Γνωρίζοντας το έργο του Θεού 2

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 188

Ως άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, θα πρέπει να καταλάβεις πως σήμερα, λαμβάνοντας το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και όλο το έργο του σχεδίου Του για εσένα, στην πραγματικότητα έχεις λάβει μεγάλη εξύψωση και σωτηρία από Εκείνον. Όλο το έργο του Θεού σε ολόκληρο το σύμπαν έχει εστιάσει σε αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Όλες οι προσπάθειες Του είναι αφιερωμένες σ’ εσάς και θυσιάστηκε για όλους εσάς. Έχει ανακτήσει και σας έχει δώσει όλο το έργο του Πνεύματος σε ολόκληρο το σύμπαν. Για αυτόν τον λόγο σας λέω πως εσείς είστε οι τυχεροί. Επιπλέον, έχει μεταφέρει τη δόξα Του από τον Ισραήλ, τον εκλεκτό λαό Του, σ’ εσάς, ώστε να καταστήσει πλήρως εμφανή τον σκοπό του σχεδίου Του μέσω της δικής σας ομάδας ανθρώπων. Επομένως, εσείς είστε εκείνοι που θα λάβουν την κληρονομιά του Θεού και, επιπλέον, οι κληρονόμοι της δόξας Του. Ίσως όλοι σας θυμάστε αυτά τα λόγια: «Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών εργάζεται εις ημάς καθ’ υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης». Στο παρελθόν, όλοι σας είχατε ακούσει αυτό το ρητό, όμως κανείς δεν κατάλαβε το αληθινό νόημα των λέξεων. Σήμερα, γνωρίζετε καλά την αληθινή τους σημασία. Αυτά τα λόγια είναι αυτό που θα επιτύχει ο Θεός τις έσχατες ημέρες. Και θα επιτελεστούν πάνω σε αυτούς που πλήττονται σκληρά από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα στη γη που βρίσκεται. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας διώκει τον Θεό και είναι εχθρός Του, έτσι, σε αυτήν τη γη, εκείνοι που πιστεύουν στον Θεό ταπεινώνονται και διώκονται. Αυτός είναι ο λόγος που αυτά τα λόγια θα γίνουν πραγματικότητα στη δική σας ομάδα ανθρώπων. Καθώς το έργο υλοποιείται σε μια γη που αντιτίθεται στον Θεό, όλο Του το έργο συναντά υπέρμετρα εμπόδια και πολλά από τα λόγια Του δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν εγκαίρως· ως εκ τούτου, οι άνθρωποι ραφινάρονται χάριν των λόγων του Θεού. Αυτό επίσης αποτελεί ένα στοιχείο μαρτυρίου. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον Θεό να φέρει εις πέρας το έργο Του στη γη του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, αλλά μέσω αυτής της δυσκολίας ο Θεός πραγματοποιεί ένα στάδιο του έργου Του, ώστε να καταστήσει σαφή τη σοφία Του και τις θαυμαστές πράξεις Του. Ο Θεός αρπάζει αυτήν την ευκαιρία για να ολοκληρώσει αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Λόγω του πόνου των ανθρώπων, του επιπέδου τους και όλης της σατανική διάθεσής τους σε ετούτη την ακάθαρτη γη, ο Θεός πραγματοποιεί το έργο του εξαγνισμού και της κατάκτησης, έτσι ώστε μέσω αυτού να κερδίσει δόξα και να κερδίσει εκείνους που καταθέτουν μαρτυρία των πράξεών Του. Αυτή είναι η πλήρης σημασία όλων των θυσιών που έχει κάνει ο Θεός για αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Δηλαδή, ο Θεός κάνει το έργο της κατάκτησης μόνο μέσω εκείνων που Του αντιτίθενται. Μόνο αυτό μπορεί να μαρτυρήσει τη μεγάλη δύναμη του Θεού. Με άλλα λόγια, μόνο εκείνοι στη ακάθαρτη γη είναι άξιοι να κληρονομήσουν τη δόξα του Θεού, και μόνο αυτό μπορεί να δώσει σπουδαιότητα στη μεγάλη δύναμη του Θεού. Για αυτόν το λόγο λέω πως η δόξα του Θεού κερδίζεται στην ακάθαρτη γη και από εκείνους που ζουν εκεί. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Αυτό είναι ακριβώς όπως στο στάδιο του έργου του Ιησού· Εκείνος θα μπορούσε να δοξαστεί μονάχα ανάμεσα στους Φαρισαίους που Τον εκδίωξαν. Αν δεν είχε υποστεί τέτοιο διωγμό και την προδοσία του Ιούδα, ο Ιησούς δεν θα είχε χλευαστεί ή συκοφαντηθεί, πόσο μάλλον να σταυρωθεί, και έτσι ποτέ δεν θα είχε κερδίσει δόξα. Οπουδήποτε ο Θεός πραγματοποιεί το έργο Του σε κάθε εποχή και οπουδήποτε κάνει το έργο Του ενσαρκωμένος, Εκείνος εκεί κερδίζει δόξα και εκεί κερδίζει όσους σκοπεύει να κερδίσει. Αυτό είναι το σχέδιο του έργου του Θεού κι αυτή είναι η διαχείρισή Του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Είναι το έργο του Θεού τόσο απλό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 189

Στο διάρκειας χιλιάδων χρόνων σχέδιο του Θεού, το έργο που πραγματοποιεί ενσαρκωμένος είναι σε δύο μέρη: Πρώτο είναι το έργο της σταύρωσης, για το οποίο δοξάζεται· το άλλο είναι το έργο της κατάκτησης και της τελειότητας στις έσχατες ημέρες, μέσω του οποίου θα κερδίσει και πάλι δόξα. Αυτή είναι η διαχείριση του Θεού. Επομένως, μην θεωρείτε πολύ απλό το έργο του Θεού ή την αποστολή Του προς εσάς. Είστε όλοι κληρονόμοι του πολύ μεγαλύτερου και αιώνιου βάρους της δόξας του Θεού, και αυτό καθορίστηκε ειδικά από Εκείνον. Από τα δύο μέρη της δόξας Του, ένα σας αποκαλύπτεται· το σύνολο του ενός μέρους της δόξας του Θεού σας απονέμεται, έτσι ώστε να μπορεί να είναι η κληρονομιά σας. Αυτή είναι η εξύμνηση από τον Θεό και το καθορισμένο από πολύ καιρό πριν σχέδιό Του. Λαμβάνοντας υπόψη το μεγαλείο του έργου που πραγματοποίησε ο Θεός στη γη όπου κατοικεί ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, το έργο αυτό, αν μεταφερόταν οπουδήποτε αλλού, θα είχε ευδοκιμήσει από πολύ καιρό και ο άνθρωπος θα το είχε εύκολα αποδεχτεί. Και ένα τέτοιο έργο θα ήταν εξαιρετικά εύκολο να γίνει αποδεκτό από αυτούς τους κληρικούς της Δύσης που πιστεύουν στον Θεό, επειδή το στάδιο του έργου του Ιησού χρησιμεύει ως προηγούμενο. Αυτός είναι ο λόγος που Εκείνος δεν είναι σε θέση να επιτύχει αυτό το στάδιο του έργου της δόξας οπουδήποτε αλλού· επειδή, καθώς υπάρχει υποστήριξη από όλους τους ανθρώπους και αναγνώριση από όλα τα έθνη, δεν υπάρχει χώρος για να βασιστεί η δόξα του Θεού. Κι αυτή ακριβώς είναι η εξαιρετική σημασία που έχει αυτό το στάδιο του έργου σε αυτήν τη γη. Ανάμεσά σας, δεν υπάρχει κανείς που να λαμβάνει την προστασία του νόμου· αντιθέτως, τιμωρείστε από το νόμο, και η μεγαλύτερη δυσκολία είναι πως κανείς άνθρωπος δεν σας καταλαβαίνει, είτε είναι συγγενείς σας, είτε γονείς, φίλοι ή συνάδελφοι σας. Κανένας δεν σας καταλαβαίνει. Όταν ο Θεός σας απορρίπτει, δεν υπάρχει τρόπος για εσάς να συνεχίσετε να ζείτε στη γη. Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, οι άνθρωποι δεν αντέχουν να εγκαταλείψουν τον Θεό· αυτή είναι η σημασία της κατάκτησης των ανθρώπων από τον Θεό και αυτή είναι η δόξα Του. Αυτό που έχετε κληρονομήσει σήμερα υπερβαίνει εκείνο όλων των προηγούμενων αποστόλων και των προφητών, και είναι μεγαλύτερο ακόμα και από εκείνο του Μωυσή και του Πέτρου. Οι ευλογίες δεν κερδίζονται σε μία-δύο ημέρες· πρέπει να αποκτηθούν μέσω μεγάλης θυσίας. Δηλαδή, πρέπει να έχετε ραφιναρισμένη αγάπη, μεγάλη πίστη και τις πολλές αλήθειες που ο Θεός σάς ζητά να κατακτήσετε· επιπροσθέτως, πρέπει να είστε ικανοί να σταθείτε μπροστά στη δικαιοσύνη και ποτέ να μην δειλιάσετε ή να υποταχθείτε, και πρέπει να τρέφετε μια συνεχή και αμείωτη αγάπη προς τον Θεό. Απαιτείται από εσάς αποφασιστικότητα, καθώς και αλλαγή στη διάθεση που έχετε στη ζωή σας· η διαφθορά σας πρέπει να θεραπευτεί, και πρέπει να δεχτείτε όλες τις ενορχηστρώσεις του Θεού χωρίς διαμαρτυρία, κι ακόμη να είστε υπάκουοι μέχρι τον θάνατο. Αυτό πρέπει να κατορθώσετε. Αυτός είναι ο τελικός σκοπός του έργου του Θεού και οι απαιτήσεις Του από αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Όπως Εκείνος σας ανταμείβει, έτσι ο Θεός πρέπει να σας ζητήσει αντάλλαγμα και να έχει ανάλογες απαιτήσεις. Επομένως, όλο το έργο του Θεού δεν είναι χωρίς νόημα, και για αυτόν το λόγο, μπορεί κανείς να δει γιατί ο Θεός ξανά και ξανά πραγματοποιεί έργο υψηλών προδιαγραφών και αυστηρών απαιτήσεων. Για αυτό πρέπει να είστε γεμάτοι με πίστη στον Θεό. Εν συντομία, όλο το έργο του Θεού γίνεται για το δικό σας καλό, έτσι ώστε να είστε άξιοι να λάβετε την κληρονομιά Του. Αυτό δεν γίνεται τόσο για χάρη της δόξας Του, αλλά για χάρη της σωτηρίας σας και για την τελείωση αυτής της ομάδας ανθρώπων που βασανίζονται βαθιά στην ακάθαρτη γη. Πρέπει να καταλάβετε το θέλημα του Θεού. Και γι’ αυτό παροτρύνω τους πολλούς αδαείς ανθρώπους που δεν έχουν καμία διορατικότητα ή αίσθηση: Μη δοκιμάζετε τον Θεό και μην αντιστέκεστε πλέον. Ο Θεός έχει υπομείνει ήδη όλα τα δεινά που ο άνθρωπος ποτέ δεν υπέμεινε, και καιρό πριν υπέστη περισσότερη ταπείνωση αντί του ανθρώπου. Τι άλλο δεν μπορείτε να αφήσετε; Τι μπορεί να είναι σημαντικότερο από το θέλημα του Θεού; Τι θα μπορούσε να είναι πάνω από την αγάπη του Θεού; Ήδη είναι ένα καθήκον διπλά δύσκολο για τον Θεό, να φέρει εις πέρας το έργο Του στην ακάθαρτη γη. Αν ο άνθρωπος εν γνώσει του και σκόπιμα κάνει παραβάσεις, το έργο του Θεού θα πρέπει να παρατείνεται. Εν πάση περιπτώσει, αυτό δεν συμφέρει κανέναν και δεν ωφελεί κανέναν. Ο Θεός δεν δεσμεύεται από τον χρόνο· το έργο και η δόξα Του προηγούνται. Επομένως, όσο κι αν χρειαστεί, ο Θεός δεν θα είναι φειδωλός στις θυσίες αν πρόκειται για το έργο Του. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού: Δεν θα αναπαυτεί μέχρι το έργο Του να επιτευχθεί. Μονάχα όταν φτάσει η στιγμή να αποκτήσει το δεύτερο μέρος της δόξας Του, θα μπορέσει το έργο Του να φτάσει στο τέλος του. Εάν ο Θεός δεν είναι σε θέση σε όλο το σύμπαν να τελειώσει το δεύτερο μέρος της δόξας Του, η μέρα Του δεν θα έρθει ποτέ, το χέρι Του ποτέ δεν θα απομακρυνθεί από τον εκλεκτό Του, η δόξα Του ποτέ δεν θα έρθει στον Ισραήλ και το έργο Του ποτέ δεν θα ολοκληρωθεί. Πρέπει να βλέπετε το θέλημα του Θεού και να γνωρίζετε ότι το έργο του Θεού δεν είναι τόσο απλό όσο η δημιουργία των ουρανών, της γης και όλων των πραγμάτων. Κι αυτό γιατί το σημερινό έργο είναι η μεταμόρφωση όσων έχουν διαφθαρεί και είναι αναίσθητοι σε υπέρτατο βαθμό, έχει στόχο να εξαγνίσει όσους δημιουργήθηκαν αλλά έχουν τύχει της επεξεργασίας του Σατανά. Δεν πρόκειται για τη δημιουργία του Αδάμ και της Εύας, πόσο δε μάλλον για τη δημιουργία του φωτός, ή τη δημιουργία κάθε φυτού και ζώου. Ο Θεός εξαγνίζει τα πράγματα που έχει διαφθείρει ο Σατανάς και στη συνέχεια τα κερδίζει εκ νέου· τα πράγματα καθίστανται κτήση Του και αποτελούν τη δόξα Του. Αυτό το έργο δεν είναι τόσο απλό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος τη δημιουργία των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων, και δεν ομοιάζει με το έργο της καταδίκης του Σατανά στο πηγάδι της αβύσσου, όπως φαντάζεται ο άνθρωπος. Αντίθετα, είναι να μεταμορφώσει τον άνθρωπο, να μετατρέψει κάθε τι αρνητικό σε θετικό και να πάρει στην κατοχή Του αυτό που δεν Του ανήκει. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία σε αυτό το στάδιο του έργου του Θεού. Πρέπει να το συνειδητοποιήσετε και δεν πρέπει να απλοποιείτε τα πράγματα. Το έργο του Θεού διαφέρει από κάθε συνηθισμένο έργο. Το θαύμα του δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους και δεν μπορεί να φτάσει τη σοφία του. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου του έργου Του, ο Θεός δεν δημιουργεί τα πάντα και δεν τα καταστρέφει. Αντιθέτως, αλλάζει όλες τις δημιουργίες Του και εξαγνίζει όλα τα πράγματα που έχει μολύνει ο Σατανάς. Επομένως, ο Θεός θα ξεκινήσει έργο μεγάλης σπουδαιότητας κι αυτή είναι η συνολική σημασία του έργου Του. Από αυτά τα λόγια, πιστεύεις πως το έργο του Θεού είναι τόσο απλό;

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 190

Τα 6.000 χρόνια του έργου της διαχείρισης του Θεού χωρίζονται σε τρία στάδια: την Εποχή του Νόμου, την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή της Βασιλείας. Τα τρία αυτά στάδια του έργου αφορούν αποκλειστικά στη σωτηρία της ανθρωπότητας, δηλαδή αφορούν στη σωτηρία μιας ανθρωπότητας, η οποία έχει διαφθαρεί σοβαρά από τον Σατανά. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και για να διευκολύνουν τον Θεό να πολεμήσει τον Σατανά. Έτσι, ακριβώς όπως το έργο της σωτηρίας χωρίζεται σε τρία στάδια, η μάχη με τον Σατανά χωρίζεται κι εκείνη σε τρία στάδια, και αυτές οι δύο όψεις του έργου του Θεού διεξάγονται ταυτόχρονα. Η μάχη με τον Σατανά γίνεται στην πραγματικότητα προς χάριν της σωτηρίας της ανθρωπότητας· επειδή το έργο για τη σωτηρία της δεν είναι κάτι που μπορεί να ολοκληρωθεί επιτυχώς σε ένα και μόνο στάδιο, η μάχη με τον Σατανά χωρίζεται και εκείνη σε φάσεις και περιόδους, και ο πόλεμος διεξάγεται εναντίον του, ανάλογα με τις ανάγκες του ανθρώπου και την έκταση της διαφθοράς του από τον Σατανά. Με τη φαντασία του, ίσως ο άνθρωπος να πιστεύει ότι, στην εν λόγω μάχη, ο Θεός θα πάρει τα όπλα εναντίον του Σατανά, με τον ίδιο τρόπο που δύο στρατοί πολεμούν ο ένας τον άλλον. Τούτο, μόνο το μυαλό του ανθρώπου είναι ικανό να το φανταστεί και πρόκειται για μια υπερβολικά αόριστη και μη πραγματοποιήσιμη σκέψη, όμως αυτό ακριβώς πιστεύει ο άνθρωπος. Και επειδή Εγώ λέγω εδώ ότι το μέσον για τη σωτηρία του ανθρώπου περνά μέσα από τη μάχη με τον Σατανά, ο άνθρωπος φαντάζεται ότι η μάχη διεξάγεται με τον συγκεκριμένο τρόπο. Στο έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου, έχουν έλθει εις πέρας ήδη τρία στάδια, πράγμα που σημαίνει ότι η μάχη με τον Σατανά έχει χωριστεί σε τρία στάδια, που προηγούνται της απόλυτης συντριβής του. Ωστόσο, η εσωτερική αλήθεια ολόκληρου του έργου για τη μάχη με τον Σατανά είναι ότι οι στόχοι του επιτυγχάνονται μέσω αρκετών σταδίων έργου: διά της χάρης προς στον άνθρωπο και της προσφοράς θυσίας για τις αμαρτίες του, διά της άφεσης των αμαρτιών του, διά της κατάκτησης και της τελείωσής του. Στην πραγματικότητα, η μάχη με τον Σατανά δεν είναι η ανάληψη των όπλων εναντίον του, αλλά η σωτηρία του ανθρώπου, η εργασία επί της ζωής του και η αλλαγή της διάθεσής του, ώστε να δύναται να γίνει μάρτυρας του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος συντριβής του Σατανά. Ο Σατανάς συντρίβεται διά της αλλαγής της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου. Μόνον μετά τη συντριβή του Σατανά, δηλαδή, μετά την ολοκληρωτική διάσωση του ανθρώπου, ο ντροπιασμένος Σατανάς θα δεθεί ολοκληρωτικά και ο άνθρωπος θα σωθεί τελειωτικά. Έτσι, η ουσία της σωτηρίας του ανθρώπου είναι η μάχη με τον Σατανά και ο πόλεμος με τον Σατανά αντανακλάται πρωτίστως στη σωτηρία του ανθρώπου. Η φάση των εσχάτων ημερών, κατά την οποία επίκειται η κατάκτηση του ανθρώπου, αποτελεί το ύστατο στάδιο στη μάχη με τον Σατανά, καθώς και το έργο για την ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου από την κυριαρχία του Σατανά. Η εσωτερική έννοια της κατάκτησης του ανθρώπου είναι η επιστροφή της ενσωμάτωσης του Σατανά, του ανθρώπου που έχει διαφθαρεί από αυτόν, στον Δημιουργό μετά την κατάκτησή του, διά του οποίου θα εγκαταλείψει τον Σατανά και θα επιστρέψει εντελώς στον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος θα έχει σωθεί ολοκληρωτικά. Και έτσι, το έργο της κατάκτησης είναι το ύστατο έργο στη μάχη εναντίον του Σατανά, αλλά και το τελικό στάδιο στη διαχείριση του Θεού προς χάριν της συντριβής του Σατανά. Χωρίς το έργο αυτό, η ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου θα ήταν τελικά αδύνατη, όπως και η απόλυτη συντριβή του Σατανά, και το ανθρώπινο γένος ποτέ δεν θα μπορούσε να εισέλθει στον θαυμαστό προορισμό ή να απαλλαγεί από την επιρροή του Σατανά. Κατά συνέπεια, το έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί προτού ολοκληρωθεί η μάχη με τον Σατανά, επειδή ο πυρήνας του έργου της διαχείρισης του Θεού είναι η σωτηρία της ανθρωπότητας. Το πρώιμο ανθρώπινο είδος βρισκόταν στα χέρια του Θεού, αλλά εξαιτίας του πειρασμού και της διαφθοράς από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε σκλάβος του και περιέπεσε στα δικά του χέρια. Έτσι, στο έργο της διαχείρισης του Θεού, ο Σατανάς κατέστη αντικείμενο προς συντριβή. Επειδή ο Σατανάς κατέλαβε τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελεί την παρακαταθήκη ολόκληρης της διαχείρισης του Θεού, αν πρόκειται να σωθεί ο άνθρωπος, τότε πρέπει να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ανακτηθεί μετά την αιχμαλωσία του από αυτόν. Συνεπώς, ο Σατανάς πρέπει να ηττηθεί διά των αλλαγών στην παλιά διάθεση του ανθρώπου, των αλλαγών που αποκαθιστούν την πρωταρχική λογική του και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος που κρατείται αιχμάλωτος, είναι δυνατόν να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά. Με την απελευθέρωση του ανθρώπου από την επιρροή και τα δεσμά του Σατανά, θα επέλθει και η ανάκτησή του· ο Σατανάς θα εξευτελιστεί και, τέλος, θα συντριβεί. Και επειδή ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, θα καταστεί λάφυρο μάχης, ενώ ο Σατανάς θα γίνει το αντικείμενο προς τιμωρία μετά το πέρας της μάχης αυτής, έπειτα από την οποία, το έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας θα έχει ολοκληρωθεί εν τω συνόλω του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 191

Ο Θεός έχει ενσαρκωθεί στην κινεζική ηπειρωτική χώρα, αυτή που οι συμπατριώτες στο Χονγκ Κονγκ και στην Ταϊβάν αποκαλούν ενδοχώρα. Όταν ο Θεός κατέβηκε από τον ουρανό στη γη, κανένας στον ουρανό και στη γη δεν το ήξερε, γι’ αυτό το πραγματικό νόημα του Θεού επιστρέφει με μυστικό τρόπο. Ζει και εργάζεται ενσαρκωμένος εδώ και πολύ καιρό, όμως κανένας δεν το ήξερε. Ακόμα και σήμερα, κανένας δεν το αναγνωρίζει. Ίσως αυτός να παραμείνει ένας αιώνιος γρίφος. Η ενσάρκωση του Θεού αυτήν τη φορά, δεν είναι κάτι που μπορεί να γνωρίσει ο οποιοσδήποτε. Όσο μεγάλης κλίμακας και πανίσχυρο κι αν είναι το έργο του Πνεύματος, ο Θεός παραμένει πάντοτε συγκροτημένος, χωρίς ποτέ να αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Μπορεί κανείς να πει ότι αυτό το στάδιο του έργου Του είναι σαν να λαμβάνει χώρα στο ουράνιο βασίλειο. Παρόλο που είναι απολύτως εμφανές στους πάντες, κανένας δεν το αναγνωρίζει. Όταν ο Θεός ολοκληρώσει αυτό το στάδιο του έργου Του, οι πάντες θα αφυπνιστούν από το όνειρο διαρκείας τους και θα αντιστρέψουν την προηγούμενη στάση τους.^[1] Θυμάμαι τον Θεό να λέει κάποτε: «Το να ενσαρκώνομαι αυτήν τη φορά είναι σαν να πέφτω στο στόμα του λύκου». Αυτό που θέλει να πει είναι ότι, επειδή σε αυτόν τον γύρο του έργου του Θεού, ο Θεός ενσαρκώνεται και, επιπλέον, γεννιέται στον τόπο όπου κατοικεί ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, αντιμετωπίζει, σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό από πριν, εξαιρετικά μεγάλο κίνδυνο ερχόμενος αυτήν τη φορά στη γη. Αυτό που Εκείνος αντιμετωπίζει είναι μαχαίρια, όπλα και γκλοπ· αυτό που Εκείνος αντιμετωπίζει είναι ο πειρασμός· αυτό που Εκείνος αντιμετωπίζει είναι πλήθη με δολοφονικά βλέμματα. Ριψοκινδυνεύει να σκοτωθεί ανά πάσα στιγμή. Ο Θεός έχει έρθει γεμάτος οργή. Ωστόσο, ήρθε προκειμένου να κάνει το έργο της τελείωσης, δηλαδή, να κάνει το δεύτερο μέρος του έργου Του, το οποίο συνεχίζεται μετά από το έργο της λύτρωσης. Για χάρη αυτού του σταδίου του έργου Του, ο Θεός έχει αφιερώσει μέγιστη σκέψη και φροντίδα και χρησιμοποιεί κάθε πιθανό μέσο για να αποφύγει τις επιθέσεις του πειρασμού, να κρύβεται ταπεινά και να μην επιδεικνύει ποτέ την ταυτότητά Του. Για να σώσει τον άνθρωπο από τη σταύρωση, ο Ιησούς ολοκλήρωνε μόνο το έργο της λύτρωσης, δεν έκανε έργο τελείωσης. Συνεπώς, μόνο το μισό από το έργο του Θεού γινόταν, και η ολοκλήρωση του έργου της λύτρωση αποτελούσε μόνο το μισό από ολόκληρο το σχέδιό Του. Καθώς η νέα εποχή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει και η παλιά να υποχωρήσει, ο Πατέρας Θεός ξεκίνησε να μελετά προσεκτικά το δεύτερο μέρος του έργου Του και άρχισε να το προετοιμάζει. Αυτή η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες δεν είχε προφητευθεί ξεκάθαρα στο παρελθόν, θέτοντας, έτσι, τα θεμέλια για την αυξημένη μυστικότητα που περιβάλλει αυτήν την ενσάρκωση του Θεού. Τη χαραυγή, χωρίς κανένας να το ξέρει, ήρθε ο Θεός στη γη και άρχισε τη ζωή Του ως ενσαρκωμένος. Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτήν τη στιγμή. Ίσως να κοιμόντουσαν όλοι τους βαθιά, ίσως πολλοί που ήταν ξύπνιοι να περίμεναν και ίσως πολλοί να προσεύχονταν αθόρυβα στον επουράνιο Θεό. Ωστόσο, απ’ όλους αυτούς τους πολλούς ανθρώπους, κανένας δεν γνώριζε ότι ο Θεός είχε ήδη φτάσει στη γη. Ο Θεός εργάζεται με αυτόν τον τρόπο, ώστε να φέρεις εις πέρας το έργο Του πιο ομαλά και να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα, καθώς επίσης για να αποφύγει περισσότερους πειρασμούς. Όταν οι άνθρωποι ξυπνήσουν από τον ανοιξιάτικο λήθαργό τους, το έργο του Θεού θα έχει από καιρό τελειώσει κι Εκείνος θα αναχωρήσει, λήγοντας τη ζωή της περιπλάνησης και της παραμονής Του στη γη. Καθότι το έργο του Θεού απαιτεί από τον Θεό να ενεργεί και να ομιλεί προσωπικά, και καθότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίον μπορεί ο άνθρωπος να παρέμβει, ο Θεός έχει υπομείνει αφόρητο πόνο για να έρθει στη γη και να φέρει εις πέρας ο ίδιος το έργο. Ο άνθρωπος είναι ανίκανος να αναλάβει αυτός το έργο του Θεού. Έτσι, ο Θεός αντιμετώπισε κινδύνους χιλιάδες φορές μεγαλύτερους από εκείνους κατά την Εποχή της Χάριτος, προκειμένου να κατεβεί στον τόπο όπου διαμένει ο μεγάλος κόκκινος δράκος και να φέρει εις πέρας το έργο Του, να επιστρατεύσει όλη Του τη σκέψη και τη φροντίδα για να λυτρώσει αυτήν την ομάδα εξαθλιωμένων ανθρώπων, για να λυτρώσει αυτήν την ομάδα ανθρώπων που έχουν βουλιάξει μέσα σε έναν σωρό κοπριάς. Παρόλο που κανένας δεν γνωρίζει την ύπαρξη του Θεού, ο Θεός δεν προβληματίζεται, καθότι αυτό ωφελεί κατά πολύ το έργο Του. Όλοι είναι στυγερά μοχθηροί, οπότε πώς θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να ανεχθεί την ύπαρξη του Θεού; Γι’ αυτό ο Θεός είναι πάντοτε σιωπηλός επάνω στη γη. Ασχέτως του πόσο υπερβολικά βάναυσος είναι ο άνθρωπος, ο Θεός δεν παίρνει τίποτα κατάκαρδα κι απλώς συνεχίζει να κάνει το έργο που πρέπει να κάνει, ώστε να εκπληρώσει τη σπουδαία αποστολή που Του έχει αναθέσει ο επουράνιος Πατέρας. Ποιος από εσάς έχει αναγνωρίσει το κάλλος του Θεού; Ποιος νοιάζεται περισσότερο για το βάρος που κουβαλά ο Πατέρας Θεός, απ’ ότι ο Υιός Του; Ποιος μπορεί να κατανοήσει το θέλημα του Πατέρα Θεού; Το Πνεύμα του Πατέρα Θεού στον ουρανό συχνά προβληματίζεται, και ο Υιός Του στη γη προσεύχεται τακτικά για το θέλημα του Πατέρα Θεού, και η καρδιά Του πάει να σπάσει από την ανησυχία. Υπάρχει κανείς που να γνωρίζει την αγάπη του Πατέρα Θεού για τον Υιό Του; Υπάρχει κανείς που να γνωρίζει πόσο Του λείπει του λατρευτού Υιού ο Πατέρας Θεός; Χωρισμένοι μεταξύ ουρανού και γης, οι δυο Τους κοιτάζουν συνεχώς ο ένας τον άλλον από μακριά, πλάι-πλάι στο Πνεύμα. Ω, ανθρωπότητα! Πότε θα νοιαστείς για την καρδιά του Θεού; Πότε θα καταλάβεις την πρόθεση του Θεού; Πατέρας και Υιός εξαρτώνται πάντοτε ο ένας από τον άλλον. Γιατί να είναι λοιπόν χώρια, ο ένας επάνω στον ουρανό και ο άλλος κάτω στη γη; Ο Πατέρας αγαπά τον Υιό Του όσο κι ο Υιός αγαπά τον Πατέρα Του. Γιατί να πρέπει τότε Εκείνος να περιμένει με τέτοια λαχτάρα και να προσμένει με τόσο άγχος; Παρόλο που δεν έχουν χωριστεί για πολύ, γνωρίζει κανείς ότι ο Πατέρας λαχταρά ήδη με αγωνία τόσες ημέρες και τόσες νύχτες, και τόσο καιρό δεν βλέπει την ώρα για τη γρήγορη επιστροφή του λατρευτού του Υιού; Παρατηρεί, κάθεται σιωπηλός, περιμένει. Όλα έχουν να κάνουν με τη γρήγορη επιστροφή του λατρευτού Υιού Του. Πότε θα ξανασμίξει με τον Υιό που περιπλανιέται επάνω στη γη; Παρόλο που όταν σμίξουν θα μείνουν μαζί για όλη την αιωνιότητα, πώς μπορεί Εκείνος να υπομένει τις χιλιάδες ημέρες και νύχτες του χωρισμού, ο ένας επάνω στον ουρανό κι ο άλλος κάτω στη γη; Δεκάδες χρόνια στη γη είναι σαν χιλιάδες χρόνια στον ουρανό. Πώς θα μπορούσε ο Θεός Πατέρας να μην ανησυχεί; Όταν ο Θεός έρχεται στη γη, βιώνει τις τόσες αντιξοότητες του κόσμου των ανθρώπων, ακριβώς όπως ο άνθρωπος. Ο ίδιος ο Θεός είναι αθώος, οπότε γιατί να αφήνει τον Θεό να υπομένει τον ίδιο πόνο με τους ανθρώπους; Δεν είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί ο Πατέρας Θεός λαχταρά τόσο επιτακτικά τον Υιό Του. Ποιος μπορεί να καταλάβει την καρδιά του Θεού; Ο Θεός δίνει τόσα στον άνθρωπο. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να ξεπληρώσει επαρκώς την καρδιά του Θεού; Από την άλλη, ο άνθρωπος δίνει πολύ λίγα στον Θεό. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να μην ανησυχεί;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «θα αντιστρέψουν την προηγούμενη στάση τους» αναφέρεται στο πώς αλλάζουν οι αντιλήψεις και οι απόψεις των ανθρώπων για τον Θεό, μόλις Τον γνωρίσουν.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 192

