Της Λι Σιανγκ, ΗΠΑ

Ήμουν υπεύθυνη για το έργο του ποτίσματος σε μια εκκλησία. Όσο εξαπλωνόταν το ευαγγέλιο και πιο πολλοί άνθρωποι αποδέχονταν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, δεν πότιζα απλώς νεοφώτιστους, αλλά παρακολουθούσα επίσης και το έργο των ποτιστών, και τους βοηθούσα να επιλύσουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους. Δεν τα προλάβαινα όλα, οπότε κάποιοι νέοι πιστοί δεν ποτίζονταν εγκαίρως κι έχαναν τον ενθουσιασμό τους για τις συναθροίσεις. Η επικεφαλής μου αποφάσισε να βάλει την αδελφή Ζανγκ να εργαστεί μαζί μου για να αποτρέψει καθυστερήσεις στο έργο. Χάρηκα όταν το άκουσα, επειδή η αδελφή Ζανγκ μπορούσε να λύνει τα προβλήματα με συναναστροφή πάνω στην αλήθεια και αναλάμβανε φορτίο στο καθήκον της. Είχε πάντα καλά αποτελέσματα στο πότισμα. Η συνεργασία μαζί της θα αντιστάθμιζε τις ελλείψεις μου και επίσης θα έβγαζε από πάνω μου λίγη από την πίεση του έργου.

Αργότερα, πρόσθεσα την αδελφή Ζανγκ στην ομάδα ποτίσματος. Κάποιοι στην ομάδα ποτίσματος ήταν κάπως παθητικοί τότε και η αδελφή Ζανγκ άρχισε να συναναστρέφεται πάνω στα λόγια του Θεού για να διορθώσει τις καταστάσεις τους. Απαντούσε αμέσως στις ερωτήσεις των μελών της ομάδας. Ένιωθα άβολα βλέποντας όλα αυτά. Σκεφτόμουν ότι όταν ήμουν εγώ μοναδική υπεύθυνη για πράγματα που είχαν σχέση με το έργο, εγώ ήμουν αυτή που απαντούσε πάντα στις ερωτήσεις τους, αλλά με τη δική της άφιξη είχε αναλάβει ηγετικό ρόλο, κι εγώ βρέθηκα στο περιθώριο. Επιπλέον, είχε φώτιση στη συναναστροφή της, ενώ εγώ όχι, άρα όλοι θα σκέφτονταν σίγουρα ότι είναι καλύτερή μου. Αυτή η σκέψη με έκανε να νιώθω πολύ άβολα. Ένιωθα ότι μου έκλεβε τη δόξα, ότι με έκανε να νιώθω κατώτερή της στα πάντα και άρχισα να μην τη συμπαθώ ιδιαίτερα. Σταμάτησα να διαβάζω τα μηνύματα που έστελνε στην ομάδα και δεν επικοινωνούσα ενεργά μαζί της —την απομόνωνα εσκεμμένα. Εφόσον δεν ενημέρωνα ενεργά την αδελφή Ζανγκ για το έργο μας, ακόμα και ύστερα από μερικές ημέρες, δεν μπορούσε να αντιληφθεί τις αληθινές καταστάσεις των αδελφών και το έργο μας δεν βελτιωνόταν. Ήξερα πως έπρεπε να είχα πάει να μιλήσω στα μέλη της ομάδας ποτίσματος για τις καταστάσεις τους και τις δυσκολίες τους, και να τις διορθώσω ευθύς αμέσως. Αλλά ύστερα σκέφτηκα ότι η αδελφή Ζανγκ αναλάμβανε ηγετικό ρόλο και ότι όλοι συμφωνούσαν σιωπηρά ότι αυτή κυρίως χειριζόταν το έργο του ποτίσματος. Φοβόμουν ότι αν έλυνα τα προβλήματα των μελών της ομάδας και το έργο εξελισσόταν ομαλά, κάποιοι αδελφοί και αδελφές που δεν γνώριζαν την πραγματική κατάσταση θα έλεγαν ότι αυτό έγινε χάρη στην αδελφή Ζανγκ και θα τη θαύμαζαν ακόμα περισσότερο. Τότε, εγώ δεν θα φαινόμουν καθόλου. Έτσι, δεν συναναστράφηκα με τα μέλη της ομάδας ποτίσματος. Μετά από λίγες μέρες, συνέχιζε να μειώνεται η αποτελεσματικότητα του έργου ποτίσματός μας. Είδα ότι η αδελφή Ζανγκ ανησυχούσε κι έστελνε συνεχώς τα λόγια του Θεού στην ομάδα για συναναστροφή, μα εγώ αδιαφορούσα, και μάλιστα το απολάμβανα σε κάποιον βαθμό. Νόμιζα ότι ήταν καλύτερα που το έργο δεν εξελισσόταν και τόσο καλά, και άρα η επικεφαλής θα έλεγε ότι η αδελφή Ζανγκ ήταν άχρηστη και ότι δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί μου. Αυτές οι σκέψεις με έκαναν να νιώθω κάπως άβολα, μα δεν τις αναλογιζόμουν σοβαρά τότε.

