Έγινα χριστιανή το 1990. Ήταν ένας επικεφαλής της εκκλησίας που έλεγε: «Η Βίβλος είναι το θεμέλιο της πίστης μας. Ως πιστοί, πρέπει να ακολουθούμε τη Βίβλο». Αυτά τα λόγια ρίζωσαν πραγματικά μέσα στην καρδιά μου και σκέφτηκα: «Πρέπει να διαβάσω καλά τη Βίβλο. Αν την κατανοήσω, θα έχω ένα μονοπάτι στην πίστη μου». Οπότε, διάβαζα τις Γραφές ξανά και ξανά και πήγαινα συχνά στους πνευματικούς μου πρεσβύτερους για συμβουλές. Θυμάμαι έναν απ’ αυτούς να με προτρέπει λέγοντας: «Με το πάθος σου για τη Βίβλο, θα είσαι σίγουρα πολύ χρήσιμη στον Κύριο μια μέρα». Όταν άκουσα αυτά τα λόγια, πραγματικά ενθουσιάστηκα. Με έκαναν επίσης να λατρέψω ακόμη περισσότερο τη Βίβλο. Από τότε, άρχισα να ξυπνάω στις 4 κάθε πρωί για να διαβάζω τις Γραφές και είχα διάφορα εδάφια της Βίβλου κολλημένα σε όλο μου το σπίτι. Όποτε είχα λίγο ελεύθερο χρόνο, ή διάβαζα ή μάθαινα απ’ έξω εδάφια της Βίβλου. Ακόμη και το βράδυ που κοιμόμουν, είχα μια Βίβλο δίπλα στο μαξιλάρι μου. Σκεφτόμουν ότι αν επέστρεφε ο Κύριος μέσα στη νύχτα, θα μπορούσα να Τον χαιρετήσω με μια Βίβλο στα χέρια. Με λίγα λόγια, απλώς δεν άντεχα χωρίς τη Βίβλο μου. Μετά από μερικά χρόνια, ήμουν μια απ’ τις βασικές συνεργάτιδες των Χαρισματικών στην πόλη μας, υπεύθυνη για πάνω από 300 χώρους συνάθροισης. Επειδή αγαπούσα τόσο τη Βίβλο, έλεγα πάντα στους αδελφούς και τις αδελφές: «Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού” (Κατά Ματθαίον 4:4). Όλα τα λόγια του Θεού είναι στη Βίβλο. Οπότε, η ανάγνωση της Βίβλου είναι εξίσου σημαντική με τα καθημερινά μας γεύματα. Η Βίβλος είναι το θεμέλιο της πίστης μας. Πρέπει να την ακολουθούμε όπως και να έχει. Αυτό σημαίνει να είσαι αληθινός πιστός».

Το 1997, μέλη πολλών εκκλησιών στη Βορειοανατολική Κίνα αποδέχτηκαν το έργο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού, η μία μετά την άλλη. Ένας απ’ τους ανώτερους επικεφαλής έσπευσε να συγκαλέσει συνάντηση συνεργατών. Μας έδειξε μπόλικο προπαγανδιστικό υλικό που κηλίδωνε και καταδίκαζε την Αστραπή της Ανατολής, και μας είπε: «Υπάρχει αυτήν τη στιγμή μια Εκκλησία που λέγεται Αστραπή της Ανατολής. Λένε ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος ως Παντοδύναμος Θεός, ότι έχει πει καινούργια λόγια κι έχει ανοίξει την περγαμηνή. Λένε ότι η Βίβλος είναι πλέον ξεπερασμένη κι ότι ο μόνος τρόπος για να υποστηριχθεί κανείς είναι να διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Πώς είναι δυνατόν; Εδώ και χιλιάδες χρόνια, όλοι οι πιστοί στον Κύριο διαβάζουν τη Βίβλο. Όλα τα λόγια του Θεού είναι στη Βίβλο και τίποτα εκτός Βίβλου δεν είναι λόγος του Θεού. Όπως και να ‘χει, πρέπει πάντα να μένουμε πιστοί στη Βίβλο. Η απομάκρυνση απ’ τη Βίβλο είναι προδοσία του Κυρίου. Όταν έρθει ο Κύριος, δεν θα σας σώσει». Συμφώνησα απολύτως μαζί του και σκέφτηκα: «Σωστά. Τα πάντα στην πίστη μας βασίζονται στη Βίβλο. Οι άνθρωποι στην Αστραπή της Ανατολής δεν τη διαβάζουν καν. Οπότε, δεν παρεκκλίνουν απ’ την οδό του Κυρίου; Πρέπει να οδηγήσω τους αδελφούς και τις αδελφές να γίνουν υπέρμαχοι της Βίβλου και να μην παρεκκλίνουν ποτέ απ’ αυτήν». Ο ανώτερος επικεφαλής συγκάλεσε παρόμοιες συναντήσεις μέσα στις επόμενες τρεις μέρες, μιλώντας για το πώς να φυλαχτούμε απ’ την Αστραπή της Ανατολής και να εναντιωθούμε σ’ αυτήν. Μετά απ’ αυτές τις συναντήσεις, ένιωσα ότι η ευθύνη μου ήταν μεγαλύτερη από ποτέ. Για να προστατέψω την εκκλησία, κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια μαζί με άλλους συνεργάτες για να αποκλείσουμε την Αστραπή της Ανατολής και να αντισταθούμε σ’ αυτήν. Σε κάθε συνάθροιση, μιλούσαμε για το πώς να φυλαχτούμε απ’ αυτήν και να της αντισταθούμε. Παρότρυνα μάλιστα τους αδελφούς και τις αδελφές να νηστέψουν και να προσευχηθούν, να ζητήσουν απ’ τον Κύριο να εμποδίσει την Αστραπή της Ανατολής να κλέψει τα πρόβατα της εκκλησίας μας.

Μια μέρα, έμαθα από μια αδελφή ότι ένας συνεργάτης πίστευε πλέον στην Αστραπή της Ανατολής κι ότι τα πιο ενθουσιώδη μέλη του χώρου συνάθροισής της τον είχαν ακολουθήσει. Όταν το έμαθα, ανησύχησα πολύ κι έσπευσα αμέσως στο σπίτι του χωρίς να φάω. Είδα ότι έλειπαν 19 άνθρωποι από μια συνάθροιση 40 ανθρώπων περίπου. Το σημαντικότερο ήταν ότι αυτοί οι 19 ήταν τα πιο αφοσιωμένα μέλη σε εκείνον τον χώρο συνάθροισης. Όταν είδα ότι αυτά τα καλά πρόβατα τα είχε κλέψει η Αστραπή της Ανατολής, πραγματικά αναστατώθηκα. Σκέφτηκα μέσα μου: «Η Αστραπή της Ανατολής πρέπει να είναι πολύ δυνατή για να κλέψει αυτά τα καλά πρόβατα μέσα από λίγες μόνο ημέρες έργου». Οπότε, έσπευσα να επισκεφτώ αυτούς τους αδελφούς και τις αδελφές για να τους μεταπείσω και είπα: «Οι ακόλουθοι της Αστραπής της Ανατολής ισχυρίζονται ότι ο Κύριος έχει επιστρέψει κι έχει πει καινούργια λόγια. Αυτό, όμως, είναι απλώς μια απόπειρα να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Όλα τα λόγια του Θεού είναι στη Βίβλο. Οτιδήποτε άλλο είναι παρέκκλιση απ’ την οδό του Κυρίου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα ανυψωθούν στη βασιλεία όταν έρθει ο Κύριος. Δεν θα είναι μάταια όλα αυτά τα χρόνια πίστης στον Κύριο; Πρέπει αμέσως να μετανοήσετε ενώπιον του Κυρίου». Σκέφτηκα ότι θα με άκουγαν. Προς μεγάλη μου έκπληξη, όμως, μια αδελφή μού είπε: «Αδελφή Γκου, ο ισχυρισμός σου ότι όλα τα λόγια του Θεού είναι στη Βίβλο δεν είναι τεκμηριωμένος. Το Κατά Ιωάννην 21:25 λέει: “Είναι δε και άλλα πολλά όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν γραφθώσι καθ’ εν, ουδ’ αυτός ο κόσμος νομίζω θέλει χωρήσει τα γραφόμενα βιβλία”. Αυτό το εδάφιο μας δείχνει ότι τα πράγματα που είπε και το έργο που έκανε ο Κύριος Ιησούς δεν καταγράφτηκαν πλήρως στη Βίβλο. Επίσης, η Αποκάλυψη προφητεύει πως όταν επιστρέψει ο Κύριος, θα ανοίξει την περγαμηνή, θα σπάσει τις εφτά σφραγίδες και θα μιλήσει στις εκκλησίες. Προφανώς, τα καινούργια λόγια του Θεού για τις έσχατες ημέρες δεν θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί από πριν στη Βίβλο. Οπότε, ο ισχυρισμός σου ότι όλα τα λόγια του Θεού είναι στη Βίβλο δεν στέκει». Πραγματικά, δεν ήξερα πώς να αντικρούσω αυτό το επιχείρημα. Σκέφτηκα: «Σωστά. Το εδάφιο της Βίβλου ήταν ξεκάθαρο. Γιατί δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό;» Στη συνέχεια, η αδελφή είπε: «Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες που κρίνουν, καθαίρουν και σώζουν την ανθρωπότητα. Αυτές οι αλήθειες είναι τα λόγια του Αγίου Πνεύματος προς τις εκκλησίες. Είναι το άνοιγμα της περγαμηνής, όπως προφητεύτηκε στην Αποκάλυψη. Όταν πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, δεν προδίδεις τον Κύριο. Αντιθέτως, ακούς τη φωνή του Θεού κι ακολουθείς τα βήματα του Αρνίου. Όπως λέει και η Αποκάλυψη, “Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη” (Αποκάλυψη 14:4). Πρέπει κι εσύ να διαβάσεις τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Η ταπεινή αναζήτηση είναι ο μόνος τρόπος να ακούσεις τη φωνή του Θεού και να καλωσορίσεις την επιστροφή του Κυρίου!» Πραγματικά, δεν ήθελα να ακούσω τι είχαν να πουν. Πήρα μια Βίβλο, τη σήκωσα ψηλά και είπα: «Κατανοώ τη Βίβλο! Δεν χρειάζεται να αναζητήσω! Οτιδήποτε εκτός Βίβλου είναι αίρεση! Δεν θα σωθείτε!» Πήγαινα κάθε μέρα επί μια βδομάδα, προσπαθώντας να τους αλλάξω γνώμη. Ό,τι κι αν έλεγα, όμως, ήταν όλοι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν τον Παντοδύναμο Θεό. Δεν κατάφερα να πάρω πίσω ούτε έναν απ’ τους 19. Όσο κι αν σκέφτηκα το ζήτημα, παρέμενα μπερδεμένη κι αναρωτήθηκα: «Για ποιον λόγο, απ’ τη στιγμή που διάβασαν το βιβλίο της Αστραπής της Ανατολής, δεν αλλάζουν με τίποτα γνώμη; Μήπως συμβαίνει αυτό που μας είπε ο ανώτερος επικεφαλής; Μήπως υπήρχε κάποιο ναρκωτικό στο βιβλίο τους; Φαίνονταν, όμως, εντελώς φυσιολογικοί και καθόλου αποπροσανατολισμένοι. Ήταν γεμάτοι ενέργεια και πίστη. Επίσης, η συναναστροφή τους ήταν πολύ διορατική και δεν αντικρουόταν». Μπερδεύτηκα πολύ. Ήθελα να δω τι ακριβώς έγραφε το βιβλίο της Αστραπής της Ανατολής. Σκέφτηκα, όμως, ότι αν παρέκκλινα απ’ τη Βίβλο, θα πρόδιδα τον Κύριο και δεν θα σωζόμουν. Οπότε, δεν τόλμησα να το ξανασκεφτώ. Αργότερα, απέβαλα αυτούς τους 19 ανθρώπους απ’ την εκκλησία και παρότρυνα όλους τους άλλους να μην έχουν επαφή μαζί τους. Παρότρυνα ειδικότερα τους συνεργάτες να προσέχουν τα κοπάδια τους και να αποβάλλουν αμέσως όσους αποδέχονταν την Αστραπή της Ανατολής.

Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να αποκλείσω την εκκλησία. Ολοένα και περισσότεροι αδελφοί κι αδελφές, όμως, συνέχισαν να εντάσσονται στην Αστραπή της Ανατολής. Ένας κάθε μέρα σχεδόν. Δεν μπορούσα να το σταματήσω. Ήταν κάτι που με κατέτρωγε. Εργαζόμουν πολλές ώρες κάθε μέρα προσπαθώντας να τους κάνω να γυρίσουν, αλλά δεν έπεισα ούτε έναν. Αυτό που με ξάφνιασε ήταν ότι πολύ σύντομα, ακόμη κι ο Αδελφός Γουάνγκ Μινγκγί, που εργαζόταν δίπλα μου, εντάχθηκε στην Αστραπή της Ανατολής. Αυτό ήταν πραγματικά αναπάντεχο. Ο Μινγκγί είχε αρχίσει όπως εγώ. Μιλούσε πάντα για το πώς να φυλαγόμαστε απ’ την Αστραπή της Ανατολής και να αντιστεκόμαστε σ’ αυτήν. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα κατέληγε να ενταχθεί εκεί. Πήγα στο σπίτι του για να τον επιπλήξω. Είπα: «Γνωρίζεις πολύ καλά ότι η Αστραπή της Ανατολής είναι παρέκκλιση απ’ τη Βίβλο. Πώς μπορείς να πιστεύεις σε αυτήν;» Η απάντησή του ήταν η εξής: «Αδελφή Γκου, άκουσα κι εγώ τον επικεφαλής κι ούτε αναζήτησα ούτε ερεύνησα τη διδασκαλία της Ανατολικής Αστραπής. Αντιστάθηκα μάλιστα τυφλά και την καταδίκασα. Αφού, όμως, διάβασα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, είδα ότι αποκαλύπτουν πολλά απ’ τα μυστήρια της Βίβλου και μας δίνουν ένα μονοπάτι για να καθαρθούμε απ’ την αμαρτία. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια και η φωνή του Θεού. Είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Πρέπει κι εσύ να διαβάσεις τα λόγια Του!» Εκείνη τη στιγμή, τον διέκοψα, λέγοντας: «Αρκετά! Έχεις παραπλανηθεί. Μην προσπαθείς να παραπλανήσεις κι εμένα. Δεν με νοιάζει τι μου λες. Αποκλείεται να διαβάσω το βιβλίο της Αστραπής της Ανατολής!» Βρόντηξα την πόρτα κι έφυγα θυμωμένη. Αργότερα, άκουσα τον Συνεργάτη Λιου να λέει ότι η Αστραπή της Ανατολής πήρε πάνω από 100 μέλη μιας άλλης εκκλησίας κι ότι πολλοί άλλοι συνεργάτες ανέφεραν πως στις περιοχές τους, η Αστραπή της Ανατολής έκλεβε κάθε μέρα καλά πρόβατα, τα οποία δεν μπορούσαν να πάρουν πίσω. Όταν άκουσα αυτά τα πράγματα, σοκαρίστηκα. Αναρωτήθηκα: «Πώς είναι τόσο δυνατή η Αστραπή της Ανατολής; Μήπως έχει όντως επιστρέψει ο Κύριος; Αλλιώς, γιατί την αποδέχονται και πιστεύουν τόσοι άνθρωποι σε αυτήν;»

Τον Σεπτέμβριο του 1997, ο Αδελφός Λι Ζι, ένας απ’ τους βασικούς συνεργάτες στην εκκλησία μας, εντάχθηκε στην Αστραπή της Ανατολής μαζί με τη γυναίκα του. Όταν έμαθα τα νέα, άρπαξα τη Βίβλο μου, μάζεψα άλλους τέσσερις συνεργάτες και πήγα να τους δω. Όταν φτάσαμε, άρχισα να τους φωνάζω χωρίς να τους αφήσω να πουν λέξη. «Δεν έχετε καν συνείδηση; Ο Κύριος Ιησούς σάς τίμησε με μεγάλη χάρη. Το έχετε ξεχάσει; Πώς μπορείτε να πιστεύετε στον Παντοδύναμο Θεό; Τι σας έδωσαν; Πόσο σας πλήρωσαν;» Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Λι Ζι χαμογέλασε και είπε: «Μας έδωσαν την αλήθεια και ζωή. Όχι χρήματα». Αυτό με έκανε να θυμώσω ακόμη περισσότερο. Απάντησα: «Πώς γίνεται να σας έδωσαν ζωή; Οτιδήποτε εκτός Βίβλου είναι προδοσία του Κυρίου. Ποια αλήθεια και ζωή;» Χωρίς να το περιμένω, απάντησε με μια ερώτηση. «Θα έλεγες ότι η αλήθεια και ζωή προέρχεται απ’ τον Θεό ή απ’ τη Βίβλο; Τι είπε ο Κύριος Ιησούς όταν επέπληξε τους Φαρισαίους; “Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν” (Κατά Ιωάννην 5:39-40). Τα λόγια Του ήταν ξεκάθαρα. Η Βίβλος καταθέτει μαρτυρία στον Θεό, αλλά δεν περιέχει αιώνια ζωή. Είναι λάθος να ψάχνουμε για αιώνια ζωή μέσα στη Βίβλο. Μόνο ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Μόνο όταν ακολουθούμε τον Χριστό και υποτασσόμαστε στο έργο και τα λόγια Του, μπορούμε να κερδίσουμε την αλήθεια κι αιώνια ζωή». Πραγματικά, δεν ήξερα πώς να απαντήσω όταν άκουσα τη συναναστροφή του αδελφού. Ένιωσα κάπως ντροπιασμένη. Σκέφτηκα: «Παλιά, εσύ άκουγες εμένα να κηρύττω. Τώρα, γιατί μου εξηγείς πράγματα και με αντικρούεις; Μετά από τόσα χρόνια που διαβάζω τη Βίβλο, πώς γίνεται να γνωρίζεις περισσότερα από μένα για την πίστη στον Κύριο;» Απάντησα κάτι πραγματικά παράλογο. Είπα: «Δεν με νοιάζει τι λες. Όποιος δεν διαβάζει τη Βίβλο θα πάει στην κόλαση». Τότε, οι άλλοι τέσσερις συνεργάτες προσπάθησαν να τους πείσουν με το καλό και το άγριο. Ό,τι κι αν λέγαμε, όμως, ο Λι Ζι και η γυναίκα του παρέμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους στον Παντοδύναμο Θεό. Όταν γύρισα σπίτι, σκέφτηκα: «Παλιά, ήξερα περισσότερα για τη Βίβλο απ’ αυτούς τους ανθρώπους που εντάχθηκαν στην Αστραπή της Ανατολής. Άκουγαν τα κηρύγματά μου. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες, όμως, αφότου αποδέχτηκαν την Αστραπή της Ανατολής, κατάφεραν να με αποστομώσουν με λίγα μόνο λόγια. Τι συμβαίνει; Μήπως η Αστραπή της Ανατολής είναι η αληθινή οδός;» Απέρριψα γρήγορα αυτήν τη σκέψη και είπα στον εαυτό μου: «Αποκλείεται! Οτιδήποτε εκτός Βίβλου είναι προδοσία του Κυρίου. Θα μείνω πιστή στη Βίβλο και θα περιμένω να επιστρέψει ο Κύριος και να με πάρει στον παράδεισο».

