Τα διάφορα θέματα σχετικά με τα οποία συναναστρεφόμαστε αφορούν πρακτικά ζητήματα της καθημερινής ζωής. Έχοντας ακούσει αυτό το περιεχόμενο, δεν αισθάνεστε ότι η αλήθεια δεν είναι κενή, ότι δεν είναι ένα σύνθημα, ένα είδος θεωρίας και κυρίως ένα είδος γνώσης; Με τι σχετίζεται η αλήθεια; (Σχετίζεται με την πραγματική μας ζωή.) Η αλήθεια σχετίζεται με την πραγματική ζωή, με διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στην πραγματική ζωή. Άπτεται όλων των πτυχών της ανθρώπινης ζωής, των διαφόρων ζητημάτων με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι στην καθημερινή ζωή, και σχετίζεται ιδιαίτερα με τους στόχους που επιδιώκουν οι άνθρωποι και τα μονοπάτια που ακολουθούν. Καμία από αυτές τις αλήθειες δεν είναι κενή, και σίγουρα καμία δεν είναι περιττή· είναι όλες απαραίτητες για τους ανθρώπους. Στην καθημερινή ζωή, όσον αφορά ορισμένα πρακτικά ζητήματα, αν μπορείς να προσεγγίσεις, να επιλύσεις και να χειριστείς αυτά τα πράγματα με βάση τις αλήθεια-αρχές σχετικά με τις οποίες έχουμε συναναστραφεί, τότε εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν στην καθημερινή σου ζωή, εμμένεις στις αρχικές σου σκέψεις και απόψεις απέναντι σε αυτά τα ζητήματα που αφορούν την αλήθεια και δεν αλλάζεις, αν προσεγγίζεις αυτά τα ζητήματα από τη δική σου ανθρώπινη οπτική, και οι αρχές και η βάση για το πώς βλέπεις αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, τότε προφανώς δεν είσαι κάποιος που εισέρχεται στην αλήθεια-πραγματικότητα ούτε είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Σχετικά με όποια πτυχή της αλήθειας κι αν συναναστρεφόμαστε, όλα τα θέματα που εμπλέκονται αφορούν τη διόρθωση και την ανατροπή των λανθασμένων σκέψεων, απόψεων, αντιλήψεων και φαντασιοκοπιών που έχουν οι άνθρωποι σε διάφορα θέματα, έτσι ώστε να έχουν σωστές σκέψεις και απόψεις για τα διάφορα θέματα με τα οποία έρχονται σε επαφή στην καθημερινή ζωή, και να βλέπουν αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν στην πραγματική ζωή από τις σωστές οπτικές γωνίες και θέσεις, και στη συνέχεια να χρησιμοποιούν την αλήθεια ως κριτήριό τους για την επίλυση και τον χειρισμό τους. Το να ακούει κανείς κηρύγματα δεν σημαίνει ότι εφοδιάζεται με δόγμα ή γνώσεις, δεν έχει να κάνει με τη διεύρυνση των οριζόντων του ή με την απόκτηση διορατικότητας —έχει να κάνει με την κατανόηση της αλήθειας. Ο σκοπός της κατανόησης της αλήθειας δεν είναι να εμπλουτίσει κανείς τις σκέψεις ή το πνεύμα του ούτε να εμπλουτίσει την ανθρώπινη φύση του, αλλά να δοθεί στους ανθρώπους η δυνατότητα να μην απομακρύνονται από την πραγματική ζωή όσο βρίσκονται στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό, και, κάθε φορά που έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα πράγματα στην καθημερινή ζωή, να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρονται και να ενεργούν έχοντας ως βάση τους τα λόγια του Θεού και ως κριτήριό τους την αλήθεια. Εάν ακούς κηρύγματα εδώ και τόσα χρόνια και έχεις σημειώσει πρόοδο στους τομείς του δόγματος και της γνώσης, και νιώθεις πνευματικά πλουσιότερος και οι σκέψεις σου έχουν εξυψωθεί περισσότερο, αλλά όταν αντιμετωπίζεις πολλά πράγματα στην καθημερινή ζωή, δεν μπορείς ακόμα να δεις αυτά τα ζητήματα από τη σωστή οπτική γωνία ούτε μπορείς να συνεχίσεις να ασκείσαι, να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε είναι σαφές ότι δεν είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια ούτε κάποιος που εισέρχεται στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ακόμη πιο σοβαρό είναι το ότι δεν έχεις φτάσει ακόμη στο σημείο να υποταχθείς στην αλήθεια, να υποταχθείς στον Θεό ή να έχεις φόβο Θεού. Φυσικά, μπορεί να επιβεβαιωθεί ξεκάθαρα ότι δεν έχεις εισέλθει στο μονοπάτι της σωτηρίας. Έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Με βάση το πραγματικό σας ανάστημα και τις συνθήκες που επικρατούν αυτήν τη στιγμή, σε ποιες πτυχές αισθάνεστε ότι έχετε εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Σε ποιες πτυχές έχετε ελπίδα για σωτηρία; Σε ποιους τομείς δεν έχετε ακόμη εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα αλλά υπολείπεστε κατά πολύ του προτύπου για τη σωτηρία; Μπορείτε να το μετρήσετε αυτό; (Σε καταστάσεις όπου αντίχριστοι και μοχθηροί άνθρωποι αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, βλάπτοντας τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, εγώ δεν διαθέτω αίσθημα δικαιοσύνης και αληθινή αφοσίωση στον Θεό. Δεν είμαι σε θέση να ορθώσω το ανάστημά μου και να υπερασπιστώ τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και δεν έχω καμία μαρτυρία για αυτά τα κρίσιμα ζητήματα. Από αυτήν την άποψη, υπολείπομαι σαφώς κατά πολύ του προτύπου για τη σωτηρία). Αυτό είναι στ’ αλήθεια πρόβλημα. Ας το συζητήσουμε όλοι μαζί εκτενέστερα. Πέρα από την αναγνώριση του αναστήματός σας που αφορά ζητήματα διάκρισης και απόρριψης των αντίχριστων, κατά τα άλλα, τι πράγματα έχεις αντιμετωπίσει στην καθημερινή σου ζωή που σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι δεν έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα, ότι δεν μπορείς να ασκηθείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, και παρόλο που κατανοείς κάποιο δόγμα, η αλήθεια εξακολουθεί να μη σου είναι ξεκάθαρη, δεν έχεις κάποιο σαφές μονοπάτι και δεν ξέρεις πώς να συμβαδίσεις με το θέλημα του Θεού ή πώς να τηρήσεις τις αρχές; (Αφού εκπλήρωνα το καθήκον μου για τόσα χρόνια, σκέφτηκα ότι μπορούσα να αφήσω την οικογένειά μου, να παρατήσω την καριέρα μου και να εγκαταλείψω σε κάποιο βαθμό τα συναισθήματα που είχα για τους γονείς και τους συγγενείς μου. Ωστόσο, κατά καιρούς έχω έρθει αντιμέτωπος με ορισμένες καταστάσεις στην πραγματική ζωή που με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι εξακολουθούν να υπάρχουν συναισθήματα μέσα μου και θέλω να είμαι στο πλευρό των γονιών μου, να τους φροντίζω και να είμαι ένα αφοσιωμένο παιδί. Αν δεν μπορώ να το κάνω αυτό, αισθάνομαι ότι τους χρωστάω. Ακούγοντας την πρόσφατη συναναστροφή του Θεού σχετικά με το ότι οι γονείς δεν είναι πιστωτές μας, συνειδητοποίησα ότι δεν κατανοώ αυτήν την πτυχή της αλήθειας και ότι δεν έχω υποταχθεί στην αλήθεια ούτε στον Θεό). Ποιος άλλος θα ήθελε να συνεχίσει; Δεν βρίσκεστε αντιμέτωποι με δυσκολίες στην καθημερινή σας ζωή; Ή μήπως ζείτε μέσα σε μια φούσκα και δεν αντιμετωπίζετε ποτέ κανένα πρόβλημα; Αντιμετωπίζετε δυσκολίες κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων σας; Είστε ποτέ επιπόλαιοι; (Ναι.) Υποκύπτετε ποτέ σε σαρκικές ανέσεις και απολαύσεις; Εργάζεστε για τη φήμη και το κύρος; Ανησυχείτε συχνά ή νιώθετε άγχος για τις προοπτικές και τις εναλλακτικές σας; (Ναι.) Τότε πώς χειρίζεστε αυτές τις καταστάσεις όταν έρχεστε αντιμέτωποι με αυτές; Είστε σε θέση να χρησιμοποιήσετε την αλήθεια για να τις επιλύσετε; Κρατάτε ένα εφεδρικό σχέδιο όταν προάγεστε, και ανησυχείτε για τις προοπτικές και τον προορισμό σας, παρεξηγείτε και κατηγορείτε τον Θεό ή επιδεικνύετε τα προσόντα σας όταν σας διώχνουν από τη θέση σας —έχετε αυτά τα προβλήματα; (Ναι.) Πώς χειρίζεστε και επιλύετε αυτές τις καταστάσεις όταν έρχεστε αντιμέτωποι μ’ αυτές; Ακολουθείς τις εγωιστικές σου επιθυμίες ή μπορείς να υποστηρίξεις τις αλήθεια-αρχές, να απαρνηθείς τη σάρκα και να απαρνηθείς τη διεφθαρμένη σου διάθεση προκειμένου να κάνεις πράξη την αλήθεια; (Θεέ μου, κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με αυτές τις καταστάσεις, καταλαβαίνω βάσει δόγματος ότι δεν πρέπει να ενεργώ σύμφωνα με τις προτιμήσεις της σάρκας μου ή τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Μερικές φορές ξυπνά η συνείδησή μου και νιώθω ένα αίσθημα μομφής, και τότε προβαίνω σε κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά μου. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει επειδή έχουν αλλάξει οι απόψεις μου για τα ζητήματα αυτά ή επειδή είμαι σε θέση να κάνω πράξη την αλήθεια. Μερικές φορές, αν οι εγωιστικές μου επιθυμίες είναι σχετικά έντονες και αισθάνομαι ότι αυτή η δυσκολία είναι τεράστια, τότε ακόμη και αν αποκτήσω μια έκρηξη ενέργειας, και πάλι δεν μπορώ να την κάνω πράξη. Τη στιγμή εκείνη, θα ακολουθήσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση και δεν θα διατηρήσω ούτε καν την εξωτερική μου καλή συμπεριφορά). Τι είδους κατάσταση είναι αυτή; Κάνεις τελικά πράξη την αλήθεια και μένεις σταθερός στη μαρτυρία σου ή αποτυγχάνεις; (Αποτυγχάνω.) Μετά απ’ αυτό, κάνεις αυτοκριτική και νιώθεις τύψεις; Μπορείς να προβείς σε βελτιώσεις όταν αντιμετωπίσεις ξανά παρόμοιες καταστάσεις; (Αφού αποτύχω, θα νιώσω κάπως άβολα στη συνείδησή μου, και όταν τρώω και πίνω τον λόγο του Θεού μπορώ να ταυτιστώ με αυτόν, αλλά την επόμενη φορά που θα βρεθώ αντιμέτωπος με αυτές τις καταστάσεις, εξακολουθεί να αποκαλύπτεται η ίδια διεφθαρμένη διάθεση. Υπάρχει σχετικά μικρή πρόοδος σε αυτήν την πτυχή). Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση; Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό το θέμα; Κάθε φορά που έρχονται αντιμέτωποι με παρόμοιες καταστάσεις, όσον αφορά τους τρόπους με τους οποίους τις χειρίζονται οι άνθρωποι, πέρα από το ότι η συμπεριφορά τους βελτιώνεται λόγω της επίδρασης της συνείδησής τους και πέρα από το ότι η συμπεριφορά τους είναι άλλοτε σχετικά ευγενής και άλλοτε σχετικά ευτελής ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες και καταστάσεις τους και ανάλογα με τις διαφορετικές ψυχικές τους διαθέσεις —πέρα από αυτά, η άσκησή τους δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Αντιπροσωπεύει αυτό το ανάστημα ενός ανθρώπου; Τι είδους ανάστημα είναι; Πρόκειται για μικρό ανάστημα ή για αδυναμία και ανεπάρκεια της ανθρώπινης φύσης του, ή μήπως για εκδήλωση του ότι δεν κάνει πράξη την αλήθεια; Για τι πρόκειται; (Για μικρό ανάστημα.) Όταν το ανάστημα κάποιου είναι μικρό, δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια, και επειδή δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια, το ανάστημά του είναι μικρό. Πόσο μικρό είναι; Το θέμα είναι ότι δεν έχεις αποκτήσει ακόμα την αλήθεια σε αυτό το ζήτημα. Τι σημαίνει ότι δεν έχεις αποκτήσει ακόμα την αλήθεια; Σημαίνει ότι τα λόγια του Θεού δεν έχουν γίνει ακόμα η ζωή σου· τα λόγια του Θεού είναι ακόμα ένα είδος κειμένου, ένα δόγμα ή ένα επιχείρημα για σένα. Δεν έχουν ακόμη εντυπωθεί μέσα σου ούτε έχουν γίνει η ζωή σου. Κατά συνέπεια, αυτές οι αποκαλούμενες αλήθειες που κατανοείς εσύ είναι απλώς ένα είδος δόγματος ή ένα σύνθημα. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή δεν μπορείς να μετατρέψεις αυτό το δόγμα σε πραγματικότητά σου. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με πράγματα στην καθημερινή ζωή, δεν τα χειρίζεσαι σύμφωνα με την αλήθεια· εξακολουθείς να τα χειρίζεσαι σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και υπό την επιρροή της συνείδησης. Προφανώς λοιπόν, αν μη τι άλλο, δεν κατέχεις την αλήθεια σε αυτό το θέμα και δεν έχεις αποκτήσει τη ζωή. Το ότι δεν έχεις αποκτήσει τη ζωή σημαίνει ότι δεν έχεις ζωή· το ότι δεν έχεις ζωή σημαίνει ότι σε αυτό το θέμα, δεν έχεις σωθεί καθόλου, και ζεις ακόμη υπό την εξουσία του Σατανά. Είτε αυτό που ασκείται υπό την επιρροή της συνείδησης είναι καλή συμπεριφορά είτε ένα είδος εκδήλωσης, δεν αντιπροσωπεύει τη ζωή· είναι απλώς μια εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αν σε αυτήν την εκδήλωση έχει προστεθεί η επιρροή της συνείδησης, στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για ένα είδος καλής συμπεριφοράς. Αν δεν είναι η συνείδηση ο κύριος παράγοντας, αλλά αντίθετα κύριος παράγοντας είναι η διεφθαρμένη διάθεση κάποιου, τότε αυτή η συμπεριφορά δεν μπορεί να θεωρηθεί καλή συμπεριφορά· πρόκειται για αποκάλυψη της διεφθαρμένης διάθεσης. Σε ποια ζητήματα, λοιπόν, έχετε κάνει ήδη την αλήθεια πραγματικότητα και έχετε αποκτήσει ζωή; Σε ποια ζητήματα δεν έχετε ακόμη αποκτήσει την αλήθεια και δεν την έχετε κάνει ζωή σας, και δεν έχετε ακόμη κάνει την αλήθεια πραγματικότητά σας; Με άλλα λόγια, σε ποια ζητήματα βιώνεις τα λόγια του Θεού και τα δέχεσαι ως κριτήριά σου, και σε ποια ζητήματα δεν το έχεις κάνει ακόμα; Υπολόγισε πόσα είναι αυτά. Αν τα έχεις υπολογίσει όλα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε ένα ζήτημα στο οποίο να έχεις ενεργήσει ή να το έχεις βιώσει με βάση τα λόγια του Θεού, αλλά αντιθέτως έχεις ενεργήσει σύμφωνα με τη θερμοαιμία σου, με τις αντιλήψεις σου, με τις προτιμήσεις ή τις επιθυμίες της σάρκας ή σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τότε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Θα είναι ένα άσχημο αποτέλεσμα, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Μέχρι και σήμερα, έχετε ακούσει κηρύγματα για πολλά χρόνια, έχετε απαρνηθεί την οικογένειά σας, έχετε εγκαταλείψει την καριέρα σας, έχετε υποστεί κακουχίες και έχετε πληρώσει το τίμημα. Αν αυτό είναι το αποτέλεσμα, πρόκειται για κάτι για το οποίο πρέπει να χαίρεστε και να γιορτάζετε ή για κάτι για το οποίο πρέπει να λυπάστε και να ανησυχείτε; (Πρέπει να λυπόμαστε και να ανησυχούμε.) Αν κάποιος δεν κάνει την αλήθεια πραγματικότητα, αν δεν κάνει τα λόγια του Θεού ζωή του, τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Δεν είναι ένας άνθρωπος που ζει υπό τον πλήρη έλεγχο της διεφθαρμένης διάθεσης του Σατανά, που δεν είναι σε θέση να δει την ελπίδα της σωτηρίας; (Ναι.) Έχετε σκεφτεί ποτέ αυτά τα ερωτήματα όταν διαβάζετε κανονικά τα λόγια του Θεού και εξετάζετε τον εαυτό σας; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το έχουν κάνει, σωστά; Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται απλώς το εξής: «Άρχισα να πιστεύω στον Θεό στην ηλικία των δεκαεπτά ετών και τώρα είμαι σαράντα επτά. Πιστεύω στον Θεό τόσα χρόνια, και με έχουν κυνηγήσει κάμποσες φορές, αλλά ο Θεός με κράτησε ασφαλή και με βοήθησε να ξεφύγω. Έχω ζήσει σε σπηλιές και αχυροκαλύβες, έχω περάσει ολόκληρες μέρες και νύχτες νηστικός και αμέτρητες ώρες άυπνος. Έχω υπομείνει τόσα βάσανα και έχω διανύσει τόσα χιλιόμετρα, κι όλα αυτά για χάρη της εκπλήρωσης του καθήκοντός μου, της εκτέλεσης της δουλειάς μου και της ολοκλήρωσης της ανάθεσής μου. Η ελπίδα μου για σωτηρία είναι τόσο μεγάλη που έχω ήδη αρχίσει να βαδίζω στο μονοπάτι της σωτηρίας. Είμαι τόσο τυχερός! Ευχαριστώ πραγματικά τον Θεό. Αυτή είναι η χάρη Του! Ήμουν άχρηστος στα μάτια των κοσμικών ανθρώπων, κανείς δεν με εκτιμούσε ιδιαίτερα και ποτέ δεν θεωρούσα τον εαυτό μου ξεχωριστό, αλλά χάρη στην ανάδειξη του Θεού, επειδή με σήκωσε —τον άπορο— από τον σωρό της κοπριάς, μπήκα στο μονοπάτι της σωτηρίας, μου δόθηκε η τιμή να εκπληρώσω το καθήκον μου στον οίκο Του. Με εξύψωσε και με αγαπάει! Τώρα κατανοώ πάρα πολλή αλήθεια και έχω δουλέψει για πάρα πολλά χρόνια. Είναι σίγουρο ότι θα λάβω την ανταμοιβή μου στο μέλλον. Ποιος θα μπορούσε να μου το στερήσει αυτό;» Αν αυτά ήταν τα μόνα πράγματα που θα μπορούσατε να σκεφτείτε εξετάζοντας τον εαυτό σας, δεν θα ήταν προβληματικό αυτό; (Ναι.) Πείτε Μου, πιστεύετε στον Θεό εδώ και τόσα χρόνια, έχετε υποφέρει τόσο πολύ, έχετε ταξιδέψει τόσο μακριά και έχετε κάνει τόση δουλειά. Γιατί μετά από τόση πίστη κάποιοι άνθρωποι έχουν μεταφερθεί τώρα στην Ομάδα Β; Γιατί πολλοί επικεφαλής και εργάτες πρέπει τώρα να ανταποδώσουν τις προσφορές και να επωμιστούν το βάρος των χρεών; Τι συμβαίνει; Δεν έχουν ήδη σωθεί; Δεν έχουν ήδη την αλήθεια και δεν έχουν αποκτήσει τη ζωή; Κάποιοι άνθρωποι θεωρούσαν τους εαυτούς τους στυλοβάτες και ακρογωνιαίους λίθους του οίκου του Θεού, σπάνια ταλέντα εδώ μέσα. Πώς είναι τα πράγματα τώρα; Εάν τα τόσα χρόνια που υπέφεραν και πλήρωσαν το τίμημα είχαν ως αποτέλεσμα να λάβουν τη ζωή και να έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, να υποταχθούν στα λόγια του Θεού, να έχουν αληθινό σεβασμό προς τον Θεό και να εκπληρώνουν πιστά τα καθήκοντά τους, θα είχαν απαλλαγεί αυτοί οι άνθρωποι από τα καθήκοντά τους; Θα είχαν μετακινηθεί στην Ομάδα Β; Θα είχαν επωμιστεί χρέη ή θα είχαν κατηγορηθεί για τόσο μεγάλο παράπτωμα; Θα είχαν προκύψει αυτά τα προβλήματα; Δεν είναι ιδιαίτερα ντροπιαστικό αυτό; (Ναι.) Έχετε σκεφτεί ποτέ ποιο είναι το θέμα; Το πόσα βάσανα μπορεί να υπομείνει ένας άνθρωπος ή το πόσο μεγάλο τίμημα πληρώνει για την πίστη του στον Θεό δεν αποτελεί ένδειξη σωτηρίας ή εισόδου στην αλήθεια-πραγματικότητα, ούτε αποτελεί ένδειξη του ότι ο άνθρωπος αυτός έχει ζωή. Τότε, τι αποτελεί ένδειξη του ότι κάποιος έχει ζωή και την αλήθεια-πραγματικότητα; Σε γενικές γραμμές, το κατά πόσον μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει πράξη την αλήθεια και να χειρίζεται τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές· συγκεκριμένα, το κατά πόσον βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρεται και ενεργεί σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, το κατά πόσον μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Εάν, κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων σου, μπορείς να ξεπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, να υπομείνεις τα βάσανα και να πληρώσεις το τίμημα σε ό,τι κάνεις, αλλά δυστυχώς δεν είσαι σε θέση να επιτύχεις το πιο κρίσιμο πράγμα, δηλαδή εάν δεν μπορείς να τηρήσεις τις αλήθεια-αρχές· εάν, ό,τι κι αν κάνεις, σκέφτεσαι πάντα τα δικά σου συμφέροντα, αναζητάς πάντα μια διέξοδο για τον εαυτό σου, θέλεις πάντα να διαφυλάττεις τον εαυτό σου· και αν ποτέ δεν τηρείς τις αλήθεια-αρχές, και τα λόγια του Θεού είναι απλώς δόγμα για σένα, τότε μη μιλάς καν για το αν είσαι πολύτιμος ή για το αν η ζωή σου έχει αξία ή όχι· στο πιο βασικό πράγμα, δεν έχεις ζωή. Ένας άνθρωπος χωρίς ζωή είναι ο πιο αξιοθρήνητος άνθρωπος. Κάποιος που πιστεύει στον Θεό και παρ’ όλα αυτά δεν εισέρχεται στην αλήθεια-πραγματικότητα ούτε αποκτά ζωή είναι το πιο αξιολύπητο είδος ανθρώπου και αυτό είναι το πιο θλιβερό πράγμα. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν ζητώ να είστε σε θέση να ασκείστε στα πάντα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αλλά τουλάχιστον, κατά την εκτέλεση των σημαντικών καθηκόντων σου και σε σημαντικά ζητήματα της καθημερινής σου ζωής που αφορούν αρχές, θα πρέπει να είσαι σε θέση να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Πρέπει τουλάχιστον να πετύχεις αυτό το πρότυπο για να δεις μέσα σου μια ελπίδα σωτηρίας. Αλλά αυτήν τη στιγμή, δεν έχετε ανταποκριθεί ούτε καν στην πιο θεμελιώδη απαίτηση, δεν έχετε πετύχει τίποτα από αυτά. Αυτό είναι ένα πολύ θλιβερό και άκρως ανησυχητικό ζήτημα.

