Για να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό και να ντροπιάσει τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, πρέπει κανείς να έχει μια αρχή και να πληροί μια προϋπόθεση: Να αγαπά με την καρδιά του τον Θεό και να εισέρχεται στον λόγο του Θεού. Αν δεν εισέλθεις στον λόγο Του, τότε δεν υπάρχει τρόπος να ντροπιάσεις τον Σατανά. Όσο εξελίσσεται η ζωή σου, επαναστατείς ενάντια στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και τον κάνεις να δεχτεί την απόλυτη ταπείνωση· μόνο αυτό αποτελεί πραγματικό ντρόπιασμα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Όσο περισσότερο πρόθυμος είσαι να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο μεγαλύτερη και η απόδειξη της αγάπης σου για τον Θεό και της αποστροφής σου για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Όσο περισσότερο υποτάσσεσαι στον λόγο του Θεού, τόσο μεγαλύτερη και η απόδειξη του πόθου σου για την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν λαχταρούν τον λόγο του Θεού, είναι άνθρωποι χωρίς ζωή. Τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται έξω απ’ τον λόγο του Θεού, ανήκουν στη θρησκεία. Οι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, έχουν πιο βαθιά γνώση του λόγου του Θεού, καθώς τρώνε και πίνουν τον λόγο Του. Αν δεν λαχταράς τον λόγο Του, τότε δεν μπορείς να φας και να πιεις πραγματικά τον λόγο του Θεού. Κι αν δεν γνωρίζεις καθόλου τον λόγο του Θεού, τότε δεν έχεις κανένα τρόπο να μαρτυρήσεις τον Θεό ή να ευαρεστήσεις τον Θεό.

Κατά την πίστη του στον Θεό, πώς θα πρέπει να γνωρίσει κανείς τον Θεό; Θα πρέπει να γνωρίσει τον Θεό βασισμένος στον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα, χωρίς παρέκκλιση ή πλάνη, και, προ πάντων, θα πρέπει να γνωρίσει το έργο του Θεού. Αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης του Θεού. Όλες αυτές οι διάφορες πλάνες που στερούνται μια καθαρή κατανόηση του λόγου του Θεού, είναι θρησκευτικές αντιλήψεις, αποτελούν στρεβλή κατανόηση. Η μεγαλύτερη δεξιότητα των θρησκευτικών προσωπικοτήτων είναι να παίρνουν τον λόγο του Θεού που ήταν κατανοητός στο παρελθόν και να τον συγκρίνουν με τον λόγο του Θεού σήμερα. Αν, όταν υπηρετείς τον Θεό του σήμερα, προσκολλάσαι στα πράγματα που αποκαλύφθηκαν από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος στο παρελθόν, τότε η υπηρεσία σου θα προκαλέσει διακοπή και η πράξη σου θα είναι ξεπερασμένη, τίποτα περισσότερο από μια θρησκευτική τελετή. Αν πιστεύεις ότι αυτοί που υπηρετούν τον Θεό πρέπει να είναι εξωτερικά ταπεινοί και υπομονετικοί, ανάμεσα στα άλλα χαρακτηριστικά, κι αν κάνεις πράξη μια τέτοιου είδους γνώση σήμερα, τότε μια τέτοια γνώση είναι θρησκευτική αντίληψη· μια τέτοια πράξη έχει γίνει υποκριτική παράσταση. Η φράση «θρησκευτικές αντιλήψεις» αναφέρεται σε πράγματα που είναι απαρχαιωμένα και ξεπερασμένα (συμπεριλαμβανομένης της κατανόησης του λόγου που ειπώθηκε στο παρελθόν από τον Θεό και του φωτός που αποκαλύφθηκε απευθείας από το Άγιο Πνεύμα), κι αν γίνουν πράξη σήμερα, τότε διακόπτουν το έργο του Θεού και δεν φέρνουν όφελος στον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να διώξουν από μέσα τους αυτά τα πράγματα που ανήκουν στις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε αυτά τα πράγματα θα γίνουν μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία τους προς τον Θεό. Οι άνθρωποι με θρησκευτικές αντιλήψεις δεν έχουν κανένα τρόπο να ακολουθήσουν τα βήματα του έργου του Αγίου Πνεύματος —μένουν ένα βήμα πίσω, κι έπειτα δύο. Αυτό συμβαίνει διότι αυτές οι θρησκευτικές αντιλήψεις κάνουν τον άνθρωπο να γίνει εξαιρετικά αυτάρεσκος και αλαζονικός. Ο Θεός δεν νιώθει καμιά νοσταλγία για ό,τι είπε και έκανε στο παρελθόν. Αν κάτι είναι ξεπερασμένο, το εξαλείφει. Είσαι σίγουρα ανήμπορος να αφήσεις τις αντιλήψεις σου; Αν είσαι προσκολλημένος στο λόγο του Θεού που ειπώθηκε στο παρελθόν, αυτό αποδεικνύει πως γνωρίζεις το έργο του Θεού; Αν δεν μπορείς να δεχτείς το φως του Αγίου Πνεύματος σήμερα, και, αντ’ αυτού, προσκολλάσαι στο φως του παρελθόντος, μπορεί αυτό να αποδείξει ότι ακολουθείς τα βήματα του Θεού; Ακόμα δεν μπορείς να αφήσεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις; Αν ισχύει αυτό, τότε θα γίνεις κάποιος που αντιτάσσεται στον Θεό.

