Για να εκπληρωθεί σωστά το καθήκον χρειάζεται αρμονική συνεργασία. Όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και κανένας τους δεν κατέχει την αλήθεια, οπότε ο μόνος τρόπος να εκπληρώσουν σωστά τα καθήκοντά τους είναι να συνεργαστούν αρμονικά. Η αρμονική συνεργασία ωφελεί όχι μόνο τη ζωή-είσοδο των ανθρώπων, αλλά τους βοηθά και να εκπληρώσουν σωστά το καθήκον τους, ενώ βοηθάει και το έργο της εκκλησίας. Όσοι συνεργάζονται αρμονικά έχουν σχετικά καλή ανθρώπινη φύση και ειλικρίνεια. Αν, από την άλλη, κάποιος δεν έχει καλή ανθρώπινη φύση, αν είναι υπερβολικά αλαζονικός και αυτάρεσκος ή υπερβολικά διεστραμμένος και δόλιος, τότε αποκλείεται να συνεργαστεί αρμονικά με τους άλλους. Κάποιοι άνθρωποι δεν κάνουν το έργο τους ειλικρινά, δεν εκτελούν με ευσυνειδησία το καθήκον τους και δεν κάνουν ποτέ τίποτα καλό. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν μπορούν να συνεργαστούν με τους άλλους και δεν μπορούν να βρουν αρμονία ούτε να τα πάνε καλά με κανέναν. Δεν έχουν ανθρώπινη φύση, είναι θηρία, διάβολοι και Σατανάδες. Όλοι οι υπάκουοι και υποτακτικοί άνθρωποι που έχουν καλή ανθρώπινη φύση θα έχουν σίγουρα αποτελέσματα όταν εκτελούν το καθήκον τους και θα συνεργάζονται εύκολα με τους άλλους. Αυτοί πάλι που δεν εκτελούν το καθήκον τους ειλικρινά, αντιδρούν, ή ακόμη και αναστατώνουν άλλους ανθρώπους όταν εκτελούν το καθήκον τους —εάν παραμένουν αδιόρθωτοι μετά από πολλές προτροπές και δεν έχουν ποτέ τη διάθεση να μετανοήσουν, και συνεχίσουν να προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση στα καθήκοντά τους, και αν η ποιότητα της ανθρώπινης φύσης τους είναι άθλια, τότε πρέπει να αποπεμφθούν άμεσα, για να μην προκαλέσουν προβλήματα ή συμφορές στο έργο της εκκλησίας. Αυτό το πρόβλημα πρέπει να το λύσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες.

Κάποιοι άνθρωποι είναι ανεύθυνοι όταν εκτελούν το καθήκον τους, κι ως αποτέλεσμα αυτού πρέπει πάντοτε να ξαναγίνει κάποιο έργο. Αυτό επηρεάζει σοβαρά την αποτελεσματικότητα του έργου. Εκτός από το ότι κάποιος μπορεί να μην έχει εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία, υπάρχουν άλλοι λόγοι που εμφανίζεται αυτό το πρόβλημα; (Όταν κάποιος είναι συγκριτικά αλαζονικός και αυτάρεσκος, όταν παίρνει αποφάσεις μόνος του και δεν εκτελεί το καθήκον του σύμφωνα με τις αρχές.) Οι εξειδικευμένες γνώσεις και η εμπειρία μαθαίνονται και σιγά-σιγά συσσωρεύονται, αλλά αν κάποιος έχει πρόβλημα με τη διάθεσή του, πιστεύετε ότι αυτό λύνεται εύκολα; (Όχι, δεν λύνεται εύκολα.) Και πώς πρέπει να λυθεί; (Ο άνθρωπος αυτός πρέπει να βιώσει παίδευση, κρίση και κλάδεμα.) Πρέπει να βιώσει κρίση, παίδευση, και κλάδεμα· αυτά τα λόγια είναι σωστά, αλλά μόνο όσοι επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να τα καταφέρουν. Μπορούν να αποδεχτούν το κλάδεμα όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια; Όχι, δεν μπορούν. Όταν πρέπει διαρκώς να γίνεται ξανά η εργασία όσο οι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η ανεπάρκεια ειδικών γνώσεων ή η έλλειψη εμπειρίας, αλλά το ότι είναι υπερβολικά αυτάρεσκοι και αλαζονικοί, δεν εργάζονται αρμονικά, αλλά αποφασίζουν και ενεργούν μόνοι τους —με αποτέλεσμα να τα κάνουν μούσκεμα στη δουλειά και τίποτα να μην επιτυγχάνεται, και όλος ο κόπος να πηγαίνει χαμένος. Και το σοβαρότερο πρόβλημα σε αυτό είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Όταν αυτές είναι πολύ σοβαρές, δεν είναι καλοί άνθρωποι, είναι κακοί. Οι διαθέσεις των κακών ανθρώπων είναι πολύ εντονότερες από τις συνηθισμένες διεφθαρμένες διαθέσεις. Οι κακοί μπορεί κάλλιστα να διαπράττουν κακές πράξεις, μπορεί κάλλιστα να διαταράσσουν και να αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι κακοί όταν εκτελούν ένα καθήκον είναι να κάνουν άσχημα τα πράγματα και να τα ανακατεύουν· η απλή δουλειά που κάνουν μάλλον φασαρία προκαλεί παρά αξίζει. Μερικοί άνθρωποι δεν είναι κακοί, όμως εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα με τις δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις —κι αυτοί, ομοίως, είναι ανίκανοι να εκτελέσουν το καθήκον τους σωστά. Εν ολίγοις, οι διεφθαρμένες διαθέσεις εμποδίζουν τρομερά τους ανθρώπους να εκτελούν σωστά το καθήκον τους. Ποια πτυχή των διεφθαρμένων διαθέσεων των ανθρώπων θα λέγατε ότι έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα με την οποία εκτελούν το καθήκον τους; (Η αλαζονεία και η αυταρέσκεια.) Και ποιες είναι οι κύριες εκδηλώσεις της αλαζονείας και της αυταρέσκειας; Το να παίρνει κανείς αποφάσεις μόνος του, να ακολουθεί τον δικό του δρόμο, να μην ακούει τις υποδείξεις των άλλων, να μην συμβουλεύεται τους άλλους, να μην συνεργάζεται αρμονικά και να προσπαθεί πάντα να έχει τον τελευταίο λόγο στα πράγματα. Αν και μερικοί καλοί αδελφοί και αδελφές μπορεί να συνεργάζονται για να εκτελέσουν ένα συγκεκριμένο καθήκον, με τον καθένα απ’ αυτούς να ασχολείται με τη δική του ανάθεση, ορισμένοι επικεφαλής της ομάδας ή υπεύθυνοι θέλουν πάντα να έχουν τον τελευταίο λόγο· ό,τι κι αν κάνουν, ποτέ δεν συνεργάζονται αρμονικά με τους άλλους και δεν επιδίδονται σε συναναστροφή, ενώ κάνουν πράγματα βιαστικά χωρίς να έχουν καταλήξει σε ομοφωνία με τους υπόλοιπους. Κάνουν τους πάντες να ακούνε μόνο αυτούς, και εδώ ακριβώς έγκειται το πρόβλημα. Επιπλέον, όταν οι άλλοι βλέπουν το πρόβλημα, αλλά δεν βγαίνουν μπροστά για να σταματήσουν τον υπεύθυνο, αυτό τελικά οδηγεί σε μια κατάσταση κατά την οποία οι άνθρωποι δεν είναι αποτελεσματικοί στα καθήκοντά τους, το έργο γίνεται άνω-κάτω και όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να ξανακάνουν το έργο τους, εξαντλώντας τον εαυτό τους κατά τη διαδικασία αυτή. Ποιος φταίει που προκάλεσε ένα τόσο σοβαρό αποτέλεσμα; (Αυτός που ήταν υπεύθυνος.) Έχουν ευθύνη και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι; (Ναι.) Ο υπεύθυνος πήρε τις αποφάσεις μόνος του, επιμένοντας στο να γίνουν τα πράγματα με τον δικό του τρόπο, ενώ οι υπόλοιποι έβλεπαν το πρόβλημα, αλλά