Όταν είδα ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αποδέχονταν την Αστραπή της Ανατολής, δεν κήρυττα καν σε συναθροίσεις πια. Χρησιμοποιούσα απλώς μπόλικα υλικά που ήταν αντίθετα προς την Αστραπή της Ανατολής και μιλούσα γι’ αυτά σε συναντήσεις με συνεργάτες και σε Κυριακάτικες λειτουργίες. Επίσης, απείλησα τους πάντες να μην τολμήσουν να ερευνήσουν την Αστραπή της Ανατολής κι εργάστηκα μάλιστα με επικεφαλής και συνεργάτες από άλλες εκκλησίες για να την πολεμήσουμε μαζί. Όταν άκουγα ότι κάποιος προσπαθούσε να προσηλυτίσει ένα μέλος της εκκλησίας στην Αστραπή της Ανατολής, έσπευδα αμέσως και τον έδιωχνα. Μερικές φορές, φοβόμουν ότι θα αργούσα υπερβολικά με το ποδήλατό μου, οπότε, έπαιρνα ταξί για να διασχίσω την πόλη και να διώξω τα μέλη της Αστραπής της Ανατολής. Πίστευα ότι περιφρουρούσα την οδό του Κυρίου και προστάτευα το κοπάδι. Ήμουν μάλιστα πρόθυμη να ρισκάρω και τη ζωή μου γι’ αυτό. Δεν μπορούσα, όμως, να καταλάβω κάτι. Όσο σκληρότερα πολεμούσα, τόσο περισσότερα περιστατικά συνέβαιναν στην εκκλησία. Τον Αύγουστο του 1999, ενώ κάναμε μια ομαδική βάπτιση, αρκετοί άνθρωποι συνελήφθησαν κι οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα. Έπειτα, τον Αύγουστο του 2000, συνέλαβαν κι εμένα μαζί με τρεις σημαντικούς συνεργάτες ενώ κάναμε βαπτίσεις. Έψαξαν επίσης το σπίτι μου και πήραν όλες τις προσφορές της εκκλησίας. Ενώ ήμουν κρατούμενη, δεν σταμάτησα να σκέφτομαι τι είχε συμβεί στην εκκλησία τα τελευταία χρόνια. Οι πρεσβύτεροι που πάντα με καλούσαν να μοιράζομαι κηρύγματα και να ευαγγελίζομαι, η Αδελφή Τζιανγκ Ρου κι ο Αδελφός Γου Γιονγκ, προσπαθούσαν να προστατέψουν το κοπάδι τους και απέκλεισαν την εκκλησία τους για να αντισταθούν στην Αστραπή της Ανατολής. Ήταν εξαιρετικά αφοσιωμένοι Χριστιανοί, αλλά, παραδόξως, έπαθαν και οι δύο καρκίνο και πέθαναν με οδυνηρό τρόπο. Κάποια στιγμή το 1998, σε μια μεγάλη συνάντηση με πάνω από 200 συνεργάτες-κλειδιά της εκκλησίας, ένας συνεργάτης καταλήφθηκε ξαφνικά από έναν δαίμονα. Κανείς δεν κατάφερε να διώξει τον δαίμονα, όσο κι αν προσευχήθηκε. Σκεφτόμουν το ένα περιστατικό μετά το άλλο. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί είχε τόσα προβλήματα η εκκλησία. Σκέφτηκα ότι όλα αυτά τα χρόνια που ακολουθούσα τον Κύριο, είχα εγκαταλείψει τη δουλειά και την οικογένειά μου για να εργαστώ σκληρά γι’ Αυτόν. Ανέλαβα με επιτυχία όλων των ειδών τις δουλειές στην εκκλησία κι εργάστηκα σκληρά για να περιφρουρήσω την οδό του Κυρίου και να προστατέψω το κοπάδι. Γιατί δεν με προστάτευε και δεν με ευλογούσε ο Κύριος; Όσο περισσότερο πολεμούσα την Αστραπή της Ανατολής, τόσο περισσότερο υπέφερα και βίωνα μια μόνιμη κατάσταση ανησυχίας. Μήπως ήταν λάθος η αντίσταση στην Αστραπή της Ανατολής; Μήπως είχε όντως επιστρέψει ο Κύριος; Δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου τις εφτά μέρες που ήμουν κρατούμενη. Ήμουν πολύ δυστυχισμένη. Προσευχήθηκα στον Κύριο, λέγοντας: «Κύριε, έχουν συμβεί πολλά στην εκκλησία. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος; Τι ακριβώς κάνω λάθος;» Όταν απελευθερώθηκα, είδα ότι η εκκλησία ερήμωνε ολοένα και περισσότερο. Ήταν πολύ λυπηρό. Είπα άλλη μια προσευχή στον Κύριο: «Κύριε! Γιατί είναι σε αυτήν την κατάσταση η εκκλησία; Η εκκλησία χτίστηκε χάρη στο πολύτιμο αίμα Σου. Γιατί την παραμελείς; Κύριε! Υποφέρω πραγματικά. Το κοπάδι σκορπίζεται. Όσο περισσότερο πολεμάω την Αστραπή της Ανατολής, τόσο περισσότερη αναταραχή υπάρχει στην εκκλησία. Δεν ξέρω πώς να διασώσω την κατάσταση και να αναγεννήσω την εκκλησία. Κύριε, Σε παρακαλώ, άνοιξε ένα μονοπάτι για μένα!» Όσο κι αν προσευχόμουν, όμως, η εκκλησία παρέμενε σε αποδιοργάνωση. Οι συνεργάτες είχαν σκορπιστεί στους πέντε ανέμους και κρύβονταν επειδή φοβούνταν τη σύλληψη. Η εκκλησία ήταν σε χάος και η προσέλευση έπεφτε. Δεν ήξερα τι να κηρύξω κι έτρεμα τα κηρύγματα της Τετάρτης και της Κυριακής. Οι αδελφοί και οι αδελφές κοιμούνταν ενώ μιλούσα και δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι’ αυτό. Δεν ήξερα για τι να προσευχηθώ. Η πίστη μου έφθινε. Ξαφνικά, ανακάλυψα ότι δεν είχα την αποφασιστικότητα που με διέκρινε στο παρελθόν. Θα κρατούσα την πίστη και την αγάπη μου για τον Κύριο ακόμη κι αν έμενα μόνη μου. Βυθιζόμουν σιγά σιγά στην εξαχρείωση. Άρχισα να βλέπω τηλεόραση και ταινίες. Έμαθα μάλιστα να παίζω ματζόνγκ και πόκερ. Ζούσα στην αμαρτία και δεν μπορούσα να ξεφύγω. Καθόμουν συχνά στο κατώφλι μου, κρατώντας σφιχτά τη Βίβλο μου και νιώθοντας απίστευτα δυστυχισμένη και χαμένη. Δεν είχα ιδέα πώς να συνεχίσω. Εκείνη την περίοδο, ήμουν συνέχεια στα γόνατα. Φώναζα στον Κύριο και Τον ικέτευα, λέγοντας: «Κύριε Ιησού, πού είσαι; Νιώθω ότι θα πεθάνω. Κύριε, Σε ικετεύω, σώσε με και σώσε την εκκλησία!»

Το 2002, όταν ήμουν στα χειρότερά μου, ο Αδελφός Ζου Ζενγκ απ’ τη Νότια Κίνα με κάλεσε και μου ζήτησε να τον επισκεφτώ για κάποιες πνευματικές ασκήσεις. Ευχαρίστησα μέσα απ’ την καρδιά μου τον Θεό όταν το άκουσα. Ανυπομονούσα να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να ξανακερδίσω τη δύναμή μου. Όταν έφτασα εκεί, είδα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές τα πήγαιναν πολύ καλύτερα απ’ την τελευταία φορά που είχα πάει, πριν δυο χρόνια. Η πίστη τους ήταν πιο δυνατή. Όταν με είδαν, με παρηγόρησαν και με ενθάρρυναν. Ένιωσα σαν να ήταν οικογένεια. Συγκινήθηκα βαθύτατα. Την επομένη, ο Ζου Ζενγκ με ρώτησε πώς πήγαιναν σε γενικές γραμμές τα πράγματα για μένα, πράγμα που με χτύπησε εκεί που πονούσα. Του είπα τι συνέβαινε στην εκκλησία, χωρίς να κρύψω τίποτα. Αφού τελείωσα, μοιράστηκε την εξής συναναστροφή: «Δεν είναι μόνο η εκκλησία σου που χάνει τη ζωτικότητά της. Αυτό συμβαίνει σε πολλές εκκλησίες. Η πίστη και η αγάπη των πιστών φθίνουν. Οι πιστοί δεν πειθαρχούνται για τις αμαρτίες τους. Οι συνεργάτες δεν έχουν κάτι να κηρύξουν κι εμπλέκονται σε εσωτερικές διαμάχες από ζήλια. Οι εκκλησίες διχάζονται. Εδώ και καιρό, δεν έχουν την παρουσία του Κυρίου». Μου είπε επίσης γιατί ερήμωναν τόσο όλες οι εκκλησίες. Μου διάβασε το Εδάφιο 11 απ’ το Κεφάλαιο 8 του Βιβλίου του Αμώς. Ο Ιεχωβά Θεός είπε: «Έρχονται ημέραι … θέλω εξαποστείλει πείναν επί την γήν· ουχί πείναν άρτου ουδέ δίψαν ύδατος, αλλ’ ακροάσεως των λόγων του Ιεχωβά». Έπειτα, είπε: «Απ’ αυτό το εδάφιο, βλέπουμε ότι ένας λόγος για την ερήμωση των εκκλησιών είναι ότι οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Όπως στο τέλος της Εποχής του Νόμου, όταν οι Εβραίοι αρχιερείς, Γραμματείς και Φαρισαίοι τηρούσαν μόνο τις ανθρώπινες παραδόσεις κι όχι τον νόμο του Ιεχωβά. Έκαναν ανεπαρκείς θυσίες, πουλούσαν ζώα κι αντάλλασσαν χρήματα στον ναό ανοιχτά, μετατρέποντάς τον σε άντρο ληστών. Κατά συνέπεια, ο Θεός αηδίασε και τον εγκατέλειψε. Απ’ τη στιγμή που δεν είχε το έργο του Θεού, οι άνθρωποι έκαναν ό,τι ήθελαν και δεν πειθαρχούνταν για τις αμαρτίες τους. Ο ναός ερήμωσε. Ο πρωταρχικός λόγος γι’ αυτό ήταν ότι οι θρησκευτικοί επικεφαλής δεν τηρούσαν τις εντολές του Ιεχωβά και είχαν παρεκκλίνει απ’ την οδό του Θεού. Ένας δεύτερος λόγος γι’ αυτήν την ερήμωση εντός των εκκλησιών ήταν ότι ο Θεός έκανε ένα καινούργιο στάδιο έργου, οπότε, το έργο του Αγίου Πνεύματος είχε μετατοπιστεί. Ο Κύριος Ιησούς εργαζόταν και καθοδηγούσε τους ανθρώπους εκτός του ναού, εισάγοντας την Εποχή της Χάριτος. Οι άνθρωποι που Τον ακολουθούσαν μπορούσαν να κερδίσουν πότισμα και τροφή. Όσο προσεύχονταν κι ομολογούσαν στον Κύριο, οι αμαρτίες τους συγχωρούνταν. Μπορούσαν να απολαύσουν όλη τη χάρη, τη γαλήνη και τη χαρά που παραχωρεί ο Θεός. Οι αρχιερείς, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, όμως, που αρνήθηκαν να αποδεχτούν το έργο Του, Του αντιστάθηκαν και Τον καταδίκασαν, όπως κι αυτοί στους ναούς που επέμειναν να τους ακολουθήσουν, εγκαταλείφθηκαν όπως ήταν φυσικό κι αποκλείστηκαν απ’ το έργο του Θεού, πέφτοντας στο σκοτάδι και την ερημιά». Ένιωσα πραγματικά φωτισμένη απ’ τη συναναστροφή του αδελφού, αλλά και μπερδεμένη. Σκέφτηκα: «Όλα αυτά τα έχω διαβάσει αμέτρητες φορές στη Βίβλο. Γιατί δεν κέρδισα ποτέ αυτήν τη φώτιση; Πώς το σκέφτηκαν; Καλό θα ήταν να τους ακούσω». Ο Ζου Ζενγκ συνέχισε λέγοντας: «Όπως έγινε με την παρακμή του ναού στην Εποχή της Χάριτος, οι σημερινές εκκλησίες είναι σε αυτήν την ερημωμένη κατάσταση επειδή ο Θεός κάνει ένα καινούργιο στάδιο έργου». Όταν τον άκουσα να το λέει αυτό, η καρδιά μου αναπήδησε. Μου πέρασε απ’ το μυαλό ότι μπορεί να ήταν με την Αστραπή της Ανατολής. Όλοι είπαν ότι αυτό που δίδασκαν ήταν τρομερό. Αν είχα παραπλανηθεί κι εγώ; Άρχισα να αγχώνομαι και να συγκρούομαι μέσα μου: Να τους ακούσω ή όχι; Αποφάσισα τελικά να μείνω και να συνεχίσω να ακούω επειδή ήθελα πραγματικά να λύσω το πρόβλημα στην εκκλησία. Όλα αυτά τα χρόνια, κανείς απ’ τους πάστορες ή τους πρεσβύτερους, απ’ την Κίνα ή το εξωτερικό δεν μπορούσε να βοηθήσει. Όσο κι αν ανέλυαν τη Βίβλο, νήστευαν ή προσεύχονταν, καμιά απ’ τις λύσεις που πρότειναν δεν δούλευε. Η εκκλησία συνέχισε απλώς να παρακμάζει. Αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές, όμως, ήταν γεμάτοι πίστη κι αγάπη. Η συναναστροφή τους ήταν διαφωτιστική. Κανείς δεν μπορούσε να τα πηγαίνει τόσο καλά αν δεν είχε το έργο και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Αν μπορούσα να βρω τον τρόπο να αναγεννήσω την εκκλησία μέσα απ’ τη συναναστροφή τους, τότε, υπήρχε ακόμη ελπίδα για μας. Ήθελα να αδράξω αυτήν την ευκαιρία. Ακόμη κι αν ήταν με την Αστραπή της Ανατολής, δεν ήταν ανάγκη να φοβάμαι. Γνώριζα τη Βίβλο και δεν γινόταν να παραπλανηθώ. Οπότε, άρχισα να ακούω και να κοιτάζω παράλληλα στη Βίβλο για να επαληθεύσω ό,τι έλεγαν, να δω αν συμφωνούσε με τη Βίβλο.