Κατά τα τρία πρώτα χρόνια της πίστης τους στον Θεό, οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Κάθε μέρα σκέφτονται ότι θα λάβουν ευλογίες και θα έχουν έναν υπέροχο προορισμό. Πιστεύουν ότι οι εξωτερικές καλές συμπεριφορές, όπως το να υποφέρουν για τον Θεό, να τρέχουν παντού και να βοηθούν τους άλλους, να κάνουν περισσότερες καλές πράξεις και να προσφέρουν περισσότερα χρήματα, είναι πράγματα που οφείλουν να κάνουν οι πιστοί στον Θεό. Έχοντας πιστέψει στον Θεό για τρία με πέντε χρόνια, αν και κατανοούν κάποια δόγματα, οι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν στον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους. Ζουν σύμφωνα με τις καλές συμπεριφορές, τη συνείδησή τους και την καλή ανθρώπινη φύση τους, και δεν ζουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές ούτε κάνουν τα λόγια του Θεού ζωή τους και το κριτήριο βάσει του οποίου βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα και συμπεριφέρονται και ενεργούν. Ποιο μονοπάτι ακολουθούν αυτοί οι άνθρωποι; Το μονοπάτι που ακολούθησε ο Παύλος, σωστά; (Ναι.) Δεν βρίσκεστε σήμερα σε αυτήν την κατάσταση; Αν τις περισσότερες φορές βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση, είναι χρήσιμο να ακούς τόσα κηρύγματα; Ό,τι είδους κηρύγματα κι αν ακούς, δεν ακούς προκειμένου να κατανοήσεις την αλήθεια ή για να δεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφερθείς και να ενεργήσεις με βάση τις αλήθεια-αρχές στην καθημερινή σου ζωή, αλλά αντίθετα ακούς για να εμπλουτίσεις τον πνευματικό σου κόσμο και τις ανθρώπινες εμπειρίες σου. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν χρειάζεται να τα ακούς, έτσι δεν είναι; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν κάνει να μην ακούω κηρύγματα. Αν δεν ακούω κηρύγματα, δεν έχω ενθουσιασμό στην πίστη μου στον Θεό, και δεν έχω ενθουσιασμό ή κίνητρο σε ό,τι αφορά την εκτέλεση του καθήκοντός μου. Ακούγοντας κηρύγματα κάθε τόσο, έχω λίγο ενθουσιασμό κατά την πίστη μου, νιώθω λίγο πιο ολοκληρωμένος και πλούσιος, και στη συνέχεια, όταν αντιμετωπίζω δυσκολίες ή αρνητικότητα στο καθήκον μου, τις περισσότερες φορές έχω κάποιο κίνητρο και δεν γίνομαι αρνητικός». Το να ακούει κανείς κηρύγματα αποσκοπεί στην επίτευξη αυτού του αποτελέσματος; Οι περισσότεροι άνθρωποι που ακούνε κηρύγματα όλα αυτά τα χρόνια δεν εγκαταλείπουν την εκκλησία, ανεξάρτητα από το πώς αντιμετωπίζονται, πειθαρχούνται ή συμμορφώνονται. Η επίτευξη αυτού του αποτελέσματος έχει μια ορισμένη σχέση με την ακρόαση κηρυγμάτων, αλλά δεν θέλω να δω απλώς ότι η εξασθενημένη φλόγα στην καρδιά σας αναζωπυρώνεται αφού ακούσετε κάθε κήρυγμα. Δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτό. Ο απλός ενθουσιασμός είναι άχρηστος. Ο ενθουσιασμός δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να κάνετε κακό ή για να παραβιάζετε τις αλήθεια-αρχές. Ο ενθουσιασμός σε κάνει να επιδιώκεις την αλήθεια με πιο συγκεκριμένο στόχο και κατεύθυνση —θα πρέπει να πασχίζεις να φτάσεις στις αλήθεια-αρχές και να τις κάνεις πράξη. Μπορεί, λοιπόν, η ακρόαση κηρυγμάτων να πετύχει αυτό το αποτέλεσμα; Μετά από κάθε κήρυγμα, είναι σαν να ανάβει μια φλόγα στην καρδιά σου, είναι σαν να έχεις φορτιστεί με ρεύμα ή να έχεις φουσκώσει με αέρα. Νιώθεις ξανά κατενθουσιασμένος, ξέρεις προς ποιον τομέα θα πρέπει να κινηθείς στη συνέχεια, χωρίς ποτέ να χαλαρώνεις ή να είσαι αρνητικός, και σπάνια είσαι αδύναμος. Ωστόσο, αυτές οι εκδηλώσεις δεν είναι οι προϋποθέσεις για την απόκτηση σωτηρίας. Υπάρχουν διάφορες προϋποθέσεις για την απόκτηση σωτηρίας: Πρώτον, πρέπει να είσαι πρόθυμος να διαβάζεις τα λόγια του Θεού και να ακούς κηρύγματα. Δεύτερον, και αυτή είναι επίσης η πιο σημαντική προϋπόθεση, όποια μικρά ή μεγάλα θέματα και αν αντιμετωπίζεις στην καθημερινή σου ζωή, ειδικά θέματα που σχετίζονται με την εκτέλεση του καθήκοντός σου και με το σημαντικό έργο του οίκου του Θεού, πρέπει να είσαι σε θέση να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές, και όχι να ενεργείς με βάση τις δικές σου ιδέες, να κάνεις ό,τι θέλεις ή να ενεργείς αυθαίρετα και απερίσκεπτα. Ο σκοπός για τον οποίο συναναστρέφομαι ακούραστα μαζί σας σχετικά με την αλήθεια και εξηγώ τις αρχές διαφόρων ζητημάτων όπως αυτό δεν είναι να σας αναγκάσω να κάνετε το ακατόρθωτο ή να σας πιέσω πέραν των δυνατοτήτων σας, ούτε είναι να γίνετε απλώς ενθουσιώδεις. Αντίθετα, είναι να κατανοήσετε το θέλημα του Θεού με μεγαλύτερη ακρίβεια, να κατανοήσετε τις αρχές και τη βάση για να κάνετε διάφορα πράγματα, καθώς και το πώς θα πρέπει να ενεργούν οι άνθρωποι προκειμένου να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού, χωρίς να ενεργούν με βάση τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τις σκέψεις, τις απόψεις και τις γνώσεις τους όταν έρχονται αντιμέτωποι με ζητήματα, αλλά αντικαθιστώντας αυτά τα πράγματα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτός είναι ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους σώζει ο Θεός τους ανθρώπους. Αυτό γίνεται για να μπορείς να παίρνεις τα λόγια του Θεού ως βάση και αρχές σε ό,τι συναντάς, και για να κυριαρχούν τα λόγια Του σε κάθε θέμα. Με άλλα λόγια, γίνεται για να μπορείς να χειρίζεσαι και να επιλύεις κάθε θέμα με βάση τα λόγια του Θεού, αντί να βασίζεσαι στην ανθρώπινη διάνοια και τις ανθρώπινες προτιμήσεις ή να το προσεγγίζεις σύμφωνα με τα ανθρώπινα γούστα, τις ανθρώπινες φιλοδοξίες και επιθυμίες. Μέσω αυτού του είδους κηρύγματος και συναναστροφής σχετικά με την αλήθεια, τα λόγια του Θεού και η αλήθεια αποτυπώνονται στους ανθρώπους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ζουν με την αλήθεια ως πραγματικότητά τους. Αυτό είναι το σημάδι της σωτηρίας. Ό,τι πράγματα κι αν αντιμετωπίζετε, θα πρέπει να καταβάλλετε μεγαλύτερη προσπάθεια για τις αλήθεια-αρχές και τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι το είδος ανθρώπου που επιδιώκει τη σωτηρία και είναι σοφός. Όσοι καταβάλλουν πάντα προσπάθεια για εξωτερικές συμπεριφορές, τυπικότητες, δόγματα και συνθήματα είναι ανόητοι άνθρωποι. Δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν τη σωτηρία. Είτε δεν έχετε ποτέ προηγουμένως σκεφτεί τέτοια πράγματα είτε τα έχετε σκεφτεί σε σπάνιες περιπτώσεις, οπότε, όσον αφορά αυτά τα ζητήματα άσκησης των αλήθειας-αρχών, το μυαλό σας είναι ουσιαστικά κενό. Δεν θεωρείτε σημαντικό αυτό το ζήτημα, οπότε κάθε φορά που έρχεστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που αφορούν τις αλήθεια-αρχές, ειδικά όταν πρόκειται για ορισμένες σημαντικές καταστάσεις, όταν έρχεστε αντιμέτωποι με αντίχριστους ή μοχθηρούς ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, είστε πάντα πολύ παθητικοί. Δεν ξέρετε πώς να χειριστείτε αυτά τα ζητήματα και τα προσεγγίζετε με βάση τα δικά σας εγωιστικά κίνητρα και συναισθήματα. Δεν είστε σε θέση να ορθώσετε το ανάστημά σας για να υπερασπιστείτε το έργο της εκκλησίας, και τελικά καταλήγετε πάντα να αποτυγχάνετε και να κλείνετε το κάθε ζήτημα απρόσεκτα και βιαστικά. Εάν δεν γίνουν έρευνες για αυτά τα ζητήματα, θα είσαι σε θέση να τα βολέψεις όπως-όπως. Εάν διεξαχθούν έρευνες για να διαπιστωθεί ποιος είναι υπεύθυνος, μπορεί να απομακρυνθείς από τη θέση σου ή να μετατεθείς σε άλλο καθήκον· ή, ακόμα χειρότερα, μπορεί να υποβιβαστείς στην Ομάδα Β ή ορισμένοι άνθρωποι μπορεί ακόμη και να αποπεμφθούν. Είναι αυτά τα αποτελέσματα που επιθυμείτε να δείτε; (Όχι.) Αν μια μέρα απομακρυνθείτε πράγματι από τη θέση σας ή σας αναγκάσουν να σταματήσετε να κάνετε το καθήκον σας, ή σε μια πιο σοβαρή περίπτωση, σας στείλουν σε μια συνηθισμένη εκκλησία ή στην Ομάδα Β, θα κάνετε αυτοκριτική; «Πίστεψα στον Θεό μόνο και μόνο για να καταλήξω εδώ; Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου, τις προοπτικές μου, την οικογένειά μου και απαρνήθηκα τόσα πράγματα μόνο και μόνο για να με βάλουν στην Ομάδα Β ή να με αποπέμψουν; Πίστεψα στον Θεό προκειμένου να Του εναντιωθώ; Σίγουρα δεν θα πρέπει να είναι αυτός ο σκοπός της πίστης μου στον Θεό; Τότε γιατί πιστεύω στον Θεό; Δεν θα πρέπει να το αναλογιστώ αυτό; Βάζοντας προς το παρόν στην άκρη την πίστη μου στον Θεό προκειμένου να ικανοποιήσω το θέλημά Του, θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να αποκτήσω τη ζωή και να εισέλθω στην αλήθεια-πραγματικότητα. Τουλάχιστον, θα πρέπει να είμαι σε θέση να αντιληφθώ ποια πτυχή των λόγων του Θεού και της αλήθειας έχει γίνει η ζωή μου. Θα πρέπει να είμαι σε θέση να στηρίζομαι στην αλήθεια για να ζήσω και να κατατροπώσω τον Σατανά και τις διεφθαρμένες μου διαθέσεις, και θα πρέπει να είμαι σε θέση να απαρνηθώ τη σάρκα μου και να εγκαταλείψω τις αντιλήψεις μου. Όταν μου συμβαίνουν πράγματα, θα πρέπει να υποστηρίζω απόλυτα τις αλήθεια-αρχές. Δεν θα πρέπει να ενεργώ σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις μου· θα πρέπει να είμαι σε θέση να ενεργώ ομαλά και φυσικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, χωρίς δυσκολίες ή εμπόδια. Θα πρέπει να αντιλαμβάνομαι σε βάθος ότι τα λόγια του Θεού και η αλήθεια έχουν ήδη αποτυπωθεί μέσα μου, έχουν γίνει η ζωή μου και έχουν γίνει μέρος της ανθρώπινης φύσης μου. Αυτό είναι κάτι ευχάριστο και είναι κάτι που αξίζει να γιορτάσουμε». Αισθάνεστε έτσι συνήθως; Όταν κάνετε έναν απολογισμό των δεινών που υπομείνατε και του τιμήματος που πληρώσατε κατά την πίστη σας στον Θεό όλα αυτά τα χρόνια, θα νιώσετε υπέροχα μέσα σας, θα νιώσετε ότι υπάρχει ελπίδα για τη σωτηρία σας και ότι έχετε γευτεί τη γλύκα που προέρχεται από το να κατανοείτε την αλήθεια και να δαπανάτε τον εαυτό σας για τον Θεό. Έχετε νιώσει ή βιώσει τέτοια πράγματα; Αν όχι, τι θα πρέπει να κάνετε; (Θα πρέπει να αρχίσουμε να επιδιώκουμε την αλήθεια στα σοβαρά από τώρα και στο εξής). Να αρχίσεις να την επιδιώκεις στα σοβαρά από τώρα και στο εξής —αλλά πώς θα πρέπει να την επιδιώκεις; Πρέπει να αναλογιστείς τα ζητήματα κατά τα οποία επαναστατείς συχνά ενάντια στον Θεό. Ο Θεός έχει επανειλημμένα κανονίσει διάφορες περιστάσεις για σένα, προκειμένου να σου δώσει ένα μάθημα, να σε αλλάξει μέσω αυτών των ζητημάτων, να ενσωματώσει τα λόγια Του μέσα σου, να σε κάνει να εισέλθεις σε μια πτυχή της αλήθειας-πραγματικότητας και να σε εμποδίσει να ζεις σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά σε αυτά τα ζητήματα και αντ’ αυτού να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, ώστε τα λόγια Του να αποτυπωθούν μέσα σου και να γίνουν η ζωή σου. Όμως εσύ επαναστατείς συχνά ενάντια στον Θεό σε αυτά τα ζητήματα, δεν υποτάσσεσαι στον Θεό ούτε αποδέχεσαι την αλήθεια, δεν παίρνεις τα λόγια Του ως αρχές που θα πρέπει να ακολουθείς και δεν βιώνεις τα λόγια Του. Αυτό πληγώνει τον Θεό και χάνεις επανειλημμένα την ευκαιρία να σωθείς. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να αλλάξεις τελείως; Από σήμερα κιόλας, σε ζητήματα που μπορείς να αναγνωρίσεις μέσω του στοχασμού και να αντιληφθείς ξεκάθαρα, θα πρέπει να υπακούς στην ενορχήστρωση του Θεού, να αποδέχεσαι τα λόγια Του ως την αλήθεια-πραγματικότητα, να αποδέχεσαι τα λόγια Του ως τη ζωή και να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο ζεις. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να απαρνιέσαι τη σάρκα σου και τις προτιμήσεις σου και να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτό δεν είναι το μονοπάτι της άσκησης; (Ναι.) Αν απλώς σκοπεύεις να επιδιώξεις με σοβαρότητα στο μέλλον, αλλά δεν έχεις ένα συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης, αυτό δεν είναι καλό. Εάν έχεις αυτό το συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης και είσαι πρόθυμος να απαρνηθείς τη σάρκα σου και να κάνεις έτσι μια νέα αρχή, τότε υπάρχει ακόμα ελπίδα για σένα. Αν δεν είσαι πρόθυμος να ασκηθείς με αυτόν τον τρόπο και αντ’ αυτού εμμένεις στα παλιά μονοπάτια, παραμένοντας προσκολλημένος στις παλιές ιδέες και ζώντας σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, τότε δεν έχουμε να πούμε τίποτε άλλο. Αν αρκείσαι στο να είσαι απλώς ένας πάροχος υπηρεσιών, τότε τι άλλο μένει να πούμε; Το ζήτημα της σωτηρίας δεν σε αφορά καθόλου, και δεν ενδιαφέρεσαι γι’ αυτό, οπότε δεν υπάρχει τίποτα άλλο να συζητήσουμε. Αν είσαι πραγματικά πρόθυμος να επιδιώξεις την αλήθεια και τη σωτηρία, τότε το πρώτο βήμα είναι να ξεκινήσεις με το να απαλλαγείς από τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, από τις διάφορες λανθασμένες σκέψεις, αντιλήψεις και πράξεις σου. Αποδέξου τα περιβάλλοντα που έχει κανονίσει για σένα ο Θεός στην καθημερινή σου ζωή, ασπάσου τη σχολαστική Του εξέταση, τη δοκιμασία, την παίδευση και την κρίση Του, πάσχισε να ασκείσαι σταδιακά σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές όταν σου συμβαίνουν πράγματα, και σιγά-σιγά μετέτρεψε τα λόγια του Θεού σε αρχές και κριτήριο για το πώς συμπεριφέρεσαι και ενεργείς στην καθημερινότητά σου και στη ζωή σου. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να εκδηλώνεται σε κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια, και αυτό θα πρέπει να εκδηλώνεται σε έναν άνθρωπο που επιδιώκει τη σωτηρία. Ακούγεται εύκολο, τα βήματα είναι απλά και δεν χρειάζεται λεπτομερής ανάλυση, αλλά το να γίνει πράξη δεν είναι τόσο εύκολο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλά διεφθαρμένα πράγματα μέσα στους ανθρώπους: η μικροψυχία τους, οι μικρές σκευωρίες τους, ο εγωισμός και η ευτέλεια, οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους και κάθε είδους τεχνάσματα. Συν τοις άλλοις, ορισμένοι άνθρωποι διαθέτουν γνώσεις, έχουν μάθει κάποιες φιλοσοφίες για τη ζωή και κάποιες τακτικές χειραγώγησης στην κοινωνία, και διακατέχονται από κάποιες ελλείψεις και ελαττώματα όσον αφορά την ανθρώπινη φύση τους. Για παράδειγμα, ορισμένοι άνθρωποι είναι άπληστοι και τεμπέληδες, άλλοι είναι φαφλατάδες, άλλοι έχουν εξαιρετικά ποταπή φύση, άλλοι είναι ματαιόδοξοι ή απερίσκεπτοι και παρορμητικοί στις πράξεις τους, σε συνδυασμό με πολλά άλλα ελαττώματα. Υπάρχουν πολλές ελλείψεις και προβλήματα που πρέπει να ξεπεράσουν οι άνθρωποι όσον αφορά την ανθρώπινη φύση τους. Ωστόσο, αν επιθυμείς να αποκτήσεις σωτηρία, αν θέλεις να κάνεις πράξη και να βιώσεις τα λόγια του Θεού και να κερδίσεις την αλήθεια και τη ζωή, πρέπει να διαβάσεις περισσότερο τα λόγια του Θεού, να αποκτήσεις κατανόηση της αλήθειας, να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη τα λόγια Του και να υποταχθείς σε αυτά, και να ξεκινήσεις κάνοντας πράξη την αλήθεια και τηρώντας τις αλήθεια-αρχές. Αυτές είναι μερικές απλές προτάσεις, αλλά οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να τις κάνουν πράξη ή να τις βιώσουν. Ανεξάρτητα από το επίπεδο ή τη μόρφωσή σου, και ανεξάρτητα από την ηλικία ή τα χρόνια της πίστης σου, σε κάθε περίπτωση, αν είσαι στο σωστό μονοπάτι άσκησης της αλήθειας, με τους σωστούς στόχους και τη σωστή κατεύθυνση, και αν όλα όσα επιδιώκεις και εφαρμόζεις είναι για χάρη της άσκησης της αλήθειας, αυτό που θα κερδίσεις τελικά θα είναι αναμφίβολα το να γίνουν η αλήθεια-πραγματικότητα και τα λόγια του Θεού ζωή σου. Πρώτα καθορίστε τον στόχο σας, στη συνέχεια ασκηθείτε σταδιακά σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, και στο τέλος, σίγουρα θα κερδίσετε κάτι. Το πιστεύετε αυτό; (Ναι.)

Αυτό σχετικά με το οποίο συναναστρεφόμαστε σ’ αυτό το στάδιο είναι η εγκατάλειψη των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών ενός ανθρώπου. Στην τελευταία μας συνάθροιση, συναναστραφήκαμε σχετικά με την εγκατάλειψη ορισμένων φορτίων που προέρχονται από την οικογένεια κάποιου. Όσον αφορά το θέμα των φορτίων που προέρχονται από την οικογένεια κάποιου, συναναστραφήκαμε πρώτα σχετικά με τις προσδοκίες που διατηρούν οι γονείς και στη συνέχεια σχετικά με τις προσδοκίες που έχουν οι γονείς από τους απογόνους τους. Όλα αυτά είναι πράγματα που θα πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι κατά τη διαδικασία της επιδίωξης της αλήθειας, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όσον αφορά την εγκατάλειψη των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών ενός ανθρώπου, απαριθμήσαμε συνολικά τέσσερα στοιχεία. Το πρώτο στοιχείο είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, το δεύτερο είναι ο γάμος και το τρίτο είναι η οικογένεια —έχουμε ήδη συναναστραφεί σχετικά με αυτά τα τρία. Ποιο είναι το τελευταίο στοιχείο που απομένει; (Η καριέρα.) Το τέταρτο στοιχείο είναι η καριέρα· θα πρέπει να συναναστραφούμε σχετικά με αυτό το στοιχείο. Έχει αναλογιστεί κανείς σας αυτό το θέμα στο παρελθόν; Αν ναι, μπορείτε να μιλήσετε πρώτοι γι’ αυτό. (Κάποτε πίστευα ότι η επιτυχία ή η αποτυχία κάποιου στην καριέρα του αντικατοπτρίζει την επιτυχία ή την αποτυχία του ως άνθρωπος. Πίστευα ότι αν κάποιος δεν είναι αρκετά αφοσιωμένος στην καριέρα του ή τα κάνει θάλασσα στην καριέρα του, αυτό σημαίνει ότι έχει αποτύχει ως άνθρωπος). Τώρα, όσον αφορά το θέμα της εγκατάλειψης της καριέρας, τι θα πρέπει να εγκαταλείψει κανείς; (Οι άνθρωποι θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους που αφορούν την καριέρα τους). Αυτός είναι ένας τρόπος να το δει κανείς. Τι πράγματα μπορείτε να σκεφτείτε να εγκαταλείψετε όσον αφορά την «καριέρα» στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων; Δεν θα πρέπει να επιλύσετε τα διάφορα προβλήματα που σας προκαλεί η καριέρα κατά τη διαδικασία επιδίωξης της αλήθειας; (Στο παρελθόν, όσο ήμουν στα εγκόσμια, πίστευα ότι έπρεπε να είμαι επιτυχημένος στην καριέρα μου, ότι έπρεπε να αποκτήσω κάποια αναγνώριση. Κατά συνέπεια, ακολουθούσα απεγνωσμένα την καριέρα μου, καθώς ήθελα να διακριθώ. Ακόμα και όταν άρχισα να πιστεύω στον Θεό, εξακολουθούσα να θέλω να ξεχωρίζω στον οίκο του Θεού και να με θαυμάζουν οι άλλοι. Το ζήτημα αυτό έγινε σημαντικό εμπόδιο στην είσοδό μου στη ζωή). Αυτό που κατανοείτε με τον όρο καριέρα είναι ουσιαστικά μια ατομική επιδίωξη· αφορά επίσης το μονοπάτι που ακολουθεί κανείς. Έτσι, κατά τη συναναστροφή μας πάνω στην «καριέρα» στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων, δεν θα αναφέρω προς το παρόν κανένα περιεχόμενο που να θίγει τις επιδιώξεις των ανθρώπων. Θα μιλήσουμε πρωτίστως για την κυριολεκτική σημασία του όρου «καριέρα». Σε τι αναφέρεται ο όρος «καριέρα»; Αναφέρεται στην εργασία ή στον μόχθο που καταβάλλουν οι άνθρωποι για να συντηρούν τις οικογένειές τους ζώντας σ’ αυτόν τον κόσμο. Αυτό το θέμα εμπίπτει στο πεδίο του όρου «καριέρα» στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων, πάνω στο οποίο θέλουμε να συναναστραφούμε. Πρόκειται για το πεδίο και τις αρχές που διέπουν την απασχόληση σε μια εργασία προκειμένου να συντηρήσει κανείς την οικογένειά του, καθώς και την επιλογή του επαγγέλματος κάποιου στην κοινωνία, ενώ ο άνθρωπος αυτός πιστεύει στον Θεό και επιδιώκει την αλήθεια. Φυσικά, αυτό θα θίξει λίγο πολύ μέρος του περιεχομένου σχετικά με τις επιδιώξεις των ανθρώπων, καθώς και τις απαιτήσεις του Θεού για την εργασία στην οποία απασχολείται ένας πιστός. Μπορεί επίσης να ειπωθεί ότι σχετίζεται με τις σκέψεις και τις απόψεις που θα πρέπει να έχει ένας πιστός απέναντι σε διάφορες δουλειές και καριέρες στον κόσμο. Τα θέματα που αφορούν την καριέρα είναι αρκετά εκτενή· θα τα ταξινομήσουμε σε κατηγορίες και με τον τρόπο αυτό θα βοηθήσουμε τους ανθρώπους να κατανοήσουν ποια πρότυπα και απαιτήσεις έχει ο Θεός για τις καριέρες που ακολουθούν οι πιστοί και όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, καθώς και ποιες σκέψεις και απόψεις απαιτεί ο Θεός να έχουν οι πιστοί και όσοι επιδιώκουν την αλήθεια καθώς ασκούν ή προσεγγίζουν διάφορα επαγγέλματα. Αυτό θα δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να εγκαταλείψουν τις επιδιώξεις και τις επιθυμίες που σχετίζονται με την καριέρα και υπάρχουν μέσα στις αντιλήψεις και τις επιθυμίες τους. Ταυτόχρονα, αυτό θα διορθώσει και τις λανθασμένες απόψεις που έχουν οι άνθρωποι σχετικά με τα επαγγέλματα που ασκούν ή τις καριέρες που επιδιώκουν στον κόσμο. Θα διαχωρίσουμε το περιεχόμενο σχετικά με τις καριέρες που θα πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι σε τέσσερα βασικά στοιχεία: Το πρώτο στοιχείο που πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι είναι να μην επιδίδονται σε αγαθοεργίες· το δεύτερο στοιχείο είναι να αρκούνται στο να έχουν απλώς φαγητό και ρούχα· το τρίτο στοιχείο είναι να απέχουν από διάφορες κοινωνικές δυνάμεις· το τέταρτο στοιχείο είναι να απέχουν από την πολιτική. Θα συναναστραφούμε σχετικά με θέματα που αφορούν την εγκατάλειψη της καριέρας με βάση το περιεχόμενο αυτών των τεσσάρων στοιχείων. Σκεφτείτε το εξής: σχετίζεται καθόλου το περιεχόμενο αυτών των τεσσάρων στοιχείων με αυτό σχετικά με το οποίο συναναστρέφεστε; (Δεν σχετίζεται.) Σχετικά με τι συναναστρέφεστε; (Σχετικά με τις προσωπικές επιδιώξεις.) Αυτό σχετικά με το οποίο συναναστρέφεστε δεν αφορά τις αλήθεια-αρχές, απλώς σχετίζεται με ορισμένες μικρές, προσωπικές επιδιώξεις. Αυτά τα τέσσερα στοιχεία σχετικά με τα οποία συναναστρεφόμαστε αφορούν διάφορες αρχές στα πλαίσια του θέματος της καριέρας. Αν οι άνθρωποι κατανοήσουν αυτές τις διάφορες αρχές, θα τους είναι εύκολο να εγκαταλείψουν ό,τι οφείλουν να εγκαταλείψουν σε σχέση με την καριέρα κατά τη διαδικασία της επιδίωξης της αλήθειας. Θα τους είναι εύκολο να εγκαταλείψουν αυτά τα πράγματα καθώς κατανοούν αυτές τις πτυχές της αλήθειας. Ωστόσο, αν δεν κατανοείς αυτές τις αλήθειες, θα σου είναι πολύ δύσκολο να εγκαταλείψεις αυτά τα πράγματα. Ας συναναστραφούμε πάνω σε αυτές τις τέσσερις αρχές για την εγκατάλειψη της καριέρας, μία προς μία.

Πρώτον, μην επιδίδεστε σε αγαθοεργίες. Τι σημαίνει να μην επιδίδεστε σε αγαθοεργίες; Την κυριολεκτική σημασία των λέξεων μπορεί εύκολα να την κατανοήσει κανείς. Όλοι σας έχετε λίγο πολύ μια ιδέα για το ζήτημα της αγαθοεργίας, έτσι δεν είναι; Για παράδειγμα, τα ορφανοτροφεία, τα καταφύγια και άλλες τέτοιου είδους φιλανθρωπικές οργανώσεις στην κοινωνία —όλα αυτά είναι οργανώσεις και ονομασίες που σχετίζονται με αγαθοεργίες. Έτσι, όσον αφορά την καριέρα την οποία ακολουθούν οι άνθρωποι, η πρώτη απαίτηση του Θεού είναι να μην επιδίδονται σε αγαθοεργίες. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να κάνουν πράγματα που σχετίζονται με αγαθοεργίες ή να δραστηριοποιούνται σε οποιονδήποτε κλάδο σχετίζεται με αγαθοεργίες. Δεν είναι εύκολο να το κατανοήσει κανείς αυτό; Ως άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, που ζει σε ένα υλικό σώμα, που έχει οικογένεια και ζωή και χρειάζεται χρήματα για να συντηρήσει τον εαυτό του και την οικογένειά του, πρέπει να ασκείς ένα επάγγελμα. Ανεξάρτητα από το είδος του επαγγέλματος το οποίο ασκείς, η πρώτη απαίτηση του Θεού για τους ανθρώπους είναι να μην επιδίδονται σε αγαθοεργίες. Δεν θα πρέπει να κάνεις αγαθοεργίες επειδή πιστεύεις στον Θεό ούτε να κάνεις αγαθοεργίες για χάρη της σωματικής σου διαβίωσης. Αυτό το έργο δεν είναι το επάγγελμα το οποίο θα πρέπει να ασκείς. Δεν είναι ένα επάγγελμα που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός, και σίγουρα δεν είναι ένα καθήκον που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Πράγματα όπως η αγαθοεργία δεν έχουν σχέση με τους πιστούς στον Θεό ούτε με όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Αντιθέτως, θα μπορούσε κανείς να πει ότι αν επιδίδεσαι σε αγαθοεργίες, ο Θεός δεν θα το μνημονεύσει αυτό. Ακόμα κι αν το κάνεις καλά, ικανοποιητικά, και κερδίσεις την αναγνώριση της κοινωνίας ή ακόμη και των αδελφών, ο Θεός δεν θα το αναγνωρίσει ούτε θα το μνημονεύσει. Ο Θεός δεν θα σε μνημονεύσει, ούτε θα σε ευλογήσει τελικά, ούτε θα κάνει κάποια εξαίρεση για να σου επιτρέψει να αποκτήσεις σωτηρία, ούτε θα σου δώσει έναν υπέροχο προορισμό λόγω του ότι κάποτε επιδόθηκες σε αγαθοεργίες, λόγω του ότι κάποτε ήσουν μεγάλος φιλάνθρωπος, βοήθησες πολλούς ανθρώπους, έκανες πολλές καλές πράξεις, ωφέλησες πολλούς ανθρώπους και έσωσες μάλιστα πολλές ζωές. Με άλλα λόγια, το να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία. Τότε τι περιλαμβάνουν τα θέματα αγαθοεργίας; Στην πραγματικότητα, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, όλοι έχετε στο μυαλό σας ένα-δυο πράγματα που μπορούν να θεωρηθούν οπωσδήποτε κάποιο είδος αγαθοεργίας. Για παράδειγμα, η υιοθεσία αδέσποτων σκύλων. Καθώς σε ορισμένες χώρες δεν υπάρχει αυστηρός έλεγχος των κατοικίδιων ζώων ή εξαιτίας κακών οικονομικών συνθηκών, συχνά βλέπεις αδέσποτα σκυλιά στους δρόμους ή σε ορισμένες περιοχές. Τι σημαίνει ο όρος «αδέσποτα σκυλιά»; Σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κρατήσουν τα σκυλιά τους ή δεν θέλουν να τα κρατήσουν, οπότε τα εγκαταλείπουν, ή ίσως τα σκυλιά να χάθηκαν για κάποιο λόγο και να περιφέρονται τώρα στους δρόμους. Μπορεί να σκεφτείς: «Πιστεύω στον Θεό, οπότε θα πρέπει να υιοθετήσω αυτά τα ζώα, επειδή το να κάνεις καλές πράξεις είναι θέλημα του Θεού, είναι κάτι που φέρνει δόξα στο όνομα του Θεού και είναι μια ευθύνη που θα πρέπει να αναλάβουν οι πιστοί στον Θεό. Είναι μια υποχρέωση που δεν μπορεί να αποφύγει κανείς». Έτσι, όταν βλέπεις αδέσποτα σκυλιά ή γάτες, τα παίρνεις σπίτι σου και τα υιοθετείς, ζώντας ο ίδιος φειδωλά προκειμένου να τους αγοράζεις τροφή. Κάποιοι άνθρωποι επενδύουν ακόμη και τους μισθούς και τα έξοδα διαβίωσής τους σε αυτό, και τελικά υιοθετούν όλο και περισσότερα σκυλιά και γάτες και χρειάζεται να νοικιάσουν ένα σπίτι. Με τον τρόπο αυτό, τα χρήματα για τα δικά τους έξοδα διαβίωσης καθίστανται όλο και πιο ανεπαρκή και ο μισθός τους δεν τα καλύπτει πλέον, οπότε δεν έχουν άλλη επιλογή απ’ το να δανειστούν χρήματα. Όμως, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, αισθάνονται ότι αυτό είναι μια υποχρέωση που δεν μπορούν να αποφύγουν, μια ευθύνη που δεν μπορούν να αγνοήσουν, και νιώθουν ότι θα πρέπει να το βλέπουν ως καλή πράξη και να πράττουν αναλόγως. Νομίζουν ότι κάνουν πράξη την αλήθεια και τηρούν τις αρχές. Ξοδεύουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, πολλή ενέργεια και χρόνο για να υιοθετήσουν αυτές τις αδέσποτες γάτες και τα σκυλιά, προκειμένου να επιτελέσουν αγαθοεργία, και μέσα τους νιώθουν πολύ ήρεμοι και ολοκληρωμένοι, αισθάνονται πολύ καλά με τον εαυτό τους, και μερικοί άνθρωποι σκέφτονται μάλιστα το εξής: «Με αυτόν τον τρόπο δοξάζεται ο Θεός· υιοθετώ πλάσματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός —αυτή είναι μια ανυπολόγιστα καλή πράξη, και ο Θεός σίγουρα θα την μνημονεύσει». Είναι σωστές αυτές οι σκέψεις; (Δεν είναι σωστές.) Ο Θεός δεν σου έχει εμπιστευτεί αυτό το έργο. Δεν είναι ούτε δική σου υποχρέωση ούτε δική σου ευθύνη. Αν συναντήσεις αδέσποτες γάτες ή σκυλιά και τα συμπαθήσεις, δεν πειράζει να υιοθετήσεις ένα ή δύο. Ωστόσο, αν θεωρείς την υιοθεσία αδέσποτων ζώων ως μια μορφή αγαθοεργίας, και πιστεύεις ότι η αγαθοεργία είναι κάτι που θα πρέπει να κάνει ένας πιστός στον Θεό, τότε κάνεις μεγάλο λάθος. Πρόκειται για λανθασμένη κατανόηση και αντίληψη.

