Τον τελευταίο καιρό, το περιεχόμενο της συναναστροφής μας ήταν πολύ ιδιαίτερο. Είχε να κάνει με την προέλευση των ανθρώπων, την ουσία τους και τις ταξινομήσεις τους. Έχουμε συζητήσει για τις εκδηλώσεις τριών ειδών ανθρώπων που ανήκουν το καθένα σε διαφορετική ταξινόμηση: όσους έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, όσους έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους κι όσους έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους. Αυτό είχε κάποιο αντίκτυπο στην ψυχολογία των περισσότερων ανθρώπων. Πώς νιώθετε οι περισσότεροι από εσάς τώρα που ακούσατε τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν την πτυχή; Μήπως υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά σας που δεν είναι πρόθυμοι ν’ ακούσουν αυτό το περιεχόμενο και λένε: «Αυτά τα ζητήματα δεν φαίνεται να σχετίζονται με την αλήθεια. Ποιο είναι το όφελος να γνωρίζει κανείς αυτά τα πράγματα;» Είναι πιθανό ν’ αναπτύξουν αντιλήψεις οι νεοφώτιστοι, όταν ακούνε αυτά τα λόγια; Είναι πιθανό να γίνουν αρνητικοί κι αδύναμοι; Όπως κι αν νιώσουν οι άνθρωποι αφού ακούσουν αυτά τα λόγια —είτε αναπτύξουν αντιλήψεις είτε γίνουν αρνητικοί κι αδύναμοι— σε κάθε περίπτωση, η συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα λόγια είναι ωφέλιμη γι’ αυτούς. Αν μη τι άλλο, τους επιτρέπει ν’ αποκτήσουν κάποια διορατικότητα και διάκριση και να κατανοήσουν τις σωστές σκέψεις και απόψεις σχετικά με τη διαγωγή τους, καθώς και τις βασικές αρχές για τον τρόπο με τον οποίο φέρονται. Ωφελεί πάρα πολύ τους ανθρώπους ως προς τον τρόπο με τον οποίο φέρονται και ζουν. Συγκεκριμένα, τους βοηθά να μάθουν πώς ν’ αντιμετωπίζουν τους άλλους σύμφωνα με τις αρχές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα είναι σε θέση να σταματήσουν να κάνουν τόσες ανοησίες, και να κάνουν λιγότερες παρακάμψεις. Τον τελευταίο καιρό, το περιεχόμενο της συναναστροφής μας είχε να κάνει με την προέλευση των ανθρώπων και την ενδότερη ουσία τους, και ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας μιλώντας για τις εκδηλώσεις όσων έχουν μετενσαρκωθεί από αληθινούς ανθρώπους. Όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από αληθινούς ανθρώπους διαθέτουν κυρίως δύο χαρακτηριστικά. Ποια είναι αυτά; (Η διάκριση του σωστού από το λάθος και η γνώση του τι είναι σωστό και τι είναι λάθος.) Αυτά είναι οι δύο κύριες εκδηλώσεις και τα δύο κύρια χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει η ανθρώπινη φύση κάποιου. Με την ευρύτερη έννοια, είναι αυτά που αναφέρουμε συχνά ως συνείδηση και λογική. Ωστόσο, συχνά οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν αν κάποιος έχει συνείδηση και λογική ή αν κάποιος έχει πραγματικά είτε το ένα είτε το άλλο, αν η συνείδηση και η λογική του είναι κανονικές ή αν είναι η συνείδηση και η λογική που διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν αυτά τα δεδομένα για την κανονική ανθρώπινη φύση, έχουν πολύ γενικές απόψεις για τη συνείδηση και τη λογική ή κατανοούν πολύ γενικά αυτά τα ζητήματα, οπότε χρησιμοποιήσαμε δύο πτυχές συγκεκριμένων εκδηλώσεων, προκειμένου να εξηγήσουμε τι είναι η ανθρώπινη συνείδηση και η ανθρώπινη λογική και να επιβεβαιώσουμε αν ένας άνθρωπος έχει ανθρώπινη φύση. Η πρώτη πτυχή είναι η διάκριση του σωστού από το λάθος και η δεύτερη είναι η γνώση του τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Συναναστραφήκαμε ήδη πάνω σ’ αυτές τις δύο πτυχές δύο φορές. Η διάκριση του σωστού από το λάθος και η γνώση του τι είναι σωστό και τι είναι λάθος είναι ιδιότητες της ανθρώπινης φύσης, πτυχές της ανθρώπινης φύσης που βιώνουν οι άνθρωποι, καθώς και συγκεκριμένες αποκαλύψεις και εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης που διαθέτουν οι άνθρωποι. Γι’ αυτές τις δύο πτυχές —τη διάκριση του σωστού από το λάθος και τη γνώση του τι είναι σωστό και τι είναι λάθος— ανέφερα αντίστοιχα κάποια αληθινά παραδείγματα και συζητήσαμε κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις των ανθρώπων στο πλαίσιο αυτών των δύο πτυχών, ενώ σας ζήτησα και να διακρίνετε αν αποτελούν εκδηλώσεις κάποιου που έχει ανθρώπινη φύση κι αν όσοι τις έχουν είναι άνθρωποι που μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος και να ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Όσον αφορά τη διάκριση του σωστού από το λάθος, συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες περιπτώσεις, ώστε να αναλύσουμε πώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, ενώ συναναστραφήκαμε και πάνω στον τρόπο διάκρισης των αρνητικών πραγμάτων και των μη ανθρώπινων εκδηλώσεων. Παρόλο που δεν σας έδωσα περισσότερα συγκεκριμένα παραδείγματα για να σας εξηγήσω ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, αναλύοντας και εκθέτοντας κάποιες από τις εκδηλώσεις των ανθρώπων απέναντι στα θετικά πράγματα στην καθημερινότητά τους, σας έδειξα πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζει κανείς τα θετικά πράγματα και ποιες στάσεις θα πρέπει να έχει απέναντί τους. Επίσης, σας έδωσα κάποια παραδείγματα για να εκθέσω τις στάσεις και τις εκδηλώσεις των ανθρώπων απέναντι στα αρνητικά πράγματα, ώστε να μπορέσετε να μάθετε να διακρίνετε ποια είναι η φύση των στάσεων και των εκδηλώσεων αυτών των αρνητικών χαρακτήρων, αν η ανθρώπινη φύση τους είναι αληθινή ανθρώπινη φύση ή όχι και ποια είναι η ουσία της ανθρώπινης φύσης τους. Στις δύο προηγούμενες συναναστροφές μας, δεν εξηγήσαμε συγκεκριμένα ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, αλλά κρίνοντας από τα δεδομένα που εκτέθηκαν, δεν θα πρέπει πλέον να είστε σε θέση να ορίσετε τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα; Έχοντας ακούσει τη συναναστροφή, έχετε συνοψίσει ποια ακριβώς είναι τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα; Τώρα που άκουσες αυτό το συγκεκριμένο περιεχόμενο της συναναστροφής, αν έχεις μέσα σου έναν ορισμό, αν γνωρίζεις ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά και κατανοείς την αλήθεια σ’ αυτήν την πτυχή, τότε θα ξέρεις πώς να διακρίνεις και ν’ αντιμετωπίζεις τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Ποια είναι τα θετικά πράγματα; Δεν είναι αυτό ένα ζήτημα που πρέπει να γίνει κατανοητό; Ίσως να μπορείτε να δώσετε κάποια παραδείγματα θετικών πραγμάτων, όπως είναι η δίκαιη πρόθεση του Θεού, η ομορφιά του Θεού, το έργο του Θεού, οι προθέσεις του Θεού για τον άνθρωπο, οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο, καθώς και όλες οι αλήθειες που έχει εκφράσει ο Θεός στην ανθρωπότητα, κάθε λεπτομερής και συγκεκριμένη αλήθεια-αρχή που εμπεριέχεται στην αλήθεια· όλα αυτά είναι θετικά πράγματα. Μπορείτε να δώσετε κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα θετικών πραγμάτων· μπορείτε, λοιπόν, να δώσετε και κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα αρνητικών πραγμάτων; Η παραδοσιακή κουλτούρα είναι αρνητικό πράγμα; (Ναι.) Οι πονηρές τάσεις είναι αρνητικό πράγμα; (Ναι.) Η επιδίωξη μιας καριέρας σε θέση αξιωματούχου είναι αρνητικό πράγμα; (Ναι.) Η επιδίωξη του μεγάλου πλούτου είναι αρνητικό πράγμα; (Ναι.) Όλα αυτά είναι αρνητικά πράγματα. Τι άλλο; (Αυτά είναι όλα όσα μπορώ να σκεφτώ.) Δεν συλλογίζεστε ποτέ αυτά τα πράγματα μέσα σας· είστε μονίμως αφηρημένοι. Κι ωστόσο, συνήθως νομίζετε ότι μετά από τόσα χρόνια που πιστεύετε στον Θεό και κάνετε το καθήκον σας, που έχετε φάει και πιει πολλά από τα λόγια του Θεού, έχετε καταφέρει να κατανοήσετε σε μεγάλο βαθμό την αλήθεια. Τότε γιατί, σε ό,τι έχει να κάνει με συγκεκριμένα ζητήματα, δεν έχεις καμία άποψη; Πού πήγαν όλα όσα έχεις κατανοήσει; Αν σου ζητηθεί να χρησιμοποιήσεις τις αλήθειες που κατανοείς για ν’ αναλύσεις την ουσία ενός ζητήματος και να την εξηγήσεις ξεκάθαρα, κι έτσι να βοηθήσεις τους ανθρώπους να κατανοήσουν τις σχετικές αλήθειες και τις προθέσεις του Θεού, ώστε όχι μόνο να διακρίνουν τα αρνητικά πράγματα, αλλά και να ξέρουν ποια είναι τα θετικά πράγματα και οι σχετικές αλήθεια-αρχές, δεν καταλήγεις πουθενά, δεν ξέρεις τι να πεις. Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση που δείχνει ότι δεν κατανοείς την αλήθεια; (Ναι.) Τι είναι, λοιπόν, όλα αυτά που αναφέρεις συνήθως ότι κατανοείς; (Λόγια και δόγματα.) Είναι όλα λόγια και δόγματα. Κάποιοι άνθρωποι, όταν γράφουν σημειώσεις πνευματικής άσκησης, διαπιστώνουν ότι οι σκέψεις τους ρέουν σαν χείμαρρος, και γράφουν λες κι έχουν θεϊκή καθοδήγηση· γράφουν με ιδιαίτερα δομημένο τρόπο και συγκινούνται σε σημείο που βουρκώνουν και κυλούν δάκρυα στο πρόσωπό τους. Ωστόσο, όταν τους ζητείται να εφαρμόσουν στην αληθινή ζωή όσα έχουν γράψει, προκειμένου να διακρίνουν διάφορους ανθρώπους, να δουν καθαρά διάφορα πράγματα και να λύσουν διάφορα προβλήματα, είναι ανίκανοι να το κάνουν. Κατανοούν πολλά δόγματα, αλλά πολύ απλά δεν κατανοούν την αλήθεια. Ως αποτέλεσμα, δεν μπορούν να δουν καθαρά κανένα ζήτημα που αντιμετωπίζουν και δεν μπορούν να λύσουν κανένα πρόβλημα που διαπιστώνουν. Τι όφελος έχει να κατανοούν τόσα δόγματα; Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια είναι πολύ αξιολύπητοι! Αυτοί οι αλαζονικοί και αυτάρεσκοι άνθρωποι κατανοούν πολλά δόγματα, αλλά δεν μπορούν να λύσουν κανένα αληθινό πρόβλημα. Αυτό είναι πολύ θλιβερό. Για να επανέλθουμε στην πορεία μας, ας συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στο ποια είναι τα θετικά πράγματα. Αυτή η πτυχή της αλήθειας πρέπει να γίνει ξεκάθαρη. Είναι σωστό να κάνουμε μια γενική δήλωση και να πούμε: «Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι θετικά πράγματα»; (Ναι.) Η δήλωση «Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι θετικά πράγματα» είναι μια αλήθεια, αλλά αν δεν κατανοείς σε τι αναφέρεται συγκεκριμένα είτε η ίδια η δήλωση είτε η αλήθεια που εμπεριέχει, τότε αυτό που κατανοείς είναι δόγμα. Αν αναγνωρίζεις και κατανοείς αληθινά αυτήν τη δήλωση σε πολλά ζητήματα και παράλληλα μπορείς ν’ αναφέρεις κάποιες λεπτομέρειες για να τεκμηριώσεις την άποψή σου, τότε η άποψή σου έχει ως βάση της τα λόγια του Θεού, κι αυτό αποδεικνύει ότι κατανοείς ένα μέρος της αλήθειας. Πολλοί άνθρωποι λένε: «Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι θετικά πράγματα». Θεωρητικά, αυτή η δήλωση είναι σωστή, ενώ αποτελεί και μία πτυχή της αλήθειας. Ποια είναι, λοιπόν, συγκεκριμένα τα θετικά πράγματα; Θα πρέπει να υπάρχει μια συγκεκριμένη εξήγηση για τη δήλωση «Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι θετικά πράγματα». Ποια πράγματα, λοιπόν, είναι θετικά; Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι θετικά πράγματα: Όλα τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός, που ορίζει ο Θεός ή που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα. Είναι σωστή αυτή η εξήγηση; Κάνει πιο συγκεκριμένη αυτήν τη δήλωση; (Ναι.) Μ’ αυτόν τον τρόπο, η δήλωση «Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι θετικά πράγματα» δεν παραμένει απλώς σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά γίνεται μια αλήθεια-αρχή. Είναι ξεκάθαρος αυτός ο τρόπος διατύπωσης; (Ναι.) Τότε, διαβάστε αυτήν την πρόταση που ορίζει τα θετικά πράγματα. (Όλα τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός, που ορίζει ο Θεός ή που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα.) Πώς νιώθετε όταν διαβάζετε αυτήν την πρόταση; Έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει μέσα σας ο ορισμός ή το εύρος των θετικών πραγμάτων; (Ναι.) Τότε, διαβάστε την ξανά. (Όλα τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός, που ορίζει ο Θεός ή που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα.) Όταν διαβάζετε λόγια αλήθειας, πρέπει να μάθετε να τα διαβάζετε αργά και να τα γεύεστε προσεκτικά. Πρέπει να μάθετε να τα διαβάζετε με μετρημένο ρυθμό, να τα διαβάζετε μεγαλόφωνα με σοβαρότητα και συναίσθηση σε κατανοητό ρυθμό, έτσι ώστε μόλις τα ακούνε όλοι, κάθε λέξη και πρόταση να χαράζεται μέσα τους και να τους αφήνει βαθύ αποτύπωμα, κι έπειτα, αυτή η πρόταση να γίνει μια βάση κι ένα κριτήριο των λόγων του Θεού που θα χρησιμοποιούν για ν’ αξιολογούν μέσα τους ένα συγκεκριμένο είδος πραγμάτων. Πόσο υπέροχο θα ήταν αυτό! Διαβάστε την ξανά. (Όλα τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός, που ορίζει ο Θεός ή που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα.) Και πάλι τη διαβάσατε λίγο γρήγορα. Πείτε Μου, όταν διαβάζετε τα λόγια του Θεού, δεν πρέπει να δείχνετε σοβαρότητα και ευσέβεια; (Ναι.) Αν διαβάζετε τα λόγια του Θεού όσο επιπόλαια και γρήγορα θα διαβάζατε ένα άρθρο που έχει γράψει ένας άπιστος, πώς θα νιώθουν οι ακροατές; (Δεν θα νιώθουν καμία ευσέβεια.) Τότε, για να διαβάζετε τα λόγια του Θεού με ευσέβεια, πώς πρέπει να τα διαβάζετε; Πώς θα πρέπει να είναι ο ρυθμός; (Θα πρέπει να τα διαβάζουμε με σοβαρότητα και βαρύτητα, λέξη προς λέξη, με ηχηρό και επιβλητικό τόνο.) Σωστά. Διαβάστε τη, λοιπόν, ξανά, και προσπαθήστε να έχετε ηχηρό και επιβλητικό τόνο. (Όλα τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός, που ορίζει ο Θεός ή που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα.) Τώρα που αυτή η πρόταση διαβάστηκε αρκετές φορές, λογικά την έχετε αποστηθίσει, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αυτή η πρόταση τονίζει τρία πράγματα. Ποιο είναι το πρώτο; (Τι δημιουργεί ο Θεός.) Ποιο είναι το δεύτερο; (Τι ορίζει ο Θεός.) Και ποιο είναι το τρίτο; (Τι βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού.) Και τι είναι όλα αυτά τα πράγματα; (Είναι όλα θετικά πράγματα.) Το απομνημονεύσατε, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Είναι εξαιρετικά ωφέλιμο ν’ απομνημονεύει κάποιος την αλήθεια και να τη χαράζει στην καρδιά του, προκειμένου να κατανοήσει όλες τις αλήθεια-αρχές, να διακρίνει όλα τα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων, και να έχει τη σωστή στάση και άποψη γι’ αυτά, καθώς και να είναι σε θέση να επιλέγει το σωστό μονοπάτι και ν’ ασκείται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές για να ικανοποιεί τον Θεό.

Μόλις αναφέραμε ποια είναι τα θετικά πράγματα. Όλα τα πράγματα και τα γεγονότα που εμπίπτουν σε όσα δημιουργεί ο Θεός, όσα ορίζει ο Θεός ή όσα βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα. Σ’ αυτήν την περίπτωση, υπάρχει τεράστιος αριθμός θετικών πραγμάτων. Κατ’ αρχάς, όλα τα είδη έμβιων και μη έμβιων όντων που έχει δημιουργήσει ο Θεός είναι θετικά πράγματα. Τα έμβια όντα είναι μορφές ζωής που είναι ικανές να ενεργούν, που μπορούν ν’ αναπνέουν και που διαθέτουν ζωτικότητα. Όποια κι αν είναι η δομή της ζωής τους ή όποιοι κι αν είναι οι νόμοι και οι κανόνες της ζωής τους, εφόσον τα έχει δημιουργήσει ο Θεός, εφόσον προέρχονται από τον Θεό, είναι θετικά πράγματα. Ακόμη κι αν δεν σου αρέσουν, ακόμη κι αν δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις σου και ακόμη κι αν δεν προσφέρουν κανένα όφελος στους ανθρώπους ή μπορούν κιόλας να τους βλάψουν, εφόσον τα έχει δημιουργήσει ο Θεός και τα ορίζει Εκείνος, είναι θετικά πράγματα. Κάποιοι άνθρωποι, όμως, έχουν αντιλήψεις σχετικά μ’ αυτό. Πιστεύουν ότι τα κακά ζώα και τα ζώα που μπορούν να βλάψουν τους ανθρώπους —όπως οι αλεπούδες, οι λύκοι ή τα ανθρωποφάγα θηρία— είναι αρνητικά πράγματα κι όχι θετικά. Αυτή η άποψη πάει κόντρα στις επιθυμίες του Θεού και είναι εντελώς και απολύτως λανθασμένη. Στην πραγματικότητα, ό,τι δημιουργεί ο Θεός, εφόσον δεν το καταδικάζει Εκείνος, είναι θετικό πράγμα. Οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να κάνουν διακρίσεις εναντίον του ούτε θα πρέπει να το καταδικάζουν και να καταφεύγουν στη θανάτωσή του ή σε οποιαδήποτε άλλα βάναυσα μέσα για να το αντιμετωπίσουν, επειδή το βρίσκουν απωθητικό. Οι άνθρωποι θα πρέπει να το αφήνουν ν’ ακολουθεί τη φυσική του πορεία. Ακόμη κι αν δεν το προστατεύεις, θα πρέπει να του αφήνεις περιθώριο να επιβιώσει και δεν θα πρέπει να του κάνεις κακό, επειδή προέρχεται από τον Θεό. Αυτή είναι η στάση που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι απέναντι σε όλα τα διαφορετικά πλάσματα που δημιούργησε ο Θεός. Εφόσον κάτι έχει δημιουργηθεί από τον Θεό, είτε σου αρέσει είτε όχι, είτε είναι όμορφο είτε άσχημο, είτε είναι φιλικό απέναντι σου είτε αποτελεί απειλή για σένα, είτε είναι αόρατο με γυμνό μάτι είτε μπορείς να το δεις, είτε έχει κάποιο αντίκτυπο στη ζωή σου και ανεξάρτητα από τη σχέση που έχει με την ανθρώπινη επιβίωση, θα πρέπει να τρέφεις γι’ αυτό και για όλα τα πράγματα αυτού του είδους την ίδια εκτίμηση, να τα αντιμετωπίζεις σύμφωνα με τις αρχές και να τα σέβεσαι, να τους δίνεις περιθώριο να επιβιώσουν, να σέβεσαι τους τρόπους και τους νόμους επιβίωσής τους, καθώς και όλες τις δραστηριότητές τους. Δεν θα πρέπει να τους κάνεις κακό. Αν μη τι άλλο, θα πρέπει να είσαι σε θέση να συνυπάρχεις μ’ αυτά τα πλάσματα και δεν θα πρέπει να παρεμβαίνετε ο ένας στις υποθέσεις του άλλου. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να κατανοήσουν και να συλλάβουν οι άνθρωποι και είναι, ασφαλώς, ακόμη περισσότερο μια αρχή που θα πρέπει να τηρείται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει κανείς τα διάφορα πλάσματα· δεν θα πρέπει να τα προσεγγίζει σε καμία περίπτωση με αντιλήψεις που προέρχονται από την ανθρώπινη βούληση ή ακόμη και με παρορμητικότητα. Εδώ ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας πάνω στα ζητήματα που σχετίζονται με όλα τα πράγματα τα οποία δημιουργεί ο Θεός.