Τότε, ο Ζου Ζενγκ διάβασε το Άμως 4:7-8: «Και εγώ προσέτι εκράτησα την βροχήν από σας, ότε έμενον τρείς μήνες έτι έως του θέρους· και έβρεξα επί μίαν πόλιν και επί άλλην πόλιν δεν έβρεξα· μία μερίς εβράχη και η μερίς, επί την οποίαν δεν έβρεξεν εξηράνθη. Ούτω δύο τρείς πόλεις υπήγαν περιπλανώμεναι εις μίαν πόλιν να πίωσιν ύδωρ και δεν εχορτάσθησαν, και δεν επεστρέψατε προς εμέ, λέγει Ιεχωβά». Το εξήγησε λέγοντας: «Αυτό το εδάφιο αναφέρει ότι μια πόλη έχει βροχή ενώ μια άλλη έχει ξηρασία. Αυτή η “βροχή” αναφέρεται στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός παίρνει το έργο του Αγίου Πνεύματος απ’ όλα τα μέρη και το μεταφέρει σε εκείνους τους ανθρώπους που αποδέχονται το καινούργιο έργο Του. Όσοι ακολουθούν τα βήματα του Θεού έχουν το πότισμα και την υποστήριξη των πρόσφατων λόγων του Αγίου Πνεύματος και κερδίζουν το έργο Του. Όσοι, όμως, δεν αποδέχονται το καινούργιο έργο του Θεού εγκαταλείπονται όπως είναι φυσικό κι αποκλείονται στην πορεία του έργου του Θεού, ζώντας στο σκοτάδι». Σε αυτό το σημείο της συναναστροφής του, άρχισα να καταλαβαίνω καλύτερα και σκέφτηκα: «Ο λόγος που η εκκλησία έχει ερημώσει είναι ότι ο Θεός κάνει καινούργιο έργο. Οπότε, το έργο του Αγίου Πνεύματος έχει μετατοπιστεί. Γι’ αυτό δεν ένιωθα την παρουσία του Θεού όλα αυτά τα χρόνια. Αντιθέτως, ένιωθα πνευματικό σκοτάδι, σαν να είχα πέσει χωρίς ίχνος ελπίδας σε ένα βαθύ πηγάδι, και ζούσα στην απόλυτη δυστυχία». Στη σκέψη ότι θα ακολουθούσα τα βήματα του Θεού και θα απολάμβανα ξανά το έργο και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, ρώτησα ανυπόμονα τον Ζου Ζενγκ: «Πώς γίνεται να ακολουθήσει κάποιος τα βήματα του Αρνίου και να κερδίσει το έργο του Αγίου Πνεύματος;» Μου είπε: «Έχει προφητευτεί εφτά φορές στην Αποκάλυψη. “Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας” (Αποκάλυψη 2, 3). Αυτή η προφητεία μάς λέει ότι ο Θεός θα μιλήσει στις εκκλησίες τις έσχατες ημέρες κι όσοι αναγνωρίσουν τη φωνή Του θα ακολουθήσουν τα βήματά Του και θα παρευρεθούν στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου». Έπειτα, έβγαλε ένα βιβλίο και συνέχισε. «Αυτό το βιβλίο περιέχει τα λόγια του Αγίου Πνεύματος προς τις εκκλησίες. Διάβασέ το και θα καταλάβεις τα πάντα». Το πήρα και είδα το εξής: Ο Λόγος Ενσαρκώνεται. Αυτό δεν ήταν το βιβλίο της Αστραπής της Ανατολής; Έμεινα εμβρόντητη για λίγο και σκέφτηκα: «Είμαι πέντε χρόνια σε κόντρα μαζί τους, αλλά δεν έχω έρθει ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο μαζί τους μέχρι τώρα». Σκέφτηκα όλους εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που δεν άλλαζαν γνώμη απ’ τη στιγμή που άκουγαν την Αστραπή της Ανατολής. Είχα τόσο άγχος που ένιωσα ότι η καρδιά μου είχε φτάσει στον λαιμό μου. Είπα μια προσευχή: «Κύριε, Σε παρακαλώ, προστάτεψέ με. Δεν μπορώ να παρεκκλίνω απ’ τη Βίβλο κι απ’ την οδό σου όπως και να έχει». Οπότε, ρώτησα: «Πώς γίνεται να περιέχει τα λόγια του Θεού αυτό το βιβλίο; Όλα τα λόγια του Θεού είναι στη Βίβλο. Τίποτα άλλο δεν είναι λόγος του Θεού. Η παρέκκλιση απ’ τη Βίβλο είναι αίρεση. Είναι προδοσία του Κυρίου». Δεν μπορούσα να κάτσω άλλο. Σηκώθηκα θυμωμένη κι αρνήθηκα να ακούσω άλλη λέξη. Όταν είδαν πόσο αντιστεκόμουν και ότι είχα σταματήσει να ακούω, γονάτισαν όλοι και προσευχήθηκαν με δάκρυα για μένα, ζητώντας απ’ τον Θεό να με διαφωτίσει και να με κάνει να γνωρίσω το έργο Του. Εγώ στεκόμουν στην άκρη. Όταν άκουσα τις εγκάρδιες προσευχές τους, πραγματικά συγκινήθηκα. Σκέφτηκα: «Χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, ποιος μπορεί να αγαπάει τόσο πολύ;» Από εκείνη τη στιγμή, άρχισα σιγά σιγά να ηρεμώ. Η αντίστασή μου κάμφθηκε κάπως.

