Ποιον σκοπό θέλει να πετύχει ο άνθρωπος με την πίστη του στον Θεό; (Να σωθεί.) Η σωτηρία είναι ένα μόνιμο θέμα σχετικά με την πίστη στον Θεό. Πώς μπορεί, λοιπόν, να σωθεί κανείς; (Αν επιδιώκει την αλήθεια και ζει διαρκώς ενώπιον του Θεού.) Αυτό είναι ένα είδος άσκησης. Τι μπορείτε να κερδίσετε αν ζείτε διαρκώς ενώπιον του Θεού; Ποιος είναι ο στόχος; (Να χτίσουμε μια κανονική σχέση με τον Θεό.) (Να έχουμε φόβο Θεού και να αποφεύγουμε το κακό, να κατανοήσουμε την αλήθεια και να γνωρίσουμε πραγματικά τον Θεό.) Τι άλλο; (Να αναζητήσουμε την αλήθεια, να κάνουμε την αλήθεια ζωή μας.) Όλα αυτά είναι πνευματικές φράσεις που χρησιμοποιούνται συχνά στα κηρύγματα. Τι άλλο; (Να κλαδευτούμε από τον Θεό και να βιώσουμε την κρίση και την παίδευσή Του, καθώς και τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό Του, προκειμένου να κάνουμε αυτοκριτική, να αποκτήσουμε αυτογνωσία και να αναζητήσουμε την αλήθεια για να διορθώσουμε μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, καθώς και να γνωρίσουμε πραγματικά τον Θεό και να γίνουμε τελικά άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια και διαθέτουν ανθρώπινη φύση.) Απ’ ό,τι φαίνεται, έχετε κατανοήσει πολλά από τα κηρύγματα που ακούτε τα τελευταία χρόνια. Μπορούν, λοιπόν, όλα αυτά που κατανοείτε να χρησιμοποιηθούν στις εμπειρίες σας για να λύσετε ορισμένα πραγματικά προβλήματα και δυσκολίες; Μπορούν, για παράδειγμα, να λυθούν γρήγορα κάποια θέματα όπως ορισμένες λανθασμένες σκέψεις και ιδέες, η περιστασιακή αρνητικότητα και αδυναμία, καθώς και ορισμένα ζητήματα που έχουν να κάνουν με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Μερικοί άνθρωποι είναι μεν σε θέση να λύσουν ορισμένα μικροπροβλήματα, αλλά εξακολουθούν να δυσκολεύονται με τα σημαντικά και ουσιαστικά προβλήματα. Σύμφωνα με τον βαθμό στον οποίο κατανοείτε τις αλήθειες σήμερα, αν αντιμετωπίζατε τις ίδιες δοκιμασίες που αντιμετώπισε ο Ιώβ, θα μπορούσατε να μείνετε σταθεροί; (Παρότι θα ήμασταν αποφασισμένοι να μείνουμε σταθεροί, δεν ξέρουμε ποιο θα ήταν το αληθινό μας ανάστημα αν μας συνέβαινε όντως κάτι.) Δεν θα πρέπει, όμως, να γνωρίζετε το αληθινό σας ανάστημα, ακόμη κι όταν δεν σας έχει συμβεί τίποτα; Είναι επικίνδυνο να μην το γνωρίζετε αυτό! Γνωρίζετε τις πρακτικές πτυχές αυτών των πνευματικών ρητών που επαναλαμβάνονται συχνά κι αυτών των παγιωμένων φράσεων; Κατανοείτε τι πραγματικά συνεπάγεται καθεμιά από αυτές τις φράσεις; Κατανοείτε ποια ακριβώς αλήθεια εμπεριέχουν; Αν τα γνωρίζεις αυτά τα πράγματα και τα έχεις βιώσει, αυτό αποδεικνύει ότι κατανοείς την αλήθεια. Αν το μόνο που είσαι σε θέση να κάνεις είναι να επαναλαμβάνεις μερικά πνευματικά ρητά και φράσεις, τα οποία δεν σου χρησιμεύουν σε τίποτα όταν όντως βιώνεις κάτι, ούτε μπορούν να λύσουν τα προβλήματά σου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι παρά τα τόσα χρόνια πίστης σου στον Θεό, δεν κατανοείς ακόμα την αλήθεια ούτε έχεις βιώσει καμία αληθινή εμπειρία. Τι εννοώ μ’ αυτό που λέω; Τώρα που οι άνθρωποι πιστεύουν σε τέτοιον βαθμό στον Θεό, κατανοούν λίγη περισσότερη αλήθεια σε σχέση με τους θρησκευόμενους ή τους άπιστους, κατανοούν κάποια από τα οράματα του έργου του Θεού, και είναι σε θέση να τηρούν κάποια πράγματα που αφορούν τους κανονισμούς. Θα έλεγε κανείς μάλιστα ότι σε κάποιον βαθμό καταλαβαίνουν, αντιλαμβάνονται μέσα από την εμπειρία και κατανοούν πραγματικά την κυριαρχία του Θεού. Έχουν, όμως, όλα αυτά φέρει κάποια αλλαγή στη ζωή-διάθεσή τους; Σε γενικές γραμμές, ο καθένας από σας μπορεί να μιλήσει λιγάκι για τις αλήθειες που ακούτε συχνά και σχετίζονται με οράματα: για τα οράματα του έργου του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού και τις προθέσεις Του για την ανθρωπότητα. Η γνώση για την οποία μιλάτε είναι πολύ υψηλότερη από εκείνη των θρησκευόμενων· μπορούν, όμως, όλα αυτά να φέρουν κάποια αλλαγή στη διάθεσή σας; Ή μπορούν έστω να φέρουν μια μερική αλλαγή στη διάθεσή σας; Μπορείτε να το υπολογίσετε αυτό; Είναι άκρως σημαντικό.

Πρόσφατα, έγινε συναναστροφή πάνω στο πώς ακριβώς μπορεί κανείς να γνωρίσει τον Θεό επί γης, πώς να αλληλεπιδράσει με τον Θεό επί γης και πώς να δημιουργήσει μια κανονική σχέση με τον Θεό. Αυτά δεν είναι τα πιο πρακτικά ερωτήματα; Είναι όλα τους αλήθειες που σχετίζονται με την πτυχή της άσκησης, και συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτά με στόχο να μάθουν οι άνθρωποι πώς να πιστεύουν στον Θεό, καθώς και πώς να αλληλεπιδρούν και να χτίσουν μια κανονική σχέση μαζί Του στην καθημερινή τους ζωή. Όσον αφορά τις αλήθειες που σχετίζονται με την άσκηση, μπορούν να αλλάξουν τη διάθεσή σας όλες αυτές οι αλήθειες που έχετε ακούσει, κατανοήσει και είστε σε θέση να κάνετε πράξη; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όποιος κάνει πράξη την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο και πασχίζει στ’ αλήθεια να το καταφέρει αυτό, τότε κάνει πράξη την αλήθεια; Και θα μπορούσαμε, επίσης, να πούμε ότι αν έχει κάνει αυτές τις αλήθειες πραγματικότητά του, είναι σε θέση να πετύχει κάποιες αλλαγές στη διάθεσή του; (Ναι.) Πολλοί άνθρωποι είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τι σημαίνει αλλαγή στη διάθεση. Νομίζουν ότι αν είναι σε θέση να επαναλαμβάνουν πολλά πνευματικά δόγματα, και κατανοούν πολλές αλήθειες, έχει αλλάξει η διάθεσή τους. Κάνουν λάθος. Για να φτάσει κανείς από την κατανόηση μιας αλήθειας στην άσκηση της αλήθειας αυτής, κι έπειτα στην αλλαγή της διάθεσής του, πρέπει να περάσει από μια μακρά διαδικασία εμπειρίας ζωής. Πώς κατανοείτε τις αλλαγές στη διάθεση; Σε όλα τα μέχρι τώρα βιώματά σας, έχουν υπάρξει αλλαγές στη ζωή-διάθεσή σας; Πιθανότατα να μην είστε σε θέση να το αντιληφθείτε αυτό, και κάτι τέτοιο αποτελεί πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι και πολύ δύσκολο να κατανοήσει κανείς τη λέξη «αλλαγή» στη φράση «αλλαγές στη διάθεση». Τι είναι, λοιπόν, η «διάθεση»; (Ο νόμος της ανθρώπινης ύπαρξης, το δηλητήριο του Σατανά.) Τι άλλο; (Κάτι φυσικό για έναν άνθρωπο, κάτι που εντοπίζεται στην ουσία της ζωής.) Αναφέρεστε συνέχεια σ’ αυτούς τους πνευματικούς όρους, αλλά όλα αυτά είναι δόγματα και γενικές περιγραφές χωρίς καμία απολύτως λεπτομέρεια. Αυτό δείχνει ότι δεν κατανοείτε την ουσία της αλήθειας. Μιλάμε συχνά για αλλαγές στη διάθεση, καθώς πρόκειται για θέματα που συζητούν διαρκώς οι άνθρωποι από τη στιγμή που αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, είτε παρευρίσκονται σε μια συνάθροιση είτε ακούνε κάποιο κήρυγμα· αυτά τα πράγματα θα πρέπει να προσπαθήσουν να κατανοήσουν οι πιστοί στον Θεό. Πολλοί άνθρωποι, όμως, δεν γνωρίζουν, δεν έχουν σκεφτεί ποτέ ούτε ξέρουν από πού να αρχίσουν να σκέφτονται πράγματα όπως το τι ακριβώς είναι οι αλλαγές στη διάθεση, αν έχει υπάρξει αλλαγή στη δική τους διάθεση και αν είναι δυνατόν να πετύχουν κάποια αλλαγή. Τι είναι η διάθεση; Πρόκειται για ένα σημαντικό θέμα. Άπαξ και το κατανοήσεις, θα καταλάβεις λίγο-πολύ ζητήματα όπως το αν υπήρξε αλλαγή στη διάθεσή σου ή όχι, σε ποιον βαθμό άλλαξε, πόσες αλλαγές υπήρξαν ή αν άλλαξε η διάθεσή σου αφού βίωσες ορισμένα πράγματα. Δεν μπορούμε να συζητήσουμε για αλλαγές στη διάθεση, αν δεν γνωρίζετε πρώτα τι είναι διάθεση. Η λέξη «διάθεση» είναι γνωστή σε όλους, όλοι την έχουν ακούσει. Δεν γνωρίζουν, όμως, τι είναι διάθεση. Δεν γίνεται να εξηγήσουμε ξεκάθαρα τι ακριβώς είναι η διάθεση με λίγες λέξεις ούτε μπορούμε να την ερμηνεύσουμε ως ουσιαστικό, καθώς είναι πολύ αφηρημένη έννοια και δύσκολα μπορεί να την κατανοήσει κανείς. Για να μπορέσετε να καταλάβετε, θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Και τα πρόβατα και οι λύκοι είναι ζώα. Τα πρόβατα τρώνε χορτάρι και οι λύκοι κρέας. Αυτό έχει καθοριστεί από τη φύση τους. Αν, μια μέρα, τα πρόβατα έτρωγαν κρέας και οι λύκοι χορτάρι, θα είχε αλλάξει η φύση τους; (Όχι.) Αν ένα πρόβατο δεν φάει χορτάρι, θα αρχίσει να πεινάει πολύ. Αν του δώσεις λίγο κρέας, θα το φάει μεν, αλλά θα εξακολουθεί να είναι πολύ ήμερο απέναντί σου. Αυτή είναι η διάθεση, η φύση-ουσία του προβάτου. Πώς εκδηλώνεται η ήμερη συμπεριφορά του προβάτου; (Δεν επιτίθεται στους ανθρώπους.) Σωστά· πρόκειται για μια ήμερη διάθεση. Η διάθεση που επιδεικνύει ένα πρόβατο χαρακτηρίζεται από υποχωρητικότητα και υπακοή. Δεν είναι άγριο, αλλά ήμερο και καλοσυνάτο. Οι λύκοι δεν είναι έτσι. Η διάθεσή τους είναι άγρια και τρώνε κάθε λογής μικρά ζώα. Κινδυνεύεις πολύ αν πετύχεις κάπου έναν πεινασμένο λύκο· ακόμα και αν δεν τον προκαλέσεις, μπορεί να προσπαθήσει να σε φάει. Η διάθεση ενός λύκου δεν είναι ήμερη ή καλοσυνάτη, αλλά σκληρή και άγρια, χωρίς ίχνος συμπόνοιας ή οίκτου. Έτσι είναι η διάθεση ενός λύκου. Η διάθεση ενός λύκου ή ενός προβάτου αντιπροσωπεύει τη φύση-ουσία τους. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή τα στοιχεία που αποκαλύπτουν αυτά τα ζώα παρουσιάζονται φυσικά, ανεξάρτητα από τις συνθήκες, χωρίς τη συμβολή ή την υποκίνηση των ανθρώπων· αποκαλύπτονται φυσικά, και δεν χρειάζεται καμία επιπλέον ανθρώπινη συμβολή. Δεν εξαναγκάζουν οι άνθρωποι τους λύκους να είναι άγριοι και σκληροί, ούτε εμπνέουν τα πρόβατα να είναι καλοσυνάτα και ήμερα· τα ζώα αυτά γεννήθηκαν μ’ αυτά τα στοιχεία, είναι στοιχεία που αποκαλύπτονται με φυσικό τρόπο, είναι η ουσία τους. Αυτό είναι η διάθεση. Μέσα απ’ αυτό το παράδειγμα, μπορείτε να κατανοήσετε καθόλου τι είναι η διάθεση; (Ναι.) Δεν πρόκειται για θέμα εννοιολογικό, δεν εξηγούμε ένα ουσιαστικό. Υπάρχει κάποια αλήθεια σ’ αυτό. Ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια σ’ αυτήν την περίπτωση; Η ανθρώπινη διάθεση σχετίζεται με την ανθρώπινη φύση. Τόσο η ανθρώπινη διάθεση όσο και η ανθρώπινη φύση πηγάζουν από τον Σατανά, αντιτίθενται στον Θεό και είναι εχθρικές απέναντί Του. Αν οι άνθρωποι δεν λάβουν τη σωτηρία του Θεού και δεν αλλάξουν, αυτό που βιώνουν και αποκαλύπτουν από τη φύση τους θα είναι οπωσδήποτε κακό, αρνητικό και θα παραβιάζει την αλήθεια· δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό.

Μιλήσαμε μόλις για τις διαθέσεις των προβάτων και των λύκων, τα οποία είναι δύο εντελώς διαφορετικά ζώα: Το καθένα αποκαλύπτει τις δικές του διαθέσεις και τα δικά του στοιχεία. Πώς συνδέεται, όμως, αυτό με την ανθρώπινη διάθεση; Αν μέσα από αυτό το παράδειγμα ξαναδούμε τι ακριβώς είναι η ανθρώπινη διάθεση, ποια είδη διεφθαρμένων διαθέσεων υπάρχουν; (Μέσα από την αλληλεπίδρασή μας με τους ανθρώπους, μπορούμε γενικά να μάθουμε τι είδους διάθεση έχουν. Όσο μιλάμε, για παράδειγμα, με κάποιον, μπορεί να αντιληφθούμε ότι μιλάει κάπως πλάγια, ότι μονίμως υπεκφεύγει, με αποτέλεσμα οι άλλοι να μην μπορούν να καταλάβουν τι θέλει όντως να πει· αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια δόλια διάθεση μέσα του. Μέσα από τον τρόπο με τον οποίο μιλά και ενεργεί συνήθως, τις πράξεις και τη συμπεριφορά του, μπορούμε να πάρουμε μια γενική ιδέα.) Καθώς αλληλεπιδράτε με τους ανθρώπους, μπορείτε να δείτε ορισμένα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη διάθεσή τους. Απ’ ό,τι φαίνεται, τώρα που ακούσατε αυτό το παράδειγμα, έχετε μια γενική ιδέα για το τι είναι οι διαθέσεις. Ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν, λοιπόν, όλοι οι άνθρωποι; Ποιες διαθέσεις δεν αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι και δεν είναι σε θέση να αισθανθούν, αλλά αποτελούν αναμφίβολα διεφθαρμένες διαθέσεις; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα συναισθηματικοί και ο Θεός λέει: «Είσαι πάρα πολύ συναισθηματικός. Αν κάτι αφορά ανθρώπους που συμπαθείς ή μέλη της οικογένειάς σου, όποιος κι αν προσπαθήσει να καταλάβει σε τι συνθήκες βρίσκονται και τι πραγματικά συμβαίνει, δεν πρόκειται να αποκαλύψεις το παραμικρό κι επιμένεις να τους καλύπτεις. Αυτό είναι συναισθηματισμός». Το ακούνε αυτό, λοιπόν, το καταλαβαίνουν, το παραδέχονται και το αποδέχονται ως γεγονός. Παραδέχονται ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, ότι είναι η αλήθεια, και ευχαριστούν τον Θεό που τους φανέρωσε κάτι τέτοιο. Μπορεί να φανεί μέσα απ’ αυτό η διάθεσή τους; Μπορεί να φανεί αν αποδέχονται την αλήθεια, αν αποδέχονται τα γεγονότα, ότι δεν αντιστέκονται και υποτάσσονται; (Όχι. Εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα και από το κατά πόσο τα λόγια τους συμπίπτουν με τις πράξεις τους.) Είστε πολύ κοντά. Ναι μεν δείχνουν αποδοχή εκείνη τη στιγμή, αλλά αργότερα, όταν τους συμβαίνει κάτι αντίστοιχο, δεν υπάρχει καμία αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ενεργούν. Αυτό αντιπροσωπεύει ένα είδος διάθεσης. Ποιο είδος διάθεσης; Εκείνη τη στιγμή άκουγαν, αλλά μετά το σκέφτηκαν και είπαν από μέσα τους: «Είναι δυνατόν να μην ξέρω ότι είμαι συναισθηματικός μετά από τόσα κηρύγματα που έχω ακούσει; Είμαι συναισθηματικός, αλλά και ποιος δεν είναι; Αν δεν καλύψω εγώ την οικογένειά μου και τους κοντινούς μου ανθρώπους, ποιος θα το κάνει; Ακόμη κι ένας ικανός άνδρας χρειάζεται τρεις ανθρώπους να τον στηρίζουν». Έτσι σκέφτονται στην πραγματικότητα. Όταν έρθει η ώρα να δράσουν, η διάθεσή τους είναι αυτή που καθορίζει τις σκέψεις και τα σχέδια που κάνουν στην καρδιά τους, καθώς και τη στάση τους απέναντι στα λόγια του Θεού. Ποια είναι η στάση τους; «Ας λέει κι ας εκθέτει ό,τι θέλει ο Θεός. Εγώ θα αποδεχτώ όλα όσα υποτίθεται ότι πρέπει να αποδεχτώ όσο βρίσκομαι ενώπιόν Του, αλλά έχω πάρει την απόφασή μου και δεν έχω καμία πρόθεση να βάλω στην άκρη τα αισθήματά μου». Είναι αυτή η διάθεσή τους; Έχει φανεί η διάθεσή τους και έχει εκτεθεί το αληθινό τους πρόσωπο, έτσι δεν είναι; Είναι άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια; (Όχι.) Τι είναι, λοιπόν, αυτό; Είναι απειθαρχία. Ενώπιον του Θεού, λένε «Αμήν» και προσποιούνται ότι την αποδέχονται. Η καρδιά τους, όμως, δεν συγκινείται. Δεν παίρνουν στα σοβαρά τα λόγια του Θεού, δεν τα θεωρούν αλήθεια, πόσο μάλλον τα κάνουν πράξη ως την αλήθεια. Αυτό δεν είναι ένα είδος διάθεσης; Και μια τέτοια διάθεση δεν αποκαλύπτει ένα συγκεκριμένο είδος φύσης; (Ναι.) Ποια είναι, λοιπόν, η ουσία ενός τέτοιου είδους διάθεσης; Δεν είναι αδιαλλαξία; (Ναι.) Η αδιαλλαξία είναι ένα είδος ανθρώπινης διάθεσης, το οποίο το βρίσκει κανείς σε όλους τους ανθρώπους. Γιατί λέω ότι είναι μια διάθεση; Είναι κάτι που πηγάζει από τη φύση-ουσία των ανθρώπων. Δεν είναι κάτι που χρειάζεται να το σκεφτείς, να σου το διδάξουν οι άλλοι ή να επηρεάσουν τις σκέψεις σου, ούτε χρειάζεται να σε παραπλανήσει ο Σατανάς· το αποκαλύπτεις με φυσικό τρόπο και πηγάζει από τη φύση σου. Ορισμένοι άνθρωποι, ό,τι κακό κι αν κάνουν, κατηγορούν μονίμως τον Σατανά. Λένε συνέχεια το εξής: «Ο Σατανάς φύτεψε αυτήν την ιδέα στο κεφάλι μου, ο Σατανάς με έβαλε να το κάνω». Καθετί κακό το φορτώνουν στον Σατανά και δεν παραδέχονται ποτέ τα προβλήματα που υπάρχουν στη φύση τους. Είναι σωστό αυτό; Δεν έχεις διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά; Αν δεν το παραδέχεσαι αυτό, τότε πώς γίνεται να αποκαλύπτεται μέσα σου η διάθεση του Σατανά; Υπάρχουν, βέβαια, και φορές που προκαλεί διατάραξη ο Σατανάς, όπως στην περίπτωση που ένας κακός άνθρωπος ή ένας αντίχριστος παραπλανά και παρασύρει τους ανθρώπους να κάνουν κάτι, ή όταν εργάζεται ένα κακό πνεύμα και τους στέλνει κάποιες σκέψεις. Αυτά, όμως, δεν είναι παρά εξαιρέσεις· τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι διέπονται από τη σατανική τους φύση και αποκαλύπτουν κάθε λογής διεφθαρμένες διαθέσεις. Όταν οι άνθρωποι ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις και τάσεις, όταν κάνουν πράγματα σύμφωνα με τα δικά τους μέσα ή τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τότε ζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και όταν ζουν σύμφωνα με αυτά τα πράγματα, ζουν σύμφωνα με τη φύση τους. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Όταν οι άνθρωποι διέπονται από τη σατανική τους φύση και ζουν σύμφωνα μ’ αυτήν, όλα όσα αποκαλύπτονται μέσα τους αποτελούν τη διεφθαρμένη τους διάθεση· δεν μπορείτε να το φορτώσετε αυτό στον Σατανά ούτε να πείτε ότι πρόκειται για σκέψεις που στέλνει ο Σατανάς. Οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί σε μεγάλο βαθμό κι ανήκουν στον Σατανά, δεν διαφέρουν από τον Σατανά και είναι ζωντανοί δαίμονες, ζωντανοί σατανάδες. Γι’ αυτούς τους λόγους, δεν πρέπει, λοιπόν, να φορτώνεις στον Σατανά ό,τι σατανικό αποκαλύπτεται μέσα σου. Δεν είσαι καλύτερος από τον Σατανά, κι αυτή είναι η διεφθαρμένη σου διάθεση.

Όταν οι άνθρωποι έχουν αδιάλλακτη διάθεση, από τι είδους κατάσταση χαρακτηρίζονται; Είναι κυρίως πεισματάρηδες και αυτάρεσκοι. Πάντα εμμένουν στις δικές τους ιδέες, πάντα θεωρούν ότι αυτό που λένε είναι και το σωστό, δεν είναι καθόλου ευέλικτοι, αλλά ισχυρογνώμονες. Αυτή είναι η στάση της αδιαλλαξίας. Είναι λες και έχει κολλήσει η βελόνα, δεν ακούνε κανέναν, είναι προσηλωμένοι σε μία συγκεκριμένη πορεία δράσης την οποία δεν αλλάζουν με τίποτα κι επιμένουν να την ακολουθούν, είτε αυτή είναι σωστή είτε λανθασμένη· αυτό δείχνει ότι είναι κάπως αμετανόητοι. Όπως λέει και το ρητό, «τα ψόφια γουρούνια δεν τρέμουν το βραστό νερό». Παρότι οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά ποιο είναι το σωστό, δεν το κάνουν και αρνούνται κατηγορηματικά να αποδεχτούν την αλήθεια. Αυτό είναι ένα είδος διάθεσης: αδιαλλαξία. Υπό ποιες συνθήκες αποκαλύπτετε αδιάλλακτη διάθεση; Είστε συχνά αδιάλλακτοι; (Ναι.) Πολύ συχνά! Εφόσον, λοιπόν, η αδιαλλαξία είναι η διάθεσή σου, σε συνοδεύει κάθε στιγμή κάθε ημέρα της ύπαρξής σου. Η αδιαλλαξία δεν αφήνει τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, δεν τους αφήνει να αποδεχτούν την αλήθεια και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Και αν δεν είσαι σε θέση να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, είναι δυνατόν να αλλάξει αυτή η πτυχή της διάθεσής σου; Με μεγάλη δυσκολία μόνο. Προς το παρόν υπάρχει κάποια αλλαγή σε αυτήν την πτυχή της αδιάλλακτης διάθεσής σας; Και σε ποιον βαθμό έχει αλλάξει; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποτε ήσασταν υπερβολικά πεισματάρηδες, αλλά τώρα έχει σημειωθεί μια μικρή αλλαγή. Όταν αντιμετωπίζετε κάποιο ζήτημα, έχετε κάποια συνείδηση στην καρδιά σας και λέτε μέσα σας: «Στο συγκεκριμένο θέμα, πρέπει να κάνω πράξη κάποια αλήθεια. Εφόσον ο Θεός εξέθεσε αυτήν την αδιάλλακτη διάθεση, κι εγώ το άκουσα και το γνωρίζω πλέον, πρέπει να αλλάξω. Στο παρελθόν που έτυχε κάποιες φορές να έρθω αντιμέτωπος με τέτοιου είδους πράγματα, ακολούθησα τη σάρκα μου και απέτυχα. Δεν είμαι ευχαριστημένος, λοιπόν, μ’ αυτό. Πρέπει αυτήν τη φορά να κάνω πράξη την αλήθεια». Αν έχετε μια τέτοιου είδους φιλοδοξία, πιθανώς να κάνετε πράξη την αλήθεια, και αυτό συνιστά αλλαγή. Αν το βιώσετε αυτό για λίγο καιρό και είστε σε θέση να κάνετε πράξη περισσότερες αλήθειες, κι αυτό επιφέρει μεγαλύτερες αλλαγές, ενώ αποκαλύπτετε ολοένα και λιγότερες επαναστατικές και αδιάλλακτες διαθέσεις, θα έχει υπάρξει τότε αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σας; Αν είναι φανερό πως η επαναστατική σας διάθεση μειώνεται διαρκώς και υποτάσσεστε όλο και περισσότερο στον Θεό, τότε θα έχει υπάρξει πραγματική αλλαγή. Σε ποιον βαθμό, λοιπόν, πρέπει να αλλάξετε για να υποταχθείτε αληθινά; Για να το καταφέρετε αυτό, θα πρέπει να μην υπάρχει ίχνος αδιαλλαξίας, αλλά μόνο υποταγή. Πρόκειται για μια αργή διαδικασία. Οι αλλαγές στη διάθεση δεν συμβαίνουν από τη μια μέρα στην άλλη, χρειάζεται να μεσολαβήσουν μεγάλα διαστήματα εμπειρίας, ίσως και μια ολόκληρη ζωή. Μερικές φορές πρέπει αναγκαστικά να ταλαιπωρηθείτε πολύ, να βιώσετε πολλές και μεγάλες κακουχίες, κακουχίες σαν να πεθαίνετε και να ξαναέρχεστε στη ζωή, κακουχίες πιο επώδυνες και δύσκολες από το να σας γδάρει κάποιος τα κόκκαλα για να σας αφαιρέσει το δηλητήριο. Έχουν υπάρξει, λοιπόν, αλλαγές στην αδιάλλακτη διάθεσή σας; Είστε σε θέση να το υπολογίσετε αυτό; (Παλιότερα, πίστευα ότι ορισμένα πράγματα έπρεπε να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο. Αν εξέφραζε κάποιος μια διαφορετική άποψη, δεν τον άκουγα. Άλλαξα στάση μόνο όταν ήρθα αντιμέτωπος με κάποιες πραγματικές αναποδιές. Τώρα έχω βελτιωθεί κάπως. Όταν οι άλλοι διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις, αντιστέκομαι, αλλά αργότερα είμαι σε θέση να αποδεχτώ κάποια από τα πράγματα που λένε.) Το να αλλάξει η στάση ενός ανθρώπου αποτελεί ένα άλλο είδος αλλαγής· δείχνει ότι έχει πραγματοποιηθεί μια μικρή αλλαγή. Δεν είναι όπως πριν, που γνωρίζατε ότι ο άλλος είχε δίκιο, αλλά το απορρίπτατε και αρνούσασταν να το αποδεχτείτε, επιμένοντας και πάλι στις δικές σας τάσεις· δεν είναι πια έτσι τα πράγματα. Η στάση σας έχει ήδη μεταστραφεί. Για τι ποσοστό αλλαγής μιλάμε όταν έχετε αλλάξει σε τέτοιον βαθμό; Ούτε καν για 10%. Μια αλλαγή της τάξης του 10% σημαίνει ότι, αφού ο άλλος έχει διατυπώσει διαφορετική άποψη, αν μη τι άλλο, δεν έχετε κανένα αίσθημα εναντίωσης ούτε σκέψεις αντίστασης· έχετε κανονική στάση. Παρόλο που μέσα σας δεν το αποδέχεστε αυτό ακόμη, δεν έχετε αδιάλλακτη στάση, μπορείτε να το συζητήσετε με το συγκεκριμένο άτομο, ασκείστε δείχνοντας κάποια υποταγή, και δεν ενεργείτε αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τις δικές σας ιδέες. Στη συνέχεια, ορισμένες φορές εμμένετε στις δικές σας ιδέες, και άλλες είστε σε θέση να αποδεχτείτε αυτό που λένε οι άλλοι. Οι αλλαγές στη διάθεση δεν είναι σταθερές. Πρέπει να βιώσετε αμέτρητες αναποδιές για να πετύχετε μια μικρή αλλαγή και αμέτρητες αποτυχίες για να σημειώσετε κάποια επιτυχία. Επομένως, δεν είναι εύκολο να αλλάξει η διάθεσή σας αν δεν βιώσετε αρκετά χρόνια δοκιμασιών και εξευγενισμού. Μερικές φορές, όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε καλή ψυχική κατάσταση, είναι ικανοί να αποδεχτούν τα σωστά πράγματα που λένε οι άλλοι. Όταν, όμως, νιώθουν πεσμένοι, δεν αναζητούν την αλήθεια. Δεν προκαλεί αυτό καθυστερήσεις; Μερικές φορές, όταν δεν τα πηγαίνεις καλά με τον συνεργάτη σου, δεν αναζητάς τις αλήθεια-αρχές και ζεις σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Άλλες φορές, όταν συνεργάζεσαι με άλλους ανθρώπους και το επίπεδό τους είναι καλύτερο από το δικό σου ή είναι καλύτεροι από σένα, νιώθεις να σε περιορίζουν και, όταν αντιμετωπίζεις ένα ζήτημα, δεν έχεις το θάρρος να τηρήσεις τις αρχές. Μερικές φορές είσαι καλύτερος από τον συνεργάτη σου, ο οποίος φέρεται ανόητα, οπότε τον περιφρονείς και δεν είσαι πρόθυμος να συναναστραφείς μαζί του σχετικά με την αλήθεια. Κάποιες φορές, ενώ θες να κάνεις πράξη την αλήθεια, περιορίζεσαι από τα αισθήματα της σάρκας. Άλλες πάλι, λαχταράς τις απολαύσεις της σάρκας, και παρότι θες να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα, δεν είσαι σε θέση να το κάνεις. Μερικές φορές ακούς ένα κήρυγμα και κατανοείς την αλήθεια, αλλά δεν είσαι σε θέση να την κάνεις πράξη. Είναι εύκολο να λυθούν αυτά τα προβλήματα; Δεν είναι εύκολο να τα λύσεις μόνος σου. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο Θεός είναι να υποβάλει τους ανθρώπους σε δοκιμασίες και εξευγενισμό, με αποτέλεσμα να υποφέρουν πολύ και τελικά να νιώθουν μέσα τους ένα κενό χωρίς την αλήθεια, να νιώθουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την αλήθεια. Αυτό εξευγενίζει τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί η πίστη τους και να νιώθουν ότι πρέπει να αγωνιστούν για την αλήθεια, ότι η καρδιά τους δεν θα ηρεμήσει μέχρι να κάνουν πράξη την αλήθεια και ότι αν δεν υποταχθούν στον Θεό, θα υποφέρουν πολύ. Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μέσω των δοκιμασιών και του εξευγενισμού. Τόσο δύσκολες είναι οι αλλαγές στη διάθεση. Γιατί σας λέω ότι δεν είναι εύκολο να γίνουν; Μήπως επειδή δεν φοβάμαι ότι θα γίνετε αρνητικοί; Το λέω για να γνωρίζετε πόσο σημαντικές είναι οι αλλαγές στη διάθεση. Εύχομαι όλοι σας να δώσετε προσοχή σ’ αυτό, να σταματήσετε να επιδιώκετε αυτές τις μη ρεαλιστικές, υποκριτικές και δήθεν πνευματικές εικόνες, να σταματήσετε να ακολουθείτε διαρκώς αυτά τα περίτεχνα πνευματικά δόγματα, τις πρακτικές και τους κανονισμούς· κάτι τέτοιο θα σας κάνει κακό και δεν θα σας ωφελήσει καθόλου.