Μια μέρα, μια επικεφαλής μού είπε ότι το έργο ποτίσματός μας δεν εξελισσόταν καλά τελευταία, ότι η αδελφή Ζανγκ ήθελε να ενημερωθεί για τους νεοφώτιστους, γι’ αυτό θα έπρεπε να τη βάλω στις ομάδες συνάθροισής τους. Ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνάει όταν άκουσα την επικεφαλής να λέει ότι έπρεπε να κανονιστεί αυτό. Σκέφτηκα ότι εφόσον η αδελφή Ζανγκ ήταν πιο ικανή από μένα, αν πήγαινε σ’ αυτές τις ομαδικές συναθροίσεις, εξοικειωνόταν με τα θέματα των νέων πιστών και τα έλυνε πολύ γρήγορα, θα κατανοούσε το έργο μας και θα υπερτερούσε σε σχέση μ’ εμένα. Δεν ήθελα να πάει σε όλες τις ομάδες και νόμιζα ότι μπορούσα να βρω λύση μόνη μου. Γι’ αυτό, έβρισκα δικαιολογίες για να αρνηθώ. Κατόπιν, ένιωθα ενοχές και προσευχόμουν στον Θεό. Μέσω της προσευχής, κατάλαβα ότι κάνοντάς το αυτό προστάτευα τη δική μου φήμη και κοινωνική θέση, και ότι αυτό δεν ήταν σύμφωνο με το θέλημα Θεού. Μα δεν χαιρόμουν που θα ερχόταν η αδελφή Ζανγκ αμέσως σε κάθε ομάδα συνάθροισης και φοβόμουν ότι στο τέλος θα μου έπαιρνε τη θέση. Τότε, σκέφτηκα πώς εκείνοι οι θρησκευτικοί κληρικοί κάνουν ό,τι μπορούν για να σφραγίσουν τις εκκλησίες τους, ώστε να προστατέψουν την κοινωνική τους θέση και να διατηρήσουν τα προς το ζην τους, κρατώντας τους πιστούς υπό τον αυστηρό έλεγχό τους, ώστε να μη διερευνούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες ούτε να υποδεχτούν την επιστροφή του Κυρίου. Ανταγωνίζονται τον Θεό κι είναι οι αντίχριστοι που αποκαλύπτει το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Δεν άφηνα την αδελφή Ζανγκ να εμπλακεί στο έργο μας, για να διαφυλάξω την υπόληψη και την κοινωνική θέση μου. Δεν κρατούσα, επίσης, τους αδελφούς και τις αδελφές υπό τον αυστηρό έλεγχό μου; Αντιτασσόμουν στον Θεό, όπως ακριβώς και ο κλήρος. Ήξερα ότι έπρεπε να αλλάξω πορεία ευθύς αμέσως και να απαρνηθώ τα εσφαλμένα κίνητρά μου. Την επόμενη μέρα, περιέλαβα την αδελφή Ζανγκ στις ομάδες συναθροίσεων κι ένιωσα λίγο πιο άνετα.