Αν οι άνθρωποι μπορούν να αφήσουν τις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε δεν θα χρησιμοποιούν το μυαλό τους για να ζυγίζουν τον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα και, αντ’ αυτού, θα υποταχθούν αμέσως. Παρόλο που το έργο του Θεού σήμερα είναι προφανώς διαφορετικό απ’ αυτό του παρελθόντος, μπορείς να αφήσεις τις απόψεις του παρελθόντος και να υποταχθείς αμέσως στο έργο του Θεού σήμερα. Αν είσαι ικανός μιας τέτοιας κατανόησης ώστε να πρέπει να δίνεις εξέχουσα θέση στο έργο του Θεού σήμερα, ανεξαρτήτως του πώς Αυτός ενήργησε στο παρελθόν, τότε είσαι κάποιος που έχει αφήσει τις αντιλήψεις του, που υποτάσσεται στον Θεό, και που μπορεί να υποταχθεί στο έργο και στον λόγο του Θεού και να ακολουθήσει τα βήματά Του. Έτσι, θα είσαι κάποιος που υποτάσσεται πραγματικά στον Θεό. Δεν αναλύεις ούτε εξετάζεις εξονυχιστικά το έργο του Θεού. Είναι σαν να έχει ξεχάσει ο Θεός το προηγούμενο έργο Του κι εσύ επίσης. Το παρόν είναι παρόν και το παρελθόν είναι παρελθόν, και αφού σήμερα ο Θεός έχει αφήσει στην άκρη αυτό που έκανε στο παρελθόν, έτσι κι εσύ δεν θα πρέπει να κολλάς σ’ αυτό. Μόνο ένα τέτοιο άτομο είναι κάποιος που υποτάσσεται απόλυτα στον Θεό κι έχει εγκαταλείψει εντελώς τις θρησκευτικές του αντιλήψεις.