Σχεδόν κανένας από τους ανθρώπους δεν καταλαβαίνει τον επείγοντα χαρακτήρα της ψυχικής κατάστασης του Θεού, επειδή το επίπεδο των ανθρώπινων όντων είναι πολύ κατώτερο και το πνεύμα τους αρκετά νωθρό, οπότε όλοι τους δεν δίνουν μήτε προσοχή μήτε σημασία σ’ αυτά που κάνει ο Θεός. Έτσι, ο Θεός εξακολουθεί να ανησυχεί για τον άνθρωπο, σαν να είναι έτοιμη η κτηνώδης φύση του να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή. Αυτό δείχνει, ακόμα, ότι ο ερχομός του Θεού στη γη συνοδεύεται από μεγάλους πειρασμούς. Όμως, προκειμένου να οδηγήσει στην ολοκλήρωση μια ομάδα ανθρώπων, ο Θεός, γεμάτος δόξα, μίλησε στον άνθρωπο για όλες τις προθέσεις του, χωρίς να κρύψει τίποτα. Είναι εντελώς αποφασισμένος να οδηγήσει στην ολοκλήρωση αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Έτσι, όσες δυσκολίες και πειρασμοί κι αν έρθουν Εκείνος στρέφει αλλού το βλέμμα Του και τα αγνοεί. Μόνο ήσυχα κάνει το έργο Του, πιστεύοντας ακράδαντα ότι μία μέρα, όταν ο Θεός θα έχει αποκτήσει δόξα, ο άνθρωπος θα γνωρίσει τον Θεό, πιστεύοντας ότι όταν ο άνθρωπος θα έχει φτάσει στην ολοκλήρωση από τον Θεό, θα κατανοήσει πλήρως την καρδιά του Θεού. Αυτήν τη στιγμή, μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που θέτουν τον Θεό σε πειρασμούς ή Τον παρανοούν ή Τον καταδικάζουν. Ο Θεός δεν παίρνει τίποτα από αυτά κατάκαρδα. Όταν ο Θεός κατέλθει ένδοξος, όλοι οι άνθρωποι θα καταλάβουν ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι για την ευημερία της ανθρωπότητας, και όλοι θα καταλάβουν ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι για να μπορέσει να επιβιώσει καλύτερα η ανθρωπότητα. Η έλευση του Θεού συνοδεύεται από πειρασμούς, και ο Θεός έρχεται επίσης με μεγαλείο και οργή. Όταν ο Θεός αφήσει τον άνθρωπο, θα έχει ήδη αποκτήσει δόξα και θα φύγει εντελώς γεμάτος δόξα και χαρά για την επιστροφή. Ο Θεός που εργάζεται στη γη, δεν παίρνει τα πράγματα κατάκαρδα, ασχέτως του πόσο Τον απορρίπτουν οι άνθρωποι. Εκείνος απλώς κάνει το έργο Του. Η δημιουργία του κόσμου από τον Θεό πηγαίνει χιλιάδες χρόνια πίσω στο παρελθόν. Εκείνος ήρθε στη γη για να κάνει ένα έργο ανυπολόγιστων διαστάσεων, και έχει βιώσει πλήρως την απόρριψη και τις συκοφαντίες του κόσμου των ανθρώπων. Κανένας δεν υποδέχεται την άφιξη του Θεού· όλοι απλώς Τον αντιμετωπίζουν με ψυχρότητα. Μέσα στις κακουχίες αυτών των πολλών χιλιάδων ετών, η συμπεριφορά του ανθρώπου έχει από καιρό ραγίσει την καρδιά του Θεού. Εκείνος δεν δίνει πλέον σημασία στην παρακοή των ανθρώπων, παρά καταστρώνει ένα ξεχωριστό σχέδιο για να μεταμορφώσει και να εξαγνίσει τον άνθρωπο. Ο ενσαρκωμένος Θεός έχει υποστεί λοιδορίες, συκοφαντίες, διωγμούς, δοκιμασίες, τον πόνο της σταύρωσης, αποκλεισμό και τόσα άλλα από τον άνθρωπο. Ο Θεός τα έχει γευτεί αρκετά όλα αυτά. Ο ενσαρκωμένος Θεός έχει υποφέρει πολύ από τη δυστυχία του κόσμου των ανθρώπων. Το Πνεύμα του Πατέρα Θεού στον ουρανό, εδώ και πολύ καιρό, δεν αντέχει πλέον να αντικρίζει αυτό το αφόρητο θέαμα, έχει γύρει το κεφάλι Του προς τα πίσω, έχει κλείσει τα μάτια και περιμένει την επιστροφή του λατρευτού του Υιού. Το μόνο που Εκείνος επιθυμεί είναι όλοι οι άνθρωποι να ακούσουν και να υπακούσουν, να μπορούν να νιώθουν μεγάλη αισχύνη ενώπιον της ενσάρκωσής Του και να μην επαναστατούν εναντίον Του. Το μόνο που Εκείνος επιθυμεί είναι όλοι οι άνθρωποι να πιστέψουν ότι ο Θεός υπάρχει. Έχει εδώ και πολύ καιρό σταματήσει να θέτει μεγαλύτερες απαιτήσεις στον άνθρωπο, επειδή ο Θεός έχει πληρώσει υπερβολικά μεγάλο τίμημα, όμως ο άνθρωπος αναπαύεται ήσυχος,^[1] χωρίς να νιώθει καθόλου το έργο του Θεού με την καρδιά του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «αναπαύεται ήσυχος» υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι δεν νοιάζονται για το έργο του Θεού και δεν το θεωρούν σημαντικό.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 193

Όταν, κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός επέστρεψε στον τρίτο ουρανό, το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας από τον Θεό είχε, στην πραγματικότητα, περάσει ήδη στο τελικό του μέρος. Τα μόνα που απέμεναν στη γη ήταν ο σταυρός που κουβάλησε ο Ιησούς στην πλάτη Του, η εκλεκτή σινδόνη με την οποία σαβανώθηκε ο Ιησούς, και το ακάνθινο στεφάνι και ο κόκκινος μανδύας τα οποία φορούσε ο Ιησούς (αυτά ήταν αντικείμενα τα οποία χρησιμοποίησαν οι Ιουδαίοι για να Τον χλευάσουν). Με άλλα λόγια, αφότου το έργο της σταύρωσης του Ιησού προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, τα πράγματα ηρέμησαν και πάλι. Έκτοτε, οι μαθητές του Ιησού δρομολόγησαν τη συνέχιση του έργου Του, ποιμαίνοντας και ποτίζοντας τις απανταχού εκκλησίες. Το περιεχόμενο του έργου τους είχε ως εξής: Ζήτησαν από όλους τους ανθρώπους να μετανοήσουν, να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους και να βαπτιστούν· και όλοι οι απόστολοι ξεκίνησαν να διαδίδουν την πραγματική ιστορία, την ωμή καταγραφή, της σταύρωσης του Ιησού, κι έτσι οι πάντες δεν μπορούσαν παρά να προσπέσουν ενώπιον του Ιησού για να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους. Επιπλέον, οι απόστολοι πήγαν παντού για να μεταδώσουν τα λόγια που εξέφερε ο Ιησούς. Από εκείνο το σημείο ξεκίνησε η οικοδόμηση των εκκλησιών κατά την Εποχή της Χάριτος. Αυτό που έκανε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια εκείνης της εποχής ήταν να μιλήσει, επίσης, για τη ζωή του ανθρώπου και το θέλημα του ουράνιου Πατέρα, όμως, επειδή η εποχή ήταν διαφορετική, πολλές από εκείνες τις ρήσεις και τις ασκήσεις διέφεραν κατά πολύ από τις σημερινές. Ωστόσο, στην ουσία είναι ίδιες: Είναι και οι δύο, επακριβώς και απολύτως, έργο του ενσαρκωμένου Πνεύματος του Θεού. Αυτού του είδους το έργο και η ομιλία έχουν συνεχιστεί μέχρι τη σήμερον ημέρα, κι έτσι κάτι τέτοιο εξακολουθεί να διαδίδεται μεταξύ των θρησκευτικών ιδρυμάτων του σήμερα, και παραμένει ίδιο κι απαράλλακτο. Όταν ολοκληρώθηκε το έργο του Ιησού και οι εκκλησίες είχαν ήδη μπει στον σωστό δρόμο του Ιησού Χριστού, ο Θεός, μολαταύτα, δρομολόγησε το σχέδιό Του για ένα άλλο στάδιο του έργου Του, το οποίο ήταν το ζήτημα της ενσάρκωσής Του κατά τις έσχατες ημέρες. Από τη σκοπιά του ανθρώπου, η σταύρωση του Θεού είχε ήδη περατώσει το έργο της ενσάρκωσης του Θεού, είχε λυτρώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα και Του είχε δώσει τη δυνατότητα να πάρει υπό την κατοχή Του τα κλειδιά για τον Άδη. Όλοι νομίζουν ότι το έργο του Θεού έχει υλοποιηθεί απόλυτα. Στην πραγματικότητα, από την άποψη του Θεού, είχε υλοποιηθεί μονάχα ένα μικρό μέρος του έργου Του. Το μόνο που είχε κάνει ήταν να λυτρώσει την ανθρωπότητα· δεν είχε κατακτήσει την ανθρωπότητα, πόσο μάλλον δε, είχε αλλάξει τη σατανική όψη του ανθρώπου. Γι’ αυτό και λέει ο Θεός: «Παρόλο που η ενσάρκωσή Μου βίωσε τον πόνο του θανάτου, αυτός δεν ήταν ο μοναδικός στόχος της ενσάρκωσής Μου. Ο Ιησούς είναι ο αγαπητός Μου Υιός και σταυρώθηκε για Μένα, μα δεν ολοκλήρωσε εντελώς το έργο Μου. Επιτέλεσε μόνο ένα μέρος του». Έτσι, ο Θεός δρομολόγησε τον δεύτερο γύρο σχεδίων για να συνεχίσει το έργο της ενσάρκωσης. Η απώτερη πρόθεση του Θεού ήταν να οδηγήσει στην τελείωση και να αποκτήσει όλους τους ανθρώπους που διασώθηκαν από τα νύχια του Σατανά, και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Θεός ετοιμάστηκε, για ακόμα μία φορά, να αψηφήσει τον κίνδυνο και να ενσαρκωθεί. Αυτό που νοείται ως «ενσάρκωση» αναφέρεται σε Εκείνον που δεν φέρνει δόξα (επειδή το έργο του Θεού δεν έχει τελειώσει ακόμα), μα που εμφανίζεται με την ταυτότητα του αγαπητού Υιού, και είναι ο Χριστός, με τον οποίο ο Θεός είναι πολύ ευχαριστημένος. Γι’ αυτό λέγεται ότι «αψηφά τον κίνδυνο». Η ενσάρκωση έχει ελάχιστη δύναμη και πρέπει να είναι πολύ προσεκτική,^[1] και η δύναμή Του απέχει παρασάγγας από την εξουσία του Πατέρα στον ουρανό· εκπληρώνει μονάχα τη διακονία της σάρκας, ολοκληρώνοντας το έργο του Θεού Πατέρα και την αποστολή Του, χωρίς να εμπλέκεται σε άλλο έργο, και ολοκληρώνει μόνο ένα μέρος του έργου. Γι’ αυτόν τον λόγο ονομάστηκε ο Θεός «Χριστός» μόλις ήλθε στη γη —αυτό το νόημα ενσωμάτωνε το όνομα. Ο λόγος για τον οποίο λέγεται ότι η έλευση συνοδεύεται από πειρασμούς είναι επειδή ολοκληρώνεται μόνο ένα τμήμα του έργου. Επιπλέον, ο λόγος για τον οποίο ο Θεός Πατέρας Τον αποκαλεί μόνο «Χριστό» και «αγαπητό Υιό», αλλά δεν Του έχει δώσει όλη τη δόξα, είναι ακριβώς επειδή η ενσάρκωση έρχεται να επιτελέσει ένα τμήμα του έργου, όχι να εκπροσωπήσει τον Πατέρα στον ουρανό, μα, αντ’ αυτού, να εκπληρώσει τη διακονία του αγαπητού Υιού. Όταν ο αγαπητός Υιός ολοκληρώσει ολόκληρη την αποστολή που έχει επωμιστεί, ο Πατέρας θα Του δώσει τότε πλήρη δόξα, καθώς και την ταυτότητα του Πατέρα. Μπορεί κανείς να πει πως αυτός είναι ο «κώδικας του ουρανού». Επειδή Εκείνος που έχει ενσαρκωθεί και ο Πατέρας στον ουρανό βρίσκονται σε δύο διαφορετικά βασίλεια, ο ένας ατενίζει τον άλλο μόνο εν Πνεύματι· ο Πατέρας προσέχει τον αγαπητό Υιό, αλλά ο Υιός αδυνατεί να δει τον Πατέρα από μακριά. Επειδή οι λειτουργίες για τις οποίες είναι ικανή η σάρκα είναι μηδαμινές και Εκείνος ενδέχεται να σκοτωθεί ανά πάσα στιγμή, μπορεί κανείς να πει ότι η έλευση αυτή διατρέχει τεράστιο κίνδυνο. Αυτό ισοδυναμεί με τον Θεό να εγκαταλείπει για άλλη μια φορά τον αγαπητό Του Υιό στο στόμα της τίγρης, όπου η ζωή Του βρίσκεται σε κίνδυνο, τοποθετώντας Τον σε έναν τόπο όπου η παρουσία του Σατανά είναι περισσότερο έντονη. Ακόμη και υπό αυτές τις δυσχερείς συνθήκες, ο Θεός και πάλι παρέδωσε τον αγαπητό Του Υιό στους ανθρώπους ενός τόπου που έβριθε από βρομιά και ανηθικότητα, ώστε να «Τον αναθρέψουν έως ότου ενηλικιωθεί». Κι αυτό γιατί μόνο έτσι θα μοιάζει το έργο του Θεού κατάλληλο και φυσικό, και είναι ο μόνος τρόπος να εκπληρωθούν όλες οι επιθυμίες του Θεού Πατέρα και να ολοκληρωθεί το τελευταίο μέρος του έργου Του ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Ο Ιησούς δεν έκανε κάτι άλλο πέρα από το να πραγματοποιήσει ένα στάδιο του έργου του Θεού Πατέρα. Εξαιτίας του εμποδίου που επέβαλλε η ενσάρκωση και των διαφορών στο έργο προς ολοκλήρωση, ο ίδιος ο Ιησούς δεν γνώριζε πως θα υπήρχε δεύτερη ενσάρκωση. Επομένως, κανένας ερμηνευτής της Βίβλου και κανένας προφήτης δεν τόλμησε να προφητεύσει σαφώς ότι ο Θεός θα ενσαρκωνόταν ξανά κατά τις έσχατες ημέρες, ότι θα ενδυόταν, δηλαδή, και πάλι τη σάρκα για να επιτελέσει το δεύτερο μέρος του έργου Του στη σάρκα. Συνεπώς, κανείς δεν συνειδητοποίησε ότι ο Θεός είχε ήδη από καιρό κρυφτεί στη σάρκα. Αυτό δεν είναι άξιο απορίας, καθώς ο Ιησούς αποδέχθηκε αυτήν την αποστολή μόνο αφότου αναστήθηκε και αναλήφθηκε στον ουρανό, επομένως δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη προφητεία για τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού και είναι κάτι το αστάθμητο για τον ανθρώπινο νου. Σε όλα τα πολυάριθμα βιβλία προφητειών στη Βίβλο, δεν υπάρχουν λόγια που να το αναφέρουν αυτό ξεκάθαρα. Όταν, όμως, ήλθε ο Ιησούς για να εργαστεί, είχε ήδη υπάρξει μια σαφής προφητεία που έλεγε πως μία παρθένος θα κυοφορούσε και θα γεννούσε υιό, πράγμα που σημαίνει πως η σύλληψή Του είχε γίνει μέσω του Αγίου Πνεύματος. Παρόλα αυτά, ο Θεός και πάλι είπε πως αυτό συνέβη διατρέχοντας τον κίνδυνο του θανάτου, οπότε πόσο περισσότερο θα ίσχυε σήμερα; Δεν είναι άξιο απορίας που ο Θεός λέει ότι αυτή η ενσάρκωση διατρέχει κινδύνους χιλιάδες φορές μεγαλύτερους από εκείνους που υπήρχαν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Σε πολλούς τόπους, ο Θεός έχει προφητεύσει ότι πρόκειται να αποκτήσει μια ομάδα νικητών στη γη της Σινείμ. Εφόσον οι νικητές πρόκειται να αποκτηθούν στην Ανατολή του κόσμου, ο τόπος όπου πατά ο Θεός το πόδι Του κατά τη δεύτερη ενσάρκωσή Του είναι, δίχως αμφιβολία, η γη της Σινείμ —το ακριβές σημείο όπου κείτεται κουλουριασμένος ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Εκεί, ο Θεός θα αποκτήσει τους απογόνους του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, ούτως ώστε να τον νικήσει και να τον ντροπιάσει ολοκληρωτικά. Ο Θεός πρόκειται να αφυπνίσει τους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι φέρουν βαρύ φορτίο δεινών, για να τους κάνει να ξυπνήσουν για τα καλά, να εξέλθουν από την ομίχλη και να απορρίψουν τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Θα ξυπνήσουν από το όνειρό τους, θα δουν ποιος είναι πραγματικά ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, θα μπορέσουν να δώσουν όλη την καρδιά τους στον Θεό, να εγερθούν από την καταδυνάστευση των σκοτεινών δυνάμεων, να σταθούν όρθιοι στην Ανατολή του κόσμου και να γίνουν απόδειξη της νίκης του Θεού. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσει δόξα ο Θεός. Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο, ο Θεός έφερε το έργο το οποίο ολοκληρώθηκε στο Ισραήλ στον τόπο όπου κείτεται κουλουριασμένος ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και, σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια αφότου έφυγε, έχει ενσαρκωθεί για ακόμα μία φορά για να συνεχίσει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Στο γυμνό μάτι του ανθρώπου, ο Θεός ξεκινά νέο έργο όντας ενσαρκωμένος. Από την άποψη του Θεού, όμως, συνεχίζει το έργο της Εποχής της Χάριτος, αλλά μόνο κατόπιν μιας μεσοβασιλείας μερικών χιλιάδων ετών και μόνο με μια αλλαγή στην τοποθεσία και στο πρόγραμμα του έργου Του. Παρόλο που η εικόνα που έχει υιοθετήσει το σαρκικό σώμα στο σημερινό έργο φαίνεται να είναι τελείως διαφορετική από εκείνη του Ιησού, Αυτοί προέρχονται από την ίδια ουσία και ρίζα, όπως και από την ίδια πηγή. Ίσως να έχουν πολλές διαφορές εξωτερικά, μα τα πραγματικά γεγονότα του έργου Τους είναι ολόιδια. Οι εποχές, στο κάτω-κάτω, διαφέρουν όσο η μέρα απ’ τη νύχτα. Πώς μπορεί, λοιπόν, το έργο του Θεού να ακολουθεί ένα αμετάβλητο μοτίβο; Ή πώς μπορούν τα διαφορετικά στάδια του έργου Του να παρεμποδίζουν το ένα το άλλο;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (6)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «έχει ελάχιστη δύναμη και πρέπει να είναι πολύ προσεκτική» υποδεικνύει ότι οι δυσκολίες της σάρκας είναι πάρα πολλές και ότι το έργο που επιτελείται είναι πολύ περιορισμένο.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 194

Μόλις σήμερα συνειδητοποίησε ο άνθρωπος πως αυτό που του λείπει δεν είναι μόνο η παροχή της πνευματικής ζωής και η εμπειρία της γνώσης για τον Θεό, μα και οι αλλαγές στη διάθεσή του —κάτι που είναι ακόμα πιο καίριας σημασίας. Εξαιτίας της πλήρους άγνοιας που έχει ο άνθρωπος σχετικά με την ιστορία και την αρχαία κουλτούρα της δικής του φυλής, δεν γνωρίζει τίποτα απολύτως για το έργο του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι ελπίζουν πως ο άνθρωπος μπορεί να δεθεί με τον Θεό βαθιά μες στην καρδιά του, αλλά επειδή η σάρκα του ανθρώπου είναι υπερβολικά διεφθαρμένη, καθώς και αναίσθητη και απαθής, αυτό τον έχει κάνει να μη γνωρίζει τίποτα απολύτως για τον Θεό. Ερχόμενος σήμερα ανάμεσα στους ανθρώπους, ο σκοπός του Θεού δεν είναι άλλος από το να μεταμορφώσει τις σκέψεις και το πνεύμα των ανθρώπων, καθώς και την εικόνα του Θεού που έχουν μες στην καρδιά τους επί εκατομμύρια χρόνια. Θα αξιοποιήσει αυτήν την ευκαιρία για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Με άλλα λόγια, μέσω της γνώσης του ανθρώπου, θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο φτάνουν οι άνθρωποι στο σημείο να Τον γνωρίσουν και τη στάση που έχουν απέναντί Του, δίνοντας στον άνθρωπο τη δυνατότητα να κάνει ένα θριαμβευτικό νέο ξεκίνημα όσον αφορά το να γνωρίσει τον Θεό, κι έτσι να επιτύχει την ανανέωση και τη μεταμόρφωση του ανθρώπινου πνεύματος. Η αντιμετώπιση και η πειθαρχία αποτελούν τα μέσα, ενώ η κατάκτηση και η ανανέωση αποτελούν τους στόχους. Η πρόθεση του Θεού ήταν ανέκαθεν να διαλύσει τις δεισιδαιμονικές σκέψεις που διατηρεί ο άνθρωπος σχετικά με τον ασαφή Θεό και, πρόσφατα, αυτό έχει καταστεί ζήτημα επείγουσας ανάγκης για Εκείνον. Είθε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να βλέπουν τα πράγματα σε βάθος χρόνου καθώς εξετάζουν αυτήν την κατάσταση. Αλλάξτε τον τρόπο με τον οποίο βιώνει τα πράγματα κάθε άνθρωπος, ώστε αυτή η επιτακτική πρόθεση του Θεού να μπορέσει να επιτευχθεί σύντομα και ώστε το τελευταίο στάδιο του έργου του Θεού επί γης να μπορέσει να ολοκληρωθεί άψογα. Δώστε στον Θεό την αφοσίωση που επιβάλλεται να Του δώσετε και, για τελευταία φορά, προσφέρετε παρηγοριά στην καρδιά του Θεού. Μεταξύ των αδελφών, είθε κανείς να μην αποφύγει αυτήν την ευθύνη, ούτε απλώς να προσποιηθεί και να ενεργήσει μηχανικά. Ο Θεός ενσαρκώνεται αυτήν τη φορά ως απάντηση σε μια πρόσκληση και ως εύστοχη απόκριση στην κατάσταση του ανθρώπου. Με άλλα λόγια, έρχεται για να παράσχει στον άνθρωπο αυτά που χρειάζεται. Ασχέτως του επιπέδου ή της ανατροφής του ανθρώπου, Εκείνος θα του δώσει, εν ολίγοις, τη δυνατότητα να δει τον λόγο του Θεού και, μέσα από τον λόγο Του, να δει την ύπαρξη και την εκδήλωση του Θεού και να αποδεχθεί την τελείωσή του από τον Θεό, αλλάζοντας τις σκέψεις και τις αντιλήψεις του ανθρώπου, ώστε η αρχική όψη του Θεού να ριζώσει σταθερά στα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου. Αυτή είναι η μόνη επιθυμία του Θεού στη γη. Όσο μεγάλη κι αν είναι η εγγενής φύση του ανθρώπου ή όσο κακή κι αν είναι η ουσία του ή όπως κι αν ήταν πραγματικά η συμπεριφορά του ανθρώπου στο παρελθόν, ο Θεός δεν τα λαμβάνει αυτά υπόψη. Το μόνο που ελπίζει είναι ο άνθρωπος να ανανεώσει πλήρως την εικόνα του Θεού που έχει μες στην καρδιά του και να φτάσει στο σημείο να γνωρίσει την ουσία της ανθρωπότητας, κι έτσι να επιτύχει τη μεταμόρφωση της ιδεολογικής στάσης του ανθρώπου, καθώς και να μπορέσει να λαχταρά τον Θεό απ’ τα βάθη της καρδιάς του και να αφυπνίσει έναν αιώνιο δεσμό με Αυτόν: Αυτή είναι η μόνη απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 195