Παρόλο που την πρόσθεσα στις ομάδες συναθροίσεων, δεν την αναζήτησα ώστε να συζητήσουμε το έργο, οπότε η καθεμιά από εμάς εξακολουθούσε να κάνει τα δικά της. Μετά από δυο βδομάδες, το έργο του ποτίσματός μας εξακολουθούσε να μην βελτιώνεται. Όταν η επικεφαλής μας μου ζήτησε τον λόγο, δεν ήξερα τι να πω. Ένιωσα κάπως ένοχη αργότερα και τότε διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού κατά την πνευματική μου άσκηση και τον στοχασμό: «Οι άνθρωποι δεν διαθέτουν θεμελιώδη ή ουσιώδη κατανόηση του εαυτού τους· αντίθετα επικεντρώνονται και αφιερώνουν την ενέργειά τους στις πράξεις τους και σε εξωτερικές εκφράσεις. Ακόμη κι αν κάποιος περιστασιακά έλεγε κάτι σχετικά με την κατανόηση του εαυτού του, αυτό δεν θα ήταν και πολύ βαθυστόχαστο. Κανείς δεν πίστεψε ποτέ πως είναι κάποιου είδους άνθρωπος ή διαθέτει κάποιου είδους φύση επειδή έκανε κάποιου είδους πράγμα ή αποκάλυψε κάποιο πράγμα. Ο Θεός έχει αποκαλύψει τη φύση και την ουσία της ανθρωπότητας, αλλά οι άνθρωποι κατανοούν ότι ο τρόπος που ενεργούν και ο τρόπος που μιλούν είναι προβληματικοί και ελαττωματικοί· συνεπώς, αποτελεί επίπονο καθήκον για τους ανθρώπους το να κάνουν πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι σκέφτονται πως τα λάθη τους είναι απλώς στιγμιαίες εκδηλώσεις που αποκαλύπτονται απερίσκεπτα, παρά αποκαλύψεις της δικής τους φύσης. Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι πολύ δύσκολο να γνωρίσουν αληθινά τον εαυτό τους, πολύ δύσκολο να κατανοήσουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Επειδή δεν γνωρίζουν την αλήθεια, ούτε και διψούν για αυτήν, όταν κάνουν πράξη την αλήθεια, ακολουθούν τους κανόνες μόνο διαδικαστικά. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν τη δική τους φύση ως υπερβολικά διεφθαρμένη, και πιστεύουν ότι δεν είναι τόσο κακοί ώστε να πρέπει να καταστραφούν ή να τιμωρηθούν. Ωστόσο, σύμφωνα με τα πρότυπα του Θεού, η διαφθορά των ανθρώπων είναι πολύ βαθιά, απέχουν ακόμη πολύ από τις απαιτήσεις της σωτηρίας, καθώς οι άνθρωποι κάνουν μόνο ορισμένες ενέργειες που δεν παραβιάζουν φαινομενικά την αλήθεια, ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, ούτε υπακούουν στον Θεό» («Κατανοώντας τη φύση κάποιου και κάνοντας πράξη την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Όταν το σκέφτηκα, κατάλαβα ότι για να γνωρίσω τον εαυτό μου, θα έπρεπε να συγκρίνω τις σκέψεις, τα κίνητρα και τις οπτικές μου με τα λόγια του Θεού, ότι θα έπρεπε να γνωρίσω και να αναλύσω τη φύση, την ουσία και το μονοπάτι στο οποίο βάδιζα, και ύστερα να προσπαθήσω να τα επιλύσω αυτά υπό το πρίσμα της αλήθειας. Αυτή είναι η μόνη οδός της πραγματικής αλλαγής και μεταμέλειας. Αν παραδεχτούμε απλώς ότι έχουμε διεφθαρμένες διαθέσεις ή ότι κάναμε κάτι λάθος χωρίς να γνωρίσουμε τη φύση και ουσία μας, χωρίς να δούμε πόσο βαθιά είναι η διαφθορά μας ή πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, τότε, δεν θα λαχταράμε να αναζητήσουμε την αλήθεια ούτε να επιδιώξουμε την αλλαγή, πόσο μάλλον να μετανοήσουμε αληθινά. Αντιλήφθηκα πως απλώς παραδεχόμουν ότι προστάτευα τη φήμη και την κοινωνική θέση μου, και ότι αντιστεκόμουν στον Θεό εφόσον δεν ήθελα να αφήσω την αδελφή Ζανγκ να ενταχθεί στις ομάδες, μα δεν καταλάβαινα καθόλου ξεκάθαρα τι είδους διάθεση αποκάλυπτα, ποια ήταν η ουσία της και σε ποιο μονοπάτι βάδιζα κατά το καθήκον μου. Παρόλο που στο τέλος την περιέλαβα στις ομάδες, αυτό ήταν απλώς μια αλλαγή στη συμπεριφορά και δεν διέλυσα τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Συν ότι δεν παραμέρισα στ’ αλήθεια τον εγωισμό μου για να συνεργαστώ μαζί της. Πώς να πετύχει το έργο μας έτσι; Όταν το συνειδητοποίησα, προσευχήθηκα, ζητώντας απ’ τον Θεό να με οδηγήσει στο να γνωρίσω πραγματικά τον εαυτό μου.

