Στην προηγούμενη συνάθροιση, ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας πάνω στο δέκατο πέμπτο σημείο των διαφόρων εκδηλώσεων των αντίχριστων. Μετά τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα δεκαπέντε σημεία, έχετε συνοψίσει τις διάφορες εκδηλώσεις και ουσίες των αντίχριστων; Έχετε μια γενική ιδέα και μια βασική κατανόηση γι’ αυτές; Μπορείτε να διακρίνετε τα άτομα που διακατέχονται από την ουσία των αντίχριστων; (Μπορώ να διακρίνω κάπως τις εμφανείς περιπτώσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά, δυσκολεύομαι να διακρίνω τις σχετικά πονηρές και ύπουλες περιπτώσεις.) Σήμερα, ας συνοψίσουμε τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων από δύο πτυχές: πρώτον, από τον χαρακτήρα των αντίχριστων, και δεύτερον, από τη διάθεση-ουσία τους. Δεν είναι ευκολότερο να διακρίνει κανείς τους αντίχριστους από αυτές τις δύο πτυχές; (Ναι.) Αν συναναστραφούμε λιγότερο και δεν δώσουμε πολλά παραδείγματα, ίσως να μην μπορέσετε να τους διακρίνετε· αν συναναστραφούμε περισσότερο, ίσως κατανοήσετε, αλλά και πάλι μπορεί να δυσκολεύεστε να συγκρίνετε αυτά τα παραδείγματα με τους αντίχριστους όταν τους δείτε να κάνουν κακό. Μπορεί να σας γίνει πιο ξεκάθαρο αν συνοψίσετε τη φύση-ουσία των αντίχριστων και τους διακρίνετε από αυτές τις δύο πτυχές.

Ι. Ο χαρακτήρας των αντίχριστων

Η πρώτη πτυχή είναι ο χαρακτήρας των αντίχριστων. Συγκεκριμένα, αυτή η πτυχή έχει να κάνει με το είδος της ανθρώπινης φύσης που διαθέτουν οι αντίχριστοι. Τι περιλαμβάνει η ανθρώπινη φύση; Περιλαμβάνει τη συνείδηση, τη λογική, την ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια, και την ανθρώπινη καλοσύνη και κακία. Το να διακρίνει κανείς τον χαρακτήρα των αντίχριστων περιλαμβάνει διάφορες πτυχές της ανθρώπινης φύσης τους. Ας συζητήσουμε πρώτα για τις συνηθισμένες εκδηλώσεις που παρουσιάζει η κανονική ανθρώπινη φύση ή για τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση. Πείτε Μου, ποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά εμπίπτουν σ’ αυτήν την κατηγορία; (Η τιμιότητα και η καλοσύνη.) Τι άλλο; (Το αίσθημα τιμής.) Τόσο η ευθύτητα όσο και το αίσθημα τιμής είναι απαραίτητα. (Επίσης, η αγάπη, η ανεκτικότητα και η ενσυναίσθηση απέναντι στους άλλους, και το να μπορεί κανείς να συγχωρεί.) Και αυτό. Ας τα συνοψίσουμε όλα αυτά. Πρώτο και κύριο, η κανονική ανθρώπινη φύση εμπεριέχει το χαρακτηριστικό της τιμιότητας. Είναι θετικό αυτό; (Ναι.) Επιπλέον, εμπεριέχει καλοσύνη και ειλικρίνεια, και υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην ειλικρίνεια και την τιμιότητα ως προς τον βαθμό. Πιστεύετε ότι η συμπόνια είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει κανείς στον χαρακτήρα του; (Ναι.) Μπορεί η συμπόνια να μπει στην ίδια κατηγορία με την καλοσύνη; (Ναι.) Ένας άνθρωπος με καλή καρδιά σίγουρα θα έχει συμπόνια. Έπειτα, υπάρχει η απλότητα και το αίσθημα τιμής. Το αίσθημα τιμής περιλαμβάνει την αξιοπρέπεια, την αυτογνωσία και τη λογική. Μετά, είναι η ευθύτητα. Ποιες είναι οι εκδηλώσεις της ευθύτητας; Περιλαμβάνουν το αίσθημα δικαιοσύνης, την αποστροφή του κακού, το μίσος για τη μοχθηρία και την αγάπη για τα θετικά πράγματα. Δεν αρκεί να έχει κάποιος ευθύτητα· αν του λείπει η ανεκτικότητα και η υπομονή, αν μιλάει ωμά χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις καταστάσεις των ανθρώπων ή τις συνθήκες, τότε υπάρχει πρόβλημα και ο χαρακτήρας του είναι ελλιπής σε κάποια πράγματα. Υπάρχει επίσης η ανεκτικότητα και η υπομονή, που και οι δύο αποτελούν συγκεκριμένες εκδηλώσεις της καλοσύνης και μπορούν, ασφαλώς, να θεωρηθούν ένα χαρακτηριστικό. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση: τιμιότητα, καλοσύνη, ειλικρίνεια, απλότητα, αίσθημα τιμής, ευθύτητα, και ανεκτικότητα και υπομονή· συνολικά επτά. Αυτά τα χαρακτηριστικά που διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αξιολογηθεί κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Ωστόσο, το θέμα της σημερινής συναναστροφής δεν έχει να κάνει με τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις των χαρακτηριστικών που πρέπει να έχει η κανονική ανθρώπινη φύση ή με το ποιοι άνθρωποι διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Αντιθέτως, θα συναναστραφούμε πάνω στο θέμα του «ποιος ακριβώς είναι ο χαρακτήρας των αντίχριστων». Σε σύγκριση με τις διάφορες πτυχές του κανονικού χαρακτήρα που μόλις αναφέρθηκαν, άραγε οι αντίχριστοι διαθέτουν κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά; Ή, ποια απ’ αυτά διαθέτουν; (Δεν διαθέτουν κανένα.) Εφόσον έχετε μια τέτοια εντύπωση για τους αντίχριστους, ας συνοψίσουμε ποια στοιχεία του χαρακτήρα τους είναι αυτά που κάνουν τους άλλους να τους χαρακτηρίζουν αντίχριστους και που δείχνουν ότι έχουν κακή ανθρώπινη φύση, ότι τους λείπει η κανονική ανθρώπινη φύση και ότι διαθέτουν την ανθρώπινη φύση των αντίχριστων. Αν κάποιος διαθέτει μια-δυο από τις διάφορες εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης που συνοψίστηκαν νωρίτερα, ίσως έχει κάποια κανονική ανθρώπινη φύση. Αν τις διαθέτει όλες, τότε έχει την πιο κανονική ανθρώπινη φύση. Όμως, οι αντίχριστοι δεν διαθέτουν κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Τι ακριβώς εμπεριέχει, λοιπόν, η ανθρώπινη φύση τους; Ας συναναστραφούμε πρώτα πάνω σ’ αυτήν την πτυχή.

Α. Ψεύδονται συστηματικά

Το πρώτο χαρακτηριστικό που εμπεριέχει ο κανονικός ανθρώπινος χαρακτήρας είναι η τιμιότητα. Εμπεριέχει τιμιότητα ο χαρακτήρας των αντίχριστων; Προφανώς, οι αντίχριστοι δεν έχουν έντιμη ανθρώπινη φύση· είναι σίγουρο ότι η ανθρώπινη φύση τους είναι αντίθετη στην τιμιότητα. Επομένως, ποια στοιχεία μη κανονικής ανθρώπινης φύσης που είναι αντίθετα στην τιμιότητα εμπεριέχονται στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων; (Λένε συχνά ψέματα και εξαπατούν συχνά τους άλλους.) Δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως το γεγονός ότι λένε συχνά ψέματα είναι το ίδιο με το να ψεύδονται συστηματικά; Δεν είναι πιο συγκεκριμένη αυτή η σύνοψη; Θα ήταν πολύ ήπιο να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα ή ότι δεν είναι πολύ φιλαλήθεις. Θα ήταν πολύ ανεπίσημη έκφραση αν λέγαμε «μέσα στο ψέμα» ή κάτι παρόμοιο, για να περιγράψουμε τον χαρακτήρα τους. Επομένως, είναι πιο ταιριαστό να χρησιμοποιήσουμε τη φράση «ψεύδονται συστηματικά» για να τους περιγράψουμε και να εκφράσουμε το γεγονός ότι η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων δεν είναι έντιμη. Το ότι «ψεύδονται συστηματικά» είναι το πρώτο χαρακτηριστικό· είναι κάτι που εκδηλώνεται και αποκαλύπτεται συχνά στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων. Θα πρέπει να είναι το συνηθέστερο, το πιο εύκολα αντιληπτό και πιο άμεσα ευδιάκριτο χαρακτηριστικό που μπορεί να συναντήσουν οι άνθρωποι. Άραγε, λοιπόν, αξίζει τον κόπο να συναναστραφούμε πάνω στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις του ότι ψεύδονται συστηματικά; (Ναι.)

Η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων είναι ανέντιμη, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου ειλικρινείς. Ό,τι λένε κι ό,τι κάνουν είναι νοθευμένο και περιέχει τις δικές τους προθέσεις και στόχους και κρύβει όλα τα ανείπωτα και ανομολόγητα τεχνάσματά τους και τις σκευωρίες τους. Έτσι, τα λόγια και οι πράξεις των αντίχριστων είναι πάρα πολύ μολυσμένα και γεμάτα ψέματα. Όσο κι αν μιλούν, είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς ποια από τα λόγια τους είναι αληθή, ποια είναι ψευδή, ποια είναι σωστά και ποια λάθος. Γι’ αυτό φταίει το ότι είναι ανέντιμοι και ότι το μυαλό τους είναι εξαιρετικά περίπλοκο, γεμάτο ύπουλες μεθοδεύσεις, και βρίθει τεχνασμάτων. Τίποτα απ’ όσα λένε δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ούτε ότι το ναι είναι ναι και το όχι, όχι. Αντίθετα, σε όλα τα ζητήματα υπεκφεύγουν και σκέφτονται τα πράγματα αρκετές φορές στο μυαλό τους, εξετάζοντας τις συνέπειες, σταθμίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από κάθε οπτική γωνία. Στη συνέχεια, αλλάζουν αυτά που θέλουν να πουν χρησιμοποιώντας τη γλώσσα, έτσι ώστε όλα όσα λένε να ακούγονται αρκετά δυσνόητα. Οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τι λένε και εύκολα ξεγελιούνται και εξαπατώνται, ενώ όποιος μιλάει και επικοινωνεί με τους ανθρώπους του είδους αυτού βρίσκει την εμπειρία κουραστική και επίπονη. Ποτέ δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ποτέ δεν λένε αυτό που σκέφτονται, ποτέ δεν περιγράφουν τα πράγματα όπως είναι. Όλα όσα λένε είναι ακατάληπτα, ενώ οι στόχοι και οι προθέσεις των πράξεών τους είναι εξαιρετικά περίπλοκα. Εάν βγει προς τα έξω η αλήθεια —αν οι άλλοι τούς καταλάβουν και τους τσακώσουν— επινοούν γρήγορα ένα άλλο ψέμα για να τη γλιτώσουν. Αυτού του είδους τα άτομα λένε συχνά ψέματα και, αφού τα πουν, πρέπει μετά να πουν κι άλλα ψέματα για να συνεχίσουν την κοροϊδία. Εξαπατούν τους άλλους για να κρύψουν τις προθέσεις τους και επινοούν κάθε είδους προφάσεις και δικαιολογίες για να στηρίξουν τα ψέματά τους, οπότε είναι πολύ δύσκολο για τους άλλους να ξεχωρίσουν τι είναι αλήθεια και τι όχι· οι άνθρωποι δεν ξέρουν πότε λένε αλήθεια, πόσο μάλλον πότε λένε ψέματα. Όταν λένε ψέματα, δεν κοκκινίζουν ούτε πτοούνται· είναι σαν να λένε την αλήθεια. Δεν σημαίνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Για παράδειγμα, μερικές φορές οι αντίχριστοι φαίνονται επιφανειακά καλοί με τους άλλους, να νοιάζονται γι’ αυτούς και να μιλάνε με τρόπο εύσπλαχνο και συγκινητικό. Ωστόσο, ακόμη και όταν μιλούν έτσι, κανείς δεν μπορεί να πει αν είναι ειλικρινείς, και χρειάζεται πάντα να περιμένει μέχρι να συμβούν κάποια πράγματα λίγες μέρες αργότερα για να αποκαλυφθεί εάν ήταν ειλικρινείς. Οι αντίχριστοι μιλούν πάντα με συγκεκριμένες προθέσεις και στόχους, και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς επιδιώκουν. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν συνήθειο το να λένε ψέματα και δεν σκέφτονται καθόλου τις συνέπειες κανενός από τα ψέματά τους. Εφόσον το ψέμα τους τους ωφελεί και μπορεί να ξεγελάσει τους άλλους, εφόσον έτσι πετυχαίνουν τους στόχους τους, δεν τους νοιάζει ποιες είναι οι συνέπειες. Μόλις εκτεθούν, θα συνεχίσουν να κρύβονται, να λένε ψέματα, να ξεγελούν. Η αρχή και η μέθοδος σύμφωνα με τις οποίες οι άνθρωποι αυτοί συμπεριφέρονται με τον κόσμο είναι το να ξεγελούν τους ανθρώπους με ψέματα. Είναι διπρόσωποι και μιλούν όπως αρέσει στο ακροατήριό τους, εκτελούν δε όποιο ρόλο απαιτεί η κατάσταση. Μιλούν με ήρεμο και γλοιώδη τρόπο, το στόμα τους είναι γεμάτο ψέματα και είναι αναξιόπιστοι. Παραπλανούν ή προκαλούν αναστάτωση σε όποιον είναι σ’ επαφή μαζί τους έστω και για λίγο, και δεν μπορεί αυτός να λάβει παροχή, βοήθεια ή διαπαιδαγώγηση. Ανεξάρτητα από το αν τα λόγια που ξεστομίζουν οι άνθρωποι αυτοί είναι άσχημα ή ωραία, λογικά ή παράλογα, αν συμφωνούν ή αντίκεινται στην ανθρώπινη φύση, αν είναι χοντροκομμένα ή εξευγενισμένα, στην ουσία όλα είναι ψευτιές, νοθευμένα λόγια και ψέματα.

Μία από τις κύριες ιδιότητες όσων είναι αντίχριστοι είναι ότι ψεύδονται συστηματικά. Από τη γλώσσα που χρησιμοποιούν, τον τρόπο ομιλίας τους, τον τρόπο έκφρασής τους, το νόημα που έχουν τα λόγια τους και την πρόθεση που κρύβεται πίσω από αυτά, διακρίνει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, ότι δεν διαθέτουν τα πρότυπα της ανθρώπινης φύσης των έντιμων ανθρώπων. Οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά. Στην περίπτωσή τους, τα ψέματα και η εξαπάτηση είναι πιο σοβαρά από ό,τι στους περισσότερους ανθρώπους· δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη διεφθαρμένη διάθεση, αλλά για μια διάθεση στην οποία έχει ήδη χαθεί η συνείδηση και η λογική, και απουσιάζει εντελώς η ανθρώπινη φύση. Ουσιαστικά, αυτοί οι άνθρωποι είναι δαίμονες· οι δαίμονες συχνά λένε ψέματα κι εξαπατούν τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο. Τίποτε από όσα λένε δεν είναι αλήθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν λένε ψέματα, αναγκάζονται να σκαρφιστούν το ψέμα, πρέπει να το σκεφτούν προσεκτικά. Οι αντίχριστοι, όμως, δεν χρειάζεται να σκαρφιστούν τίποτα ούτε να το σκεφτούν: Ανοίγουν το στόμα τους και, να το, βγαίνει το ψέμα. Και προτού το καταλάβεις, την έχεις πατήσει. Τα ψέματά τους και η εξαπάτηση είναι τέτοια, που αν κάποιος έχει αργές αντιδράσεις, μπορεί να του πάρει δυο-τρεις μέρες να καταλάβει τι γίνεται· μόνο τότε συνειδητοποιεί τι εννοούσαν. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν έχουν ικανότητα διάκρισης. Οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτό το χαρακτηριστικό τους; Σίγουρα, δεν είναι κάτι που εμπίπτει στην κανονική ανθρώπινη φύση. Μήπως ενέχει κάτι δαιμονικό; Για να είμαστε ακριβείς, είναι δαιμονική φύση. Ψεύδονται συστηματικά, λένε ψέματα και εξαπατούν τους άλλους: μήπως αυτά είναι πράγματα που έμαθαν στο σχολείο ή μήπως είναι το αποτέλεσμα της επίδρασης της οικογένειάς τους; Τίποτα από τα δύο. Αυτά τα πράγματα αποτελούν την έμφυτη φύση τους· γεννήθηκαν μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά. Κανένας γονιός, όταν διαπαιδαγωγεί το παιδί του, δεν του μαθαίνει να λέει ψέματα και να εξαπατά από νεαρή ηλικία ούτε το εξαναγκάζει να λέει ψέματα ή να εξαπατά· ωστόσο, υπάρχουν παιδιά που, όταν μεγαλώνουν, λένε μόνο ψέματα, που όποιο ψέμα κι αν πουν, διατηρούν μια έκφραση απάθειας και που δεν έχουν ποτέ τύψεις, δεν βασανίζονται ούτε νιώθουν άσχημα με τη συνείδησή τους για τα ψέματα που έχουν πει. Αντιθέτως, αυτά τα παιδιά νομίζουν ότι είναι πολύ έξυπνα, ιδιαίτερα ευφυή, και νιώθουν χαρά, υπερηφάνεια και μια κρυφή ικανοποίηση που μπορούν να ξεγελάνε και να εξαπατούν τους άλλους με ψέματα και με άλλες τακτικές. Αυτή είναι η έμφυτη φύση τους. Έτσι είναι οι αντίχριστοι από τη φύση τους. Είναι η φύση-ουσία τους να ψεύδονται συστηματικά. Οι αντίχριστοι, παρόλο που συμμετέχουν συχνά σε συναθροίσεις και ακούνε κηρύγματα και συναναστροφές, δεν κάνουν ποτέ αυτοκριτική ούτε προσπαθούν ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία, και όσα ψέματα κι αν έχουν πει για να ξεγελάσουν τους άλλους, δεν έχουν καθόλου τύψεις συνείδησης, πόσο μάλλον προσπαθούν ενεργά ν’ αναζητήσουν την αλήθεια για να βρουν λύση. Αυτό αποδεικνύει ότι ουσιαστικά οι αντίχριστοι είναι δύσπιστοι. Για όσα δόγματα κι αν είναι σε θέση να κάνουν διάλεξη στους άλλους, ποτέ δεν τα εφαρμόζουν οι ίδιοι· ποτέ δεν αναλύουν τον εαυτό τους, και όσα ψέματα κι αν λένε ή όσους ανθρώπους κι αν ξεγελάνε, ποτέ δεν το παραδέχονται· αντιθέτως, προσποιούνται, φοράνε προσωπείο και ποτέ δεν έχουν το κουράγιο να παραδεχθούν μπροστά στους άλλους ότι είναι δόλιοι. Εκτός αυτού, ψεύδονται και εξαπατούν τους άλλους όπως και όποτε το θεωρούν απαραίτητο. Αυτή δεν είναι η φύση τους; Αυτή είναι και δεν υπάρχει τρόπος ν’ αλλάξει. Αυτή η φύση δεν είναι η έκφραση κανονικής ανθρώπινης φύσης. Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, είναι δαιμονική φύση, είναι η διάθεση του Σατανά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι, είναι ενσαρκωμένοι δαίμονες.

Η πρώτη εκδήλωση του χαρακτήρα των αντίχριστων είναι ότι ψεύδονται συστηματικά, και θα τη χαρακτηρίσουμε δαιμονική φύση. Η εκδήλωση αυτής της δαιμονικής φύσης είναι ότι ανεξαρτήτως πότε ή πού, όποια κι αν είναι η περίσταση και με όποιον κι αν αλληλεπιδρούν, τα λόγια που λένε μοιάζουν μ’ εκείνα των ερπετών και των δαιμόνων· είναι ανάξια εμπιστοσύνης. Πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός και να μπορεί να διακρίνει αυτούς τους ανθρώπους, να μη σπεύδει να πιστέψει τα λόγια των δαιμόνων. Η συγκεκριμένη εκδήλωση του ότι ψεύδονται συστηματικά είναι το γεγονός ότι τα ψέματα απλώς ξεγλιστρούν από τη γλώσσα τους· τα λόγια που λένε δεν επιδέχονται μελέτη, ανάλυση ή διάκριση. Μπορούν να λένε ψέματα ανά πάσα στιγμή και πιστεύουν ότι δεν μπορούν να πουν τίποτα αληθινό σε κανένα ζήτημα· ότι όλα όσα λένε πρέπει να είναι ψέματα. Ακόμη κι αν τους ρωτήσεις την ηλικία τους, θα το εξετάσουν προσεκτικά και θα σκεφτούν: «Για ποιον λόγο με ρωτάει την ηλικία μου; Αν πω ότι είμαι μεγάλος σε ηλικία, μήπως με απαξιώσει και δεν με καλλιεργήσει; Αν πω ότι είμαι νέος σε ηλικία, μήπως με απαξιώσει θεωρώντας ότι δεν έχω εμπειρία; Πώς πρέπει ν’ απαντήσω;» Ακόμη και με ένα τόσο απλό ζήτημα, μπορούν να πουν ψέματα και ν’ αρνηθούν να σου πουν την αλήθεια ή ακόμα και να σου πετάξουν το μπαλάκι και να ρωτήσουν: «Εσύ πόσο με κάνεις;» Εσύ λες: «Γύρω στα πενήντα;» «Κοντά έπεσες». «Σαράντα πέντε;» «Σχεδόν το βρήκες». Σου δίνουν μια ακριβή απάντηση; Μέσα από τις απαντήσεις τους, καταλαβαίνεις πόσο χρονών είναι; (Όχι.) Αυτό είναι το να ψεύδεται κανείς συστηματικά.

Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά εκδηλώνεται και μ’ έναν άλλο τρόπο: λένε ψέματα ακόμα κι όταν καταθέτουν μαρτυρία. Η κατάθεση ψευδούς μαρτυρίας είναι μια καταραμένη πράξη που προσβάλλει τη διάθεση του Θεού. Ακόμα και στο ζήτημα της κατάθεσης μαρτυρίας, τολμούν να επινοούν πράγματα, να λένε ψέματα και να εξαπατούν, κι αυτό δείχνει πραγματικά την απερισκεψία με την οποία αψηφούν τις συνέπειες, αλλά και την αμετάβλητη φύση τους! Όταν βλέπουν ότι οι άλλοι καταθέτουν μαρτυρία με βάση την εμπειρία τους και την κατανόησή τους —ενώ εκείνοι δεν μπορούν— τους αντιγράφουν, λένε ό,τι λένε οι άλλοι και επινοούν βιώματα ίδια με τα δικά τους. Αν δεν κατανοούν κάτι όπως οι άλλοι, ισχυρίζονται ότι το κατανοούν. Αν δεν έχουν τέτοια βιώματα, τέτοια κατανόηση και τέτοια διαφώτιση, επιμένουν ότι τα έχουν. Ακόμη κι αν ο Θεός δεν τους έχει πειθαρχήσει, επιμένουν ότι το έχει κάνει. Ακόμα και σ’ αυτό το ζήτημα μπορούν να λένε ψέματα και να εξαπατούν, χωρίς να τους ανησυχούν ή να τους ενδιαφέρουν οι συνέπειες, όσο σοβαρές κι αν είναι. Δεν δείχνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι ξεγελούν τους πάντες. Κάποιοι μπορεί ν’ αναρωτιούνται: «Σε κάθε περίπτωση, οι αντίχριστοι δεν παύουν να είναι άνθρωποι. Άραγε, δεν θ’ απέφευγαν να ξεγελάσουν τα κοντινά τους πρόσωπα, όσους τους έχουν βοηθήσει ή όσους έχουν περάσει δυσκολίες μαζί τους; Δεν θ’ απέφευγαν να ξεγελάσουν τα μέλη της οικογένειάς τους;» Το γεγονός ότι ψεύδονται συστηματικά υποδηλώνει ότι μπορούν να ξεγελάσουν τους πάντες, ακόμα και τους γονείς τους, τα παιδιά τους, και, ασφαλώς, τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Μπορούν να ξεγελάσουν τους άλλους τόσο σε σημαντικά όσο και σε ασήμαντα ζητήματα· ακόμη και σε ζητήματα στα οποία θα έπρεπε να μιλήσουν ειλικρινά, στα οποία αν το έκαναν, δεν θα είχαν συνέπειες ούτε θα επηρεάζονταν με κανέναν τρόπο, και στα οποία δεν χρειάζεται και πολλή σοφία. Επίσης, ξεγελούν τους άλλους και χρησιμοποιούν ψέματα για να επιλύσουν ασήμαντα ζητήματα που κάποιος τρίτος θα θεωρούσε ότι δεν δικαιολογούν το ψέμα· ζητήματα στα οποία θα ήταν απλό και δεν θα τους δημιουργούσε κανένα πρόβλημα να μιλήσουν ευθέως. Δεν δείχνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι μία από τις κύριες εκδηλώσεις των διαβόλων και του Σατανά είναι ότι ψεύδονται συστηματικά. Από αυτήν την οπτική, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων όχι μόνο είναι ανέντιμη, αλλά χαρακτηρίζεται και από το γεγονός ότι ψεύδονται συστηματικά, και ως εκ τούτου είναι αναξιόπιστη; (Ναι, μπορούμε.) Αν τέτοιου είδους άνθρωποι διαπράξουν ένα παράπτωμα και, αφού τους κλαδέψουν και τους κατακρίνουν οι αδελφοί και οι αδελφές, βάλουν τα κλάματα και ισχυριστούν φαινομενικά ότι έχουν χρέος στον Θεό, και υποσχεθούν ότι στο εξής θα μετανοήσουν, θα τολμήσετε να τους πιστέψετε; (Όχι.) Γιατί όχι; Η πιο αδιάσειστη απόδειξη είναι ότι ψεύδονται συστηματικά! Ακόμη κι αν εξωτερικά μετανοήσουν, κλάψουν πικρά, αρχίσουν να χτυπιούνται και ορκιστούν, μην τους πιστέψετε, γιατί χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, δάκρυα για να ξεγελάσουν τους άλλους. Τα λόγια θλίψης και μετάνοιας που ξεστομίζουν δεν βγαίνουν μέσα από την καρδιά τους· είναι βολικές τακτικές που έχουν ως στόχο να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των άλλων με δόλια μέσα. Μπροστά στους άλλους, κλαίνε πικρά, παραδέχονται το σφάλμα τους, ορκίζονται και γνωστοποιούν τη θέση τους. Ωστόσο, όσοι έχουν καλή σχέση μαζί τους κατ’ ιδίαν, όσοι έχουν κερδίσει ως έναν βαθμό την εμπιστοσύνη τους, παρουσιάζουν διαφορετικά τα πράγματα. Ενώ εξωτερικά μπορεί να φαίνεται γνήσια η πρόθεσή τους να παραδεχθούν δημοσίως το σφάλμα τους και να ορκιστούν ότι θ’ αλλάξουν, αυτά που λένε παρασκηνιακά αποδεικνύουν ότι όσα είπαν προηγουμένως δεν ήταν αληθινά, αλλά ψέματα, και είχαν ως στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των περισσότερων. Τι θα πουν παρασκηνιακά; Μήπως πρόκειται να παραδεχτούν ότι όσα είπαν προηγουμένως ήταν ψέματα; Όχι. Θα μεταδώσουν αρνητικότητα, θα προβάλουν επιχειρήματα και θα δικαιολογηθούν. Αυτές οι δικαιολογίες και τα επιχειρήματα επιβεβαιώνουν ότι η παραδοχή τους, η μετάνοιά τους και οι όρκοι τους ήταν όλα ψέματα και είχαν ως στόχο να ξεγελάσουν τους άλλους. Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς αυτούς τους ανθρώπους; Δεν δείχνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Μπορούν ακόμη και να επινοούν ομολογίες, να χύνουν ψεύτικα δάκρυα και να δεσμεύονται ότι θ’ αλλάξουν, και ακόμη και ο όρκος τους είναι ένα ψέμα. Δεν είναι αυτό δαιμονική φύση; Ακόμα κι αν έλεγαν: «Μόνο τόσα καταλαβαίνω· τα υπόλοιπα δεν τα ξέρω, και αναζητώ τη διαφώτιση του Θεού και ευελπιστώ στη βοήθεια των αδελφών για ν’ αποκτήσω σταδιακά κατανόηση», αυτό θα ήταν μια έντιμη στάση και δήλωση. Ωστόσο, οι αντίχριστοι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να ξεστομίσουν τόσο αληθινά λόγια. Πιστεύουν το εξής: «Αν μιλούσα ειλικρινά, οι άλλοι θα με περιφρονούσαν. Θα έχανα την υπόληψή μου και θα ένιωθα υποτιμητικά. Δεν θα έχανα εντελώς το κύρος μου; Ποιος είμαι; Είναι δυνατόν να παραδεχθώ την ήττα; Ακόμη κι αν δεν κατανοώ, πρέπει να προσποιηθώ ότι κατανοώ πολύ καλά· πρέπει πρώτα να ξεγελάσω τους άλλους και να παγιώσω τη θέση μου μέσα στην καρδιά τους». Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση των αντίχριστων; Με βάση την προέλευση απ’ όσα λένε και τον τρόπο τους όταν μιλάνε, καθώς και με βάση τα λόγια που ξεστομίζουν, είναι ξεκάθαρο ότι οι αντίχριστοι δεν θα είναι ποτέ ειλικρινείς· αυτό ξεπερνάει τις δυνατότητές τους. Επειδή το ότι ψεύδονται συστηματικά είναι έμφυτο στοιχείο του χαρακτήρα τους, θέλουν να ξεγελάνε τους άλλους και να αποκρύπτουν ζητήματα στα πάντα, αφού δεν θέλουν να ξέρει ούτε να διακρίνει κανείς τ’ αληθινά γεγονότα ή την πραγματική κατάσταση. Ο ενδόμυχος εαυτός τους είναι τρομερά σκοτεινός. Θα ήταν βάσιμο να χαρακτηρίσει κανείς αυτήν την πτυχή του χαρακτήρα των αντίχριστων ως έλλειψη ανθρώπινης φύσης και να πει ότι έχουν δαιμονική φύση. Τα ψέματα ξεγλιστράνε αβίαστα από τη γλώσσα τους, χωρίς σκέψη, σε βαθμό που δεν λένε τίποτε αληθινό ούτε καν όταν μιλάνε στον ύπνο τους· είναι όλα εξαπάτηση, όλα ψέματα. Αυτό σημαίνει ότι ψεύδονται συστηματικά.

Ο χαρακτήρας των αντίχριστων στερείται τιμιότητας. Ακόμα κι όταν δεν μιλάνε, βαθιά μέσα τους αναλογίζονται πώς να ξεγελάσουν, να κοροϊδέψουν και να παραπλανήσουν τους άλλους· ποιον να παραπλανήσουν, τι να πουν όταν θελήσουν να τον παραπλανήσουν, τι μεθόδους να χρησιμοποιήσουν για να πιάσουν συζήτηση και τι παραδείγματα να χρησιμοποιήσουν για να κάνουν τους άλλους να τους πιστέψουν. Ανεξαρτήτως τι λένε ή τι σκέφτονται, δεν έχουν μέσα τους ειλικρινή στάση, ειλικρινείς απόψεις ή ειλικρινείς σκέψεις. Περνούν κάθε στιγμή της ζωής τους, κάθε δευτερόλεπτο, με την επιθυμία να ξεγελάσουν τους άλλους και να παίξουν μαζί τους. Κάθε δευτερόλεπτο και κάθε στιγμή, σκέφτονται πώς να ξεγελάσουν, πώς να παραπλανήσουν και πώς να κοροϊδέψουν τους άλλους, και αυτές οι σκέψεις καταλαμβάνουν όλο το μυαλό τους και τα βάθη της καρδιάς τους. Αυτή δεν είναι η φύση τους; Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια όταν ακούνε κηρύγματα ή όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού; Ακόμη κι αν την κατανοήσουν, είναι δυνατόν να την κάνουν πράξη; (Όχι.) Κρίνοντας από τα βάθη της καρδιάς τους και από τον χαρακτήρα τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σωθούν, επειδή όλα όσα αγαπούν και σκέφτονται στο μυαλό τους και μέσα τους είναι εμποτισμένα με μια δαιμονική φύση, αντιτίθενται στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα, και ούτε ένα από αυτά δεν είναι αξιέπαινο. Άρα, το γεγονός ότι οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά δεν είναι σίγουρα ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης τους; (Ναι.) Οι άνθρωποι που ψεύδονται συστηματικά δεν κάνουν πράξη καμία αλήθεια. Ποιες είναι οι συνέπειες; Ποιες είναι οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις κάποιου που δεν κάνει πράξη καμία αλήθεια; Μήπως μπορεί να ενεργεί απερίσκεπτα; Μήπως μπορεί να είναι αυθαίρετος και να μη συμβιβάζεται; Μήπως μπορεί να εγκαθιδρύει ανεξάρτητα βασίλεια; Μήπως μπορεί να κατασπαταλά τις προσφορές; Μήπως μπορεί να παραπλανά τους άλλους; Μήπως μπορεί να παίρνει με το μέρος του τις καρδιές των ανθρώπων; Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά. Έτσι είναι οι κλασικοί αντίχριστοι· ψεύδονται συστηματικά. Όταν φανερώνονται τα γεγονότα, όσα μάτια κι αν τους παρακολουθούν, όσοι άνθρωποι κι αν καταθέτουν συλλογικά μαρτυρία και τους εκθέτουν, εκείνοι αρνούνται να το παραδεχθούν. Στο τέλος, καταφεύγουν σε μία τακτική για να σε αντιμετωπίσουν: ισχυρίζονται ότι δεν θυμούνται και προσποιούνται άγνοια. Ακόμη και σ’ αυτό το σημείο, σ’ αυτήν την κατάσταση, δεν μπορούν να πουν ούτε μια ειλικρινή λέξη, ούτε μπορούν να κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι και να το παραδεχθούν λέγοντας: «Εγώ έφταιξα, έκανα λάθος, θ’ αλλάξω την επόμενη φορά και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να διαπράξω ξανά το ίδιο σφάλμα». Έτσι είναι οι αντίχριστοι· δεν παραδέχονται ποτέ την ενοχή, δεν λένε ποτέ ούτε μία ειλικρινή λέξη. Μπορούν να σωθούν με τέτοια ανθρώπινη φύση; Μπορούν ν’ αποκτήσουν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Ακόμη κι αν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να την αποκτήσουν, επειδή την απορρίπτουν, της αντιστέκονται και αντιτίθενται σ’ αυτήν. Δεν μπορούν να μιλήσουν ειλικρινά και να παραδεχθούν τα λάθη τους ούτε στο πιο στοιχειώδες επίπεδο· δεν μπορούν να κάνουν πράξη ούτε να εφαρμόσουν ούτε αυτήν την απλούστατη αλήθεια. Πώς μπορεί να περιμένει κανείς από αυτούς να εγκαταλείψουν τη θέση τους, να εγκαταλείψουν τις προοπτικές τους και το πεπρωμένο τους, και να εγκαταλείψουν τις προθέσεις τους; Είναι δυνατόν να τα εγκαταλείψουν όλα αυτά και να επαναστατήσουν εναντίον τους; Είναι ακόμα λιγότερο ικανοί να το κάνουν. Αν δεν μπορούν να πουν την παραμικρή αλήθεια, τότε είναι ακόμα λιγότερο ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι θα κάνουν κάτι δυσκολότερο από αυτό.

Έχετε γύρω σας ανθρώπους που ψεύδονται συστηματικά; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν έχω συναντήσει ακόμα κάποιον που ψεύδεται συστηματικά, αλλά ίσως να είμαι εγώ τέτοιος». Θα σου πω την αλήθεια· κινδυνεύεις. Διατηρούν κανένα ίχνος ανθρώπινης φύσης όσοι ψεύδονται συστηματικά; Διαφέρουν καθόλου από τους δαίμονες; Μήπως ψεύδεται συστηματικά κανείς από εσάς; Ας πούμε ότι κάποιος λέει ψέματα αβίαστα, χωρίς να κοκκινίζει ή να τον πιάνει ταχυπαλμία, ανεξάρτητα από το περιβάλλον ή το υπόβαθρο, και πως ό,τι κι αν συμβεί, μπορεί να το χειριστεί και να το επιλύσει εξολοκλήρου με ψέματα. Στον τρόπο με τον οποίο φέρεται και αντιμετωπίζει τον κόσμο και σε κάθε πτυχή της ζωής του, εφόσον του δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει, το μόνο που λέει είναι ψέματα· ούτε μία πρόταση δεν είναι αλήθεια. Όλα αυτά εμπεριέχουν προθέσεις και σκοπούς, και συνοδεύονται από τα σχέδια του Σατανά. Δεν είναι έντιμος ένας τέτοιος άνθρωπος. Όταν κάποιος είναι σε θέση να λέει ψέματα σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι όταν παίζεται το κεφάλι του, τότε δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα γι’ αυτόν; Κρίνοντας από τις διάφορες εκδηλώσεις που εμφανίζουν οι αντίχριστοι όταν ψεύδονται συστηματικά, τα ψέματά τους είναι απλώς αναρίθμητα. Μιλάνε με σκοπό να ξεγελάσουν, να παραπλανήσουν και να κοροϊδέψουν τους άλλους. Όλα τα λόγια τους εμπεριέχουν τα σχέδια και τις προθέσεις του Σατανά, και δεν έχουν καμία εκδήλωση της τιμιότητας που χαρακτηρίζει την κανονική ανθρώπινη φύση. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι αντίχριστοι δεν έχουν καθόλου το χαρακτηριστικό της τιμιότητας που διακατέχει την κανονική ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που δεν έχουν τιμιότητα και είναι ικανοί να ψεύδονται συστηματικά χαρακτηρίζονται ως άνθρωποι με δαιμονική φύση· είναι δαίμονες. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι εύκολο να σωθούν, επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια και δυσκολεύονται να την αποδεχθούν.