Μόλις μιλήσαμε για μια πτυχή διάθεσης: την αδιαλλαξία. Συχνά η αδιαλλαξία αποτελεί ένα είδος στάσης κρυμμένο στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Ενώ γενικά δεν φαίνεται εξωτερικά, όταν είναι προφανής, μπορεί εύκολα να εντοπιστεί, και τότε οι άνθρωποι λένε: «Είναι απείθαρχοι! Δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια· είναι τόσο αδιάλλακτοι!» Όσοι έχουν αδιάλλακτη διάθεση κολλάνε σε μια προσέγγιση και εμμένουν μόνο σε ένα πράγμα, το οποίο και δεν εγκαταλείπουν ποτέ. Είναι, λοιπόν, αυτή η μοναδική πτυχή της διάθεσης των ανθρώπων; Εννοείται πως όχι· υπάρχουν πολλές ακόμη. Για να δούμε αν μπορείτε να διακρίνετε το είδος της διάθεσης που θα περιγράψω τώρα. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Στον οίκο του Θεού, δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό, επειδή μόνο ο Θεός έχει την αλήθεια· οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια, έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, δεν μπορώ να βασιστώ σε τίποτα από όσα λένε, γι’ αυτό και υποτάσσομαι μόνο στον Θεό». Έχουν δίκιο που το λένε αυτό; (Όχι.) Γιατί όχι; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονική και επηρμένη.) (Η διάθεση του Σατανά, η διάθεση του αρχάγγελου.) Είναι αλαζονική διάθεση. Μη λέτε συνέχεια ότι είναι η διάθεση του Σατανά και του αρχάγγελου. Αυτή η διατύπωση είναι πολύ γενική και αόριστη. Ο Σατανάς και ο αρχάγγελος έχουν πάρα πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Όταν μιλάτε ταυτόχρονα για τον αρχάγγελο, τους δαίμονες και τον Σατανά, μιλάτε πολύ γενικά και δεν είναι εύκολο να καταλάβουν οι άνθρωποι τι εννοείτε. Είναι πιο συγκεκριμένο να πούμε απλώς ότι πρόκειται για μια αλαζονική διάθεση. Αυτό βέβαια δεν είναι το μόνο είδος διάθεσης που αποκαλύπτουν· απλώς μια αλαζονική διάθεση αποκαλύπτεται πολύ ξεκάθαρα. Αν πούμε ότι πρόκειται για αλαζονική διάθεση, οι άνθρωποι θα το καταλάβουν εύκολα, οπότε αυτή είναι η πιο σωστή διατύπωση. Ορισμένοι άνθρωποι έχουν κάποιες δεξιότητες, κάποια χαρίσματα, κάποια μικρή έφεση σε κάτι, και έχουν κάνει πολλά για την εκκλησία. Σκέφτονται, λοιπόν, το εξής: «Κατά την πίστη σας στον Θεό, όλη την ημέρα διαβάζετε, αντιγράφετε, γράφετε και απομνημονεύετε τον λόγο του Θεού λες και είστε πνευματικοί άνθρωποι. Ποιο είναι το νόημα; Μπορείτε να κάνετε κάτι αληθινό; Πώς μπορείτε να αποκαλείτε τον εαυτό σας πνευματικό άνθρωπο ενώ δεν κάνετε τίποτα; Εσείς δεν έχετε ζωή. Εγώ έχω ζωή, ό,τι κάνω είναι αληθινό». Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Έχουν κάποιες ιδιαίτερες δεξιότητες, κάποια χαρίσματα, μπορούν να κάνουν λίγο καλό, και θεωρούν ότι όλα αυτά είναι ζωή, με αποτέλεσμα να μην υπακούν κανέναν, να μη φοβούνται να κάνουν κήρυγμα σε κανέναν, και περιφρονούν όλους τους άλλους. Δεν είναι αλαζονεία αυτό; (Ναι.) Είναι αλαζονεία. Σε γενικές γραμμές, υπό ποιες συνθήκες αποκαλύπτουν οι άνθρωποι αλαζονεία; (Όταν έχουν κάποια χαρίσματα ή ιδιαίτερες δεξιότητες, όταν μπορούν να κάνουν κάποια πρακτικά πράγματα, όταν έχουν κεφάλαιο.) Αυτό είναι ένα είδος κατάστασης. Οι άνθρωποι, άρα, που δεν έχουν χαρίσματα ή ιδιαίτερες δεξιότητες δεν είναι αλαζόνες; (Και αυτοί είναι αλαζόνες.) Το άτομο για το οποίο μιλήσαμε μόλις λέει συχνά: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό». Όταν το ακούνε αυτό οι άλλοι, σκέφτονται μέσα τους: «Πόσο υποτάσσεται στην αλήθεια αυτός ο άνθρωπος. Δεν υποτάσσεται σε κανέναν άλλον παρά μόνο στην αλήθεια· αυτό που λέει είναι σωστό!» Στην πραγματικότητα, αυτά τα ορθά εκ πρώτης όψεως λόγια κρύβουν μέσα τους ένα είδος αλαζονικής διάθεσης: Η φράση «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό» σημαίνει προφανώς ότι δεν υποτάσσεται σε κανέναν. Σας ρωτώ, λοιπόν, είναι όσοι λένε τέτοια λόγια πραγματικά σε θέση να υποταχθούν στον Θεό; Δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να υποταχθούν στον Θεό. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όσοι τείνουν να ξεστομίζουν τέτοια λόγια είναι οι πιο αλαζόνες από όλους. Εκ πρώτης όψεως, τα λόγια τους φαίνονται σωστά. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή είναι η πιο ύπουλη εκδήλωση της αλαζονικής τους διάθεσης. Χρησιμοποιούν αυτό το «παρά μόνο στον Θεό» στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι είναι λογικοί, αλλά στην πραγματικότητα, είναι λες και θάβουν κάπου χρυσό και στο σημείο αυτό βάζουν μια πινακίδα που λέει «Δεν υπάρχει θαμμένος χρυσός εδώ». Δεν είναι ανόητο αυτό; Τι λέτε εσείς, ποιο είδος ανθρώπου δείχνει τη μεγαλύτερη αλαζονεία; Τι μπορούν να πουν οι άνθρωποι που τους καθιστά αλαζόνες στον μέγιστο βαθμό; Ίσως έχετε ακούσει κάποια αλαζονικά λόγια στο παρελθόν. Ποιο είναι το πιο αλαζονικό από αυτά; Ξέρετε; Τολμά να πει κανείς: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν, ούτε καν στον Ουρανό ή στη γη, ούτε καν στα λόγια του Θεού»; Ο μόνος που τολμά να πει κάτι τέτοιο είναι ο δαίμονας, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Κανείς πιστός στον Θεό δεν θα το έλεγε αυτό. Αν, όμως, όσοι πιστεύουν στον Θεό λένε: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό», τότε δεν διαφέρουν και πολύ από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, μοιράζονται από κοινού την παγκόσμια πρωτιά, είναι οι πιο αλαζόνες από όλους. Όλοι οι άνθρωποι είναι αλαζόνες, όμως τι πιστεύετε, υπάρχει κάποια διαφορά στην αλαζονεία τους; Πού το διακρίνετε αυτό; Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν αλαζονικές διαθέσεις, αλλά η αλαζονεία τους διαφέρει. Όταν η αλαζονεία κάποιου φτάσει σε έναν ορισμένο βαθμό, ο άνθρωπος αυτός έχει χάσει κάθε λογική. Η διάκριση έγκειται στο κατά πόσο τα λεγόμενά του χαρακτηρίζονται από λογική. Κάποιοι άνθρωποι, παρότι είναι αλαζόνες, διαθέτουν λίγη λογική. Αν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, τότε έχουν ακόμα ελπίδα σωτηρίας. Κάποιοι είναι τόσο αλαζόνες που δεν έχουν ίχνος λογικής κι η αλαζονεία τους δεν έχει όριο. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να αποδεχτούν την αλήθεια. Αν κάποιος είναι τόσο αλαζόνας που δεν έχει ίχνος λογικής, δεν διαθέτει το παραμικρό αίσθημα ντροπής και είναι αλαζόνας σε βαθμό χαζομάρας. Όλα αυτά αποκαλύπτουν κι εκδηλώνουν αλαζονική διάθεση. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν αλαζονική διάθεση, θα ήταν δυνατόν να κάνουν δηλώσεις του τύπου «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό»; Σίγουρα όχι. Είναι βέβαιο ότι όποιος έχει αλαζονική διάθεση εκδηλώνει αλαζονεία, και αναμφίβολα λέει και κάνει αλαζονικά πράγματα χωρίς καμία απολύτως λογική. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν έχω αλαζονική διάθεση, αλλά αποκαλύπτονται τέτοια πράγματα μέσα μου». Στέκουν αυτά τα λόγια; (Όχι.) Άλλοι λένε: «Δεν μπορώ να το ελέγξω. Όταν δεν είμαι προσεκτικός, εκδηλώνω κάτι αλαζονικό». Στέκουν αυτά τα λόγια; (Όχι.) Γιατί όχι; Για ποιον κυρίως λόγο λένε αυτά τα λόγια; (Δεν έχουν αυτογνωσία.) Όχι· ξέρουν ότι είναι αλαζόνες, αλλά όταν ακούνε τους άλλους να τους χλευάζουν, λέγοντας: «Πώς είσαι τόσο αλαζόνας; Για ποιον λόγο είσαι τόσο αλαζόνας;» νιώθουν ντροπή, γι’ αυτό και λένε τέτοια πράγματα. Είναι πολύ περήφανοι για να το ανεχθούν αυτό, ψάχνουν να βρουν μια δικαιολογία για να το καλύψουν, να το αποκρύψουν, να το κουκουλώσουν και να τη γλιτώσουν. Δεν στέκουν, λοιπόν, τα λόγια τους. Αν δεν έχεις απαλλαγεί ακόμη από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, είσαι αλαζόνας ακόμα και όταν δεν μιλάς. Η αλαζονεία βρίσκεται στη φύση των ανθρώπων, είναι κρυμμένη στην καρδιά τους και μπορεί να αποκαλυφθεί ανά πάσα στιγμή. Και έτσι, όσο δεν υπάρχει αλλαγή στη διάθεση, οι άνθρωποι παραμένουν αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Ένας επικεφαλής που έχει μόλις εκλεγεί φτάνει σε μια εκκλησία και διαπιστώνει ότι οι άλλοι δεν τον κοιτάζουν με ενθουσιασμό κι η έκφραση στα πρόσωπά τους είναι χλιαρή. Σκέφτεται, λοιπόν, μέσα του: «Μήπως δεν είμαι ευπρόσδεκτος εδώ; Είμαι ο επικεφαλής που εκλέχθηκε μόλις· από πού κι ως πού με αντιμετωπίζετε με τέτοια στάση; Γιατί δεν σας κάνω εντύπωση; Εφόσον επιλέχθηκα από τους αδελφούς και τις αδελφές, το πνευματικό μου ανάστημα δεν είναι μεγαλύτερο από το δικό σας;» Λέει, λοιπόν: «Είμαι ο νεοεκλεγμένος επικεφαλής. Μπορεί κάποιοι άνθρωποι να μη με αποδέχονται, αλλά δεν πειράζει. Ας κάνουμε έναν διαγωνισμό για να δούμε ποιος έχει απομνημονεύσει περισσότερα χωρία από τα λόγια του Θεού, ποιος μπορεί να συναναστρέφεται πάνω στις αλήθειες των οραμάτων. Αν κάποιος μπορεί να συναναστραφεί πάνω στις αλήθειες πιο ξεκάθαρα από μένα, θα του παραχωρήσω τη θέση του επικεφαλής. Τι λέτε;» Τι είδους τακτική είναι αυτή; Αν οι άλλοι διατηρούν αδιάφορη στάση απέναντί του, νιώθει δυσαρέσκεια και θέλει να τους κάνει τη ζωή δύσκολη και να τους εκδικηθεί· τώρα που είναι επικεφαλής, θέλει να κυριαρχήσει στους ανθρώπους, θέλει να είναι στην κορυφή. Τι διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονεία.) Και είναι εύκολο να διορθωθεί μια αλαζονική διάθεση; (Όχι.) Οι αλαζονικές διαθέσεις των ανθρώπων αποκαλύπτονται πολύ συχνά. Κάποιους ανθρώπους τούς ενοχλεί όταν ακούνε τους άλλους να συναναστρέφονται σχετικά με κάποια νέα διαφώτιση και κατανόηση που έχουν: «Γιατί εγώ δεν έχω να πω τίποτα γι’ αυτό; Δεν γίνεται αυτό, πρέπει να σκεφτώ και να βρω κάτι καλύτερο». Και ξεφουρνίζουν έτσι ένα σωρό δόγματα, στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν τους άλλους. Τι διάθεση είναι αυτή; Ανταγωνίζονται για την αναγνώριση και το κέρδος· δείχνουν και πάλι αλαζονεία. Όσον αφορά τη διάθεση, ακόμη κι αν κάθεσαι άπραγος και δεν λες ούτε κάνεις τίποτα, η διάθεση παραμένει μέσα στην καρδιά σου, και μπορεί να αποκαλυφθεί ακόμη και μέσα από τις σκέψεις σου ή τις εκφράσεις του προσώπου σου. Οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν τρόπους να την καταπιέσουν ή να την ελέγξουν και προσέχουν πάντα πολύ να μην αποκαλυφθεί, αλλά έχει αυτό κανένα αποτέλεσμα; (Όχι.) Μερικοί άνθρωποι, όταν λένε κάτι αλαζονικό, το συνειδητοποιούν αμέσως: «Για μια ακόμη φορά αποκάλυψα την αλαζονική μου διάθεση· τι ντροπή! Δεν πρέπει να πω ποτέ ξανά κάτι αλαζονικό». Δεν έχει, όμως, νόημα να ορκίζεσαι ότι θα κρατήσεις το στόμα σου κλειστό· δεν εξαρτάται από σένα, εξαρτάται από τη διάθεσή σου. Επομένως, αν δεν θέλεις να αποκαλυφθεί η αλαζονική σου διάθεση, πρέπει να τη διορθώσεις. Το θέμα δεν είναι να διορθώσεις μερικές λέξεις ή να βελτιώσεις έναν από τους τρόπους με τους οποίους ενεργείς, πόσο μάλλον να τηρήσεις κάποιον κανονισμό. Το θέμα είναι να λύσεις το πρόβλημα της διάθεσής σου. Τώρα που έχω μιλήσει για το τι ακριβώς είναι η διάθεση, δεν κατανοείτε κάπως βαθύτερα και πιο διεξοδικά τον εαυτό σας; (Ναι.) Η αυτογνωσία δεν έχει να κάνει με το να γνωρίσει κανείς τις εξωτερικές εκφάνσεις του χαρακτήρα του, την ιδιοσυγκρασία του, τις κακές του συνήθειες, τα πράγματα που έχει κάνει στο παρελθόν λόγω άγνοιας ή ανοησίας· δεν έχει να κάνει με τίποτα από αυτά. Αντίθετα, αφορά το να γνωρίζει τη διεφθαρμένη του διάθεση και το κακό που είναι σε θέση να κάνει καθώς εναντιώνεται στον Θεό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είμαι οξύθυμος και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το αλλάξω. Πότε μπορώ να αλλάξω αυτήν τη διάθεση;» Κάποιοι άλλοι λένε: «Εκφράζομαι χάλια, δεν είμαι καλός ομιλητής. Ό,τι και να πω, στο τέλος προσβάλλω τους άλλους ή πληγώνω τα αισθήματά τους. Πότε θα αλλάξει αυτό;» Είναι σωστό αυτό που λένε; (Όχι.) Πού κάνουν λάθος; (Δεν αναγνωρίζουν τα στοιχεία που βρίσκονται μέσα στη φύση τους.) Σωστά. Ο χαρακτήρας δεν καθορίζει τη φύση. Όσο καλή προσωπικότητα κι αν έχει κάποιος, μπορεί και πάλι να έχει διεφθαρμένη διάθεση.

Μίλησα μόλις για δύο πτυχές της διάθεσης. Η πρώτη ήταν η αδιαλλαξία, η δεύτερη η αλαζονεία. Δεν υπάρχει λόγος να πούμε πάρα πολλά για την αλαζονεία. Όλοι οι άνθρωποι αποκαλύπτουν αλαζονική συμπεριφορά σε μεγάλο βαθμό. Αρκεί, λοιπόν, να γνωρίζετε ότι η αλαζονεία αποτελεί πτυχή της διάθεσης. Υπάρχει και ένα ακόμη είδος διάθεσης. Ορισμένοι άνθρωποι δεν λένε ποτέ την αλήθεια σε κανέναν. Πριν μιλήσουν σε κάποιον, συλλογίζονται και επεξεργάζονται τα πάντα στο μυαλό τους. Είναι αδύνατον να καταλάβεις ποια από τα λόγια τους είναι αλήθεια και ποια ψέμα. Άλλα λένε τη μία μέρα και άλλα την άλλη· μπορεί να πουν κάτι σε έναν άνθρωπο και κάτι διαφορετικό σε έναν άλλο. Κάθε τους λέξη αποτελεί αντίφαση. Πώς μπορούν αυτού του είδους οι άνθρωποι να γίνουν πιστευτοί; Δυσκολεύεσαι πολύ να κατανοήσεις με ακρίβεια τα γεγονότα και δεν μπορείς να τους πάρεις ούτε μια ειλικρινή κουβέντα. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι δολιότητα. Μπορεί να αλλάξει εύκολα η δόλια διάθεση; Αλλάζει πιο δύσκολα απ’ οτιδήποτε άλλο. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τις διαθέσεις σχετίζεται με τη φύση ενός ανθρώπου, και τίποτα δεν αλλάζει πιο δύσκολα από τα πράγματα που αφορούν τη φύση κάποιου. Είναι απολύτως αληθές το ρητό που λέει ότι «Η λεοπάρδαλη δεν μπορεί να αλλάξει τις κηλίδες της»! Σε κάθε τους λέξη και πράξη, οι δόλιοι άνθρωποι διατηρούν πάντοτε τους δικούς τους στόχους και σκοπούς. Δεν λένε τίποτα αν δεν έχουν κάποιον στόχο ή σκοπό. Αν επιχειρήσεις να καταλάβεις τι στόχους και σκοπούς έχουν, δεν θα πουν κουβέντα. Αν κατά λάθος τούς ξεφύγει καμιά αλήθεια, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να διαστρεβλώσουν αυτό που είπαν και να σε μπερδέψουν, ώστε να μην ξέρεις ποια είναι η αλήθεια. Ό,τι κι αν κάνουν οι δόλιοι άνθρωποι, δεν αφήνουν κανέναν να μάθει ολόκληρη την αλήθεια σχετικά με αυτό. Όσο χρόνο κι αν περάσει κανείς μαζί τους, δεν μπορεί να μάθει τι σκέφτονται πραγματικά μέσα τους. Τέτοια είναι η φύση των δόλιων ανθρώπων. Όσα λόγια κι αν πει ένας δόλιος άνθρωπος, οι άλλοι δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ ποιοι είναι οι σκοποί του, τι πραγματικά σκέφτεται ή τι ακριβώς προσπαθεί να πετύχει. Ακόμα και οι γονείς του δυσκολεύονται να τα ανακαλύψουν όλα αυτά. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσπαθεί κανείς να καταλάβει τους δόλιους ανθρώπους· κανείς δεν μπορεί να βρει τι έχουν στο μυαλό τους. Έτσι μιλούν και ενεργούν οι δόλιοι άνθρωποι: Δεν λένε ποτέ τι σκέφτονται ούτε αναφέρουν πώς έχουν πραγματικά τα πράγματα. Δεν είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; Όταν έχεις δόλια διάθεση, τα λόγια και οι πράξεις σου δεν παίζουν κανέναν ρόλο· έχεις μονίμως μέσα σου αυτήν τη διάθεση, η οποία σε ελέγχει, σε κάνει να παίζεις παιχνίδια και να χρησιμοποιείς τεχνάσματα, να παίζεις με τους ανθρώπους, να αποκρύπτεις την αλήθεια και να φοράς ένα προσωπείο. Αυτό είναι δολιότητα. Ποιες άλλες συγκεκριμένες συμπεριφορές παρουσιάζουν οι δόλιοι άνθρωποι; Θα δώσω ένα παράδειγμα. Δύο άνθρωποι έχουν πιάσει κουβέντα και ο ένας μιλά για την αυτογνωσία του· λέει συνέχεια πόσο έχει βελτιωθεί και προσπαθεί να πείσει τον συνομιλητή του, χωρίς, όμως, να του λέει πώς πραγματικά έχει η κατάσταση. Συγκαλύπτει, λοιπόν, έτσι κάτι, κι αυτό υποδηλώνει μια συγκεκριμένη διάθεση: τη δολιότητα. Ας δούμε αν μπορείτε να τη διακρίνετε. Αυτός ο άνθρωπος λέει: «Τελευταία έχω βιώσει κάποια πράγματα, και νιώθω ότι η πίστη μου στον Θεό ήταν μάταιη όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχω κερδίσει τίποτα. Πόσο φτωχός και αξιολύπητος είμαι! Τελευταία δεν έχω συμπεριφερθεί και πολύ καλά, αλλά είμαι πρόθυμος να μετανοήσω». Περνάει, όμως, λίγος καιρός από τότε που το είπε αυτό, και δεν φαίνεται να έχει την παραμικρή έκφραση μετάνοιας. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Λέει ψέματα και ξεγελά τους άλλους. Όταν οι άλλοι τον ακούνε να λέει αυτά τα πράγματα, σκέφτονται: «Προηγουμένως αυτός ο άνθρωπος δεν επιδίωκε την αλήθεια. Εφόσον, όμως, τώρα είναι σε θέση να πει τέτοια πράγματα, δείχνει ότι έχει μετανοήσει ειλικρινά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Δεν πρέπει να τον βλέπουμε όπως παλιά, αλλά με νέο μάτι και καλύτερη οπτική». Αυτά συλλογίζονται και σκέφτονται οι άνθρωποι μόλις ακούσουν τα παραπάνω λόγια. Είναι, όμως, η τρέχουσα κατάσταση αυτού του ανθρώπου έτσι όπως την περιγράφουν; Στην πραγματικότητα, δεν είναι έτσι. Παρότι δεν έχει μετανοήσει ειλικρινά, τα λόγια του δίνουν την ψευδαίσθηση ότι το έχει κάνει, ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο και δεν είναι πια όπως ήταν παλιά. Αυτό θέλει να πετύχει με τα λόγια του. Ποια διάθεση αποκαλύπτει όταν μιλά με τέτοιον τρόπο προκειμένου να ξεγελάσει τους ανθρώπους; Δολιότητα, και μάλιστα ιδιαίτερα ύπουλη! Στην πραγματικότητα, δεν αντιλαμβάνεται σε καμία περίπτωση ότι έχει αποτύχει στην πίστη του στον Θεό, ότι είναι φτωχός και αξιολύπητος. Δανείζεται πνευματικές λέξεις και πνευματική γλώσσα για να ξεγελάσει τους άλλους, για να πετύχει τον στόχο του να κερδίσει την καλή τους εντύπωση και γνώμη. Δεν είναι δολιότητα αυτό; Είναι, και όταν κάποιος είναι πολύ δόλιος, δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει.

Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπου που δεν μιλά ποτέ απλά ή ανοιχτά. Συνέχεια κρατάει κάποια πράγματα κρυφά, αποκρύπτει στοιχεία, ενώ σε κάθε ευκαιρία προσπαθεί να αποσπάσει πληροφορίες από τους άλλους και να τους ψαρέψει. Θέλει πάντα να ξέρει όλη την αλήθεια για τους άλλους, αλλά ο ίδιος δεν λέει όσα κρύβει στην καρδιά του. Κανείς από τους ανθρώπους που αλληλεπιδρούν μαζί του δεν έχει την παραμικρή ελπίδα να μάθει όλη την αλήθεια για εκείνον. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν οι άλλοι τα σχέδιά τους και δεν τα μοιράζονται με κανέναν. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι μια δόλια διάθεση. Το μυαλό αυτών των ανθρώπων είναι εξαιρετικά δαιμόνιο, και κανείς δεν μπορεί να τους καταλάβει. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως κάποιος που έχει δόλια διάθεση είναι δόλιος άνθρωπος κι έχει δόλια φύση-ουσία. Κατά την πίστη του στον Θεό, επιδιώκει ένας τέτοιος άνθρωπος την αλήθεια; Από τη στιγμή που δεν λέει την αλήθεια μπροστά στους άλλους, είναι ικανός να την πει ενώπιον του Θεού; Σε καμία περίπτωση. Ένας δόλιος άνθρωπος δεν λέει ποτέ την αλήθεια. Ναι μεν πιστεύει στον Θεό, αλλά είναι αληθινή η πίστη του; Τι είδους στάση έχει απέναντι στον Θεό; Το σίγουρο είναι πως έχει πολλές αμφιβολίες στην καρδιά του: «Πού είναι ο Θεός; Δεν Τον βλέπω. Πώς αποδεικνύεται ότι είναι αληθινός;», «Ο Θεός κυριαρχεί στα πάντα; Αλήθεια; Το καθεστώς του Σατανά καταπιέζει και συλλαμβάνει μανιωδώς τους πιστούς στον Θεό. Γιατί δεν το καταστρέφει ο Θεός;», «Πώς ακριβώς σώζει τους ανθρώπους ο Θεός; Υπάρχει στ’ αλήθεια η σωτηρία Του; Δεν είναι και τόσο σαφές», «Μπορεί ένας πιστός στον Θεό να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών ή όχι; Αν δεν επιβεβαιωθεί κάπως αυτό, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος». Με τόσες αμφιβολίες που έχει για τον Θεό στην καρδιά του, είναι σε θέση να δαπανήσει ειλικρινά τον εαυτό του για Εκείνον; Με τίποτα. Όταν βλέπει ότι τόσοι και τόσοι άνθρωποι έχουν απαρνηθεί όλα όσα έχουν για να ακολουθήσουν τον Θεό, δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και εκτελούν τα καθήκοντά τους, σκέφτεται: «Πρέπει να κρατήσω κάτι για μένα. Δεν γίνεται να είμαι τόσο ανόητος όσο εκείνοι. Αν προσφέρω τα πάντα στον Θεό, πώς θα ζήσω στο εξής; Ποιος θα με φροντίζει; Πρέπει να έχω ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης». Βλέπεις πόσο «οξυδερκείς» είναι οι δόλιοι άνθρωποι, πόσο μπροστά σκέφτονται. Ορισμένοι, όταν βλέπουν στις συναθροίσεις ανθρώπους να αναγνωρίζουν ανοιχτά τη διαφθορά τους, να συναναστρέφονται για όλα όσα κρύβουν μέσα στην καρδιά τους και να λένε ειλικρινά πόσες φορές έχουν διαπράξει παράνομη συνουσία, σκέφτονται: «Ανόητε! Αυτά είναι προσωπικά πράγματα· γιατί κάθεσαι και τα λες στους άλλους; Και να με έκαναν μαύρο στο ξύλο, δεν θα τους έλεγα τίποτα τέτοιο!» Έτσι είναι οι δόλιοι άνθρωποι· προτιμούν να πεθάνουν παρά να είναι ειλικρινείς, και δεν λένε σε κανέναν ολόκληρη την αλήθεια. Κάποιοι λένε: «Έχω κάνει παραβάσεις και κάποια κακά πράγματα και ντρέπομαι λίγο να μιλήσω γι’ αυτά στους άλλους πρόσωπο με πρόσωπο. Εξάλλου είναι προσωπικά πράγματα, και ντροπιαστικά. Δεν μπορώ, όμως, να τα συγκαλύψω ή να τα κρατήσω κρυφά από τον Θεό. Πρέπει να μιλήσω γι’ αυτά στον Θεό ανοιχτά και απροκάλυπτα. Σε άλλους ανθρώπους δεν θα τολμούσα να πω τις σκέψεις μου και τα προσωπικά μου, αλλά στον Θεό πρέπει να τα πω. Ας έχω μυστικά από τους άλλους, από τον Θεό δεν μπορώ να έχω μυστικά». Αυτήν τη στάση έχει ένας ειλικρινής άνθρωπος απέναντι στον Θεό. Ωστόσο, οι δόλιοι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στους πάντες, δεν εμπιστεύονται κανέναν ούτε μιλούν ειλικρινά με κανέναν. Σε κανέναν δεν θα πουν όλη την αλήθεια και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιοι πραγματικά είναι. Αυτοί είναι οι πιο δόλιοι άνθρωποι απ’ όλους. Όλοι έχουν δόλια διάθεση· η μόνη διαφορά έγκειται στο πόσο σοβαρή είναι αυτή η διάθεση. Ακόμη κι αν στις συναθροίσεις είσαι σε θέση να ανοίγεις την καρδιά σου και να συναναστρέφεσαι σχετικά με τα προβλήματά σου, πάει να πει αυτό ότι δεν έχεις δόλια διάθεση; Όχι· κι εσύ έχεις τέτοια διάθεση. Γιατί το λέω αυτό; Θα δώσω ένα παράδειγμα: Μπορεί να είσαι σε θέση να συναναστραφείς ανοιχτά για πράγματα που δεν θίγουν την υπερηφάνεια ή τη ματαιοδοξία σου, που δεν είναι ντροπιαστικά και για τα οποία δεν πρόκειται να κλαδευτείς. Αν, όμως, είχες κάνει κάτι που παραβιάζει τις αλήθεια-αρχές, κάτι που θα το αποστρέφονταν και θα το σιχαίνονταν όλοι, θα ήσουν σε θέση να συναναστραφείς ανοιχτά γι’ αυτό σε μια συνάθροιση; Ειδικά αν είχες κάνει μια αποτρόπαιη πράξη, θα δυσκολευόσουν ακόμη περισσότερο να ανοιχτείς και να αποκαλύψεις την αλήθεια γι’ αυτήν. Αν κάποιος το διερευνούσε ή προσπαθούσε να αποδώσει ευθύνες, θα προσπαθούσες να το κρατήσεις κρυφό με κάθε διαθέσιμο μέσο, και θα έτρεμες μην τυχόν και εκτεθεί το συγκεκριμένο θέμα. Θα προσπαθούσες μονίμως να το συγκαλύψεις και να τη γλιτώσεις. Δεν είναι αυτό δόλια διάθεση; Ίσως και να πιστεύεις πως όσο δεν το λες φωναχτά, δεν θα το μάθει κανείς, πως ούτε καν ο Θεός θα έχει τρόπο να το μάθει. Κάνεις λάθος! Ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τα ενδόμυχα της καρδιάς των ανθρώπων. Αν αδυνατείς να το αντιληφθείς αυτό, δεν γνωρίζεις καθόλου τον Θεό. Οι δόλιοι άνθρωποι όχι μόνο ξεγελούν τους άλλους, αλλά τολμούν μάλιστα να προσπαθούν να ξεγελάσουν τον Θεό και να Του αντισταθούν με δόλια μέσα. Μπορούν αυτού του είδους οι άνθρωποι να σωθούν από τον Θεό; Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη και άγια, κι Εκείνος δεν αποστρέφεται τίποτα περισσότερο από τους δόλιους ανθρώπους. Οι δόλιοι άνθρωποι, επομένως, είναι πιο δύσκολο να σωθούν απ’ όλους. Οι άνθρωποι που έχουν δόλια φύση λένε τα περισσότερα ψέματα. Μέχρι και στον Θεό λένε ψέματα και προσπαθούν να Τον ξεγελάσουν· παραμένουν αμετανόητοι μέχρι τέλους. Με άλλα λόγια, είναι αδύνατο να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού. Έστω πως κάποιος απλώς αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη διάθεση μια στο τόσο, και ενώ στους ανθρώπους λέει ψέματα και τους ξεγελά, με τον Θεό είναι απλός και ανοιχτός και μετανοεί σ’ Αυτόν. Αυτό το είδος ανθρώπου έχει ακόμη ελπίδα να σωθεί. Αν είσαι πραγματικά άνθρωπος με λογική, πρέπει να ανοιχτείς στον Θεό, να Του μιλήσεις από καρδιάς, να κάνεις αυτοκριτική και να αποκτήσεις αυτογνωσία. Δεν πρέπει να λες πια ψέματα στον Θεό, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να προσπαθείς να Τον ξεγελάσεις, πόσο μάλλον να Του κρύψεις πράγματα. Στην πραγματικότητα, κάποια πράγματα δεν χρειάζεται να τα γνωρίζουν οι άνθρωποι. Εφόσον ανοίγεσαι γι’ αυτά στον Θεό, δεν υπάρχει πρόβλημα. Φρόντισε όταν ενεργείς να μην κρατάς μυστικά από τον Θεό. Όλα εκείνα τα πράγματα που δεν είναι πρέπον να τα λες σε άλλους ανθρώπους, μπορείς να τα λες στον Θεό. Όποιος το κάνει αυτό είναι έξυπνος. Ίσως να υπάρχουν κάποια πράγματα για τα οποία δεν αισθάνεται την ανάγκη να ανοιχτεί στους άλλους, αλλά αυτό δεν πρέπει να αποκαλείται δολιότητα. Οι δόλιοι άνθρωποι δεν είναι έτσι: Πιστεύουν ότι πρέπει να κρατούν τα πάντα κρυφά, ότι δεν μπορούν να λένε τίποτα στους άλλους, ειδικά όταν πρόκειται για προσωπικά θέματα. Αν δεν τους ωφελεί να πουν κάτι, δεν το λένε, ούτε καν στον Θεό. Δεν είναι αυτή δόλια διάθεση; Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πράγματι δόλιος! Ένας τόσο δόλιος άνθρωπος που δεν λέει στον Θεό την αλήθεια και κρατάει τα πάντα κρυφά από Εκείνον είναι άραγε κάποιος που πιστεύει στον Θεό; Έχει αληθινή πίστη στον Θεό; Αμφισβητεί τον Θεό και δεν πιστεύει σ’ Αυτόν μέσα στην καρδιά του. Δεν είναι άρα ψεύτικη η πίστη του; Είναι ένας δύσπιστος, ένας ψευδόπιστος. Υπάρχουν στιγμές που αμφισβητείτε τον Θεό και γίνεστε επιφυλακτικοί απέναντί Του; (Ναι.) Τι είδους διάθεση είναι αυτή, να αμφισβητείτε τον Θεό και να είστε επιφυλακτικοί απέναντί Του; Είναι δόλια διάθεση. Όλοι έχουν δόλια διάθεση, το θέμα είναι πόσο σοβαρή είναι. Εφόσον μπορείτε να αποδεχτείτε την αλήθεια, θα μπορέσετε να μετανοήσετε και να αλλάξετε.

Ορισμένοι άνθρωποι, όταν τους συμβαίνει κάτι, αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, έχουν αντιλήψεις και ιδέες, είναι προκατειλημμένοι απέναντι στους άλλους ανθρώπους, τους κρίνουν και τους υπονομεύουν πίσω από την πλάτη τους. Γι’ αυτά τα πράγματα είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να είναι εντελώς ανοιχτοί. Όταν, όμως, κάνουν οτιδήποτε ντροπιαστικό, θέλουν να το κρατήσουν για τον εαυτό τους και να το κλείσουν για πάντα μέσα στην καρδιά τους. Όχι μόνο δεν μιλούν στους άλλους γι’ αυτά τα πράγματα, αλλά ούτε καν τα λένε στον Θεό την ώρα που προσεύχονται. Προσπαθούν μάλιστα με κάθε τρόπο να σκαρφιστούν ψέματα για να τα καλύψουν ή να τα καμουφλάρουν. Αυτή είναι μια δόλια διάθεση. Όταν κάνεις τέτοιες σκέψεις, όταν ζεις σε μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να βλέπεις καθαρά ότι δεν είσαι ειλικρινής, ότι δεν έχεις μέσα σου καμία έκφραση αυτού που περιγράφει ο Θεός ως ειλικρινή άνθρωπο, ότι είσαι πέρα για πέρα δόλιος και ότι ακόμα κι αν είσαι ανόητος, χαμηλού επιπέδου και αργόστροφος, δεν παύεις να είσαι δόλιος. Αυτό σημαίνει να έχεις αυτογνωσία. Αφού αποκτήσεις αυτογνωσία, το ελάχιστο που θα πρέπει να μπορείς να πετύχεις είναι να είσαι σε θέση να δεις και να διακρίνεις καθαρά την προφανή διαφθορά που αποκαλύπτεις και να αναζητήσεις την αλήθεια για να την αντιμετωπίσεις. Αν αναγνωρίζεις στ’ αλήθεια τη δόλια διάθεσή σου, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά στον Θεό, να κάνεις αυτοκριτική, να διακρίνεις και να αναλύεις τη δόλια διάθεσή σου σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και να αντιλαμβάνεσαι την ουσία της· θα έχεις τότε ελπίδα να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, αυτήν της δολιότητας. Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά τη διαφορά μεταξύ των δόλιων και των ειλικρινών ανθρώπων, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο. Μερικοί άνθρωποι, προκειμένου να αποδείξουν πως είναι ειλικρινείς, επικαλούνται συχνά το χαμηλό τους επίπεδο, την ανοησία τους, την άγνοιά τους, το γεγονός ότι δεν έχουν διορατικότητα, ότι μιλούν άγαρμπα και δεν έχουν κοινωνικές δεξιότητες, καθώς και την τάση τους να πέφτουν θύματα εξαπάτησης. Λένε συνέχεια στους άλλους: «Είμαι πολύ ειλικρινής, με αποτέλεσμα να παθαίνω συχνά τα χειρότερα. Δεν ξέρω πώς να εκμεταλλεύομαι τους άλλους, αλλά και πάλι ο Θεός με συμπαθεί επειδή είμαι ειλικρινής άνθρωπος». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; Αυτού του είδους τα λόγια είναι γελοία, έχουν σχεδιαστεί για να παραπλανούν τους ανθρώπους, είναι απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα. Πώς θα μπορούσε ένας ανόητος και χαζός άνθρωπος να είναι ειλικρινής; Πρόκειται για δύο διαφορετικές έννοιες. Είναι μεγάλο λάθος να θεωρείς ειλικρίνεια τις ανοησίες που έχεις κάνει. Είναι προφανές ότι ακόμη και οι ανόητοι έχουν την τάση να είναι αλαζόνες και επηρμένοι, να έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Όσο αδαείς κι αν είναι οι άνθρωποι και όσο χαμηλό επίπεδο κι αν έχουν, μπορούν και πάλι να λένε ψέματα και να εξαπατούν τους άλλους. Δεν είναι γεγονός όλα αυτά; Είναι αλήθεια ότι οι ανόητοι και όσοι έχουν χαμηλό επίπεδο δεν κάνουν ποτέ κακά πράγματα; Είναι αλήθεια ότι δεν έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις; Σίγουρα έχουν. Μερικοί άνθρωποι λένε, επίσης, ότι είναι ειλικρινείς και ότι μιλούν ανοιχτά στους άλλους για τα ψέματά τους, αλλά δεν τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά για τα ντροπιαστικά πράγματα που κάνουν. Όταν η εκκλησία αντιμετωπίζει τα προβλήματά τους, δεν είναι σε θέση να το αποδεχτούν και δεν υποτάσσονται καθόλου· προτιμούν να ψαχουλεύουν στα παρασκήνια και να ξεσκεπάζουν την αλήθεια με πλάγια μέσα. Οι δόλιοι άνθρωποι αυτού του είδους δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν υποτάσσονται καθόλου, αλλά εξακολουθούν να θεωρούν πως είναι ειλικρινείς. Δεν φέρονται τελείως ξεδιάντροπα; Είναι τελείως ανόητο όλο αυτό! Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σε καμία περίπτωση ειλικρινείς ή αγαθοί. Οι χαζοί είναι χαζοί· οι ανόητοι είναι ανόητοι. Μόνο οι αγαθοί άνθρωποι που δεν έχουν δόλο είναι ειλικρινείς.

Πώς μπορεί να διακρίνει κανείς τους δόλιους ανθρώπους; Ποιες είναι οι συμπεριφορές των δόλιων ανθρώπων; Με όποιον κι αν συνδιαλέγονται, με ποιον κι αν αλληλεπιδρούν, δεν επιτρέπουν ποτέ σε κανέναν να ερευνήσει ποιοι πραγματικά είναι· είναι πάντα επιφυλακτικοί απέναντι στους άλλους, ενεργούν πίσω από την πλάτη τους και δεν λένε ποτέ τι έχουν πραγματικά στο μυαλό τους. Μπορεί μερικές φορές να λένε κάποια πράγματα για την αυτογνωσία τους, αλλά δεν κάνουν καμία αναφορά στα σημαντικότερα σημεία ή λέξεις κλειδιά, ενώ τρέμουν μην τυχόν και τους ξεφύγει κάτι. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σ’ αυτά τα πράγματα και φοβούνται μην τυχόν κι εντοπίσουν οι άλλοι τις αδυναμίες τους. Αυτό είναι ένα είδος δόλιας διάθεσης. Επιπλέον, ορισμένοι άνθρωποι φοράνε εσκεμμένα ένα προσωπείο, για να νομίζουν οι άλλοι ότι είναι αγαθοί, ότι μπορούν να υπομένουν κάθε ταλαιπωρία χωρίς παράπονα, ή ότι είναι πνευματικοί και ότι αγαπούν και επιδιώκουν την αλήθεια. Παρότι είναι σαφές πως δεν είναι τέτοιου είδους άνθρωποι, επιμένουν να παίζουν αυτό το θέατρο μπροστά στους άλλους. Είναι κι αυτή μια δόλια διάθεση. Πίσω από όλα όσα λένε και κάνουν οι δόλιοι άνθρωποι κρύβουν έναν σκοπό. Δεν θα έλεγαν ούτε θα έκαναν τίποτα αν δεν είχαν κάποιον σκοπό. Ενεργούν έτσι επειδή υπάρχει μια διάθεση μέσα τους που τους κατευθύνει· πρόκειται για τη διάθεση της δολιότητας. Όταν οι άνθρωποι έχουν δόλια διάθεση, είναι εύκολο ν’ αλλάξουν; Εσείς πόσο έχετε αλλάξει; Έχετε εισέλθει στο μονοπάτι της επιδίωξης της ειλικρίνειας; (Ναι, προς αυτήν την κατεύθυνση εργαζόμαστε.) Πόσα βήματα έχετε κάνει; Ή μήπως έχετε κολλήσει στο στάδιο που θέλετε απλώς να το κάνετε; (Προς το παρόν θέλουμε απλώς να το κάνουμε. Μερικές φορές, μόνο αφότου κάνουμε μια πράξη, συνειδητοποιούμε ότι είχε σκοπό να εξαπατήσει τους άλλους, ότι προσπαθούσαμε να τους δώσουμε λανθασμένη εντύπωση· μόνο τότε συνειδητοποιούμε ότι φερθήκαμε με δόλο.) Ναι μεν συνειδητοποιείτε ότι πρόκειται για δόλια συμπεριφορά, ήσασταν, όμως, σε θέση να συνειδητοποιήσετε ότι πρόκειται για ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης; Και από πού ακριβώς πηγάζουν αυτά τα δόλια πράγματα; (Από τη φύση μας.) Σωστά, από τη φύση σας. Και σας αναστατώνουν αυτά τα διεφθαρμένα πράγματα; Δύσκολα μπορεί να τα αποφύγει κανείς, να τα αντιμετωπίσει, να ξεφύγει απ’ αυτά. Και είναι και πολύ ενοχλητικά. Τι τα κάνει ενοχλητικά; Ποια πτυχή τους σε πληγώνει; (Θέλουμε να αλλάξουμε, αλλά νιώθουμε πολύ πληγωμένοι όταν δεν τα καταφέρνουμε.) Αυτή είναι μια πτυχή, αλλά δεν μετράει ως ενόχληση. Όταν κάποιος ελέγχεται από μια δόλια διάθεση, μπορεί να λέει ψέματα και να εξαπατά τους άλλους ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, ενώ ό,τι και να του συμβεί, σκέφτεται τι ψέματα να πει για να ξεγελάσει και να παραπλανήσει τους άλλους. Μπορεί να θέλει να ελέγξει τον εαυτό του, αλλά δεν είναι σε θέση να το κάνει. Είναι κάτι που γίνεται ακούσια. Εκεί έγκειται το πρόβλημα. Πρόκειται για ένα πρόβλημα διάθεσης. Με πόσους τρόπους μπορεί να αποκαλυφθεί μια δόλια διάθεση; Μέσα από δοκιμασίες, μέσα από την εξαπάτηση, την επιφυλακτικότητα, καθώς και την καχυποψία, την προσποίηση και την υποκρισία. Η διάθεση την οποία εκθέτουν και εκδηλώνουν τέτοιες συμπεριφορές είναι η δολιότητα. Τώρα που έχουμε συναναστραφεί πάνω σε αυτά τα θέματα, κατανοείτε κάπως πιο ξεκάθαρα τη δόλια διάθεση; Υπάρχουν άραγε ακόμη άνθρωποι ανάμεσά σας που να λένε: «Δεν έχω δόλια διάθεση, δεν είμαι δόλιος άνθρωπος, κοντεύω να γίνω ειλικρινής άνθρωπος;» (Όχι.) Πολλοί άνθρωποι δεν πολυκαταλαβαίνουν τι ακριβώς είναι ένας ειλικρινής άνθρωπος. Κάποιοι λένε ότι ειλικρινείς άνθρωποι είναι όσοι είναι αγαθοί και ευθείς, όσοι, όπου κι αν πάνε, πέφτουν θύματα εκφοβισμού και αποκλεισμού, όσοι είναι αργόστροφοι και πάντοτε μιλούν και ενεργούν με καθυστέρηση σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Κάποιοι ανόητοι και αδαείς άνθρωποι, που κάνουν ανοησίες με αποτέλεσμα να τους περιφρονούν οι άλλοι, αυτοαποκαλούνται κι εκείνοι ειλικρινείς. Ως ειλικρινή χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους και όλοι εκείνοι οι αμόρφωτοι άνθρωποι από τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, που έχουν αίσθημα κατωτερότητας. Τι λάθος κάνουν; Δεν γνωρίζουν τι είναι ένας ειλικρινής άνθρωπος. Από πού πηγάζει αυτή τους η παρανόηση; Ο κύριος λόγος είναι ότι δεν κατανοούν την αλήθεια. Πιστεύουν ότι οι «ειλικρινείς άνθρωποι» στους οποίους αναφέρεται ο Θεός είναι ανόητοι και άφρονες, ότι είναι αμόρφωτοι, βραδύστομοι και βραδύγλωσσοι, εκφοβισμένοι και καταπιεσμένοι και μπορούν εύκολα να εξαπατηθούν και να ξεγελαστούν. Αυτό συνεπάγεται ότι τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού είναι αυτοί οι ανεγκέφαλοι άνθρωποι που βρίσκονται στον πάτο της κοινωνίας και συχνά υφίστανται καταπίεση. Ποιον θα σώσει ο Θεός αν όχι αυτούς τους ταπεινούς, εξαθλιωμένους ανθρώπους; Αυτό δεν πιστεύουν; Αυτούς τους ανθρώπους σώζει πράγματι ο Θεός; Παρερμηνεύουν τις προθέσεις του Θεού. Οι άνθρωποι που σώζει ο Θεός είναι εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια, που έχουν επίπεδο και ικανότητα κατανόησης, είναι όλοι άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική, που είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις αναθέσεις από τον Θεό και να κάνουν καλά το καθήκον τους. Είναι άνθρωποι που μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και να αποτινάξουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά τον Θεό, υποτάσσονται σ’ Αυτόν και Τον λατρεύουν. Παρόλο που οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους προέρχονται από τα κατώτατα στρώματα της κοινωνίας, από οικογένειες εργατών και αγροτών, το σίγουρο είναι πως δεν είναι μπερδεμένοι, αφελείς ή άχρηστοι. Απεναντίας, πρόκειται για ανθρώπους έξυπνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, να την κάνουν πράξη και να υποταχθούν σ’ αυτήν. Είναι όλοι τους δίκαιοι άνθρωποι που προκειμένου να ακολουθήσουν τον Θεό και να κερδίσουν την αλήθεια και ζωή, θα απαρνούνταν τη δόξα και τα πλούτη αυτού του κόσμου· είναι οι πιο σοφοί άνθρωποι απ’ όλους. Είναι όλοι ειλικρινείς άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και δαπανούν αληθινά τον εαυτό τους γι’ Αυτόν. Μπορούν να κερδίσουν την έγκριση και τις ευλογίες του Θεού, καθώς και να οδηγηθούν στην τελείωση και να γίνουν ο λαός Του και οι πυλώνες του ναού Του. Είναι άνθρωποι από χρυσό, ασήμι και πολύτιμους λίθους. Αυτοί που θα αποκλειστούν είναι οι μπερδεμένοι, οι ανόητοι, οι παράλογοι και οι άχρηστοι άνθρωποι. Πώς βλέπουν οι δύσπιστοι και οι παράλογοι άνθρωποι το έργο και το σχέδιο διαχείρισης του Θεού; Δεν το βλέπουν ως σκουπιδότοπο; Όχι μόνο έχουν χαμηλό επίπεδο, αλλά είναι και παράλογοι αυτοί οι άνθρωποι. Όσα λόγια του Θεού κι αν διαβάσουν, δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, και όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, είναι ανίκανοι να εισέλθουν στην πραγματικότητα. Μπορούν ακόμη να σωθούν, παρότι είναι τόσο ανόητοι; Είναι δυνατόν να θέλει ο Θεός έναν τέτοιον άνθρωπο; Όσα χρόνια κι αν είναι πιστός ένας τέτοιος άνθρωπος, εξακολουθεί να μην κατανοεί καμία αλήθεια, εξακολουθεί να λέει ανοησίες, αλλά και πάλι θεωρεί ότι είναι ειλικρινής. Μα δεν ντρέπεται καθόλου; Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια. Παρότι παρερμηνεύουν μονίμως τις προθέσεις του Θεού, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, φλυαρούν για τις παρανοήσεις τους, τις οποίες κηρύττουν ως αλήθεια, λέγοντας στους άλλους: «Καλό είναι να εκφοβίζονται λίγο οι άνθρωποι, καλό τούς κάνει να βγαίνουν και λίγο χαμένοι, καλό τούς κάνει να είναι και λίγο ανόητοι· αυτοί είναι τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού και οι άνθρωποι που θα σώσει ο Θεός». Όσοι λένε τέτοια πράγματα είναι αηδιαστικοί· κάτι τέτοιο είναι πολύ ταπεινωτικό για τον Θεό! Είναι πολύ αηδιαστικό! Οι πυλώνες της βασιλείας του Θεού και οι νικητές που σώζει ο Θεός είναι όλοι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια και είναι σοφοί. Θα έχουν όλοι τους μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών. Δεν είναι άχρηστοι όλοι αυτοί οι ανόητοι και αδαείς άνθρωποι, οι ξεδιάντροποι και παράλογοι άνθρωποι που δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια, που είναι αφελείς και ανόητοι; Είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών; Οι ειλικρινείς άνθρωποι στους οποίους αναφέρεται ο Θεός είναι εκείνοι που μόλις κατανοήσουν την αλήθεια, μπορούν να την κάνουν πράξη, είναι σοφοί και έξυπνοι, ανοίγονται με απλότητα απέναντι στον Θεό, ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές και υποτάσσονται απόλυτα στον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, εστιάζουν στο να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, και όλοι επιδιώκουν να υποταχθούν απόλυτα στον Θεό και Τον αγαπούν μέσα από την καρδιά τους. Μόνο αυτοί είναι πραγματικά ειλικρινείς άνθρωποι. Αν κάποιος δεν ξέρει καν τι σημαίνει να είναι ειλικρινής, αν δεν μπορεί να δει ότι η ουσία των ειλικρινών ανθρώπων είναι η απόλυτη υποταγή στον Θεό, ο φόβος Θεού και η αποφυγή του κακού, ή ότι οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι ειλικρινείς επειδή αγαπούν την αλήθεια, επειδή αγαπούν τον Θεό και επειδή κάνουν πράξη την αλήθεια, τότε πρόκειται για έναν άνθρωπο πολύ ανόητο, ο οποίος πράγματι δεν έχει καθόλου διάκριση. Οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν είναι σε καμία περίπτωση οι αγαθοί, μπερδεμένοι, αδαείς και ανόητοι άνθρωποι που φαντάζονται όλοι· είναι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση, οι οποίοι διαθέτουν συνείδηση και λογική. Η ευφυΐα των ειλικρινών ανθρώπων φαίνεται από το ότι είναι σε θέση να ακούν τα λόγια του Θεού και να είναι ειλικρινείς· γι’ αυτό άλλωστε τους ευλογεί ο Θεός.

Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από το γεγονός ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς· τους ζητά να ζήσουν ενώπιόν Του, να αποδεχθούν τη σχολαστική Του εξέταση και να ζήσουν στο φως. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι ανήκουν πραγματικά στην ανθρώπινη φυλή. Όσοι δεν είναι ειλικρινείς είναι κτήνη, είναι ζώα που κυκλοφορούν με ανθρώπινη ενδυμασία, δεν είναι ανθρώπινα όντα. Για να επιδιώξεις να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, πρέπει να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού· πρέπει να κριθείς, να παιδευτείς και να κλαδευτείς. Θα είσαι ειλικρινής άνθρωπος μόνο όταν καθαρθεί η διεφθαρμένη σου διάθεση και είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Όσοι είναι αδαείς, ανόητοι και αγαθοί δεν είναι σε καμία περίπτωση ειλικρινείς άνθρωποι. Όταν ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, τους ζητάει να διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση, να απαλλαγούν από τη δολιότητα και τα προσωπεία τους, να μη λένε ψέματα, να μην ξεγελούν τους άλλους, να εκτελούν το καθήκον τους με αφοσίωση και να είναι σε θέση να Τον αγαπούν και να υποτάσσονται σ’ Αυτόν ειλικρινά. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στον λαό της βασιλείας του Θεού. Ο Θεός έχει την απαίτηση οι άνθρωποι να είναι οι καλοί στρατιώτες του Χριστού. Τι είναι οι καλοί στρατιώτες του Χριστού; Πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με την αλήθεια-πραγματικότητα και σε σύμπνοια με τον Χριστό. Ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, πρέπει να είναι σε θέση να εξυψώνουν τον Θεό και να καταθέτουν μαρτυρία γι’ Αυτόν, καθώς και να χρησιμοποιούν την αλήθεια για να πολεμήσουν τον Σατανά. Πρέπει σε όλα τα πράγματα να στέκονται στο πλευρό του Θεού, να καταθέτουν μαρτυρία και να βιώνουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Πρέπει να είναι σε θέση να ταπεινώνουν τον Σατανά και να κερδίζουν θαυμαστές νίκες για τον Θεό. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς καλός στρατιώτης του Χριστού. Οι καλοί στρατιώτες του Χριστού είναι νικητές, είναι εκείνοι που νικούν τον Σατανά. Όταν ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς και να μην είναι δόλιοι, δεν τους ζητάει να είναι ανόητοι, αλλά να απαλλαγούν από τις δόλιες διαθέσεις τους, να υποταχθούν σ’ Αυτόν και να Τον δοξάσουν. Αυτό ακριβώς μπορούν να πετύχουν κάνοντας πράξη την αλήθεια. Δεν πρόκειται για αλλαγή στη συμπεριφορά κάποιου, δεν έχει να κάνει με το αν μιλάει περισσότερο ή λιγότερο ούτε με το πώς ενεργεί. Πρόκειται, αντίθετα, για τον σκοπό που κρύβεται πίσω από τα λόγια και τις πράξεις ενός ανθρώπου, τις σκέψεις και τις ιδέες του, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες του. Ό,τι αποτελεί αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης και πλάνη πρέπει να αλλάξει από τη ρίζα του, προκειμένου να συνάδει με την αλήθεια. Για να πετύχει κάποιος αλλαγή στη διάθεσή του, πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνει την ουσία της διάθεσης του Σατανά. Αν μπορείς να διακρίνεις την ουσία μιας δόλιας διάθεσης, ότι, δηλαδή, είναι η διάθεση του Σατανά και το πρόσωπο του διαβόλου, αν μπορείς να μισήσεις τον Σατανά και να απαρνηθείς τον διάβολο, τότε θα μπορείς εύκολα να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Αν δεν γνωρίζεις ότι υπάρχει μια δόλια κατάσταση μέσα σου και δεν αναγνωρίζεις τις αποκαλύψεις μιας δόλιας διάθεσης, δεν θα ξέρεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τη δόλια διάθεσή σου και θα σου είναι δύσκολο να την αλλάξεις. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αναγνωρίσεις τα στοιχεία που αποκαλύπτεις εσύ ο ίδιος και ποια πτυχή διεφθαρμένης διάθεσης αποτελούν. Αν όσα αποκαλύπτεις πηγάζουν από μια δόλια διάθεση, θα τη μισήσεις μέσα από την καρδιά σου; Και αν πράγματι τη μισήσεις, τι θα πρέπει να κάνεις για να αλλάξεις; Πρέπει να κλαδέψεις τους σκοπούς σου και να διορθώσεις τις απόψεις σου. Πρέπει πρώτα να αναζητήσεις τη σχετική αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματά σου, να πασχίσεις να πετύχεις αυτό που ζητάει ο Θεός και να Τον ικανοποιήσεις, και να γίνεις κάποιος που δεν προσπαθεί να ξεγελάσει τον Θεό ή τους άλλους ανθρώπους, ούτε καν τους λίγο ανόητους ή αδαείς. Είναι πολύ ανήθικο να προσπαθείς να ξεγελάσεις έναν ανόητο ή αδαή άνθρωπο. Κάτι τέτοιο σε καθιστά διάβολο. Για να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, δεν πρέπει να εξαπατάς ούτε να λες ψέματα σε κανέναν. Απέναντι, όμως, στους διαβόλους και τον Σατανά, πρέπει να επιλέγεις τα λόγια σου με σύνεση· διαφορετικά, είναι πιθανό εκείνοι να σε γελοιοποιήσουν και να ντροπιάσεις τον Θεό. Μόνο αν επιλέγεις τα λόγια σου με σύνεση και κάνεις πράξη την αλήθεια, θα μπορέσεις να νικήσεις και να ντροπιάσεις τον Σατανά. Οι άνθρωποι που είναι αδαείς, ανόητοι και πεισματάρηδες δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν την αλήθεια· το μόνο που θα καταφέρουν είναι να τους παραπλανήσει ο Σατανάς, να παίξει μαζί τους, να τους ποδοπατήσει, και τελικά να τους κατασπαράξει.