Υπάρχουν επίσης άνθρωποι οι οποίοι, καθώς πιστεύουν στη δική τους ικανότητα επιβίωσης, χρησιμοποιούν τα λίγα επιπλέον χρήματα που διαθέτουν για να ενισχύσουν τους φτωχούς γύρω τους. Τους προσφέρουν ρούχα, φαγητό, είδη καθημερινής ανάγκης, ακόμα και χρήματα, θεωρώντας ότι αυτό αποτελεί είδος υποχρέωσης που θα πρέπει να εκπληρώσουν. Μπορεί μάλιστα να φέρουν κάποιους φτωχούς ανθρώπους στο σπίτι τους, να μοιραστούν μαζί τους το ευαγγέλιο και να τους προσφέρουν χρήματα για να τα ξοδέψουν. Οι φτωχοί, λοιπόν, άνθρωποι συμφωνούν να πιστέψουν στον Θεό και, στη συνέχεια, αυτοί οι άνθρωποι τους παρέχουν τροφή και στέγη, νομίζοντας ότι εκπληρώνουν το καθήκον και την υποχρέωσή τους. Επίσης, κάποιοι άνθρωποι παρατηρούν ότι ορισμένα ορφανά στην κοινωνία δεν έχουν ακόμη υιοθετηθεί. Οι ίδιοι έχουν λίγα επιπλέον χρήματα που μπορούν να ξοδέψουν, οπότε πηγαίνουν να βοηθήσουν αυτά τα ορφανά, ιδρύοντας κέντρα πρόνοιας και ορφανοτροφεία και υιοθετώντας τα ορφανά. Αφού τα υιοθετήσουν, φροντίζουν για την τροφή, τη στέγη και την εκπαίδευσή τους, και μάλιστα τα ανατρέφουν μέχρι να ενηλικιωθούν. Δεν συνεχίζουν απλώς να το κάνουν αυτό οι ίδιοι, αλλά το μεταβιβάζουν και στην επόμενη γενιά. Πιστεύουν ότι πρόκειται για μια ανυπολόγιστα καλή πράξη, κάτι που πρέπει να ευλογηθεί και μια πράξη που αξίζει να μνημονεύεται από τον Θεό. Ακόμη και σε περιόδους διάδοσης του ευαγγελίου, ορισμένοι άνθρωποι βλέπουν δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου από φτωχές περιοχές που έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις και αισθάνονται υποχρεωμένοι να τους βοηθήσουν και να τους δώσουν ελεημοσύνη. Αλλά η διάδοση του ευαγγελίου είναι διάδοση του ευαγγελίου· δεν είναι αγαθοεργία ή παροχή βοήθειας. Ο σκοπός της διάδοσης του ευαγγελίου είναι να προσέλθουν όσοι μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να αποδεχθούν την αλήθεια, δηλαδή τα πρόβατα του Θεού, στον οίκο Του, στην παρουσία Του, λαμβάνοντας την ευκαιρία να σωθούν. Δεν είναι να βοηθηθούν οι εξαθλιωμένοι άνθρωποι ώστε να μπορούν να φάνε και να φορέσουν κάτι, ώστε να έχουν τη ζωή ενός κανονικού ανθρώπου και να μη λιμοκτονήσουν. Επομένως, από οποιαδήποτε οπτική και άποψη, είτε πρόκειται για παροχή βοήθειας σε κατοικίδια ή άλλα ζώα, είτε για παροχή βοήθειας σε εξαθλιωμένους ανθρώπους ή σε εκείνους που δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, το να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες δεν είναι αυτό που απαιτεί ο Θεός ως μέρος του καθήκοντος, της ευθύνης ή της υποχρέωσης που θα πρέπει να εκπληρώνει ένας άνθρωπος. Δεν σχετίζεται με τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό και κάνουν πράξη την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι έχουν καλή καρδιά και είναι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό, ή αν περιστασιακά συναντούν συγκεκριμένους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια, μπορούν, αν είναι σε θέση, να το κάνουν. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να το βλέπεις ως καθήκον που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Αν έχεις την ικανότητα και υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, μπορείς να βοηθάς περιστασιακά, αλλά αυτό απλώς αντιπροσωπεύει εσένα προσωπικά, όχι τον οίκο του Θεού, και σίγουρα όχι τις απαιτήσεις του Θεού. Φυσικά, το να το κάνεις αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού, και σίγουρα δεν σημαίνει ότι κάνεις πράξη την αλήθεια. Απλώς αντιπροσωπεύει την προσωπική σου διαγωγή. Αν το κάνεις περιστασιακά, ο Θεός δεν θα σε καταδικάσει γι’ αυτό, αλλά ούτε και θα το μνημονεύσει —έτσι έχουν τα πράγματα. Αν το μετατρέψεις σε καριέρα, αν ανοίξεις γηροκομεία, κέντρα πρόνοιας, ορφανοτροφεία, καταφύγια ζώων, ή αν μάλιστα βγεις μπροστά σε περιόδους καταστροφών και συγκεντρώσεις χρήματα από τους αδελφούς και τις αδελφές της εκκλησίας ή από την κοινότητα για να τα δωρίσεις σε περιοχές ή ανθρώπους που έχουν πληγεί από καταστροφές, πόσο καλό θεωρείς πως είναι αυτό που κάνεις; Επιπλέον, ορισμένοι άνθρωποι, όταν σε κάποια μέρη λαμβάνουν χώρα σεισμοί, πλημμύρες ή άλλες φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, προσεγγίζουν την εκκλησία για να ζητήσουν δωρεές από τους αδελφούς και τις αδελφές. Ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι ορισμένοι χρησιμοποιούν μέχρι και προσφορές για να βοηθήσουν τα μέρη και τους ανθρώπους που έχουν πληγεί από καταστροφές. Πιστεύουν ότι αυτό είναι υποχρέωση κάθε πιστού και υποχρέωση που θα πρέπει να εκπληρώσει η εκκλησία, ως κοινωνική οργάνωση της κοινότητας. Θεωρούν ότι πρόκειται για έναν δίκαιο σκοπό, και όχι μόνο απαιτούν να συνεισφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές, αλλά παροτρύνουν επίσης την εκκλησία να διαθέσει προσφορές για την ενίσχυση αυτών των περιοχών που έχουν πληγεί από καταστροφές. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό; (Είναι κακό.) Είναι απλώς κακό; Συζητήστε τη φύση αυτού του θέματος. (Οι προσφορές προορίζονται για τη διάδοση του ευαγγελίου, για την επέκταση του έργου του ευαγγελίου. Δεν προορίζονται για αρωγή για την αντιμετώπιση των καταστροφών ή για παροχή βοήθειας στους φτωχούς). (Η αρωγή για την αντιμετώπιση των καταστροφών δεν σχετίζεται με την αλήθεια· προσφέροντας κάποιος αρωγή δεν σημαίνει ότι κάνει πράξη την αλήθεια, και σίγουρα κάτι τέτοιο δεν αποτελεί κατάθεση μαρτυρίας για αλλαγή διάθεσης). Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι, εφόσον όλοι ζουν στον ίδιο πλανήτη, οι κάτοικοι της Γης αποτελούν μια μεγάλη οικογένεια, και όταν ένα μέλος έχει πρόβλημα, οι υπόλοιποι πρέπει να ενωθούν για να προσφέρουν τη στήριξή τους. Πιστεύουν ότι θα πρέπει να κάνουν τα πάντα ώστε οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μια πληγείσα περιοχή να νιώσουν τη θαλπωρή των συνανθρώπων τους και να βιώσουν τη θαλπωρή και τη βοήθεια της εκκλησίας. Θεωρούν ότι αυτό είναι μια ανυπολόγιστα καλή πράξη, μια πράξη που τιμά τον Θεό και μια θαυμάσια ευκαιρία να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό. Μερικοί άνθρωποι, όταν απαιτείς να τηρούν τις αρχές κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους και να εναρμονίζουν την άσκησή τους με τα λόγια και τις εργασιακές ρυθμίσεις του Θεού, δεν αισθάνονται ενθουσιασμένοι και δεν έχουν κίνητρο. Δεν αναλογίζονται αυτά τα πράγματα μέσα τους. Όταν όμως είναι να αφιερώσουν προσφορές για παροχή βοήθειας στους ανθρώπους φτωχών ή υπανάπτυκτων εθνών, να τους αγοράσουν εξοπλισμό για την εκπλήρωση των καθηκόντων και να τους βοηθήσουν να ζήσουν μια ζωή με επαρκή τροφή και ρουχισμό, ενθουσιάζονται ιδιαίτερα και ανυπομονούν να πιάσουν δουλειά, και θέλουν να κάνουν όλο και περισσότερα πράγματα. Γιατί ενθουσιάζονται τόσο πολύ; Επειδή επιθυμούν να γίνουν μεγάλοι φιλάνθρωποι. Κατά την αναφορά κάποιου μεγάλου φιλάνθρωπου, αρχίζουν να αισθάνονται ιδιαίτερα ευγενείς. Νιώθουν ιδιαίτερη τιμή να αφιερώσουν τις προσπάθειές τους για χάρη της ζωής αυτών των φτωχών ανθρώπων και να προσφέρουν το δικό τους φως και τη δική τους θαλπωρή. Αισθάνονται ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι γι’ αυτό, και κατά συνέπεια κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε αυτές τις δραστηριότητες. Ποιος είναι όμως ο σκοπός πίσω από αυτήν την αξιοσημείωτη προθυμία να κάνουν αυτά τα πράγματα; Είναι πράγματι να τιμήσουν τον Θεό; Χρειάζεται ο Θεός αυτού του είδους την τιμή; Χρειάζεται ο Θεός αυτού του είδους τη μαρτυρία; Είναι δυνατόν το όνομα του Θεού να ταπεινωθεί αν δεν δώσεις χρήματα ή δεν προσφέρεις βοήθεια; Θα χάσει ο Θεός τη δόξα Του; Είναι δυνατόν να δοξαστεί ο Θεός όταν το κάνεις αυτό; Θα ικανοποιηθεί; Ισχύουν αυτά τα πράγματα; (Όχι, δεν ισχύουν.) Τότε τι συμβαίνει; Γιατί είναι αυτοί οι άνθρωποι τόσο πρόθυμοι να κάνουν κάτι τέτοιο; Είναι η πρόθεσή τους να ικανοποιήσουν τη δική τους ματαιοδοξία; (Ναι.) Το κάνουν για να πάρουν ένα μπράβο από τους ανθρώπους που βοήθησαν, για να επαινεθούν για τη γενναιοδωρία, τη μεγαλοψυχία και τον πλούτο τους. Μερικοί άνθρωποι έχουν μονίμως ένα ηρωικό φρόνημα: Επιθυμούν να γίνουν σωτήρες. Γιατί δεν σώζεις τον εαυτό σου; Ξέρεις τι είδους πράγμα είσαι; Αφού έχεις την ικανότητα να σώζεις τους άλλους, γιατί δεν μπορείς να σώσεις τον εαυτό σου; Αφού είσαι τόσο γενναιόδωρος, γιατί δεν πουλάς τον εαυτό σου και δεν δίνεις τα χρήματα στους ανθρώπους αυτούς για να τους βοηθήσεις; Γιατί να χρησιμοποιείς προσφορές; Αν έχεις αυτήν την ικανότητα, θα πρέπει να σταματήσεις να τρως και να πίνεις ή θα πρέπει να τρως μόνο ένα γεύμα την ημέρα και να χρησιμοποιήσεις τα χρήματα που εξοικονομείς για να βοηθήσεις αυτούς τους ανθρώπους, για να τους δώσεις τη δυνατότητα να τρώνε καλά και να ντύνονται ζεστά. Γιατί καταχράσαι τις προσφορές του Θεού; Με αυτόν τον τρόπο η γενναιοδωρία σου δεν λειτουργεί εις βάρος του οίκου του Θεού; (Ναι.) Είσαι γενναιόδωρος εις βάρος του οίκου του Θεού, κερδίζεις τον τίτλο του «μεγάλου φιλάνθρωπου» από τους άλλους, ικανοποιείς τη δική σου ματαιόδοξη επιθυμία να σε χρειάζονται οι άλλοι —δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; (Ναι.) Εφόσον είναι κάτι ξεδιάντροπο, θα πρέπει να γίνεται πράξη ή όχι; (Όχι.) Η φύση της διάδοσης του ευαγγελίου από τον οίκο του Θεού δεν είναι η εκτέλεση αγαθοεργίας· έχει να κάνει με την αναζήτηση προβάτων που μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού, την επαναφορά αυτών των ανθρώπων στην παρουσία του Θεού, την αποδοχή της παίδευσης και της κρίσης του Θεού και τη λήψη της σωτηρίας του Θεού. Έτσι συνεργάζεται κανείς με το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, όχι με το να επιδίδεται σε αγαθοεργίες, να προσφέρει βοήθεια ή να κηρύττει το ευαγγέλιο όπου υπάρχει φτώχεια. Σε αυτήν την περίπτωση κάνει αγαθοεργίες με το πρόσχημα της διάδοσης του ευαγγελίου, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αυτοί οι άνθρωποι τρέφονται και ντύνονται καλά, χρησιμοποιούν σύγχρονη τεχνολογία και απολαμβάνουν μια σύγχρονη ζωή —μπορούν αυτές οι ενέργειες να σώσουν τους ανθρώπους; Αυτές οι ενέργειες δεν μπορούν να πετύχουν τον σκοπό της διάδοσης του ευαγγελίου και της σωτηρίας των ανθρώπων. Η διάδοση του ευαγγελίου δεν σημαίνει να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες· έχει να κάνει με το να κερδίζει καρδιές, να φέρνει ανθρώπους ενώπιον του Θεού, να τους δίνει τη δυνατότητα να αποδεχτούν την αλήθεια και τη σωτηρία του Θεού —δεν έχει να κάνει με την παροχή αρωγής. Λόγω των αναγκών του έργου της εκκλησίας, ορισμένα άτομα εγκαταλείπουν την εργασία και την οικογένειά τους για να επικεντρωθούν στα καθήκοντά τους με πλήρες ωράριο, και ο οίκος του Θεού τούς εξασφαλίζει τα έξοδα διαβίωσης. Αλλά αυτό δεν είναι αρωγή ούτε συμμετοχή σε αγαθοεργίες. Όταν ο οίκος του Θεού διαδίδει το ευαγγέλιο και ιδρύει την εκκλησία, δεν ιδρύει ιδρύματα πρόνοιας ή καταφύγια. Δεν χρησιμοποιεί αυτά τα κέρδη ή τα κονδύλια για να εξαγοράσει ανθρώπους ή να τους αφήσει να εισέλθουν στον οίκο του Θεού για να ζητιανέψουν να φάνε και να πιουν. Ο οίκος του Θεού δεν συντηρεί παράσιτα ή ζητιάνους, ούτε φιλοξενεί άστεγους ή ορφανά, ούτε παρέχει αρωγή σε ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να φάνε. Αν κάποιος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να φάει, αυτό συμβαίνει επειδή είναι τεμπέλης ή ανίκανος. Είναι δικό του λάθος, και δεν έχει καμία σχέση με τη διάδοση του ευαγγελίου από εμάς. Διαδίδουμε το ευαγγέλιο προκειμένου να κερδίσουμε ανθρώπους, να κερδίσουμε όσους μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να δεχτούν την αλήθεια, όχι για να δούμε ποιος είναι φτωχός, ποιος αξίζει τη λύπησή μας, ποιος καταπιέζεται ή ποιος δεν έχει σε ποιον να απευθυνθεί, ώστε να τον φιλοξενήσουμε ή να τον βοηθήσουμε. Η διάδοση του ευαγγελίου έχει τις δικές της αρχές και πρότυπα, και υπάρχουν απαιτήσεις και πρότυπα για τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου. Δεν έχει να κάνει με την αναζήτηση ζητιάνων. Επομένως, αν θεωρείς τη διάδοση του ευαγγελίου φιλανθρωπική αποστολή, κάνεις λάθος. Ή αν πιστεύεις ότι όταν εκπληρώνεις αυτό το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου και της άσκησης αυτού του έργου, επιδίδεσαι σε αγαθοεργίες, αυτό είναι ακόμη πιο λανθασμένο. Αυτή η κατεύθυνση, καθώς και αυτό το σημείο εκκίνησης, είναι και τα δύο λανθασμένα από τη φύση τους. Αν κάποιος έχει μια τέτοια άποψη ή ακολουθεί μια τέτοια κατεύθυνση στις ενέργειές του, θα πρέπει να διορθώσει και να αλλάξει άμεσα την άποψή του. Ο Θεός δεν λυπάται ποτέ τους φτωχούς ή τους καταπιεσμένους στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Ποιον συμπονά ο Θεός; Αν μη τι άλλο, πρέπει να είναι κάποιος που πιστεύει στον Θεό, κάποιος που μπορεί να δεχτεί την αλήθεια. Αν δεν ακολουθείς τον Θεό, και αντιστέκεσαι στον Θεό και Τον βλασφημείς, θα σε συμπονέσει ο Θεός; Αυτό είναι αδύνατον. Επομένως, οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να σκέφτονται λανθασμένα ως εξής: «Ο Θεός είναι ένας συμπονετικός Θεός. Λυπάται αυτούς που καταπιέζονται, που δεν είναι δημοφιλείς, που εξευτελίζονται, που ζουν στο περιθώριο και δεν έχουν σε ποιον να απευθυνθούν στην κοινωνία. Ο Θεός τούς λυπάται όλους αυτούς και τους αφήνει να εισέλθουν στον οίκο Του». Αυτό είναι λάθος! Πρόκειται για δική σου αντίληψη και φαντασιοκοπία. Ο Θεός ποτέ δεν έχει πει ούτε έχει κάνει τέτοια πράγματα. Πρόκειται απλώς για δικό σου ευσεβή πόθο, δικές σου ιδέες για την ανθρώπινη καλοσύνη, πράγματα που δεν έχουν σχέση με την αλήθεια. Κοίτα τους ανθρώπους που επέλεξε ο Θεός και έφερε στον οίκο Του. Ανεξάρτητα από την κοινωνική του τάξη, λυπήθηκε ο Θεός κάποιον ή συμπόνεσε κάποιον επειδή δεν είχε τίποτα να φάει, και έτσι τον έφερε στον οίκο Του; Ούτε έναν. Αντίθετα, όσον αφορά τους ανθρώπους που επιλέχθηκαν από τον Θεό, ανεξαρτήτως της κοινωνικής τους τάξης —ακόμα και αν ήταν αγρότες— δεν υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που δεν είχαν να φάνε ούτε ζητιάνων ανάμεσά τους. Αυτό αποτελεί μαρτυρία για τις ευλογίες του Θεού. Αν ο Θεός σε έχει επιλέξει, και είσαι ένας από τους εκλεκτούς του Θεού, δεν θα σε αφήσει να καταντήσεις τόσο άπορος που να μην μπορείς να φας ή που να φτάσεις στο σημείο να πρέπει να ζητιανεύεις για φαγητό. Αντίθετα, ο Θεός θα σου παρέχει άφθονα ρούχα και τρόφιμα. Μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό διατηρούν πάντα ορισμένες παρανοήσεις. Τι πιστεύουν; «Η πλειονότητα των πιστών στον Θεό προέρχεται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, και κάποιοι μπορεί μάλιστα να είναι ζητιάνοι». Ισχύει αυτό; (Όχι, δεν ισχύει.) Υπάρχουν μάλιστα άνθρωποι που διαδίδουν φήμες ότι κάποτε ήμουν κι Εγώ ζητιάνος. Είπα: «Άρα λοιπόν, φορούσα ποτέ λινάτσα ή κρατούσα μπαστούνι; Αν λέτε ότι ήμουν κάποτε ζητιάνος, πώς και δεν το ήξερα;» Μιλάμε για Μένα, αλλά ούτε καν Εγώ δεν το γνωρίζω· αυτό δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα! Τι εννοούσε ο Θεός όταν είπε: «Αι αλώπεκες έχουσι φωλεάς και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας, ο δε Υιός του ανθρώπου δεν έχει που να κλίνη την κεφαλήν»; Λέει ο Θεός ότι έγινε ζητιάνος; Λέει ότι δεν τον συντηρούσε κανείς και δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να φάει; (Όχι, δεν λέει αυτό.) Δεν το λέει. Τότε τι σημαίνει αυτή η δήλωση; Σημαίνει ότι ο κόσμος και η ανθρωπότητα είχαν εγκαταλείψει τον Θεό· δείχνει ότι δεν υπήρχε θέση για τον Θεό και ότι ο Θεός ήρθε για να σώσει την ανθρωπότητα, αλλά αυτή δεν Τον δέχτηκε. Κανείς δεν ήταν πρόθυμος να δεχτεί τον Θεό. Αυτή η δήλωση δείχνει την άσχημη πλευρά της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και αντικατοπτρίζει τα βάσανα που υπέστη ο ενσαρκωμένος Θεός στον ανθρώπινο κόσμο. Αφού το είπε αυτό ο Θεός, μερικοί άνθρωποι σκέφτονται: «Ο Θεός συμπαθεί τους ζητιάνους, κι εμείς είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους ζητιάνους, άρα η θέση μας είναι πιο υψηλή στα μάτια του Θεού». Κατά συνέπεια, είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους ζητιάνους. Αυτό είναι μια ξεκάθαρη παρανόηση εκ μέρους των ανθρώπων· ανήκει στις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ουσία του Θεού, τη διάθεσή Του ή τη συμπόνια και την αγάπη Του.

Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μιλάς για την εγκατάλειψη της ‘‘καριέρας’’ στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων και λες στους ανθρώπους να μην κάνουν αγαθοεργίες. Αλλά γιατί δίνεις πάντα έμφαση στο να φερόμαστε καλά στα ζώα και να μην τα βλάπτουμε; Τι νόημα έχει αυτό; Ακόμη και ο οίκος του Θεού διατηρεί σκύλους και γάτες, και δεν επιτρέπεται να τους κάνουν κακό οι άνθρωποι». Πείτε Μου, υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτού και της αγαθοεργίας; Είναι το ίδιο πράγμα; (Όχι, δεν είναι το ίδιο.) Τι συμβαίνει εδώ; (Το να μη βλάπτουμε διάφορα είδη ζώων αποτελεί έκφραση κανονικής ανθρώπινης φύσης.) Αποτελεί έκφραση κανονικής ανθρώπινης φύσης. Τότε ποια θα πρέπει να είναι η άσκηση και η εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Εφόσον κάποιος επιλέγει να κρατήσει τα ζώα αυτά, πρέπει να εκπληρώσει την ευθύνη του.) Να εκπληρώσει την ευθύνη του —υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο; (Πρέπει να τα φροντίζει.) Αυτή είναι μια συγκεκριμένη ενέργεια. Ποιες αρχές θα πρέπει να τηρούνται; Αυτό αφορά την αλήθεια. Καθίστε να σας εξηγήσω, και ακούστε για να δείτε αν αφορά την αλήθεια. Η φροντίδα των πλασμάτων που δημιούργησε ο Θεός αποτελεί έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Πιο συγκεκριμένα, σημαίνει ότι εκπληρώνετε την ευθύνη σας απέναντί τους και τα φροντίζετε καλά. Εφόσον έχεις επιλέξει να τα κρατήσεις, πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Προορισμός των κατοικίδιων ζώων είναι τα φυλάνε και να τα φροντίζουν οι άνθρωποι. Δεν είναι σαν τα άγρια ζώα που δεν έχουν ανάγκη τη φροντίδα σου. Ο μεγαλύτερος σεβασμός και η μεγαλύτερη φροντίδα που μπορείς να δείξεις στα άγρια ζώα είναι να αποφεύγεις να καταστρέφεις σκόπιμα το περιβάλλον τους και να μην τα κυνηγάς ούτε να τα σκοτώνεις. Όσον αφορά τα οικόσιτα πουλερικά, τα βοοειδή ή τα κατοικίδια που μπορούν να έχουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους, εφόσον επιλέγεις να τα κρατήσεις, θα πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Δηλαδή, ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεσαι, πέρνα λίγο χρόνο μαζί τους, αν σου περισσεύει, και αν είσαι απασχολημένος, απλώς φρόντισε να σιτίζονται και να είναι άνετα. Στην ουσία, θα πρέπει να τα υπεραγαπάς. Τι σημαίνει να τα υπεραγαπάς; Να σέβεσαι τη ζωή που δημιούργησε ο Θεός και να φροντίζεις τα πλάσματα που δημιούργησε. Να τα υπεραγαπάς, να τα φροντίζεις: αυτό δεν είναι αγαθοεργία, είναι η μεταχείριση που τους αρμόζει. Αποτελεί αυτό αρχή; (Ναι.) Δεν πρόκειται για επίδοση σε αγαθοεργίες. Σε τι αναφέρεται ο όρος «αγαθοεργία»; Δεν έχει να κάνει με το να εκπληρώνει κανείς μια ευθύνη ή να υπεραγαπά τη ζωή. Έχει να κάνει με το να υπερβαίνει τις δυνατότητες και την ενέργειά του και αυτό το πράγμα να μετατρέπεται σε καριέρα του. Δεν σχετίζεται καθόλου με το να έχει κάποιος κατοικίδια. Αν κάποιος δεν μπορεί να επιστρατεύσει ούτε τη στοιχειώδη αγάπη ή υπευθυνότητα για τα κατοικίδια που διατηρεί, τι είδους άνθρωπος είναι; Διαθέτει ανθρώπινη φύση; (Δεν διαθέτει ανθρώπινη φύση.) Αν μη τι άλλο, αυτός ο άνθρωπος στερείται ανθρώπινης φύσης. Στην πραγματικότητα, τα σκυλιά και οι γάτες δεν έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Όσο βαθιά κι αν τα αγαπάς και είτε τα συμπαθείς είτε όχι, τουλάχιστον θα πρέπει να είσαι υπεύθυνος για τη φροντίδα τους, να τα ταΐζεις στην ώρα τους και να μην τα κακομεταχειρίζεσαι —αυτό είναι αρκετό. Ανάλογα με την οικονομική σου κατάσταση, ό,τι φαγητό ή συνθήκες διαβίωσης μπορείς να τους εξασφαλίσεις, θα πρέπει να τους τα παρέχεις. Αυτό είναι όλο. Οι συνθήκες επιβίωσής τους δεν απαιτούν πολλά. Δεν αρκεί απλώς το να μην τα κακομεταχειρίζεσαι. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιστρατεύσουν ούτε αυτήν την ελάχιστη αγάπη, αυτό δείχνει πόσο ελλιπής είναι η ανθρώπινη φύση τους. Τι συνεπάγεται η κακομεταχείριση; Να τα χτυπάς και να τα μαλώνεις χωρίς λόγο, να μην τα ταΐζεις όταν χρειάζονται τροφή, να μην τα βγάζεις βόλτα όταν χρειάζονται βόλτα και να μην τα φροντίζεις όταν είναι άρρωστα. Αν είσαι λυπημένος ή έχεις κακή διάθεση, ξεσπάς τον θυμό σου πάνω τους χτυπώντας και μαλώνοντάς τα. Τους φέρεσαι με απάνθρωπο τρόπο. Αυτό είναι κακομεταχείριση. Αν δεν τα κακομεταχειρίζεσαι και μπορείς απλώς να εκπληρώσεις την ευθύνη σου, αυτό αρκεί. Αν δεν έχεις ούτε αυτήν την ελάχιστη συμπόνια για να εκπληρώσεις την ευθύνη σου, τότε δεν θα πρέπει να έχεις κατοικίδιο. Θα πρέπει να το αφήσεις ελεύθερο, να βρεις κάποιον που να το συμπαθεί και να τον αφήσεις να το φροντίσει, να του δώσεις μια ευκαιρία να ζήσει. Μερικοί άνθρωποι που έχουν σκυλιά δεν είναι καν σε θέση να μην τα κακομεταχειρίζονται. Έχουν σκυλιά μόνο και μόνο για να ξεσπούν την αγανάκτησή τους, χρησιμοποιώντας τα ως διέξοδο όταν είναι σε κακή ψυχολογική διάθεση ή όταν είναι πεσμένοι ψυχολογικά και πρέπει να εκτονωθούν. Δεν τολμούν να χτυπήσουν ή να μαλώσουν κάποιον άλλο άνθρωπο, φοβούνται τις συνέπειες και τις ευθύνες που θα πρέπει να επωμιστούν. Τυχαίνει να έχουν ένα κατοικίδιο στο σπίτι, έναν σκύλο, και έτσι ξεσπούν την αγανάκτησή τους στον σκύλο, γιατί στο κάτω κάτω δεν καταλαβαίνει και δεν θα τολμήσει να αντισταθεί. Αυτοί οι άνθρωποι στερούνται ανθρώπινης φύσης. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που έχουν σκυλιά και γάτες αλλά δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους. Αν δεν σου αρέσει, τότε μην πάρεις κατοικίδιο. Αν όμως επιλέξεις να το κρατήσεις, πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Έχει κι αυτό ζωή και συναισθηματικές ανάγκες. Χρειάζεται νερό όταν διψάει και τροφή όταν πεινάει. Έχει επίσης ανάγκη να βρίσκεται κοντά σε ανθρώπους και να το παρηγορούν. Αν είσαι πεσμένος ψυχολογικά και λες: «Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ μαζί σου, φύγε!» —αυτό δεν αποτελεί καλή μεταχείριση ενός κατοικιδίου. Υπάρχει συνείδηση ή λογική σε αυτό; (Όχι.) Μερικοί άνθρωποι λένε: «Πόσος καιρός πάει απ’ την τελευταία φορά που έκανες μπάνιο τον σκύλο και τη γάτα σου; Είναι τόσο βρώμικα!» «Έλεος, να τα κάνω μπάνιο; Εδώ δεν ξέρω ποιος θα κάνει μπάνιο εμένα. Μπορεί να έχουν περάσει μέρες από την τελευταία φορά που έκανα μπάνιο, αλλά κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται!» Είναι ανθρώπινο αυτό; Αντανακλά κάποια ανθρώπινη ευαισθησία; (Όχι.) Ανεξάρτητα από το αν έχουν όρεξη ή όχι, όταν μια γάτα ή ένας σκύλος τρίβεται πάνω τους και τους δείχνει στοργή, απλώς το κλωτσάνε με το πόδι τους, και λένε: «Φύγε, τσιμπούρι! Ούτε εισπράκτορας να ήσουν· πάντα δημιουργείς μπελάδες όταν εμφανίζεσαι. Μόνο να φας και να πιεις θέλεις. Δεν έχω όρεξη να παίξω μαζί σου!» Αν δεν έχεις έστω και λίγη συμπόνια, τότε δεν θα πρέπει να έχεις κατοικίδια. Θα πρέπει να τα αφήσεις αμέσως ελεύθερα. Εκείνη η γάτα ή ο σκύλος υποφέρει εξαιτίας σου! Είσαι πολύ εγωιστής και δεν σου αξίζει να έχεις κατοικίδια. Κάθε φορά που έχεις γάτα ή σκύλο, η τροφή και το νερό τους εξαρτώνται από τη δική σου φροντίδα. Θα πρέπει να κατανοήσεις αυτήν την αρχή. Γιατί ανταγωνίζεσαι τα ζώα; Λες: «Δεν έχω κανέναν να με κάνει μπάνιο, ποιος θα με κάνει μπάνιο;» Ποιος θα σε κάνει μπάνιο; Είσαι άνθρωπος. Πρέπει να κάνεις μπάνιο μόνος σου. Μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου, αλλά οι γάτες και τα σκυλιά χρειάζονται τη φροντίδα σου, επειδή εσύ τα μεγαλώνεις· και επειδή τα μεγαλώνεις εσύ, έχεις υποχρέωση να τα φροντίσεις. Εάν δεν μπορείς να εκπληρώσεις ούτε αυτήν την υποχρέωση, τότε δεν αξίζεις να τα έχεις. Ποιος ο λόγος να τα ανταγωνίζεσαι; Μάλιστα λες: «Εγώ φροντίζω εσένα, αλλά εμένα ποιος με φροντίζει; Όταν δεν έχεις όρεξη, έρχεσαι σ’ εμένα να σε παρηγορήσω. Όταν νιώθω πεσμένος εγώ, ποιος με παρηγορεί;» Δεν είσαι άνθρωπος; Οι άνθρωποι πρέπει να ελέγχουν τον εαυτό τους και να προσαρμόζονται από μόνοι τους στις εκάστοτε συνθήκες. Οι γάτες και τα σκυλιά είναι πολύ πιο απλά: δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους, οπότε χρειάζονται τον άνθρωπο για να τα παρηγορήσει. Αυτή είναι η διάκριση μεταξύ του πώς να συμπεριφέρεστε στα ζώα και του να κάνετε αγαθοεργίες. Ποια είναι η αρχή για το πώς θα πρέπει να συμπεριφέρεστε στα ζώα; Να υπεραγαπάτε τη ζωή, να σέβεστε τη ζωή και να μην τα κακομεταχειρίζεστε. Όταν αντιμετωπίζετε όλα τα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός, να τηρείτε τους νόμους της φύσης, να φέρεστε σωστά στα διάφορα πλάσματα που δημιούργησε ο Θεός σύμφωνα με τους νόμους που έχει ορίσει Εκείνος, να διατηρείτε σωστές σχέσεις με κάθε είδους πλάσματα και να μην καταστρέφετε ούτε να σπαταλάτε τα περιβάλλοντά τους. Αυτές είναι οι αρχές για τον σεβασμό και την υπερβολική αγάπη για τη ζωή. Ωστόσο, οι αρχές για τον σεβασμό και την υπερβολική αγάπη για τη ζωή δεν έχουν να κάνουν με τις αγαθοεργίες. Πρόκειται για μια αρχή από τους οικουμενικούς νόμους που έχει θεσπίσει ο Θεός, την οποία θα πρέπει να τηρεί κάθε δημιουργημένο ον. Αλλά η τήρηση αυτής της αρχής δεν ισοδυναμεί με την εκτέλεση αγαθοεργιών.

Μερικοί άνθρωποι όμως ρωτούν: «Όσον αφορά την καριέρα, γιατί δεν μας αφήνει ο Θεός να κάνουμε αγαθοεργίες; Αν δεν μας αφήνει να κάνουμε αγαθοεργίες, τότε τι θα απογίνουν στην κοινωνία εκείνοι οι άνθρωποι ή τα έμβια όντα που χρειάζονται βοήθεια; Ποιος θα τρέξει να τα βοηθήσει;» Σε αφορά καθόλου εσένα το ποιος θα τρέξει να τα βοηθήσει; (Δεν μας αφορά καθόλου.) Δεν είσαι μέλος της ανθρωπότητας; Σε αφορά καθόλου εσένα; (Όχι, δεν αποτελεί αποστολή των ανθρώπων.) Ακριβώς, δεν είναι δική σου αποστολή ούτε είναι αυτό που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Ποια είναι η αποστολή σου; Να εκπληρώνεις το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, να ακούς τα λόγια του Θεού, να υποτάσσεσαι στα λόγια του Θεού, να αποδέχεσαι την αλήθεια για να αποκτήσεις σωτηρία, να κάνεις ό,τι σου λέει ο Θεός να κάνεις και να απέχεις από αυτά που σου λέει ο Θεός να μην κάνεις. Ποιος θα φροντίσει για τα θέματα που σχετίζονται με αγαθοεργίες; Το ποιος θα φροντίσει γι’ αυτά δεν είναι δική σου υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, δεν απαιτείται να φροντίζεις ή να ανησυχείς εσύ γι’ αυτά. Είτε τα θέματα αγαθοεργίας τα χειρίζεται η κυβέρνηση είτε διάφορες κοινοτικές οργανώσεις, δεν είναι αυτό το θέμα που μας απασχολεί. Εν ολίγοις, όσοι πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια θα πρέπει να θεωρούν ως κριτήριό τους, στόχο της άσκησής τους και κατεύθυνσή τους το να ακολουθούν την οδό του Θεού και το θέλημά Του. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι, και είναι μια αιώνια αλήθεια που δεν θα αλλάξει ποτέ. Φυσικά, το να κάνεις περιστασιακά κάτι για να βοηθήσεις τους άλλους δεν αποτελεί καριέρα· είναι μια περιστασιακή ενέργεια και ο Θεός δεν σου κρατάει κακία γι’ αυτό. Μερικοί άνθρωποι ρωτούν: «Δεν μνημονεύει ο Θεός τέτοια πράγματα;» Ο Θεός δεν τα μνημονεύει. Αν κάποτε έδωσες χρήματα σε έναν ζητιάνο ή σε κάποιον που δεν είχε εισιτήριο για να πάει σπίτι του, ή βοήθησες έναν άστεγο· αν έκανες περιστασιακά τέτοια πράγματα ή αν τα έχεις κάνει έστω μερικές φορές στη ζωή σου, τότε ο Θεός, από τη σκοπιά Του, μνημονεύει τέτοια πράγματα; Όχι, ο Θεός δεν τα μνημονεύει. Πώς αξιολογεί τότε ο Θεός αυτές τις πράξεις; Ο Θεός δεν τις μνημονεύει ούτε τις καταδικάζει —δεν τις αξιολογεί. Γιατί; Δεν έχουν καμία σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας. Πρόκειται για προσωπικές ενέργειες που δεν έχουν καμία σχέση με το να ακολουθεί κανείς την οδό του Θεού ή να εκτελεί το θέλημά Του. Αν εσύ προσωπικά είσαι πρόθυμος να τις κάνεις, αν κάνεις κάτι καλό λόγω μιας στιγμιαίας έκλαμψης καλής θέλησης ή ενός παροδικού κινήτρου που πηγάζει απ’ τη συνείδησή σου, ή αν κάνεις κάτι καλό σε μια στιγμή ενθουσιασμού ή παρόρμησης, είτε το μετανιώσεις αργότερα είτε όχι, είτε λάβεις ανταμοιβή είτε όχι, αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αν ακολουθείς την οδό του Θεού ή εκτελείς το θέλημά Του. Ο Θεός δεν το μνημονεύει ούτε σε καταδικάζει γι’ αυτό. Τι σημαίνει ότι ο Θεός δεν το μνημονεύει; Σημαίνει ότι ο Θεός δεν θα σε απαλλάξει από την παίδευση και την κρίση Του κατά την πορεία της σωτηρίας σου επειδή έκανες κάποτε αυτό το πράγμα, ούτε θα κάνει κάποια εξαίρεση για να σε αφήσει να σωθείς επειδή έκανες κάποιες καλές ή αγαθοεργές πράξεις. Τι σημαίνει ότι ο Θεός δεν σε καταδικάζει γι’ αυτό; Σημαίνει ότι αυτές οι καλές πράξεις που έκανες δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, αντιπροσωπεύουν μόνο τη δική σου καλή συμπεριφορά, δεν έρχονται σε αντίθεση με τα διοικητικά διατάγματα του Θεού ούτε θίγουν τα συμφέροντα κανενός. Φυσικά, ούτε εξευτελίζουν το όνομα του Θεού, αλλά ούτε φυσικά δοξάζουν το όνομά Του. Δεν παραβιάζουν τις απαιτήσεις του Θεού ούτε συνεπάγονται εναντίωση στο θέλημα του Θεού και σίγουρα δεν συνεπάγονται επανάσταση εναντίον του Θεού. Κατά συνέπεια, ο Θεός δεν θα σε καταδικάσει γι’ αυτά· απλώς αποτελούν ένα είδος προσωπικής καλής πράξης. Παρόλο που τέτοιες καλές πράξεις μπορεί να κερδίσουν τον έπαινο του κόσμου και την αναγνώριση της κοινωνίας, στα μάτια του Θεού δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Ο Θεός δεν τις μνημονεύει ούτε καταδικάζει κάποιον γι’ αυτές, πράγμα που σημαίνει ότι ενώπιον του Θεού αυτές οι πράξεις δεν έχουν μεγάλη αξία. Ωστόσο, υπάρχει μια πιθανότητα, συγκεκριμένα, αν σώσεις κάποιον και του παράσχεις οικονομική βοήθεια ή κάποια μορφή υλικής βοήθειας ή του προσφέρεις ακόμη και συναισθηματική βοήθεια, να δώσεις τη δυνατότητα σε αυτόν τον μοχθηρό άνθρωπο να πετύχει στις προσπάθειές του, επιτρέποντάς του να διαπράξει περισσότερα εγκλήματα και να αποτελέσει απειλή για την κοινωνία και την ανθρωπότητα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν ορισμένες απώλειες· τότε πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Στην περίπτωση μιας συνηθισμένης αγαθοεργίας, η οπτική του Θεού είναι ότι δεν τη μνημονεύει ούτε την καταδικάζει. Το γεγονός όμως ότι δεν τη μνημονεύει ούτε την καταδικάζει δεν σημαίνει ότι ο Θεός σε υποστηρίζει ή σε ενθαρρύνει να επιδίδεσαι σε αγαθοεργίες. Όπως και να ‘χει, εξακολουθούμε να ελπίζουμε ότι δεν θα επενδύσεις την ενέργεια, τον χρόνο και τα χρήματά σου σε θέματα εντελώς άσχετα με τη σωτηρία ή με την άσκηση της αλήθειας και την εκπλήρωση του καθήκοντός σου, επειδή έχεις πιο σημαντικά πράγματα να κάνεις. Ο χρόνος, η ενέργεια και η ζωή σου δεν προορίζονται για αγαθοεργίες και δεν προορίζονται για να αναδείξεις τον προσωπικό σου χαρακτήρα και το χάρισμά σου μέσω μιας αγαθοεργής καριέρας. Ιδιαίτερα όσοι ανοίγουν εργοστάσια, διευθύνουν σχολεία ή λειτουργούν μια επιχείρηση με σκοπό να καλύψουν τις βασικές ανάγκες των πιο εξαθλιωμένων ανθρώπων ή να τους βοηθήσουν να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά τους, κάνουν αυτά τα πράγματα για να βοηθήσουν τους φτωχούς. Αν επιλέξεις να βοηθήσεις τους φτωχούς μέσω αυτών των μεθόδων, αναμφίβολα αυτό θα απορροφήσει ένα σημαντικό μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου. Θα καταλήξεις να ξοδεύεις και να καταναλώνεις ένα σημαντικό μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου στη ζωή σου γι’ αυτόν τον σκοπό, και κατά συνέπεια θα έχεις ελάχιστο χρόνο να επιδιώξεις την αλήθεια· μπορεί μάλιστα να μην έχεις καθόλου χρόνο να επιδιώξεις την αλήθεια, και σίγουρα δεν θα έχεις την ευκαιρία να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Αντ’ αυτού, θα σπαταλάς την ενέργειά σου σε ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που δεν σχετίζονται με την αλήθεια ούτε με το έργο της εκκλησίας. Αυτή η συμπεριφορά είναι ανόητη. Αυτή η ανόητη συμπεριφορά συνοψίζεται στο ότι κάποιοι άνθρωποι θέλουν πάντα να αλλάζουν την ανθρώπινη μοίρα και τον κόσμο μέσω των καλών προθέσεων και μερικών περιορισμένων ικανοτήτων που διαθέτουν. Επιθυμούν να αλλάξουν τη μοίρα των ανθρώπων μέσω των δικών τους προσπαθειών και της καλής τους θέλησης. Πρόκειται για ένα ανόητο εγχείρημα. Εφόσον πρόκειται για ανόητο εγχείρημα, μην το επιχειρήσεις. Φυσικά, η προϋπόθεση για να μην το επιχειρήσεις είναι να είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, να επιθυμείς να επιδιώξεις την αλήθεια και τη σωτηρία. Αν λες: «Δεν ενδιαφέρομαι για τη σωτηρία και η επιδίωξη της αλήθειας δεν είναι τόσο σημαντική για μένα», τότε μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Όσον αφορά το θέμα της αγαθοεργίας, αν αυτό είναι το ιδανικό και η επιδίωξή σου, αν πιστεύεις ότι με αυτόν τον τρόπο εκφράζεται η αξία σου, ότι η αγαθοεργία είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να εκφράσει την αξία της ζωής σου, τότε ελεύθερα, κάν’ το. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποιες δεξιότητες και ικανότητες διαθέτεις, κανείς δεν σε περιορίζει. Η προϋπόθεση σχετικά με την οποία συναναστρεφόμαστε εδώ όσον αφορά το να μην επιδίδεσαι σε αγαθοεργές υποθέσεις είναι ότι, εφόσον επιθυμείς να επιδιώξεις την αλήθεια και τη σωτηρία, θα πρέπει να εγκαταλείψεις το ιδανικό και την επιθυμία σου να κάνεις αγαθοεργίες. Μην τις επιδιώκεις ως το ιδανικό και την επιθυμία της ζωής σου. Μην εμπλέκεσαι σε αυτές τις υποθέσεις σε προσωπικό επίπεδο, και ούτε ο οίκος του Θεού θα εμπλακεί σ’ αυτές. Βέβαια, υπάρχει μία περίσταση στον οίκο του Θεού, η οποία είναι η φροντίδα της οικιακής ζωής ορισμένων εξαθλιωμένων αδελφών. Εδώ ισχύει μια προϋπόθεση. Νομίζω πως όλοι γνωρίζετε αυτήν την προϋπόθεση: Δεν πρόκειται για αγαθοεργία, αλλά για μια εσωτερική εργασιακή ρύθμιση στον οίκο του Θεού που αφορά τις ζωές των αδελφών. Δεν έχει σχέση με τη συμμετοχή σε αγαθοεργίες. Στον οίκο του Θεού, εκτός από το να μην επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες, δεν πρέπει, επίσης, να εμπλέκεται σε καμία από τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες της κοινωνίας· για παράδειγμα, ο οίκος του Θεού δεν χτίζει σχολεία, δεν ανοίγει εργοστάσια ούτε διευθύνει επιχειρήσεις. Αν κάποιος ανοίξει εργοστάσια, χτίσει σχολεία, διευθύνει μια επιχείρηση ή συμμετάσχει σε οποιεσδήποτε εμπορικές δραστηριότητες στο όνομα της εξασφάλισης οικονομικών πόρων για την κανονική λειτουργία του εκκλησιαστικού έργου, όλα αυτά αντιβαίνουν στα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού και θα πρέπει να μπει τέλος σ’ αυτά. Ποια είναι, λοιπόν, η οικονομική πηγή για τη λειτουργία του έργου του οίκου του Θεού; Γνωρίζετε; Πηγή είναι οι δωρεές των αδελφών, οι προσφορές για τη διατήρηση της κανονικής λειτουργίας του έργου. Τι συνεπάγεται αυτό; Τα χρήματα που δωρίζουν οι αδελφοί και οι αδελφές, οι δωρεές τους προς τον Θεό, είναι προσφορές, και ποια είναι η χρησιμότητα μιας προσφοράς; Να διασφαλιστεί η κανονική λειτουργία του έργου της εκκλησίας. Φυσικά, υπάρχουν διάφορα έξοδα που συνδέονται με αυτήν την κανονική λειτουργία, και η διαχείριση αυτών των εξόδων θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις αρχές και αυτές οι αρχές δεν θα πρέπει να παραβιάζονται. Κατά συνέπεια, όταν το έργο της εκκλησίας περιλαμβάνει οικονομικά ζητήματα και ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες κατασπαταλούν τις προσφορές και προκαλούν σημαντικές απώλειες σε αυτές τις προσφορές, ο οίκος του Θεού θα τους επιβάλει αυστηρή τιμωρία. Γιατί θα υπάρξει αυστηρή τιμωρία; Γιατί δεν τη γλιτώνει κανείς άνθρωπος που κατασπαταλά τις προσφορές; (Επειδή οι προσφορές του Θεού δίνονται από τους αδελφούς και τις αδελφές στον Θεό και μόνο ο Θεός μπορεί να τις απολαύσει. Από μια άλλη άποψη, οι προσφορές αυτές προορίζονται για τη διατήρηση της εύρυθμης λειτουργίας του έργου του οίκου του Θεού. Αν οι επικεφαλής ή οι εργάτες κατασπαταλούν τις προσφορές, αυτό θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα το έργο του οίκου του Θεού να επηρεαστεί και να υποστεί απώλειες. Αυτό διαταράσσει και παρεμποδίζει το έργο του οίκου του Θεού, οπότε ο οίκος του Θεού πρέπει να επιβάλει μια αυστηρή τιμωρία). Πείτε Μου, θα πρέπει ο οίκος του Θεού να επιβάλει αυστηρή τιμωρία; (Ναι.) Γιατί θα πρέπει να το κάνει αυτό; Γιατί πρέπει να επιβάλει αυστηρή τιμωρία; (Η κατασπατάληση των προσφορών είναι συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τους αντίχριστους. Η στάση ενός ατόμου απέναντι στις προσφορές αντανακλά τη στάση του απέναντι στον Θεό. Αν αυτός ο άνθρωπος μπορεί να κατασπαταλά προσφορές, αυτό δείχνει ότι η καρδιά του δεν τρέφει κανένα σεβασμό προς τον Θεό). Αυτό που αναφέρατε είναι πράγματι μια πτυχή. Σήμερα, ας συναναστραφούμε για λίγο σχετικά με αυτό το θέμα του γιατί είναι απαραίτητο να επιβληθεί αυστηρή τιμωρία σε όσους κατασπαταλούν προσφορές.