Β. Είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι

Εκτός του ότι ψεύδονται συστηματικά, τι άλλες εκδηλώσεις έχουν οι αντίχριστοι; Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω στα χαρακτηριστικά της καλοσύνης και της ειλικρίνειας, που είναι ουσιώδη στην κανονική ανθρώπινη φύση, και είναι μάλλον προφανές ότι αυτά τα χαρακτηριστικά λείπουν εντελώς από τους αντίχριστους. Οτιδήποτε είναι έμφυτο στην κανονική ανθρώπινη φύση σίγουρα οι αντίχριστοι δεν το έχουν· διακατέχονται αποκλειστικά από πράγματα που είναι αντίθετα με την κανονική ανθρώπινη φύση, από αρνητικά πράγματα. Ποιο είναι, λοιπόν, το αντίθετο του να είναι κανείς καλοσυνάτος και ειλικρινής; (Να είναι ύπουλος και αδυσώπητος.) Ακριβώς· το είπατε πολύ εύστοχα. Είναι το να είναι κανείς ύπουλος και αδυσώπητος. Οι αντίχριστοι δεν έχουν χαρακτηριστικά όπως η καλοσύνη και η ειλικρίνεια. Αντιθέτως, διαθέτουν ύπουλα και αδυσώπητα στοιχεία, που είναι αντίθετα με την καλοσύνη και την ειλικρίνεια. Υπάρχει, μήπως, κάποια σύνδεση μεταξύ του γεγονότος ότι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι και του γεγονότος ότι ψεύδονται συστηματικά, το οποίο συζητήσαμε νωρίτερα; (Ναι.) Υπάρχει κάποια σύνδεση. Πώς εκδηλώνουν οι αντίχριστοι το γεγονός ότι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι; (Μέσα από την ικανότητά τους να σκαρφίζονται ψέματα και να παγιδεύουν τους άλλους.) Όταν σκαρφίζονται ψέματα και παγιδεύουν τους άλλους, τότε ψεύδονται συστηματικά, και ταυτόχρονα είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι· αυτά τα δύο χαρακτηριστικά είναι στενά συνδεδεμένα. Για παράδειγμα, αν διαπράξουν ένα παράπτωμα και δεν θέλουν ν’ αναλάβουν την ευθύνη, τότε δημιουργούν μια ψεύτικη εντύπωση, λένε ψέματα και κάνουν τους άλλους να πιστέψουν ότι το φταίξιμο δεν είναι δικό τους, αλλά κάποιου άλλου. Μεταθέτουν την ευθύνη σε κάποιον άλλον, με αποτέλεσμα να δέχεται εκείνος τις συνέπειες. Αυτό δεν είναι μόνο μοχθηρό και ελεεινό, αλλά είναι ακόμα περισσότερο ύπουλο και αδυσώπητο. Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνεται το γεγονός ότι οι αντίχριστοι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι; (Μπορούν να βασανίζουν τους άλλους, να τους επιτίθενται και να τους εκδικούνται.) Είναι αδυσώπητο να μπορεί κάποιος να βασανίζει ανθρώπους. Θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να επιτεθούν ή ν’ ανταποδώσουν σε όποιον απειλεί τη θέση τους, τη φήμη τους ή το κύρος τους, ή σε όποιον δεν τους βλέπει ευνοϊκά. Μερικές φορές, μπορεί ακόμα και να χρησιμοποιήσουν κάποιους ανθρώπους για να βλάψουν άλλους· αυτό δείχνει ότι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι. Με λίγα λόγια, η φράση «ύπουλοι και αδυσώπητοι» υποδηλώνει ότι οι αντίχριστοι είναι πολύ κακόβουλοι. Δεν φέρονται στους άλλους ανθρώπους ούτε αλληλεπιδρούν μ’ αυτούς με βάση τη συνείδηση, και δεν ζουν αρμονικά και ισότιμα μαζί τους. Αντιθέτως, σε κάθε ευκαιρία επιζητούν να εκμεταλλευτούν, να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν τους άλλους για τον δικό τους σκοπό. Όταν αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους, η προσέγγισή τους δεν είναι κανονική ούτε ξεκάθαρη· χρησιμοποιούν διάφορα μέσα και μεθόδους για να τους παραπλανήσουν, να τους εκμεταλλευτούν και να τους μετατρέψουν διακριτικά σε εργαλείο τους, χωρίς εκείνοι να το αντιληφθούν. Ανεξάρτητα απ’ το αν φαινομενικά δείχνει καλός ή κακός ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζονται τους άλλους, δεν έχει κανένα ίχνος ειλικρίνειας. Προσεγγίζουν εκείνους που θεωρούν χρήσιμους και από εκείνους που θεωρούν άχρηστους κρατούν αποστάσεις, δεν τους δίνουν καμία σημασία. Ακόμα και όταν πρόκειται για σχετικά άδολους ή ευάλωτους ανθρώπους, σκέφτονται πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν διάφορα μέσα και μεθόδους για να τους παραπλανήσουν και να τους παγιδεύσουν, ώστε να γίνουν χρήσιμοι για τους ίδιους. Όμως, όταν οι άλλοι είναι αδύναμοι, όταν περνούν δυσκολίες ή όταν χρειάζονται βοήθεια, οι αντίχριστοι απλώς κλείνουν τα μάτια και τους αντιμετωπίζουν μ’ αδιαφορία. Δεν δείχνουν ποτέ αγάπη ούτε προσφέρουν βοήθεια σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Αντιθέτως, συνήθως τους εκφοβίζουν, τους παραπλανούν και μάλιστα σκέφτονται και τρόπους να τους εκμεταλλευτούν ακόμα περισσότερο. Αν δεν μπορούν να τους εκμεταλλευτούν, τους κάνουν στην άκρη και δεν τους δείχνουν καθόλου αγάπη ή συμπόνια. Υπάρχει ίχνος καλοσύνης σ’ αυτό; Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση εμπάθειας; Η μέθοδος και η φιλοσοφία που ακολουθούν οι αντίχριστοι όταν αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους είναι να χρησιμοποιούν μεθοδεύσεις και στρατηγικές για να τους εκμεταλλευτούν και να τους ξεγελάσουν, με αποτέλεσμα εκείνοι να μην μπορούν να τους διακρίνουν, κι ωστόσο να είναι πρόθυμοι να γίνουν σκλάβοι τους και να είναι πάντα στις διαταγές τους. Οι αντίχριστοι μπορούν να εκφοβίζουν και να βασανίζουν όσους τους διακρίνουν και όσους οι ίδιοι δεν μπορούν πλέον να εκμεταλλευτούν. Μάλιστα, μπορούν χαλαρά να ρίχνουν το φταίξιμο σ’ αυτούς τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να τους εγκαταλείπουν οι αδελφοί και οι αδελφές κι έπειτα να τους αποβάλλουν ή να τους αποπέμπουν. Με λίγα λόγια, οι αντίχριστοι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι, δεν έχουν καθόλου καλοσύνη και ειλικρίνεια. Δεν βοηθάνε ποτέ πραγματικά τους άλλους, δεν τους δείχνουν πραγματική συμπόνια ή αγάπη όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Στις αλληλεπιδράσεις τους, στήνουν πλεκτάνες για το δικό τους όφελος και συμφέρον. Όποιος κι αν τους προσεγγίσει ή τους ζητήσει βοήθεια όταν περνά μια δυσκολία, εκείνοι κάνουν πάντα υστερόβουλα σχέδια γι’ αυτόν και σκέφτονται μέσα τους: «Αν βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο, τι όφελος μπορώ ν’ αντλήσω από αυτόν στο μέλλον; Άραγε, μπορεί να με βοηθήσει; Μήπως μπορεί να μου φανεί χρήσιμος; Τι μπορώ να κερδίσω από αυτόν;» Δεν είναι εγωιστικό και ελεεινό από την πλευρά τους να σκέφτονται συνεχώς αυτά τα ζητήματα; (Ναι.) Στις εκλογές που γίνονται στην εκκλησία, ποιες μεθόδους θα χρησιμοποιήσουν οι αντίχριστοι; (Θα κακολογήσουν τους άλλους και θα εξυψώσουν τον εαυτό τους, μειώνοντας όσους είναι καλύτεροι από αυτούς.) Το να κακολογεί κανείς τους άλλους και να εξυψώνει τον εαυτό του είναι κι αυτό ύπουλο και αδυσώπητο. Οι αντίχριστοι μπορεί επίσης να χρησιμοποιούν μικρές χάρες για να προσελκύσουν ανθρώπους, και να καμαρώνουν για τις συνεισφορές τους προκειμένου να κερδίσουν την εκτίμηση των άλλων και να εξασφαλίσουν ψήφους. Τι άλλο; (Δεν μπορούν ν’ αξιολογήσουν τους υποψηφίους αμερόληπτα και αντικειμενικά· θα εντάξουν τις προκαταλήψεις τους και τη μεροληψία τους.) Αυτό σημαίνει ότι σκαρφίζονται ψέματα για να συκοφαντήσουν τους άλλους. Προηγουμένως, συναναστραφήκαμε πάνω σε αρκετές εκδηλώσεις των αντίχριστων που δείχνουν ότι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι. Ύπουλος είναι κάποιος που έχει πληθώρα μεθοδεύσεων, και που φέρεται στους άλλους, αντιμετωπίζει τον κόσμο και κάνει το οτιδήποτε έχοντας ως αρχή να βασίζεται στη στρατηγική· δεν έχει καθόλου ειλικρίνεια, και βασίζεται στα ψέματα και την εξαπάτηση. Αδυσώπητος είναι κυρίως κάποιος που χρησιμοποιεί αδίστακτες και σκληρές μεθόδους όταν ενεργεί, που δεν δείχνει κανένα έλεος, δεν έχει ανθρώπινα συναισθήματα, βλάπτει τους άλλους και είναι πρόθυμος να προκαλέσει κακό σε οποιονδήποτε προκειμένου να πετύχει τους στόχους του· αυτό σημαίνει αδυσώπητος και είναι ένα εκ διαμέτρου αντίθετο χαρακτηριστικό από την ανθρώπινη καλοσύνη. Αν κάποιος έχει καλοσύνη στην ανθρώπινη φύση του, τότε όταν έρχεται αντιμέτωπος με συνηθισμένα ζητήματα, θα είναι επιεικής με τους άλλους όπου μπορεί και θα συγχωρεί τους ανθρώπους. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ανεκτικός απέναντι στα προβλήματα και στα σφάλματα των άλλων, δεν ψειρίζει τα πάντα και τα προσπερνάει όταν μπορεί. Επιπλέον, είναι συμπονετικός και, όταν βλέπει ανθρώπους που περνάνε δυσκολίες, είναι πρόθυμος να βοηθήσει, νιώθει χαρά όταν βοηθάει τους άλλους και θεωρεί τη διαπαιδαγώγησή τους προσωπική του ευθύνη· αυτό είναι καλοσύνη. Διαθέτουν οι αντίχριστοι αυτό το χαρακτηριστικό; (Όχι.) Πιστεύουν το εξής: «Αν περνάς μια δυσκολία και σε βοηθήσω, θα πρέπει να πληρώσεις ένα τίμημα. Αν σου προσφέρω οφέλη, εγώ τι θα κερδίσω; Αν σου δείξω συμπόνια, ποιος θα μου δείξει συμπόνια εμένα; Αν σε βοηθήσω, θα θυμάσαι την καλοσύνη που σου έδειξα; Αν μου ζητάς να θυσιαστώ για να σε βοηθήσω, μάλλον ονειρεύεσαι! Τι σχέση έχουμε μεταξύ μας; Τι όφελος μπορείς να μου προσφέρεις; Με έχεις βοηθήσει ποτέ στο παρελθόν; Ποιος είσαι; Αξίζει τον κόπο να σε βοηθήσω; Αν ήσουν κόρη βασιλιά ή γιος πλουσίου, τότε ίσως θ’ αποκτούσα λίγη δόξα ή κάποιο κέρδος αν σε βοηθούσα. Όμως, δεν είσαι τίποτε από αυτά. Γιατί να σε βοηθήσω; Τι οφέλη θ’ αποκομίσω αν σε βοηθήσω;» Έτσι σκέφτονται όταν βλέπουν κάποιον σε δυσκολία, κάποιον αδύναμο ή κάποιον που χρειάζεται βοήθεια. Δείχνει καλοσύνη αυτό; Όταν αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον σε αδύναμη κατάσταση, όχι μόνο τον περιγελούν και τον γελοιοποιούν, αλλά κάνουν και υστερόβουλες σκέψεις μέσα τους. Κάποιοι μάλιστα, το βλέπουν αυτό σαν μια ευκαιρία να κάνουν επίδειξη ή να πάρουν με το μέρος τους την καρδιά αυτού του ανθρώπου. Τίποτε από αυτά δεν δείχνει καλοσύνη. Οι αντίχριστοι εκμεταλλεύονται συχνά τέτοιες ευκαιρίες να κάνουν επίδειξη. Ενεργούν μόνο αν έχουν κάποιο κέρδος, έναν στόχο κι ένα κίνητρο. Αν βοηθήσουν κάποιον, θέλουν να τον κάνουν σύμμαχο. Αν βοηθήσουν δύο ανθρώπους και τους δείξουν συμπόνια, θέλουν ν’ αποκτήσουν δύο συμμάχους, ν’ αποκτήσουν δύο «δεξιά χέρια». Διαφορετικά, δεν θα κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι και σε καμία περίπτωση δεν θα δείξουν αγάπη σε όσους χρειάζονται βοήθεια.

Οι πρωταρχική εκδήλωση της ύπουλης και αδυσώπητης δράσης των αντίχριστων είναι ότι υπάρχει ένας ιδιαίτερα ξεκάθαρος στόχος σε ό,τι κάνουν. Το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι τα δικά τους συμφέροντα· και οι μέθοδοί τους είναι κατάπτυστες, χονδροειδείς, άθλιες, ευτελείς και σκοτεινές. Δεν υπάρχει καμία ειλικρίνεια στον τρόπο με τον οποίο ενεργούν και στον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζονται τους ανθρώπους, καθώς και στις αρχές με τις οποίες τους μεταχειρίζονται. Ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζονται τους ανθρώπους είναι να τους εκμεταλλεύονται και να παίζουν μαζί τους, και όταν οι άνθρωποι δεν έχουν πια χρηστική αξία γι’ αυτούς, τους πετάνε. Αν έχεις χρηστική αξία γι’ αυτούς, προσποιούνται ότι νοιάζονται για σένα: «Πώς είσαι; Είχες καθόλου δυσκολίες; Μπορώ να σε βοηθήσω να λύσεις τις δυσκολίες σου. Πες μου αν έχεις προβλήματα. Είμαι εδώ για σένα. Πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε μια τόσο καλή σχέση!» Φαίνονται τόσο εξυπηρετικοί. Ωστόσο, αν έρθει μια μέρα που δεν θα έχεις πλέον καμία χρηστική αξία γι’ αυτούς, θα σε εγκαταλείψουν, θα σε πετάξουν στην άκρη και θα σε αγνοήσουν, λες και δεν σε είχαν γνωρίσει ποτέ. Όταν έχεις πραγματικά κάποιο πρόβλημα και πας να τους αναζητήσεις για βοήθεια, η στάση τους ξαφνικά αλλάζει, τα λόγια τους δεν ακούγονται πια τόσο ωραία όσο όταν υπόσχονταν αρχικά να σε βοηθήσουν —και γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι επειδή δεν έχεις καμία χρηστική αξία γι’ αυτούς. Κατά συνέπεια, σταματούν να σου δίνουν σημασία. Και δεν είναι μόνο αυτό: Αν ανακαλύψουν ότι έχεις κάνει κάποιο λάθος ή αν βρουν κάτι που μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως μοχλό πίεσης, γίνονται ψυχρά κυνικοί απέναντί σου, και μπορεί ακόμη και να σε καταδικάσουν. Τι τρόπος δράσης είναι αυτός; Είναι εκδήλωση καλοσύνης και ειλικρίνειας; Όταν οι αντίχριστοι εκδηλώνουν αυτού του είδους την ύπουλη και αδυσώπητη συμπεριφορά τους προς τους άλλους, υπάρχει κάποιο ίχνος ανθρώπινης φύσης; Έχουν την παραμικρή ειλικρίνεια προς τους ανθρώπους; Σε καμία περίπτωση. Όλα όσα κάνουν είναι για το δικό τους κέρδος, την υπερηφάνεια και τη φήμη τους, για να αποκτήσουν κοινωνική θέση και φήμη ανάμεσα στους άλλους. Όλους όσους συναντούν, αν μπορούν να τους εκμεταλλευτούν, το κάνουν. Όσους δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν, τους περιφρονούν και δεν τους δίνουν καμία σημασία· ακόμη κι αν πάρεις την πρωτοβουλία να τους πλησιάσεις, σε αγνοούν και ούτε καν σε κοιτάζουν. Αν όμως έρθει μια μέρα που σε χρειάζονται, η στάση τους απέναντί σου αλλάζει ξαφνικά, και γίνονται πολύ εξυπηρετικοί και φιλικοί, πράγμα που σε παραξενεύει. Γιατί άλλαξε η στάση τους απέναντί σου; (Επειδή τώρα έχεις χρηστική αξία γι’ αυτούς.) Σωστά: Όταν βλέπουν ότι έχεις χρηστική αξία, η στάση τους αλλάζει. Έχετε γύρω σας τέτοιους ανθρώπους; Όταν αυτοί οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τους άλλους, δεν είναι εμφανές από την πρώτη στιγμή ότι κάνουν κάτι εξόφθαλμα κακό. Ούτε από τις καθημερινές τους εκφράσεις, από την ομιλία και τη συμπεριφορά τους δεν φαίνεται να υπάρχουν εμφανή προβλήματα. Ωστόσο, αν παρατηρήσεις προσεκτικά πώς αλληλεπιδρούν οι αντίχριστοι με τους άλλους, ιδίως με τα πιο κοντινά και τα πιο αγαπημένα τους πρόσωπα, αν δεις πώς εκμεταλλεύονται τους άλλους και πώς τους φέρονται μετά, τότε μέσα από αυτό μπορείς να διακρίνεις τις προθέσεις, τις στάσεις και τις μεθόδους τους στις αλληλεπιδράσεις τους με τους άλλους. Όλοι τους αναζητούν αποκλειστικά το προσωπικό κέρδος, ζουν σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά και δεν έχουν καθόλου κανονική ανθρώπινη φύση.

Οι αντίχριστοι διαθέτουν στην ανθρώπινη φύση τους χαρακτηριστικά όπως το ότι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι. Μπορούν, άραγε, να τα πηγαίνουν καλά μ’ εκείνους που είναι έντιμοι, καλοσυνάτοι και ειλικρινείς στις αλληλεπιδράσεις τους με τους ανθρώπους και τα πράγματα; Είναι, άραγε, πρόθυμοι να προσεγγίσουν τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Πώς αντιμετωπίζουν τέτοιους ανθρώπους; Λένε: «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι μεγάλοι βλάκες και ο λόγος τους είναι τόσο ευθύς. Πρέπει να σκέφτεσαι προσεκτικά προτού μιλήσεις. Γιατί μιλάς τόσο ειλικρινά; Γιατί είσαι πάντα τόσο ευθύς στα λόγια σου;» Για τους αντίχριστους, αυτοί οι άνθρωποι είναι θλιβερά ανόητοι και γι’ αυτό τους περιφρονούν. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν βλέπουν κάποιον που είναι καλοσυνάτος και φέρεται στους άλλους με ειλικρίνεια, τον βοηθάνε πραγματικά αν βιώνει δυσκολίες και χρειάζεται βοήθεια, ελπίζουν να ευημερήσει και θέλουν να του παρέχουν οφέλη, βοήθεια και διαπαιδαγώγηση. Οι αντίχριστοι θεωρούν αυτούς τους ανθρώπους ανόητους και ηλίθιους. Οι αντίχριστοι δεν πιστεύουν ότι αυτά τα θετικά στοιχεία της ανθρώπινης φύσης είναι καλά ή όμορφα πράγματα που θα έπρεπε να έχουν οι άνθρωποι. Αντιθέτως, μέσα τους νιώθουν απέχθεια, αποστροφή και απαξίωση γι’ αυτά τα χαρακτηριστικά που είναι ουσιώδη στην κανονική ανθρώπινη φύση. Χαρακτηρίζουν ανόητους τους έντιμους· το ίδιο λένε και για τους καλόκαρδους, και ακόμη περισσότερο για τους ειλικρινείς. Οι αντίχριστοι τρέφουν κατά βάθος ακόμα μεγαλύτερη περιφρόνηση για εκείνους που πιστεύουν στον Θεό με σχετική εντιμότητα και κάνουν το καθήκον τους με σχετική εντιμότητα, που είναι καλόκαρδοι και δεν βλάπτουν ούτε ζημιώνουν ποτέ τους άλλους, που νιώθουν αγάπη και συμπόνια για τους άλλους, που μπορούν ν’ απαρνηθούν τα κέρδη τους και να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους για να βοηθήσουν τους άλλους, που αναλαμβάνουν το φορτίο και νιώθουν υπεύθυνοι όταν βλέπουν αδύναμους ανθρώπους και ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια. Όσο για εκείνους που είναι σχετικά ειλικρινείς στην πίστη τους στον Θεό, που έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, που αποδέχονται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού σε όλα τα πράγματα, που είναι ικανοί να κάνουν το καθήκον τους με ειλικρίνεια, αφοσίωση και υπευθυνότητα, και εκείνους που προσεγγίζουν το καθήκον τους με ειλικρινή στάση, οι αντίχριστοι κατά βάθος τους απαξιώνουν και τους μισούν, ενώ εξωτερικά τους αποφεύγουν αισθητά και κρατάνε αποστάσεις από αυτούς. Στα μάτια των αντίχριστων, όλα αυτά τα θετικά στοιχεία που είναι ουσιώδη για την κανονική ανθρώπινη φύση δεν είναι θετικά πράγματα: Δεν είναι άξια επαίνου ή προαγωγής. Αντιθέτως, οι αντίχριστοι πιστεύουν ότι οι δικές τους μηχανορραφίες, στρατηγικές και κρυφές μέθοδοι αντιμετώπισης των ανθρώπων, καθώς και η σκληρότητα, είναι αξιέπαινες. Ανά πάσα στιγμή, ό,τι κι αν κάνουν, αναλογίζονται και εξευγενίζουν στο μυαλό τους τις μεθόδους και τις μηχανορραφίες τους. Ανεξάρτητα από το μέγεθος του ζητήματος, πιστεύουν ότι αξίζει τον κόπο και ότι είναι απαραίτητο να ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο· διαφορετικά, θα οδηγούσε σε απώλειες και βλάβη στη φήμη τους. Δεδομένου ότι η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων εμπεριέχει αυτά τα στοιχεία, μπορούν μήπως ν’ αποδεχθούν την αλήθεια; Μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Όση έμφαση κι αν δώσεις στην εντιμότητα, την καλοσύνη και άλλα θετικά πράγματα, ζητώντας από τους ανθρώπους να διαθέτουν αυτές τις πτυχές και ν’ αντιμετωπίζουν τους άλλους ανθρώπους, το καθήκον τους και τα διάφορα ζητήματα σύμφωνα μ’ αυτήν τη θετική ανθρώπινη φύση, οι αντίχριστοι βαθιά μέσα τους απορρίπτουν αυτά τα πράγματα, τ’ απαξιώνουν και είναι εχθρικοί απέναντί τους. Γιατί; Επειδή οι αντίχριστοι δεν έχουν ούτε στο ελάχιστο αυτά τα θετικά πράγματα. Η ουσία τους διακατέχεται από έναν ύπουλο και αδυσώπητο χαρακτήρα που ανήκει σε μια δαιμονική φύση. Υπάρχει, άραγε, απόσταση ανάμεσα σ’ αυτόν τον χαρακτήρα και στην εντιμότητα, την καλοσύνη και την ειλικρίνεια που απαιτεί ο Θεός; Όχι μόνο υπάρχει απόσταση ανάμεσα στα δύο, αλλά είναι και ακριβώς αντίθετα μεταξύ τους· δύο χαρακτήρες διαφορετικής φύσης. Μήπως συμφωνεί με την κανονική ανθρώπινη φύση οποιαδήποτε από τις εκδηλώσεις και τις αποκαλύψεις του ύπουλου και αδυσώπητου χαρακτήρα των αντίχριστων; Μήπως συμφωνεί με την αλήθεια; Σίγουρα όχι· όλες είναι δολοπλοκίες και μηχανορραφίες του Σατανά. Η φύση που εκδηλώνεται από τις δολοπλοκίες και τις μηχανορραφίες του Σατανά είναι αυτό ακριβώς· ύπουλη και αδυσώπητη· αυτά τα στοιχεία δεν θα έπρεπε να υφίστανται στην κανονική ανθρώπινη φύση που απαιτεί ο Θεός. Με βάση τις διάφορες εκδηλώσεις του ύπουλου και αδυσώπητου χαρακτήρα πάνω στις οποίες έγινε συναναστροφή, σκεφτείτε κατά πόσο υπάρχουν γύρω σας άνθρωποι που διαθέτουν τέτοια ανθρώπινη φύση. Μ’ αυτόν τον ύπουλο και αδυσώπητο χαρακτήρα, οι αντίχριστοι αναμφίβολα θα ήταν σε θέση ν’ αναλάβουν δράση. Οι πράξεις τους θα ήταν ορατές, ακουστές και προσβάσιμες στους άλλους. Αν είναι προσβάσιμες, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν μια ιδέα γι’ αυτές και να είναι σε θέση ν’ αναγνωρίσουν και να διακρίνουν αυτούς τους ανθρώπους. Ο ύπουλος και αδυσώπητος χαρακτήρας των αντίχριστων θα πρέπει να είναι μια σχετικά συνηθισμένη και εμφανής εκδήλωση. Δεν πρόκειται για μια κρυφή ιδέα, σκέψη ή πρόθεση, αλλά για πράγματα που αποκαλύπτονται, δηλαδή την ανθρώπινη φύση τους και τις μεθόδους, τα μέσα και τις στρατηγικές τους όταν ενεργούν. Οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σε θέση ν’ αντιληφθούν αυτήν την πτυχή.

