Σήμερα θα συνεχίσουμε να συναναστρεφόμαστε πάνω στο περιεχόμενο της τελευταίας μας συνάθροισης. Τι αφορούσε εκείνη η συναναστροφή μας; (Θεέ μου, την τελευταία φορά συναναστράφηκες κυρίως πάνω σε δύο θέματα. Αρχικά, συναναστράφηκες πάνω στο εξής ερώτημα των ανθρώπων: «Αν η ανθρωπότητα δεν είχε επιδιώξει τα ιδανικά και τις επιθυμίες της, θα είχε αναπτυχθεί ο κόσμος στον βαθμό που έχει αναπτυχθεί σήμερα;» Στη συνέχεια, συναναστράφηκες σχετικά με κάποιες εσφαλμένες αντιλήψεις και απόψεις που έχουν οι άνθρωποι για τον γάμο, αλλά και σχετικά με τη σωστή έννοια και τον σωστό ορισμό του γάμου.) Την τελευταία φορά, συναναστράφηκα μαζί σας σχετικά με ένα πολύ ευρύ θέμα: τον γάμο. Ο γάμος είναι ένα ευρύ θέμα που αφορά όλη την ανθρωπότητα και παίζει εξέχοντα ρόλο σε όλη την ιστορία της ανθρώπινης ανάπτυξης. Αφορά την καθημερινότητα των ανθρώπων και είναι σημαντικό για όλους. Την τελευταία φορά, συναναστραφήκαμε σχετικά με διάφορες πτυχές αυτού του θέματος, κυρίως την προέλευση και τη διαμόρφωση του γάμου, τις οδηγίες του Θεού και ό,τι Εκείνος ορίζει για τους συζύγους και τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που οφείλουν να αναλαμβάνουν. Σε τι βασιζόταν κυρίως αυτό το περιεχόμενο της συναναστροφής μας; (Στις βιβλικές αναφορές.) Η συναναστροφή βασιζόταν στα λόγια και τους στίχους που καταγράφονται στη Βίβλο, όπου βλέπουμε πως, αφού ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, όρισε γι’ αυτούς τον γάμο, σωστά; (Σωστά.) Μέσω της τελευταίας μας συναναστροφής και αφού διαβάσατε για κάποια ρητά και κάποιες πράξεις του Θεού που καταγράφονται στη Βίβλο και σχετίζονται με τον γάμο των ανθρώπων, γνωρίζετε πλέον τον ακριβή ορισμό του γάμου; Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Είμαστε νέοι, δεν γνωρίζουμε την έννοια του γάμου, ούτε έχουμε κάποια εμπειρία. Μας είναι δύσκολο να ορίσουμε τον γάμο». Είναι δύσκολο; (Όχι.) Δεν είναι δύσκολο. Πώς θα πρέπει να ορίσουμε, λοιπόν, τον γάμο; Με βάση τα ρητά και τις πράξεις του Θεού σχετικά με τον γάμο των ανθρώπων, δεν θα πρέπει να γνωρίζετε τον ακριβή ορισμό του; (Ναι.) Είτε είσαι παντρεμένος είτε ανύπαντρος, θα πρέπει πλέον να γνωρίζεις πολύ καλά τα λόγια της συναναστροφής Μου σε ό,τι αφορά τον γάμο. Είναι μια πτυχή της αλήθειας που οφείλεις να κατανοήσεις. Απ’ αυτήν τη σκοπιά, είτε έχεις κάποια εμπειρία με τον γάμο είτε όχι, είτε σε ενδιαφέρει καθόλου το θέμα του γάμου είτε όχι, και ανεξάρτητα από τους υπολογισμούς και τα σχέδια που μπορεί να είχες κάνει παλιότερα σχετικά με τον γάμο, εφόσον το ζήτημα αφορά την επιδίωξη της αλήθειας, οφείλεις να έχεις κάποιες γνώσεις γι’ αυτό. Είναι, επίσης, ένα θέμα που οφείλεις να βλέπεις καθαρά, καθώς αφορά την αλήθεια, τις ανθρώπινες ιδέες και απόψεις, την επιδίωξη της αλήθειας από τους ανθρώπους και τις αρχές και το μονοπάτι άσκησης στον δρόμο σου καθώς επιδιώκεις την αλήθεια. Άρα, λοιπόν, άσχετα από το αν έχεις παντρευτεί ποτέ, αν σε ενδιαφέρει ο γάμος και ποια είναι η οικογενειακή σου κατάσταση, αν θέλεις να επιδιώξεις την αλήθεια και να επιτύχεις τη σωτηρία, πρέπει να έχεις ακριβή γνώση και σωστές ιδέες και απόψεις για τον γάμο, όπως και για οποιοδήποτε άλλο θέμα που αφορά την αλήθεια. Δεν θα πρέπει να αντιστέκεσαι στον γάμο μέσα στην καρδιά σου, ούτε να τον βλέπεις μεροληπτικά και να έχεις αντιλήψεις γι’ αυτόν, ούτε να τον αντιμετωπίζεις με βάση το υπόβαθρο και τις συνθήκες σου, ούτε να κάνεις οποιεσδήποτε επιλογές σχετικά μ’ αυτόν. Όλα αυτά αποτελούν εσφαλμένες απόψεις. Ο γάμος, όπως και οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, αφορά τις απόψεις, τις οπτικές και τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Αν θέλεις οι ιδέες, οι απόψεις, οι οπτικές και οι αντιλήψεις σου για το θέμα του γάμου να είναι σωστές και σύμφωνες με την αλήθεια, τότε πρέπει να έχεις ακριβή γνώση για το ζήτημα και να γνωρίζεις τον ακριβή ορισμό του, καθώς όλα αυτά σχετίζονται με την αλήθεια. Όσον αφορά, λοιπόν, τον γάμο, θα πρέπει να έχεις σωστή γνώση και να κατανοείς την αλήθεια που θέλει ο Θεός να κατανοούν οι άνθρωποι γι’ αυτό το ζήτημα. Μόνο αν κατανοήσεις εδώ την αλήθεια μπορείς να έχεις και τις σωστές ιδέες και απόψεις για να αντιμετωπίσεις τον γάμο όταν παντρευτείς ή όταν προκύψει στη ζωή σου οτιδήποτε που να έχει σχέση με το θέμα του γάμου. Μόνο έτσι μπορείς να έχεις τις σωστές οπτικές και απόψεις γι’ αυτό, όπως και, φυσικά, ένα ακριβές μονοπάτι ώστε να επιλύεις τα προβλήματα που σχετίζονται με τον γάμο. Λένε κάποιοι: «Εγώ δεν πρόκειται να παντρευτώ ποτέ». Ίσως, πράγματι, να μην παντρευτείς ποτέ, αλλά, δεν μπορεί, θα έχεις κάποιες ιδέες και απόψεις για τον γάμο, αόριστες ή συγκεκριμένες, λάθος ή σωστές. Εκτός αυτού, στη ζωή σου αναπόφευκτα θα συναντήσεις κάποια άτομα ή πράγματα που θα δημιουργούν προβλήματα σχετικά με το θέμα του γάμου. Πώς θα εξετάσεις και θα επιλύσεις, λοιπόν, αυτά τα προβλήματα; Όταν προκύπτουν αυτά τα προβλήματα που αφορούν τον γάμο, τι πρέπει να κάνεις για να έχεις ακριβείς ιδέες, απόψεις, οπτικές και αρχές άσκησης; Πώς πρέπει να ενεργείς ώστε να συμβαδίζεις με τις προθέσεις του Θεού; Αυτό είναι κάτι που οφείλεις να κατανοήσεις και να επιδιώξεις στο μέλλον. Τι εννοώ μ’ αυτά τα λόγια; Πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να θεωρούν ότι ο γάμος δεν έχει καμία σχέση μαζί τους, οπότε δεν ακούνε προσεκτικά. Είναι σωστή αυτή η άποψη; (Όχι.) Όχι. Για όποιο θέμα κι αν συναναστρέφομαι μαζί σας, εφόσον αφορά την αλήθεια, την επιδίωξη της αλήθειας και τη βάση και τα κριτήρια για να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς, τότε θα πρέπει να το αποδέχεσαι και να ακούς με προσοχή και συγκέντρωση. Κι αυτό επειδή δεν είναι κοινή λογική, ούτε γνώση, ούτε, βέβαια, επαγγελματική κατανόηση· είναι η αλήθεια.

Ας συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στο θέμα του γάμου. Πώς θα πρέπει να ορίζεται ο γάμος; Με βάση ό,τι ορίζει και διευθετεί ο Θεός σχετικά με τον γάμο, καθώς και τις προτροπές και τις οδηγίες Του προς τους συζύγους, σχετικά με τις οποίες συναναστραφήκαμε την τελευταία φορά, η έννοια και ο ορισμός του γάμου δεν θα πρέπει να σας είναι ασαφείς. Αντίθετα, τα πράγματα αυτά θα πρέπει να σας είναι ξεκάθαρα και συγκεκριμένα. Ο γάμος θα πρέπει να είναι η ένωση ενός άντρα και μίας γυναίκας όπως την ορίζει και τη διευθετεί ο Θεός. Αυτή είναι η σύσταση του γάμου και έχει προϋποθέσεις. Σύμφωνα με όσα ορίζει και διευθετεί ο Θεός, η ένωση ενός άντρα και μίας γυναίκας συνιστά γάμο. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν είναι θεωρητικά ακριβής αυτός ο ορισμός του γάμου; (Ναι.) Γιατί λέμε πως είναι ακριβής; Πώς μπορείτε να είστε βέβαιοι; Επειδή βασίζεται στις βιβλικές αναφορές και έχει υποδείξεις που μπορείτε να ακολουθήσετε. Η βιβλική αναφορά εξηγεί ξεκάθαρα την προέλευση του γάμου. Αυτός είναι ο ορισμός του γάμου. Με βάση τον ξεκάθαρο αυτόν ορισμό, ας δούμε ποια καθήκοντα αναλαμβάνει κάθε σύζυγος. Δεν το αναφέρουν αυτό ξεκάθαρα τα βιβλικά εδάφια που διαβάσαμε στην τελευταία μας συνάθροιση; (Ναι.) Το πιο απλό από όλα τα καθήκοντα που αναλαμβάνει κάθε σύζυγος είναι να συντροφεύει και να βοηθά τον άλλο. Ποια οδηγία έδωσε, λοιπόν, ο Θεός στη γυναίκα; [Ο Θεός είπε στη γυναίκα: «Θέλω υπερπληθύνει τας λύπας σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπας θέλεις γεννά τέκνα· και προς τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει» (Γένεση 3:16).] Αυτά είναι τα πρωτότυπα λόγια στη Βίβλο. Στη σύγχρονη γλώσσα, η οδηγία του Θεού στη γυναίκα ήταν το καθήκον της. Και ποιο ήταν αυτό; Να γεννά και να μεγαλώνει παιδιά, και να φροντίζει και να λατρεύει τον σύζυγό της. Αυτήν την οδηγία έδωσε ο Θεός στη γυναίκα. Και ποιο καθήκον ανέθεσε ο Θεός στον άντρα; Ως κεφαλή του σπιτιού, ο άντρας πρέπει να επωμίζεται το βάρος της οικογενειακής ζωής και να συντηρεί την οικογένειά του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Πρέπει να επωμίζεται, επίσης, το βάρος της διαχείρισης των μελών της οικογένειας, της γυναίκας του και της δικής του ζωής. Έτσι έχει κατανείμει ο Θεός τα καθήκοντα μεταξύ αντρών και γυναικών. Θα πρέπει να γνωρίζετε ξεκάθαρα και με σαφήνεια τα καθήκοντα των αντρών και των γυναικών. Αυτός είναι ο ορισμός και η διαμόρφωση του γάμου, κι αυτές είναι οι ευθύνες που οφείλουν να αναλαμβάνουν οι δύο σύζυγοι και οι υποχρεώσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνονται. Αυτός είναι πραγματικά ο γάμος και οι πτυχές του. Υπάρχουν αρνητικά πράγματα στις πτυχές του γάμου που έχουμε συζητήσει; (Όχι.) Δεν υπάρχει τίποτα αρνητικό. Είναι όλα αγνά στο μέγιστο, συμφωνούν με την αλήθεια και τα γεγονότα, καθώς και με τη βάση των λόγων του Θεού. Έχοντας ως βάση τις βιβλικές αναφορές, το ζήτημα του γάμου γίνεται πολύ σαφές και ξεκάθαρο στους σύγχρονους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να θέσουμε πολλές προϋποθέσεις ή να χρησιμοποιήσουμε πολλά λόγια για να μιλήσουμε για τις απαρχές του γάμου. Δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Ο ορισμός του γάμου είναι ξεκάθαρος, και το ίδιο ξεκάθαρα και σαφή είναι τα καθήκοντα που οφείλουν να επωμίζονται οι δύο σύζυγοι και οι υποχρεώσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνονται. Όταν κάποιος τα γνωρίζει αυτά ξεκάθαρα και με σαφήνεια, πώς τον επηρεάζουν καθώς επιδιώκει την αλήθεια; Τι νόημα έχει να κατανοήσει κανείς τον ορισμό και τη σύσταση του γάμου και τα καθήκοντα των δύο συζύγων; Με άλλα λόγια, τι αποτέλεσμα έχει στους ανθρώπους η συναναστροφή πάνω σ’ αυτό το περιεχόμενο, πώς τους επηρεάζει; Ή, πιο απλά ακόμα, σε τι σας ωφελεί να ακούτε αυτό το περιεχόμενο; (Μας δίνει τη δυνατότητα, όταν αντιμετωπίζουμε τον γάμο ή προβληματιζόμαστε σχετικά με αυτόν, να έχουμε μια άποψη σωστή και σύμφωνη με την αλήθεια για να βλέπουμε τα πράγματα. Δεν θα επηρεαζόμαστε ούτε θα αποπροσανατολιζόμαστε από μοχθηρές τάσεις ή τις ιδέες που ενσταλάζει ο Σατανάς.) Αυτή είναι μια θετική επίδραση. Δίνει η συναναστροφή πάνω στον ορισμό και τη διαμόρφωση του γάμου και στα καθήκοντα των δύο συζύγων τη δυνατότητα στους ανθρώπους να αποκτήσουν σωστές ιδέες και απόψεις για τον γάμο; (Ναι.) Όταν ένας άνθρωπος έχει σωστές ιδέες και απόψεις, του δίνουν τη δυνατότητα τα οφέλη και οι θετικές επιπτώσεις που έχει αυτό να σχηματίσει μια σωστή άποψη για τον γάμο στη συνείδησή του; Μόλις κάποιος αποκτήσει σωστή άποψη για τον γάμο και σωστές ιδέες και απόψεις, αναπτύσσει αντίσταση και ανοσία απέναντι στις αρνητικές ιδέες και απόψεις που ανήκουν σε μοχθηρές τάσεις; (Ναι.) Τι σημαίνει ότι αναπτύσσει αντίσταση και ανοσία; Σημαίνει πως, αν μη τι άλλο, έχεις διάκριση σε ό,τι αφορά κάποιες μοχθηρές ιδέες και απόψεις σχετικά με τον γάμο που προέρχονται από τον κόσμο και την κοινωνία. Μόλις αποκτήσεις διάκριση, δεν θα βλέπεις πια τον γάμο με βάση τις ιδέες και τις απόψεις που προέρχονται από τις μοχθηρές τάσεις του κόσμου, ούτε και θα τις αποδέχεσαι. Τι όφελος σου προσφέρει, λοιπόν, το να μην αποδέχεσαι αυτές τις ιδέες και απόψεις; Αυτές οι ιδέες και απόψεις δεν θα ελέγχουν τις οπτικές και τις ενέργειές σου σχετικά με τον γάμο, δεν θα σε διαφθείρουν πια, ούτε θα σπέρνουν μέσα σου εκείνες τις μοχθηρές ιδέες και απόψεις. Άρα, λοιπόν, δεν θα βλέπεις τον γάμο ακολουθώντας τις μοχθηρές τάσεις του κόσμου, ούτε θα παρασύρεσαι απ’ αυτές, κι έτσι θα μπορείς να μείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου στο θέμα του γάμου. Υπό μία έννοια, λοιπόν, μήπως θα έχεις ήδη εγκαταλείψει κάποιες από τις σατανικές, κοσμικές ιδέες, απόψεις και οπτικές για τον γάμο; (Ναι.) Αφού οι άνθρωποι μάθουν τον ακριβή ορισμό του γάμου, μπορούν να εγκαταλείψουν μέρος των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών τους σχετικά με τον γάμο. Είναι αρκετό, όμως, αυτό; Μπορούν να εγκαταλείψουν εξ ολοκλήρου τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους σχετικά με τον γάμο; Δεν είναι αρκετό, ούτε κατά διάνοια. Το μόνο που ξέρουν είναι πώς ορίζεται και νοείται ακριβώς ο γάμος· έχουν μόνο μια αρχική, στοιχειώδη έννοια και γνώση του γάμου στις σκέψεις τους. Όμως, οι διάφορες ιδέες, απόψεις και τα θέματα που διαδίδει ο κόσμος και η κοινωνία σχετικά με τον γάμο θα συνεχίζουν να επηρεάζουν τις ιδέες και τις απόψεις σου, την οπτική σου γωνία, ίσως ακόμη και τις ενέργειές σου σχετικά με τον γάμο. Μέχρι και σήμερα, λοιπόν, αφού οι άνθρωποι έχουν μάθει τον ακριβή ορισμό του γάμου, εξακολουθούν να μην μπορούν να εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά και απόλυτα τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους αναφορικά με τον γάμο. Στη συνέχεια, λοιπόν, θα πρέπει να συναναστραφούμε πάνω στις διάφορες επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες που δημιουργούνται στους ανθρώπους σχετικά με τον γάμο, έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Σ’ αυτό το σημείο, λοιπόν, θα ολοκληρώσω τη συναναστροφή μας πάνω στον ορισμό του γάμου. Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε σχετικά με το πώς μπορεί να εγκαταλείψει κανείς τις διάφορες επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες που προκύπτουν λόγω του γάμου. Ας ξεκινήσουμε τη συναναστροφή μας από τις διάφορες φαντασιώσεις που έχουν οι άνθρωποι σχετικά με τον γάμο. Με τον όρο «φαντασιώσεις» εννοώ τις εικόνες που πλάθουν οι άνθρωποι στο μυαλό τους. Οι εικόνες αυτές δεν έχουν γίνει ακόμα πραγματικότητα. Είναι μόνο φαντασιοκοπίες που προκαλούνται από την καθημερινότητα των ανθρώπων ή τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν. Αυτές οι φαντασιοκοπίες σχηματίζουν εικόνες και ψευδαισθήσεις στο μυαλό των ανθρώπων, ενώ μπορεί ακόμα και να γίνουν οι επιδιώξεις, τα ιδανικά και οι επιθυμίες που έχουν σχετικά με τον γάμο. Άρα, λοιπόν, προκειμένου να εγκαταλείψεις τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες σου σχετικά με τον γάμο, θα πρέπει πρώτα να εγκαταλείψεις τις διάφορες φαντασιώσεις που έχεις τώρα ή είχες κάποτε στο μυαλό και στα βάθη της καρδιάς σου. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε για να εγκαταλείψετε τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες σας σχετικά με τον γάμο· πρέπει να εγκαταλείψετε, δηλαδή, τις διάφορες φαντασιώσεις που έχετε για τον γάμο. Ας μιλήσουμε, αρχικά, για τις φαντασιώσεις που έχουν οι άνθρωποι για τον γάμο. Οι διάφορες απόψεις που είχαν οι αρχαίοι για τον γάμο πριν από εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια απέχουν πάρα πολύ από το σήμερα, οπότε δεν θα τις αναλύσουμε. Αντίθετα, θα μιλήσουμε για τις νέες, δημοφιλείς, μοντέρνες και επικρατούσες απόψεις και ενέργειες των σύγχρονων ανθρώπων σχετικά με τον γάμο. Αυτά τα πράγματα σας επηρεάζουν και γίνονται η αιτία να γεννιούνται διαρκώς κάθε λογής φαντασιώσεις για τον γάμο μέσα στα βάθη της καρδιάς σας ή στον νου σας. Αρχικά, κάποιες απόψεις για τον γάμο γίνονται δημοφιλείς στην κοινωνία και, έπειτα, τα διάφορα λογοτεχνικά έργα μεταφέρουν τις ιδέες και απόψεις των συγγραφέων σχετικά με τον γάμο. Καθώς τα έργα αυτά γίνονται τηλεοπτικές εκπομπές και κινηματογραφικές ταινίες, αναπτύσσουν ακόμη πιο γλαφυρά τις διάφορες απόψεις των ανθρώπων για τον γάμο, καθώς και τις διάφορες επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους γι’ αυτόν. Είτε σε μικρό είτε σε μεγάλο βαθμό, είτε αισθητά είτε ανεπαίσθητα, τα πράγματα αυτά ενσταλάζονται διαρκώς μέσα σας. Προτού διαμορφώσετε με ακρίβεια κάποια άποψη για τον γάμο, αυτές οι γνώμες και τα μηνύματα της κοινωνίας για τον γάμο σάς επηρεάζουν και τα υιοθετείτε. Έπειτα, αρχίζετε να φαντάζεστε πώς θα είναι ο δικός σας γάμος και πώς θα είναι το άλλο σας μισό. Από όποια πηγή κι αν λαμβάνεις αυτά τα μηνύματα, είτε είναι μέσω τηλεοπτικών εκπομπών, ταινιών και μυθιστορημάτων είτε μέσω του κοινωνικού σου κύκλου και των ανθρώπων στη ζωή σου, όλα τους προέρχονται από ανθρώπους, την κοινωνία και τον κόσμο ή, για να το θέσω με μεγαλύτερη ακρίβεια, εξελίσσονται και αναπτύσσονται από μοχθηρές τάσεις. Για να το θέσω με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια, προέρχονται, φυσικά, από τον Σατανά. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Κατά τη διαδικασία αυτή, ό,τι είδους ιδέες και απόψεις κι αν έχετε αποδεχθεί για τον γάμο, είναι γεγονός πως, καθώς αποδέχεστε διάφορες ιδέες και απόψεις για τον γάμο, φαντάζεστε διαρκώς τον γάμο στις σκέψεις σας. Όλες αυτές οι φαντασιώσεις περιστρέφονται γύρω από ένα πράγμα. Ξέρετε ποιο είναι αυτό; (Η ρομαντική αγάπη.) Στην κοινωνία του σήμερα, το πιο δημοφιλές ή κυρίαρχο μήνυμα περιστρέφεται γύρω από τη συζήτηση για τον γάμο στα πλαίσια της ρομαντικής αγάπης. Η ευτυχία ενός γάμου εξαρτάται από την ύπαρξη της ρομαντικής αγάπης και από το αν οι σύζυγοι είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους. Αυτές οι απόψεις της κοινωνίας σχετικά με τον γάμο —τα πράγματα, δηλαδή, που διαποτίζουν τις σκέψεις και τα βάθη της ψυχής των ανθρώπων— αφορούν κυρίως τη ρομαντική αγάπη. Ενσταλάζονται στους ανθρώπους και τους κάνουν να αναπτύσσουν κάθε λογής φαντασιώσεις για τον γάμο. Φαντασιώνονται, για παράδειγμα, ποιος θα είναι ο άνθρωπος που θα αγαπήσουν, τι είδους άτομο θα είναι και ποιες προδιαγραφές πρέπει να πληροί ο ή η σύζυγός τους. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν πολύπλευρα μηνύματα που προέρχονται από την κοινωνία και τα οποία λένε πως οι σύζυγοι πρέπει οπωσδήποτε να αγαπιούνται μεταξύ τους, πως μόνο αυτό αποτελεί αληθινή ρομαντική αγάπη, πως μόνο μια τέτοια αγάπη μπορεί να οδηγήσει σε γάμο, πως μόνο ο γάμος που βασίζεται στη ρομαντική αγάπη είναι καλός κι ευτυχισμένος και πως γάμος χωρίς τέτοια αγάπη είναι ανήθικος. Άρα, λοιπόν, προτού βρουν τον άνθρωπο που θα αγαπήσουν, όλοι προετοιμάζονται να βρουν τη ρομαντική αγάπη, κάνουν εκ των προτέρων διευθετήσεις για τον γάμο, προετοιμάζονται για τη μέρα που θα συναντήσουν το άτομο που θα αγαπήσουν, ώστε να επιδιώξουν απερίσκεπτα αυτήν την αγάπη και να την κάνουν πραγματικότητα. Σωστά; (Σωστά.) Στο παρελθόν, οι άνθρωποι δεν μιλούσαν για τη ρομαντική αγάπη και τη λεγόμενη ελευθερία στον γάμο, ούτε έλεγαν πως η αγάπη είναι αθώα και υπέρτατη. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι ντρέπονταν να μιλήσουν για τον γάμο, την αγάπη και τον έρωτα. Ιδίως όταν κάτι αφορούσε το αντίθετο φύλο, ένιωθαν αμήχανα, κοκκίνιζαν, η καρδιά τους χτυπούσε γρήγορα ή δυσκολεύονταν να μιλήσουν. Σήμερα, η στάση των ανθρώπων έχει αλλάξει. Όταν βλέπουν άλλους να συζητούν για τον έρωτα και τον γάμο με τόση ηρεμία και σιγουριά, θέλουν να κάνουν κι αυτοί το ίδιο και να συζητούν για τον έρωτα και τον γάμο ελεύθερα και ανοιχτά, χωρίς να κοκκινίζουν ή να τους πιάνει ταχυκαρδία. Εκτός αυτού, όταν βρουν το άτομο που θέλουν να επιδιώξουν, θέλουν να μπορούν να του εξομολογηθούν ανοιχτά τα αισθήματά τους και να του ανοίξουν την καρδιά τους. Φαντασιώνονται, μάλιστα, πώς θα φλερτάρουν μεταξύ τους, αλλά και τι είδους άτομο θα αγαπήσουν και θα επιδιώξουν. Οι γυναίκες φαντασιώνονται πως ο άνθρωπος που θα επιδιώξουν θα είναι ο πρίγκιπας του παραμυθιού, θα έχει ύψος τουλάχιστον 1,80 μέτρα, θα είναι πνευματώδης συνομιλητής, εκλεπτυσμένος και μορφωμένος, θα προέρχεται από καλή οικογένεια και, ακόμη καλύτερα, θα έχει σπίτι και αυτοκίνητο, κοινωνική θέση, μια κάποια περιουσία και ούτω καθεξής. Όσο για τους άντρες, φαντασιώνονται το άλλο τους μισό ως μια καλλονή με ανοιχτόχρωμο δέρμα, μια σούπερ γυναίκα που μπορεί να λάμπει τόσο σε κοινωνικές συγκεντρώσεις όσο και μέσα στην κουζίνα. Φαντασιώνονται, ακόμα, πως το άλλο τους μισό θα είναι μια πανέμορφη και πλούσια γυναίκα, ιδανικά από καλή οικογένεια. Τότε οι άλλοι θα λένε πως η ένωσή τους είναι σαν του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, πως είναι το τέλειο ζευγάρι και πως έχουν φτιαχτεί ο ένας για τον άλλο· θα είναι ένα ζευγάρι αξιοζήλευτο, δεν θα μαλώνουν ούτε θα θυμώνουν ποτέ ο ένας με τον άλλο, δεν θα διαφωνούν για κανένα λόγο και θα αγαπούν ο ένας τον άλλο βαθιά, όπως τα ζευγάρια στις ταινίες που ορκίζονται πως θα αγαπάει ο ένας τον άλλο μέχρι να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια, θα γεράσουν μαζί και δεν θα αντιπαθήσουν, δεν θα αποφύγουν, δεν θα εγκαταλείψουν ούτε θα αφήσουν ποτέ ο ένας τον άλλο. Οι γυναίκες φαντασιώνονται ότι μια μέρα θα ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας με τον αγαπημένο τους και, με την ευλογία του ιερέα, θα ανταλλάξουν βέρες και όρκους, θα δώσουν όρκους αιώνιας αγάπης και θα δεσμευτούν πως θα ζήσουν μαζί τη ζωή τους και δεν θα αφήσουν ούτε θα απαρνηθούν ο ένας τον άλλο, ακόμη κι αν τους βρουν αρρώστιες και φτώχεια. Οι άντρες, από την πλευρά τους, φαντασιώνονται ότι μια μέρα θα ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας με την αγαπημένη τους και, με την ευλογία του ιερέα, θα ανταλλάξουν βέρες και υποσχέσεις, και θα ορκιστούν πως όσο κι αν γεράσει ή όσο άσχημη κι αν γίνει η νέα τους σύζυγος, δεν θα την αφήσουν ούτε θα την απαρνηθούν και θα της προσφέρουν τον πιο υπέροχο κι ευτυχισμένο γάμο από όλους και θα την κάνουν την πιο ευτυχισμένη γυναίκα στη γη. Τέτοια πράγματα φαντασιώνονται και επιδιώκουν τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες και, στην πραγματική τους ζωή, μαθαίνουν διαρκώς κάθε λογής επιδιώξεις, ιδανικά και επιθυμίες για τον γάμο. Ταυτόχρονα, αναπαράγουν ασταμάτητα αυτές τις φαντασιώσεις μέσα στα βάθη της καρδιάς τους, ελπίζοντας πως μια μέρα θα γίνουν πραγματικότητα και, από εκεί που ήταν ένα ιδανικό ή μια επιθυμία, θα γίνουν κάτι αληθινό. Υπό την επιρροή της σύγχρονης ζωής και τη διαμόρφωση κάθε είδους κοινωνικών μηνυμάτων και πληροφοριών, κάθε γυναίκα ελπίζει να φορέσει άσπρο νυφικό, να γίνει η πιο όμορφη νύφη και η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Ελπίζει, επίσης, να φορέσει το ολοδικό της μονόπετρο, το οποίο πρέπει σίγουρα να υπερβαίνει το ένα καράτι και να είναι εξαιρετικής καθαρότητας. Πρέπει να είναι αψεγάδιαστο και να της το περάσει στο δάχτυλο ο αγαπημένος της. Αυτή είναι η γυναικεία φαντασίωση για τον γάμο. Από τη μία, κάποιες φαντασιώσεις της αφορούν το πώς θα παντρευτεί· από την άλλη, έχει και κάθε λογής φαντασιώσεις για τον έγγαμο βίο και ελπίζει πως ο άντρας που θα αγαπήσει θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες της, πως κατά τη διάρκεια του γάμου τους θα την αγαπάει όσο και τη μέρα που ερωτεύτηκαν, πως δεν θα αγαπήσει άλλη γυναίκα, θα της προσφέρει μια ευτυχισμένη ζωή, θα τηρήσει τη δέσμευσή του και, μέχρι να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια, οι δυο τους θα παραμείνουν μαζί τόσο σ’ αυτήν τη ζωή όσο και στην επόμενη. Από την άλλη, πάλι, έχει και κάθε λογής φαντασιώσεις και απαιτήσεις σχετικά με τον άνθρωπο που θα ερωτευτεί. Πρέπει να είναι, τουλάχιστον, ο πρίγκιπας του παραμυθιού, αν όχι πάνω σε άσπρο άλογο, τότε τουλάχιστον σε μαύρο. Είναι βέβαιο πως αυτήν την πριγκιπική ιδιότητα έχει κατά νου μια γυναίκα όταν σκέφτεται τον ιδανικό άντρα. Πόσο ρομαντικό και σπουδαίο θα ήταν αυτό και πόσο ευτυχισμένη θα γινόταν η ζωή της! Η βάση αυτών των φαντασιώσεων που αναπτύσσουν οι άνθρωποι σχετικά με τον γάμο βρίσκεται στην κοινωνία, τις κοινωνικές τους ομάδες ή κάθε λογής μηνύματα, βιβλία, λογοτεχνικά έργα και ταινίες. Αν προσθέσουμε και κάποια από τα ελαφρώς μπουρζουάδικα στοιχεία που έχουν μέσα στην καρδιά τους και τα οποία συμφωνούν με τις προτιμήσεις τους, φαντάζονται να ερωτεύονται κάθε λογής ανθρώπους, όπως φαντάζονται και κάθε λογής συντρόφους και μορφές έγγαμου βίου και ζωής. Με λίγα λόγια, οι διάφορες φαντασιώσεις των ανθρώπων βασίζονται όλες τους στην κατανόηση, την ερμηνεία και τις διάφορες απόψεις που επικρατούν στην κοινωνία για τον γάμο. Έτσι είναι τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες. Οι άντρες δεν έχουν λιγότερες επιδιώξεις για τον γάμο από τις γυναίκες. Και οι άντρες ελπίζουν πως θα βρουν μια ενάρετη, ευγενική, καλή και συμπονετική κοπέλα που θα τους αρέσει, θα τους δείχνει φροντίδα και στοργή, θα εξαρτάται απ’ αυτούς σαν μικρό πουλάκι, θα είναι απόλυτα αφοσιωμένη σ’ αυτούς, δεν θα την ενοχλεί κανένα από τα ελαττώματα και τα κουσούρια τους, αλλά θα τα αποδέχεται όλα και θα τους βοηθά και θα τους στηρίζει όταν νιώθουν αποκαρδιωμένοι ή αποθαρρυμένοι και όταν αντιμετωπίζουν κάποια αποτυχία, λέγοντας: «Αγάπη μου, δεν πειράζει, εγώ είμαι εδώ. Μαζί μπορούμε να ξεπεράσουμε τα πάντα. Μη φοβάσαι. Θα είμαι πάντα στο πλευρό σου». Όπως οι γυναίκες έχουν κάθε λογής απαιτήσεις από τους άντρες, έτσι και οι άντρες έχουν κάθε λογής απαιτήσεις από τις γυναίκες. Άρα, λοιπόν, είτε μιλάμε για τους άντρες είτε για τις γυναίκες, όλοι ψάχνουν το άλλο τους μισό μέσα στο πλήθος και η αναζήτησή τους βασίζεται στις διάφορες φαντασιώσεις που έχουν σχετικά με τον γάμο. Φυσικά, ένας άντρας φαντάζεται πολύ πιο συχνά να έχει καλή κοινωνική θέση και καριέρα, να κάνει περιουσία και να συγκεντρώσει κάποιο κεφάλαιο. Όταν τα αποκτήσει αυτά, μπορεί να αναζητήσει το έτερόν του ήμισυ, το οποίο θα είναι καλύτερο και ισότιμό του σε θέση, ταυτότητα, γούστα και προτιμήσεις. Εφόσον εκείνη του αρέσει και συμβαδίζει με τις απαιτήσεις του, θα είναι πρόθυμος να κάνει γι’ αυτήν τα πάντα, θα πέσει και στη φωτιά γι’ αυτήν. Φυσικά, για να μιλήσουμε λίγο πιο ρεαλιστικά, θα της κάνει ωραία δώρα, θα ικανοποιήσει τις υλικές της ανάγκες, θα της πάρει αυτοκίνητο, σπίτι, μονόπετρο, επώνυμη τσάντα και ρούχα. Αν έχει τα μέσα, θα της αγοράσει και ιδιωτικό σκάφος και αεροπλάνο, θα πάει την αγαπημένη του κρουαζιέρα μόνο οι δυο τους ή θα γυρίσουν μαζί τον κόσμο, ταξιδεύοντας στα πιο φημισμένα βουνά, τις πιο φημισμένες χώρες και τα πιο γραφικά μέρη. Πόσο υπέροχη θα ήταν μια τέτοια ζωή! Όπως οι γυναίκες πληρώνουν κάθε λογής τίμημα για τις διάφορες φαντασιώσεις που έχουν για τον γάμο, έτσι και οι άντρες μοχθούν και καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για τις διάφορες φαντασιώσεις που έχουν κι εκείνοι για τον γάμο. Ό,τι είδους φαντασιώσεις κι αν έχεις για τον γάμο, εφόσον προέρχονται από τον κόσμο, από την κατανόηση και τις απόψεις που έχει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα για τον γάμο ή από τις πληροφορίες που σου ενσταλάζει ο κόσμος και η διεφθαρμένη ανθρωπότητα για τον γάμο, αυτές οι ιδέες και απόψεις θα επηρεάζουν, σε κάποιο βαθμό και έκταση, τη ζωή και την πίστη σου, όπως και την άποψή σου για τη ζωή και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις στη ζωή. Αυτό συμβαίνει επειδή ο γάμος είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφύγει κανένας ενήλικας· είναι αναπόφευκτο θέμα. Ακόμη κι αν επιλέξεις να μείνεις αδέσμευτος για όλη σου τη ζωή και δεν παντρευτείς ποτέ, οι φαντασιώσεις σου για τον γάμο δεν θα πάψουν να υπάρχουν. Μπορεί να επιλέξεις να μείνεις ανύπαντρος, αλλά από τη στιγμή που έβαλες στοιχειωδώς στο μυαλό σου κάποιες έννοιες και σκέψεις για τον γάμο, άρχισες να κάνεις και κάθε λογής φαντασιώσεις γι’ αυτόν. Αυτές όχι μόνο κυριεύουν τις σκέψεις σου, αλλά και πλημμυρίζουν την καθημερινότητά σου και επηρεάζουν τις ιδέες, τις απόψεις και τις επιλογές σου καθώς αντιμετωπίζεις κάθε λογής πράγματα. Για να το θέσω απλά, αν μια γυναίκα έχει κάποιο πρότυπο για τον άνθρωπο που θα ερωτευτεί, άσχετα από το πόσο ώριμο ή λογικό είναι, θα το χρησιμοποιεί για να ζυγίζει πόσο καλή ή κακή είναι η ανθρώπινη φύση και ο χαρακτήρας των ατόμων του αντίθετου φύλου, καθώς και αν θα ήθελε να κάνει παρέα με τα άτομα αυτά. Αυτό το πρότυπο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το πρότυπο με το οποίο επιλέγει σύζυγο. Έστω, για παράδειγμα, πως ο τύπος του άντρα που της αρέσει έχει έντονα χαρακτηριστικά, μεγάλο, τετράγωνο πρόσωπο και καθαρή επιδερμίδα. Είναι ευφραδής, κάπως λόγιος και πολύ ευγενικός. Βάσει της άποψης που έχει εκείνη για την αγάπη, βλέπει ευνοϊκά έναν τέτοιο άντρα και κλίνει περισσότερο προς κάποιον τέτοιο. Στη ζωή της, λοιπόν, είτε ερωτευτεί έναν τέτοιο άντρα είτε όχι, σίγουρα θα τον συμπαθεί. Εννοώ πως, όταν έρχεται σε επαφή μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο, δεν έχει σημασία αν η ανθρώπινη φύση του είναι καλή ή κακή, πώς είναι ο χαρακτήρας του ή αν είναι ύπουλος και πονηρός· όλα αυτά είναι δευτερεύοντα. Δεν βλέπει τα άτομα του αντίθετου φύλου με βάση αυτά ως πρότυπο. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρότυπό της; Είναι αυτό σύμφωνα με το οποίο επιλέγει σύζυγο. Αν ο άλλος συμβαδίζει με το πρότυπό της για την επιλογή συζύγου, τότε ακόμη κι αν δεν τον επιλέξει όντως ως σύζυγο, και πάλι είναι ένα άτομο με το οποίο θα ήθελε να κάνει παρέα. Τι μας δείχνει αυτό το ζήτημα; Το πώς βλέπει κάποιος την αγάπη και, πιο συγκεκριμένα, το πρότυπο που έχει για έναν σύντροφο ή σύζυγο, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο βλέπει όλα τα μέλη του αντίθετου φύλου. Όταν συναντά έναν άντρα που ανταποκρίνεται στο πρότυπό της για την επιλογή συζύγου, της αρέσουν τα πάντα πάνω του, βρίσκει ευχάριστη τη φωνή του, ενώ τα λόγια και οι πράξεις του δεν την κάνουν να νιώθει άβολα. Ακόμη κι αν δεν είναι ο άνθρωπος που έχει σκοπό να ερωτευτεί και να επιδιώξει, εξακολουθεί να της αρέσει εμφανισιακά. Κι εδώ ακριβώς δημιουργείται το πρόβλημα. Ό,τι κι αν λέει εκείνος, εσύ δεν διακρίνεις αν είναι σωστό ή λάθος. Βρίσκεις τα πάντα πάνω του καλά και σωστά και θεωρείς πως τα κάνει όλα όπως πρέπει. Λόγω των καλών αισθημάτων που έχεις γι’ αυτόν, αρχίζεις σταδιακά να τον θαυμάζεις και να τον λατρεύεις. Από πού προέρχεται αυτός ο θαυμασμός κι αυτή η λατρεία; Από το πρότυπο που χρησιμοποιείς για να επιλέξεις σύντροφο και σύζυγο. Σε κάποιο επίπεδο, το πρότυπο αυτό σε παραπλανά στον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τους άλλους· πιο συγκεκριμένα, θολώνει τα κριτήρια και τη βάση σύμφωνα με τα οποία βλέπεις τα άτομα του αντίθετου φύλου. Η εξωτερική του εμφάνιση ταιριάζει με τα αισθητικά σου πρότυπα, οπότε, ό,τι είδους χαρακτήρας κι αν είναι, δεν μπορείς να διακρίνεις καθαρά κατά πόσον οι πράξεις του συμφωνούν με τις αρχές, αν κατέχει τις αλήθεια-αρχές, αν επιδιώκει την αλήθεια και αν έχει αληθινή πίστη και υποταγή στον Θεό· έτσι, είναι πιθανό να επηρεαστείς συναισθηματικά στον τρόπο με τον οποίο τον βλέπεις. Επειδή έχεις καλά αισθήματα απέναντί του και επειδή ανταποκρίνεται στο πρότυπό σου σε συναισθηματικό επίπεδο, για σένα όλα όσα κάνει είναι καλώς καμωμένα. Τον προστατεύεις και τον λατρεύεις, σε σημείο που δεν το διακρίνεις όταν κάνει κάτι κακό, δεν τον αποκαλύπτεις ούτε τον απαρνιέσαι. Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό; Επειδή τα συναισθήματά σου κυριαρχούν και κυριεύουν την καρδιά σου. Σου είναι εύκολο να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές όταν πάρουν τον έλεγχο τα συναισθήματά σου; Το πλεονέκτημα το έχουν τα αισθήματά σου, οπότε εσύ δεν έχεις αρχές. Άρα, λοιπόν, οι συνέπειες αυτού του ζητήματος είναι πολύ σοβαρές. Αν και δεν είναι ο άνθρωπος με τον οποίο είσαι ερωτευμένη, ούτε εκείνος που θέλεις να παντρευτείς, ανταποκρίνεται, παρόλα αυτά, στα αισθητικά σου κριτήρια και στις συναισθηματικές σου ανάγκες. Έτσι, επηρεάζεσαι και ελέγχεσαι αναπόφευκτα από τα συναισθήματά σου και σου είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο και να αντιμετωπίζεις τόσο τα προβλήματα που προκύπτουν σ’ αυτόν όσο και τα δικά σου προβλήματα με βάση τα λόγια του Θεού. Μόλις αρχίσουν να σε ελέγχουν τα συναισθήματά σου και γίνουν η κυρίαρχη δύναμη μέσα σου, είναι πολύ δύσκολο να απελευθερωθείς από τα συναισθηματικά δεσμά που σε περιορίζουν και να εισέλθεις στην πραγματικότητα της άσκησης της αλήθειας. Τι εννοώ με όλα αυτά; Πως όλοι έχουν κάθε λογής φαντασιώσεις για τον γάμο. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν ζεις εν κενώ ή σε κάποιον άλλο πλανήτη, δεν είσαι, φυσικά, ανήλικος ούτε ανόητος ή διανοητικά καθυστερημένος. Είσαι ενήλικας και έχεις τις ιδέες ενός ενήλικα. Ταυτόχρονα, έχεις αποδεχθεί άθελά σου τις διάφορες απόψεις της κοινωνίας για τον γάμο, όπως και τις πληροφορίες για τον γάμο που προέρχονται από την κοινωνία και τη μοχθηρή ανθρωπότητα. Αφού αποδεχθείς αυτά τα πράγματα, φαντασιώνεσαι άθελά σου ποιος θα είναι ο ρομαντικός σου σύντροφος. Σε τι αναφέρεται το «φαντασιώνεσαι»; Σε σκέψεις που είναι μη ρεαλιστικές και άνευ περιεχομένου. Με βάση τα όσα έχουμε πλέον αποκαλύψει στη συναναστροφή μας, αφορά κυρίως τις διάφορες απόψεις για τον γάμο που προέρχονται από την κοινωνία και τη μοχθηρή ανθρωπότητα. Επειδή η άποψή σου για τον γάμο δεν είναι σωστή ούτε σύμφωνη με την αλήθεια, αναπόφευκτα επηρεάζεσαι, διαβρώνεσαι και διαφθείρεσαι από τις διάφορες απόψεις για τον γάμο που προέρχονται από την κοινωνία και τη μοχθηρή ανθρωπότητα, χωρίς να το γνωρίζεις ή να το αντιλαμβάνεσαι. Αδυνατείς να καταλάβεις ότι πρόκειται για διάβρωση και διαφθορά. Εν αγνοία σου, δέχεσαι αυτήν την επιρροή και, ταυτόχρονα, αρχίζεις να σκέφτεσαι πως όλα αυτά είναι δίκαια και λογικά, τα εκλαμβάνεις ως κάτι το αυτονόητο και θεωρείς πως όλα τους αποτελούν τις ιδέες που οφείλουν να έχουν οι ενήλικες. Όπως είναι επόμενο, τα αφομοιώνεις όλα ως δικές σου κατάλληλες απαιτήσεις και ανάγκες, τις σωστές ιδέες που οφείλει να έχει ένας ενήλικας. Άρα, λοιπόν, από τότε που αρχίζεις να δέχεσαι αυτά τα μηνύματα, οι φαντασιώσεις σου για τον γάμο θα διογκώνονται και θα εδραιώνονται όλο και περισσότερο. Ταυτόχρονα, το αίσθημα ντροπής που νιώθεις για τον γάμο θα εξασθενεί διαρκώς ή, όπως θα μπορούσε να πει κανείς, θα νιώθεις όλο και πιο απρόθυμος να απορρίψεις ενεργά αυτές τις φαντασιώσεις για τον γάμο. Για να το θέσω διαφορετικά, οι φαντασιώσεις σου σχετικά με τον ή τη σύντροφό σου και τις διάφορες σκηνές και τα πράγματα που αφορούν τον γάμο θα προκύπτουν όλο και πιο φυσικά και θα γίνονται όλο και τολμηρές. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όσο περισσότερο αποδέχονται οι άνθρωποι απόψεις και πληροφορίες για τον γάμο από την κοινωνία και τη μοχθηρή ανθρωπότητα τόσο πιο τολμηρά και αχαλίνωτα φαντάζονται τον δικό τους γάμο και αναζητούν και επιδιώκουν έναν σύντροφο. Ταυτόχρονα, ελπίζουν πως ο σύντροφός τους θα μοιάζει με χαρακτήρα βγαλμένο από ρομάντζο, σαπουνόπερα ή ρομαντική ταινία, πως θα τους αγαπά άνευ όρων, μέχρι να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια, και θα τους είναι πιστός μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος. Και οι ίδιοι αγαπούν τον σύντροφό τους όπως ακριβώς δείχνουν οι σαπουνόπερες και τα ρομάντζα, μέχρι να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια, και του είναι πιστοί μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος. Με λίγα λόγια, αυτές οι φαντασιώσεις δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της ανθρώπινης φύσης και ζωής. Και βέβαια, δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία της ανθρώπινης φύσης. Είναι τελείως ασύμβατες με την πραγματική ζωή. Όπως συμβαίνει με οτιδήποτε θεωρούν καλό οι άνθρωποι, είναι απλώς ευχάριστες σκέψεις που γεννά η φαντασία των ανθρώπων. Εφόσον οι σκέψεις αυτές δεν συμφωνούν με τον ορισμό και τις διευθετήσεις του Θεού για τον γάμο, οι άνθρωποι θα πρέπει να εγκαταλείψουν αυτές τις ιδέες και τις απόψεις οι οποίες δεν είναι καθόλου ευθυγραμμισμένες με τα γεγονότα και τις οποίες εξαρχής δεν θα έπρεπε να επιδιώκουν.