Άλλη μία πτυχή όσον αφορά τον ορισμό των θετικών πραγμάτων σχετίζεται με όσα ορίζει ο Θεός, και το εύρος των πραγμάτων που ορίζει ο Θεός είναι αρκετά μεγάλο. Σε γενικές γραμμές, κάποια παραδείγματα είναι η διάρκεια ζωής, η εμφάνιση, η εγγενής φύση και τα γονίδια των διαφόρων έμβιων όντων, καθώς και οι τρόποι επιβίωσής τους, τα μοτίβα δραστηριότητάς τους, οι μέθοδοι με τις οποίες εξασφαλίζουν την τροφή και την αναπαραγωγή τους και τα μοτίβα διαβίωσής τους ώστε να προσαρμόζονται στις τέσσερις εποχές του χρόνου, τα οποία έχουν να κάνουν με τις αποδημητικές πορείες τους και το εύρος των δραστηριοτήτων τους· επιπλέον, οι τέσσερις εποχές του χρόνου, οι τοποθεσίες των βουνών, των ποταμών και των λιμνών και οι μορφές ύπαρξης των διαφόρων έμβιων ή μη έμβιων όντων στη γη, όπως τα έχει ορίσει ο Θεός, και ούτω καθεξής. Οι άνθρωποι θα πρέπει να σέβονται και αυτά τα πράγματα που εμπίπτουν σ’ αυτό το εύρος, να τους δίνουν περιθώριο να επιβιώσουν και να μη χρησιμοποιούν την ανθρώπινη βούληση ή τεχνητά μέσα για να τα αφανίσουν, να επέμβουν σ’ αυτά ή να τα βλάψουν. Για παράδειγμα, οι τίγρεις γεννιούνται για να τρώνε φυτοφάγα ζώα· οι ζέβρες, οι αντιλόπες, τα ελάφια και κάποια μικρά ζώα είναι όλα θηράματα για τις τίγρεις. Αυτός είναι ο τρόπος ενός πλάσματος να εξασφαλίζει την τροφή του και το εύρος εντός του οποίου το κάνει αυτό· είναι ένας κανόνας της επιβίωσής του. Με τι έχει να κάνει, λοιπόν, αυτός ο κανόνας επιβίωσης; Τον έχει ορίσει ο Θεός. Εφόσον τον έχει ορίσει ο Θεός, όπως κι αν τον βλέπουν οι άνθρωποι από την οπτική των αντιλήψεων —είτε τον θεωρούν υπέροχο είτε αιματηρό και βάναυσο— είναι σίγουρα ένα θετικό πράγμα. Αυτό είναι απολύτως βέβαιο και δεν μπορείς να το αρνηθείς. Ακόμη κι αν νιώθεις μέσα σου ότι το να κυνηγάει ζώα μια τίγρη είναι πολύ αιματηρό και βάναυσο, και δεν αντέχεις καν να βλέπεις να εκτυλίσσεται μια τέτοια τραγική σκηνή, θα πρέπει να σέβεσαι τον τρόπο επιβίωσης στον ζωικό κόσμο. Δεν θα πρέπει να τον παρεμποδίζεις ή να τον περιορίζεις, πόσο μάλλον να παρεμβαίνεις με τεχνητά μέσα σ’ αυτόν ή να βλάπτεις αυτό το οικολογικό περιβάλλον. Αντ’ αυτού, θα πρέπει ν’ αφήνεις τα πράγματα ν’ ακολουθούν τη φυσική τους πορεία και να προστατεύεις το περιβάλλον επιβίωσης του ζωικού κόσμου. Δεν θα πρέπει να στερείς από τα διάφορα ζώα το δικαίωμα επιβίωσής τους. Το γεγονός ότι τα σαρκοφάγα ζώα κυνηγούν και καταβροχθίζουν τα φυτοφάγα ή άλλα ζώα είναι ένας κανόνας της επιβίωσής τους και ο Θεός δημιούργησε και όρισε αυτόν τον κανόνα επιβίωσης. Η ανθρωπότητα δεν θα πρέπει να παρεμβαίνει σ’ αυτόν ή να τον βλάπτει, αλλά θα πρέπει ν’ αφήνει τα πράγματα ν’ ακολουθούν τη φυσική τους πορεία. Τι σημαίνει, λοιπόν, ν’ αφήνει τα πράγματα ν’ ακολουθούν τη φυσική τους πορεία; Σημαίνει ότι όταν βλέπεις μια τίγρη ή οποιοδήποτε άλλο σαρκοφάγο ζώο να κυνηγάει μια αντιλόπη ή κάποιο άλλο θήραμα, αν έχεις αρκετό σθένος μπορείς να παρακολουθείς από απόσταση και να μην παρεμβαίνεις. Αν είσαι φοβητσιάρης και δεν μπορείς να παρακολουθείς αυτήν τη σκηνή αιματηρής, θανατηφόρας μάχης, τότε μην την παρακολουθείς, αλλά δεν θα πρέπει να καταδικάζεις την κυνηγετική συμπεριφορά αυτών των σαρκοφάγων ζώων επειδή δεν αντέχεις να βλέπεις αυτήν την αιματηρή σκηνή, πόσο μάλλον να παραπονιέσαι λέγοντας ότι ήταν λάθος να δημιουργήσει ο Θεός αυτά τα σαρκοφάγα ζώα· αυτή σου η πράξη δείχνει έλλειψη λογικής. Είναι φυσιολογικό να μην το κατανοείς αυτό, αλλά δεν θα πρέπει να στερείς από τα σαρκοφάγα ζώα το δικαίωμα επιβίωσής τους. Κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε: «Τότε θα πρέπει να τα προστατεύουμε με τεχνητά μέσα;» Αν δεν κάνεις τίποτε για να παρέμβεις ή να προκαλέσεις βλάβη, τότε έχεις ήδη εκπληρώσει την ευθύνη ενός ανθρώπου. Δεν υπάρχει λόγος να τα προστατεύεις με τεχνητά μέσα, αφού και τα ζώα είναι πλάσματα που δημιούργησε ο Θεός· και εφόσον τα δημιούργησε ο Θεός, τους έχει δώσει ήδη την ικανότητα να επιβιώνουν. Δεν χρειάζονται τη δική σου παρέμβαση ή βοήθεια. Εξάλλου, μπορείς εσύ να τα βοηθήσεις; Μπορείς ν’ αντιγράψεις την αγριότητα με την οποία κυνηγούν το θήραμά τους; Οι άνθρωποι δεν έχουν τα κότσια για κάτι τέτοιο. Το πολύ πολύ να χρησιμοποιήσουν μόνο όπλα για να σκοτώσουν μερικά θηράματα, κι αυτό δεν ικανοποιεί ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες των ζώων. Επιπλέον, κάποια ζώα δεν τρώνε ψόφια θηράματα· τρώνε μόνο ζωντανό, φρέσκο κρέας. Δεν θα πρέπει να παρεμβαίνεις ή να βλάπτεις τα δικαιώματα επιβίωσης των σαρκοφάγων ζώων ούτε θα πρέπει να προστατεύεις τα φυτοφάγα ζώα για να μην πάθουν κακό· αρκεί να μην τα βλάπτεις και να μην τα κυνηγάς. Η επιβίωση των ζώων όλων των ειδών έχει τους νόμους της και τα ζώα θ’ αναπαράγονται και θα διατηρούνται στη ζωή σύμφωνα με τους κανόνες που έχει ορίσει ο Θεός και τους νόμους που έχει θεσπίσει ο Θεός. Έχουν τους δικούς τους νόμους επιβίωσης και τις δικές τους ικανότητες επιβίωσης και, από πολλές πλευρές, οι δικές τους ικανότητες επιβίωσης είναι ανώτερες ακόμη και από εκείνες των ανθρώπων. Παρόλο που δεν μπορούν να κατασκευάζουν ή να χρησιμοποιούν όπλα και εργαλεία, η δική τους ικανότητα να επιβιώνουν από μόνα τους εξακολουθεί να είναι ανώτερη από κάποιες πλευρές από εκείνη των ανθρώπων. Αν οι άνθρωποι ζούσαν στην άγρια φύση, θα τους ήταν δύσκολο να επιβιώσουν· μάλιστα, κάποιοι θα πέθαιναν ακόμα και από τη δίψα, την πείνα ή το κρύο ή θα τους έτρωγαν τα άγρια θηρία. Είναι ξεκάθαρο ότι η ικανότητα των ανθρώπων να επιβιώσουν από μόνοι τους στην άγρια φύση είναι κατώτερη από εκείνη των ζώων. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Και αυτό το ορίζει ο Θεός.

Σε ό,τι έχει να κάνει με όσα ορίζει ο Θεός, η αρχή που θα πρέπει ν’ ακολουθούν οι άνθρωποι είναι να μην παρεμβαίνουν σ’ αυτά τα πράγματα και να μην τα βλάπτουν με τεχνητά μέσα. Πάρτε για παράδειγμα την αντιμετώπιση των ζώων: Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να τα προστατεύουν από καλοσύνη. Εφόσον δεν τα ενοχλείς, δεν καταστρέφεις το περιβάλλον διαβίωσής τους και δεν υπονομεύεις τους κανόνες και τους νόμους επιβίωσής τους, έχεις εκπληρώσει την ευθύνη ενός ανθρώπου. Αν ένα ζώο τραυματιστεί η αντιμετωπίσει κάποια δυσκολία κι αναζητήσει βοήθεια από τους ανθρώπους, θα πρέπει να το βοηθήσουν οι άνθρωποι; (Ναι.) Αυτή η βοήθεια δεν θεωρείται τεχνητή παρέμβαση, αλλά είναι μια ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσουν οι άνθρωποι. Γιατί είναι μια ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσουν οι άνθρωποι; Επειδή είναι κάτι που είναι ικανοί να κάνουν. Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι άνθρωποι θα πρέπει να δείξουν αγάπη και να κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν, επειδή τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα είναι πλάσματα. Απλώς στα μάτια του Θεού το ανθρώπινο γένος είναι το αντικείμενο της σωτηρίας Του, ένα πλάσμα υψηλότερου επιπέδου, ξεχωριστό από τα άλλα. Εφόσον όλα τα πλάσματα ζουν μαζί σ’ αυτόν τον υλικό κόσμο, σ’ αυτόν τον χώρο, το να βοηθάει το ένα το άλλο σε στιγμές ανάγκης δεν παραβιάζει καμία από τις αρχές. Αυτός είναι ο χαρακτήρας που θα πρέπει τουλάχιστον να διαθέτουν οι άνθρωποι, και είναι κάτι που θα πρέπει να είναι σε θέση να πετύχουν. Αν όντως κάποιο τραυματισμένο ζώο έρθει σ’ εσένα για βοήθεια, το κάνει μόνο επειδή σ’ έχει σε μεγάλη εκτίμηση και σε εμπιστεύεται. Το γεγονός ότι μπορεί να ζητήσει τη δική σου βοήθεια αποδεικνύει ότι δεν είναι ανόητο· είναι ικανό να σκέφτεται και ξέρει ότι οι άνθρωποι, παρόλο που είναι διαφορετικοί από εκείνο, έχουν τρόπους να το βοηθήσουν να επιβιώσει. Εφόσον τα άλλα έμβια όντα έχουν σε τόσο μεγάλη εκτίμηση τους ανθρώπους, δεν θα πρέπει οι άνθρωποι να παίζουν καλά τον ρόλο του αφέντη όλων των πραγμάτων και να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που οφείλουν; (Ναι.) Αυτή είναι η αρχή άσκησης. Για να παίξουν καλά τον ρόλο του αφέντη όλων των πραγμάτων, δεν αρκεί απλώς να το επιθυμούν· απαιτείται δράση στην πράξη. Όταν άλλα έμβια όντα αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή έχουν ανάγκες, πρέπει να τείνεις χέρι βοηθείας για να τα συντρέξεις. Αν είναι το πεπρωμένο τους να πεθάνουν ή να περάσουν μεγάλα δεινά, και δεν μπορείς να βοηθήσεις, τότε δεν μπορεί να γίνει τίποτα και θα πρέπει απλώς ν’ αφήσεις τα πράγματα ν’ ακολουθήσουν τη φυσική τους πορεία· πρέπει απλώς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Αν τα βλέπεις ν’ αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή κινδύνους, τότε είναι η στιγμή που πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη και την υποχρέωσή σου. Αν δεν το βλέπεις, δεν είναι ανάγκη να μπεις στον κόπο να το ψάξεις· δεν είναι αυτό η ευθύνη σου. Έχουν το δικό τους πεπρωμένο και δεν χρειάζεται να καταβάλεις ενεργά προσπάθεια από αυτήν την άποψη. Αντιθέτως, αν αντιμετωπίζουν κάποια δυσκολία και ζητήσουν τη βοήθειά σου, είναι επιβεβλημένο καθήκον σου να τείνεις χείρα βοηθείας· καλύτερα να μην αρνηθείς. Για παράδειγμα, έστω ότι συναντάς μια αγριόχηνα στον δρόμο που εμποδίζει τη διέλευσή σου και προσπαθεί να μη σε αφήσει να φύγεις. Αν έχεις αγάπη μέσα σου, θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι η χήνα έχει πρόβλημα κι έχει έρθει σ’ εσένα για βοήθεια. Τι θα πρέπει να κάνεις εκείνη τη στιγμή; (Ν’ ακολουθήσουμε τη χήνα για να δούμε τι συμβαίνει και να βοηθήσουμε, αν μπορούμε.) Σωστά. Ν’ ακολουθήσεις τη χήνα, να δεις πού θα σε οδηγήσει και ποια δυσκολία ή ποιον κίνδυνο έχει αντιμετωπίσει που απαιτεί ανθρώπινη βοήθεια. Θα πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να τη βοηθήσεις· δεν μπορείς να την αφήσεις απλώς στην τύχη της. Αυτό είναι το αίσθημα ευθύνης που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Να εκτιμούν τα διάφορα έμβια όντα που έχει δημιουργήσει ο Θεός, να εκτιμούν όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός· αυτόν τον χαρακτήρα της αγάπης για τα θετικά πράγματα θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε: «Μ’ αυτόν τον τρόπο συσσωρεύουμε αξία και κάνουμε καλό;» Όχι. Το ρητό που λέει ότι συσσωρεύετε αξία και κάνετε καλό δεν ισχύει. Δεν υπάρχει λόγος να ξεστομίζετε τέτοια πομπώδη λόγια. Για να το θέσουμε ωμά, η όλη ιδέα ότι συσσωρεύετε αξία και κάνετε καλό είναι μια ανοησία! Μ’ αυτόν τον τρόπο εκπληρώνετε τις υποχρεώσεις ενός ανθρώπου· είναι το πιο στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Μόλις βοηθήσεις τη χήνα, εκπληρώνεις την ευθύνη σου. Δεν χρειάζεται να σ’ ευχαριστήσει ούτε χρειάζεται ν’ ανταποδώσει την καλοσύνη σου· έκανες κάτι που οφείλουν να κάνουν οι άνθρωποι. Όταν εκπληρώνεις αυτήν την υποχρέωση κι έχεις αυτό το αίσθημα ευθύνης, ακολουθείς τα λόγια του Θεού: όλα τα πράγματα που δημιουργεί και ορίζει ο Θεός είναι θετικά πράγματα και θα πρέπει να τα εκτιμάμε. Ο Θεός μάς επιφορτίζει να εκτιμάμε όλα τα πράγματα που Εκείνος δημιούργησε. Αυτό είναι μέρος της κοινής λογικής της ανθρώπινης φύσης που θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να διαθέτουν οι άνθρωποι, ως αφέντες όλων των πραγμάτων. Συγκεκριμένα, είναι το ελάχιστο αίσθημα ευθύνης που θα πρέπει να διαθέτουν. Μην παρεμβαίνεις στα άλλα έμβια όντα, μην υπονομεύεις τους κανόνες επιβίωσής τους και μην τους στερείς το δικαίωμα επιβίωσής τους· επιπλέον, δεν είναι ανάγκη να τα βοηθήσεις με τεχνητά μέσα να ζουν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο ή να τα καθοδηγήσεις και να τα ρυθμίσεις ώστε να επιβιώνουν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο. Αντ’ αυτού, να σέβεσαι τους νόμους και τους κανόνες επιβίωσής τους. Αν βλέπεις ότι χρειάζονται βοήθεια, δεν θα πρέπει να τα αποφεύγεις ή να κάνεις ότι δεν το βλέπεις και απλώς να τα παρακολουθείς να βλάπτονται και να πεθαίνουν, αλλά θα πρέπει να τείνεις χείρα βοηθείας και να εκπληρώσεις την ευθύνη και την υποχρέωση που οφείλουν να εκπληρώνουν οι άνθρωποι. Βοηθώντας τα, τα σώζεις. Αυτό δεν πρόκειται να σε εξαντλήσει ούτε θα απαιτήσει από σένα να πληρώσεις μεγάλο τίμημα ή να δαπανήσεις πολλή ενέργεια, πόσο μάλλον να θυσιάσεις τη ζωή σου για να τα προστατεύσεις. Δεν θα πάθεις και τίποτα· είναι κάτι που οφείλεις να κάνεις ως άνθρωπος. Αν σου ζητούνταν να τα προστατεύσεις με όλη σου τη δύναμη, αυτό δεν θα ήταν εύκολο, αλλά θα πρέπει να μπορείς ν’ αφήνεις τα πράγματα ν’ ακολουθούν τη φυσική τους πορεία, να μην παρεμβαίνεις, να μην βλάπτεις το περιβάλλον διαβίωσής τους, να μην υπονομεύεις τους κανόνες επιβίωσής τους και να μην τους στερείς το δικαίωμα επιβίωσής τους. Αν δεν μπορείς να το κάνεις ούτε αυτό, τότε δεν είσαι άνθρωπος, δεν έχεις μετενσαρκωθεί από άνθρωπο και δεν έχεις καθόλου ανθρώπινη φύση. Τι σημαίνει ότι δεν έχεις καθόλου ανθρώπινη φύση; Σημαίνει ότι σου λείπει ακόμη και η συνείδηση και η λογική για να προστατεύεις τα ζώα, να νοιάζεσαι γι’ αυτά και να σέβεσαι τα έμβια όντα που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Αν σκέφτεσαι μονίμως να τα βλάψεις, να τα φας και να τους στερήσεις το δικαίωμα επιβίωσής τους, τότε είσαι άγριο θηρίο κι όχι άνθρωπος. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό; (Ναι.)

Υπάρχουν και κάποιες άλλες περιπτώσεις σε σχέση με όσα ορίζει ο Θεός. Για παράδειγμα, οι κανόνες επιβίωσης κάποιων ζώων είναι κάπως διαφορετικοί ή ακόμη και αντίθετοι από εκείνους που ισχύουν για άλλα έμβια όντα. Τέτοια ζώα είναι οι κουκουβάγιες, οι νυχτερίδες και κάποια άλλα ζώα ο κανόνας επιβίωσης των οποίων είναι να κοιμούνται την ημέρα και να είναι δραστήρια τη νύχτα. Αυτό όρισε ο Θεός και ακόμη κι αν κατά καιρούς κάποιες ειδικές περιστάσεις αναγκάζουν αυτά τα ζώα ν’ αλλάξουν προσωρινά αυτήν τη ρουτίνα, υπό κανονικές συνθήκες οι νόμοι και οι κανόνες επιβίωσης τους ουσιαστικά δεν αλλάζουν. Οι άνθρωποι σκέφτονται διαρκώς πώς ν’ αλλάξουν τους κανόνες αυτών των ζώων, για να τα κάνουν ημερόβια ζώα, όπως είναι οι άνθρωποι. Ερευνούν τα γονίδια και τον ορό αίματος αυτών των ζώων, τα μοτίβα δραστηριότητάς τους και ούτω καθεξής, και σκέφτονται κάθε πιθανό τρόπο για ν’ αλλάξουν και να υπονομεύσουν τους κανόνες επιβίωσής τους και τα μοτίβα δραστηριότητάς τους. Είναι καλό αυτό; (Όχι.) Είναι θετικό πράγμα η συμπεριφορά και το σκεπτικό αυτού του είδους; (Όχι.) Είναι αρνητικό πράγμα και είναι κάτι που κάνουν όσοι δεν είναι άνθρωποι. Μέσω της επιστημονικής έρευνας, πραγματοποιούνται κάποιες αλλαγές σ’ αυτά τα έμβια όντα, αλλά καταλήγουν να ζουν με εξαιρετικά επίπονο και αφύσικο τρόπο. Οι κανονικοί άνθρωποι δεν αντέχουν να το βλέπουν αυτό. Είναι και κάποιοι άνθρωποι που λένε: «Υπάρχουν πλέον πάρα πολλοί αρουραίοι. Θα ήταν υπέροχο αν οι σκύλοι μπορούσαν να πιάνουν αρουραίους. Οι σκύλοι θα μπορούσαν να φυλάνε το σπίτι, και θα μπορούσαμε να γλιτώσουμε χρήματα από τη σκυλοτροφή επειδή θα έτρωγαν αρουραίους, ενώ δεν θα χρειαζόταν να έχουμε γάτες. Θα πετυχαίναμε μ’ ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Δεν θα ήταν υπέροχο αυτό;» Έπειτα, ερευνούν πώς να συγχωνεύσουν τα γονίδια της γάτας με τα γονίδια του σκύλου, έτσι ώστε οι σκύλοι να έχουν και γονίδια σκύλου και γονίδια γάτας και να γίνουν ένα υβρίδιο σκύλου-γάτας που θα μπορεί να φυλάει το σπίτι και ταυτόχρονα να πιάνει αρουραίους. Είναι καλή αυτή η ιδέα; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή θέλουν μονίμως να υπονομεύσουν όσα έχει ορίσει ο Θεός και να παραβιάσουν τους νόμους που έχει ορίσει ο Θεός. Αυτό ακριβώς κάνει ο Σατανάς και το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος.) Τέτοιες ιδέες είναι μοχθηρές. Από πού προέρχονται οι μοχθηρές ιδέες; Προέρχονται εξ ολοκλήρου από τον Σατανά και τα κακά πνεύματα. Επομένως, τέτοιοι διεφθαρμένοι άνθρωποι δεν είναι άνθρωποι. Θέλουν μονίμως ν’ αλλάξουν τα θετικά πράγματα που έχει ορίσει ο Θεός και ν’ αλλάξουν τις αρχικές λειτουργίες, τα αρχικά μοτίβα δραστηριότητας και τους αρχικούς νόμους επιβίωσης των διαφόρων έμβιων όντων που έχει ορίσει ο Θεός. Θέλουν διαρκώς να υπονομεύσουν τις μορφές επιβίωσης των έμβιων όντων που έχει ορίσει ο Θεός, αναπτύσσουν διαρκώς κάποιες μοχθηρές και εξωφρενικά επαναστατικές ιδέες, σκέψεις και απόψεις, και θέλουν μονίμως να υπονομεύσουν τα διάφορα πράγματα που έχει ορίσει ο Θεός. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι άνθρωποι· δεν έχουν ίχνος ανθρώπινης φύσης. Το σκεπτικό τους ή οι πράξεις τους δεν εμπίπτουν ποτέ στο εύρος της συνείδησης και της λογικής· αντ’ αυτού, θέλουν μονίμως να υπερβαίνουν το εύρος της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αυτό είναι μια εκδήλωση που δείχνει ότι δεν είναι άνθρωποι. Δεν σέβονται ούτε τηρούν τους κανόνες επιβίωσης και τις μορφές ύπαρξης όλων των πραγμάτων που έχει ορίσει ο Θεός, ενεργώντας στο πλαίσιο της συνείδησης και της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αντ’ αυτού, θέλουν μονίμως να υπονομεύσουν, ν’ αναστατώσουν και ν’ αλλάξουν τους κανόνες επιβίωσης που έχει ορίσει ο Θεός, ν’ αλλάξουν τους τρόπους ζωής των άλλων έμβιων όντων. Θέλουν να κάνουν τις γάτες να πάψουν να είναι γάτες και τους σκύλους να πάψουν να είναι σκύλοι, μετατρέποντάς τα όλα σε έκτροπα, σε μοχθηρά πράγματα, και κάνοντάς τα να αναπτύσσονται σε μοχθηρή κατεύθυνση. Θέλουν μονίμως να υπονομεύσουν την ύπαρξη των θετικών πραγμάτων και θέλουν μονίμως να υπονομεύσουν τις μορφές επιβίωσης των θετικών πραγμάτων. Δεν ισχύει ότι δεν είναι άνθρωποι; (Ναι.) Οι σκέψεις και οι απόψεις που εκφράζουν και έχουν όσοι δεν είναι άνθρωποι είναι αρνητικά πράγματα και ανταγωνίζονται τα θετικά πράγματα. Εφόσον οι απόψεις τους είναι αρνητικά πράγματα και ανταγωνίζονται τα θετικά πράγματα, δεν είναι αρνητικά πράγματα και τα αντικείμενα που παράγουν και τα αποτελέσματα που επιφέρουν στα επαγγέλματά τους; (Ναι.) Αυτά τα πράγματα είναι αρνητικά. Κάποια πράγματα, παρόλο που δεν έχουν άμεσα κάποιο δυσμενές αντίκτυπο ούτε προκαλούν κάποια βλάβη στο ανθρώπινο γένος, εφόσον ανταγωνίζονται όσα έχει ορίσει ο Θεός, εφόσον παραβιάζουν τους νόμους και τους κανόνες που έχει ορίσει ο Θεός κι εφόσον έχουν έναν διαφορετικό τρόπο επιβίωσης ή έναν διαφορετικό νόμο και κανόνα που έχει προκύψει ως αποτέλεσμα ανθρώπινης τεχνητής παρέμβασης, επεξεργασίας και υπονόμευσης των νόμων και των κανόνων που έχει ορίσει ο Θεός, είναι αρνητικά πράγματα. Όσοι άνθρωποι κι αν αποδέχονται και αναγνωρίζουν την ύπαρξη ενός τέτοιου πράγματος ή σε όσων ανθρώπων τη ζωή ή την επιβίωση κι αν αποφέρει σωματική απόλαυση αυτό το πράγμα, αν δεν είναι στην αρχή μορφή και στην αρχική κατάσταση που έχει ορίσει ο Θεός, αλλά η προκαθορισμένη δομή και μορφή του ή οι προκαθορισμένοι νόμοι και κανόνες επιβίωσής του έχουν αλλάξει και υπονομευτεί, τότε είναι αρνητικό πράγμα. Ο λόγος είναι ότι το έχει επεξεργαστεί, βλάψει κι αλλάξει ο Σατανάς κι ότι ο Σατανάς τού έχει ενσταλάξει ιδέες, σκέψεις και απόψεις ή ακόμα και κάποια από τα δηλητήριά του ή τα σχέδιά του. Ακόμη κι αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να το δουν καθαρά αυτό, εξακολουθεί να είναι αρνητικό πράγμα. Με λίγα λόγια, είτε πρόκειται για έμβιο είτε για μη έμβιο ον, εφόσον είναι κάτι που πηγαίνει κόντρα στο αρχικό πράγμα που όρισε ο Θεός, κάτι στο οποίο έχουν υπονομευτεί ή αλλάξει η αρχική μορφή ή δομή ή οι αρχικοί νόμοι και κανόνες επιβίωσης που όρισε ο Θεός και στο οποίο ταυτόχρονα ο Σατανάς έχει ενσταλάξει ή προσθέσει επιπλέον πράγματα, τότε είναι αρνητικό πράγμα κι έχει ήδη μετουσιωθεί. Όποια ποσοτική επίδραση κι αν έχει στην υλική ζωή ή στην επιβίωση του ανθρώπινου γένους, εφόσον έχει υποστεί ποιοτική αλλαγή κι έχει αλλοιωθεί η ποιότητά του, είναι αρνητικό πράγμα. Αυτό ισχύει απόλυτα και δεν είναι καθόλου ψευδές. Εφόσον κάτι είναι αρνητικό πράγμα, όσο καιρό κι αν υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο ή όσο καιρό κι αν είναι αποδεκτό από το ανθρώπινο γένος και την κοινωνία, αν δεν είναι το αρχικό πράγμα που όρισε ο Θεός, τότε δεν το αναγνωρίζει Εκείνος· κι αν δεν το αναγνωρίζει Εκείνος, τότε είναι αρνητικό πράγμα.

Κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε: «Τόσο τα μήλα όσο και τα αχλάδια είναι αρχικά φρούτα που όρισε ο Θεός. Αν μπολιάσουμε μαζί αυτά τα δύο για να φτιάξουμε αχλαδόμηλο, είναι αυτό αρνητικό πράγμα; Θα πρέπει να το τρώμε ή όχι;» Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να συναντήσει κανείς στην καθημερινότητα, έτσι δεν είναι; Πείτε μου, θα πρέπει να το τρώτε ή όχι; Αν το φάτε, θα πάθετε δηλητηρίαση; Θα σας προκαλέσει σωματική βλάβη; Θα έχει αντίκτυπο στη διάρκεια ζωής σας; Θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο σας βλέπει ο Θεός; Θα επηρεάσει την έκβασή σας; Πώς πρέπει να γίνει αντιληπτό αυτό το ζήτημα; Αυτό επαληθεύει αν κατανοείς τις αλήθεια-αρχές κι αν κατανοείς αυτά πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε νωρίτερα. Αν κατανοείς αυτήν την πτυχή της αλήθειας κι αν έχεις συλλάβει τις αλήθεια-αρχές σ’ αυτήν την πτυχή, τότε όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με πράγματα στην αληθινή ζωή, θα ξέρεις πώς να ασκείσαι, θα ξέρεις ποιες ενέργειες παραβιάζουν την αλήθεια και ποιες ενέργειες ακολουθούν την αλήθεια και εμπίπτουν στο εύρος των αλήθεια-αρχών. Θα πρέπει να τρώτε αχλαδόμηλα; (Όχι.) Δεν θα τολμούσατε να τα φάτε ή δεν θα πρέπει να τρώγονται; (Δεν θα τολμούσαμε να τα φάμε.) Λέτε ότι δεν θα τολμούσατε να τα φάτε, αλλά δεν έχετε φάει αρκετά στην καθημερινότητά σας; Και τι συνέβη αφού τα φάγατε; Πάθατε κάποια σωματική βλάβη; Κατ’ αρχάς, ας προσδιορίσουμε αν το αχλαδόμηλο είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα. Είπατε ότι δεν πρέπει να τρώγεται. Το βαθύτερο νόημα αυτής της δήλωσης είναι ότι το αχλαδόμηλο είναι αρνητικό πράγμα, οπότε δεν πρέπει να τρώγεται. Αυτό εννοούσατε; (Ναι.) Είναι, λοιπόν, σωστή αυτή η κατανόηση; Έτσι θα πρέπει να γίνει αντιληπτό το ζήτημα των αχλαδόμηλων; Αν δεν σας είχα δώσει το παράδειγμα για να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτό, θα νομίζατε ότι τα αχλαδόμηλα δεν πρέπει να τρώγονται, ότι αν τα φάτε θα πάθετε δηλητηρίαση, ακριβώς όπως η Εύα όταν παραβίασε την εντολή του Θεού κι έφαγε τον καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού, αφού την έβαλε ο Σατανάς στον πειρασμό να αμαρτήσει και κατέληξε αμετάκλητα στα χέρια του Σατανά. Ιδίως με δεδομένο ότι τώρα είναι η κρίσιμη στιγμή της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους από τον Θεό κι ότι ο χρόνος λιγοστεύει, θα νομίζατε ότι πρέπει να είστε προσεκτικοί και να μην τρώτε πράγματα αδιακρίτως· ότι αν το κάνετε, ίσως παραβιάσετε τις αρχές και παραβείτε τα διοικητικά διατάγματα, με αποτέλεσμα να μην έχετε καμία ευκαιρία να σωθείτε, και τότε θα ήταν ανώφελο να το μετανιώσετε. Δεν μπορείτε να δείτε καθαρά αυτό το ζήτημα· ένα τόσο ασήμαντο πράγμα σας έχει κάνει να τα χάσετε. Νομίζετε ότι τα αχλαδόμηλα δεν πρέπει να τρώγονται και δεν θα τολμούσατε να τα φάτε, ότι αν το κάνατε θα παραβιάζατε τις αρχές και θα παραβαίνατε τα διοικητικά διατάγματα, κι αυτό θα ήταν τρομερό! Αυτό δεν νομίζετε όλοι σας; Πρέπει, λοιπόν, να τρώτε αχλαδόμηλα ή όχι; (Θεέ μου, μόλις τώρα το συζητήσαμε αυτό και νομίζουμε ότι μπορούμε να τρώμε αχλαδόμηλα, επειδή ο άνθρωπος απλώς βελτιώνει τα μήλα και τα αχλάδια και δεν έχει αλλάξει τους νόμους που όρισε ο Θεός γι’ αυτά. Επομένως, αν τρώμε αχλαδόμηλα δεν παραβιάζουμε τα διοικητικά διατάγματα.) Μετά τη συναναστροφή σας, αποκτήσατε κάποια διαύγεια και κατανοείτε πλέον ότι οι νόμοι που όρισε ο Θεός έχουν ουσιαστικά παραμείνει αμετάβλητοι σε σχέση με το αχλαδόμηλο, οπότε μπορείτε να το τρώτε. Αυτό που είπατε πριν από λίγο είναι ακριβές· απλώς δεν το εξηγήσατε ξεκάθαρα. Ας μη συζητήσουμε προς το παρόν το αν μπορούν ή δεν μπορούν να τρώγονται τα αχλαδόμηλα· ας συζητήσουμε πρώτα γιατί δεν παραβιάζουν τους νόμους που όρισε ο Θεός. Και οι μηλιές και οι αχλαδιές είναι φυτά που δημιούργησε ο Θεός, και οι άνθρωποι μπορούν να τρώνε τους καρπούς τους. Όταν αυτά τα δύο φυτά μπολιάζονται μαζί ή επικονιάζονται μεταξύ τους, παράγεται ένα άλλο είδος καρπού. Είτε αυτό γίνεται με τεχνητό είτε με φυσικό τρόπο, ουσιαστικά η προέλευση αυτού του καρπού, η μορφή της επιβίωσής του και οι νόμοι και οι κανόνες της επιβίωσής του παραμένουν αμετάβλητα από αυτό που όρισε αρχικά ο Θεός. Ακόμη κι αν ο άνθρωπος μπολιάσει με τεχνητά μέσα τα κλαδιά μιας μηλιάς και μιας αχλαδιάς, παράγεται ένας καρπός με τα κοινά χαρακτηριστικά της ζωής και των δύο, με βάση τους αρχικούς νόμους και κανόνες επιβίωσής τους και τις αρχικές μορφές ζωής τους. Αυτός ο καρπός ονομάζεται αχλαδόμηλο. Ο άνθρωπος απλώς χρησιμοποιεί την ικανότητα επιβίωσής του και τον τρόπο σκέψης του, τη νοημοσύνη του και την εξυπνάδα του, προκειμένου να μπολιάσει μαζί δύο φυτά ώστε να παραχθεί ένα άλλο είδος καρπού, αλλά αυτός ο καρπός, το αχλαδόμηλο, δεν υπερβαίνει το εύρος όσων έχει ορίσει ο Θεός. Αυτή είναι μία πτυχή. Από την άλλη πλευρά, ακόμα και χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, αν στο ίδιο δάσος μεγαλώνουν μαζί μηλιές και αχλαδιές, μπορούν ν’ αποφύγουν την επικονίαση; Σε πολύ φυσικές περιστάσεις, όταν έρχεται η εποχή της ανθοφορίας, θα επικονιαστούν, ενώ και οι ρίζες τους κάτω από το έδαφος θα μπλεχτούν μεταξύ τους. Είτε η γύρη μεταφερθεί από τις μέλισσες είτε από τον άνεμο και την κυκλοφορία του αέρα, τα μήλα και τα αχλάδια θα λάβουν το ένα τα θρεπτικά συστατικά του άλλου κι ο καρπός του αχλαδόμηλου θα παραχθεί με πολύ φυσικό τρόπο. Μπορείς, τότε, να πεις και πάλι ότι αυτό το αχλαδόμηλο δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο; (Όχι.) Είναι ένα έμβιο ον το οποίο αναπτύσσεται αβίαστα στο φυσικό περιβάλλον που όρισε ο Θεός· είναι κάτι που εντάσσεται στο εύρος το οποίο επιτρέπει ο Θεός, οπότε αυτό το αχλαδόμηλο δεν παραβιάζει κανέναν νόμο. Είτε έχει τα χαρακτηριστικά ενός μήλου είτε ενός αχλαδιού, με λίγα λόγια, δεν είναι αρνητικό πράγμα· εξακολουθεί να είναι ένα είδος καρπού που έχει προετοιμάσει ο Θεός για το ανθρώπινο γένος. Μπορείς να παραμερίσεις τις ανησυχίες σου και να ορμήσεις άφοβα στα αχλαδόμηλα· δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σου προκαλέσουν καμία σωματική βλάβη. Ωστόσο, όταν ανέφερα απλώς ότι ο άνθρωπος μπολιάζει μαζί τη μηλιά και την αχλαδιά με τεχνητό τρόπο, δεν μπορούσατε να εξακριβώσετε αν το αχλαδόμηλο είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα και δεν θα τολμούσατε να το φάτε, σκεπτόμενοι: «Το μήλο είναι μήλο και δεν έχει τα γονίδια ενός αχλαδιού, και το αχλάδι είναι αχλάδι και δεν έχει τα δομικά στοιχεία ενός μήλου· μόνο αυτά μπορούν σίγουρα να τρώγονται!» Δεν είναι στρεβλός αυτός ο τρόπος κατανόησης των πραγμάτων; (Ναι.) Είναι στρεβλός. Διάφορα έμβια όντα συνυπάρχουν σ’ έναν κοινό χώρο· είναι αναπόφευκτο ότι θα επηρεάσουν το ένα το άλλο και θα παρέχουν το ένα στο άλλο, αντλώντας το καθένα από τα προτερήματα του άλλου για ν’ αντισταθμίσει τις δικές του αδυναμίες. Σ’ αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες και υπάρχουν μυστήρια. Με λίγα λόγια, η έλευση, η ύπαρξη και η επίδραση όλων αυτών γίνεται για την επιβίωση του ανθρώπινου γένους που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Αυτή είναι η αξία και η σπουδαιότητα της ύπαρξης των θετικών πραγμάτων· σε τελική ανάλυση, ο στόχος είναι η διατήρηση της κανονικής επιβίωσης του ανθρώπινου γένους και η αναπαραγωγή και συνέχιση του ανθρώπινου γένους. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό το ζήτημα; (Ναι.)

Στη συνέχεια, ας συζητήσουμε ένα άλλο ζήτημα, κάτι που οι άνθρωποι συναντούν συχνά στην καθημερινότητά τους. Ρίξτε μια ματιά και εξετάστε πώς θα πρέπει να το διακρίνει και να το προσεγγίζει κανείς. Οι άνθρωποι, για να καλύψουν τη ζήτηση του ανθρώπινου γένους για τροφή, επινόησαν τους μη βιολογικούς σπόρους, αυξάνοντας την απόδοση μέσω της τροποποίησης των γονιδίων διαφόρων σπόρων και καρπών. Αρχικά, ο σκοπός ήταν ουσιαστικά να μειωθούν τα παράσιτα και οι ασθένειες, ν’ αποφευχθεί η χρήση περισσότερων παρασιτοκτόνων, κι έτσι ν’ αναπτυχθούν διάφορα φυτά που είναι απαραίτητα για το ανθρώπινο γένος, μειώνοντας την απαιτούμενη εργασία, αποφεύγοντας την παρεμβολή των παρασιτοκτόνων και των ασθενειών και ταυτόχρονα αυξάνοντας την απόδοση ώστε να καλύπτεται η ανάγκη του ανθρώπινου γένους για τροφή, κι αυτό οδήγησε στη δημιουργία ενός τέτοιου προϊόντος. Πώς ονομάζεται αυτό το προϊόν; Μη βιολογικά τρόφιμα. Η έλευση των μη βιολογικών τροφίμων έχει ικανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τη ζήτηση του ανθρώπινου γένους για τροφή. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η απόδοση των βιολογικών τροφίμων είναι σχετικά χαμηλή και δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του ανθρώπινου γένους. Μετά την έλευση των μη βιολογικών σπόρων, η απόδοση των σπόρων έχει αυξηθεί σημαντικά, όπως και το εισόδημα των ανθρώπων, κι έχει λυθεί το πρόβλημα της πείνας για πολλούς ανθρώπους. Επομένως, «ευτυχώς» που το ανθρώπινο γένος έχει τη δυνατότητα να καταναλώνει μη βιολογικά τρόφιμα. Είναι, λοιπόν τα μη βιολογικά τρόφιμα θετικό ή αρνητικό πράγμα; Παραβιάζουν ή δεν παραβιάζουν την αρχή «όσων ορίζει ο Θεός»; Θα πρέπει να καταναλώνονται τα μη βιολογικά τρόφιμα; Ποιες είναι οι στάσεις σας και οι απόψεις σας απέναντι στα μη βιολογικά τρόφιμα; Πώς προσδιορίζετε τη θετικότητα και την αρνητικότητα των βιολογικών και των μη βιολογικών τροφίμων; (Τα βιολογικά τρόφιμα είναι φυσικά και τα ορίζει ο Θεός. Είναι θετικό πράγμα. Τα μη βιολογικά τρόφιμα παράγονται μέσω επιστημονικής επεξεργασίας και γενετικής τροποποίησης. Πηγαίνουν κόντρα στους αρχικούς νόμους που δημιούργησε ο Θεός. Επομένως, τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα.) (Στα μη βιολογικά τρόφιμα, καταστρέφονται τα αρχικά γονίδια, κι αυτό πηγαίνει κόντρα στους νόμους που δημιούργησε ο Θεός. Επιπλέον, στα μη βιολογικά τρόφιμα έχει υπονομευθεί η αρχική διατροφική αξία· η κατανάλωσή τους δεν παρέχει κανένα όφελος για την υγεία των ανθρώπων. Στις μέρες μας, η εμφάνιση προβλημάτων υγείας είναι κάτι διαδεδομένο σε πολλούς ανθρώπους που κατανάλωναν μη βιολογικά τρόφιμα επί σειρά ετών, επομένως πιστεύω ότι, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες, θα πρέπει να προσπαθούμε όσο είναι δυνατόν να μην τα καταναλώνουμε. Στη σημερινή κοινωνία, όμως, τα περισσότερα τρόφιμα είναι μη βιολογικά, επομένως, προκειμένου να επιβιώσουμε, σίγουρα είμαστε αναγκασμένοι να καταναλώνουμε μη βιολογικά τρόφιμα.) Όλα αυτά που είπατε συνάδουν με τις αρχές, και τα βασικά σημεία είναι σωστά, αλλά είναι υπεραπλουστευμένα και υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες που δεν τις εξηγήσατε ξεκάθαρα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Τα μη βιολογικά τρόφιμα και τα βιολογικά τρόφιμα έχουν παρόμοια εξωτερική εμφάνιση και λίγο πολύ την ίδια γεύση. Ουσιαστικά, τα μη βιολογικά τρόφιμα δεν διαφέρουν καθόλου από τις αρχικές μορφές τροφής που όρισε ο Θεός. Μάλιστα, κάποια μη βιολογικά τρόφιμα έχουν καλύτερη εμφάνιση και υψηλότερη απόδοση από τα βιολογικά τρόφιμα και η γεύση τους δεν είναι απαραιτήτως πολύ χειρότερη από εκείνη των βιολογικών τροφίμων. Γιατί, λοιπόν, τα βιολογικά τρόφιμα είναι θετικό πράγμα και τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα;» Παρόλο που είπατε πριν από λίγο ότι είστε σίγουροι πως τα βιολογικά τρόφιμα είναι θετικό πράγμα και τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα, δεν κατανοείτε γιατί διαχωρίζονται μ’ αυτόν τον τρόπο· εξακολουθείτε να μην καταλαβαίνετε τις λεπτομέρειες εδώ. Υπάρχει ένα βασικό σημείο που πρέπει να γνωρίζεις: Γιατί, ενώ δύο πράγματα έχουν ακριβώς την ίδια εξωτερική εμφάνιση, το ένα είναι θετικό πράγμα και το άλλο είναι αρνητικό πράγμα; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Επειδή τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι επιστημονικά επεξεργασμένα και τα έχει καταστρέψει η επιστήμη». Είναι σωστή αυτή η δήλωση; Από πλευράς δόγματος, είναι σωστή. Φαίνεται ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Οι άνθρωποι, όμως, εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν όταν την ακούνε. Από πλευράς ουσίας, λοιπόν, ποια ακριβώς είναι η διαφορά ανάμεσα στα βιολογικά και στα μη βιολογικά τρόφιμα, η οποία επιτρέπει να ορίζονται ως θετικά και αρνητικά πράγματα, αντίστοιχα; Σε τι βασίζεται αυτός ο ορισμός; Πώς το βλέπει ο Θεός; Ποια είναι η αλήθεια σ’ αυτό; Αυτό φτάνει στην ουσία του ζητήματος.