Γ. Δεν έχουν αίσθημα τιμής και είναι ξεδιάντροποι

Στην κανονική ανθρώπινη φύση υπάρχει απλότητα. Άραγε, όμως, είναι απλοί άνθρωποι οι αντίχριστοι; Προφανώς όχι. Τα χαρακτηριστικά στα οποία συναναστραφήκαμε μόλις, δηλαδή το γεγονός ότι είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι, και ότι ψεύδονται συστηματικά, αντιτίθενται στην απλότητα. Η απλότητα είναι ευκολονόητη, οπότε δεν θα συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτήν. Ας συναναστραφούμε πάνω στο αίσθημα τιμής. Το αίσθημα τιμής είναι κάτι που θα πρέπει να υπάρχει στην κανονική ανθρώπινη φύση· σημαίνει ότι κάποιος έχει λογική. Ποιο είναι το αντίθετο του να έχει κανείς αίσθημα τιμής; (Να είναι ξεδιάντροπος.) Όταν κάποιος είναι ξεδιάντροπος, σημαίνει ότι δεν νιώθει ντροπή. Με άλλα λόγια, αυτό μπορεί να συνοψιστεί ως έλλειψη αισθήματος τιμής. Σε ποιες πράξεις προβαίνουν οι αντίχριστοι και ποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις ή τρόπους άσκησης δείχνουν ότι δεν έχουν αίσθημα τιμής και ότι είναι ξεδιάντροποι; Οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται ανοιχτά τον Θεό για τη θέση, και αυτό δείχνει ότι δεν έχουν αίσθημα τιμής και ότι είναι ξεδιάντροποι. Μόνο οι αντίχριστοι είναι ικανοί ν’ ανταγωνίζονται ανοιχτά τον Θεό για τη θέση και για τον εκλεκτό λαό Του. Οι αντίχριστοι θέλουν να ελέγχουν τους άλλους, είτε εκείνοι το θέλουν είτε όχι. Οι αντίχριστοι πασχίζουν για τη θέση, ανεξάρτητα αν έχουν την ικανότητα. Κι αφού την αποκτήσουν, ζουν από την εκκλησία, και τρώνε και πίνουν από τον εκλεκτό λαό του Θεού, αφήνοντάς τον να τους συντηρεί χωρίς να κάνουν τίποτα οι ίδιοι. Δεν παρέχουν καθόλου ζωή στον εκλεκτό λαό του Θεού, κι ωστόσο θέλουν να εξουσιάζουν τους εκλεκτούς του Θεού, να τους κάνουν ν’ ακούνε εκείνους, να τους υπηρετούν και να γίνουν σκλάβοι τους, και θέλουν να εδραιώσουν τη δική τους θέση στις καρδιές των ανθρώπων. Αν μιλάς με καλά λόγια για άλλους, αν δοξάζεις τη μεγάλη καλοσύνη, τη χάρη, τις ευλογίες και την παντοδυναμία του Θεού, εκείνοι νιώθουν δυστυχισμένοι και δυσαρεστούνται. Θέλουν να μιλάς πάντα με τα καλύτερα λόγια για εκείνους, να έχεις μια θέση στην καρδιά σου για εκείνους, να τους σέβεσαι και να τους εκτιμάς, και να το κάνεις αυτό ανόθευτα. Ό,τι κάνεις πρέπει να είναι γι’ αυτούς και με γνώμονα αυτούς. Πρέπει να τους τοποθετείς στο προσκήνιο σε κάθε ευκαιρία, σε οτιδήποτε λες και κάνεις, λαμβάνοντας υπόψη σου τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Δεν δείχνει αυτό ότι δεν έχουν αίσθημα τιμής και ότι είναι ξεδιάντροποι; Έτσι δεν ενεργούν οι αντίχριστοι; (Ναι.) Τι άλλες εκδηλώσεις υπάρχουν; Κλέβουν και κατασπαταλούν τις προσφορές, οικειοποιούνται τις προσφορές του Θεού. Δείχνει και αυτό ότι δεν έχουν αίσθημα τιμής και ότι είναι ξεδιάντροποι· είναι πολύ προφανές!

Μιας και μιλάμε για κλοπή προσφορών, συνέβη ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές προσέφεραν αντικείμενα που δόθηκαν σε μια συγκεκριμένη εκκλησία, και ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για τη φύλαξη των προσφορών παρατήρησε ότι υπήρχαν δύο μπουκάλια τα οποία δεν είχαν ετικέτες που ν’ αναγράφουν ότι προορίζονταν για τον Άνωθεν ούτε συγκεκριμένες οδηγίες. Επειδή δεν γνώριζε τι ήταν, τα κράτησε χωρίς να ζητήσει άδεια και δεν τα έδωσε στον Άνωθεν. Αργότερα, όταν ρώτησα αν είχε αυτά τα αντικείμενα, ανέφερε ότι είχε δύο μπουκάλια. Τον ρώτησα πώς και τα είχε εύκαιρα, κι εκείνος εξήγησε την κατάσταση λέγοντας: «Επειδή αυτά τα δύο μπουκάλια ήρθαν χωρίς ετικέτες που ν’ αναγράφουν τι ήταν ή ότι προορίζονταν για τον άνωθεν, τα κρατήσαμε εδώ. Αν αναγράφονταν στις ετικέτες τους ότι ήταν κάτι που μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε, θα τα κρατούσαμε και θα τα χρησιμοποιούσαμε. Αν μπορούσαν να πουληθούν, θα τα πουλούσαμε». Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πρόβλημα εδώ; Κάποια πολύτιμα αγαθά μεταφέρονται εδώ από διάφορα μέρη, μερικά με οδηγίες και αρκετά χωρίς οδηγίες ή ετικέτες. Υπό κανονικές συνθήκες, κάνοντας μια ορθολογική ανάλυση, σε ποιον θα έπρεπε να δοθούν αυτά τα αντικείμενα; (Θα έπρεπε να δοθούν στον Θεό ως προσφορές.) Έτσι θα σκέφτονταν οι άνθρωποι που έχουν κανονικό ορθολογισμό. Ωστόσο, κάποιος είπε: «Αυτά τα πράγματα δεν έχουν ετικέτα που ν’ αναγράφει ότι προορίζονται για τον άνωθεν». Εμμέσως πλην σαφώς, αυτός ο άνθρωπος ήθελε να πει το εξής: «Δεν προορίζονται για σένα. Τι σχέση έχουν μ’ εσένα; Εφόσον δεν έχουν ετικέτα που ν’ αναγράφει ότι είναι για σένα, έχω το δικαίωμα να τα χειριστώ. Δεν θα τα δώσω σ’ εσένα. Αν θέλω να τα πουλήσω, θα τα πουλήσω. Αν θέλω να τα χρησιμοποιήσω, θα τα χρησιμοποιήσω. Αν δεν θέλω ούτε να τα χρησιμοποιήσω ούτε να τα πουλήσω, απλώς θα τ’ αφήσω εδώ και θα τα χαραμίσω!» Αυτήν την άποψη είχε ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος. Πώς σας φαίνεται αυτή η άποψη; Υπάρχουν, άραγε, άνθρωποι που φέρνουν από μακριά αυτά τα πολύτιμα αντικείμενα στην εκκλησία ή που τα δίνουν σε κάποιον χωρίς να προσδιορίζουν για ποιον είναι; (Όχι.) Ποιος θα είχε τόσο μεγάλο απόθεμα αγάπης ώστε να δώσει πολύτιμα αντικείμενα στην εκκλησία, στον οίκο του Θεού ή στους αδελφούς και στις αδελφές; Έως σήμερα, δεν έχω δει κανέναν να έχει τόσο πολλή αγάπη ούτε να κάνει μια τέτοια προσφορά ή μια τέτοια φιλανθρωπία. Ακόμη και για συνηθισμένα και φτηνά αντικείμενα, πρέπει να πληρώσεις. Άρα, υπάρχει κανείς που δίνει δωρεάν τέτοια πολύτιμα αγαθά έτσι απλά; (Όχι.) Παρόλο που όσοι έστειλαν αυτά τα αντικείμενα δεν προσδιόρισαν για ποιον προορίζονταν, θα έπρεπε να ξέρουν όλοι ποιος θα ήταν ο αποδέκτης τους· αυτός ο ορθολογισμός θα πρέπει να υπάρχει στην ανθρώπινη φύση. Πώς θα έπρεπε να χειριστεί αυτό το ζήτημα ο υπεύθυνος; Πώς θα έπρεπε να διαχειριστεί αυτά τα αντικείμενα; Θα έπρεπε τουλάχιστον να ρωτήσει τον Άνωθεν: «Τα θέλεις αυτά τα αντικείμενα; Αν δεν τα θέλεις, πώς να τα χειριστούμε;» Μόνο και μόνο μ’ αυτές τις δύο ερωτήσεις, το ζήτημα θα μπορούσε να έχει λυθεί· αυτές οι δύο ερωτήσεις θα έδειχναν ότι ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου έχει κανονικό ορθολογισμό. Όμως, ο υπεύθυνος για τη φύλαξη των προσφορών δεν μπορούσε να κάνει ούτε αυτές τις δύο απλές ερωτήσεις, ούτε είχε τον πιο στοιχειώδη ορθολογισμό που θα έπρεπε να έχει ένας άνθρωπος. Πώς είναι δυνατόν να πίστευε ότι αυτά τα πράγματα προορίζονταν για την εκκλησία; Μάλιστα, πρόσθεσε και άλλη μια δήλωση: «Δεν έχουν ετικέτα που ν’ αναγράφει ότι προορίζονται για τον άνωθεν». Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Τι υποδηλώνει η δήλωση «Δεν έχουν ετικέτα που ν’ αναγράφει ότι προορίζονται για τον άνωθεν»; Γιατί πρόσθεσε αυτήν τη δήλωση; (Για να δικαιολογηθεί που κατασπατάλησε έτσι απλά τις προσφορές του Θεού.) Αυτό ακριβώς. Μπορεί κάποιος που κάνει τέτοια πράγματα να έχει πραγματικά αίσθημα τιμής στην ανθρώπινη φύση του; Ασφαλώς όχι. Τι είδους ανθρώπινη φύση έχει ένας άνθρωπος που δεν έχει αυτόν τον χαρακτήρα; Δεν δείχνει αυτό ότι δεν έχει αίσθημα τιμής; Αλήθεια δεν ήξερε ότι ήταν προσφορές; Ήξερε ότι ήταν προσφορές, αλλά επειδή δεν είχε αίσθημα τιμής στην ανθρώπινη φύση του, μπόρεσε να ξεστομίσει ξεδιάντροπα αυτά τα λόγια και, μετά, μπόρεσε έτσι απλά και αβίαστα ν’ απολαύσει, ν’ αρπάξει και να κατασπαταλήσει τις προσφορές, με τον ισχυρισμό ότι ήταν δικές του. Μόνο οι άνθρωποι που έχουν την ανθρώπινη φύση των αντίχριστων εμφανίζουν τέτοιες εκδηλώσεις.

Οι αντίχριστοι δεν έχουν συνείδηση και λογική· πώς αλλιώς εκδηλώνουν ότι δεν έχουν αίσθημα τιμής και ότι είναι ξεδιάντροποι; Όταν κάνουν κάτι λάθος, δεν ξέρουν τι θα πει μεταμέλεια και δεν έχουν καθόλου ενοχές μέσα τους. Δεν αναλογίζονται πώς να επανορθώσουν ή να μετανοήσουν, και μάλιστα πιστεύουν ότι οι πράξεις τους είναι δικαιολογημένες. Όταν αντιμετωπίζουν το κλάδεμα ή την αντικατάσταση, νιώθουν ότι αδικούνται. Επιχειρηματολογούν ακατάπαυστα και αρχίζουν τις σοφιστείες· αυτό δείχνει ότι δεν έχουν αίσθημα τιμής. Δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο· σε κάθε ευκαιρία, κάνουν διάλεξη στους άλλους και τους παραπλανούν με κενές θεωρίες, για να τους κάνουν να νομίζουν ότι είναι πνευματικοί και ότι κατανοούν την αλήθεια. Επίσης, κομπάζουν συχνά για το πόσο έχουν εργαστεί και υποφέρει, λέγοντας ότι τους αξίζει ν’ απολαμβάνουν τη χάρη του Θεού, καθώς και την αποδοχή και τη φροντίδα των αδελφών, με αποτέλεσμα να ζουν από την εκκλησία και να το θεωρούν αυτονόητο, και μάλιστα να θέλουν να τρώνε και να πίνουν εκλεκτά εδέσματα και ν’ απολαμβάνουν ειδική μεταχείριση. Αυτό δείχνει ότι δεν έχουν αίσθημα τιμής και ότι είναι ξεδιάντροποι. Επιπλέον, παρόλο που είναι σαφές ότι έχουν χαμηλό επίπεδο, ότι δεν κατανοούν την αλήθεια και ότι δεν είναι σε θέση να βρουν τις αρχές άσκησης, καθώς και ότι δεν είναι ικανοί να κάνουν οποιοδήποτε έργο, καυχιούνται ότι είναι ικανοί και καλοί σε όλα. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Παρόλο που είναι ξεκάθαρο ότι είναι ένα τίποτα, παριστάνουν ότι ξέρουν τα πάντα, για να τους εκτιμούν και να τους σέβονται οι άλλοι. Αν οποιοσδήποτε άνθρωπος έχει προβλήματα και αντί να ζητήσει τη δική τους συμβουλή, ζητά τη συμβουλή άλλων, τότε εκείνοι θυμώνουν, ζηλεύουν και δυσανασχετούν, και ψάχνουν κάθε πιθανό τρόπο για να βασανίσουν αυτόν τον άνθρωπο. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Είναι εμφανές ότι ψεύδονται συχνά, ότι έχουν διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά παριστάνουν ότι δεν έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ότι ο Θεός τούς βλέπει ευνοϊκά και τους αγαπά. Σε κάθε ευκαιρία, παριστάνουν ότι είναι πολύ ικανοί να υπομένουν τις κακουχίες, ότι μπορούν να υποταχθούν, ότι μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και το κλάδεμα, ότι δεν φοβούνται τη σκληρή δουλειά ούτε την κριτική και ότι δεν παραπονιούνται ποτέ· όμως, στην πραγματικότητα, είναι γεμάτοι πικρία. Παρά την εμφανή τους ανικανότητα να συναναστραφούν πάνω σε οποιαδήποτε κατανόηση ή να μιλήσουν ξεκάθαρα για οποιεσδήποτε αλήθειες, και παρά την έλλειψη βιωματικής μαρτυρίας, προσποιούνται και εξαπατούν μιλώντας με κενά λόγια για την αυτογνωσία τους, προκειμένου να κάνουν τους άλλους να τους θεωρούν πολύ πνευματικούς και να πιστεύουν ότι έχουν μεγάλη κατανόηση. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Είναι ξεκάθαρο ότι έχουν πολλά προβλήματα και κακή ανθρώπινη φύση, ότι κάνουν το καθήκον τους χωρίς αφοσίωση και ότι σε όποιο έργο κάνουν βασίζονται αποκλειστικά στην ευφυΐα και την εξυπνάδα τους, χωρίς ν’ αναζητούν καθόλου την αλήθεια· κι ωστόσο πιστεύουν ότι κουβαλάνε φορτίο, ότι είναι πολύ πνευματικοί και έχουν επίπεδο, κι ότι είναι ανώτεροι από τους περισσότερους ανθρώπους. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Όλα αυτά δεν είναι εκδηλώσεις του ότι οι αντίχριστοι δεν έχουν ανθρώπινη φύση; Δεν αποκαλύπτουν συχνά τέτοια πράγματα οι αντίχριστοι; Είναι ξεκάθαρο ότι δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές και ότι, όποιο έργο κι αν κάνουν, δεν μπορούν να βρουν αρχές άσκησης, αλλά αρνούνται ν’ αναζητήσουν ή να συναναστραφούν· βασίζονται στην εξυπνάδα, στην εμπειρία και στην ευφυΐα τους για να κάνουν κάποιο έργο. Μάλιστα, επιθυμούν να γίνουν επικεφαλής, να καθοδηγούν τους άλλους και να κάνουν τους πάντες να τους ακούνε, ενώ θυμώνουν και εξοργίζονται όταν κάποιος δεν τους ακούει. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Επειδή έχουν φιλοδοξίες, χαρίσματα και λίγη εξυπνάδα, θέλουν πάντα να ξεχωρίζουν στον οίκο του Θεού, και να πείσουν τον οίκο του Θεού να τους τοποθετήσει σε σημαντικές θέσεις και να τους καλλιεργήσει. Αν δεν καλλιεργηθούν, νιώθουν αναστάτωση και πικρία, παραπονιούνται ότι ο οίκος του Θεού είναι άδικος, ότι δεν μπορεί ν’ αναγνωρίσει τους ταλαντούχους ανθρώπους και ότι κανείς δεν μπορεί να κρίνει σωστά το ταλέντο στον οίκο του Θεού, για ν’ ανακαλύψει τις εξαιρετικές τους ικανότητες. Αν δεν καλλιεργούνται, δεν θέλουν να εργαστούν σκληρά για να κάνουν το καθήκον τους, να υπομείνουν κακουχίες ή να πληρώσουν το τίμημα· αντιθέτως, θέλουν απλώς ν’ αξιοποιούν την πονηριά τους για ν’ αποφύγουν να εργαστούν. Βαθιά μέσα τους, ελπίζουν ότι κάποιος στον οίκο του Θεού θα τους εκτιμήσει και θα τους εξυψώσει, ώστε να μπορέσουν να ξεπεράσουν τους άλλους και να πραγματοποιήσουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους εδώ. Δεν είναι φιλοδοξίες και επιθυμίες όλα αυτά; Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Δεν είναι αυτή η συνηθέστερη εκδήλωση των αντίχριστων; Αν έχεις πραγματικά ικανότητες, θα πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια, να εστιάζεις στο να κάνεις καλά το καθήκον σου, και τότε είναι φυσικό να σε εκτιμήσει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αν θέλεις μονίμως να ξεχωρίζεις παρόλο που δεν κατέχεις καμία αλήθεια, αυτό είναι μεγάλη έλλειψη λογικής! Αν ταυτόχρονα έχεις και φιλοδοξίες και επιθυμίες, και θέλεις πάντα να τα παίζεις όλα για όλα, η πτώση σου είναι σίγουρη. Κάποιοι άνθρωποι, επειδή κατείχαν κάποτε θέση και κύρος στην κοινωνία, θέλουν όταν αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό και εισέρχονται στον οίκο Του να κάνουν επίδειξη της δύναμής τους, να έχουν τον τελευταίο λόγο και να κάνουν τους πάντες ν’ ακολουθούν τις εντολές τους. Θέλουν να παραθέτουν τα προσόντα και τις περγαμηνές τους, θεωρούν ότι όλοι είναι κατώτεροί τους και πιστεύουν ότι όλοι θα πρέπει να υποταχθούν στη δύναμή τους. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Αυτό δείχνει. Κάποιοι άνθρωποι, όταν πετυχαίνουν κάποια αποτελέσματα και έχουν κάποια συνεισφορά όσο εκτελούν το καθήκον τους στον οίκο του Θεού, θέλουν οι αδελφοί και οι αδελφές να τους φέρονται πάντα με μεγάλο σεβασμό, σαν να είναι πρεσβύτεροι, υψηλόβαθμοι και ιδιαίτερες προσωπικότητες. Μάλιστα, θέλουν οι άλλοι να τους σέβονται, να τους ακολουθούν και να τους ακούνε. Φιλοδοξούν να γίνουν το νούμερο ένα πρόσωπο στην εκκλησία· θέλουν ν’ αποφασίζουν για τα πάντα, να κρίνουν και να έχουν τον τελευταίο λόγο σε όλα τα ζητήματα. Αν κανείς δεν ακούει ή δεν υιοθετεί αυτό που λένε, θέλουν να εγκαταλείψουν το πόστο τους, και υποτιμούν και περιγελούν όλους τους άλλους. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Εκτός του ότι είναι ξεδιάντροποι, είναι εξαιρετικά κακόβουλοι· έτσι είναι οι αντίχριστοι.

Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι είναι ξεδιάντροποι είναι μια εκδήλωση που κυριαρχεί στον χαρακτήρα τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι το εμφανίζουν αυτό σε κάποιον βαθμό, όμως οι αντίχριστοι όχι μόνο έχουν αυτήν την εκδήλωση, αλλά δεν αναγνωρίζουν και ποτέ πόσο σοβαρή είναι η φύση της, και δεν μετανοούν ούτε προσπαθούν να την καταλάβουν ή να επαναστατήσουν εναντίον της. Αντιθέτως, τη θεωρούν φυσιολογική, γεγονός που αποδεικνύει ότι αρνούνται ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Παρόλο που είναι ξεδιάντροποι, που δεν έχουν λογική και που η συμπεριφορά τους είναι αηδιαστική και απεχθής, εκείνοι πιστεύουν ότι είναι φυσιολογική και δικαιολογημένη. Θεωρούν ότι η συμπεριφορά τους είναι εύλογη και ότι τους αξίζει να ηγούνται λόγω των χαρισμάτων και των ικανοτήτων τους, αλλά και ότι οφείλουν να διακηρύσσουν την ανωτερότητά τους κι ότι οι άλλοι οφείλουν να τους ακούνε λόγω των συνεισφορών τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως αυτό δείχνει ότι είναι ξεδιάντροποι. Δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα γι’ αυτούς; Αυτό δεν είναι κανονική ανθρώπινη φύση· έτσι είναι ο χαρακτήρας των αντίχριστων. Οι συνηθισμένοι διεφθαρμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν λίγο-πολύ αυτές τις εκδηλώσεις και σκέψεις —άλλοι πιο σοβαρές κι άλλοι λιγότερο— αλλά όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού κι αποδέχονται και κατανοούν την αλήθεια, αναγνωρίζουν ότι αυτά δεν είναι πράγματα που θα έπρεπε να εμπεριέχει η κανονική ανθρώπινη φύση. Επίσης, αναγνωρίζουν ότι όταν εμφανίζονται τέτοιες ιδέες, σκέψεις, επιδιώξεις ή παράλογες απαιτήσεις, θα πρέπει να επαναστατούν εναντίον τους, να τις εγκαταλείπουν, να τις αντιστρέφουν, να μαθαίνουν να μετανοούν, ν’ αποδέχονται την αλήθεια και ν’ ασκούνται σύμφωνα με την αλήθεια. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους αντίχριστους και στους συνηθισμένους διεφθαρμένους ανθρώπους; Έγκειται στο γεγονός ότι οι αντίχριστοι δεν πρόκειται να πιστέψουν ποτέ ότι οι ιδέες, οι σκέψεις και οι επιθυμίες τους είναι λανθασμένες, ότι τις καταδικάζει και τις αποστρέφεται ο Θεός ή ότι είναι αρνητικά πράγματα που ανήκουν στον Σατανά. Συνεπώς, ποτέ δεν εγκαταλείπουν αυτές τις σκέψεις ή πεποιθήσεις. Αντιθέτως, εμμένουν σ’ αυτές, δεν επαναστατούν εναντίον τους και σίγουρα δεν αποδέχονται ό,τι είναι σωστό και θετικό και δεν το αφήνουν να γίνει η άσκηση που θα πρέπει ν’ ακολουθούν και οι αρχές που θα πρέπει να τηρούν. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στους αντίχριστους και στους συνηθισμένους διεφθαρμένους ανθρώπους. Κοιτάξτε γύρω σας: Όποιος είναι ξεδιάντροπος, αλλά ποτέ δεν το αναγνωρίζει ούτε καν το συνειδητοποιεί, είναι κλασικός αντίχριστος.