Θα συνεχίσουμε τώρα με το τέταρτο είδος διάθεσης. Κάποιοι άνθρωποι είναι σε θέση να συναναστραφούν λίγο πάνω στις δικές τους καταστάσεις στις συναθροίσεις, αλλά αρχίζουν τις υπεκφυγές όταν είναι να αναφερθούν στην ουσία του θέματος ή στα προσωπικά τους κίνητρα και ιδέες. Όταν οι άλλοι τους εκθέτουν για τα κίνητρα και τους στόχους που έχουν, γνέφουν καταφατικά και δείχνουν να το παραδέχονται. Όταν, όμως, κάποιος προσπαθεί να εκθέσει ή να αναλύσει κάτι βαθύτερο, δεν το ανέχονται, αλλά σηκώνονται και φεύγουν. Γιατί ξεγλιστρούν την κρίσιμη στιγμή; (Δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε είναι πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα.) Αυτό είναι ένα πρόβλημα διάθεσης. Εφόσον δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια για να λύσουν τα προβλήματα που έχουν μέσα τους, δεν σημαίνει αυτό ότι αποστρέφονται την αλήθεια; Τι είδους κηρύγματα είναι λιγότερο πρόθυμοι να ακούσουν ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες; (Τα κηρύγματα που έχουν να κάνουν με το πώς να διακρίνει κανείς τους αντίχριστους και τους ψευδοεπικεφαλής.) Σωστά. Σκέφτονται το εξής: «Όλο μιλάμε για την αναγνώριση των αντίχριστων και των ψευδοεπικεφαλής και για τους Φαρισαίους. Γιατί αναφέρεστε τόσο πολύ σ’ αυτά τα πράγματα; Με αγχώνει αυτό». Μόλις ακούσουν ότι θα συζητηθεί η αναγνώριση των ψευδοεπικεφαλής και των εργατών, βρίσκουν κάθε λογής δικαιολογίες για να αποχωρήσουν. Τι εννοώ όταν λέω «να αποχωρήσουν»; Ξεγλιστρούν, κρύβονται. Γιατί προσπαθούν να κρυφτούν; Όταν οι άλλοι αναφέρονται σε γεγονότα, πρέπει να ακούς: Θα σου κάνει καλό να ακούσεις. Να σημειώνεις ό,τι ακούγεται σκληρό ή δυσκολεύεσαι να αποδεχτείς κι έπειτα να τα συλλογίζεσαι όλα αυτά συχνά, να τα αφομοιώνεις σιγά σιγά και σταδιακά να αλλάζεις. Γιατί, λοιπόν, να κρυφτεί κανείς; Οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό αισθάνονται ότι αυτά τα λόγια κρίσης είναι πολύ σκληρά και ότι είναι δύσκολο να τα ακούσει κανείς, οπότε αρχίζουν να αντιστέκονται και να νιώθουν απέχθεια. Λένε στον εαυτό τους: «Αφού εγώ δεν είμαι αντίχριστος ούτε ψευδοεπικεφαλής, γιατί μιλάτε όλη την ώρα για μένα; Γιατί δεν μιλάτε για κανέναν άλλο; Πείτε μας πώς να αναγνωρίζουμε τους κακούς ανθρώπους, μη μιλάτε για μένα!» Αρχίζουν να υπεκφεύγουν και να εναντιώνονται. Τι διάθεση είναι αυτή; Αν δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια και μονίμως προβάλλουν επιχειρήματα και δικαιολογίες για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, δεν εντοπίζεται εδώ το πρόβλημα μιας διεφθαρμένης διάθεσης; Πρόκειται για τη διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια. Εφόσον οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν αυτού του είδους την κατάσταση, τι ισχύει για τους συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές; (Κι αυτοί την έχουν.) Όταν συναντιούνται για πρώτη φορά, δείχνουν όλοι την αγάπη τους και παπαγαλίζουν με μεγάλη χαρά λόγια και δόγματα. Όλοι φαίνεται να αγαπούν την αλήθεια. Όταν, όμως, είναι να γίνει αναφορά σε προσωπικά προβλήματα και πραγματικές δυσκολίες, πολλοί άνθρωποι χάνουν τη μιλιά τους. Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, περιορίζονται μονίμως από τον γάμο. Δεν είναι πια πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους ή να επιδιώξουν την αλήθεια, και ο γάμος γίνεται γι’ αυτούς το μεγαλύτερο εμπόδιο και βάρος. Στις συναθροίσεις, όταν όλοι συναναστρέφονται πάνω σε αυτήν την κατάσταση, συγκρίνουν τα λόγια της συναναστροφής των άλλων με τον εαυτό τους και έχουν την αίσθηση ότι μιλούν για τους ίδιους. Λένε, λοιπόν: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα να συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια, αλλά γιατί αναφέρεστε σ’ εμένα; Εσείς δεν έχετε κανένα πρόβλημα; Γιατί μιλάτε μόνο για μένα;» Τι διάθεση είναι αυτή; Όταν συναθροίζεστε για να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια, πρέπει να αναλύετε τα πραγματικά ζητήματα και να επιτρέπετε στον καθένα να μιλά για το πώς κατανοεί ο ίδιος τα προβλήματα αυτά· μόνο τότε θα είστε σε θέση να αποκτήσετε αυτογνωσία και να λύσετε τα προβλήματά σας. Γιατί δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό οι άνθρωποι; Τι διάθεση έχουν όσοι είναι ανίκανοι να αποδεχτούν το κλάδεμα και δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια; Δεν θα έπρεπε να το διακρίνετε αυτό ξεκάθαρα; Όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις της αποστροφής σας απέναντι στην αλήθεια. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Όταν οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια, δυσκολεύονται πολύ να την αποδεχτούν. Αν, λοιπόν, δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, μπορεί να διορθωθεί το πρόβλημα της διεφθαρμένης τους διάθεσης; (Όχι.) Επομένως, είναι σε θέση να αποκτήσει την αλήθεια ένας τέτοιος άνθρωπος, κάποιος που είναι ανίκανος να αποδεχτεί την αλήθεια; Μπορεί να σωθεί από τον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια; Όχι βέβαια. Η πιο σημαντική πτυχή των ανθρώπων που πιστεύουν αληθινά στον Θεό είναι να είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια. Όσοι δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια είναι σίγουρο πως δεν πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό. Μπορούν να καθίσουν ήσυχοι αυτοί οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια ενός κηρύγματος; Είναι σε θέση να κερδίσουν κάτι; Όχι. Αυτό συμβαίνει επειδή τα κηρύγματα εκθέτουν τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων. Μέσα από την ανάλυση των λόγων του Θεού, οι άνθρωποι αποκτούν γνώση, και στη συνέχεια, αφού συναναστραφούν πάνω στις αρχές της άσκησης, αποκτούν ένα μονοπάτι άσκησης, πετυχαίνοντας έτσι ένα αποτέλεσμα. Όταν οι άνθρωποι αυτοί ακούνε ότι η κατάσταση που εκτίθεται αφορά τους ίδιους —ότι αφορά τα δικά τους προβλήματα— ντρέπονται τόσο που ξεσπούν οργισμένοι, ενώ μπορεί μάλιστα να σηκωθούν και ν’ αποχωρήσουν από τη συνάθροιση. Και να μην αποχωρήσουν, μπορεί να αρχίσουν να αισθάνονται εκνευρισμένοι και αδικημένοι μέσα τους, οπότε δεν υπάρχει λόγος να παρευρίσκονται στη συνάθροιση ή να ακούνε το κήρυγμα. Όταν ακούει κανείς κηρύγματα, ο σκοπός δεν είναι να κατανοήσει την αλήθεια και να λύσει τα πραγματικά του προβλήματα; Γιατί να μπείτε στη διαδικασία να πιστεύετε στον Θεό αν μονίμως φοβάστε μήπως εκτεθούν τα προβλήματά σας ή μήπως σας αναφέρουν; Αν ως πιστοί δεν μπορείτε να αποδεχτείτε την αλήθεια, δεν πιστεύετε πραγματικά στον Θεό. Αν μονίμως φοβάστε μην τυχόν και σας εκθέσουν, πώς θα μπορέσετε να λύσετε το πρόβλημα της διαφθοράς σας; Κι αν δεν μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα της διαφθοράς σας, ποιος ο λόγος να πιστεύετε στον Θεό; Ο σκοπός της πίστης στον Θεό είναι να αποδεχτείτε τη σωτηρία Του, να απαλλαγείτε από τη διεφθαρμένη σας διάθεση και να βιώσετε την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου· όλα αυτά μπορείτε να τα πετύχετε αν αποδεχτείτε την αλήθεια. Αν δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να αποδεχτείτε την αλήθεια ούτε καν το να κλαδευτείτε ή να εκτεθείτε, τότε είναι αδύνατον να σας σώσει ο Θεός. Πείτε Μου, λοιπόν: Πόσοι άνθρωποι σε κάθε εκκλησία μπορούν λέτε να αποδεχτούν την αλήθεια; Είναι πολλοί εκείνοι που δεν μπορούν να την αποδεχτούν ή λίγοι; (Πολλοί.) Ισχύει όντως αυτή η κατάσταση όσον αφορά τους εκλεκτούς στις εκκλησίες; Αποτελεί πραγματικό πρόβλημα; Όλοι όσοι δεν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια και το κλάδεμα αποστρέφονται την αλήθεια. Η αποστροφή τους για την αλήθεια αποτελεί ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης, κι αν αυτή η διάθεση δεν γίνεται να αλλάξει, μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να σωθούν; Σε καμία περίπτωση. Πολλοί άνθρωποι σήμερα δυσκολεύονται να αποδεχτούν την αλήθεια. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, πρέπει να βιώσει κανείς σε έναν βαθμό την κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού. Ποια διάθεση, λοιπόν, λέτε να έχουν οι άνθρωποι που είναι ανίκανοι να αποδεχτούν το κλάδεμα, που δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τον λόγο του Θεού ή τις καταστάσεις που εκτίθενται μέσα από τα κηρύγματα; (Έχουν μια διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια.) Αυτή είναι η τέταρτη διεφθαρμένη διάθεση: η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια. Πόσο την αποστρέφονται; (Δεν θέλουν να διαβάζουν τα λόγια του Θεού ή να ακούνε κηρύγματα ούτε θέλουν να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια.) Αυτές είναι οι πιο προφανείς εκδηλώσεις. Έστω, για παράδειγμα, πως λέει κάποιος: «Πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Έχεις βάλει στην άκρη την οικογένεια και την καριέρα σου για να εκτελέσεις το καθήκον σου· τα τελευταία χρόνια, έχεις υποφέρει πολύ κι έχεις πληρώσει ένα σημαντικό τίμημα. Ο Θεός ευλογεί τέτοιους ανθρώπους. Σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, όσοι δαπανούν ειλικρινά για τον Θεό θα λάβουν πολλές ευλογίες». Εσύ τότε λες «αμήν» και αποδέχεσαι αυτές τις αλήθειες. Συνεχίζει, όμως, αυτός ο άνθρωπος και λέει: «Πρέπει, όμως, να συνεχίσεις να πασχίζεις για την αλήθεια! Αν οι άνθρωποι έχουν συνεχώς κίνητρα σε ό,τι κάνουν, και ενεργούν μονίμως ανεξέλεγκτα σύμφωνα με τις δικές τους προθέσεις, τότε αργά ή γρήγορα θα προσβάλουν τον Θεό και θα προκαλέσουν την αποστροφή Του». Όταν οι άλλοι λένε τέτοια πράγματα, δεν μπορείς να το αποδεχτείς. Όταν ακούς να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, όχι μόνο είσαι ανίκανος να την αποδεχτείς, αλλά θυμώνεις κιόλας και αντιμιλάς από μέσα σου: «Όλη μέρα κάθεστε και συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια. Δεν έχω δει, όμως, να πηγαίνει κανένας από σας στον ουρανό». Τι διάθεση είναι αυτή; (Μια διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια.) Όταν δε η συζήτηση καταλήγει στην άσκηση, όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να σου μιλούν πιο σοβαρά, νιώθεις τεράστιο αποτροπιασμό, γίνεσαι ανυπόμονος και αρχίζεις να αντιστέκεσαι. Αυτό σημαίνει να αποστρέφεσαι την αλήθεια. Και πώς εκδηλώνεται κυρίως η διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια; Αρνείται να αποδεχτεί το κλάδεμα. Το να μην αποδέχεται κανείς το κλάδεμα είναι ένα είδος κατάστασης που εκδηλώνεται μέσα από αυτό το είδος διάθεσης. Όταν κλαδεύονται αυτοί οι άνθρωποι, προβάλλουν ιδιαίτερη αντίσταση μέσα τους. Σκέφτονται: «Δεν θέλω ν’ ακούσω τίποτα! Δεν θέλω ν’ ακούσω τίποτα!» ή «Γιατί δεν κλαδεύετε κανέναν άλλο; Γιατί τα βάζετε μ’ εμένα;» Τι σημαίνει να αποστρέφεται κανείς την αλήθεια; Αποστρέφεται κανείς την αλήθεια όταν αδιαφορεί παντελώς για οτιδήποτε έχει να κάνει με θετικά πράγματα, με την αλήθεια, με τις απαιτήσεις του Θεού ή τις προθέσεις Του. Μερικές φορές νιώθει απέχθεια γι’ αυτά τα πράγματα, άλλες πάλι είναι αμέτοχος απέναντί τους, και κάποιες άλλες είναι ασεβής και αδιάφορος, τα αντιμετωπίζει λες και είναι ασήμαντα, είναι ανειλικρινής και επιπόλαιος απέναντί τους ούτε αναλαμβάνει καμία ευθύνη σχετικά με αυτά. Η κύρια εκδήλωση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια δεν είναι μόνο η απέχθεια που νιώθει κάποιος όταν ακούει την αλήθεια. Είναι, επίσης, απρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια και όταν έρχεται η ώρα να την κάνει πράξη, κάνει πίσω, λες και δεν τον αφορά καθόλου. Όταν κάποιοι άνθρωποι συναναστρέφονται στις συναθροίσεις, μοιάζουν να είναι μες τη ζωντάνια, τους αρέσει να επαναλαμβάνουν λόγια και δόγματα και να κάνουν μεγαλόστομες δηλώσεις για να παραπλανήσουν τους άλλους και να τους πάρουν με το μέρος τους. Όσο το κάνουν αυτό, μοιάζουν να σφύζουν από ενέργεια, να είναι πολύ κεφάτοι, και συνεχίζουν να μιλούν ακατάπαυστα. Στο μεταξύ, κάποιοι άλλοι, όλη την ημέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, είναι απασχολημένοι με θέματα πίστης, διαβάζουν τα λόγια του Θεού, προσεύχονται, ακούνε ύμνους, κρατούν σημειώσεις, λες και δεν μπορούν να μείνουν ούτε λεπτό μακριά από τον Θεό. Από το πρωί ως το βράδυ, είναι απασχολημένοι με την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Αγαπούν πραγματικά την αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι; Δεν έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Πότε μπορεί κανείς να δει την πραγματική τους κατάσταση; (Όταν έρχεται η ώρα να κάνουν πράξη την αλήθεια, το βάζουν στα πόδια, και δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν το κλάδεμα.) Μήπως είναι απρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια επειδή δεν καταλαβαίνουν αυτό που ακούνε ή επειδή δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια; Δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τους κυβερνά η φύση τους. Αυτό είναι πρόβλημα διάθεσης. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά μέσα τους ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ότι είναι θετικά πράγματα, και ότι η άσκηση της αλήθειας μπορεί να επιφέρει αλλαγές στη διάθεση των ανθρώπων και να τους βοηθήσει να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, δεν τα αποδέχονται ούτε τα κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι αποστρέφονται την αλήθεια. Ποιους έχετε δει να έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; (Τους δύσπιστους.) Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι οι δύσπιστοι αποστρέφονται την αλήθεια. Ο Θεός δεν μπορεί με τίποτα να σώσει αυτούς τους ανθρώπους. Μεταξύ, λοιπόν, των πιστών του Θεού, σε ποια θέματα έχετε δει ανθρώπους να αποστρέφονται την αλήθεια; Μπορεί να μη σηκώθηκαν να φύγουν όταν συναναστράφηκες πάνω στην αλήθεια μαζί τους, και να αντιμετώπισαν σωστά τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους που θίχτηκαν στη συναναστροφή. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Πού μπορεί να το δει κανείς αυτό; (Ακούνε συχνά κηρύγματα, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια.) Όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια έχουν αναμφισβήτητα τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Ορισμένοι άνθρωποι είναι πού και πού σε θέση να κάνουν πράξη ένα μικρό μέρος της αλήθειας. Έχουν, λοιπόν, τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Η διάθεση αυτή συναντάται, επίσης, και σε όσους κάνουν πράξη την αλήθεια, απλώς σε διαφορετικό βαθμό. Το γεγονός ότι είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια δεν σημαίνει ότι δεν έχεις τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Το ότι κάνεις πράξη την αλήθεια δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει αμέσως και η ζωή-διάθεσή σου· δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο μόνος τρόπος να πετύχεις αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου είναι να λύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής σου. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια μία φορά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις πλέον διεφθαρμένη διάθεση. Ναι μεν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια σε έναν τομέα, αλλά δεν είσαι απαραίτητα σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια και σε άλλους τομείς. Κάθε φορά αλλάζουν οι συνθήκες και οι αιτίες, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι υπάρχει όντως μια διεφθαρμένη διάθεση, και αυτό είναι η ρίζα του προβλήματος. Επομένως, μόλις αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου, λύνονται όλα αυτά τα προβλήματα, όλες, δηλαδή, οι δυσκολίες, οι προφάσεις και οι δικαιολογίες που προβάλλει σχετικά με την άσκηση της αλήθειας, ενώ διορθώνονται και όλη του η επαναστατικότητα, όλα του τα ελαττώματα και οι ελλείψεις. Αν οι άνθρωποι δεν αλλάξουν τις διαθέσεις τους, πάντα θα δυσκολεύονται να κάνουν πράξη την αλήθεια και πάντα θα προβάλλουν προφάσεις και δικαιολογίες. Αν θέλετε να είστε σε θέση να κάνετε πράξη την αλήθεια και να υποτάσσεστε τον Θεό σε όλα τα πράγματα, πρέπει πρώτα να αλλάξει η διάθεσή σας. Μόνο τότε θα μπορέσετε να λύσετε τα προβλήματα από τη ρίζα τους.

Σε τι αναφέρεται κυρίως η διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Ας ξεκινήσουμε με ένα είδος κατάστασης. Κάποιοι άνθρωποι ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να ακούνε κηρύγματα, και όσο περισσότερο ακούνε κάποιον να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, τόσο περισσότερο φωτίζεται η καρδιά τους και πετούν από τη χαρά τους. Έχουν θετική και ενεργητική στάση. Αποδεικνύει κάτι τέτοιο ότι δεν έχουν διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; (Όχι.) Για παράδειγμα, ορισμένα παιδιά ηλικίας επτά ή οκτώ ετών ενδιαφέρονται όταν ακούνε για την πίστη στον Θεό, ενώ διαβάζουν συνέχεια τον λόγο του Θεού και παρευρίσκονται σε συναθροίσεις με τους γονείς τους. Μερικοί άνθρωποι, λοιπόν, λένε: «Αυτό το παιδί δεν έχει διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια, είναι πανέξυπνο, γεννήθηκε για να πιστεύει στον Θεό, είναι ένας από τους εκλεκτούς του Θεού». Μπορεί κάλλιστα να ανήκει στους εκλεκτούς του Θεού, αλλά τα παραπάνω λόγια είναι σωστά μόνο κατά το ήμισυ, κι αυτό γιατί είναι ακόμη μικρά και δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμη η κατεύθυνση της επιδίωξής τους και οι στόχοι τους στη ζωή. Από τη στιγμή που η οπτική τους για τη ζωή και την κοινωνία δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμη, μπορείς να πεις ότι οι νεαρές ψυχές τους αγαπούν τα θετικά πράγματα· δεν μπορείς, όμως, να πεις ότι δεν έχουν διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Γιατί το λέω αυτό; Είναι μικρά· η ανθρώπινη φύση τους είναι ακόμα ανώριμη, δεν έχουν καμία εμπειρία, δεν έχουν μεγάλη διορατικότητα και δεν κατανοούν καθόλου τι είναι η αλήθεια. Τους αρέσουν απλώς τα θετικά πράγματα. Δεν μπορείς να πεις ότι αγαπούν την αλήθεια, πόσο μάλλον ότι διαθέτουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Πέρα απ’ αυτό, τα παιδιά δεν έχουν εμπειρίες κι έτσι είναι αδύνατο να δει κανείς τι ακριβώς κρύβουν μέσα στην καρδιά τους ή τι είδος φύση-ουσίας έχουν. Απλώς και μόνο επειδή ενδιαφέρονται για την πίστη στον Θεό και ακούνε κηρύγματα, οι άλλοι τα χαρακτηρίζουν ως ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια. Κάτι τέτοιο αποτελεί εκδήλωση άγνοιας και ανοησίας, κι αυτό γιατί τα παιδιά δεν γνωρίζουν καθόλου τι είναι η αλήθεια, οπότε είναι αδύνατο να πει κανείς αν τους αρέσει η αλήθεια ή την αποστρέφονται. Η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια αναφέρεται κυρίως στην έλλειψη ενδιαφέροντος και στην απέχθεια που νιώθει κανείς απέναντι την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια όταν, παρόλο που είναι σε θέση να την κατανοήσουν και γνωρίζουν ποια είναι τα θετικά πράγματα, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα με μια στάση και μια κατάσταση που δείχνει αντίσταση, επιπολαιότητα, απέχθεια, υπεκφυγή και αδιαφορία. Αυτή είναι η διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Έχουν όλοι αυτό το είδος διάθεσης; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Ναι μεν γνωρίζω ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά και πάλι δεν μου αρέσει ούτε τον αποδέχομαι, ή τουλάχιστον, δεν μπορώ να τον αποδεχτώ αυτήν τη στιγμή». Τι συμβαίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; Αποστρέφονται την αλήθεια. Η εσωτερική τους διάθεση δεν τους επιτρέπει να αποδεχτούν την αλήθεια. Ποιες είναι συγκεκριμένα οι εκδηλώσεις μη αποδοχής της αλήθειας; Κάποιοι λένε: «Παρότι κατανοώ όλες τις αλήθειες, δεν μπορώ και πάλι να τις κάνω πράξη». Αποκαλύπτεται έτσι ότι είναι άνθρωποι που αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αγαπούν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν πράξη καμία αλήθεια. Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Οφείλεται στην κυριαρχία του Θεού το γεγονός ότι κατάφερα να βγάλω τόσα χρήματα. Έχω πραγματικά την ευλογία του Θεού· ο Θεός μού φέρθηκε τόσο καλά και μου έδωσε άφθονα πλούτη. Όλοι στην οικογένειά μου είναι καλοντυμένοι και καλοθρεμμένοι, και δεν μας λείπουν ούτε τα ρούχα ούτε το φαγητό». Εφόσον βλέπουν ότι έχουν την ευλογία του Θεού, αυτοί οι άνθρωποι Τον ευχαριστούν μέσα από την καρδιά τους, γνωρίζουν ότι όλα αυτά τα κυβερνά Εκείνος και ότι αν δεν είχαν ευλογηθεί από τον Θεό και είχαν βασιστεί στα δικά τους ταλέντα, δεν θα είχαν βγάλει σε καμία περίπτωση όλα αυτά τα χρήματα. Αυτά σκέφτονται πράγματι μέσα στην καρδιά τους, αυτά γνωρίζουν αληθινά, και ευχαριστούν αληθινά τον Θεό. Έρχεται, όμως, μια μέρα που η επιχείρησή τους φαλιρίζει, περνούν μια δύσκολη περίοδο και υποφέρουν από φτώχεια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή διψάνε για ανέσεις και δεν σκέφτονται πώς να εκτελέσουν σωστά το καθήκον τους, ενώ ξοδεύουν όλο τους τον χρόνο κυνηγώντας τα πλούτη, και καταλήγουν έτσι να γίνουν σκλάβοι του χρήματος. Όλο αυτό επηρεάζει την εκτέλεση του καθήκοντός τους, κι έτσι ο Θεός τούς τα αφαιρεί όλα. Παρότι γνωρίζουν μέσα τους ότι ο Θεός τούς έχει ευλογήσει πολύ και τους έχει δώσει ένα σωρό πράγματα, δεν θέλουν καθόλου να ανταποδώσουν την αγάπη του Θεού, δεν θέλουν να βγουν έξω και να εκτελέσουν το καθήκον τους, ενώ είναι δειλοί και φοβούνται συνεχώς μην τυχόν και συλληφθούν, μην τυχόν και χάσουν όλα αυτά τα πλούτη και τις απολαύσεις, με αποτέλεσμα ο Θεός να τους τα αφαιρεί όλα. Η καρδιά τους είναι διάφανη σαν καθρέφτης, ξέρουν ότι αυτά τα πράγματα τους τα έχει αφαιρέσει Θεός και ότι ο Θεός τούς πειθαρχεί, κι έτσι προσεύχονται σ’ Αυτόν και λένε: «Θεέ μου! Αφού με ευλόγησες μια φορά, μπορείς να με ευλογήσεις και δεύτερη. Η ύπαρξή Σου είναι αιώνια, κι έτσι οι ευλογίες Σου είναι με την ανθρωπότητα. Σ’ ευχαριστώ! Ό,τι κι αν συμβεί, οι ευλογίες και η υπόσχεσή Σου δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Αν μου τις αφαιρέσεις, και πάλι θα υποταχθώ». Όταν η λέξη «υποταχθώ» βγαίνει από το δικό τους στόμα, ακούγεται κούφια. Λένε μεν ότι μπορούν να υποταχθούν, αλλά μετά το σκέφτονται και κάτι δεν τους κάθεται καλά: «Όλα ήταν τέλεια παλιά. Γιατί μου τα πήρε όλα ο Θεός; Αφού καθόμουν σπίτι κι έκανα το καθήκον μου εκεί, τι διαφορά έχει αυτό απ’ το να βγω να το κάνω έξω; Πού καθυστέρησα;» Αναπολούν μονίμως το παρελθόν. Έχουν ένα είδος παραπόνου και δυσαρέσκειας απέναντι στον Θεό και νιώθουν διαρκώς κατάθλιψη. Έχουν ακόμη τον Θεό στην καρδιά τους; Αυτό που έχουν στην καρδιά τους είναι τα χρήματα, οι υλικές ανέσεις και οι παλιές καλές στιγμές. Ο Θεός δεν έχει καμία απολύτως θέση στην καρδιά τους, δεν είναι πλέον ο Θεός τους. Γνωρίζουν πως είναι αλήθεια ότι «ο Θεός έδωσε και ο Θεός αφαίρεσε», αλλά ενώ τους αρέσει η φράση «ο Θεός έδωσε», αποστρέφονται τη φράση «ο Θεός αφαίρεσε». Είναι σαφές ότι είναι επιλεκτικοί σε ό,τι αφορά την αποδοχή της αλήθειας. Αποδέχονται τις ευλογίες του Θεού ως την αλήθεια, αλλά μόλις ο Θεός τούς αφαιρεί κάτι, δεν μπορούν να το αποδεχτούν. Όχι μόνο δεν μπορούν να αποδεχτούν μια τέτοιου είδους κυριαρχία από τον Θεό, αλλά αντιστέκονται σ’ αυτήν και δυσανασχετούν. Όταν καλούνται να εκτελέσουν το καθήκον τους, λένε: «Θα το κάνω αν μου δώσει ο Θεός ευλογίες και χάρη. Πώς να εκτελέσω το καθήκον μου αν δεν έχω τις ευλογίες του Θεού και η οικογένειά μου ζει σε τέτοιες συνθήκες φτώχειας; Δεν θέλω να το κάνω!» Τι διάθεση είναι αυτή; Παρόλο που βιώνουν προσωπικά τις ευλογίες του Θεού μέσα τους και παρότι ο Θεός τούς έχει δώσει τόσο πολλά, όταν τους τα αφαιρεί, δεν είναι πρόθυμοι να το αποδεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα χρήματα και τη γεμάτη ανέσεις ζωή τους. Μπορεί να μην κάνουν μεγάλη φασαρία γι’ αυτό, να μην απλώνουν το χέρι τους στον Θεό και να μην παλεύουν να ανακτήσουν την περιουσία που είχαν προηγουμένως στηριζόμενοι στις δικές τους προσπάθειες, αλλά νιώθουν ήδη αποθαρρυμένοι απέναντι στις ενέργειες του Θεού, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να τις αποδεχτούν και λένε: «Ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Θεός δείχνει μεγάλη αναισθησία και είναι και εντελώς ακατανόητος. Πώς είναι δυνατόν να συνεχίσω να πιστεύω στον Θεό; Δεν θέλω πια να Τον αναγνωρίζω ως Θεό. Εφόσον δεν Τον αναγνωρίζω ως Θεό, δεν είναι Θεός». Είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; (Ναι.) Αυτό το είδος διάθεσης το έχει ο Σατανάς· ο Σατανάς απαρνείται τον Θεό με αυτόν τον τρόπο. Αυτού του είδους η διάθεση είναι η διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια και τη μισεί. Όταν οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια σε τέτοιον βαθμό, πού τους οδηγεί κάτι τέτοιο; Τους κάνει να εναντιώνονται στον Θεό και μάλιστα να Του εναντιώνονται πεισματικά μέχρι τέλους. Αυτό σημαίνει πως όλα έχουν τελειώσει γι’ αυτούς.