Έχω πει τόσες φορές ότι το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες πραγματοποιείται προκειμένου να μεταβάλει το πνεύμα όλων των ανθρώπων, να αλλάξει τις ψυχές τους, ώστε οι καρδιές τους, οι οποίες έχουν υποστεί τρομερό τραύμα, να αναμορφωθούν και, έτσι, να σώσει τις ψυχές τους, που τόσο βαθύ πλήγμα έχουν δεχθεί από το κακό. Αυτό γίνεται προκειμένου να αφυπνιστεί το πνεύμα των ανθρώπων, να λιώσουν οι παγωμένες τους καρδιές και να μπορέσουν να αναζωογονηθούν. Αυτό είναι το ύψιστο θέλημα του Θεού. Άφησε κατά μέρους τις ομιλίες για το πόσο μεγαλόπνοη ή εμβριθής είναι η ζωή του ανθρώπου και οι εμπειρίες του. Όταν οι καρδιές των ανθρώπων θα έχουν αφυπνιστεί, όταν θα έχουν ξυπνήσει από τα όνειρά τους και θα έχουν πλήρη συνείδηση της ζημιάς που τους έχει κάνει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, τότε το έργο της διακονίας του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί. Η ημέρα της ολοκλήρωσης του έργου του Θεού συμπίπτει με την ημέρα που ο άνθρωπος ξεκινά επισήμως το ορθό μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Εκείνη τη στιγμή, η διακονία του Θεού θα έχει φτάσει στο τέλος της: Το έργο της ενσάρκωσης του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πλήρως και ο άνθρωπος θα ξεκινήσει επίσημα να εκτελεί το καθήκον που οφείλει να εκτελέσει, δηλαδή, να φέρει εις πέρας τη διακονία του. Αυτά είναι τα βήματα του έργου του Θεού. Συνεπώς, θα πρέπει ψηλαφώντας να αναζητήσετε το μονοπάτι της εισόδου, έχοντας ως θεμέλιο τη γνώση αυτών των πραγμάτων. Όλα αυτά θα πρέπει να κατανοήσετε. Η είσοδος του ανθρώπου θα βελτιωθεί μόνο όταν συντελεστούν αλλαγές στα βάθη της καρδιάς του, επειδή το έργο του Θεού είναι η πλήρης σωτηρία του ανθρώπου —του ανθρώπου που έχει λυτρωθεί, που εξακολουθεί να ζει κάτω από τις δυνάμεις του σκότους και που ποτέ του δεν έχει σταθεί όρθιος— από αυτό το μέρος συνάθροισης δαιμόνων. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος θα απελευθερωθεί από αμαρτίες χιλιετιών και γίνει αγαπητός στον Θεό, εξολοθρεύοντας τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, εδραιώνοντας τη βασιλεία του Θεού και φέρνοντας συντομότερα την αγαλλίαση στην καρδιά του Θεού· σημαίνει να εκτονώσετε, χωρίς καμία επιφύλαξη, το μίσος που φουντώνει στα στήθια σας, να εξαλείψετε εκείνα τα μουχλιασμένα μικρόβια, να μπορέσετε να αφήσετε αυτήν τη ζωή που δεν διαφέρει από τη ζωή ενός βοδιού ή ενός αλόγου, να μην είστε πλέον σκλάβοι, να μη σας τσαλαπατά πλέον ή να σας διατάζει όποτε θέλει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Δεν θα είστε πλέον από αυτό το αποτυχημένο έθνος, δεν θα ανήκετε πλέον στον ειδεχθή μεγάλο κόκκινο δράκοντα και δεν θα είστε πλέον υπόδουλοί του. Ο Θεός θα κομματιάσει σίγουρα τη φωλιά των δαιμόνων και εσείς θα σταθείτε στο πλευρό του Θεού —ανήκετε στον Θεό και όχι σε αυτήν την αυτοκρατορία σκλάβων. Εδώ και πολύ καιρό, ο Θεός απεχθάνεται μέχρι το κόκκαλο αυτήν τη σκοτεινή κοινωνία. Τρίζει τα δόντια Του, ανυπομονώντας να λιώσει με το πόδι Του αυτόν τον αχρείο, ειδεχθή όφιν, ώστε να μην μπορέσει ποτέ ξανά να σηκώσει κεφάλι και να μην κακομεταχειριστεί ποτέ ξανά τον άνθρωπο. Δεν θα τον συγχωρέσει για τις πράξεις του στον παρελθόν, δεν θα ανεχθεί το ότι εξαπατά τον άνθρωπο και θα πάρει το αίμα Του πίσω για κάθε μία από τις αμαρτίες που έχει κάνει κατά το πέρασμα των αιώνων. Ο Θεός δεν θα αφήσει ούτε στο ελάχιστο αυτόν τον αρχισυμμορίτη όλου του κακού^[1] στο απυρόβλητο, θα τον καταστρέψει ολοκληρωτικά.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (8)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «αρχισυμμορίτη όλου του κακού» αναφέρεται στον κακό διάβολο. Αυτή η φράση εκφράζει ακραία αποστροφή.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 196

Πόσες άγρυπνες νύχτες πέρασε ο Θεός, λόγω του έργου για την ανθρωπότητα. Από τα πιο υψηλά σημεία μέχρι τα πιο μεγάλα βάθη, Εκείνος κατέβηκε στην ζωντανή κόλαση όπου ζει ο άνθρωπος, προκειμένου να περάσει τις ημέρες Του με τον άνθρωπο. Ποτέ Του δεν παραπονέθηκε για την αθλιότητα ανάμεσα στους ανθρώπων, ποτέ Του δεν τους επέκρινε για την ανυπακοή τους, παρά υπομένει μέγιστο εξευτελισμό, την ώρα που φέρει ο ίδιος εις πέρας το έργο Του. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να ανήκει στην κόλαση; Πώς θα μπορούσε να περάσει τη ζωή Του στην κόλαση; Όμως, για χάρη όλη της ανθρωπότητας, ώστε όλη η ανθρωπότητα να βρει πιο σύντομα ανάπαυση, Εκείνος υπέμενε τον εξευτελισμό και την αδικία για να έρθει στη γη και εισήλθε ο ίδιος στην «κόλαση» και στον «Άδη», μέσα στο στόμα του λύκου, για να σώσει τον άνθρωπο. Με τι προσόντα μπορεί ο άνθρωπος να αντιτίθεται στον Θεό; Τι λόγο έχει να παραπονιέται για τον Θεό; Πώς έχει το θράσος να αντικρίζει τον Θεό; Ο Θεός του ουρανού ήρθε σε αυτόν τον κατάπτυστο τόπο της ακολασίας, χωρίς να εκφράσει ποτέ τη στεναχώρια Του ή να παραπονεθεί για τον άνθρωπο· αντιθέτως, αποδέχεται στωικά τη φθορά^[1] και την καταπίεση του ανθρώπου. Δεν αντεπιτέθηκε ποτέ στις παράλογες απαιτήσεις του ανθρώπου, ποτέ δεν είχε υπερβολικές απαιτήσεις από τον άνθρωπο και ποτέ δεν είχε παράλογες απαιτήσεις από τον άνθρωπο. Εκείνος απλώς κάνει αδιαμαρτύρητα όλο το έργο που απαιτεί ο άνθρωπος: διδάσκει, διαφωτίζει, επιπλήττει, εξευγενίζει μέσω των λόγων, υπενθυμίζει, προτρέπει, παρηγορεί, κρίνει και αποκαλύπτει. Ποιο από τα στάδια που Εκείνος κάνει δεν είναι για τη ζωή του ανθρώπου; Παρόλο που έχει καταργήσει τις προοπτικές και τη μοίρα του ανθρώπου, ποιο από τα στάδια που κάνει ο Θεός δεν είναι για τη μοίρα του ανθρώπου; Ποιο από τα στάδια δεν γίνεται χάριν της επιβίωσης του ανθρώπου; Ποιο από τα στάδια δεν γίνεται για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από αυτά τα βάσανα και την καταπίεση που επιφέρουν οι δυνάμεις του σκότους, οι οποίες είναι μαύρες σαν τη νύχτα; Ποιο από τα στάδια δεν γίνεται χάριν του ανθρώπου; Ποιος μπορεί να καταλάβει την καρδιά του Θεού, η οποία είναι σαν αυτή μιας στοργικής μητέρας; Ποιος μπορεί να κατανοήσει την ένθερμη καρδιά του Θεού; Η παθιασμένη καρδιά του Θεού και οι φλογερές προσδοκίες Του έχουν λάβει ως ανταπόδοση κρύες καρδιές με σκληρά, αδιάφορα βλέμματα, επαναλαμβανόμενες επιτιμήσεις και ύβρεις από τον άνθρωπο, αιχμηρά σχόλια, σαρκασμό και απαξίωση, έχουν λάβει ως ανταπόδοση τον χλευασμό του ανθρώπου, το ποδοπάτημα και την απόρριψή του, παρανόηση και γκρίνια, αποξένωση και αποφυγή, και τίποτα άλλο παρά εξαπάτηση, επιθέσεις και πίκρα. Τα θερμά λόγια έχουν αντιμετωπιστεί με άγρια βλέμματα και ψυχρή απείθεια από χιλιάδες που του κουνούν το δάχτυλο. Ο Θεός μπορεί να υπομείνει πολλά, υπηρετώντας τους ανθρώπους με το κεφάλι σκυφτό, σαν ένα πειθήνιο βόδι^[2]. Τόσο πολλούς ήλιους και τόσο πολλά φεγγάρια, τόσο πολλές φορές είδε τα αστέρια, τόσο πολλές φορές έφυγε την αυγή και γύρισε το σούρουπο, στριφογυρνάει άγρυπνος νιώθοντας μια αγωνία χίλιες φορές μεγαλύτερη από τον πόνο που ένιωσε όταν έφυγε από τον Πατέρα Του, υπομένοντας τις επιθέσεις και το σπάσιμο του ανθρώπου, την αντιμετώπιση και το κλάδεμα του ανθρώπου. Η ταπεινότητα και η απόκρυψη του Θεού ανταποδόθηκαν με την προκατάληψη^[3] του ανθρώπου, με τις άδικες απόψεις και αντιμετώπιση του ανθρώπου, ενώ η ανωνυμία, η μακροθυμία και η ανεκτικότητα Του έλαβαν ως ανταπόδοση το άπληστο βλέμμα του ανθρώπου. Ο άνθρωπος προσπαθεί να κοπανήσει με τα πόδια του τον Θεό μέχρι θανάτου, χωρίς ενδοιασμούς, και προσπαθεί να ποδοπατήσει τον Θεό στο έδαφος. Η στάση του ανθρώπου, όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον Θεό, είναι «σπάνιας ευφυΐας», ενώ ο Θεός, ο οποίος δέχεται τον εκφοβισμό και την περιφρόνηση του ανθρώπου, συνθλίβεται κάτω από τα πόδια δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, τη στιγμή που ο άνθρωπος στέκεται ψηλά, σαν να ήταν ο βασιλιάς του κάστρου, σαν να θέλει να αναλάβει την απόλυτη εξουσία^[4], να είναι στο επίκεντρο της προσοχής, πίσω από το παραπέτασμα, να κάνει τον Θεό έναν ευσυνείδητο σκηνοθέτη που τηρεί τους κανόνες και βρίσκεται στο παρασκήνιο, στον οποίον δεν θα επιτρέπεται να αντεπιτίθεται ή να προκαλεί προβλήματα. Ο Θεός πρέπει να παίξει τον ρόλο του Τελευταίου Αυτοκράτορα, πρέπει να είναι μια μαριονέτα^[5], στερημένος κάθε ελευθερίας. Οι πράξεις των ανθρώπων είναι ανείπωτες, οπότε, με τι προσόντα μπορεί να ζητάει το ένα ή το άλλο από τον Θεό; Με τι προσόντα μπορεί να κάνει υποδείξεις στον Θεό; Με τι προσόντα μπορεί να ζητά από τον Θεό να συμμεριστεί την αδυναμία του; Πώς είναι κατάλληλος να λάβει το έλεος του Θεού; Πώς είναι κατάλληλος να λάβει τη μεγαλοψυχία του Θεού, ξανά και ξανά; Πώς είναι κατάλληλος να λάβει τη συγχώρεση του Θεού, ξανά και ξανά; Πού είναι η συνείδησή του; Έχει καιρό που ράγισε την καρδιά του Θεού, έχει καιρό που διέλυσε την καρδιά του Θεού. Ο Θεός ήρθε στους ανθρώπους γεμάτος ζωντάνια και ενθουσιασμό, ελπίζοντας ότι ο άνθρωπος θα ήταν πονετικός απέναντί Του, και θα Του έδειχνε λίγη θέρμη. Όμως, η καρδιά του Θεού δεν παρηγορείται εύκολα από τον άνθρωπο, και το μόνο που έχει λάβει είναι ολοένα εντεινόμενες επιθέσεις^[6] και βασανιστήρια. Η καρδιά του ανθρώπου είναι υπερβολικά άπληστη, η επιθυμία του είναι υπερβολικά μεγάλη, δεν χορταίνει με τίποτα, είναι πάντοτε κακόβουλος και απερίσκεπτος, δεν δίνει ποτέ οποιαδήποτε ελευθερία στον Θεό ή δικαίωμα λόγου, ενώ δεν αφήνει καμία επιλογή στον Θεό από το να υποβληθεί σε εξευτελισμό, ενώ επιτρέπει στον ίδιον να χειραγωγεί τον Θεό όπως επιθυμεί.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (9)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Η λέξη «φθορά» χρησιμοποιείται για να εκθέσει την ανυπακοή των ανθρώπων.

2. Οι προτάσεις «έχουν αντιμετωπιστεί με άγρια βλέμματα και ψυχρή απείθεια από χιλιάδες που του κουνούν το δάχτυλο» και «υπηρετώντας τους ανθρώπους με το κεφάλι σκυφτό, σαν ένα πειθήνιο βόδι» ήταν αρχικά μία ενιαία πρόταση, η οποία χωρίστηκε εδώ σε δύο χάριν μεγαλύτερης σαφήνειας. Η πρώτη πρόταση αναφέρεται στις ενέργειες του ανθρώπου, ενώ η δεύτερη υποδεικνύει το πόσο έχει υποφέρει ο Θεός, καθώς και ότι ο Θεός είναι ταπεινός και κρυμμένος.

3. Η λέξη «προκατάληψη» αναφέρεται στην απειθή συμπεριφορά των ανθρώπων.

4. Η φράση «να αναλάβει την απόλυτη εξουσία» αναφέρεται στην απειθή συμπεριφορά των ανθρώπων. Θεωρούν ότι είναι ανώτεροι, περνάνε τις χειροπέδες στους άλλους και τους κάνουν να τους ακολουθούν και να υποφέρουν γι’ αυτούς. Είναι δυνάμεις εχθρικά προσκείμενες στον Θεό.

5. Η λέξη «μαριονέτα» χρησιμοποιείται για να γελοιοποιήσει εκείνους που δεν γνωρίζουν τον Θεό.

6. Η φράση «ολοένα εντεινόμενες επιθέσεις» χρησιμοποιείται για να τονίσει την άθλια συμπεριφορά των ανθρώπων.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 197

Η ενσάρκωση του Θεού έχει στείλει ωστικά κύματα σε όλα τα θρησκεύματα και όλες τις σφαίρες, έχει «βυθίσει στο χάος» την αρχική τάξη θρησκευτικών κύκλων και έχει συνταράξει την καρδιά όλων εκείνων που λαχταρούν την εμφάνιση του Θεού. Ποιος δεν λατρεύει; Ποιος δεν ποθεί να δει τον Θεό; Ο Θεός βρίσκεται αυτοπροσώπως ανάμεσα στους ανθρώπους εδώ και πολλά χρόνια, όμως ο άνθρωπος δεν το κατάλαβε ποτέ. Σήμερα εμφανίστηκε ο ίδιος ο Θεός και αποκάλυψε την ταυτότητά του στις μάζες. Πώς θα μπορούσε να μην ευφρανθεί η καρδιά του ανθρώπου από ένα τέτοιο γεγονός; Κάποτε ο Θεός μοιραζόταν με τον άνθρωπο χαρές και λύπες, και σήμερα έχει επανενωθεί με τους ανθρώπους και μοιράζεται μαζί τους ιστορίες από καιρούς που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Αφότου αποχώρησε από την Ιουδαία, οι άνθρωποι έχασαν τα ίχνη Του. Λαχταρούσαν να συναντηθούν για ακόμα μια φορά με τον Θεό, χωρίς να γνωρίζουν ότι και σήμερα τον έχουν συναντήσει και έχουν επανενωθεί μαζί του. Πώς θα μπορούσε αυτό να μη φέρει στον νου σκέψεις για το χθες; Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, ο Σίμων Βαριωνάς, ο απόγονος των Ιουδαίων, αντίκρισε τον Ιησού τον Σωτήρα, έφαγε στο ίδιο τραπέζι μαζί Του και, αφότου τον ακολούθησε επί πολλά χρόνια, ένιωσε μια πιο βαθιά τρυφερότητα για Εκείνον: Τον αγάπησε από τα βάθη της καρδιάς του, αγάπησε βαθιά τον Κύριο Ιησού. Οι Ιουδαίοι δεν ήξεραν πώς εκείνο το μωρό με τα χρυσά μαλλιά, το οποίο γεννήθηκε σε μια παγερή φάτνη, ήταν η πρώτη εικόνα της ενσάρκωσης του Θεού. Όλοι νόμιζαν ότι Εκείνος ήταν το ίδιο με αυτούς και κανένας δεν Τον έβλεπε ως διαφορετικό. Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν αυτόν τον κοινό και συνηθισμένο Ιησού; Οι Ιουδαίοι Τον θεωρούσαν έναν υιό Ιουδαίου εκείνου του καιρού. Κανένας δεν Τον έβλεπε ως έναν στοργικό Θεό και το μόνο που έκαναν οι άνθρωποι ήταν να απαιτούν αδιακρίτως, ζητώντας Του να τους απονείμει πλούτη και πλουσιοπάροχη χάρη, ειρήνη και ευδαιμονία. Το μόνο που ήξεραν ήταν ότι Εκείνος, σαν ένας εκατομμυριούχος, είχε ό,τι θα μπορούσε ποτέ του να ευχηθεί ένας άνθρωπος. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν Του φέρθηκαν ποτέ σαν κάποιον αγαπημένο. Οι άνθρωποι εκείνου του καιρού δεν Τον αγαπούσαν, παρά μόνο διαμαρτύρονταν και Του έθεταν παράλογες απαιτήσεις, ενώ Εκείνος ποτέ Του δεν αντιστεκόταν, απονέμοντας συνεχώς χάρη στον άνθρωπο, παρόλο που ο άνθρωπος δεν Τον γνώριζε. Δεν έκανε τίποτα άλλο από το να προσφέρει σιωπηλά στον άνθρωπο ζεστασιά, αγάπη και έλεος, καθώς και, ακόμα περισσότερο, νέα μέσα για να κάνει πράξη άσκησης, οδηγώντας τον να σπάσει τα δεσμά του νόμου. Ο άνθρωπος δεν Τον αγαπούσε, παρά μόνο Τον φθονούσε και αναγνώριζε τα ασυνήθιστα ταλέντα Του. Πώς θα μπορούσε ο τυφλός άνθρωπος να γνωρίζει πόσο μεγάλη ήταν η ταπείνωση που υπόμεινε ο στοργικός Ιησούς, ο Σωτήρας, όταν ήρθε στους ανθρώπους; Κανένας δεν σκέφτηκε τη θλίψη Του, κανένας δεν γνώριζε την αγάπη που είχε για τον Πατέρα Θεό και κανένας δεν μπορούσε να γνωρίζει τη μοναξιά που ένιωθε. Παρόλο που η Παναγία Τον γέννησε, πώς θα μπορούσε να γνωρίζει τις σκέψεις που έκανε ενδόμυχα ο ελεήμων Κύριος Ιησούς; Ποιος γνώριζε τον απερίγραπτο πόνο που βίωνε ο Υιός του ανθρώπου; Αφότου Του έθεταν τις απαιτήσεις τους, οι άνθρωποι εκείνου του καιρού Τον πετούσαν ψυχρά στο πίσω μέρος του μυαλού τους και Τον εξοστράκιζαν. Έτσι, Εκείνος περιφερόταν στους δρόμους μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο, περιπλανώμενος επί χρόνια, μέχρι που πέρασαν τριάντα τρία χρόνια ζωής, χρόνια που κράτησαν πολύ αλλά και λίγο ταυτόχρονα. Όταν οι άνθρωποι Τον χρειάζονταν, Τον προσκαλούσαν στο σπίτι τους με το χαμόγελο στο στόμα, προσπαθώντας να Του ζητήσουν πράγματα. Κι όταν Εκείνος ολοκλήρωνε τη συνεισφορά Του, εκείνοι στη στιγμή Τον πετούσαν έξω από την πόρτα. Οι άνθρωποι έτρωγαν αυτό που τους παρείχε από το στόμα Του, έπιναν το αίμα Του, απολάμβαναν τη χάρη που τους χάριζε, κι όμως, Του αντιτάσσονταν, επειδή ποτέ τους δεν γνώρισαν ποιος τους είχε δώσει τη ζωή τους. Εν τέλει, Τον κάρφωσαν επάνω στον σταυρό, κι Εκείνος δεν έβγαλε άχνα. Ακόμα και σήμερα παραμένει σιωπηλός. Οι άνθρωποι τρώνε τη σάρκα Του, πίνουν το αίμα Του, τρώνε το φαγητό που Εκείνος τους ετοιμάζει και βαδίζουν στην οδό που Εκείνος τους άνοιξε, όμως εξακολουθούν να θέλουν να Τον απορρίπτουν· στην πραγματικότητα φέρονται στον Θεό που τους χάρισε τη ζωή τους όπως θα φέρονταν σ’ έναν εχθρό, ενώ, αντιθέτως, εκείνους που είναι σκλάβοι σαν κι αυτούς, τους φέρονται λες και είναι ο επουράνιος Πατέρας. Επ’ αυτού, δεν αντιτάσσονται εσκεμμένα στον Θεό; Πώς έγινε κι ο Ιησούς πέθανε επάνω στον σταυρό; Το γνωρίζετε; Δεν προδόθηκε από τον Ιούδα, ο οποίος ήταν ο πιο κοντινός Του και ο οποίος Τον είχε φάει, Τον είχε πιει και Τον είχε απολαύσει; Ο λόγος που ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού δεν ήταν επειδή δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας ασήμαντος, κανονικός δάσκαλος; Αν οι άνθρωποι είχαν καταλάβει πραγματικά ότι ο Ιησούς ήταν ξεχωριστός και καταγόταν από τον ουρανό, πώς θα μπορούσαν να Τον καρφώσουν ζωντανό επάνω στον σταυρό για εικοσιτέσσερις ώρες, μέχρι που να αφήσει την τελευταία Του πνοή; Ποιος μπορεί να γνωρίζει τον Θεό; Το μόνο που κάνουν οι άνθρωποι είναι να απολαμβάνουν τον Θεό με ακόρεστη απληστία, όμως ποτέ τους δεν Τον γνώρισαν. Δώσε θάρρος στον χωριάτη! Κάνουν τον «Ιησού» να υπακούει πλήρως στις εντολές και στις διαταγές τους. Ποιος έχει επιδείξει ποτέ οποιοδήποτε έλεος γι’ αυτόν τον Υιό του ανθρώπου, ο οποίος δεν έχει πού την κεφαλή κλίναι; Ποιος σκέφτηκε ποτέ να ενώσει τις δυνάμεις του μ’ Εκείνον, ώστε να ολοκληρώσει την αποστολή του Πατέρα Θεού; Ποιος Τον σκέφτηκε ποτέ έστω και λίγο; Ποιος νοιάστηκε ποτέ για τις δυσκολίες που Εκείνος περνάει; Χωρίς το παραμικρό ίχνος αγάπης, ο άνθρωπος Τον τραβολογάει εδώ κι εκεί. Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει από πού πηγάζει το φως της ζωής του, και το μόνο που κάνει είναι να σχεδιάζει στα κρυφά πώς να για άλλη μια φορά να σταυρώσει τον «Ιησού», όπως πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, ο οποίος βίωσε τον πόνο ανάμεσα στους ανθρώπους. Πραγματικά εμπνέει τόσο μίσος ο «Ιησούς»; Έχουν προ πολλού ξεχαστεί όλα όσα έκανε Εκείνος; Το συσσωρευμένο μίσος χιλιάδων ετών θα εκδηλωθεί τελικά. Εσείς, το γένος των Ιουδαίων! Πότε ήταν ο «Ιησούς» εχθρικός απέναντί σας, προκειμένου να Τον μισείτε τόσο πολύ; Έχει κάνει τόσα πολλά και έχει μιλήσει τόσο πολύ. Τίποτα από αυτά δεν είναι προς όφελός σας; Σας έδωσε τη ζωή Του, χωρίς να ζητήσει τίποτα σε αντάλλαγμα, σας έδωσε όλο Του το είναι. Θέλετε πραγματικά ακόμα να Τον φάτε ζωντανό; Σας έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε, χωρίς να κρατήσει τίποτα, χωρίς ποτέ να απολαύσει εγκόσμια δόξα, θαλπωρή ανάμεσα στους ανθρώπους και την αγάπη των ανθρώπων ή τις ευλογίες στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι είναι τόσο κακοί μαζί Του, Εκείνος δεν χάρηκε ποτέ τα πλούτη της γης, αφιερώνει όλη την ειλικρινή και φλογερή καρδιά Του στους ανθρώπους, έχει αφιερώσει όλο Του το είναι στην ανθρωπότητα. Ποιος Του έχει δώσει ποτέ θαλπωρή; Ποιος Τον έχει παρηγορήσει ποτέ; Ο άνθρωπος Του έχει φορτώσει όλη την πίεση, Του έχει μεταφέρει όλη τη δυστυχία, έχει ρίξει με τη βία επάνω Του τις πιο ατυχείς εμπειρίες του ανθρώπου, Τον κατηγορεί για κάθε αδικία κι Εκείνος τα αποδέχθηκε χωρίς να πει τίποτα. Παραπονέθηκε ποτέ Του σε κανέναν; Ζήτησε ποτέ Του κάποια μικρή ανταμοιβή από τον οποιονδήποτε; Του συμπαραστάθηκε ποτέ κανείς; Από εσάς, τους κανονικούς ανθρώπους, ποιος δεν είχε μια ρομαντική παιδική ηλικία; Ποιος δεν είχε μια ενδιαφέρουσα νεότητα; Ποιος δεν απολαμβάνει τη θαλπωρή των αγαπημένων του; Ποιος είναι χωρίς την αγάπη των συγγενών και των φίλων; Ποιος είναι χωρίς τον σεβασμό των άλλων; Ποιος είναι χωρίς μια ζεστή οικογένεια; Ποιος είναι χωρίς την παρηγοριά των ατόμων που εμπιστεύεται; Έχει απολαύσει ποτέ Εκείνος κάτι απ’ αυτά; Ποιος Του έχει δώσει ποτέ λίγη θαλπωρή; Ποιος Του έχει δώσει ποτέ κάποιο ψήγμα παρηγοριάς; Ποιος Του έχει δείξει ποτέ λίγη ανθρωπιά; Ποιος ήταν ποτέ ανεκτικός απέναντί Του; Ποιος Του στάθηκε στις δύσκολες στιγμές; Ποιος πέρασε μαζί Του τις δυσκολίες της ζωής; Ο άνθρωπος δεν μαλάκωσε ποτέ τις απαιτήσεις που είχε από Εκείνον. Του ζητάει πράγματα χωρίς καμία ηθική αναστολή, λες και, από τη στιγμή που Εκείνος ήρθε στον κόσμο των ανθρώπων, θα πρέπει να είναι το βόδι ή το άλογο του ανθρώπου, αιχμάλωτός του, και θα πρέπει να δώσει όλο Του το είναι στον άνθρωπο. Αν δεν το κάνει, ο άνθρωπος δεν θα Τον συγχωρέσει ποτέ, δεν θα τον αποκαλέσει ποτέ Θεό και δεν θα Τον έχει ποτέ σε μεγάλη υπόληψη. Ο άνθρωπος έχει πολύ αυστηρή στάση απέναντι στον Θεό, λες και έχει βαλθεί να βασανίσει τον Θεό μέχρι θανάτου, και μόνο μετά τον θάνατό Του θα χαλαρώσει τις απαιτήσεις που έχει από Εκείνον. Αν δεν γίνει έτσι, ο άνθρωπος δεν θα ρίξει ποτέ τα στάνταρ των απαιτήσεών του από τον Θεό. Πώς είναι δυνατόν ένας τέτοιος άνθρωπος να μην είναι απεχθής στον Θεό; Τέτοια δεν είναι η τραγωδία του σήμερα; Η συνείδηση του ανθρώπου δεν φαίνεται πουθενά. Λέει συνεχώς ότι θα ανταποδώσει την αγάπη του Θεού, αλλά διαμελίζει τον Θεό και Τον βασανίζει μέχρι θανάτου. Αυτή δεν είναι η «μυστική συνταγή» της πίστης του στον Θεό, την οποία του κληροδότησαν οι πρόγονοί του; Σήμερα οι «Ιουδαίοι» βρίσκονται παντού και συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο έργο, εξακολουθούν να πραγματοποιούν το ίδιο έργο την αντίστασης στον Θεό, κι όμως πιστεύουν ότι έχουν τον Θεό πολύ ψηλά. Πώς θα μπορούσαν τα μάτια του ανθρώπου να γνωρίσουν τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος, ο οποίος ζει μέσα στη σάρκα, να αντιμετωπίζεται σαν τον Θεό τον ενσαρκωμένο, ο οποίος προέρχεται από το Πνεύμα; Ποιος από τους ανθρώπους θα μπορούσε να Τον γνωρίζει; Πού είναι η αλήθεια στους ανθρώπους; Πού είναι η αληθινή δικαιοσύνη; Ποιος μπορεί να γνωρίζει τη διάθεση του Θεού; Ποιος μπορεί να ανταγωνιστεί τον επουράνιο Θεό; Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, όταν Εκείνος ήρθε στους ανθρώπους, κανένας δεν γνώριζε τον Θεό και Τον απέρριψαν. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να ανεχτεί την ύπαρξη του Θεού; Πώς μπορεί να επιτρέψει στο φως να εκδιώξει το σκοτάδι από τον κόσμο; Όλα αυτά δεν συνιστούν την αξιοσέβαστη αφοσίωση του ανθρώπου; Δεν είναι αυτή η ορθή είσοδος του ανθρώπου; Και το έργο του Θεού δεν έχει ως επίκεντρο την είσοδο του ανθρώπου; Θα ήθελα να συσχετίσετε το έργο του Θεού με την είσοδο του ανθρώπου, να οικοδομήσετε μια καλή σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό και να εκτελέσετε το καθήκον που οφείλει να εκτελέσει ο άνθρωπος, όσο καλύτερα μπορείτε. Έτσι, το έργο του Θεού θα φτάσει, στη συνέχεια, στο τέλος του, καταλήγοντας με την αποθέωσή Του!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (10)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 198