Οι αντίχριστοι έχουν κι άλλο ένα τυπικό χαρακτηριστικό που είναι πολύ εύκολο να το διακρίνουν οι άνθρωποι: Δεν έχουν αίσθημα ντροπής. Ακριβώς όπως γράφει η Βίβλος: «Ο ασεβής άνθρωπος σκληρύνει το πρόσωπο αυτού» (Παροιμίαι 21:29)· μόνο οι αντίχριστοι είναι πραγματικά κακοί άνθρωποι. Οι αντίχριστοι είναι ξεδιάντροποι· όσα πράγματα κι αν κάνουν που είναι ξεδιάντροπα, που δείχνουν αναισθησία απέναντι στα συναισθήματα των άλλων και που αντιτίθενται στην αλήθεια, δεν το συνειδητοποιούν ούτε το αναγνωρίζουν. Δεν αποδέχονται το σωστό ή το θετικό και δεν εγκαταλείπουν τις λανθασμένες απόψεις και πρακτικές τους· αντιθέτως, εμμένουν σ’ αυτές ως το τέλος. Έτσι είναι οι αντίχριστοι. Εσείς σε ποια κατάσταση βρίσκεστε; Όταν έχετε αυτές τις παράλογες απαιτήσεις, τις ξεδιάντροπες σκέψεις, και τις προθέσεις και ιδέες που απεχθάνεται ο Θεός, άραγε συνειδητοποιείτε ότι ο Θεός τα αποστρέφεται όλα αυτά και, άρα, είστε σε θέση να επαναστατήσετε εναντίον τους και να τα εγκαταλείψετε; Ή μήπως, αφού ακούσετε την αλήθεια, αρνείστε να τα εγκαταλείψετε, εμμένετε σ’ αυτά και πιστεύετε ότι έχετε δίκιο; (Όταν το συνειδητοποιώ, μπορώ να συνδέσω αυτές τις σκέψεις με τα λόγια του Θεού, και νιώθω ότι αυτές οι σκέψεις είναι μάλλον ποταπές και ξεδιάντροπες, και είμαι σε θέση να προσευχηθώ και να επαναστατήσω εναντίον τους.) Όσοι μπορούν συνειδητά να προσευχηθούν και να επαναστατήσουν εναντίον τους δεν είναι αντίχριστοι· όσοι δεν προσεύχονται ποτέ ούτε επαναστατούν εναντίον τους, αλλά ακολουθούν τις δικές τους σκέψεις, εναντιώνονται βαθιά μέσα τους στον Θεό και αρνούνται ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, είναι κλασικοί αντίχριστοι. Όσο ξεδιάντροπα πράγματα κι αν έχουν κάνει, αρνούνται να τα παραδεχθούν ή να τ’ αναγνωρίσουν. Δεν είναι εμφανές ότι πρόκειται για ανθρώπους που δεν αποδέχονται τα θετικά πράγματα, αλλά αγαπούν τα αρνητικά και μοχθηρά πράγματα; Μήπως δεν μπορείτε να διακρίνετε σε ποια κατηγορία εμπίπτετε ή μήπως δεν είχατε ποτέ αυτές τις ξεδιάντροπες σκέψεις; (Είχα αυτές τις σκέψεις και, όταν το συνειδητοποίησα, μπόρεσα να προσευχηθώ στο Θεό και να επαναστατήσω εναντίον τους. Μερικές φορές, δεν τις συνειδητοποιούσα· έχω ενεργήσει ή μιλήσει χωρίς να καταλάβω ότι ήταν ξεδιάντροπες, και το συνειδητοποιούσα μόνο αργότερα, όταν είχα πλέον εκτεθεί, και τότε μπόρεσα να προσευχηθώ και να επαναστατήσω εναντίον τους.) Δεν είναι πρόβλημα αν δεν συνειδητοποιείς ότι αυτά τα πράγματα είναι ξεδιάντροπα· αν το συνειδητοποιείς κι ωστόσο δεν αποδέχεσαι την αλήθεια ούτε επαναστατείς ενάντια στον εαυτό σου, τότε είναι σοβαρό πρόβλημα. Τις περισσότερες φορές, είστε ναρκωμένοι, δεν είστε σε θέση να κάνετε συνδέσεις ανάμεσα σ’ αυτό και στα λόγια του Θεού, και δεν συνειδητοποιείτε ποιο είναι το πρόβλημά σας. Αν, όμως, όταν το συνειδητοποιείτε, νιώθετε αμέσως ενοχές και μεταμέλεια μέσα σας, και ντρέπεστε τόσο που δεν θέλετε να δείτε κανέναν, και θεωρείτε ότι είστε ποταποί, ευτελείς και άνθρωποι χωρίς ακεραιότητα, κι έτσι μισείτε και σιχαίνεστε τον εαυτό σας, κι έπειτα αναλογίζεστε πώς ν’ αλλάξετε και ν’ αποβάλλετε αυτά τα πράγματα, αυτή η κατάσταση είναι φυσιολογική. Αν, μόλις το συνειδητοποιείτε, μπορείτε να επαναστατήσετε ενάντια στον εαυτό σας, τότε έχετε ελπίδα να σωθείτε. Αν το συνειδητοποιείτε και πάλι δεν επαναστατείτε ενάντια στον εαυτό σας, δεν έχετε ελπίδα σωτηρίας. Το κατά πόσο μπορεί να σωθεί κάποιος εξαρτάται από το κατά πόσο μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Είμαι ναρκωμένος και αποβλακωμένος, κι έχω χαμηλό επίπεδο, αλλά εφόσον κατανοώ λίγα από αυτά που ακούω, μπορώ ν’ ασκηθώ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να επαναστατήσω ενάντια στον εαυτό μου». Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να σωθούν. Όσο καλό κι αν είναι το επίπεδο κάποιου κι όση από την αλήθεια κι αν κατανοεί, αν δεν επαναστατήσει ενάντια στον εαυτό του, αν επιμένει να μην κάνει πράξη ούτε ν’ αποδέχεται την αλήθεια, και βαθιά μέσα του αντιστέκεται και εναντιώνεται στην αλήθεια, τότε όλα έχουν τελειώσει· έχει χαθεί κάθε ελπίδα γι’ αυτόν. Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι είναι ξεδιάντροποι είναι άλλο ένα τυπικό γνώρισμα του χαρακτήρα τους. Κοιτάξτε να δείτε αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι γύρω σας, κι έπειτα εξετάστε τον εαυτό σας για να διαπιστώσετε αν εμπίπτετε σ’ αυτήν την κατηγορία: αν πιστεύετε διαρκώς ότι είστε τέλειοι και σπουδαίοι, αν θεωρείτε μονίμως ότι είστε σωτήρες, αν έχετε συνεχώς τη φιλοδοξία να τοποθετείτε τον εαυτό σας σε υψηλότερο επίπεδο από οποιονδήποτε άλλο, αν θέλετε να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους σε οποιαδήποτε ομάδα για να δείτε πόσο ψηλά βρίσκεστε και —είτε τελικά μπορείτε είτε δεν μπορείτε να ξεπεράσετε τους άλλους— αν επιθυμείτε να είστε ξεχωριστοί και θέλετε να σας έχουν σε μεγάλη εκτίμηση οι άλλοι, να ξεχωρίζετε από το πλήθος και να γίνετε ιδιαίτερο μέλος της ομάδας. Τι σε κάνει ιδιαίτερο; Μήπως έχεις κέρατα στο κεφάλι ή τρία μάτια, ή τρία κεφάλια και έξι χέρια; Δεν έχεις τίποτα το ιδιαίτερο. Γιατί, λοιπόν, θεωρείς πάντα ότι ξεχωρίζεις και ότι είσαι μοναδικός; Αυτό δείχνει ότι είσαι ξεδιάντροπος. Δεν έχεις τίποτα το ιδιαίτερο, ούτε ως προς τις έμφυτες σωματικές σου ικανότητες ούτε ως προς το επίπεδό σου. Το πιο σημαντικό είναι ότι και εσύ —όπως οποιοσδήποτε άλλος— ξεχειλίζεις από διεφθαρμένες διαθέσεις, δεν κατανοείς την αλήθεια και ανήκεις στο σινάφι του Σατανά που αντιστέκεται στον Θεό. Για ποιον λόγο κομπάζεις; Είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχεις λόγο να κομπάζεις. Οι λίγες δεξιότητες και ικανότητες, τα λίγα χαρίσματα και ταλέντα που διαθέτεις δεν είναι κάτι αξιοσημείωτο, επειδή δεν αντιπροσωπεύουν την κανονική ανθρώπινη φύση και δεν σχετίζονται με τα θετικά πράγματα. Κι ωστόσο, επιμένεις να φέρνεις στο προσκήνιο πράγματα που δεν είναι αξιοσημείωτα, να τα αντιμετωπίζεις σαν να είναι τα δικά σου μετάλλια τιμής, να τα επιδεικνύεις παντού σαν να είναι η δόξα και το κεφάλαιό σου, προκειμένου να κερδίσεις την εκτίμηση και τον σεβασμό των άλλων, και μάλιστα να τα χρησιμοποιείς σαν κεφάλαιο για να πείσεις τους άλλους να σε φροντίσουν και για ν’ απολαμβάνεις την εκτίμηση και την ευνοϊκή μεταχείρισή τους. Δεν δείχνει αυτό ότι είσαι ξεδιάντροπος; Αυτές οι παράλογες απαιτήσεις, σκέψεις, προθέσεις και ιδέες, και άλλα τέτοια πράγματα που απορρέουν από τη μη κανονική ανθρώπινη φύση και λογική, όλα αυτά είναι εκδηλώσεις του γεγονότος ότι είσαι ξεδιάντροπος. Αν αυτές οι εκδηλώσεις που δείχνουν ότι κάποιος είναι ξεδιάντροπος κυριαρχήσουν στην ανθρώπινη φύση του και γίνουν το κύριο χαρακτηριστικό του που τον εμποδίζει ν’ αποδεχθεί και να κατανοήσει την αλήθεια, τότε είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό των αντίχριστων.

Κάποιοι άνθρωποι δαπανούν προσφορές για ν’ αγοράσουν για τους αδελφούς και τις αδελφές πράγματα εκλεκτά, υψηλής ποιότητας και που θεωρούνται τελευταία λέξη της μόδας, και ισχυρίζονται ότι το κάνουν αυτό επειδή νοιάζονται γι’ αυτούς, για να μπορούν να ζουν ευτυχισμένοι και ανέμελοι στον οίκο του Θεού κι έπειτα να είναι ευγνώμονες για την αγάπη του Θεού. Πώς σας φαίνεται αυτή η ιδέα; Είναι αρκετά ανθρώπινη; (Όχι, δεν είναι. Χρησιμοποιούν τις προσφορές του Θεού σαν να είναι δικά τους χρήματα, τις δαπανούν όπως θέλουν, αντί να τις χρησιμοποιήσουν κανονικά και εύλογα σύμφωνα με τις αρχές του οίκου του Θεού.) Τι πρόβλημα είναι αυτό ως προς την ανθρώπινη φύση; (Δείχνει ότι είναι ξεδιάντροποι.) Αυτοί οι άνθρωποι, μόλις αποκτήσουν θέση, γίνονται κλασικοί αντίχριστοι. Χρησιμοποιούν τις προσφορές για να κερδίσουν την εύνοια των άλλων, λέγοντας: «Οι αδελφοί και οι αδελφές δεν έχουν ρούχα και ζουν σκληρή ζωή. Αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες και κανείς δεν νοιάζεται γι’ αυτό. Το έχω παρατηρήσει και θ’ αναλάβω την ευθύνη γι’ αυτό. Για να γίνουν τα πράγματα πιο άνετα για τους αδελφούς και τις αδελφές, για να μπορούν να βιώσουν τη ζεστασιά, τη μεγάλη αγάπη και τη χάρη του θεού όσο ζουν στον οίκο του, πρέπει ο οίκος του θεού να δαπανήσει κάποια χρήματα προκειμένου να ικανοποιήσει κάθε πτυχή της ζωής τους. Επομένως, πρέπει να το σκεφτώ λίγο περισσότερο και να εξετάσω προσεκτικά τι στερούνται ή τι χρειάζονται οι αδελφοί και οι αδελφές. Πρέπει ν’ αγοραστούν θερμός ώστε να μπορούν εύκολα οι αδελφοί και οι αδελφές να πίνουν νερό, και να το παίρνουν μαζί τους όταν βγαίνουν έξω. Πρέπει ν’ αγοραστούν καρέκλες για τους αδελφούς και τις αδελφές: Οι καρέκλες πρέπει να έχουν μαλακή πλάτη, ώστε να μην πονάει η πλάτη τους όταν κάθονται για πολλή ώρα. Οι καρέκλες θα πρέπει να έχουν ένα κάθισμα άνετο, κι επίσης αυτό να έχει το κατάλληλο ύψος, την κατάλληλη κλίση και την κατάλληλη απαλότητα. Ανεξάρτητα από το κόστος, δεν πρέπει να λυπηθούμε τα έξοδα όταν πρόκειται για τους αδελφούς και τις αδελφές, αφού αυτοί είναι οι πυλώνες του οίκου του θεού, και το κεφάλαιο και ο στυλοβάτης για την επέκταση του έργου του οίκου του θεού. Άρα, αν φροντίζουμε καλά τους αδελφούς και τις αδελφές, βελτιώνεται και το έργο του οίκου του θεού». Οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές, μόλις το ακούνε αυτό, ξεσπούν σε κλάματα, πλημμυρίζουν από ευγνωμοσύνη και φωνάζουν διαρκώς ότι αυτή είναι η μεγάλη αγάπη του Θεού. Εκείνοι που χειρίστηκαν αυτό το ζήτημα νιώθουν ζεστασιά μέσα τους όταν το ακούνε αυτό και σκέφτονται: «Επιτέλους, υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν την καρδιά μου». Τι δείχνει αυτό; (Δείχνει ότι είναι ξεδιάντροποι.) Πώς είναι δυνατόν να θεωρούνται ξεδιάντροποι όταν παρέχουν τόσο μεγάλα οφέλη στους αδελφούς και τις αδελφές; Μήπως είναι συκοφαντία αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Χρησιμοποιούν τα χρήματα του οίκου του Θεού για να δείξουν αυτήν τη γενναιοδωρία, προκειμένου να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων, και προσποιούνται ότι νοιάζονται για τους αδελφούς και τις αδελφές, και ότι τους φροντίζουν με την αγάπη τους. Ποιος είναι ο πραγματικός τους στόχος; Για να το θέσουμε ήπια, είναι ν’ απολαμβάνουν αυτά τα οφέλη μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές. Για να το θέσουμε πιο έντονα, είναι να κερδίσουν την εύνοια των άλλων, διασφαλίζοντας ότι θα τους θυμούνται πάντα, ότι θα έχουν μια θέση γι’ αυτούς στην καρδιά τους και ότι θα μνημονεύουν πόσο καλοί ήταν. Άραγε, αν δαπανούσαν τα δικά τους χρήματα, θα φέρονταν με τον ίδιο τρόπο στους αδελφούς και στις αδελφές; (Ασφαλώς όχι.) Θ’ αποκαλύπτονταν το πραγματικό τους πρόσωπο και δεν θα φέρονταν στους άλλους μ’ αυτόν τον τρόπο. Κρίνοντας από το γεγονός ότι χρησιμοποιούν απερίσκεπτα τις προσφορές του Θεού σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες, είναι άνθρωποι που δεν έχουν ακεραιότητα και ηθικά πρότυπα· είναι ελεεινοί και ξεδιάντροποι. Θα μπορούσαν πραγματικά να φέρονται στους άλλους με καλοσύνη; Τι είδους άνθρωποι είναι; (Είναι ξεδιάντροποι αντίχριστοι.) Υπάρχει και κάτι ύπουλο και αδυσώπητο στην ξεδιαντροπιά που διαθέτουν και εκδηλώνουν οι αντίχριστοι στην ανθρώπινη φύση τους· χρησιμοποιούν ψέματα για να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους. Ποια από τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα τους είναι αληθινά; Ενώ φαίνεται ότι νοιάζονται για τους άλλους, ότι τους αγαπάνε πραγματικά και ότι τους σκέφτονται πάρα πολύ, παρασκηνιακά τρέφουν στην πραγματικότητα κακόβουλους σκοπούς. Δεν πληρώνουν οι ίδιοι κανένα τίμημα· δαπανούν τις προσφορές και, στο τέλος, ο οίκος του Θεού πλήττεται ενώ εκείνοι επωφελούνται. Αυτό κάνουν οι αντίχριστοι· όχι μόνο είναι ξεδιάντροποι, αλλά είναι και ύπουλοι και αδυσώπητοι. Ψεύδονται συστηματικά, λένε ψέματα και ξεγελάνε τους άλλους όπου κι αν πάνε, δεν ξεστομίζουν ούτε μία ειλικρινή λέξη. Αν και αυτό είναι αηδιαστικό από μόνο του, καυχιούνται κιόλας ότι είναι άδολοι, καλοσυνάτοι, καλοί με τους άλλους, στοργικοί, συμπονετικοί, ανίκανοι να φερθούν με σκληρότητα σε οποιονδήποτε ή να φτάσουν σε σημείο ν’ ανταποδώσουν σε εκείνους που τους εκφοβίζουν. Μάλιστα, καμαρώνουν κι από πάνω ότι είναι τέλειοι και σωστοί, επειδή επιθυμούν να δημιουργήσουν μια καλή εικόνα για τον εαυτό τους και να καταλάβουν μια θέση στις καρδιές των άλλων. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Αυτή είναι η φύση των αντίχριστων· η ανθρώπινη φύση τους ξεχειλίζει από τέτοια πράγματα.

Μπορεί να διακρίνει κανείς ως έναν βαθμό τους ανθρώπους που βγαίνουν εκτός ελέγχου κάνοντας κακά πράγματα και που είναι ξεδιάντροποι, αλλά δεν είναι εύκολο να διακρίνει ότι οι αντίχριστοι είναι ξεδιάντροποι. Έχω δει μια συγκεκριμένη εκδήλωση ενός αντίχριστου που δείχνει ότι είναι ξεδιάντροπος: Συχνά, ενεργούσε ανεξέλεγκτα και αλαζονικά, ψεύδονταν συστηματικά, και είχε έναν τυποποιημένο τρόπο ομιλίας, που ήταν οργανωμένος και καλά δομημένος. Ωστόσο, σε ό,τι είχε να κάνει με τον χειρισμό εργασιών, δεν μπορούσε να τελειώσει ό,τι άρχιζε, έβγαινε εκτός ελέγχου κάνοντας κακά πράγματα και δεν είχε καθόλου αρχές. Αφού έκανε τα καθήκοντά του στον οίκο του Θεού για κάποιο διάστημα, όλα όσα έκανε πήγαν στραβά και τίποτα δεν ήταν καλό. Το πιο σημαντικό πρόβλημα ήταν ότι ήθελε κιόλας να παραπλανά τους άλλους, να τους αφήνει καλή εντύπωση, και σε κάθε ευκαιρία ρωτούσε τι γνώμη είχαν οι άλλοι γι’ αυτόν και αν τον είχαν σε μεγάλη εκτίμηση. Στο τέλος, όταν έγινε ξεκάθαρο ότι έκανε συνεχώς λάθη στα καθήκοντά του και ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτε καλά, ο οίκος του Θεού τον έδιωξε. Εκείνος, όχι μόνο δεν αναγνώρισε αυτές τις εμφανείς εκδηλώσεις, αλλά φόρεσε και ένα πολύ αθώο προσωπείο όταν διώχθηκε. Τι σημαίνει αυτό το αθώο προσωπείο; Σημαίνει ότι δεν αναγνώρισε ποτέ τις κακές πράξεις που είχε κάνει —μεταξύ άλλων, τα ψέματα, την εξαπάτηση, το γεγονός ότι παραπλανούσε τους άλλους, καθώς και ότι δημιούργησε ένα ανεξάρτητο βασίλειο και έθεσε την εκκλησία υπό τον έλεγχο της οικογένειάς του, ότι έβγαινε εκτός ελέγχου κι έκανε κακά πράγματα και ενεργούσε χωρίς αρχές, ότι ποτέ δεν αναζήτησε την αλήθεια, και μάλιστα έκανε ό,τι του άρεσε— και σημαίνει επίσης ότι δεν ήταν σε θέση ν’ αναγνωρίσει καθόλου αυτές τις κακές του πράξεις. Αντιθέτως, πίστευε ότι είχε κάνει το καθήκον του στον οίκο του Θεού για πολλά χρόνια, ότι είχε υποφέρει πολύ, ότι είχε πληρώσει υψηλό τίμημα, ότι είχε δαπανήσει πολύ χρόνο και είχε αφιερώσει πολλή από την ενέργειά του, κι ωστόσο, στο τέλος, έφτασε στο σημείο να έχει κακή φήμη και να τον περιφρονούν όλοι, να μην τον λυπάται ούτε να τον συμπονά κανείς και να μην τον υπερασπίζεται κανείς. Δεν είναι αυτό ένα αθώο προσωπείο; Τι ανθρώπινη φύση εκδηλώνει αυτό το αθώο προσωπείο; (Έλλειψη λογικής και ξεδιαντροπιά.) Ακριβώς. Θεωρούσε ότι τα όσα έκανε και τα καθήκοντα που όφειλε να εκτελεί ήταν δική του αξία. Αρνήθηκε εντελώς οτιδήποτε είχε κάνει που δεν συμφωνούσε με τις αλήθεια-αρχές ή που προκαλούσε αναστάτωση και διατάραξη και, στο τέλος, φόρεσε ένα αθώο προσωπείο. Αυτό δείχνει ότι είναι ξεδιάντροπος και ότι είναι κλασικός αντίχριστος. Έχετε συναντήσει ποτέ τέτοιους ανθρώπους; Για όποιο πράγμα κι αν τους ορίσετε υπεύθυνους ή όποιες εργασίες κι αν τους αναθέσετε, επιζητούν να στρατολογήσουν δυνάμεις, να εγκαθιδρύσουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο και να κρατήσουν τους άλλους μακριά από το προσκήνιο, ώστε να μπορούν να είναι εκείνοι στο επίκεντρο. Θέλουν να ξεπεράσουν τους πάντες, τίποτα από όσα λένε σε οποιονδήποτε δεν είναι αλήθεια, κι όσοι τους ακούνε δεν είναι σίγουροι ποιες δηλώσεις τους είναι αληθινές και ποιες είναι ψεύτικες. Όταν τελικά απομακρύνονται, θεωρούν κιόλας ότι είναι εντελώς αθώοι και ελπίζουν ότι κάποιος θα τους υπερασπιστεί. Πιστεύετε ότι θα τους υπερασπιζόταν κανείς; (Όχι.) Αν το έκανε κάποιος, θα έπρεπε να μην έχει ιδέα για τα πραγματικά γεγονότα, να είναι ηλίθιος, να είναι κάποιος που παραπλανήθηκε από αυτούς ή που ανήκει στο ίδιο σινάφι μ’ αυτούς.