Αφού ολοκλήρωσαν την προσευχή, ο Ζου Ζενγκ μοιράστηκε κάποια απ’ τα βιώματά του μαζί μου. Είπε: «Καταλαβαίνω πώς αισθάνεσαι. Ήμουν κι εγώ σαν εσένα στην αρχή. Αντιστεκόμουν κι εγώ στο έργο των εσχάτων ημερών του Θεού. Ακολούθησα τους πάστορες και τους πρεσβύτερους που σκαρφίζονταν φήμες για την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και έγραψα και υλικό εναντίον της. Έφτασα στο σημείο να εκφοβίσω τους αδελφούς και τις αδελφές για να μην πιστέψουν στον Παντοδύναμο Θεό. Έκανα πάρα πολλά πράγματα που αποτελούσαν αντίσταση και βλασφημία κατά του Θεού. Σκεφτόμουν ότι περιφρουρούσα την οδό του Κυρίου και ότι ήμουν αφοσιωμένος. Πίστευα στον Θεό, αλλά δεν Τον γνώριζα. Ήμουν αδιάλλακτη και αλαζονική. Αν δεν με είχε τιμωρήσει και πειθαρχήσει ο Θεός, αν δεν υπήρχαν τα επιτακτικά λόγια Του που άγγιξαν την ψυχή μου, δεν θα είχα υποταχθεί ποτέ». Είπε επίσης ότι ανέκαθεν νόμιζε πως όλα τα λόγια του Θεού ήταν στη Βίβλο, πως τίποτα άλλο δεν ήταν λόγος του Θεού. Επομένως, η παρέκκλιση απ’ τη Βίβλο ήταν αίρεση. Έπειτα, διάβασε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού, και κατάλαβε ότι αυτό δεν στέκει και δεν συμβαδίζει με τα δεδομένα. Στην αρχή, πραγματικά μπερδεύτηκα και αναρωτήθηκα γιατί δεν ήταν αλήθεια αυτό. Είπε, λοιπόν: «Γνωρίζεις καλά τη Βίβλο. Επομένως, θα πρέπει να ξέρεις ότι γράφτηκε από ανθρώπους πολλά χρόνια αφού σταμάτησε να εργάζεται ο Κύριος. Αυτό αναπόφευκτα σημαίνει ότι κάποιο μέρος του περιεχομένου παραλείφθηκε ή κόπηκε. Κάποια λόγια των προφητών απ’ τον Θεό δεν καταγράφτηκαν στο σύνολό τους στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά μπήκαν στα Απόκρυφα, όπως οι προφητείες του Έσδρα». Είπε επίσης: «Στην Εποχή της Χάριτος, δεν καταγράφτηκε όλο το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού στις Γραφές. Ο Κύριος Ιησούς εργαζόταν επισήμως επί τριάμισι χρόνια. Ποιος ξέρει πόσα είπε, πόσα κηρύγματα έκανε όλη εκείνη την περίοδο. Αν προσθέσουμε όλα τα λόγια του Κυρίου Ιησού απ’ τα Τέσσερα Ευαγγέλια, είναι λίγες μόνο ώρες ομιλίας Του. Σε σύγκριση με αυτά που πρέπει να είπε εκείνα τα τριάμισι χρόνια, βλέπουμε ότι είναι πολύ περιορισμένα! Το Κατά Ιωάννην λέει επίσης: “Είναι δε και άλλα πολλά όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν γραφθώσι καθ’ εν, ουδ’ αυτός ο κόσμος νομίζω θέλει χωρήσει τα γραφόμενα βιβλία” (Κατά Ιωάννην 21:25). Μπορεί πραγματικά να ισχύει πως τίποτα εκτός Βίβλου δεν είναι λόγος του Θεού; Είναι ακριβές αυτό; Η Αποκάλυψη προφητεύει πολλές φορές το εξής: “Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας” (Αποκάλυψη 2, 3). Αυτό αποδεικνύει ότι ο Κύριος έχει περισσότερα να πει στις εκκλησίες τις έσχατες ημέρες. Πώς γίνεται αυτά τα λόγια για τις έσχατες ημέρες να έχουν γραφτεί στη Βίβλο προκαταβολικά; Η Αποκάλυψη προφητεύει επίσης ότι το Αρνίο θα ανοίξει την περγαμηνή, η οποία ήταν αρχικά σφραγισμένη, και ότι μόνο το Αρνίο μπορεί να σπάσει τις σφραγίδες. Μπορεί το περιεχόμενου αυτής της περγαμηνής να έχει ήδη καταγραφεί στη Βίβλο; Σε καμία περίπτωση. Οπότε, ο ισχυρισμός των παστόρων πως ‘όλα τα λόγια του Θεού είναι στη Βίβλο’ είναι λογικός; Δεν είναι άρνηση και καταδίκη των ίδιων των λόγων του Θεού;» Εκείνη τη στιγμή, πείστηκα ολοκληρωτικά. Σκέφτηκα: «Είναι αλήθεια. Η Αποκάλυψη προφήτεψε ξεκάθαρα ότι το Αρνίο θα ανοίξει την περγαμηνή, σπάζοντας τις εφτά σφραγίδες, στις έσχατες ημέρες. Πώς γίνεται αυτό το συγκεκριμένο περιεχόμενο να έχει ήδη καταγραφεί στη Βίβλο; Όταν επέμενα ότι δεν υπήρχαν λόγια του Θεού εκτός Βίβλου, έκανα λάθος». Ο Ζου Ζενγκ μού είπε: «Η Βίβλος είναι μόνο μια ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού. Τόσο η Παλαιά όσο και η Καινή Διαθήκη γράφτηκαν και διορθώθηκαν από ανθρώπινα όντα αφότου ο Θεός είχε τελειώσει ένα στάδιο έργου. Ο Θεός δεν εργάζεται σύμφωνα με τη Βίβλο και δεν περιορίζεται απ’ αυτήν. Εργάζεται σύμφωνα με το δικό Του σχέδιο διαχείρισης και τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε να εργαστεί, δεν εργάστηκε σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη. Αντιθέτως, υπερέβαινε τις Γραφές της εποχής. Κήρυξε την οδό της μετάνοιας, θεράπευσε τους ασθενείς και εξέβαλε δαίμονες, είπε στους ανθρώπους να συγχωρούν τους άλλους εβδομήντα εφτά φορές, δεν τήρησε την αργία του Σαββάτου, κλπ. Στο τέλος, σταυρώθηκε, ολοκληρώνοντας το έργο της λύτρωσης. Τίποτα απ’ αυτά, όμως, δεν υπάρχει στην Παλαιά Διαθήκη. Κάποια μάλιστα φαίνεται ότι αντιβαίνουν τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης. Αν ακολουθήσουμε αυτά που λένε οι πάστορες, πως ‘οτιδήποτε εκτός Βίβλου είναι αίρεση’, αυτό δεν θα ήταν επίσης καταδίκη του έργου του Κυρίου Ιησού; Ο Θεός είναι ο Δημιουργός. Η αφθονία Του περιλαμβάνει τα πάντα. Ισχύει άραγε ότι ο Θεός μπορεί να εκτελέσει μόνο το περιορισμένο έργο που καταγράφεται στη Βίβλο; Ισχύει ότι ο Θεός δεν μπορεί να κάνει καινούργιο έργο ή να πει καινούργια λόγια εκτός Βίβλου; Αυτό δεν θα ήταν οριοθέτηση του Θεού και βλασφημία εναντίον Του; Οι Φαρισαίοι χρησιμοποίησαν την Παλαιά Διαθήκη για να καταδικάσουν το έργο του Κυρίου Ιησού, λέγοντας ότι υπερέβαινε τις Γραφές, ότι ήταν αίρεση. Αρνήθηκαν και καταδίκασαν τις αλήθειες που Αυτός εξέφρασε. Όταν τελικά Τον σταύρωσαν, καταδικάστηκαν και τιμωρήθηκαν απ’ τον Θεό. Τώρα, ο Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει και έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες που καθαίρουν και σώζουν την ανθρωπότητα. Είναι τα λόγια του Αγίου Πνεύματος προς τις εκκλησίες. Είναι ο Θεός που μας δίνει την οδό της αιώνιας ζωής στις έσχατες ημέρες. Αν δεν ακούσουμε, δεν διαβάσουμε και δεν αναζητήσουμε, αν μείνουμε τυφλά προσκολλημένοι στη Βίβλο, αν αντισταθούμε στο έργο και τα λόγια του Θεού στις έσχατες ημέρες, αν τα καταδικάσουμε αυτά, δεν θα κάνουμε το λάθος που έκαναν και οι Φαρισαίοι; Έτσι, θα εγκαταλειφθούμε και θα αποκλειστούμε απ’ το έργο του Θεού!» Όταν άκουσα αυτήν τη συναναστροφή απ’ τον Ζου Ζενγκ, φοβήθηκα. Μου ήρθε στο μυαλό κάτι που είπε ο Κύριος Ιησούς: «Και πας όστις θέλει ειπεί λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως βλασφημήση κατά του Αγίου Πνεύματος, εις αυτόν δεν θέλει συγχωρηθή» (Κατά Λουκάν 12:10). Υπ’ αυτό το πρίσμα, σκέφτηκα: «Αν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι όντως απ’ τον Θεό, τότε είναι τα λόγια του Αγίου Πνεύματος. Όταν αποκαλώ το έργο και τα λόγια Του αίρεση, δεν βλασφημώ το Άγιο Πνεύμα; Αυτό σημαίνει ότι δεν θα συγχωρηθώ σε αυτήν τη ζωή ή στον κόσμο που θα έρθει. Δεν γίνεται να συνεχίσω να εναντιώνομαι και να καταδικάζω. Πρέπει να προσπαθήσω σκληρά να αναζητήσω και να ερευνήσω».

Τότε, ο Ζου Ζενγκ μού διάβασε μερικά εδάφια των λόγων του Παντοδύναμου Θεού: «Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η κατανόηση και η ικανότητα ερμηνείας της Βίβλου ισοδυναμεί με την ανακάλυψη της αληθινής οδού —στην πραγματικότητα, όμως, είναι όντως τόσο απλό; Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Βίβλου: ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ιστορικό αρχείο του έργου του Θεού και μια απόδειξη των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού και ότι δεν σε βοηθά να κατανοήσεις καθόλου τους στόχους του έργου του Θεού. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο γνωρίζουν ότι καταγράφει τα δύο στάδια του έργου του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη εξιστορεί την ιστορία του Ισραήλ και το έργο του Ιεχωβά από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι το πέρας της Εποχής του Νόμου. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού επί γης, το οποίο εμπεριέχεται στα Τέσσερα Ευαγγέλια, καθώς και το έργο του Παύλου. Δεν αποτελούν αυτά ιστορικά αρχεία; Η αναφορά των γεγονότων του παρελθόντος σήμερα τα καθιστά ιστορία και ανεξάρτητα από το πόσο αληθινά ή πραγματικά είναι, εξακολουθούν να αποτελούν ιστορία —και η ιστορία δεν μπορεί να αφορά το παρόν, διότι ο Θεός δεν αναπολεί την ιστορία! Συνεπώς, αν κατανοείς μόνο τη Βίβλο χωρίς να κατανοείς τίποτα από το έργο που ο Θεός προτίθεται να επιτελέσει τη σήμερον ημέρα, και αν πιστεύεις στον Θεό αλλά δεν αναζητάς το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν κατανοείς τι σημαίνει να αναζητάς τον Θεό. Εάν διαβάζεις τη Βίβλο για να μελετήσεις την ιστορία του Ισραήλ, ώστε να διερευνήσεις την ιστορία της δημιουργίας του Θεού όλων των ουρανών και της γης, τότε δεν πιστεύεις στον Θεό. Αλλά σήμερα, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό και επιδιώκεις τη ζωή, αφού επιδιώκεις τη γνώση του Θεού και δεν επιδιώκεις νεκρά λόγια και δόγματα ή την κατανόηση της ιστορίας, πρέπει να αναζητήσεις τις σημερινές προθέσεις του Θεού και να αναζητήσεις την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Εάν ήσουν αρχαιολόγος, θα μπορούσες να διαβάσεις τη Βίβλο —αλλά δεν είσαι, είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό και καλά θα κάνεις να αναζητήσεις τις σημερινές προθέσεις του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (4)]. «Τον καιρό του Ιησού, ο Ιησούς καθοδήγησε τους Εβραίους, καθώς και όλους όσοι Τον ακολουθούσαν, σύμφωνα με το έργο που επιτελούσε μέσα Του το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Δεν λάμβανε τη Βίβλο ως βάση για ό,τι έπραττε, αλλά μιλούσε σύμφωνα με το έργο Του. Δεν έδινε σημασία σε αυτά που έλεγε η Βίβλος, ούτε έψαχνε στη Βίβλο ένα μονοπάτι στο οποίο να οδηγήσει τους ακόλουθούς Του. Από τότε που πρωτοξεκίνησε να εργάζεται, διέδιδε την οδό της μετάνοιας —μία λέξη η οποία δεν είχε αναφερθεί διόλου στις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Όχι μόνο δεν ενήργησε σύμφωνα με τη Βίβλο, αλλά ηγήθηκε επίσης ενός νέου μονοπατιού και επιτέλεσε νέο έργο. Δεν έκανε ποτέ αναφορά στη Βίβλο όταν κήρυττε. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, κανείς δεν ήταν ποτέ σε θέση να εκτελέσει τα θαύματά Του —να θεραπεύσει τους άρρωστους και να εκβάλει τα δαιμόνια. Έτσι και το έργο Του, οι διδαχές Του και η εξουσία και η δύναμη των λόγων Του υπερέβαιναν κάθε άνθρωπο την Εποχή του Νόμου. Ο Ιησούς επιτελούσε απλώς το νεότερο έργο Του και, παρόλο που πολλοί άνθρωποι Τον καταδίκασαν χρησιμοποιώντας τη Βίβλο —και χρησιμοποίησαν, μάλιστα, την Παλαιά Διαθήκη για να Τον σταυρώσουν— το έργο Του υπερέβη την Παλαιά Διαθήκη. Αν δεν ίσχυε αυτό, γιατί Τον κάρφωσαν οι άνθρωποι στον σταυρό; Ο λόγος δεν ήταν επειδή η Παλαιά Διαθήκη δεν ανέφερε τίποτα για τη διδασκαλία Του και την ικανότητά Του να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκβάλλει τα δαιμόνια; Το έργο Του επιτελέστηκε με σκοπό να ηγηθεί ενός νέου μονοπατιού· δεν είχε σκοπό να ξεκινήσει σκοπίμως πόλεμο ενάντια στη Βίβλο, ούτε να ξεφορτωθεί σκοπίμως την Παλαιά Διαθήκη. Ήλθε απλώς για να εκτελέσει τη διακονία Του, να φέρει το νέο έργο σε εκείνους που Τον λαχταρούσαν και Τον αναζητούσαν. […] Στους ανθρώπους, φαινόταν θαρρείς και το έργο Του δεν είχε καμία βάση, και πολλά στοιχεία του έρχονταν σε αντίθεση με τις καταγραφές της Παλαιάς Διαθήκης. Δεν ήταν αυτό ο παραλογισμός του ανθρώπου; Χρειάζεται να εφαρμόζονται κανονισμοί στο έργο του Θεού; Και πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τις προβλέψεις των προφητών; Στο κάτω κάτω, τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως ο Θεός δεν έχει το δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να ασκείται σύμφωνα με το Σάββατο και σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, τότε γιατί ο Ιησούς δεν τήρησε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά, αντ’ αυτού, έπλυνε πόδια, κάλυψε το κεφάλι, έκοψε τον άρτο κι ήπιε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, τότε γιατί δεν ακολούθησε αυτούς τους κανονισμούς; Θα πρέπει να γνωρίζεις ποιος προηγήθηκε μεταξύ Θεού και Βίβλου! Εφόσον ήταν ο Κύριος του Σαββάτου, δεν θα μπορούσε να είναι και ο Κύριος της Βίβλου;» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)]. Όταν άκουσα αυτά τα λόγια, αισθάνθηκα ότι ήταν πολύ επιτακτικά. Όλα τα χρόνια της πίστης μου, είχα ακούσει πολλά κηρύγματα τόσο από ξένους όσο και από Κινέζους κληρικούς και είχα διαβάσει κάποια βιβλία για την πνευματικότητα, αλλά δεν είχα δει ποτέ κάποιον να αποκαλύπτει το παρασκήνιο της Βίβλου με τόση σαφήνεια και λεπτομέρεια. Ήταν πραγματικά διαφωτιστικό για μένα. Σκέφτηκα: «Είναι αλήθεια. Η Βίβλος είναι μόνο μια ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού και ήρθε αφού ο Θεός έκανε αυτό το έργο. Εγώ, όμως, περιορίζω τον Θεό στο πλαίσιο της Βίβλου. Σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να κάνει έργο ή να πει καινούργια λόγια εκτός αυτής. Τι ανόητη που είμαι! Βλέπω πλέον ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού έχουν όντως έρθει απ’ τον Θεό. Είναι το Άγιο Πνεύμα που μιλάει. Πρέπει να κάνω κάποια αναζήτηση. Αλλιώς, θα χάσω την ευκαιρία να καλωσορίσω τον Κύριο. Θα είναι αργά για τύψεις». Οπότε, είπα επειγόντως μια προσευχή, ζητώντας απ’ τον Κύριο να με καθοδηγήσει.