Σήμερα, εργάζομαι στον εκλεκτό λαό του Θεού στην Κίνα για να αποκαλύψω όλες τις επαναστατικές διαθέσεις του και να ξεσκεπάσω όλη την ασχήμια του, κι αυτό παρέχει το πλαίσιο για να λέω όλα όσα πρέπει να πω. Στη συνέχεια, όταν επιτελέσω το επόμενο στάδιο του έργου της κατάκτησης ολόκληρου του σύμπαντος, θα χρησιμοποιήσω την κρίση Μου για εσάς προκειμένου να κρίνω την αδικία των πάντων σε ολόκληρο το σύμπαν, επειδή εσείς είστε οι εκπρόσωποι των ανυπότακτων μεταξύ της ανθρωπότητας. Όσοι δεν μπορέσουν να ανεβάσουν ρυθμούς, θα γίνουν μονάχα αντιθετικά στοιχεία και αντικείμενα υπηρεσίας, ενώ όσοι μπορέσουν να ανεβάσουν ρυθμούς, θα χρησιμοποιηθούν. Γιατί λέω ότι όσοι δεν μπορέσουν να ανεβάσουν ρυθμούς θα λειτουργήσουν μόνο ως αντιθετικά στοιχεία; Επειδή τα τωρινά λόγια και το τωρινό έργο Μου στοχεύουν στο σύνολό τους στο υπόβαθρό σας, και επειδή έχετε γίνει οι εκπρόσωποι και η επιτομή των ανυπότακτων μεταξύ όλης της ανθρωπότητας. Αργότερα, θα μεταφέρω αυτά τα λόγια που σας κατακτούν σε ξένες χώρες και θα τα χρησιμοποιήσω για να κατακτήσω τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί, όμως εσύ δεν θα τα έχεις κάνει κτήμα σου. Αυτό δεν θα σε καθιστούσε αντιθετικό στοιχείο; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις όλης της ανθρωπότητας, οι επαναστατικές πράξεις του ανθρώπου και οι άσχημες εικόνες και τα άσχημα πρόσωπα του ανθρώπου —όλα αυτά καταγράφονται σήμερα στα λόγια που χρησιμοποιούνται για την κατάκτησή σας. Στη συνέχεια, θα χρησιμοποιήσω αυτά τα λόγια για να κατακτήσω τους ανθρώπους κάθε έθνους και κάθε δόγματος, επειδή εσείς αποτελείτε το αρχέτυπο, το δεδικασμένο. Ωστόσο, δεν ξεκίνησα με σκοπό να σας εγκαταλείψω εσκεμμένα. Αν δεν κατορθώσεις να τα πας καλά στην επιδίωξή σου, κι έτσι αποδείξεις ότι είσαι ανίατος, δεν θα λειτουργείς απλώς ως αντικείμενο υπηρεσίας και αντιθετικό στοιχείο; Κάποτε είπα ότι η σοφία Μου ασκείται με βάση τις μηχανορραφίες του Σατανά. Γιατί το είπα αυτό; Αυτή δεν είναι η αλήθεια πίσω από τα όσα λέω και πράττω επί του παρόντος; Αν δεν μπορέσεις να ανεβάσεις ρυθμούς, αν δεν οδηγηθείς στην τελείωση, αλλά, αντ’ αυτού, τιμωρηθείς, δεν θα γίνεις ένα αντιθετικό στοιχείο; Ενδεχομένως να έχεις υποφέρει πολύ στη ζωή σου, όμως εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις τίποτα· έχεις άγνοια των πάντων σχετικά με τη ζωή. Παρόλο που έχεις παιδευτεί και κριθεί, δεν έχεις αλλάξει καθόλου και, βαθιά μέσα σου, δεν έχεις αποκτήσει τη ζωή. Όταν θα έρθει η ώρα να δοκιμαστεί το έργο σου, θα βιώσεις μια δοκιμασία τόσο σφοδρή όσο η φωτιά, κι ακόμη μεγαλύτερα βάσανα. Αυτή η φωτιά θα μετατρέψει όλο σου το είναι σε στάχτη. Ως κάποιος που δεν κατέχει τη ζωή, κάποιος χωρίς ίχνος καθαρού χρυσού μέσα του, κάποιος που είναι ακόμα κολλημένος στην παλιά διεφθαρμένη διάθεση και κάποιος που δεν μπορεί να τα πάει καλά ούτε στο να είναι αντιθετικό στοιχείο, πώς θα μπορούσες να μην εξαλειφθείς; Μπορεί ένας άνθρωπος που αξίζει λιγότερο από μία δεκάρα και δεν έχει ζωή να έχει οποιαδήποτε χρησιμότητα για το έργο της κατάκτησης; Όταν έρθει εκείνη η ώρα, οι ημέρες σας θα είναι πιο δύσκολες κι από αυτές του Νώε και των Σοδόμων! Οι προσευχές σου δεν θα ωφελούν σε τίποτα τότε. Πώς θα μπορέσεις να επιστρέψεις αργότερα και να ξεκινήσεις εκ νέου να μετανοείς, όταν το έργο της σωτηρίας θα έχει ήδη τελειώσει; Από τη στιγμή που θα έχει γίνει όλο το έργο της σωτηρίας, δεν θα υπάρξει άλλο· αυτό που θα υπάρξει θα είναι η έναρξη του έργου της τιμωρίας των κακών. Αντιστέκεσαι, επαναστατείς και κάνεις πράγματα που ξέρεις ότι είναι μοχθηρά. Δεν αποτελείς τον στόχο της αυστηρής τιμωρίας; Σήμερα, σου το εξηγώ αυτό λεπτομερώς. Αν επιλέξεις να μην ακούσεις, τότε, όταν σε πλήξει αργότερα η καταστροφή, δεν θα είναι πολύ αργά αν μόνο τότε ξεκινήσεις να νιώθεις ενοχές και αρχίσεις να πιστεύεις; Σου δίνω μια ευκαιρία να μετανοήσεις σήμερα, αλλά εσύ δεν είσαι πρόθυμος να το κάνεις. Πόσο καιρό θέλεις να περιμένεις; Μέχρι την ημέρα της παίδευσης; Σήμερα, δεν θυμάμαι τις παρελθοντικές σου παραβάσεις. Σε συγχωρώ ξανά και ξανά, στρέφω το βλέμμα Μου μακριά από την αρνητική σου πλευρά για να κοιτάζω μονάχα τη θετική σου πλευρά, επειδή όλα τα τωρινά λόγια και το τωρινό έργο Μου αποσκοπούν να σε σώσουν, κι Εγώ δεν έχω καμία κακή πρόθεση απέναντί σου. Ωστόσο, εσύ αρνείσαι να εισέλθεις. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το καλό από το κακό και δεν ξέρεις πώς να εκτιμήσεις την καλοσύνη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν περιμένουν απλώς την έλευση της τιμωρίας και του δίκαιου κολασμού;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 199

Όταν ο Μωυσής χτύπησε τον βράχο και ανάβλυσε το νερό που παραχώρησε ο Ιεχωβάς, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν ο Δαβίδ έπαιξε τη λύρα για να δοξάσει Εμένα, τον Ιεχωβά —με την καρδιά του γεμάτη χαρά— αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν ο Ιώβ έχασε τα ζώα του που γέμιζαν τα βουνά, καθώς και ανείπωτες ποσότητες πλούτου, και το κορμί του γέμισε με οδυνηρές πληγές, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν μπόρεσε να ακούσει τη δική Μου φωνή, του Ιεχωβά, και να δει τη δική Μου δόξα, του Ιεχωβά, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Το γεγονός ότι ο Πέτρος μπόρεσε να ακολουθήσει τον Ιησού Χριστό οφειλόταν στην πίστη του. Το γεγονός ότι μπόρεσε να καρφωθεί στον σταυρό για χάρη Μου και να καταθέσει ένδοξη μαρτυρία οφειλόταν, επίσης, στην πίστη του. Όταν ο Ιωάννης είδε την ένδοξη εικόνα του Υιού του ανθρώπου, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν είδε το όραμα των εσχάτων ημερών, αυτό έγινε ακόμη περισσότερο λόγω της πίστης του. Ο λόγος για τον οποίο τα λεγόμενα πλήθη των εθνών των Εθνικών έχουν λάβει την αποκάλυψή Μου και έχουν φτάσει στο σημείο να μάθουν ότι έχω επιστρέψει στη σάρκα για να επιτελέσω το έργο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι επίσης λόγω της πίστης τους. Όλοι εκείνοι που έχουν πληγεί από τα σκληρά λόγια Μου, κι όμως έχουν παρηγορηθεί από αυτά και έχουν σωθεί, δεν το έχουν καταφέρει λόγω της πίστης τους; Οι άνθρωποι έχουν λάβει πάρα πολλά λόγω της πίστης τους, κι αυτά δεν είναι πάντοτε ευλογίες. Μπορεί να μη δέχονται το είδος της ευτυχίας και της χαράς που ένιωθε ο Δαβίδ ή να μην τους παρέχεται νερό από τον Ιεχωβά, όπως έγινε με τον Μωυσή. Για παράδειγμα, ο Ιώβ ευλογήθηκε από τον Ιεχωβά λόγω της πίστης του, αλλά υπέστη και καταστροφή. Είτε ευλογείσαι είτε υφίστασαι καταστροφή, και τα δύο αποτελούν ευλογημένα γεγονότα. Χωρίς πίστη, δεν θα είχες την ικανότητα να λάβεις αυτό το έργο της κατάκτησης, πόσο μάλλον δε, να δεις τις πράξεις του Ιεχωβά να παρουσιάζονται σήμερα μπρος στα μάτια σου. Δεν θα είχες την ικανότητα να βλέπεις, πόσο μάλλον δε, να λαμβάνεις. Αν δεν σε έβρισκαν αυτές οι μάστιγες, αυτές οι συμφορές και όλες οι κρίσεις, θα μπορούσες να δεις σήμερα τις πράξεις του Ιεχωβά; Σήμερα, η πίστη είναι αυτή που σου δίνει τη δυνατότητα να κατακτηθείς και το γεγονός ότι κατακτάσαι είναι αυτό που σου δίνει τη δυνατότητα να πιστεύεις σε κάθε πράξη του Ιεχωβά. Το γεγονός ότι λαμβάνεις τέτοια παίδευση και κρίση οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην πίστη. Μέσω αυτής της παίδευσης και κρίσης, εσύ κατακτάσαι και οδηγείσαι στην τελείωση. Χωρίς το είδος της παίδευσης και της κρίσης που λαμβάνεις σήμερα, η πίστη σου θα ήταν μάταιη, καθότι δεν θα γνώριζες τον Θεό· ανεξάρτητα από το πόσο πολύ πίστευες σ’ Εκείνον, η πίστη σου θα παρέμενε μόνο μια κενή έκφραση, χωρίς να βασίζεται στην πραγματικότητα. Μόνο αφότου λάβεις αυτό το έργο της κατάκτησης —έργο το οποίο σε καθιστά απολύτως υπάκουο— γίνεται η πίστη σου αληθινή και αξιόπιστη, και στρέφεται η καρδιά σου προς τον Θεό. Ακόμη κι αν υφίστασαι μεγάλη κρίση και κατάρα λόγω αυτής της λέξης, «πίστη», έχεις αληθινή πίστη και λαμβάνεις το πιο αληθινό, το πιο πραγματικό και το πιο πολύτιμο πράγμα. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο κατά τη διάρκεια της κρίσης βλέπεις τον τελικό προορισμό των δημιουργημάτων του Θεού· μέσα από αυτήν την κρίση βλέπεις ότι πρέπει να αγαπάς τον Δημιουργό· μέσα από ένα τέτοιο έργο κατάκτησης βλέπεις το χέρι του Θεού· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση αρχίζεις να κατανοείς πλήρως την ανθρώπινη ζωή· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση κερδίζεις το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής και φτάνεις στο σημείο να κατανοήσεις το πραγματικό νόημα του «ανθρώπου»· μόνο μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση βλέπεις τη δίκαιη διάθεση του Παντοδύναμου και την όμορφη, ένδοξη όψη Του· μέσα απ’ αυτό το έργο της κατάκτησης μαθαίνεις την προέλευση του ανθρώπου και καταλαβαίνεις την «αθάνατη ιστορία» όλης της ανθρωπότητας· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση φτάνεις στο σημείο να κατανοήσεις τους προγόνους της ανθρωπότητας και την προέλευση της διαφθοράς της ανθρωπότητας· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση λαμβάνεις χαρά και παρηγοριά, καθώς και ατέρμονη συμμόρφωση, πειθαρχία και λόγια επίπληξης από τον Δημιουργό προς την ανθρωπότητα που Εκείνος δημιούργησε· μέσα απ’ αυτό το έργο της κατάκτησης λαμβάνεις ευλογίες, καθώς και τις συμφορές που αξίζει ο άνθρωπος… Όλα αυτά δεν οφείλονται σε εκείνο το ψήγμα πίστης που έχεις; Δεν μεγάλωσε η πίστη σου αφότου απέκτησες αυτά τα πράγματα; Δεν έχεις κερδίσει εξαιρετικά πολλά; Όχι μόνο έχεις ακούσει τον λόγο του Θεού και έχεις αντικρίσει τη σοφία του Θεού, αλλά έχεις βιώσει, επίσης, προσωπικά κάθε στάδιο του έργου Του. Μπορεί να έλεγες ότι αν δεν είχες πίστη, τότε δεν θα υπέμενες αυτού του είδους την παίδευση ή αυτού του είδους την κρίση. Όμως, θα πρέπει να ξέρεις ότι χωρίς πίστη, όχι μόνο δεν θα μπορούσες να λάβεις αυτού του είδους την παίδευση κι αυτού του είδους τη φροντίδα από τον Παντοδύναμο, αλλά θα έχανες, επίσης, για πάντα την ευκαιρία να συναντήσεις τον Δημιουργό. Δεν θα μάθαινες ποτέ την προέλευση της ανθρωπότητας και δεν θα κατανοούσες ποτέ τη σημασία της ανθρώπινης ζωής. Ακόμα κι αν πέθαινε το σώμα σου και έφευγε η ψυχή σου, εσύ και πάλι δεν θα καταλάβαινες όλες τις πράξεις του Δημιουργού, πολύ λιγότερο δε, θα ήξερες ότι ο Δημιουργός επιτέλεσε τόσο σπουδαίο έργο στη γη αφότου δημιούργησε την ανθρωπότητα. Ως μέλος αυτής της ανθρωπότητας την οποία Εκείνος δημιούργησε, είσαι πρόθυμος να πέσεις ανεπίγνωστα κατ’ αυτόν τον τρόπο στο σκοτάδι και να υποστείς αιώνια τιμωρία; Αν διαχωρίσεις τον εαυτό σου από την παίδευση και την κρίση του σήμερα, με τι θα έρθεις αντιμέτωπος; Νομίζεις ότι μόλις διαχωριστείς από την παρούσα κρίση, θα μπορέσεις να γλιτώσεις από αυτήν τη δύσκολη ζωή; Δεν αληθεύει ότι αν αφήσεις «τούτο το μέρος», αυτά που θα αντιμετωπίσεις θα είναι οδυνηρά βασανιστήρια ή σκληρή κακομεταχείριση που θα επιφέρει ο διάβολος; Μήπως θα αντιμετωπίσεις αβάσταχτες ημέρες και νύχτες; Νομίζεις ότι μόνο και μόνο επειδή ξεφεύγεις από αυτήν την κρίση σήμερα, μπορείς να διαφεύγεις για πάντα τα μελλοντικά βασανιστήρια; Τι θα συναντήσεις στο διάβα σου; Μπορεί να είναι πραγματικά η Σάνγκρι-Λα που ελπίζεις; Νομίζεις ότι μπορείς να γλιτώσεις από τη μελλοντική αιώνια παίδευση, απλώς ξεφεύγοντας από την πραγματικότητα όπως κάνεις τώρα; Από αύριο, θα μπορέσεις να βρεις ποτέ ξανά αυτού του είδους την ευκαιρία και αυτού του είδους την ευλογία; Θα μπορέσεις να τα βρεις όταν σε πλήξει η καταστροφή; Θα μπορέσεις να τα βρεις όταν όλη η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση; Η παρούσα ευτυχισμένη ζωή σου κι εκείνη η μικρή αρμονική οικογένειά σου, μπορούν να υποκαταστήσουν τον μελλοντικό αιώνιο προορισμό σου; Αν έχεις αληθινή πίστη και κερδίζεις πολλά λόγω της πίστης σου, τότε όλα αυτά είναι τα πράγματα που εσύ —ένα δημιουργημένο ον— θα πρέπει να κερδίσεις, καθώς κι αυτά που θα έπρεπε να είχες από την αρχή. Τίποτα δεν είναι πιο ευεργετικό για την πίστη και τη ζωή σου από αυτήν την κατάκτηση.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 200

Σήμερα, θα πρέπει να γνωρίζεις πώς να κατακτηθείς και πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι αφότου κατακτηθούν. Μπορεί να λες ότι έχεις κατακτηθεί, όμως μπορείς να υπακούς μέχρι θανάτου; Πρέπει να είσαι σε θέση να ακολουθείς μέχρι τέλους, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει κάποια προοπτική, και δεν πρέπει να χάνεις την πίστη σου στον Θεό, ανεξαρτήτως περιβάλλοντος. Τέλος, πρέπει να επιτύχεις σε δύο πτυχές της μαρτυρίας: στη μαρτυρία του Ιώβ —υπακοή μέχρι θανάτου— και στη μαρτυρία του Πέτρου —την υπέρτατη αγάπη για τον Θεό. Από τη μία πλευρά, πρέπει να είσαι σαν τον Ιώβ: Έχασε όλα τα υλικά υπάρχοντα και ταλανίστηκε από τον πόνο της σάρκας, κι όμως δεν απαρνήθηκε το όνομα του Ιεχωβά. Αυτή ήταν η μαρτυρία του Ιώβ. Ο Πέτρος μπόρεσε να αγαπήσει τον Θεό μέχρι θανάτου. Όταν τον σταύρωσαν και ήρθε αντιμέτωπος με τον θάνατο, εξακολουθούσε να αγαπά τον Θεό· δεν σκεφτόταν τις δικές του προοπτικές ούτε επιδίωκε όμορφες ελπίδες ή εξωφρενικές σκέψεις και το μόνο που επιζητούσε ήταν να αγαπά τον Θεό και να υπακούει σε όλες τις διευθετήσεις Του. Αυτό είναι το πρότυπο που πρέπει να πετύχεις προτού θεωρηθεί ότι έχεις καταθέσει μαρτυρία, προτού γίνεις κάποιος που έχει οδηγηθεί στην τελείωση μετά την κατάκτησή του. Σήμερα, αν οι άνθρωποι γνώριζαν πραγματικά την υπόσταση και το κύρος τους, θα εξακολουθούσαν να αναζητούν προοπτικές και ελπίδες; Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζεις είναι το εξής: Ανεξάρτητα από το αν ο Θεός θα με οδηγήσει στην τελείωση, εγώ πρέπει να Τον ακολουθώ· όλα όσα κάνει Εκείνος τώρα είναι καλά και γίνονται για χάρη μου, έτσι ώστε να μπορέσει να αλλάξει η διάθεσή μας και να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από την επιρροή του Σατανά, όπως επίσης και για να μας δοθεί η δυνατότητα να γεννηθούμε στη γη της βρομιάς και, παρόλα αυτά, να απαλλαγούμε από την ακαθαρσία, να αποτινάξουμε τη βρομιά και την επιρροή του Σατανά, να αφήσουμε την επιρροή αυτή πίσω μας. Αυτό, φυσικά, είναι που απαιτείται από σένα, όμως για τον Θεό συνιστά απλώς κατάκτηση, και γίνεται ώστε οι άνθρωποι να έχουν τη βούληση να υπακούν και να μπορούν να υποτάσσονται σε όλες τις ενορχηστρώσεις του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, θα επιτευχθούν τα πράγματα. Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ήδη κατακτηθεί, αλλά μέσα τους υπάρχουν ακόμα πολλά στοιχεία παρακοής και ανυπακοής. Το πραγματικό ανάστημα των ανθρώπων εξακολουθεί να είναι υπερβολικά μικρό και αυτοί γεμίζουν σφρίγος μόνο αν υπάρχουν ελπίδες και προοπτικές· αν δεν υπάρχουν ελπίδες και προοπτικές, γίνονται αρνητικοί και σκέφτονται ακόμα και να εγκαταλείψουν τον Θεό. Επιπλέον, οι άνθρωποι δεν έχουν καμία ιδιαίτερη επιθυμία να επιζητήσουν να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση. Αυτό είναι απαράδεκτο. Συνεπώς, πρέπει να συνεχίσω να μιλάω για την κατάκτηση. Στην πραγματικότητα, η τελείωση λαμβάνει χώρα την ίδια στιγμή με την κατάκτηση. Κατά τη διαδικασία της κατάκτησής σου, επιτυγχάνονται και τα πρώτα αποτελέσματα της τελείωσής σου. Η όποια διαφορά ανάμεσα στην κατάκτηση και στην τελείωση κάποιου εξαρτάται από τον βαθμό της αλλαγής που συντελείται στους ανθρώπους. Η κατάκτηση κάποιου είναι το πρώτο βήμα της τελείωσής του, και δεν σημαίνει ότι έχει οδηγηθεί πλήρως στην τελείωση ούτε αποδεικνύει ότι έχει κερδηθεί πλήρως από τον Θεό. Αφότου οι άνθρωποι κατακτηθούν, συντελούνται κάποιες αλλαγές στη διάθεσή τους, όμως αυτές οι αλλαγές απέχουν παρασάγγας από εκείνες που συντελέστηκαν στους ανθρώπους που έχουν κερδηθεί πλήρως από τον Θεό. Σήμερα, αυτό που γίνεται είναι το αρχικό έργο για να οδηγηθούν οι άνθρωποι στην τελείωση —για να κατακτηθούν— και αν δεν καταφέρεις να κατακτηθείς, τότε δεν θα έχεις τα μέσα για να οδηγηθείς στην τελείωση και να κερδηθείς πλήρως από τον Θεό. Το μόνο που θα κερδίσεις θα είναι μερικά λόγια παίδευσης και κρίσης, αλλά αυτά δεν θα είναι ικανά να αλλάξουν πλήρως την καρδιά σου. Συνεπώς, θα ανήκεις σε εκείνους που θα εξαλειφθούν· δεν θα διαφέρει από το να κοιτάς ένα λουκούλλειο γεύμα επάνω στο τραπέζι, αλλά να μην το τρως. Δεν είναι τραγικό για σένα το σενάριο αυτό; Έτσι, λοιπόν, πρέπει να επιζητήσεις αλλαγές. Είτε είσαι σε διαδικασία κατάκτησης είτε σε διαδικασία τελείωσης, και τα δύο σχετίζονται με το αν γίνονται αλλαγές μέσα σου και με το αν είσαι υπάκουος ή όχι, κι αυτά καθορίζουν αν μπορείς ή όχι να κερδηθείς από τον Θεό. Μάθε ότι «η κατάκτησή σου» και «η τελείωσή σου» βασίζονται απλώς στον βαθμό της αλλαγής και της υπακοής, καθώς και στο πόσο αγνή είναι η αγάπη σου για τον Θεό. Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι να μπορέσεις να οδηγηθείς πλήρως στην τελείωση, όμως πρέπει αρχικά να κατακτηθείς —πρέπει να έχεις επαρκή γνώση για την παίδευση και την κρίση του Θεού, πρέπει να έχεις την πίστη να ακολουθείς, και να είσαι κάποιος που αναζητά τις αλλαγές και τη γνώση για τον Θεό. Μόνο τότε θα γίνεις κάποιος που επιζητά να οδηγηθεί στην τελείωση. Θα πρέπει να κατανοήσετε ότι κατά τη διαδικασία της τελείωσης, θα κατακτηθείτε και κατά τη διαδικασία της κατάκτησης, θα οδηγηθείτε στην τελείωση. Σήμερα, μπορείς να επιζητήσεις να οδηγηθείς στην τελείωση ή να αναζητήσεις αλλαγές στην εξωτερική ανθρώπινη φύση σου και βελτιώσεις στο επίπεδό σου, όμως αυτό που έχει καίρια σημασία είναι να μπορέσεις να καταλάβεις ότι όλα όσα κάνει ο Θεός σήμερα έχουν νόημα και είναι ωφέλιμα: Σου δίνουν τη δυνατότητα, εσένα που έχεις γεννηθεί σε έναν τόπο βρομιάς, να ξεφύγεις από τη βρομιά και να την αποτινάξεις, σου δίνουν τη δυνατότητα να υπερνικήσεις την επιρροή του Σατανά και να αφήσεις πίσω σου τη σκοτεινή επιρροή του. Αν εστιάσεις σ’ αυτά τα πράγματα, είσαι προστατευμένος σ’ αυτόν τον τόπο της βρομιάς. Εν τέλει, τι μαρτυρία θα κληθείς να δώσεις; Γεννήθηκες σε έναν τόπο βρομιάς, αλλά μπορείς να γίνεις άγιος, να μη σπιλωθείς ποτέ ξανά από τη βρομιά, να ζήσεις υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά, αλλά να αποταχθείς την επιρροή του Σατανά, να μη σε κατέχει ούτε να σε παρενοχλεί ο Σατανάς και να ζήσεις στα χέρια του Παντοδύναμου. Αυτή είναι η μαρτυρία και η απόδειξη της νίκης στη μάχη με τον Σατανά. Είσαι σε θέση να απαρνηθείς τον Σατανά, δεν αποκαλύπτεις πλέον σατανικές διαθέσεις σε ό,τι βιώνεις, αλλά αντ’ αυτού βιώνεις όσα απαιτούσε ο Θεός να καταφέρει ο άνθρωπος όταν τον δημιούργησε: κανονική ανθρώπινη φύση, κοινή λογική, κανονική διορατικότητα, κανονική βούληση να αγαπάει τον Θεό, και αφοσίωση στον Θεό. Αυτή είναι η μαρτυρία που καταθέτει ένα πλάσμα του Θεού. Λες: «Γεννηθήκαμε σε έναν τόπο βρομιάς, όμως, χάρη στην προστασία του Θεού, χάρη στην ηγεσία Του κι επειδή Εκείνος μας έχει κατακτήσει, έχουμε απαλλαγεί από την επιρροή του Σατανά. Το γεγονός ότι μπορούμε να υπακούμε σήμερα οφείλεται, επίσης, στο ότι μας έχει κατακτήσει ο Θεός, κι όχι στο ότι είμαστε καλοί ή στο ότι αγαπάμε τον Θεό από τη φύση μας. Το ότι έχουμε κατακτηθεί σήμερα, είμαστε σε θέση να καταθέσουμε μαρτυρία για Εκείνον και μπορούμε να Τον υπηρετήσουμε, οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός μάς επέλεξε και μας προκαθόρισε· έτσι, παρομοίως, επειδή μας επέλεξε και μας προστάτεψε, έχουμε σωθεί και λυτρωθεί από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας τη βρομιά και να εξαγνιστούμε στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα».