Δ. Είναι εγωιστές και ελεεινοί

Οι αντίχριστοι δεν έχουν συνείδηση, λογική ή ανθρώπινη φύση. Όχι μόνο αγνοούν τη ντροπή, αλλά έχουν κι ένα ακόμη χαρακτηριστικό: είναι ασυνήθιστα εγωιστές και κακοί. Η κυριολεκτική έννοια του «να είναι κανείς εγωιστής και ελεεινός» τους δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί: Είναι τυφλοί σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα δικά τους συμφέροντα. Οτιδήποτε αφορά τα δικά τους συμφέροντα ελκύει πλήρως την προσοχή τους και θα υποφέρουν γι’ αυτό, θα πληρώσουν τίμημα, θ’ απορροφηθούν από αυτό και θ’ αφοσιωθούν σ’ αυτό. Για οτιδήποτε δεν σχετίζεται με τα δικά τους συμφέροντα θα κάνουν τα στραβά μάτια και δεν θα το προσέξουν. Οι άλλοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν —τους αντίχριστους δεν τους νοιάζει αν κάποιος διαταράσσει ή αναστατώνει, κάτι τέτοιο δεν έχει καμία σχέση μαζί τους. Για να το θέσω με λεπτότητα, νοιάζονται μόνο για τις δικές τους υποθέσεις. Πιο ακριβές όμως είναι να πούμε ότι αυτό το είδος ανθρώπου είναι ελεεινό, ευτελές και ποταπό. Τους ορίζουμε ως «εγωιστές και ελεεινούς». Πώς εκδηλώνεται ο εγωισμός και η κακία των αντίχριστων; Σε οτιδήποτε ωφελεί τη θέση ή τη φήμη τους, καταβάλλουν προσπάθειες να κάνουν ή να πουν ό,τι είναι απαραίτητο και υπομένουν πρόθυμα κάθε ταλαιπωρία. Αλλά όταν πρόκειται για έργο που οργανώνεται από τον οίκο του Θεού ή για έργο που ωφελεί την ανάπτυξη της ζωής του εκλεκτού λαού του Θεού, το αγνοούν εντελώς. Ακόμα κι όταν οι κακοί άνθρωποι διαταράσσουν, αναστατώνουν και διαπράττουν κάθε είδους κακό, επηρεάζοντας έτσι σοβαρά το έργο της εκκλησίας, παραμένουν απαθείς και αδιάφοροι, λες και δεν τους αφορά. Και αν κάποιος ανακαλύψει και αναφέρει τις κακές πράξεις ενός κακού ανθρώπου, λένε ότι δεν είδαν τίποτα και προσποιούνται άγνοια. Εάν κάποιος, όμως, τους εκθέσει κι αναφέρει ότι δεν κάνουν αληθινό έργο και επιδιώκουν μόνο τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, εξαγριώνονται. Συγκαλούνται εσπευσμένα συνεδριάσεις για να συζητηθεί πώς να απαντήσουν, γίνονται έρευνες για να ανακαλυφθεί το ποιος δρα πίσω από την πλάτη τους, ποιος ήταν ο αρχηγός της συμμορίας και ποιος εμπλέκεται. Δεν θα φάνε ούτε θα κοιμηθούν έως ότου διερευνήσουν τα πάντα και το θέμα κλείσει οριστικά. —μερικές φορές, θα φτάσουν στο σημείο να χαρούν μόνο αφού έχουν βάλει στη θέση τους όλους όσοι εμπλέκονταν στην αναφορά τους. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Κάνουν εκκλησιαστικό έργο; Ενεργούν για χάρη της δύναμης και του κύρους τους, απλά και καθαρά. Διαχειρίζονται τη δική τους επιχείρηση. Ανεξάρτητα από το τι έργο αναλαμβάνουν, οι αντίχριστοι δεν σκέφτονται ποτέ τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Εξετάζουν μόνο αν θα επηρεαστούν τα δικά τους συμφέροντα, σκέφτονται μόνο τη λίγη δουλειά που έχουν μπροστά τους και η οποία τους ωφελεί. Γι’ αυτόν, το πρωταρχικό έργο της εκκλησίας είναι απλώς κάτι που κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο. Δεν το παίρνουν καθόλου στα σοβαρά. Κουνιούνται μόνο όταν τους τσιγκλήσει κάποιος να ενεργήσουν, κάνουν μόνο αυτό που τους αρέσει και κάνουν έργο μόνο για χάρη της διατήρησης της δικής τους θέσης και δύναμης. Στα μάτια τους, οποιοδήποτε έργο οργανώνεται από τον οίκο του Θεού, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και η είσοδος στη ζωή του εκλεκτού λαού του Θεού δεν είναι σημαντικά. Όσες δυσκολίες κι αν έχουν οι άλλοι στο έργο τους, ό,τι θέματα κι αν έχουν εντοπίσει και τους τα αναφέρουν, όσο ειλικρινή κι αν είναι τα λόγια τους, οι αντίχριστοι δεν δίνουν σημασία, δεν συμμετέχουν, είναι σαν να μην έχει αυτό καμία σχέση μαζί τους. Όσο μεγάλα προβλήματα κι αν παρουσιάζονται στο έργο της εκκλησίας, είναι παντελώς αδιάφοροι. Ακόμη και όταν ένα πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους, το αντιμετωπίζουν μόνο επιφανειακά. Μόνον όταν κλαδευτούν απευθείας από τον Άνωθεν και τους δοθεί εντολή να ξεκαθαρίσουν κάποιο πρόβλημα, κάνουν απρόθυμα λίγο πραγματικό έργο και δίνουν στον Άνωθεν κάτι να δει. Αμέσως μετά, συνεχίζουν τη δική τους δουλειά. Όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, τα σημαντικά πράγματα του ευρύτερου πλαισίου, γι’ αυτά τα πράγματα είναι αδιάφοροι και τα αγνοούν. Παραμελούν ακόμη και τα προβλήματα που ανακαλύπτουν και δίνουν επιπόλαιες απαντήσεις ή τα μασάνε όταν τους ρωτάς για προβλήματα, αντιμετωπίζοντάς τα μόνο με μεγάλη απροθυμία. Αυτή είναι εκδήλωση εγωισμού και κακίας, έτσι δεν είναι; Επιπλέον, ανεξάρτητα από το καθήκον που κάνουν οι αντίχριστοι, το μόνο που σκέφτονται είναι εάν θα τους δώσει τη δυνατότητα να βρεθούν στο επίκεντρο. Εφόσον ενισχύει τη φήμη τους, στύβουν το μυαλό τους να βρουν έναν τρόπο να μάθουν πώς να το κάνουν, να το πραγματοποιήσουν. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αν θα τους κάνει να ξεχωρίσουν. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν ή τι σκέφτονται, ενδιαφέρονται μόνο για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, ανταγωνίζονται μόνο για το ποιος είναι σε υψηλότερη ή χαμηλότερη θέση, ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, ποιος έχει τη μεγαλύτερη φήμη. Τους ενδιαφέρει μόνο πόσοι τους λατρεύουν και τους θαυμάζουν, πόσοι τους υπακούν και πόσους ακόλουθους έχουν. Ποτέ δεν συναναστρέφονται την αλήθεια ούτε επιλύουν πραγματικά προβλήματα. Ποτέ δεν εξετάζουν πώς να πράττουν σύμφωνα με τις αρχές όταν κάνουν το καθήκον τους, ούτε αναλογίζονται εάν είναι αφοσιωμένοι, εάν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους, εάν υπάρξει αποκλίσεις στο έργο τους, ή εάν υπάρχουν προβλήματα, πόσο μάλλον αναλογίζονται τι ζητά ο Θεός και ποιες είναι οι προθέσεις Του. Δεν δίνουν την παραμικρή σημασία σε όλα αυτά τα πράγματα. Βάζουν μόνο κάτω το κεφάλι και πράττουν για χάρη της φήμης, της θέσης και του κέρδους, για να ικανοποιήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες. Αυτή είναι εκδήλωση εγωισμού και κακίας, έτσι δεν είναι; Εκθέτει πλήρως το πώς η καρδιά τους βρίθει με τις δικές τους φιλοδοξίες, επιθυμίες και παράλογες απαιτήσεις. Οτιδήποτε κάνουν διέπεται από τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους. Ό,τι κι αν κάνουν, κίνητρο και πηγή είναι οι δικές τους φιλοδοξίες, επιθυμίες και παράλογες απαιτήσεις. Αυτή είναι η αρχετυπική εκδήλωση του εγωισμού και της κακίας.

Κάποιοι επικεφαλής δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο· προκειμένου να δώσουν αναφορά στον Άνωθεν, ν’ αποφύγουν το κλάδεμα και την απομάκρυνση από τα καθήκοντά τους, και να διασφαλίσουν τη θέση τους, κάνουν ό,τι μπορούν για ν’ αναγκάσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να τους παρέχουν υπηρεσία. Στο έργο τους, αναφέρουν μόνο λόγια και δόγματα, χωρίς να συναναστρέφονται πάνω στις αλήθεια-αρχές, να λύνουν πραγματικά προβλήματα, να βοηθάνε τους άλλους με στοργική καρδιά ή να λαμβάνουν υπόψη τις δυσκολίες των υπολοίπων, και χωρίς να διαχειρίζονται ποτέ τις πραγματικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άλλοι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και στη ζωή-είσοδό τους. Δεν στηρίζουν κανέναν που είναι αρνητικός. Εκτός του ότι καταπιέζουν και επιπλήττουν τους άλλους, αναφέρουν μόνο δόγματα και φωνάζουν τα συνθήματά τους. Και ποιος είναι ο στόχος τους; Δεν λαμβάνουν υπόψη το φορτίο του Θεού, αλλά αντιθέτως θέλουν να εκμεταλλεύονται την έκβαση των καθηκόντων που εκτελούν οι αδελφοί και οι αδελφές, προκειμένου να ωραιοποιούν τον εαυτό τους και να διασφαλίζουν τη θέση τους. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές πετυχαίνουν καλά αποτελέσματα στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, εκείνοι είναι ευχαριστημένοι· παίρνουν τα εύσημα ενώπιον του Άνωθεν, εξυμνούν μέσα τους τις δικές τους αρετές και σκέφτονται ότι έχουν κάνει το καθήκον τους πολύ καλά. Επιπλέον, αναφέρουν στον Άνωθεν τις πολλές δυσκολίες που συνάντησαν κάνοντας αυτό το έργο, πώς τους άνοιξε έναν δρόμο ο Θεός, πώς καθοδήγησαν τους αδελφούς και τις αδελφές να εργαστούν σκληρά και να ξεπεράσουν αυτές τις δυσκολίες, πώς τους βοήθησαν να ολοκληρώσουν αυτό το έργο, πώς τήρησαν τις αρχές και πώς απέπεμψαν τους πονηρούς ανθρώπους. Επίσης, φροντίζουν να επισημάνουν το τίμημα που πλήρωσαν και την όποια συνεισφορά είχαν στο έργο τους, ενημερώνοντας τον Άνωθεν ότι χάρη στις δικές τους προσπάθειες ολοκληρώθηκε σωστά το έργο. Εμμέσως πλην σαφώς, λένε στον Άνωθεν: «Η ηγεσία μου είναι αντάξια της φήμης της και πήρατε τη σωστή απόφαση όταν με επιλέξατε ως επικεφαλής». Δεν αποτελεί αυτό εκδήλωση του γεγονότος ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί; Οι άνθρωποι που εκδηλώνουν μια ανθρώπινη φύση που δείχνει ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί χρησιμοποιούν συχνά κάποιες πιασάρικες φράσεις. Για παράδειγμα, αφού τους ανατεθεί να ηγηθούν μιας εκκλησίας, λένε πάντα: «Στην εκκλησία μου, η εκκλησιαστική μας ζωή είναι πολύ καλή, είναι υπέροχη. Όλοι οι αδελφοί μου και οι αδελφές μου είχαν μια υπέροχη και βαθιά ζωή-είσοδο, με εμπειρίες ζωής. Κοιτάξτε πόσο αγαπούν τον θεό και πόσο καλά γίνεται το έργο μας». Αυτές είναι οι πιασάρικες φράσεις των αντίχριστων. Κρίνοντας από τις πιασάρικες φράσεις τους, είναι εμφανές ότι στην εκκλησία όπου είναι υπεύθυνοι φέρονται στους αδελφούς και στις αδελφές σαν να είναι τα δικά τους πρόβατα και ότι στην εκκλησία που ελέγχουν θεωρούν τα πάντα δική τους ιδιωτική περιουσία. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ξεδιάντροποι; Γιατί είναι ξεδιάντροποι; Οποιαδήποτε εκδήλωση εγωιστικού και ελεεινού χαρακτήρα απορρέει από το γεγονός ότι είναι ξεδιάντροποι. Επομένως, το ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί σημαίνει ότι είναι ξεδιάντροποι. Οι άνθρωποι που εμφανίζουν εκδηλώσεις εγωιστικού και ελεεινού χαρακτήρα είναι σίγουρα ξεδιάντροποι. Όταν τους ανατίθεται η ηγεσία και η ευθύνη σε μια εκκλησία, η καθοδήγηση του εκλεκτού λαού του Θεού για να εκτελέσει τα καθήκοντά του και να κάνει συγκεκριμένο έργο, αντιμετωπίζουν αυτά τα πράγματα σαν να είναι δική τους ιδιωτική περιουσία. Κανείς δεν μπορεί να παρέμβει· εκείνοι έχουν τον τελευταίο λόγο στα πάντα. Οι αντίχριστοι θεωρούν ότι ο εκλεκτός λαός του Θεού, το έργο της εκκλησίας, και οι εγκαταστάσεις και η περιουσία της εκκλησίας είναι δική τους ιδιωτική περιουσία. Αυτό από μόνο του είναι προβληματικό: Στόχος τους είναι ν’ αρπάξουν τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού και να κυριαρχήσουν στον εκλεκτό λαό του Θεού. Επιπλέον, αντιμετωπίζουν αυτά τα πράγματα σαν κεφάλαιο για ν’ ανταγωνιστούν με τους άλλους, χωρίς να διστάζουν καν να ξεπουλήσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να βλάψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Πιστεύετε ότι οι αντίχριστοι έχουν συνείδηση και λογική; Έχουν, άραγε, μια θέση για τον Θεό στην καρδιά τους; Έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και υποτάσσονται στον Θεό; Καθόλου. Επομένως, δεν είναι σε καμία περίπτωση υπερβολή να χαρακτηρίσει κανείς τους αντίχριστους τσιράκια του Σατανά ή δαίμονες επί της γης. Δεν υπάρχει Θεός ή εκκλησία στην καρδιά ενός αντίχριστου, και σίγουρα δεν σέβεται καθόλου τον εκλεκτό λαό του Θεού. Πείτε Μου, όπου υπάρχουν αδελφοί και αδελφές, όπου εργάζεται ο Θεός, πώς μπορούν αυτά τα μέρη να μην ονομάζονται οίκος του Θεού; Με ποιον τρόπο δεν είναι εκκλησίες; Όμως οι αντίχριστοι σκέφτονται μόνο τα πράγματα που βρίσκονται στη δική τους σφαίρα επιρροής. Δεν τους νοιάζουν ούτε τους απασχολούν τα άλλα μέρη. Ακόμη κι αν ανακαλύψουν ένα πρόβλημα, δεν του δίνουν σημασία. Το χειρότερο είναι ότι όταν κάτι πάει στραβά σ’ ένα συγκεκριμένο μέρος και προκαλεί απώλειες στο έργο της εκκλησίας, δεν του δίνουν σημασία. Όταν τους ρωτούν γιατί το αγνοούν, απαντούν παράλογα και παραπλανητικά λέγοντας: «Μην σχολιάζετε ό,τι δεν σας αφορά». Τα λόγια τους ακούγονται λογικά, φαίνεται να καταλαβαίνουν τα όρια σε όσα πράττουν και δεν μοιάζουν να έχουν εξωτερικά προβλήματα, όμως ποια είναι η ουσία; Ότι εκδηλώνεται ο εγωισμός και η κακία τους. Κάνουν πράγματα μόνο για τον εαυτό τους, μόνο για τη δική τους φήμη, το κέρδος και τη θέση. Δεν κάνουν καθόλου τα καθήκοντά τους. Αυτό είναι ένα ακόμη αρχετυπικό χαρακτηριστικό των αντίχριστων —είναι εγωιστές και ποταποί.