Τα βιολογικά πράγματα προέρχονται από τον Θεό. Είναι αυτά που δημιούργησε ο Θεός κι ο άνθρωπος τα ονόμασε «βιολογικά». Ας μην ασχοληθούμε προς το παρόν με την προέλευση ή την πηγή της λέξης «βιολογικά» ή με τον λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι τα ονόμασαν έτσι. Πρέπει και πάλι να το εξετάσουμε αυτό από την οπτική της δημιουργίας και του ορισμού του Θεού. Στο πλαίσιο της δημιουργίας και του ορισμού του Θεού, υπάρχει ένα δυσδιάκριτο αν και καίριο σημείο: Όταν ο Θεός δημιούργησε έναν σπόρο, συμπεριέλαβε σ’ αυτόν όλες τις θρεπτικές ουσίες και τα δομικά στοιχεία που θα πρέπει να έχει και του έδωσε όλες τις λειτουργίες του. Πού βασίστηκαν οι αρχές με τις οποίες καθόρισε ποια πράγματα θα συμπεριελάμβανε στον σπόρο; Βασίστηκαν στις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού, στη δεκτικότητα των λειτουργιών των εσωτερικών οργάνων του ανθρώπινου οργανισμού και στα θρεπτικά συστατικά που απαιτούν αυτά τα όργανα. Εφόσον η τροφή που παράγεται από έναν τέτοιο σπόρο προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, οι επιδράσεις που θα έχει αυτή η τροφή στον ανθρώπινο οργανισμό αφού καταναλωθεί, καθώς και τα θρεπτικά συστατικά που μπορούν ν’ απορροφήσουν οι άνθρωποι από αυτή για να διατηρήσουν την κανονική σωματική τους ανάπτυξη και επιβίωση και να παρατείνουν τη ζωή του οργανισμού τους, είναι όλα πράγματα που πρέπει να λάβει υπόψη ο Θεός όταν δημιουργεί έναν σπόρο ή ένα είδος τροφής. Δεν δημιουργείται τυχαία ένας σπόρος που μπορεί ν’ αναπτυχθεί στο έδαφος κι αυτό είναι όλο· ο Θεός έχει βάλει σκέψη σ’ αυτό. Όσο για το τι επιδράσεις θα έχουν το περίβλημα, η σάρκα και το φύτρο αυτού του σπόρου στον ανθρώπινο οργανισμό, τι αποτελέσματα μπορούν να πετύχουν αυτά τα πράγματα, τι χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός και τι θρεπτικά συστατικά θα πρέπει ν’ απορροφούν οι άνθρωποι από μια τέτοια τροφή αφού την καταναλώσουν, όλα αυτά είναι πράγματα που πρέπει να λάβει υπόψη του ο Θεός. Εφόσον ο Θεός λαμβάνει υπόψη του τέτοια ζητήματα όταν δημιουργεί αυτό το είδος σπόρου, πρέπει να τον δημιουργήσει σύμφωνα με τις αναλογίες θρεπτικών συστατικών που χρειάζονται οι άνθρωποι, κι έτσι αυτός ο σπόρος λαμβάνει υπόσταση στις σκέψεις του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι εξετάζεται ο αντίκτυπος που έχει ένας σπόρος στους ανθρώπους από την οπτική των θρεπτικών του συστατικών και της δομής του· αυτή είναι μία πτυχή που λαμβάνει υπόψη του ο Θεός όταν δημιουργεί αυτόν τον σπόρο. Επιπλέον, ο Θεός λαμβάνει υπόψη το μέγεθος και το σχήμα αυτού του είδους σπόρου ή καρπού, το χρονικό διάστημα που απαιτείται για τη βλάστησή του, τη μορφή επιβίωσής του, τον τύπο του εδάφους που είναι κατάλληλο για την ανάπτυξή του, πόσα θρεπτικά συστατικά απορροφά σε κάθε τύπο εδάφους, πόσα θρεπτικά συστατικά μπορούν ν’ απορροφήσουν οι άνθρωποι από αυτόν όταν τον καταναλώνουν και ούτω καθεξής. Όλες αυτές οι λεπτομέρειες είναι πράγματα που πρέπει να λάβει υπόψη του ο Θεός. Οι διάφοροι παράγοντες που λαμβάνει υπόψη ο Θεός όταν δημιουργεί έναν σπόρο καταλήγουν σε τελική ανάλυση σ’ ένα σημείο: να καλύπτεται η ανάγκη του ανθρώπινου γένους για τροφή, να επιτυγχάνεται η κανονική σωματική ανάπτυξη και επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό σημείο. Υπάρχει άλλο ένα σημείο που είναι επίσης καίριο. Αν ένας σπόρος δεν έχει ζωτική δύναμη και είναι κάτι νεκρό, όπως ένας κόκκος άμμου ή μια πέτρα, που δεν μπορεί να φυτρώσει όταν φυτεύεται στο έδαφος, τότε αυτό σημαίνει ότι αφού οι άνθρωποι καταναλώσουν αυτήν την τροφή μία φορά, δεν θα είναι ξανά διαθέσιμη. Ένας τέτοιος σπόρος κάθε άλλο παρά μπορεί να καλύψει την ανάγκη του ανθρώπινου γένους για τροφή. Επομένως, πέρα από τα δομικά στοιχεία που πρέπει να έχει, όπως το περίβλημά του και τον πυρήνα του, αυτός ο σπόρος πρέπει να έχει και φύτρο. Ασφαλώς, αυτό το φύτρο μπορεί να μην είναι ένα χαρακτηριστικό ζωής που απαντάται σε όλους τους σπόρους. Με λίγα λόγια, πέρα από το περίβλημά του και τον πυρήνα του, αυτός ο σπόρος πρέπει να έχει ζωτική δύναμη. Στην ανθρώπινη γλώσσα, αυτό ονομάζεται «ζωτική δύναμη», αλλά με τους όρους του Θεού, σημαίνει ότι αυτός ο σπόρος πρέπει να έχει ζωή. Τι σημαίνει «να έχει ζωή»; Σημαίνει να μπορεί να συνεχίσει ν’ αναπαράγεται· μέσω της βλάστησης και της ανάπτυξης, πρέπει να μπορεί ν’ αποφέρει καρπούς. Ένας καρπός, μέσω της βλάστησης, της ανάπτυξης και της άνθησής του, πρέπει να μπορεί να παράγει περισσότερους καρπούς και, όπως και ο ίδιος ο σπόρος, οι καρποί του πρέπει επίσης να έχουν ζωτική δύναμη και να μπορούν ν’ αναπαράγονται και ν’ αποφέρουν περισσότερους καρπούς, αφού μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να καλύπτει δίχως τέλος την ανάγκη του ανθρώπινου γένους για τροφή. Αυτά είναι τα δύο πιο βασικά και πιο σημαντικά πράγματα στη δημιουργία και τον ορισμό ενός σπόρου από τον Θεό: Το ένα είναι τα διάφορα θρεπτικά συστατικά που περιέχει και οι λειτουργίες του και το άλλο είναι ότι αυτός ο σπόρος πρέπει να έχει ζωτική δύναμη, αυτός ο σπόρος πρέπει να είναι ζωντανός. Με ανθρώπινους όρους, αν κάτι είναι «ζωντανό» ονομάζεται «βιολογικό». Αυτές οι βιολογικές τροφές, από τη στιγμή που τις δημιούργησε ο Θεός, έχουν όντως ζωή. Αν τις θάψεις στο έδαφος, τις ποτίζεις και τους ρίχνεις λίπασμα, θα βλαστήσουν, θ’ αναπτυχθούν, θ’ ανθίσουν κι έπειτα θ’ αποφέρουν καρπούς και ο καθένας από τους καρπούς τους θα έχει την ίδια λειτουργία με εκείνες. Αυτή η ίδια λειτουργία καλύπτει αδιάκοπα την ανάγκη του ανθρώπινου γένους για τροφή, για τη σωματική επιβίωση του ανθρώπινου γένους και για την αναπαραγωγή και τη συνέχισή του. Επιπλέον, αυτός ο σπόρος ενσωματώνεται στο έδαφος και αποφέρει καρπούς, κι αυτοί οι καρποί —όπως και ο ίδιος ο σπόρος— αποφέρουν περισσότερους καρπούς για να εφοδιάζεται το ανθρώπινο γένος και περνάνε από την ίδια διαδικασία αναπαραγωγής και άνθισης, από γενιά σε γενιά. Μ’ αυτόν τον τρόπο, το ανθρώπινο γένος έχει ανεξάντλητη παροχή τροφής. Έχοντας παροχή τροφής, μια πηγή τροφής, η υλική ζωή και η επιβίωση του ανθρώπινου γένους συνεχίζεται δίχως τέλος και οι άνθρωποι δεν πρόκειται ποτέ ν’ αφεθούν χωρίς τροφή. Από αυτό το γεγονός είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να παραβλεφθεί η συμβολή των διαφόρων σπόρων που δημιούργησε ο Θεός στην επιβίωση του ανθρώπινου γένους έως σήμερα. Ο κύριος λόγος για τον οποίο μπόρεσαν να συμβάλλουν μ’ αυτόν τον τρόπο στο ανθρώπινο γένος είναι ότι τα δημιούργησε και τα όρισε ο Θεός. Αν, όμως, καταστραφούν τα δύο πιο σημαντικά πράγματα που όρισε ο Θεός για έναν σπόρο —δηλαδή, τα θρεπτικά συστατικά και οι λειτουργίες του σπόρου, και η αρχική ζωτική του δύναμη— αν αυτά τα δύο πράγματα πάψουν να υπάρχουν, τότε όταν ο σπόρος πέφτει στο έδαφος, δεν θα μπορεί πλέον να βλαστήσει, ν’ αναπτυχθεί, ν’ ανθίσει ή ν’ αποφέρει καρπούς. Μπορεί μόνο να εξαφανιστεί στο έδαφος και η πηγή τροφής του ανθρώπινου γένους θα χαθεί από εκείνο το σημείο κι έπειτα. Και τότε τι θα αντιμετωπίσει το ανθρώπινο γένος; (Τον θάνατο.) Θα αντιμετωπίσει την πείνα, την ασιτία κι έπειτα τον θάνατο, και δεν θα μπορεί πλέον ν’ αναπαραχθεί και να συνεχίσει να υπάρχει. Αυτή είναι μία πτυχή και είναι πολύ σοβαρή. Μία άλλη πτυχή είναι ότι, όταν ένας σπόρος υποβάλλεται σε επεξεργασία με τεχνητά μέσα, τα θρεπτικά συστατικά του μειώνονται σε μεγάλο βαθμό, κι ενώ αρχικά περιείχε πολλά είδη θρεπτικών συστατικών, στο τέλος περιέχει μόνο μια μικρή ποσότητα. Επιπλέον, αλλάζουν και οι λειτουργίες του. Για παράδειγμα, παλιότερα, ένα συγκεκριμένο είδος τροφίμου μπορούσε να θρέφει τον εγκέφαλο, ν’ αναπληρώνει τη σωματική δύναμη και να προσδίδει στους ανθρώπους ζωτικότητα, αλλά πλέον, αφού έχει υποβληθεί σε επεξεργασία με τεχνητά μέσα, αυτές οι λειτουργίες του έχουν μειωθεί σε μεγάλο βαθμό ή έχουν χαθεί εντελώς. Ακόμη κι αν κάποιος καταναλώνει μεγάλη ποσότητα αυτού του τροφίμου, νιώθει σωματικά εξαντλημένος, η σκέψη του γίνεται αργή και η μνήμη του εξασθενεί. Παρόλο που δεν είναι μεγάλος σε ηλικία, γίνεται λες και είναι υπερήλικος. Νιώθει βαριά τα πόδια του, το σώμα του γίνεται άκαμπτο και το δέρμα του γερνάει. Φαίνεται να έχει μεγαλώσει σωματικά, αλλά μέσα του νιώθει διαφορετικά από εκείνους που καταναλώνουν βιολογικά τρόφιμα. Αν οι αρχικές λειτουργίες ενός τροφίμου έχουν εξασθενήσει ή έχουν χαθεί εντελώς, όχι μόνο δεν έχει ευεργετική επίδραση ή όφελος για τον οργανισμό των ανθρώπων αφού το καταναλώσουν, αλλά έχει και πολλές αρνητικές επιδράσεις σ’ αυτούς. Τα διάφορα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός δεν μπορούν ν’ αναπληρωθούν έγκαιρα και, ταυτόχρονα, πολλές λειτουργίες του οργανισμού βαθμιαία εκφυλίζονται και εξαλείφονται. Με βάση αυτόν τον φαύλο κύκλο, ως φυσική συνέπεια, η σκέψη των ανθρώπων γίνεται αργή και μάλιστα μπορεί ακόμη και ν’ αναπτύξουν κάποιες ακραίες συμπεριφορές ή ιδέες. Τέτοιες εκδηλώσεις είναι κάποιες από τις αρνητικές επιδράσεις και συνέπειες που έχουν τα μη βιολογικά τρόφιμα στους ανθρώπους. Τα μη βιολογικά τρόφιμα έχουν χάσει τα συστατικά που θα έπρεπε να έχουν όπως τα δημιούργησε ο Θεός, κι επίσης έχουν χάσει τις αρχικές λειτουργίες τους. Είναι διαφορετικά από τα αρχικά πράγματα που δημιούργησε και όρισε ο Θεός. Έχουν όλα υποβληθεί σε επεξεργασία και αλλαγή με τεχνητά μέσα.

Παρόλο που οι άνθρωποι δημιουργούν μη βιολογικά τρόφιμα για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση του ανθρώπινου γένους για τροφή, αυτά τα τρόφιμα εισάγουν κάθε λογής δυσμενείς παράγοντες στην ανθρώπινη υγεία και αναπαραγωγή, κι αυτό επηρεάζει την τεκνοποίηση και την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Επομένως, πρέπει να έχετε διάκριση απέναντι στα μη βιολογικά τρόφιμα. Για χιλιάδες χρόνια, το ανθρώπινο γένος απολάμβανε βιολογικά τρόφιμα. Γιατί λέμε ότι τα βιολογικά τρόφιμα είναι θετικό πράγμα ενώ τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα; Ποιο είναι το πιο σημαντικό σημείο διαχωρισμού; Ποιος είναι ο πυρήνας του ζητήματος; Ο πυρήνας είναι ότι τα βιολογικά τρόφιμα τα έχει προετοιμάσει ο Θεός για το ανθρώπινο γένος· τα έχει ορίσει ο Θεός. Διαθέτουν τα αρχικά δομικά στοιχεία και τις αρχικές λειτουργίες που δημιούργησε ο Θεός, και το πιο σημαντικό είναι ότι διαθέτουν τη ζωτική δύναμη που τους χάρισε ο Θεός, ενώ τα μη βιολογικά τρόφιμα έχουν χάσει αυτά τα αρχικά δομικά στοιχεία και τις αρχικές λειτουργίες και δεν έχουν ούτε τη ζωή που τους χάρισε ο Θεός. Επειδή δεν έχουν αυτά τα δύο πιο σημαντικά πράγματα που όρισε ο Θεός, παραβιάζουν τις αρχές των θετικών πραγμάτων που δημιούργησε και όρισε ο Θεός. Τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι ένα είδος πράγματος που έχει υποβληθεί σε επεξεργασία, έχει καταστραφεί κι έχει αλλοιωθεί από την ανθρώπινη επιστήμη, με αποτέλεσμα να μη διαθέτει πλέον τα χαρακτηριστικά ενός θετικού πράγματος. Ο λόγος είναι ότι δεν έχουν τα δομικά στοιχεία και την ουσία των θετικών πραγμάτων που δημιούργησε και όρισε ο Θεός, αλλά αντ’ αυτού πηγαίνουν κόντρα στις λειτουργίες και την ουσία των θετικών πραγμάτων που δημιούργησε και όρισε ο Θεός. Τι σημαίνει ότι πηγαίνουν κόντρα στις λειτουργίες και την ουσία των θετικών πραγμάτων; Σημαίνει ότι όταν ο Θεός δημιούργησε έναν συγκεκριμένο σπόρο, η λειτουργία του προοριζόταν για το ανθρώπινο γένος, ήταν να εξυπηρετεί και να ωφελεί την ανθρωπότητα και να καλύπτει τις κανονικές σωματικές ανάγκες και την επιβίωση του ανθρώπινου γένους, ενώ τα μη βιολογικά τρόφιμα βλάπτουν και αναστατώνουν την κανονική επιβίωση του ανθρώπινου γένους και ταυτόχρονα επιφέρουν μια σειρά μη αναστρέψιμων αρνητικών επιδράσεων και συνεπειών στην κανονική ζωή και την επιβίωση των ανθρώπων. Επομένως, δεν είναι καθόλου άδικο ν’ αποκαλούμε αρνητικό πράγμα τα μη βιολογικά τρόφιμα. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Γιατί τα βιολογικά τρόφιμα είναι θετικό πράγμα ενώ τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα; Σε γενικές γραμμές, τα βιολογικά τρόφιμα προέρχονται από τον Θεό, ωφελούν και εξυπηρετούν την ανθρωπότητα και συμβάλλουν στην ανθρώπινη ζωή και επιβίωση· εξυπηρετούν μια αναντικατάστατη λειτουργία στη ζωή και την επιβίωση του ανθρώπου. Τίποτε δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον ρόλο που παίζουν. Τα μη βιολογικά τρόφιμα, όμως, είναι ωφέλιμα για την ανθρώπινη υγεία; (Όχι.) Ακριβώς το αντίθετο: Δεν είναι ωφέλιμα για την ανθρώπινη υγεία· αντ’ αυτού, βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία και προκαλούν πολύ πόνο και πολλούς μπελάδες στην υλική ζωή και την επιβίωση των ανθρώπινων όντων. Για παράδειγμα, προκαλούν διάφορες ταλαιπωρίες στον οργανισμό, όπως επιβράδυνση της κυκλοφορίας του αίματος, ακαμψία των άκρων, αίσθημα βάρους στα πόδια και ζάλη, ενώ οδηγούν και στην πρώιμη εμφάνιση και έξαρση πολλών ασθενειών· επίσης, οι αλλεργικές αντιδράσεις των ανθρώπων γίνονται ολοένα και πιο σοβαρές. Οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις διαφορετικών βαθμών σοβαρότητας επηρεάζουν ένα εύρος πραγμάτων, από το δέρμα έως τα εσωτερικά όργανα. Αυτοί είναι οι διάφοροι μπελάδες και πόνοι που προκαλούν τα μη βιολογικά τρόφιμα στην υλική ζωή και την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Εφόσον ο ανθρώπινος οργανισμός δημιουργήθηκε από τον Θεό, κανένας πέρα από τον Θεό δεν κατανοεί καλύτερα τη δομή του και τις ανάγκες του. Επομένως, ο Θεός δημιούργησε κάθε λογής τροφές για το ανθρώπινο γένος με βάση τη δομή και τις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού. Από τον νότο έως τον βορρά και από την ανατολή έως τη δύση, ο Θεός δημιούργησε διάφορες τροφές που συμβάλλουν στη ζωή και την επιβίωση του ντόπιου πληθυσμού. Οι αρχικές μορφές όλων των τροφών που δημιούργησε ο Θεός προορίζονταν να παρέχουν τις αναγκαίες πηγές διατροφής για την ανθρώπινη ζωή και επιβίωση· είναι όλες απαραίτητες για την υλική ζωή και την επιβίωση των ανθρώπινων όντων. Με άλλα λόγια, ο οργανισμός ενός ανθρώπου δεν μπορεί να ζήσει και να διατηρηθεί χωρίς αυτά τα φυτά που δημιούργησε ο Θεός. Εφόσον αυτά τα φυτά και οι σπόροι προέρχονται από τον Θεό, είναι στην αρχική τους μορφή και διαθέτουν τις αναγκαίες λειτουργίες και τα δομικά στοιχεία που δημιούργησε ο Θεός, καθώς και τη ζωτική δύναμη που τους χάρισε ο Θεός. Όπου κι αν βρίσκεται ένας σπόρος —ακόμη κι αν πέσει ανάμεσα στις ρωγμές των βράχων όπου δεν υπάρχει έδαφος— εφόσον έχει ζωτική δύναμη, μπορεί να βλαστήσει, ν’ αναπτυχθεί και να ωριμάσει κανονικά και να παραγάγει περισσότερους καρπούς. Μόνο σ’ ένα τέτοιου είδους ευρύτερο περιβάλλον όπου όλα τα πράγματα αναπαράγονται και επιβιώνουν μπορούν οι άνθρωποι ν’ αποκτήσουν μια πηγή διατροφής για τον οργανισμό τους, ν’ ασχολούνται διαρκώς με διάφορες δραστηριότητες και να συνεχίσουν ν’ αναπαράγονται και να ζουν. Αν τα φυτά και οι καρποί διαφόρων ειδών χάσουν τις αρχικές λειτουργίες που δημιούργησε ο Θεός, αυτό θα σημαίνει ότι το ανθρώπινο γένος θα στερηθεί την τροφή και θα πάψει να υπάρχει η πηγή διατροφής του ανθρώπινου γένους. Ακόμη κι αν οι άνθρωποι δημιουργήσουν και παραγάγουν κάποια τρόφιμα που δεν είναι στην αρχική τους μορφή αλλά μπορούν να ικανοποιήσουν προσωρινά την πείνα τους, επειδή οι αρχικές μορφές των τροφίμων έχουν αλλάξει από τη στιγμή που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία, κι έχουν χάσει τις αρχικές τους λειτουργίες, αφού τα καταναλώσουν οι άνθρωποι, θ’ αλλάξουν αντίστοιχα και οι σωματικές τους λειτουργίες και αισθήσεις. Με την πάροδο του χρόνου, ο οργανισμός των ανθρώπων θα εμφανίσει επίσης κάποιες ανεπιθύμητες αντιδράσεις· θα εκδηλώσει κάποιες ασθένειες και πόνους, ενώ θα μπορούσαν να υπάρξουν ακόμα και κάποιες σοβαρές συνέπειες. Αυτό πηγαίνει κόντρα στην αρχική πρόθεση που είχε ο Θεός όταν δημιούργησε τροφή για την ανθρωπότητα, ενώ πηγαίνει κόντρα και στους νόμους και τους κανόνες επιβίωσης που όρισε ο Θεός για το ανθρώπινο γένος. Επομένως, από όποια πλευρά κι αν το δεις, εφόσον κάτι πηγαίνει κόντρα στην αρχική πρόθεση που είχε ο Θεός όταν δημιούργησε ένα έμβιο ον και στους νόμους και τους κανόνες που όρισε ο Θεός, έχει χάσει τη λειτουργία με την οποία το δημιούργησε ο Θεός και τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει, καθώς και τη ζωτική δύναμη που του χάρισε ο Θεός, κι επομένως έχει αλλάξει η ουσία του. Η έλευση των μη βιολογικών τροφίμων πηγαίνει κόντρα στην αρχή πρόθεση που είχε ο Θεός όταν δημιούργησε την τροφή· όταν οι επιστήμονες επεξεργάζονται και τροποποιούν με επιστημονικά μέσα τους σπόρους των τροφών, προκαλείται μεταβολή στην ουσία τους. Επομένως, τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα. Ανεξάρτητα από το αν αποκτούν πιο εντυπωσιακή και όμορφη εμφάνιση ή αν γίνονται μεγαλύτερα ή αν αυξάνεται η ποσότητά τους, όπως κι αν αλλάξουν, εφόσον πηγαίνουν κόντρα στην αρχική πρόθεση που είχε ο Θεός όταν τα δημιούργησε και χάνουν τις λειτουργίες και τη ζωτική δύναμη που τους έδωσε ο Θεός, είναι αρνητικό πράγμα. Αυτό είναι βέβαιο πέρα από κάθε αμφιβολία. Ό,τι κι αν είναι, σε όποια χρονική περίοδο κι αν εμφανίστηκε ή από όποιου τις ενέργειες κι αν προέκυψε, εφόσον δεν το δημιούργησε ή δεν το όρισε ο Θεός, αλλά πηγαίνει κόντρα σε όσα δημιούργησε και όρισε ο Θεός, είναι αρνητικό πράγμα. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό το ζήτημα; (Ναι.)