δεν είπαν τίποτα για να τον σταματήσουν, και μάλιστα ακολουθούν, κάτι ακόμα πιο σοβαρό· αυτό δεν τους καθιστά συνεργούς; Αν δεν περιορίζεις, δεν αποκλείεις ή δεν εκθέτεις αυτόν τον άνθρωπο, μα αντ’ αυτού τον ακολουθείς και του επιτρέπεις να σε χειραγωγεί, δεν δίνεις απόλυτη ελευθερία στον Σατανά να αναστατώσει το έργο της εκκλησίας; Αυτό είναι, σίγουρα, δικό σου πρόβλημα. Όταν βλέπετε ένα πρόβλημα και παρ’ όλα αυτά δεν κάνετε τίποτα για να το σταματήσετε, δεν συναναστρέφεστε σχετικά, δεν προσπαθείτε να το περιορίσετε και, επιπλέον, δεν το αναφέρετε στους ανωτέρους σας, αλλά παίζετε τον ρόλο αυτού που τους έχει όλους ευχαριστημένους, είναι αυτό σημάδι απιστίας; Όσοι κρατούν τους πάντες ευχαριστημένους είναι πιστοί στον Θεό; Ούτε στο ελάχιστο. Ένα τέτοιο άτομο δεν είναι απλώς άπιστο στον Θεό —ενεργεί ως συνεργός του Σατανά, ως υπηρέτης και ακόλουθός του. Δεν είναι πιστός στο καθήκον και την ευθύνη του, προς τον Σατανά, όμως, είναι αρκετά πιστός. Εδώ έγκειται η ουσία του προβλήματος. Όσον αφορά την επαγγελματική ανεπάρκεια, είναι δυνατό να μαθαίνει κανείς και να συσσωρεύει συνεχώς εμπειρίες κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του. Τα προβλήματα αυτά μπορούν εύκολα να επιλυθούν. Το δυσκολότερο να διορθωθεί είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Εάν δεν επιδιώκετε την αλήθεια, ούτε διορθώνετε τη διεφθαρμένη σας διάθεση, αλλά παίζετε πάντα τον ρόλο αυτού που κρατά τους πάντες ευχαριστημένους και δεν κλαδεύετε ούτε βοηθάτε όσους βλέπετε να παραβιάζουν τις αρχές, ούτε τους εκθέτετε ούτε τους αποκαλύπτετε, αλλά διαρκώς υποχωρείτε, εάν δεν αναλαμβάνετε την ευθύνη, τότε αυτή η εκτέλεση καθήκοντος όπως η δική σας το μόνο που πετυχαίνει είναι να επηρεάζει αρνητικά και να καθυστερεί το έργο της εκκλησίας. Το να αντιμετωπίζετε την εκτέλεση του καθήκοντός σας ως κάτι ασήμαντο, χωρίς να αναλαμβάνετε έστω και την παραμικρή ευθύνη, δεν επηρεάζει μόνο την αποτελεσματικότητα του έργου, αλλά οδηγεί συνέχεια και σε καθυστερήσεις στο έργο της εκκλησίας. Όταν εκτελείτε το καθήκον σας μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν είστε άραγε απλώς επιπόλαιοι και απατηλοί απέναντι στον Θεό; Δείχνει αυτό κάποια αφοσίωση απέναντί Του; Αν προσπαθείτε συνεχώς να εκτελείτε επιπόλαια το καθήκον σας και παραμένετε ακλόνητα αμετανόητοι, τότε είναι αναπόφευκτο ότι θα αποκλειστείτε.

Πώς πρέπει να χειρίζεστε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε όταν εκτελείτε το καθήκον σας; Ο καλύτερος τρόπος είναι να αναζητήσουν όλοι μαζί την αλήθεια για να λύσουν ένα πρόβλημα και να καταλήξουν σε ομοφωνία. Εφόσον καταλαβαίνετε τις αρχές, τότε ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Αυτός είναι ο βέλτιστος τρόπος να λυθούν τα προβλήματα. Αν δεν αναζητείτε την αλήθεια για να λύσετε ένα πρόβλημα και αντίθετα βασίζεστε μόνο στις προσωπικές σας αντιλήψεις και τη φαντασία σας, τότε δεν εκτελείτε το καθήκον σας. Τι διαφορά έχει αυτό με το να εργάζεστε στην κοινωνία των απίστων ή στον κόσμο του Σατανά; Στον οίκο του Θεού κυβερνάει η αλήθεια και ο Θεός. Όποιο πρόβλημα κι αν εμφανιστεί, για να λυθεί πρέπει να αναζητηθεί η αλήθεια. Όσες διαφορετικές γνώμες κι αν υπάρχουν, όσο κι αν διαφέρουν, πρέπει να αναφερθούν όλες και να γίνει συναναστροφή για όλες. Έπειτα, όταν συμφωνήσουν όλοι, θα πρέπει να ενεργήσετε σύμφωνα με τις αρχές. Αν το κάνετε αυτό, όχι μόνο θα μπορέσετε να λύσετε το πρόβλημα, αλλά και να κάνετε πράξη την αλήθεια και να εκπληρώσετε σωστά το καθήκον σας. Μπορείτε, επίσης, καθώς λύνετε το πρόβλημα, να επιτύχετε αρμονική συνεργασία. Αν αγαπούν την αλήθεια όλοι όσοι εκτελούν το καθήκον τους, τότε είναι εύκολο να την αποδεχτούν και να υποταχθούν σ’ αυτήν· αν, όμως, είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, τότε δεν μπορούν να αποδεχτούν εύκολα την αλήθεια, ακόμη κι αν γίνει συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι, παρόλο που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, θέλουν συνέχεια να τους ακούνε οι άλλοι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν τίποτε παρά να αναστατώνουν την εκτέλεση των καθηκόντων των άλλων. Αυτή είναι η αιτία του προβλήματος, και για να εκτελέσει κανείς σωστά το καθήκον του, πρέπει να λυθεί. Αν κάποιος, την ώρα που εκτελεί το καθήκον του, είναι συνέχεια αλαζόνας και ισχυρογνώμων, αν παίρνει συνέχεια αποφάσεις μόνος του, αν συνέχεια ενεργεί απερίσκεπτα και όπως του αρέσει, χωρίς να συνεργάζεται ή να συζητάει με τους άλλους και χωρίς να αναζητά τις αλήθεια-αρχές, τότε τι στάση είναι αυτή απέναντι στο καθήκον του; Μπορεί να εκπληρώσει σωστά το καθήκον του μ’ αυτόν τον τρόπο; Αν ένας τέτοιος άνθρωπος δεν δέχεται ποτέ το κλάδεμα, αν δεν δέχεται καθόλου την αλήθεια και συνεχίζει να κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο, απερίσκεπτα και όπως του αρέσει, και ούτε μετανοεί ούτε αλλάζει, τότε το πρόβλημα δεν αφορά απλώς τη στάση του, αλλά την ανθρώπινη φύση και τον χαρακτήρα του. Είναι άνθρωπος που δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση. Μπορεί να εκπληρώσει σωστά το καθήκον του κάποιος που δεν έχει ανθρώπινη φύση; Φυσικά και όχι. Αν κάποιος, την ώρα που εκτελεί το καθήκον του, κάνει μάλιστα κάθε λογής εξωφρενικές πράξεις και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, τότε είναι κακός άνθρωπος. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εκτελούν το καθήκον τους. Το μόνο που κάνουν έτσι που εκτελούν το καθήκον τους είναι να αναστατώνουν και να βλάπτουν· κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό, κι έτσι θα πρέπει να αποκλείονται από την εκτέλεση του καθήκοντός τους και να εκκαθαρίζονται από την εκκλησία. Γι’ αυτόν τον λόγο, το αν μπορεί κάποιος να εκτελέσει καλά το καθήκον του δεν εξαρτάται μόνο από το επίπεδό του, αλλά κυρίως εξαρτάται από τη στάση του απέναντι στο καθήκον του, από τον χαρακτήρα του, από το αν έχει καλή ή κακή ανθρώπινη φύση και από το αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Αυτά είναι τα βασικά ζητήματα. Ο Θεός κοιτάζει αν κάνεις το καθήκον σου με την καρδιά σου, αν κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς και αν ενεργείς με όλο σου το είναι, αν έχεις σοβαρή και ευσυνείδητη στάση απέναντι στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, αν είσαι ειλικρινής και αν εργάζεσαι σκληρά· ο Θεός εξετάζει τους πάντες εξονυχιστικά. Μπορούν άραγε οι άνθρωποι να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους αν οι περισσότεροι είναι ανεύθυνοι και δεν είναι ούτε ένας ειλικρινής, και αν, παρόλο που ξέρουν βαθιά μέσα τους ποιο είναι το σωστό, δεν πασχίζουν προς την κατεύθυνση των αρχών και δεν το παίρνει κανένας στα σοβαρά; Σε τέτοιες συνθήκες, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να παρακολουθούν, να επιθεωρούν και να προσφέρουν καθοδήγηση ή να βρίσκουν κάποιον υπεύθυνο ως επικεφαλής της ομάδας ή ως αρμόδιο. Έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να παρακινηθούν και μπορεί, εκτελώντας τα καθήκοντά τους, να πετύχουν καλό αποτέλεσμα. Αν εμφανιστεί κάποιος που αναστατώνει και βλάπτει, τότε καλύτερα να εκκαθαριστεί άμεσα, καθώς αν λυθεί αυτό το βασικό πρόβλημα, τότε οι άνθρωποι θα μπορούν πιο εύκολα να κάνουν το καθήκον τους αποτελεσματικά. Κάποιοι ίσως να έχουν μεν λίγο επίπεδο, αλλά εκτελούν ανεύθυνα τα καθήκοντά τους. Μπορεί να έχουν τεχνικές δεξιότητες ή επαγγελματικές γνώσεις, αλλά δεν τις μαθαίνουν στους άλλους. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να το λύσουν αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να συναναστρέφονται μαζί τους και να τους ενθαρρύνουν να διδάξουν στους άλλους τις δεξιότητές τους, έτσι ώστε να τις μάθουν κι οι άλλοι όσο πιο γρήγορα γίνεται και να κατακτήσουν τις επαγγελματικές γνώσεις. Αν έχεις κατακτήσει τις επαγγελματικές γνώσεις, δεν πρέπει να καμαρώνεις ούτε να καυχιέσαι για τα προσόντα σου· πρέπει να διδάξεις ενεργά τις δεξιότητες και τις γνώσεις σου στους αρχάριους, για να εκτελούν όλοι μαζί καλά τα καθήκοντά τους. Μπορεί να έχεις τις περισσότερες γνώσεις σχετικά με το επάγγελμά σου και να ξεπερνάς τους άλλους σε δεξιότητες, αλλά αυτό είναι ένα χάρισμα που σου έδωσε ο Θεός και πρέπει να το χρησιμοποιήσεις για να εκτελέσεις το καθήκον σου και να αξιοποιήσεις τα προτερήματά σου. Όσο ικανός ή ταλαντούχος κι αν είσαι, δεν μπορείς να αναλάβεις το έργο μόνος σου· ένα καθήκον εκτελείται πιο αποτελεσματικά αν μπορούν όλοι να καταλάβουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις κάθε επαγγέλματος. Όπως λέει και το ρητό, ένας φράχτης χρειάζεται τρεις στύλους. Όσο ικανός κι αν είναι ένας άνθρωπος, αν δεν βοηθήσουν όλοι, η ικανότητά του δεν φτάνει. Κανείς, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι αλαζόνας και κανείς δεν πρέπει να θέλει να ενεργεί ή να λαμβάνει αποφάσεις μόνος του. Οι άνθρωποι πρέπει να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα, να παραμερίσουν τις ιδέες και τις απόψεις τους, και να εργαστούν αρμονικά με όλους τους άλλους. Όποιος έχει επαγγελματικές γνώσεις πρέπει να βοηθάει τους άλλους με αγάπη, ώστε να κατακτήσουν κι αυτοί τις συγκεκριμένες δεξιότητες και γνώσεις. Αυτό ωφελεί την εκτέλεση του καθήκοντος. Αν μια δεξιότητα θεωρείται και αντιμετωπίζεται πάντα ως κουπόνι γεύματος και αν φοβάσαι πως αν τη μάθεις και σε άλλους, τότε θα πεινάσεις, τότε σκέφτεσαι σαν άπιστος. Είναι μια εγωιστική και ποταπή πρακτική, και δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή στον οίκο του Θεού. Αν δεν αποδεχτείς ποτέ την αλήθεια και δεν είσαι ποτέ πρόθυμος να δουλέψεις, τότε το μόνο που θα καταφέρεις είναι να αποκλειστείς. Αν λαμβάνεις υπόψη σου τις προθέσεις του Θεού και θέλεις να είσαι αφοσιωμένος στο έργο του οίκου Του, τότε να προσφέρεις όλα σου τα προτερήματα και τις δεξιότητες, για να τις μάθουν και να τις καταλάβουν οι άλλοι, και να εκτελέσουν καλύτερα τα καθήκοντά τους. Αυτό συμφωνεί με τις προθέσεις του Θεού· μόνο τέτοιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση· αυτούς αγαπάει και ευλογεί ο Θεός.

Τι πρέπει να κάνει κανείς για να εκτελέσει καλά το καθήκον του; Πρέπει να το εκτελέσει με όλη του την καρδιά και όλη του την ενέργεια. Το να χρησιμοποιεί κανείς όλη του την καρδιά και την ενέργεια σημαίνει να διατηρεί όλες του τις σκέψεις στην εκτέλεση του καθήκοντός του και να μην αφήνει άλλα πράγματα να τον απασχολούν, και στη συνέχεια να χρησιμοποιεί την ενέργεια που διαθέτει, να ασκεί το σύνολο της δύναμής του και να βάζει στην εργασία του το επίπεδο, τα χαρίσματα, τα προτερήματά του και τα πράγματα που έχει κατανοήσει. Αν έχεις την ικανότητα να κατανοείς και να καταλαβαίνεις, και έχεις μια καλή ιδέα, πρέπει να επικοινωνήσεις με τους άλλους γι’ αυτήν. Αυτό σημαίνει αρμονική συνεργασία. Έτσι θα εκτελέσεις καλά το καθήκον σου, έτσι θα επιτύχεις ικανοποιητική εκτέλεση του καθήκοντός σου. Αν συνέχεια επιθυμείς να αναλαμβάνεις τα πάντα μόνος σου, αν θέλεις πάντα να κάνεις σπουδαία πράγματα μόνος σου, αν θέλεις πάντα το επίκεντρο να είσαι εσύ και όχι οι άλλοι, εκτελείς το καθήκον σου; Αυτό που κάνεις ονομάζεται δεσποτισμός· δίνεις παράσταση. Πρόκειται για σατανική συμπεριφορά, όχι για εκτέλεση του καθήκοντος. Κανείς, ανεξάρτητα από τα προτερήματά του, τα χαρίσματά του ή τα ιδιαίτερα ταλέντα του, δεν μπορεί να αναλάβει μόνος του όλο το έργο· αν θέλει να κάνει καλά το έργο της εκκλησίας, πρέπει να μάθει να συνεργάζεται αρμονικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αρμονική συνεργασία αποτελεί αρχή της άσκησης της εκτέλεσης του καθήκοντος. Εφόσον χρησιμοποιείς όλη σου την καρδιά, όλη σου την ενέργεια και όλη σου την αφοσίωση, και προσφέρεις ό,τι μπορείς να κάνεις, εκτελείς καλά το καθήκον σου. Αν έχεις μια σκέψη ή μια ιδέα, πες την στους άλλους· μην τη συγκρατείς ούτε να την κρύβεις —αν έχεις προτάσεις, πες τες· όποιου η ιδέα είναι σύμφωνη με την αλήθεια, πρέπει να γίνεται αποδεκτή και να υπακούεται. Κάνε αυτό, και θα έχεις επιτύχει αρμονική συνεργασία. Αυτό σημαίνει να εκτελεί κανείς το καθήκον του με αφοσίωση. Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, δεν σου ζητάει κανείς να αναλαμβάνεις τα πάντα μόνος σου ούτε να σκοτώνεσαι στη δουλειά, ούτε να είσαι «το μόνο λουλούδι που ανθίζει» ή αντισυμβατικός· αντίθετα, σου ζητάνε να μάθεις πώς να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους και να κάνεις ό,τι μπορείς, να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, να καταβάλλεις όλη σου την ενέργεια. Αυτό σημαίνει να εκτελείς το καθήκον σου. Το να εκτελείς το καθήκον σου σημαίνει να επιστρατεύεις όλη τη δύναμη και το φως που διαθέτεις για να πετύχεις ένα αποτέλεσμα. Αυτό αρκεί. Μην προσπαθείς να επιδεικνύεσαι συνέχεια, να λες πάντα μεγαλοστομίες, να ενεργείς μόνος σου. Θα πρέπει να μάθεις πώς να συνεργάζεσαι με τους άλλους και να επικεντρωθείς περισσότερο στο να ακούς τις προτάσεις των άλλων και να ανακαλύπτεις τα προτερήματά τους. Με αυτόν τον τρόπο, διευκολύνεται η αρμονική συνεργασία. Αν προσπαθείς πάντα να επιδεικνύεσαι και να έχεις τον τελικό λόγο, δεν συνεργάζεσαι αρμονικά. Τι κάνεις; Προκαλείς αναστάτωση και υπονομεύεις τους άλλους. Το να προκαλείς αναστάτωση και να υπονομεύεις τους άλλους είναι σαν να παίζεις τον ρόλο του Σατανά· δεν είναι εκτέλεση του καθήκοντος. Αν κάνεις πάντα πράγματα που προκαλούν αναστάτωση και υπονομεύουν τους άλλους, τότε όση προσπάθεια κι αν καταβάλεις ή όση φροντίδα κι αν προσφέρεις, ο Θεός δεν θα το θυμηθεί. Μπορεί να µην έχεις µεγάλη δύναµη, αλλά αν είσαι ικανός να συνεργαστείς µε άλλους και αν είσαι σε θέση να δεχτείς τις κατάλληλες υποδείξεις, και αν έχεις τα σωστά κίνητρα και µπορείς να προστατεύσεις το έργο του οίκου του Θεού, τότε είσαι το σωστό άτοµο. Μερικές φορές, με μια μόνο πρόταση, μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα και να ωφελήσεις τους πάντες· μερικές φορές, αφού συναναστραφείς με μια μόνο πρόταση αλήθειας, όλοι βρίσκουν μονοπάτι άσκησης και είναι σε θέση να εργαστούν αρμονικά μαζί, και όλοι προσπαθούν για έναν κοινό στόχο και μοιράζονται τις ίδιες απόψεις και γνώμες, και έτσι το έργο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Παρόλο που κανείς μπορεί να μη θυμάται ότι εσύ έπαιξες αυτόν τον ρόλο και μπορεί να μην πιστεύεις ότι κατέβαλες μεγάλη προσπάθεια, ο Θεός θα δει ότι είσαι ένα άτομο που κάνει πράξη την αλήθεια, ένα άτομο που ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές. Ο Θεός θα θυμάται ότι το έκανες αυτό. Έτσι εκτελείς το καθήκον σου με αφοσίωση. Όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζεις καθώς εκτελείς το καθήκον σου, στην πραγματικότητα όλες μπορούν να επιλυθούν εύκολα. Εφόσον είσαι ειλικρινής και έχεις την καρδιά στραμμένη προς τον Θεό, και αφού μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που να μη λύνεται. Εάν δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, τότε πρέπει να μάθεις να υπακούς. Αν κάποιος καταλαβαίνει την αλήθεια ή μιλάει σύμφωνα μ’ αυτήν, τότε πρέπει να το αποδεχθείς και να υπακούσεις. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνεις πράγματα που αναστατώνουν ή υπονομεύουν, και δεν πρέπει να ενεργείς ούτε να παίρνεις αποφάσεις μόνος σου. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα κάνεις κακό. Πρέπει να θυμάσαι το εξής: η εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν σημαίνει ότι ασχολείσαι με τις δικές σου επιχειρηματικές δραστηριότητες ή τη δική σου διοίκηση. Δεν είναι προσωπικό σου έργο, είναι έργο της εκκλησίας, κι εσύ συνεισφέρεις μόνο με τις δυνάμεις που έχεις. Αυτό που επιτελείς στο έργο διαχείρισης του Θεού δεν είναι παρά μικρό μέρος της συνεργασίας του ανθρώπου. Ο ρόλος σου είναι απλώς ένας δευτερεύων ρόλος σε κάποια γωνία. Αυτή είναι η ευθύνη που φέρεις. Θα πρέπει να έχεις αυτήν τη λογική μέσα σου. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσα άτομα εκτελούν μαζί τα καθήκοντά τους ή από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν όλοι είναι να προσευχηθούν στον Θεό και να συναναστραφούν μαζί, να αναζητήσουν την αλήθεια και μετά να καθορίσουν ποιες είναι οι αρχές της άσκησης. Όταν εκτελέσουν τα καθήκοντά τους μ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχουν ένα μονοπάτι άσκησης. Μερικοί άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να επιδεικνύονται και, όταν αναλαμβάνουν την ευθύνη για μια δουλειά, θέλουν πάντα να έχουν τον τελευταίο λόγο. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι ότι κάνουν του κεφαλιού τους. Σχεδιάζουν ό,τι κάνουν μόνοι τους, χωρίς να ενημερώνουν τους άλλους, και δεν συζητούν τις απόψεις τους με κανέναν· ούτε τις μοιράζονται με κανέναν ούτε τις αποκαλύπτουν, αλλά τις κρατούν κρυμμένες στην καρδιά τους. Όταν έρχεται η ώρα να δράσουν, θέλουν πάντα να καταπλήττουν τους άλλους με τα λαμπρά κατορθώματά τους, να κάνουν σε όλους μια μεγάλη έκπληξη, ώστε να τους θαυμάζουν. Είναι αυτό εκτέλεση καθήκοντος; Προσπαθούν να επιδειχθούν, ενώ όταν κατέχουν κύρος και φήμη, αρχίζουν να ενεργούν για λογαριασμό τους. Δεν έχουν άκρατες φιλοδοξίες οι άνθρωποι αυτοί; Γιατί να μην πεις σε κανέναν το τι κάνεις; Εφόσον αυτό το έργο δεν είναι μόνο δικό σου, γιατί να ενεργείς χωρίς να το συζητήσεις με κανέναν και να παίρνεις αποφάσεις μόνος σου; Γιατί να ενεργείς κρυφά, λειτουργώντας αυτοτελώς, ώστε κανείς να μην γνωρίζει σχετικά; Γιατί να προσπαθείς διαρκώς να κάνεις τους ανθρώπους να ακούνε μόνο εσένα; Προφανώς θεωρείς αυτό το έργο προσωπική σου δουλειά. Εσύ είσαι το αφεντικό και όλοι οι άλλοι εργάτες —όλοι δουλεύουν για σένα. Όταν έχεις συνεχώς αυτήν τη νοοτροπία, δεν είναι πρόβλημα αυτό; Αυτό που αποκαλύπτει ετούτο το είδος ανθρώπου δεν είναι η ίδια η διάθεση του Σατανά; Όταν τέτοιοι άνθρωποι εκτελούν ένα καθήκον, αργά ή γρήγορα θα αποκλειστούν.