Γιατί θα πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά οι άνθρωποι που κατασπαταλούν τις προσφορές; Πρώτον, ας μιλήσουμε για την προέλευση των προσφορών. Οι προσφορές δίνονται από τους αδελφούς και τις αδελφές. Σύμφωνα με τα βιβλικά νομοθετήματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να δίνουν το ένα δέκατο των εισοδημάτων τους, αν και φυσικά πολλοί άνθρωποι δωρίζουν στις μέρες μας περισσότερα από το ένα δέκατο, ενώ και ορισμένοι πλούσιοι δίνουν περισσότερα από το ένα δέκατο. Επιπλέον, όσον αφορά κάποιους εξαθλιωμένους αδελφούς και αδελφές που δίνουν το ένα δέκατο, από πού προέρχονται τα χρήματά τους; Δεν είναι λίγοι αυτοί που τα αποταμιεύουν ζώντας μια φειδωλή ζωή. Όπως στην ύπαιθρο και στις αγροτικές περιοχές, ορισμένοι άνθρωποι δίνουν το ένα δέκατο των χρημάτων που βγάζουν πουλώντας σιτηρά, άλλοι πουλώντας αυγά κότας και άλλοι πουλώντας κατσίκες και κοτόπουλα. Πολλοί άνθρωποι ζουν φειδωλά για να δώσουν το ένα δέκατο ή και περισσότερα —από εκεί προέρχονται αυτά τα χρήματα. Η πλειονότητα των ανθρώπων γνωρίζει ότι αυτά τα χρήματα είναι δυσεύρετα. Γιατί, λοιπόν, κάνουν δωρεές οι αδελφοί και οι αδελφές; Το απαιτεί ο οίκος του Θεού; Μήπως χωρίς δωρεές είναι αδύνατη η σωτηρία; Μήπως το κάνουν για να συμμορφωθούν με τα νομοθετήματα της Βίβλου; Ή μήπως για να στηρίξουν τον οίκο του Θεού στο έργο του, θεωρώντας ότι το έργο του οίκου του Θεού είναι σημαντικό και δεν μπορεί να γίνει χωρίς χρηματοδότηση, και γι’ αυτό θα πρέπει να δίνουν περισσότερα; Αυτός είναι ο μοναδικός τους λόγος; (Όχι.) Τότε, γιατί κάνουν δωρεές οι αδελφοί και οι αδελφές; Μήπως επειδή είναι αφελείς; Ή μήπως τους περισσεύουν χρήματα; Δωρίζουν τα επιπλέον χρήματα που τους μένουν ή χρήματα που δεν ήταν σε θέση να ξοδέψουν; Σε ποιον δίνονται αυτές οι δωρεές; (Στον Θεό.) Γιατί κάνουν οι άνθρωποι δωρεές; Ξεχάστε τα υπόλοιπα· ο βασικότερος λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι κάνουν δωρεές είναι ότι αναγνωρίζουν το έργο του Θεού. Ο Θεός μιλάει και εργάζεται για να προσφέρει ελεύθερα ζωή και αλήθεια στους ανθρώπους και να τους καθοδηγεί. Έτσι, οι άνθρωποι θα πρέπει να προσφέρουν το ένα δέκατο από αυτά που κερδίζουν. Αυτή είναι η σημασία της προσφοράς. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, ο Θεός ευλόγησε τους ανθρώπους με τροφή, νερό και τα αναγκαία είδη της ζωής και προετοίμασε τα πάντα γι’ αυτούς. Όταν οι άνθρωποι είναι σε θέση να τα απολαύσουν όλα αυτά, θα πρέπει να προσφέρουν το ένα δέκατο από αυτά που τους έδωσε ο Θεός στον βωμό, και αυτό αντιπροσωπεύει ένα μερίδιο που επιστρέφουν οι άνθρωποι στον Θεό και δίνει τη δυνατότητα στον Θεό να απολαύσει τη συγκομιδή τους. Αυτή είναι η ένδειξη αγάπης που θα πρέπει να διαθέτουν και να προσφέρουν οι άνθρωποι, ως δημιουργημένα όντα. Εκτός από αυτήν την πτυχή, υπάρχει ακόμη μία. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Το έργο του Θεού είναι τόσο σπουδαίο που δεν μπορώ να κάνω πολλά μόνος μου, γι’ αυτό θα δώσω μια προσφορά, το μερίδιό μου». Με αυτόν τον τρόπο δείχνουν την υποστήριξή τους στο έργο του οίκου του Θεού και ενεργούν ως χρηματοδότες. Ανεξάρτητα από την πηγή ή το ύψος αυτών των δωρεών, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι ανάμεσά σ’ αυτούς, των οποίων τα χρήματα έχουν αποταμιευθεί μέσω μιας φειδωλής ζωής. Εν ολίγοις, αν δεν υπήρχε ο Θεός και το έργο Του, αν υπήρχε μόνο η εκκλησία και αυτές οι ανθρώπινες οργανώσεις και σύλλογοι, τότε οι δωρεές των ανθρώπων δεν θα είχαν καμία αξία ή σημασία, διότι χωρίς το έργο του Θεού και τα λόγια Του δεν θα είχαν καμία χρησιμότητα. Αλλά όσο ο Θεός μιλά και εργάζεται, όσο το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας προχωράει, αυτές οι δωρεές και οι προσφορές αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. Ο λόγος για τον οποίο έχουν ιδιαίτερη σημασία είναι ότι τα χρήματα αυτά των δωρεών χρησιμοποιούνται για το έργο της εκκλησίας και δεν θα πρέπει να τα καταχρώνται, να τα κατάσχουν, να τα ιδιοποιούνται ή ακόμη και να τα κατασπαταλούν όσοι έχουν αθέμιτες προθέσεις. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεδομένου ότι είναι πολύ σημαντικά, κάθε δεκάρα θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε βασικούς τομείς· τίποτα δεν θα πρέπει να κατασπαταλάται ή να δαπανάται ανεύθυνα. Κατά συνέπεια, πρέπει να μεταχειριζόμαστε ιδιαιτέρως και να τιμωρούμε αυστηρά όσους σπαταλούν, καταχρώνται, κατάσχουν ή ιδιοποιούνται δωρεές και προσφορές. Επειδή αυτές οι δωρεές και οι προσφορές είναι ζωτικής σημασίας για το έργο του Θεού, και λαμβάνοντας υπόψη τον σκοπό πίσω από την προσφορά αυτών των χρημάτων και αυτών των προσφορών από τους αδελφούς και τις αδελφές, αυτές οι δωρεές θα πρέπει να διατίθενται στους πιο καίριους τομείς. Κάθε δεκάρα θα πρέπει να χρησιμοποιείται βάσει των αρχών και να επιτυγχάνει αποτελέσματα· δεν θα πρέπει να κατασπαταλάται και σίγουρα δεν θα πρέπει να κατάσχεται από κακόβουλα άτομα. Αυτή είναι μία πτυχή. Επιπλέον, είτε η δωρεά είναι μεγάλη είτε μικρή, προέρχεται από τη δωρεά αδελφών. Πηγή αυτών των χρημάτων δεν είναι η ενασχόληση της εκκλησίας με εμπορικές δραστηριότητες, το άνοιγμα επιχειρήσεων ή η λειτουργία εργοστασίων με σκοπό την αποκόμιση κέρδους από την κοινωνία. Δεν προέρχονται από τα μερίσματα που αποκτώνται από την παραγωγή κάποιου προϊόντος, δεν προέρχονται από τα μερίσματα ή τα έσοδα της εκκλησίας, αλλά από τις δωρεές των ανθρώπων. Με απλά λόγια, η δωρεά είναι κάτι που δίνεται στον Θεό από τους αδελφούς και τις αδελφές· τα χρήματα που δίνονται στον Θεό οφείλουν να ανήκουν στον Θεό. Για ποιο λόγο χρησιμοποιούνται τα χρήματα του Θεού; Κάποιοι λένε: «Τα χρήματα και οι προσφορές του Θεού χρησιμοποιούνται για την ευχαρίστηση του Θεού». Χρησιμοποιούνται όλα για την ευχαρίστηση του Θεού; Πόσα από αυτά μπορεί να ευχαριστηθεί ο Θεός; Πολύ λίγα, έτσι δεν είναι; Κατά την περίοδο που ενσαρκώνεται ο Θεός, το φαγητό, η ένδυση, η στέγαση και οι ανάγκες Του, καθώς και τα τρία γεύματα που τρώει την ημέρα, είναι μέτριας αξίας και η ευχαρίστησή Του είναι περιορισμένη. Φυσικά, αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Η κύρια χρήση των δωρεών και των προσφορών των αδελφών είναι η διατήρηση της κανονικής λειτουργίας του έργου της εκκλησίας, όχι η ικανοποίηση της επιθυμίας ορισμένων ανθρώπων να ξοδεύουν. Οι προσφορές δεν προορίζονται για να τις ξοδεύουν οι άνθρωποι ούτε για να τις χρησιμοποιούν. Δεν ισχύει το ότι όποιος διαχειρίζεται τα οικονομικά έχει προτεραιότητα στη χρήση αυτών των χρημάτων ή ότι όποιος είναι επικεφαλής έχει ειδική άδεια να κατανέμει χρήματα. Όποιος και αν είναι αυτός που χρησιμοποιεί τις δωρεές, αυτές θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που έχει θέσει ο οίκος του Θεού. Αυτή είναι η αρχή. Ποια είναι, λοιπόν, η φύση κάποιου που παραβιάζει αυτήν την αρχή; Δεν έχει παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα; (Ναι.) Γιατί λέγεται ότι έχει παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα; Οι προσφορές που δίνουν οι άνθρωποι στον Θεό προορίζονται για την ευχαρίστηση του Θεού. Πώς τις χρησιμοποιεί, λοιπόν, ο Θεός; Ο Θεός τις χρησιμοποιεί για το έργο της εκκλησίας, για να διατηρήσει την κανονική λειτουργία του έργου της. Αυτή είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία χρησιμοποιεί ο Θεός τις προσφορές. Ωστόσο, οι αντίχριστοι και οι μοχθηροί άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν τις προσφορές με αυτόν τον τρόπο. Τις κατασπαταλούν, τις ξοδεύουν αλόγιστα ή τις δωρίζουν απερίσκεπτα, παραβιάζοντας ανοιχτά αυτήν την αρχή προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τις προσφορές. Αυτό δεν είναι παράβαση των διοικητικών διαταγμάτων; Σε άφησε ο Θεός να τις χρησιμοποιείς με αυτόν τον τρόπο; Σου έδωσε το δικαίωμα να τις χρησιμοποιείς με αυτόν τον τρόπο; Σου είπε να τις χρησιμοποιήσεις με αυτόν τον τρόπο; Δεν το έκανε, έτσι δεν είναι; Τότε γιατί τις χρησιμοποιείς με αυτόν τον τρόπο, τόσο απερίσκεπτα και σπάταλα; Αυτό αποτελεί παραβίαση της αρχής! Αυτή η αρχή δεν είναι μια συνηθισμένη αρχή· σχετίζεται με τα διοικητικά διατάγματα. Επειδή αυτές οι προσφορές δεν αποκτώνται μέσω της ενασχόλησης με επιχειρηματικές ή εμπορικές δραστηριότητες, αλλά είναι δωρεές που προσφέρονται από αδελφούς και αδελφές στον Θεό, κατά συνέπεια κάθε δαπάνη πρέπει να ελέγχεται σχολαστικά και να υφίσταται αυστηρή διαχείριση. Δεν θα πρέπει να υπάρχει κατασπατάληση ή αλόγιστη χρήση. Η αλόγιστη χρήση ή η κατασπατάληση οποιουδήποτε χρηματικού ποσού δεν οδηγεί μόνο σε σημαντικές απώλειες στο έργο του οίκου του Θεού, αλλά συνιστά επίσης σημαντική οικονομική απώλεια για τον οίκο του Θεού. Η κατασπατάληση των προσφορών δεν είναι απλώς κατασπατάληση των προσφορών· δείχνει επίσης έλλειψη υπευθυνότητας απέναντι στην αγάπη που εκφράζεται όταν κάνουν δωρεές οι αδελφοί και οι αδελφές. Επομένως, όσοι κατασπαταλούν τις προσφορές πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά. Να νουθετείτε όσους διαπράττουν ελαφρύτερες παραβάσεις και ταυτόχρονα να ζητάτε αποζημίωση. Για όσους διαπράττουν σοβαρότερες παραβάσεις, εκτός από την αποζημίωση, είναι απαραίτητο να τους αποπέμψετε ή να τους αποβάλλετε. Υπάρχει ένας άλλος πρωταρχικός λόγος για τον οποίο θα πρέπει να επιβάλλεται αυστηρή τιμωρία σε όσους κατασπαταλούν τις προσφορές. Η εκκλησία διαφέρει από οποιαδήποτε κοινωνική οργάνωση. Είναι απομονωμένη μέσα σε κάθε χώρα και κάθε κοινωνικό περιβάλλον, παρατημένη από τον κόσμο και την ανθρωπότητα. Η εκκλησία όχι μόνο δεν είναι σε θέση να λάβει τη στήριξη ή την προστασία οποιασδήποτε χώρας, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να λάβει καμία βοήθεια ή πρόνοια από το κράτος. Στην καλύτερη περίπτωση, στις δυτικές χώρες, μετά την καταχώριση και την ίδρυση μιας εκκλησίας, οι δωρεές προς την εκκλησία απαλλάσσονται από τη φορολογία φυσικών προσώπων ή τα υλικά που δωρίζονται μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να λάβουν κάποια έκπτωση φόρου. Πέραν αυτού, η εκκλησία δεν μπορεί να λάβει καμία πρόνοια ή βοήθεια από οποιαδήποτε χώρα ή υπό οποιοδήποτε κοινωνικό σύστημα. Εάν το εκκλησίασμα μιας εκκλησίας μειωθεί και εκείνη δεν μπορεί πλέον να παραμείνει σε λειτουργία, το κράτος δεν θα τρέξει να τη βοηθήσει. Αντίθετα, θα προτιμούσε να την αφήσει να μαραζώσει μόνη της, επειδή η εκκλησία δεν παράγει κανένα εισόδημα και δεν μπορεί να πληρώσει φόρους στο κράτος. Ως εκ τούτου, το κατά πόσον υπάρχει η εκκλησία ή όχι δεν έχει καμία σημασία για το κράτος. Η εκκλησία βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση επιβίωσης υπό οποιοδήποτε κοινωνικό σύστημα. Πείτε Μου, είναι εύκολο αυτό; (Δεν είναι εύκολο.) Πράγματι, δεν είναι καθόλου εύκολο. Η εκκλησία απορρίπτεται από την κοινωνία και την ανθρωπότητα, δεν λαμβάνει καμία αναγνώριση ή συμπόνια, πόσο μάλλον υποστήριξη, από οποιοδήποτε κοινωνικό σύστημα. Η εκκλησία υπάρχει μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες επιβίωσης. Αν κάποιος εξακολουθεί να είναι σε θέση να κατασπαταλά προσφορές, εξακολουθεί να είναι σε θέση να είναι άκαρδος, να σκορπά χρήματα εδώ κι εκεί, να μην αναλαμβάνει καμία ευθύνη, να ξοδεύει 100.000 γουάν σε μια στιγμή, να ξοδεύει 1.000.000 γουάν λες και είναι απλώς ένας αριθμός, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη, χωρίς να αισθάνεται καμία μομφή, πιστεύεις ότι ένα τέτοιο άτομο διαθέτει ανθρώπινη φύση; Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν αξίζουν κατάρες; (Ναι.) Συνοψίζοντας τις διάφορες περιστάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, όσον αφορά εκείνους που κατασπαταλούν τις προσφορές, που τις χαραμίζουν ή που τρέφουν ακόμη και κακές προθέσεις για τις προσφορές, και επιθυμούν να τις καταχραστούν ή, επειδή δεν τολμούν να τις καταχραστούν, αντ’ αυτού τις κατασπαταλούν: Όλοι θα πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά, δεν θα πρέπει να τους δείχνουμε καμία επιείκεια. Πείτε Μου, είναι σωστή αυτή η προσέγγιση; (Ναι.) Στη συνέχεια, αν στο μέλλον σάς δοθεί η ευκαιρία να έχετε την εξουσία να χρησιμοποιείτε προσφορές, πώς θα συμπεριφερθείτε; Αν δεν μπορείτε να ελέγξετε τον εαυτό σας, αν κατασπαταλάτε τις προσφορές, τότε όταν έρθει η ώρα να σας τιμωρήσει αυστηρά η εκκλησία, θα έχετε ενστάσεις ή παράπονα; (Όχι.) Είναι καλό που δεν θα έχετε παράπονα. Θα πάρετε αυτό που σας αξίζει!

Όσο για τους ανθρώπους εκείνους που κατασπαταλούν προσφορές, δεν τους μισείτε; Δεν σας εξοργίζουν; Είσαι σε θέση να τους επιβλέψεις ή να τους σταματήσεις; Αυτό ανεβάζει κάπως τον πήχη —ήρθε η ώρα να δοκιμαστείς. Αν υπάρχει γύρω σου κάποιος που κατασπαταλά τις προσφορές και επιμένει να ξοδέψει 20.000 γουάν για ένα μηχάνημα που θα μπορούσε να αγοραστεί με 2.000 γουάν —που θέλει να αγοράσει το καλύτερο, το κορυφαίας ποιότητας, το πιο σύγχρονο και το πιο μοντέρνο μηχάνημα, που θέλει να ξοδέψει χρήματα για το πιο ακριβό μηχάνημα, μόνο και μόνο επειδή τα χρήματα ανήκουν στον οίκο του Θεού και δεν βγαίνουν από τη δική του τσέπη— είσαι ικανός να τον σταματήσεις; Αν δεν μπορείς να τον σταματήσεις, μπορείς να τον προειδοποιήσεις; Μπορείς να τον αναφέρεις στους ανώτερους; Εάν είσαι υπεύθυνος για τη διαχείριση των προσφορών, μπορείς να αρνηθείς να υπογράψεις σε αυτήν την περίπτωση; Αν δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα από αυτά, τότε θα πρέπει να τιμωρηθείτε κι εσείς αυστηρά. Κι εσείς κατασπαταλάτε προσφορές· έχετε κάνει κόμμα με αυτόν τον κακό άνθρωπο, είστε συνεργοί του, και θα πρέπει να τιμωρηθείτε αυστηρά όλοι. Τι είδους στάση έχει κάποιος απέναντι στον Θεό, αν μπορεί να κατασπαταλά και να αντιμετωπίζει ανεύθυνα τις προσφορές; Βρίσκεται μέσα στην καρδιά του ο Θεός; (Όχι.) Κατά τη γνώμη Μου, τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν την ίδια στάση απέναντι στον Θεό που έχει και ο Σατανάς. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Οτιδήποτε σχετίζεται με τον Θεό, με το όνομα του Θεού, με τις προσφορές Του ή με τη μαρτυρία Του —τίποτα από αυτά δεν με αφορά. Τι σχέση έχουν αυτοί οι άνθρωποι που κατασπαταλούν τις προσφορές μ’ εμένα;» Τι σόι πράγμα είναι αυτοί; Υπάρχουν ορισμένοι επικεφαλής και επόπτες που υπογράφουν τα πάντα, ανεξάρτητα από το τι αιτείται να αγοράσει η εκκλησία. Ποτέ δεν αμφισβητούν τις αιτήσεις, δεν τις εξετάζουν προσεκτικά ούτε τις ελέγχουν για τυχόν προβλήματα· κάθε αίτηση για αγορά αγαθών, είτε τα αγαθά αυτά είναι ακριβά είτε φθηνά, είτε πρακτικά είτε όχι, είτε απαραίτητα είτε περιττά —κάθε μία ανεξαιρέτως εγκρίνεται με τη δική τους υπογραφή. Τι είναι η έγκρισή σου; Είναι απλώς μια υπογραφή; Κατά την άποψή Μου, είναι η στάση σου απέναντι στον Θεό. Η στάση σου απέναντι στις προσφορές του Θεού είναι η στάση σου απέναντι στον Θεό. Κάθε γραμμή που σχηματίζεις με το στυλό σου, κάθε φορά που γράφεις το όνομά σου, είναι απόδειξη του ότι αμαρτάνεις βλασφημώντας τον Θεό και δείχνοντάς Του ασέβεια. Γιατί να μην τιμωρούνται αυστηρά όσοι βλασφημούν τον Θεό και Του δείχνουν ασέβεια με αυτόν τον τρόπο; Πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά! Ο Θεός σε εφοδιάζει με την αλήθεια, με τη ζωή, με όλα όσα έχεις, και εσύ προσεγγίζεις Αυτόν και τα πράγματα που Του ανήκουν με αυτό το είδος συμπεριφοράς —τι σόι πράγμα είσαι; Κάθε υπογραφή που βάζεις σε ένα τιμολόγιο αποτελεί απόδειξη του ότι αμαρτάνεις βλασφημώντας τον Θεό και διατηρώντας ασεβή στάση απέναντι στον Θεό· αυτό είναι το πιο αδιάσειστο αποδεικτικό στοιχείο. Ό,τι υλικά και αν αγοράζονται, όποιο και αν είναι το ποσό, δεν ελέγχεις καν το έντυπο έγκρισης, απλώς υπογράφεις με μια μονοκοντυλιά. Είσαι έτοιμος να υπογράψεις αυθαίρετα για αγορές των 100.000 ή των 200.000 γουάν. Κάποια μέρα θα αναγκαστείς να πληρώσεις το τίμημα για την υπογραφή σου —όποιος υπογράφει φέρει την ευθύνη! Εφόσον συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο, εφόσον μπορείς να υπογράφεις τυχαία, χωρίς καν να εξετάζεις πρώτα τις αιτήσεις, και κατασπαταλάς αυθαίρετα τις προσφορές, θα πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη και να πληρώσεις το τίμημα για τις πράξεις σου. Αν δεν φοβάσαι να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες, τότε εμπρός, βάλε την υπογραφή σου. Η υπογραφή σου αντιπροσωπεύει τη στάση σου απέναντι στον Θεό. Αν μπορείς να ενεργείς έτσι ακόμη και απέναντι στον Θεό, να Του φέρεσαι έτσι με φανερό και αναίσχυντο τρόπο, τότε πώς περιμένεις να σου φερθεί ο Θεός; Ο Θεός έχει ήδη κάνει αρκετή υπομονή μαζί σου, σου έχει δώσει πνοή και σου έχει επιτρέψει να ζεις μέχρι σήμερα. Αντί να συνεχίσεις να φέρεσαι στον Θεό με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια στάση, αυτό που θα πρέπει να κάνεις είναι να εξομολογηθείς και να μετανοήσεις στον Θεό και να αλλάξεις άρδην τη στάση σου. Μη συνεχίσεις να μάχεσαι τυφλά ενάντια στον Θεό. Αν συνεχίσεις να φέρεσαι στον Θεό με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια στάση, τότε ξέρεις ποιες θα είναι οι συνέπειες. Αν δεν είσαι σε θέση να λάβεις τη συγχώρεση του Θεού, η πίστη σου θα έχει αποβεί μάταιη. Ποια χρησιμότητα θα έχει τότε η πίστη σου; Πιστεύεις στον Θεό, αλλά χαραμίζεις την εμπιστοσύνη που σου έχει και την αποστολή που σου έχει αναθέσει. Πες Μου, τι σόι πράγμα είσαι; Μερικοί άνθρωποι ενεργούν ως επικεφαλής ή επόπτες στον οίκο του Θεού. Εκτελούν τα καθήκοντά τους εδώ και πολλά χρόνια, και μπορεί να ειπωθεί ότι έχω αλληλεπιδράσει μαζί τους εδώ και πολλά χρόνια. Τελικά, έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα γι’ αυτούς: Αυτοί οι άνθρωποι είναι χειρότεροι από τα σκυλιά. Οι πράξεις τους δεν είναι μόνο θλιβερές, αλλά ακόμη περισσότερο, είναι αποκρουστικές. Μου αρέσει να μεγαλώνω σκυλιά και να αλληλεπιδρώ μαζί τους. Τα σκυλιά που έχω μεγαλώσει όλα αυτά τα χρόνια είχαν όλα αρκετά καλή εξέλιξη. Τα σκυλιά που συμπαθώ γενικά δεν εναντιώνονται σκόπιμα στους ανθρώπους. Αν δείξεις λίγη καλοσύνη σε έναν σκύλο, θα σου την ανταποδώσει στο δεκαπλάσιο. Εφόσον είσαι πραγματικά καλός μαζί του, ακόμα και αν τοποθετήσεις μια εφημερίδα ή ένα ζευγάρι παπούτσια στην αυλή, θα ξαπλώσει δίπλα τους και θα σου τα φυλάει. Μερικές φορές, αν πετάξεις κάτι που δεν θέλεις, ο σκύλος θα νομίζει ότι το έχασες και θα το φυλάξει για σένα χωρίς να απομακρυνθεί. Λίγο καιρό μετά, συνόψισα όσα έμαθα και είπα: «Οι άνθρωποι είναι χειρότεροι από τα σκυλιά!» Τα σκυλιά φυλάνε σπίτια —χρησιμοποιούν τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους για να φυλάνε το σπίτι σου με την ίδια τους τη ζωή. Οι άνθρωποι δεν έχουν καν καρδιά, και προφανώς δεν φυλάνε πράγματα με τη ζωή τους. Δεν θα πουν ούτε μια λέξη για να διαφυλάξουν το έργο της εκκλησίας. Είναι κατώτεροι και από έναν σκύλο φύλακα! Αυτή είναι η διάκριση που έχω κάνει μεταξύ των ανθρώπων και των σκύλων. Αυτοί οι άνθρωποι που κατασπαταλούν τις προσφορές είναι κατώτεροι και από τους σκύλους φύλακες. Συμφωνείς ότι θα πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά; (Ναι.) Ο Θεός εμπιστεύεται τους ανθρώπους και τους αναθέτει εργασίες και καθήκοντα. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός τους εξυψώνει και έχει καλή γνώμη γι’ αυτούς. Δεν σημαίνει ότι αξίζουν να κάνουν αυτήν την εργασία, ή ότι έχουν καλό επίπεδο και καλή ανθρώπινη φύση, ή ότι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της δουλειάς. Και όμως, οι άνθρωποι αδυνατούν να αναγνωρίσουν την εύνοια που τους επιδεικνύεται, νομίζουν πάντα ότι είναι ικανοί να κάνουν το έργο της εκκλησίας, ότι το έχουν κερδίσει με τη δική τους σκληρή δουλειά και τις δικές τους δαπάνες. Ό,τι έχουν τους έχει δοθεί από τον Θεό. Τι έχουν κερδίσει; Επαναπαύονται στις δάφνες τους; Ο Θεός εξυψώνει τους ανθρώπους για να κάνουν τα καθήκοντά τους, αλλά αυτοί αδυνατούν να αναγνωρίσουν την εύνοια που τους δείχνει και να καταλαβαίνουν τι είναι καλό γι’ αυτούς. Δεν ανταποκρίνονται στην εμπιστοσύνη Του και στην εξύψωσή Του. Χαραμίζουν την εμπιστοσύνη του Θεού και την εξύψωσή Του. Σε τέτοιες περιπτώσεις, λυπάμαι, αλλά πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά. Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους ευκαιρίες, αλλά οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι καλό γι’ αυτούς, δεν ξέρουν να εκτιμούν τις ευκαιρίες που τους δίνει ο Θεός. Τους δίνει μια ευκαιρία, αλλά δεν τη θέλουν. Νομίζουν ότι είναι εύκολο να κάνουν τον Θεό ό,τι θέλουν, ότι ο Θεός είναι συγχωρητικός, ότι δεν θα δει ούτε θα καταλάβει τι συμβαίνει. Κατά συνέπεια, τολμούν να κατασπαταλούν αδίστακτα τις προσφορές, προδίδοντας την εμπιστοσύνη του Θεού, στερούμενοι ακόμη και του πιο στοιχειώδους ανθρώπινου χαρακτήρα και συνείδησης. Για ποιον λόγο εξακολουθούν να πιστεύουν; Δεν θα πρέπει να μπαίνουν στον κόπο να πιστεύουν, οφείλουν απλώς να στραφούν στη λατρεία του Σατανά. Ο Θεός δεν χρειάζεται τη λατρεία τους. Δεν είναι άξιοι!