Πώς θα πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι αυτές τις μη ρεαλιστικές φαντασιώσεις για τον γάμο; Θα πρέπει να διορθώσουν τις σκέψεις και τις απόψεις που έχουν για το ειδύλλιο και τον γάμο. Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να εγκαταλείψουν την υποτιθέμενη άποψη που έχουν για την αγάπη, καθώς και τα πλασματικά πράγματα και ρητά, όπως το να αγαπάς κάποιον μέχρι να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια, την ακλόνητη αγάπη μέχρι τον θάνατο και την αγάπη που διαρκεί από τη μια ζωή στην άλλη. Δεν ξέρουν αν θα έχουν μια τέτοια αγάπη για όλη τους τη ζωή, πόσο μάλλον σε μελλοντικές ζωές ή μέχρι να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια. Πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια; Δεν θα ήταν τέρατα οι άνθρωποι αν μπορούσαν να ζήσουν τόσον καιρό; Είναι αρκετό να ζει κανείς καλά αυτήν τη ζωή, με επίγνωση και διαύγεια. Είναι αρκετό να ανταποκρίνεσαι επαρκώς στις απαιτήσεις του ρόλου σου μέσα στον γάμο, να κάνεις ό,τι οφείλει να κάνει ένας άντρας ή μια γυναίκα, να φέρνεις εις πέρας τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που αναλογούν σε έναν άντρα ή μια γυναίκα και καθένας σας να ανταποκρίνεται στις ευθύνες του, να στηρίζει και να βοηθά τον άλλο και οι δυο σας να είστε μαζί μια ζωή. Αυτός ο γάμος είναι τέλειος και σωστός· όλα τα υπόλοιπα —η υποτιθέμενη αγάπη, οι λεγόμενες επίσημες υποσχέσεις αγάπης και η αγάπη που διαρκεί από τη μια ζωή στην άλλη— είναι άχρηστα, δεν έχουν καμία σχέση με τον γάμο που έχει ορίσει ο Θεός ούτε με τις οδηγίες και τις προτροπές Του προς τους άντρες και τις γυναίκες. Κι αυτό επειδή, οποια κι αν είναι η προϋπόθεση ενός γάμου και όποιες κι αν είναι οι επιμέρους συνθήκες των δύο συζύγων, είτε είναι φτωχοί είτε πλούσιοι, ανεξάρτητα από τα ταλέντα, την κοινωνική θέση και το κοινωνικό τους υπόβαθρο, είτε έχουν φτιαχτεί ο ένας για τον άλλο και είναι το τέλειο ζευγάρι και ανεξάρτητα από το πώς προέκυψε ο γάμος —είτε ήταν, δηλαδή, έρωτας με την πρώτη ματιά είτε προξενιό των γονιών, είτε συνέβη κατά τύχη είτε βασίζεται σε αγάπη που αναπτύχθηκε μετά από μακρά σχέση— εφόσον τα δύο άτομα παντρεύονται και συνάπτουν γάμο, τότε ο γάμος αυτός πρέπει απαραίτητα να προσγειωθεί ξανά στην πραγματικότητα και στην αληθινή ζωή των καθημερινών αναγκών. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την πραγματική ζωή και κάθε γάμος, είτε βασίζεται στην αγάπη είτε όχι, πρέπει τελικά να επιστρέψει στην καθημερινότητα. Για παράδειγμα, πρέπει να πληρωθούν οι λογαριασμοί των υπηρεσιών κοινής ωφελείας και η σύζυγος παραπονιέται και λέει: «Αχ, οι λογαριασμοί είναι πάλι φουσκωμένοι. Όλα ακριβαίνουν· μόνο οι μισθοί μένουν ίδιοι. Πώς να ζήσει ο κόσμος όταν οι τιμές για τα πάντα όλο ανεβαίνουν;» Όσο κι αν παραπονιέται, όμως, χρειάζεται νερό και ρεύμα, οπότε δεν έχει άλλη επιλογή παρά να πληρώσει τους λογαριασμούς. Αφού τους εξοφλήσει, πρέπει να κάνει οικονομία στο φαγητό και τα διάφορα έξοδα, προσπαθώντας να καλύψει το επιπλέον ποσό που πλήρωσε στους υψηλότερους λογαριασμούς. Όταν ο άντρας της βλέπει στην αγορά κάποια λαχανικά σε προσφορά, λέει: «Έχει προσφορά στα φασολάκια σήμερα. Αγόρασε πιο πολλά, να μας φτάσουν για δυο βδομάδες». Εκείνη λέει: «Πόσα να αγοράσουμε; Θα χαλάσουν αν πάρουμε πολύ μεγάλη ποσότητα και δεν μπορέσουμε να τα φάμε. Άσε που δεν θα χωράνε στην κατάψυξή μας!» Εκείνος απαντάει: «Αν δεν χωράνε όλα, δεν μπορούμε απλώς να τα φάμε; Ας τρώμε φασολάκια δύο φορές τη μέρα. Μη σε απασχολεί να αγοράζεις πάντα ακριβά τρόφιμα!» Όταν ο σύζυγος πληρώνεται, λέει: «Πάλι πήρα μπόνους αυτόν τον μήνα. Αν πάρω μεγάλο μπόνους στο τέλος του έτους, μπορούμε να πάμε διακοπές. Όλοι πάνε στις Μαλδίβες ή στο Μπαλί. Θα σε πάω κι εσένα για να περάσεις καλά». Τα οπωροφόρα δέντρα γύρω από το σπίτι τους παράγουν άφθονα φρούτα, οπότε οι δυο τους συζητούν: «Πέρυσι δεν είχαμε καλή σοδειά. Φέτος, τα φρούτα είναι τεράστια. Μπορούμε να πουλήσουμε μερικά για να βγάλουμε κάποια χρήματα. Μήπως τότε να κάναμε ανακαίνιση στο σπίτι; Μπορούμε να βάλουμε πιο μεγάλα κουφώματα αλουμινίου και μια μεγάλη, καινούρια σιδερένια πόρτα». Όταν πιάνουν τα κρύα, η σύζυγος λέει: «Πάνε εφτά-οχτώ χρόνια που φοράω αυτήν τη βαμβακερή ζακέτα και όσο πάει φθείρεται. Όταν πληρωθείς, μην ξοδέψεις τόσα λεφτά και βάλε κάτι στην άκρη για να πάρω ένα χοντρό μπουφάν. Ένα πουπουλένιο μπουφάν κοστίζει τουλάχιστον τριακόσια με τετρακόσια, μη σου πω πεντακόσια με εξακόσια γουάν». «Εντάξει», λέει εκείνος. «Θα κρατήσω λεφτά για να σου πάρω ένα καλό, ζεστό μπουφάν με επένδυση από πούπουλα πάπιας». Εκείνη λέει: «Καλώς, αλλά ούτ’ εσύ έχεις μπουφάν. Πάρε κι εσύ ένα». Εκείνος απαντάει: «Αν μου περισσέψουν λεφτά, θα πάρω. Αν όχι, θα βολευτώ με αυτό που έχω και φέτος». Ένας άλλος άντρας λέει στη γυναίκα του: «Άκουσα πως άνοιξε εδώ κοντά ένα μεγάλο εστιατόριο με θαλασσινά. Τι λες, πάμε;» «Πάμε», απαντάει η γυναίκα του. «Έχουμε την οικονομική άνεση». Πηγαίνουν και τρώνε θαλασσινά και γυρίζουν σπίτι χορτάτοι και περιχαρείς. Εκείνη σκέφτεται: «Πόσο άνετη είναι η ζωή μου! Παντρεύτηκα τον σωστό άντρα. Μπορώ να τρώω φρέσκα θαλασσινά. Οι γείτονές μας δεν έχουν αυτήν την οικονομική άνεση. Η ζωή μου είναι υπέροχη!» Έτσι δεν είναι ο έγγαμος βίος; (Ναι.) Το ζευγάρι περνά τη ζωή του κάνοντας υπολογισμούς και καβγαδίζοντας. Δουλεύουν και οι δύο από το πρωί ως το βράδυ. Πιάνουν δουλειά στις οχτώ, οπότε πρέπει να ξυπνούν από τις πέντε. Όταν χτυπάει το ξυπνητήρι, σκέφτονται: «Αχ, δεν θέλω με τίποτα να σηκωθώ, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Πρέπει να σηκωθώ για να ’χουμε να φάμε και να ζήσουμε». Έτσι, σηκώνονται με δυσκολία από το κρεβάτι. «Ευτυχώς που δεν άργησα σήμερα, αλλιώς θα μου μείωναν το μπόνους». Τελειώνουν τη δουλειά, επιστρέφουν σπίτι και λένε: «Η μέρα μου ήταν πολύ δύσκολη, πολύ απαιτητική! Πότε θα έρθει ο καιρός που δεν θα χρειάζεται να δουλεύω;» Πρέπει να εργάζονται τόσο, ώστε με τον μισθό τους να συντηρούν την οικογένειά τους. Πρέπει να ζουν έτσι, ώστε να έχουν μια καλή ζωή, να εξασφαλίζουν τα προς το ζην για τους δυο τους στο πλαίσιο του γάμου και να έχουν μια σταθερή ζωή. Έτσι περνούν τη ζωή τους, μέχρι που γερνάνε και φτάνουν σε προχωρημένη ηλικία. Τότε η, μεγάλη πια, γυναίκα λέει στον άντρα της: «Ποπό, κοίτα! Γκρίζαραν τα μαλλιά μου! Έκανα ρυτίδες γύρω από τα μάτια και το δέρμα στον λαιμό μου χαλάρωσε. Είμαι γριά; Μήπως δεν σου αρέσω τώρα που γερνάω και θα πας να βρεις άλλη;» Εκείνος απαντάει: «Με τίποτα, καλή μου. Περάσαμε μαζί μια ολόκληρη ζωή και ακόμα να με μάθεις. Αλήθεια, για τέτοιο μ’ έχεις;» Εκείνη ανησυχεί διαρκώς πως δεν θα του αρέσει τώρα που γερνάει και φοβάται πως δεν θα τη θέλει πια. Εκείνη γκρινιάζει όλο και περισσότερο, εκείνος μιλάει όλο και λιγότερο, κάνουν όλο και λιγότερες συζητήσεις μεταξύ τους και ο καθένας βλέπει τις δικές του εκπομπές στην τηλεόραση, χωρίς να δίνει σημασία στον άλλο. Μια μέρα, η γυναίκα τού λέει: «Έχουμε ρίξει πολλούς καβγάδες στη ζωή μας. Ήταν πολύ δύσκολο να ζω μαζί σου τόσα χρόνια. Δεν θα περάσω την επόμενη ζωή μου μ’ έναν άντρα σαν κι εσένα. Μετά το φαγητό, δεν προσφέρεσαι ποτέ να με βοηθήσεις να μαζέψουμε το τραπέζι. Κάθεσαι σε μια γωνιά με τα χέρια σταυρωμένα. Σ’ όλη σου τη ζωή, δεν το διόρθωσες ποτέ αυτό το κουσούρι. Όταν αλλάζεις ρούχα, δεν τα πλένεις ποτέ ο ίδιος. Πρέπει πάντα να σου τα πλένω εγώ και να τα βάζω στη θέση τους. Αν πέθαινα, ποιος θα σε βοηθούσε;» Εκείνος απαντάει: «Λες να μην μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα; Με κυνηγάνε τόσες νεαρές γυναίκες που δεν μπορώ να τις ξεφορτωθώ». Εκείνη απαντάει: «Μεγάλες κουβέντες λες! Κοίτα πόσο ατημέλητη είναι η εμφάνισή σου. Ποια άλλη θα σε ήθελε;» Εκείνος απαντάει: «Θύμωσε άμα θέλεις. Να ξέρεις, όμως, πως με συμπαθεί πολύς κόσμος. Μόνο εσύ με περιφρονείς και δεν με παίρνεις στα σοβαρά». Τι είδους γάμο έχουν; Εκείνη λέει: «Αχ, παρόλο που τίποτα δεν μου φέρνει ευτυχία, ούτε έχω καμία ευχάριστη ανάμνηση μετά από μια ζωή μαζί σου, τώρα που μεγάλωσα σκέφτομαι το εξής: Αν δεν σε έχω, θα νιώθω πως κάτι μου λείπει. Αν φύγεις πριν από μένα, θα λυπηθώ και δεν θα έχω ούτε σε ποιον να γκρινιάζω. Δεν θέλω να μείνω μόνη. Πρέπει να φύγω πριν από σένα, ώστε να αναγκαστείς να ζήσεις μόνος σου, χωρίς κανέναν να σου πλένει τα ρούχα, να σου μαγειρεύει και να φροντίζει την καθημερινότητά σου. Τότε θα θυμηθείς την καλοσύνη μου. Δεν είπες πως σε κυνηγούν ένα σωρό νεαρές γυναίκες; Όταν πεθάνω, πήγαινε βρες μια κατευθείαν». Εκείνος λέει: «Ηρέμησε, θα φροντίσω να φύγεις εσύ πριν από μένα. Όταν φύγεις, σίγουρα θα βρω κάποια καλύτερη από σένα για σύντροφο». Τι σκέφτεται, όμως, πραγματικά μέσα του; «Φύγε εσύ πρώτη. Όταν φύγεις, θα υπομείνω τη μοναξιά. Καλύτερα να υπομείνω εγώ αυτήν την ταλαιπωρία και να υποφέρω έτσι, παρά να υποφέρεις εσύ». Η μεγάλη γυναίκα, ωστόσο, παραπονιέται διαρκώς για τον σύζυγό της, λέει πως κάνει το τάδε λάθος και το δείνα λάθος, πως έχει το ένα και το άλλο ελάττωμα. Παρόλο που εκείνος δεν διορθώνει τα ελαττώματά του, συνεχίζουν να ζουν έτσι και, καθώς περνάει ο καιρός, εκείνη το συνηθίζει. Στο τέλος, η γυναίκα το αποδέχεται, ο άντρας το υπομένει, κι έτσι ζουν μαζί ολόκληρη τη ζωή τους. Αυτός είναι ο έγγαμος βίος.

Αν και είναι πολλά αυτά που δεν αρέσουν σε κάποιον στον γάμο, αν και οι καβγάδες είναι συχνοί και το ζευγάρι περνάει αρρώστιες, φτώχεια, οικονομικές δυσκολίες και αντιμετωπίζει εξαιρετικά χαρμόσυνα, θλιβερά και άλλα παρόμοια γεγονότα στη ζωή του, μαζί ξεπερνούν κάθε λογής εμπόδια και ο σύντροφός τους είναι κάποιος που δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ποτέ και δεν θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν προτού κλείσουν τα μάτια για τελευταία φορά. Τι σημαίνει «σύντροφος»; Σημαίνει «σύζυγος». Ο άντρας ανταποκρίνεται στις ευθύνες του απέναντι στη γυναίκα για μια ζωή και, παρομοίως, εκείνη ανταποκρίνεται στις ευθύνες της απέναντι στον άντρα για μια ζωή. Η γυναίκα συντροφεύει τον άντρα στη ζωή και εκείνος συντροφεύει τη γυναίκα στη ζωή. Κανείς τους δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος από τους δύο συντροφεύει τον άλλο περισσότερο, ποιος συνεισφέρει περισσότερο, ποιος έχει κάνει τα πιο πολλά λάθη ή ποιος έχει τα περισσότερα ελαττώματα. Κανείς τους δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος από τους δύο είναι ο κύριος στυλοβάτης ή κουβαλητής στην κοινή τους ζωή, ποιος είναι η κεφαλή του σπιτιού ή ποιος κάνει κουμάντο και ποιος είναι βοηθός. Κανείς τους δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος δεν μπορεί να αφήσει τον άλλο, αν, δηλαδή, ο άντρας είναι εκείνος που δεν μπορεί να αφήσει τη γυναίκα ή αν η γυναίκα δεν μπορεί να αφήσει τον άντρα. Και κανείς τους δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο όταν μαλώνουν: Αυτό θα πει ζωή. Αυτή είναι η κανονική ζωή ενός άντρα και μιας γυναίκας στο πλαίσιο του γάμου και είναι ο πιο φυσιολογικός και κοινός τρόπος ζωής για τα ανθρώπινα όντα. Έτσι είναι η ζωή: άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα τα ελαττώματα και τις προκαταλήψεις της ανθρώπινης φύσης και, ακόμη περισσότερο, με τις κάθε λογής ανάγκες της ανθρώπινης φύσης, καθώς και, φυσικά, με όλες τις σωστές ή εσφαλμένες, λογικές ή παράλογες επιλογές της ανθρώπινης φύσης που γίνονται σύμφωνα με τις επιταγές της συνείδησης και της λογικής του ανθρώπου. Αυτή είναι η ζωή. Αυτή είναι η πιο κανονική ζωή. Δεν εμπλέκεται το σωστό και το λάθος σε όλα αυτά. Είναι απλώς ένας σχετικά κατάλληλος και συμβατικός τρόπος ζωής· είναι η πραγματικότητα της ζωής. Τώρα, ποιο γεγονός υποδεικνύει στους ανθρώπους αυτή η πραγματικότητα της ζωής και αυτός ο τρόπος ζωής στο πλαίσιο του γάμου; Πως οι άνθρωποι θα πρέπει να εγκαταλείψουν όλες τις μη ρεαλιστικές φαντασιώσεις που έχουν για τον γάμο, καθώς και κάθε ιδέα που δεν έχει καμία σχέση με τον σωστό ορισμό του γάμου και ό,τι ορίζει και διευθετεί ο Θεός. Όλα αυτά είναι πράγματα που θα πρέπει να εγκαταλείψουν, αφού δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή της κανονικής ανθρώπινης φύσης και τις ευθύνες και υποχρεώσεις στις οποίες ανταποκρίνεται ένας κανονικός άνθρωπος στη ζωή. Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τους διάφορους ορισμούς και τα διάφορα ρητά για τον γάμο που προέρχονται από την κοινωνία και τη μοχθηρή ανθρωπότητα, ιδίως την υποτιθέμενη αγάπη που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον πραγματικό έγγαμο βίο. Ο γάμος δεν είναι ισόβια δέσμευση, ούτε διά βίου επίσημη υπόσχεση αγάπης, ούτε, βέβαια, ισόβια εκπλήρωση όρκων. Αντίθετα, είναι η πραγματική ζωή ενός παντρεμένου ζευγαριού, αυτό που χρειάζονται στην πραγματική ζωή και η έκφρασή τους στην πραγματική ζωή. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Αν συναναστρέφεσαι πάνω στο θέμα του γάμου χωρίς να μιλάς για αγάπη, για επίσημες υποσχέσεις αγάπης, για την αγάπη που διαρκεί μέχρι να στερέψουν οι θάλασσες και να γίνουν σκόνη τα βράχια και για τους όρκους που δίνουν μεταξύ τους οι σύζυγοι, τότε για τι πράγμα μιλάς;» Μιλάω για την ανθρώπινη φύση και την υπευθυνότητα, για το να κάνουν, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες, αυτό που οφείλουν σύμφωνα με τις προτροπές και τις οδηγίες του Θεού, με τον καθένα τους να επωμίζεται και να φέρνει σε πέρας τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που οφείλει. Έτσι, θα έχεις ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις, τις ευθύνες και την αποστολή σου. Σε κάθε περίπτωση, ποιος είναι ο σωστός τρόπος άσκησης αναφορικά με την εγκατάλειψη διαφόρων φαντασιώσεων για τον γάμο πάνω στον οποίο πρέπει να συναναστραφούμε; Είναι το να μη βασίζεις τις σκέψεις και τις πράξεις σου στις διάφορες ιδέες που προέρχονται από τη μοχθηρή ανθρωπότητα και τις μοχθηρές τάσεις, αλλά να τις βασίζεις στα λόγια του Θεού. Όπως κι αν μιλάει ο Θεός για το θέμα του γάμου, πρέπει να βασίζεις τις σκέψεις και τις πράξεις σου στα λόγια Του. Αυτή η αρχή είναι σωστή, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Έχουμε ολοκληρώσει πλέον, λίγο πολύ, τη συναναστροφή πάνω στο ζήτημα της εγκατάλειψης των διάφορων φαντασιώσεων για τον γάμο; Σας είναι ουσιαστικά ξεκάθαρο; (Ναι, είναι πλέον ξεκάθαρο.)

Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω στην εγκατάλειψη των διάφορων φαντασιώσεων σχετικά με τον γάμο, και κάποιοι άνθρωποι ρώτησαν το εξής: «Αν δεν θέλω να μείνω αδέσμευτος και έχω σκοπό να κάνω κάποια σχέση και να παντρευτώ, πώς θα πρέπει να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού ώστε να εγκαταλείψω τις διάφορες φαντασιώσεις μου για τον γάμο; Πώς θα πρέπει να κάνω πράξη αυτήν την αρχή;» Αυτό δεν σχετίζεται με τις αρχές που αφορούν την επιλογή συζύγου, τις αρχές που αφορούν ποιον επιλέγει κάποιος να παντρευτεί; Ποιες αρχές σού έχει ενσταλάξει ο κόσμος για την επιλογή συζύγου; Πρέπει να είναι ο πρίγκιπας του παραμυθιού, μια καλλονή με ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα, κάποιος εμφανίσιμος και πλούσιος άντρας, μια όμορφη και πλούσια γυναίκα και ακόμα καλύτερα αν είναι γόνος πλούσιας οικογένειας. Αν παντρευτείς έναν τέτοιο άνθρωπο, γλιτώνεις είκοσι χρόνια ταλαιπωρίας στη ζωή σου. Ο άντρας πρέπει να έχει την οικονομική άνεση να σου αγοράσει μονόπετρο και νυφικό και να πληρώσει για μια λαμπερή γαμήλια δεξίωση. Πρέπει να έχει επαγγελματικές φιλοδοξίες, να μπορεί να βγάλει μια περιουσία και να είναι ήδη εύπορος. Αυτές δεν είναι οι σκέψεις και οι απόψεις που σου έχει ενσταλάξει ο κόσμος; (Ναι.) Έπειτα, υπάρχουν κι εκείνοι που λένε: «Ο σύντροφός μου πρέπει να είναι κάποιος που αγαπάω». Άλλος λέει: «Αυτό δεν είναι σωστό. Δεν είναι απαραίτητο πως θα σε αγαπάει ο άνθρωπος που αγαπάς. Η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαία. Ο άνθρωπος που αγαπάς πρέπει να σε αγαπάει κι εκείνος. Αν σε αγαπάει, δεν θα σε εγκαταλείψει, δεν θα σε παρατήσει ποτέ. Αν δεν σε αγαπάει αυτός που αγαπάς, τότε μια μέρα θα σηκωθεί και θα φύγει». Είναι σωστές αυτές οι απόψεις; (Όχι.) Πείτε Μου, λοιπόν, με βάση τα λόγια του Θεού και κριτήριο την αλήθεια, ποια αρχή θα πρέπει να ακολουθήσετε όταν επιλέγετε σύζυγο; Μιλήστε για το θέμα σύμφωνα με τις σωστές σκέψεις και απόψεις που πλέον έχετε. (Αν ήθελα να βρω έναν σύντροφο, θα έπρεπε να είναι, τουλάχιστον, κάποιος που πιστεύει στον Θεό, να μπορεί να επιδιώξει την αλήθεια, να έχει τις ίδιες επιδιώξεις ζωής και να ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι μ’ εμένα.) Κάποιος που πιστεύει στον Θεό, έχει τις ίδιες φιλοδοξίες και ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι μ’ εσένα· αναφέρεις, λοιπόν, κάποια συγκεκριμένα κριτήρια για την επιλογή συζύγου. Ποιος άλλος θα ήθελε να μιλήσει; (Πρέπει να βλέπουμε, επίσης, αν είναι άτομο με ανθρώπινη φύση και αν μπορεί να φέρνει σε πέρας τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που έχει στο πλαίσιο του γάμου. Και υπάρχει και κάτι ακόμα: Δεν σημαίνει πως κάποιος θα βρει οπωσδήποτε σύντροφο να παντρευτεί απλώς επειδή το θέλει τώρα. Αυτό είναι κάτι που διευθετεί ο Θεός. Εμείς πρέπει να υποτασσόμαστε και να περιμένουμε.) Υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος άσκησης και μια συγκεκριμένη βάση σκέψης και θεωρίας. Πρέπει να υποταχθείς και να περιμένεις, να εμπιστευτείς το ζήτημα στον Θεό και να Τον αφήσεις να το διευθετήσει Εκείνος για σένα. Ταυτόχρονα, πρέπει να προσεγγίζεις το ζήτημα βάσει αρχών. Ποιος άλλος θα ήθελε να μιλήσει; (Θεέ μου, έχω την ίδια άποψη με τους άλλους. Πρέπει, δηλαδή, να περιμένει κανείς να βρει κάποιον που μοιράζεται τις ίδιες φιλοδοξίες και ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι, κάποιον με ανθρώπινη φύση που να μπορεί να αναλάβει ευθύνες. Θα πρέπει να εγκαταλείψει κανείς τις λανθασμένες απόψεις που του ενσταλάζει ο Σατανάς για τον γάμο, να αφιερωθεί ολόκαρδα στον καθήκον του, να υποταχθεί στην κυριαρχία του Θεού και να περιμένει τις διευθετήσεις Του.) Θα τον παντρευόσουν ακόμη κι αν δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να σου αγοράσει μονόπετρο; (Αν ήταν άντρας με ανθρώπινη φύση, θα τον δεχόμουν ακόμη κι αν δεν είχε αυτήν τη δυνατότητα.) Έστω πως έχει κάποια χρήματα και θα μπορούσε να σου αγοράσει μονόπετρο ενός καρατιού, αλλά αντί γι’ αυτό σου αγοράζει ένα δαχτυλίδι 0,3 καρατίων. Θα ήσουν τότε διατεθειμένη να τον παντρευτείς; (Δεν θα απαιτούσα κάτι τέτοιο απ’ αυτόν.) Δεν πειράζει αν δεν απαιτείς κάτι τέτοιο. Έτσι εξοικονομείτε χρήματα που θα μπορέσετε να τα ξοδέψετε πιο μετά. Κάνετε, δηλαδή, έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Προτού καν βρεις σύντροφο, έχεις ήδη στο μυαλό σου πώς θα ζήσεις καλά, πράγμα αρκετά προσγειωμένο. Ποιος άλλος; (Θεέ μου, νομίζω πως, πρώτα απ’ όλα, πρέπει να εγκαταλείψω τα κοσμικά κριτήρια της επιλογής συζύγου. Δεν πρέπει, δηλαδή, να φαντασιώνομαι διαρκώς πως θα βρω τον πρίγκιπα του παραμυθιού, κάποιον εμφανίσιμο και πλούσιο ή κάποιον ρομαντικό. Μόλις εγκαταλείψω τα πράγματα αυτά, θα πρέπει να προσεγγίσω τον γάμο με σωστή άποψη κι έπειτα να υποταχθώ και να περιμένω τον καιρό του Θεού. Παρόλο που μπορεί να εμφανιστεί ένας τέτοιος άνθρωπος, πρέπει να έχει τις ίδιες φιλοδοξίες και να ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι μ’ εμένα. Δεν πρέπει να στηριχθώ στις κοσμικές μου απόψεις και να απαιτήσω να με υπολογίζει. Το σημαντικότερο είναι να επιδιώκει την αλήθεια και να υπολογίζει τις προθέσεις του Θεού.) Αν επιδιώκει την αλήθεια, υπολογίζει τις προθέσεις του Θεού και βγαίνει έξω για να εκτελέσει το καθήκον του, αυτό σημαίνει πως δεν θα είναι ποτέ σπίτι και θα πρέπει να επωμιστείς μόνη το βάρος της οικογενειακής ζωής. Έστω, λοιπόν, πως αδειάζει η φιάλη του υγραερίου, οπότε πρέπει να την κουβαλήσεις μόνη σου. Τι θα κάνεις τότε; (Θα την κουβαλήσω μόνη μου.) Κι αν δεν μπορείς, θα προσλάβεις κάποιον να σε βοηθήσει. (Ή μπορώ να ζητήσω βοήθεια από κάποιον από τους αδελφούς ή τις αδελφές.) Ναι, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να χειριστείς την κατάσταση. Θα θύμωνες, λοιπόν, εάν έλειπε για ένα ή δύο χρόνια ή ακόμη και για τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια; «Δεν ζω σαν χήρα; Τι νόημα είχε που τον παντρεύτηκα; Δεν ζω όπως ζούσα προτού παντρευτώ; Τότε που ήμουν μόνη; Πρέπει να χειρίζομαι τα πάντα εγώ. Μεγάλη ατυχία που τον παντρεύτηκα!» Δεν θα έκανες τέτοιες σκέψεις; (Όχι, δεν θα σκεφτόμουν τέτοια πράγματα, επειδή θα εκτελούσε το καθήκον του και θα εργαζόταν για έναν δίκαιο σκοπό. Δεν θα ’πρεπε να νευριάζω για κάτι τέτοιο.) Ωραία όλα αυτά στη θεωρία, αλλά θα μπορούσες να τα ξεπεράσεις στην πραγματική ζωή; Έστω πως βρίσκεις έναν άνθρωπο εξαιρετικά τίμιο, συνήθως μετρημένο στα λόγια και τις πράξεις του, ο οποίος δεν είναι ρομαντικός, δεν σου αγοράζει ποτέ όμορφα ρούχα, δεν σου φέρνει ποτέ λουλούδια και, ιδίως, δεν σου λέει ποτέ «Σ’ αγαπώ» ή κάτι παρόμοιο, με αποτέλεσμα να μην έχεις ιδέα αν σ’ αγαπάει ή όχι. Παρόλα αυτά, όμως, είναι πολύ καλός άνθρωπος, σε υπολογίζει πολύ και σε φροντίζει στη ζωή· απλώς δεν λέει τέτοια πράγματα, δεν κάνει τίποτα ρομαντικό και δεν προσπαθεί καν να σε καλοπιάσει ή να σε ηρεμήσει όταν είσαι νευριασμένη. Δεν θα έτρεφες πικρία απέναντί του μέσα στην καρδιά σου; (Μάλλον θα ένιωθα πικρία όταν δεν πίστευα στον Θεό και δεν κατανοούσα την αλήθεια. Τώρα που άκουσα, όμως, τη συναναστροφή του Θεού, ξέρω πως δεν θα είχε σημασία αν θα έλεγε τέτοιες κουβέντες και αν θα έκανε ρομαντικές κινήσεις ή όχι. Αυτές είναι οι απόψεις των κοσμικών ανθρώπων και δεν θα πρέπει να τις επιδιώκουν οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση. Θα έπρεπε να εγκαταλείψω αυτά τα πράγματα. Τότε, δεν θα παραπονιόμουν.) Δεν θα έπρεπε να παραπονιέσαι, σωστά; (Σωστά.) Αυτήν τη στιγμή, δεν βρίσκεσαι σ’ αυτήν την κατάσταση και δεν ξέρεις πώς θα ένιωθες αν αντιμετώπιζες κάτι τέτοιο, ούτε ποιες ψυχολογικές διακυμάνσεις θα βίωνες. Θεωρητικά, πάντως, όλοι σας ξέρετε τώρα πως, εφόσον πιστεύετε στον Θεό, δεν θα πρέπει να έχετε τέτοιες παράλογες απαιτήσεις από τον σύντροφό σας, ούτε να του παραπονιέστε όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, πράγματα που δεν θέλετε. Έχετε πλέον αυτές τις ιδέες, αλλά μπορείτε να τις υλοποιήσετε; Είναι εύκολο αυτό; (Πρέπει να επαναστατήσουμε ενάντια στις προτιμήσεις και τις κοσμικές μας απόψεις. Τότε, θα είναι σχετικά εύκολο να εγκαταλείψουμε αυτά τα πράγματα.) Θα σου πω πώς να χειριστείς το ζήτημα. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες θα αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα, θα κάνουν τέτοιες σκέψεις και θα βιώσουν τέτοιες ψυχικές καταστάσεις και ανάγκες στον έγγαμο βίο. Το πιο βασικό σημείο που πρέπει, όμως, να καταλάβεις είναι πως, αν ο σύντροφος που επιλέξεις είναι αυτός που επιθυμεί η καρδιά σου —χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη το γεγονός πως αυτό το διευθέτησε ο Θεός— αν είναι η δική σου επιλογή, είναι επαρκής από κάθε άποψη και, πιο συγκεκριμένα, έχει τις ίδιες φιλοδοξίες και ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι μ’ εσένα, εκτελεί το καθήκον του στον οίκο του Θεού και όλα όσα κάνει είναι δίκαια, τότε θα πρέπει να υιοθετήσεις μια λογική προσέγγιση και να τον αφήσεις να λειτουργεί έτσι, να του επιτρέψεις να αγνοεί τα αισθήματά σου, ακόμη και την ύπαρξή σου. Στη θεωρία, αυτό είναι κάτι που μπορείς να καταφέρεις. Εκτός αυτού, αν διαμορφωθεί μέσα σου μια τέτοια ανάγκη ή ψυχική κατάσταση εξαιτίας κάποιας ειδικής περίστασης ή ενός συγκεκριμένου γεγονότος, τότε πρέπει να έρθεις ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς. Θα μπορέσεις να εγκαταλείψεις ολοκληρωτικά αυτά τα πράγματα αφού προσευχηθείς; Σε καμιά περίπτωση. Στο κάτω κάτω, οι άνθρωποι ζουν μέσα στην κανονική ανθρώπινη φύση τους και έχουν νου, ο οποίος γεννά μέσα τους κάθε λογής ψυχικές καταστάσεις. Δεν θα συζητήσουμε τώρα για το αν οι ψυχικές αυτές καταστάσεις είναι σωστές ή λανθασμένες. Για την ώρα, το πιο πρακτικό πρόβλημα είναι πως δυσκολεύεσαι να τις εγκαταλείψεις. Ακόμη κι αν τις εγκαταλείψεις αυτήν τη φορά, μπορεί να εμφανιστούν και πάλι σε κάποια αντικειμενική περίσταση. Τι θα πρέπει να κάνεις, λοιπόν; Δεν χρειάζεται να ασχολείσαι μ’ αυτές. Κι αυτό επειδή, θεωρητικά και από άποψη μορφής και ορθολογισμού, έχεις ήδη εγκαταλείψει αυτήν την επιδίωξη και ανάγκη. Το θέμα είναι πως, λόγω της ανθρώπινης φύσης τους, οι άνθρωποι σε διάφορες ηλικίες θα έχουν αυτές τις ανάγκες και θα βιώνουν αυτές τις ψυχικές καταστάσεις σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό και ένταση. Γνωρίζεις ξεκάθαρα αυτές τις πραγματικές καταστάσεις και έχεις προσευχηθεί στον Θεό, κάνεις υπομονή μέχρι να αλλάξει η ψυχική σου κατάσταση αυτήν τη φορά ή μπορεί η ψυχική κατάσταση που βιώνεις να μην είναι τόσο έντονη, οπότε δεν την παίρνεις και τόσο στα σοβαρά. Ωστόσο, είναι σίγουρο πως θα βιώσεις και πάλι αυτήν την ψυχική κατάσταση κάποια άλλη φορά. Ποιος είναι, λοιπόν, ο συγκεκριμένος τρόπος άσκησής σου; Δεν πρέπει να της δώσεις προσοχή ούτε να την πάρεις στα σοβαρά, λέγοντας: «Αχ, αυτή η πτυχή της διάθεσής μου δεν έχει αλλάξει ακόμα». Δεν πρόκειται για τέτοια διάθεση. Είναι απλώς μια παροδική ψυχική κατάσταση που δεν έχει καμία σχέση με τις άλλες διαθέσεις σου. Ούτε χρειάζεται να μεγαλοποιήσεις τα πράγματα και να πεις: «Αχ, γιατί είμαι ακόμα έτσι; Δεν επιδιώκω την αλήθεια; Πώς γίνεται να συμπεριφέρομαι έτσι; Είναι τρομερό!» Δεν υπάρχει λόγος να μεγαλοποιείς τα πράγματα. Είναι απλώς η έκφραση μιας ψυχικής κατάστασης που ανήκει στα διάφορα συναισθήματα της κανονικής ανθρώπινης φύσης σου. Μην της δίνεις σημασία. Αυτή είναι, λοιπόν, μια στάση για να χειρίζεσαι τις ψυχικές καταστάσεις. Εκτός αυτού, εφόσον δεν επηρεάζει την τάξη και την ομαλότητα της κανονικής σου ζωής, της πνευματικής σου ζωής και της εκτέλεσης του καθήκοντός σου, τότε δεν πειράζει. Έστω, για παράδειγμα, πως επειδή ο άντρας (ή η γυναίκα) σου αφιερώνει πολύ χρόνο στην εκτέλεση του καθήκοντός του, έχετε πολύ καιρό να βρεθείτε και δεν έχετε χρόνο να συζητήσετε. Μια μέρα, βλέπεις ξαφνικά μια αδελφή να μιλάει με τον σύζυγό της, οπότε δημιουργείται μέσα σου μια ψυχική κατάσταση και σκέφτεσαι: «Να, αυτή μπορεί να εκτελεί το καθήκον της μαζί με τον άντρα της. Είναι τόσο χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Ο δικός μου ο άντρας γιατί είναι τόσο αναίσθητος; Γιατί δεν με ρωτάει πράγματα όπως: “Πώς είσαι αυτόν τον καιρό; Είσαι καλά;” Γιατί δεν νοιάζεται για μένα; Γιατί δεν με λατρεύει και δεν με αγαπάει;» Βιώνεις, λοιπόν, αυτήν την ψυχική κατάσταση και, μετά από λίγο, σκέφτεσαι: «Δεν είναι καλό να είμαι κακόκεφη». Ξέρεις πως δεν είναι καλό να νιώθεις έτσι, αλλά εξακολουθείς να είσαι κάπως θυμωμένη και λες μέσα σου: «Δεν θα ασχοληθώ μαζί του. Θα περιμένω να πάρει εκείνος την πρωτοβουλία και να μου δώσει σημασία. Αν δεν το κάνει, θα θυμώσω μαζί του. Είμαστε παντρεμένοι τόσα χρόνια, έχουμε να βρεθούμε τόσον καιρό, αλλά και πάλι δεν μου λέει ότι του λείπω. Του λείπω ή όχι; Αφού δεν ασχολείται εκείνος μαζί μου, δεν θα ασχοληθώ ούτ’ εγώ μαζί του!» Τρώγεσαι με τα ρούχα σου και ζεις σ’ αυτήν την ψυχική κατάσταση. Για μια στιγμή μονάχα, σε κυριεύει ο θυμός και μια ψυχολογική διάθεση. Εφόσον μπορείς να κοιμάσαι και να τρως κανονικά, να διαβάζεις τα λόγια του Θεού, να πηγαίνεις σε συναθροίσεις, να εκτελείς κανονικά το καθήκον σου και να τα πηγαίνεις καλά με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τέτοιες ψυχικές καταστάσεις και μπορείς να σκέφτεσαι ό,τι θέλεις μέσα σου. Ό,τι κι αν σκέφτεσαι, εφόσον έχεις κανονικό αίσθημα λογικής και εκτελείς κανονικά το καθήκον σου, τότε δεν είναι πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να αναγκάζεις τον εαυτό σου να το καταπιέσει, ούτε να προσεύχεσαι με το ζόρι στον Θεό και να Του ζητάς να σε πειθαρχήσει ή να σε συμμορφώσει, ούτε να νιώθεις ότι κάνεις κάποια αμαρτία. Δεν χρειάζεται να μεγαλοποιείς τα πράγματα, αφού η ψυχική αυτή κατάσταση σύντομα θα αλλάξει. Αν στ’ αλήθεια σου λείπει τόσο ο σύζυγός σου, πάρ’ τον τηλέφωνο να δεις πώς είναι, και οι δυο σας μπορείτε να μιλήσετε και να ανοίξετε την καρδιά σας ο ένας στον άλλο. Δεν θα εξαφανιστούν τότε αυτές οι παροδικές ψυχικές καταστάσεις και παρεξηγήσεις; Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να κάνει αυτός κάτι. Μερικές φορές, θα νιώθεις κάτι στιγμιαία και θα θέλεις να ακούσεις τη φωνή του ή μπορεί να νιώσεις μοναξιά για μια στιγμή ή να νιώθεις για κάποιο διάστημα δυσαρεστημένη ή δυστυχισμένη. Τότε, μπορείς να τον παίρνεις τηλέφωνο για να ακούσεις τη φωνή του. Θα βλέπεις τότε πως είναι μια χαρά, εξακολουθεί να σε αγαπάει πολύ και να σε σκέφτεται. Απλώς είναι απασχολημένος με το έργο του. Ή μπορεί να μην έχει επικοινωνήσει μαζί σου επειδή, από τη μία, οι άντρες αμελούν κάπως τις μικρολεπτομέρειες και, από την άλλη, δεν έχει καταλάβει πόσος καιρός έχει περάσει, επειδή τον έχει απορροφήσει το καθήκον του. Δεν είναι καλό που είναι απασχολημένος και εκτελεί κανονικά το καθήκον του; Αυτό ακριβώς δεν ήθελες; Δεν θα ανησυχούσες γι’ αυτόν αν έκανε κακό και προκαλούσε αναστατώσεις και διαταράξεις, με αποτέλεσμα να αποπεμφθεί; Δεν ησυχάζεις που δεν τρέχει τίποτα και όλα είναι όπως παλιά; Τι άλλο θέλεις; Έτσι δεν έχει η κατάσταση; (Ναι.) Όταν μιλάτε στο τηλέφωνο και ανταλλάζετε κάποια λόγια, μετριάζεται —όπως λένε οι άπιστοι— η μοναξιά στην καρδιά και τα αισθήματα λαχτάρας. Δεν επιλύεται, τότε, το ζήτημα; Υπάρχει κάποια δυσκολία; Πες Μου, μήπως καταδικάζει ο Θεός να παίρνεις τον σύζυγό σου τηλέφωνο και να δείχνετε ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλο; (Όχι.) Είστε νόμιμο αντρόγυνο. Είναι σωστό να τον παίρνεις τηλέφωνο, να μιλάτε και να εκμυστηρεύεστε τη λαχτάρα που έχετε ο ένας για τον άλλο· είναι κανονικό ανθρώπινο αίσθημα και κάτι που θα πρέπει να κάνεις στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης. Εκτός αυτού, περιλαμβάνεται και σε ό,τι όρισε ο Θεός για τον γάμο των ανθρώπων: να συντροφεύει, να παρηγορεί και να στηρίζει ο ένας τον άλλο. Αν δεν εκπληρώνει αυτές τις ευθύνες, δεν μπορείς απλώς να τον βοηθήσεις να τις εκπληρώσει; Το ζήτημα είναι πολύ απλό, πολύ εύκολο να το χειριστείς. Δεν επιλύεται το πρόβλημα αν ασκηθείς έτσι; Είναι απαραίτητο να ξεφυτρώνουν κάθε λογής ψυχικές καταστάσεις μέσα στην καρδιά σου; Όχι, δεν είναι. Είναι απλό να το κάνεις αυτό πράξη.