Η ουσία του εγωισμού και της μοχθηρίας των αντίχριστων είναι προφανής· οι εκδηλώσεις τους αυτού του είδους είναι ιδιαίτερα εμφανείς. Η εκκλησία τούς εμπιστεύεται ένα έργο, κι αν αποφέρει φήμη και οφέλη, και τους αφήνει να προβληθούν, ενδιαφέρονται πολύ και είναι πρόθυμοι να το δεχτούν. Εάν πρόκειται για έργο που είναι άχαρο ή αφορά το να προσβάλλεις ανθρώπους, ή που δεν θα τους επιτρέψει να κάνουν επίδειξη ή αν δεν προσφέρει κανένα όφελος στη φήμη, στο κέρδος ή στη θέση τους, δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον και δεν το δέχονται, λες και το έργο αυτό δεν έχει καμία σχέση μαζί τους, δεν είναι το έργο που οφείλουν να κάνουν. Όταν συναντούν δυσκολίες, δεν υπάρχει περίπτωση να αναζητήσουν την αλήθεια για να τις επιλύσουν, πόσο μάλλον να προσπαθήσουν να δουν τη συνολική εικόνα και να δώσουν την παραμικρή προσοχή στο έργο της εκκλησίας. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο του έργου του οίκου του Θεού, με βάση τις συνολικές ανάγκες του έργου, ενδέχεται να υπάρξουν ορισμένες μεταθέσεις προσωπικού. Αν μεταφερθούν μερικοί άνθρωποι από μια εκκλησία, ποιος θα ήταν ο λογικός τρόπος να αντιμετωπίσουν το ζήτημα οι επικεφαλής της εκκλησίας αυτής; Ποιο πρόβλημα υπάρχει, αν ενδιαφέρονται μόνο για το συμφέρον της δικής τους εκκλησίας και όχι για τα συνολικά συμφέροντα, και αν δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να μεταθέσουν αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί, ως επικεφαλής μιας εκκλησίας, δεν είναι σε θέση να υποταχθούν στις κεντρικές διευθετήσεις του οίκου του Θεού; Λαμβάνει ένα τέτοιο άτομο υπόψη του τις προθέσεις του Θεού; Φροντίζει για τη συνολική εικόνα του έργου; Αν δεν σκέφτεται το έργο του οίκου του Θεού στο σύνολό του, αλλά μόνο τα συμφέροντα της δικής του εκκλησίας, δεν είναι πολύ εγωιστής και ελεεινός; Οι επικεφαλής της εκκλησίας θα πρέπει να υποτάσσονται άνευ όρων στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού και στις κεντρικές διευθετήσεις και τον συντονισμό του οίκου Του. Αυτό συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές. Όταν απαιτείται από το έργο του οίκου του Θεού, θα πρέπει ο καθένας, όποιος κι αν είναι, να υποτάσσεται στον συντονισμό και τις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, και δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να ελέγχεται από κανέναν επικεφαλής ή εργάτη, λες και ανήκει σε αυτόν ή υπόκειται στις αποφάσεις του. Η υπακοή του εκλεκτού λαού του Θεού στις κεντρικές διευθετήσεις του οίκου Του είναι κάτι απόλυτα φυσικό και δικαιολογημένο, κι αυτές οι ρυθμίσεις δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν, εκτός της περίπτωσης κατά την οποία ένας μεμονωμένος επικεφαλής ή εργάτης προβαίνει σε μια αυθαίρετη μετάθεση που δεν συνάδει με τις αρχές, οπότε μπορούν να μην υπακούσουν σ’ αυτήν τη ρύθμιση. Αν γίνει μια κανονική μετάθεση σύμφωνα με τις αρχές, τότε όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού θα πρέπει να υπακούει και κανένας επικεφαλής ή εργάτης δεν έχει το δικαίωμα ή κανέναν λόγο να προσπαθεί να ελέγξει κανέναν. Θα λέγατε ότι υπάρχει κάποιο έργο που δεν είναι έργο του οίκου του Θεού; Υπάρχει κάποιο έργο που δεν αφορά την επέκταση του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού; Είναι όλα έργο του οίκου του Θεού, κάθε έργο είναι ίσο και δεν υπάρχει «δικό σου» και «δικό μου». Εάν η μετάθεση είναι σύμφωνη με τις αρχές και βασίζεται στις απαιτήσεις του εκκλησιαστικού έργου, τότε οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να πάνε εκεί όπου τους χρειάζονται περισσότερο. Και όμως, ποια είναι η αντίδραση των αντίχριστων όταν αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους καταστάσεις; Βρίσκουν διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες για να κρατήσουν αυτούς τους κατάλληλους ανθρώπους στο πλευρό τους, και προσφέρουν μόνο δύο συνηθισμένους ανθρώπους, και στη συνέχεια βρίσκουν κάποια πρόφαση για να σε πιέσουν, είτε λέγοντας πως υπάρχει πολλή δουλειά, είτε πως έχουν έλλειψη προσωπικού, πως δύσκολα βρίσκουν κόσμο, και πως αν μετατεθούν αυτοί οι δύο, τότε το έργο θα δεχτεί πλήγμα. Και σε ρωτούν τι πρέπει να κάνουν και σε κάνουν να νιώθεις ότι το να μεταθέσεις τους ανθρώπους θα σήμαινε ότι τους χρωστάς. Αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι διάβολοι; Έτσι ενεργούν οι άπιστοι. Είναι καλοί άνθρωποι εκείνοι που προσπαθούν πάντα να προστατεύουν τα δικά τους συμφέροντα στην εκκλησία; Είναι άνθρωποι που ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές; Με τίποτα. Είναι άπιστοι και δύσπιστοι. Και αυτό δεν είναι εγωιστικό και άθλιο; Αν κάποιος με καλό επίπεδο μετατεθεί από την ομάδα ενός αντίχριστου για να κάνει ένα άλλο καθήκον, μέσα του ο αντίχριστος αντιστέκεται πεισματικά και το απορρίπτει —θέλει να τα παρατήσει και δεν έχει κανένα ενθουσιασμό να είναι επικεφαλής ή επικεφαλής ομάδας. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Γιατί δεν δείχνει καμία υπακοή απέναντι στις ρυθμίσεις της εκκλησίας; Νομίζει ότι η μετάθεση του «δεξιού του χεριού» θα επηρεάσει τα αποτελέσματα και την πρόοδο του έργου του, και ότι συνεπώς θα επηρεαστούν η θέση και η φήμη του, γεγονός που θα τον αναγκάσει να εργαστεί σκληρότερα και να υποφέρει περισσότερο για να εγγυηθεί την παραγωγικότητα —το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει. Έχει συνηθίσει στην άνεση και δεν θέλει να εργαστεί σκληρότερα ή να υποφέρει περισσότερο, οπότε δεν θέλει να αφήσει το άτομο να φύγει. Αν ο οίκος του Θεού επιμείνει στη μετάθεση, τότε παραπονιέται πολύ και μάλιστα θέλει και να κάνει και το δικό του έργο. Δεν είναι αυτό εγωιστικό και άθλιο; Ο εκλεκτός λαός του Θεού θα πρέπει να κατανέμονται κεντρικά από τον οίκο Του. Αυτό δεν έχει να κάνει με κανέναν επικεφαλής, υπεύθυνο ομάδας ή άτομο. Όλοι πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές· αυτός είναι ο κανόνας του οίκου του Θεού. Οι αντίχριστοι δεν ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές του οίκου του Θεού, μηχανορραφούν συνεχώς για χάρη της θέσης τους και των συμφερόντων τους, και κάνουν αδελφούς και αδελφές καλού επιπέδου να τους υπηρετούν για να εδραιώσουν τη δύναμη και την θέση τους. Δεν είναι εγωιστικό και ποταπό αυτό; Εξωτερικά, με το να κρατούν δίπλα τους ανθρώπους καλού επιπέδου και να μην τους αφήνουν να μετατεθούν από τον οίκο του Θεού, φαίνεται σαν να σκέφτονται το εκκλησιαστικό έργο, όμως στην πραγματικότητα σκέφτονται μόνο τη δική τους δύναμη και θέση, και καθόλου το έργο της εκκλησίας. Φοβούνται ότι θα κάνουν άσχημα το έργο της εκκλησίας, θα αντικατασταθούν και θα χάσουν την θέση τους. Οι αντίχριστοι δεν νοιάζονται για το ευρύτερο έργο του οίκου του Θεού, σκέφτονται μόνο τη δική τους θέση και την προστατεύουν χωρίς καθόλου τύψεις όσον αφορά το κόστος για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και υπερασπίζονται την θέση και τα συμφέροντά τους εις βάρος του έργου της εκκλησίας. Αυτό είναι εγωιστικό και ποταπό. Όταν κάποιος αντιμετωπίζει μια τέτοια κατάσταση, πρέπει με τη συνείδησή του να σκεφτεί τουλάχιστον τα εξής: «Αυτοί οι άνθρωποι είναι όλοι του οίκου του Θεού, δεν είναι προσωπική μου ιδιοκτησία. Κι εγώ είμαι μέλος του οίκου του Θεού. Με ποιο δικαίωμα παρεμποδίζω τον οίκο του Θεού να μεταθέτει ανθρώπους; Οφείλω να λαμβάνω υπόψη τα γενικά συμφέροντα του οίκου του Θεού, αντί να επικεντρώνομαι απλώς στις εργασίες στο πλαίσιο των δικών μου ευθυνών». Τέτοιες θα έπρεπε να είναι οι σκέψεις των ανθρώπων που έχουν συνείδηση και λογική, αλλά και η λογική που θα έπρεπε να έχουν όσοι πιστεύουν στον Θεό. Ο οίκος του Θεού ασχολείται με το συνολικό έργο και οι εκκλησίες ασχολούνται με τα επί μέρους έργα. Επομένως, όταν ο οίκος του Θεού έχει μια ιδιαίτερη ανάγκη από την εκκλησία, το σημαντικότερο για τους επικεφαλής και τους εργάτες είναι να υπακούνε στις ρυθμίσεις του οίκου Του. Οι ψευδείς επικεφαλής και οι αντίχριστοι δεν έχουν αυτήν τη συνείδηση και λογική. Είναι όλοι πολύ εγωιστές, σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, και όχι το έργο της εκκλησίας. Λαμβάνουν υπόψη μόνο τα προφανή οφέλη, δεν εξετάζουν το ευρύτερο έργο του οίκου του Θεού, κι έτσι είναι απολύτως ανίκανοι να υπακούσουν στις ρυθμίσεις του οίκου Του. Είναι εξαιρετικά εγωιστές και μοχθηροί. Στον οίκο του Θεού, μάλιστα, έχουν το θράσος να στέκονται εμπόδιο, ακόμη και να τολμούν να στυλώνουν τα πόδια τους· σε αυτούς τους ανθρώπους λείπει περισσότερο η ανθρώπινη φύση, είναι κακοί άνθρωποι. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Αντιμετωπίζουν διαρκώς το έργο της εκκλησίας και τους αδελφούς και τις αδελφές, ακόμη και όλα τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού που εμπίπτουν στο πεδίο των ευθυνών τους σαν δική τους ιδιοκτησία. Πιστεύουν πως είναι στο χέρι τους το πώς θα κατανεμηθούν, θα μεταβιβασθούν και θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα πράγματα, και ότι ο οίκος του Θεού δεν επιτρέπεται να επέμβει. Μόλις βρεθούν στα χέρια τους, είναι σαν να βρίσκονται στην κατοχή του Σατανά, κανείς δεν επιτρέπεται να τα αγγίξει. Είναι τα μεγάλα μυαλά, οι κορυφαίοι, και όποιος εισέρχεται στην επικράτειά τους πρέπει να υπακούει στις εντολές και τις διευθετήσεις τους με τρόπο ενδοτικό και που να χαρακτηρίζεται από καλή συμπεριφορά, και να παίρνει παράδειγμα από τις εκφράσεις τους. Αυτή είναι η εκδήλωση του εγωισμού και της μοχθηρίας μέσα στον χαρακτήρα των αντίχριστων. Δεν νοιάζονται καθόλου για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν ακολουθούν τις αρχές στο ελάχιστο, και σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα και το κύρος τους —όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του εγωισμού και της βδελυγμίας των αντίχριστων.

Υπάρχει και μια άλλη περίπτωση. Είτε πρόκειται για χρήματα είτε για αντικείμενα που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές, υπό κανονικές συνθήκες, πρέπει όλα, ανεξαρτήτως ποσού ή ποσότητας, να παραδίδονται στον οίκο του Θεού. Ωστόσο, κάποιοι αντίχριστοι πιστεύουν λανθασμένα το εξής: «Τα χρήματα που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές στην εκκλησία μας ανήκουν σ’ αυτήν, και πρέπει να φυλάσσονται και να χρησιμοποιούνται για την εκκλησία μας. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποιούμε ή τα διανέμουμε, και σίγουρα δεν έχει την εξουσιοδότηση να τα πάρει». Αν, λοιπόν, τους ρωτήσεις πόσα χρήματα έχει λάβει η εκκλησία σε προσφορές, θα φοβηθούν μήπως τους τα πάρεις και δεν θα σου πουν το πραγματικό ποσό. Κάποιοι μπορεί ν’ αναρωτηθούν: «Τι σημαίνει ότι φοβούνται μήπως τους τα πάρει κανείς; Θέλουν να τα δαπανήσουν οι ίδιοι;» Όχι απαραίτητα. Σκέφτονται: «Και η εκκλησία μας χρειάζεται χρήματα. Αν μας τα πάρουν, πώς θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε το έργο μας;» Ο Άνωθεν έχει αρχές γι’ αυτά τα ζητήματα, οπότε γιατί δεν ακολουθείς τις αρχές όταν τα χειρίζεσαι; Βάζει στην άκρη αρκετά για να χρησιμοποιήσεις στο έργο σου, και τα υπόλοιπα τα διευθετεί ενιαία ο οίκος του Θεού. Αυτοί οι πόροι δεν είναι ιδιωτική περιουσία της εκκλησιαστικής ηγεσίας· ανήκουν στον οίκο του Θεού. Ωστόσο, κάποιοι αντίχριστοι, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, για χάρη του δικού τους έργου και προκειμένου να διασφαλίσουν πόρους εντός της δικής τους σφαίρας επιρροής, παρακρατούν αυτά τα πράγματα και τα οικειοποιούνται, και δεν επιτρέπουν σε κανέναν άλλο να τα χρησιμοποιήσει. Δεν εκδηλώνουν έτσι ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί; Αυτό είναι επίσης τυπική και συγκεκριμένη εκδήλωση του χαρακτήρα των αντίχριστων.

Αυτοί οι αντίχριστοι είναι κακοί και πονηροί, άσχημοι, μοχθηροί, ευτελείς και ελεεινοί. Και μόνο το να μιλάει κανείς γι’ αυτούς είναι αηδιαστικό και εξοργιστικό. Μπορεί εξωτερικά να μοιάζουν με ανθρώπινα όντα και να μιλάνε ευχάριστα, να φαίνεται ότι κατανοούν κάθε λογής δόγμα και ότι έχουν τελειοποιήσει τις γνώσεις τους σ’ αυτό, αλλά μόλις ενεργούν, φανερώνεται η άσχημη και πονηρή ανθρώπινη φύση τους, η οποία είναι αποκρουστικό θέαμα. Επειδή κάθε αντίχριστος διαθέτει αυτά τα άσχημα και πονηρά χαρακτηριστικά στον χαρακτήρα του, είναι όλοι τους ικανοί να διαπράξουν τέτοιες πονηρές πράξεις. Γι’ αυτό ονομάζονται αντίχριστοι. Βγάζει νόημα αυτή η λογική; (Ναι.) Με άλλα λόγια, επειδή υπάρχουν στον χαρακτήρα τους αυτές οι κακόβουλες και μοχθηρές διαθέσεις, μπορούν να διαπράττουν τις πονηρές πράξεις των αντίχριστων, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζονται ως τέτοιοι. Έτσι έχουν τα πράγματα. Αν κάποιος είναι αντίχριστος, θα ήταν, άραγε, ακριβές να περιγράψουμε την ανθρώπινη φύση του ως καλόκαρδη, ακέραιη, έντιμη και ειλικρινή; Ασφαλώς όχι. Αν κάποιος ψεύδεται συστηματικά, τότε έχει τον χαρακτήρα ενός αντίχριστου. Αν κάποιος είναι ύπουλος και αδυσώπητος, έχει επίσης τον χαρακτήρα ενός αντίχριστου. Αν ένας άνθρωπος είναι εγωιστής κι ελεεινός, τον καθοδηγεί μόνο το προσωπικό κέρδος, βγαίνει εκτός ελέγχου και κάνει κακές πράξεις, και είναι ξεδιάντροπος, τότε είναι πονηρός άνθρωπος. Αν αυτός ο πονηρός άνθρωπος ανέλθει στην εξουσία, τότε γίνεται αντίχριστος.

Ε. Προσκολλώνται στους ισχυρούς και καταπιέζουν τους αδύναμους

Η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων διαθέτει και κάτι που είναι ταυτόχρονα αηδιαστικό και αποκρουστικό· το γεγονός ότι προσκολλώνται στους ισχυρούς και καταπιέζουν τους αδύναμους. Αν υπάρχουν κάποιες διασημότητες ή κάποιοι άνθρωποι που έχουν δύναμη ή θέση στην εκκλησία ή στον έξω κόσμο, όποιοι κι αν είναι, οι αντίχριστοι τρέφουν βαθιά μέσα τους απεριόριστο φθόνο και θαυμασμό γι’ αυτούς, και μάλιστα τους καλοπιάνουν. Όταν πιστεύουν στον Χριστιανισμό, ισχυρίζονται ότι κάποιοι πολιτικοί ηγέτες τον έχουν επίσης ασπαστεί, και όταν αποδέχονται αυτό το στάδιο του έργου του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, διακηρύττουν ότι κάποιοι πάστορες από εξέχοντα δόγματα το έχουν επίσης αποδεχθεί. Ό,τι κι αν είναι αυτό που κάνουν, του δίνουν πάντα έναν εντυπωσιακό τίτλο, μονίμως θαυμάζουν και μιμούνται τις διασημότητες, και νιώθουν ικανοποιημένοι μόνο όταν έχουν τουλάχιστον καταφέρει να προσκολληθούν σε μια διασημότητα ή σε κάποιον που έχει θέση. Οι αντίχριστοι καλοπιάνουν ακούραστα, κολακεύουν και κανακεύουν όσους έχουν θέση, είτε είναι καλοί είτε κακοί. Μάλιστα, είναι πρόθυμοι ακόμα και να τους σερβίρουν τσάι και να τους αδειάζουν το δοχείο νυκτός. Από την άλλη πλευρά, εκφοβίζουν και ποδοπατούν όποτε μπορούν αυτούς που δεν έχουν θέση, όσο ακέραιοι, έντιμοι και καλόκαρδοι κι αν είναι εκείνοι. Συχνά, κομπάζουν για το ότι ο τάδε είναι επιχειρηματικό στέλεχος στην κοινωνία, για το πόσο πλούσιος είναι ο πατέρας του τάδε, για το πόσα χρήματα έχει ο τάδε και για το πόσο μεγάλη είναι η οικογένεια ή η εταιρεία του τάδε, δίνοντας έμφαση στην εξέχουσα θέση τους στην κοινωνία. Και όσο για τους ψευδο-επικεφαλής και τους αντίχριστους στην εκκλησία, όποιες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν, οι αντίχριστοι δεν τους αναφέρουν, δεν τους εκθέτουν ούτε τους διακρίνουν ποτέ. Αντιθέτως, τους ακολουθούν στενά και κάνουν ό,τι τους λένε εκείνοι. Γίνονται ακόλουθοι, στρατιωτάκια και σκλάβοι του επικεφαλής που ακολουθούν, ανεξάρτητα από τη βαθμίδα του. Απέναντι σ’ αυτούς που έχουν δύναμη, επιρροή, πλούτο και θέση, φαίνονται εξαιρετικά δουλοπρεπείς, ταπεινοί και ανίκανοι. Είναι απίστευτα υπάκουοι και υποτακτικοί, κουνάνε συγκαταβατικά το κεφάλι και συμμορφώνονται με όλα όσα λένε αυτοί οι άνθρωποι. Ωστόσο, απέναντι σε συνηθισμένους ανθρώπους που δεν έχουν θέση, αποκτούν άλλο ύφος· επειδή θέλουν να είναι ανώτεροι, όταν μιλάνε, χρησιμοποιούν έναν επιβλητικό τρόπο για να υπερισχύσουν των ανθρώπων, σαν να είναι ανίκητοι, πιο δυνατοί και ανώτεροι από οποιονδήποτε άλλον, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς οποιαδήποτε προβλήματα, ελαττώματα ή αδυναμίες σ’ αυτούς. Τι σόι χαρακτήρας είναι αυτός; Υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα σ’ αυτό και στο ότι είναι ύπουλοι, αδυσώπητοι και ξεδιάντροποι; (Ναι, υπάρχει.) Προσκολλώνται στους ισχυρούς και καταπιέζουν τους αδύναμους· δεν είναι αυτή η άσχημη και πονηρή πλευρά της ανθρώπινης φύσης των αντίχριστων; Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι που έχουν τέτοια ανθρώπινη φύση έχουν ευθύτητα; (Όχι.) Μήπως είναι αληθινά αυτά που λένε σε όσους έχουν θέση και δύναμη; Μήπως είναι αληθινά αυτά που λένε σε όσους είναι αδύναμοι; (Τίποτε από αυτά δεν είναι αληθινό.) Επομένως, αυτό το σημείο έχει κάποια σύνδεση με το γεγονός ότι ψεύδονται συστηματικά. Κρίνοντας από αυτό το σημείο, ο χαρακτήρας των αντίχριστων είναι αποτρόπαιος σε ακραίο βαθμό, κι έχουν δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα παρατσούκλι· αποκαλούνται «χαμαιλέοντες». Δεν φέρονται ποτέ στους ανθρώπους με βάση τις αλήθεια-αρχές, την ανθρώπινη φύση ή το κατά πόσο αυτοί οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια εντός του οίκου του Θεού. Αντιθέτως, αντιμετωπίζουν διαφορετικά τους ανθρώπους αποκλειστικά και μόνο με βάση τη θέση και την επιρροή τους. Απέναντι σ’ εκείνους που έχουν θέση και ικανότητες, κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να κερδίσουν την εύνοιά τους, να τους κολακεύσουν και να τους πλησιάσουν. Ακόμη κι αν αυτοί οι άνθρωποι τους χτυπήσουν ή τους κατσαδιάσουν, το υπομένουν πρόθυμα χωρίς κανένα παράπονο. Μάλιστα, παραδέχονται διαρκώς ότι είναι άχρηστοι και γίνονται δουλοπρεπείς, παρόλο που στην πραγματικότητα όσα σκέφτονται μέσα τους είναι εντελώς διαφορετικά από την εξωτερική συμπεριφορά τους. Αν μιλήσει κάποιος που έχει θέση και κύρος, ακόμη κι αν όσα πει είναι μια πλάνη και μια αίρεση του Σατανά που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια, θα τ’ ακούσουν, θα κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι και επιφανειακά θα τ’ αποδεχθούν. Από την άλλη πλευρά, αν κάποιος δεν έχει τα μέσα ή δεν έχει θέση, όσο σωστά κι αν είναι τα λόγια του, οι αντίχριστοι θα τον αγνοήσουν και θα τον περιφρονήσουν. Ακόμη κι αν ό,τι λέει εκείνος συμφωνεί με τις αρχές και με την αλήθεια, δεν θα το ακούσουν, αλλά αντιθέτως θα τον αντικρούσουν, θα τον περιγελάσουν και θα τον γελοιοποιήσουν. Αυτό είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό που απαντάται στον χαρακτήρα των αντίχριστων. Κρίνοντας από τους τρόπους τους και από τις αρχές με τις οποίες συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τον κόσμο, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν οπωσδήποτε να χαρακτηριστούν αδιαμφισβήτητοι δύσπιστοι. Οι εκδηλώσεις του χαρακτήρα τους είναι ευτελείς, αχρείες και ποταπές.