Μια μέρα, κατά την πνευματική μου άσκηση είδα τα εξής λόγια του Θεού: «Υπάρχουν κάποιοι που μονίμως ανησυχούν ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι απ’ αυτούς και υψηλότεροι απ’ αυτούς, ότι οι άλλοι θα τύχουν σεβασμού, ενώ αυτοί παραμελούνται. Αυτό τους ωθεί να επιτίθενται και να αποκλείουν τους άλλους. Τούτο δεν σημαίνει ότι ζηλεύουν ανθρώπους πιο ικανούς από τους ίδιους; Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι εγωιστική και άξια περιφρόνησης; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι κακόβουλη! Το να σκέφτεται κανείς μόνο τα δικά του συμφέροντα, ικανοποιώντας μόνο τις δικές του επιθυμίες, χωρίς να δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τα καθήκοντα των άλλων ή για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού —τέτοιοι άνθρωποι έχουν κακή διάθεση και ο Θεός δεν αισθάνεται αγάπη για αυτούς» («Πρόσφερε την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και θα μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). «Όταν κάποιος διακρίνεται με κάποιο έργο, όταν κάποιος μπορεί να μιλήσει για αληθινές εμπειρίες και μαρτυρία προκειμένου να ωφελήσει, να διαπαιδαγωγήσει και να στηρίξει τους εκλεκτούς, και κερδίζει μεγάλο έπαινο από όλους, ο φθόνος και το μίσος μεγαλώνουν στην καρδιά των αντίχριστων, οι οποίοι προσπαθούν να τον αποξενώσουν και να τον υπονομεύσουν, και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπουν σε τέτοιου είδους ανθρώπους να αναλάβουν οποιοδήποτε έργο, για να μην απειλήσουν την κοινωνική τους θέση. Οι άνθρωποι που έχουν την πραγματικότητα της αλήθειας τονίζουν και αναδεικνύουν τη φτώχεια, τη μιζέρια, την ασχήμια και την κακία των αντίχριστων όταν είναι πλάι τους, κι έτσι όταν ένας αντίχριστος διαλέγει εταίρο ή συνάδελφο, δεν επιλέγει ποτέ κάποιον που κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας, ποτέ δεν επιλέγει ανθρώπους που μπορούν να μιλήσουν για εμπειρίες και μαρτυρία, ποτέ δεν επιλέγει ειλικρινείς ανθρώπους ή ανθρώπους που είναι σε θέση να ασκήσουν την αλήθεια· αυτούς ζηλεύουν και μισούν περισσότερο οι αντίχριστοι, είναι σαν αγκάθι στο μάτι τους. Ανεξάρτητα από το πόσα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι που είναι καλά ή ωφέλιμα για το έργο του οίκου του Θεού, οι αντίχριστοι προσπαθούν όσο μπορούν να καλύψουν αυτές τις πράξεις. Διαστρεβλώνουν, μάλιστα, τα γεγονότα, για να διεκδικήσουν τα εύσημα για τα καλά και φορτώνουν τα κακά στους άλλους, ώστε να εξυψώσουν τον εαυτό τους και να υποτιμήσουν τους άλλους. Οι αντίχριστοι κάνουν ό,τι μπορούν για να επιτεθούν και να αποξενώσουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια και είναι σε θέση να μιλήσουν για τις εμπειρίες και τη μαρτυρία τους, και ποτέ δεν θα επέτρεπαν στους αδελφούς και τις αδελφές να υποστηρίξουν ή να επαινέσουν όσους είναι σε θέση να μιλήσουν για τις εμπειρίες και τη μαρτυρία τους, ή να τους προσεγγίσουν ή να τους πλησιάσουν, και το κάνουν αυτό για να εμποδίσουν τους αδελφούς και τις αδελφές από το να συστήνουν ή να υποστηρίζουν άτομα που μιλούν για μαρτυρία, κάτι το οποίο αποτελεί απειλή για την κοινωνική θέση των αντίχριστων» («Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος πρώτο)» στο βιβλίο «Εκθέτοντας τους αντίχριστους»). Ο Θεός λέει ότι οι αντίχριστοι λατρεύουν ιδιαίτερα την κοινωνική θέση κι όταν κάποιος φαίνεται να απειλεί τη θέση τους εντός της σφαίρας εργασίας τους, τον καταπιέζουν και τον απομονώνουν. Δεν τον αφήνουν να αναλάβει σημαντικό ή ηγετικό ρόλο και οι αντίχριστοι θυσιάζουν