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 201

Το έργο των εσχάτων ημερών καταργεί όλους τους κανόνες και, ανεξάρτητα από το αν είσαι καταραμένος ή τιμωρημένος, εφόσον βοηθάς το έργο Μου και είσαι ωφέλιμος για το σημερινό έργο της κατάκτησης και ανεξάρτητα από το αν είσαι απόγονος του Μωάβ ή τέκνο του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, εφόσον θα μπορούσες να εκτελέσεις το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού σ’ αυτό το στάδιο του έργου και κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, θα επιτευχθεί το δέον αποτέλεσμα. Είσαι το τέκνο του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και απόγονος του Μωάβ· εν συντομία, όλοι όσοι είναι από σάρκα και οστά, είναι πλάσματα του Θεού και φτιάχτηκαν από τον Δημιουργό. Είσαι πλάσμα του Θεού, δεν θα πρέπει να έχεις καμία επιλογή, και αυτό είναι το καθήκον σου. Φυσικά, το έργο του Δημιουργού σήμερα απευθύνεται σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Ανεξαρτήτως της καταγωγής σου, πάνω απ’ όλα είστε πλάσματα του Θεού. Εσείς —οι απόγονοι του Μωάβ— ανήκετε στα πλάσματα του Θεού, με τη μόνη διαφορά ότι είστε χαμηλότερης αξίας. Εφόσον, σήμερα, το έργο του Θεού επιτελείται ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα και απευθύνεται σε ολόκληρο το σύμπαν, ο Δημιουργός είναι ελεύθερος να επιλέξει οποιονδήποτε άνθρωπο, ζήτημα ή πράγμα προκειμένου να κάνει το έργο Του. Δεν Τον νοιάζει από πού κατάγεσαι· εφόσον είσαι ένα από τα πλάσματά Του και εφόσον είσαι ωφέλιμος για το έργο Του —το έργο της κατάκτησης και της μαρτυρίας— Εκείνος θα επιτελέσει το έργο Του μέσα σου χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Έτσι διαλύονται οι παραδοσιακές αντιλήψεις των ανθρώπων, σύμφωνα με τις οποίες ο Θεός δεν θα εργαστεί ποτέ ανάμεσα στους Εθνικούς, ειδικά ανάμεσα σ’ εκείνους που είναι καταραμένοι και ποταποί· όλες οι μελλοντικές γενεές εκείνων που είναι καταραμένοι θα είναι κι αυτές καταραμένες για πάντα και δεν θα έχουν ποτέ καμία ευκαιρία σωτηρίας· ο Θεός δεν θα κατέλθει ποτέ ούτε θα εργαστεί σε έναν τόπο Εθνικών, και δεν θα πατήσει ποτέ πόδι σε έναν τόπο βρομιάς, καθότι είναι άγιος. Όλες αυτές οι αντιλήψεις έχουν γκρεμιστεί από το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες. Μάθε ότι ο Θεός είναι ο Θεός όλων των πλασμάτων, οι ουρανοί, η γη και τα πάντα βρίσκονται υπό το κράτος Του, και δεν είναι μόνο ο Θεός του λαού του Ισραήλ. Συνεπώς, εφόσον είναι ύψιστης σημασίας αυτό το έργο που πραγματοποιείται στην Κίνα, δεν θα διαδοθεί σε όλα τα έθνη; Η σπουδαία μαρτυρία του μέλλοντος δεν θα περιοριστεί στην Κίνα· αν ο Θεός κατακτούσε μόνο εσάς, θα μπορούσαν να πειστούν οι δαίμονες; Δεν καταλαβαίνουν τη διαδικασία της κατάκτησης, ούτε τη μεγάλη δύναμη του Θεού, και μόνο όταν οι εκλεκτοί του Θεού σε ολόκληρο το σύμπαν αντικρίσουν τα τελικά αποτελέσματα αυτού του έργου θα κατακτηθούν όλα τα πλάσματα. Κανένας δεν είναι πιο οπισθοδρομικός ή διεφθαρμένος από τους απόγονους του Μωάβ. Μόνο αν κατακτηθούν αυτοί οι άνθρωποι —αυτοί που είναι οι πιο διεφθαρμένοι, που δεν αναγνώρισαν τον Θεό ούτε πίστεψαν ότι υπάρχει Θεός, κατακτηθούν και αναγνωρίσουν τον Θεό με το στόμα τους, Τον επαινέσουν και μπορέσουν να Τον αγαπήσουν— θα γίνει αυτό η μαρτυρία της κατάκτησης. Παρόλο που δεν είστε ο Πέτρος, βιώνετε την εικόνα του Πέτρου, μπορείτε να κατέχετε τη μαρτυρία του Πέτρου και του Ιώβ, και αυτή είναι η μεγαλύτερη μαρτυρία. Τελικά, θα πεις: «Δεν είμαστε οι Ισραηλίτες, αλλά οι εγκαταλελειμμένοι απόγονοι του Μωάβ, δεν είμαστε ο Πέτρος, το επίπεδο του οποίου δεν μπορούμε να φτάσουμε, ούτε ο Ιώβ, και δεν μπορούμε καν να συγκριθούμε με τη βούληση του Παύλου να υποφέρει για τον Θεό και να αφιερωθεί σ’ Αυτόν, και είμαστε τόσο οπισθοδρομικοί, οπότε δεν έχουμε τα προσόντα να απολαύσουμε τις ευλογίες του Θεού. Ο Θεός μάς έχει και σήμερα εξυψώσει· άρα, πρέπει να ικανοποιήσουμε τον Θεό και, παρόλο που το επίπεδο ή τα προσόντα μας είναι ελλιπή, είμαστε διατεθειμένοι να ικανοποιήσουμε τον Θεό —έχουμε αυτήν τη βούληση. Είμαστε οι απόγονοι του Μωάβ και ήμασταν καταραμένοι. Αυτό όρισε ο Θεός και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, όμως τα βιώματα και οι γνώσεις μας μπορούν να αλλάξουν και είμαστε αποφασισμένοι να ικανοποιήσουμε τον Θεό». Όταν έχετε αυτήν τη βούληση, αποδεικνύεται ότι έχετε καταθέσει μαρτυρία στην κατάκτησή σας.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 202

Αυτό που πρέπει να επιτευχθεί κυρίως από το έργο της κατάκτησης είναι να σταματήσει η σάρκα του ανθρώπου να επαναστατεί, δηλαδή, το μυαλό του ανθρώπου να αποκτήσει μια νέα κατανόηση για τον Θεό, η καρδιά του να υπακούει ολότελα στον Θεό και ο ίδιος να είναι αποφασισμένος να υπάρχει για τον Θεό. Το πώς αλλάζει η ιδιοσυγκρασία ή η σάρκα του ανθρώπου δεν καθορίζει το αν έχει κατακτηθεί. Αντιθέτως, όταν αλλάξει ο τρόπος σκέψης, η συνείδηση και η λογική του ανθρώπου, όταν, δηλαδή, αλλάξει ολόκληρη η πνευματική σου στάση, τότε θα έχεις κατακτηθεί από τον Θεό. Όταν έχεις την αποφασιστικότητα να υπακούς και έχεις υιοθετήσει μια νέα νοοτροπία, όταν δεν εισάγεις πλέον καμία από τις αντιλήψεις ή τις προθέσεις σου στα λόγια και το έργο του Θεού, και όταν το μυαλό σου μπορεί να σκεφτεί κανονικά, δηλαδή, όταν μπορείς να υπερβάλλεις εαυτόν για τον Θεό με όλη σου την καρδιά, τότε θα ανήκεις σ’ αυτό το είδος ανθρώπου που έχει κατακτηθεί πλήρως. Στον κόσμο της θρησκείας, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν σημαντικά σε όλη τους τη ζωή, καθυποτάσσοντας το σώμα τους ή κουβαλώντας τον σταυρό τους, υποφέροντας και υπομένοντας ακόμα και μέχρι την τελευταία τους πνοή! Κάποιοι εξακολουθούν να νηστεύουν μέχρι το πρωί του θανάτου τους. Σε όλη τη ζωή τους στερούνται το καλό φαγητό και τα ωραία ρούχα, δίνοντας έμφαση μόνο στον πόνο. Έχουν την ικανότητα να καθυποτάσσουν το σώμα τους και να απαρνούνται τη σάρκα τους. Το πνεύμα της υπομονής που δείχνουν απέναντι στον πόνο είναι αξιοθαύμαστο. Όμως, δεν έχουν αντιμετωπιστεί ούτε στο ελάχιστο ο τρόπος σκέψης, οι αντιλήψεις, η πνευματική στάση και, μάλιστα, η παλιά φύση τους. Δεν καταλαβαίνουν πραγματικά τον εαυτό τους. Η πνευματική εικόνα που έχουν για τον Θεό είναι η παραδοσιακή, αυτή ενός αφηρημένου, αόριστου Θεού. Η αποφασιστικότητα τους να υποφέρουν για τον Θεό προέρχεται από τον ζήλο και τη θετική φύση τους. Παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, ούτε Τον κατανοούν ούτε γνωρίζουν το θέλημά Του. Μόνο εργάζονται και υποφέρουν στα τυφλά για Εκείνον. Θεωρούν πως είναι εντελώς ανάξιο λόγου να μπορούν να κάνουν διάκριση και δεν νοιάζονται ούτε στο ελάχιστο για να βρουν τρόπο να εξασφαλίσουν ότι η υπηρεσία που παρέχουν εκπληρώνει πραγματικά το θέλημα του Θεού. Ακόμα λιγότερο γνωρίζουν πώς να φτάσουν στην κατανόηση του Θεού. Ο Θεός που υπηρετούν δεν είναι ο Θεός στην αρχική Του εικόνα, παρά ένας Θεός που έχουν επινοήσει οι ίδιοι, ένας Θεός για τον οποίον έχουν ακούσει ή ένας θρυλικός Θεός που βρίσκεται στις γραφές. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν τη ζωηρή φαντασία τους και τη θεοσεβούμενη καρδιά τους για να υποφέρουν για χάρη του Θεού και να αναλάβουν το έργο που θέλει να κάνει ο Θεός. Η υπηρεσία που παρέχουν είναι υπερβολικά ανακριβής, σε σημείο που ουσιαστικά κανείς τους δεν είναι πραγματικά σε θέση να υπηρετεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ανεξαρτήτως του πόσο διατεθειμένοι είναι να υποφέρουν, η αρχική τους προοπτική για την υπηρεσία που παρέχουν και η πνευματική τους εικόνα για τον Θεό παραμένουν αμετάβλητες, επειδή δεν έχουν περάσει από την κρίση και την παίδευση του Θεού, από τον εξευγενισμό και την τελείωσή Του, κι επειδή κανένας δεν τους έχει οδηγήσει με την αλήθεια. Ακόμα κι αν πιστεύουν στον Ιησού τον Σωτήρα, κανένας τους δεν έχει δει ποτέ τον Σωτήρα. Τον γνωρίζουν μόνο μέσα από θρύλους και διαδόσεις. Συνεπώς, η υπηρεσία που παρέχουν δεν αξίζει περισσότερο από το να υπηρετείς στην τύχη, με τα μάτια κλειστά, σαν ένας τυφλός που υπηρετεί τον ίδιο του τον πατέρα. Τι μπορεί να επιτευχθεί, τελικά, μέσα από αυτού του είδους την υπηρεσία; Και ποιος θα την ενέκρινε; Από την αρχή μέχρι το τέλος, η υπηρεσία που παρέχουν δεν αλλάζει ποτέ καθόλου. Λαμβάνουν μόνο μαθήματα που προέρχονται από τον άνθρωπο και βασίζουν την υπηρεσία τους μόνο στη φυσικότητά τους και σ’ αυτά που αρέσουν στους ίδιους. Τι καρπούς θα μπορούσε αυτό να δρέψει; Ούτε καν ο Πέτρος, ο οποίος είδε τον Ιησού, δεν ήξερε πώς να υπηρετήσει, με τρόπο που να εκπληρώνει το θέλημα του Θεού. Μόνο στο τέλος, στα βαθιά του γεράματα, άρχισε να καταλαβαίνει. Τι λέει αυτό για εκείνους τους τυφλούς που δεν έχουν βιώσει καμία αντιμετώπιση ή κανένα κλάδεμα και δεν έχουν κανέναν να τους καθοδηγεί; Η υπηρεσία πολλών από εσάς την οποία προσφέρετε σήμερα δεν μοιάζει μ’ εκείνη αυτών των τυφλών ανθρώπων; Όλοι εκείνοι που δεν έχουν λάβει την κρίση, που δεν έχουν δεχθεί κλάδεμα και αντιμετώπιση και δεν έχουν αλλάξει, δεν είναι οι ημιτελώς κατακτημένοι; Σε τι χρησιμεύουν αυτού τους είδους οι άνθρωποι; Αν ο τρόπος σκέψης, η κατανόησή σου για τη ζωή και η κατανόησή σου για τον Θεό δεν δείχνουν καμία καινούρια αλλαγή και κανένα αποτέλεσμα, ούτε έστω και λίγο αληθινό κέρδος, δεν πετυχαίνεις ποτέ κάτι αξιόλογο στην υπηρεσία σου! Χωρίς όραμα και χωρίς νέα κατανόηση για το έργο του Θεού, δεν μπορείς να είσαι ένα κατακτημένο άτομο. Ο τρόπος που ακολουθείς τον Θεό θα είναι, τότε, σαν εκείνων που υποφέρουν και νηστεύουν, θα έχει μηδαμινή αξία! Ακριβώς επειδή υπάρχει ελάχιστη μαρτυρία σ’ ό,τι κάνουν, λέω ότι η υπηρεσία τους είναι ανώφελη! Περνούν τη ζωή τους υποφέροντας καθισμένοι στη φυλακή· είναι πάντοτε ανεκτικοί, στοργικοί, και κουβαλούν μάλιστα τον σταυρό, ο κόσμος τούς χλευάζει και τους απορρίπτει, βιώνουν κάθε ταλαιπωρία και, παρά το γεγονός ότι είναι υπάκουοι μέχρι τέλους, εξακολουθούν να μην έχουν κατακτηθεί και δεν μπορούν να δώσουν καμία μαρτυρία περί της κατάκτησής τους. Ο βαθμός στον οποίον έχουν υποφέρει δεν είναι αμελητέος, όμως μέσα τους δεν γνωρίζουν καθόλου τον Θεό. Δεν έχουν αντιμετωπιστεί καθόλου ο παλιός τρόπος σκέψης τους, οι παλιές αντιλήψεις, οι θρησκευτικές πρακτικές, η κατασκευασμένη από τον άνθρωπο κατανόηση και οι ανθρώπινες ιδέες τους. Δεν υπάρχει καμία νέα κατανόηση μέσα τους. Ούτε ελάχιστη από την κατανόησή τους για τον Θεό δεν είναι αληθής ή ακριβής. Έχουν παρανοήσει το θέλημα του Θεού. Μπορούν να υπηρετήσουν έτσι τον Θεό; Όπως κι αν κατανόησες τον Θεό στο παρελθόν, ας υποτεθεί ότι διατηρείς αυτήν την κατανόηση μέχρι σήμερα και συνεχίζεις να βασίζεις την κατανόησή σου για τον Θεό στις δικές σου αντιλήψεις και ιδέες, ασχέτως του τι κάνει ο Θεός. Δηλαδή, ας υποτεθεί ότι δεν κατέχεις καμία νέα, αληθινή κατανόηση για τον Θεό και δεν καταφέρνεις να γνωρίσεις την αληθινή εικόνα και διάθεση του Θεού. Ας υποτεθεί ότι η κατανόησή σου για τον Θεό εξακολουθεί να καθοδηγείται από έναν φεουδαρχικό, δεισιδαιμονικό τρόπο σκέψης και είναι ακόμα αποκύημα της ανθρώπινης φαντασίας και των ανθρώπινων αντιλήψεων. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε δεν έχεις κατακτηθεί. Ο λόγος που σου λέω όλα τα λόγια τώρα, είναι για να σου δώσω τη δυνατότητα να καταλάβεις και να χρησιμοποιήσεις αυτήν τη γνώση ως οδηγό για μια ακριβή και νέα κατανόηση. Ο σκοπός είναι, επίσης, να απαλλαχτείς από όλες εκείνες τις παλιές αντιλήψεις και την παλιά γνώση που κουβαλάς μέσα σου, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις μια νέα κατανόηση. Αν πραγματικά τρως και πίνεις τον λόγο Μου, τότε η κατανόησή σου θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Εφόσον διατηρείς μια υπάκουη καρδιά, καθώς τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού, η προοπτική σου θα ανθίσει. Εφόσον μπορείς να αποδέχεσαι την επαναλαμβανόμενη παίδευση, η παλιά σου νοοτροπία σταδιακά θα αλλάξει. Εφόσον η παλιά σου νοοτροπία αντικατασταθεί πλήρως με μια νέα, η πράξη σου θα αλλάξει κι αυτή αναλόγως. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η υπηρεσία που παρέχεις θα κατευθύνεται όλο και περισσότερο προς τον στόχο και θα γίνεται ολοένα πιο ικανή να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Αν μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου, τη γνώση σου σχετικά με την ανθρώπινη ζωή, καθώς και τις πολλές αντιλήψεις που έχεις για τον Θεό, τότε, η φυσικότητά σου σταδιακά θα ελαττωθεί. Αυτό και μόνο αυτό είναι το αποτέλεσμα μετά από την κατάκτηση του ανθρώπου από τον Θεό· αυτή είναι η αλλαγή που θα γίνει εμφανής στον άνθρωπο. Αν όταν πιστεύεις στον Θεό, το μόνο που ξέρεις είναι να καθυποτάσσεις το σώμα σου, να υπομένεις και να υποφέρεις, και δεν σου είναι ξεκάθαρο το αν αυτό που κάνεις είναι σωστό ή λάθος, πόσο μάλλον για ποιον το κάνεις, τότε, πώς μπορεί μια τέτοιου είδους πράξη να οδηγήσει σε αλλαγή;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 203

Τι σημαίνει να τελειώνεται κανείς; Τι σημαίνει να έχει κατακτηθεί; Ποια κριτήρια πρέπει να πληρούν οι άνθρωποι, προκειμένου να κατακτηθούν; Και ποια κριτήρια πρέπει να πληρούν, προκειμένου να τελειωθούν; Η κατάκτηση και η τελείωση εξυπηρετούν και τα δύο τον σκοπό της ολοκλήρωσης του ανθρώπου, ούτως ώστε αυτός να μπορέσει να ανακτήσει την αρχική του ομοιότητα και να απελευθερωθεί από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και την επιρροή του Σατανά. Αυτή η κατάκτηση λαμβάνει χώρα στην αρχή της διαδικασίας της κατεργασίας του ανθρώπου· πράγματι, συνιστά το πρώτο βήμα του έργου. Η τελείωση είναι το δεύτερο βήμα και συνιστά το καταληκτικό έργο. Κάθε ανθρώπινο ον πρέπει να υποβληθεί στη διαδικασία της κατάκτησης. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα μπορούσε ποτέ να γνωρίσει τον Θεό ούτε θα ήξερε ότι υπάρχει Θεός, δηλαδή θα ήταν αδύνατο να αναγνωρίσει τον Θεό. Και αν κάποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό, τότε θα του είναι και αδύνατον να ολοκληρωθεί από Αυτόν, αφού δεν θα πληροί τα κριτήρια γι’ αυτήν την ολοκλήρωση. Αν δεν αναγνωρίζεις καν τον Θεό, πώς θα μπορέσεις να Τον γνωρίσεις; Πώς μπορείς να Τον επιδιώξεις; Δεν θα μπορέσεις ούτε εσύ να καταθέσεις μαρτυρία για Εκείνον, πόσο μάλλον να έχεις την πίστη να Τον ικανοποιήσεις. Συνεπώς, όποιος θέλει να ολοκληρωθεί, σε πρώτη φάση πρέπει να υποβληθεί στο έργο της κατάκτησης. Αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση. Όμως, και η κατάκτηση και η τελείωση έχουν ως στόχο την κατεργασία και την αλλαγή των ανθρώπων, και καθένα από τα δύο αποτελεί μέρος του έργου της διαχείρισης του ανθρώπου. Και τα δύο βήματα απαιτούνται για να ολοκληρώσουν κάποιον, και κανένα στάδιο δεν μπορεί να αγνοηθεί. Είναι αλήθεια ότι η «κατάκτηση» δεν ακούγεται πολύ καλά, όμως στην πραγματικότητα, η διαδικασία της κατάκτησης ενός ατόμου είναι η διαδικασία της αλλαγής του. Αφού κατακτηθείς, μπορεί να μην έχει εξαλειφθεί πλήρως η διεφθαρμένη διάθεσή σου, όμως θα την έχεις γνωρίσει. Μέσα από το έργο της κατάκτησης θα γνωρίσεις τελικά την ποταπή ανθρώπινη φύση σου, καθώς και την ανυπακοή σου. Παρόλο που δεν θα μπορέσεις να απορρίψεις ή να αλλάξεις αυτά τα πράγματα, εντός της σύντομης χρονικής περιόδου του έργου της κατάκτησης, θα καταφέρεις να τα γνωρίσεις, και αυτό θα θέσει τις βάσεις για την τελείωσή σου. Έτσι, και η κατάκτηση και η τελείωση γίνονται για να αλλάξουν τους ανθρώπους, για να τους απαλλάξουν από τις διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις τους, ώστε να μπορέσουν να προσφέρουν πλήρως τον εαυτό τους στον Θεό. Η κατάκτηση είναι το πρώτο μόνο βήμα για την αλλαγή της διάθεσης των ανθρώπων, καθώς και το πρώτο βήμα για να προσφέρει ο άνθρωπος πλήρως τον εαυτό του στον Θεό, και είναι πιο χαμηλά από το βήμα της τελείωσης. Η διάθεση της ζωής ενός ατόμου που έχει κατακτηθεί αλλάζει πολύ λιγότερο απ’ ότι ενός ατόμου που έχει τελειωθεί. Η κατάκτηση και η τελείωση κάποιου είναι δύο έννοιες διαφορετικές η μία από την άλλη, επειδή συνιστούν διαφορετικές φάσεις του έργου και επειδή απαιτούν από τους ανθρώπους διαφορετικά κριτήρια· η κατάκτηση απαιτεί από τους ανθρώπους χαμηλότερα κριτήρια, ενώ η τελείωση απαιτεί από αυτούς υψηλότερα κριτήρια. Όσοι έχουν τελειωθεί είναι δίκαιοι άνθρωποι, άνθρωποι που έχουν γίνει άγιοι και αγνοί· αποτελούν την αποκρυστάλλωση του έργου της διαχείρισης της ανθρωπότητας ή τα τελικά προϊόντα. Παρόλο που δεν είναι τέλειοι άνθρωποι, είναι άνθρωποι που επιζητούν να ζήσουν μια ζωή γεμάτη νόημα. Όσοι έχουν κατακτηθεί, από την άλλη, αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού μόνο στα λόγια· αναγνωρίζουν ότι ο Θεός έχει ενσαρκωθεί, ότι ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί και ότι ο Θεός έχει έρθει στη γη για να κάνει το έργο της κρίσεως και της παίδευσης. Επίσης, αναγνωρίζουν ότι η κρίση και η παίδευση του Θεού, καθώς και η πάταξη και ο εξευγενισμός από Αυτόν είναι όλα επωφελή για τον άνθρωπο. Μόλις πρόσφατα έχουν αρχίσει να έχουν κάποια ανθρώπινη ομοιότητα. Έχουν κάποιες γνώσεις για τη ζωή, αλλά η ζωή εξακολουθεί να παραμένει θολή γι’ αυτούς. Με άλλα λόγια, τώρα αρχίζουν να κατέχουν ανθρώπινη φύση. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της κατάκτησης. Όταν οι άνθρωποι μπαίνουν στο μονοπάτι της τελείωσης, η παλιά τους διάθεση είναι δυνατόν να αλλάξει. Επιπροσθέτως, η ζωή τους συνεχίζει να εξελίσσεται και εισέρχονται σταδιακά όλο και πιο βαθιά στην αλήθεια. Είναι σε θέση να αποστρέφονται τον κόσμο και όλους όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Αποστρέφονται ιδιαίτερα τον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά ακόμα περισσότερο, γνωρίζουν ξεκάθαρα τον εαυτό τους. Είναι διατεθειμένοι να ζήσουν με βάση την αλήθεια και θέτουν ως στόχο τους την επιδίωξη της αλήθειας. Δεν είναι διατεθειμένοι να ζήσουν με τις σκέψεις που παράγει το ίδιο τους το μυαλό και νιώθουν αποστροφή για την αυταρέσκεια, την ξιπασιά και την έπαρση του ανθρώπου. Ομιλούν με έντονη αίσθηση της ευπρέπειας, χειρίζονται τα όποια θέματα με ικανότητα διάκρισης και σοφία, και είναι πιστοί και υπάκουοι στον Θεό. Αν βιώσουν μια στιγμή παίδευσης και κρίσης, όχι μόνο δεν γίνονται παθητικοί ή αδύναμοι, αλλά αντιθέτως είναι ευγνώμονες για αυτήν την παίδευση και κρίση από τον Θεό. Πιστεύουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την παίδευση και την κρίση του Θεού, πιστεύουν ότι αυτά τους προστατεύουν. Δεν επιδιώκουν μια πίστη γαλήνης και χαράς ή αναζήτησης του άρτου του επιούσιου. Ούτε και επιδιώκουν εφήμερες σαρκικές απολαύσεις. Αυτά συμβαίνουν σ’ εκείνους που έχουν τελειωθεί. Αφότου οι άνθρωποι κατακτηθούν, αναγνωρίζουν ότι υπάρχει Θεός, αλλά υπάρχουν όρια στις εκδηλώσεις μέσα τους όταν αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού. Τι σημαίνει στην πραγματικότητα ο Λόγος ενσαρκώνεται; Τι σημαίνει ενσάρκωση; Τι έχει κάνει ο ενσαρκωμένος Θεός; Ποιος είναι ο στόχος και η σημασία του έργου Του; Αφότου βίωσες τόσο μεγάλο μέρος από το έργο Του, αφότου βίωσες τις πράξεις Του ως ενσαρκωμένου, τι έχεις κερδίσει; Μόνο αφότου κατανοήσεις όλα αυτά τα πράγματα θα κατακτηθείς. Αν απλώς λες ότι αναγνωρίζεις ότι υπάρχει Θεός, αλλά δεν απαρνείσαι ό,τι οφείλεις να απαρνηθείς και δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τις σαρκικές απολαύσεις που θα πρέπει να εγκαταλείψεις, αλλά αντιθέτως εξακολουθείς να επιθυμείς σαρκικές ανέσεις, όπως κάνεις πάντα, τότε δεν είσαι σε θέση να απαλλαγείς από οποιεσδήποτε προκαταλήψεις απέναντι στους αδελφούς και τις αδελφές και δεν πληρώνεις οποιοδήποτε τίμημα κατά την επιτέλεση πολλών απλών ασκήσεων, άρα αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις κατακτηθεί ακόμα. Σε αυτήν την περίπτωση, ακόμα κι αν καταλαβαίνεις πολλά, όλα θα είναι μάταια. Όσοι έχουν κατακτηθεί είναι άνθρωποι που έχουν επιτύχει κάποιες αρχικές αλλαγές και κάποια αρχική είσοδο. Η βίωση της κρίσης και της παίδευσης του Θεού προσφέρει στους ανθρώπους μια αρχική γνώση για τον Θεό και μια αρχική κατανόηση της αλήθειας. Μπορεί να είσαι ανίκανος να εισέλθεις πλήρως στην πραγματικότητα πιο βαθιών, πιο διεξοδικών αληθειών, όμως στην πραγματική σου ζωή μπορείς να κάνεις πράξη πολλές στοιχειώδεις αλήθειες, όπως αυτές που αφορούν τις σαρκικές απολαύσεις σου ή το προσωπικό κύρος σου. Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται στους ανθρώπους κατά τη διαδικασία της κατάκτησης. Αλλαγές στη διάθεση επίσης παρατηρούνται σε όσους έχουν κατακτηθεί. Παραδείγματος χάριν, στον τρόπο με τον οποίο ντύνονται και παρουσιάζονται, και στον τρόπο ζωής τους —όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν. Η οπτική τους στην πίστη στον Θεό αλλάζει, βλέπουν ξεκάθαρα τους στόχους της επιδίωξής τους και έχουν υψηλότερες φιλοδοξίες. Κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης, συμβαίνουν αντίστοιχες αλλαγές και στη διάθεση της ζωής τους. Υπάρχουν αλλαγές, αλλά είναι ρηχές, προκαταρκτικές και πολύ κατώτερες από τις αλλαγές στη διάθεση και τους στόχους της επιδίωξης όσων έχουν τελειωθεί. Αν, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της κατάκτησης, δεν αλλάξει καθόλου η διάθεση ενός ατόμου και το άτομο δεν αποκτήσει καμία αλήθεια, τότε αυτό το άτομο είναι σκουπίδι και παντελώς άχρηστο! Οι άνθρωποι που δεν έχουν κατακτηθεί δεν μπορούν να τελειωθούν! Αν κάποιος επιζητά μόνο να κατακτηθεί, τότε δεν μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως, ακόμα κι αν η διάθεσή του επιδεικνύει κάποιες αντίστοιχες αλλαγές κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης. Θα απολέσει και τις αρχικές αλήθειες που απέκτησε. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο μέγεθος της αλλαγής στη διάθεση όσων έχουν κατακτηθεί και όσων έχουν τελειωθεί. Ωστόσο, η κατάκτηση είναι το πρώτο στάδιο της αλλαγής· είναι η βάση. Η απουσία αυτής της αρχικής αλλαγής αποτελεί απόδειξη ότι κάποιος δεν γνωρίζει στην πραγματικότητα καθόλου τον Θεό, αφού αυτή η γνώση προέρχεται από την κρίση, και αυτή η κρίση είναι το κύριο μέρος του έργου της κατάκτησης. Έτσι, όλοι όσοι έχουν τελειωθεί πρέπει πρώτα να κατακτηθούν· διαφορετικά, δεν είναι δυνατόν να οδηγηθούν στην τελείωση.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 204