Ας επιστρέψουμε στο ερώτημα που μόλις έθεσα: «Πώς θα πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι τις διάφορες φαντασιώσεις τους για τον γάμο;» Όλοι σας μοιραστήκατε κάποιες ιδέες ως απάντηση στο ερώτημα. Αν οι άνθρωποι θέλουν να εγκαταλείψουν τις διάφορες φαντασιώσεις τους για τον γάμο, τότε πρέπει πρώτα να έχουν πίστη στον Θεό και να υποτάσσονται σε ό,τι Εκείνος διευθετεί και ορίζει. Δεν θα πρέπει να έχεις υποκειμενικές ή μη ρεαλιστικές φαντασιώσεις για τον γάμο, για το ποιος είναι ο σύντροφός σου ή τι είδους άνθρωπος είναι. Θα πρέπει να έχεις στάση υποταγής στον Θεό, να υποτάσσεσαι σε ό,τι Εκείνος διευθετεί και ορίζει και να έχεις την πεποίθηση πως ο Θεός θα σου ετοιμάσει τον πιο κατάλληλο άνθρωπο για σένα. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις στάση υποταγής; (Ναι.) Δεύτερον, πρέπει να εγκαταλείψεις τα κριτήρια επιλογής συντρόφου που σου έχουν ενσταλάξει οι μοχθηρές τάσεις της κοινωνίας και, έπειτα, να καθορίσεις τα σωστά κριτήρια για την επιλογή συντρόφου. Με άλλα λόγια, ο σύντροφός σου θα πρέπει, τουλάχιστον, να πιστεύει στον Θεό όπως εσύ και να βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι μ’ εσένα. Αυτό αφορά το γενικό πλαίσιο. Πέρα απ’ αυτό, πρέπει να μπορεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες ενός άντρα ή μιας γυναίκας στον γάμο· πρέπει να μπορεί να φέρει σε πέρας τις ευθύνες ενός συζύγου. Πώς μπορείς να κρίνεις αυτήν την πτυχή; Πρέπει να εξετάσεις την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης του, να δεις αν έχει αίσθημα ευθύνης και συνείδηση. Και πώς κρίνεις αν κάποιος έχει συνείδηση και ανθρώπινη φύση; Αν δεν έχεις σχέσεις μαζί του, δεν μπορείς να ξέρεις τι είδους ανθρώπινη φύση έχει· ακόμη κι αν έχετε επαφές, αλλά δεν έχεις περάσει πολύ χρόνο μαζί του, μπορεί και πάλι να μην μπορέσεις να διακρίνεις το ποιόν του. Πώς κρίνεις, λοιπόν, αν κάποιος έχει ανθρώπινη φύση; Εξετάζεις αν αναλαμβάνει ευθύνες για το καθήκον του, την ανάθεση από τον Θεό και το έργο του οίκου του Θεού· εξετάζεις αν μπορεί να διαφυλάξει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και αν είναι πιστός στο καθήκον του. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρίνεις την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης κάποιου. Έστω πως είναι ακέραιος χαρακτήρας και άκρως αφοσιωμένος, υπεύθυνος, σοβαρός και ευσυνείδητος, πολύ σχολαστικός, καθόλου απρόσεκτος και ποτέ αμελής σε ό,τι αφορά το έργο που του αναθέτει ο οίκος του Θεού· επιπλέον, επιδιώκει την αλήθεια και ακούει προσεκτικά και επιμελώς όλα όσα λέει ο Θεός. Μόλις του είναι ξεκάθαρα και τα κατανοήσει, τα κάνει αμέσως πράξη· αν και ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να μην έχει υψηλό επίπεδο, είναι, αν μη τι άλλο, κάποιος που δεν αντιμετωπίζει επιπόλαια το καθήκον του και το έργο της εκκλησίας και μπορεί να αναλαμβάνει ευθύνες με ευσυνειδησία. Αν είναι επιμελής και υπεύθυνος απέναντι στο καθήκον του, τότε είναι βέβαιο πως θα ζήσει ολόκαρδα τη ζωή του μαζί σου και θα αναλαμβάνει ευθύνες για σένα μέχρι τέλους· ο χαρακτήρας ενός τέτοιου ανθρώπου μπορεί να αντέξει στις δοκιμασίες. Ακόμη κι αν αρρωστήσεις, γεράσεις, ασχημύνεις ή έχεις ελαττώματα και κουσούρια, αυτός ο άνθρωπος θα σου φέρεται πάντα σωστά και θα σε ανέχεται, θα κάνει πάντα ό,τι περνά από το χέρι του για να σε προστατέψει, να προφυλάξει τόσο εσένα όσο και την οικογένειά σας και να σου προσφέρει μια σταθερή ζωή, έτσι ώστε να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Αυτό είναι το ευτυχέστερο πράγμα για έναν άντρα ή μια γυναίκα στον έγγαμο βίο. Δεν είναι απαραίτητο πως θα μπορεί να σου προσφέρει μια πλούσια, πολυτελή ή ρομαντική ζωή ούτε κάτι διαφορετικό από άποψη στοργής ή άλλης πτυχής. Αν μη τι άλλο, όμως, πλάι του θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, η ζωή σου θα είναι σε τάξη και δεν θα υπάρχει κίνδυνος ούτε αίσθημα ανησυχίας. Όταν τον κοιτάζεις, θα μπορείς να κάνεις εικόνα πώς θα είναι η ζωή του σε είκοσι ή τριάντα χρόνια από τώρα, ακόμη και στα βαθιά γεράματα. Έναν τέτοιο άνθρωπο θα πρέπει να έχεις ως κριτήριο για την επιλογή συντρόφου. Φυσικά, αυτό το κριτήριο επιλογής συντρόφου είναι κάπως υψηλό και δεν είναι εύκολο να βρεις κάποιον τέτοιο μέσα στην ανθρωπότητα του σήμερα, σωστά; Για να κρίνεις τι είδους χαρακτήρα έχει κάποιος και αν θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις ευθύνες του μέσα στον γάμο, πρέπει να εξετάσεις τη στάση που έχει απέναντι στο καθήκον του. Αυτή είναι η μία πτυχή. Πρέπει, επίσης, να εξετάσεις εάν έχει θεοφοβούμενη καρδιά. Αυτή είναι μια άλλη πτυχή. Αν έχει, τότε αν μη τι άλλο δεν θα κάνει τίποτε απάνθρωπο, ανήθικο ή αντιδεοντολογικό, οπότε σίγουρα θα σου φέρεται καλά. Αν δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά και είναι θρασύς και ισχυρογνώμων ή η ανθρώπινη φύση του είναι μοχθηρή, δόλια και αλαζονική, αν δεν έχει τον Θεό μέσα στην καρδιά του και θεωρεί πως είναι ανώτερος των άλλων, αν χειρίζεται απρόσεκτα και όπως θέλει εκείνος το έργο, τα καθήκοντα, ακόμη και την ανάθεση από τον Θεό και κάθε άλλο σημαντικό ζήτημα του οίκου του Θεού, αν ενεργεί επιπόλαια, δεν είναι ποτέ προσεκτικός, δεν αναζητά τις αρχές και ειδικά αν, όταν διαχειρίζεται τις προσφορές, τις παίρνει και τις καταχράται αψήφιστα χωρίς να φοβάται τίποτα, τότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ψάξεις να βρεις έναν τέτοιο άνθρωπο. Αν δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά, είναι ικανός για τα πάντα. Ένας τέτοιος άντρας μπορεί τώρα να σου λέει γλυκόλογα και να σου υπόσχεται αιώνια αγάπη, αλλά όταν έρθει η μέρα που δεν θα είναι ευτυχισμένος, που δεν θα μπορείς πια να ικανοποιήσεις τις ανάγκες του και δεν θα είσαι η αγαπημένη του, τότε θα σου πει πως δεν σε αγαπάει πια, δεν έχει αισθήματα για σένα και θα σηκωθεί και θα φύγει όποτε του ’ρθει. Ακόμη κι αν δεν έχετε πάρει ακόμα διαζύγιο, θα αρχίσει να ψάχνει άλλη γυναίκα. Όλα αυτά είναι πιθανά. Μπορεί να σε εγκαταλείψει οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Είναι ικανός για τα πάντα. Τέτοιοι άντρες είναι πολύ επικίνδυνοι και δεν αξίζει να τους εμπιστευθείς ολόκληρη τη ζωή σου. Αν βρεις έναν τέτοιο άντρα για να είναι το ταίρι σου, ο αγαπημένος σου και ο σύντροφος που έχεις επιλέξει, έμπλεξες. Αν δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά, τότε δεν πρέπει να τον επιλέξεις ως σύντροφο, ακόμη κι αν είναι ψηλός, πλούσιος, εμφανίσιμος και απίστευτα ταλαντούχος, ακόμη κι αν σε φροντίζει καλά, σε υπολογίζει και, από επιφανειακή άποψη, ανταποκρίνεται και με το παραπάνω στις προσδοκίες σου, είτε είναι το αγόρι σου είτε ο σύζυγός σου. Αν είσαι ξετρελαμένη μαζί του και αρχίσετε να βγαίνετε και έπειτα παντρευτείτε, η ζωή σου θα γίνει εφιάλτης και θα καταστραφεί. Λες: «Δεν φοβάμαι, εγώ επιδιώκω την αλήθεια». Έχεις πέσει στα χέρια ενός διαβόλου που μισεί και αψηφά τον Θεό και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναστατώσει την πίστη σου σ’ Αυτόν. Μπορείς στ’ αλήθεια να το υπερνικήσεις αυτό; Το μικρό σου ανάστημα και η λιγοστή σου πίστη δεν μπορούν να αντέξουν το μαρτύριο στο οποίο σε υποβάλλει. Μετά από λίγες μέρες, λοιπόν, υποφέρεις τόσο που ικετεύεις για έλεος και δεν μπορείς να συνεχίσεις να πιστεύεις στον Θεό. Χάνεις την εμπιστοσύνη σου στον Θεό και μέσα σου νιώθεις σα να σε τραβάνε μια από δω και μια από κει, σα να σε ρίχνουν στη μηχανή του κιμά και να σε κάνουν κομματάκια. Χάνεις κάθε ανθρώπινη ομοιότητα και δεν μπορείς με τίποτα να ξεφύγεις, ώσπου στο τέλος είσαι καταδικασμένη να έχεις την ίδια κατάληξη με τον διάβολο που παντρεύτηκες και η ζωή σου έχει πια τελειώσει.

Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω σε δύο κριτήρια σχετικά με το πώς να κρίνεις αν κάποιος μπορεί να εκπληρώσει τις ευθύνες του στον γάμο. Θυμάστε ποια είναι; (Ναι.) Αυτά τα δύο κριτήρια σχετίζονται με την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης των ανθρώπων. Το ένα κριτήριο είναι να εξετάζεις αν εκτελούν επιμελώς και υπεύθυνα το καθήκον τους και αν προστατεύουν το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Ίσως να μην μπορείς να κρίνεις κάποιους ανθρώπους ξεκάθαρα μόνο από την όψη τους. Ίσως, όταν θέλουν να επιδιώξουν μια θέση ή έχουν ήδη κάποια θέση, να μπορούν να εκτελούν το καθήκον τους και να διαφυλάσσουν το έργο της εκκλησίας, αλλά δεν έχεις δει ακόμα καθαρά πώς θα είναι όταν δεν θα έχουν πια θέση. Προς το παρόν, λοιπόν, δεν μπορείς να τους κρίνεις με ακρίβεια. Όταν τους δεις, όμως, να κάνουν σκηνή, να καταριούνται τον Θεό, να Τον βλασφημούν και να λένε πως δεν είναι δίκαιος επειδή έχασαν τη θέση τους, τότε θα μπορείς να τους διακρίνεις και θα σκεφτείς: «Αυτός ο άντρας δεν έχει καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Πάλι καλά που έδειξε εγκαίρως το αληθινό του πρόσωπο. Διαφορετικά, θα τον είχα επιλέξει ως σύζυγο». Όπως βλέπεις, εξίσου σημαντικό είναι και το άλλο κριτήριο για την επιλογή συντρόφου, το αν έχει, δηλαδή, θεοφοβούμενη καρδιά. Το να κρίνεις και να μετράς ανθρώπους βάσει αυτού του κριτηρίου θα σε γλιτώσει από έναν τέτοιο εφιαλτικό γάμο. Είναι σημαντικά αυτά τα δύο κριτήρια για την επιλογή συντρόφου; (Ναι.) Τα καταλαβαίνετε; (Ναι.) Κάποιες γυναίκες είναι πολύ φιλοχρήματες. Όταν αρχίζουν να βγαίνουν με έναν άντρα, δίνουν την εντύπωση πως είναι πολύ ευγενικές και συνετές, κι έτσι εκείνος σκέφτεται: «Αυτή η γυναίκα είναι αξιαγάπητη! Είναι σαν μικρό πουλάκι, κουρνιάζει και είναι κολλημένη πάνω μου όλη μέρα. Είναι ακριβώς η γυναίκα που ονειρεύεται και επιδιώκει ένας άντρας. Ένας άντρας χρειάζεται μια τέτοια γυναίκα, που μιλάει ευγενικά, εξαρτάται από εκείνον και τον κάνει πραγματικά να νιώθει πως τον χρειάζεται. Η ζωή θα είναι απίστευτα ευτυχισμένη αν έχω μια τέτοια γυναίκα να με συνοδεύει και να βρίσκεται στο πλευρό μου». Έτσι, λοιπόν, παντρεύονται. Τότε, όμως, βλέπει πως, αν κι εκείνη πιστεύει στον Θεό, δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να επιδιώξει την αλήθεια. Κάθε φορά που της μιλά για την εκτέλεση του καθήκοντός της, εκείνη λέει πως δεν έχει χρόνο, βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες και λέει πως είναι κουρασμένη· δεν είναι διατεθειμένη να υποφέρει καθόλου. Στο σπίτι, δεν μαγειρεύει ούτε καθαρίζει και περνάει όλη την ώρα της μπροστά στην τηλεόραση. Όταν βλέπει πως κάποια έχει αγοράσει μια επώνυμη τσάντα ή πως η οικογένεια κάποιου ζει σε μια πολυτελή έπαυλη και έχουν πάρει ακριβό αυτοκίνητο, σχολιάζει πόσο ικανός πρέπει να είναι ο άντρας εκείνης της οικογένειας. Είναι συνήθως πολύ σπάταλη και, όποτε πηγαίνει σε κάποιο χρυσοχοείο, κοσμηματοπωλείο ή κατάστημα με είδη πολυτελείας, θέλει πάντα να ξοδεύει λεφτά και να αγοράζει ωραία πράγματα. Εσύ δεν το καταλαβαίνεις και λες: «Παλιά ήταν τόσο αξιαγάπητη. Πώς γίνεται να έγινε τέτοια γυναίκα;» Βλέπεις; Άλλαξε, σωστά; Όταν βγαίνατε παλιά, μπορούσε να εκτελεί το καθήκον της και να υποφέρει λιγάκι. Όλα αυτά, όμως, ήταν επιφανειακά. Τώρα που παντρευτήκατε, δεν είναι πια έτσι. Βλέπει πως δεν μπορείς να ανταποκριθείς στις υλικές της απαιτήσεις, οπότε αρχίζει να σε κατηγορεί και να λέει: «Γιατί δεν είσαι έξω να βγάζεις λεφτά; Τι νόημα έχει να πιστεύεις στον Θεό και να εκτελείς το καθήκον σου; Μπορεί η πίστη στον Θεό να φέρει ψωμί στο σπίτι; Μπορεί η πίστη στον Θεό να σε κάνει πλούσιο;» Λέει ακόμη και κουβέντες που θα έλεγε ένας άπιστος. Πιστεύει αυτή η γυναίκα πραγματικά στον Θεό; (Όχι.) Δεν θέλει να εκτελεί ποτέ το καθήκον της, δεν την ενδιαφέρει καθόλου να πιστεύει στον Θεό, να επιδιώκει την αλήθεια ή να προσπαθεί να επιτύχει τη σωτηρία, ώσπου, τελικά, λέει κάποια άκρως επαναστατικά πράγματα και δείχνει πως δεν έχει ούτε στο ελάχιστο θεοφοβούμενη καρδιά. Άρα, λοιπόν, τι είναι αυτό που σκέφτεται διαρκώς αυτή η γυναίκα; (Το φαγητό, τα ρούχα και η διασκέδαση.) Το μόνο που σκέφτεται είναι τα χρήματα και οι σωματικές απολαύσεις· τίποτε άλλο. Είναι ένα φιλοχρήματο ον του κόσμου. Αν την παντρευτείς και εμποδίσει την πίστη σου στον Θεό και σε παροτρύνει να εγκαταλείψεις το καθήκον σου και να επιδιώξεις τα εγκόσμια, τι θα κάνεις; Εξακολουθείς να θέλεις να επιδιώξεις την αλήθεια και να επιτύχεις τη σωτηρία, αλλά αν την ακολουθήσεις, δεν θα τα καταφέρεις. Αν δεν την ακολουθήσεις, θα ξεκινήσει καβγά και θα σε χωρίσει. Και αφού πάρετε διαζύγιο, θα ζεις μόνος, χωρίς σύντροφο. Θα μπορέσεις να το ξεπεράσεις αυτό; Αν δεν είχες ποτέ σου σύντροφο, τότε δεν θα ήταν πρόβλημα. Τώρα, όμως, είσαι πολλά χρόνια με τη σύντροφό σου και έχεις συνηθίσει να ζεις μαζί της. Ξαφνικά, βρίσκεσαι διαζευγμένος και χωρίς σύντροφο. Μπορείς να το ξεπεράσεις αυτό; Δεν είναι εύκολο, σωστά; Είτε μιλάμε για τις ανάγκες της ζωής σου, τις συναισθηματικές σου ανάγκες ή τον εσωτερικό πνευματικό σου κόσμο, δεν μπορείς να το ξεπεράσεις. Ο τρόπος με τον οποίο ζεις τη ζωή σου έχει αλλάξει σε σχέση με παλιά, και το μοτίβο, ο ρυθμός και ο τρόπος ζωής που είχες παλιά έχουν βυθιστεί στο απόλυτο χάος. Τι είδους γάμο είχες; Τι σου έχει φέρει αυτός ο γάμος; Ευτυχία ή καταστροφή; (Καταστροφή.) Έφερε καταστροφή. Άρα, λοιπόν, αν δεν ξέρεις πώς να κρίνεις τους ανθρώπους και τους μετράς χωρίς να βασίζεσαι σε σωστές αρχές και στα λόγια του Θεού, τότε πρέπει να βάλεις τα δυνατά σου να μην αρχίσεις να βγαίνεις ραντεβού ούτε να σου μπαίνουν ιδέες ή να κάνεις σχέδια για σχέσεις, γάμους και παντρειές. Κι αυτό επειδή, στις μέρες μας, το δέλεαρ των μοχθηρών τάσεων αυτού του κόσμου είναι πολύ μεγάλο για τους ανθρώπους και κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει πολλούς και ποικίλους πειρασμούς στη ζωή· κανείς δεν μπορεί να τους ξεπεράσει. Ακόμη κι αν επιδιώκεις την αλήθεια, και πάλι θα δυσκολευτείς να τους ξεπεράσεις. Αν επιδιώκεις την αλήθεια και καταφέρεις να την κατανοήσεις και να την αποκτήσεις, τότε θα μπορέσεις και να τους ξεπεράσεις. Ωστόσο, προτού κατανοήσεις και αποκτήσεις την αλήθεια, ο πειρασμός θα σε δελεάζει πάντα και θα αποτελεί πάντα κίνδυνο για σένα. Εκτός αυτού, αντιμετωπίζετε το εξής κρίσιμο ζήτημα: Δεν ξέρετε πώς να κρίνετε τους ανθρώπους και δεν μπορείτε να δείτε καθαρά την ουσία τους. Αυτό είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα. Ποιο είναι το μόνο πράγμα που ξέρετε να κρίνετε; Οι άντρες ξέρουν μόνο να κρίνουν αν μια γυναίκα είναι όμορφη, αν έχει καλή μόρφωση, αν προέρχεται από πλούσια οικογένεια, αν ντύνεται ωραία, αν ξέρει πώς να είναι ρομαντική και αν μπορεί να είναι τρυφερή. Αναλυτικότερα, μπορούν να καταλάβουν αν μια γυναίκα θα γίνει καλή σύζυγος και μητέρα, αν θα μπορεί να διδάξει καλά τα παιδιά τους στο μέλλον και αν θα μπορεί να φέρνει βόλτα το σπιτικό τους. Αυτά είναι, το πολύ πολύ, τα πράγματα που ξέρουν να κρίνουν οι άντρες. Και τι μπορεί να κρίνει μια γυναίκα για έναν άντρα; Αν ξέρει πώς να είναι ρομαντικός, αν είναι ικανός, αν γεμίζει τον οικογενειακό κορβανά, αν προορίζεται να είναι πλούσιος ή φτωχός και αν ξέρει τυχόν κόλπα για να πάει μπροστά στον κόσμο. Σε καλύτερο επίπεδο, μια γυναίκα μπορεί να κρίνει αν ένας άντρας αντέχει τις ταλαιπωρίες, αν μπορεί να κουμαντάρει σωστά την οικογένεια, αν θα μπορεί η ίδια, εφόσον κάνει σχέση μαζί του, να τρώει και να ντύνεται καλά, πώς είναι το οικογενειακό του υπόβαθρο, αν η οικογένειά του είναι εύπορη, αν έχουν σπίτι, αυτοκίνητο και επιχείρηση, αν ασχολούνται με τις επιχειρήσεις ή είναι αγρότες ή εργάτες, πώς είναι η τρέχουσα οικονομική κατάστασή τους και αν οι γονείς του έχουν βάλει λεφτά στην άκρη για τον γάμο του. Αυτά είναι, το πολύ πολύ, τα πράγματα που καταλαβαίνουν οι γυναίκες. Μπορείτε, όμως, να δείτε καθαρά τι είδους ανθρώπινη φύση-ουσία έχει ο πιθανός μνηστήρας ή ποια επιλογή θα κάνει σχετικά με το μονοπάτι της πίστης στον Θεό; (Όχι.) Για να είμαι πιο ακριβής, είναι ικανός αυτός ο άνθρωπος να ακολουθήσει το μονοπάτι ενός αντίχριστου; Είναι κακός; Κρίνοντας από τη σύνοψη των εκφάνσεων και των εκφράσεων της ποιότητας της ανθρώπινης φύσης του, είναι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια ή κάποιος που την αποστρέφεται; Είναι ικανός να ακολουθήσει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας; Είναι ικανός να επιτύχει τη σωτηρία; Και, αν τον παντρευτείς, θα μπορέσετε και οι δύο να εισέλθετε στη βασιλεία ως αντρόγυνο; Δεν μπορείς να τα δεις ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα, σωστά; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Γιατί χρειάζεται να δούμε ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα; Υπάρχουν τόσοι παντρεμένοι άνθρωποι στον κόσμο. Ούτε εκείνοι τα βλέπουν ξεκάθαρα, αλλά συνεχίζουν τη ζωή τους, έτσι δεν είναι;» Πολλοί άνθρωποι δεν βλέπουν καθαρά τον γάμο. Αν γνωρίσεις έναν καλό άνθρωπο που ζει ευπρεπώς και με τον οποίο μπορείς να περάσεις τη ζωή σου χωρίς μεγάλες στενοχώριες, σκαμπανεβάσματα και ταλαιπωρίες, αυτό μπορεί να θεωρηθεί καλή ζωή και καλός γάμος. Κάποιοι άνθρωποι, όμως, δεν βλέπουν καθαρά τους άλλους και εστιάζουν μόνο στην εμφάνιση και στη θέση τους. Ξεγελιούνται από τα γλυκόλογα και μόνο μετά τον γάμο ανακαλύπτουν πως ο σύντροφός τους είναι πονηρός, ένας διάβολος, και πως κάθε μέρα που περνούν με έναν τέτοιο άνθρωπο φαντάζει σαν χρόνος. Οι γυναίκες κλαίνε συχνά, ενώ και οι άντρες εξαπατώνται και θυματοποιούνται σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα μετά από λίγα χρόνια να έρχεται το διαζύγιο. Κάποια παντρεμένα ζευγάρια παίρνουν διαζύγιο όταν τα παιδιά τους είναι τριών ή τεσσάρων χρόνων ή όταν είναι στην εφηβεία. Άλλοι, πάλι, καταλαβαίνουν πως δεν αντέχουν να ζουν πια μαζί και παίρνουν διαζύγιο αφού έχουν αποκτήσει εγγόνια. Τι λένε αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος; «Ο γάμος είναι θηλιά στον λαιμό» και «Ο γάμος είναι καταδίκη». Ποιος φταίει για την κατάληξη αυτή; Οι γυναίκες ή οι άντρες; Και οι δύο έκαναν λάθη και κανένας τους δεν ήταν καλός. Δεν ξέρουν ποια είναι η φύση του γάμου ή του έγγαμου βίου. Η φύση του γάμου είναι να αναλαμβάνει ο ένας ευθύνη για τον άλλο, να εισέρχονται στην πραγματική ζωή και να στηρίζουν ο ένας τον άλλο. Εξαρτάται από την κανονική^[α] ανθρώπινη φύση και των δύο συντρόφων το να μπορέσουν να φτάσουν στα γηρατειά με ευτυχία και σταθερότητα και να μείνουν μαζί ως το τέλος. Και ποια είναι η φύση του έγγαμου βίου; Και αυτή εξαρτάται από την κανονική^[β] ανθρώπινη φύση και των δύο συντρόφων και μόνο έτσι μπορούν να ζήσουν με γαλήνη, τάξη και ευτυχία. Και οι δύο σύντροφοι πρέπει να αναλαμβάνουν ευθύνη ο ένας για τον άλλο και τότε μόνο μπορούν τελικά να περάσουν, χέρι χέρι, τα γηρατειά τους και να φτάσουν ως το τέλος. Αυτό δεν είναι, όμως, είσοδος στη βασιλεία. Δεν είναι εύκολο να εισέλθει ένα παντρεμένο ζευγάρι μαζί στη βασιλεία. Ακόμη κι αν δεν μπορέσουν να εισέλθουν στη βασιλεία, για να ζήσει, τελικά, ένα παντρεμένο ζευγάρι χέρι χέρι μέχρι τα γεράματα, χρειάζεται και οι δύο να έχουν, τουλάχιστον, συνείδηση και λογική και η ανθρώπινη φύση τους να ανταποκρίνεται στο πρότυπο. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αυτή η συναναστροφή σάς κάνει να έχετε περισσότερη ή λιγότερη πίστη στον γάμο; Ή σας κάνει να έχετε τη σωστή στάση και άποψη; (Μας κάνει να έχουμε τη σωστή στάση και άποψη.) Μια τέτοια συναναστροφή δεν έχει καμία σχέση με το να έχετε περισσότερη ή λιγότερη πίστη, σωστά; Ο λόγος για τον οποίο μιλάω για την εγκατάλειψη διαφόρων φαντασιώσεων σχετικά με τον γάμο δεν είναι για να σας κάνω να παρατήσετε ή να απορρίψετε τον γάμο, αλλά για να υιοθετήσετε τη σωστή και λογική προσέγγιση στο θέμα. Πιο συγκεκριμένα, σκοπός είναι να μπορέσετε να συλλογιστείτε, να προσεγγίσετε και να επιλύσετε το ζήτημα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Δεν το κάνω ώστε να σταματήσετε να σκέφτεστε τελείως τον γάμο. Το να μην τον σκέφτεστε δεν ισοδυναμεί με εγκατάλειψη. Η αληθινή εγκατάλειψη σημαίνει να έχει κανείς τις σωστές και ακριβείς σκέψεις και απόψεις. Τώρα, με αυτήν τη συναναστροφή Μου, δεν έχετε ήδη εγκαταλείψει κάποιες από τις φαντασιώσεις που έχετε για τον γάμο; (Ναι.) Πλέον φοβάστε τον γάμο περισσότερο ή τον λαχταράτε περισσότερο; Βασικά, κανένα από τα δύο δεν ισχύει. Δεν χρειάζεται να τον φοβάστε ούτε να τον λαχταράτε ιδιαίτερα. Αν τώρα είσαι αδέσμευτος και πεις: «Θέλω να επιδιώξω την αλήθεια και να δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό. Αυτήν την περίοδο, δεν σκέφτομαι τον γάμο και δεν σχεδιάζω να παντρευτώ, οπότε θα θεωρώ τον γάμο ως έναν κενό χώρο στην καρδιά μου, ως μια κενή σελίδα», θα είναι σωστή η άποψή σου; (Όχι, συναναστρέφεσαι μαζί μας πάνω σ’ αυτήν την αλήθεια επειδή πρέπει να εξοπλιστούμε μ’ αυτήν, να την κατανοήσουμε και να την κάνουμε πράξη. Θα πρέπει, επίσης, να πράττουμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να βλέπουμε τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφερόμαστε και να ενεργούμε αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό μας την αλήθεια. Είτε σκεφτόμαστε αυτήν την περίοδο τον γάμο είτε όχι, πρέπει και πάλι να κατανοήσουμε αυτήν την αλήθεια. Τότε μόνο θα αποφύγουμε να κάνουμε κάποιο λάθος.) Είναι σωστή αυτή η κατανόηση; (Ναι.)