μέχρι και τα συμφέροντα της εκκλησίας προκειμένου να προστατεύσουν τη δική τους κοινωνική θέση. Είναι ιδιαιτέρως εγωιστές και μοχθηροί. Δεν ήταν η συμπεριφορά μου ακριβώς σαν κι αυτή ενός αντίχριστου; Από τότε που η αδελφή Ζανγκ ήρθε να εργαστεί μαζί μου, είδα ότι ήταν καλύτερη από εμένα στο έργο και στη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια. Είχα ταραχτεί λόγω αυτού και την έβλεπα ως εχθρό, αντίπαλό μου. Νόμιζα ότι, με την άφιξή της, έπαιρνε ηγετικό ρόλο και μου έκλεβε όλη τη δόξα, και ότι αν βελτίωνε περισσότερο την απόδοση του έργου μας, εγώ θα φαινόμουν ανίκανη. Εξαιτίας αυτού, την απομόνωσα εσκεμμένα αντί να συνεργαστώ ενεργά μαζί της και να την ενημερώσω για το έργο μας. Όταν είδα ότι το έργο του ποτίσματος δεν πήγαινε καλά, δεν παρακολούθησα το έργο ούτε επέλυσα τα προβλήματα· αντίθετα, φοβόμουν ότι αν έλυνα τα προβλήματα και τα πηγαίναμε καλύτερα, ως εκ τούτου, η αδελφή Ζανγκ θα έπαιρνε τα εύσημα. Ακόμα χειρότερα, όταν είδα ότι το έργο μας γινόταν όλο και λιγότερο αποτελεσματικό, δεν ανησυχούσα, και μάλιστα το καταχαιρόμουν. Ήμουν ευχαριστημένη που το έργο παράπαιε και σκεφτόμουν ότι η επικεφαλής θα νόμιζε ότι ήμουν καλύτερη από την άλλη λόγω αυτού κι ότι η θέση μου θα ήταν ασφαλής. Με ένοιαζε μόνο η δική μου φήμη και κοινωνική θέση, και δεν υπολόγιζα καθόλου τον κόπο της ή ποιες θα ήταν οι συνέπειες αν οι νεοφώτιστοι δεν ποτίζονταν εν τέλει σωστά. Ήμουν τόσο εγωίστρια και μοχθηρή! Όταν η επικεφαλής μού είπε να φέρω την αδελφή Ζανγκ στις ομάδες, πείσμωσα ακόμα περισσότερο. Ένιωθα ότι θα υπερτερούσε σε σχέση μ’ εμένα ή ακόμη και θα με αντικαθιστούσε, κι έτσι έβρισκα λόγους να αρνούμαι. Για να διατηρήσω τη θέση μου, την εξοστράκισα κι έβλεπα την εκκλησία ως τσιφλίκι μου. Στη δική μου σφαίρα ευθυνών, δεν της έδινα καμία ευκαιρία να ξεχωρίσει ή να αναδείξει τα δυνατά της σημεία. Φερόμουν σαν δικτάτορας. Δεν αποκάλυπτα έτσι τη διάθεση ενός αντίχριστου; Είχα πάθει σοκ. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να είμαι τόσο αλαζονική και μοχθηρή, ότι θα την εξοστράκιζα μόνο και μόνο για να διατηρήσω την κοινωνική θέση μου. Δεν υπολόγιζα το πότισμα των νεοφώτιστων ούτε αν ζημιωνόταν καθόλου το έργο της εκκλησίας, και ήθελα απλώς να ικανοποιήσω τις μεγάλες φιλοδοξίες μου. Είχα στ’ αλήθεια μεθύσει με τη φήμη και την κοινωνική θέση.

Τότε, διάβασα αυτό το χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Εάν κάποιος λέει ότι αγαπά την αλήθεια και την επιδιώκει, αλλά στην ουσία ο στόχος που επιδιώκει είναι να διακρίνεται, να επιδεικνύεται, να κάνει τους ανθρώπους να τον εκτιμούν και να επιτυγχάνει τα δικά του συμφέροντα, η δε εκπλήρωση του καθήκοντός του δεν αφορά το να υπακούει ή να ικανοποιεί τον Θεό αλλά, αντιθέτως, είναι να αποκτά κύρος και κοινωνική θέση, τότε η επιδίωξή του είναι παράνομη. Σε αυτήν την περίπτωση, όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, οι ενέργειές του αποτελούν εμπόδιο ή βοηθούν στην προώθηση του; Σαφώς αποτελούν εμπόδιο, δεν το προωθούν. Όλοι όσοι διατείνονται μεγαλόστομα ότι κάνουν το έργο της εκκλησίας, αλλά επιδιώκουν το προσωπικό τους κύρος και την κοινωνική τους θέση, διοικούν τη δική τους επιχείρηση, δημιουργούν τη δική τους ομαδούλα, το δικό τους μικρό βασίλειο —τέτοιου είδους άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους; Όλο το έργο που κάνουν ουσιαστικά διακόπτει, διαταράσσει και παραβλάπτει το έργο της εκκλησίας. Ποια είναι η συνέπεια του να επιδιώκουν την κοινωνική θέση και το