Ποια ακριβώς είναι η φύση της διάθεσης της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Οι άνθρωποι που αποστρέφονται την αλήθεια δεν αγαπούν τα θετικά πράγματα ούτε οτιδήποτε κάνει ο Θεός. Πάρτε για παράδειγμα το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες: Κανείς δεν θέλει να αποδεχτεί αυτό το έργο. Πολύ λίγοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ακούσουν κηρύγματα σχετικά με το ότι Θεός εκθέτει τους ανθρώπους, τους καταδικάζει, τους παιδεύει, τους δοκιμάζει, τους εξευγενίζει, τους συμμορφώνει και τους πειθαρχεί, αλλά όλοι χαίρονται όταν ακούν ότι ο Θεός ευλογεί τους ανθρώπους και τους ενθαρρύνει ή όταν ακούν για τις υποσχέσεις του Θεού στους ανθρώπους· κανείς δεν τα απορρίπτει όλα αυτά. Είναι όπως στην Εποχή της Χάριτος που ο Θεός έκανε το έργο της άφεσης, της συγχώρεσης, της ευλογίας και της απονομής χάριτος στον άνθρωπο, που θεράπευε τους αρρώστους, εξέβαλε δαιμόνια και έδινε υποσχέσεις στους ανθρώπους. Τότε ήταν όλοι πρόθυμοι να τα αποδεχτούν αυτά, όλοι εξυμνούσαν τον Ιησού για τη μεγάλη Του αγάπη στον άνθρωπο. Τώρα, όμως, που έχει φτάσει η Εποχή της Βασιλείας και ο Θεός κάνει το έργο της κρίσης και εκφράζει πολλές αλήθειες, δεν ενδιαφέρεται κανένας. Όσο κι αν εκθέτει και κρίνει ο Θεός τους ανθρώπους, αυτοί δεν το αποδέχονται, και μάλιστα λένε μέσα τους: «Γίνεται να κάνει κάτι τέτοιο ο Θεός; Δεν αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο;» Όταν κλαδεύονται, συμμορφώνονται ή πειθαρχούνται, έχουν ακόμη περισσότερες αντιλήψεις και λένε μέσα τους: «Είναι αυτή η αγάπη του Θεού; Αυτά τα λόγια κρίσης και καταδίκης δεν είναι έχουν ίχνος στοργής, δεν πρόκειται να τα αποδεχθώ. Δεν είμαι και τόσο χαζός!» Αυτή είναι η διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Μόλις ακούσουν την αλήθεια, μερικοί άνθρωποι λένε: «Ποια αλήθεια; Μια θεωρία είναι και τίποτα παραπάνω. Μπορεί να ακούγεται ιδιαίτερα ευγενής, ισχυρή και άγια, αλλά δεν είναι παρά όμορφα λόγια». Αυτή δεν είναι η διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Αυτή είναι η διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Έχετε εσείς μέσα σας αυτό το είδος διάθεσης; (Ναι.) Σε ποια κατάσταση που ανέφερα μόλις και την οποία συναντάτε πολύ συχνά και εκτιμάτε βαθύτερα, είναι πιο πιθανό να πέσετε θύματα; (Δεν θέλουμε να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες όταν εκτελούμε το καθήκον μας, δεν θέλουμε να μας κρίνει ο Θεός και να μας παιδεύει, θέλουμε όλα να κυλούν ομαλά.) Αρνείστε την κυριαρχία του Θεού, αρνείστε την πειθαρχία και τη συμμόρφωση του Θεού, γνωρίζετε ξεκάθαρα ότι ο Θεός κάνει καλό έτσι, αλλά η καρδιά σας εξακολουθεί να αντιστέκεται· αυτό είναι ένα είδος εκδήλωσης. Τι άλλο; (Χαιρόμαστε όταν εκτελούμε αποτελεσματικά το καθήκον μας, αλλά όταν δεν συμβαίνει αυτό, γινόμαστε αρνητικοί και αδύναμοι και αδυνατούμε να συνεργαστούμε ενεργά.) Τι είδους εκδήλωση είναι αυτή; (Αδιαλλαξία.) Πρέπει να είστε ακριβείς ως προς αυτό. Μην μπερδεύεστε και μην προβαίνετε σε ισχυρισμούς στα τυφλά. Μερικές φορές, οι καταστάσεις των ανθρώπων είναι τόσο πολύπλοκες που δεν αφορούν μόνο ένα είδος κατάστασης, αλλά συνδυάζουν δύο ή τρία μαζί. Πώς την ορίζεις, τότε; Κάποιες φορές, μια διάθεση αποκαλύπτεται σε δύο καταστάσεις, κάποιες άλλες φορές σε τρεις. Παρότι, όμως, αυτές οι καταστάσεις είναι διαφορετικές, σε τελική ανάλυση αποτελούν ένα ακόμα είδος διάθεσης. Πρέπει να κατανοήσετε τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια και να εξετάσετε τις εκδηλώσεις της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Θα μπορέσετε έτσι να κατανοήσετε πραγματικά τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Αποστρέφεσαι την αλήθεια. Ξέρεις πολύ καλά ότι κάτι είναι σωστό· δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι τα λόγια του Θεού ή οι αλήθεια-αρχές, ενώ μπορεί μερικές φορές να είναι ένα θετικό ή σωστό πράγμα, κάποια σωστά λόγια ή σωστές υποδείξεις. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθείς να λες: «Αυτή δεν είναι η αλήθεια, είναι απλώς τα σωστά λόγια. Δεν θέλω να ακούσω τίποτα, δεν ακούω τα λόγια των ανθρώπων!» Τι διάθεση είναι αυτή; Διακατέχεσαι από αλαζονεία, αδιαλλαξία και αποστροφή απέναντι στην αλήθεια· συνυπάρχουν όλα αυτά τα είδη διαθέσεων. Κάθε είδος διάθεσης μπορεί να προκαλέσει πολλά είδη καταστάσεων. Μια κατάσταση μπορεί να σχετίζεται με πολλές διαφορετικές διαθέσεις. Πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα ποια είδη διαθέσεων προκαλούν αυτές τις καταστάσεις. Θα είσαι έτσι σε θέση να διακρίνεις τα διάφορα είδη διεφθαρμένων διαθέσεων.

Είναι υπερβολικό να πούμε πως καθένα από αυτά τα τέσσερα είδη διεφθαρμένων διαθέσεων πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε μόλις είναι αρκετό για να καταδικάσει τους ανθρώπους σε θάνατο; (Όχι.) Πώς προκύπτουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων; Όλες προέρχονται από τον Σατανά. Οι άνθρωποι διαποτίζονται από όλες τις αιρέσεις και τις πλάνες που διαδίδουν ο Σατανάς, οι διάβολοι και οι διάσημοι και επιφανείς άνθρωποι, με αποτέλεσμα να προκύπτουν αυτές οι διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις. Είναι θετικές ή αρνητικές αυτές οι διαθέσεις; (Αρνητικές.) Πού βασίζεστε όταν λέτε ότι είναι αρνητικές; (Στην αλήθεια.) Αυτές οι διαθέσεις παραβιάζουν την αλήθεια και αντιστέκονται στον Θεό, ενώ εναντιώνονται επιθετικά στη διάθεσή Του και σε όλα αυτά που έχει και είναι ο Θεός. Επομένως, αν ένας άνθρωπος διαθέτει έστω και μια από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, είναι κάποιος που αντιστέκεται στον Θεό. Εάν ένας άνθρωπος διαθέτει και τις τέσσερις αυτές διαθέσεις, αυτό είναι πρόβλημα και ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού και ο προορισμός του είναι σίγουρα ο θάνατος. Για όποια διάθεση κι αν πρόκειται, αν τη μετρήσετε σύμφωνα με την αλήθεια, θα δείτε ότι η ουσία που εκδηλώνει η καθεμία στρέφεται ενάντια στον Θεό, Του αντιστέκεται και Τον εχθρεύεται. Επομένως, αν δεν αλλάξουν οι διαθέσεις σου, τότε δεν θα είσαι σε σύμπνοια με τον Θεό, θα μισείς την αλήθεια και θα είσαι εχθρός του Θεού.

Θα συνεχίσουμε τώρα με το πέμπτο είδος διάθεσης. Εγώ θα σας δώσω ένα παράδειγμα, κι εσείς θα προσπαθήσετε να καταλάβετε για τι είδους διάθεση πρόκειται. Φανταστείτε δύο ανθρώπους να συζητούν, και ο ένας από αυτούς να μιλάει με τόση ευθύτητα που να καταλήγει να προσβάλει τον άλλον. Ο άλλος σκέφτεται μέσα του: «Γιατί πληγώνεις έτσι την υπερηφάνεια μου; Νομίζεις ότι μπορεί εύκολα να τα βάλει κάποιος μαζί μου;» Γεννιέται έτσι μέσα του μίσος. Στην πραγματικότητα, μπορεί εύκολα να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Όταν κάποιος πληγώνει τον άλλον με τα λόγια του, εφόσον ζητήσει συγγνώμη από το άτομο που πλήγωσε, το θέμα θα θεωρηθεί λήξαν. Τι διάθεση έχει, όμως, αν αυτός που προσβλήθηκε δεν αφήνει το θέμα να ξεχαστεί και θεωρεί πως «ποτέ δεν είναι αργά για να πάρει ένας κύριος την εκδίκησή του»; (Κακοβουλία.) Σωστά· πρόκειται για κακοβουλία και αυτός ο άνθρωπος έχει φαύλη διάθεση. Στην εκκλησία, κάποιοι άνθρωποι κλαδεύονται επειδή δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους. Τα πράγματα που λέγονται κατά το κλάδεμα ενός ανθρώπου αποτελούν συχνά νουθεσίες και ίσως ακόμη και επιπλήξεις. Σίγουρα, λοιπόν, όλα αυτά τον αναστατώνουν και θέλει να βρει δικαιολογίες και να ανταπαντήσει. Μπορεί να πει κάτι τέτοιο: «Παρόλο που όσα είπατε για να με κλαδέψατε ήταν σωστά, μερικά από αυτά ήταν πολύ προσβλητικά, με εξευτελίσατε και πληγώσατε τα αισθήματά μου. Παρότι δεν έχω κάνει ποτέ καμία συνεισφορά, πιστεύω τόσα χρόνια στον Θεό και εργάζομαι σκληρά. Πώς γίνεται, λοιπόν, να μου φέρεστε έτσι; Γιατί δεν κλαδεύετε κανέναν άλλον; Δεν το αποδέχομαι αυτό και ούτε πρόκειται να το ανεχτώ!» Δεν είναι αυτό ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης; (Ναι.) Η συγκεκριμένη διεφθαρμένη διάθεση εκδηλώνεται μόνο με τη μορφή παραπόνων, ανυπακοής και αντιπαράθεσης, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα στο αποκορύφωμά της, δεν έχει φτάσει στο ζενίθ της. Έχει, όμως, ήδη δείξει κάποια σημάδια και ήδη ετοιμάζεται να ξεσπάσει. Ποια είναι η στάση του ανθρώπου αυτού αμέσως μετά; Δεν υποτάσσεται, νιώθει ενοχλημένος, γίνεται εριστικός και αρχίζει να ενεργεί με εμπάθεια. Αρχίζει να βρίσκει δικαιολογίες: «Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν πάντα δίκιο όταν κλαδεύουν κάποιον. Όλοι οι υπόλοιποι μπορεί να είστε σε θέση να αποδεχτείτε το κλάδεμα, αλλά εγώ δεν είμαι. Εσείς το αποδέχεστε επειδή είστε ανόητοι και αδύναμοι. Εγώ δεν το αποδέχομαι! Ας βάλουμε τα πράγματα κάτω για να δούμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο». Οι άνθρωποι, τότε, συναναστρέφονται μαζί του και του λένε: «Άσχετα με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να υπακούσεις. Είναι δυνατόν η εκτέλεση του καθήκοντός σου να μην έχει το παραμικρό ψεγάδι; Τα κάνεις όλα σωστά; Ακόμα και αν τα κάνεις όλα σωστά, και πάλι θα σε βοηθήσει το κλάδεμα! Παρότι έχουμε συναναστραφεί πάρα πολλές φορές μαζί σου πάνω στις αρχές, εσύ δεν άκουγες ποτέ και επέλεγες να ενεργείς στα τυφλά και να κάνεις τα δικά σου. Με αυτό τον τρόπο αναστάτωνες το έργο της εκκλησίας και προκαλούσες τεράστιες απώλειες. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να μην κλαδευτείς; Η διατύπωση μπορεί να είναι σκληρή και ίσως σου είναι δύσκολο να την ακούσεις, αλλά φυσιολογικό δεν είναι αυτό; Γιατί, άρα, προβάλλεις επιχειρήματα; Θα ήταν λες καλύτερα να σε αφήναμε απλώς να κάνεις κακά πράγματα, αλλά να μην αφήναμε κανέναν να σε κλαδέψει;» Θα μπορέσει, όμως, αφού τα ακούσει όλα αυτά, να αποδεχτεί το κλάδεμα; Όχι. Απλώς θα συνεχίσει να βρίσκει δικαιολογίες και να αντιστέκεται. Ποια διάθεση αποκάλυψε; Διαβολικότητα· μια φαύλη διάθεση. Τι ήθελε να πει στην πραγματικότητα; «Δεν ανέχομαι να με ενοχλεί ο οποιοσδήποτε. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να πειράξει ούτε μία τρίχα απ’ τα μαλλιά μου. Θα σου δείξω ότι δεν είναι εύκολο να τα βάλεις μαζί μου, κι έτσι δεν θα τολμήσεις να με ξανακλαδέψεις στο μέλλον. Δεν θα βγω έτσι κερδισμένος;» Τι λέτε γι’ αυτό; Έχει εκτεθεί η διάθεση, έτσι δεν είναι; Πρόκειται για μια φαύλη διάθεση. Όσοι έχουν φαύλες διαθέσεις όχι μόνο αποστρέφονται την αλήθεια, αλλά τη μισούν κιόλας! Όταν κλαδεύονται, είτε προσπαθούν να το βάλουν στα πόδια είτε το αγνοούν· η καρδιά τους πλημμυρίζει από έχθρα. Δεν είναι ότι ψάχνουν απλώς να βρουν μερικές δικαιολογίες. Αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτή η στάση τους. Δεν συμμορφώνονται και αντιστέκονται, αντιλέγουν μάλιστα σαν άλλες άρπυιες. Σκέφτονται μέσα τους: «Καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να με εξευτελίσεις και να με φέρεις σκόπιμα σε δύσκολη θέση. Δεν τολμώ να σε αντικρούσω κατάμουτρα, αλλά θα βρω την ευκαιρία να πάρω την εκδίκησή μου! Έχεις την εντύπωση ότι μπορείς έτσι απλά να με κλαδεύεις και να με εκφοβίζεις; Θα τους πάρω όλους με το μέρος μου, θα σε αφήσω στην απέξω και μετά θα σε κάνω να πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα!» Αυτό σκέφτονται μέσα τους· έχει επιτέλους αποκαλυφθεί η φαύλη διάθεσή τους. Για να πετύχουν τους στόχους τους και να ξεσπάσουν την εμπάθειά τους, προσπαθούν πάση θυσία να βρουν τρόπους να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους και να πάρουν τους πάντες με το μέρος τους. Μόνο τότε χαίρονται και καθησυχάζουν. Δεν είναι κακοβουλία αυτό; Πρόκειται για φαύλη διάθεση. Προτού κλαδευτούν, αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν αρνάκια. Όταν κλαδευτούν ή εκτεθεί ο πραγματικός τους εαυτός, μετατρέπονται αμέσως από αρνί σε λύκο, και αποκαλύπτεται η λυκοειδής αγριότητά τους. Δεν πρόκειται για φαύλη διάθεση; (Ναι.) Γιατί, λοιπόν, δεν είναι συνήθως ορατή αυτή η διάθεση; (Δεν τους έχει προκαλέσει κανείς.) Σωστά, δεν τους έχει προκαλέσει κανείς, και δεν έχουν κινδυνέψει τα συμφέροντά τους. Αντίστοιχα, ένας λύκος δεν θα σε φάει αν δεν είναι πεινασμένος. Μπορείς, όμως, να πεις ότι δεν είναι λύκος; Αν περίμενες να σε φάει για να τον αποκαλέσεις λύκο, δεν θα ήταν πολύ αργά; Και να μην αποπειραθεί να σε φάει, εσύ πρέπει να είσαι μονίμως σε επιφυλακή. Το ότι δεν σε τρώει δεν σημαίνει ότι δεν θέλει να σε φάει· απλώς δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα. Όταν, λοιπόν, έρθει η ώρα, ξεσπάει η λυκοειδής φύση του. Το κλάδεμα αποκαλύπτει τους ανθρώπους κάθε είδους. Ορισμένοι σκέφτονται: «Γιατί μόνο εγώ κλαδεύομαι; Γιατί τα βάζουν μονίμως μαζί μου; Μήπως με θεωρούν εύκολο στόχο; Δεν περνάνε σ’ εμένα αυτά!» Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι δυνατόν να είναι οι μόνοι που κλαδεύονται; Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Υπάρχει κανείς ανάμεσά σας που να μην έχει κλαδευτεί; Κανένας. Μερικές φορές οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι ισχυρογνώμονες και απερίσκεπτοι στο έργο τους· άλλες φορές δεν το εκτελούν σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις. Οι περισσότεροι από αυτούς κλαδεύονται. Αυτό γίνεται για να προστατευτεί το έργο της εκκλησίας και να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να δρουν ανεξέλεγκτα. Δεν γίνεται για να στοχοποιηθεί ένα συγκεκριμένο άτομο. Με αυτό που είπαν προφανώς και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και εκδηλώνουν, επίσης, φαύλη διάθεση.

Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνεται η φαύλη διάθεση; Πώς σχετίζεται με την αποστροφή απέναντι στην αλήθεια; Στην πραγματικότητα, όταν η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια εκδηλώνεται έντονα και φέρει τα χαρακτηριστικά της αντίστασης και της κρίσης, αποκαλύπτεται τότε η φαύλη διάθεση. Κάποιος που αποστρέφεται την αλήθεια περνά από διάφορες καταστάσεις. Αρχικά αδιαφορεί για την αλήθεια, έπειτα την αποστρέφεται και σταδιακά φτάνει σε σημείο να κρίνει και να καταδικάζει τον Θεό. Όταν αποστρέφεται κανείς την αλήθεια ως έναν ορισμένο βαθμό, πιθανότατα θα απαρνηθεί τον Θεό, θα Τον μισήσει και θα εναντιωθεί σ’ Αυτόν. Δεν αποτελούν αυτές οι διάφορες καταστάσεις μια φαύλη διάθεση; (Ναι.) Όσοι, άρα, αποστρέφονται την αλήθεια έχουν μια ακόμη πιο σοβαρή κατάσταση, η οποία εμπεριέχει ένα είδος διάθεσης: τη φαύλη διάθεση. Μερικοί άνθρωποι, για παράδειγμα, αναγνωρίζουν το γεγονός ότι ο Θεός κυβερνά τα πάντα, αλλά αν τους αφαιρέσει κάτι ή πληγούν κάπως τα συμφέροντά τους, μπορεί να μην παραπονιούνται εξωτερικά ούτε να εναντιώνονται, αλλά μέσα τους δεν το αποδέχονται ούτε υποτάσσονται. Έχουν τη στάση κάποιου που κάθεται με σταυρωμένα χέρια και περιμένει την καταστροφή· αυτή είναι προφανώς μια κατάσταση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Υπάρχει και μια άλλη κατάσταση, η οποία είναι ακόμη πιο σοβαρή: Αντί να κάθονται με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουν την καταστροφή, αντιστέκονται στις διευθετήσεις και τις ενορχηστρώσεις του Θεού, καθώς και στο γεγονός ότι ο Θεός τούς αφαιρεί πράγματα. Πώς αντιστέκονται; (Διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας ή αλλιώς σαμποτάρουν πράγματα, στην προσπάθειά τους να εγκαθιδρύσουν το δικό τους βασίλειο.) Αυτή είναι μία μορφή αντίστασης. Όταν κάποιοι εκκλησιαστικοί επικεφαλής αντικαθίστανται, μονίμως προκαλούν διαταράξεις και αναστατώνουν την εκκλησία κατά την εκκλησιαστική τους ζωή, αντιστέκονται και δεν υπακούν σε ό,τι λέει ο νεοεκλεγείς επικεφαλής, ενώ προσπαθούν να τον υπονομεύσουν πίσω από την πλάτη του. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι φαύλη διάθεση. Αυτό που πραγματικά σκέφτονται είναι το εξής: «Εφόσον δεν μπορώ να είμαι εγώ επικεφαλής, τότε κανείς άλλος δεν μπορεί να παραμείνει σ’ αυτήν τη θέση, θα τους ξεφορτωθώ όλους! Αν σε διώξω, θα ξαναγίνω επικεφαλής όπως πριν!» Δεν πρόκειται για απλή αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, αλλά για φαυλότητα! Αναμετρώνται για τη θέση, για την επικράτεια, για τα προσωπικά τους συμφέροντα και την υπόληψή τους, δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πάρουν εκδίκηση, κάνουν το παν, αξιοποιούν όλες τους τις δεξιότητες και κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να πετύχουν τους στόχους τους, να σώσουν την υπόληψη, την υπερηφάνεια και τη θέση τους ή για να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους να πάρουν εκδίκηση: όλα αυτά είναι εκδηλώσεις φαυλότητας. Ορισμένες από τις συμπεριφορές μιας φαύλης διάθεσης είναι να λέει κανείς πολλά πράγματα που προκαλούν αναστάτωση και διατάραξη ή αλλιώς να κάνει πολλά κακά πράγματα προκειμένου να πετύχει τους στόχους του. Τόσο τα λόγια όσο και οι πράξεις αυτών των ανθρώπων έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια και την παραβιάζουν, και αποκαλύπτουν όλα τους φαύλη διάθεση. Μερικοί άνθρωποι αδυνατούν να τα διακρίνουν όλα αυτά. Δεν μπορούν να διακρίνουν έναν λανθασμένο τρόπο ομιλίας ή μια λανθασμένη συμπεριφορά αν δεν είναι κραυγαλέα. Όσοι, όμως, κατανοούν την αλήθεια βλέπουν όλα όσα λένε και κάνουν οι κακοί άνθρωποι ως κακά πράγματα που δεν περιέχουν σε καμία περίπτωση κάτι σωστό ή σύμφωνο με την αλήθεια· μπορούμε να πούμε πως όλα όσα λένε και κάνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι 100 τοις εκατό κακά και αποκαλύπτουν ξεκάθαρα φαύλη διάθεση. Τι κίνητρα έχουν αυτοί οι κακοί άνθρωποι προτού αποκαλύψουν αυτήν τη φαύλη διάθεση; Τι είδους στόχους προσπαθούν να πετύχουν; Πώς είναι σε θέση να κάνουν τέτοια πράγματα; Μπορείτε να το διακρίνετε αυτό; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Έστω πως συμβαίνει κάτι στο σπίτι ενός ανθρώπου. Το σπίτι του παρακολουθείται από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και δεν μπορεί να επιστρέψει εκεί. Αυτό τον πληγώνει πολύ. Τον φιλοξενούν κάποιοι αδελφοί και αδελφές και όταν βλέπει τι καλά που πάνε όλα στο σπίτι τους, σκέφτεται: «Γιατί στο δικό σου σπίτι δεν έχει συμβεί τίποτα; Πώς και συνέβη αυτό στο δικό μου σπίτι; Δεν είναι δίκαιο ούτε σωστό αυτό· πρέπει να βρω έναν τρόπο να συμβεί και στο δικό σου σπίτι κάτι, για να μην μπορείς ούτε εσύ να επιστρέψεις εκεί. Θα πάρεις έτσι μια γεύση της ταλαιπωρίας που πέρασα κι εγώ». Δεν έχει σημασία αν θα κάνει κάτι ή όχι, αν θα πραγματοποιηθεί αυτό ή όχι ή αν θα πετύχει τους στόχους του ή όχι· σε κάθε περίπτωση, έχει αυτού του είδους τον σκοπό. Αυτό δεν είναι ένα είδος διάθεσης; (Ναι.) Εφόσον δεν μπορεί να ζήσει μια καλή ζωή ο ίδιος, δεν θα αφήσει ούτε τους άλλους να ζήσουν καλά. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας διάθεσης; (Η κακοβουλία.) Είναι φαύλη διάθεση· αυτός ο άνθρωπος είναι σιχαμένος! Όπως λέει και το ρητό, είναι σάπιος μέχρι το κόκαλο. Αυτό περιγράφει πόσο φαύλος είναι. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας διάθεσης; Προσπαθήστε να αναλύσετε ποια είναι τα κίνητρα, οι σκοποί και οι στόχοι του, όταν αποκαλύπτεται μέσα του αυτή η διάθεση. Τι τον κάνει να αρχίσει να αποκαλύπτει αυτήν τη διάθεση; Τι θέλει να πετύχει; Ναι μεν συνέβη κάτι στο δικό του σπίτι, αλλά αυτοί που τον φιλοξενούν στο δικό τους σπίτι τον φροντίζουν καλά. Γιατί, λοιπόν, θέλει να το χαλάσει αυτό; Άραγε το μόνο πράγμα που θα του δώσει χαρά είναι να δημιουργήσει προβλήματα στους ανθρώπους που τον φιλοξενούν για να συμβεί κάτι και στο δικό τους σπίτι και να μην μπορούν ούτε αυτοί να επιστρέψουν; Για το δικό του καλό, θα έπρεπε να προστατεύσει αυτό το μέρος, να μην αφήσει να του συμβεί τίποτα και να μην κάνει κακό σ’ αυτούς που τον φιλοξενούν, διότι αν το κάνει αυτό, κάνει ουσιαστικά κακό στον εαυτό του. Τι ακριβώς σκοπό έχει, λοιπόν, και θέλει να το κάνει αυτό; (Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον ίδιο, δεν θέλει ούτε να πάνε καλά για κανέναν άλλο.) Αυτό αποκαλείται φαυλότητα. Σκέφτεται το εξής: «Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας κατέστρεψε το σπίτι μου και δεν έχω πια σπίτι. Εσύ, από την άλλη, έχεις ακόμα το ωραίο, ζεστό σου σπίτι στο οποίο μπορείς να επιστρέφεις. Δεν είναι δίκαιο αυτό. Δεν αντέχω να σε βλέπω να γυρίζεις σπίτι σου. Θα σου δώσω ένα μάθημα. Θα φροντίσω να μην μπορείς ούτε εσύ να γυρίσεις σπίτι σου και να καταλήξεις όπως εγώ. Θα είναι πιο δίκαια τότε τα πράγματα». Δεν είναι κακόβουλη και κακοπροαίρετη αυτή η ενέργεια; Από ποια φύση πηγάζει; (Απ’ τη φαυλότητα.) Όλα όσα λένε και κάνουν οι κακοί άνθρωποι αποσκοπούν στην επίτευξη ενός στόχου. Τι είδους πράγματα κάνουν συνήθως; Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα πράγματα που κάνουν όσοι έχουν φαύλη διάθεση; (Διαταράσσουν, αναστατώνουν και καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας.) (Μπροστά στους ανθρώπους, προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά τους με κολακείες, αλλά πίσω από την πλάτη τους προσπαθούν να τους υπονομεύσουν.) (Επιτίθενται στους ανθρώπους, είναι εκδικητικοί και ξεσπούν σ’ αυτούς με τρόπο κακόβουλο.) (Διαδίδουν φήμες και συκοφαντίες.) (Κακολογούν, κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους.) Η φύση των ενεργειών αυτών είναι να αναστατώνουν και να καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας, ενώ εκδηλώνουν όλες τους αντίσταση και επίθεση κατά του Θεού, αποκαλύπτουν όλες τους φαύλη διάθεση. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όλοι όσοι είναι ικανοί να κάνουν αυτά τα πράγματα είναι κακοί άνθρωποι· όλοι όσοι διαθέτουν ορισμένες εκδηλώσεις φαύλης διάθεσης μπορούν να οριστούν ως κακοί άνθρωποι. Ποια είναι η ουσία ενός κακού ανθρώπου; Είναι η ουσία του διαβόλου, του Σατανά. Δεν πρόκειται για υπερβολή. Είστε ικανοί να κάνετε αυτές τις πράξεις; Για ποιες από αυτές τις πράξεις είστε ικανοί; (Να είμαστε επικριτικοί.) Τολμάτε, άρα, να επιτεθείτε στους ανθρώπους ή να τους εκδικηθείτε; (Μπορεί μερικές φορές να κάνω τέτοιες σκέψεις, αλλά δεν τολμώ να τις πραγματοποιήσω.) Κάνετε απλώς τέτοιες σκέψεις, αλλά δεν τολμάτε να τις πραγματοποιήσετε. Αν σε πλήγωνε ένας άνθρωπος που έχει χαμηλότερη θέση από σένα, θα τολμούσες να ανταποδώσεις; (Ενίοτε ναι, είμαι ικανός για κάτι τέτοιο.) Αν σε πλήγωνε κάποιος ιδιαίτερα επιβλητικός άνθρωπος και πολύ εύγλωττος, θα τολμούσες να ανταποδώσεις; Είναι ενδεχομένως ελάχιστοι εκείνοι που δεν θα φοβόντουσαν να ανταποδώσουν. Όσοι, λοιπόν, τα βάζουν με τους αδύναμους αλλά φοβούνται τους δυνατούς έχουν φαύλες διαθέσεις; (Ναι.) Δεν έχει σημασία τι είδους συμπεριφορά υιοθετείς και σε ποιον απευθύνεται, αν είσαι ικανός να κάνεις αυτήν την κακή πράξη και να αντεπιτεθείς σε άλλους αδελφούς και αδελφές, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει μέσα σου φαύλη διάθεση. Εξωτερικά, αυτή η φαύλη διάθεση δεν φαίνεται να κάνει μεγάλη διαφορά, αλλά πρέπει να είστε σε θέση να τη διακρίνετε, καθώς και να διακρίνετε τον άνθρωπο που έχετε βάλει στο στόχαστρο. Αν φέρεστε βίαια απέναντι στον Σατανά, είστε σε θέση να τον καθυποτάξετε και να τον εξευτελίσετε, θεωρείται αυτό φαύλη διάθεση; Όχι. Έτσι υπερασπίζεστε το δίκιο και δεν δειλιάζετε καθόλου απέναντι στον εχθρό σας. Αυτό σημαίνει ότι έχει κανείς αίσθημα δικαιοσύνης. Σε ποιες περιπτώσεις θα μπορούσε αυτό να θεωρηθεί φαύλη διάθεση; Φαύλη διάθεση θα ήταν αν εκφοβίζατε, ποδοπατούσατε και εξευτελίζατε έναν καλό άνθρωπο ή έναν αδελφό ή αδελφή. Πρέπει, άρα, να διαθέτετε συνείδηση και λογική, να προσεγγίζετε τους ανθρώπους και τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, να είστε σε θέση να διακρίνετε τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους, να έχετε αίσθημα δικαιοσύνης, να είστε ανεκτικοί και υπομονετικοί απέναντι στον εκλεκτό λαό του Θεού και τους αδελφούς και τις αδελφές, και να ασκείστε σύμφωνα με την αλήθεια. Αυτό είναι απόλυτα σωστό και σύμφωνο με τις προθέσεις του Θεού. Όσοι έχουν φαύλες διαθέσεις δεν φέρονται στους άλλους σύμφωνα με αυτές τις αρχές. Αν κάποιος, όποιος κι αν είναι αυτός, κάνει κάτι που τους πληγώνει, θα προσπαθήσουν να πάρουν εκδίκηση· αυτό είναι φαυλότητα. Οι κακοί άνθρωποι δεν ενεργούν σύμφωνα με καμία απολύτως αρχή. Δεν αναζητούν την αλήθεια. Είτε ενεργούν βάσει προσωπικής εμπάθειας, είτε τα βάζουν με τους αδύναμους και φοβούνται τους δυνατούς, είτε τολμούν να κάνουν αντίποινα στον οποιονδήποτε, όλα αυτά σχετίζονται με μια φαύλη διάθεση και αποτελούν διεφθαρμένη διάθεση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό.