Σήμερα, σας προειδοποιώ μ’ αυτόν τον τρόπο για χάρη της δικής σας επιβίωσης, για να προχωρήσει το έργο Μου ομαλά και ώστε το εναρκτήριο έργο Μου σε ολόκληρο το σύμπαν να διεξαχθεί σωστά και τέλεια, αποκαλύπτοντας τα λόγια Μου, την εξουσία, το μεγαλείο και την κρίση Μου στους ανθρώπους όλων των χωρών και των εθνών. Το έργο που κάνω ανάμεσά σας είναι η αρχή του έργου Μου σε ολόκληρο το σύμπαν. Παρόλο που τώρα είναι ήδη οι έσχατες ημέρες, να ξέρετε ότι «οι έσχατες ημέρες» δεν είναι παρά ένα όνομα για μια εποχή: Όπως η Εποχή του Νόμου και η Εποχή της Χάριτος, αναφέρεται σε μια εποχή και δηλώνει μια ολόκληρη εποχή αντί για τα τελευταία λίγα χρόνια ή μήνες. Ωστόσο, οι έσχατες ημέρες είναι πολύ διαφορετικές από την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή του Νόμου. Το έργο των εσχάτων ημερών δεν διεξάγεται στο Ισραήλ, αλλά μεταξύ των Εθνικών. Είναι η κατάκτηση ενώπιον του θρόνου Μου των ανθρώπων όλων των εθνών και φυλών έξω από το Ισραήλ, ώστε η δόξα Μου σε όλο το σύμπαν να γεμίσει την πλάση και το στερέωμα. Είναι για να μπορώ να κερδίσω μεγαλύτερη δόξα, ώστε όλα τα πλάσματα στη γη να μεταδώσουν τη δόξα Μου σε κάθε έθνος, για πάντα σε όλες τις γενεές, και όλα τα πλάσματα στον ουρανό και στη γη να μπορούν να δουν όλη τη δόξα που έχω αποκτήσει στη γη. Το έργο που γίνεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών είναι έργο κατάκτησης. Δεν είναι η καθοδήγηση της ζωής όλων των ανθρώπων στη γη, αλλά ο επίλογος της αναλλοίωτης ζωής των δεινών του ανθρώπου στη γη, που διαρκεί χιλιετίες. Κατά συνέπεια, το έργο των εσχάτων ημερών δεν μπορεί να είναι όπως το έργο των πολλών χιλιάδων ετών στο Ισραήλ, ούτε μπορεί να είναι όπως το έργο των μερικών μόνο χρόνων στην Ιουδαία, που συνεχίστηκε για δύο χιλιετίες μέχρι τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού. Οι άνθρωποι των εσχάτων ημερών συναντούν μόνο την επανεμφάνιση του Σωτήρα εν σαρκί και λαμβάνουν το προσωπικό έργο και τα λόγια του Θεού. Δεν θα περάσουν δύο χιλιάδες χρόνια πριν οι έσχατες ημέρες έρθουν στο τέλος. Είναι σύντομες, όπως η περίοδος που ο Ιησούς διεξήγε το έργο την Εποχή της Χάριτος στην Ιουδαία. Αυτό συμβαίνει γιατί οι έσχατες ημέρες είναι ο επίλογος ολόκληρης της εποχής. Αποτελούν την ολοκλήρωση και το τέλος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού που κρατά έξι χιλιάδες χρόνια, και ολοκληρώνουν το ταξίδι της ζωής των δεινών της ανθρωπότητας. Δεν μεταφέρουν όλη την ανθρωπότητα σε μια νέα εποχή ούτε επιτρέπουν τη ζωή της ανθρωπότητας να συνεχιστεί. Αυτό δεν θα είχε καμία σημασία για το σχέδιο διαχείρισής Μου ή για την ύπαρξη του ανθρώπου. Αν οι άνθρωποι συνέχιζαν έτσι, τότε αργά ή γρήγορα θα καταβροχθίζονταν εντελώς από τον διάβολο και οι ψυχές αυτές που ανήκουν σ’ Εμένα θα καταστρέφονταν τελικά από τα χέρια του. Το έργο Μου δεν διαρκεί παρά έξι χιλιάδες χρόνια και υποσχέθηκα ότι ο έλεγχος του κακού επάνω σε ολόκληρη την ανθρωπότητα επίσης δεν θα ήταν για παραπάνω από έξι χιλιάδες χρόνια. Κι έτσι, ο χρόνος τελειώνει. Ούτε θα συνεχίσω, ούτε θα καθυστερήσω περισσότερο: Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, θα κατατροπώσω τον Σατανά, θα πάρω πίσω όλη Μου τη δόξα και θα ανακτήσω τις ψυχές που ανήκουν σ’ Εμένα στη γη, ώστε αυτές οι δύστυχες ψυχές να ξεφύγουν από τη θάλασσα των δεινών κι έτσι, να ολοκληρωθεί ολόκληρο το έργο Μου στη γη. Από αυτήν την ημέρα και έπειτα, δεν θα ενσαρκωθώ ποτέ ξανά στη γη και το Πνεύμα Μου που ελέγχει τα πάντα δεν θα εργαστεί στη γη ποτέ ξανά. Θα κάνω μόνο ένα πράγμα στη γη: Θα ξαναφτιάξω την ανθρωπότητα, μία ανθρωπότητα που είναι άγια και που είναι η πιστή πόλη Μου στη γη. Αλλά να γνωρίζετε ότι δεν θα εκμηδενίσω ολόκληρο τον κόσμο ούτε θα εκμηδενίσω ολόκληρη την ανθρωπότητα. Θα κρατήσω το εναπομείναν ένα τρίτο —το ένα τρίτο που Με αγαπά και έχει κατακτηθεί πλήρως από Εμένα, και θα κάνω αυτό το ένα τρίτο να καρποφορήσει και να πολλαπλασιαστεί στη γη όπως έκαναν οι Ισραηλίτες υπό τον νόμο, τρέφοντάς τους με άφθονα πρόβατα και βοοειδή και όλα τα πλούτη της γης. Η ανθρωπότητα αυτή θα παραμείνει μαζί Μου για πάντα, ωστόσο δεν είναι η απαράδεκτα ακάθαρτη ανθρωπότητα του σήμερα, αλλά η ανθρωπότητα που θα είναι μια ομάδα από όλους όσοι έχω κερδίσει Εγώ. Μία τέτοια ανθρωπότητα δεν θα καταστραφεί, ενοχληθεί ή πολιορκηθεί από τον Σατανά, και θα είναι η μόνη ανθρωπότητα που θα υπάρχει επάνω στη γη μετά τη νίκη Μου επί του Σατανά. Είναι η ανθρωπότητα που έχει κατακτηθεί σήμερα από Εμένα και έχει κερδίσει την υπόσχεσή Μου. Και επομένως, η ανθρωπότητα που έχει κατακτηθεί κατά τις έσχατες ημέρες, είναι επίσης η ανθρωπότητα που θα διασωθεί και θα κερδίσει τις αιώνιες ευλογίες Μου. Θα είναι η μοναδική απόδειξη του θριάμβου Μου κατά του Σατανά και τα μόνα λάφυρά Μου από τη μάχη Μου με τον Σατανά. Αυτά τα λάφυρα του πολέμου τα έχω σώσει από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και είναι η μόνη αποκρυστάλλωση και ο καρπός από το σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών. Προέρχονται από κάθε έθνος και κάθε δόγμα και από κάθε μέρος και χώρα σε όλο το σύμπαν. Είναι από διαφορετικές φυλές, έχουν διαφορετικές γλώσσες, έθιμα και χρώμα δέρματος και είναι διασκορπισμένοι σε κάθε έθνος και δόγμα στην υφήλιο, και ακόμη, σε κάθε γωνιά του κόσμου. Τελικά, θα συγκεντρωθούν όλοι μαζί για να αποτελέσουν μια ολοκληρωμένη ανθρωπότητα, μία συνάθροιση ανθρώπων που δεν τη φτάνουν οι δυνάμεις του Σατανά. Όσοι από την ανθρωπότητα δεν έχουν σωθεί και κατακτηθεί από Εμένα, θα βυθιστούν σιωπηλά στα βάθη της θάλασσας και θα καούν από τις έντονες φλόγες Μου για όλη την αιωνιότητα. Θα εκμηδενίσω αυτήν την παλιά, υπέρτατα ακάθαρτη ανθρωπότητα, όπως εκμηδένισα τους πρωτότοκους υιούς και τα βοοειδή της Αιγύπτου, αφήνοντας μόνο τους Ισραηλίτες, που έτρωγαν το κρέας των αρνίων, έπιναν το αίμα των αρνίων και έβαζαν σημάδι στα ανώφλια της πόρτας με αίμα αρνίου. Οι άνθρωποι που έχουν κατακτηθεί από Εμένα και είναι η οικογένειά Μου, δεν είναι επίσης οι άνθρωποι που τρώνε τη σάρκα από Εμένα, τον Αμνό, πίνουν το αίμα από Εμένα, τον Αμνό, και έχουν λυτρωθεί από Εμένα και Με λατρεύουν; Δεν συνοδεύονται αυτοί οι άνθρωποι πάντοτε από τη δόξα Μου; Όσοι δεν έχουν λάβει τη σάρκα από Εμένα, τον Αμνό, δεν έχουν βυθιστεί ήδη σιωπηλοί στα βάθη της θάλασσας; Σήμερα, Μου εναντιώνεστε και σήμερα, τα λόγια Μου είναι όπως εκείνα που είπε ο Ιεχωβά στους υιούς και τους εγγονούς του Ισραήλ. Ωστόσο, η σκληρότητα στα βάθη της καρδιάς σας προκαλεί τη συσσώρευση της οργής Μου, φέρνοντας περισσότερα δεινά στη σάρκα σας, περισσότερη κρίση για τις αμαρτίες σας και περισσότερη οργή για την αδικία σας. Ποιος θα μπορούσε να σωθεί την ημέρα της οργής Μου, όταν Μού συμπεριφέρεστε έτσι σήμερα; Ποιου η αδικία μπορεί να ξεφύγει από τα μάτια της παίδευσής Μου; Ποιου οι αμαρτίες μπορούν να ξεφύγουν από το δικό Μου χέρι, του Παντοδύναμου; Ποιου η περιφρόνηση θα μπορούσε να ξεφύγει από την κρίση Μου, του Παντοδύναμου; Εγώ, ο Ιεχωβά, μιλώ έτσι σ’ εσάς, τους απογόνους της οικογένειας των Εθνικών, και τα λόγια που σας λέω σήμερα ξεπερνούν όλες τις ομιλίες της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος, ωστόσο είστε σκληρότεροι απ’ όλους τους ανθρώπους της Αιγύπτου. Δεν συσσωρεύετε την οργή Μου καθώς Εγώ ήρεμα κάνω το έργο Μου; Πώς θα μπορούσατε να ξεφύγετε αλώβητοι από την ημέρα Μου, του Παντοδύναμου;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Κανείς που αποτελείται από σάρκα δεν μπορεί να ξεφύγει από την ημέρα της οργής» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 205

Θα πρέπει να προσφέρετε τα πάντα για το έργο Μου. Θα πρέπει να κάνετε έργο που Με ωφελεί. Θέλω να σας πω για όλα αυτά που δεν έχετε καταλάβει έτσι ώστε να κερδίσετε από Εμένα όλα αυτά που στερείστε. Παρόλο που τα ελαττώματά σας είναι αναρίθμητα, είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω να κάνω το έργο που θα πρέπει να κάνω πάνω σας, εξασφαλίζοντάς σας το τελευταίο έλεός Μου έτσι ώστε να ωφεληθείτε από Εμένα και να κερδίσετε την δόξα που σας λείπει και που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί. Έχω εργαστεί για τόσα πολλά χρόνια, αλλά κανένας ανάμεσα στους ανθρώπους δεν Με έχει γνωρίσει ποτέ. Θέλω να σας πω μυστικά που δεν έχω πει ποτέ σε κανέναν άλλον.

Ανάμεσα στους ανθρώπους, ήμουν το Πνεύμα που δεν μπορούσαν να δουν, το Πνεύμα με το οποίο δεν μπορούσαν ποτέ να έρθουν σε επαφή. Εξαιτίας των τριών σταδίων του έργου Μου στη γη (δημιουργία του κόσμου, λύτρωση, και καταστροφή), εμφανίζομαι ανάμεσά τους σε διαφορετικές στιγμές (ποτέ δημόσια) για να κάνω το έργο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους. Την πρώτη φορά που ήρθα ανάμεσα στους ανθρώπους ήταν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Λύτρωσης. Φυσικά ήρθα στην εβραϊκή οικογένεια˙ γι’ αυτό οι πρώτοι που είδαν τον Θεό να έρχεται στη γη ήταν οι Εβραίοι. Ο λόγος που έκανα αυτό το έργο προσωπικά ήταν γιατί ήθελα να χρησιμοποιήσω την ενσάρκωσή Μου ως προσφορά περί αμαρτίας στο λυτρωτικό Μου έργο. Έτσι οι πρώτοι που Με είδαν ήταν οι Εβραίοι την Εποχή της Χάριτος. Ήταν η πρώτη φορά που εργάστηκα με σάρκα και οστά. Την Εποχή της Βασιλείας, το έργο Μου είναι να κατακτήσω και να οδηγήσω στην τελείωση, έτσι πάλι κάνω ποιμαντικό έργο με σάρκα και οστά. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που εργάζομαι με σάρκα και οστά. Στα τελευταία δύο στάδια του έργου, αυτό με το οποίο έρχονται οι άνθρωποι σε επαφή δεν είναι πια το αόρατο, ανέγγιχτο Πνεύμα, αλλά ένας άνθρωπος που είναι το Πνεύμα που έχει πάρει σάρκα και οστά. Έτσι, στα μάτια του ανθρώπου, πάλι γίνομαι κάποιος που δεν μοιάζει και δεν φαίνεται σαν τον Θεό. Επίσης, ο Θεός που βλέπουν οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αρσενικός αλλά και θηλυκός, που είναι ακόμα περισσότερο απίστευτο και αινιγματικό γι’ αυτούς. Ξανά και ξανά, το εξαιρετικό έργο Μου γκρεμίζει τα παλιά πιστεύω που υπήρχαν για πάρα, πάρα πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι μένουν έκθαμβοι! Ο Θεός δεν είναι μόνο το Άγιο Πνεύμα, αυτό το Πνεύμα, το εφτάπτυχο ισχυρό Πνεύμα, αυτό το Πνεύμα που τα περιβάλλει όλα, αλλά κι ένας άνθρωπος, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ένας εξαιρετικά κοινός άνθρωπος. Δεν είναι μόνο αρσενικού αλλά και θηλυκού γένους. Έχουν κοινό ότι γεννιούνται και οι δύο από ανθρώπους, και διαφορετικό στο ότι ο ένας συλλαμβάνεται από το Άγιο Πνεύμα κι ο άλλος γεννιέται από άνθρωπο αλλά κατάγεται κατευθείαν από το Πνεύμα. Είναι παρόμοιοι στο ότι κι οι δύο είναι ενσαρκώσεις του Θεού, υλοποιούν το έργο του Θεού και Πατέρα, και ανόμοιοι στο ότι ο ένας κάνει το έργο της λύτρωσης και ο άλλος κάνει το έργο της κατάκτησης. Και οι δύο εκπροσωπούν τον Θεό και Πατέρα, αλλά ο ένας είναι ο Κύριος της σωτηρίας γεμάτος με αγάπη, καλοσύνη κι έλεος, ενώ ο άλλος είναι ο Θεός της δικαιοσύνης γεμάτος με οργή και κρίση. Ο ένας είναι ο Απόλυτος Κυρίαρχος που θ’ αρχίσει το έργο της λύτρωσης, κι ο άλλος είναι ο δίκαιος Θεός που θα επιτύχει το έργο της κατάκτησης. Ο ένας είναι η Αρχή, και ο άλλος το Τέλος. Ο ένας είναι αναμάρτητη σάρκα, ο άλλος είναι σάρκα που ολοκληρώνει τη λύτρωση, συνεχίζει το έργο και δεν είναι ποτέ αμαρτωλός. Και οι δύο είναι το ίδιο Πνεύμα, αλλά κατοικούν σε διαφορετικές σάρκες κι έχουν γεννηθεί σε διαφορετικά μέρη. Και τους χωρίζουν αρκετές χιλιάδες χρόνια. Όμως όλο το έργο Τους συμπληρώνει το ένα το άλλο, ποτέ δεν συγκρούονται, και μπορούν να εκφραστούν με τα ίδια λόγια. Και οι δύο είναι άνθρωποι, αλλά ο ένας γεννήθηκε αγόρι και ο άλλος κορίτσι. Όλα αυτά τα πολλά χρόνια, αυτό που έχουν δει οι άνθρωποι είναι όχι μόνο το Πνεύμα κι όχι μόνο έναν άνθρωπο, αρσενικού γένους, αλλά και πολλά πράγματα που δεν συνάδουν με ανθρώπινες αντιλήψεις, κι έτσι δεν μπορούν ποτέ να Με κατανοήσουν πλήρως. Συνέχεια μισοπιστεύουν και Με μισοαμφισβητούν, σαν να υπάρχω στ’ αλήθεια αλλά σαν να είμαι κι ένα απατηλό όνειρο. Γι’ αυτό μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι ακόμα δεν ξέρουν τι είναι ο Θεός. Μπορείς αλήθεια να Με περιγράψεις με μια απλή πρόταση; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Ιησούς δεν είναι άλλος από τον Θεό, κι ότι ο Θεός δεν είναι άλλος από τον Ιησού»; Είσαι στ’ αλήθεια τόσο τολμηρός ώστε να πεις ότι «ο Θεός δεν είναι άλλος από το Πνεύμα, και το Πνεύμα δεν είναι άλλο από τον Θεό»; Μπορείς άνετα να πεις ότι «ο Θεός είναι απλά κάποιος που έχει ενδυθεί τη σάρκα»; Έχεις αλήθεια το κουράγιο να δηλώσεις κατηγορηματικά ότι «Η εικόνα του Ιησού είναι απλά η σπουδαία εικόνα του Θεού»; Μπορείς να εξηγήσεις σχολαστικά τη διάθεση και την εικόνα του Θεού χρησιμοποιώντας τη δύναμη του δώρου των λέξεων; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Θεός δημιούργησε μόνο το αρσενικό, όχι το θηλυκό γένος, κατ’ εικόνα Του»; Αν το λες αυτό, τότε καμία γυναίκα δεν θα ήταν ανάμεσά στους εκλεκτούς Μου και ακόμα λιγότερο, οι γυναίκες θα ήταν ένα είδος ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Ξέρεις πραγματικά τώρα τι είναι ο Θεός; Είναι ο Θεός άνθρωπος; Είναι ο Θεός Πνεύμα; Είναι ο Θεός στ’ αλήθεια αρσενικού γένους; Μόνο ο Ιησούς μπορεί να ολοκληρώσει το έργο που θέλω να κάνω; Αν διαλέξεις μόνο ένα από τα παραπάνω για να περιγράψεις την ουσία Μου, τότε θα ήσουν ένας υπερβολικά αδαής πιστός. Αν εργαστώ ως σάρκα και οστά μία και μόνο μία φορά, μήπως Με οριοθετείτε; Μπορείς στ’ αλήθεια να ρίξεις μια ματιά και να Με καταλάβεις πλήρως; Μπορείς στ’ αλήθεια να Με συνοψίσεις πλήρως βασιζόμενος σε αυτά που έχεις εκτεθεί σε όλη σου τη ζωή; Κι αν στις δύο ενσαρκώσεις Μου κάνω παρόμοια δουλειά, σαν τι θα Με αντιληφθείτε; Θα Με αφήσετε για πάντα καρφωμένο στον σταυρό; Μπορεί ο Θεός να είναι τόσο απλός όσο λες;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 206

Ένα στάδιο του έργου των δύο προηγούμενων εποχών επιτελέστηκε στο Ισραήλ· ένα άλλο επιτελέστηκε στην Ιουδαία. Σε γενικές γραμμές, κανένα στάδιο αυτού του έργου δεν έγινε εκτός του Ισραήλ, και κάθε στάδιο εκτελέστηκε πάνω στον αρχικό εκλεκτό λαό. Συνεπώς, οι Ισραηλίτες πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Θεός μονάχα των Ισραηλιτών. Επειδή ο Ιησούς εργάστηκε στην Ιουδαία, όπου επιτέλεσε το έργο της σταύρωσης, οι Εβραίοι Τον θεωρούν ως τον Λυτρωτή του εβραϊκού λαού. Νομίζουν ότι είναι αποκλειστικά ο Βασιλεύς των Εβραίων, και κανενός άλλου λαού· ότι δεν είναι ο Κύριος που λυτρώνει τους Άγγλους, ούτε ο Κύριος που λυτρώνει τους Αμερικανούς, αλλά ο Κύριος που λυτρώνει τους Ισραηλίτες· και όντως, τους Εβραίους λύτρωσε Εκείνος στο Ισραήλ. Στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι ο Κύριος των πάντων. Αυτός είναι ο Θεός όλης της πλάσης. Δεν είναι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, ούτε των Εβραίων· είναι ο Θεός όλης της πλάσης. Τα δύο προηγούμενα στάδια του έργου Του πραγματοποιήθηκαν στο Ισραήλ, πράγμα το οποίο έχει δημιουργήσει συγκεκριμένες αντιλήψεις στους ανθρώπους. Πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά επιτέλεσε το έργο Του στο Ισραήλ, ότι ο ίδιος ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο Του στην Ιουδαία και επιπλέον, ότι ενσαρκώθηκε για να εργαστεί —και όπως και να ’χει, αυτό το έργο δεν επεκτάθηκε πέρα από το Ισραήλ. Ο Θεός δεν εργάστηκε στους Αιγύπτιους ή στους Ινδούς· εργάστηκε μόνο στους Ισραηλίτες. Έτσι σχηματίζουν οι άνθρωποι διάφορες αντιλήψεις, και οριοθετούν το έργο του Θεού εντός ενός συγκεκριμένου πεδίου. Λένε ότι ο Θεός πρέπει να εργάζεται μεταξύ του εκλεκτού λαού και στο Ισραήλ· εκτός από τους Ισραηλίτες, ο Θεός δεν εργάζεται πάνω σε άλλους, ούτε έχει μεγαλύτερο πεδίο το έργο Του. Είναι ιδιαίτερα αυστηροί όσον αφορά το να κρατούν υπό έλεγχο τον ενσαρκωμένο Θεό, και δεν Του επιτρέπουν να κινείται πέρα από τα όρια του Ισραήλ. Δεν είναι όλες αυτές απλώς ανθρώπινες αντιλήψεις; Ο Θεός έφτιαξε όλους τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα, έφτιαξε όλη την πλάση, άρα πώς θα μπορούσε να περιορίσει το έργο Του μόνο στο Ισραήλ; Αν ίσχυε αυτό, τι νόημα θα είχε να δημιουργήσει όλη την πλάση; Αυτός δημιούργησε ολόκληρο τον κόσμο, κι έχει επιτελέσει το έξι χιλιάδων χρόνων σχέδιο διαχείρισής Του όχι μόνο στο Ισραήλ αλλά πάνω σε κάθε άνθρωπο στο σύμπαν. Ανεξάρτητα από το αν ζει κανείς στην Κίνα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στη Ρωσία, κάθε άτομο είναι απόγονος του Αδάμ· έχουν όλοι φτιαχτεί από τον Θεό. Ούτε ένας τους δεν μπορεί να ξεφύγει από τα όρια της δημιουργίας, και ούτε ένας τους δεν μπορεί να αποποιηθεί την ετικέτα του «απογόνου του Αδάμ». Είναι όλοι δημιουργήματα του Θεού, είναι όλοι τέκνα του Αδάμ, και είναι όλοι, επίσης, οι διεφθαρμένοι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας. Δεν είναι μόνο οι Ισραηλίτες δημιούργημα του Θεού, αλλά όλοι οι άνθρωποι· απλούστατα κάποιοι είναι καταραμένοι, και κάποιοι είναι ευλογημένοι. Οι Ισραηλίτες έχουν πολλά ωραία στοιχεία· ο Θεός εργάστηκε πάνω τους στην αρχή, επειδή ήταν ο λιγότερο διεφθαρμένος λαός. Οι Κινέζοι ωχριούν σε σύγκριση με αυτούς· είναι παρασάγγας κατώτεροι. Συνεπώς, ο Θεός αρχικά εργάστηκε ανάμεσα στον λαό του Ισραήλ, και το δεύτερο στάδιο του έργου Του επιτελέστηκε μόνο στην Ιουδαία —πράγμα το οποίο οδήγησε στη δημιουργία πολλών αντιλήψεων και κανόνων μεταξύ των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, αν ο Θεός ενεργούσε σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, θα ήταν μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, οπότε θα αδυνατούσε να επεκτείνει το έργο Του στα έθνη των Εθνικών, διότι θα ήταν μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και όχι ο Θεός όλης της πλάσης. Οι προφητείες είπαν ότι το όνομα του Ιεχωβά θα μεγαλυνθεί ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών και ότι θα εξαπλωθεί στα έθνη των Εθνικών. Γιατί προφητεύτηκε αυτό; Αν ο Θεός ήταν μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, τότε θα εργαζόταν μόνο στο Ισραήλ. Επιπλέον, δεν θα επέκτεινε αυτό το έργο, και δεν θα έκανε αυτήν την προφητεία. Εφόσον όντως έκανε αυτήν την προφητεία, σίγουρα θα επεκτείνει το έργο Του ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών, σε κάθε έθνος και σε κάθε τόπο. Εφόσον το δήλωσε αυτό, πρέπει να το κάνει· αυτό είναι το σχέδιό Του, διότι είναι ο Κύριος που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα, και είναι ο Θεός όλης της πλάσης. Ανεξάρτητα από το αν Εκείνος εργάζεται μεταξύ των Ισραηλιτών ή σε ολόκληρη την Ιουδαία, το έργο που κάνει είναι το έργο ολόκληρου του σύμπαντος και το έργο όλης της ανθρωπότητας. Το έργο που Αυτός κάνει σήμερα στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα —σε ένα έθνος των Εθνικών— εξακολουθεί να είναι το έργο όλης της ανθρωπότητας. Το Ισραήλ θα μπορούσε να είναι η βάση για το έργο Του επί γης· παρομοίως, η Κίνα μπορεί, επίσης, να γίνει η βάση για το έργο Του ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών. Δεν έχει Αυτός τώρα εκπληρώσει την προφητεία ότι «το όνομα του Ιεχωβά θα μεγαλυνθεί ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών»; Το πρώτο στάδιο του έργου Του ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών είναι αυτό το έργο, το έργο που κάνει στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Το γεγονός ότι ο ενσαρκωμένος Θεός έπρεπε να εργαστεί σε αυτόν τον τόπο, και να εργαστεί ανάμεσα σε αυτούς τους καταραμένους ανθρώπους έρχεται σε πολύ μεγάλη αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις· αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο ποταποί όλων, δεν έχουν καμία αξία, και ο Ιεχωβά αρχικά τους εγκατέλειψε. Οι άνθρωποι μπορεί να εγκαταλείψουν άλλους ανθρώπους, αλλά εάν τους εγκαταλείψει ο Θεός, τότε δεν θα έχουν την παραμικρή υπόσταση, την παραμικρή αξία. Όταν ένα δημιούργημα του Θεού το διακατέχει ο Σατανάς ή το εγκαταλείπουν οι άνθρωποι, νιώθει μεγάλη οδύνη —όταν όμως ένα δημιούργημα το εγκαταλείψει ο Δημιουργός σημαίνει ότι η υπόστασή του έχει εκμηδενιστεί. Οι απόγονοι του Μωάβ ήταν καταραμένοι και είχαν γεννηθεί σε αυτήν την υποανάπτυκτη χώρα· χωρίς καμία αμφιβολία, από όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται υπό την επήρεια του σκότους, οι απόγονοι του Μωάβ είναι οι υποδεέστεροι. Επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι οι υποδεέστεροι μέχρι σήμερα, το έργο που έγινε πάνω τους είναι πλέον ικανό να διαλύσει τις ανθρώπινες αντιλήψεις, και ωφελεί, επίσης, στο έπακρο ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισης του Θεού διάρκειας έξι χιλιάδων ετών. Κάνοντας αυτό το έργο ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαλυθούν οι ανθρώπινες αντιλήψεις, και μ’ αυτό το έργο ο Θεός ξεκινά μια νέα εποχή· μ’ αυτό το έργο διαλύει όλες τις ανθρώπινες αντιλήψεις· μ’ αυτό το έργο περατώνει το έργο ολόκληρης της Εποχής της Χάριτος. Το αρχικό Του έργο επιτελέστηκε στην Ιουδαία, εντός των ορίων του Ισραήλ· μεταξύ των εθνών των Εθνικών Εκείνος δεν έκανε απολύτως κανένα έργο για να ξεκινήσει μια νέα εποχή. Το τελευταίο στάδιο του έργου Του δεν επιτελείται μόνο ανάμεσα στους Εθνικούς, αλλά πολύ περισσότερο, ανάμεσα σε αυτούς τους καταραμένους ανθρώπους. Αυτό το σημείο είναι η πιο ικανή απόδειξη να ταπεινώσει τον Σατανά, κι έτσι, ο Θεός «γίνεται» ο Θεός όλης της δημιουργίας στο σύμπαν, ο Κύριος των πάντων, το αντικείμενο λατρείας για όλα τα έμβια όντα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο Θεός είναι ο Κύριος όλης της πλάσης» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 207