κύρος; Καταρχάς, αυτό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι εκλεκτοί του Θεού τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, παρεμποδίζει την είσοδό τους στη ζωή, τους εμποδίζει να εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και τους οδηγεί σε λάθος μονοπάτι —γεγονός το οποίο βλάπτει τους εκλεκτούς και τους φέρνει στην καταστροφή. Και τι προκαλεί τελικά στο έργο της εκκλησίας; Διάλυση, διακοπή και προβλήματα. Αυτή είναι η συνέπεια που επιφέρει η επιδίωξη της φήμης και της κοινωνικής θέσης από τους ανθρώπους. Όταν εκτελούν το καθήκον τους κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βαδίζουν στον δρόμο ενός αντίχριστου; Όταν ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να παραμερίσουν την κοινωνική θέση και το κύρος, δεν είναι ότι τους στερεί το δικαίωμα επιλογής· αντιθέτως, αυτό συμβαίνει επειδή, ενώ επιδιώκουν την κοινωνική θέση και το κύρος, παραβλάπτουν το έργο της εκκλησίας, διακόπτουν την είσοδο των αδελφών στη ζωή και επηρεάζουν ακόμη και το εάν οι άλλοι τρώνε και πίνουν κανονικά τα λόγια του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, και, συνεπώς, το εάν θα επιτύχουν τη σωτηρία του Θεού. Το σοβαρότερο είναι ότι, όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν την κοινωνική θέση και το κύρος τους, η εν λόγω συμπεριφορά και οι ενέργειές τους μπορούν να χαρακτηριστούν συνεργασία με τον Σατανά, εφόσον βλάπτουν και παρεμποδίζουν στον μέγιστο βαθμό την κανονική πρόοδο του έργου του Θεού και παρακωλύουν τη φυσιολογική εκπλήρωση του θελήματος του Θεού από τον εκλεκτό λαό Του. Εσκεμμένα εναντιώνονται στον Θεό και διαφωνούν μαζί Του. Αυτή είναι η φύση της επιδίωξης της κοινωνικής θέσης και του κύρους. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους που επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα είναι ότι οι στόχοι που επιδιώκουν είναι στόχοι του Σατανά —είναι στόχοι πονηροί και άδικοι. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν προσωπικά συμφέροντα όπως το κύρος και η κοινωνική θέση, γίνονται άθελά τους εργαλείο του Σατανά, γίνονται δίαυλος για τον Σατανά και, επιπλέον, ενσάρκωσή του. Διαδραματίζουν αρνητικό ρόλο στην εκκλησία, ενώ έναντι του έργου της εκκλησίας και της κανονικής εκκλησιαστικής ζωής, καθώς και της κανονικής επιδίωξης του εκλεκτού λαού του Θεού, το αποτέλεσμα που έχουν είναι να ενοχλούν και να παραβλάπτουν· έχουν αρνητική επίδραση» («Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος πρώτο)» στο βιβλίο «Εκθέτοντας τους αντίχριστους»). Έτρεμα από φόβο αφού το διάβασα. Ο Θεός αποκαλύπτει ότι το να επιδιώκουμε φήμη και κοινωνική θέση ισοδυναμεί με το να λειτουργούμε τη δική μας επιχείρηση και να ακολουθούμε το μονοπάτι του αντίχριστου. Στην ουσία, ενεργούμε ως τσιράκια του Σατανά και διαταράσσουμε το έργο της εκκλησίας. Προσβάλλουμε τη διάθεση του Θεού. Ανησυχούσα όλο και περισσότερο όσο το σκεφτόμουν. Το έργο του ευαγγελίου είχε κορυφωθεί και όλο και πιο πολλοί αποδέχονταν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Εφόσον ήμουν υπεύθυνη ποτίσματος, θα έπρεπε στ’ αλήθεια να σκέφτομαι το θέλημα του Θεού, να στηρίζω και να ποτίζω αμέσως τους νεοφώτιστους, και να βοηθώ με τις αντιλήψεις και τη σύγχυσή τους, ώστε να χτίζουν γρήγορα θεμέλια στην αληθινή οδό. Μα κυνηγούσα τη φήμη και την κοινωνική θέση αντί να φροντίζω το έργο μου. Δεν προσπαθούσα για το καθήκον μου, δεν πλήρωνα κάποιο τίμημα ούτε σκεφτόμουν καθόλου πώς να ποτίσω καλύτερα τους νεοφώτιστους, και δεν ήθελα, μάλιστα, να αναμιχθεί κανείς άλλος. Δεν διατάρασσα