Δεν έχουμε λίγο πολύ συναναστραφεί αρκετά πάνω στο πρώτο θέμα της εγκατάλειψης της καριέρας —το να μην επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες; Έχετε κατανοήσει τις αλήθεια-αρχές που περιέχονται σε αυτό το θέμα; Ποιες είναι οι αρχές που υπάρχουν εδώ; (Οι αρχές είναι ότι η διενέργεια αγαθοεργιών δεν είναι η αποστολή που δόθηκε στους ανθρώπους από τον Θεό. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την άσκηση της αλήθειας ή την επιδίωξη της σωτηρίας. Όταν ένας άνθρωπος κάνει μερικές καλές πράξεις, αυτές αποτελούν απλώς αντανάκλαση της ατομικής του συμπεριφοράς). Το να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες δεν σχετίζεται με την επιδίωξη της αλήθειας. Μην πιστεύεις εσφαλμένα ότι κάνοντας αγαθοεργίες, κάνεις πράξη την αλήθεια ή ότι είσαι κάποιος που έχει αποκτήσει σωτηρία. Αυτό αποτελεί τεράστια παρανόηση. Η άσκηση της αλήθειας δεν περιλαμβάνει το να κάνεις αγαθοεργίες ούτε περιλαμβάνει το να επιδίδεσαι σε αγαθοεργές πράξεις. Ο στόχος της πίστης στον Θεό είναι η απόκτηση σωτηρίας. Η πίστη στον Θεό δεν έχει να κάνει με τη συσσώρευση αξιών ή την τέλεση καλών πράξεων· δεν έχει να κάνει με την ευχαρίστηση που αντλείς από το να κάνεις καλά πράγματα ή φιλανθρωπίες, ούτε με το να επιδίδεσαι σε αγαθοεργίες. Η πίστη στον Θεό δεν έχει καμία σχέση με το να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες· έχει να κάνει με την επιδίωξη της αλήθειας και την αποδοχή της σωτηρίας του Θεού. Έτσι, οι ιδέες των ανθρώπων ότι η πίστη στον Θεό σχετίζεται με το να κάνουν αγαθοεργίες ή να επιδίδονται σε αγαθοεργές πράξεις, ή ότι το να κάνουν αγαθοεργίες είναι ισοδύναμο με το να πιστεύουν στον Θεό και να Τον ικανοποιούν, είναι όλες τρομερά άστοχες. Σε όποια αγαθοεργία κι αν συμμετέχεις και όποια πράγματα κι αν κάνεις που σχετίζονται με αγαθοεργίες, αυτά απλώς αντιπροσωπεύουν εσένα προσωπικά. Είτε πρόκειται για περιστασιακές πράξεις είτε για κάτι με το οποίο ασχολείσαι ως καριέρα, αυτά τα πράγματα απλώς αντανακλούν τη δική σου καλή συμπεριφορά. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να έχει σχέση με μια θρησκεία, μια κοινωνική συμπεριφορά ή κάποια ηθικά κριτήρια, αλλά δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πίστη στον Θεό και την επιδίωξη της αλήθειας ούτε με το να ακολουθεί κανείς την οδό του Θεού, και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις απαιτήσεις του Θεού. Αλλά και πάλι, γιατί να μην κάνει κανείς αγαθοεργίες; Ο Θεός είναι ένας Θεός που συμπονά τους ανθρώπους, που δείχνει συμπόνια και αγάπη. Ο Θεός λυπάται την ανθρωπότητα, οπότε γιατί δεν μνημονεύει τις αγαθοεργές πράξεις των ανθρώπων; Γιατί οι αγαθοεργίες δεν κερδίζουν τη μνημόνευση του Θεού; Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Η απαίτηση να μην κάνουν οι άνθρωποι αγαθοεργίες αποτελεί ένδειξη ότι ο Θεός δεν αγαπάει την ανθρωπότητα; Δεν έρχεται αυτό σε αντίθεση με τον οίκτο που δείχνει ο Θεός στην ανθρωπότητα; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή υπάρχουν αρχές στη συμπόνια και την αγάπη του Θεού, και η συμπόνια και η αγάπη Του απευθύνονται σε συγκεκριμένα άτομα. Τα παραχωρεί σε όσους αποδέχονται την αλήθεια, κάνουν πράξη την αλήθεια και μετανοούν ειλικρινά. Όσον αφορά τους μη πιστούς που δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, δεν είναι αυτοί που σκοπεύει να σώσει ο Θεός). Υπάρχουν αρχές στη συμπόνια και την αγάπη του Θεού, και η συμπόνια και η αγάπη Του απευθύνονται σε συγκεκριμένα άτομα. Συνεχίστε, τι άλλο υπάρχει; Υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ του να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργές πράξεις και του να πιστεύει στον Θεό; (Όχι.) Επομένως, το να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες έρχεται σε σύγκρουση με την πίστη στον Θεό; Όταν οι άνθρωποι συμμετέχουν σε οποιαδήποτε μορφή αγαθοεργίας, δεν χρειάζεται να επενδύσουν χρόνο, ενέργεια, ακόμη και χρήματα; Όταν επιδίδεσαι σε αγαθοεργές πράξεις, δεν μπορείς απλώς να ασχολείσαι με αυτές μόνο με τα λόγια χωρίς να μελετάς ή να εξετάζεις το έργο. Αν το αντιμετωπίζεις πραγματικά ως επάγγελμα, σίγουρα θα χρειαστεί να επενδύσεις χρόνο, ενέργεια, και μάλιστα σημαντικά χρηματικά ποσά. Εφόσον έχεις επενδύσει χρόνο, ενέργεια και χρήματα, δεν θα δεσμεύεσαι και δεν θα ελέγχεσαι από την αγαθοεργία που κάνεις; Θα εξακολουθείς να έχεις ενέργεια για να επιδιώξεις την αλήθεια; Θα εξακολουθείς να έχεις ενέργεια για να εκπληρώσεις το καθήκον σου; (Όχι.) Όταν επιδιώκεις οποιαδήποτε καριέρα στη ζωή, όποια καριέρα κι αν ακολουθήσεις, αν το κάνεις με πλήρες ωράριο, αναπόφευκτα θα επενδύσεις και θα θυσιάσεις την ενέργεια όλης σου της ζωής και ολόκληρη τη ζωή σου. Θα σου στοιχίσει το σπίτι σου, τα συναισθήματά σου, τις σαρκικές σου απολαύσεις και τον χρόνο σου. Ομοίως, αν αντιμετωπίζεις πραγματικά τις αγαθοεργίες ως επάγγελμα και τις εκτελείς αναλόγως, όλος ο χρόνος και η ενέργεια που διαθέτεις θα αναλωθεί εκεί. Ένας άνθρωπος έχει πεπερασμένη ποσότητα ενέργειας. Αν σε ελέγχει η αγαθοεργία, και θέλεις να δώσεις προσοχή τόσο στην αγαθοεργία όσο και στην πίστη σου στον Θεό με ισότιμο και ισορροπημένο τρόπο, και επιπλέον, θέλεις να κάνεις και τα δύο πράγματα καλά, αυτό δεν θα είναι εύκολο έργο. Αν θέλεις να εξισορροπήσεις αυτά τα δύο πράγματα ταυτόχρονα, αλλά δεν είσαι σε θέση να το κάνεις, θα πρέπει να κάνεις μια επιλογή. Αν πρέπει να επιλέξεις τι θα κρατήσεις και τι θα ξεφορτωθείς, πώς θα αποφασίσεις; Δεν θα πρέπει να επιλέξεις να εκτελέσεις το πιο ουσιαστικό και πολύτιμο εγχείρημα; Τότε, αν τόσο η πίστη στον Θεό όσο και η ενασχόληση με αγαθοεργίες παρουσιαστούν στη ζωή σου ταυτόχρονα, ποια επιλογή θα πρέπει να κάνεις; (Θα πρέπει να επιλέξω την πίστη στον Θεό.) Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν επιλέγουν την πίστη στον Θεό; Βλέποντας ότι όλοι σας κάνατε αυτήν την επιλογή, δεν είναι απολύτως φυσιολογικό ο Θεός να μην αφήνει τους ανθρώπους να επιδίδονται σε αγαθοεργίες; (Ναι.) Η ενασχόληση με αγαθοεργίες έχει βοηθήσει πολλά έμβια όντα και έχει θρέψει πολλούς ανθρώπους, αλλά τι θα κερδίσεις τελικά εσύ από αυτήν; Θα ικανοποιήσεις τη ματαιοδοξία σου. Κερδίζεις πραγματικά κάτι με αυτόν τον τρόπο, και όντως αυτό θα πρέπει να κερδίζεις; Το ιδανικό σου θα έχει πραγματοποιηθεί, η αξία σου θα έχει αποδειχθεί, αυτό είναι όλο —είναι όμως αυτό το μονοπάτι στο οποίο θα πρέπει να βαδίζεις στη ζωή σου; (Όχι.) Τι θα κερδίσεις τελικά από αυτό; (Ένα κενό.) Δεν θα κερδίσεις τίποτα απολύτως. Θα ικανοποιηθεί προσωρινά η ματαιοδοξία σου, θα λάβεις κάποιους επαίνους από τους άλλους ή μετάλλια και τιμές στην κοινωνία, αλλά αυτό είναι όλο, και όλη η ενέργεια και ο χρόνος σου θα έχουν εξαντληθεί. Τι θα έχεις κερδίσει; Τιμή, καλή φήμη και επαίνους —όλα αυτά είναι κενά πράγματα. Ωστόσο, οι αλήθειες που οφείλουν να κατανοήσουν οι άνθρωποι και τα μονοπάτια ζωής που θα πρέπει να ακολουθήσουν σε αυτήν τη ζωή δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά ή να αποκτηθούν απλώς με το να επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες. Η πίστη στον Θεό είναι κάτι διαφορετικό. Αν δαπανάς ειλικρινά τον εαυτό σου για τον Θεό και επιδιώκεις την αλήθεια, τότε οι επενδύσεις σου σε χρόνο και ενέργεια θα αποφέρουν καλά και θετικά αποτελέσματα. Αν γνωρίζεις και κατανοείς τα πράγματα που θα πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι περισσότερο απ’ όλα —πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι, πώς θα πρέπει να λατρεύουν τον Θεό, πώς βλέπουν τα διάφορα ζητήματα, τι απόψεις και στάσεις θα πρέπει να έχουν όταν ενεργούν, ποιος είναι ο πιο σωστός τρόπος να συμπεριφέρεται κανείς και πώς να συμπεριφέρεται με τρόπο που θα μνημονεύεται από τον Δημιουργό, με τρόπο που σημαίνει ότι βαδίζει κανείς στο σωστό μονοπάτι— τότε αυτό είναι το σωστό μονοπάτι και έτσι κερδίζεις πραγματικά κάτι. Κατά τη διάρκεια της ζωής σου, θα έχεις αποκομίσει πολλά πράγματα που οι άπιστοι δεν μπορούν να μάθουν, πράγματα που θα πρέπει να διαθέτει κάποιος με ανθρώπινη φύση. Αυτά τα πράγματα προέρχονται από τον Θεό, από την αλήθεια, και θα έχουν γίνει η ζωή σου. Μέσα από αυτό, θα μεταμορφωθείς σε άνθρωπο που θεωρεί την αλήθεια ζωή του· η ζωή σου δεν θα είναι πια κενή, και δεν θα είσαι πια μπερδεμένος ούτε θα αμφιταλαντεύεσαι. Δεν είναι αυτά ανώτερα και πολυτιμότερα κέρδη; Δεν είναι πιο πολύτιμα από το να κάνεις κάποιες αγαθοεργίες για να ικανοποιήσεις τη ματαιοδοξία σου για μια στιγμή; (Ναι.) Αυτά τα κέρδη που αφορούν την αλήθεια και το μονοπάτι στο οποίο θα πρέπει να βαδίζουν οι άνθρωποι θα σου χαρίσουν μια νέα ζωή. Δεν υπάρχει τίποτα στον ανθρώπινο κόσμο που να μπορεί να συγκριθεί με αυτήν τη νέα ζωή, και τίποτα δεν μπορεί να την αντικαταστήσει. Φυσικά, αυτή η νέα ζωή είναι ανεκτίμητη και αιώνια. Είναι κάτι που αποκτάς αφού έχεις αφιερώσει τον χρόνο, την ενέργεια και τα νιάτα σου, αφού έχεις πληρώσει ένα ορισμένο τίμημα και έχεις κάνει ορισμένες θυσίες. Δεν αξίζει τον κόπο; Σίγουρα αξίζει τον κόπο. Τι θα κερδίσεις όμως αν επιδίδεσαι σε αγαθοεργίες; Δεν θα κερδίσεις τίποτα. Αυτές οι τιμές και τα μετάλλια δεν είναι κέρδη. Η έγκριση και η επιβεβαίωση των άλλων, το να πουν οι άλλοι άνθρωποι ότι είσαι καλός άνθρωπος ή μεγάλος φιλάνθρωπος —μπορούν αυτά να θεωρηθούν κέρδη; (Όχι.) Όλα αυτά είναι προσωρινά πράγματα και με την πάροδο του χρόνου θα ξεθωριάσουν σύντομα. Όταν δεν μπορείς πια να κρατηθείς από αυτά τα πράγματα, όταν δεν μπορείς πια να τα νιώσεις, θα γεμίσεις τύψεις και θα πεις: «Τι έχω κάνει στη ζωή μου; Φρόντισα μερικές γάτες και μερικούς σκύλους, υιοθέτησα μερικά ορφανά, βοήθησα μερικούς φτωχούς ανθρώπους να ζήσουν μια καλή ζωή, να τρώνε καλό φαγητό και να έχουν ωραία ρούχα να φορέσουν, αλλά τι γίνεται μ’ εμένα; Για ποιον ακριβώς σκοπό έχω ζήσει; Είναι δυνατόν να έζησα μόνο γι’ αυτά; Αυτή είναι η αποστολή μου; Αυτή είναι η ευθύνη που μου εμπιστεύτηκε ο Ουρανός; Αυτή είναι η υποχρέωση που μου ανέθεσε ο Ουρανός; Σίγουρα όχι. Τότε, για ποιο σκοπό ζει κάποιος σ’ αυτήν τη ζωή; Από πού προέρχονται οι άνθρωποι και πού πηγαίνουν στο μέλλον; Δεν καταλαβαίνω αυτά τα τόσο θεμελιώδη ζητήματα». Και έτσι, όταν φτάσεις σε αυτό το στάδιο, θα νιώσεις ότι αυτές οι τιμές δεν είναι κέρδη και ότι είναι απλώς εξωτερικά πράγματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι θα ήσουν το ίδιο άτομο αν δεν είχες επιδοθεί σε αγαθοεργίες, καθώς αφού κάνεις αγαθοεργίες μέχρι εκείνη την ημέρα, αφού αποκτήσεις όλες αυτές τις διακρίσεις και τις τιμές —σε κάθε περίπτωση, η εσωτερική σου ζωή δεν θα έχει αλλάξει. Τα πράγματα που δεν κατανοείς θα εξακολουθούν να σου είναι άγνωστα, θα εξακολουθήσεις να είσαι προβληματισμένος και μπερδεμένος. Και εκείνη τη στιγμή, όχι μόνο θα είσαι πιο μπερδεμένος και σε μεγαλύτερη σύγχυση, αλλά θα νιώθεις και πιο ανήσυχος. Σε αυτό το σημείο, θα είναι πολύ αργά για μεταμέλειες. Η ζωή σου θα έχει περάσει, οι καλύτερες στιγμές σου θα έχουν χαθεί και εσύ θα έχεις επιλέξει το λάθος μονοπάτι. Επομένως, πριν πάρεις την απόφαση να επιδοθείς σε αγαθοεργίες ή όταν έχεις μόλις αρχίσει να κάνεις αγαθοεργίες, αν επιθυμείς να επιδιώξεις την αλήθεια και να αποκτήσεις σωτηρία, θα πρέπει να εγκαταλείψεις τις εν λόγω ιδέες. Φυσικά, θα πρέπει επίσης να εγκαταλείψεις όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με αυτό το έργο και να αφιερωθείς ολόψυχα στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό και της επιδίωξης της σωτηρίας. Στο τέλος, ακόμη και αν αυτό που θα αποκτήσεις και θα κερδίσεις δεν είναι τόσο σπουδαίο ή απτό όσο φανταζόσουν αρχικά, τουλάχιστον δεν θα είσαι γεμάτος τύψεις. Όσο λίγα κι αν κερδίσεις, θα είναι και πάλι περισσότερα από αυτά που θα λάβουν όσοι έχουν περάσει ολόκληρη τη ζωή τους στη θρησκεία πιστεύοντας στον Κύριο. Αυτό είναι γεγονός. Επομένως, κατά την επιλογή καριέρας, από μια άποψη, οι άνθρωποι πρέπει να εγκαταλείψουν τις ιδέες και τα σχέδιά τους να επιδίδονται σε αγαθοεργίες. Από μια άλλη άποψη, θα πρέπει επίσης να διορθώσουν τις αντιλήψεις τους όσον αφορά τις σκέψεις τους. Δεν χρειάζεται να ζηλεύουν τους ανθρώπους της κοινωνίας που επιδίδονται σε αγαθοεργίες ή να σκέφτονται πόσο αλτρουιστές, σπουδαίοι, ευγενείς και ανιδιοτελείς είναι, και να λένε: «Κοιτάξτε με πόση ευγένεια και ανιδιοτέλεια ενεργούν βοηθώντας άλλους ανθρώπους. Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κι εμείς ανιδιοτελείς; Γιατί δεν μπορούμε να το πετύχουμε αυτό;» Πρώτον, δεν χρειάζεται να τους ζηλεύεις. Δεύτερον, δεν χρειάζεται να επιπλήττεις τον εαυτό σου. Αν ο Θεός δεν τους έχει επιλέξει, έχουν τις δικές τους αποστολές και επιδιώξεις. Ό,τι κι αν επιδιώκουν, είτε πρόκειται για φήμη και κέρδος είτε για την πραγματοποίηση των δικών τους ιδανικών και επιθυμιών, εσένα δεν χρειάζεται να σε απασχολεί αυτό. Αυτό που θα πρέπει να σε απασχολεί είναι τι οφείλεις να επιδιώξεις και τι είδους μονοπάτι θα πρέπει να ακολουθήσεις. Το πιο πρακτικό ζήτημα είναι ότι, εφόσον ο Θεός σ’ έχει επιλέξει, και έχεις προσέλθει στον οίκο του Θεού, και είσαι μέλος της εκκλησίας, και επιπλέον, καθώς είσαι στις τάξεις εκείνων που εκτελούν τα καθήκοντά τους, θα πρέπει να αναλογιστείς πώς να εισέλθεις στο μονοπάτι της σωτηρίας εκπληρώνοντας το καθήκον σου, πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια, πώς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα και να φτάσεις στο σημείο που τα λόγια του Θεού θα έχουν εντυπωθεί μέσα σου και θα έχουν γίνει η ζωή σου μέσω των επιδιώξεών σου και των διαφόρων τιμημάτων που πληρώνεις. Στο κοντινό μέλλον, όταν θα ανατρέξεις στην κατάσταση στην οποία βρισκόσουν όταν πρωτοξεκίνησες να πιστεύεις στον Θεό, θα διαπιστώσεις ότι η εσωτερική σου ζωή έχει αλλάξει. Δεν θα είσαι πλέον ένας άνθρωπος του οποίου η ζωή βασίζεται στις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Δεν θα είσαι πλέον ένας αλαζονικός, αδαής, επιθετικός και ανόητος άνθρωπος που θεωρεί τον εαυτό του καλύτερο από όλους, όπως ήσουν κάποτε. Αντίθετα, ο λόγος του Θεού θα έχει γίνει η νέα σου ζωή. Θα ξέρεις πώς να ακολουθείς την οδό του Θεού και θα ξέρεις πώς να χειρίζεσαι ό,τι συναντάς στη ζωή σου σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Θα περνάς την κάθε μέρα σου με έναν τόσο προσγειωμένο τρόπο και θα έχεις έναν ακριβή στόχο και μια ακριβή κατεύθυνση σε ό,τι κάνεις. Θα ξέρεις τι θα πρέπει και τι δεν θα πρέπει να κάνεις. Όλα αυτά τα πράγματα θα είναι τόσο διαυγή στο μυαλό σου σαν ένας καθρέφτης. Η καθημερινή σου ζωή δεν θα είναι περίπλοκη, εξαντλητική ή καταθλιπτική. Αντίθετα, θα είναι γεμάτη φως, θα έχει στόχους και κατεύθυνση. Ταυτόχρονα, θα νιώθεις ένα κίνητρο στην καρδιά σου. Θα νιώθεις ότι έχεις αλλάξει, ότι έχεις αποκτήσει μια νέα ζωή και ότι έχεις γίνει ένας άνθρωπος που έχει κάνει τα λόγια του Θεού ζωή του. Δεν είναι ωραίο αυτό; (Ναι.) Θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας σχετικά με το να μην επιδίδεται κανείς σε αγαθοεργίες, η οποία είναι η πρώτη αρχή στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης της καριέρας.

Ποια είναι η δεύτερη αρχή του θέματος της εγκατάλειψης της καριέρας; Να αρκείται κανείς στο φαγητό και τα ρούχα. Προκειμένου οι άνθρωποι να επιβιώσουν στην κοινωνία, απασχολούνται σε διαφόρων ειδών εργασίες ή δουλειές για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, φροντίζοντας να έχουν μια πηγή και μια ασφάλεια για τα καθημερινά τους γεύματα και τα έξοδα διαβίωσής τους. Κατά συνέπεια, είτε ανήκουν στις κατώτερες τάξεις είτε σε μια ελαφρώς ανώτερη βαθμίδα, οι άνθρωποι εξασφαλίζουν τα προς το ζην μέσα από διάφορα επαγγέλματα. Εφόσον ο σκοπός τους είναι να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, αυτό είναι αρκετά σαφές: να έχουν ένα μέρος για να ζήσουν, να τρώνε τρία γεύματα την ημέρα, να μπορούν να αγοράζουν περιστασιακά κρέας αν επιθυμούν να τρώνε κρέας, να πηγαίνουν τακτικά στη δουλειά τους, να έχουν ένα εισόδημα, να μην κυκλοφορούν με κουρέλια ούτε να αδυνατούν να τραφούν επαρκώς —αυτά αρκούν. Αυτές είναι οι βασικές ανάγκες των ανθρώπων στη ζωή. Όταν κάποιος καταφέρνει να καλύψει αυτές τις βασικές ανάγκες, δεν είναι σχετικά εύκολο να καταφέρει να έχει φαγητό και ζεστασιά; Δεν εμπίπτει αυτό στο εύρος των δυνατοτήτων του; (Ναι.) Αν, λοιπόν, η φύση της καριέρας κάποιου αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στην εξασφάλιση φαγητού και ζεστασιάς, στην εξασφάλιση των προς το ζην, όποια κι αν είναι η καριέρα που ακολουθεί, εφόσον είναι νόμιμη, θα συμβαδίζει γενικά με τα πρότυπα της ανθρώπινης φύσης. Γιατί λέω ότι συμβαδίζει με τα πρότυπα της ανθρώπινης φύσης; Διότι το κίνητρο, η πρόθεση και ο σκοπός σου πίσω από την ενασχόλησή σου με αυτό το επάγγελμα δεν έχουν καμία σχέση με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα ή ιδέα πέρα από την εξασφάλιση των προς το ζην —το κάνεις καθαρά για να έχεις αρκετό φαγητό, αρκετά ζεστά ρούχα να φορέσεις και για να μπορείς να συντηρείς την οικογένειά σου. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αυτές είναι οι βασικές ανάγκες. Εφόσον εξασφαλιστούν αυτές οι βασικές ανάγκες, οι άνθρωποι μπορούν να απολαύσουν μια βασική ποιότητα ζωής. Όταν είναι σε θέση να το πετύχουν αυτό, μπορούν να διατηρήσουν μια κανονική ύπαρξη. Δεν είναι αρκετό να μπορεί κανείς να διατηρήσει μια κανονική ύπαρξη; Αυτό ακριβώς δεν θα πρέπει να πετύχουν οι άνθρωποι στα πλαίσια της ανθρώπινης φύσης; (Ναι.) Εσύ ο ίδιος είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου, την επωμίζεσαι στους ώμους σου —αυτή είναι μια αναγκαία εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Είναι αρκετό και πρέπον να το πετύχεις αυτό. Ωστόσο, αν δεν είσαι ικανοποιημένος, τότε, ενώ ένας κανονικός άνθρωπος μπορεί να τρώει κρέας μία ή δύο φορές την εβδομάδα, εσύ επιμένεις να τρως κρέας κάθε μέρα, και να έχεις και περισσότερο περίσσευμα. Για παράδειγμα, αν καταναλώνεις καθημερινά 100 ή 200 γραμμάρια κρέας, ενώ χρειάζεσαι μόλις 85 γραμμάρια για να είσαι σωματικά υγιής, αυτή η υπερκατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια. Τι προκαλεί ασθένειες όπως η λιπώδης νόσος του ήπατος, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η υψηλή χοληστερίνη; (Η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας κρέατος.) Ποιο είναι το πρόβλημα με την κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας κρέατος; Δεν οφείλεται στην αδυναμία κάποιου να ελέγξει τη διατροφή του; Δεν οφείλεται σε αδηφαγία; (Ναι.) Από πού προέρχεται αυτή η αδηφαγία; Δεν οφείλεται στην υπερβολική όρεξη κάποιου; Συνάδουν η υπερβολική όρεξη και η αδηφαγία με τις βασικές ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Υπερβαίνουν τις βασικές ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Εάν επιθυμείς διαρκώς να υπερβαίνεις τις βασικές ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εργάζεσαι περισσότερο, να βγάζεις περισσότερα χρήματα και να εργάζεσαι πολύ περισσότερο από τους κανονικούς ανθρώπους. Είτε με υπερωρίες είτε με την ανάληψη πολλαπλών θέσεων εργασίας, θα πρέπει να παράγεις περισσότερα έσοδα για να ανταπεξέλθεις οικονομικά στο να τρως κρέας τρεις φορές την ημέρα και όποτε το επιθυμείς. Αυτό δεν ξεπερνά το εύρος της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Είναι καλό να ξεπερνά κανείς το εύρος της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Γιατί δεν είναι καλό; (Από μια άποψη, το σώμα των ανθρώπων είναι επιρρεπές σε ασθένειες· από μια άλλη, προκειμένου οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και τις ορέξεις τους, πρέπει να επενδύσουν περισσότερο χρόνο, ενέργεια και χρήματα στην εργασία τους. Αυτό απορροφά τον χρόνο και την ενέργεια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να επιδιώξουν την αλήθεια και να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο βαδίζουν στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό και της επιδίωξης της αλήθειας). Οι άνθρωποι θα πρέπει να αρκούνται στο να έχουν τα είδη πρώτης ανάγκης, να μη νιώθουν πείνα ή κρύο και να έχουν το φαγητό και τη ζεστασιά που χρειάζεται η κανονική ανθρώπινη φύση. Θα πρέπει να βγάζεις αρκετά χρήματα ώστε να ανταποκρίνεσαι στις κανονικές απαιτήσεις του σώματος όσον αφορά τη διατροφή. Αυτό αρκεί· αυτό είναι το είδος ζωής που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση. Αν λαχταράς μονίμως τις σαρκικές απολαύσεις, ικανοποιείς τη σαρκική σου όρεξη χωρίς να υπολογίζεις τη σωματική σου υγεία και αγνοείς το σωστό μονοπάτι· αν θέλεις μονίμως να τρως καλό φαγητό, να απολαμβάνεις καλά πράγματα, να έχεις ένα καλό περιβάλλον διαβίωσης και μια καλή ποιότητα ζωής, να τρως σπάνιες λιχουδιές, να φοράς επώνυμα ρούχα και χρυσά και ασημένια κοσμήματα, να ζεις σε επαύλεις και να οδηγείς πολυτελή αυτοκίνητα —αν θέλεις μονίμως να τα επιδιώκεις αυτά, τότε τι είδους επάγγελμα πρέπει να ασκείς; Αν βρεις απλώς μια συνηθισμένη δουλειά για να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες και να διευθετήσεις το θέμα του φαγητού και της ζεστασιάς, μπορεί αυτή να εκπληρώσει όλες αυτές τις επιθυμίες; (Δεν μπορεί.) Σίγουρα όχι. Για παράδειγμα, αν θέλεις να επιδοθείς σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, ακόμη και μια μικρή επιχείρηση με έναν μόνο πάγκο μπορεί να παρέχει αρκετά για να εξασφαλίσει το φαγητό και τη ζεστασιά ολόκληρης της οικογένειάς σου· μπορεί να έχεις λιγότερα από όσους είναι πάνω από σένα, αλλά έχεις πολύ περισσότερα από όσους είναι κάτω από σένα. Μπορείς περιστασιακά να τρως κρέας και ολόκληρη η οικογένειά σου μπορεί να ντύνεται αξιοπρεπώς. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον υπόλοιπο χρόνο σου για να πιστεύεις στον Θεό, να παρευρίσκεσαι σε συναθροίσεις και να εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου, και θα έχεις ακόμα ενέργεια για να επιδιώκεις την αλήθεια. Αυτό αρκεί. Διότι, καθώς θα υπάρχει ασφάλεια στη ζωή σου, ενώ ασχολείσαι με αυτό το επάγγελμα, θα μπορέσεις να αποδεσμεύσεις χρόνο και ενέργεια για να επιδιώξεις την πίστη στον Θεό και την αλήθεια. Αυτό συμβαδίζει με το θέλημα του Θεού. Ωστόσο, αν δεν είσαι ποτέ ικανοποιημένος, θα σκέφτεσαι συνέχεια: «Αυτή η επιχείρηση έχει προοπτικές. Μπορώ να βγάζω τόσα χρήματα τον μήνα με έναν μόνο πάγκο. Αυτό μπορεί να εξασφαλίσει το φαγητό και τη ζεστασιά της οικογένειάς μου. Αν έχω δύο πάγκους, τότε μπορώ να διπλασιάσω τα κέρδη μου. Όχι μόνο θα μπορεί η οικογένειά μου να έχει φαγητό και ζεστασιά, αλλά θα μπορούμε επίσης να αποταμιεύσουμε λίγα χρήματα. Θα μπορούμε να τρώμε ό,τι θέλουμε και ακόμη και να ταξιδεύουμε και να αγοράζουμε και κάποια είδη πολυτελείας. Θα μπορούμε να τρώμε και να απολαμβάνουμε πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν. Αυτό θα ήταν υπέροχο. Ας προσθέσω έναν ακόμη πάγκο!» Αφού προσθέσεις έναν ακόμη πάγκο, γίνεσαι πλουσιότερος· παίρνεις μια γεύση από τα προνόμια και σκέφτεσαι: «Φαίνεται ότι αυτή η αγορά είναι αρκετά μεγάλη. Μπορώ να προσθέσω ακόμη έναν πάγκο, να επεκτείνω την επιχείρησή μου και να φέρω διαφορετικά εμπορεύματα για να την επεκτείνω κι άλλο. Όχι μόνο θα αποταμιεύσω χρήματα, αλλά μπορώ να αγοράσω ένα αυτοκίνητο και να αναβαθμιστώ σε ένα μεγαλύτερο σπίτι. Όλη η οικογένειά μου θα μπορεί να ταξιδεύει τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό!» Όσο περισσότερο το σκέφτεσαι, τόσο πιο ελκυστικό γίνεται. Σε αυτό το σημείο, είσαι αποφασισμένος να προσθέσεις έναν ακόμη πάγκο. Η επιχείρηση μεγαλώνει όλο και περισσότερο, βγάζεις όλο και περισσότερα χρήματα, η ευχαρίστησή σου αυξάνεται, αλλά πηγαίνεις σε όλο και λιγότερες συναθροίσεις, ξεκινάς από εβδομαδιαίες συναθροίσεις, μετά διμηνιαίες ή μηνιαίες, και τελικά, πηγαίνεις μόνο μία φορά το εξάμηνο. Μέσα σου σκέφτεσαι: «Η επιχείρησή μου έχει μεγαλώσει, έχω βγάλει πολλά χρήματα, υποστηρίζω το έργο του οίκου του Θεού και η προσφορά που δίνω είναι μεγάλη». Οδηγείς ένα κάμπριο, η γυναίκα και τα παιδιά σου φορούν χρυσά και διαμαντένια κοσμήματα, είναι ντυμένοι από πάνω μέχρι κάτω με επώνυμα ρούχα και έχετε ταξιδέψει ακόμη και στο εξωτερικό. Σκέφτεσαι: «Είναι υπέροχο να έχεις χρήματα! Αν ήξερα ότι είναι τόσο εύκολο να βγάλω χρήματα, γιατί δεν ξεκίνησα νωρίτερα; Είναι τόσο σπουδαίο να έχεις χρήματα! Ένας πλούσιος άνθρωπος περνάει τις μέρες του τόσο άνετα και ξεκούραστα! Όταν τρώω νόστιμο φαγητό, η γεύση του είναι απαράμιλλη. Όταν φοράω επώνυμες μάρκες, νιώθω πανευτυχής, και όπου κι αν πάω, οι άλλοι με κοιτάζουν με ζήλια και φθόνο. Έχω κερδίσει τον σεβασμό και τον θαυμασμό των ανθρώπων και νιώθω διαφορετικά, έχω ορθώσει κάπως το ανάστημά μου». Οι επιθυμίες της σάρκας σου έχουν ικανοποιηθεί, και το ίδιο και η ματαιοδοξία σου. Αλλά η σκόνη στο εξώφυλλο των λόγων του Θεού γίνεται όλο και πιο πυκνή· δεν έχεις διαβάσει τα λόγια Του εδώ και πολύ καιρό και οι προσευχές σου προς τον Θεό είναι πιο σύντομες. Οι συναθροίσεις έχουν μεταφερθεί σε διαφορετικό μέρος και δεν είσαι καν σίγουρος πού γίνονται τώρα. Δεν παρουσιάζεσαι πια ούτε καν περιστασιακά στην εκκλησία. Πες Μου, αυτό σημαίνει ότι πλησιάζεις στη σωτηρία ή απομακρύνεσαι περισσότερο απ’ αυτήν; (Απομακρύνομαι περισσότερο.) Η ποιότητα της ζωής σου βελτιώνεται, το σώμα σου τρέφεται καλά και έχεις γίνει πιο εκλεκτικός. Στο παρελθόν, δεν πήγαινες για προληπτικές ιατρικές εξετάσεις ούτε μια φορά στα οκτώ χρόνια ή στη δεκαετία, αλλά τώρα που είσαι πλούσιος, πηγαίνεις για εξετάσεις κάθε έξι μήνες για να δεις αν έχεις υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλό ζάχαρο ή υψηλή χοληστερίνη. Λες: «Πρέπει κανείς να φροντίζει το σώμα του. Όπως λέει και το ρητό, ‘‘Αν πρέπει να είσαι κάτι, μην είσαι άρρωστος. Αν δεν πρέπει να είσαι κάτι, μην είσαι φτωχός’’». Οι σκέψεις και οι απόψεις σου έχουν αλλάξει, έτσι δεν είναι; Τώρα που είσαι πλούσιος και δεν είσαι πια ένας συνηθισμένος άνθρωπος, νιώθεις ότι είσαι πολύτιμος, ότι η ταυτότητά σου είναι αξιοσέβαστη και εκτιμάς το σώμα σου ακόμη περισσότερο. Η στάση σου απέναντι στη ζωή έχει επίσης αλλάξει. Παλιότερα, δεν ασχολούσουν με προληπτικές εξετάσεις, καθώς σκεφτόσουν: «Εμείς οι φτωχοί δεν χρειάζεται να ανησυχούμε γι’ αυτό. Γιατί να κάνω εξετάσεις; Αν είμαι σοβαρά άρρωστος, ούτως ή άλλως δεν μπορώ να πληρώσω τη θεραπεία. Θα κάτσω και θα το υπομείνω, και αν δεν μπορέσω, υποθέτω ότι αυτή η σάρκα θα περάσει στον θάνατο. Δεν τρέχει και κάτι». Τώρα όμως είναι διαφορετικά. Λες: «Οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να ζουν άρρωστοι. Αν αρρωστήσουν, ποιος θα ξοδέψει τα χρήματα που έχουν κερδίσει; Δεν θα μπορούν να απολαύσουν τη ζωή. Η ζωή είναι μικρή!» Είναι διαφορετικά, έτσι δεν είναι; Η στάση σου απέναντι στα χρήματα, απέναντι στη σαρκική ζωή και απέναντι στην ευχαρίστηση έχει αλλάξει. Ομοίως, η στάση σου απέναντι στην πίστη στον Θεό, στην επιδίωξη της αλήθειας και στην αποδοχή της σωτηρίας γίνεται επίσης όλο και πιο αδιάφορη.