Τώρα που συναναστραφήκαμε ξεκάθαρα πάνω στο γεγονός ότι τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα, υπάρχει άλλο ένα ζήτημα πάνω στο οποίο πρέπει να συναναστραφούμε. Κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε: «Εφόσον τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα που πηγαίνει κόντρα σε όσα δημιούργησε και όρισε ο Θεός, πώς θα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε; Θα πρέπει να τα καταναλώνουμε; Είναι σωστό να μην τα καταναλώνουμε ή πρέπει να καταναλώνουμε μόνο μια μικρή ποσότητα; Ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος άσκησης;» Κάποιοι από εσάς το επισημάνατε πριν από λίγο: «Τα περισσότερα τρόφιμα στη σημερινή κοινωνία είναι μη βιολογικά και, αν θέλεις ν’ αγοράσεις βιολογικά τρόφιμα, δεν είναι εύκολο να τα βρεις· σε κάποιες χώρες και περιοχές δεν μπορείς να τα αγοράσεις ούτε σε υψηλή τιμή. Ακόμη κι αν ξέρουμε τα οφέλη των βιολογικών τροφίμων και τη βλάβη που προκαλούν τα μη βιολογικά τρόφιμα, τι μπορούμε να κάνουμε;» Έτσι ακριβώς είναι το ευρύτερο περιβάλλον. Αυτός είναι ο κόσμος του Σατανά κι εμποδίζει τους ανθρώπους να καταναλώνουν τα τρόφιμα που έχουν τη ζωτική δύναμη που δημιούργησε ο Θεός. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ξέρουμε ότι η κατανάλωση μη βιολογικών τροφίμων είναι βλαβερή για τον οργανισμό μας, αλλά δεν έχουμε τα μέσα για να καταναλώνουμε βιολογικά τρόφιμα. Τι πρέπει να κάνουμε; Πρέπει απλώς να πεθάνουμε από την πείνα;» Δεν μπορείτε να πεθάνετε από την πείνα. Για να μπορέσετε να ζήσετε, είστε αναγκασμένοι να καταναλώνετε μη βιολογικά τρόφιμα. Ακόμη κι αν η κατανάλωσή τους είναι βλαβερή για τον οργανισμό, και πάλι είναι καλύτερη λύση από το να πεθάνετε από την πείνα. Ακόμη κι αν συνεχίσετε να ζείτε με τέτοια δυσκολία, εφόσον δεν πεθάνετε και μπορείτε να εκπληρώσετε το καθήκον σας, αντέχοντας μέχρι την τελευταία στιγμή και φτάνοντας στη σωτηρία, έστω και φιλάσθενοι, θα έχετε θριαμβεύσει σ’ αυτόν τον κόσμο και θα έχετε υπερισχύσει του Σατανά. Άλλοι λένε: «Εφόσον τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι τόσο βλαβερά για τους ανθρώπους και οι επιδράσεις είναι μη αναστρέψιμες, πολύ απλά δεν πρόκειται να τα καταναλώνω. Θα βρω έναν τρόπο να καλλιεργώ κάποια βιολογικά τρόφιμα στην αυλή μου». Αν έχεις τα μέσα, ασφαλώς δεν υπάρχει πρόβλημα. Τι γίνεται, όμως, αν το σπίτι σου δεν έχει αυλή και δεν μπορείς να καλλιεργήσεις λαχανικά και σπόρους και είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα ν’ αγοράζει βιολογικά τρόφιμα; Τότε, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καταναλώνεις μη βιολογικά τρόφιμα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν καταναλώνω μη βιολογικά τρόφιμα, τουλάχιστον μπορούν να με συντηρήσουν για κάποια χρόνια και δεν πρόκειται να πεθάνω σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμη κι αν μου προκαλέσουν κάποιες περίεργες ασθένειες, δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό». Φοβάστε μήπως εμφανίσετε κάθε λογής περίεργες ασθένειες και μειωθεί ο χρόνος ζωής σας; (Ναι.) Τι πρέπει να γίνει γι’ αυτό; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Τότε, μπορούμε μόνο να καταφύγουμε στην έσχατη επιλογή: ν’ αρκεστούμε σε όσα μπορούμε να έχουμε. Προκειμένου να επιβιώσουμε, δεν έχουμε άλλη εναλλακτική από την κατανάλωση μη βιολογικών τροφίμων». Είναι σωστή αυτή η αρχή; (Ναι.) Είναι; Δεν μπορείτε να διακρίνετε αν είναι σωστή ή λανθασμένη. Σημαίνει αυτό ότι αρκείστε σε όσα μπορείτε να έχετε κι ότι δεν έχετε άλλη εναλλακτική; Δεν σημαίνει ούτε ότι αρκείστε σε όσα μπορείτε να έχετε ούτε ότι δεν έχετε άλλη εναλλακτική. Σημαίνει ότι ζείτε με πίστη. Δεν υπάρχει ένα σχετικό απόσπασμα από τα λόγια του Θεού; «Αν σου έχει μείνει μονάχα μια ανάσα, ο Θεός δεν θα σε αφήσει να πεθάνεις». Οι ζωές των ανθρώπων βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Το πόσο θα ζήσει ένας άνθρωπος και το ποια θα είναι η φυσική του κατάσταση το ορίζει ο Θεός· δεν εξαρτάται από το τι τρώει. Αρκεί οι άνθρωποι να έχουν τις σωστές σκέψεις και απόψεις για τα μη βιολογικά τρόφιμα και να έχουν διάκριση απέναντί τους. Ωστόσο, οι άνθρωποι θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζουν σωστά το υπάρχον αντικειμενικό περιβάλλον. Αν δεν έχεις τα οικονομικά μέσα ή τις περιβαλλοντικές συνθήκες για να καλλιεργείς τη δική σου τροφή, τότε να τρως οτιδήποτε υπάρχει διαθέσιμο. Θ’ ανησυχείς, λοιπόν, μήπως αρρωστήσεις ή πεθάνεις; Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείς. Γιατί; Έχουμε μέσα μας την αλήθεια των λόγων του Θεού ως στήριγμα και βάση: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού» και «Αν σου έχει μείνει μονάχα μια ανάσα, ο Θεός δεν θα σε αφήσει να πεθάνεις». Η ζωή ενός ανθρώπου, η φυσική του κατάσταση κι ο χρόνος ζωής του βρίσκονται όλα στα χέρια του Θεού. Το αν ένας άνθρωπος θ’ αρρωστήσει, το πότε θ’ αρρωστήσει και το πότε θα πεθάνει, όλα αυτά βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείς ούτε να φοβάσαι. Αν δεν μπορείς να πάρεις βιολογικά τρόφιμα και μπορείς να καταναλώνεις μόνο μη βιολογικά τρόφιμα, τότε κατανάλωσέ τα χωρίς ανησυχία. Τρώγε οτιδήποτε υπάρχει διαθέσιμο. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αφού είπες ότι τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι αρνητικό πράγμα, τότε γιατί μας λες να τα καταναλώνουμε χωρίς ανησυχία;» Πώς μπορείς να ζήσεις αν δεν φας; Αν τρως πολύ λίγο, μπορεί ο οργανισμός σου να πάρει πραγματικά ό,τι χρειάζεται; Ακόμα και οι άπιστοι λένε πλέον ότι τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι πολύ λιγότερο θρεπτικά από τα βιολογικά τρόφιμα· παρόλο που τα καταναλώνεις σε μεγάλη ποσότητα, δεν παρέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά. Είναι και αυτό γεγονός. Υπάρχει κι άλλο ένα σημείο που δεν γνωρίζουν: Η αναλογία των θρεπτικών συστατικών στα βιολογικά τρόφιμα είναι κατάλληλη. Μόλις τα καταναλώσεις, θα βοηθήσουν τον οργανισμό σου να παραγάγει πολλά θρεπτικά συστατικά, θα βελτιώσουν την κυκλοφορία του αίματος και θα εκτελούν τις αρχικές τους λειτουργίες μέσα σου για να διασφαλίσουν ότι θα έχεις καλή υγεία. Ωστόσο, τα μη βιολογικά τρόφιμα δεν έχουν θρεπτικά συστατικά, οπότε ο οργανισμός σου δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να συνθέσει θρεπτικά συστατικά ώστε να καλύψει τις ανάγκες του. Το σημαντικότερο είναι ότι τα μη βιολογικά τρόφιμα δεν διαθέτουν ζωτική δύναμη κι ότι τους λείπουν πολλά θρεπτικά συστατικά· δεν μπορούν να σε κάνουν υγιή. Οι άνθρωποι, αφού τα καταναλώσουν για δέκα ή είκοσι χρόνια, θα εμφανίσουν κάθε λογής ασθένειες και περίεργες νόσους, και μάλιστα κάποιοι θα χάσουν ακόμη και την αναπαραγωγική τους ικανότητα. Τέτοιες συνέπειες είναι πάρα πολύ σοβαρές. Γι’ αυτό, κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Έχω φάει άφθονο φαγητό και λαχανικά, οπότε δεν θα πρέπει να μου λείπουν θρεπτικά συστατικά. Γιατί, όμως, νιώθω παντού αδυναμία;» Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στα βιολογικά και τα μη βιολογικά τρόφιμα· στην πραγματικότητα, την έχεις αισθανθεί ήδη. Γιατί έχεις αυτήν την αίσθηση; Επειδή τα μη βιολογικά τρόφιμα δεν έχουν ζωτική δύναμη. Παρόλο που καταναλώνεις μεγάλη ποσότητα από αυτά τα τρόφιμα, δεν σου προσφέρουν πολλά θρεπτικά συστατικά, οπότε νιώθεις σωματικά αδύναμος και χωρίς ζωτικότητα. Όπως και να ’χει, όμως, πρέπει να φας· αν δεν φας, θα πεινάσεις και δεν θα είσαι σε θέση να εργαστείς ούτε να επιβιώσεις. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν ανόητα πράγματα ούτε πρέπει να πηγαίνουν στα άκρα. Πρέπει να προσεγγίζουν τα πάντα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να ασκούνται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές σε όλα τα πράγματα. Αυτό θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο και κατανοητό στους ανθρώπους. Με λίγα λόγια, όλα καταλήγουν στο πώς πρέπει οι άνθρωποι ν’ αντιμετωπίζουν τα μη βιολογικά τρόφιμα. Αφού κατανοήσουν τις αρνητικές επιδράσεις και τον επακόλουθο αντίκτυπο που έχουν τα μη βιολογικά τρόφιμα, δεν θα πρέπει να περιορίζονται από αυτά ούτε θα πρέπει ν’ ανησυχούν ή να φοβούνται, επειδή όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Η ζωή των ανθρώπων και οτιδήποτε σχετικό με αυτήν βρίσκονται στα χέρια του Θεού, υπόκεινται στην κυριαρχία και στις ρυθμίσεις του Θεού. Σωστά; (Ναι.) Αν το αντιλαμβάνεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε οι σκέψεις και οι απόψεις σου είναι σωστές. Τώρα που τα ακούσατε όλα αυτά, νιώθετε πιο φωτεινή κι απελευθερωμένη την καρδιά σας; (Ναι.) Αυτό είναι ένα ζήτημα της αληθινής ζωής που πρέπει να βλέπουν οι άνθρωποι. Αν δεν μπορείτε να δείτε καθαρά αυτό το ζήτημα, είστε πολύ ανόητοι. Όσον αφορά το αν πρέπει ή δεν πρέπει να καταναλώνετε μη βιολογικά τρόφιμα, συζητήσαμε πριν από λίγο αρκετές αρχές άσκησης. Θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις το ζήτημα ανάλογα με το αντικειμενικό σου περιβάλλον και τις πραγματικές συνθήκες. Με λίγα λόγια, θα πρέπει να βλέπεις όλα τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού κι επίσης θα πρέπει να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Εφόσον το κίνητρό σου είναι να εξασφαλίσεις την κανονική σωματική σου επιβίωση και λειτουργία, ώστε να μπορείς να κάνεις κανονικά το καθήκον σου, να μην αποκλίνεις από το μονοπάτι στο οποίο ακολουθείς τον Θεό, να εκπληρώνεις το καθήκον σου και να βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, τότε αυτό που κάνεις είναι σωστό. Αυτό είναι το περιεχόμενο της συναναστροφής μας πάνω στην πτυχή αυτών που ορίζει ο Θεός.

Χρησιμοποιήσαμε δύο παραδείγματα για να συναναστραφούμε πάνω στην πτυχή αυτών που ορίζει ο Θεός. Κατά βάση, εξηγήσαμε ξεκάθαρα αυτήν την πτυχή; (Ναι.) Τότε, μπορείτε να ξεχωρίσετε τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα; Μπορείς να εφαρμόζεις αυτήν την πτυχή της αλήθειας για ν’ αξιολογείς τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων που συναντάς; Αν δεν είχαμε συναναστραφεί πάνω σ’ αυτά τα δύο παραδείγματα, θα ήσασταν σε θέση να εφαρμόζετε αυτήν την πτυχή της αλήθειας σχετικά με τα θετικά πράγματα που ορίσαμε σήμερα, για να τα αξιολογείτε; (Ίσως να ήμουν σε θέση να διακρίνω τα πιο απλά, αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω τα δύο σχετικά περίπλοκα παραδείγματα που ανέφερες, Θεέ μου.) Είναι καλό πράγμα που συναναστραφήκαμε πάνω σ’ αυτό, διαφορετικά ίσως να χάνατε την ευκαιρία να φάτε κάτι τόσο νόστιμο όσο ένα αχλαδόμηλο, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι που τείνουν περισσότερο να τηρούν κανονισμούς μπορεί να δουν ένα αχλαδόμηλο και να θέλουν να το φάνε, αλλά να μην τολμούν, σκεπτόμενοι ότι αν το φάνε θα παραβιάσουν τις αρχές που έχει ορίσει ο Θεός και θα πάνε κόντρα στα λόγια του Θεού, οπότε συγκρατούνται και δεν το τρώνε και, ως αποτέλεσμα, χάνουν πάρα πολλές ευκαιρίες να φάνε αυτήν τη νόστιμη τροφή. Ωστόσο, επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν διάκριση, επαινούν ιδιαίτερα και επικροτούν απόλυτα κάποια εμφανώς αρνητικά πράγματα και τα αποδέχονται μέσα τους. Μάλιστα, για τα μη βιολογικά τρόφιμα σκέφτονται το εξής: «Τα μη βιολογικά τρόφιμα ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό τη ζήτηση του ανθρώπινου γένους για τροφή και ταυτόχρονα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των θανάτων από την πείνα. Πρόκειται πραγματικά για μια μεγάλη συμβολή της επιστήμης στην ανθρωπότητα και στην ιστορία της ανθρώπινης ανάπτυξης! Είναι πραγματικά κάτι που έχει κάνει ο Θεός· ο Θεός έχει προωθήσει αυτό το ζήτημα». Μια τόσο απλή δήλωση εκθέτει ένα γεγονός. Ποιο γεγονός; Ότι δεν κατανοείς την αλήθεια. Αυτό είναι δευτερεύον· υπάρχει ένα ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα εδώ: Έχεις πει λόγια που είναι εξωφρενικά επαναστατικά και βλάσφημα απέναντι στον Θεό κι αυτό κάνει τον Θεό να νιώθει αποστροφή και αηδία. Αν ένα τέτοιο πρόβλημα γίνει τόσο σοβαρό που πας κόντρα στις προθέσεις του Θεού και σκοπίμως αντιστέκεσαι στον Θεό και Τον βλασφημείς, τότε ίσως χάσεις την ελπίδα σου να σωθείς κι αυτό θα επηρεάσει τον προορισμό σου. Επομένως, η κατανόηση της αλήθειας είναι πολύ σημαντική. Αν δεν είχαμε χρησιμοποιήσει παραδείγματα στη συναναστροφή μας, κάποιοι από εσάς ίσως να σκεφτόντουσαν: «Τα μη βιολογικά τρόφιμα είναι το αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας, και η ανάπτυξη της επιστήμης συμβάλλει στην ανθρωπότητα, επομένως πιθανότατα ο Θεός έχει ορίσει μια τέτοια συμβολή, πιθανότατα ο Θεός την έχει ενορχηστρώσει». Είναι ξεκάθαρο τώρα που συναναστραφήκαμε μ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Έτσι θα πρέπει να κατανοεί κανείς τα πράγματα; (Όχι.) Αν κάποιος το πει αυτό, γυρεύει μπελάδες· αυτό είναι εξωφρενικά επαναστατικό! Μη σπεύδεις να ορίσεις τα πράγματα προτού κατανοήσεις ξεκάθαρα τι πραγματικά είναι, και μην αποδέχεσαι εύκολα ή βλέπεις με καλό μάτι πράγματα που έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία με επιστημονικά μέσα. Ιδίως απέναντι στα πράγματα που λατρεύονται και είναι δημοφιλή στις πονηρές τάσεις και που αρέσουν στους περισσότερους ανθρώπους, θα πρέπει να είσαι απόλυτα επιφυλακτικός· να τα διακρίνεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια και να μην τα αποδέχεσαι σε καμία περίπτωση. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Το επίπεδό μας είναι χαμηλό. Όταν βλέπουμε διαφόρων ειδών πληροφορίες που διαδίδονται στο διαδίκτυο, νομίζουμε ότι αποτελούν μια κοινωνική τάση κι ότι δεν μπορεί να είναι λανθασμένες. Αφού τις δούμε, έχουν κάποια επίδραση μέσα μας. Αν ζούσαμε σε μια γυάλα, δεν θα μας παραπλανούσε τίποτα». Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Ζεις στον αληθινό κόσμο, στη σημερινή κοινωνία κι αναπόφευκτα θ’ ακούσεις πολλές περίεργες φωνές και πολλά περίεργα ρητά και θεωρίες. Αυτά τα επιχειρήματα αναπόφευκτα θα εισέλθουν στην καρδιά σου και θα έχουν επίδραση μέσα σου, αλλάζοντας τις σκέψεις σου. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι εφόσον ζουν σ’ αυτήν την κοινωνία, εφόσον ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους, θα επηρεαστούν χωρίς να το θέλουν· μόνο αν ζουν πάνω στα βουνά και μέσα στα δάση ή κλειστούν σ’ ένα μικρό δωμάτιο, χωρίς ν’ ακούνε, να βλέπουν ή να σκέφτονται αυτά τα πράγματα, θα είναι καθαρή η καρδιά τους. Είναι σωστή αυτή η άποψη; (Όχι.) Προφανώς και όχι. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Πρέπει να επιδιώκεις και να κατανοείς την αλήθεια. Αν κατανοείς ξεκάθαρα όλες τις πτυχές της αλήθειας, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος μ’ αυτά τα πράγματα, θα ξέρεις ποια είναι η βαθύτερη ουσία τους. Θα είσαι σε θέση να τα διακρίνεις γρήγορα και να τα ορίσεις είτε ως θετικά είτε ως αρνητικά πράγματα και —με την προϋπόθεση ότι έχεις συνείδηση και λογική— θα αποδέχεσαι γρήγορα τα θετικά πράγματα και θα αντιστέκεσαι στα αρνητικά πράγματα ή θα τα απορρίπτεις, θα τα κατακρίνεις και θα τα καταδικάζεις. Έτσι, θα είσαι προστατευμένος και δεν θα νιώθεις αβοήθητος ούτε θα χρειάζεται ν’ ανησυχείς ή να φοβάσαι τόσο. Γιατί; Επειδή έχοντας τα λόγια του Θεού ως βάση, θα έχεις τη στοιχειώδη ικανότητα να διακρίνεις τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, οι απόψεις σου και οι γνώμες σου για διάφορα θετικά και αρνητικά πράγματα θα βασίζονται στα λόγια του Θεού και θα είσαι σε θέση να προσδιορίσεις αν πρόκειται για θετικά ή για αρνητικά πράγματα· επομένως, το τι πρέπει να κάνεις θα είναι ένα πολύ εύκολο ζήτημα. Έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Καταλαβαίνετε αυτά πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε πριν από λίγο; Αν δεν είχαμε συναναστραφεί πάνω σ’ αυτά μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσατε να τα κατανοήσετε; (Όχι.) Τότε, αν αποκτούσατε εμπειρία για λίγα ακόμη χρόνια, θα ήσασταν σε θέση να διακρίνετε τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα; (Χωρίς την αλήθεια, δεν μπορούμε να διακρίνουμε αυτά τα πράγματα· μάλιστα, μερικές φορές θαυμάζουμε και υπερασπιζόμαστε κιόλας τα αρνητικά πράγματα. Επομένως, δεν ισχύει ότι αποκτούμε την ικανότητα να διακρίνουμε απλώς και μόνο έχοντας περισσότερα χρόνια εμπειρίας.) Εμπεριέχουν μυστήρια αυτά τα ζητήματα; (Όχι.) Αν δεν εμπεριέχουν μυστήρια, γιατί δεν τα κατανοούν οι άνθρωποι; Πρόκειται για εξωτερικά ζητήματα; (Ναι.) Αν ήταν απλώς εξωτερικά ζητήματα, θα έπρεπε να είναι ευκολονόητα· στην πραγματικότητα, όμως, αυτά τα ζητήματα έχουν να κάνουν και με κάποιες αλήθειες, καθώς και με τις απόψεις των ανθρώπων για διάφορα πράγματα. Εφόσον κάτι έχει να κάνει με απόψεις για τα πράγματα και με την ουσία και τη φύση των ζητημάτων, έχει να κάνει με την αλήθεια· και όταν έχει να κάνει με την αλήθεια, δεν μπορείτε να το δείτε καθαρά και παθαίνετε σύγχυση. Πιστεύετε, λοιπόν, ότι είναι απαραίτητο να συναναστραφούμε μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Ας ελπίσουμε ότι, αφού ακούσετε αυτήν τη συναναστροφή, δεν θα εστιάσετε την προσοχή σας στα ίδια τα ζητήματα ούτε θα μάθετε να τηρείτε κανονισμούς, αλλά, μέσα από τη συναναστροφή, θα καταφέρετε να κατανοήσετε την αλήθεια και τις προθέσεις του Θεού, θα μπορείτε να διακρίνετε ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, να κάνετε πρόοδο ως προς την αλήθεια, και θα βελτιωθεί η ικανότητά σας να διακρίνετε πράγματα. Αυτό θα σημαίνει ότι έχετε αποκομίσει κάτι. Σε ό,τι αφορά τα θετικά πράγματα —όλα όσα εμπίπτουν στο εύρος όσων δημιουργεί ο Θεός, όσων ορίζει ο Θεός ή όσων βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού— είστε πλέον σε θέση να τα διακρίνετε όλα, μετά από τα δύο ιδιαίτερα παραδείγματα που αναφέραμε; Ή μήπως μπορείτε μόνο να διακρίνετε πράγματα του ίδιου είδους και εξακολουθείτε να μην είστε σε θέση να διακρίνετε πράγματα που είναι διαφορετικά από αυτά τα δύο παραδείγματα; (Πιθανότατα μπορώ να διακρίνω πράγματα του ίδιου είδους ως έναν βαθμό, καθώς και διαφορετικά πράγματα που είναι σχετικά απλά, αλλά εξακολουθώ να μην μπορώ να διακρίνω ξεκάθαρα πράγματα που είναι πολύ περίπλοκα.) Αυτό είναι γεγονός, έτσι δεν είναι; Αν εξακολουθείτε να μην μπορείτε να διακρίνετε, τότε θα πρέπει να συλλάβετε μια αρχή. Κατ’ αρχάς, εξετάστε αν ένα συγκεκριμένο πράγμα πηγαίνει κόντρα στη λειτουργία που θα έπρεπε να έχει όπως το δημιούργησε ο Θεός ή στη σπουδαιότητα της ύπαρξής του όπως την όρισε ο Θεός· δείτε αν πηγαίνει κόντρα σ’ αυτήν την πτυχή. Σ’ αυτήν την περίπτωση, είναι αρνητικό πράγμα. Αν δεν πηγαίνει κόντρα σε όσα δημιούργησε και όρισε ο Θεός, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι η μορφή και η αξία της ύπαρξής του έχουν θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στους ανθρώπους —απλώς εξυπηρετεί κάποιο σκοπό και παρέχει κάποια ευκολία στη ζωή τους, έχει κάποια οφέλη και δεν προκαλεί βλάβη, δηλαδή δεν υπονομεύει ούτε αναστατώνει τη μορφή επιβίωσης και την κανονική ζωή του ανθρώπινου γένους που δημιούργησε ο Θεός ούτε επιφέρει δυσμενείς συνέπειες και η ύπαρξή του δεν μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστική για το ανθρώπινο γένος, αλλά οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ζήσουν μια χαρά και χωρίς αυτό— τότε δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε θετικό ούτε αρνητικό πράγμα. Δεν εμπίπτει σ’ αυτήν την κατηγορία· είναι απλώς ένα είδος πράγματος ή ένα αντικείμενο, οπότε δεν θα το ορίσουμε ούτε ως θετικό ούτε ως αρνητικό. Για παράδειγμα, μια άμαξα με άλογα είναι ένα μέσο μεταφοράς. Τη σέρνουν άλογα, που είναι ένα έμβιο ον το οποίο δημιούργησε και όρισε ο Θεός. Ο άνθρωπος κατασκεύασε την άμαξα που τη σέρνουν τα άλογα, δεν τη δημιούργησε ο Θεός· είναι ένα εργαλείο που κατασκεύασε ο άνθρωπος με την ικανότητα επιβίωσης που του χάρισε ο Θεός. Μπορεί να μεταφέρει αγαθά και ανθρώπους σε διαφορετικά μέρη, διευκολύνοντας τη ζωή και τη μετακίνηση των ανθρώπων. Πιστεύετε, λοιπόν, ότι μια άμαξα με άλογα που κατασκευάστηκε από τον άνθρωπο είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα; Καταναλώνει ενέργεια μια άμαξα με άλογα; Εκπέμπει καυσαέρια και ρυπαίνει την ατμόσφαιρα; (Όχι.) Μια άμαξα με άλογα δεν προκαλεί καμία δυσμενή επίδραση στη ζωή και την επιβίωση των ανθρώπων, ενώ κάνει και λίγο πιο άνετη τη ζωή τους. Ωστόσο, αν δεν υπήρχε, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μετακινούνται με τα πόδια, απλώς θα το έκαναν λίγο πιο αργά· δεν είναι ότι δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν χωρίς αυτήν. Είναι κάτι που δεν είναι απαραίτητο. Είναι, λοιπόν, θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Από ό,τι καταλαβαίνω δεν είναι αρνητικό πράγμα, αλλά ούτε και θετικό· πολύ απλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι ούτε θετικό ούτε αρνητικό.) Προέρχεται από τα χέρια του ανθρώπου και δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι ούτε θετικό ούτε αρνητικό. Αν συζητούσες το αν μια άμαξα με άλογα είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα, θα έκανες την τρίχα τριχιά, θα ψείριζες υπερβολικά τα πράγματα.

Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ο Θεός δημιουργεί και ορίζει τα δέντρα και οι κανόνες επιβίωσής τους και οι μορφές ύπαρξής τους προέρχονται από τον Θεό, επομένως είναι θετικά πράγματα. Τότε, αν ένα δέντρο κοπεί και γίνει ξυλεία, είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα;» Η ξυλεία διευκολύνει ως έναν βαθμό τις καθημερινές ανάγκες του ανθρώπινου γένους· για παράδειγμα, χρησιμοποιείται για την κατασκευή επίπλων διαφόρων ειδών, όπως τραπέζια και καρέκλες, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στη φωτιά για το μαγείρεμα. Μετατρέπεται από ένα φυτό σ’ ένα αντικείμενο. Είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι ούτε θετικό ούτε αρνητικό πράγμα.) Σωστά! Τώρα το καταλαβαίνετε, πιάνετε το νόημα. Μόνο τα πράγματα που εμπίπτουν στο εύρος αυτής της αρχής —όσα δημιουργεί ο Θεός, όσα ορίζει ο Θεός ή όσα βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού— είναι θετικά πράγματα. Οτιδήποτε παραβιάζει αυτήν την αρχή είναι αρνητικό πράγμα. Για τα πράγματα που δεν εμπίπτουν σ’ αυτές τις δύο κατηγορίες, όταν συζητάς αν είναι θετικά ή αρνητικά, ουσιαστικά ψειρίζεις πολύ τα πράγματα, κάνεις την τρίχα τριχιά και δεν ασχολείσαι με το έργο που σου αναλογεί. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε: «Οι κουρτίνες που κατασκευάζει ο άνθρωπος είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα;» Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αυτό εξαρτάται από την πηγή του υφάσματος. Αν οι κουρτίνες κατασκευάζονται από βαμβάκι στη φυσική του μορφή, χωρίς βαφή ή λεύκανση, και χωρίς προσθήκη χημικών, τότε είναι θετικό πράγμα. Αν έχει γίνει βαφή, λεύκανση και εκτύπωση ή προσθήκη κάποιων χημικών, τότε είναι αρνητικό πράγμα. Τα αρνητικά πράγματα είναι αυτά που πρέπει ν’ αποκλείουμε και ν’ απορρίπτουμε, οπότε δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε. Μόνο έτσι τηρούμε τις αρχές των λόγων του Θεού και είμαστε άνθρωποι που αγαπούν τα θετικά πράγματα και την αλήθεια. Επομένως, αποδοκιμάζουμε οτιδήποτε δεν είναι προϊόν από βαμβάκι και αποδοκιμάζουμε οτιδήποτε δεν προέρχεται από φυσική πηγή». Ποια είναι τα πράγματα που προέρχονται από φυσική πηγή; Το βαμβάκι, το μετάξι, καθώς και το λινό. Σύμφωνα με την άποψη αυτών των ανθρώπων, πέρα από αυτά τα λίγα πράγματα, δεν υπάρχει τίποτε άλλο που μπορούν να φορούν οι άνθρωποι· αν θέλεις ν’ αποφύγεις οποιαδήποτε παραβίαση των αρχών και να καταφέρεις ν’ αγαπάς τα θετικά πράγματα και ν’ απορρίπτεις τα αρνητικά πράγματα, τότε πρέπει να φοράς αυτά τα υλικά, επειδή μόνο αυτά τα υλικά είναι στην αρχική μορφή που δημιούργησε ο Θεός. Είναι σωστή αυτή η άποψη; (Όχι.) Κάποιοι άνθρωποι θα πουν: «Τότε, σύμφωνα μ’ αυτήν την άποψη, όποιος φοράει υφάσματα που έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία με επιστημονικά μέσα δεν είναι άνθρωπος που αγαπά τα θετικά πράγματα, δεν είναι άνθρωπος που κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά είναι άνθρωπος χωρίς διάκριση και χωρίς αρχές, είναι πολύ επαναστατικός και τον απεχθάνεται ο Θεός, κι επομένως είναι ξοφλημένος!» Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι, κάνει την τρίχα τριχιά.) Τέτοιοι άνθρωποι έχουν απώτερα κίνητρα στα λόγια τους, και μάλιστα μπορούν ακόμα και να καταδικάζουν τους άλλους, μεγαλοποιώντας τα πράγματα. Τι είδους άνθρωποι είναι; (Άνθρωποι που τηρούν κανονισμούς και δεν έχουν ίχνος πνευματικής κατανόησης.) Είναι παράλογοι άνθρωποι, παράλογοι τύποι. Όταν εκφράζουν αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες, κάνουν την τρίχα τριχιά και χρησιμοποιούν τα θέματα που συζητούνται για να διατυπώσουν τις δικές τους απόψεις. Το μυαλό τους ξεχειλίζει από αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες και μπορούν να τις ξεστομίζουν ασταμάτητα, αλλά όταν τους ζητάς να συναναστραφούν πάνω σε κάτι που σχετίζεται με την αλήθεια, δεν έχουν τίποτε να πουν. Όταν τους ζητάς να συναναστραφούν πάνω στο ποια είναι τα θετικά πράγματα, λένε αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες. Δεν το βρίσκεις αηδιαστικό; Πολλά πράγματα δεν σχετίζονται με τα θετικά πράγματα που δημιουργεί ο Θεός, που ορίζει ο Θεός ή που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού. Για να ακριβολογούμε, δεν παραβιάζουν την αρχή των όσων δημιουργεί ο Θεός, όσων ορίζει ο Θεός ή όσων βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού, και οι μορφές ύπαρξής τους δεν προκαλούν δυσμενείς επιδράσεις ούτε βλάπτουν τη διαβίωση και την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Επομένως, όταν μιλάς, καλύτερα να έχεις συνείδηση και λογική και να μην κάνεις την τρίχα τριχιά ούτε να προβαίνεις σε καταδίκες κατά βούληση. Αξίζει να συναναστρεφόμαστε πάνω στα πράγματα που εμπίπτουν στο εύρος όσων δημιουργεί ο Θεός, όσων ορίζει ο Θεός ή όσων βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού και αξίζει ν’ αποδεχόμαστε, να κατανοούμε, να τηρούμε, να λατρεύουμε και να προστατεύουμε αυτά τα πράγματα. Πέρα από αυτά, όταν πρόκειται για πράγματα που δεν εμπίπτουν σ’ αυτό το εύρος, καλύτερα να μην κάνουμε την τρίχα τριχιά και να μην τα αντιμετωπίζουμε ως σημαντικά ζητήματα για συναναστροφή, να μη συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτά με μεγάλο ενθουσιασμό ή ακόμα και με μεγάλη σοβαρότητα αφιερώνοντας πολλές συναθροίσεις. Δεν πρέπει να γίνεται αυτό. Συχνά, οι παράλογοι άνθρωποι, όσοι δεν έχουν ίχνος πνευματικής κατανόησης, οι κακοί άνθρωποι, οι αντίχριστοι και οι διάβολοι θέλουν να ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο για να κάνουν επίδειξη, για να δείχνουν στους άλλους πόσο έξυπνοι είναι. Όσοι δεν έχουν διάκριση νομίζουν ότι αυτό είναι συναναστροφή πάνω στην αλήθεια και, παρόλο που δεν αποκομίζουν τίποτε εποικοδομητικό, νιώθουν αναγκασμένοι να το υπομείνουν και ν’ ακούσουν. Στην πραγματικότητα, τα λόγια αυτών των ανθρώπων είναι όλα αιρέσεις και πλάνες και δεν έχουν καμία σχέση με το θέμα των θετικών πραγμάτων στο οποίο αναφέρομαι. Επομένως, αν ακούσεις τέτοιου είδους ανθρώπους να θέτουν αυτά τα θέματα κι αυτά τα επιχειρήματα που δεν σχετίζονται με τα θετικά πράγματα, μπορείς να αρνηθείς ν’ ακούσεις. Αν κατανοείς την αλήθεια κι έχεις διάκριση, μπορείς να τους αντικρούσεις και να τους σταματήσεις. Πώς τους σταματάς; Λες: «Εντάξει, πάψε να μιλάς! Τα πράγματα που λες δεν σχετίζονται με την αλήθεια ούτε με τα θετικά πράγματα. Αυτά που λες είναι λόγια του διαβόλου και κανένας δεν θέλει να τα ακούσει. Μην τους αναστατώνεις όλους εδώ και μην παρεμβαίνεις σε όλους αυτούς που κάνουν το καθήκον τους!» Αν έχουν απώτερα κίνητρα στα λόγια τους και προβαίνουν σε καταδίκες κατά βούληση, και δεν έχουν θετική επίδραση, θα πρέπει να υψώσετε το ανάστημά σας και να μην τους αφήσετε να προκαλέσουν αναστάτωση, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να τους εκθέσετε για να μπορέσουν όλοι ν’ αποκτήσουν διάκριση. Αφού ακούσουν τα λόγια τους, όλοι θα καταλάβουν ότι είναι αιρέσεις και πλάνες που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, ότι κολλάνε στις λεπτομέρειες, ψειρίζουν τα πράγματα, παραπλανούν τους ανθρώπους, αναφέρουν λόγια και δόγματα και ξεστομίζουν πομπώδεις ιδέες, κι ότι έχουν απώτερα κίνητρα και θέλουν να προκαλέσουν μπελάδες, κι επομένως πρέπει να τους περιορίσουν και να τους κάνουν να σιωπήσουν. Έστω ότι οι περισσότεροι από όσους είναι παρόντες τη δεδομένη στιγμή είναι μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν έχουν καμία διάκριση απέναντι στους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι διαδίδουν πλάνες και παραπλανούν τους άλλους. Όταν αυτοί οι μπερδεμένοι άνθρωποι κι αυτοί οι κακοί άνθρωποι και οι διάβολοι συγκεντρώνονται μαζί, συνυπάρχουν αρμονικά λες και είναι φτιαγμένοι από το ίδιο βρομερό υλικό. Αφού ακούσουν τα λόγια του Θεού, όχι μόνο δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά διαδίδουν και κάποιες πλάνες με πομπώδη λόγια και κουβέντες που ακούγονται μεγαλειώδεις αλλά είναι κενές. Σ’ αυτήν την περίπτωση, μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις ήσυχα, χωρίς να είναι απαραίτητο να εκφράσεις οποιαδήποτε άποψη. Άσε τους διαβόλους να κάνουν επίδειξη και να δώσουν παράσταση. Μη λογομαχείς μαζί τους, για να μην αναστατώσεις το μυαλό σου και επηρεάσεις την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Γιατί; Επειδή ένας διάβολος είναι πάντα διάβολος· ένα ζώο είναι πάντα ζώο. Δεν έχουν ορθολογισμό, δεν μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος και δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος· όπως κι αν συναναστραφείς, είναι αδύνατον να κατανοήσουν την αλήθεια. Οι διάβολοι μονίμως αναφέρουν λόγια και δόγματα, φωνάζουν συνθήματα και ξεστομίζουν κενές κουβέντες που ακούγονται μεγαλειώδεις, ενώ όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα —οι άνθρωποι που δεν έχουν πνεύμα— δεν έχουν καθόλου διάκριση. Όπου προκαλούν αναστάτωση οι σατανάδες και οι διάβολοι, εκείνοι θ’ ακολουθήσουν και θα μπλεχτούν στην αναμπουμπούλα. Αν τους διδάξεις πώς να διακρίνουν, δεν μπορούν να το μάθουν. Μόνο όσοι κατανοούν την αλήθεια διαθέτουν εξυπνάδα και σοφία και θα κρύβονται όταν βλέπουν μπελάδες. Θα είναι σε θέση να διακρίνουν όταν βλέπουν έναν διάβολο να προκαλεί αναστάτωση και δεν θα μπλεχτούν στην αναμπουμπούλα, αφού ξέρουν ότι πρέπει να μένουν μακριά από το κακό. Όπου δίνουν παράσταση διάβολοι, όπου συγκεντρώνονται ζώα, αυτό το μέρος θα αναδίδει δυσωδία και αταξία. Είναι φτιαγμένοι από το ίδιο βρομερό υλικό και το απολαμβάνουν να βρίσκονται μαζί. Όποιος κι αν λέει κάποια παράλογα και ελεεινά λόγια, τους αρέσει να τα ακούνε, και μάλιστα τα επαναλαμβάνουν κιόλας με μεγάλη ευχαρίστηση. Δεν είναι αυτό μια συγκέντρωση διαβόλων; Αν είσαι έξυπνος άνθρωπος, τότε μόλις δεις μια τέτοια περίσταση, θα πρέπει γρήγορα ν’ απομακρυνθείς και να μην μπλεχτείς μαζί τους. Γιατί δεν θα πρέπει να μπλεχτείς μαζί τους; Γιατί δεν θα πρέπει να λογομαχήσεις μαζί τους; Επειδή όπως κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, δεν πρόκειται να την αποδεχθούν· όσα λόγια κι αν πεις, θα είναι όλα μάταια. Όσοι είναι του Σατανά και των διαβόλων δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια κι όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, οπότε όσα κι αν πεις είναι ανώφελα. Διαβάζουν τα λόγια του Θεού; Μπορούν να καταλάβουν τα λόγια του Θεού; Έχουν αναζητήσει ποτέ την αλήθεια; Δεν αποδέχονται ούτε τα λόγια που λέω Εγώ· μπορούν, λοιπόν, να τους αντικρούσουν τα λίγα λόγια που βρίσκεις να πεις εσύ; Μπορούν να τους κάνουν ν’ αλλάξουν γνώμη; Μπορούν ν’ αποδεχθούν τα λόγια σου; Μην κάνεις, λοιπόν, ανόητα πράγματα. Η σοφή επιλογή είναι να φύγεις ήσυχα. Αν ρωτήσεις έναν διάβολο: «Γιατί δεν κάνεις πράξη την αλήθεια; Γιατί συνεχώς λες ψέματα κι εξαπατάς τους άλλους;», ο διάβολος θα έχει το θράσος να σε αντικρούσει· θα επιχειρηματολογήσει και θα χρησιμοποιήσει στρεβλά επιχειρήματα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να μην παραδεχθεί καθόλου ότι λέει ψέματα κι ότι εξαπατά τους άλλους. Αν ρωτήσεις όσους έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα γιατί μονίμως τηρούν κανονισμούς, θα χρησιμοποιήσουν και εκείνοι στρεβλά επιχειρήματα για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, λέγοντας ότι κάνουν πράξη την αλήθεια. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μια τέτοια περίσταση, θα πρέπει να μπορείς να δεις καθαρά ότι οι διάβολοι κι όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, οπότε θα πρέπει να σταματήσεις να συναναστρέφεσαι μαζί τους και να πάψεις να κάνεις ανόητα πράγματα. Όσα λόγια κι αν πεις ή όσα πράγματα κι αν κάνεις, δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τη φύση-ουσία τους, οπότε τα λόγια δεν θα βοηθήσουν. Θα πρέπει να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια μ’ εκείνους που μπορούν να την αποδεχθούν. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι αποδέχονται εύκολα την αλήθεια· μόνο μ’ αυτούς μπορείς να έχεις μια κανονική συζήτηση. Όταν πρόκειται για διαβόλους και για ανθρώπους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, πάνω σε όση αλήθεια κι αν συναναστραφείς ή όσο έργο κι αν κάνεις, είναι όλα μάταια. Εκείνη τη στιγμή, μπορεί να είσαι σε θέση να τους αντικρούσεις σε σημείο που να χάσουν τη μιλιά τους και μπορεί να θεωρήσουν ότι αυτό που είπες είναι σωστό, αλλά μετά θ’ αλλάξουν γνώμη και μάλιστα θα προετοιμάσουν και κάποια λόγια για να σε αντικρούσουν και να σε κάνουν να νιώσεις ντροπιασμένος. Όπως βλέπετε, όσοι είναι διάβολοι μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Όσοι είναι διάβολοι κι όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Ακόμη κι αν την αποδεχθούν μια συγκεκριμένη στιγμή, είναι μόνο λόγια του αέρα, κι αργότερα θα επανέλθουν σε όσα είχαν πει αρχικά. Μπορείς, λοιπόν, να πετύχεις κανένα αποτέλεσμα αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια; Θέλεις να τους αλλάξεις για να έχουν συνείδηση και λογική και για να ξέρουν ότι δεν κατανοούν την αλήθεια κι ότι θα πρέπει ν’ αποδέχονται και να κάνουν πράξη την αλήθεια· αυτή η ιδέα κι αυτό το κίνητρο είναι από μόνα τους λανθασμένα, δεν θα πρέπει ποτέ να τα έχεις. Καταλαβαίνετε τώρα; (Ναι.)

Ας επιστρέψουμε στο θέμα των θετικών πραγμάτων. Το εύρος των θετικών πραγμάτων είναι εκείνο που εμπίπτει στην κατηγορία όσων δημιουργεί ο Θεός, όσων ορίζει ο Θεός ή όσων βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού. Με ό,τι κι αν έχουμε να κάνουμε, πρέπει να εξετάζουμε το εξής: «Το δημιούργησε αυτό ο Θεός; Πώς σχετίζεται με όσα ορίζει ο Θεός;» Αν δεν το δημιούργησε ο Θεός και δεν έχει καμία σχέση με όσα ορίζει ο Θεός, τότε θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με επιφύλαξη. Δεν είναι ανόητο να συνεχίζουμε ν’ ακολουθούμε τις κοσμικές τάσεις και να του πλέκουμε το εγκώμιο; Αν κάτι δεν εμπίπτει στο εύρος όσων δημιουργεί ο Θεός, όσων ορίζει ο Θεός ή όσων βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού, τότε δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε θετικό ούτε αρνητικό πράγμα, κι επομένως δεν έχει νόημα να συζητάμε γι’ αυτό. Αν συζητάς γι’ αυτό, το κάνεις επειδή θέλεις να το αποδεχθείς ως θετικό πράγμα; Ή μήπως επειδή θέλεις να το χαρακτηρίσεις ως αρνητικό πράγμα και να το απορρίψεις; Τι όφελος έχει στη ζωή σου και στη διαγωγή σου η αποδοχή ή η απόρριψή του; Σε ωφελεί ως προς την αποδοχή της αλήθειας; Αν δεν έχει κανένα όφελος, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να το αντιμετωπίζεις ως θέμα συναναστροφής και συζήτησης· αυτό θα έδειχνε ότι είσαι ανόητος κι ότι κάνεις ανόητα πράγματα, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Για παράδειγμα, οι άμαξες με άλογα, τα υφάσματα, τα κρεβάτια και οι καρέκλες για τα οποία μιλήσαμε πριν από λίγο· αν κάνεις μονίμως την τρίχα τριχιά και θέλεις να συζητάς γι’ αυτά: «Είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα; Θα πρέπει να το αποδεχθούμε ή να το απορρίψουμε; Θα πρέπει να το λατρεύουμε ή να το απεχθανόμαστε; Ποιος είναι ο σωστός τρόπος να το αντιμετωπίζουμε;», τότε αυτό είναι μια εκδήλωση που δείχνει ότι είσαι στρεβλός. Οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στις στρεβλώσεις δεν μπορούν να συλλάβουν τα κύρια σημεία· καταβάλλουν μονίμως προσπάθεια για τους τύπους, τα δόγματα και τους κανονισμούς και δεν κατανοούν ποτέ πώς να καταβάλλουν προσπάθεια για την αλήθεια. Εφόσον πολλά πράγματα δεν έχουν να κάνουν με το ζήτημα των θετικών και των αρνητικών πραγμάτων, δεν υπάρχει λόγος να συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτά. Ο λόγος είναι ότι, αφού δεν είναι ούτε θετικά ούτε αρνητικά πράγματα, έχουν μικρό αντίκτυπο στη ζωή-είσοδό σου και στο μονοπάτι ζωής πάνω στο οποίο βαδίζεις, κι επομένως δεν χρειάζεται να εμβαθύνεις σ’ αυτά. Αν μπορείς, χρησιμοποίησέ τα· κι αν δεν τα χρησιμοποιήσεις, δεν πειράζει. Αν υπάρχουν κάποια προϊόντα που περιέχουν χημικά και που επηρεάζουν την υγεία των ανθρώπων, και η μυρωδιά ή τα χημικά συστατικά τους θα προκαλέσουν κάποια βλάβη στον ανθρώπινο οργανισμό, τότε θα πρέπει να βρεις έναν τρόπο να τα αποφεύγεις και να χρησιμοποιείς τέτοια καθημερινά αντικείμενα όσο το δυνατόν λιγότερο ή και καθόλου. Έτσι, μπορείς ν’ αποκλείσεις ή να μειώσεις τη βλάβη που προκαλούν. Θα ήταν αδύνατον ν’ αποφύγετε εντελώς αυτές τις βλάβες, αλλά εφόσον δεν βλάπτουν προς το παρόν τη ζωή σας, δεν σας αρρωσταίνουν στο άμεσο μέλλον και δεν επηρεάζουν την πίστη σας στον Θεό και το γεγονός ότι Τον ακολουθείτε ή την εκτέλεση των καθηκόντων σας και την επιδίωξη της αλήθειας, αυτό είναι αρκετό, δεδομένου ότι πολύ απλά έτσι είναι το αληθινό περιβάλλον. Είναι πλέον ξεκάθαρη αυτή η αρχή; (Ναι.)