το έργο της εκκλησίας; Δεν ήμουν εμπόδιο στη σωτηρία των άλλων από τον Θεό; Ήμουν εργαλείο του Σατανά, έπαιζα αρνητικό ρόλο και βάδιζα στο μονοπάτι ενός αντίχριστου εναντίον του Θεού. Ήμουν υπεύθυνη για το έργο του ποτίσματος, μα δεν τα κατάφερνα μόνη μου, οπότε η επικεφαλής κανόνισε να με βοηθήσει η αδελφή Ζανγκ, το οποίο ήταν κάτι καλό, και κάθε ευσυνείδητος ή λογικός άνθρωπος θα είχε συνεργαστεί ενεργά με κάποιον άλλον, για να υποστηρίξει και να ποτίσει τους νέους πιστούς το συντομότερο δυνατό. Μα εγώ δεν σκεφτόμουν καθόλου το έργο της εκκλησίας. Για να διατηρήσω τη φήμη και την κοινωνική θέση μου, απέκλεισα την αδελφή Ζανγκ, την κρατούσα μακριά από τους αδελφούς και τις αδελφές, και την εμπόδιζα από το να τους βοηθήσει να λύσουν τα προβλήματά τους, κι έτσι παρακώλυα σημαντικά το έργο του ποτίσματός μας και καθυστερούσα την είσοδο των αδελφών στη ζωή. Δεν έκανα το καθήκον μου. Έκανα ξεκάθαρα κακό. Μα αν εξακολουθούσα να μην μετανοώ, ήξερα ότι ο Θεός θα με εξέθετε και θα με απέκλειε ως αντίχριστο. Τρομοκρατήθηκα όταν το συνειδητοποίησα, και μετάνιωσα στ’ αλήθεια για όλες τις ενέργειες και τη συμπεριφορά μου. Προσευχήθηκα: «Θεέ μου, επιδίωκα φήμη και κοινωνική θέση, διατάρασσα το έργο της εκκλησίας. Δεν έχω ανθρώπινη φύση. Ό,τι κάνω αντιβαίνει σ’ Εσένα. Θεέ μου, θέλω να μετανοήσω σ’ Εσένα…»

Διάβασα ένα ακόμα χωρίο από τα λόγια του Θεού. «Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, φήμη ή κοινωνική θέση. Πρέπει πρωτίστως να σκέφτεσαι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για το θέλημα του Θεού και να ξεκινήσεις σκεπτόμενος το αν υπήρξες αγνός ή όχι κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός σου, αν υπήρξες πιστός, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν έχεις σκεφτεί ολόψυχα ή όχι το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν είσαι χαμηλού επιπέδου, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό έργο σου, τότε μπορεί να υπάρχουν κάποια λάθη ή ελλείψεις στο έργο σου και τα αποτελέσματα να μην είναι πολύ καλά —αλλά έχεις καταβάλει τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια. Σε όλα όσα κάνεις, δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες ή προτιμήσεις. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην εκτελείς καλά το καθήκον σου, η καρδιά σου έχει διορθωθεί· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματα στο καθήκον σου, τότε το καθήκον σου θα ανταποκρίνεται στα πρότυπα και θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό συνιστά κατάθεση μαρτυρίας» («Πρόσφερε την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και θα μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Η ανάγνωση των λόγων του Θεού ήταν διαφωτιστική για εμένα. Στο καθήκον, τα συμφέροντα της εκκλησίας πρέπει να έρχονται πρώτα και θα πρέπει να βάζουμε όλο μας το είναι σ’ αυτό το καθήκον. Δεν θα πρέπει να υπολογίζουμε τα πράγματα βάσει της φήμης και της κοινωνικής θέσης, και θα πρέπει να συνεργαζόμαστε και να είμαστε σε σύμπνοια με τους αδελφούς και τις αδελφές, να κάνουμε το παν ώστε να εργαζόμαστε σύμφωνα με τις αρχές, ώστε να μπορούμε να αποκτήσουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος και να βλέπουμε αποτελέσματα από το έργο μας με άνεση. Οπότε, πήγα να μιλήσω στην αδελφή Ζανγκ και της ανοίχτηκα για τη διαφθορά που είχα αποκαλύψει, και μίλησα για το τι είχα μάθει για τον εαυτό μου. Ένιωσα πολύ πιο ελεύθερη μετά τη συναναστροφή μας κι ήμουν έτοιμη να συνεργαστώ μαζί της στο έργο του ποτίσματος.