Σήμερα, υπάρχουν κάποιοι που ακόμα δεν καταλαβαίνουν τι είδος νέου έργου έχει ξεκινήσει ο Θεός. Ο Θεός έχει αναγγείλει μια νέα αρχή ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών. Έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή και έχει αρχίσει ένα νέο έργο —και εκτελεί αυτό το έργο πάνω στους απογόνους του Μωάβ. Δεν είναι αυτό το νεότερο έργο Του; Κανείς ανά τους αιώνες δεν έχει βιώσει αυτό το έργο ποτέ πριν. Κανένας δεν έχει καν ακούσει γι’ αυτό, πολύ λιγότερο δε το έχει εκτιμήσει. Η σοφία του Θεού, το θαύμα του Θεού, το ακατάληπτο του Θεού, το μεγαλείο του Θεού, και η αγιοσύνη του Θεού εκδηλώνονται όλα μέσω αυτού του σταδίου του έργου, του έργου κατά τις έσχατες ημέρες. Δεν είναι αυτό νέο έργο, έργο που διαλύει τις ανθρώπινες αντιλήψεις; Υπάρχουν ακόμα κάποιοι που σκέφτονται έτσι: «Αφού ο Θεός καταράστηκε τον Μωάβ και είπε ότι θα εγκατέλειπε τους απογόνους του Μωάβ, πώς θα μπορούσε να τους σώσει τώρα;» Αυτοί είναι οι Εθνικοί που τους καταράστηκε ο Θεός και εξαναγκάστηκαν να φύγουν από το Ισραήλ· οι Ισραηλίτες τούς αποκαλούσαν «Εθνικά σκυλιά». Κατά την άποψη όλων, δεν είναι μόνο Εθνικά σκυλιά, αλλά ακόμη χειρότερα, οι υιοί της καταστροφής· με άλλα λόγια, δεν είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού. Μπορεί να γεννήθηκαν εντός των ορίων του Ισραήλ, όμως δεν ανήκουν στον λαό του Ισραήλ, κι εξοστρακίστηκαν στα έθνη των Εθνικών. Είναι οι πιο ποταποί άνθρωποι όλων. Ακριβώς επειδή είναι οι πιο ποταποί ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Θεός επιτελεί το έργο του να ξεκινήσει μια νέα εποχή ανάμεσά τους, διότι είναι αντιπροσωπευτικοί της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Το έργο του Θεού είναι επιλεκτικό και στοχευμένο· το έργο που πραγματοποιεί ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους σήμερα είναι επίσης το έργο που εκτελείται πάνω στην πλάση. Ο Νώε ήταν δημιούργημα του Θεού, όπως και οι απόγονοί του. Όλοι στον κόσμο που έχουν σάρκα και οστά είναι δημιουργήματα του Θεού. Το έργο του Θεού απευθύνεται σε όλη την πλάση· δεν πραγματοποιείται σύμφωνα με το αν κάποιος έχει γίνει καταραμένος μετά τη δημιουργία του. Το έργο διαχείρισής Του απευθύνεται σε όλη την πλάση, όχι σε εκείνους τους εκλεκτούς που δεν είναι καταραμένοι. Εφόσον ο Θεός επιθυμεί να επιτελέσει το έργο Του μεταξύ της πλάσης Του, σίγουρα θα το ολοκληρώσει με επιτυχία, και θα εργαστεί ανάμεσα σε εκείνους τους ανθρώπους που ωφελούν το έργο Του. Επομένως, Αυτός διαλύει όλες τις συμβάσεις όταν εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους· για Αυτόν, οι λέξεις «καταραμένοι», «παιδευμένοι» και «ευλογημένοι» είναι ανούσιες! Ο εβραϊκός λαός είναι καλός, όπως και ο εκλεκτός λαός του Ισραήλ· είναι άνθρωποι με καλό επίπεδο και ανθρώπινη φύση. Στην αρχή, ο Ιεχωβά ξεκίνησε το έργο Του ανάμεσά τους, και εκτέλεσε το αρχικό Του έργο —όμως, θα ήταν ανούσιο εάν το έργο της κατάκτησης εκτελείτο πάνω τους σήμερα. Παρόλο που κι αυτοί είναι μέρος της πλάσης, και ίσως έχουν πολλά θετικά στοιχεία, θα ήταν ανούσιο να επιτελεστεί αυτό το στάδιο του έργου μεταξύ τους· ο Θεός δεν θα ήταν σε θέση να κατακτήσει ανθρώπους, ούτε θα ήταν σε θέση να πείσει όλη την πλάση, το οποίο συνιστά επακριβώς τη σημασία της μεταβίβασης του έργου Του σε αυτούς τους ανθρώπους του έθνους του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Βαθύτατη σημασία εδώ έχει ότι Αυτός ξεκινά μια εποχή, διαλύει όλους τους κανόνες και όλες τις ανθρώπινες αντιλήψεις και τερματίζει το έργο ολόκληρης της Εποχής της Χάριτος. Εάν το τωρινό έργο Του επιτελείτο ανάμεσα στους Ισραηλίτες, μέχρι τη στιγμή που το έξι χιλιάδων χρόνων σχέδιο διαχείρισής Του φτάσει στο τέλος, όλοι θα πίστευαν ότι ο Θεός είναι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, ότι μόνο οι Ισραηλίτες είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού, ότι μόνο οι Ισραηλίτες αξίζουν να κληρονομήσουν την ευλογία και την υπόσχεση του Θεού. Η ενσάρκωση του Θεού κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών στο έθνος των Εθνικών της χώρας του μεγάλου κόκκινου δράκοντα έχει επιτύχει το έργο του ότι ο Θεός είναι ο Θεός όλης της πλάσης· Αυτός ολοκληρώνει όλο το έργο διαχείρισής Του, και Αυτός τελειώνει το κεντρικό μέρος του έργου Του στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Ο πυρήνας αυτών των τριών σταδίων του έργου είναι η σωτηρία του ανθρώπου —δηλαδή, να κάνει όλη την πλάση να λατρεύει τον Δημιουργό. Επομένως, κάθε στάδιο αυτού του έργου έχει σπουδαίο νόημα· ο Θεός δεν κάνει τίποτα που να μην έχει νόημα ή αξία. Απ’ τη μια πλευρά, αυτό το στάδιο του έργου αναγγέλλει μια νέα εποχή και τερματίζει τις δυο προηγούμενες εποχές· απ’ την άλλη πλευρά, διαλύει όλες τις ανθρώπινες αντιλήψεις και όλες τις παλιές συνήθειες της ανθρώπινης πίστης και γνώσης. Το έργο των δυο προηγούμενων εποχών επιτελέστηκε σύμφωνα με διαφορετικές ανθρώπινες αντιλήψεις· αυτό το στάδιο, ωστόσο, εξαλείφει εντελώς τις ανθρώπινες αντιλήψεις, κατακτώντας έτσι πλήρως την ανθρωπότητα. Μέσα από την κατάκτηση των απογόνων του Μωάβ, μέσα από το έργο που επιτελέστηκε ανάμεσα στους απογόνους του Μωάβ, ο Θεός θα κατακτήσει όλη την ανθρωπότητα σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτή είναι η βαθύτερη σημασία αυτού του σταδίου του έργου Του, και είναι η πιο πολύτιμη πτυχή αυτού του σταδίου του έργου Του. Ακόμα και αν τώρα γνωρίζεις ότι είσαι ποταπός και ανάξιος, θα εξακολουθείς να νιώθεις ότι σου έχει τύχει το πιο χαρμόσυνο πράγμα: Έχεις κληρονομήσει μια σπουδαία ευλογία, έχεις λάβει μια σπουδαία υπόσχεση, και μπορείς να βοηθήσεις να επιτευχθεί αυτό το σπουδαίο έργο του Θεού. Έχεις αντικρίσει την πραγματική όψη του Θεού, γνωρίζεις την έμφυτη διάθεση του Θεού, και κάνεις το θέλημα του Θεού. Τα δυο προηγούμενα στάδια του έργου του Θεού επιτελέστηκαν στο Ισραήλ. Αν αυτό το στάδιο του έργου Του κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών επιτελείτο επίσης μεταξύ των Ισραηλιτών, όχι απλώς όλη η πλάση θα πίστευε ότι μόνο οι Ισραηλίτες ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, αλλά και ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισης του Θεού δεν θα είχε φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Την περίοδο κατά την οποία τα δύο στάδια του έργου Του επιτελέστηκαν στο Ισραήλ, κανένα νέο έργο —ούτε κανένα έργο έναρξης μιας νέας εποχής— δεν είχε ποτέ επιτελεστεί ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών. Το σημερινό στάδιο του έργου —της έναρξης μιας νέας εποχής— αρχικά επιτελείται ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών, και επιπλέον, αρχικά επιτελείται μεταξύ των απογόνων του Μωάβ, ξεκινώντας έτσι ολόκληρη την εποχή. Ο Θεός έχει διαλύσει κάθε γνώση που εμπεριέχεται στις ανθρώπινες αντιλήψεις, μην επιτρέποντας σε καμία από αυτές να συνεχίσει να υπάρχει. Στο έργο Του της κατάκτησης, έχει διαλύσει τις ανθρώπινες αντιλήψεις, εκείνες τις παλιές, πρωτύτερες ανθρώπινες συνήθειες όσον αφορά τη γνώση. Επιτρέπει στους ανθρώπους να δουν ότι με τον Θεό δεν υπάρχουν κανόνες, ότι δεν υπάρχει τίποτα παλιό σχετικά με τον Θεό, ότι το έργο που Αυτός κάνει είναι εξ ολοκλήρου απελευθερωμένο, εξ ολοκλήρου ελεύθερο, και ότι δικαίως κάνει όλα όσα κάνει. Πρέπει να υποταχθείς πλήρως σε κάθε έργο που Αυτός κάνει ανάμεσα στην πλάση. Όλο το έργο που Αυτός κάνει έχει νόημα, και επιτελείται σύμφωνα με το δικό Του θέλημα και τη δική Του σοφία, και όχι σύμφωνα με τις ανθρώπινες επιλογές και αντιλήψεις. Αν κάτι ωφελεί το έργο Του, το κάνει· αν κάτι δεν ωφελεί το έργο Του, δεν το κάνει, όσο καλό και αν είναι! Εργάζεται και επιλέγει τους αποδέκτες και την τοποθεσία για το έργο Του σύμφωνα με τη σημασία και τον σκοπό του έργου Του. Δεν προσκολλιέται σε κανόνες του παρελθόντος όταν εργάζεται, ούτε ακολουθεί παλαιά πρότυπα. Αντιθέτως, σχεδιάζει το έργο Του σύμφωνα με τη σημασία του έργου. Στο τέλος, θα επιτύχει το σωστό αποτέλεσμα και τον αναμενόμενο στόχο. Αν δεν καταλαβαίνεις αυτά τα πράγματα σήμερα, αυτό το έργο δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα μέσα σου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο Θεός είναι ο Κύριος όλης της πλάσης» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 208

Πόσο μεγάλα είναι τα εμπόδια στο έργο του Θεού; Το έχει μάθει ποτέ κανείς; Με τους ανθρώπους εγκλωβισμένους από βαθιά ριζωμένες αποχρώσεις δεισιδαιμονίας, ποιος είναι ικανός να γνωρίζει το πραγματικό πρόσωπο του Θεού; Με αυτήν την τόσο ρηχή και παράλογη οπισθοδρομική πολιτιστική γνώση, πώς θα μπορούσαν να καταλάβουν πλήρως τα λόγια που λέει ο Θεός; Ακόμα και αν τους πει κατ’ ιδίαν και τους τα ταΐσει από το στόμα στο στόμα, πώς θα μπορούσαν να καταλάβουν; Μερικές φορές φαίνεται λες και τα λόγια του Θεού προσπίπτουν εις ώτα μη ακουόντων: οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή αντίδραση, απλώς κουνάνε το κεφάλι χωρίς να καταλαβαίνουν τίποτα. Πώς θα μπορούσε αυτό να μην είναι ανησυχητικό; Αυτή η «μακρινή^[1] αρχαία πολιτιστική ιστορία και πολιτιστική γνώση» έχει διαπαιδαγωγήσει μια τόσο άχρηστη ομάδα ανθρώπων. Αυτή η αρχαία κουλτούρα —η πολύτιμη κληρονομιά— είναι σκέτη σαβούρα! Έχει γίνει αιώνια ντροπή εδώ και τόσο καιρό, είναι ανάξια αναφοράς! Έχει διδάξει στους ανθρώπους τα κόλπα και τις τεχνικές να αντιτίθενται στον Θεό και η «διατεταγμένη, ευγενής καθοδήγηση»^[2] από την εθνική εκπαίδευση έχει καταστήσει τους ανθρώπους ακόμα πιο ανυπάκουους απέναντι στον Θεό. Κάθε τμήμα του έργου του Θεού είναι εξαιρετικά δύσκολο και κάθε στάδιο του έργου Του στη γη Τού ήταν βασανιστικό. Πόσο δύσκολο είναι το έργο Του στη γη! Τα στάδια του έργου του Θεού στη γη εμπεριέχουν τεράστιες δυσκολίες: Για την αδυναμία, τις ανεπάρκειες, τα παιδιαρίσματα, την ασχετοσύνη του ανθρώπου και όλα όσα τον χαρακτηρίζουν, ο Θεός κάνει επιμελή σχέδια και τα λαμβάνει υπόψη με κάθε σχολαστικότητα. Ο άνθρωπος είναι σαν μια χάρτινη τίγρη, που κανένας δεν τολμά να παγιδέψει ή να προκαλέσει· με το παραμικρό άγγιγμα δαγκώνει, αλλιώς πέφτει κάτω και χάνει τον δρόμο του, και είναι λες και με την ελάχιστη απώλεια συγκέντρωσης υποτροπιάζει, ή αλλιώς αγνοεί τον Θεό, ή καταφεύγει στα γουρούνια και στα σκυλιά που έχει για γονείς για να ενδώσουν στην ανηθικότητα των σωμάτων τους. Τι τεράστιο εμπόδιο! Πρακτικά σε κάθε στάδιο του έργου Του, ο Θεός υποβάλλεται σε πειρασμό και σχεδόν σε κάθε στάδιο ο Θεός διακινδυνεύει πολύ. Τα λόγια του είναι ειλικρινή και τίμια, χωρίς μοχθηρία, όμως ποιος είναι πρόθυμος να τα αποδεχθεί; Ποιος είναι πρόθυμος να υποταχθεί πλήρως; Αυτό ραγίζει την καρδιά του Θεού. Πασχίζει νυχθημερόν για τον άνθρωπο, ταλαιπωρείται από την αγωνία για τη ζωή του ανθρώπου και συμπονάει τον άνθρωπο για την αδυναμία του. Έχει υπομείνει πολλές ανατροπές και αναποδιές σε κάθε στάδιο του έργου Του, για κάθε λέξη που εκφέρει. Βρίσκεται μονίμως μεταξύ σφύρας και άκμωνος και σκέφτεται την αδυναμία, την ανυπακοή, τα παιδιαρίσματα και την ευπάθεια του ανθρώπου… επί εικοσιτετραώρου βάσης, ξανά και ξανά. Ποιος το ξέρει αυτό; Σε ποιον μπορεί να το εκμυστηρευτεί; Ποιος θα ήταν ικανός να καταλάβει; Απεχθάνεται τις αμαρτίες του ανθρώπου και την έλλειψη πυγμής, τη δειλία του ανθρώπου, και ανησυχεί πάντοτε για την ευπάθεια του ανθρώπου και μελετά το μονοπάτι που ανοίγεται μπροστά στον άνθρωπο. Πάντοτε, καθώς παρατηρεί τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου, γεμίζει με ένα αίσθημα ελέους, αλλά και θυμού, και πάντοτε η θέα αυτών των πραγμάτων Τού φέρνει πόνο στην καρδιά. Οι αθώοι, εξάλλου, έχουν γίνει αναίσθητοι· γιατί πρέπει ο Θεός να τους τα κάνει πάντοτε όλα δύσκολα; Ο ασθενικός άνθρωπος στερείται πλήρως επιμονής· γιατί πρέπει ο Θεός να νιώθει πάντοτε τέτοια αδιάπτωτη οργή απέναντί του; Ο αδύναμος και ανίσχυρος άνθρωπος δεν έχει πλέον την παραμικρή ζωτικότητα· γιατί πρέπει ο Θεός να τον επιπλήττει μονίμως για την ανυπακοή του; Ποιος μπορεί να αντέξει τις απειλές του Θεού στους ουρανούς; Ο άνθρωπος, εξάλλου, είναι εύθραυστος και ο Θεός, σε απελπιστικά δύσκολη κατάσταση, έχει θάψει τον θυμό βαθιά μέσα στην καρδιά Του, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει σιγά-σιγά να σκεφτεί για τον εαυτό του. Ωστόσο, ο άνθρωπος, ο οποίος βρίσκεται σε δεινή θέση, δεν έχει την παραμικρή εκτίμηση για το θέλημα του Θεού. Έχει ποδοπατηθεί από τον παλιό βασιλιά των διαβόλων, μα έχει πλήρη άγνοια περί αυτού και τάσσεται πάντοτε κατά του Θεού ή αλλιώς είναι αδιάφορος απέναντι στον Θεό. Ο Θεός έχει εκστομίσει τόσα λόγια, όμως ποιος τα έχει πάρει ποτέ στα σοβαρά; Ο άνθρωπος δεν κατανοεί τα λόγια του Θεού, ωστόσο παραμένει ατάραχος και χωρίς καμία επιθυμία, ενώ δεν έχει γνωρίσει ποτέ του πραγματικά την ουσία του κακού διαβόλου. Οι άνθρωποι ζούνε στον Άδη, στην κόλαση, όμως πιστεύουν ότι ζούνε σ’ ένα παλάτι στον βυθό της θάλασσας· τους καταδιώκει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, όμως θεωρούν για τους εαυτούς τους ότι είναι «ευνοημένοι»^[3] από τη χώρα· γίνονται ο περίγελος του διαβόλου, όμως πιστεύουν ότι απολαμβάνουν την υπέρτατη επιδεξιότητα της σάρκας. Τι τσούρμο από βρωμερούς, άθλιους φουκαράδες! Ο άνθρωπος έχει έρθει αντιμέτωπος με τη δυστυχία, όμως δεν το γνωρίζει, και σε αυτήν τη σκοτεινή κοινωνία τον βρίσκουν απανωτές, η μία μετά την άλλη, οι κακοτυχίες^[4], όμως αυτός δεν λέει να ξυπνήσει. Πότε θα απαλλαχτεί από αυτήν την καλοσύνη που δείχνει για τον εαυτό του και αυτήν τη δουλοπρεπή διάθεσή του; Γιατί είναι τόσο άσπλαχνος απέναντι στην καρδιά του Θεού; Ανέχεται σιωπηρά αυτήν την καταδυνάστευση και τις δυσκολίες; Δεν επιθυμεί να έρθει η μέρα που θα μπορεί να αλλάξει το σκοτάδι σε φως; Δεν επιθυμεί να διορθώσει για άλλη μια φορά τις αδικίες απέναντι στη δικαιοσύνη και την αλήθεια; Είναι πρόθυμος να κάθεται και να κοιτάει, χωρίς να κάνει τίποτα, καθώς οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την αλήθεια και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα; Είναι ευχαριστημένος που εξακολουθεί να υπομένει αυτήν την κακομεταχείριση; Είναι πρόθυμος να είναι σκλάβος; Είναι πρόθυμος να σβήσει και να χαθεί στα χέρια του Θεού, μαζί με τους σκλάβους αυτού του αποτυχημένου κράτους; Πού είναι η αποφασιστικότητά σου; Πού είναι η φιλοδοξία σου; Πού είναι η αξιοπρέπειά σου; Πού είναι η ακεραιότητά σου; Πού είναι η ελευθερία σου; Είσαι πρόθυμος να παραμείνεις σκυφτός σε όλη σου τη ζωή^[5] για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, τον βασιλιά των διαβόλων; Χαίρεσαι να τον αφήνεις να σε βασανίζει μέχρι θανάτου; Το πρόσωπο της αβύσσου είναι χαοτικό και σκοτεινό, ενώ οι κοινοί άνθρωποι, οι οποίοι υποφέρουν τρομερά, αναφωνούν στον ουρανό και παραπονιούνται στη γη. Πότε θα μπορέσει ο άνθρωπος να κρατήσει ψηλά το κεφάλι του; Ο άνθρωπος είναι ισχνός και αποστεωμένος· πώς θα μπορούσε να τα βάλει με αυτόν τον βάρβαρο και τυρρανικό διάβολο; Γιατί δεν δίνει τη ζωή του στον Θεό το συντομότερο δυνατό; Γιατί εξακολουθεί να αμφιταλαντεύεται; Πότε μπορεί να τελειώσει το έργο του Θεού; Έτσι, δεχόμενος άσκοπα εκφοβισμό και καταδυνάστευση, ολόκληρη η ζωή του θα πάει τελικά στράφι. Γιατί βιάζεται τόσο να έρθει και μετά βιάζεται τόσο να αναχωρήσει; Γιατί δεν κρατάει κάτι πολύτιμο για να το δώσει στον Θεό; Έχει ξεχάσει τις χιλιετίες του μίσους;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (8)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Η λέξη «μακρινή» χρησιμοποιείται ειρωνικά.

2. Η φράση «διατεταγμένη, ευγενής καθοδήγηση» λέγεται ειρωνικά.

3. Η λέξη «ευνοημένοι» χρησιμοποιείται ειρωνικά για τους ανθρώπους που φαίνονται ανέκφραστοι και δεν έχουν αυτεπίγνωση.

4. Η φράση «Τον βρίσκουν απανωτές η μία μετά την άλλη οι κακοτυχίες» σημαίνει ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν στη γη του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και δεν μπορούν να κρατήσουν το κεφάλι τους ψηλά.

5. Η φράση «να παραμείνεις σκυφτός σε όλη σου τη ζωή» νοείται υποτιμητικά.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 209