Ήμουν, όμως, ακόμη λίγο μπερδεμένη. Ο Κύριος Ιησούς είχε προφητέψει ξεκάθαρα ότι θα επέστρεφε πάνω σε ένα σύννεφο και θα εμφανιζόταν ανοιχτά σε όλους τους ανθρώπους, αλλά δεν το είχα δει ακόμη να συμβαίνει. Έλεγαν ότι είχε ήδη επιστρέψει, ότι είχε ενσαρκωθεί και ότι έλεγε καινούργια λόγια. Υπήρχαν άραγε βιβλικές προφητείες που έλεγαν ότι ο Κύριος θα έρθει ξανά ενσαρκωμένος; Ρώτησα τον Ζου Ζενγκ γι’ αυτό. Μου είπε: «Υπάρχουν κάποιες βιβλικές προφητείες που λένε ότι ο Κύριος θα έρθει πάνω σε ένα σύννεφο και θα εμφανιστεί ανοιχτά σε όλους. Υπάρχουν, όμως, και κάποιες που λένε ότι θα έρθει κρυφά, ενσαρκωμένος. Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης” (Αποκάλυψη 16:15). “Καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου” (Κατά Ματθαίον. 24:37). “Διά τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου” (Κατά Ματθαίον 24:44). “Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης” (Κατά Λουκάν 17:24-25). Όλα αυτά τα εδάφια αναφέρουν τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι θα γεννηθεί από άνθρωπο, με σάρκα και οστά, με κανονική ανθρώπινη φύση. Αν ερχόταν σε πνευματική μορφή πάνω σε ένα σύννεφο και εμφανιζόταν σε όλους τους ανθρώπους, όλοι θα φοβούνταν όταν Τον έβλεπαν και θα έσπευδαν να προσπέσουν στο έδαφος. Ποιος θα τολμούσε να αντισταθεί ή να Τον απορρίψει; Θα υπέφερε πολύ και θα απορριπτόταν απ’ αυτήν τη γενιά ο Κύριος όταν θα επέστρεφε; Σε καμία περίπτωση. Οπότε, ο Κύριος Ιησούς προφήτεψε ότι θα επέστρεφε με δύο διαφορετικούς τρόπους. Πρώτα, θα ερχόταν κρυφά, ενσαρκωμένος ως Υιός του ανθρώπου για να εκφράσει αλήθειες και να κάνει το έργο της κρίσης ξεκινώντας απ’ τον οίκο του Θεού, φτιάχνοντας μια ομάδα νικητών πριν τις καταστροφές. Έπειτα, μετά τις καταστροφές, ο Κύριος θα έρθει πάνω σε ένα σύννεφο και θα εμφανιστεί ανοιχτά σε όλους. Αν περιμένουμε να δούμε τον Κύριο Ιησού πάνω σε ένα σύννεφο χωρίς να αποδεχτούμε το έργο και τα λόγια του Θεού όταν έρθει κρυφά και ενσαρκωμένος, μπορεί άνετα να απορριφθούμε απ’ τον Κύριο!» Η συναναστροφή του ήταν σημαντική αφύπνιση για μένα. Συνειδητοποίησα επιτέλους ότι ο «Υιός του ανθρώπου» αναφέρεται στον ενσαρκωμένο Θεό. Είχα μιλήσει πολύ με άλλους γι’ αυτά τα εδάφια της Βίβλου αυτά τα χρόνια. Έλεγα ότι ο Κύριος θα ερχόταν σαν κλέφτης και τους παρότρυνα να είναι σε εγρήγορση και να προσεύχονται εν αναμονή του Κυρίου, αλλά δεν είδα ότι αυτά τα εδάφια προφήτευαν πως ο Κύριος θα έρθει στα κρυφά.