Υπάρχει πλέον κανείς που λέει: «Είμαστε αδέσμευτοι και ο κόσμος των απίστων υποστηρίζει πως είναι ευγενές να είσαι αδέσμευτος. Δεν μπορούμε να πούμε, λοιπόν, πως στον οίκο του Θεού οι αδέσμευτοι είναι άγιοι και οι παντρεμένοι ακάθαρτοι;» Υπάρχει κάποιος που λέει τέτοιες κουβέντες; Κάποιοι παντρεμένοι έχουν πάντα μια εσφαλμένη αντίληψη για τον γάμο. Πιστεύουν πως οι σκέψεις τους μετά τον γάμο δεν είναι τόσο αγνές, απλές ή καθαρές όσο ήταν πριν, πως γίνονται περίπλοκες αφού παντρευτούν και, συγκεκριμένα, πως οι παντρεμένοι έχουν σχέσεις με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου και δεν είναι πλέον άγιοι. Έτσι, λοιπόν, αφού αποδεχθούν το έργο του Θεού, λένε αποφασιστικά στον σύντροφό τους: «Έχω αποδεχθεί το έργο του Θεού και, από εδώ και πέρα, πρέπει να επιδιώκω την αγιοσύνη. Δεν μπορώ να κοιμάμαι πια μαζί σου. Πρέπει να κοιμόμαστε σε χωριστά δωμάτια». Από τότε, λοιπόν, οι δυο τους κοιμούνται χώρια, αλλά συνεχίζουν να μένουν μαζί. Τι επιδιώκουν τέτοιοι άνθρωποι; Ένα είδος σαρκικής αγιοσύνης. Δεν πρόκειται για μια παρανόηση για τον γάμο; (Ναι.) Είναι εύκολο να διορθωθεί αυτή η παρανόηση; Κάποιοι παντρεμένοι πιστεύουν πως δεν είναι πια άγιοι αφού αρχίσουν να έχουν σχέσεις με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου. Το νόημα πίσω απ’ αυτό είναι πως, αν δεν έχουν σχέσεις με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου, αν εγκαταλείψουν τον γάμο τους και πάρουν διαζύγιο, τότε θα γίνουν άγιοι. Αν αυτός είναι ο τρόπος για να γίνει κανείς άγιος, τότε οι ανύπαντροι δεν είναι ακόμα πιο άγιοι; Όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοια στρεβλή κατανόηση, με τις επιλογές και τις ενέργειές τους μπερδεύουν και θυμώνουν τους συντρόφους τους. Κάποιοι άπιστοι σύζυγοι, είτε άντρες είτε γυναίκες, παρανοούν την πίστη και αρχίζουν να την αποστρέφονται, ενώ άλλοι, μάλιστα, μιλούν βλάσφημα για τον Θεό. Πείτε Μου, είναι σωστό αυτό που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι καθώς επιδιώκουν την «αγιοσύνη»; (Όχι, δεν είναι.) Γιατί όχι; Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει πρόβλημα στον τρόπο σκέψης τους. Τι πρόβλημα υπάρχει; (Παρανοούν τα λόγια του Θεού.) Καταρχάς, οι απόψεις τους για τον γάμο είναι στρεβλές. Κατά δεύτερον, ορίζουν και κατανοούν την αγιοσύνη και το να είναι κάποιος ακάθαρτος με τρόπο στρεβλό. Πιστεύουν πως το να μην έχει κάποιος σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου τον καθιστά άγιο. Και πότε, λοιπόν, είναι κάποιος ακάθαρτος; Τι είναι η αγιοσύνη; Αγιοσύνη σημαίνει να μην έχεις διεφθαρμένες διαθέσεις; Όταν κάποιος αποκτήσει την αλήθεια και αλλάξει η διάθεσή του, δεν έχει πια διεφθαρμένες διαθέσεις. Μήπως κάποιος που δεν είχε ποτέ του σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου δεν έχει καμία διεφθαρμένη διάθεση; Μήπως οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων εμφανίζονται μόνο όταν αρχίσουν να έχουν σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου; (Όχι.) Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η κατανόηση είναι εσφαλμένη. Μόλις παντρευτείς και αρχίσεις να έχεις σχέσεις με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου, οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου δεν χειροτερεύουν· παραμένουν όπως ακριβώς ήταν και πριν. Αν δεν είσαι παντρεμένος και δεν είχες ποτέ σου σχέσεις με το αντίθετο φύλο, έχεις διεφθαρμένες διαθέσεις; Πολλές. Άρα, λοιπόν, είτε μιλάμε για άντρες είτε για γυναίκες, το αν ένας τέτοιος άνθρωπος έχει διεφθαρμένες διαθέσεις δεν μετριέται με βάση την οικογενειακή του κατάσταση, ούτε με βάση το αν έχει παντρευτεί ή αν είχε ποτέ σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου. Γιατί τρέφουν αυτήν την παρανόηση για τον γάμο όσοι σκέφτονται και ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί ενεργούν έτσι; Δεν θα πρέπει να λυθεί αυτό το πρόβλημα; (Ναι.) Μπορείτε να το λύσετε; Αρκεί κανείς να έρθει σε επαφή με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου και να έχει σχέσεις μαζί του για να γίνει ακάθαρτος και τελείως διεφθαρμένος· ισχύει κάτι τέτοιο; (Όχι.) Αν ήταν έτσι, τότε θα ήταν λάθος να ορίσει ο Θεός την ένωση μεταξύ άντρα και γυναίκας. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να επιλύσουμε το πρόβλημα; Ποια είναι η πηγή του; Μπορεί να επιλυθεί αν αναλύσουμε και κατανοήσουμε την πηγή του. Αυτή δεν είναι και η δική σας άποψη; Είτε παντρεμένοι είτε ανύπαντροι, δεν έχουν όλοι αυτήν την άποψη για τον γάμο; (Ναι.) Ξέρω πως δεν μπορείτε να ξεφύγετε απ’ αυτό το πρόβλημα. Από πού πηγάζει, λοιπόν, αυτή η άποψη; (Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ξεκάθαρα τι θα πει να είναι κάποιος άγιος και τι ακάθαρτος.) Και από πού πηγάζει το γεγονός πως δεν γνωρίζουν αυτά τα πράγματα; (Δεν μπορούν να αντιληφθούν καθαρά τα λόγια του Θεού ούτε να κατανοήσουν την αλήθεια.) Ποια πτυχή των λόγων του Θεού δεν μπορούν να αντιληφθούν καθαρά; (Ο γάμος είναι κάτι που θα πρέπει να βιώσουν κανονικά οι άνθρωποι στη ζωή τους και έχει οριστεί από τον Θεό. Οι άνθρωποι, όμως, συνδέουν τον γάμο και τις σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου με το αν είναι κανείς άγιος ή όχι, ενώ, στην πραγματικότητα, το να είναι κανείς άγιος σημαίνει πως δεν έχει διεφθαρμένες διαθέσεις· δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι παντρεμένος ή όχι. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις καλόγριες της Καθολικής Εκκλησίας: Αν δεν αποδεχθούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και δεν κατανοήσουν την αλήθεια, τότε, παρόλο που μένουν ανύπαντρες σε όλη τους τη ζωή, και πάλι δεν μπορεί να θεωρηθεί πως είναι άγιες, επειδή δεν έχουν διορθωθεί οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους.) Εξηγείται καθαρά το θέμα έτσι; Το αν κάποιος είναι παντρεμένος ή ανύπαντρος καθορίζει και το αν είναι άγιος και ακάθαρτος; (Όχι.) Όχι, και υπάρχουν ισχυρά τεκμήρια που το αποδεικνύουν. Για παράδειγμα, τα άτομα με νοητική υστέρηση, τα άτομα με χαμηλή νοημοσύνη, οι ψυχικά ασθενείς, οι καθολικές καλόγριες και οι βουδιστές μοναχοί και μοναχές είναι όλοι τους ανύπαντροι. Είναι, όμως, και άγιοι; (Όχι.) Τα άτομα με νοητική υστέρηση ή χαμηλή νοημοσύνη και οι ψυχικά ασθενείς δεν διαθέτουν κανονική λογική· δεν μπορούν να παντρευτούν, αφού κανένας τέτοιος άντρας δεν βρίσκει γυναίκα και καμία τέτοια γυναίκα δεν βρίσκει άντρα, αλλά δεν είναι άγιοι. Οι καθολικές καλόγριες, οι βουδιστές μοναχοί και μοναχές, καθώς και άτομα κάποιων άλλων ειδικών ομάδων, δεν παντρεύονται, αλλά ούτε αυτοί είναι άγιοι. Τι σημαίνει πως δεν είναι άγιοι; Σημαίνει πως είναι ακάθαρτοι. Και τι θα πει «ακάθαρτοι»; (Έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις.) Σωστά, θα πει ότι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Όλοι αυτοί οι ανύπαντροι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και κανείς τους δεν είναι άγιος. Και τι γίνεται, λοιπόν, με τους παντρεμένους; Έχουν οι παντρεμένοι και οι ανύπαντροι καμιά διαφορά στην ουσία τους; (Όχι.) Σε ό,τι αφορά την ουσία, δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσά τους. Τι εννοώ μ’ αυτό; (Όλοι τους έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και όλοι τους έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις.) Σωστά, όλοι τους έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και όλοι τους έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Δεν μπορούν να υποταχθούν στον Θεό ή στην αλήθεια ούτε να ακολουθήσουν το μονοπάτι του φόβου Θεού και της αποφυγής του κακού. Δεν επιδοκιμάζονται από τον Θεό, δεν σώζονται και είναι όλοι τους ακάθαρτοι. Άρα, λοιπόν, το αν είναι κανείς άγιος ή ακάθαρτος δεν μπορεί να μετρηθεί με βάση το αν είναι παντρεμένος ή όχι. Τότε, γιατί έχουν οι άνθρωποι αυτήν την εσφαλμένη αντίληψη για τον γάμο και πιστεύουν πως οι άνθρωποι που παντρεύονται δεν είναι άγιοι, αλλά ακάθαρτοι; Ποια είναι η κύρια αιτία αυτής της εσφαλμένης αντίληψης; (Οι απόψεις τους για τον γάμο είναι στρεβλές.) Είναι στρεβλές οι απόψεις τους για τον γάμο και τον έγγαμο βίο ή μήπως για κάτι άλλο; Μπορεί κανείς να το εξηγήσει αυτό καθαρά; Όπως είπαμε προηγουμένως, κάθε γάμος θα επιστρέψει, τελικά, στην πραγματική ζωή. Άρα, λοιπόν, είναι ο έγγαμος βίος η πηγή αυτού που θεωρούν ακάθαρτο οι άνθρωποι; (Όχι.) Δεν είναι αυτή η πηγή του πράγματος που θεωρούν ακάθαρτο οι άνθρωποι. Η πηγή αυτού που θεωρούν ακάθαρτο οι άνθρωποι στις σκέψεις τους είναι, βασικά, κάτι που γνωρίζουν στον νου τους και στα μύχια της καρδιάς τους: Είναι η σεξουαλική τους επιθυμία, και εδώ έγκειται η εσφαλμένη αντίληψη. Ο ορισμός και ο διαχωρισμός κάποιου ως αγίου ή ακάθαρτου με βάση το αν είναι παντρεμένος ή ανύπαντρος είναι παρανόηση και εσφαλμένη αντίληψη, και πηγάζει από την παράλογη και λανθασμένη κατανόηση που έχουν οι άνθρωποι για τη σεξουαλική σαρκική τους επιθυμία. Γιατί λέω πως αυτή η κατανόηση είναι παράλογη; Οι άνθρωποι πιστεύουν πως, μόλις νιώσουν σεξουαλική επιθυμία και παντρευτούν, τότε αρχίζουν να έχουν επαφές με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου· και μόλις αρχίσουν να έχουν σχέσεις με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου, αρχίζουν να ζουν τη λεγόμενη ζωή της σεξουαλικής σαρκικής επιθυμίας και τότε είναι ακάθαρτοι. Αυτό δεν πιστεύουν; (Ναι.)

Ας συζητήσουμε, λοιπόν, για το τι είναι ακριβώς η σεξουαλική επιθυμία. Εφόσον την αντιλαμβάνεσαι σωστά και έχεις ακριβή, σωστή και αντικειμενική αντίληψη και κατανόησή της, τότε θα ξεδιαλύνεις αυτό το πρόβλημα κι αυτήν την εσφαλμένη αντίληψη σχετικά με το τι είναι ακάθαρτο και τι άγιο. Έτσι δεν είναι; Μόλις παντρευτούν οι άνθρωποι, ικανοποιείται η σεξουαλική τους επιθυμία και εκφράζουν τις σεξουαλικές και σωματικές τους επιθυμίες. Έτσι, λοιπόν, σκέφτονται: «Εμείς οι παντρεμένοι δεν είμαστε άγιοι, αλλά ακάθαρτοι. Άγια είναι τα νεαρά και αδέσμευτα άτομα». Είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για στρεβλή κατανόηση, η οποία προκύπτει από το γεγονός πως δεν ξέρουν τι είναι ακριβώς η σεξουαλική επιθυμία. Ας εξετάσουμε τώρα το πρώτο ανθρώπινο ον: Είχε ο Αδάμ σεξουαλική επιθυμία; Η ανθρωπότητα που δημιούργησε ο Θεός διαθέτει σκέψη, γλώσσα, αίσθηση αντίληψης, ελεύθερη βούληση και συναισθηματικές ανάγκες. Τι σημαίνει «συναισθηματικές ανάγκες»; Σημαίνει πως οι άνθρωποι χρειάζονται έναν σύντροφο να τους κρατάει συντροφιά και να τους στηρίζει, κάποιον στον οποίο μπορούν να μιλούν, κάποιον να νοιάζονται, να φροντίζουν και να λατρεύουν· αυτά αποτελούν συναισθηματικές ανάγκες. Μια άλλη πτυχή είναι πως οι άνθρωποι έχουν και σεξουαλική επιθυμία. Πού το βασίζω αυτό; Στο γεγονός πως, αφότου ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ, είπε πως χρειάζεται μια σύντροφο, μια σύντροφο μόνο για τις ανάγκες της ζωής του και τις συναισθηματικές του ανάγκες. Ο Θεός, όμως, μίλησε και για μία ακόμα ανάγκη. Τι είπε ο Θεός; Γένεση, κεφάλαιο 2, στίχος 24: «Διά τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού· και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν». Το νόημα αυτών των λόγων είναι ξεκάθαρο· δεν χρειάζεται να μιλήσουμε ωμά γι’ αυτό. Καταλαβαίνετε αυτά τα λόγια, σωστά; Είναι φανερό πως, όταν ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ, τον πρόγονο της ανθρωπότητας, ο Αδάμ είχε αυτήν την ανάγκη. Φυσικά, αυτή είναι μια αντικειμενική ερμηνεία. Το πιο σημαντικό είναι πως, όταν τον δημιούργησε ο Θεός, είχε αυτό το αισθητήριο όργανο, καθώς και αυτές τις συνθήκες και τα χαρακτηριστικά του σώματος. Αυτή ήταν η πραγματική κατάσταση του Αδάμ, ο οποίος ήταν ο πρώτος πρόγονος της ανθρωπότητας που δημιούργησε ο Θεός και το πρώτο ανθρώπινο ον από σάρκα. Μπορούσε να μιλήσει, να ακούσει, να δει και να γευτεί και είχε αισθητήρια όργανα, συναισθηματικές ανάγκες, σεξουαλική επιθυμία, σωματικές ανάγκες και, φυσικά, όπως είπαμε μόλις, είχε και ελεύθερη βούληση. Όλα αυτά μαζί συγκροτούν ένα ανθρώπινο ον που δημιουργήθηκε από τον Θεό. Αυτή δεν είναι η πραγματική κατάσταση; (Ναι.) Αυτή είναι η σωματική διάπλαση των αντρών. Και τι γίνεται με τις γυναίκες; Ο Θεός δημιούργησε τις γυναίκες με διαφορετική σωματική διάπλαση από τους άντρες και, φυσικά, με την ίδια σεξουαλική επιθυμία που έχουν και οι άντρες. Πού το βασίζω αυτό; Στη Γένεση, κεφάλαιο 3, στίχος 16, ο Θεός είπε: «Θέλω υπερπληθύνει τας λύπας σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπας θέλεις γεννά τέκνα». Από πού προέρχονται τα παιδιά που αναφέρονται στο «γεννά τέκνα»; Έστω πως μια γυναίκα δεν έχει αυτήν τη σωματική ανάγκη ή, για να το θέσω με μεγαλύτερη ακρίβεια, δεν έχει τις ανάγκες της γυναικείας σεξουαλικής επιθυμίας· θα μπορούσε να συλλάβει; Όχι, αυτό είναι ξεκάθαρο. Εξετάζοντας, λοιπόν, αυτούς τους δύο στίχους του Θεού, οι άντρες και οι γυναίκες που Εκείνος δημιούργησε έχουν διαφορετική σωματική διάπλαση, όμως και οι δύο διαθέτουν το κοινό σωματικό χαρακτηριστικό της σεξουαλικής επιθυμίας. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις πράξεις του Θεού και το βαθύτερο μήνυμα πίσω από τις οδηγίες που δόθηκαν στα ανθρώπινα όντα. Τα ανθρώπινα όντα που δημιούργησε ο Θεός έχουν σωματική διάπλαση, καθώς και τις ανάγκες της σωματικής τους διάπλασης. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να βλέπουμε τώρα αυτό το ζήτημα; Η λεγόμενη σεξουαλική επιθυμία είναι μέρος της σάρκας, σαν κάποιο ανθρώπινο όργανο. Έστω, για παράδειγμα, πως τρως το πρωινό σου στις έξι το πρωί. Μέχρι το μεσημέρι, έχεις λίγο πολύ χωνέψει ό,τι έχεις φάει και το στομάχι σου είναι άδειο. Το στομάχι μεταδίδει την πληροφορία στον εγκέφαλο, ο οποίος σου λέει: «Το στομάχι σου είναι άδειο. Ώρα να φας κάτι». Πώς νιώθεις το στομάχι σου; Το νιώθεις άδειο και η αίσθηση δεν είναι ωραία, οπότε θέλεις να φας κάτι. Και πώς προκύπτει αυτό το αίσθημα πείνας; Είναι αποτέλεσμα της λειτουργίας και του μεταβολισμού ολόκληρου του νευρικού σου συστήματος και των οργάνων σου. Τόσο απλό είναι το θέμα. Η σεξουαλική επιθυμία έχει την ίδια φύση με κάθε άλλο όργανο του σώματος. Κάθε όργανο είναι συνδεδεμένο με το νευρικό σύστημα, το οποίο στέλνει εντολές στα διάφορα όργανά σου. Για παράδειγμα, η μύτη σου οσφραίνεται μυρωδιές και, όταν μυρίζει κάτι άσχημο, η μυρωδιά εισέρχεται στο νευρικό σου σύστημα κι εκείνο λέει στον εγκέφαλό σου: «Αυτή η μυρωδιά είναι άσχημη, δεν είναι ωραία». Σου μεταδίδει αυτήν την πληροφορία κι έπειτα εσύ καλύπτεις κατευθείαν τη μύτη σου ή κουνάς μπροστά της το χέρι σου. Κάνεις, λοιπόν, αυτές τις κινήσεις, γιατί, βλέπεις, αυτή η σειρά κινήσεων και ενεργειών και αυτό το αίσθημα και η επίγνωση υπαγορεύονται όλα από ορισμένα όργανα και από το νευρικό σύστημα του σώματός σου. Όταν, για παράδειγμα, ακούς κάποιον απίστευτα δυνατό, εκκωφαντικό θόρυβο, μόλις τ’ αυτιά σου λάβουν την πληροφορία, νιώθεις ταραχή ή αποστροφή και κλείνεις τ’ αυτιά σου. Στην πραγματικότητα, το μόνο που έλαβαν τα αυτιά σου είναι ένας ήχος, μια πληροφορία. Ο εγκέφαλος, όμως, διακρίνει αν ο ήχος αυτός είναι ωφέλιμος για σένα ή όχι. Αν δεν έχει μεγάλη επίδραση πάνω σου, τότε απλώς τον ακούς και τον διακρίνεις και μετά φεύγει χωρίς να δώσεις ιδιαίτερη σημασία. Αν έχει αρνητική επίδραση στην καρδιά ή στο σώμα σου, ο εγκέφαλός σου θα το καταλάβει και θα σου πει να κλείσεις τ’ αυτιά σου ή να ανοίξεις διάπλατα το στόμα. Θα κάνεις κάποιες τέτοιες ενέργειες και σκέψεις. Το ίδιο είναι και η ανθρώπινη σεξουαλική επιθυμία. Τα αντίστοιχα όργανα κρίνουν και ερμηνεύουν διαφορετικά πράγματα υπό τον έλεγχο των αντίστοιχων νεύρων. Τόσο απλό πράγμα είναι η ανθρώπινη σεξουαλική επιθυμία. Βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο και είναι ισοδύναμη με κάθε άλλο όργανο του ανθρώπινου σώματος. Βέβαια, έχει τη δική της ιδιαιτερότητα και αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι έχουν πάντα πολλές και διαφορετικές ιδέες, απόψεις ή σκέψεις γι’ αυτήν. Τώρα που έχουμε συναναστραφεί έτσι, δεν θα πρέπει να έχετε πλέον σωστή κατανόηση του θέματος; (Ναι.) Η ανθρώπινη σεξουαλική επιθυμία δεν είναι κάποιο μυστήριο. Δημιουργήθηκε από τον Θεό και υπάρχει από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος. Επειδή ορίστηκε και δημιουργήθηκε από τον Θεό, δεν μπορεί να γίνει κάτι αρνητικό ή ακάθαρτο απλώς επειδή οι άνθρωποι έχουν ένα σωρό παρανοήσεις και αντιλήψεις γι’ αυτήν. Δεν διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο αισθητήριο όργανο. Υπάρχει μέσα στο ανθρώπινο σώμα και, στο πλαίσιο ενός σωστού γάμου που διευθέτησε και όρισε ο Θεός, είναι κάτι λογικό. Αν, όμως, οι άνθρωποι παρασύρονται από αυτήν ή κάνουν κατάχρησή της, τότε μετατρέπεται σε κάτι αρνητικό. Φυσικά, η σεξουαλική επιθυμία δεν είναι αρνητική από μόνη της· το αρνητικό στην υπόθεση είναι οι άνθρωποι που τη χρησιμοποιούν ή οι σκέψεις εκείνες. Για παράδειγμα, τα ερωτικά τρίγωνα, η αποχαλίνωση, η αιμομιξία, ο βιασμός, η σεξουαλική κακοποίηση και ούτω καθεξής, όλα σχετίζονται με τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά είναι αρνητικά πράγματα και δεν έχουν καμία σχέση με την αρχική σεξουαλική επιθυμία της ανθρώπινης σάρκας. Η σεξουαλική σαρκική επιθυμία μοιάζει με τα όργανα του σώματος, αφού δημιουργήθηκε από τον Θεό. Ωστόσο, εξαιτίας της μοχθηρίας και της διαφθοράς που υπάρχει στην ανθρωπότητα, συμβαίνουν κάθε λογής μοχθηρά πράγματα που σχετίζονται με τη σεξουαλική επιθυμία, που τότε δεν έχει καμία σχέση με τη σωστή και κανονική σεξουαλική επιθυμία. Πρόκειται για δύο θέματα διαφορετικής φύσεως. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τα ερωτικά τρίγωνα, οι εξωσυζυγικές σχέσεις, η αιμομιξία και η σεξουαλική κακοποίηση είναι όλα τους μοχθηρά πράγματα που σχετίζονται με τη σεξουαλική επιθυμία και συμβαίνουν μέσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με τη σωστή σεξουαλική επιθυμία και τον γάμο. Είναι ακάθαρτα, ανάρμοστα και όχι θετικά. Το βλέπετε πλέον καθαρά; (Ναι.)