Σύντομα, ανακάλυψα ότι η αδελφή Ζανγκ βοήθησε δύο νέους πιστούς που δίσταζαν να έρθουν στις συναθροίσεις, διέλυσε τις αντιλήψεις τους και πλέον έρχονταν στις συναθροίσεις τακτικά κι ήθελαν να αναλάβουν κάποιο καθήκον. Ένιωσα πάλι λίγο δυσαρεστημένη. Δεν είχα καταλάβει πραγματικά τα προβλήματά τους, αλλά η αδελφή Ζανγκ τα έλυσε. Δεν φαινόμουν έτσι κατώτερη απ’ αυτήν; Με αυτήν τη σκέψη, συνειδητοποίησα ότι δεν το σκεφτόμουν σωστά και θυμήθηκα κάτι που είπε ο Θεός: «Η συνεργασία ανάμεσα σε αδελφούς και αδελφές είναι μια διαδικασία αντιστάθμισης των αδυναμιών του ενός με τις δυνάμεις του άλλου. Χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σου για να αντισταθμίσεις τα ελαττώματα των άλλων και οι άλλοι χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους για να αναπληρώσουν τις δικές σου ανεπάρκειες. Αυτό σημαίνει να αντισταθμίζει κανείς τις αδυναμίες του με τις δυνάμεις των άλλων και οι άνθρωποι να συνεργάζονται αρμονικά. Μόνο όταν συνεργάζονται αρμονικά, μπορούν οι άνθρωποι να ευλογηθούν ενώπιον του Θεού και, όσο περισσότερα από αυτά βιώνουν, τόσο περισσότερη πραγματικότητα διαθέτουν και το μονοπάτι τους γίνεται πιο φωτεινό καθώς βαδίζουν σε αυτό κι εκείνοι αισθάνονται ολοένα και πιο ήρεμοι» (Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών). Η αδελφή Ζανγκ ήταν πιο καλή από εμένα στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια και στην επίλυση προβλημάτων, άρα θα έπρεπε να μάθω από αυτήν. Οπότε, τη ρώτησα πώς συναναστρεφόταν και επέλυε τα προβλήματα των νεοφώτιστων, και με τη συναναστροφή της μου έδωσε κάποια γνώση σχετικά με το πώς να χειρίζομαι τα προβλήματά τους. Ένιωθα πως η συνεργασία μαζί της ήταν σπουδαία, ότι μπορούσε να με κάνει να αντισταθμίσω τα ελαττώματά μου και πως αυτή ήταν η χάρη του Θεού. Κατόπιν, όταν είδα ότι κάποιοι αδελφοί και αδελφές ήταν παθητικοί στο καθήκον τους, αναζήτησα την αδελφή Ζανγκ για συζήτηση για να βρω την αιτία της αρνητικότητάς τους και σχετικά με ποιο είδος αλήθειας θα έπρεπε να συναναστραφούμε μαζί τους για να το επιλύσουμε αυτό. Βρήκαμε γρήγορα τα σχετικά λόγια του Θεού για τη συναναστροφή μαζί τους. Έγιναν πιο ενεργοί στο καθήκον τους μετά τη συναναστροφή αυτή. Κάποιοι πότιζαν νέους πιστούς, κάποιοι μοιράζονταν το ευαγγέλιο. Σταδιακά, περισσότεροι έκαναν καθήκοντα στην εκκλησία. Με στήριξη και πότισμα, περισσότεροι νεοφώτιστοι απέκτησαν βάσεις στην αληθινή οδό και η πλειονότητα συναθροίζονταν τακτικά κι έκαναν κάποιο καθήκον. Κατόπιν, όταν είχα προβλήματα στο καθήκον μου, τα συζητούσα αμέσως με την αδελφή Ζανγκ και, όταν έβλεπε ότι οι αδελφοί κι οι αδελφές είχαν θέματα στα καθήκοντά τους, εκείνη μου έλεγε αμέσως γι’ αυτά ώστε να μπορέσω να παρακολουθήσω τα ζητήματα και να τα επιλύσω. Εργαζόμασταν μαζί, με σύμπνοια, κι ένιωθα πολύ πιο γαλήνια.

Αυτή η εμπειρία μού έδειξε ότι η επιδίωξη φήμης και κοινωνικής θέσης σημαίνει ότι βαδίζεις στο μονοπάτι ενός αντίχριστου, ότι εργάζεσαι ως τσιράκι του Σατανά και ότι διαταράσσεις το έργο της εκκλησίας. Χωρίς την κρίση και την αποκάλυψη των λόγων του Θεού, δεν θα είχα ποτέ αντιληφθεί τη διαφθορά την οποία αποκάλυπτα ή τη διάθεση του αντίχριστου που είχα και δεν θα εγκατέλειπα ποτέ την επιθυμία μου για κοινωνική θέση ούτε θα συνεργαζόμουν με την αδελφή Ζανγκ. Είμαι βαθιά ευγνώμων για τη σωτηρία του Θεού!