Επειδή υπάρχουν πάντοτε νέες εξελίξεις στο έργο του Θεού, υπάρχει έργο που παλιώνει και απαρχαιώνεται καθώς δημιουργείται νέο έργο. Αυτοί οι διαφορετικοί τύποι έργου, το παλιό και το νέο, δεν είναι αντικρουόμενοι, αλλά συμπληρωματικοί· κάθε βήμα ακολουθεί το προηγούμενο. Επειδή, όμως, υπάρχει καινούριο έργο, τα προηγούμενα έργα πρέπει, φυσικά, να μπουν στην άκρη. Για παράδειγμα, μερικές από τις πατροπαράδοτες πρακτικές και τα συνηθισμένα γνωμικά του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία και τις διδαχές του ανθρώπου, έχουν διαμορφώσει κάθε είδους αντιλήψεις στο μυαλό του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Θεός δεν έχει ακόμα αποκαλύψει πλήρως το πραγματικό Του πρόσωπο και την έμφυτη διάθεσή Του στον άνθρωπο, και παράλληλα, η διάδοση, για πολλά χρόνια, παραδοσιακών θεωριών από την αρχαιότητα, ευνοεί ακόμα περισσότερο τη διαμόρφωση τέτοιων αντιλήψεων από τον άνθρωπο. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι κατά την πορεία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, η επιρροή διαφόρων αντιλήψεων έχει οδηγήσει στη συνεχή διαμόρφωση και εξέλιξη κάθε λογής κατανόησης για τον Θεό μέσα από τις αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι, γεγονός το οποίο έχει κάνει πολλούς θρησκευόμενους ανθρώπους που υπηρετούν τον Θεό να γίνουν εχθροί Του. Άρα, όσο πιο δυνατές οι θρησκευτικές αντιλήψεις του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αντιτάσσονται στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνονται εχθροί του Θεού. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε καινούργιο και ποτέ παλιό· ποτέ δεν αποτελεί δόγμα, αντιθέτως, συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Το να εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο αποτελεί έκφραση της έμφυτης διάθεσης του ίδιου του Θεού. Επίσης, αποτελεί εγγενή αρχή του έργου του Θεού κι ένα από τα μέσα με τα οποία ο Θεός ολοκληρώνει τη διαχείρισή Του. Αν ο Θεός δεν λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα άλλαζε, ούτε θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό, ενώ ο Σατανάς δεν θα μπορούσε να συντριβεί. Έτσι, στο έργο Του συνεχώς προκύπτουν αλλαγές που φαίνονται αλλοπρόσαλλες, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιοδικές. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό είναι αρκετά διαφορετικός. Αυτός προσκολλάται στα παλιά, οικεία δόγματα και συστήματα και, όσο πιο παλιά είναι, τόσο πιο ευπρόσδεκτα γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσε ο ανόητος νους του ανθρώπου, ένας νους αδιάλλακτος σαν την πέτρα, να δεχτεί ένα τόσο ακατάληπτο νέο έργο και λόγο του Θεού; Ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός· του αρέσει μόνον ο παλιός Θεός που είναι γερασμένος, έχει άσπρα μαλλιά και είναι στάσιμος. Έτσι, επειδή Θεός και άνθρωπος έχουν τις δικές τους προτιμήσεις, ο άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού. Πολλές απ’ αυτές τις αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που ο Θεός συνεχίζει να κάνει νέο έργο για σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια. Η κατάσταση, λοιπόν, για τον άνθρωπο είναι απελπιστική. Ίσως εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του ανθρώπου, ή εξαιτίας του απαραβίαστου των διαχειριστικών διαταγμάτων του Θεού από κάθε άνθρωπο. Όμως, εκείνοι οι κληρικοί, άνδρες και γυναίκες, εξακολουθούν να προσκολλώνται σε μουχλιασμένα, παλιά βιβλία και χαρτιά, ενώ ο Θεός συνεχίζει με το ανολοκλήρωτο έργο Του της διαχείρισης σαν να μην έχει κανέναν στο πλευρό Του. Αν και αυτές οι αντιφάσεις προκαλούν εχθρότητα μεταξύ Θεού κι ανθρώπου, και μάλιστα είναι άλυτες, ο Θεός δεν τους δίνει καμιά προσοχή, σαν να υπήρχαν και ταυτόχρονα να μην υπήρχαν. Ο άνθρωπος, όμως, συνεχίζει να εμμένει στα πιστεύω και τις αντιλήψεις του και δεν τα αφήνει ποτέ. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι αυτονόητο: Παρόλο που ο άνθρωπος δεν παρεκκλίνει απ’ τη θέση του, τα πόδια του Θεού κινούνται συνεχώς κι Αυτός αλλάζει θέση σύμφωνα με το περιβάλλον. Στο τέλος, ο άνθρωπος είναι αυτός που θα νικηθεί χωρίς να δώσει μάχη. Ο Θεός, εν τω μεταξύ, είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος όλων των νικημένων εχθρών Του κι επίσης ο υπέρμαχος της ανθρωπότητας, και αυτών που έχουν νικηθεί και αυτών που δεν έχουν νικηθεί. Ποιος μπορεί να αναμετρηθεί με τον Θεό και να νικήσει; Οι αντιλήψεις του ανθρώπου μοιάζουν να προέρχονται απ’ τον Θεό, διότι πολλές απ’ αυτές γεννήθηκαν μετά το έργο του Θεού. Εντούτοις, εξαιτίας αυτού, ο Θεός δεν συγχωρεί τον άνθρωπο, ούτε προσφέρει πλουσιοπάροχα επαίνους στον άνθρωπο που παράγει προϊόντα «για τον Θεό», στον απόηχο του έργου Του, τα οποία βρίσκονται εκτός του έργου Του. Αντιθέτως, είναι τρομερά αηδιασμένος από τις αντιλήψεις και τις παλιές, θρησκοληπτικές δοξασίες του ανθρώπου, ενώ δεν σκοπεύει μάλιστα ούτε να παραδεχτεί την ημερομηνία που αυτές οι αντιλήψεις πρωτοεμφανίστηκαν. Δεν δέχεται καθόλου ότι αυτές οι αντιλήψεις προκλήθηκαν απ’ το έργο Του, καθώς οι αντιλήψεις του ανθρώπου διαδίδονται από τον άνθρωπο. Πηγή τους είναι οι σκέψεις και ο νους του ανθρώπου, όχι ο Θεός, μα ο Σατανάς. Πρόθεση του Θεού για το έργο Του ήταν πάντα να είναι νέο και ζωντανό, όχι παλιό και νεκρό, κι αυτό στο οποίο Αυτός κάνει τον άνθρωπο να τηρήσει ποικίλει ανάλογα με τις εποχές και περιόδους και δεν είναι αιώνιο και αμετάβλητο. Αυτό συμβαίνει, διότι Αυτός είναι ένας Θεός που κάνει τον άνθρωπο να ζει και να είναι καινούριος, σε αντίθεση μ’ ένα διάβολο που κάνει τον άνθρωπο να πεθαίνει και να είναι παλιός. Ακόμα δεν το καταλαβαίνετε; Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και αδυνατείς να τις αφήσεις, γιατί είσαι στενόμυαλος. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή το έργο του Θεού περιέχει ελάχιστη λογική, ούτε επειδή το έργο Του αδιαφορεί για τα συναισθήματα του ανθρώπου, αλλά κι ούτε επειδή ο Θεός είναι πάντα αμελής στα καθήκοντά Του. Δεν μπορείς να αφήσεις τις αντιλήψεις σου εξαιτίας της μεγάλης σου έλλειψης υποταγής κι επειδή δεν έχεις την παραμικρή ομοιότητα δημιουργημένου όντος· όχι επειδή ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα. Εσύ το προκάλεσες όλο αυτό, και δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τον Θεό. Κάθε ταλαιπωρία και κακοτυχία προκαλείται απ’ τον άνθρωπο. Οι σκέψεις του Θεού είναι πάντα καλές. Δεν θέλει να σε κάνει να δημιουργείς αντιλήψεις, αλλά θέλει για σένα, με τα χρόνια, να αλλάζεις και να ανανεώνεσαι. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνεις τι είναι καλό για σένα και πάντα εξετάζεις εξονυχιστικά ή αναλύεις. Δεν είναι ότι ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα, αλλά εσύ δεν έχεις φόβο Θεού και η επαναστατικότητά σου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ένα μικροσκοπικό δημιουργημένο ον που τολμά να πάρει ένα ασήμαντο μέρος απ’ αυτό που προηγουμένως είχε δοθεί απ’ τον Θεό, και στη συνέχεια, το μεταστρέφει και το χρησιμοποιεί προκειμένου να επιτεθεί στον Θεό —αυτή δεν είναι άραγε η επαναστατικότητα του ανθρώπου; Οι άνθρωποι, είναι εύλογο να πει κανείς, στερούνται παντελώς τα προσόντα να εκφράσουν τις απόψεις τους ενώπιον του Θεού, πόσο δε μάλλον, διαθέτουν τα προσόντα να περιφέρονται επιδεικνύοντας την άχρηστη, βρομερή, σάπια, γλαφυρή γλωσσική τους έκφρασή τους κατά βούληση —για να μην πούμε τίποτα γι’ αυτές τις μουχλιασμένες αντιλήψεις. Μήπως αυτές δεν είναι ακόμη πιο άχρηστες;