Μόλις εισέλθει κάποιος στο μονοπάτι του να μην αρκείται στο φαγητό και τα ρούχα, θα επιδιώξει μια υψηλότερη ποιότητα ζωής και την ευχαρίστηση που αντλεί από καλύτερα πράγματα. Αυτό αποτελεί σημάδι κινδύνου, σημαίνει ότι υποπίπτει σε πειρασμό, θα προκαλέσει προβλήματα και είναι κακός οιωνός. Μόλις απολαύσει και γευτεί κανείς τα πλούτη, αρχίζει να ανησυχεί ότι μια μέρα θα χάσει τα χρήματά του και θα γίνει φτωχός. Κατά συνέπεια, λατρεύει ιδιαίτερα τις τρέχουσες ημέρες που έχει χρήματα και εκτιμά τη θέση και το κύρος που του αποφέρει το να είναι πλούσιος. Συχνά ακούς άπιστους ανθρώπους να λένε: «Είναι εύκολο να πηγαίνει κανείς από το πικρό στο γλυκό, αλλά το να πηγαίνει από το γλυκό στο πικρό δεν είναι». Αυτό σημαίνει ότι όταν δεν έχεις τίποτα, δεν σε ενοχλεί αν σου ζητηθεί να το εγκαταλείψεις· μπορείς να το εγκαταλείψεις στο λεπτό, γιατί δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο ν’ αξίζει να προσκολληθείς. Αυτά τα χρηματικά και υλικά αγαθά δεν σου γίνονται εμπόδιο και σου είναι εύκολο να τα εγκαταλείψεις. Αλλά όταν έχεις αυτά τα πράγματα στην κατοχή σου, σου είναι δύσκολο να τα εγκαταλείψεις· πιο δύσκολο κι από το να ανέλθεις στον ουρανό. Αν είσαι φτωχός, τότε όταν έρθει η ώρα να αφήσεις το σπίτι σου και να εκπληρώσεις τα καθήκοντά σου, μπορείς εύκολα να απομακρυνθείς. Ωστόσο, αν είσαι πλούσιος και σπουδαίος, το μυαλό σου πλημμυρίζει από σκέψεις και λες: «Α, το σπίτι μου αξίζει δύο εκατομμύρια γουάν, το αυτοκίνητό μου αξίζει πεντακόσιες χιλιάδες γουάν. Έπειτα, υπάρχουν και πάγια περιουσιακά στοιχεία, τραπεζικές αποταμιεύσεις, μετοχές, κεφάλαια, επενδύσεις και άλλα πράγματα, τα οποία ανέρχονται λίγο πολύ στο σύνολο των δέκα εκατομμυρίων γουάν. Αν φύγω, πώς θα τα πάρω όλα αυτά μαζί μου;» Δεν σου είναι εύκολο να εγκαταλείψεις αυτά τα υλικά αγαθά. Σκέφτεσαι: «Αν εγκαταλείψω αυτά τα πράγματα και αφήσω αυτό το σπίτι και την τωρινή μου οικογένεια, θα έχει παρόμοιες συνθήκες το μέρος στο οποίο θα κατοικώ μελλοντικά; Θα μπορούσα να αντέξω να ζήσω σε μια λασποκαλύβα ή σε ένα σπίτι φτιαγμένο από άχυρα; Θα μπορούσα να αντέξω τη δυσοσμία ενός στάβλου; Αυτήν τη στιγμή, μπορώ να κάνω ένα ζεστό ντους κάθε μέρα. Θα μπορούσα να αντέξω σε ένα μέρος όπου δεν θα μπορούσα να κάνω ένα ζεστό ντους ούτε μια φορά τον χρόνο;» Οι σκέψεις σου πληθαίνουν και δεν μπορείς να το αντέξεις. Όσο έχεις χρήματα, βγάζεις μια χούφτα μετρητά για να αγοράσεις πράγματα, αγοράζεις ό,τι θέλεις χωρίς ενδοιασμούς, είσαι ιδιαίτερα γενναιόδωρος και ποτέ δεν σου είναι εμπόδιο το χρήμα. Αν όμως τα εγκατέλειπες όλα αυτά, θα ένιωθες άβολα κάθε φορά που θα έβαζες το χέρι στο πορτοφόλι σου, και θα αναρωτιόσουν τι θα γίνει αν δεν υπάρχει τίποτα εκεί μέσα. Αν ήθελες να φας ένα μπολ ζεστά νουντλς, θα έπρεπε να υπολογίσεις ποιο εστιατόριο είναι το φθηνότερο και πόσα γεύματα μπορείς να φας ακόμα με τα χρήματα που σου έχουν απομείνει. Θα έπρεπε να ακολουθείς έναν αυστηρό προϋπολογισμό, ζώντας όπως ένας φτωχός άνθρωπος. Θα μπορούσες να το αντέξεις αυτό; Παλιότερα, αν έπλενες ένα ρούχο δύο φορές και έχανε τη φόρμα του, και έτσι ένιωθες αμήχανα να το φορέσεις, το πετούσες και έπαιρνες ένα καινούργιο. Τώρα, πλένεις και φοράς το ίδιο μπλουζάκι ξανά και ξανά, και ακόμα κι αν σκιστεί ο γιακάς δεν σε παίρνει να το πετάξεις. Το ξαναράβεις και συνεχίζεις να το φοράς. Θα μπορούσες να το αντέξεις αυτό; Όπου κι αν πήγαινες, ο κόσμος θα έβλεπε ότι είσαι φτωχός και δεν θα ήθελε να αλληλεπιδράσει μαζί σου. Κάθε φορά που θα έβγαινες για ψώνια και θα ρωτούσες για κάποια τιμή, κανείς δεν θα σου έδινε σημασία. Θα μπορούσες να το αντέξεις αυτό; Δεν είναι εύκολο συναίσθημα, έτσι δεν είναι; Αλλά αν δεν είχες αυτά τα χρηματικά και υλικά αγαθά, δεν θα χρειαζόταν να τα εγκαταλείψεις και δεν θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσεις αυτήν την πρόκληση. Θα σου ήταν πολύ πιο εύκολο να εγκαταλείψεις τα πάντα και να επιδιώξεις την αλήθεια. Επομένως, ο Θεός έχει εδώ και καιρό πει στους ανθρώπους ότι θα πρέπει να αρκούνται στο φαγητό και τα ρούχα. Όποιο επάγγελμα κι αν ασκείς, μην το αντιμετωπίζεις ως καριέρα, και μην το βλέπεις ως εφαλτήριο ή μέσο για να καταξιωθείς ή να συσσωρεύσεις πλούτη και να ζήσεις μια άνετη ζωή. Όποια κι αν είναι η εργασία ή το επάγγελμα που ασκείς, αρκεί να το βλέπεις αποκλειστικά και μόνο ως μέσο για να εξασφαλίζεις τα προς το ζην. Αν μπορεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην σου, θα πρέπει να ξέρεις πότε να σταματήσεις και να μην επιδιώκεις άλλα πλούτη. Αν το να βγάζεις δύο χιλιάδες γουάν τον μήνα είναι αρκετό για να καλύπτεις τα τρία σου γεύματα την ημέρα και τις βασικές ανάγκες της ζωής σου, τότε θα πρέπει να σταματήσεις εκεί και να μην προσπαθήσεις να επεκτείνεις το εύρος της δουλειάς σου. Εάν τυχόν έχεις κάποιες ειδικές ανάγκες, μπορείς να αναλάβεις κάποιες πρόσθετες βάρδιες μερικής απασχόλησης ή μια προσωρινή εργασία για να τα βγάλεις πέρα —αυτό είναι αποδεκτό. Η απαίτηση του Θεού για τους ανθρώπους είναι η εξής: Όποιο επάγγελμα κι αν ασκείς, είτε περιλαμβάνει γνώσεις ή οποιεσδήποτε τεχνικές δεξιότητες είτε απαιτεί οποιονδήποτε σωματικό μόχθο, εφόσον είναι λογικό και νόμιμο, εμπίπτει στο εύρος των δυνατοτήτων σου και αυτό το επάγγελμα μπορεί να σου εξασφαλίσει τα προς το ζην, τότε αυτό είναι αρκετό. Μη μετατρέψεις το επάγγελμα που ασκείς σε εφόδιο για την πραγματοποίηση των δικών σου ιδανικών και επιθυμιών μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τη σαρκική σου ζωή, αφήνοντας έτσι τον εαυτό σου να περιπέσει σε πειρασμό ή να βρεθεί σε τέλμα, ή οδηγώντας τον σ’ ένα μονοπάτι χωρίς επιστροφή. Εάν το να βγάζεις δύο χιλιάδες γουάν τον μήνα είναι αρκετό για να συντηρείς την προσωπική σου ζωή ή τη ζωή της οικογένειάς σου, τότε θα πρέπει να κρατήσεις αυτήν τη δουλειά και να χρησιμοποιήσεις τον υπόλοιπο χρόνο για να κάνεις πράξη την πίστη στον Θεό, να παρευρίσκεσαι σε συναθροίσεις, να εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου και να επιδιώκεις την αλήθεια. Αυτή είναι η αποστολή σου, η αξία και το νόημα της ζωής ενός πιστού. Και κάθε επάγγελμα που ασκείς αποσκοπεί απλώς στην εξασφάλιση των βασικών σωματικών αναγκών μιας κανονικής ανθρώπινης ζωής. Ο Θεός δεν θα απαιτήσει να διακριθείς, να διαπρέψεις ή να γίνεις διάσημος στο επάγγελμά σου. Αν το επάγγελμά σου σχετίζεται με την επιστημονική έρευνα, θα απαιτεί ένα σημαντικό μέρος της ενέργειάς σου, αλλά η αρχή της άσκησης παραμένει αμετάβλητη —να αρκείσαι στο φαγητό και τα ρούχα. Εάν το επάγγελμά σου σου προσφέρει ευκαιρίες για προαγωγή και ένα σημαντικό εισόδημα με βάση τις ικανότητές σου, και αυτό το εισόδημα υπερβαίνει το εύρος του να αρκείται κανείς στο φαγητό και τα ρούχα, τι θα πρέπει να επιλέξεις να κάνεις; (Απόρριψε την προσφορά.) Η αρχή στην οποία θα πρέπει να υπακούσεις είναι αυτή για την οποία σ’ έχει προειδοποιήσει ο Θεός —να αρκείσαι στο φαγητό και τα ρούχα. Ανεξάρτητα από το επάγγελμα που ασκείς, αν αυτό υπερβαίνει το εύρος του να αρκείται κανείς στο φαγητό και τα ρούχα, αναπόφευκτα θα επενδύσεις ενέργεια, χρόνο ή χρήματα πέρα από το εύρος των βασικών αναγκών για να κερδίσεις αυτό το έξτρα εισόδημα. Για παράδειγμα, μπορεί στην παρούσα φάση να είσαι ένας χαμηλόβαθμος υπάλληλος που βγάζει αρκετά χρήματα ώστε να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, αλλά λόγω των καλών επιδόσεών σου στη δουλειά, οι ανώτεροί σου θέλουν να σε προάγουν σε διευθυντική θέση ή σε τάδε ανώτερο στέλεχος με πολύ υψηλότερο μισθό. Θα αποκτηθεί μάταια αυτό το εισόδημα; Όταν αυξάνεται το εισόδημά σου, αυξάνεται και ο αντίστοιχος όγκος εργασίας που επενδύεις. Το να επενδύεις προσπάθεια δεν απαιτεί ενέργεια και χρόνο; Είναι σαν να λέμε ότι τα χρήματα που βγάζεις αποκτώνται κατόπιν ανταλλαγής ενός μεγάλου μέρους της ενέργειας και του χρόνου σου. Για να βγάλεις περισσότερα χρήματα, πρέπει να επενδύσεις περισσότερο χρόνο και ενέργεια. Καθώς βγάζεις περισσότερα χρήματα, αυτό απορροφά ένα μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται αναλογικά και ο χρόνος που διαθέτεις για την πίστη σου στον Θεό, την παρουσία σου σε συναθροίσεις, την εκπλήρωση των καθηκόντων σου και την επιδίωξη της αλήθειας. Αυτό αποτελεί ξεκάθαρο γεγονός. Όταν η ενέργεια και ο χρόνος σου αφιερώνονται στη συσσώρευση πλούτου, χάνεις τις ανταμοιβές της πίστης σου στον Θεό. Ο Θεός δεν θα σου φερθεί ευνοϊκά ούτε θα σε ενημερώσει ο οίκος Του για όσα έχασες, μόνο και μόνο επειδή έχεις πάρει προαγωγή και αυτό απορροφά τώρα ένα μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου, με αποτέλεσμα να μην έχεις καθόλου χρόνο να εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου ή να παρευρίσκεσαι στις συναθροίσεις του οίκου του Θεού. Συμβαίνει κάτι τέτοιο; (Όχι.) Ο οίκος του Θεού δεν θα σε ενημερώσει ούτε θα επιτρέψει να τύχεις ειδικής μεταχείρισης, και ο Θεός δεν θα σου φερθεί ευνοϊκά λόγω αυτού. Εν ολίγοις, αν θέλεις να έχεις ανταμοιβές για την πίστη σου στον Θεό, αν θέλεις να αποκτήσεις την αλήθεια, αυτό εξαρτάται από τις δικές σου προσπάθειες να εξασφαλίσεις χρόνο και ενέργεια. Είναι θέμα επιλογής. Ο Θεός δεν σου απαγορεύει να διατηρείς μια κανονική ζωή. Το εισόδημά σου είναι επαρκές για την κάλυψη του φαγητού και της ζεστασιάς, για τη διατήρηση της σωματικής σου επιβίωσης και των βιολογικών σου δραστηριοτήτων. Είναι αρκετό για να στηρίξει τη συνέχιση της ύπαρξής σου. Όμως εσύ δεν είσαι ικανοποιημένος· θέλεις πάντα να κερδίζεις περισσότερα. Έτσι, αυτό το χρηματικό ποσό θα σου στερήσει την ενέργεια και τον χρόνο σου. Για ποιο λόγο σου τα στερεί; Για να βελτιωθεί η ποιότητα της υλικής σου ζωής. Καθώς βελτιώνεις την ποιότητα της υλικής σου ζωής, κερδίζεις λιγότερα από την πίστη στον Θεό, και ο χρόνος σου για την εκπλήρωση των καθηκόντων σου χάνεται, τον έχει απορροφήσει κάτι άλλο. Τι τον έχει απορροφήσει; Τον έχει απορροφήσει η επιδίωξη μιας καλής υλικής ζωής, η σωματική ευχαρίστηση. Αξίζει τον κόπο; (Όχι.) Αν είσαι καλός στο να ζυγίζεις τα υπέρ και τα κατά, ξέρεις ότι δεν αξίζει τον κόπο. Κερδίζεις ευχαρίστηση στην υλική σου ζωή, τρως καλύτερο φαγητό και το στομάχι σου είναι χορτάτο· ντύνεσαι καλά, κομψά και άνετα. Αποκτάς μερικά ακόμα επώνυμα αντικείμενα και είδη πολυτελείας, αλλά η δουλειά σου είναι κουραστική, πιο απαιτητική και σου απορροφά χρόνο και ενέργεια. Ως πιστός, δεν έχεις χρόνο να παρευρίσκεσαι σε συναθροίσεις ούτε να ακούς κηρύγματα. Επίσης, δεν έχεις χρόνο να αναλογιστείς την αλήθεια και τα λόγια του Θεού. Υπάρχουν πολλές αλήθειες που ακόμα δεν κατανοείς και δεν μπορείς να αναγνωρίσεις, αλλά δεν έχεις χρόνο και ενέργεια για να τις αναλογιστείς και να τις αναζητήσεις. Η υλική σου ζωή βελτιώνεται, αλλά η πνευματική σου ζωή δεν καταφέρνει να αναπτυχθεί και βρίσκεται στα πρόθυρα της παρακμής. Αυτό αποτελεί κέρδος ή απώλεια; (Απώλεια.) Αυτή η απώλεια είναι πολύ μεγάλη! Πρέπει να ζυγίσεις τα υπέρ και τα κατά! Αν είσαι έξυπνος άνθρωπος που αγαπάει ειλικρινά την αλήθεια, θα πρέπει να ζυγίσεις και τις δύο πλευρές και να δεις ποιο είναι το πιο πολύτιμο και ουσιαστικό πράγμα που μπορείς να κερδίσεις. Αν έρθει η προαγωγή και έχεις την ευκαιρία να βγάλεις περισσότερα χρήματα και να εξασφαλίσεις μια καλύτερη υλική ζωή για τον εαυτό σου, τι θα πρέπει να επιλέξεις; Εάν είσαι διατεθειμένος να επιδιώξεις την αλήθεια και έχεις την αποφασιστικότητα να επιδιώξεις την αλήθεια, τότε θα πρέπει να απαρνηθείς τέτοιες ευκαιρίες. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι κάποιος στην εταιρεία σου λέει: «Κάνεις αυτήν τη δουλειά εδώ και δέκα χρόνια. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην εταιρεία βλέπουν αυξήσεις στον μισθό τους και λαμβάνουν προαγωγές μέσα σε τρία με πέντε χρόνια. Όμως η δική σου αμοιβή δεν έχει αλλάξει καθόλου. Γιατί δεν αποδίδεις λίγο καλύτερα; Γιατί δεν βελτιώνεις την απόδοσή σου; Κοίτα την τάδε, είναι εδώ τρία χρόνια και τώρα οδηγεί κάμπριο και μένει σε μεγαλύτερο σπίτι: Μετακόμισε από το δυαράκι σε πεντάρι. Όταν ήρθε, ήταν απλώς μια φτωχή φοιτήτρια. Τώρα, είναι μια πλούσια γυναίκα, που ντύνεται από πάνω μέχρι κάτω με επώνυμα ρούχα, μένει σε πολυτελή ξενοδοχεία, ζει σε μια έπαυλη και οδηγεί αυτοκίνητο πολυτελείας». Όταν δεις πόσο ευκατάστατη είναι, δεν θα αρχίσεις να τρώγεσαι μέσα σου; Δεν θα νιώσεις άσχημα; Θα μπορούσες να αντέξεις τέτοιους πειρασμούς; Θα εξακολουθούσες να εμμένεις στην αρχική σου πρόθεση; Θα παρέμενες πιστός στις αρχές; Αν αγαπάς ειλικρινά την αλήθεια, αν είσαι πρόθυμος να επιδιώξεις την αλήθεια και αν πιστεύεις ότι το να κερδίσεις κάτι στην αλήθεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα, το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή σου και ότι έχεις επιλέξει το πιο σημαντικό και το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή σου, τότε δεν θα το μετανιώσεις και δεν θα επηρεαστείς από πράγματα όπως οι προαγωγές. Θα είσαι ανυποχώρητος και θα πεις: «Αρκούμαι στο φαγητό και τα ρούχα· όποιο επάγγελμα κι αν επιλέξω, το κάνω για χάρη του φαγητού και της ζεστασιάς, για να μπορέσει το σώμα μου να συνεχίσει να ζει, όχι για σωματική ευχαρίστηση, και σίγουρα όχι για να καταξιωθώ. Δεν επιδιώκω προαγωγές ή υψηλούς μισθούς· θα αξιοποιήσω τον περιορισμένο χρόνο της ζωής μου για να επιδιώξω την αλήθεια». Αν διαθέτεις αυτήν την αποφασιστικότητα, δεν θα αμφιταλαντεύεσαι και δεν θα σε τρώει κάτι μέσα σου· όταν βλέπεις άλλους ανθρώπους να προάγονται, να παίρνουν αύξηση ή να φορούν χρυσά και ασημένια κοσμήματα και επώνυμα ρούχα, να απολαμβάνουν καλύτερη ποιότητα ζωής από σένα και να είναι καλύτεροι από σένα σε στυλ, δεν θα νιώθεις ζήλια. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ωστόσο, αν δεν αγαπάς την αλήθεια και δεν την επιδιώκεις, δεν θα μπορέσεις να συγκρατηθείς και δεν θα εμμείνεις σ’ αυτό για πολύ καιρό. Σε μια τέτοια περίσταση και σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, αν οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια ως ζωή τους, αν δεν έχουν λίγη αποφασιστικότητα, αν δεν έχουν αληθινή διορατικότητα, θα ταλαντεύονται συχνά μπρος-πίσω και θα αισθάνονται αδύναμοι. Αφού θα έχουν μείνει ανυποχώρητοι για λίγο, θα πέσουν μάλιστα σε κατάθλιψη, και θα σκέφτονται: «Πότε θα τελειώσουν αυτές οι μέρες; Αν δεν έρθει η ημέρα του Θεού, για πόσο καιρό θα παραμείνω υπηρέτης στην εταιρεία; Οι άλλοι βγάζουν περισσότερα από μένα. Γιατί το μόνο που μπορώ να εξασφαλίσω είναι το βασικό φαγητό κι η ζεστασιά; Ο Θεός δεν μου λέει να βγάλω περισσότερα χρήματα». Ποιος σε εμποδίζει να βγάλεις περισσότερα χρήματα; Αν έχεις την ικανότητα, μπορείς να βγάλεις περισσότερα. Αν επιλέξεις να βγάζεις περισσότερα χρήματα, να ακολουθείς έναν πλούσιο τρόπο ζωής και να απολαμβάνεις μια σπάταλη ζωή, δεν υπάρχει πρόβλημα· κανείς δεν σε εμποδίζει. Ωστόσο, πρέπει να είσαι υπεύθυνος για τις δικές σου επιλογές. Στο τέλος, αν δεν αποκτήσεις την αλήθεια, αν τα λόγια του Θεού δεν έχουν γίνει ζωή μέσα σου, εσύ ο ίδιος θα είσαι ο μόνος που θα το μετανιώσει. Πρέπει να είσαι υπεύθυνος για τις δικές σου πράξεις και επιλογές. Κανείς δεν μπορεί να πληρώσει το χρέος σου ή να αναλάβει την ευθύνη για λογαριασμό σου. Εφόσον επέλεξες να πιστέψεις στον Θεό, να βαδίσεις στο μονοπάτι της σωτηρίας και να επιδιώξεις την αλήθεια, μην το μετανιώσεις. Εφόσον αυτό έχεις επιλέξει, δεν θα πρέπει να το βλέπεις ως κανόνα ή εντολή που πρέπει να ακολουθήσεις· αντιθέτως, θα πρέπει να καταλάβεις ότι η επιμονή και οι επιλογές σου έχουν νόημα και αξία. Τελικά, αυτό που κερδίζεις είναι η αλήθεια και ζωή, όχι ένας απλός κανόνας. Αν η επιμονή και οι επιλογές σου σε κάνουν να νιώθεις ιδιαίτερα αμήχανα, άβολα ή ανίκανος να αντιμετωπίσεις τους ανθρώπους γύρω σου, τότε μη συνεχίσεις να επιμένεις. Γιατί να κάνεις τη ζωή σου δύσκολη; Ό,τι επιθυμείς στην καρδιά σου, ό,τι θέλεις, αυτό ακριβώς να επιδιώκεις—κανείς δεν σε εμποδίζει. Αυτήν τη στιγμή, αυτό το είδος συναναστροφής σού δίνει απλώς μια αρχή. Στον κόσμο, κάθε επάγγελμα που ασκούν οι άνθρωποι συνδέεται με τη φήμη, το κέρδος και τη σωματική ευχαρίστηση. Ο λόγος για τον οποίο βγάζουν οι άνθρωποι περισσότερα χρήματα δεν είναι να φτάσουν σε ένα ορισμένο ποσό, αλλά να βελτιώσουν τη σωματική τους ευχαρίστηση κερδίζοντας αυτά τα χρήματα, καθώς και να γίνουν πλούσιοι άνθρωποι γνωστοί στο κοινό. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχουν φήμη, κέρδος και θέση, και όλα αυτά ξεπερνούν το εύρος των βασικών αναγκών. Κάθε τίμημα που πληρώνουν οι άνθρωποι αποσκοπεί στη σωματική ευχαρίστηση, τίποτα από αυτά δεν έχει νόημα· όλα είναι κενά, σαν ένα όνειρο. Αυτό που κερδίζουν στο τέλος είναι το απόλυτο κενό. Μπορεί σήμερα να έχεις να φας πιττάκια για γεύμα και να τα βρίσκεις πεντανόστιμα, αλλά μετά από προσεκτική σκέψη, βλέπεις ότι δεν έχεις κερδίσει τίποτα. Αν τα τρως κάθε μέρα, μπορεί να τα βαρεθείς, να σταματήσεις να τα τρως και να στραφείς σε κάτι άλλο, όπως ψωμάκια καλαμποκιού, ρύζι ή τηγανίτες. Προσαρμόζεις τον εαυτό σου με αυτόν τον τρόπο και το υλικό σου σώμα γίνεται πιο υγιές. Αν τρως καθημερινά πλούσιες τροφές, το υλικό σου σώμα μπορεί να πάψει να είναι υγιές, έτσι δεν είναι;