Ποια είναι η πιο προφανής εκδήλωση κάποιου που έχει φαύλη διάθεση; Όταν έρχεται σ’ επαφή με έναν αγαθό άνθρωπο, με τον οποίο μπορεί να τα βάλει εύκολα, αρχίζει να τον πειράζει και να παίζει μαζί του. Πρόκειται για σύνηθες φαινόμενο. Όταν κάποιος που είναι σχετικά καλόκαρδος βλέπει έναν άνθρωπο αγαθό και δειλό, τον συμπονά σε έναν βαθμό, κι ακόμη κι αν δεν μπορεί να τον βοηθήσει, τουλάχιστον δεν τον εκφοβίζει. Όταν βλέπεις έναν αγαθό αδελφό ή μια αγαθή αδελφή, πώς φέρεσαι σ’ αυτόν τον άνθρωπο; Τον εκφοβίζεις και τον πειράζεις; (Το πιο πιθανό είναι να τον περιφρονούσα.) Όταν περιφρονείς κάποιον, είναι μια οπτική, μια άποψη που έχεις γι’ αυτόν, ένα είδος νοοτροπίας. Όσα, όμως, κάνεις και λες σ’ αυτόν τον άνθρωπο αφορούν τη διάθεσή σου. Πείτε Μου, λοιπόν, πώς φέρεστε απέναντι στους ανθρώπους που είναι άτολμοι και δειλοί; (Τους δίνω εντολές και τους παρενοχλώ.) (Όταν βλέπω ότι δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους, κάνω διακρίσεις εις βάρος τους και τους αποκλείω.) Όλα όσα αναφέρετε εκδηλώνουν φαύλη διάθεση και έχουν να κάνουν με τις διαθέσεις των ανθρώπων. Υπάρχουν ένα σωρό ακόμη τέτοια πράγματα, οπότε δεν χρειάζεται να μιλήσουμε γι’ αυτά με λεπτομέρειες. Έχετε συναντήσει ποτέ κάποιον που να εύχεται να πεθάνει όποιος τον προσβάλλει, και μάλιστα προσεύχεται στον Θεό και Του ζητά να τον καταδικάσει και να τον αφανίσει από προσώπου γης; Παρόλο που κανένας άνθρωπος δεν έχει τέτοια δύναμη, κάποιοι σκέφτονται μέσα τους τι καλά που θα ήταν να την είχαν ή προσεύχονται στον Θεό να αναλάβει δράση Εκείνος. Έχετε τέτοιες σκέψεις στην καρδιά σας; (Όταν διαδίδουμε το ευαγγέλιο και συναντάμε κακούς ανθρώπους που μας επιτίθενται και μας καταγγέλλουν στην αστυνομία, αισθάνομαι ότι τους μισώ και κάνω σκέψεις του τύπου: «Θα έρθει η μέρα που θα σας τιμωρήσει ο Θεός».) Αυτή είναι μια αρκετά αντικειμενική περίπτωση. Δέχθηκες επίθεση, υπέφερες, πόνεσες, ποδοπατήθηκαν τελείως η προσωπική σου ακεραιότητα και ο αυτοσεβασμός σου· αν οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονταν αντιμέτωποι με τέτοιες συνθήκες θα δυσκολεύονταν να τις ξεπεράσουν. (Κάποιοι άνθρωποι διαδίδουν φήμες για την εκκλησία μας στο διαδίκτυο, διατυπώνουν έναν σωρό ισχυρισμούς, και όταν τα διαβάζω όλα αυτά, εξοργίζομαι και η καρδιά μου πλημμυρίζει με μίσος.) Πρόκειται για φαυλότητα ή θερμοαιμία, ή μήπως για κανονική ανθρώπινη φύση; (Είναι κανονική ανθρώπινη φύση. Αν δεν μισεί κανείς τους δαίμονες και τους εχθρούς του Θεού, δεν έχει κανονική ανθρώπινη φύση.) Σωστά. Αυτό αποτελεί αποκάλυψη, εκδήλωση και αντίδραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Όποιος δεν μισεί τα αρνητικά πράγματα, δεν αγαπά τα θετικά και δεν έχει πρότυπα συνείδησης δεν είναι άνθρωπος. Υπό αυτές τις συνθήκες, ποιες από τις πράξεις που εκτελεί ένας άνθρωπος μπορεί να εξελιχθούν σε φαύλη διάθεση; Αν όλο αυτό το μίσος και η απέχθεια μεταμορφωθούν σε ένα ορισμένο είδος συμπεριφοράς, αν χάσετε κάθε ίχνος λογικής και οι πράξεις σας ξεπεράσουν το όριο της ανθρώπινης φύσης, αν είστε σε θέση ακόμη και να σκοτώσετε αυτούς τους ανθρώπους και να παρανομήσετε, τότε αυτό είναι φαυλότητα, ενεργείτε θερμόαιμα. Όταν οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια και είναι σε θέση να διακρίνουν τους κακούς ανθρώπους και μισούν τη μοχθηρότητα, έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αν, όμως, χειρίζονται τα πάντα θερμόαιμα, οι ενέργειές τους δεν βασίζονται στις αρχές. Διαφέρει αυτό σε κάτι από τη διάπραξη κακού; (Ναι.) Υπάρχει μία διαφορά. Αν κάποιος είναι εξαιρετικά κακός, εξαιρετικά φαύλος, εξαιρετικά μοχθηρός, εξαιρετικά ανήθικος, και τον απεχθάνεσαι υπερβολικά, σε σημείο μάλιστα να ζητάς από τον Θεό να τον καταραστεί, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν, όμως, προσευχηθείς δυο-τρεις φορές στον Θεό κι Εκείνος δεν κάνει τίποτα και πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, υπάρχει τότε πρόβλημα; (Ναι.) Μπορείς να προσευχηθείς στον Θεό και να εκφράσεις την άποψη και τη γνώμη σου, και να αναζητήσεις έπειτα τις αλήθεια-αρχές· σ’ αυτήν την περίπτωση, θα μπορέσεις να χειριστείς σωστά την κατάσταση. Δεν θα πρέπει, όμως, να απαιτείς ή να προσπαθείς να εξαναγκάσεις τον Θεό να πάρει εκδίκηση εκ μέρους σου, πόσο μάλλον να κάνεις ανοησίες εξαιτίας της θερμοαιμίας σου. Πρέπει να προσεγγίσεις το θέμα με ορθολογισμό. Πρέπει να δείξεις υπομονή, να περιμένεις να έρθει η ώρα του Θεού και να προσεύχεσαι περισσότερο στον Θεό. Κοίτα πώς ο Θεός ενεργεί με σοφία απέναντι στον Σατανά και τους διαβόλους· αυτό θα σε βοηθήσει να κάνεις υπομονή. Ορθολογισμός σημαίνει να τα εμπιστεύεσαι όλα αυτά στον Θεό και να Τον αφήνεις να δράσει. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Μην ενεργείτε με θερμοαιμία. Όταν ενεργείτε με θερμοαιμία, ο Θεός δεν το αποδέχεται και το καταδικάζει. Τέτοιες στιγμές, η διάθεση που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι δεν είναι ανθρώπινη αδυναμία ή στιγμιαίος θυμός, αλλά φαύλη διάθεση. Μόλις καθοριστεί ως φαύλη διάθεση, θα έχετε πρόβλημα και θα χάσετε κάθε πιθανότητα να σωθείτε. Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν οι άνθρωποι έχουν φαύλες διαθέσεις, οι πράξεις τους τείνουν να παραβιάζουν τη συνείδηση και τη λογική, και είναι πολύ πιθανό να παραβούν τον νόμο και να παραβιάσουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Πώς μπορεί, λοιπόν, να αποφευχθεί αυτό; Υπάρχουν τουλάχιστον τρία όρια που δεν πρέπει να ξεπερνά κανείς: Το πρώτο είναι να μην κάνει πράγματα που παραβιάζουν τη συνείδηση και τη λογική, το δεύτερο είναι να μην παραβαίνει τον νόμο και το τρίτο είναι να μην παραβιάζει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Επιπλέον, μην κάνετε τίποτα ακραίο ή οτιδήποτε μπορεί να αναστατώσει το έργο της εκκλησίας. Αν τηρήσετε αυτές τις αρχές, είναι βέβαιο ότι, αν μη τι άλλο, θα είστε ασφαλείς και δεν πρόκειται να αποκλειστείτε. Αν, όταν σας κλαδεύουν για τα κάθε λογής κακά που διαπράξατε, αντιστέκεστε μανιωδώς, αυτό είναι ακόμη πιο επικίνδυνο. Είναι πιθανό να προσβάλετε άμεσα τη διάθεση του Θεού και να αποπεμφθείτε ή να αποβληθείτε από την εκκλησία. Αν προσβάλλει κανείς τη διάθεση του Θεού, η τιμωρία είναι πολύ πιο αυστηρή από ό,τι αν παραβεί τον νόμο· είναι μια μοίρα χειρότερη από τον θάνατο. Η παράβαση του νόμου συνεπάγεται στη χειρότερη μια ποινή φυλάκισης· περνάτε μερικά δύσκολα χρόνια και μετά είστε ελεύθεροι, αυτό είναι όλο. Αν, όμως, προσβάλλετε τη διάθεση του Θεού, θα υποστείτε αιώνια τιμωρία. Αν, λοιπόν, οι άνθρωποι που έχουν φαύλες διαθέσεις δεν έχουν ορθολογισμό, διατρέχουν τεράστιο κίνδυνο, είναι επιρρεπείς να διαπράξουν κακό και σίγουρα θα τιμωρηθούν και θα υποστούν αντίποινα. Όσοι έχουν λίγο ορθολογισμό είναι σε θέση να αναζητήσουν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν, οπότε μπορούν να μην κάνουν πολύ μεγάλο κακό και άρα έχουν οπωσδήποτε ελπίδες να σωθούν. Είναι ζωτικής σημασίας για έναν άνθρωπο να διαθέτει ορθολογισμό και λογική. Κάποιος που έχει λογική μπορεί πιθανότατα να αποδεχτεί την αλήθεια και να χειριστεί σωστά το κλάδεμα. Κάποιος που δεν έχει λογική διατρέχει κίνδυνο όταν έρχεται αντιμέτωπος με το κλάδεμα. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι όταν κάποιος κλαδεύεται από έναν επικεφαλής, νιώθει έπειτα πολύ θυμωμένος. Θέλει να διαδώσει φήμες και να επιτεθεί στον επικεφαλής, αλλά δεν τολμά καθώς φοβάται ότι θα προκαλέσει προβλήματα. Ωστόσο, υπάρχει ήδη στην καρδιά του μια τέτοια διάθεση, και δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν θα ενεργούσε σύμφωνα με αυτήν ή όχι. Όσο υπάρχει μια τέτοια διάθεση στην καρδιά ενός ανθρώπου, όσο υπάρχουν αυτές οι σκέψεις, τότε, παρόλο που μπορεί να μην ενεργήσει βάσει αυτής της διάθεσης, διατρέχει ήδη κίνδυνο. Όταν το επιτρέψουν οι περιστάσεις και του δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία, μπορεί κάλλιστα να ενεργήσει βάσει αυτής της διάθεσης. Όσο υπάρχει η φαύλη διάθεσή του και παραμένει αδιόρθωτη, τότε αργά ή γρήγορα αυτός ο άνθρωπος θα διαπράξει κακό. Σε ποιες άλλες καταστάσεις, λοιπόν, αποκαλύπτει κανείς φαύλη διάθεση; Πείτε Μου. (Επειδή έκανα επιπόλαια το καθήκον μου και δεν είχα κανένα αποτέλεσμα, αντικαταστάθηκα από τον επικεφαλής σύμφωνα με τις αρχές, κι ένιωσα τότε να αντιστέκομαι κάπως. Έπειτα, όταν είδα ότι ο επικεφαλής αποκάλυψε μια διεφθαρμένη διάθεση, σκέφτηκα να γράψω μια επιστολή για να τον αναφέρω.) Προέκυψε από το πουθενά αυτή η ιδέα; Σίγουρα όχι. Ήταν προϊόν της φύσης σου. Αργά ή γρήγορα, τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης αποκαλύπτονται και είναι αδύνατον να γνωρίζουμε σε ποια περίπτωση ή μέσα σε ποιο πλαίσιο θα αποκαλυφθούν και θα εκδηλωθούν. Μερικές φορές, μπορεί οι άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή δεν το επιτρέπουν οι καταστάσεις. Αν, όμως, είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, θα μπορέσουν να αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν το πρόβλημα. Αν δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, θα κάνουν ό,τι θέλουν, και μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, θα διαπράξουν κακό. Αν, λοιπόν, μια διεφθαρμένη διάθεση παραμείνει αδιόρθωτη, είναι εξαιρετικά πιθανό οι άνθρωποι να μπουν μόνοι τους σε μπελάδες· θα πρέπει έτσι να θερίσουν ό,τι έσπειραν. Ορισμένοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και εκτελούν μονίμως επιπόλαια τα καθήκοντά τους. Δεν αποδέχονται το κλάδεμα, δεν μετανοούν ποτέ και τελικά απομονώνονται με σκοπό να κάνουν αυτοκριτική. Κάποιοι άνθρωποι αποπέμπονται από την εκκλησία επειδή αναστατώνουν διαρκώς την εκκλησιαστική ζωή και είναι πλέον σκάρτοι· και κάποιοι άνθρωποι αποβάλλονται επειδή εκτελούν κάθε λογής κακό. Επομένως, ό,τι άνθρωπος κι αν είναι κάποιος που αποκαλύπτει συχνά μια διεφθαρμένη διάθεση και δεν αναζητά την αλήθεια για να τη διορθώσει, είναι πιθανό να διαπράξει κακό. Η διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας δεν αποτελείται μόνο από αλαζονεία, αλλά και από μοχθηρότητα και φαυλότητα. Η αλαζονεία και η φαυλότητα είναι απλώς κοινοί παράγοντες.

Ποια είναι, λοιπόν, η λύση στο πρόβλημα της αποκάλυψης μιας φαύλης διάθεσης; Πρέπει οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν ποια διεφθαρμένη διάθεση έχουν. Η διάθεση ορισμένων ανθρώπων είναι ιδιαίτερα φαύλη, κακόβουλη και αλαζονική, και οι ίδιοι εντελώς αδίστακτοι. Αυτή είναι η φύση των κακών ανθρώπων, οι οποίοι είναι και οι πιο επικίνδυνοι από όλους. Όταν την εξουσία την έχουν αυτού του είδους οι άνθρωποι, τότε η εξουσία ανήκει στους διαβόλους, ανήκει στους σατανάδες. Στον οίκο του Θεού, όλοι οι κακοί άνθρωποι αποκαλύπτονται και αποκλείονται επειδή εκτελούν κάθε λογής κακές πράξεις. Όταν προσπαθείτε να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια με τους κακούς ανθρώπους ή να τους κλαδέψετε, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας επιτεθούν ή να σας κρίνουν ή ακόμη και να σας εκδικηθούν. Όλα αυτά είναι συνέπειες της τόσο κακόβουλης διάθεσής τους. Στην πραγματικότητα, κάτι τέτοιο είναι πολύ συνηθισμένο. Μπορεί, για παράδειγμα, δύο άνθρωποι να τα πηγαίνουν πολύ καλά μεταξύ τους, να νοιάζονται πολύ ο ένας για τον άλλο και να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση. Καταλήγουν, όμως, να διαφωνήσουν για ένα μεμονωμένο πράγμα που αφορά τα συμφέροντά τους, με αποτέλεσμα να διακόψουν τελείως τις σχέσεις τους. Κάποιοι μάλιστα γίνονται εχθροί και προσπαθούν να εκδικηθούν ο ένας τον άλλον. Είναι όλοι τους εξαιρετικά φαύλοι. Έχετε παρατηρήσει ποια από τα πράγματα που εκδηλώνονται και αποκαλύπτονται στους ανθρώπους που κάνουν το καθήκον τους εμπίπτουν σε φαύλη διάθεση; Σίγουρα υπάρχουν τέτοια πράγματα, και πρέπει να τα ξεριζώσετε. Αυτό θα σας βοηθήσει να τα διακρίνετε και να τα αναγνωρίσετε. Αν δεν μάθετε πώς μπορείτε να τα ξεριζώσετε και να τα διακρίνετε, δεν θα καταφέρετε ποτέ να διακρίνετε τους κακούς ανθρώπους. Μερικοί άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι ο αντίχριστος και τι είναι η φαύλη διάθεση μόνο αφού πέσουν θύματα της παραπλάνησης και του ελέγχου των αντίχριστων και πάθουν κάτι κακό στη ζωή τους. Κατανοείτε την αλήθεια πολύ επιφανειακά. Τις περισσότερες αλήθειες τις κατανοείτε μόνο σε προφορικό ή γραπτό επίπεδο, ή κατανοείτε μονάχα λόγια και δόγματα, αλλά όλα αυτά δεν ανταποκρίνονται καθόλου στην πραγματικότητα. Αφού ακούσετε πολλά κηρύγματα, στην καρδιά σας φαίνεται να υπάρχει κάποια κατανόηση και διαφώτιση· όταν, όμως, έρχεστε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, αδυνατείτε και πάλι να διακρίνετε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Σε θεωρητικό επίπεδο, όλοι γνωρίζετε ποιες είναι οι εκδηλώσεις ενός αντίχριστου. Όταν, όμως, αντικρίζετε έναν πραγματικό αντίχριστο, δεν είστε σε θέση να τον διακρίνετε ως τέτοιον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχετε ελάχιστη εμπειρία. Όταν θα έχεις περισσότερη εμπειρία και θα σε έχουν πληγώσει αρκετά οι αντίχριστοι, θα είσαι πραγματικά σε θέση να διακρίνεις το αληθινό τους πρόσωπο. Σήμερα, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι ακούνε συνειδητά τα κηρύγματα στις συναθροίσεις και θέλουν να αγωνιστούν για την αλήθεια, μόλις ακούσουν ένα κήρυγμα, καταλαβαίνουν μόνο την κυριολεκτική του σημασία, το αντιλαμβάνονται σε θεωρητικό μόνο επίπεδο και είναι ανίκανοι να βιώσουν την πρακτική πλευρά της αλήθειας. Η είσοδός τους, λοιπόν, στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι πολύ επιφανειακή, πράγμα που σημαίνει ότι αδυνατούν να διακρίνουν σωστά τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Οι αντίχριστοι έχουν την ουσία των κακών ανθρώπων· πέρα, όμως, από τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους, οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν έχουν φαύλες διαθέσεις; Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι. Όταν δεν συμβαίνει τίποτα κακό, όλο χαμογελάνε, αλλά όταν κάτι πάει να βλάψει τα συμφέροντά τους, αγριεύουν. Αυτή είναι μια φαύλη διάθεση. Αυτή η φαύλη διάθεση μπορεί να αποκαλυφθεί ανά πάσα στιγμή και αυτό γίνεται ακούσια. Τι ακριβώς συμβαίνει, λοιπόν, εδώ; Πρόκειται μήπως για κατάληψη από κάποιο κακό πνεύμα; Ή μήπως για τη μετενσάρκωση ενός δαίμονα; Αν συμβαίνει κάτι από τα δύο, τότε το άτομο έχει την ουσία ενός κακού ανθρώπου και κανείς δεν μπορεί να το βοηθήσει. Αν δεν έχει την ουσία ενός κακού ανθρώπου κι έχει απλώς αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση, τότε η κατάστασή του δεν είναι ανίατη· αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, υπάρχει ακόμα ελπίδα να σωθεί. Πώς μπορεί, λοιπόν, να διορθωθεί μια φαύλη, διεφθαρμένη διάθεση; Αρχικά, πρέπει σε κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζετε να προσεύχεστε συχνά και να αναλογίζεστε τα κίνητρα και τις επιθυμίες σας. Πρέπει να αποδέχεστε τη σχολαστική εξέταση του Θεού και να ελέγχετε τη συμπεριφορά σας. Επιπλέον, δεν πρέπει να αποκαλύπτετε κακά λόγια ή κακές συμπεριφορές. Αν κάποιος διαπιστώσει πως στην καρδιά του κρύβει λανθασμένους σκοπούς και κακοβουλία, και μάλιστα θέλει να κάνει κακά πράγματα, πρέπει να αναζητήσει την αλήθεια για να βρει μια λύση, καθώς και να βρει τα σχετικά λόγια του Θεού για να κατανοήσει και να λύσει αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να προσευχηθεί στον Θεό, να ζητήσει την προστασία Του και να ορκιστεί στον Θεό· αν πάλι δεν αποδέχεται την αλήθεια και διαπράττει κακό, πρέπει να αναθεματίσει τον εαυτό του. Αν συναναστραφεί έτσι με τον Θεό, θα λάβει προστασία και δεν θα κάνει κακό. Αν μόλις συμβεί κάτι σε κάποιον, προκύπτουν κακές προθέσεις, αλλά αυτός δεν δίνει καμία σημασία και απλώς αφήνει τα πράγματα να εξελιχθούν ή θεωρεί δεδομένο ότι με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να ενεργεί, τότε είναι κακός άνθρωπος, δεν πιστεύει πραγματικά στον Θεό ούτε αγαπά την αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος εξακολουθεί να θέλει να πιστεύει στον Θεό και να Τον ακολουθεί, θέλει να ευλογηθεί και να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών. Είναι αυτό δυνατόν; Κάνει όνειρα. Το πέμπτο είδος διάθεσης είναι η φαυλότητα. Και αυτό το ζήτημα, λοιπόν, σχετίζεται με τις διεφθαρμένες διαθέσεις, και δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο πάνω σ’ αυτό.

Πρέπει να ξέρετε και το έκτο είδος διεφθαρμένης διάθεσης: τη μοχθηρότητα. Ας ξεκινήσουμε με την περίπτωση των ανθρώπων που κηρύττουν το ευαγγέλιο. Όταν κηρύττουν το ευαγγέλιο, ορισμένοι άνθρωποι αποκαλύπτουν μια μοχθηρή διάθεση. Το κήρυγμά τους δεν βασίζεται στις αρχές ούτε γνωρίζουν ποιο είδος ανθρώπου αγαπά την αλήθεια και διαθέτει ανθρώπινη φύση· το μόνο που κάνουν πάντοτε είναι να αναζητούν κάποιον από το αντίθετο φύλο με τον οποίο ταιριάζουν, τα πηγαίνουν καλά και τον οποίο συμπαθούν. Δεν κηρύττουν σε ανθρώπους που δεν συμπαθούν ή με τους οποίους δεν τα πηγαίνουν καλά. Δεν έχει σημασία κατά πόσο εναρμονίζεται κανείς με τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου ή όχι· αν κάποιος τους ενδιαφέρει, δεν πρόκειται να τον αφήσουν έτσι. Μπορεί κάποιος να τους πει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν ανταποκρίνεται στις αρχές για τη διάδοση του ευαγγελίου, αλλά εκείνοι επιμένουν να του κηρύττουν. Υπάρχει μέσα τους μια διάθεση η οποία ελέγχει κάθε τους πράξη, και, υπό το πρόσχημα της διάδοσης του ευαγγελίου, τους ωθεί να ικανοποιούν τις ακόλαστες επιθυμίες τους και να πετυχαίνουν τους στόχους τους. Αυτό είναι ξεκάθαρα μια μοχθηρή διάθεση και τίποτα παραπάνω. Υπάρχουν μάλιστα ορισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά ότι κακώς ενεργούν έτσι και ότι με αυτόν τον τρόπο προσβάλλουν τον Θεό και παραβιάζουν τα διοικητικά Του διατάγματα, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν σταματούν. Δεν είναι ένα είδος διάθεσης αυτό; (Ναι.) Πρόκειται για μία από τις εκδηλώσεις της μοχθηρής διάθεσης· δεν πρέπει, όμως, να περιγράφεται ως μοχθηρή μόνο η αποκάλυψη ακόλαστων επιθυμιών, καθώς το εύρος της μοχθηρότητας δεν περιορίζεται μόνο στη λαγνεία της σάρκας. Μπορείτε να σκεφτείτε πώς αλλιώς εκδηλώνεται μια μοχθηρή διάθεση; Εφόσον πρόκειται για διάθεση, δεν είναι απλώς ένας τρόπος δράσης, αλλά περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές καταστάσεις, εκδηλώσεις και αποκαλύψεις, και βάσει όλων αυτών ορίζεται ως διάθεση. (Το να ακολουθεί κανείς τις κοσμικές τάσεις και να μην εγκαταλείπει οτιδήποτε έχει να κάνει με τις τάσεις αυτές.) Το να μην εγκαταλείπει κανείς τις μοχθηρές τάσεις αποτελεί μία πτυχή. Είναι προσκολλημένος στις μοχθηρές κοσμικές τάσεις, τις κυνηγά, τον απασχολούν ιδιαίτερα και τις επιδιώκει με μεγάλη θέρμη. Κάποιοι, όποιου είδους συναναστροφή κι αν ακούσουν σχετικά με την αλήθεια, όπως κι αν κλαδευτούν, δεν τα εγκαταλείπουν ποτέ όλα αυτά· φτάνουν μάλιστα σε σημείο να ξεμυαλιστούν. Αυτό είναι μοχθηρότητα. Όταν, λοιπόν, οι άνθρωποι ακολουθούν τις μοχθηρές τάσεις, ποιες από τις εκδηλώσεις τους δείχνουν ότι έχουν μοχθηρή διάθεση; Γιατί αγαπούν αυτά τα πράγματα; Τι έχουν αυτές οι μοχθηρές κοσμικές τάσεις που τους ικανοποιεί ψυχολογικά, που ικανοποιεί τις ανάγκες, τις προτιμήσεις και τις επιθυμίες τους; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι τους αρέσουν οι σταρ του σινεμά: Τι είναι αυτό που έχουν οι σταρ, το οποίο κάνει τους ανθρώπους να παθαίνουν εμμονή μαζί τους και να τους ακολουθούν; Αυτά που λαχταρούν οι άνθρωποι είναι αυτή η άνεση που έχουν οι σταρ, η φινέτσα τους, η εμφάνισή τους, το γεγονός ότι είναι διάσημοι, καθώς και το είδος της υπερπολυτελούς ζωής που ζουν. Είναι όλα αυτά τα πράγματα που ακολουθούν μοχθηρά; (Ναι.) Γιατί χαρακτηρίζονται ως μοχθηρά; (Επειδή αντιτίθενται στην αλήθεια και τα θετικά πράγματα, και δεν συνάδουν με τις απαιτήσεις του Θεού.) Αυτό είναι δόγμα. Κάντε μια προσπάθεια να αναλύσετε αυτές τις διασημότητες και τους σταρ του σινεμά ως προς τον τρόπο ζωής τους, τη συμπεριφορά τους, ακόμη και τη δημόσια εικόνα και τα ρούχα που λατρεύουν όλοι τόσο πολύ. Γιατί ζουν μια τέτοια ζωή; Και γιατί εμπνέουν τον κόσμο να τους ακολουθεί; Καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να τα πετύχουν όλα αυτά. Για να δημιουργήσουν μια τέτοια εικόνα, έχουν δικούς τους μακιγιέρ και προσωπικούς στυλίστες. Τι στόχο έχουν, λοιπόν, και δημιουργούν μια τέτοια εικόνα του εαυτού τους; Να προσελκύσουν τους ανθρώπους, να τους παραπλανήσουν, να τους κάνουν να τους ακολουθήσουν, και να επωφεληθούν από όλο αυτό. Επομένως, είτε λατρεύει κανείς τη φήμη αυτών των σταρ του σινεμά, είτε την εμφάνισή τους, είτε τη ζωή τους, ό,τι απ’ αυτά κι αν κάνει είναι πραγματικά ανόητο και παράλογο. Είναι δυνατόν να λατρεύει διαβόλους ένας άνθρωπος που διαθέτει ορθολογισμό; Οι διάβολοι παραπλανούν, εξαπατούν και βλάπτουν τους ανθρώπους. Οι διάβολοι δεν πιστεύουν στον Θεό ούτε αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Όλοι οι διάβολοι ακολουθούν τον Σατανά. Τι στόχους έχουν όσοι ακολουθούν και λατρεύουν τους διαβόλους και τον Σατανά; Θέλουν να μιμηθούν αυτούς τους διαβόλους, να γίνουν σαν κι αυτούς, με την ελπίδα ότι μια μέρα θα γίνουν και οι ίδιοι διάβολοι και θα είναι εξίσου όμορφοι και αισθησιακοί με αυτούς τους διαβόλους και τους διάσημους ανθρώπους. Τους αρέσει να απολαμβάνουν αυτό το αίσθημα. Δεν έχει σημασία ποιον διάσημο ή επιφανή άνθρωπο λατρεύει κανείς· ο απώτερος σκοπός όλων αυτών των σταρ είναι ο ίδιος: Να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, να τους προσελκύσουν και να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν. Δεν πρόκειται για μοχθηρή διάθεση; Πρόκειται για μοχθηρή διάθεση κι αυτό δεν θα μπορούσε να είναι πιο προφανές.