Έκανα στον Ζου Ζενγκ άλλη μια ερώτηση επ’ αυτού. Είπα: «Ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε ως προσφορά περί αμαρτίας για την ανθρωπότητα και πήρε πάνω Του τις αμαρτίες μας. Αφού είμαστε πιστοί στον Κύριο, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται, έτσι ώστε να μπούμε κατευθείαν στη βασιλεία του ουρανού όταν Αυτός έρθει. Γιατί πρέπει να κάνει άλλο ένα στάδιο έργου ο Θεός για τη σωτηρία;» Απάντησε με μια ερώτηση: «Λες ότι οι πιστοί μπορούν να μπουν στη βασιλεία επειδή οι αμαρτίες τους συγχωρούνται. Αυτό βασίζεται στα λόγια του Κυρίου; Μας συγχώρησε απλώς για τις αμαρτίες μας, αλλά δεν είπε ποτέ ότι θα μπούμε στη βασιλεία επειδή συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες μας. Αυτό είναι μια ανθρώπινη αντίληψη και φαντασιοκοπία. Η άφεση των αμαρτιών μας σημαίνει απλώς ότι δεν μας βλέπει ως αμαρτωλούς πια. Δεν σημαίνει ότι είμαστε ελεύθεροι απ’ την αμαρτία. Και σίγουρα δεν σημαίνει ότι είμαστε αγνοί ή ότι δεν θα αμαρτάνουμε και δεν θα αντιστεκόμαστε πλέον στον Θεό. Όσο για το ποιος μπορεί να μπει στη βασιλεία, ο Κύριος Ιησούς δήλωσε ξεκάθαρα: “Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ όστις ακολουθεί το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν” (Κατά Ματθαίον 7:21-23). Εκείνοι οι άνθρωποι που προφήτευαν και εξέβαλλαν δαίμονες στο όνομα του Κυρίου δεν συγχωρέθηκαν για τις αμαρτίες τους; Οπότε, γιατί είπε ο Κύριος ότι δεν τους ήξερε και τους καταδίκασε ως κακοποιούς; Αυτά τα λόγια δείχνουν ότι όλοι όσοι ζουν στην αμαρτία, ακόμη και αν εργάζονται και δαπανούν εαυτούς στο όνομα του Κυρίου, θα καταδικαστούν τελικά και θα είναι ανάξιοι της βασιλείας του Θεού». Έπειτα, ο Ζου Ζενγκ διάβασε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να απαντήσει στην ερώτησή μου: «Μπορείς εσύ, ένας αμαρτωλός όπως όλοι σας, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε έχει οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό, να συμβαδίζεις με τις προθέσεις του Θεού; Είναι αλήθεια ότι εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, σώθηκες από τον Ιησού και, λόγω της σωτηρίας του Θεού, δεν είσαι αμαρτωλός, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι έχεις απαλλαγεί από την αμαρτία και την ακαθαρσία. Πώς είναι δυνατόν να καθαγιαστείς αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου έχεις κατακλυστεί από την ακαθαρσία, τον εγωισμό και την ευτέλεια, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —πού τέτοια τύχη! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να συμβαδίσεις με τις προθέσεις του Θεού, ο Θεός πρέπει να επιτελέσει προσωπικά έργο για να σε αλλάξει και να σε καθάρει. Ειδάλλως, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να καθαγιαστείς, καθώς θα έχεις απλώς λυτρωθεί. Δεν θα έχεις, έτσι, τα προσόντα να απολαύσεις τις καλές ευλογίες μαζί με τον Θεό, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το κρίσιμο στάδιο της αλλαγής και της τελείωσης. Εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι, επομένως, ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας). «Παρόλο που ο Ιησούς ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους κι έκανε πολύ έργο, ολοκλήρωσε μόνο το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας και λειτούργησε ως προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας και να κουβαλήσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή, και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να εξαγνιστεί. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να καθαρθεί ο άνθρωπος και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποτινάξει τη διαφθορά του και να καθαρθεί. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)]. Στη συνέχεια, συναναστράφηκε: «Ως παλιοί πιστοί, καταλαβαίνουμε όλοι ξεκάθαρα ένα πράγμα. Αφού κερδίζουμε την πίστη, όταν αμαρτάνουμε, μπορούμε να συγχωρεθούμε αν μετανοήσουμε και εξομολογηθούμε στον Κύριο. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε, όμως, ότι δεν καταφέρνουμε να σταματήσουμε να λέμε ψέματα και να αμαρτάνουμε όλη την ώρα. Ζούμε σε έναν κύκλο αμαρτίας τη μέρα και εξομολόγησης τη νύχτα. Δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε απ’ αυτά τα δεσμά της αμαρτίας. Επειδή ο Κύριος Ιησούς μόλις τώρα έκανε το έργο της λύτρωσης, αλλά όχι το έργο της κρίσης και του εξαγνισμού για τις έσχατες ημέρες, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται, αλλά έχουμε ακόμη αμαρτωλή φύση. Η σατανική μας φύση και οι σατανικές μας διαθέσεις δεν έχουν διορθωθεί. Αυτά τα πράγματα είναι πιο βαθιά ριζωμένα απ’ τις ίδιες μας τις αμαρτίες. Είναι η αιτία των αμαρτιών και της αντίστασής μας στον Θεό». Ο Ζου Ζενγκ έδωσε επίσης μερικά παραδείγματα, λέγοντας: «Είμαστε αλαζόνες, δόλιοι και μοχθηροί. Ακολουθούμε αυτές τις σατανικές διαθέσεις. Λέμε συνεχώς ψέματα, κοροϊδεύουμε και κάνουμε επίδειξη. Τσακωνόμαστε για το όνομα και το κέρδος. Είμαστε ζηλόφθονες και γεμάτοι μίσος. Όταν αντιμετωπίζουμε μια καταστροφή ή έχουμε προβλήματα στο σπίτι, παρερμηνεύουμε και κατηγορούμε τον Θεό. Κάποιες φορές μάλιστα, Τον αρνούμαστε και Τον προδίδουμε. Ιδίως όταν το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις αντιλήψεις μας, αντιστεκόμαστε και καταδικάζουμε σκοπίμως τον Θεό. Τώρα που ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος και έχει εκφράσει αλήθειες, κάνοντας το έργο της κρίσης των έσχατων ημερών, πολλοί παλιοί πιστοί Τον οριοθετούν σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, λέγοντας ότι δεν θα έλεγε καινούργια λόγια εκτός Βίβλου ή ότι δεν θα ερχόταν να εργαστεί ενσαρκωμένος. Δεν ενδιαφέρονται να αναζητήσουν το έργο του Θεού ή να υποταχθούν σ’ αυτό και δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Αντιθέτως, απλώς αντιστέκονται και το καταδικάζουν, πηγαίνοντας κόντρα στον Θεό με πείσμα και αλαζονεία. Ο Θεός είναι άγιος. Πώς θα μπορούσε να αφήσει όσους Του αντιστέκονται, οι οποίοι είναι του Σατανά, να μπουν στη βασιλεία Του; Επομένως, με βάση τις ανάγκες της ανθρωπότητας, ο Θεός κάνει ένα στάδιο έργου για να μας απαλλάξει απ’ την αμαρτία με θεμέλιο το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, εκφράζοντας αλήθειες για να κρίνει και να καθάρει τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει όλες τις αλήθειες που καθαίρουν και σώζουν τον άνθρωπο. Έχει αποκαλύψει όλα τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισής Του, όπως τους στόχους του έξι χιλιάδων ετών σχεδίου διαχείρισής Του, το παρασκήνιο των τριών σταδίων του έργου Του, τα μυστήρια πίσω απ’ τις ενσαρκώσεις, την αλήθεια για τη Βίβλο, καθώς και τους μελλοντικούς προορισμούς των ανθρώπων. Έχει επίσης φανερώσει την αλήθεια για τη διαφθορά της ανθρωπότητας, και την αιτία των αμαρτιών και της αντίστασής μας στον Θεό, δείχνοντάς μας την οδό για να αλλάξουμε τις διαθέσεις μας και να μετανοήσουμε αληθινά. Αυτό εκπληρώνει την προφητεία του Κυρίου Ιησού: “Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει αυτές τις αλήθειες για να διορθώσει την αμαρτωλή φύση μας. Όλοι όσοι μπορούν να αποδεχτούν την κρίση των λόγων Του και να καθαρθούν θα προστατευτούν απ’ τον Θεό στις καταστροφές και θα εισέλθουν στη βασιλεία Του».

Το κατάλαβα πολύ καλύτερα μετά τη συναναστροφή του Ζου Ζενγκ. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς έκανε απλώς το έργο της λύτρωσης, απαλλάσσοντας την ανθρωπότητα απ’ την αμαρτία. Η Εποχή της Βασιλείας των έσχατων ημερών είναι όταν ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει αλήθειες για το έργο της κρίσης Του. Αυτό θα διορθώσει την αμαρτωλή φύση μας, θα μας σώσει εντελώς απ’ την αμαρτία και θα μας καθάρει. Σκέφτηκα ότι ήμουν ακόμη αλυσοδεμένη απ’ την αμαρτία, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια ως πιστή. Ιδίως τα τελευταία χρόνια, είχα εξαχρειωθεί περισσότερο και ήμουν σαν άπιστη. Έβλεπα τηλεόραση και ταινίες, και έμαθα να παίζω ματζόνγκ. Ήμουν παγιδευμένη στην αμαρτία και δεν μπορούσα να ξεφύγω. Είδα ότι ήμουν πραγματικά ανάξια να εισέλθω στη βασιλεία του Θεού. Εκείνες οι μέρες της αμαρτίας ήταν πραγματικά οδυνηρές. Δεν ήξερα πώς να δραπετεύσω. Είδα τελικά ότι έπρεπε να αποδεχτώ το έργο της κρίσης των έσχατων ημερών του Θεού για να απελευθερωθώ απ’ τα δεσμά της αμαρτίας, να καθαρθώ και να σωθώ. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αποκαλύπτουν ξεκάθαρα την αιτία των αμαρτιών μας και μας δείχνουν το παρασκήνιο του έργου του Θεού, αποκαλύπτοντας το μονοπάτι για να καθαρθούμε και να εισέλθουμε στη βασιλεία. Μόνο ο Θεός θα μπορούσε να εξηγήσει το έργο Του τόσο ξεκάθαρα. Μόνο ο Θεός θα μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα απ’ τα δεσμά της αμαρτίας. Ένιωσα πιο σίγουρη ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού ήταν η αλήθεια και η φωνή του Θεού.

Τις επόμενες μέρες, καταβρόχθιζα με λαχτάρα τα λόγια του Θεού κάθε μέρα και σιγουρεύτηκα σύντομα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Το καλωσόρισμα της επιστροφής του Κυρίου με συνεπήρε. Την ίδια στιγμή, όμως, ήμουν γεμάτη τύψεις. Δεν θα φανταζόμουν σε καμία περίπτωση ότι ο Παντοδύναμος Θεός στον οποίον εναντιωνόμουν και τον οποίον καταδίκαζα όλα αυτά τα χρόνια ήταν στην πραγματικότητα ο Κύριος Ιησούς που λαχταρούσα και ότι το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται», το οποίο καταδίκαζα, αποτελούσε τα λόγια του Θεού. Μίσησα τον εαυτό μου που ήμουν τόσο ανόητη και τυφλή, που μου πήρε τόσο καιρό να δω το φως. Κράτησα το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» στα χέρια μου και έκλαψα με λυγμούς. Πίστευα στον Κύριο, αλλά δεν Τον γνώριζα. Ήμουν αλαζονική και επαναστατική. Τον οριοθετούσα εξαιτίας των δικών μου αντιλήψεων και φαντασιοκοπιών. Δεν είχα πιστέψει ότι ο Θεός θα επέστρεφε να εργαστεί ενσαρκωμένος. Ακόμη χειρότερα, είχα χρησιμοποιήσει βλάσφημο υλικό για να παραπλανήσω τους αδελφούς και τις αδελφές, για να μην ερευνήσουν το έργο των έσχατων ημερών του Θεού. Με όσα είχα κάνει, άξιζα πραγματικά την κατάρα του Θεού. Ο Θεός, όμως, με λυπήθηκε και μου επέτρεψε να ακούσω τη φωνή Του και να κερδίσω τη σωτηρία των έσχατων ημερών Του. Η αγάπη Του είναι πραγματικά πελώρια!