Το να αρκείται κανείς στο φαγητό και τα ρούχα είναι πράγματι το σωστό μονοπάτι; (Είναι το σωστό.) Γιατί είναι σωστό; Έχει να κάνει η αξία της ζωής ενός ανθρώπου με το φαγητό και τα ρούχα; (Όχι.) Αν η αξία της ζωής ενός ατόμου δεν έχει να κάνει με το φαγητό και τα ρούχα ή τη σαρκική ευχαρίστηση, τότε το επάγγελμα που ασκεί κάποιος θα πρέπει να εκπληρώνει μόνο την ανάγκη για φαγητό και ρούχα· δεν θα πρέπει να ξεπερνά αυτό το εύρος. Ποιον σκοπό εξυπηρετεί το να έχει κανείς φαγητό και ρούχα; Να διασφαλιστεί ότι το σώμα μπορεί να επιβιώσει φυσιολογικά. Ποιος είναι ο σκοπός της επιβίωσης; Σκοπός της δεν είναι η σαρκική ευχαρίστηση ούτε η απόλαυση της πορείας της ζωής των ανθρώπων, και σίγουρα δεν είναι η απόλαυση όλων των πραγμάτων που βιώνουν οι άνθρωποι στη ζωή. Όλα αυτά είναι ασήμαντα. Ποιο είναι, λοιπόν, το πιο σημαντικό; Ποιο είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που θα πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος; (Θα πρέπει να βαδίζει κανείς στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό και της επιδίωξης της αλήθειας, και στη συνέχεια να εκπληρώνει τα καθήκοντά του). Ό,τι είδους άνθρωπος κι αν είσαι, είσαι ένα δημιουργημένο ον. Τα δημιουργημένα όντα θα πρέπει να κάνουν αυτό για το οποίο προορίζονται —αυτό ακριβώς έχει αξία. Τι ακριβώς κάνουν, λοιπόν, τα δημιουργημένα όντα που έχει αξία; Κάθε δημιουργημένο ον έχει μια αποστολή την οποία του έχει εμπιστευτεί ο Δημιουργός, μια αποστολή την οποία προορίζεται να εκπληρώσει. Ο Θεός έχει καθορίσει τη μοίρα της ζωής κάθε ανθρώπου. Όποια κι αν είναι η μοίρα της ζωής των ανθρώπων, αυτό θα πρέπει να κάνουν. Αν το κάνεις καλά, τότε όταν σταθείς ενώπιον του Θεού για να λογοδοτήσεις, ο Θεός θα σου δώσει μια ικανοποιητική απάντηση. Θα πει ότι έζησες τη ζωή σου με πολύτιμο και εποικοδομητικό τρόπο, ότι μετέτρεψες τα λόγια του Θεού σε ζωή σου και ότι είσαι ένα ικανό δημιουργημένο ον. Ωστόσο, αν η ζωή σου αφορά μόνο το να ζεις, να μοχθείς και να επενδύεις για χάρη του φαγητού, των ρούχων, της ευχαρίστησης και της ευτυχίας, τότε όταν τελικά σταθείς ενώπιον του Θεού, Εκείνος θα σε ρωτήσει: «Κατά πόσο εκπλήρωσες το έργο και την αποστολή που σου έδωσα σε αυτήν τη ζωή;» Θα τα αθροίσεις όλα και θα διαπιστώσεις ότι η ενέργεια και ο χρόνος αυτής της ζωής ξοδεύτηκαν σε φαγητά, ρούχα και ψυχαγωγία. Φαίνεται ότι δεν έχεις κάνει πολλά ως προς την πίστη σου στον Θεό, δεν έχεις εκπληρώσει το καθήκον σου, δεν έχεις επιμείνει μέχρι τέλους και δεν έχεις πραγματοποιήσει την αφοσίωσή σου. Όσον αφορά την επιδίωξη της αλήθειας, αν και έδειξες κάποια προθυμία να την επιδιώξεις, δεν πλήρωσες μεγάλο τίμημα και δεν κέρδισες τίποτα. Στην τελική δοκιμασία, τα λόγια του Θεού δεν έχουν γίνει η ζωή σου, και εσύ είσαι ακόμα ο ίδιος Σατανάς που ήσουν πάντα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιείς για να βλέπεις τα πράγματα και να ενεργείς βασίζονται όλες σε ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και στη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά. Εξακολουθείς να αντιτίθεσαι απόλυτα στον Θεό και είσαι ασύμβατος μ’ Εκείνον. Σε αυτήν την περίπτωση, θα αποδειχθείς άχρηστος και ο Θεός δεν θα σε θέλει πια. Από τότε και στο εξής, δεν θα είσαι πλέον δημιουργημένο ον του Θεού. Αυτό είναι θλιβερό! Επομένως, όποιο επάγγελμα κι αν ασκείς, εφόσον είναι νόμιμο, έχει κανονιστεί και προκαθοριστεί από τον Θεό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός σε υποστηρίζει ή σε ενθαρρύνει να βγάζεις περισσότερα χρήματα ή να καταξιωθείς στην καριέρα που έχεις επιλέξει. Ο Θεός δεν το εγκρίνει αυτό και ποτέ δεν το απαίτησε από σένα. Επιπλέον, ο Θεός δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ το επάγγελμα που ασκείς για να σε σπρώξει στον κόσμο, να σε παραδώσει στον Σατανά ή να σου επιτρέψει να επιδιώξεις οικειοθελώς τη φήμη και το κέρδος. Αντιθέτως, μέσω του επαγγέλματος που ασκείς, ο Θεός σού επιτρέπει να ικανοποιήσεις τις ανάγκες σου για φαγητό και ζεστασιά —αυτό είναι όλο. Επιπλέον, μέσα από τα λόγια Του ο Θεός σού έχει πει πράγματα όπως το ποιο είναι το καθήκον σου, ποια είναι η αποστολή σου, τι θα πρέπει να επιδιώκεις και τι θα πρέπει να βιώσεις. Αυτές είναι οι αξίες που θα πρέπει να βιώσεις και το μονοπάτι στο οποίο θα πρέπει να βαδίζεις καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου. Αφού μιλήσει ο Θεός και καταλάβεις τι είπε, τι θα πρέπει να κάνεις; Αν το να δουλεύεις τρεις ημέρες την εβδομάδα είναι αρκετό για να καλύψεις τις ανάγκες σου για φαγητό και ζεστασιά, αλλά εσύ επιλέγεις και πάλι να δουλεύεις και τις υπόλοιπες ημέρες, τότε δεν μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Όταν ένα καθήκον απαιτεί τη συνεργασία σου, εσύ λες: «Είμαι στη δουλειά, είμαι στο πόστο μου», και όταν κάποιος προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί σου, εσύ ισχυρίζεσαι πάντα ότι δεν έχεις χρόνο. Πότε έχεις χρόνο; Μόνο μετά τις 8 το βράδυ, αφού είσαι εξαντλημένος, κουρασμένος και εξουθενωμένος έχεις τη θέληση αλλά δεν έχεις τη δύναμη. Δουλεύεις έξι ημέρες την εβδομάδα και κάθε φορά που προσπαθεί κάποιος να επικοινωνήσει μαζί σου τηλεφωνικά, ισχυρίζεσαι πάντα ότι δεν έχεις χρόνο. Μόνο τις Κυριακές έχεις χρόνο, και ακόμη και τότε πρέπει να περνάς χρόνο με την οικογένειά σου και τα παιδιά σου, να κάνεις δουλειές στο σπίτι, να γεμίζεις μπαταρίες και να χαλαρώνεις λίγο. Κάποιοι άνθρωποι πηγαίνουν μάλιστα διακοπές, ξοδεύουν λίγο χρόνο σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες και παρασύρονται σε δαπάνες και ψώνια. Κάποιοι άνθρωποι οικοδομούν σχέσεις με τους συναδέλφους τους και δικτυώνονται με τους επικεφαλής και τους ανώτερους. Τι είδους πίστη είναι αυτή; Πρόκειται ξεκάθαρα για μη πιστό· τι νόημα έχει να επιδίδεται κανείς σε τυπικότητες; Μη λες ότι πιστεύεις στον Θεό· δεν έχεις καμία σχέση με τους πιστούς στον Θεό. Δεν ανήκεις στην εκκλησία· το πολύ-πολύ να είσαι απλώς φίλος της εκκλησίας. Ο οίκος του Θεού χρειάζεται κάποιον για να χειρίζεται τις εξωτερικές υποθέσεις, κι εσύ μπορεί να συμφωνήσεις να βοηθήσεις, αλλά ουσιαστικά απλώς δεν αρνείσαι να το κάνεις. Το αν θα μπορέσεις να καλύψεις τη θέση σου ή το πότε θα μπορέσεις να την καλύψεις, είναι άγνωστο. Και αφού παρουσιαστείς στο πόστο σου, το αν θα μπορέσεις να του αφιερώσεις όλον τον χρόνο σου, καθώς και όλη την καρδιά και τη δύναμή σου, είναι αβέβαιο —όλα αυτά είναι άγνωστα. Ποιος ξέρει πότε θα είσαι πολύ απασχολημένος με τη δουλειά ή θα πας κάποιο επαγγελματικό ταξίδι και θα εξαφανιστείς χωρίς να αφήσεις κανένα ίχνος πίσω σου για δυο εβδομάδες ή ένα μήνα —κανείς δεν θα μπορεί να σε βρει. Αυτό δεν αποτελεί πλέον αληθινή πίστη, αλλά απλή τυπικότητα. Όσον αφορά τους ανθρώπους αυτούς, θα πρέπει να τους αφαιρέσετε τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, και στη συνέχεια θα πρέπει να τους αποπέμψετε και να τους πείτε: «Αν δεν μπορείς να αφήσεις τη δουλειά, αν δεν έχεις χρόνο για συναθροίσεις και δεν μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου, ο οίκος του Θεού δεν θα σε υποχρεώσει να κάνεις. Ας χωρίσουν εδώ οι δρόμοι μας. Όταν καταφέρεις να αρκεστείς στο να έχεις απλώς φαγητό και ρούχα, να εγκαταλείψεις τις απαιτήσεις σου για μια ζωή υψηλής ποιότητας και να διαθέσεις περισσότερο χρόνο στην εκπλήρωση του καθήκοντός σου, τότε θα σε δεχτούμε επίσημα στο ποίμνιο και θα σε υπολογίζουμε ως μέλος της εκκλησίας. Αν δεν μπορείς να το πετύχεις αυτό, και απλά παρουσιάζεσαι, βοηθάς και χτίζεις εύθραυστες σχέσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές στον ελεύθερο χρόνο σου, αυτό δεν μετράει ως εκπλήρωση του καθήκοντος σου ως δημιουργημένο ον, και σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί επίσημη πίστη στον Θεό». Πώς αποκαλούμε τους ανθρώπους αυτού του είδους; (Φίλους της εκκλησίας). Φίλους της εκκλησίας, καλούς φίλους της εκκλησίας. «Επειδή όστις δεν είναι καθ’ ημών, είναι υπέρ ημών» (Κατά Μάρκον 9:40). Ως εκ τούτου, αυτού του είδους οι άνθρωποι αναφέρονται ως φίλοι της εκκλησίας. Το να αποκαλείται κάποιος φίλος της εκκλησίας υποδηλώνει ότι βρίσκεται ακόμη στη φάση της επιτήρησης, δεν είναι ακόμη επίσημα πιστός στον Θεό, δεν συγκαταλέγεται στα μέλη της εκκλησίας ούτε θεωρείται ακόμη ότι εκπληρώνει κάποιο καθήκον· στην καλύτερη περίπτωση, πρέπει να παραμείνει υπό επιτήρηση, καθώς είναι ακόμη ασαφές αν μπορεί να εκπληρώσει το καθήκον του. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι, λόγω των περιορισμών που τους θέτει το οικογενειακό τους περιβάλλον ή οι συνθήκες, πρέπει να εργάζονται αρκετές ημέρες την εβδομάδα για να αντιμετωπίσουν το βιοποριστικό τους θέμα και να συντηρήσουν τα παιδιά τους. Δεν θα θέσουμε καμία αυστηρή απαίτηση στους ανθρώπους αυτούς. Αν μπορούν να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους στον χρόνο που τους απομένει, τότε λογίζονται ως μέλη του οίκου του Θεού, ως επίσημοι πιστοί στον Θεό, επειδή έχουν ήδη εκπληρώσει τη βασική προϋπόθεση, δηλαδή αρκούνται στο φαγητό και τα ρούχα. Έχουν αντικειμενικές δυσκολίες, και αν δεν τους επιτρέψεις να εργαστούν, ολόκληρη η οικογένειά τους δεν θα έχει κανένα μέσο στήριξης και θα υποφέρουν απ’ το κρύο και την πείνα. Αν δεν τους αφήσεις να εργαστούν, ποιος θα συντηρήσει την οικογένειά τους; Θα τη συντηρήσεις εσύ; Επομένως, οι εκκλησιαστικοί επικεφαλής, οι επόπτες και οποιοσδήποτε συγγενής τους δεν έχουν το δικαίωμα να απαιτούν να παραιτηθούν από τη δουλειά τους και να αδιαφορούν για τις οικογένειές τους. Δεν θα πρέπει να γίνεται αυτό. Θα ήταν σαν να ζητάμε το ακατόρθωτο από τους ανθρώπους· θα πρέπει να τους δοθεί ένα μέσο για να ζήσουν. Οι άνθρωποι δεν ζουν σε μια φούσκα, δεν είναι μηχανές. Πρέπει να επιβιώσουν, να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Όπως συζητήσαμε προηγουμένως, αν έχεις παιδιά και οικογένεια, τότε ως στυλοβάτης ή μέλος της οικογένειας, θα πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη της συντήρησης της οικογένειάς σου. Η αρχή για την εκπλήρωση αυτής της ευθύνης είναι η εξασφάλιση φαγητού και ζεστασιάς, αυτή είναι η αρχή. Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι’ αυτό. Αφού εκπληρώσουν τις ευθύνες τους απέναντι στην οικογένειά τους, προσαρμόζουν το πρόγραμμά τους για να εκπληρώσουν το καθήκον τους. Αυτό το επιτρέπει και το εγκρίνει ο οίκος του Θεού· δεν μπορείς να ζητάς το ακατόρθωτο από τους ανθρώπους. Συνιστά αυτό αρχή; (Ναι.) Κανείς δεν δικαιολογείται να απαιτεί από ανθρώπους που έχουν μόλις πρόσφατα πιστέψει στον Θεό και δεν έχουν ακόμη ριζώσει στην πίστη, να παραιτηθούν από τη δουλειά τους, να εγκαταλείψουν την οικογένειά τους, να πάρουν διαζύγιο, να παραμελήσουν τα παιδιά τους ή να απορρίψουν τους γονείς τους. Τίποτα από αυτά δεν είναι απαραίτητο. Αυτό που απαιτούν τα λόγια του Θεού από τους ανθρώπους να ακολουθήσουν είναι οι αλήθεια-αρχές, και αυτές οι αρχές περιλαμβάνουν διάφορες καταστάσεις και συνθήκες. Με βάση αυτές τις διαφορετικές καταστάσεις και συνθήκες, θα πρέπει να τίθενται απαιτήσεις και μέτρα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές· μόνο αυτό είναι ακριβές. Επομένως, σε θέματα καριέρας, είναι άκρως σημαντικό να αρκείσαι στο φαγητό και τα ρούχα. Αν δεν μπορείς να δεις καθαρά αυτό το σημείο, μπορεί να χάσεις το καθήκον σου και να διακυβεύσεις τις πιθανότητες να σωθείς.

Οι έσχατες ημέρες είναι επίσης μια ιδιαίτερη στιγμή. Από μια άποψη, οι υποθέσεις της εκκλησίας είναι φορτωμένες και περίπλοκες· από μια άλλη άποψη, όντας αντιμέτωποι με τη στιγμή που διαδίδεται το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού, χρειάζονται περισσότεροι άνθρωποι να αφιερώσουν τον χρόνο και την ενέργειά τους, να καταβάλουν τις προσπάθειές τους και να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες των διαφόρων έργων μέσα στον οίκο του Θεού. Επομένως, όποιο κι αν είναι το επάγγελμά σου, αν εκτός από την κάλυψη των βασικών βιοτικών σου αναγκών, είσαι σε θέση να αφιερώσεις τον χρόνο και την ενέργειά σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου στον οίκο του Θεού, συνεργαζόμενος σε διάφορα έργα, τότε στα μάτια του Θεού, αυτό δεν είναι μόνο επιθυμητό αλλά και ιδιαίτερα πολύτιμο. Αξίζει να μνημονεύεται από τον Θεό, και φυσικά αξίζει οι άνθρωποι να επενδύουν και να ξοδεύουν τόσο πολλά. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που θυσίασες τις σαρκικές απολαύσεις, αυτό που κέρδισες είναι η ανεκτίμητη ζωή των λόγων του Θεού, μια αιώνια ζωή, ένας ανεκτίμητος θησαυρός που δεν ανταλλάσσεται με τίποτα στον κόσμο, ούτε με χρήματα ούτε με οποιοδήποτε άλλο πράγμα. Και όσον αφορά αυτόν τον ανεκτίμητο θησαυρό, αυτό που κερδίζεις επενδύοντας χρόνο και ενέργεια, μέσα από τις δικές σου προσπάθειες και επιδιώξεις: Πρόκειται για μια ιδιαίτερη χάρη και κάτι που είχες την τύχη να λάβεις, έτσι δεν είναι; Τα λόγια του Θεού και η αλήθεια γίνονται η ζωή κάποιου: Αυτό είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός σε αντάλλαγμα του οποίου οι άνθρωποι θα πρέπει να προσφέρουν τα πάντα. Έτσι, βάσει του επαγγέλματός σου που σου επιτρέπει να έχεις φαγητό και ρούχα, αν είσαι σε θέση να πληρώσεις το τίμημα και να επενδύσεις χρόνο και ενέργεια στην επιδίωξη της αλήθειας —αν επιλέξεις αυτό το μονοπάτι— τότε αυτό είναι κάτι καλό που αξίζει να το γιορτάσει κανείς. Δεν θα πρέπει να νιώθεις απογοητευμένος ή μπερδεμένος ως προς αυτό· θα πρέπει να είσαι σίγουρος ότι έκανες τη σωστή επιλογή. Μπορεί να έχασες κάποιες ευκαιρίες για προαγωγή, για αύξηση μισθού και υψηλότερο εισόδημα, για μεγαλύτερη ευχαρίστηση της σαρκικής ζωής ή για μια πλούσια ζωή, αλλά άδραξες την ευκαιρία για σωτηρία. Το γεγονός ότι έχασες ή εγκατέλειψες αυτά τα πράγματα σημαίνει ότι η επιλογή σου σου έφερε ελπίδα και ζωντάνια για σωτηρία. Δεν έχεις χάσει τίποτα. Αντιθέτως, αν, αφού αποκτήσεις φαγητό και ρούχα, καταβάλλεις επιπλέον χρόνο και ενέργεια, βγάζεις περισσότερα χρήματα, αποκτάς περισσότερες υλικές απολαύσεις, και η σάρκα σου είναι ικανοποιημένη, αλλά με αυτόν τον τρόπο, έχεις καταστρέψει την ελπίδα σου για σωτηρία, τότε αυτό αναμφίβολα δεν είναι καλό για σένα. Είναι κάτι που θα πρέπει να σε ταράξει και να σε αγχώσει· θα πρέπει να προσαρμόσεις την εργασία σου ή τη στάση σου απέναντι στη ζωή και τις απαιτήσεις σου όσον αφορά την ποιότητα της υλικής ζωής· θα πρέπει να εγκαταλείψεις ορισμένες επιθυμίες, σχέδια και στόχους που έχεις για τη σαρκική ζωή που δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα. Θα πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό, να προσέρχεσαι στην παρουσία Του και να είσαι αποφασισμένος να εκπληρώσεις το καθήκον σου, αφιερώνοντας το μυαλό και το σώμα σου στα διάφορα έργα στον οίκο του Θεού, πασχίζοντας έτσι ώστε στο μέλλον, την ημέρα που θα ολοκληρωθεί το έργο του Θεού, όταν ο Θεός θα εξετάσει το έργο κάθε ανθρώπου και θα μετρήσει το ανάστημα όλων των τάξεων των ανθρώπων, εσύ να είσαι μέρος αυτών. Όταν πραγματοποιηθεί το μεγάλο έργο του Θεού, όταν το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού θα έχει διαδοθεί σε όλο το σύμπαν, όταν θα εκτυλίσσεται αυτή η χαρμόσυνη σκηνή, θα υπάρχει ο δικός σου μόχθος, η δική σου επένδυση και η δική σου θυσία. Όταν ο Θεός δοξαστεί, όταν το έργο Του επεκταθεί σε όλο το σύμπαν, όταν όλοι θα γιορτάζουν την επιτυχή πραγματοποίηση του μεγάλου έργου του Θεού, κατά την εκτύλιξη εκείνης της χαρμόσυνης στιγμής, εσύ θα είσαι αυτός που θα ταυτιστεί με αυτήν τη χαρά. Θα συμμετέχεις σε αυτήν τη χαρά, δεν θα είσαι εκείνος που θα κλαίει και θα τρίζει τα δόντια του, που θα χτυπάει το στήθος του και θα κοπανάει την πλάτη του όσο όλοι οι άλλοι θα φωνάζουν και θα χοροπηδούν από χαρά, δεν θα είσαι εκείνος που θα λάβει αυστηρή τιμωρία, τον οποίο ο Θεός θα σιχαίνεται παντελώς και θα αποβάλλει. Φυσικά, ακόμη καλύτερο είναι ότι όταν πραγματοποιηθεί το μεγάλο έργο του Θεού, εσύ θα κατέχεις τα λόγια του Θεού ως ζωή. Θα είσαι ένας άνθρωπος που θα έχει σωθεί, που δεν θα επαναστατεί πλέον εναντίον του Θεού, δεν θα παραβιάζει πλέον τις αρχές, αλλά θα είναι συμβατός με τον Θεό. Ταυτόχρονα, θα χαρείς, επίσης, για όλα όσα εγκατέλειψες αρχικά: τον υψηλό μισθό, τις σαρκικές απολαύσεις, την καλή υλική μεταχείριση, το ανώτερο περιβάλλον διαβίωσης και την εκτίμηση, την προαγωγή και την ανάδειξη που σου παρείχαν οι επικεφαλής. Δεν θα μετανιώσεις για πράγματα όπως το ότι δεν εγκατέλειψες τις ευκαιρίες για προαγωγή, ότι δεν επιδίωξες ευκαιρίες για αύξηση του μισθού σου και συσσώρευση πλούτου ή την ευκαιρία να απολαύσεις έναν πολυτελή τρόπο ζωής. Εν ολίγοις, οι απαιτήσεις και τα πρότυπα σχετικά με το επάγγελμα που ασκεί κανείς, τα οποία είναι επίσης οι αρχές άσκησης που θα πρέπει να τηρεί, συνοψίζονται σε αυτό το ρητό: «Να αρκείσαι στο φαγητό και στα ρούχα». Οι άνθρωποι θα πρέπει να εμμένουν στην επιδίωξη της αλήθειας για την επίτευξη της ζωής. Δεν θα πρέπει να απαρνηθούν την αλήθεια και το σωστό μονοπάτι προκειμένου να ικανοποιήσουν τις δικές τους σαρκικές επιθυμίες και απολαύσεις. Αυτό αποτελεί τη δεύτερη αρχή που θα πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι όσον αφορά την καριέρα.

Όσον αφορά το θέμα της εγκατάλειψης της καριέρας, σήμερα συζητήσαμε δύο αρχές. Έχετε κατανοήσει αυτές τις δύο αρχές; (Ναι.) Έχοντας ξεκαθαρίσει τις αρχές, το επόμενο βήμα είναι να αξιολογήσουμε, με βάση αυτές τις αρχές, πώς θα τις κάνουμε πράξη. Τελικά, εκείνοι που μπορούν να τηρήσουν αυτές τις αρχές είναι εκείνοι που ακολουθούν την οδό του Θεού, ενώ εκείνοι που δεν μπορούν να τηρήσουν τις αρχές παρεκκλίνουν από την οδό του Θεού. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Αν μπορείς να τηρήσεις τις αρχές, θα αποκτήσεις την αλήθεια· αν δεν τηρείς τις αρχές, θα χάσεις την αλήθεια. Η απόκτηση της αλήθειας παρέχει την ελπίδα της σωτηρίας· η μη απόκτηση της αλήθειας θα οδηγήσει στην απώλεια της ελπίδας της σωτηρίας —έτσι ακριβώς είναι. Εντάξει, ας ολοκληρώσουμε τη σημερινή συναναστροφή εδώ. Αντίο!

10 Ιουνίου 2023