Μέσω της συναναστροφής αυτής μπορείτε πλέον να καταλάβετε ξεκάθαρα αυτήν τη στρεβλή κατανόηση και τις στρεβλές ενέργειες των παντρεμένων ανθρώπων και να διακρίνετε το σωστό και το λάθος σ’ αυτές; (Ναι.) Αν κάποιος νέος στην πίστη σε ρωτήσει το εξής: «Έχουμε αποδεχθεί το έργο του Θεού, οπότε πρέπει ως αντρόγυνο να ζούμε χώρια;» τι θα απαντήσεις; (Θα απαντήσουμε αρνητικά.) Μπορείς να τον ρωτήσεις το εξής: «Γιατί να ζείτε χώρια; Μήπως έχετε μαλώσει; Μήπως κάποιος από τους δυο σας ροχαλίζει τόσο δυνατά που ο άλλος δεν μπορεί να κοιμηθεί; Αν είναι έτσι, αυτό είναι δικό σου πρόβλημα και μπορείς να ζεις χώρια από τον σύντροφό σου. Αν ρωτάς για κάποιον άλλο λόγο, τότε όχι, δεν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο». Κάποιος άλλος λέει το εξής: «Ζούμε μαζί ως αντρόγυνο εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια. Γεράσαμε, τα παιδιά μας μεγάλωσαν, οπότε μήπως θα πρέπει να κοιμόμαστε σε ξεχωριστά κρεβάτια; Δεν θα πρέπει να κοιμόμαστε πια μαζί. Τα παιδιά θα μας κοροϊδεύουν. Ας κρατήσουμε την ακεραιότητά μας στα γηρατειά μας». Έχει βάση αυτό που λέει; (Όχι.) Όχι, δεν έχει. Θέλουν να κρατήσουν την ακεραιότητά τους στα γηρατειά τους. Τι είδους ακεραιότητα είναι αυτή; Τι έκαναν όταν ήταν νέοι; Δεν υποκρίνονται; Δεν είναι αηδιαστικοί κάτι τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Όταν συναντάς τέτοιους ανθρώπους, να τους λες το εξής: «Δεν λέμε τέτοια πράγματα στην πίστη μας στον Θεό, ούτε έχει τέτοιες απαιτήσεις ή κανόνες ο οίκος του Θεού. Είναι κάτι που θα μάθεις με τον καιρό. Μπορείς να ζεις όπως θέλεις. Είναι δική σου υπόθεση και δεν έχει καμία σχέση με την πίστη στον Θεό, την επιδίωξη της αλήθειας ή την επίτευξη της σωτηρίας. Δεν χρειάζεται να ρωτάς γι’ αυτά τα πράγματα, ούτε να θυσιάζεις τίποτα γι’ αυτά». Δεν επιλύεται έτσι το ζήτημα; (Ναι.) Έτσι επιλύεται το ζήτημα της ανθρώπινης σεξουαλικής επιθυμίας στον γάμο και έχει ξεπεραστεί η μεγαλύτερη δυσκολία. Μέσω της συναναστροφής Μου, το κατανοείτε όλοι ξεκάθαρα αυτό; Εξακολουθείτε να νομίζετε πως η σεξουαλική επιθυμία αποτελεί κάποιο μυστήριο; (Όχι.) Εξακολουθείτε να νομίζετε πως είναι ακάθαρτη ή βρόμικη; (Όχι.) Η σεξουαλική επιθυμία δεν είναι ούτε ακάθαρτη ούτε βρόμικη· είναι κάτι σωστό. Αν, όμως, οι άνθρωποι παίζουν μ’ αυτήν, τότε παύει να είναι κάτι σωστό και γίνεται κάτι τελείως διαφορετικό. Σε κάθε περίπτωση, μετά από αυτήν τη συναναστροφή Μου, δεν έχουν διορθωθεί οι διάφορες φαντασιώσεις, ρεαλιστικές και μη, των ανθρώπων για τον γάμο; (Ναι.) Αφού συναναστράφηκα μαζί σας σχετικά με τους ορισμούς και τις έννοιες του γάμου, έχετε εγκαταλείψει, σε κάποιο βαθμό, τις εσφαλμένες και στρεβλές επιδιώξεις, ιδανικά και επιθυμίες που έχετε στο μυαλό σας για τον γάμο. Όσο για οτιδήποτε από αυτά παραμείνει, θα χρειαστεί να το αναγνωρίσετε σταδιακά μέσα σας και, στη συνέχεια, να αποκτήσετε σταδιακά εμπειρία και να μάθετε μέσω της προσωπικής σας άσκησης στην πραγματική ζωή. Φυσικά, το πιο σημαντικό είναι οι άνθρωποι να έχουν σωστή κατανόηση και αντίληψη για τον γάμο τον ίδιο. Αυτό είναι άκρως σημαντικό. Είτε σκοπεύεις να παντρευτείς στο μέλλον είτε όχι, η στάση σου απέναντι στον γάμο και η οπτική σου για τον γάμο θα σε επηρεάζουν καθώς επιδιώκεις την αλήθεια. Γι’ αυτό πρέπει να διαβάζεις σχολαστικά τα λόγια του Θεού πάνω στο θέμα και, τελικά, να καταφέρεις να αποκτήσεις τη σωστή οπτική και κατανόηση για το θέμα του γάμου, που θα πρέπει, τουλάχιστον, να συμφωνεί με την αλήθεια. Μόλις ολοκληρώσουμε τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτό το θέμα, δεν θα έχουν διευρυνθεί οι γνώσεις σου; (Ναι.) Δεν θα συμπεριφέρεσαι πια σαν παιδί, ούτε θα είσαι πια τόσο στενόμυαλος, σωστά; Όταν τύχει να συζητήσεις γι’ αυτό το θέμα με άλλους στο μέλλον, θα δουν πως, αν και φαίνεσαι νέος, το έχεις κατανοήσει και θα ρωτήσουν: «Πόσο καιρό είσαι παντρεμένος;» Εσύ θα απαντήσεις: «Δεν έχω παντρευτεί ακόμα». Εκείνοι θα πουν: «Τότε πώς και κατανοείς τον γάμο σαν ενήλικας, μην πω πιο ώριμα ακόμα κι από ενήλικας;» Εσύ θα απαντήσεις: «Κατανοώ την αλήθεια και υπάρχει βάση για την αλήθεια που κατανοώ. Αν δεν με πιστεύεις, θα φέρω τη Βίβλο μου και θα σου δείξω πώς είχε η κατάσταση όταν ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ. Τότε θα δεις αν αυτά που λέω είναι ακριβή ή όχι». Στο τέλος, τους πείθεις πραγματικά κι αυτό επειδή όλα όσα λες προέρχονται από την αγνή σου κατανόηση και αντίληψη και δεν περιέχουν καμία νόθευση από ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, αντιλήψεις ή οποιεσδήποτε στρεβλές ανθρώπινες απόψεις. Όλα όσα λες συμφωνούν με την αλήθεια και με τα λόγια του Θεού.

Τώρα που ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας σχετικά με το πρόβλημα της στρεβλής κατανόησης και άσκησης των παντρεμένων ανθρώπων, ας συναναστραφούμε πάνω στο εξής θέμα: «Η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας δεν είναι η αποστολή σου». Όταν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις διάφορες φαντασιώσεις τους για τον γάμο, αυτό σημαίνει πως η κατανόηση και οι ιδέες που αποκτούν είναι, σε κάποιο βαθμό, σωστές και σχετικά σύμφωνες με την αλήθεια σε ό,τι αφορά την έννοια και τον ορισμό του γάμου. Δεν σημαίνει, όμως, πως μπορούν να εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες που έχουν σχετικά με τον γάμο. Πώς διατηρούν τη συζυγική τους ευτυχία όσοι έχουν παντρευτεί; Θα λέγαμε πως πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να προσεγγίσουν σωστά τη συζυγική ευτυχία ή τη σχέση μεταξύ της συζυγικής ευτυχίας και της αποστολής του ανθρώπου. Κι αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα; (Ναι.) Οι παντρεμένοι βλέπουν πάντα τον γάμο ως ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή και δίνουν μεγάλη έμφαση σ’ αυτόν. Έτσι, λοιπόν, εμπιστεύονται την ευτυχία ολόκληρης της ζωής τους στον έγγαμο βίο τους και στον σύντροφό τους, θεωρώντας πως η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας είναι ο μόνος στόχος που πρέπει να επιδιώκει κανείς στη ζωή. Γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια, πληρώνουν μεγάλο τίμημα και κάνουν μεγάλες θυσίες για χάρη της συζυγικής ευτυχίας. Όταν, για παράδειγμα, κάποιος παντρεύεται, κάνει πολλά πράγματα προκειμένου να προσελκύσει τον σύντροφό του και να διατηρήσει «ζωντανό» τον γάμο και την αγάπη τους. Μια γυναίκα λέει: «Ο δρόμος για την καρδιά του άντρα περνάει από το στομάχι», οπότε μαθαίνει από τη μητέρα της ή τους πρεσβυτέρους να μαγειρεύει, να φτιάχνει εκλεκτά εδέσματα, γλυκά και κάθε λογής λιχουδιές που αρέσουν στον άντρα της, πασχίζοντας να του προσφέρει πεντανόστιμα και γευστικά φαγητά. Όταν ο άντρας της πεινάει, σκέφτεται τα νόστιμα φαγητά της, έπειτα έρχεται στο μυαλό του το σπίτι του και η γυναίκα του, οπότε γυρίζει τρέχοντας στο σπίτι. Έτσι, εκείνη έχει συχνά τον σύζυγό της στο πλευρό της και δεν μένει μόνη στο σπίτι. Πιστεύει, λοιπόν, πως είναι πολύ σημαντικό να μάθει να φτιάχνει νόστιμα πιάτα, ώστε να φτάσει στην καρδιά του άντρα της από το στομάχι. Καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να διατηρήσει έτσι τον γάμο της, αφού αυτός είναι ένας τρόπος για να διατηρήσει τη συζυγική ευτυχία και επειδή είναι το τίμημα που θα πρέπει να πληρώνει μια γυναίκα και η ευθύνη που οφείλει να επωμίζεται για χάρη της συζυγικής της ευτυχίας. Υπάρχουν και κάποιες γυναίκες που νιώθουν ανασφάλεια για τον γάμο τους και χρησιμοποιούν συχνά διάφορους τρόπους για να ευχαριστήσουν, να προσελκύσουν και να παρακινήσουν τον σύζυγό τους. Μια τέτοια γυναίκα, για παράδειγμα, ρωτάει συχνά τον άντρα της αν θυμάται πότε ήταν το πρώτο τους ραντεβού, πότε πρωτογνωρίστηκαν, πότε είναι η επέτειος του γάμου τους και πότε έγιναν άλλα παρόμοια γεγονότα. Αν εκείνος τα θυμάται, τότε νιώθει πως την αγαπάει και πως την έχει μέσα στην καρδιά του. Αν όχι, αναστατώνεται και παραπονιέται: «Ούτε μια τόσο σημαντική ημερομηνία δεν μπορείς να θυμηθείς. Δεν με αγαπάς πια;» Στη συνεχή τους προσπάθεια να προσελκύσουν τον σύντροφό τους, να τραβήξουν την προσοχή του και να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία, βλέπεις, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες παρακινούν τον σύντροφό τους με κοσμικούς τρόπους και κάνουν όλοι τους ανούσια και παιδιάστικα πράγματα. Υπάρχουν και κάποιες γυναίκες που πληρώνουν κάθε τίμημα για να κάνουν πράγματα που βλάπτουν την υγεία τους. Κάποιες γυναίκες, για παράδειγμα, όταν πατήσουν τα τριάντα, βλέπουν πως η επιδερμίδα τους δεν είναι πια τόσο ωραία και λευκή, και το πρόσωπό τους δεν είναι πια τόσο λαμπερό και όμορφο, οπότε κάνουν λίφτινγκ προσώπου ή ενέσεις υαλουρονικού οξέος. Κάποιες άλλες, προκειμένου να δείχνουν πιο όμορφες, κάνουν βλεφαροπλαστική και τατουάζ φρυδιών, φοράνε πολύ όμορφα και σέξι ρούχα για να προσελκύσουν τον σύζυγό τους, ενώ μαθαίνουν να κάνουν και τα ρομαντικά πράγματα που κάνουν οι άλλοι για χάρη της συζυγικής τους ευτυχίας. Μια ξεχωριστή μέρα, για παράδειγμα, μια τέτοια γυναίκα μπορεί να ετοιμάσει ένα πολυτελές γεύμα με κεριά και κόκκινο κρασί. Κλείνει τα φώτα και, όταν επιστρέφει σπίτι ο σύζυγός της, τον βάζει να κλείσει τα μάτια και τον ρωτάει: «Τι μέρα είναι σήμερα;» Εκείνος προσπαθεί πολλή ώρα να μαντέψει, αλλά δεν μπορεί να σκεφτεί τι μέρα είναι. Η γυναίκα ανάβει τα κεριά και, όταν εκείνος ανοίγει τα μάτια και κοιτάζει, αποδεικνύεται πως τελικά είναι τα γενέθλιά του. Λέει, λοιπόν: «Αχ, υπέροχα! Σ’ αγαπάω τόσο πολύ! Ούτε εγώ ο ίδιος δεν θυμόμουν τα γενέθλιά μου. Εσύ τα θυμήθηκες· είσαι αξιολάτρευτη!» Τότε η γυναίκα νιώθει ευτυχισμένη και ευχαριστημένη. Αυτά τα λίγα λόγια του συζύγου της αρκούν για να νιώσει ικανοποιημένη και ήρεμη. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες στύβουν το μυαλό τους για να σκεφτούν τρόπους να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία. Η γυναίκα κάνει μεγάλες αλλαγές και θυσίες, δαπανά πολύ χρόνο και προσπάθεια· και ο άντρας κάνει το ίδιο, κοπιάζει, εργάζεται σκληρά, βγάζει χρήματα στον κόσμο, γεμίζει το πορτοφόλι του και φέρνει σπίτι όλο και περισσότερα λεφτά, χτίζοντας μια όλο και καλύτερη ζωή για τη γυναίκα του. Για να διατηρήσει τη συζυγική του ευτυχία, πρέπει κι εκείνος να μιμηθεί τους άλλους· αγοράζει, λοιπόν, τριαντάφυλλα, δώρα γενεθλίων, χριστουγεννιάτικα δώρα, σοκολατάκια τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου και άλλα παρόμοια. Στύβει το μυαλό του προσπαθώντας να σκεφτεί τρόπους να κάνει ευτυχισμένη τη γυναίκα του και βάζει τα δυνατά του να κάνει αυτά τα ανούσια πράγματα. Τότε, όμως, χάνει ξαφνικά τη δουλειά του και δεν τολμά να το πει στη γυναίκα του, από φόβο πως θα τον χωρίσει ή πως ο γάμος τους δεν θα είναι τόσο ευτυχισμένος όσο παλιά. Έτσι, λοιπόν, προσποιείται πως πηγαίνει στη δουλειά και πως σχολάει κάθε μέρα κανονικά, ενώ όλη αυτήν την ώρα ψάχνει για δουλειά και μοιράζει βιογραφικά δεξιά κι αριστερά. Τι κάνει όταν δεν παίρνει λεφτά τη μέρα που θα έμπαινε κανονικά ο μισθός του; Δανείζεται από τους πάντες για να κάνει ευτυχισμένη τη γυναίκα του και της λέει: «Κοίτα, πήρα μπόνους 2.000 γουάν αυτόν τον μήνα. Πήγαινε να ψωνίσεις κάτι όμορφο». Η γυναίκα του, που δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει πραγματικά, όντως πηγαίνει και ψωνίζει κάποια ακριβά πράγματα. Το μυαλό του είναι μες στην ανησυχία, νιώθει πως δεν έχει πού να στραφεί κι έτσι αγχώνεται όλο και περισσότερο. Είτε μιλάμε για τους άντρες είτε για τις γυναίκες, όλοι κάνουν πολλά πράγματα, κοπιάζουν και δαπανούν πολύ χρόνο για να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να κάνουν πράγματα που γνωρίζουν πως δεν είναι σωστά. Παρόλο που σπαταλούν τόσο χρόνο και ενέργεια, οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν να μην έχουν ιδέα πώς να αντιμετωπίσουν και να χειριστούν σωστά αυτά τα πράγματα και προσπαθούν να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία ακολουθώντας το παράδειγμα και τις συμβουλές των άλλων. Κάποιοι άνθρωποι, μάλιστα, αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, ναι μεν αποδέχονται το καθήκον και την ανάθεση που τους δίνει ο οίκος του Θεού, αλλά προκειμένου να διατηρήσουν την ευτυχία και την ευχαρίστηση στον γάμο τους, δεν ανταποκρίνονται καθόλου στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Αρχικά, το σχέδιο ήταν να πάνε σε κάποιο απομακρυσμένο μέρος για να κηρύξουν το ευαγγέλιο και να επιστρέφουν σπίτι μία φορά την εβδομάδα ή μια στο τόσο. Θα μπορούσαν, επίσης, αναλόγως του επιπέδου και των συνθηκών τους, να αφήσουν το σπίτι τους και να αφοσιωθούν πλήρως στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Επειδή φοβούνται, όμως, πως ο σύντροφός τους θα δυσαρεστηθεί μαζί τους, πως ο γάμος τους θα είναι δυστυχισμένος ή πως θα διαλυθεί τελείως, προκειμένου να διατηρήσουν την ευτυχία στον γάμο τους, δεν αφιερώνουν πολύ από τον χρόνο που θα έπρεπε να αφιερώνουν στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Δίνουν ακόμη περισσότερη προσοχή στο να διατηρήσουν τον γάμο τους όταν ακούνε τον σύντροφό τους να παραπονιέται, να ακούγεται δυσαρεστημένος ή να γκρινιάζει. Κάνουν ό,τι μπορούν για να ικανοποιήσουν τον σύντροφό τους και καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια ώστε ο γάμος τους να είναι ευτυχισμένος και να μη διαλυθεί. Φυσικά, ακόμη πιο σοβαρό είναι πως κάποιοι άνθρωποι αρνούνται το κάλεσμα του οίκου του Θεού και αρνούνται να εκτελέσουν το καθήκον τους προκειμένου να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία. Ενώ θα έπρεπε να αφήσουν το σπίτι τους για να εκτελέσουν το καθήκον τους, επειδή δεν αντέχουν να αποχωριστούν τον σύζυγό τους ή επειδή οι γονείς του συζύγου τους είναι αντίθετοι στην πίστη τους στον Θεό και στο να αφήσουν τη δουλειά τους και το σπίτι τους για να εκτελέσουν το καθήκον τους, κάνουν συμβιβασμούς και εγκαταλείπουν το καθήκον τους, επιλέγοντας αντί γι’ αυτό να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία και την ακεραιότητα του γάμου τους. Προκειμένου να διατηρήσουν την ευτυχία και την ακεραιότητα του γάμου τους και να αποτρέψουν τη διάλυση και τη λήξη του, επιλέγουν να ανταποκρίνονται μόνο στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που έχουν στα πλαίσια του έγγαμου βίου, εγκαταλείποντας την αποστολή που έχει ένα δημιούργημα. Δεν αντιλαμβάνεσαι πως ανεξάρτητα από τον ρόλο που έχεις στην οικογένεια ή την κοινωνία, είτε είσαι, δηλαδή, σύζυγος, παιδί, γονιός, εργαζόμενος ή οτιδήποτε άλλο, και ανεξάρτητα από το αν ο ρόλος σου στον έγγαμο βίο είναι σημαντικός ή όχι, η μόνη ταυτότητα που έχεις ενώπιον του Θεού είναι αυτή του δημιουργήματος. Δεν έχεις δεύτερη ταυτότητα ενώπιον του Θεού. Άρα, λοιπόν, όταν σε καλεί ο οίκος του Θεού, τότε είναι που θα πρέπει να εκπληρώσεις την αποστολή σου. Με άλλα λόγια, ως δημιούργημα, δεν ισχύει πως θα πρέπει να εκπληρώνεις την αποστολή σου μόνο όταν ταυτόχρονα διατηρείται και η ευτυχία και ακεραιότητα του γάμου σου. Αντίθετα, εφόσον είσαι δημιούργημα, οφείλεις να φέρνεις άνευ όρων σε πέρας την αποστολή που σου αναθέτει και σου εμπιστεύεται ο Θεός. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, είναι πάντα επιβεβλημένο να βάζεις σε προτεραιότητα την αποστολή που σου εμπιστεύεται ο Θεός, ενώ η αποστολή και οι ευθύνες που επωμίζεσαι με τον γάμο είναι δευτερεύουσας σημασίας. Η αποστολή που σου αναθέτει ο Θεός και που οφείλεις να εκπληρώσεις ως δημιούργημα θα πρέπει να είναι πάντα η πρώτη προτεραιότητά σου, υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις και συνθήκες. Όσο κι αν θέλεις, λοιπόν, να διατηρήσεις την ευτυχία στον γάμο σου, όπως κι αν είναι η κατάσταση του γάμου σου ή όσο μεγάλο τίμημα κι αν πληρώνει ο σύντροφός σου για τον γάμο σας, τίποτε από αυτά δεν αποτελεί λόγο για να αρνηθείς την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Με άλλα λόγια, όσο ευτυχισμένος ή ακέραιος κι αν είναι ο γάμος σου, δεν αλλάζει η ταυτότητα που έχεις ως δημιούργημα. Άρα, λοιπόν, η αποστολή που σου εμπιστεύεται ο Θεός είναι το καθήκον το οποίο είσαι, πρώτα και κύρια, δεσμευμένος να εκπληρώσεις, δεν είναι προαιρετική. Όταν, λοιπόν, ο Θεός σού εμπιστευτεί την αποστολή σου και αποκτήσεις το καθήκον και την αποστολή ενός δημιουργήματος, θα πρέπει να εγκαταλείψεις την επιδίωξη ενός ευτυχισμένου γάμου και την επιδίωξη της διατήρησης ενός ακέραιου γάμου, θα πρέπει να κάνεις πρώτη προτεραιότητά σου τον Θεό και την αποστολή που σου εμπιστεύεται ο οίκος Του και να μην ενεργείς βλακωδώς. Το να διατηρείς τη συζυγική σου ευτυχία είναι απλώς μια ευθύνη που επωμίζεσαι ως άντρας ή γυναίκα στο πλαίσιο του γάμου. Δεν είναι η ευθύνη ή η αποστολή ενός δημιουργήματος ενώπιον του Δημιουργού, άρα δεν θα πρέπει να εγκαταλείψεις την αποστολή που σου εμπιστεύεται ο Δημιουργός προκειμένου να διατηρήσεις τη συζυγική σου ευτυχία, ούτε να κάνεις τόσα ανόητα, παιδιάστικα και ανώριμα πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις ευθύνες των συζύγων. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου ως σύζυγος σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού, δηλαδή σύμφωνα με τις πρώτες οδηγίες που έδωσε ο Θεός. Θα πρέπει να ανταποκρίνεσαι, τουλάχιστον, στις ευθύνες που έχει ένας ή μία σύζυγος με τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης· αυτό είναι αρκετό. Όσο για το «ο δρόμος για την καρδιά του άντρα περνάει από το στομάχι», τον ρομαντισμό, το να γιορτάζεις διαρκώς κάθε είδους επετείους, το «εσύ κι εγώ μαζί στον κόσμο», το να επιδιώκεις «να γεράσουμε μαζί χέρι χέρι» ή «θα σ’ αγαπώ για πάντα όπως σ’ αγαπώ σήμερα» και άλλα παρόμοια ανούσια πράγματα, αυτά δεν αποτελούν τις ευθύνες των κανονικών αντρών και γυναικών. Για να είμαι, φυσικά, πιο ακριβής, αυτά τα πράγματα δεν είναι οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις που έχει, στο πλαίσιο του γάμου, ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Αυτοί οι τρόποι και οι επιδιώξεις ζωής δεν είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ασχολείται κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, θα πρέπει να βγάλεις από μέσα σου και να εγκαταλείψεις αυτά τα ρητά, τις απόψεις και τους τρόπους άσκησης που είναι όλα τους πράγματα ανούσια, ανόητα, παιδιάστικα, επιφανειακά, εμετικά και αηδιαστικά. Μην αφήσεις τον γάμο σου να παρακμάσει και μην αφήσεις την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας να σε δέσει χεροπόδαρα, περιορίζοντας τις σκέψεις και τα βήματά σου, και να σε κάνει ανώριμο, ανόητο, χυδαίο, μέχρι και μοχθηρό. Αυτές οι κοσμικές επιδιώξεις ενός ευτυχισμένου γάμου δεν είναι οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις που οφείλει να φέρνει σε πέρας ένας άνθρωπος με κανονική λογική. Αντίθετα, έχουν δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου απ’ αυτόν τον μοχθηρό κόσμο και τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα και έχουν διαβρωτική επίδραση στην ανθρώπινη φύση και τις σκέψεις όλων των ανθρώπων. Θα εκφυλίσουν το μυαλό σου, θα στρεβλώσουν την ανθρώπινη φύση σου και θα κάνουν τις σκέψεις σου μοχθηρές, περίπλοκες, χαοτικές ή ακόμα και ακραίες. Κάποιες γυναίκες, για παράδειγμα, βλέπουν άλλους άντρες να είναι ρομαντικοί, να προσφέρουν τριαντάφυλλα στη γυναίκα τους στην επέτειο του γάμου τους, να την πηγαίνουν για ψώνια, να την αγκαλιάζουν ή να της κάνουν ξεχωριστά δώρα όταν είναι θυμωμένη ή δυστυχισμένη, να της κάνουν εκπλήξεις για να της φτιάξουν το κέφι και άλλα παρόμοια. Μόλις αποδεχθείς αυτά τα ρητά κι αυτούς τους τρόπους άσκησης μέσα σου, θα περιμένεις κι εσύ τέτοια πράγματα από τον σύντροφό σου, θα θέλεις κι εσύ μια τέτοια ζωή και μεταχείριση, κι έτσι το αίσθημα της λογικής σου θα γίνει αφύσικο και θα αναστατωθεί και θα διαβρωθεί από αυτά τα ρητά, τις ιδέες και τους τρόπους άσκησης. Αν ο σύντροφός σου δεν σου προσφέρει τριαντάφυλλα, δεν προσπαθεί να σε κάνει ευτυχισμένη ή δεν κάνει τίποτα ρομαντικό για σένα, τότε θυμώνεις, νιώθεις πικρία και δυσαρέσκεια· νιώθεις ένα σωρό διαφορετικά συναισθήματα. Όταν η ζωή σου είναι γεμάτη με τέτοια πράγματα, οι υποχρεώσεις που οφείλεις να εκπληρώνεις ως γυναίκα και το καθήκον και οι ευθύνες που οφείλεις να φέρνεις σε πέρας ως δημιούργημα στον οίκο του Θεού βυθίζονται όλα τους στην αταξία. Θα ζεις μες στη δυσαρέσκεια και η κανονική ζωή και ρουτίνα σου θα διαταραχθούν απ’ αυτά τα αισθήματα και τις σκέψεις δυσαρέσκειας. Άρα, λοιπόν, οι επιδιώξεις σου θα επηρεάζουν τη λογική σκέψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης σου, την κανονική σου κρίση και, φυσικά, τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις στις οποίες οφείλεις να ανταποκρίνεσαι ως κανονικός άνθρωπος. Αν επιδιώκεις τα εγκόσμια και τη συζυγική ευτυχία, αναπόφευκτα θα «γίνεις κοσμικός». Αν το μόνο που επιδιώκεις είναι η συζυγική ευτυχία, τότε είναι βέβαιο πως θα έχεις πάντα την ανάγκη να σου λέει ο σύζυγός σου πράγματα όπως: «Σ’ αγαπώ»· και αν δεν σου το έχει πει ποτέ, θα σκέφτεσαι: «Αχ, ο γάμος μου είναι τόσο δυστυχισμένος. Ο σύζυγός μου είναι τελείως αναίσθητος, σκέτο ντουβάρι. Το πολύ να φέρει λίγα χρήματα στο σπίτι, να καταβάλει κάποια προσπάθεια και να κάνει κάποιες χειρωνακτικές εργασίες. Όταν έρχεται η ώρα για φαγητό, λέει: “Ας φάμε” και όταν έρχεται η ώρα να κοιμηθούμε λέει: “Ώρα για ύπνο, καληνύχτα και όνειρα γλυκά” και τίποτα παραπάνω. Γιατί δεν μπορεί να πει ποτέ: “Σ’ αγαπώ”; Δεν μπορεί να πει ούτε αυτήν τη ρομαντική κουβέντα;» Γίνεται να είσαι κανονικός άνθρωπος όταν η καρδιά σου είναι γεμάτη με τέτοια πράγματα; Δεν βρίσκεσαι μονίμως σε αφύσικη και συναισθηματικά φορτισμένη κατάσταση; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι δεν διακρίνουν αυτές τις μοχθηρές τάσεις του κόσμου. Ούτε μπορούν να αντισταθούν ούτε έχουν ανοσία σ’ αυτές. Μια τέτοια γυναίκα εκλαμβάνει αυτό το ζήτημα και το φαινόμενο του να λες ρομαντικές κουβέντες ως ένδειξη συζυγικής ευτυχίας και θέλει να το επιδιώξει, να το μιμηθεί και να το επιτύχει. Όταν δεν τα καταφέρνει, θυμώνει και ρωτάει συχνά τον σύζυγό της: «Πες μου, μ’ αγαπάς ή όχι;» Επειδή τον ρωτάει τόσο συχνά, εκείνος θυμώνει, κοκκινίζει και ξεστομίζει: «Σ’ αγαπάω, μωρό μου». Κι εκείνη λέει: «Αχ, πες το μου ξανά». Ο σύζυγός της καταπιέζεται τόσο πολύ που το πρόσωπο και ο λαιμός του αναψοκοκκινίζουν, το σκέφτεται, και λέει: «Σ’ αγαπάω, μωρό μου». Αυτός ο αξιοπρεπής άντρας, λοιπόν, λέει αυτήν την αηδιαστική κουβέντα, αλλά δεν τη λέει με την καρδιά του, οπότε νιώθει άβολα. Όταν η γυναίκα του ακούει τα λόγια του, πανευτυχής τού λέει: «Θα αρκεστώ σ’ αυτό!» Και τι απαντάει ο άντρας της; «Κοίτα εδώ! Χάρηκες τώρα; Πας γυρεύοντας για μπελάδες». Πες Μου, είναι ευτυχία όταν ένας άντρας και μια γυναίκα βιώνουν έναν τέτοιο έγγαμο βίο; (Όχι.) Χαίρεσαι όταν ακούς τις λέξεις: «Σ’ αγαπώ»; Εξηγεί αυτό τη συζυγική ευτυχία; Τόσο απλό είναι το θέμα; (Όχι.) Κάποια γυναίκα ρωτά συνεχώς τον άντρα της το εξής: «Νομίζεις ότι φαίνομαι μεγάλη;» Ο σύζυγός της είναι ειλικρινής, οπότε απαντάει και ειλικρινά: «Ναι, κάπως. Ποιος δεν φαίνεται μεγάλος μόλις περάσει τα σαράντα;» Εκείνη απαντάει: «Αχ, δεν με αγαπάς; Γιατί δεν λες ότι φαίνομαι νέα; Δεν σου αρέσει που μεγαλώνω, σωστά; Θέλεις να βρεις καμιά ερωμένη;» Εκείνος απαντάει: «Τι ανοησίες είναι αυτές; Ούτε να σου μιλήσω ειλικρινά δεν μπορώ! Τι τρέχει μ’ εσένα; Σου έδωσα μια ειλικρινή απάντηση. Αυτό είναι όλο. Υπάρχει άνθρωπος που δεν μεγαλώνει; Τι θέλεις να είσαι, κανένα τέρας της φύσης;» Τέτοιες γυναίκες είναι παράλογες. Πώς αποκαλούμε τις γυναίκες που επιδιώκουν μια τέτοια υποτιθέμενη συζυγική ευτυχία; Αν το θέσουμε με χυδαίους όρους, είναι σκουπίδια. Και πώς θα τις αποκαλούσαμε χωρίς να γίνουμε χυδαίοι; Ψυχικά ασθενείς. Τι εννοώ μ’ αυτό; Πως δεν διαθέτουν τη σκέψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Στην ηλικία των σαράντα ή των πενήντα, αν και πλησιάζουν στα γηρατειά, εξακολουθούν να μην μπορούν να καταλάβουν καθαρά τι είναι η ζωή και ο γάμος και πάντα τους αρέσει να κάνουν ανούσια και εμετικά πράγματα. Πιστεύουν πως αυτό συνιστά συζυγική ευτυχία, πως είναι μια ελευθερία κι ένα δικαίωμα που έχουν, πως αυτή πρέπει να είναι η επιδίωξή τους και πως έτσι πρέπει να ζουν και να προσεγγίζουν τον γάμο. Δεν ενεργούν όπως θα έπρεπε, σωστά; (Σωστά.) Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν ενεργούν όπως θα έπρεπε; (Ναι.) Στον κόσμο των απίστων υπάρχουν πολλοί, αλλά υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και στον οίκο του Θεού; Είναι πολλοί; Ο ρομαντισμός, τα δώρα, οι αγκαλιές, οι εκπλήξεις, τα «σ’ αγαπώ» και άλλα παρόμοια είναι όλα τους ενδείξεις της συζυγικής ευτυχίας που επιδιώκουν και οι στόχοι που έχουν καθώς επιδιώκουν τη συζυγική ευτυχία. Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό· είναι αναπόφευκτο πως πολλοί άνθρωποι που όντως πιστεύουν στον Θεό, επιδιώκουν πλέον τέτοια πράγματα και έχουν τέτοιες απόψεις. Άρα, λοιπόν, υπάρχουν πολλοί που, ενώ πιστεύουν στον Θεό εδώ και δέκα ή και περισσότερα χρόνια, έχουν ακούσει μερικά κηρύγματα και έχουν κατανοήσει μέρος της αλήθειας, προκειμένου να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία, να συντροφεύσουν τον σύζυγό τους, να τηρήσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν όταν παντρεύτηκαν και να πετύχουν τον στόχο της συζυγικής ευτυχίας που ορκίστηκαν να επιδιώξουν, δεν έχουν φέρει ποτέ σε πέρας τις ευθύνες και τα καθήκοντά τους ενώπιον του Δημιουργού. Αντίθετα, δεν βγαίνουν ποτέ έξω από το σπίτι τους, δεν αφήνουν το σπίτι τους ανεξάρτητα από το πόση δουλειά έχει ο οίκος του Θεού και δεν εγκαταλείπουν τον σύζυγό τους για να εκτελέσουν το καθήκον τους, αλλά θεωρούν την επιδίωξη και τη διατήρηση της συζυγικής ευτυχίας ως ισόβιο στόχο για τον οποίο πασχίζουν και καταβάλλουν αδιάκοπες προσπάθειες. Εφόσον επιδιώκουν κάτι τέτοιο, επιδιώκουν και την αλήθεια; Προφανώς και όχι. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποκτήσουν την αλήθεια, επειδή, μέσα στο μυαλό τους, στα μύχια της καρδιάς τους και ακόμη και στις ενέργειές τους, δεν έχουν εγκαταλείψει την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας ούτε την ιδέα, την άποψη και την οπτική ζωής που λέει «η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας είναι η αποστολή που έχει ο άνθρωπος στη ζωή». Εσείς δεν έχετε παντρευτεί ακόμα και δεν έχετε συνάψει γάμο. Αν εξακολουθείτε να διατηρείτε αυτήν την άποψη όταν παντρευτείτε, τότε ούτε εσείς θα μπορέσετε να αποκτήσετε την αλήθεια. Μόλις αποκτήσεις συζυγική ευτυχία, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια. Επειδή θεωρείς την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας ως την αποστολή σου στη ζωή, είναι αναπόφευκτο πως θα εγκαταλείψεις και θα παρατήσεις την ευκαιρία να εκπληρώσεις την αποστολή σου ενώπιον του Δημιουργού. Αν εγκαταλείψεις την ευκαιρία και το δικαίωμα να εκπληρώσεις την αποστολή ενός δημιουργήματος ενώπιον του Δημιουργού, τότε εγκαταλείπεις τόσο την επιδίωξη της αλήθειας όσο και, φυσικά, την επίτευξη της σωτηρίας. Αυτό είναι επιλογή σου.

Ο λόγος που συναναστρεφόμαστε πάνω στην εγκατάλειψη της επιδίωξης της συζυγικής ευτυχίας δεν είναι για να παρατήσεις τον γάμο έτσι τυπικά, ούτε για να σε ενθαρρύνω να πάρεις διαζύγιο, αλλά για να εγκαταλείψεις τις επιδιώξεις που αφορούν τη συζυγική ευτυχία. Θα πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να εγκαταλείψεις τις απόψεις που σε εξουσιάζουν καθώς επιδιώκεις τη συζυγική ευτυχία κι έπειτα να εγκαταλείψεις την άσκηση της επιδίωξης της συζυγικής ευτυχίας και να αφιερώσεις το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου στην εκτέλεση του καθήκοντος ενός δημιουργήματος και στην επιδίωξη της αλήθειας. Όσο για τον γάμο, αν δεν έρχεται σε σύγκρουση με την επιδίωξη της αλήθειας και δεν αντιβαίνει σ’ αυτήν, τότε δεν θα αλλάξουν οι υποχρεώσεις που οφείλεις να φέρεις σε πέρας, η αποστολή που οφείλεις να εκπληρώσεις και ο ρόλος που οφείλεις να διαδραματίζεις στο πλαίσιο του γάμου. Όταν σου ζητείται, λοιπόν, να εγκαταλείψεις την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας, δεν σου ζητείται να εγκαταλείψεις τον γάμο ή να πάρεις έτσι τυπικά διαζύγιο, αλλά να εκπληρώσεις την αποστολή που έχεις ως δημιούργημα και να εκτελείς κανονικά το καθήκον σου, ενώ ταυτόχρονα ανταποκρίνεσαι και στις ευθύνες σου εντός του γάμου. Φυσικά, αν το γεγονός πως επιδιώκεις τη συζυγική ευτυχία επηρεάζει, εμποδίζει ή και ακυρώνει την εκτέλεση του καθήκοντος που έχεις ως δημιούργημα, τότε θα πρέπει να εγκαταλείψεις όχι μόνο την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας, αλλά και ολόκληρο τον γάμο σου. Ποιος είναι ο τελικός σκοπός και το νόημα της συναναστροφής πάνω σε αυτά τα θέματα; Το να μην εμποδίζει η συζυγική ευτυχία τα βήματά σου, να μη σου δένει τα χέρια, να μη σου κλείνει τα μάτια, να μην αλλοιώνει την όρασή σου και να μην αναστατώνει και κυριεύει τον νου σου. Είναι το να μη γεμίζει η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας το μονοπάτι της ζωής σου και τη ζωή σου την ίδια, να προσεγγίζεις σωστά τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που οφείλεις να φέρνεις σε πέρας εντός του γάμου και να κάνεις τις σωστές επιλογές σχετικά με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου. Ένας καλύτερος τρόπος άσκησης είναι να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο και ενέργεια στο καθήκον σου, να εκτελείς το καθήκον που οφείλεις και να εκπληρώσεις την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ πως είσαι δημιούργημα, πως ο Θεός είναι Εκείνος που σε καθοδήγησε στη ζωή μέχρι σήμερα, πως ο Θεός σού έδωσε έναν γάμο και μια οικογένεια και πως Αυτός σού ανέθεσε τις ευθύνες στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνεσαι εντός του γάμου· δεν επέλεξες εσύ τον γάμο, δεν κατέληξες παντρεμένος από το πουθενά, ούτε μπορείς να διατηρήσεις τη συζυγική σου ευτυχία στηριζόμενος στις δικές σου ικανότητες και δυνάμεις. Το εξήγησα τώρα καθαρά; (Ναι.) Καταλαβαίνεις τι πρέπει να κάνεις; Σου είναι πλέον ξεκάθαρο το μονοπάτι αυτό; (Ναι.) Αν δεν συγκρούονται και δεν έρχονται σε αντίθεση, αφενός, οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις σου εντός του γάμου και, αφετέρου, το καθήκον και η αποστολή που έχεις ως δημιούργημα, τότε, υπό τις συνθήκες αυτές, θα πρέπει να φέρνεις σε πέρας όπως πρέπει και αποτελεσματικά τις ευθύνες σου στο πλαίσιο του γάμου και να επωμίζεσαι τις ευθύνες που σου αναλογούν, χωρίς να προσπαθείς να τις αποφύγεις. Πρέπει να αναλαμβάνεις την ευθύνη για τον σύντροφό σου, καθώς και για τη ζωή του, τα συναισθήματά του και οτιδήποτε σχετικά με αυτόν. Όταν, όμως, υπάρχει σύγκρουση μεταξύ, αφενός, των ευθυνών και των υποχρεώσεων που οφείλεις να επωμίζεσαι στο πλαίσιο του γάμου και, αφετέρου, της αποστολής και του καθήκοντος που έχεις ως δημιούργημα, τότε αυτό που πρέπει να εγκαταλείψεις δεν είναι το καθήκον ή η αποστολή σου, αλλά οι ευθύνες σου στο πλαίσιο του γάμου. Αυτό αναμένει από σένα ο Θεός, είναι η ανάθεση από τον Θεό προς εσένα και, φυσικά, είναι αυτό που απαιτεί ο Θεός από κάθε άντρα ή γυναίκα. Μόνο όταν θα είσαι ικανός να το κάνεις αυτό θα επιδιώκεις την αλήθεια και θα ακολουθείς τον Θεό. Αν δεν είσαι ικανός να το κάνεις και δεν μπορείς να ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε είσαι πιστός μόνο κατ’ όνομα, δεν ακολουθείς μέσα από την καρδιά σου τον Θεό και δεν επιδιώκεις την αλήθεια. Ενώ έχετε την ευκαιρία να φύγετε από την Κίνα για να εκτελέσετε το καθήκον σας και οι συνθήκες επιτρέπουν κάτι τέτοιο, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν φύγω από την Κίνα για να εκτελέσω το καθήκον μου, θα πρέπει να αφήσω τον σύζυγό μου στην πατρίδα. Δεν θα ξαναδούμε ο ένας τον άλλο; Δεν θα χρειαστεί να ζούμε χώρια; Δεν θα χάσουμε τον γάμο μας;» Άλλοι σκέφτονται το εξής: «Αχ, πώς θα ζήσει ο σύντροφός μου χωρίς εμένα; Δεν θα διαλυθεί ο γάμος μας αν δεν είμαι εκεί; Δεν θα τελειώσει; Τι θα κάνω στο μέλλον;» Είναι σωστό να σκέφτεσαι το μέλλον σου; Τι είναι αυτό που θα πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο; Αν θέλεις να είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, τότε αυτό που θα πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο είναι πώς να εγκαταλείψεις τα όσα ζητάει ο Θεός και πώς να πετύχεις τα όσα ζητάει ο Θεός. Αν στο μέλλον και στις μέρες που θα ’ρθουν βρεθείς χωρίς γάμο και χωρίς τον σύντροφό σου στο πλευρό σου, μπορείς και πάλι να ζήσεις μια καλή ζωή μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αν, όμως, εγκαταλείψεις αυτήν την ευκαιρία, αυτό ισοδυναμεί με το να εγκαταλείπεις το καθήκον σου και την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Θεός θα σε έβλεπε ως κάποιον που δεν επιδιώκει την αλήθεια, κάποιον που δεν Τον επιθυμεί πραγματικά ούτε επιδιώκει να σωθεί. Αν επιθυμείς ενεργά να εγκαταλείψεις την αποστολή σου, καθώς και την ευκαιρία και το δικαίωμά σου να πετύχεις τη σωτηρία και, αντίθετα, επιλέξεις τον γάμο, επιλέξεις να μείνετε ενωμένοι ως αντρόγυνο, να είσαι με τον σύζυγό σου και να τον ικανοποιείς και να κρατήσεις ακέραιο τον γάμο σου, στο τέλος θα κερδίσεις κάποια πράγματα και θα χάσεις κάποια άλλα. Καταλαβαίνεις τι θα χάσεις, σωστά; Ο γάμος και η συζυγική ευτυχία δεν είναι το παν. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να καθορίσουν τη μοίρα και το μέλλον σου, ούτε, βέβαια, τον προορισμό σου. Άρα, λοιπόν, είναι στο χέρι τους να αποφασίσουν οι άνθρωποι ποιες επιλογές θα πρέπει να κάνουν και αν θα πρέπει να εγκαταλείψουν ή όχι την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας και να εκτελέσουν το καθήκον που έχουν ως δημιουργήματα. Έχουμε πλέον συναναστραφεί ξεκάθαρα πάνω στο θέμα «Η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας δεν είναι η αποστολή σου»; (Ναι.) Υπάρχει κάποιο ζήτημα που σας δυσκολεύει και σας προβληματίζει; Κάτι που δεν γνωρίζετε πώς να κάνετε πράξη αφού ακούσατε τη συναναστροφή Μου; (Όχι.) Αφού ακούσατε αυτήν τη συναναστροφή, νιώθετε πως έχετε πλέον πιο ξεκάθαρη κατανόηση, ένα συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης και έναν σωστό στόχο που μπορείτε να πετύχετε μέσω της άσκησης; Ξέρετε πλέον πώς θα πρέπει να ασκείστε από εδώ και πέρα; (Ναι.) Τότε, ας ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας. Αντίο!

14 Ιανουαρίου 2023

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη λέξη «κανονική».

β. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη λέξη «κανονική».