Το γεγονός ότι προσκολλώνται στους ισχυρούς και καταπιέζουν τους αδύναμους είναι μια χαρακτηριστική μέθοδος κοινωνικής αλληλεπίδρασης για ανθρώπους σαν τους αντίχριστους. Συμμετέχουν σε ζωηρές συζητήσεις και πιάνουν φιλίες με άπιστους, αλλά όταν γυρίζουν και βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές, δεν ξέρουν τι να πουν και δεν έχουν κοινή γλώσσα. Έτσι είναι οι αντίχριστοι. Όταν συζητάνε ζητήματα που σχετίζονται με την πίστη στον Θεό, την εκτέλεση των καθηκόντων, τη ζωή-είσοδο ή τις αλλαγές διάθεσης, δεν ξέρουν τι να πουν και δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον. Ωστόσο, όταν μιλάνε για τους άπιστους, ιδίως για εκείνους που έχουν πλούτο και επιρροή, για πολιτικές προσωπικότητες, μέλη της ελίτ της κοινωνίας, διασημότητες στον χώρο της μουσικής και του κινηματογράφου, κοινωνικές τάσεις και ζητήματα που σχετίζονται με τη γαστρονομία και την ψυχαγωγία, γίνονται εξαιρετικά ομιλητικοί και δεν λένε να σταματήσουν. Φαίνεται ότι λαχταρούν πολύ μια τέτοια ζωή και μια τέτοια κοινωνική θέση. Τέτοιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό μόνο και μόνο λόγω των δυσκολιών τους και των κρυφών προθέσεων και στόχων τους. Πιστεύουν στον Θεό αποκλειστικά και μόνο για τις ευλογίες, και ακόμη κι αφού πιστέψουν στον Θεό, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτά τα πράγματα. Επομένως, όταν συζητάνε για θέματα που έχουν να κάνουν με τη γαστρονομία και την ψυχαγωγία, ξεχειλίζουν από ενθουσιασμό. Όταν μιλάνε στους αδελφούς και στις αδελφές, είναι άλλη ιστορία. Περιφρονούν από τα βάθη της καρδιάς και της ψυχής τους εκείνους που πιστεύουν στον Θεό, εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια και εκείνους που έχουν εντιμότητα και ευθύτητα. Κάνουν διακρίσεις κατά τέτοιων ανθρώπων και τους απαξιώνουν. Όταν οι αντίχριστοι βλέπουν επικεφαλής στην εκκλησία, σκέφτονται: «Δεν μοιάζουν με επικεφαλής· δεν μοιάζουν καθόλου με αξιωματούχους. Είναι μακράν κατώτεροι σε σύγκριση με τους κοσμικούς αξιωματούχους. Δεν έχουν αέρα και στυλ!» Αν μάθουν ότι κάποιοι επικεφαλής δεν έχουν υψηλή μόρφωση, βαθιά μέσα τους κάνουν διακρίσεις εναντίον τους. Τι πιστεύετε ότι σκέφτονται όταν βλέπουν Εμένα; Με μια ματιά, σκέφτονται: «Ο χριστός, ο ενσαρκωμένος θεός, είναι ένας τυχάρπαστος χωρίς ανώτερη μόρφωση· δεν είναι πολύ ψηλός ούτε ελκυστικός, δεν έχει αέρα και η ενδυμασία του είναι συνηθισμένη. Όλοι λένε ότι κατέχει την αλήθεια. Αυτό είναι το μοναδικό αξιοπρόσεκτο πράγμα σ’ αυτόν· τίποτε άλλο εντυπωσιακό δεν έχει. Κοίτα τι φοράνε οι ισχυροί άνθρωποι στην κοινωνία! Τι μάρκα είναι τα ρούχα και τα παπούτσια σου; Πώς είναι τα μαλλιά σου; Πήγες σε διάσημο κομμωτήριο για το κούρεμά σου; Πόσο κόστισε ένα κούρεμα;» Εγώ λέω: «Δεν ξοδεύω ούτε δεκάρα για κουρέματα· κουρεύομαι μόνος Μου στο σπίτι». Εκείνοι λένε: «Πηγαίνεις για θεραπείες ομορφιάς; Μένεις σε ξενοδοχεία; Πόσων αστέρων; Έχεις πάει ποτέ πολυτελή κρουαζιέρα;» Εγώ λέω: «Δεν τα ξέρω αυτά τα πράγματα». Εκείνοι λένε: «Τότε, είσαι πραγματικά πολύ ανίδεος. Πώς γίνεται κάποιος με τη δική σου ευγενή ταυτότητα και υψηλή θέση να μην ξέρει ή να μην καταλαβαίνει αυτά τα πολυτελή και ακριβά πράγματα του κόσμου; Δεδομένων των συνθηκών σου, θα έπρεπε να πας να τα βιώσεις ο ίδιος για λίγο. Τουλάχιστον, πρέπει να πας σ’ ένα ακριβό ινστιτούτο αισθητικής, να μείνεις σ’ ένα πεντάστερο ξενοδοχείο και να πας μια πολυτελή κρουαζιέρα. Τουλάχιστον, θα πρέπει να κάθεσαι στην πρώτη θέση όταν ταξιδεύεις μ’ αεροπλάνο». Όταν Με βλέπουν, Με θεωρούν ασήμαντο, αλλά πρέπει ν’ αναγνωρίσουν ένα πράγμα: «Δεν έχω ακούσει ποτέ στο παρελθόν τίποτε από όσα είπες στις συναθροίσεις: Πρέπει ν’ ακούω αυτά που λες». Όμως, μετά τις συναθροίσεις, δεν Με αναγνωρίζουν πλέον. Ακριβώς όπως ένας λύκος: Μόλις τον ταΐσεις, γυρίζει και σε δαγκώνει. Αυτή είναι η φύση του λύκου. Όταν οι αντίχριστοι βλέπουν τους συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές που δεν έχουν χρήματα ούτε επιρροή, που απλώς αγαπούν την αλήθεια και είναι σε θέση να την επιδιώκουν, και που κάνουν πρόθυμα το καθήκον τους, τους απαξιώνουν και τους αποκλείουν. Όταν κοιτάζουν τον Χριστό και βλέπουν έναν συνηθισμένο άνθρωπο, κάποιον κοινό και συνηθισμένο από κάθε άποψη, ως προς την όψη, την εμφάνιση και τη συμπεριφορά, μπορούν ν’ αλλάξουν αμέσως την εσωτερική τους διάθεση και άποψη; (Όχι, δεν μπορούν.) Η στάση τους απέναντι στα πράγματα βασίζεται στον χαρακτήρα τους. Εφόσον δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, η στάση τους απέναντι στον Χριστό είναι αναμφίβολα ίδια με τη στάση τους απέναντι σ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο. Δεν υπάρχει ο παραμικρός σεβασμός· αυτό καθορίζεται από την ουσία τους και τον χαρακτήρα τους. Η εκδήλωση αυτής της πτυχής της ανθρώπινης φύσης ενός αντίχριστου είναι εξίσου αηδιαστική και αποκρουστική με τις άλλες πτυχές.

Τα διάφορα χαρακτηριστικά πάνω στα οποία μόλις συναναστραφήκαμε, τα οποία εμπεριέχονται στον χαρακτήρα ενός αντίχριστου, μπορούν μεμονωμένα ν’ αποκαλύψουν την καλοσύνη ή την κακία, την ανωτερότητα ή την κατωτερότητα του χαρακτήρα τους. Είναι ανώτερος ή κατώτερος ο χαρακτήρας κάποιου που ψεύδεται συστηματικά; (Κατώτερος.) Είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση κάποιου που είναι εγωιστής και ελεεινός; (Κακή.) Είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση ενός ξεδιάντροπου ανθρώπου; (Κακή.) Είναι ανώτερος ή κατώτερος ο χαρακτήρας ενός ύπουλου και αδυσώπητου ανθρώπου; (Κατώτερος.) Πώς είναι ο χαρακτήρας κάποιου που ξέρει μόνο πώς να προσκολλάται στους ισχυρούς και να καταπιέζει τους αδύναμους, που τηρεί μόνο τέτοιες αρχές; (Αποτρόπαιος.) Τέτοιοι άνθρωποι είναι αποτρόπαιοι σε ακραίο βαθμό. Όχι μόνο δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά θα μπορούσε κανείς να πει εύστοχα ότι δεν είναι άνθρωποι· είναι αποβράσματα, είναι διάβολοι. Οποιοσδήποτε δεν έχει την παραμικρή συνείδηση και λογική είναι ένας διάβολος, δεν είναι ανθρώπινο ον.

ΣΤ. Επιθυμούν τα υλικά πράγματα περισσότερο από ό,τι οι συνηθισμένοι άνθρωποι

Υπάρχει άλλη μία εκδήλωση στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων: Επιθυμούν τα υλικά πράγματα περισσότερο από ό,τι οι συνηθισμένοι άνθρωποι. Με άλλα λόγια, έχουν ιδιαίτερα μεγάλη, απεριόριστη επιθυμία και απαιτήσεις για υλικά πράγματα. Κατακλύζονται από φιλοδοξίες για έναν πολυδάπανο τρόπο ζωής και η απληστία τους είναι ακόρεστη. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Οι περισσότεροι αντίχριστοι δεν διαθέτουν αυτήν την εκδήλωση». Το γεγονός ότι δεν τη διαθέτουν δεν σημαίνει ότι απουσιάζει από την ανθρώπινη φύση τους. Μόλις αυτοί οι άνθρωποι αποκτήσουν θέση, άραγε ποιες είναι οι αρχές τους για το φαγητό τους, το ντύσιμό τους και την εμφάνισή τους; Μόλις αποκτήσουν θέση, πρέπει να περνάει το δικό τους, βρίσκουν ευκαιρίες, έχουν κάποια προαπαιτούμενα και η ζωή τους είναι διαφορετική. Γίνονται ιδιότροποι σε σχέση με το φαγητό, δίνοντας έμφαση στην επίδειξη και στην πολυτέλεια. Επιμένουν να φοράνε και να χρησιμοποιούν επώνυμα αντικείμενα, ενώ το σπίτι στο οποίο μένουν και το αυτοκίνητο που οδηγούν πρέπει να είναι ακριβά και πολυτελή. Ακόμη κι όταν αγοράζουν ένα επαγγελματικό όχημα, πρέπει να είναι εξοπλισμένο με πολυτελή αξεσουάρ. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Αν δεν έχουν χρήματα, γιατί δίνουν τόση έμφαση σ’ αυτά τα πράγματα;» Το ότι δεν έχουν χρήματα δεν σημαίνει ότι δεν επιδιώκουν τέτοια πράγματα ή ότι δεν υπάρχει αυτή η επιθυμία στην ανθρώπινη φύση τους. Επομένως, μόλις οι αντίχριστοι αποκτήσουν πρόσβαση στις προσφορές στον οίκο του Θεού, τις κατασπαταλούν απερίσκεπτα. Θέλουν ν’ αγοράσουν και ν’ απολαύσουν τα πάντα, σε σημείο ξεδιαντροπιάς και σε βαθμό που είναι δύσκολο να τους ελέγξει κανείς. Πρέπει να πίνουν τσάι υψηλής ποιότητας σερβιρισμένο σε επίχρυσα φλιτζάνια· τα γεύματά τους πρέπει να είναι λουκούλλεια· επιμένουν να καταναλώνουν τζίνσενγκ ειδικής ποιότητας και χρησιμοποιούν μόνο υπολογιστές και τηλέφωνα από μάρκες παγκόσμιας κλάσης, και πάντα τα πιο πρόσφατα μοντέλα. Φοράνε γυαλιά ηλίου που κοστίζουν χιλιάδες γουάν, ξοδεύουν εκατοντάδες για τα μαλλιά τους και πληρώνουν χίλια ή και περισσότερα γουάν για θεραπείες μασάζ και σάουνα. Με λίγα λόγια, απαιτούν να είναι τα πάντα κορυφαίας ποιότητας και επώνυμα, και θέλουν ν’ απολαμβάνουν ό,τι απολαμβάνουν οι διασημότητες και οι ισχυροί άνθρωποι. Μόλις οι αντίχριστοι αποκτήσουν θέση, γίνονται εμφανή όλα αυτά τα άσχημα πράγματα. Κατά τις συναθροίσεις, αν ακούνε το κήρυγμά τους μόνο τρεις με πέντε ανθρώπους, το θεωρούν ανεπαρκές και επιμένουν να έχουν τριακόσιους με πεντακόσιους ανθρώπους. Όταν οι άλλοι λένε ότι οι εξωτερικές περιστάσεις είναι δυσμενείς, οπότε ακόμα και μια συνάθροιση τριών με πέντε ανθρώπων είναι ήδη μια χαρά, εκείνοι απαντούν: «Δεν γίνεται αυτό. Γιατί ακούνε το κήρυγμά μου τόσο λίγοι άνθρωποι; Δεν αξίζει να δαπανώ τον χρόνο μου. Πρέπει ν’ αγοράσουμε ένα μεγάλο κτίριο εκκλησίας που θα μπορεί να χωρέσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, για να έχουμε ένα πιο αξιοπρεπές κήρυγμα». Δεν φλερτάρουν με τον θάνατο; Τέτοια πράγματα κάνουν οι αντίχριστοι. Δεν είναι επίσης ξεδιάντροποι μ’ αυτή τους τη συμπεριφορά; Η επιθυμία τους και το ενδιαφέρον τους για την πολυτελή ζωή και τα υλικά πράγματα είναι ανεξέλεγκτα· κι αυτό είναι ένα ακόμα στοιχείο του χαρακτήρα των αντίχριστων. Μόλις κάποιος αναφέρει γαστρονομικά πιάτα, πολυτελή αυτοκίνητα, επώνυμα ενδύματα και πολυτελή κι ακριβά αντικείμενα, τα μάτια τους φωτίζονται και πρασινίζουν από απληστία, και βγαίνει στην επιφάνεια η επιθυμία τους. Από πού προέρχεται αυτή η επιθυμία; Χωρίς καμία αμφιβολία, είναι μια αποκάλυψη της δαιμονικής τους φύσης. Κάποιοι αντίχριστοι μπορεί να μην έχουν χρήματα, και όταν βλέπουν κάποιον να φοράει ακριβά κοσμήματα ή ένα δαχτυλίδι με διαμάντι δύο ή τριών καρατίων, τα μάτια τους φωτίζονται, και σκέφτονται: «Αν δεν πίστευα στον θεό, θα μπορούσα να φοράω δαχτυλίδι με διαμάντι πέντε καρατίων». Σκέφτονται ότι ούτε ένα δαχτυλίδι με διαμάντι ενός καρατιού δεν έχουν και αναστατώνονται κι αρχίζουν να σκέφτονται ότι δεν αξίζει τον κόπο να πιστεύουν στον Θεό. Κι ωστόσο, αφού εξετάσουν περαιτέρω το ζήτημα, σκέφτονται: «Θα λάβω μεγάλες ευλογίες στο μέλλον επειδή πιστεύω στον θεό. Θα μπορούσα ν’ αποκτήσω ένα διαμάντι πεντακοσίων καρατίων και να το φορέσω στο κεφάλι μου». Δεν έχουν επιθυμίες; Όταν βλέπουν στην τηλεόραση πλούσιους που φοράνε ρούχα διάσημων σχεδιαστών και ταξιδεύουν με πολυτελή κρουαζιερόπλοια, το βρίσκουν απίστευτα μακάριο, ρομαντικό, ευγενές και αξιοζήλευτο. Τους τρέχουν τα σάλια και λένε: «Πότε θα μπορέσω να γίνω ένας τέτοιος άνθρωπος, ένας τιτάνας; Πότε θα μπορέσω ν’ απολαύσω μια τέτοια ζωή;» Το βλέπουν ξανά και ξανά, μέχρι που σκέφτονται ότι η πίστη στον Θεό δεν έχει στην πραγματικότητα κανένα ενδιαφέρον. Όμως τότε, το αναλογίζονται ξανά, και σκέφτονται: «Δεν κάνει να σκέφτομαι έτσι. Γιατί πιστεύω στον θεό; ‘‘Πρέπει να υπομείνεις μεγάλα βάσανα για να βγεις νικητής’’. Στο μέλλον, η ζωή μου θα είναι πολύ καλύτερη από τη δική τους. Εκείνοι πηγαίνουν πολυτελή κρουαζιέρα, αλλά εγώ θα ταξιδεύω με πολυτελές αεροπλάνο ή με πολυτελή ιπτάμενο δίσκο· θα πάω στο φεγγάρι!» Είναι έστω και λίγο λογικές αυτές οι σκέψεις; Συμφωνούν με την κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Αυτό είναι άλλο ένα στοιχείο που εμπεριέχεται στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων· η ανεξέλεγκτη επιθυμία για τα υλικά πράγματα και για έναν πολυτελή τρόπο ζωής. Μόλις τ’ αποκτήσουν, η απληστία τους γίνεται ακόρεστη, αποκτούν κορακίσιο βλέμμα και αδηφάγα φύση, και θέλουν να κατέχουν αυτά τα πράγματα για πάντα. Στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων, δεν υπάρχει μόνο φθόνος για τους ισχυρούς· υπάρχει και επιθυμία για τα υλικά πράγματα και τον πολυτελή τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση έχουν ένα εύλογο εύρος αναγκών ως προς τον τρόπο ζωής και τα υλικά πράγματα: Έχουν τις καθημερινές τους ανάγκες, τις ανάγκες σε σχέση με την εργασία και το περιβάλλον διαβίωσής τους, καθώς και τις φυσικές τους ανάγκες. Τους αρκεί να ικανοποιούνται αυτές οι ανάγκες, και θεωρείται σχετικά φυσιολογικό να τις μετριάζουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους και τις οικονομικές συνθήκες. Ωστόσο, η ανάγκη και η ασυδοσία των αντίχριστων για τα υλικά πράγματα είναι μη κανονική και ακόρεστη. Κάποιοι αντίχριστοι επιδιώκουν ιδίως έναν πολυτελή τρόπο ζωής· όταν φιλοξενούνται σε μια οικογένεια όπου το φαγητό συνίσταται αποκλειστικά σε απλά γεύματα, ενοχλούνται λίγο. Επιπλέον, αν οι άνθρωποι σ’ αυτήν την οικογένεια επιδιώκουν την αλήθεια, αν είναι σχετικά ειλικρινείς και δεν τους κολακεύουν, δεν τους καλοπιάνουν ούτε τους λένε αυτά που θέλουν ν’ ακούσουν, τότε εκείνοι αηδιάζουν ακόμα περισσότερο και σκέφτονται: «Πού μπορώ να βρω λίγο καλό φαγητό και να μείνω σ’ ένα μεγάλο σπίτι; Ποιος έχει καλές συνθήκες διαβίωσης; Ποιος έχει αυτοκίνητο και μπορεί να με πηγαίνει σε διάφορα μέρη ή να έρχεται να με πάρει, ώστε να μη χρειάζεται να περπατάω;» Όλο τέτοια ζητήματα τους απασχολούν. Έχετε γύρω σας τέτοιους ανθρώπους; Είστε μήπως εσείς τέτοιοι άνθρωποι; (Αυτά τα πράγματα υπάρχουν και στη δική μας ανθρώπινη φύση.) Τότε, μπορείτε να τα διατηρείτε υπό έλεγχο; Το να ενδίδει κανείς στις ανέσεις δεν είναι το ίδιο με την ακόρεστη απληστία· πρέπει να μετριάζεται χωρίς να εμποδίζει την εκτέλεση του καθήκοντος κάποιου. Αυτήν την ανθρώπινη φύση έχουν οι κανονικοί διεφθαρμένοι άνθρωποι. Οι αντίχριστοι, απ’ την άλλη, δεν έχουν μέτρο· είναι ακόρεστοι και συνηθίζουν να ενεργούν σαν αρπακτικά. Έχετε κάτι άλλο να προσθέσετε σε σχέση μ’ αυτήν την εκδήλωση; (Θεέ μου, έχω δει στο παρελθόν μια αντίχριστη. Εκείνη την περίοδο, μια αδελφή τής είχε αγοράσει πάνω από δέκα πουπουλένια μπουφάν, όλα από διάσημες μάρκες, κι αυτή η αντίχριστη τα φορούσε το ένα μετά το άλλο· άλλαζε μπουφάν κάθε φορά που έβγαινε έξω. Αργότερα, έγινε επικεφαλής, και χρησιμοποίησε τις προσφορές του Θεού για ν’ αγοράσει ένα αυτοκίνητο. Μάλιστα, μια αδελφή αγόρασε και ένα ωραίο σπίτι ειδικά για να τη φιλοξενήσει, και όταν εκείνη πήγαινε για ψώνια, η αδελφή που τη φιλοξενούσε την ακολουθούσε κατά πόδας. Αν της άρεσε ένα ρούχο, απλώς το έδειχνε, και η αδελφή που τη φιλοξενούσε έσπευδε να της το αγοράσει. Όταν σκόπευε να γυρίσει στο σπίτι, τηλεφωνούσε εκ των προτέρων στην οικογένεια που τη φιλοξενούσε και την ενημέρωνε ότι ήθελε να φάει ντάμπλινγκς. Έπρεπε να υπολογιστεί ακριβώς τι ώρα θα έβαζαν τα ντάμπλινγκς να βράσουν· ούτε πολύ νωρίς, για να μην κρυώσουν, και ούτε πολύ αργά, για να μην περιμένει εκείνη πεινασμένη όταν θα επέστρεφε στο σπίτι. Ήταν σαν μια γηραιά αυτοκράτειρα· ο τρόπος ζωής της ήταν εξαιρετικά πολυτελής. Αργότερα, αυτή η αντίχριστη αποβλήθηκε.) Δείτε πόσο ανίδεοι και ανόητοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι· αγόρασαν σπίτι και αυτοκίνητο για μια αντίχριστη! Οι αντίχριστοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο για ν’ απολαύσουν πράγματα· ότι αν κάποιος δεν ενδίδει σ’ αυτά τα πράγματα, τότε η ζωή του είναι μάταιη. Αυτή είναι η αρχή τους και η θεωρία τους. Είναι σωστή αυτή η θεωρία; Είναι ξεκάθαρα η άποψη των άπιστων, των θηρίων και των νεκρών ανθρώπων που δεν έχουν ψυχή. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και εξακολουθούν να έχουν τέτοιες απόψεις είναι πέρα για πέρα δύσπιστοι και άπιστοι. Αυτοί οι άνθρωποι, μόλις αποκτήσουν θέση, γίνονται εντελώς αντίχριστοι, ενώ όταν δεν έχουν θέση, είναι πονηροί άνθρωποι.

Ψεύδονται συστηματικά, είναι ύπουλοι και αδυσώπητοι, δεν έχουν αίσθημα τιμής και είναι ξεδιάντροποι, είναι εγωιστές και ελεεινοί, προσκολλώνται στους ισχυρούς και καταπιέζουν τους αδύναμους, κι επιθυμούν τα υλικά πράγματα περισσότερο από ό,τι οι συνηθισμένοι άνθρωποι· αυτά είναι τα τυπικά, εντελώς αντιπροσωπευτικά και εμφανή χαρακτηριστικά στον χαρακτήρα των αντίχριστων. Ενώ κάποιες από αυτές τις εκδηλώσεις μπορεί να εμφανίζονται ως έναν βαθμό σε συνηθισμένους ανθρώπους, σ’ αυτήν την περίπτωση πρόκειται απλώς για εκδηλώσεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης, ή για εκδηλώσεις μη κανονικής ανθρώπινης φύσης ή έλλειψης ανθρώπινης φύσης, οι οποίες απορρέουν από τη διαφθορά του Σατανά. Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, αυτοί οι άνθρωποι αναπτύσσουν την επίγνωση της συνείδησης και την ικανότητα να εγκαταλείψουν αυτά τα πράγματα, να επαναστατήσουν εναντίον τους και να μετανοήσουν. Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν παίζουν κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτούς, και δεν πρόκειται να τους επηρεάσουν στην επιδίωξη της αλήθειας ή στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Μόνο οι αντίχριστοι είναι εκείνοι που, όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, αρνούνται ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Τα γνωρίσματα και τα χαρακτηριστικά που είναι έμφυτα στην ανθρώπινη φύση τους δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν, και γι’ αυτό αυτοί οι άνθρωποι καταδικάζονται στον οίκο του Θεού και δεν θα μπορέσουν ποτέ να σωθούν. Γιατί δεν θα μπορέσουν να σωθούν; Οι άνθρωποι που έχουν τέτοιο χαρακτήρα δεν θα μπορέσουν να σωθούν επειδή αρνούνται ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και επειδή είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, στον Θεό και σε όλα τα θετικά πράγματα. Δεν έχουν τις προϋποθέσεις και την ανθρώπινη φύση για να σωθούν και, επομένως, προορίζονται ν’ αποκλειστούν και να ριχτούν στην κόλαση.

12 Δεκεμβρίου, 2020