Οι μοχθηρές διαθέσεις εκδηλώνονται και με έναν ακόμη τρόπο. Ορισμένοι διαπιστώνουν ότι στις συναθροίσεις που γίνονται στον οίκο του Θεού, οι άνθρωποι διαβάζουν πάντοτε τον λόγο του Θεού, συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια και μιλούν για την αυτογνωσία, για την ορθή εκτέλεση του καθήκοντος, για το πώς να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό, να κατανοούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, καθώς και για διάφορες άλλες πτυχές της αλήθειας. Αφού τα έχουν ακούσει όλα αυτά τόσα χρόνια πλέον, όσο περισσότερο τα ακούνε, τόσο περισσότερο μπουχτίζουν, και αρχίζουν να παραπονιούνται, λέγοντας: «Ο σκοπός της πίστης στον θεό δεν είναι να κερδίσουμε ευλογίες; Γιατί μιλάμε συνέχεια για την αλήθεια και συναναστρεφόμαστε πάνω στον λόγο του θεού; Θα τελειώνουμε επιτέλους μ’ αυτό; Έχω βαρεθεί πια!» Δεν θέλουν, όμως, να επιστρέψουν στα εγκόσμια. Σκέφτονται μέσα τους: «Πόσο ανιαρή και βαρετή είναι η πίστη στον θεό· πώς μπορώ να την κάνω λίγο πιο ενδιαφέρουσα; Πρέπει να βρω κάτι ενδιαφέρον». Γυρνάνε, λοιπόν, εδώ κι εκεί και ρωτούν: «Πόσοι πιστοί στον θεό υπάρχουν στην εκκλησία; Πόσοι επικεφαλής και εργάτες υπάρχουν; Πόσοι έχουν αντικατασταθεί; Πόσοι είναι νεαροί φοιτητές και πόσοι μεταπτυχιακοί; Ξέρει κανείς τον αριθμό;» Αντιμετωπίζουν αυτά τα πράγματα και αυτά τα δεδομένα ως την αλήθεια. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι μοχθηρότητα και συνήθως χαρακτηρίζεται ως «ελεεινότητα». Παρότι έχουν ακούσει άπειρες αλήθειες, καμία από αυτές δεν τους ενέπνευσε τόσο ώστε να τους τραβήξει αρκετά την προσοχή ή το ενδιαφέρον. Μόλις κάποιος έχει να πει κάποιο κουτσομπολιό ή κάποια είδηση εκ των έσω, τεντώνουν αμέσως τα αυτιά τους μην τυχόν και δεν το ακούσουν. Δεν είναι αυτό ελεεινότητα; (Ναι.) Ποια χαρακτηριστικά έχουν οι ελεεινοί άνθρωποι; Δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την αλήθεια. Ενδιαφέρονται μόνο για εξωτερικά ζητήματα και δεν κουράζονται ούτε χορταίνουν ποτέ να μαθαίνουν κουτσομπολιά και πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή-είσοδό τους ή την αλήθεια. Νομίζουν ότι από τη στιγμή που καταλαβαίνουν όλα αυτά τα πράγματα, όλες αυτές τις πληροφορίες, και τα συγκρατούν στο κεφάλι τους, διαθέτουν την αλήθεια-πραγματικότητα, είναι πραγματικά μέλη του οίκου του Θεού, θα λάβουν σίγουρα την έγκριση του Θεού και θα μπορέσουν να εισέλθουν στη βασιλεία Του. Ισχύει, λέτε, όντως αυτό; (Όχι.) Εσείς είστε σε θέση να το διακρίνετε αυτό, αλλά πολλοί νέοι πιστοί στον Θεό δεν είναι. Έχουν εμμονή με αυτές τις πληροφορίες και θεωρούν ότι το να γνωρίζουν αυτά τα πράγματα τους καθιστά μέλη του οίκου του Θεού. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Θεός απεχθάνεται αυτούς τους ανθρώπους περισσότερο από όλους· είναι οι πιο ματαιόδοξοι, επιφανειακοί και αδαείς από όλους τους ανθρώπους. Ο Θεός ενσαρκώθηκε τις έσχατες ημέρες για να επιτελέσει το έργο της κρίσης και του εξαγνισμού των ανθρώπων, προκειμένου να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια ως ζωή. Επιδιώκουν, όμως, την αλήθεια οι άνθρωποι που δεν εστιάζουν στο να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού, αλλά προσπαθούν διαρκώς να μαθαίνουν κουτσομπολιά και περισσότερες πληροφορίες για τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας; Κάνουν το έργο που οφείλουν να κάνουν; Εγώ, προσωπικά, τους θεωρώ μοχθηρούς ανθρώπους. Είναι δύσπιστοι. Αυτού του είδους οι άνθρωποι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως ελεεινοί. Το μόνο πράγμα στο οποίο εστιάζουν μονίμως είναι οι φήμες. Ικανοποιούν έτσι την περιέργειά τους, αλλά ο Θεός τούς απεχθάνεται. Δεν είναι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, πόσο μάλλον άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια. Πολύ απλά, είναι οι υπηρέτες του Σατανά, οι οποίοι έρχονται με σκοπό να αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας. Πέρα από αυτό, οι άνθρωποι που μονίμως εξετάζουν και διερευνούν τον Θεό είναι οι υπηρέτες και οι υποτακτικοί του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Αυτούς τους ανθρώπους ο Θεός τούς μισεί και τους σιχαίνεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, γιατί δεν Του έχεις εμπιστοσύνη; Αναζητάς άραγε την αλήθεια, όταν εξετάζεις και διερευνάς τον Θεό; Έχει την παραμικρή σχέση η αναζήτηση της αλήθειας με την οικογένεια στην οποία γεννήθηκε ο Χριστός ή με το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε; Δεν είναι αηδιαστικοί οι άνθρωποι που μονίμως βάζουν τον Θεό στο μικροσκόπιο; Αν έχεις διαρκώς αντιλήψεις σχετικά με την ανθρώπινη φύση του Χριστού, θα πρέπει να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο για να επιδιώκεις να γνωρίσεις τα λόγια του Θεού· ο μόνος τρόπος να μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα των αντιλήψεών σου είναι να κατανοήσεις την αλήθεια. Θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον Θεό εξετάζοντας το οικογενειακό Του υπόβαθρο ή τις συνθήκες της γέννησής Του; Θα μπορέσεις μήπως έτσι να ανακαλύψεις τη θεϊκή ουσία του Χριστού; Σε καμία περίπτωση. Όσοι πιστεύουν αληθινά στον Θεό αφοσιώνονται στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια, και μόνο αυτό τους βοηθά να γνωρίσουν τη θεϊκή ουσία του Χριστού. Γιατί, όμως, όσοι μονίμως εξετάζουν σχολαστικά τον Θεό φέρονται μονίμως ελεεινά; Αυτοί οι τιποτένιοι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση πρέπει να φύγουν γρήγορα από τον οίκο του Θεού! Έχουν εκφραστεί πάρα πολλές αλήθειες, έχουν γίνει πάρα πολλές συναναστροφές κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων και των κηρυγμάτων· γιατί εξακολουθείς να εξετάζεις σχολαστικά τον Θεό; Τι δείχνει το γεγονός ότι μονίμως εξετάζεις σχολαστικά τον Θεό; Ότι είσαι εξαιρετικά μοχθηρός! Επιπλέον, κάποιοι πιστεύουν πως εφόσον γνωρίζουν όλες αυτές τις ασήμαντες πληροφορίες, έχουν κάποιο πλεονέκτημα, και γυρνούν εδώ κι εκεί κάνοντας επίδειξη στους γύρω τους. Και τι συμβαίνει στο τέλος; Ο Θεός τούς σιχαίνεται και αηδιάζει μαζί τους. Θεωρούνται καν άνθρωποι; Δεν είναι ζωντανοί δαίμονες; Είναι δυνατόν να είναι πιστοί στον Θεό; Κάθε τους σκέψη είναι αφιερωμένη στη μοχθηρότητα και την ατιμία. Κατά κάποιον τρόπο, έχουν την εντύπωση πως όσο περισσότερες φήμες γνωρίζουν, τόσο περισσότερο ανήκουν στον οίκο του Θεού και τόσο περισσότερο κατανοούν την αλήθεια. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι εντελώς παράλογοι. Στον οίκο του Θεού, δεν υπάρχει πιο σιχαμερός άνθρωπος από εκείνους.

Κατά την πίστη τους, μερικοί άνθρωποι εστιάζουν συνεχώς σε πράγματα που δεν είναι ρεαλιστικά. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι εξετάζουν συνεχώς πώς είναι η βασιλεία, πού είναι ο τρίτος ουρανός, πώς είναι ο κάτω κόσμος και πού είναι η κόλαση. Αντί να εστιάζουν στη ζωή-είσοδο, εξετάζουν όλη την ώρα μυστήρια. Αυτό είναι ελεεινότητα, μοχθηρία. Όσα κηρύγματα και συναναστροφές κι αν ακούσουν, κάποιοι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν ποια ακριβώς είναι η αλήθεια και δεν γνωρίζουν ούτε πώς να την κάνουν πράξη. Όταν βρίσκουν χρόνο, διερευνούν τα λόγια του Θεού, μελετούν προσεκτικά τη διατύπωσή τους και ψάχνουν να βρουν σ’ αυτά κάτι που να τους κάνει αίσθηση, ενώ εξετάζουν διαρκώς σχολαστικά τα λόγια του Θεού και κατά πόσο έχουν εκπληρωθεί. Αν έχουν εκπληρωθεί, πιστεύουν ότι πρόκειται για το έργο του Θεού· αν πάλι όχι, αρνούνται ότι πρόκειται για το έργο του Θεού. Δεν είναι παράλογοι; Δεν είναι αυτό ελεεινότητα; Είναι πάντα σε θέση οι άνθρωποι να δουν κατά πόσο έχουν εκπληρωθεί τα λόγια του Θεού; Υπάρχουν ορισμένα λόγια του Θεού που οι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητα σε θέση να δουν κατά πόσο έχουν εκπληρωθεί. Μπορεί οι άνθρωποι να μη βλέπουν ότι μερικά από τα λόγια του Θεού έχουν εκπληρωθεί, αλλά ο Θεός τα βλέπει. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να τα δουν καθαρά αυτά τα πράγματα· αν είναι σε θέση να κατανοήσουν έστω και το 20 τοις εκατό, θεωρούνται τυχεροί. Κάποιοι άνθρωποι, παρότι μελετούν όλη την ώρα τον λόγο του Θεού, δεν δίνουν καμία σημασία στην άσκηση της αλήθειας ή στην είσοδό τους στην πραγματικότητα. Δεν παραβλέπουν έτσι τα καθήκοντα που οφείλουν να κάνουν; Έχουν ακούσει πάρα πολλές αλήθειες, αλλά ακόμα δεν τις κατανοούν, και ψάχνουν συνεχώς να βρουν αποδείξεις για την εκπλήρωση των προφητειών, πράγμα το οποίο αντιμετωπίζουν ως τη ζωή και το κίνητρό τους. Για παράδειγμα, όταν κάποιοι άνθρωποι προσεύχονται, λένε πράγματα του τύπου: «Θεέ μου, αν θέλεις να το κάνω αυτό, κάνε με να σηκωθώ στις έξι αύριο το πρωί· αν δεν θες, άσε με να κοιμηθώ μέχρι τις εφτά». Το κάνουν συχνά αυτό, το χρησιμοποιούν ως αρχή τους και το κάνουν πράξη λες και είναι η αλήθεια. Αυτό ονομάζεται ελεεινότητα. Ενεργούν πάντα με βάση τα αισθήματά τους, εστιάζουν στο υπερφυσικό, βασίζονται σε φήμες και άλλα μη ρεαλιστικά πράγματα· επικεντρώνουν συνεχώς την ενέργειά τους σε ελεεινά πράγματα. Αυτό είναι μοχθηρότητα. Όπως κι αν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αλήθεια, θεωρούν ότι αυτή δεν έχει την παραμικρή χρησιμότητα ούτε είναι τόσο ακριβής όσο το να στηρίζονται στα αισθήματα ή στην επαλήθευση μέσω της σύγκρισης. Αυτό είναι ελεεινότητα. Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός κυριαρχεί στη μοίρα των ανθρώπων και τη ρυθμίζει, και παρότι λένε ότι αναγνωρίζουν πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, στην καρδιά τους εξακολουθούν να μην αποδέχονται την αλήθεια και δεν βλέπουν ποτέ τους τα πράγματα μέσα από τα λόγια του Θεού. Ό,τι, όμως, και να πει κάποιος διάσημος, το θεωρούν αλήθεια και το ακολουθούν. Αν ένας μελλοντολόγος ή ένας φυσιογνωμιστής τούς πει ότι του χρόνου θα πάρουν προαγωγή και θα γίνουν διευθυντές, τον πιστεύουν. Αυτό δεν είναι ελεεινότητα; Πιστεύουν στη μαντεία, στη μελλοντολογία και στα υπερφυσικά πράγματα, και μόνο σ’ αυτά τα ελεεινά πράγματα. Είναι ακριβώς όπως η περίπτωση ορισμένων ανθρώπων, οι οποίοι λένε: «Κατανοώ όλες τις αλήθειες, αλλά δεν μπορώ να τις κάνω πράξη. Δεν ξέρω τι πρόβλημα υπάρχει». Έχουμε πλέον την απάντηση σε αυτό το ερώτημα: Είναι ελεεινοί. Όπως κι αν συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια μ’ αυτούς τους ανθρώπους, δεν θα πάρουν το μήνυμα ούτε θα δείτε κάποιο αποτέλεσμα. Όχι μόνο αποστρέφονται την αλήθεια, αλλά έχουν μάλιστα και μοχθηρή διάθεση. Ποια είναι η πιο σημαντική εκδήλωση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Παρότι κατανοεί κανείς την αλήθεια, δεν την κάνει πράξη. Δεν θέλει να την ακούσει, αντιστέκεται σ’ αυτήν και την απεχθάνεται. Παρότι γνωρίζει πως η αλήθεια είναι σωστή και καλή, δεν την κάνει πράξη, δεν είναι πρόθυμος να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι ούτε θέλει να υποφέρει ή να πληρώσει κάποιο τίμημα, πόσο μάλλον να έχει την παραμικρή απώλεια. Οι μοχθηροί άνθρωποι δεν είναι έτσι. Νομίζουν ότι τα μοχθηρά πράγματα είναι η αλήθεια, ότι αυτή είναι η σωστή οδός. Κυνηγούν, λοιπόν, αυτά τα πράγματα και προσπαθούν να τα μιμηθούν, ενώ μονίμως επικεντρώνουν την ενέργειά τους σ’ αυτά. Ο οίκος του Θεού συναναστρέφεται συχνά πάνω στις αρχές της προσευχής: Οι άνθρωποι μπορούν να προσευχηθούν όποτε και όπου θέλουν, χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, να πουν τα λόγια που έχουν στην καρδιά τους και να αναζητήσουν την αλήθεια. Αυτά τα λόγια λογικά τα ακούει κανείς συχνά και είναι εύκολο να τα κατανοήσει. Πώς, όμως, το κάνουν αυτό πράξη οι μοχθηροί άνθρωποι; Κάθε πρωί, μαζί με το πρώτο κελάηδισμα των πουλιών, κοιτούν απαρέγκλιτα προς τον Νότο, πέφτουν στα γόνατα και βάζουν και τα δύο χέρια στο έδαφος, προσπίπτοντας ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν για όση περισσότερη ώρα μπορούν. Νομίζουν ότι μόνο εκείνες τις ώρες θα μπορέσει ο Θεός να ακούσει την προσευχή τους, επειδή εκείνη τη στιγμή δεν είναι απασχολημένος, έχει χρόνο και άρα ακούει. Δεν είναι γελοίο αυτό; Δεν είναι μοχθηρό; Κάποιοι άλλοι λένε ότι η πιο αποτελεσματική ώρα για προσευχή είναι στη μία ή στις δύο τη νύχτα, όταν επικρατεί απόλυτη ησυχία. Γιατί το λένε αυτό; Έχουν κι αυτοί τους λόγους τους. Λένε ότι εκείνη την ώρα όλοι κοιμούνται· ο Θεός έχει χρόνο να ασχοληθεί με τις υποθέσεις τους μόνο όταν δεν είναι απασχολημένος. Δεν είναι παράλογο αυτό; Δεν είναι μοχθηρό; Όπως κι αν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αλήθεια, αρνούνται να την αποδεχτούν. Είναι οι πιο παράλογοι άνθρωποι και είναι ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια. Κάποιοι άλλοι λένε: «Όποιος πιστεύει στον θεό πρέπει να κάνει καλές πράξεις και να είναι ευγενικός. Δεν πρέπει να σκοτώνει ή να τρώει κρέας. Αν τρως κρέας διαπράττεις φόνο, αμαρτάνεις, και ο θεός δεν θέλει ανθρώπους που ενεργούν έτσι». Έχουν κάποια βάση αυτά τα λόγια; Έχει πει ποτέ ο Θεός κάτι τέτοιο; (Όχι.) Ποιος το είπε, λοιπόν, αυτό; Ένας άπιστος, ένας παράλογος άνθρωπος. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι άνθρωποι που το λένε αυτό δεν τρώνε κρέας· ή μπορεί να μην τρώνε κρέας μπροστά στους άλλους, αλλά να τρώνε πολύ όταν είναι μόνοι τους. Αυτοί οι άνθρωποι προσποιούνται πολύ καλά, και όπου σταθούν κι όπου βρεθούν διαδίδουν πλάνες. Αυτό είναι μοχθηρότητα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο ελεεινοί. Αντιμετωπίζουν αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες ως εντολές και κανονισμούς, και μάλιστα τις κάνουν πράξη και τις τηρούν λες και είναι η αλήθεια ή οι απαιτήσεις του Θεού, ενώ δασκαλεύουν σθεναρά και ξεδιάντροπα και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Γιατί λέω ότι ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν αυτοί οι άνθρωποι, η διατύπωση που χρησιμοποιούν και τα μέσα της επιδίωξής τους είναι μοχθηρά; (Επειδή δεν έχουν την παραμικρή σύνδεση με την αλήθεια.) Οτιδήποτε, λοιπόν, δεν συνδέεται με την αλήθεια είναι μοχθηρό; Μια τέτοια κατανόηση είναι άκρως προβληματική. Στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, υπάρχουν πράγματα που δεν συνδέονται με την αλήθεια. Δεν διαστρεβλώνουμε τα γεγονότα λέγοντας ότι όλα αυτά είναι μοχθηρά; Αν κάτι δεν το καταδικάζει ο Θεός, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μοχθηρό· ως μοχθηρό μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ό,τι καταδικάζεται από τον Θεό. Θα κάναμε μεγάλο λάθος αν ορίζαμε οτιδήποτε δεν έχει σχέση με την αλήθεια ως μοχθηρό. Συνδέονται με την αλήθεια οι λεπτομέρειες που αφορούν τις ανάγκες της ζωής, όπως, για παράδειγμα, η διατροφή, ο ύπνος, η κατανάλωση υγρών ή η ανάπαυση; Είναι μοχθηρά αυτά τα πράγματα; Όλα αυτά είναι φυσιολογικές ανάγκες, αποτελούν μέρος της καθημερινής ρουτίνας των ανθρώπων, δεν είναι μοχθηρά. Γιατί, λοιπόν, οι ενέργειες που ανέφερα μόλις χαρακτηρίστηκαν ως μοχθηρές; Επειδή αυτές οι ενέργειες οδηγούν τους ανθρώπους σε ένα μονοπάτι που είναι λανθασμένο και γελοίο· τους οδηγούν στο μονοπάτι της θρησκείας. Αν ασκούνται με αυτόν τον τρόπο και δασκαλεύουν τους άλλους να κάνουν το ίδιο, οδηγούν τους ανθρώπους στο μονοπάτι της μοχθηρότητας. Πρόκειται για ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Πώς καταντούν όσοι λατρεύουν τις μοχθηρές κοσμικές τάσεις και βαδίζουν στο μονοπάτι της μοχθηρότητας; Εξαχρειώνονται, χάνουν τη λογική τους, δεν έχουν ίχνος ντροπής και στο τέλος παρασύρονται ολοκληρωτικά από τις κοσμικές τάσεις και οδεύουν προς την καταστροφή· δεν διαφέρουν καθόλου από τους άπιστους. Μερικοί άνθρωποι, όχι μόνο θεωρούν ότι αυτές οι αιρέσεις και οι πλάνες αποτελούν κανονισμούς που πρέπει να ακολουθούν ή εντολές που πρέπει να υπακούν, αλλά τις τηρούν κιόλας ως την αλήθεια. Είναι άνθρωποι παράλογοι που δεν διαθέτουν ίχνος πνευματικής κατανόησης. Το μόνο που μπορεί να τους συμβεί στο τέλος είναι να αποκλειστούν. Θα μπορούσε το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί σε κάποιον που έχει τόσο στρεβλή κατανόηση για την αλήθεια; (Όχι.) Εφόσον το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται σ’ αυτούς τους ανθρώπους, εργάζονται τα κακά πνεύματα, επειδή το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν αυτοί οι άνθρωποι είναι το μονοπάτι της μοχθηρότητας, βιάζονται να ακολουθήσουν το μονοπάτι των κακών πνευμάτων· κι αυτό ακριβώς χρειάζονται αυτά τα κακά πνεύματα. Και το αποτέλεσμα; Αυτοί οι άνθρωποι καταλαμβάνονται από κακά πνεύματα. Προηγουμένως είπα πως «Οι διάβολοι και ο Σατανάς, σαν βρυχώμενα λιοντάρια, τριγυρίζουν αναζητώντας ανθρώπους να καταβροχθίσουν». Από τη στιγμή που οι άνθρωποι βαδίζουν στο διεστραμμένο και μοχθηρό μονοπάτι, είναι αναπόφευκτο να τους αρπάξουν τα κακά πνεύματα. Δεν χρειάζεται να σε δώσει ο Θεός στα κακά πνεύματα. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, δεν είσαι προστατευμένος και ο Θεός δεν θα είναι μαζί σου. Αν δεν μπορεί να σε κερδίσει ο Θεός, δεν θα ενδιαφερθεί για σένα, και τα κακά πνεύματα θα εκμεταλλευτούν αυτήν την ευκαιρία για να εισχωρήσουν μέσα σου και να σε κυριεύσουν. Αυτή δεν θα είναι η συνέπεια; Όλοι εκείνοι που αποστρέφονται την αλήθεια και καταδικάζουν μονίμως το έργο της ενσάρκωσης του Θεού, που ακολουθούν τις κοσμικές τάσεις, που παρερμηνεύουν κατάφωρα τα λόγια του Θεού και τη Βίβλο και διαδίδουν αιρέσεις και πλάνες τα κάνουν όλα αυτά επειδή έχουν μοχθηρές διαθέσεις. Μερικοί άνθρωποι επιδιώκουν την πνευματικότητα, και επειδή η κατανόησή τους είναι στρεβλή, σκαρφίζονται ένα σωρό πλάνες για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, και καταλήγουν να γίνουν ουτοπιστές και στοχαστές, πράγμα που είναι επίσης ελεεινότητα. Είναι μοχθηροί άνθρωποι. Έτσι ήταν και οι Φαρισαίοι: ό,τι έκαναν ήταν υποκριτικό, δεν έκαναν πράξη την αλήθεια και παραπλανούσαν τους άλλους για να κερδίσουν τον θαυμασμό και τη λατρεία τους. Όταν εμφανίστηκε ο Κύριος Ιησούς για να εργαστεί, έφτασαν σε σημείο να Τον σταυρώσουν. Αυτό ήταν μοχθηρό και στο τέλος ο Θεός τούς καταράστηκε. Σήμερα, ο θρησκευτικός κόσμος όχι μόνο κρίνει και καταδικάζει την εμφάνιση και το έργο του Θεού, αλλά, το πιο απεχθές είναι ότι στέκεται κιόλας στο πλευρό του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, συμμαχεί με τις μοχθηρές δυνάμεις για να καταδιώξουν τους εκλεκτούς του Θεού και συνασπίζονται απέναντι στον Θεό ως εχθροί του. Αυτό είναι μοχθηρό. Η θρησκευτική κοινότητα δεν μίσησε ποτέ τις μοχθηρές δυνάμεις του Σατανά, δεν μισεί τη μοχθηρότητα της χώρας του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, μα αντίθετα προσεύχεται για χάρη τους και τους δίνει ευλογίες. Αυτό είναι μοχθηρό. Οποιαδήποτε συμπεριφορά συνδέεται με τον Σατανά και τα κακά πνεύματα ή βασίζεται στη συνεργασία μαζί τους μπορεί συνολικά να χαρακτηριστεί μοχθηρή. Οι τρόποι άσκησης που είναι πραγματικά αποκλίνοντες, κακοί, ακραίοι και χωρίς μέτρο είναι επίσης μοχθηροί. Μερικοί άνθρωποι παρανοούν συνεχώς τον Θεό, και όσο κι αν συναναστρέφεται κανείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια, είναι αδύνατο να απαλλαγούν από αυτές τους τις παρανοήσεις. Πάντα κηρύττουν το δικό τους σκεπτικό και επιμένουν στις δικές τους πλάνες. Δεν υπάρχει και σ’ αυτό λίγη μοχθηρότητα; Κάποιοι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις για τον Θεό· αφού συναναστραφεί κανείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια κάμποσες φορές, λένε ότι καταλαβαίνουν και ότι έχουν απαλλαγεί από τις αντιλήψεις τους, αλλά στη συνέχεια, εξακολουθούν να επιμένουν σ’ αυτές, είναι πάντα αρνητικοί και εμμένουν πεισματικά στις δικαιολογίες τους. Δεν είναι μοχθηρό αυτό; Είναι κι αυτό ένα είδος μοχθηρότητας. Με λίγα λόγια, όποιος έχει κάνει κάτι παράλογο και αρνείται να το αποδεχτεί, όπως κι αν συναναστρέφεται κανείς μαζί του πάνω στην αλήθεια, είναι ελεεινός και κάπως μοχθηρός. Δεν είναι εύκολο να σώσει ο Θεός όσους έχουν μοχθηρές διαθέσεις, επειδή δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και αρνούνται να εγκαταλείψουν τις μοχθηρές τους πλάνες· πραγματικά, δεν μπορεί να γίνει τίποτα γι’ αυτούς.