Είναι απαραίτητο να μάθετε πώς να χειρίζεστε τις περιπτώσεις που οι άνθρωποι έχουν προβλήματα συνεργασίας με τους άλλους ενώ κάνουν το καθήκον τους. Με βάση ποια αρχή πρέπει να τους χειρίζεστε; Ποιο αποτέλεσμα πρέπει να πετύχετε; Μάθετε να εργάζεστε αρμονικά με όλους και να αλληλεπιδράτε με βάση την αλήθεια, τον λόγο του Θεού και τις αρχές, και όχι τα συναισθήματα ή την παρόρμηση. Αν το κάνετε αυτό, τότε δεν θα βασιλεύσει άραγε η αλήθεια στην εκκλησία; Όσο βασιλεύει η αλήθεια, δεν θα αντιμετωπίζονται, τότε, τα πράγματα με τρόπο δίκαιο και λογικό; Δεν πιστεύετε ότι είναι ωφέλιμο αν όλοι συνεργάζονται αρμονικά; (Ναι.) Αν ενεργείτε έτσι, ωφελείστε πολύ. Πρώτα απ’ όλα, είναι σίγουρα εποικοδομητικό και πολύτιμο για σας καθώς εκτελείτε τα καθήκοντά σας. Επίσης, σας αποτρέπει από το να κάνετε λάθη, να προκαλείτε διαταράξεις και αναστάτωση, και να ακολουθείτε το μονοπάτι των αντίχριστων. Φοβάστε να βαδίσετε στο μονοπάτι των αντίχριστων; (Ναι.) Είναι χρήσιμος ο φόβος από μόνος του; Όχι, ο φόβος από μόνος του δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Είναι φυσιολογικό να φοβάστε να βαδίσετε στο μονοπάτι του αντίχριστου. Αυτό δείχνει για κάποιον ότι αγαπάει την αλήθεια, ότι είναι πρόθυμος να πασχίσει προς την αλήθεια και ότι είναι πρόθυμος να την επιδιώξει. Αν φοβάσαι κατά βάθος, τότε θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να βρεις το μονοπάτι άσκησης. Πρέπει να αρχίσεις μαθαίνοντας να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, επίλυσέ το με συναναστροφή και συζήτηση, ώστε όλοι να γνωρίσουν τις αρχές, καθώς και τη συγκεκριμένη επιχειρηματολογία και το πρόγραμμα σχετικά με την επίλυση. Αυτό δεν σε αποτρέπει από το να παίρνεις αποφάσεις μόνος σου; Επιπροσθέτως, αν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, τότε θα είσαι φυσικά ικανός να δεχθείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, αλλά πρέπει και να μάθεις να δέχεσαι την επίβλεψη του εκλεκτού λαού του Θεού, πράγμα που απαιτεί να έχεις ανοχή και αποδοχή. Αν βλέπεις κάποιον να σε επιβλέπει, να επιθεωρεί το έργο σου ή να σε ελέγχει εν αγνοία σου και γίνεσαι οξύθυμος, μεταχειρίζεσαι αυτό το άτομο σαν εχθρό και το σιχαίνεσαι, ή ακόμη και του επιτίθεσαι και το αντιμετωπίζεις σαν προδότη, θέλοντας να εξαφανιστεί, τότε αυτό είναι πρόβλημα. Δεν είναι εξαιρετικά άθλιο; Σε τι διαφέρει αυτή η στάση από ενός βασιλιά των διαβόλων; Είναι αυτή δίκαιη μεταχείριση των ανθρώπων; Αν βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι και ενεργείς με τον σωστό τρόπο, τι έχεις να φοβηθείς από τον έλεγχο των ανθρώπων; Αν φοβάσαι, αυτό δείχνει ότι υπάρχει κάτι που ελλοχεύει στην καρδιά σου. Αν γνωρίζεις μέσα σου ότι έχεις πρόβλημα, τότε θα πρέπει να δεχτείς την κρίση και την παίδευση του Θεού. Αυτό είναι λογικό. Αν γνωρίζεις ότι έχεις πρόβλημα, μα δεν επιτρέπεις σε κανέναν να σε επιβλέπει, να επιθεωρεί το έργο σου ή να ερευνά το πρόβλημά σου, τότε είσαι εξαιρετικά παράλογος, επαναστατείς και αντιστέκεσαι στον Θεό, και σε αυτήν την περίπτωση το πρόβλημά σου είναι ακόμη πιο σοβαρό. Εάν ο εκλεκτός λαός του Θεού διακρίνει ότι είσαι κακός άνθρωπος ή δύσπιστος, τότε οι συνέπειες θα είναι ακόμη πιο δυσάρεστες. Έτσι, όσοι είναι σε θέση να δέχονται την επίβλεψη, την εξέταση και τον έλεγχο των άλλων είναι οι πιο λογικοί από όλους, έχουν ανοχή και κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν ανακαλύπτεις ότι κάνεις κάτι λάθος ή αποκαλύπτεις μια διεφθαρμένη διάθεση, αν μπορέσεις να ανοιχτείς και να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους, αυτό θα βοηθήσει τους γύρω σου να σε προσέχουν. Σίγουρα είναι απαραίτητο να δέχεσαι την επίβλεψη, αλλά το κυριότερο είναι να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι σ’ Αυτόν, υποβάλλοντας τον εαυτό σου σε συνεχή εξέταση. Ιδιαίτερα όταν έχεις πάρει λάθος δρόμο ή έχεις κάνει κάποιο λάθος, ή όταν είσαι έτοιμος να πάρεις μια απόφαση μόνος σου, και κάποιος κοντινός σου το αναφέρει και σε προειδοποιήσει, πρέπει να το αποδεχτείς αυτό και να σπεύσεις να κάνεις αυτοκριτική, να παραδεχτείς το λάθος σου και να το διορθώσεις. Αυτό μπορεί να σε αποτρέψει από το να βαδίσεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Εάν υπάρχει κάποιος που σε βοηθάει και σε προειδοποιεί με αυτόν τον τρόπο, μήπως δεν προστατεύεσαι εν αγνοία σου; Προστατεύεσαι. Αυτή είναι η προστασία σου. Δεν πρέπει, λοιπόν, να φυλάγεσαι συνέχεια από τους αδελφούς και τις αδελφές σου ή από τους γύρω σου. Μη μεταμφιέζεσαι και μην κουκουλώνεσαι συνέχεια, έτσι ώστε να μη σε καταλάβουν οι άλλοι και να μη δουν το αληθινό σου πρόσωπο. Αν η καρδιά σου φυλάγεται πάντα από τους άλλους, αυτό θα επηρεάσει το πώς αναζητάς την αλήθεια και θα είναι εύκολο να χάσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά και πολλές ευκαιρίες για να οδηγηθείς στην τελείωση. Αν φυλάγεσαι συνέχεια από τους άλλους, τότε θα έχεις μυστικά στην καρδιά σου και δεν θα μπορείς να συνεργαστείς με τους ανθρώπους. Θα μπορείς εύκολα να κάνεις λάθη και να βαδίσεις στο λάθος μονοπάτι· όταν κάνεις λάθη δε, θα σου έρθει ο ουρανός σφοντύλι. Τι θα σκεφτείς εκείνη τη στιγμή; «Αν το ήξερα, θα συνεργαζόμουν από την αρχή με τους αδελφούς και τις αδελφές μου για να εκτελέσω το καθήκον μου, και σίγουρα δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Επειδή, όμως, πάντα φοβόμουν μήπως με καταλάβουν οι άλλοι, φυλαγόμουν. Αλλά τελικά, κανένας άλλος δεν έκανε λάθος. Το πρώτο λάθος το έκανα εγώ. Τι ντροπή και ανοησία!» Αν μπορείς να επικεντρώνεσαι στην αναζήτηση της αλήθειας, και όταν έχεις δυσκολίες, να μιλάς ανοικτά στη συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, τότε εκείνοι μπορούν να σε βοηθήσουν, αλλά και να σε κάνουν να καταλάβεις το ορθό μονοπάτι άσκησης και τις αρχές της άσκησης. Αυτό μπορεί να σε προφυλάξει από το να βαδίσεις στο λάθος μονοπάτι την ώρα που εκτελείς το καθήκον σου, έτσι ώστε να μην αποτύχεις και να μη σκοντάψεις, ούτε να δεχτείς την αποστροφή, την απόρριψη και τον αποκλεισμό του Θεού. Αντίθετα, θα λάβεις προστασία, θα εκτελείς σωστά το καθήκον σου και θα κερδίσεις την έγκρισή Του. Πόσο τεράστια οφέλη αποκομίζουν οι άνθρωποι από την αρμονική συνεργασία!

Είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς κυριολεκτικά τις λέξεις «αρμονική συνεργασία», αλλά δύσκολο να τις κάνει πράξη. Δεν είναι εύκολο πράγμα να βιώσει κανείς την πρακτική πλευρά αυτών των λέξεων. Γιατί δεν είναι εύκολο; (Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις.) Σωστά. Ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένες διαθέσεις αλαζονείας, μοχθηρίας, αδιαλλαξίας και ούτω καθεξής, και αυτές τον εμποδίζουν στην άσκηση της αλήθειας. Όταν συνεργάζεσαι με άλλους, αποκαλύπτεις κάθε είδους διεφθαρμένες διαθέσεις. Για παράδειγμα, σκέφτεσαι: «Με βάζεις να συνεργαστώ με αυτό το άτομο, αλλά είναι σε θέση να ανταποκριθεί; Δεν θα με περιφρονήσουν οι άνθρωποι αν συνεργαστώ με κάποιον που δεν έχει επίπεδο;» Και μερικές φορές, μπορεί ακόμη και να σκέφτεσαι: «Αυτό το άτομο είναι τόσο ανεγκέφαλο και δεν καταλαβαίνει τι λέω!» ή «Αυτό που έχω να πω είναι μελετημένο και διορατικό. Αν του το πω και τον αφήσω να το κατανοήσει, θα εξακολουθώ να ξεχωρίζω; Η πρότασή μου είναι η καλύτερη. Αν απλώς την πω και τον αφήσω να την ακολουθήσει, ποιος θα ξέρει ότι η συμβολή ήταν δική μου;» Τέτοιες σκέψεις και απόψεις —τέτοια διαβολικά λόγια— τα βλέπεις και τα ακούς πολύ συχνά. Αν έχεις τέτοιες σκέψεις και απόψεις, είσαι πρόθυμος να συνεργαστείς με τους άλλους; Είσαι σε θέση να επιτύχεις αρμονική συνεργασία; Δεν είναι εύκολο· εμπεριέχει κάποια πρόκληση! Οι λέξεις «αρμονική συνεργασία» είναι εύκολο να ειπωθούν· απλώς ανοίγεις το στόμα σου και βγαίνουν κατευθείαν. Αλλά όταν έρθει η ώρα να το κάνεις πράξη, ξεπροβάλλουν τα μεγάλα εμπόδια μέσα σου. Οι σκέψεις σου πάνε από δω κι από κει. Μερικές φορές, όταν έχεις όρεξη, μπορεί και να είσαι σε θέση να συναναστραφείς λίγο με τους άλλους· αλλά αν δεν έχεις όρεξη και σε εμποδίζει μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα είσαι σε θέση να το κάνεις καθόλου πράξη. Μερικοί άνθρωποι, ως επικεφαλής, δεν μπορούν να συνεργαστούν με κανέναν. Συνεχώς υποτιμούν τους άλλους, είναι πάντα επιλεκτικοί με τους άλλους, και όταν βλέπουν τα ελαττώματά τους, τους κρίνουν και τους επιτίθενται. Αυτό καθιστά τους εν λόγω επικεφαλής ταραχοποιούς και αντικαθίστανται. Δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν οι λέξεις «αρμονική συνεργασία»; Τις καταλαβαίνουν πολύ καλά, στην πραγματικότητα, αλλά απλώς δεν είναι σε θέση να τις κάνουν πράξη. Γιατί δεν μπορούν να τις κάνουν πράξη; Επειδή αγαπούν υπερβολικά την κοινωνική θέση και η διάθεσή τους είναι υπερβολικά αλαζονική. Θέλουν να επιδεικνύονται και, όταν έχουν αποκτήσει κοινωνική θέση, δεν την αποχωρίζονται, από φόβο μήπως πέσει στα χέρια κάποιου άλλου και μείνουν οι ίδιοι χωρίς πραγματική δύναμη. Φοβούνται μήπως τους αφήσουν εκτός και μήπως δεν τους έχουν σε εκτίμηση, φοβούνται μήπως τα λόγια τους δεν έχουν καμία δύναμη ή εξουσία. Αυτό είναι που φοβούνται. Πόσο μακριά φτάνει η αλαζονεία τους; Χάνουν τη λογική τους και προβαίνουν σε αυθαίρετες, απερίσκεπτες ενέργειες. Και τι προκύπτει από αυτό; Όχι μόνο εκτελούν κακώς το καθήκον τους, αλλά οι ενέργειές τους συνιστούν επίσης διαταραχή και αναστάτωση, και επανατοποθετούνται και αντικαθίστανται. Πείτε Μου, υπάρχει κανένα μέρος όπου ένα τέτοιο άτομο, με τέτοια διάθεση, είναι κατάλληλο να εκτελέσει καθήκον; Φοβάμαι ότι, όπου κι αν τοποθετηθεί, δεν θα εκτελέσει σωστά το καθήκον του. Δεν μπορεί να συνεργαστεί με άλλους —σημαίνει αυτό ότι θα είναι σε θέση να εκτελέσει καλά ένα καθήκον μόνος του; Σίγουρα όχι. Αν εκτελέσει καθήκον μόνος του, θα είναι ακόμη λιγότερο συγκρατημένος, ακόμη πιο ικανός για αυθαίρετες, απερίσκεπτες ενέργειες. Το αν μπορείς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου δεν έχει να κάνει με τις κλίσεις σου, το πόσο μεγάλο είναι το επίπεδό σου, την ανθρώπινη φύση σου, τις ικανότητές σου ή τις δεξιότητές σου· έχει να κάνει με το αν είσαι κάποιος που αποδέχεται την αλήθεια και αν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια και να φέρεσαι δίκαια στους άλλους, μπορείς να πετύχεις αρμονική συνεργασία με τους άλλους. Το κλειδί για το αν ένα άτομο μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του και να επιτύχει αρμονική συνεργασία με τους άλλους έγκειται στο αν μπορεί να αποδεχτεί και να υποταχθεί στην αλήθεια. Το επίπεδο, τα χαρίσματα, οι ικανότητες, η ηλικία των ανθρώπων και ούτω καθεξής δεν είναι το κυριότερο· όλα αυτά είναι δευτερεύοντα. Το πιο σημαντικό είναι να εξετάσουμε αν ένα άτομο αγαπάει την αλήθεια και αν μπορεί να την κάνει πράξη. Αφού ακούσουν ένα κήρυγμα, όσοι αγαπούν την αλήθεια και μπορούν να την κάνουν πράξη θα παραδεχτούν ότι είναι σωστή. Στην πραγματική ζωή, όταν συναντούν ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, θα εφαρμόζουν αυτές τις αλήθειες. Θα κάνουν πράξη την αλήθεια, θα γίνει η δική τους πραγματικότητα και μέρος της δικής τους ζωής. Θα γίνει τα κριτήρια και οι αρχές με τις οποίες συμπεριφέρονται και ενεργούν· θα γίνει αυτό που βιώνουν και αποκαλύπτουν. Όταν ακούνε ένα κήρυγμα, εκείνοι που δεν αγαπούν την αλήθεια θα παραδεχτούν κι αυτοί ότι είναι σωστό, και θα νομίζουν ότι τα καταλαβαίνουν όλα. Έχουν καταγράψει τα δόγματα στην καρδιά τους, όμως ποιες είναι οι αρχές και τα κριτήρια που χρησιμοποιούν για να εξετάσουν κάτι όταν το κάνουν; Εξετάζουν πάντα τα πράγματα σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα· δεν τα εξετάζουν χρησιμοποιώντας την αλήθεια. Φοβούνται ότι η άσκηση της αλήθειας θα τους κάνει να χάσουν, και φοβούνται μήπως οι άλλοι τους κρίνουν και τους περιφρονήσουν —μήπως χάσουν το γόητρό τους. Αμφιταλαντεύονται στις σκέψεις τους και τελικά σκέφτονται: «Θα προστατεύσω απλώς το κύρος μου, τη φήμη και τα συμφέροντά μου, αυτό είναι το κυριότερο. Όταν εκπληρωθούν αυτά τα πράγματα, θα είμαι ικανοποιημένος. Αν δεν εκπληρωθούν αυτά τα πράγματα, δεν θα κάνω πράξη την αλήθεια με χαρά ούτε θα τη θεωρώ ευχάριστη». Πρόκειται για άτομο που αγαπάει την αλήθεια; Σίγουρα όχι. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ σοβαροί όταν ακούνε κηρύγματα, και κρατάνε ακόμα και σημειώσεις. Κάθε φορά που ακούνε μια λέξη-κλειδί ή μια σημαντική φράση, την καταγράφουν σ’ ένα σημειωματάριο, αλλά στη συνέχεια ούτε τη χρησιμοποιούν ούτε την εφαρμόζουν. Στην πραγματικότητα, όσος καιρός κι αν έχει περάσει, δεν αλλάζουν καθόλου. Σας φαίνεται ένας τέτοιος άνθρωπος ότι αγαπάει την αλήθεια; Κάποιος που αγαπάει και καταλαβαίνει την αλήθεια μπορεί να την κάνει πράξη, ενώ κάποιος που την κατανοεί μεν, αλλά δεν αγαπάει την αλήθεια, δεν την κάνει πράξη. Η μεγαλύτερη ένδειξη για το αν αγαπάει κάποιος την αλήθεια είναι το αν μπορεί να την κάνει πράξη. Πιστεύετε ότι κάποιος που δεν την αγαπά μπορεί να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος; (Όχι, δεν μπορεί.) Για την ακρίβεια, μπορεί. Για παράδειγμα, αν παλιότερα έχει φερθεί ευγενικά σε κάποιον, αλλά εκείνος στη συνέχεια θίξει τα συμφέροντά του, τότε ο άνθρωπος αυτός θα πει: «Αυτός είναι ασυνείδητος. Παλιά τον είχα βοηθήσει, και τώρα μου φέρεται έτσι!» Μιλάει, όπως βλέπεις, για συνείδηση· με βάση ποιο πρότυπο αξιολογεί, όμως, τη συνείδηση ενός ανθρώπου, ή το σωστό και το λάθος; Αν κάποιος του είναι χρήσιμος, και αν τον ωφελούν κάποια λόγια ή κάποιες πράξεις, τότε όλα αυτά είναι θετικά· από την άλλη, ό,τι δεν τον ωφελεί είναι αρνητικό. Τόσο εγωιστική οπτική έχει. Πιστεύετε ότι τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια; (Όχι, δεν μπορούν.) Γιατί δεν μπορούν; (Δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια, επειδή δεν ενεργούν με βάση τις αρχές και δεν ασκούνται σύμφωνα με την αλήθεια. Αντιθέτως, σε κάθε περίπτωση ενεργούν για το δικό τους όφελος και καταστρώνουν σχέδια για τον εαυτό τους.) Ακριβώς. Δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Για ποιο είδος ανθρώπου προορίζεται η αλήθεια; Για εκείνους που την αγαπάνε και είναι ικανοί να απαρνηθούν τα πάντα γι’ αυτήν. Αυτοί μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια, σ’ αυτούς ανήκει και σ’ αυτούς δίνεται τελικά. Με άλλα λόγια, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να τη βιώσουν με κάθε κόστος, ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιάσουν τα συμφέροντά τους ή αυτά που αγαπάνε περισσότερο και να τα προσφέρουν όλα. Έτσι κερδίζει κανείς την αλήθεια.