Συναναστραφήκαμε λίγο πάνω στην πτυχή των «όσων ορίζει ο Θεός». Δεν πρέπει, λοιπόν, να συναναστραφούμε και πάνω στην αλήθεια που αφορά «όσα βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού»; (Ναι.) Μήπως υπάρχει μια λεπτή διαφορά ανάμεσα σε «όσα βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού» και σε «όσα δημιουργεί ο Θεός και όσα ορίζει ο Θεός»; (Ναι.) Με τι έχει να κάνει η κυριαρχία του Θεού; Λέγεται συχνά ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα του κάθε ανθρώπου. Ό,τι είδους μοίρα κι αν έχει ένας άνθρωπος, το ζήτημα της ίδιας της μοίρας είναι θετικό πράγμα; (Ναι.) Όπως κι αν είναι η μοίρα ενός ανθρώπου, είτε φαίνεται καλή είτε κακή προς τα έξω, εφόσον προέρχεται από τον Θεό, την ορίζει ο Θεός ή βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού, είναι θετικό πράγμα. Πώς μπορεί, λοιπόν, να προσδιοριστεί ότι η μοίρα του κάθε ανθρώπου είναι θετικό πράγμα; Οι άνθρωποι έχουν κάθε λογής μοίρες. Προς τα έξω, κάποιοι φαίνεται να ζουν μια ευλογημένη ζωή, ενώ άλλοι υποφέρουν· κάποιοι ευημερούν σε όλη τους τη ζωή, ενώ για άλλους τα πράγματα δεν εξελίσσονται ποτέ ομαλά· κάποιοι ζουν βουτηγμένοι στα πλούτη, ενώ άλλοι σε ακραία φτώχεια· κάποιοι έχουν μια χαρούμενη, ευτυχισμένη οικογένεια, ενώ άλλοι έχουν δυστυχισμένο γάμο και ασεβή παιδιά· κάποιοι είναι μόνοι σε όλη τους τη ζωή, ενώ άλλοι έχουν την ευτυχία να περιβάλλονται από τα παιδιά και τα εγγόνια τους· κάποιοι μαστίζονται από ασθένειες και δεινά σε όλη τους τη ζωή, ζώντας βυθισμένοι στην οδύνη, ενώ άλλοι είναι δυνατοί και υγιείς, ζουν μια άνετη, ξέγνοιαστη ζωή και στο τέλος πεθαίνουν γαλήνια στα βαθιά γεράματα. Αυτές δεν είναι οι μοίρες των ανθρώπων διαφορετικών ειδών; (Ναι.) Βρίσκεται, λοιπόν, η μοίρα υπό την κυριαρχία του Θεού; (Βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού.) Οι άνθρωποι, με βάση τις αντιλήψεις τους, σκέφτονται: «Εφόσον η μοίρα βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού, τότε όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν καλή μοίρα. Γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν κακή μοίρα;» Υπάρχει κι ένα ακόμη πιο ακατανόητο γεγονός: Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν τη μοίρα που θα εύχονταν να έχουν. Δείτε· πόσοι άνθρωποι δεν υποφέρουν καμία κακουχία σε όλη τους τη ζωή, γεννιούνται με πλούτη και θέση και δέχονται άφθονη αγάπη από όλες τις πλευρές; Πόσοι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν; Μόνο όσοι γεννιούνται σε επιφανείς οικογένειες έχουν τέτοια μοίρα. Οι περισσότεροι από τους άλλους ανθρώπους υποφέρουν σε όλη τους τη ζωή και υπομένουν αμέτρητες κακουχίες, πέφτοντας πάνω σε εμπόδια σε κάθε τους βήμα· τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα γι’ αυτούς και δεν εξελίσσονται καθόλου ομαλά. Παρόλο που θεωρητικά αναγνωρίζεις ότι οι μοίρες όλων των ανθρώπων βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού κι ότι όλα τα πράγματα που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα, και πάλι δεν το κατανοείς και σκέφτεσαι μέσα σου: «Είναι αποδεκτό από πλευράς δόγματος να θεωρείται θετικό πράγμα το γεγονός ότι όσοι γεννιούνται με απίστευτα προνόμια έχουν καλή μοίρα. Όμως, για το 80 με 90 τοις εκατό των ανθρώπων, τα πράγματα δεν εξελίσσονται ομαλά και υποφέρουν σε όλη τους τη ζωή· γιατί, λοιπόν, η μοίρα αυτών των ανθρώπων είναι επίσης θετικό πράγμα και βρίσκεται κι αυτή υπό την κυριαρχία του Θεού; Αυτό φαίνεται κάπως απαράδεκτο. Είτε από αίσθημα ηθικής δικαιοσύνης είτε από συμπόνια, μια τέτοια μοίρα δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως θετικό πράγμα. Αυτό δεν στέκει. Μήπως είναι λανθασμένος αυτός ο ορισμός; Αν όντως είναι εσφαλμένος, τότε το κομμάτι που έχει να κάνει με τις μοίρες των ανθρώπων θα πρέπει ν’ αφαιρεθεί από τα πράγματα στα οποία είναι κυρίαρχος ο Θεός. Αν, όμως, αφαιρούνταν, αυτό θα σήμαινε πως αρνούμαστε το γεγονός ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου. Αυτό δεν θα ήταν εξωφρενικά επαναστατικό; Πώς, όμως θα πρέπει να κατανοήσουμε το γεγονός ότι όλα τα πράγματα που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα κι ότι και η κακή μοίρα κάποιων ανθρώπων είναι επίσης θετικό πράγμα;» Οι άνθρωποι σαστίζουν λίγο. Αυτό είναι ένα δύσκολο ερώτημα για εσάς, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τότε, πείτε Μου. Ας δούμε ποιος μπορεί να εξηγήσει ξεκάθαρα αυτό το ζήτημα. (Πιστεύω ότι είναι λάθος να θεωρούν οι άνθρωποι πως είναι κακό πράγμα ν’ αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Στην πραγματικότητα, η μοίρα που ορίζει ο Θεός για κάποιον, είτε είναι δύσκολη είτε εύκολη, είναι η πιο ωφέλιμη για εκείνον. Ιδίως τα βάσανα, μπορούν ακόμα περισσότερο να διαμορφώσουν τους ανθρώπους. Επιπλέον, αυτά τα πράγματα σχετίζονται με τη μετενσάρκωση των ψυχών των ανθρώπων. Ίσως κάποιος να πρέπει να υποφέρει σ’ αυτήν τη ζωή επειδή έκανε κακό στην προηγούμενη ζωή του ή επειδή οφείλει κάποιο χρέος από την προηγούμενη ζωή του και πρέπει να το ξεπληρώσει. Όλα αυτά τα ορίζει ο Θεός και υπόκεινται στις ρυθμίσεις Του.) Τότε ποιο είναι το θετικό πράγμα σ’ αυτό; Μπορείς να το εξηγήσεις ξεκάθαρα; (Όχι.) Όπως βλέπεις, αν κάποιος σε ρωτούσε πραγματικά σχετικά μ’ αυτό, δεν θα ήσουν σε θέση να το εξηγήσεις ξεκάθαρα· θα κολλούσες σ’ αυτό ακριβώς το σημείο. Αν δεν το έπαιρνες στα σοβαρά, απλώς θα το προσπερνούσες, αλλά θα σε επηρέαζε στην αποδοχή της αλήθειας ότι «όλα τα πράγματα που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα», θα σε επηρέαζε στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείς αυτήν την αλήθεια για να χαρακτηρίσεις ποια πράγματα είναι θετικά, θα σε επηρέαζε στην αποδοχή και την αναγνώριση οποιουδήποτε θετικού πράγματος και θα επηρέαζε και τη στάση σου απέναντι σε όλα τα πράγματα που εμπίπτουν στο εύρος «όσων βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού», η οποία, ασφαλώς, έχει να κάνει με το αν τα αποδέχεσαι ή τα καταδικάζεις· αυτό το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό. Αν δεν μπορείς να δεις καθαρά το ζήτημα της μοίρας, πιθανότατα το θεωρείς αρνητικό πράγμα και το χαρακτηρίζεις έτσι. Όμως, η μοίρα κάθε ανθρώπου βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού και την ορίζει ο Θεός. Εφόσον ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου και την έχει ορίσει, αν τη χαρακτηρίζεις αρνητικό πράγμα, ποια είναι η φύση αυτού του ζητήματος; (Είναι βλασφημία απέναντι στον Θεό.) Καταδικάζεις τον Θεό και βλασφημείς τον Θεό. Με ανθρώπινους όρους, αυτό σημαίνει ότι «έχεις διαπράξει μεγάλη αμαρτία, οπότε πήγαινε αμέσως να εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου!» Δεν θα πούμε περισσότερα πάνω σ’ αυτό.

Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω στο ότι «όλα τα πράγματα που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα» και αναφέραμε τις μοίρες των ανθρώπων. Παρόλο που το εύρος αυτού του περιεχομένου είναι τεράστιο, είναι και πολύ συγκεκριμένο: σχετίζεται με τη ζωή του κάθε ανθρώπου και με όλο το ανθρώπινο γένος. Η μοίρα του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική, αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους, όπως τη βλέπουν ή τη βιώνουν οι ίδιοι, μπορεί να περιγραφεί με μία λέξη: άτυχη. «Άτυχη» είναι η μοίρα κάποιου που είναι γεμάτη δύσκολες στιγμές και απογοητεύσεις· ένας τέτοιος άνθρωπος ζει μια ιδιαίτερα δύσκολη ζωή και τις περισσότερες φορές τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως επιθυμεί. Είτε κάποιος βιώνει ομαλές είτε δύσκολες εμπειρίες, ό,τι κι αν βλέπει ή καταφέρνει να συνειδητοποιήσει, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι, παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι δεν έχουν τη μοίρα που επιθυμούν, η μοίρα του κάθε ανθρώπου βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού. Αυτό δεν πρέπει ν’ αμφισβητηθεί ποτέ. Εφόσον η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου έχει δημιουργήσει μια τέτοια πραγματικότητα που είναι δύσκολο να την αποδεχθούν οι άνθρωποι, είναι απαραίτητο να συναναστραφούμε πάνω στις αρχές και την πηγή της κυριαρχίας του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου, καθώς και στο κίνητρο με το οποίο ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου, δηλαδή γιατί ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου μ’ αυτόν τον τρόπο και γιατί ρυθμίζει μια τέτοια μοίρα για τον κάθε άνθρωπο. Κατ’ αρχάς, ας δούμε με ποιο κίνητρο ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου. Οι άνθρωποι έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο για να τα κουτσοβολεύουν ή για να σπαταλούν τον χρόνο τους άσκοπα; (Κανένα από τα δύο.) Το κίνητρο με το οποίο ο Θεός ρυθμίζει τη μοίρα κάθε ανθρώπου δεν είναι να έρχονται οι άνθρωποι σ’ αυτόν τον κόσμο απλώς και μόνο για να περιφέρονται σαν κινούμενα πτώματα και τίποτε παραπάνω. Αντ’ αυτού, είναι να ζουν κατά σάρκα, να βιώσουν την εμπειρία της ζωής, και να περάσουν από κάθε λογής περιβάλλοντα διαβίωσης, καθώς και από διαφορετικές περιστάσεις σε διάφορες περιόδους. Μιας και μιλάμε για την εμπειρία της ζωής, η ανθρώπινη σάρκα έχει μια ιδιότητα: Αν ένας άνθρωπος ζει σ’ ένα άνετο περιβάλλον χωρίς να περνά δύσκολες στιγμές, δυσκολίες, εμπόδια ή αποτυχίες, δεν είναι εύκολο ν’ αναπτυχθεί και να ωριμάσει. Είναι σαν ένα φυτό που μεγαλώνει σε θερμοκήπιο χωρίς να εκτίθεται στον άνεμο και στον ήλιο· η ζωή του είναι πολύ εύθραυστη, επειδή δεν είναι εύκολο ν’ απορροφήσει διάφορα θρεπτικά συστατικά από τη φύση. Μόλις εκτεθεί στον εκτυφλωτικό ήλιο και στους δυνατούς ανέμους, είναι πολύ εύκολο να σπάσει και να πεθάνει πρόωρα, κι έπειτα η ζωή του δεν μπορεί να συνεχιστεί. Επομένως, ως προς τη φύση και το ένστικτο της ανθρώπινης σάρκας, το ανθρώπινο γένος δεν θα πρέπει να είναι όπως τα λουλούδια σ’ ένα θερμοκήπιο που δεν βιώνουν την εμπειρία του ανέμου και της βροχής, αλλά θα πρέπει ν’ αντέχει τα διάφορα εμπόδια, τις δύσκολες στιγμές και τις απογοητεύσεις του ανθρώπινου κόσμου. Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον διαβίωσης, το ανθρώπινο γένος θα χρησιμοποιήσει την ελεύθερη βούληση και τις σκέψεις που του έχει δώσει ο Θεός και θα συνεχίσει να προχωρά και να ζει με κάθε δυνατό μέσο, αυτόνομα, με αποφασιστικότητα και χωρίς να φοβάται τις δυσκολίες. Αυτό θα ενεργοποιήσει τα διάφορα ένστικτα ζωής και επιβίωσης των ανθρώπων, και οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν το ένστικτο επιβίωσης που τους έδωσε ο Θεός για να ζήσουν αυτόνομα και ν’ αντιμετωπίσουν κάθε περιβάλλον, καθώς και όλους τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω τους. Κατ’ αρχάς, από την οπτική του αντικειμενικού ενστίκτου της ανθρώπινης σάρκας, οι άνθρωποι χρειάζονται την ενεργοποίηση και την ώθηση από αυτό το περιβάλλον για να έχουν την επιθυμία να επιβιώσουν, ώστε να μπορούν να ζουν με ψυχικό σθένος. Επιφανειακά, φαίνεται δύσκολο να ζουν έτσι, αλλά μέσα από την ενεργοποίηση και τα πλήγματα που δέχονται από αυτό το περιβάλλον, οι άνθρωποι αναπτύσσουν εντονότερη επιθυμία να επιβιώσουν, κι έτσι θα συνεχίσουν να προχωρούν και θα φτάσουν βαθμιαία στην ωριμότητα, θα προσαρμοστούν σταδιακά στη συμβίωση με άλλους και θα γίνουν λιγότερο εύθραυστοι, αφού θα έχουν επιμονή, αντοχή και αποφασιστικότητα και θα είναι σε θέση να μη φοβούνται ποτέ τις δυσκολίες. Αυτό είναι το αρχικό κίνητρο με το οποίο ο Θεός ρυθμίζει τη μοίρα κάθε ανθρώπου· αυτή είναι η βασική ιδέα για τη μοίρα κάθε ανθρώπου, η οποία σχεδιάζεται με βάση την αρχική μορφή του ενστίκτου της σάρκας του. Αυτή είναι η μία πτυχή. Η άλλη είναι ότι —με αφετηρία αυτήν τη βασική ιδέα— όταν οι άνθρωποι κάνουν τη διαδρομή τους μέσω αυτού του κόσμου, πηγαίνοντας από την παιδική ηλικία στα γηρατειά, όσο μεγαλώνουν σταδιακά σε ηλικία, βιώνουν γεγονότα της ζωής, αποκτούν εμπειρία ζωής, καθώς και κάποιες αρχές και κάποια μονοπάτια για ν’ αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες στη ζωή. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι ωριμάζουν σταδιακά και γίνονται ολοένα και πιο ικανοί να ζουν αυτόνομα μεταξύ ουρανού και γης και ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους. Δεν θα είναι τόσο εύθραυστοι και δεν θ’ αποκαρδιώνονται ή θ’ απογοητεύονται —ούτε θα νιώθουν ότι δεν υπάρχει πια ελπίδα στη ζωή— όταν έρχονται αντιμέτωποι μ’ ένα μικρό εμπόδιο ή μια μικρή αποτυχία. Αντ’ αυτού, αφού βιώσουν διάφορες δύσκολες περιστάσεις, θα είναι ολοένα και πιο ικανοί να βλέπουν σωστά τη ζωή και τον θάνατο και ολοένα και πιο ικανοί να συνειδητοποιούν ποια καθήκοντα είναι αυτά που θα πρέπει να εκτελούν στη ζωή κι αυτά που έχουν περισσότερο ανάγκη, κι έτσι θα νιώθουν όλο και πιο άνετα στη ζωή. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, οι άνθρωποι ωριμάζουν σταδιακά· με άλλα λόγια, φτάνουν σταδιακά σε σημείο να μη φοβούνται τις κακουχίες και τον κίνδυνο, να μη φοβούνται τον θάνατο και να μη φοβούνται τις δυσκολίες. Στην αρχή, όταν οι άνθρωποι είναι νέοι, κλαίνε και δεν μπορούν να κοιμηθούν όταν ακούνε δυσάρεστα λόγια και λόγια που πληγώνουν ή όταν συναντούν μια μικρή δυσκολία ή ένα μικρό εμπόδιο, και νιώθουν ότι δεν υπάρχει πια ελπίδα στη ζωή. Βαθμιαία, φτάνουν σε σημείο να έχουν κάποια ανοσία και αντοχή στην καρδιά τους όταν ακούνε λόγια που πληγώνουν κι όταν συναντούν δυσκολίες, κι έτσι παύουν να νιώθουν ότι δεν υπάρχει πια ελπίδα στη ζωή ούτε σκέφτονται τον θάνατο. Αργότερα, όταν ακούνε λόγια που πληγώνουν ακόμα περισσότερο και συναντούν ακόμα περισσότερα εμπόδια και αποτυχίες, μπορούν να τα αντέξουν μέσα τους χωρίς να τους επηρεάζουν ιδιαίτερα, και θεωρούν ότι είναι πολύ φυσιολογικό να βιώνουν οι άνθρωποι αυτά τα πράγματα στη ζωή, ενώ δεν χρειάζονται πλέον την παρηγοριά, την ενθάρρυνση ή τη βοήθεια άλλων για να συνεχίσουν τη ζωή τους. Δεν αποκτούν ολοένα και περισσότερο ψυχικό σθένος μ’ αυτόν τον τρόπο; Οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα, καθώς και το κίνητρο, να επιβιώνουν αυτόνομα. Όλοι πρέπει να περάσουν από το στάδιο της νεότητας και της αφέλειας. Μόνο μετά την ηλικία των σαράντα ή των πενήντα φτάνουν σταδιακά σε μια κατάσταση ωριμότητας και γίνονται ενήλικες. Ακόμη κι αν κάποιος δεν έχει ξεκινήσει τη δική του οικογένεια, δεν έχει φτιάξει μια καριέρα ή δεν έχει γίνει γονιός, κρίνοντας από όσα έχει περάσει στη ζωή, από τα λόγια που λέει, από όσα συνειδητοποιεί και κατανοεί και από τη στάση που έχει απέναντι στη ζωή του, απέναντι στη διαβίωση, απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και απέναντι στα πράγματα που πηγαίνουν ή δεν πηγαίνουν όπως επιθυμεί, θα διαπιστώσεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει μεγαλώσει και ωριμάσει. Σε τι οφείλονται όλα αυτά; Οφείλονται στις διάφορες δυσκολίες, απογοητεύσεις ή ακόμα και στα εμπόδια και τις αποτυχίες που εμφανίζονται στις μοίρες των ανθρώπων όπως τις έχει ορίσει ο Θεός. Επομένως, από αυτήν την οπτική, η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου είναι πέρα από κάθε αμφιβολία θετικό πράγμα και οι άνθρωποι θα πρέπει ν’ αποδέχονται πλήρως αυτήν την αλήθεια. Θα μπορούσε να πει κανείς σ’ αυτό το σημείο ότι ο Θεός έχει πραγματικά φιλόπονες προθέσεις στην κυριαρχία Του στη μοίρα κάθε ανθρώπου; (Ναι.) Είτε κάποιος πιστεύει στον Θεό είτε όχι, όσο ωριμάζει από τη στιγμή που γεννήθηκε, αν έχει καλό επίπεδο μπορεί να φτάσει ακόμη και σε σημείο να κατανοήσει ότι υπόκειται στη μοίρα και ν’ αναζητήσει τον Θεό. Κρίνοντας από αυτό το γεγονός, δεν είναι θετικό πράγμα η αρχική πρόθεση της κυριαρχίας του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου; (Ναι.) Όπως βλέπεις, όταν το λέω αυτό, όλοι σας γνέφετε καταφατικά και αναγνωρίζετε ότι είναι θετικό πράγμα. Γιατί; Επειδή αυτό που λέω είναι γεγονός κι έχω εξηγήσει ξεκάθαρα την ουσία αυτού του ζητήματος, ενώ το έχετε βιώσει κι εσείς οι ίδιοι, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Πράγματι, το ανθρώπινο γένος έχει ωφεληθεί από το γεγονός ότι η μοίρα βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού. Όποιο κι αν είναι το υπόβαθρό σου ή από όπου κι αν προέρχεσαι, και όποιο ρόλο κι αν παίζεις στην κοινωνία, με λίγα λόγια, εφόσον ζεις υπό την κυριαρχία του Θεού, έχεις ωφεληθεί από τον Θεό. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αυτό δεν είναι σωστό. Ο Θεός πρέπει να είναι κυρίαρχος στη μοίρα του εκλεκτού λαού του Θεού, στη μοίρα κάθε ανθρώπου. Ο Θεός δεν είναι κυρίαρχος στις μοίρες όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους ή από ζώα». Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Οτιδήποτε είναι δημιουργημένο ον βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού. Εφόσον είναι δημιουργημένο ον, έχει μοίρα. Είσαι δημιουργημένο ον, επομένως έχεις τη δική σου μοίρα. Ο Θεός έχει ρυθμίσει μια μοίρα για σένα, οπότε η μοίρα σου δεν είναι κάτι που έχεις επιλέξει εσύ ούτε είναι κάτι που έχεις δημιουργήσει εσύ· προέρχεται από την κυριαρχία του Θεού. Επομένως, όποιο ρόλο κι αν παίζεις, είτε έχεις μετενσαρκωθεί από άνθρωπο, είτε από ζώο, είτε από διάβολο, εφόσον εμφανίζεσαι τώρα ως μέλος του ανθρώπινου γένους, σίγουρα έχεις μοίρα και η μοίρα σου βρίσκεται οπωσδήποτε υπό την κυριαρχία του Θεού. Με βάση αυτό το σημείο, δεν είναι θετικό πράγμα η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου; (Ναι.) Γιατί λέμε ότι είναι θετικό πράγμα η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου; Επειδή ο Θεός έχει φιλόπονες προθέσεις πίσω από τη μοίρα που ρυθμίζει για οποιοδήποτε δημιουργημένο ον· όλα γίνονται προκειμένου το ανθρώπινο γένος να είναι σε θέση να ζει κανονικά και με τάξη σ’ αυτόν τον κόσμο, με τις διάφορες έμφυτες καταστάσεις που του έχει χαρίσει ο Θεός. Ο Θεός δεν αντιμετωπίζει άδικα κανέναν άνθρωπο. Όπως λέγεται, ο ήλιος λάμπει και για τους καλούς και για τους κακούς. Αυτή είναι η κυριαρχία του Θεού. Διαφορετικά, γιατί να λέγαμε ότι μόνο ο Θεός είναι ο Δημιουργός του ανθρώπινου γένους κι ότι μόνο ο Θεός είναι κυρίαρχος στο ανθρώπινο γένος; Επειδή αυτό κάνει ο Θεός, έχει αυτήν την ικανότητα, αυτήν την ουσία κι αυτήν την εξουσία. Αυτό το σημείο ξεκαθαρίζει τα πράγματα· η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου είναι θετικό πράγμα κι αυτό δεν μπορεί κανείς ούτε να το αρνηθεί ούτε να το αμφισβητήσει. Με άλλα λόγια, δεδομένων των νόμων της σαρκικής ζωής του ανθρώπινου γένους, οι γεμάτες κακουχίες και δυσκολίες μοίρες που ρυθμίζει ο Θεός για τους ανθρώπους μπορούν να τους βοηθήσουν να ωριμάσουν σταδιακά και να είναι σε θέση να ολοκληρώσουν ομαλά την πορεία τους μέσα από αυτήν τη ζωή. Από αυτήν την οπτική, η κυριαρχία του Θεού είναι θετικό πράγμα.