Συναναστραφήκαμε τώρα πάνω σε έξι συνολικά διαθέσεις: την αδιαλλαξία, την αλαζονεία, τη δολιότητα, την αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, τη φαυλότητα και τη μοχθηρότητα. Μέσα από τη διεξοδική ανάλυση αυτών των έξι διαθέσεων έχετε μάθει και κατανοήσει κάτι καινούργιο σχετικά με τις αλλαγές στη διάθεση; Τι ακριβώς είναι οι αλλαγές στη διάθεση; Είναι μήπως όταν ξεφορτώνεται κάποιος ένα συγκεκριμένο ελάττωμα, όταν διορθώνει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά ή αλλάζει ένα συγκεκριμένο γνώρισμα του χαρακτήρα του; Σε καμία περίπτωση. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, λίγο πιο ξεκάθαρα τώρα σε τι ακριβώς αναφέρεται η διάθεση; Μπορούν αυτές οι έξι διαθέσεις να χαρακτηριστούν ως οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, ως η φύση-ουσία του ανθρώπου; (Ναι.) Αυτές οι έξι διαθέσεις είναι κάτι θετικό ή αρνητικό; (Αρνητικό.) Με απλά λόγια, είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, είναι οι κύριες όψεις των διεφθαρμένων διαθέσεων του ανθρώπου. Καθεμία από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, χωρίς καμία εξαίρεση, είναι εχθρική απέναντι στον Θεό και την αλήθεια, και καμία από αυτές δεν είναι κάτι θετικό. Αυτές οι έξι διαθέσεις, λοιπόν, αποτελούν έξι πτυχές, οι οποίες αναφέρονται συλλογικά ως διεφθαρμένη διάθεση. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις αποτελούν τη φύση-ουσία του ανθρώπου. Πώς θα εξηγούσε κανείς τον όρο «ουσία»; Η ουσία αναφέρεται στη φύση του ανθρώπου. Ως φύση του ανθρώπου νοούνται τα πράγματα στα οποία στηρίζει ο άνθρωπος την ύπαρξή του και τα οποία ορίζουν τον τρόπο ζωής του. Οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με τη φύση τους. Ό,τι κι αν βιώνεις, όποιοι κι αν είναι οι στόχοι και η κατεύθυνσή σου, σύμφωνα με όποιους κανόνες κι αν ζεις, η φύση-ουσία σου δεν αλλάζει, και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Όταν, λοιπόν, δεν κατέχεις την αλήθεια και στηρίζεσαι σ’ αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις για να ζήσεις, όλα όσα βιώνεις εναντιώνονται στον Θεό, αντιτίθενται στην αλήθεια και έρχονται σε σύγκρουση με τις προθέσεις του Θεού. Θα πρέπει τώρα πια να το κατανοείτε αυτό: Μπορούν να σωθούν οι άνθρωποι αν δεν αλλάξουν οι διαθέσεις τους; (Όχι.) Είναι αδύνατο να συμβεί αυτό. Αν, λοιπόν, δεν αλλάξουν οι διαθέσεις των ανθρώπων, μπορούν να είναι σε αρμονία με τον Θεό; (Όχι.) Αυτό θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Όταν πρόκειται, λοιπόν, για μία από αυτές τις έξι διαθέσεις, όποια κι αν είναι αυτή, και ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο εκδηλώνεται ή αποκαλύπτεται μέσα σου, αν δεν είσαι σε θέση να απελευθερωθείς από τους περιορισμούς της, τότε ό,τι κίνητρα ή στόχοι κι αν κρύβονται πίσω από τις πράξεις σου, και είτε αυτές είναι σκόπιμες είτε όχι, αναπόφευκτα η φύση όλων αυτών των πράξεων θα εναντιώνεται στον Θεό, κι εσύ αναπόφευκτα θα καταδικαστείς από τον Θεό. Αυτή είναι μια εξαιρετικά σοβαρή συνέπεια. Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό επιθυμούν τελικά να καταδικαστούν από Εκείνον; (Όχι.) Και εφόσον οι άνθρωποι δεν επιθυμούν μια τέτοια έκβαση, ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουν; Πρέπει να γνωρίζουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση και τη διεφθαρμένη τους ουσία, να κατανοούν την αλήθεια, και στη συνέχεια να αποδέχονται την αλήθεια, και, σιγά σιγά, θα απαλλάσσονται σταδιακά από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις στα περιβάλλοντα που έχει δημιουργήσει για εκείνους ο Θεός και θα καταφέρουν να έρθουν σε αρμονία με τον Θεό και την αλήθεια. Αυτό είναι το μονοπάτι προκειμένου να αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου.

Παλιότερα, ορισμένοι άνθρωποι θεωρούσαν πως είναι πολύ εύκολο και απλό να αλλάξουν διάθεση, και πίστευαν το εξής: «Εφόσον πιέζομαι και δεν λέω πράγματα που αντιτίθενται στον Θεό ούτε κάνω πράγματα που θα διαταράξουν ή θα αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας, και εφόσον βλέπω σωστά τα πράγματα, η καρδιά μου είναι σωστή, και κατανοώ λίγο περισσότερο την αλήθεια, καταβάλλω περισσότερη προσπάθεια, υποφέρω περισσότερο και πληρώνω μεγαλύτερο τίμημα, τότε σε λίγα χρόνια θα μπορέσω σίγουρα να πετύχω κάποια αλλαγή στη διάθεσή μου». Στέκουν αυτά τα λόγια; (Όχι.) Τι λάθος υπάρχει εδώ; (Αυτοί οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν καθόλου τη διεφθαρμένη τους διάθεση.) Για ποιον λόγο πρέπει να αναγνωρίζει κανείς τη διεφθαρμένη του διάθεση; (Για να αλλάξει.) Και ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής; Η απόκτηση της αλήθειας. Το μέτρο για να προσδιοριστεί κατά πόσο έχει υπάρξει κάποια αλλαγή στη διάθεσή σου είναι να εξετάσεις κατά πόσο οι πράξεις σου συμφωνούν με την αλήθεια ή την παραβιάζουν και κατά πόσο είναι προϊόν της ανθρώπινης βούλησης ή ικανοποιούν τις απαιτήσεις του Θεού. Ο βαθμός στον οποίο έχει αλλάξει η διάθεσή σου φαίνεται από το κατά πόσο μπορείς να κάνεις αυτοκριτική και να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα σου, τα κίνητρα, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου όταν αποκαλύπτεις μια διεφθαρμένη διάθεση, και από το κατά πόσο είσαι σε θέση να ασκηθείς σύμφωνα με την αλήθεια όταν το κάνεις αυτό. Το πόσο ικανός είσαι να ασκείσαι σύμφωνα με την αλήθεια και τα λόγια του Θεού και το κατά πόσο η άσκησή σου συνάδει απόλυτα με τα πρότυπα της αλήθειας αποδεικνύουν πόσο μεγάλη αλλαγή έχεις πετύχει στη διάθεσή σου. Υπάρχει μια αναλογική σχέση. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την αδιάλλακτη διάθεση: Στην αρχή που δεν είχε υπάρξει ακόμα καμία αλλαγή στη διάθεσή σου, δεν κατανοούσες την αλήθεια ούτε γνώριζες ότι είχες αδιάλλακτη διάθεση. Όταν, λοιπόν, άκουσες την αλήθεια, σκέφτηκες: «Πώς γίνεται η αλήθεια να αποκαλύπτει πάντοτε τις ουλές των ανθρώπων;» Μόλις άκουσες την αλήθεια, ένιωσες ότι τα λόγια του Θεού ήταν σωστά· όταν, όμως, έχουν περάσει ένα ή δύο χρόνια και δεν έχεις πάρει τίποτα από αυτά στα σοβαρά ούτε έχεις αποδεχτεί το οτιδήποτε, τότε αυτό δεν είναι αδιαλλαξία; Αν, μετά από δύο ή τρία χρόνια, δεν έχεις αποδεχτεί τίποτα, δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στην εσωτερική σου κατάσταση, και παρότι δεν έχεις μείνει πίσω όσον αφορά την εκτέλεση του καθήκοντός σου και έχεις υποφέρει πολύ, η αδιάλλακτη κατάστασή σου δεν έχει διορθωθεί καθόλου ούτε έχει μειωθεί στο ελάχιστο, έχει, άραγε, υπάρξει κάποια αλλαγή σ’ αυτήν την πτυχή της διάθεσής σου; (Όχι.) Για ποιον λόγο, τότε, τρέχεις πέρα δώθε και εργάζεσαι; Για όποιον λόγο κι αν το κάνεις αυτό, τρέχεις πέρα δώθε και εργάζεσαι στα τυφλά. Παρόλο που έχεις κάνει τόσο τρέξιμο και τόσο έργο, δεν έχει υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου. Ώσπου έρχεται μια μέρα που σκέφτεσαι ξαφνικά το εξής: «Πώς γίνεται να μην μπορώ να πω ούτε μία λέξη μαρτυρίας; Δεν έχει αλλάξει καθόλου η ζωή-διάθεσή μου». Εκείνη τη στιγμή αντιλαμβάνεσαι τη σοβαρότητα του προβλήματος και σκέφτεσαι μέσα σου: «Είμαι πραγματικά επαναστατικός και αδιάλλακτος! Δεν επιδιώκω την αλήθεια! Ο Θεός δεν έχει καμία θέση στην καρδιά μου! Γίνεται να χαρακτηριστεί αυτό το πράγμα πίστη στον Θεό; Έχω κάμποσα χρόνια που πιστεύω στον Θεό, αλλά ακόμα να βιώσω την εικόνα ενός ανθρώπου και η καρδιά μου δεν έχει έρθει ακόμα κοντά στον Θεό! Ούτε έχω πάρει στα σοβαρά τα λόγια του Θεού και, όταν κάνω κάτι κακό, δεν κατηγορώ καθόλου τον εαυτό μου ούτε τείνω να μετανοήσω· δεν είναι αδιαλλαξία αυτό; Δεν είμαι υιός της επανάστασης;» Προβληματίζεσαι. Και τι σημαίνει το γεγονός ότι προβληματίζεσαι; Σημαίνει ότι θες να μετανοήσεις. Έχεις επίγνωση της αδιαλλαξίας και της επαναστατικότητάς σου. Αυτήν ακριβώς, λοιπόν, τη στιγμή, η διάθεσή σου αρχίζει να αλλάζει. Δεν το καταλαβαίνεις, αλλά υπάρχουν μέσα στη συνείδησή σου ορισμένες σκέψεις και επιθυμίες ν’ αλλάξεις και δεν βρίσκεσαι πλέον σε τέλμα όσον αφορά τον Θεό. Ανακαλύπτεις ότι θέλεις να βελτιώσεις τη σχέση σου με τον Θεό, δεν θες να είσαι πλέον τόσο αδιάλλακτος, θες να μπορείς να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού στην καθημερινή σου ζωή, να τα κάνεις πράξη ως αλήθεια-αρχές· έχεις αυτήν την επίγνωση. Καλό είναι που έχεις επίγνωση αυτών των πραγμάτων, αλλά σημαίνει αυτό ότι θα μπορέσεις να αλλάξεις αμέσως; (Όχι.) Πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια εμπειρίας, κατά τη διάρκεια των οποίων θα μεγαλώνει η επίγνωση μέσα στην καρδιά σου και θα νιώθεις μια ισχυρή ανάγκη. Θα σκέφτεσαι μέσα σου: «Δεν είναι σωστό αυτό· πρέπει να σταματήσω να σπαταλάω τον χρόνο μου. Πρέπει να επιδιώξω την αλήθεια, πρέπει να κάνω κάτι σωστό. Παλιά, παραμελούσα τα καθήκοντα που όφειλα να κάνω και το μυαλό μου ήταν μόνο στα υλικά πράγματα, όπως το φαγητό και τα ρούχα. Το μόνο που επιδίωκα ήταν η φήμη και το κέρδος, με αποτέλεσμα να μην αποκτήσω την παραμικρή αλήθεια. Μετανιώνω γι’ αυτό και πρέπει να μετανοήσω!» Τότε είναι που αρχίζεις να βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Εφόσον οι άνθρωποι αρχίζουν να επικεντρώνονται στην άσκηση της αλήθειας, δεν έρχονται έτσι ένα βήμα πιο κοντά στην αλλαγή της διάθεσής τους; Όσο καιρό κι αν πιστεύετε στον Θεό, αν μπορείτε να διαισθανθείτε πόσο θολωμένοι είστε, ότι, δηλαδή, ζούσατε ανέκαθεν τη ζωή σας άσκοπα, και ότι μετά από κάμποσα χρόνια που ζούσατε έτσι άσκοπα, δεν έχετε κερδίσει τίποτα και νιώθετε ακόμη κενοί μέσα σας, κι αν αυτό σάς φέρει σε αμηχανία και αρχίσετε να κάνετε αυτοκριτική, θεωρώντας χάσιμο χρόνου το να μην επιδιώκετε την αλήθεια, εκείνη τη στιγμή θα συνειδητοποιήσετε ότι τα λόγια προτροπής του Θεού είναι η αγάπη Του για τον άνθρωπο. Τότε, θα μισήσετε τον εαυτό σας που δεν ακούγατε τα λόγια του Θεού και που σας λείπει τόσο πολύ η συνείδηση και η λογική. Θα μετανιώσετε και θα θελήσετε, τότε, να αλλάξετε τη διαγωγή σας και να ζήσετε πραγματικά ενώπιον του Θεού. Θα πείτε από μέσα σας: «Δεν γίνεται να πληγώνω πια τον Θεό. Ο Θεός έχει πει τόσα πράγματα και κάθε ένα από τα λόγια Του ήταν για το καλό του ανθρώπου, για να του δείξει την ορθή οδό. Ο Θεός είναι τόσο αξιαγάπητος και αξίζει τόσο την αγάπη του ανθρώπου!» Αυτή είναι η αρχή της μεταμόρφωσης των ανθρώπων. Είναι πολύ καλό να το αντιλαμβάνεται κανείς αυτό μέσα από την εμπειρία! Αν είσαι τόσο μουδιασμένος που ούτε καν γνωρίζεις αυτά τα πράγματα, τότε δεν θα βρεθείς σε μπελάδες; Σήμερα οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πλέον ότι το βασικό για την πίστη στον Θεό είναι να διαβάζουν περισσότερα από τα λόγια του Θεού, ότι δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από την κατανόηση της αλήθειας, ότι η κατανόηση της αλήθειας και η αυτογνωσία είναι ζωτικής σημασίας, και ότι μόνο αν είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια και να κάνουν την αλήθεια πραγματικότητά τους θα εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό. Πόσα χρόνια εμπειρίας πιστεύετε, λοιπόν, ότι χρειάζεστε για να αποκτήσετε αυτήν τη γνώση και αυτό το αίσθημα στην καρδιά σας; Οι άνθρωποι που είναι οξυδερκείς, που έχουν διορατικότητα και επιθυμούν διακαώς τον Θεό μπορεί να είναι σε θέση να μεταστραφούν μέσα σε ένα ή δύο χρόνια και να αρχίσουν τότε να εισέρχονται. Όσοι, όμως, είναι μπερδεμένοι, μουδιασμένοι και ανόητοι, χωρίς καθόλου διορατικότητα, θα περάσουν τρία με πέντε χρόνια σε κατάσταση σύγχυσης, κι ακόμη δεν θα γνωρίζουν ότι δεν έχουν κερδίσει τίποτα. Αν εκτελούν τα καθήκοντά τους με ενθουσιασμό, μπορεί να περάσουν πάνω από δέκα χρόνια σε κατάσταση σύγχυσης και πάλι να μην έχουν κανένα προφανές κέρδος ούτε να είναι σε θέση να μιλήσουν για τις βιωματικές τους μαρτυρίες. Μόνο όταν απομακρυνθούν ή αποκλειστούν, αφυπνίζονται τελικά και σκέφτονται μέσα τους: «Στ’ αλήθεια δεν έχω καμία αλήθεια-πραγματικότητα. Πραγματικά δεν είμαι ένας απ’ αυτούς που επιδιώκουν την αλήθεια!» Δεν είναι λίγο αργά να αφυπνιστούν σ’ αυτό το σημείο; Μερικοί άνθρωποι ζουν άσκοπα μες στη σύγχυση, με τη διαρκή ελπίδα ότι θα έρθει η ημέρα του Θεού, χωρίς, όμως, να επιδιώκουν καθόλου την αλήθεια. Περνούν, έτσι, πάνω από δέκα χρόνια και δεν έχουν το παραμικρό κέρδος ούτε είναι σε θέση να μοιραστούν κάποια μαρτυρία. Μόνο όταν τους κλαδεύουν και τους προειδοποιούν με αυστηρότητα, νιώθουν τελικά τα λόγια του Θεού να διαπερνούν την καρδιά τους. Πόσο αδιάλλακτες είναι οι καρδιές τους! Πώς γίνεται να μην κλαδευτούν και να μην τιμωρηθούν; Πώς είναι δυνατόν να μην πειθαρχηθούν αυστηρά; Τι πρέπει να γίνει για να αποκτήσουν επίγνωση, για να αντιδράσουν; Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν θα χύσουν ούτε ένα δάκρυ μέχρι να βρεθούν στο κατώφλι του θανάτου. Μόνο όταν έχουν κάνει πολλά δαιμονικά και κακά πράγματα, το συνειδητοποιούν και λένε μέσα τους: «Τελείωσε η πίστη μου στον Θεό; Δεν με θέλει πια ο Θεός; Έχω καταδικαστεί;» Αρχίζουν να κάνουν αυτοκριτική. Όταν είναι αρνητικοί, νιώθουν πως όλα αυτά τα χρόνια της πίστης τους στον Θεό πήγαν χαμένα, νιώθουν μεγάλη δυσαρέσκεια και είναι τόσο απελπισμένοι που κοντεύουν να παραιτηθούν τελείως. Μόλις, όμως, συνέλθουν, συνειδητοποιούν το εξής: «Δεν κάνω κακό στον εαυτό μου έτσι; Πρέπει να ξανασταθώ στα πόδια μου. Μου είπαν ότι δεν αγαπώ την αλήθεια. Γιατί μου το είπαν αυτό; Από πού κι ως πού δεν αγαπώ την αλήθεια; Ωχ, όχι! Όχι μόνο δεν αγαπώ την αλήθεια, αλλά δεν μπορώ καν να κάνω πράξη τις αλήθειες που κατανοώ! Αυτή είναι μια εκδήλωση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια!» Όταν το σκέφτονται αυτό, αισθάνονται κάποια μεταμέλεια, μα και λίγο φόβο: «Αν συνεχίσω έτσι, σίγουρα θα τιμωρηθώ. Όχι, πρέπει να μετανοήσω γρήγορα· δεν πρέπει να προσβάλω τη διάθεση του Θεού». Έχει μειωθεί σ’ αυτό το σημείο η αδιαλλαξία τους; Είναι λες και έχει τρυπήσει την καρδιά τους μια βελόνα· νιώθουν κάτι. Όταν, λοιπόν, έχεις ένα τέτοιο αίσθημα, συγκινείται η καρδιά σου κι αρχίζεις να ενδιαφέρεσαι για την αλήθεια. Γιατί ενδιαφέρεσαι; Επειδή έχεις ανάγκη την αλήθεια. Χωρίς την αλήθεια, δεν μπορείς να υποταχθείς στο κλάδεμα ούτε να αποδεχτείς την αλήθεια, και δεν μπορείς να μείνεις σταθερός στις δοκιμασίες. Αν γινόσουν επικεφαλής, θα ήταν δυνατό να μη γίνεις ψευδοεπικεφαλής και να μη βαδίσεις στο μονοπάτι του αντίχριστου; Δεν θα ήταν δυνατόν. Έχεις μια θέση και οι άλλοι σε επαινούν· μπορείς να το ξεπεράσεις αυτό; Μπορείς να ξεπεράσεις τις καταστάσεις ή τους πειρασμούς που σου παρουσιάζονται; Έχεις μεγάλη αυτογνωσία και κατανοείς πάρα πολύ καλά τον εαυτό σου, οπότε θα πεις: «Αν δεν κατανοήσω την αλήθεια, δεν μπορώ να τα ξεπεράσω όλα αυτά· είμαι ένα σκουπίδι, δεν είμαι ικανός για τίποτα». Τι είδους νοοτροπία είναι αυτή; Έχεις ανάγκη την αλήθεια. Όταν χρειάζεσαι βοήθεια, όταν νιώθεις πιο αβοήθητος από ποτέ, το μόνο πράγμα στο οποίο θέλεις να στηριχτείς είναι η αλήθεια. Αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να στηριχτείς σε κανέναν άλλον και ότι μόνο αν στηριχτείς στην αλήθεια, θα μπορέσεις να λύσεις τα προβλήματά σου και να αντέξεις το κλάδεμα, τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς, καθώς και να βγεις νικητής σε κάθε περίσταση. Και όσο περισσότερο στηρίζεσαι στην αλήθεια, τόσο περισσότερο αισθάνεσαι ότι η αλήθεια είναι καλή, χρήσιμη και η μεγαλύτερη δυνατή βοήθεια για σένα, καθώς και ότι μπορεί να λύσει κάθε δυσκολία σου. Θα αρχίσεις, τότε, να λαχταράς την αλήθεια. Όταν οι άνθρωποι φτάνουν σε αυτό το σημείο, δεν αρχίζει σιγά σιγά να μειώνεται ή να αλλάζει η διεφθαρμένη τους διάθεση; Από τη στιγμή που αρχίζουν να κατανοούν και να αποδέχονται την αλήθεια, αρχίζει να αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο βλέπουν τα πράγματα, κι αρχίζουν έπειτα ν’ αλλάζουν και οι διαθέσεις τους. Πρόκειται για μια αργή διαδικασία. Στα πρώτα στάδια, οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν αυτές τις τόσο μικρές αλλαγές· όταν, όμως, κατανοήσουν πραγματικά και είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια, αρχίζουν να υπάρχουν ουσιαστικές αλλαγές, τις οποίες είναι σε θέση να αντιληφθούν. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι αρχίζουν να λαχταρούν την αλήθεια, διψούν να την κερδίσουν και επιθυμούν να την αναζητήσουν, μέχρι τη στιγμή που τους συμβαίνει κάτι, και με βάση το πώς κατανοούν οι ίδιοι την αλήθεια, είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού και να μην ενεργούν σύμφωνα με τη δική τους βούληση. Είναι σε θέση, επίσης, να ξεπεράσουν τα κίνητρά τους και να ξεπεράσουν την αλαζονική, επαναστατική, αδιάλλακτη και προδοτική τους καρδιά. Δεν γίνεται, τότε, σιγά σιγά η αλήθεια ζωή τους; Και όταν γίνει η αλήθεια ζωή σου, οι αλαζονικές, επαναστατικές, αδιάλλακτες και προδοτικές διαθέσεις που έχεις μέσα σου παύουν να είναι η ζωή σου και δεν μπορούν πια να σε ελέγχουν. Και τι καθοδηγεί τη συμπεριφορά σου τη στιγμή εκείνη; Τα λόγια του Θεού. Όταν τα λόγια του Θεού γίνουν ζωή σου, έχει υπάρξει αλλαγή; (Ναι.) Και στη συνέχεια, όσο περισσότερο αλλάζεις, τόσο καλύτερα θα γίνονται τα πράγματα. Αυτή είναι η διαδικασία της αλλαγής των ανθρώπινων διαθέσεων, και απαιτείται πολύς χρόνος για να επιτευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα.

Το πόσος καιρός θα χρειαστεί για να αλλάξει η διάθεση κάποιου εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο· δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο. Αν ένας άνθρωπος αγαπά και επιδιώκει την αλήθεια, τότε οι αλλαγές στη διάθεσή του θα φανούν σε επτά, οκτώ ή δέκα χρόνια. Αν έχει μέτριο επίπεδο και είναι επίσης πρόθυμος να επιδιώξει την αλήθεια, για να φανούν οι αλλαγές στη διάθεσή του, μπορεί να χρειαστούν δεκαπέντε ή είκοσι περίπου χρόνια. Τον σημαντικότερο ρόλο τον παίζουν η αποφασιστικότητα του ανθρώπου αυτού να επιδιώξει την αλήθεια και η διορατικότητά του· αυτοί είναι οι καθοριστικοί παράγοντες. Κάθε είδος διεφθαρμένης διάθεσης υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, σε διαφορετικό βαθμό στον καθένα· αποτελούν όλες τους τη φύση του ανθρώπου και είναι βαθιά ριζωμένες. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν και κάνουν πράξη την αλήθεια, όταν αποδέχονται την κρίση, την παίδευση, το κλάδεμα, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού, μπορούν να επιτευχθούν ποικίλοι βαθμοί αλλαγής σε κάθε διάθεση. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Αν ισχύει αυτό, δεν είναι, άρα, απλώς θέμα χρόνου οι αλλαγές στη διάθεση; Όταν έρθει η ώρα, θα ξέρω τι είναι οι αλλαγές στη διάθεση και θα είμαι ικανός να εισέλθω». Έτσι έχουν τα πράγματα; (Όχι.) Όχι βέβαια. Αν το μόνο που χρειάζεται για να επιτευχθούν αλλαγές στη διάθεση είναι χρόνος, τότε όλοι αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό ολόκληρη τη ζωή τους θα έπρεπε αυτομάτως να έχουν πετύχει αλλαγές στη διάθεσή τους. Είναι, όμως, όντως έτσι τα πράγματα; Έχουν κερδίσει αυτοί οι άνθρωποι την αλήθεια; Έχουν πετύχει αλλαγές στη διάθεσή τους; Όχι. Ο αριθμός των πιστών στον Θεό είναι τόσο μεγάλος όσο και οι τρίχες ενός βοδιού, αλλά οι άνθρωποι που έχουν πραγματικά καταφέρει να αλλάξουν τη διάθεση τους είναι τόσο σπάνιοι όσο οι μονόκεροι. Για να πετύχουν οι άνθρωποι πραγματική αλλαγή στη διάθεσή τους, πρέπει να βασιστούν στην επιδίωξη της αλήθειας· οδηγούνται στην τελείωση όταν βασίζονται στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Η διάθεση κάποιου αλλάζει, όταν εκείνος επιδιώκει την αλήθεια. Αφενός, πρέπει οι άνθρωποι να πληρώσουν ένα τίμημα, πρέπει να πληρώσουν ένα τίμημα σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας και να υποφέρουν όσο μπορούν προκειμένου να κερδίσουν την αλήθεια. Αφετέρου, πρέπει ο Θεός να επιβεβαιώσει ότι ανήκουν στο σωστό είδος ανθρώπου, ότι είναι καλόκαρδοι και αγαπούν πραγματικά τον Θεό, ώστε να μπορέσει το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί και να τους οδηγήσει στην τελείωση. Η συνεργασία των ανθρώπων είναι απαραίτητη, αλλά η απόκτηση του έργου του Αγίου Πνεύματος είναι ακόμη πιο σημαντική. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν ούτε αγαπούν την αλήθεια, αν δεν μάθουν ποτέ να λαμβάνουν υπόψη τους τις προθέσεις του Θεού, πόσο μάλλον να αγαπούν τον Θεό, αν δεν έχουν καμία αίσθηση φορτίου απέναντι στο έργο της εκκλησίας και δεν αγαπούν καθόλου τους άλλους, και, κυρίως, αν εκτελούν το καθήκον τους χωρίς ίχνος αφοσίωσης, τότε δεν είναι αγαπητοί στον Θεό και δεν θα μπορέσουν ποτέ να οδηγηθούν στην τελείωση από Εκείνον. Δεν πρέπει, επομένως, να κάνουν ισχυρισμούς στα τυφλά, αλλά πρέπει να κατανοούν τις προθέσεις του Θεού. Ό,τι κι αν λέει και ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, πρέπει να είναι σε θέση να υποταχθούν, και για να προστατεύσουν το έργο της εκκλησίας, πρέπει οι καρδιές τους να είναι σωστές· μόνο τότε μπορεί να εργαστεί το Άγιο Πνεύμα. Αν οι άνθρωποι θέλουν να επιδιώξουν να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό, πρέπει να έχουν μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, μια καρδιά που έχει φόβο Θεού. Πρέπει, όταν εκτελούν το καθήκον τους, να είναι αφοσιωμένοι στον Θεό και να Τον ικανοποιούν. Μόνο τότε θα μπορέσουν να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν οι άνθρωποι έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, η ανάγνωση των λόγων του Θεού τούς διαφωτίζει, έχουν ένα μονοπάτι για να κάνουν πράξη την αλήθεια και τις αρχές καθώς εκτελούν το καθήκον τους, ο Θεός τούς καθοδηγεί όταν έχουν προβλήματα, και όσο κι αν υποφέρουν, οι καρδιές τους είναι γεμάτες χαρά και γαλήνη. Όσο το Άγιο Πνεύμα τούς καθοδηγεί με αυτόν τον τρόπο για δέκα ή είκοσι χρόνια, θα αλλάξουν χωρίς καν να το αντιληφθούν. Όσο πιο γρήγορα αλλάξουν, τόσο πιο γρήγορα θα βρουν γαλήνη· όσο πιο γρήγορα αλλάξουν, τόσο πιο γρήγορα θα ευτυχίσουν. Μόνο όταν αλλάξουν οι διαθέσεις των ανθρώπων μπορούν να βρουν αληθινή γαλήνη και ευτυχία, μόνο τότε μπορούν να ζήσουν μια πραγματικά ευτυχισμένη ζωή. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν έχουν πνευματική γαλήνη ή ευτυχία, οι μέρες τους γίνονται όλο και πιο ανούσιες, όλο και πιο δυσβάσταχτες. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό αλλά δεν επιδιώκει την αλήθεια, θα ζήσει επώδυνες και βασανιστικές μέρες. Όσον αφορά, λοιπόν, την πίστη των ανθρώπων στον Θεό, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την απόκτηση της αλήθειας. Αν αποκτήσει κανείς την αλήθεια αποκτά τη ζωή, και όσο νωρίτερα αποκτήσει κανείς την αλήθεια, τόσο το καλύτερο. Χωρίς την αλήθεια, οι ζωές των ανθρώπων είναι άδειες. Όταν οι άνθρωποι αποκτούν την αλήθεια, βρίσκουν γαλήνη και ευτυχία, είναι σε θέση να ζήσουν ενώπιον του Θεού, διαφωτίζονται, καθοδηγούνται και οδηγούνται από το έργο του Αγίου Πνεύματος· η καρδιά τους φωτίζεται όλο και περισσότερο και η πίστη τους στον Θεό ολοένα και μεγαλώνει. Σας είναι, λοιπόν, τώρα πιο ξεκάθαρη η αλήθεια σχετικά με τις αλλαγές στη διάθεση; (Ναι, τώρα πια καταλαβαίνουμε.) Αν σας είναι όντως ξεκάθαρη, έχετε τότε ένα μονοπάτι και ξέρετε πώς να επιδιώξετε αποτελεσματικά την αλήθεια.

28 Απριλίου 2017