπορεί επ’ ουδενί να απαλλάξει κάποιον από τη διαφθορά ούτε μπορεί να του προσφέρει την παραμικρή ανάπτυξη στη ζωή. Μόνο η αγάπη του Θεού μπορεί να σώσει τους ανθρώπους. Ο λόγος του Θεού μπορεί να καθοδηγήσει τους ανθρώπους και να τους εφοδιάσει ώστε να βαδίσουν στο ορθό μονοπάτι της ζωής. Βλέπεις πόσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη του Θεού από την αγάπη ενός γονέα —ο Θεός επιδεικνύει κάθε φροντίδα στους ανθρώπους! Οι γονείς σου σε έφεραν στον κόσμο και σε θεωρούν σάρκα και αίμα τους. Σε νοιάζονται, σε φροντίζουν και σε προστατεύουν τόσο πολύ —πώς νομίζεις λοιπόν ότι βλέπει ο Θεός τους ανθρώπους, τους οποίους έπλασε με τα ίδια Του τα χέρια; Ο Θεός φροντίζει τους ανθρώπους σαν να ήταν δικά Του παιδιά· οι άνθρωποι είναι η δική Του σάρκα και το δικό Του αίμα. Δεν είναι σαν την ανθρώπινη αντίληψη ότι οι γονείς γεννούν ένα παιδί και συνδέονται με δεσμό αίματος —ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους με τα ίδια Του τα χέρια, αλλά εμφύσησε την πνοή Του μέσα τους και έχει προσδοκίες από αυτούς. Ο Θεός έχει εμπιστευτεί στους ανθρώπους τις ελπίδες Του· έχει απαιτήσεις απ’ αυτούς, και τους έχει εμπιστευτεί πράγματα. Ο Θεός δεν δημιούργησε απλώς τους ανθρώπους, δεν τους εμφύσησε την πνοή Του, δεν τους έκανε να ζωντανέψουν και μετά το έργο Του τελείωσε. Δεν είναι ότι αν η ανθρωπότητα ήταν κακή, ο Θεός θα μπορούσε απλώς να την ξαναφτιάξει, καθώς, στο κάτω-κάτω, ο Θεός είναι πανίσχυρος και παντοδύναμος. Αφού ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, νοιάστηκε γι’ αυτούς. Οι άνθρωποι είναι η σάρκα και το αίμα Του, είναι οι σύντροφοί Του και ταυτόχρονα, στο σχέδιο διαχείρισής Του, είναι οι έμπιστοί Του και οι φορείς όλων των ελπίδων Του. Τελικά, Εκείνος θέλει να δει την ελπίδα σ’ αυτούς τους ανθρώπους και να επιτύχει αποτελέσματα. Αν, με βάση αυτό, μπορείτε να δείξετε κάποια κατανόηση για την πρόθεση και το θέλημα του Θεού, δεν θα εμβαθύνει αυτό λίγο την κατανόησή σας; (Ναι, θα την εμβαθύνει.) Ακριβώς όπως οι γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν και να διαπρέψουν στη ζωή, που μένουν στο πλευρό των παιδιών τους ενώ αυτά διαβάζουν, τους κάνουν αέρα, τους βάζουν λίγο αργότερα λίγο τσάι, τους φτιάχνουν κάποιο νόστιμο φαγητό όταν έρθει η ώρα να φάνε —αυτοί οι γονείς κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, το μυαλό τους περιστρέφεται πάντα γύρω απ’ τα παιδιά τους. Δεν σου συμπεριφέρονται έτσι οι γονείς σου επειδή έχουν προσδοκίες από σένα, επειδή έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σ’ εσένα; Αν εσύ δεν τους ακούς και συνεχίζεις να μην τους υπακούς, αυτό δεν θα τους πληγώσει; Δεν θα λυπηθούν; (Θα λυπηθούν.) Στη συνέχεια, αναλογίσου το θέλημα του Θεού με βάση αυτήν την ιδέα. Όταν ο Θεός κοιτάζει τους ανθρώπους, όσο μεγάλοι κι αν είναι, στα μάτια Του είναι παιδιά. Αν πεις: «Είμαι ογδόντα χρονών», ο Θεός θα πει ότι είσαι παιδί. Εάν πεις: «Είμαι είκοσι ετών», τότε είσαι ακόμη περισσότερο παιδί. Είτε είσαι ογδόντα, είτε οκτακοσίων, είτε οκτώ χιλιάδων ετών, όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά στα μάτια του Θεού. Από την οπτική του Θεού, η ηλικία δεν έχει καμία απολύτως διαφορά. Στα μάτια του Θεού, όλοι οι άνθρωποι είναι μωρά και παιδιά· έτσι βλέπει ο Θεός την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, στα μάτια του Θεού, είσαι η σάρκα και το αίμα Του, και ένας από τους συντρόφους Του. Πώς λοιπόν μπορείς να πληροίς τις προϋποθέσεις για να γίνεις η σάρκα και το αίμα Του, ο σύντροφός Του, ένα άτομο σε σύμπνοια με την καρδιά Του, για να Τον ικανοποιήσεις; Δεν είναι αυτό ένα ερώτημα που αξίζει την προσοχή και τον προβληματισμό της ανθρωπότητας; (Είναι.) Ο Θεός μεταχειρίζεται την ανθρωπότητα ως τη σάρκα και το αίμα Του, τους συντρόφους Του, τους φορείς του τιμήματος Εκείνος έχει πληρώσει και του αίματος που έχει χύσει. Τι είδους αγάπη έχει ο Θεός για τον άνθρωπο; Τι είδους νοοτροπία έχει; Πώς αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με τους οποίους έχει αυτό το επίπεδο σχέσης; Μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν, έστω και λίγο, το είδος της αγάπης που έχει ο Θεός γι’ αυτούς τους ανθρώπους; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν έχω δει ποτέ τον Θεό και δεν μπορώ να αισθανθώ τα πράγματα που έχει κάνει για μένα στις προηγούμενες ζωές μου». Είσαι ζωντανός αυτήν τη στιγμή, άρα δεν μπορείς να αισθανθείς την καθοδήγηση του Θεού και το τίμημα που πλήρωσε για σένα; Μπορείς να τα κατανοήσεις; (Ναι.) Αν μπορείς να τα κατανοήσεις, τότε εντάξει —αυτό αποδεικνύει ότι έχεις καρδιά και ψυχή. Αν μπορείς να κατανοήσεις ως εδώ, αυτό αρκεί. Αξίζει τον κόπο να παραμερίσεις τα πάντα για να ακολουθήσεις τον Θεό.

29 Μαΐου 2017