Άρχισα να έχω τακτικές συναθροίσεις με εκείνους τους αδελφούς κι αδελφές. Όλοι τραγουδούσαν ύμνους και δόξαζαν τον Θεό μαζί. Συναναστρέφονταν τα λόγια του Θεού. Αυτό το είδος εκκλησιαστικής ζωής μού επέτρεψε να ανακαλύψω ξανά τη χάρα που φέρνει το έργο του Αγίου Πνεύματος και να απολαύσω τη γαλήνη που έρχεται με την παρουσία του Κυρίου. Θυμάμαι να διαβάζω μια φορά ένα εδάφιο των λόγων του Θεού που με συγκίνησε πραγματικά: «Αυτήν τη φορά, ο Θεός έρχεται να επιτελέσει έργο όχι μέσα σ’ ένα πνευματικό σώμα, αλλά μέσα σε ένα πολύ συνηθισμένο. Επιπλέον, είναι το σώμα της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού και είναι, επίσης, το σώμα μέσω του οποίου ο Θεός επιστρέφει εν σαρκί. Είναι μια πολύ συνηθισμένη σάρκα. Δεν μπορείς να δεις τίποτα που να Τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους, αλλά μπορείς να κερδίσεις από Αυτόν αλήθειες που δεν είχαν ακουστεί προηγουμένως. Αυτή η ασήμαντη σάρκα είναι εκείνη που ενσαρκώνει όλα τα λόγια αλήθειας από τον Θεό, που αναλαμβάνει το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, και που εκφράζει τη συνολική διάθεση του Θεού ώστε να μπορέσει να την κατανοήσει ο άνθρωπος. Δεν λαχταράς πολύ να δεις τον επουράνιο Θεό; Δεν επιθυμείς πολύ να καταλάβεις τον επουράνιο Θεό; Δεν επιθυμείς πολύ να δεις τον προορισμό του ανθρώπινου γένους; Θα σου πει όλα αυτά τα μυστικά —μυστικά που κανένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση να σου πει, κι επίσης, θα σου μιλήσει για τις αλήθειες τις οποίες δεν καταλαβαίνεις. Είναι η πύλη σου για τη βασιλεία κι ο οδηγός σου προς τη νέα εποχή. Μια τέτοια συνηθισμένη σάρκα κρύβει πολλά μυστήρια που είναι ασύλληπτα για τον άνθρωπο. Οι πράξεις Του μπορεί να είναι αδιερεύνητες για σένα, αλλά ο μοναδικός στόχος του έργου που επιτελεί αρκεί για να σου επιτρέψει να δεις ότι Αυτός δεν είναι, όπως πιστεύουν οι άνθρωποι, απλή σάρκα. Διότι Αυτός αντιπροσωπεύει τις προθέσεις του Θεού και τη φροντίδα που δείχνει ο Θεός προς το ανθρώπινο γένος τις έσχατες ημέρες. Παρόλο που δεν μπορείς να ακούσεις τα λόγια Του, τα οποία μοιάζουν να σείουν τους ουρανούς και τη γη, παρόλο που δεν μπορείς να δεις τα μάτια Του σαν μια φλόγα πυρός, και παρόλο που δεν μπορείς να λάβεις την πειθαρχία της σιδερένιας Του ράβδου, παρ’ όλα αυτά, μπορείς μέσα από τα λόγια Του να ακούσεις ότι ο Θεός είναι οργισμένος και να μάθεις ότι ο Θεός δείχνει έλεος για το ανθρώπινο γένος· μπορείς να δεις τη δίκαιη διάθεση του Θεού και τη σοφία Του, και να εκτιμήσεις, επιπλέον, τη φροντίδα του Θεού για όλο το ανθρώπινο γένος. Το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι να επιτρέψει στον άνθρωπο να δει στη γη τον επουράνιο Θεό που ζει μεταξύ των ανθρώπων και να κάνει τον άνθρωπο ικανό να γνωρίσει, να υποταχθεί στον Θεό, να αποκτήσει φόβο Θεού και να Τον αγαπήσει. Γι’ αυτό ακριβώς έχει επιστρέψει εν σαρκί δεύτερη φορά. Παρότι εκείνο που βλέπει σήμερα ο άνθρωπος είναι ένας Θεός όμοιος με άνθρωπο, ένας Θεός με μύτη και δύο μάτια, κι ένας Θεός που δεν ξεχωρίζει, στο τέλος, ο Θεός θα σας δείξει ότι αν αυτός ο άνθρωπος δεν υπήρχε, οι ουρανοί και η γη θα υφίσταντο τρομερή αλλαγή· αν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος, οι ουρανοί θα σκοτείνιαζαν, η γη θα βυθιζόταν στο χάος και όλο το ανθρώπινο γένος θα ζούσε εν μέσω λιμού και επιδημιών. Θα σας δείξει ότι αν ο ενσαρκωμένος Θεός δεν ερχόταν να σας σώσει τις έσχατες ημέρες, ο Θεός θα είχε προ πολλού αφανίσει όλο το ανθρώπινο γένος στην κόλαση· αν δεν υπήρχε αυτή η σάρκα, θα ήσασταν αιωνίως αρχιαμαρτωλοί και θα ήσασταν αιωνίως πτώματα. Θα πρέπει να ξέρετε ότι αν αυτή η σάρκα δεν υπήρχε, όλο το ανθρώπινο γένος θα αντιμετώπιζε μια αναπόφευκτη συμφορά και θα του ήταν αδύνατο να ξεφύγει από την ακόμα πιο αυστηρή τιμωρία που επιβάλλει ο Θεός προς το ανθρώπινο γένος τις έσχατες ημέρες. Αν αυτή η συνηθισμένη σάρκα δεν είχε γεννηθεί, θα βρισκόσασταν όλοι σε μια κατάσταση κατά την οποία θα ικετεύατε για ζωή, χωρίς να είστε σε θέση να ζήσετε και θα προσευχόσασταν για θάνατο, χωρίς να είστε σε θέση να πεθάνετε· αν αυτή η σάρκα δεν υπήρχε, τότε δεν θα ήσασταν σε θέση να κερδίσετε την αλήθεια και να έρθετε ενώπιον του θρόνου του Θεού σήμερα, μα αντιθέτως, θα δεχόσασταν την τιμωρία του Θεού για τα βαριά σας αμαρτήματα. Γνωρίζατε πως δίχως την επιστροφή του Θεού εν σαρκί, κανείς δεν θα είχε την ευκαιρία να σωθεί· και δίχως την έλευση αυτής της σάρκας, ο Θεός θα είχε προ πολλού δώσει τέλος στην παλαιά εποχή. Υπό αυτές τις συνθήκες, είστε ακόμα σε θέση να απορρίπτετε τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού; Εφόσον μπορείτε να αντλήσετε τόσο πολλά οφέλη από αυτόν τον συνηθισμένο άνθρωπο, γιατί δεν Τον αποδέχεστε μετά χαράς;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνώριζες ότι ο Θεός έχει επιτελέσει κάτι σπουδαίο μεταξύ των ανθρώπων;). Το παρακάτω απόσπασμα ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό: «Αν αυτή η συνηθισμένη σάρκα δεν είχε γεννηθεί, θα βρισκόσασταν όλοι σε μια κατάσταση κατά την οποία θα ικετεύατε για ζωή, χωρίς να είστε σε θέση να ζήσετε και θα προσευχόσασταν για θάνατο, χωρίς να είστε σε θέση να πεθάνετε· αν αυτή η σάρκα δεν υπήρχε, τότε δεν θα ήσασταν σε θέση να κερδίσετε την αλήθεια και να έρθετε ενώπιον του θρόνου του Θεού σήμερα, μα αντιθέτως, θα δεχόσασταν την τιμωρία του Θεού για τα βαριά σας αμαρτήματα». Σκέφτηκα εκείνες τις μέρες που δεν είχα τον Κύριο μαζί μου. Η εκκλησία είχε ερημώσει και η πίστη των αδελφών έφθινε. Οι συνεργάτες δεν ήξεραν τι να κηρύξουν. Υπήρχε ζήλια και εσωτερική διαμάχη. Όλοι ζούσαν μέσα στην αμαρτία και δεν μπορούσα να ξεφύγουν. Ζούσαν σαν ζωντανοί νεκροί. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού με επανέφεραν στη ζωή. Μου ξανάφεραν τη χαρά της παρουσίας του Θεού δίπλα μου. Κέρδισα επίσης λίγη βασική κατανόηση του έργου του Θεού. Χωρίς τον Θεό που ενσαρκώθηκε και μίλησε, αποκαλύπτοντας τα μυστήρια της Βίβλου και τις ενσαρκώσεις Του, σίγουρα θα ήμουν ακόμη προσκολλημένη πεισματικά στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες μου. Ποιος ξέρει πόσα κακά θα είχα διαπράξει εναντίον του Θεού. Η ενσάρκωση του Θεού είναι πολύ σημαντική για μας!

Σκέφτομαι εκείνα τα πέντε χρόνια. Πολλοί αδελφοί κι αδελφές έκαναν συναναστροφή και με παρότρυναν να αναζητήσω, αλλά εγώ δεν άκουγα. Όχι μόνο αρνήθηκα να την αναζητήσω ή να ερευνήσω, αλλά αντιστάθηκα και καταδίκασα. Παραπλάνησα μάλιστα τους άλλους και τους εμπόδισα, κάνοντάς τους να χάσουν την ευκαιρία να καλωσορίσουν τον Κύριο. Μπορούσα άραγε να θεωρηθώ πιστή; Δεν εναντιωνόμουν στον Κύριο όπως οι Φαρισαίοι; Δεν Τον σταύρωσα άλλη μια φορά; Είχα απολαύσει πάρα πολλή χάρη του Θεού όλα εκείνα τα χρόνια ως πιστή, αλλά όταν επέστρεψε ο Κύριος, δεν Τον γνώρισα. Του αντιστάθηκα μάλιστα με σθένος για πέντε ολόκληρα χρόνια. Επί πέντε χρόνια, διέπραττα ασυγχώρητα αμαρτήματα. Είμαι υπερβολικά επαναστατική. Όταν σκέφτηκα όλες τις αμαρτίες μου και είδα το έλεος και την ανοχή του Θεού, αισθάνθηκα ότι δεν είχα πού να κρυφτώ και ότι δεν μπορούσα να αντικρίσω τον Θεό. Άρπαξα ένα βιβλίο με λόγια του Θεού, γονάτισα και προσευχήθηκα με δάκρυα. Είπα: «Παντοδύναμε Θεέ! Δεν με επέπληξες ποτέ, αν και ήμουν επαναστατική και ανυποχώρητη. Μου έδωσες την ευκαιρία να μετανοήσω. Πραγματικά, δεν ξέρω πώς να ξεπληρώσω το έλεός Σου. Παντοδύναμε Θεέ! Δεν ζητάω τίποτα. Μόνο να χρησιμοποιήσω το υπόλοιπο της ζωής μου για να ξεπληρώσω την αγάπη Σου και να κάνω ό,τι μπορώ για να φέρω τους ανθρώπους που κράτησα μακριά Σου, που δεν έχουν έρθει ακόμη ενώπιόν Σου, πίσω στον οίκο Σου, έτσι ώστε να έχεις κάποια παρηγοριά». Μετά απ’ αυτό, άρχισα να κηρύττω ενεργά το ευαγγέλιο. Μέσα σε έναν μήνα, πάνω από 30 αδελφοί και αδελφές αποδέχτηκαν το έργο των έσχατων ημερών του Θεού.

Όποτε σκέφτομαι εκείνη την εποχή που αντιστεκόμουν στον Θεό, αισθάνομαι έντονο πόνο, σαν μαχαιριά στην καρδιά, ιδίως όταν διαβάζω τα εξής λόγια: «Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και φυσικά κανένας τους δεν συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που αναστατώνουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό). Τα λόγια του Θεού με περιγράφουν τέλεια. Οδηγούσα τους αδελφούς και τις αδελφές να ακολουθούν τα κυριολεκτικά λόγια της Βίβλου, να προσκολλώνται σε αντιλήψεις και να μην έρχονται ενώπιον του Θεού. Εξύψωνα τη Βίβλο ενώ αντιστεκόμουν στο έργο των έσχατων ημερών του Θεού. Οι αδελφοί και οι αδελφές που παραπλανήθηκαν από μένα προσκολλήθηκαν παράλογα στα κυριολεκτικά λόγια της Βίβλου και δεν τόλμησαν να αποδεχτούν το έργο των έσχατων ημερών του Θεού. Επέφερα κακό και καταστροφή. Οι Φαρισαίοι προσκολλήθηκαν στις Γραφές τους και σταύρωσαν τον Κύριο, διαπράττοντας βαρύτατη αμαρτία. Εγώ είχα προσκολληθεί στη Βίβλο, καταδικάζοντας το έργο των έσχατων ημερών του Παντοδύναμου Θεού και Τον σταύρωσα ξανά. Έπαιζα τον ρόλο ενός Φαρισαίου της σύγχρονης εποχής. Ακόμη κι αν πέθαινα εκατό φορές, δεν θα μπορούσα να επανορθώσω για τις αμαρτίες μου. Το μόνο που θέλω πλέον είναι να κάνω ό,τι μπορώ για να επιδιώξω την αλήθεια, να εκπληρώσω το καθήκον μου και να μοιραστώ το ευαγγέλιο για να ξεπληρώσω το χρέος μου στον Θεό.