Εξετάζοντας μια άλλη πτυχή της μοίρας κάθε ανθρώπου, πολλοί άνθρωποι ζουν μια δύσκολη, απογοητευτική ζωή. Δεν φαίνεται να έχουν κάνει κάτι κακό, αλλά μοιάζουν να τιμωρούνται. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι χάνουν τον πατέρα τους όταν είναι σε μικρή ηλικία, τον/τη σύζυγό τους όταν είναι μεσήλικες και τον γιο τους όταν φτάνουν στα γεράματα· ο θάνατος διαλύει την οικογένειά τους. Κάποιοι παθαίνουν ατυχήματα, όπως τρακάρισμα με αυτοκίνητο ή συντριβή αεροπλάνου. Κάποιοι έχουν αναπηρίες: Κάποιοι είναι τυφλοί, κάποιοι είναι κουφοί και κάποιοι έχουν χάσει τα χέρια ή τα πόδια τους. Κάποιοι περιορίζονται στην απόλυτη φτώχεια επειδή κάποιος τους εξαπάτησε και άλλοι περνούν όλη τους τη ζωή ξεπληρώνοντας χρέη. Όταν συμβαίνουν αυτά τα ατυχή περιστατικά στους ανθρώπους, πολλοί λένε: «Ο ουρανός είναι άδικος. Αυτό δεν μοιάζει με κάτι που θα έπρεπε να κάνει ο ουρανός. Αν ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου, πώς θα μπορούσε να εξαθλιώνει τόσο τους ανθρώπους; Πώς θα μπορούσε ν’ αφήνει αθώους ανθρώπους να δέχονται τέτοια πλήγματα και ν’ αντιμετωπίζουν τέτοια κακοτυχία;» Αν οι άνθρωποι το εξετάσουν από την οπτική της αρχικής πρόθεσης με την οποία ο Δημιουργός ορίζει τη μοίρα κάθε ανθρώπου, οι προθέσεις του Δημιουργού για το ανθρώπινο γένος είναι φιλόπονες και η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου είναι θετικό πράγμα. Όταν, όμως, συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο στη μοίρα ενός ανθρώπου, το οποίο φαίνεται τραγικό από την οπτική της συνείδησης της ανθρώπινης φύσης, δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό τους γιατί είναι θετικό πράγμα η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου, και δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχουν άδικες πλευρές στον τρόπο με τον οποίο ο Δημιουργός ρυθμίζει τη μοίρα κάθε ανθρώπου και θεωρούν ότι δεν βγάζει νόημα η φράση ότι όλα τα πράγματα που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού είναι θετικά πράγματα. Επομένως, κάποιοι άνθρωποι έχουν επινοήσει ένα κοινό ρητό: «Η κατασκευή γεφυρών και η επισκευή δρόμων τυφλώνουν τους ανθρώπους, ενώ όσοι κάνουν πολλές κακές πράξεις έχουν την ευλογία ν’ αποκτούν μεγάλη οικογένεια». Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αυτό είναι άδικο. Η κατασκευή γεφυρών και η επισκευή δρόμων είναι μια καλή πράξη με την οποία συσσωρεύεται αξία. Οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό θα έπρεπε να έχουν μεγάλη οικογένεια και να είναι πολύ πλούσιοι. Πώς γίνεται να καταλήγουν να τυφλώνονται; Άραγε μια τέτοια μοίρα βρίσκεται επίσης υπό την κυριαρχία του Θεού και είναι επίσης θετικό πράγμα; Αυτό δεν βγάζει νόημα!» Αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν γνωρίζουν τον Θεό, πραγματικά δεν μπορούν να βγάλουν άκρη ούτε να καταλάβουν αυτά τα πράγματα. Οι άπιστοι λένε πάντα: «Ο ουρανός αγαπάει τα έμβια όντα». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αν υπάρχει Θεός, αν υπάρχει ουρανός, τότε ο Θεός θα πρέπει να νοιάζεται για τον λαό Του. Αν είναι ο Δημιουργός, θα πρέπει να νοιάζεται για τα δημιουργημένα όντα Του και να τα αντιμετωπίζει με καλοσύνη· δεν θα πρέπει να τα αφήνει να υποφέρουν αυτά τα δεινά. Όπως το βλέπουν οι άνθρωποι, αν το ανθρώπινο γένος ζούσε υπό τη δύναμη του Σατανά και των διαβόλων, θα ήταν κατανοητό να υποφέρει αυτά τα δεινά, αλλά εφόσον το ανθρώπινο γένος ζει υπό το κράτος του Θεού και υπό την κυριαρχία του Θεού, δεν θα πρέπει να τα υποφέρει. Ιδίως όταν πρόκειται για το γεγονός ότι μια τέτοια μοίρα βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού, οι άνθρωποι ακόμα περισσότερο αδυνατούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, δυσκολεύονται πολύ ν’ αναγνωρίσουν ότι υπάρχει νόημα πίσω από το κάθε πράγμα στο οποίο ασκεί κυριαρχία ο Θεός ή το οποίο ρυθμίζει ο Θεός· δεν χωράει ο νους τους κάποια πράγματα και κολλάνε σ’ αυτές τις ιδιαίτερες περιπτώσεις. Αν κάποιος έχει λίγο θεοφοβούμενη καρδιά, θα πει: «Αν δεν μπορούμε να εξηγήσουμε αυτό το ζήτημα, τότε ας μη μιλάμε γι’ αυτό· δεν πρέπει να το κρίνουμε κατά βούληση». Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει λίγη λογική. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου συνείδηση ούτε λογική, πόσο μάλλον θεοφοβούμενη καρδιά. Είναι αναιδείς κι έχουν το θράσος να κρίνουν αυθαίρετα όταν αντιμετωπίζουν πράγματα που δεν εξελίσσονται όπως επιθυμούν: «Ουφ! Οι άνθρωποι λένε ότι ο ουρανός αγαπάει τα έμβια όντα· γιατί, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι που φαίνονται αρκετά καλοί πεθαίνουν σε νεαρή ηλικία; Και πεθαίνουν με βίαιο τρόπο, αφήνοντας πίσω τους ένα σωρό παιδιά. Είναι τόσο λυπηρό, τόσο τραγικό! Και οι άνθρωποι εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι η κυριαρχία του θεού είναι θετικό πράγμα. Αν το γεγονός ότι ένας άνθρωπος έχει μια τέτοια τραγική μοίρα βρίσκεται υπό την κυριαρχία του θεού, τότε ο θεός δεν είναι δίκαιος!» Αυτοί οι άνθρωποι κρίνουν πολύ αυθαίρετα τον Θεό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μοίρα κάθε ανθρώπου βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού. Αυτό δεν μπορεί ποτέ κανείς να το αμφισβητήσει ή να το αρνηθεί. Η δήλωση: «Η μοίρα κάθε ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Θεού» στέκει οποιαδήποτε στιγμή και παραμένει πάντα γεγονός, επειδή η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου είναι θετικό πράγμα κι αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ. Γιατί, λοιπόν, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τέτοια τραγικά περιστατικά; Υπάρχει ένα πράγμα που δεν το γνωρίζουν οι άνθρωποι ή που μπορεί να το κατανοούν από πλευράς δόγματος, αλλά δεν μπορούν να το εξηγήσουν ξεκάθαρα: η μοίρα κάθε ανθρώπου έχει ένα αίτιο και ένα αποτέλεσμα. Η μοίρα που έχεις και όσα υποφέρεις σ’ αυτήν τη ζωή μπορεί να είναι αποτέλεσμα της προηγούμενης ζωής σου και μπορεί επίσης να αποτελέσουν το αίτιο στην επόμενη ζωή σου. Είναι ακριβώς όπως λένε οι άπιστοι: «Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις». Στην προηγούμενη ζωή σου, μπορεί να έχεις σπείρει κάποια αίτια και κάποια αποτελέσματα. Αν ο Θεός ρυθμίσει να μετενσαρκωθείς ως άνθρωπος και να γίνεις μέλος του ανθρώπινου γένους σ’ αυτήν τη ζωή, τότε πρέπει να πληρώσεις το τίμημα για τα αίτια και τα αποτελέσματα που έσπειρες· πρέπει να επανορθώσεις. Δεν αποφασίζεις εσύ το αν θα επανορθώσεις και το αν θα πρέπει να το κάνεις αυτό. Κανένας άνθρωπος που έχει κάνει κακό δεν είναι πρόθυμος να δεχτεί τιμωρία. Μόνο ο Δημιουργός μπορεί να ρυθμίσει αυτό το ζήτημα, έχει την εξουσία και, ασφαλώς, και τη δύναμη να το κάνει αυτό. Ποια είναι, λοιπόν, η αρχή με βάση την οποία το κάνει αυτό ο Δημιουργός; Είναι να ανταμείβεται το καλό και να τιμωρείται το κακό. Παρόλο που το ανθρώπινο γένος δεν κατανοεί την κυριαρχία του Θεού, δεν γνωρίζει τον Θεό και δεν αντιλαμβάνεται τις θεμελιώδεις έννοιες και τις αρχές της κυριαρχίας του Θεού, ο Θεός, επειδή έχει δίκαιη διάθεση κι επειδή έχει την ταυτότητα του Δημιουργού, έχει θεσπίσει ουράνιους κανόνες και νόμους για το ανθρώπινο γένος και για όλα τα πράγματα. Σε τι βασίζονται αυτοί οι ουράνιοι κανόνες και νόμοι; Βασίζονται στη δίκαιη διάθεση, την εξουσία και τη δύναμη του Θεού. Η θέσπιση αυτών των ουράνιων κανόνων και νόμων αντικατοπτρίζεται μ’ ένα φαινόμενο στον ανθρώπινο κόσμο: τη μετενσάρκωση των ανθρώπων. Η διαδικασία της ανθρώπινης μετενσάρκωσης συχνά σχετίζεται άμεσα με το αίτιο και το αποτέλεσμα κι αυτή η αιτιότητα αντικατοπτρίζεται και εκδηλώνεται σε κάποια ιδιαίτερα πράγματα στη μοίρα κάθε ανθρώπου. Επιπλέον, κατά τη διαδικασία της ανθρώπινης μετενσάρκωσης, οι άνθρωποι λαμβάνουν ανταμοιβές από τον Θεό, καθώς και τιμωρίες από τον Θεό. Ο Θεός τιμωρεί όσους κάνουν κακό· με άλλα λόγια, τους βάζει ν’ αντιμετωπίζουν κάθε λογής κακοτυχίες και αναποδιές, καθώς και κάθε λογής τιμωρίες τις οποίες οι άνθρωποι θεωρούν άδικες και αδικαιολόγητες. Μάλιστα, κάποιες από αυτές τις τιμωρίες είναι ιδιαίτερα τραγικές στα μάτια των ανθρώπων, αλλά υπάρχει ένα υπόβαθρο στο γιατί τους συμβαίνει αυτό το τραγικό περιστατικό. Δεν είναι κάτι που τους το προκάλεσε ο Θεός χωρίς λόγο, αλλά μια τιμωρία που πρέπει να υποστούν επειδή έχουν κάνει μυριάδες κακές πράξεις. Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν καθαρά όλες τις λεπτομέρειες αυτού του ζητήματος, λένε ανοησίες και παραπονιούνται για τον ουρανό και για τον Θεό, πράγμα που είναι πολύ ηλίθιο. Τι συμβαίνει, λοιπόν, με όσους απολαμβάνουν τη χάρη του Θεού; Επειδή συσσώρευσαν αξία κι έκαναν πολλά καλά στην προηγούμενη ζωή τους —πολλά πράγματα που ωφέλησαν την ανθρωπότητα και πολλά πράγματα με τα οποία κέρδισαν ανταμοιβές κι όχι καταδίκη σύμφωνα με τους ουράνιους κανόνες και νόμους του Θεού— απολαμβάνουν πολλές ευλογίες σ’ αυτήν τη ζωή. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Έστω ότι είναι μια ευτυχισμένη οικογένεια η οποία, παρόλο που δεν είναι πολύ πλούσια, έχει πολλούς γιους και καμία κόρη, κι ο Θεός ρυθμίζει να γεννηθεί ένα κορίτσι σ’ αυτήν την οικογένεια. Μόλις γεννιέται αυτό το κορίτσι, η οικογένεια το προσέχει σαν κόρη οφθαλμού· το θεωρεί τόσο πολύτιμο που φαίνεται ότι φοβάται ακόμη και ν’ ανασάνει κοντά του για να μην το βλάψει. Αυτό το κορίτσι είναι όμορφο, έξυπνο και αξιαγάπητο και οι γονείς του και όλοι οι μεγαλύτεροι συγγενείς το συμπαθούν. Όλη του η ζωή κυλάει ομαλά. Ό,τι κι αν κάνει ή όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζει, υπάρχουν πάντα καλοί άνθρωποι που το βοηθάνε και όλες οι δυσκολίες του λύνονται πανεύκολα. Δεν έχει καμία ανησυχία και ζει μια χαλαρή, ευτυχισμένη ζωή. Είναι πραγματικά ευλογημένο! Τι συμβαίνει εδώ; Μεροληπτεί ο Δημιουργός υπέρ κάποιων ανθρώπων; (Όχι.) Τότε γιατί κάποιοι άνθρωποι μπορούν ν’ απολαμβάνουν τόσο μεγάλες ευλογίες; Οι ουράνιοι κανόνες και νόμοι ορίζουν ότι ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου που έχει κάνει ωφέλιμα πράγματα για την ανθρωπότητα θα πρέπει να ανταμείβεται, και ίσως αυτό το κορίτσι να είναι τέτοιος άνθρωπος. Έχοντας ανταμειφθεί από τον Δημιουργό, απολαμβάνει τόσο μεγάλες ευλογίες στον ανθρώπινο κόσμο. Δεν χρειάζεται ποτέ ν’ ανησυχεί για την τροφή και την ένδυσή του· όπου κι αν πάει, υπάρχουν καλοί άνθρωποι να το βοηθήσουν και, όπου κι αν πάει, οι άνθρωποι το συμπαθούν. Ακόμη κι όταν γίνει σαράντα ή πενήντα χρονών γυναίκα και μεγαλώσουν τα παιδιά της, οι γονείς της θα εξακολουθούν να την προσέχουν σαν κόρη οφθαλμού· όποτε έχουν κάτι καλό, το κρατάνε για εκείνη. Οι άλλοι ζηλεύουν όταν βλέπουν αυτήν τη γυναίκα ν’ απολαμβάνει τέτοιες ευλογίες και κάποιοι θεωρούν ότι είναι άδικο που οι ίδιοι δεν μπορούν ν’ απολαμβάνουν τέτοιες ευλογίες. Αν θέλεις κι εσύ να ρυθμίσει για σένα ο Δημιουργός μια τέτοια μοίρα και ν’ απολαμβάνεις τέτοια τύχη και τέτοιες ευλογίες όπως αυτή η γυναίκα, τότε θα πρέπει κι εσύ να συσσωρεύσεις περισσότερη αξία και να κάνεις περισσότερο καλό, ενώ θα πρέπει επίσης να κάνεις περισσότερα από τα πράγματα με τα οποία μπορείς να συσσωρεύσεις αξία και να κάνεις καλό, όπως ορίζει ο Ουρανός· τότε θα μπορείς κι εσύ ν’ απολαμβάνεις τέτοιες ευλογίες. Τι λέει στους ανθρώπους αυτό το φαινόμενο, αυτό το γεγονός; Όποια μοίρα κι αν έχει ένας άνθρωπος στον ανθρώπινο κόσμο —είτε απολαμβάνει ευλογίες είτε αντιμετωπίζει κακοτοπιές, είτε όλη του η ζωή είναι ομαλή είτε αντιμετωπίζει πολλές κακοτυχίες και δεινά— αυτό έχει κάποια σχέση με την προηγούμενη και την επόμενη ζωή του. Σε τελική ανάλυση, λοιπόν, το ποια είναι η μοίρα του σχετίζεται με τους ουράνιους κανόνες και νόμους που έχει ορίσει ο Θεός. Αν όλα όσα έκανε στην προηγούμενη ζωή του συμφωνούσαν με τις διατάξεις των ουράνιων κανόνων και νόμων που οδηγούν στην ανταμοιβή, τότε, στα μάτια των ανθρώπων, η μοίρα του σ’ αυτήν τη ζωή μπορεί να είναι πολύ καλή και η ζωή του να είναι λαμπερή και να κυλάει ομαλά. Αν όσα έκανε στην προηγούμενη ζωή του παραβίαζαν πολλούς ουράνιους νόμους κι απλώς έτυχε ν’ αντιστοιχούν στις διατάξεις των ουράνιων νόμων και κανόνων που έχει ορίσει ο Θεός ότι οδηγούν στην τιμωρία, τότε, στα μάτια των ανθρώπων, η μοίρα που ρυθμίζει ο Θεός γι’ αυτόν θα είναι να ζήσει μια ιδιαίτερα εξαθλιωμένη, αξιολύπητη ζωή, λες κι αυτή η ζωή είναι απλώς ένας τρόπος να έρθει και να ξεπληρώσει τα προηγούμενα χρέη του. Δεν απολαμβάνει ποτέ καλή τροφή ή ένδυση και κανένας δεν τον συμπαθεί ούτε νοιάζεται γι’ αυτόν. Νιώθει ότι φταίει η άθλια μοίρα του που πρέπει να υποφέρει τόσο πολύ σ’ αυτήν τη ζωή. Μόνο όταν αρχίζει να πιστεύει στον Θεό κατανοεί ότι ο Θεός ορίζει ολόκληρη τη ζωή ενός ανθρώπου. Όταν συνειδητοποιεί ότι ο Θεός ορίζει τα πράγματα, μπορεί ευκολότερα να υποταχθεί στον Θεό, γίνεται πολύ πιο καλότροπος και δεν παλεύει πλέον ενάντια στη μοίρα του. Πιο πριν, είχε απείθεια μέσα του: «Τι κακό έχω κάνει; Έχω καθαρή συνείδηση σ’ αυτήν τη ζωή. Δεν έχω βλάψει ποτέ κανέναν. Γιατί έχω τέτοια μοίρα; Ο ουρανός δεν είναι δίκαιος!» Αφότου αποδέχθηκε το έργο του Θεού, κατανοεί το εξής: «Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Ο Θεός με ανάγκασε να προσέλθω ενώπιον Του μέσα από αυτά τα πράγματα!» Είναι σωστό να σκέφτεται μ’ αυτόν τον τρόπο, και αυτό είναι γεγονός. Είναι, όμως, επίσης γεγονός ότι η τιμωρία που δέχονται οι άνθρωποι προέρχεται από την κυριαρχία του Θεού. Σε τι καταλήγουν όλα αυτά, δηλαδή ο κύκλος των αιτιών και των αποτελεσμάτων, η τιμωρία του κακού και η ανταμοιβή του καλού, και οι ουράνιοι κανόνες και νόμοι; Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται η δίκαιη διάθεση του Θεού· η δίκαιη διάθεση του Θεού κυριαρχεί σε όλα. Επομένως, ακόμη κι όταν εμφανίζονται στις μοίρες των ανθρώπων κάθε λογής πράγματα που δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις, τις προτιμήσεις ή τις επιθυμίες τους, το ζήτημα της κυριαρχίας του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου παραμένει θετικό πράγμα. Δεν βγάζει νόημα αυτό; (Ναι.) Από ανθρώπινη καλοσύνη, όταν βλέπεις άλλους ανθρώπους να υποφέρουν, σκέφτεσαι: «Αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο αξιολύπητος! Δεν αντέχω να βλέπω κανέναν να υποφέρει και δεν αντέχω να βλέπω κακούς ανθρώπους να εκφοβίζουν τους άλλους». Κάποιοι άνθρωποι δέχονται μονίμως εκφοβισμό σ’ αυτήν τη ζωή. Ποιος είναι ο λόγος; Ο λόγος είναι ότι στην προηγούμενη ζωή τους εκφόβιζαν μονίμως τους άλλους κι έβλαψαν αρκετούς ανθρώπους, οπότε σ’ αυτήν τη ζωή πρέπει να δεχθούν οι ίδιοι εκφοβισμό. Αν εκφοβίζεις μονίμως τους άλλους, ο καρπός που δρέπεις στο τέλος είναι να δεχθείς εσύ εκφοβισμό. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Δημιουργού. Εφόσον φέρθηκες μ’ αυτόν τον τρόπο, παραβίασες τους ουράνιους νόμους, οπότε πρέπει να πληρώσεις το τίμημα και να υπομείνεις δεινά και βασανιστήρια για το κακό που έκανες στην προηγούμενη ζωή σου. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού και δεν μπορείς να την αποφύγεις. Επομένως, από το γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν κάθε λογής μοίρες γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι κανένας άνθρωπος, χωρίς καμία εξαίρεση, δεν μπορεί ν’ αλλάξει τους ουράνιους κανόνες και νόμους που έχει ορίσει ο Θεός. Ο Δημιουργός δεν είχε ποτέ σαρκικά αισθήματα για το ανθρώπινο γένος και, ασφαλώς, η ουσία του Δημιουργού είναι να μην έχει σαρκικά αισθήματα. Έχει μόνο δίκαιη διάθεση. Όλα όσα κάνει ο Θεός, με ανθρώπινους όρους, είναι λογικά και δίκαια. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να το βλέπει κανείς αυτό από την οπτική της αλήθειας; Είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού· είναι όλα θετικά πράγματα. Οι άνθρωποι θα πρέπει να το αποδέχονται από τον Θεό και δεν θα πρέπει να κρίνουν ή ν’ αξιολογούν τον Θεό με τρόπο που δεν εναρμονίζεται με την πραγματικότητα ή δεν συνάδει με την αλήθεια. Ακόμη κι αν συμπονάς και λυπάσαι κάποιους ανθρώπους από ανθρώπινη οπτική, ως ακόλουθος του Θεού που κατανοεί κάποιες αλήθειες, θα πρέπει να επικροτείς τη δίκαιη διάθεση του Θεού, καθώς και την κυριαρχία Του. Είναι πολύ καλό το γεγονός ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος μ’ αυτόν τον τρόπο! Ακριβώς επειδή ο Θεός είναι κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου μ’ αυτόν τον τρόπο, το ανθρώπινο γένος έχει μπορέσει να επιβιώσει με τάξη έως σήμερα. Αν ο Σατανάς ήταν κυρίαρχος στη μοίρα κάθε ανθρώπου, το ανθρώπινο γένος θα είχε προ πολλού καταλήξει σε χάος και θα ήταν αδύνατον να συνεχίσει να ζει έως σήμερα. Δείτε πώς είναι το βασίλειο του διαβόλου· χωρίς την κυριαρχία του Θεού, ο ανθρώπινος κόσμος θα ήταν ίδιος με το βασίλειο του διαβόλου. Τι είναι το βασίλειο του διαβόλου; Το πιο ρεαλιστικό παράδειγμα είναι οι εσωτερικές διαμάχες —που υπάρχουν τόσο ανοιχτά όσο και κρυφά— στην απολυταρχική διακυβέρνηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, οι οποίες ξεχειλίζουν από αιματοχυσίες και δολοφονικές προθέσεις. Αυτό είναι το βασίλειο του διαβόλου. Δεν είναι χαοτικές οι συνθήκες που επικρατούν εσωτερικά στην απολυταρχική διακυβέρνηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας; Συχνά εξαφανίζονται άνθρωποι και, ακόμη κι όταν είναι ξεκάθαρο ότι έχουν δολοφονηθεί, κανένας δεν τολμάει να το ανακοινώσει. Αυτό είναι το χάος στο βασίλειο του διαβόλου και είναι ταυτόχρονα το χάος στον σημερινό κακό κόσμο.

Είναι βέβαιο πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου είναι θετικό πράγμα. Είτε από την οπτική της αρχικής πρόθεσης με την οποία ο Θεός σχεδίασε τη μοίρα κάθε ανθρώπου είτε από την οπτική των αποτελεσμάτων που έχουν στη μοίρα κάθε ανθρώπου οι ουράνιοι κανόνες και νόμοι που έχει θεσπίσει ο Θεός, θα πρέπει να λεχθεί με απόλυτη βεβαιότητα ότι η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου είναι θετικό πράγμα, κι όχι αρνητικό. Αν έχεις αντιλήψεις σχετικά μ’ αυτήν την αλήθεια, μπορείς ν’ αναζητήσεις την αλήθεια στα λόγια του Θεού για να διορθώσεις τις αντιλήψεις σου, αλλά δεν μπορείς με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου να λες: «Οι μοίρες όλων των ανθρώπων υπό την κυριαρχία του Θεού θα πρέπει να είναι καλές και ωφέλιμες γι’ αυτούς. Γιατί τα πράγματα καταλήγουν τόσο άσχημα για κάποιους ανθρώπους εξαιτίας της κυριαρχίας του Θεού; Δεν πρέπει να είναι αυτή η κυριαρχία του Θεού, έτσι δεν είναι;» Δεν πρέπει ποτέ να λες τέτοιο πράγμα. Μια τόσο εξωφρενικά επαναστατική και βλάσφημη δήλωση δεν πρέπει να βγει ποτέ από το στόμα σου. Από εδώ και στο εξής, θα πρέπει ν’ αποδεχθείς και να επιβεβαιώσεις την αλήθεια ότι «Η μοίρα κάθε ανθρώπου βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού και η κυριαρχία του Θεού είναι θετικό πράγμα». Μην το αμφισβητείς αυτό. Όπως κι αν συγκρούεται με τις αντιλήψεις σου η μοίρα ενός ανθρώπου που βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια ή που βιώνεις, ή ακόμη κι αν θεωρείς ότι είναι απάνθρωπη, πρέπει να πιστέψεις και να επιβεβαιώσεις ότι η κυριαρχία του Θεού στη μοίρα κάθε ανθρώπου είναι αληθινή κι ότι είναι θετικό πράγμα. Αυτό το σημείο δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθεί. Έχουμε συναναστραφεί ξεκάθαρα πάνω σ’ αυτήν την αλήθεια; (Ναι.) Αυτό είναι ένα πολύ καίριο ζήτημα για να γνωρίσετε τον Θεό, κι έχει λυθεί, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τότε, ας ολοκληρώσουμε σ’ αυτό το σημείο τη σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

6 Απριλίου 2024