Τι νομίζετε ότι εκτιμούν περισσότερο οι άνθρωποι; Την ανθρώπινη ζωή; (Ναι.) Στην πραγματικότητα, δεν ισχύει αυτό. Ας υποθέσουμε ότι σου ζητείται να δώσεις τη ζωή σου για τον Θεό. Θα μπορούσες να τη θυσιάσεις; Ας υποθέσουμε ότι σου ζητείται να Του προσφέρεις τον εαυτό σου και να πεθάνεις αμέσως· θα μπορούσες να το κάνεις; Υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να το κάνουν. Άρα, η ζωή δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τους ανθρώπους, αφού κάποιοι είναι όντως διατεθειμένοι να προσφέρουν τον εαυτό τους στον Θεό ή να θυσιάσουν τη ζωή τους γι’ Αυτόν, ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε. Όταν, όμως, κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους ή η φήμη και η θέση τους, κυρίως όταν εμπλέκεται το μέλλον και το πεπρωμένο τους, μπορούν άραγε να κάνουν πράξη την αλήθεια και να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα τους; Αυτό είναι το πιο δύσκολο. Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για κάποιον που βρίσκεται σε μια τέτοια περίσταση; (Τα συμφέροντά του, το μέλλον και το πεπρωμένο του.) Σωστά. Δεν είναι η ζωή του, είναι τα συμφέροντα, η θέση του, το μέλλον και το πεπρωμένο του· αυτά εκτιμούν και αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι. Κάποιος που μπορεί να δώσει τη ζωή του για τον Θεό δεν είναι απαραίτητο ότι αγαπάει και κάνει πράξη την αλήθεια. Το ότι μπορεί να δώσει τη ζωή του για τον Θεό ίσως να είναι απλώς ένα σύνθημα. Ναι μεν λες ότι μπορείς να προσφέρεις τη ζωή σου στον Θεό, αλλά τα οφέλη της θέσης μπορείς να τα αποχωριστείς; Θα αποχωριστείς την περηφάνεια; Τι είναι ευκολότερο να θυσιάσει κανείς; (Είναι ευκολότερο να θυσιάσει τη ζωή του.) Ναι. Κάποιοι, όταν πρέπει να επιλέξουν, μπορούν να θυσιάσουν τη ζωή τους, αλλά δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα οφέλη της θέσης ούτε να αποκηρύξουν το λανθασμένο μονοπάτι τους. Ας πούμε ότι έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο ένας είναι ο δρόμος του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, να λες την αλήθεια και να λες αυτό που έχεις μέσα στην καρδιά σου, να μοιράζεσαι με τους άλλους αυτά που έχεις μέσα σου ή να παραδέχεσαι τα λάθη σου και να λες τα γεγονότα όπως είναι, δείχνοντας στους άλλους τη διεφθαρμένη ασχήμια σου και ντροπιάζοντας το πρόσωπό σου. Ο άλλος είναι ο δρόμος του να δώσεις μαρτυρικά τη ζωή σου για τον Θεό και να εισέλθεις στη βασιλεία των ουρανών όταν πεθάνεις. Ποιον από τους δύο δρόμους επιλέγεις; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Επιλέγω να δώσω τη ζωή μου για τον Θεό. Είμαι πρόθυμος να πεθάνω γι’ Αυτόν· αφού πεθάνω, θα ανταμειφθώ και θα εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών». Αν κάποιος έχει αποφασιστικότητα μπορεί να καταφέρει να δώσει τη ζωή του για τον Θεό με μια απλή δυναμική προσπάθεια. Μπορεί, όμως, να καταφέρει με μια τέτοια προσπάθεια να κάνει πράξη την αλήθεια και να είναι ειλικρινής; Δεν μπορεί, ούτε καν με δύο προσπάθειες. Αν, όταν κάνεις κάτι, έχεις τη θέληση, μπορείς να το κάνεις καλά με μία μόνο προσπάθεια· αλλά το να πεις την αλήθεια χωρίς ψέματα μία και μόνο φορά δεν σε καθιστά ειλικρινή μια για πάντα. Για να είσαι ειλικρινής, πρέπει να αλλάξει η διάθεσή σου, και αυτό απαιτεί δέκα ή είκοσι χρόνια εμπειρίας. Πρέπει να αποβάλεις τη δόλια διάθεση του ψεύδους και της διπροσωπίας πριν μπορέσεις να ανταποκριθείς στα βασικά πρότυπα ενός ειλικρινούς ατόμου. Δεν είναι δύσκολο για όλους αυτό; Είναι τεράστια πρόκληση. Ο Θεός θέλει τώρα να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων, και όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια πρέπει να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό, σκοπός των οποίων είναι να διορθώσουν τις δόλιες διαθέσεις τους και να τους μετατρέψουν σε ειλικρινείς ανθρώπους, σε ανθρώπους που υποτάσσονται στον Θεό. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με μία μόνο προσπάθεια· απαιτεί αληθινή πίστη, και κάποιος πρέπει να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πολύ εξευγενισμό προτού το επιτύχει. Αν ο Θεός σού ζητούσε τώρα να είσαι ειλικρινής και να πεις την αλήθεια, να πεις κάτι που έχει σχέση με τα γεγονότα, το μέλλον και τη μοίρα σου, που μπορεί να έχει κάποιες συνέπειες όχι ωφέλιμες για σένα, όπως να χάσεις την εκτίμηση των άλλων, και να νιώσεις ότι η φήμη σου καταστράφηκε —σε τέτοιες συνθήκες, θα μπορούσες να δείξεις ειλικρίνεια και να πεις την αλήθεια; Θα μπορούσες παρ’ όλα αυτά να παραμείνεις ειλικρινής; Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα, πολύ πιο δύσκολο από το να παραδώσεις τη ζωή σου. Μπορεί να πεις: «Δεν γίνεται να με βάλεις να πω την αλήθεια. Προτιμώ να πεθάνω για τον Θεό παρά να πω την αλήθεια. Δεν θέλω με τίποτα να είμαι ειλικρινής. Προτιμώ να πεθάνω παρά να με υποτιμούν όλοι και να με θεωρούν συνηθισμένο». Τι φαίνεται μέσα απ’ αυτό να αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι αγαπούν περισσότερο απ’ όλα τη θέση και τη φήμη τους· και αυτά τα ελέγχουν οι σατανικές τους διαθέσεις. Η ζωή είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αν αναγκάζονταν από τις περιστάσεις, τη ζωή τους θα έβρισκαν τη δύναμη να τη δώσουν, αλλά τη θέση και τη φήμη δεν μπορούν να την εγκαταλείψουν εύκολα. Όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν θεωρούν ζωτικής σημασίας το να δώσουν τη ζωή τους· ο Θεός απαιτεί να αποδεχτούν την αλήθεια, να είναι πραγματικά ειλικρινείς και να λένε ό,τι έχουν στην καρδιά τους, να εκφράζονται ανοικτά και να ξεγυμνώνονται σε όλους. Είναι εύκολο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Η αλήθεια είναι πως ο Θεός δεν ζητάει να παραδώσεις τη ζωή σου. Εκείνος δεν σου έδωσε τη ζωή σου; Πού θα Του χρησιμεύσει η ζωή σου του Θεού; Δεν τη θέλει. Θέλει να μιλάς με ειλικρίνεια, να λες ποιος είσαι και τι σκέφτεσαι μέσα σου. Μπορείς να τα πεις αυτά τα πράγματα; Εδώ, τα πράγματα δυσκολεύουν και μπορεί να πεις: «Αν με βάλεις να δουλέψω σκληρά, θα βρω τη δύναμη να το κάνω. Αν με βάλεις να θυσιάσω όλη μου την περιουσία, θα μπορούσα να το κάνω. Δεν θα δυσκολευόμουν να εγκαταλείψω τους γονείς και τα παιδιά μου, τον γάμο μου και την καριέρα μου. Αλλά το μόνο που δεν μπορώ να κάνω είναι να πω αυτά που έχω στην καρδιά μου, να μιλήσω με ειλικρίνεια». Για ποιον λόγο δεν μπορείς να το κάνεις; Γιατί μόλις το κάνεις, όποιος σε γνωρίζει ή σε έχει ακουστά θα σε δει διαφορετικά. Θα πάψουν όλοι να σε θαυμάζουν. Θα έχεις χάσει την υπόληψή σου και θα έχεις ταπεινωθεί εντελώς, και θα έχει χαθεί πια η ακεραιότητα και η αξιοπρέπειά σου. Για τους άλλους, δεν θα έχεις πια την υψηλή θέση και το κύρος που είχες μέσα στην καρδιά τους. Γι’ αυτό και σε τέτοιες περιστάσεις, ό,τι κι αν συμβεί, δεν πρόκειται να πεις την αλήθεια. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο στους ανθρώπους, συντελείται μέσα τους μια μάχη. Όταν τελειώσει αυτή η μάχη, κάποιοι τελικά ξεπερνούν τις δυσκολίες τους κι άλλοι όχι· εκείνους συνεχίζουν να τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες σατανικές τους διαθέσεις και η θέση τους, η φήμη τους και η δήθεν αξιοπρέπειά τους. Αυτό αποτελεί δυσκολία, σωστά; Το να μιλάς απλώς με ειλικρίνεια και να λες την αλήθεια δεν είναι και κανένα μεγάλο κατόρθωμα, όμως τόσοι γενναίοι ήρωες, τόσοι άνθρωποι που έχουν ορκιστεί να αφοσιωθούν στον Θεό, να δαπανήσουν τον εαυτό τους και να ξοδέψουν τη ζωή τους γι’ Αυτόν, και τόσοι άνθρωποι που Του έχουν πει μεγαλεπήβολα πράγματα το βρίσκουν αδύνατο. Τι εννοώ μ’ αυτό; Όταν ο Θεός ζητά απ’ τους ανθρώπους να εκπληρώνουν καλά το καθήκον τους, δεν τους ζητά να ολοκληρώσουν έναν συγκεκριμένο αριθμό αναθέσεων ή να ολοκληρώσουν κάποια σπουδαία προσπάθεια, ούτε να εκτελέσουν κάποιο σπουδαίο εγχείρημα. Αυτό που θέλει είναι να μπορούν να κάνουν ό,τι μπορούν και να παραμένουν προσγειωμένοι, και να ζουν σύμφωνα με τον λόγο Του. Δεν Του χρειάζεται να είσαι σπουδαίος ή ευγενής ούτε να κάνεις κάποιο θαύμα, ούτε θέλει να δει σ’ εσένα κάποια ευχάριστη έκπληξη. Δεν χρειάζεται τέτοια πράγματα ο Θεός. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ασκείσαι σταθερά με βάση τα λόγια Του. Όταν ακούς τα λόγια του Θεού, κάνε ό,τι έχεις καταλάβει, εκτέλεσε ό,τι έχεις κατανοήσει, θυμήσου καλά ό,τι έχεις ακούσει, και τότε, όταν έρθει η ώρα να ασκηθείς, να το κάνεις σύμφωνα με τα λόγια Του. Μετάτρεψέ τα στη ζωή σου, στις πραγματικότητές σου και σ’ αυτά που βιώνεις. Έτσι, ο Θεός θα ικανοποιηθεί. Αναζητάς διαρκώς μεγαλείο, αρχοντιά και θέση· αναζητάς διαρκώς να σε εγκωμιάζουν. Πώς αισθάνεται ο Θεός όταν το βλέπει αυτό; Το αποστρέφεται, θα απομακρυνθεί από σένα. Όσο περισσότερο επιδιώκεις πράγματα όπως το μεγαλείο, την αρχοντιά και το να είσαι ανώτερος απ’ τους άλλους, να είσαι διακεκριμένος, ξεχωριστός και αξιόλογος, τόσο περισσότερο αηδιάζει ο Θεός μαζί σου. Αν δεν κάνεις αυτοκριτική και δεν μετανοήσεις, τότε ο Θεός θα νιώσει αποστροφή για σένα και θα σε απαρνηθεί. Μην είσαι κάποιος που ο Θεός βρίσκει αηδιαστικό· να γίνεις κάποιος που ο Θεός τον αγαπάει. Και πώς μπορεί κανείς να αποκτήσει την αγάπη του Θεού; Με την υπάκουη αποδοχή της αλήθειας, με το να καταλαμβάνει τη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να ενεργεί προσγειωμένα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να εκτελεί σωστά τα καθήκοντά του, να είναι ειλικρινής και να βιώνει ανθρώπινη ομοιότητα. Αυτό αρκεί, θα ευχαριστήσει τον Θεό. Οι άνθρωποι πρέπει οπωσδήποτε να μην έχουν φιλοδοξίες και άσκοπα όνειρα, να μην επιδιώκουν δόξα, κέρδος και θέση ούτε να ξεχωρίσουν από το πλήθος. Ακόμη περισσότερο, δεν πρέπει να προσπαθούν να είναι σπουδαίοι ή υπεράνθρωποι, ανώτεροι μεταξύ των ανθρώπων, και ούτε να κάνουν τους άλλους να τους λατρεύουν. Αυτή είναι η επιθυμία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και είναι το μονοπάτι του Σατανά· ο Θεός δεν σώζει τέτοιους ανθρώπους. Αν επιδιώκουν αδιάκοπα τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και δεν μετανοούν, τότε δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτούς· μόνο ένα αποτέλεσμα υπάρχει: να αποκλειστούν. Σήμερα, αν βιαστείτε να μετανοήσετε, υπάρχει ακόμα χρόνος· όταν όμως έρθει η μέρα που ο Θεός ολοκληρώσει το έργο Του, και οι καταστροφές μεγαλώνουν όλο και περισσότερο, τότε δεν θα έχετε πια την ευκαιρία. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, εκείνοι που επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, αλλά αρνούνται πεισματικά να μετανοήσουν, θα αποκλειστούν. Πρέπει όλοι σας να καταλάβετε τι ανθρώπους σώζει το έργο του Θεού και ποιο είναι το νόημα της σωτηρίας Του. Ο Θεός ζητά απ’ τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιόν Του, να ακούσουν τα λόγια Του, να αποδεχτούν την αλήθεια, να αποβάλουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση και να κάνουν πράξη όσα λέει και διατάζει Εκείνος. Αυτό σημαίνει να ζουν σύμφωνα με τα λόγια Του, και όχι να ζουν σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και σατανικές φιλοσοφίες ή να επιδιώκουν την ανθρώπινη «ευτυχία». Όποιος δεν ακούει τα λόγια του Θεού ή δεν αποδέχεται την αλήθεια, αλλά συνεχίζει να ζει σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά και με σατανική διάθεση, έναν τέτοιον άνθρωπο δεν είναι δυνατόν να τον σώσει ο Θεός. Ακολουθείς τον Θεό, αλλά ένας επιπλέον λόγος που συμβαίνει αυτό, φυσικά, είναι ότι σε έχει επιλέξει· ποιο είναι όμως το νόημα του ότι σε επέλεξε ο Θεός; Σημαίνει ότι σε μετατρέπει σε κάποιον που Τον εμπιστεύεται, που Τον ακολουθεί πραγματικά, που μπορεί να εγκαταλείψει τα πάντα γι’ Αυτόν και που είναι ικανός να ακολουθήσει τον δρόμο Του· κάποιον που έχει αποβάλει τη σατανική του διάθεση, που έχει πάψει να ακολουθεί τον Σατανά και να ζει υπό τη δύναμή του. Εάν ακολουθείς τον Θεό και εκτελείς το καθήκον σου στον οίκο Του, αλλά παραβιάζεις την αλήθεια από κάθε άποψη και δεν βασίζεις την άσκηση ή την εμπειρία σου στα λόγια Του, και ίσως μάλιστα να στέκεσαι εναντίον Του, τότε θα μπορούσε άραγε να σε αποδεχτεί ο Θεός; Σε καμία περίπτωση. Τι εννοώ μ’ αυτό; Στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο να εκτελέσεις το καθήκον σου, ούτε είναι δύσκολο να το κάνεις με αφοσίωση και σε αποδεκτό επίπεδο. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τη ζωή σου ούτε κάνεις κάτι ιδιαίτερο ή δύσκολο· πρέπει απλώς να ακολουθείς τα λόγια και τις οδηγίες Του με ειλικρίνεια και σταθερότητα, χωρίς να προσθέτεις τις δικές σου ιδέες ή να λειτουργείς με τον δικό σου τρόπο, αλλά βαδίζοντας στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Εάν οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό, ουσιαστικά θα έχουν ανθρώπινη ομοιότητα. Όταν αποκτήσουν πραγματική υποταγή στον Θεό και έχουν γίνει ειλικρινείς, τότε θα έχουν αποκτήσει την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπινου όντος.

25 Ιουνίου 2019