Κάποιος που πραγματικά υπηρετεί τον Θεό είναι κάποιος που συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού, που είναι έτοιμος να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, και που μπορεί να εγκαταλείψει τις θρησκευτικές αντιλήψεις. Αν θέλεις να είναι αποτελεσματική η βρώση και η πόση των λόγων του Θεού από σένα, τότε πρέπει να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές σου αντιλήψεις. Αν θέλεις να υπηρετήσεις τον Θεό, τότε είναι ακόμη περισσότερο απαραίτητο να εγκαταλείψεις πρώτα τις θρησκευτικές αντιλήψεις και να υποταχθείς στα λόγια του Θεού στα πάντα. Αυτό πρέπει να διαθέτει κάποιος που υπηρετεί τον Θεό. Αν σου λείπει αυτό το στοιχείο, τότε, ενόσω προσφέρεις την υπηρεσία σου, θα προκαλείς διακοπή και διαταραχές. Κι αν διατηρείς τις αντιλήψεις σου, τότε αναπόφευκτα ο Θεός θα σε τσακίσει, ώστε να μη σηκωθείς ποτέ ξανά. Πάρε για παράδειγμα το παρόν. Πολλές από τις ομιλίες και τα έργα τού σήμερα είναι ασυμβίβαστα με τη Βίβλο και με το προηγούμενο έργο που πραγματοποίησε ο Θεός, κι αν δεν επιθυμείς να υποταχθείς, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να πέσεις. Αν θέλεις να υπηρετείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε πρέπει πρώτα να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις και να διορθώσεις τις δικές σου απόψεις. Πολλά απ’ αυτά που θα ειπωθούν θα είναι ασυμβίβαστα με ό,τι ειπώθηκε στο παρελθόν, κι αν τώρα δεν έχεις τη διάθεση να υποταχθείς, δεν θα μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι που ξανοίγεται μπροστά. Αν μια από τις μεθόδους εργασίας του Θεού ριζώσει μέσα σου και δεν την αφήσεις ποτέ, τότε η μέθοδος αυτή θα γίνει θρησκευτική αντίληψή σου. Αν αυτό που είναι ο Θεός ριζώσει μέσα σου, τότε έχεις φτάσει στην αλήθεια. Κι αν ο λόγος και η αλήθεια του Θεού είναι ικανά να γίνουν η ζωή σου, τότε δεν θα έχεις πια αντιλήψεις για τον Θεό. Αυτοί που κατέχουν πραγματική γνώση του Θεού, δεν θα έχουν αντιλήψεις και δεν θα συμμορφώνονται με κάποιο δόγμα.

Θέσε στον εαυτό σου τις ακόλουθες ερωτήσεις για να παραμείνεις σε εγρήγορση:

1. Η γνώση που έχεις μέσα σου αναστατώνει την υπηρεσία σου προς τον Θεό;

2. Πόσες θρησκευτικές πρακτικές υπάρχουν στην καθημερινότητά σου; Αν δίνεις μόνο την εντύπωση του ευσεβή, αυτό σημαίνει ότι η ζωή σου έχει μεγαλώσει και ωριμάσει;

3. Όταν τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού, μπορείς να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές σου αντιλήψεις;

4. Όταν προσεύχεσαι, μπορείς να το κάνεις απαλλαγμένος από θρησκευτικά τελετουργικά;

5. Είσαι κάποιος που είναι έτοιμος να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό;

6. Πόση από τη γνώση σου για τον Θεό περιέχει θρησκευτικές αντιλήψεις;