Δεν είναι εύκολο να βαδίσει κανείς στο σημερινό μονοπάτι. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως είναι αρκετά δυσεύρετο και, ανά τους αιώνες, υπερβολικά σπάνιο. Ωστόσο, ποιος θα φανταζόταν πως η σάρκα του ανθρώπου και μόνο θα αρκούσε να τον καταστρέψει; Το σημερινό έργο είναι αναμφίβολα τόσο ανεκτίμητο όσο και η ανοιξιάτικη βροχή και τόσο πολύτιμο όσο και η καλοσύνη του Θεού προς τον άνθρωπο. Ωστόσο, αν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον σκοπό του τρέχοντος έργου Του και δεν κατανοεί την ουσία της ανθρωπότητας, τότε πώς μπορεί να γίνει λόγος για την πολυτιμότητα και την αξία του; Η σάρκα δεν ανήκει στους ίδιους τους ανθρώπους, έτσι κανένας δεν μπορεί να δει ξεκάθαρα πού θα είναι στ’ αλήθεια ο προορισμός της. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να γνωρίζεις καλά πως ο Κύριος της δημιουργίας θα επιστρέψει την ανθρωπότητα, η οποία αποτελεί δημιούργημα, στην αρχική της θέση, και θα αποκαταστήσει την αρχική εικόνα που είχε εκείνη κατά τον καιρό της δημιουργίας της. Θα πάρει πλήρως πίσω την ανάσα που εμφύσησε στον άνθρωπο, ανακτώντας τα οστά και τη σάρκα του και επιστρέφοντας τα πάντα στον Κύριο της δημιουργίας. Θα μεταμορφώσει και θα ανανεώσει πλήρως την ανθρωπότητα, και θα ξαναπάρει από τον άνθρωπο ολόκληρη την κληρονομιά του Θεού, η οποία δεν ανήκει στην ανθρωπότητα, αλλά στον Θεό, και δεν θα την παραδώσει ποτέ ξανά στην ανθρωπότητα. Αυτό συμβαίνει επειδή κανένα από αυτά τα πράγματα δεν ανήκε αρχικά στην ανθρωπότητα. Θα τα πάρει όλα πίσω —αυτό δεν είναι άδικη λεηλασία· αντιθέτως, αποσκοπεί να αποκαταστήσει τον ουρανό και τη γη στην αρχική τους κατάσταση, καθώς και να μεταμορφώσει και να ανανεώσει τον άνθρωπο. Αυτός είναι ο λογικός προορισμός για τον άνθρωπο, παρόλο που ίσως δεν θα υπάρχει εκ νέου ιδιοποίηση της σάρκας μετά την παίδευσή της, όπως ίσως φαντάζονται οι άνθρωποι. Ο Θεός δεν θέλει τους σκελετούς της σάρκας μετά την καταστροφή της· θέλει τα αρχικά στοιχεία του ανθρώπου που ανήκαν στην αρχή στον Θεό. Ως εκ τούτου, δεν θα αφανίσει την ανθρωπότητα ούτε θα εξαλείψει παντελώς τη σάρκα του ανθρώπου, διότι η σάρκα του ανθρώπου δεν είναι η ιδιωτική του περιουσία. Αντίθετα, είναι παράρτημα του Θεού, ο οποίος διαχειρίζεται την ανθρωπότητα. Πώς θα μπορούσε να αφανίσει τη σάρκα του ανθρώπου για δική Του «απόλαυση»; Επί του παρόντος, έχεις αποχωριστεί πραγματικά την ολότητα της σάρκας σου, η οποία δεν αξίζει ούτε μία δεκάρα; Αν μπορούσες να κατανοήσεις το τριάντα τοις εκατό του έργου των εσχάτων ημερών (αυτό το πενιχρό τριάντα τοις εκατό σημαίνει να κατανοείς το σημερινό έργο του Αγίου Πνεύματος, καθώς και το έργο του λόγου που κάνει ο Θεός τις έσχατες ημέρες), τότε δεν θα συνέχιζες να «υπηρετείς» ούτε να τρέφεις «υιική ευσέβεια» για τη σάρκα σου —μια σάρκα η οποία είναι διεφθαρμένη εδώ και πολλά χρόνια— όπως κάνεις σήμερα. Οφείλεις να κατανοήσεις απόλυτα πως οι άνθρωποι έχουν τώρα προχωρήσει σε μια κατάσταση άνευ προηγουμένου και δεν θα συνεχίσουν πια να κινούνται προς τα εμπρός όπως οι τροχοί της ιστορίας. Η μουχλιασμένη σάρκα σου έχει εδώ και καιρό καλυφθεί από μύγες, άρα πώς είναι δυνατόν να έχει τη δύναμη να αντιστρέψει τους τροχούς της ιστορίας στους οποίους ο Θεός έχει δώσει την ικανότητα να συνεχίζουν μέχρι και σήμερα; Πώς μπορεί να κάνει το βουβό ρολόι των εσχάτων ημερών να χτυπήσει ξανά και να συνεχίσει να κινεί τους δείκτες του με τη φορά του ρολογιού; Πώς μπορεί να μεταμορφώσει εκ νέου τον κόσμο που φαίνεται να είναι καλυμμένος με πυκνή ομίχλη; Μπορεί η σάρκα σου να αναζωογονήσει τα όρη και τα ποτάμια; Μπορεί η σάρκα σου, η οποία έχει μια μικρή μόνο λειτουργία, να αποκαταστήσει στ’ αλήθεια το είδος του ανθρώπινου κόσμου το οποίο λαχταράς; Μπορείς στ’ αλήθεια να εκπαιδεύσεις τους απογόνους σου ώστε να γίνουν «ανθρώπινα όντα»; Καταλαβαίνεις τώρα; Σε τι ακριβώς ανήκει η σάρκα σου; Η αρχική πρόθεση του Θεού κατά τη σωτηρία του ανθρώπου, την τελείωση του ανθρώπου και τη μεταμόρφωση του ανθρώπου δεν ήταν να σου δώσει μια όμορφη πατρίδα ούτε να φέρει γαλήνια ανάπαυση στη σάρκα του ανθρώπου· ήταν για χάρη της δόξας Του και της μαρτυρίας Του, για τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση της ανθρωπότητας στο μέλλον, και έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούσαν να αναπαυτούν σύντομα. Και πάλι, δεν ήταν για τη σάρκα σου, καθώς ο άνθρωπος αποτελεί το κεφάλαιο της διαχείρισης του Θεού και η σάρκα του ανθρώπου είναι απλώς ένα παράρτημα. (Ο άνθρωπος αποτελεί αντικείμενο με πνεύμα και σώμα μαζί, ενώ η σάρκα είναι απλώς ένα στοιχείο που αποσυντίθεται. Αυτό σημαίνει πως η σάρκα αποτελεί ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται στο σχέδιο διαχείρισης.) Θα πρέπει να γνωρίζεις πως η τελείωση, η ολοκλήρωση και η απόκτηση των ανθρώπων από τον Θεό δεν φέρνουν παρά ξίφη και πλήγματα στη σάρκα τους, καθώς και ατελείωτα βάσανα, φωτιά, ανηλεή κρίση, παίδευση και κατάρες, καθώς και απεριόριστες δοκιμασίες. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία και αλήθεια του έργου της διαχείρισης του ανθρώπου. Ωστόσο, όλα αυτά τα πράγματα απευθύνονται στη σάρκα του ανθρώπου και όλα τα βέλη εχθρότητας στοχεύουν ανελέητα στη σάρκα του ανθρώπου (διότι ο άνθρωπος είναι αθώος). Όλα αυτά γίνονται για χάρη της δόξας και της μαρτυρίας Του, καθώς και για χάρη της διαχείρισής Του. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο Του δεν επιτελείται αποκλειστικά για χάρη της ανθρωπότητας, αλλά και για ολόκληρο το σχέδιο, καθώς και για να εκπληρώσει το αρχικό Του θέλημα όταν δημιούργησε την ανθρωπότητα. Συνεπώς, ίσως το ενενήντα τοις εκατό αυτών που βιώνει ο άνθρωπος να περιλαμβάνει βάσανα και δοκιμασίες του πυρός, και υπάρχουν μόνο ελάχιστες ή ακόμη και καθόλου γλυκές και ευτυχισμένες ημέρες τις οποίες λαχταρά η σάρκα του ανθρώπου. Σε πολύ μικρότερο βαθμό είναι ο άνθρωπος σε θέση να απολαύσει ευτυχισμένες στιγμές στη σάρκα, περνώντας όμορφες στιγμές με τον Θεό. Η σάρκα είναι βρόμικη, άρα αυτό που βλέπει ή απολαμβάνει η σάρκα του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παίδευση του Θεού, την οποία ο άνθρωπος βρίσκει δυσμενή, θαρρείς και στερείται κοινής λογικής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός θα εκδηλώσει ότι η δίκαιη διάθεσή Του, την οποία ο άνθρωπος δεν βλέπει ευμενώς, δεν ανέχεται τις προσβολές του ανθρώπου και αποστρέφεται τους εχθρούς. Ο Θεός αποκαλύπτει ανοιχτά όλη Του τη διάθεση με όποιο μέσο είναι απαραίτητο, ολοκληρώνοντας, έτσι, το έργο της μάχης Του με τον Σατανά που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη —το έργο της σωτηρίας ολόκληρης της ανθρωπότητας και της καταστροφής του παλαιού Σατανά!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο σκοπός της διαχείρισης της ανθρωπότητας» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 210

Οι έσχατες ημέρες έχουν καταφτάσει και οι χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο βρίσκονται σε αναταραχή. Υπάρχει πολιτική αποδιοργάνωση, εμφανίζονται παντού λιμοί, επιδημίες, πλημμύρες και ξηρασίες. Υπάρχει καταστροφή στον κόσμο του ανθρώπου· και τα ουράνια έχουν αποστείλει συμφορές. Αυτά είναι σημεία των εσχάτων ημερών. Εντούτοις, οι άνθρωποι θεωρούν ότι ο κόσμος είναι γεμάτος ευθυμία και λαμπρότητα· γίνεται ολοένα πιο εύθυμος και λαμπρός, προσελκύει τις καρδιές όλων των ανθρώπων, και πολλοί άνθρωποι παγιδεύονται και δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτόν· αμέτρητοι θα παρασυρθούν από εκείνους που ασχολούνται με τεχνάσματα και μαγεία. Εάν δεν πασχίζεις να προοδεύσεις, δεν έχεις ιδανικά και δεν έχεις ριζώσει στην αληθινή οδό, θα σε παρασύρουν τα φουσκωμένα κύματα της αμαρτίας. Η Κίνα είναι το πιο υπανάπτυκτο από όλα τα κράτη· είναι η χώρα όπου κείτεται κουλουριασμένος ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, εκεί βρίσκονται οι περισσότεροι ειδωλολάτρες και μάγοι, οι περισσότεροι ναοί, και είναι ένας τόπος όπου κατοικούν μιαροί δαίμονες. Εσύ είσαι γέννημά της, σε έχει εκπαιδεύσει και τελείς υπό την πλήρη επιρροή της· σε έχει διαφθείρει και βασανίσει, αλλά αφότου αφυπνιστείς, την απαρνιέσαι και σε κερδίζει πλήρως ο Θεός. Αυτή είναι η δόξα του Θεού και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το συγκεκριμένο στάδιο του έργου έχει μεγάλη σημασία. Ο Θεός έχει επιτελέσει έργο πολύ μεγάλης κλίμακας, έχει εκφράσει τόσο πολλά λόγια και τελικά θα σας κερδίσει πλήρως —αυτό είναι ένα μέρος του έργου της διαχείρισης του Θεού και εσείς είστε τα «λάφυρα της νίκης» στη μάχη του Θεού με τον Σατανά. Όσο περισσότερο κατανοείτε την αλήθεια και όσο καλύτερη είναι η εκκλησιαστική ζωή σας, τόσο περισσότερο λυγίζει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Αυτά είναι όλα ζητήματα του πνευματικού κόσμου —είναι οι μάχες του πνευματικού κόσμου, και όταν ο Θεός νικήσει, ο Σατανάς θα ντροπιαστεί και θα εκπέσει. Αυτό το στάδιο του έργου του Θεού έχει τεράστια σημασία. Ο Θεός επιτελεί έργο σε τόσο μεγάλη κλίμακα και σώζει πλήρως αυτήν την ομάδα ανθρώπων, ώστε να μπορέσεις να ξεφύγεις από την επιρροή του Σατανά, να ζήσεις στους άγιους τόπους, να ζήσεις στο φως του Θεού και να έχεις την ηγεσία και την καθοδήγηση του φωτός. Τότε η ζωή σου θα έχει νόημα. Η τροφή και τα ρούχα σας διαφέρουν από εκείνα των απίστων· εσείς απολαμβάνετε τα λόγια του Θεού και διάγετε μια ζωή γεμάτη νόημα —αυτοί τι απολαμβάνουν; Απολαμβάνουν μόνο την «πατρογονική κληρονομιά» και το «εθνικό πνεύμα» τους. Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος ανθρώπινης φύσης! Τα ρούχα, τα λόγια και οι πράξεις σας, όλα διαφέρουν από τα δικά τους. Στο τέλος, εσείς θα ξεφύγετε εντελώς από την ακαθαρσία, δεν θα είστε παγιδευμένοι πλέον στον πειρασμό του Σατανά και θα κερδίσετε την καθημερινή παροχή του Θεού. Θα πρέπει να είστε πάντα προσεκτικοί. Παρόλο που ζείτε σε έναν μιαρό τόπο, η ακαθαρσία δεν σας έχει μολύνει και μπορείτε να ζήσετε πλάι στον Θεό, λαμβάνοντας τη μεγάλη προστασία Του. Ο Θεός επέλεξε εσάς από όλους αυτούς σε αυτήν την ασιατική χώρα. Δεν είστε οι πιο ευλογημένοι άνθρωποι; Εσύ είσαι ένα δημιουργημένο ον —φυσικά και θα πρέπει να λατρεύεις τον Θεό και να επιδιώκεις μια ζωή γεμάτη νόημα. Εάν δεν λατρεύεις τον Θεό αλλά ζεις μέσα στη μιαρή σάρκα σου, τότε δεν είσαι απλώς ένα κτήνος με ανθρώπινη ενδυμασία; Εφόσον είσαι άνθρωπος, θα πρέπει να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό και να υπομείνεις κάθε βάσανο! Θα πρέπει να αποδεχτείς με χαρά και σιγουριά τα λίγα βάσανα στα οποία υποβάλλεσαι σήμερα και να ζήσεις μια ζωή γεμάτη νόημα, όπως ο Ιώβ και ο Πέτρος. Σε αυτόν τον κόσμο, ο άνθρωπος φοράει τα ρούχα του διαβόλου, τρώει φαγητό από τον διάβολο, και εργάζεται και υπηρετεί υπό τον έλεγχο του διαβόλου, ο οποίος τον ποδοπατά και τον βυθίζει πλήρως στην ακαθαρσία του. Εάν δεν αντιλαμβάνεσαι το νόημα της ζωής και δεν αποκτήσεις την αληθινή οδό, τότε τι σημασία έχει να ζεις έτσι; Είστε άνθρωποι που επιδιώκουν το σωστό μονοπάτι, αυτοί που επιζητούν τη βελτίωση. Είστε άνθρωποι που ανέρχονται στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, αυτοί που ο Θεός αποκαλεί δίκαιους. Δεν έχει αυτή η ζωή το μέγιστο νόημα;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Άσκηση (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 211

Σήμερα, το έργο που κάνω μέσα σας αποσκοπεί να σας οδηγήσει σε μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης· πρόκειται για το έργο της αναγγελίας μιας νέας εποχής και της καθοδήγησης της ανθρωπότητας στη ζωή της νέας εποχής. Το έργο αυτό επιτελείται βήμα-βήμα και αναπτύσσεται απευθείας ανάμεσά σας: Σας διδάσκω πρόσωπο με πρόσωπο· σας παίρνω από το χέρι· σας λέω ό,τι δεν καταλαβαίνετε, σας δίνω οτιδήποτε σας λείπει. Μπορεί να ειπωθεί ότι, για εσάς, όλο αυτό το έργο αποτελεί την παροχή για τη ζωή σας, και σας καθοδηγεί, επίσης, σε μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης· αποσκοπεί συγκεκριμένα να παρέχει θρέψη για τη ζωή αυτής της ομάδας ανθρώπων κατά τις έσχατες ημέρες. Για Μένα, όλο αυτό το έργο αποσκοπεί να θέσει τέλος στην παλαιά εποχή και να εισαγάγει μια νέα. Όσον αφορά τον Σατανά, Εγώ ενσαρκώθηκα ακριβώς με στόχο να τον νικήσω. Το έργο που επιτελώ τώρα ανάμεσά σας είναι η θρέψη σας για σήμερα και η έγκαιρη σωτηρία σας, όμως, κατά τη διάρκεια αυτών των λίγων σύντομων ετών, θα σας πω όλες τις αλήθειες, ολόκληρη την οδό της ζωής, ακόμα και το έργο του μέλλοντος· αυτά θα αρκούν για να σας δώσουν τη δυνατότητα να βιώνετε τα πράγματα κανονικά στο μέλλον. Το σύνολο των λόγων Μου και μόνο είναι αυτό που σας έχω εμπιστευτεί. Δεν έχω καμία άλλη προτροπή. Σήμερα, όλα τα λόγια που σας λέω είναι η μόνη Μου προτροπή προς εσάς, επειδή σήμερα δεν έχετε καμία εμπειρία από πολλά από τα λόγια που εκφέρω και δεν κατανοείτε το εσωτερικό νόημά τους. Μια μέρα, οι εμπειρίες σας θα αποφέρουν καρπούς, ακριβώς όπως έχω αναφέρει σήμερα. Αυτά τα λόγια είναι τα σημερινά οράματά σας, και σε αυτά θα βασίζεστε στο μέλλον· αποτελούν θρέψη για τη ζωή σήμερα και μια προτροπή για το μέλλον, και καμία προτροπή δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Αυτό συμβαίνει επειδή το χρονικό διάστημα που έχω για να εργαστώ στη γη δεν είναι τόσο μεγάλο όσο το χρονικό διάστημα που έχετε εσείς για να βιώσετε τα λόγια Μου. Εγώ ολοκληρώνω απλώς το έργο Μου, ενώ εσείς επιδιώκετε τη ζωή —μια διαδικασία που περιλαμβάνει ένα μεγάλο ταξίδι στη ζωή. Μόνο αφότου βιώσετε πολλά πράγματα θα είστε σε θέση να κερδίσετε πλήρως την οδό της ζωής· μόνο τότε θα είστε σε θέση να διακρίνετε το βαθύτερο νόημα των λόγων που εκφέρω σήμερα. Όταν θα κρατάτε τα λόγια Μου στα χέρια σας, όταν ο καθένας από εσάς θα έχει λάβει όλες τις αποστολές Μου, μόλις σας έχω αναθέσει όλα αυτά που οφείλω να σας αναθέσω και όταν το έργο των λόγων θα έχει φτάσει στο τέλος του, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο θα είναι το αποτέλεσμα που έχει επιτευχθεί, θα έχει τότε επιτευχθεί και η υλοποίηση του θελήματος του Θεού. Δεν είναι όπως το φαντάζεσαι, ότι πρέπει να αλλάξεις ως έναν βαθμό. Ο Θεός δεν λειτουργεί σύμφωνα με τις αντιλήψεις σου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Άσκηση (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 212

Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε προκειμένου να επιτελέσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει και να εκτελέσει τη διακονία του λόγου Του. Ήρθε αυτοπροσώπως για να εργαστεί ανάμεσα στα ανθρώπινα πλάσματα, με στόχο να οδηγήσει στην τελείωση όσους επιθυμεί η καρδιά Του. Από την εποχή της δημιουργίας μέχρι σήμερα, έχει επιτελέσει αυτού του είδους το έργο αποκλειστικά κατά τις έσχατες ημέρες. Ο Θεός ενσαρκώθηκε μόνο κατά τις έσχατες ημέρες, προκειμένου να επιτελέσει ένα τόσο μεγάλης κλίμακας έργο. Παρόλο που υπομένει κακουχίες, τις οποίες οι άνθρωποι θα δυσκολεύονταν να αντέξουν, και παρόλο που είναι ένας μεγαλοπρεπής Θεός, ο οποίος, ωστόσο, έχει την ταπεινοφροσύνη να γίνει ένας συνηθισμένος άνθρωπος, καμία πτυχή του έργου Του δεν έχει καθυστερήσει, και το σχέδιό Του δεν έχει καταλήξει ούτε στο ελάχιστο βορά στο χάος. Επιτελεί το έργο σύμφωνα με το αρχικό Του σχέδιο. Ένας από τους σκοπούς της ενσάρκωσης αυτής είναι η κατάκτηση των ανθρώπων, ένας άλλος είναι να οδηγήσει στην τελείωση τους ανθρώπους που αγαπά. Επιθυμεί να βλέπει με τα ίδια Του τα μάτια τους ανθρώπους που οδηγεί στην τελείωση, και θέλει να βλέπει ο ίδιος πώς οι άνθρωποι που οδηγεί στην τελείωση καταθέτουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Δεν είναι μόνο ένας ή δύο εκείνοι που οδηγούνται στην τελείωση. Αντιθέτως, πρόκειται για μια ομάδα αποτελούμενη από λίγους μόνο ανθρώπους. Οι άνθρωποι σ’ αυτήν την ομάδα προέρχονται από διάφορες χώρες και εθνικότητες του κόσμου. Σκοπός της επιτέλεσης έργου τόσο μεγάλης κλίμακας είναι να κερδίσει τη συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, να κερδίσει την κατάθεση μαρτυρίας αυτής της ομάδας ανθρώπων γι’ Αυτόν και να αποκτήσει τη δόξα μέσω αυτών. Δεν επιτελεί έργο άνευ σημασίας ούτε επιτελεί έργο άνευ αξίας. Μπορεί να λεχθεί ότι, επιτελώντας ένα τόσο μεγάλο έργο, στόχος του Θεού είναι να οδηγήσει στην τελείωση όλους όσους επιθυμεί. Στον ελεύθερο χρόνο που Του απομένει, θα ξεφορτωθεί τους κακούς. Να ξέρεις ότι δεν επιτελεί το σπουδαίο αυτό έργο εξαιτίας των κακών· αντίθετα, δίνει όλον Του τον εαυτό προς χάριν αυτού του μικρού αριθμού ανθρώπων που πρόκειται να οδηγήσει στην τελείωση. Το έργο που επιτελεί, τα λόγια που εκφράζει, τα μυστήρια που αποκαλύπτει, και η κρίση και η παίδευσή Του είναι όλα προς χάριν αυτού του μικρού αριθμού ανθρώπων. Δεν ενσαρκώθηκε εξαιτίας των κακών, και αυτοί δεν προκαλούν καν τη μεγάλη Του οργή. Λέει την αλήθεια και μιλά για είσοδο, προς χάριν εκείνων που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση· για δική τους χάρη ενσαρκώθηκε και για χάρη τους παραχωρεί τις υποσχέσεις και τις ευλογίες Του. Η αλήθεια, η είσοδος και η ζωή στην ανθρώπινη φύση, για τις οποίες μιλά, δεν γίνονται αντικείμενο έργου προς χάριν των κακών. Θέλει να αποφύγει να μιλήσει στους κακούς και επιθυμεί να παραχωρήσει όλες τις αλήθειες σε όσους πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση. Ωστόσο, το έργο Του απαιτεί, προς το παρόν, να επιτραπεί στους κακούς να απολαύσουν λίγα από τα πλούτη Του. Όσοι δεν κάνουν την αλήθεια πράξη, όσοι δεν ικανοποιούν τον Θεό και όσοι διακόπτουν το έργο Του είναι όλοι τους κακοί. Δεν μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση, και ο Θεός τούς αποστρέφεται και τους απορρίπτει. Αντίθετα, όσοι κάνουν την αλήθεια πράξη και μπορούν να ικανοποιούν τον Θεό, και όσοι δαπανούν ολόκληρο τον εαυτό τους στο έργο του Θεού είναι οι άνθρωποι που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Αυτοί που ο Θεός επιθυμεί να ολοκληρώσει δεν είναι άλλοι από αυτήν την ομάδα ανθρώπων, και το έργο που επιτελεί ο Θεός είναι προς χάριν αυτών των ανθρώπων. Η αλήθεια για την οποία μιλά, απευθύνεται προς τους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να την κάνουν πράξη. Δεν μιλά στους ανθρώπους που δεν κάνουν την αλήθεια πράξη. Η αύξηση της ενόρασης και η ανάπτυξη της διακριτικής ικανότητας, για τις οποίες μιλά, στοχεύουν στους ανθρώπους που μπορούν να κάνουν την αλήθεια πράξη. Όταν μιλά για εκείνους που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, εννοεί ακριβώς αυτούς τους ανθρώπους. Το έργο του Αγίου Πνεύματος απευθύνεται στους ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να κάνουν την αλήθεια πράξη. Πράγματα, όπως η κατοχή της σοφίας και της ανθρώπινης φύσης, απευθύνονται στους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να κάνουν την αλήθεια πράξη. Όσοι δεν κάνουν την αλήθεια πράξη, ίσως να ακούσουν πολλά λόγια για την αλήθεια, αλλά επειδή είναι τόσο κακοί από τη φύση τους και δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, κατανοούν μόνο δόγματα και λόγια, καθώς και κενές θεωρίες, χωρίς την παραμικρή αξία για την είσοδό τους στη ζωή. Κανείς από αυτούς δεν είναι πιστός στον Θεό· όλοι τους είναι άνθρωποι που βλέπουν τον Θεό, αλλά δεν μπορούν να Τον αποκτήσουν· όλοι τους καταδικάζονται από τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο όσοι επικεντρώνονται στην άσκηση μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 213

Ο κύριος στόχος του έργου της κατάκτησης είναι να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να κατέχει την αλήθεια, διότι τώρα ο άνθρωπος κατανοεί πολύ λίγη αλήθεια! Το να επιτευχθεί αυτό το έργο της κατάκτησης σ’ αυτούς τους ανθρώπους, έχει βαθύτατη σημασία. Έχετε όλοι υποπέσει στην επιρροή του σκότους κι έχετε υποστεί μεγάλη βλάβη. Στόχος αυτού του έργου, λοιπόν, είναι να σας επιτρέψει να γνωρίσετε την ανθρώπινη φύση κι έτσι να ζήσετε την αλήθεια. Η τελείωση είναι κάτι που όλα τα δημιουργημένα όντα θα έπρεπε να δέχονται. Αν το έργο αυτού του σταδίου αφορά μόνο την τελείωση του ανθρώπου, τότε θα μπορούσε να γίνει στην Αγγλία ή στην Αμερική ή στο Ισραήλ. Θα μπορούσε να γίνει στον λαό κάθε έθνους. Όμως, το έργο της κατάκτησης είναι εκλεκτικό. Το πρώτο βήμα του έργου της κατάκτησης είναι βραχυπρόθεσμο. Επιπλέον, θα χρησιμοποιηθεί για να ταπεινώσει τον Σατανά και να κατακτήσει ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό είναι το αρχικό έργο της κατάκτησης. Κάποιος μπορεί να πει ότι κάθε πλάσμα που πιστεύει στον Θεό μπορεί να οδηγηθεί στην τελείωση, επειδή η τελείωση είναι κάτι που μπορεί κανείς να καταφέρει μόνο μετά από μια μακροχρόνια αλλαγή. Αλλά το να κατακτηθείς είναι διαφορετικό. Το δείγμα και το πρότυπο για την κατάκτηση πρέπει να είναι αυτό που υστερεί περισσότερο, που ζει στο βαθύτερο σκοτάδι, κι επίσης το πιο εκφυλισμένο, το πιο απρόθυμο ν’ αποδεχτεί τον Θεό και το πιο ανυπάκουο στον Θεό. Αυτό είναι το είδος του ατόμου που μπορεί να μαρτυρήσει ότι κατακτάται. Κύριος στόχος του έργου της κατάκτησης είναι να νικήσει τον Σατανά. Κύριος στόχος της τελείωσης του ανθρώπου, από την άλλη πλευρά, είναι να κερδίσει ανθρώπους. Είναι να επιτρέψει στους ανθρώπους να έχουν μαρτυρία αφότου κατακτηθούν ότι αυτό το έργο της κατάκτησης έχει λάβει χώρα εδώ, σε ανθρώπους σαν εσάς. Στόχος είναι οι άνθρωποι να γίνουν μάρτυρες αφότου κατακτηθούν. Αυτοί οι κατακτημένοι άνθρωποι θα χρησιμοποιηθούν για να επιτευχθεί ο σκοπός της ταπείνωσης του Σατανά. Έτσι, ποια είναι η κύρια μέθοδος της κατάκτησης; Η παίδευση, η κρίση, η εκτόξευση κατάρων και η αποκάλυψη —να χρησιμοποιεί τη δίκαιη διάθεση για να κατακτήσει ανθρώπους, έτσι ώστε να είναι απόλυτα πεπεισμένοι, εξαιτίας της δίκαιης διάθεσης του Θεού. Να χρησιμοποιεί την πραγματικότητα του λόγου και να χρησιμοποιεί την εξουσία του λόγου για να κατακτήσει τους ανθρώπους και να τους πείσει πλήρως —αυτό σημαίνει να κατακτάσαι. Αυτοί που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση, δεν είναι μόνο σε θέση να φτάσουν στην υπακοή αφού θα κατακτηθούν, αλλά είναι επίσης σε θέση να αποκτήσουν γνώση του έργου της κρίσης, να αλλάξουν τη διάθεσή τους και ναγνωρίσουν τον Θεό. Βιώνουν τον δρόμο της αγάπης προς τον Θεό και είναι γεμάτοι με την αλήθεια. Γνωρίζουν πώς να βιώνουν το έργο του Θεού, είναι σε θέση να υποφέρουν για τον Θεό και έχουν τη δική τους βούληση. Έχουν οδηγηθεί στην τελείωση αυτοί που έχουν μια πραγματική κατανόηση της αλήθειας, χάρη στην εμπειρία του λόγου του Θεού. Κατακτημένοι είναι αυτοί που γνωρίζουν για την αλήθεια, αλλά δεν έχουν δεχτεί την πραγματική έννοια της αλήθειας. Μόλις κατακτηθούν, υπακούν, όμως η υπακοή τους είναι όλο το αποτέλεσμα της κρίσης που έλαβαν. Δεν έχουν απολύτως καμιά κατανόηση του πραγματικού νοήματος πολλών αληθειών. Αναγνωρίζουν την αλήθεια προφορικά, αλλά δεν έχουν εισέλθει στην αλήθεια. Αντιλαμβάνονται την αλήθεια, αλλά δεν έχουν εμπειρία της αλήθειας. Το έργο που έχει πραγματοποιηθεί σ’ αυτούς που οδηγούνται στην τελείωση, περιλαμβάνει παιδεύσεις και κρίσεις, μαζί με την παροχή της ζωής. Το άτομο που εκτιμά την είσοδο στην αλήθεια είναι αυτό που μπορεί να οδηγηθεί στην τελείωση. Η διαφορά μεταξύ αυτών που οδηγούνται στην τελείωση κι αυτών που κατακτώνται, έγκειται στο αν εισέρχονται στην αλήθεια. Αυτοί που κατανοούν την αλήθεια, έχουν εισέλθει στην αλήθεια και ζουν την αλήθεια, είναι αυτοί που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση. Αυτοί που δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν εισέρχονται στην αλήθεια, δηλαδή αυτοί που δεν ζουν την αλήθεια, είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση. Αν αυτοί οι άνθρωποι είναι σε θέση τώρα να υπακούν εντελώς, τότε είναι κατακτημένοι. Αν οι κατακτημένοι δεν αναζητούν την αλήθεια, αν ακολουθούν, αλλά δεν ζουν την αλήθεια, αν πιάσει το μάτι τους ή το αυτί τους την αλήθεια, αλλά δεν εκτιμήσουν το να ζουν με την αλήθεια, αυτοί δεν μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση. Οι άνθρωποι που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, κάνουν πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού στο μονοπάτι προς την τελείωση. Μέσω αυτού, εκπληρώνουν το θέλημα του Θεού, και οδηγούνται στην τελείωση. Όποιος φτάνει στο τέλος πριν το έργο κατάκτησης ολοκληρωθεί, είναι κατακτημένος, όμως δεν μπορεί να λεχθεί πως έχει οδηγηθεί στην τελείωση. Έχουν οδηγηθεί στην τελείωση αυτοί, οι οποίοι, μόλις το έργο της κατάκτησης τελειώσει, είναι σε θέση να επιδιώξουν την αλήθεια και να αποκτηθούν από τον Θεό. Αποκαλούνται αυτοί, οι οποίοι, μόλις το έργο της κατάκτησης τελειώσει, μένουν ακλόνητοι στις δοκιμασίες και βιώνουν την αλήθεια. Αυτό που διακρίνει αυτόν που κατακτάται απ’ αυτόν που οδηγείται στην τελείωση, είναι οι διαφορές στα βήματα που ακολουθούνται και οι διαφορές στον βαθμό που οι άνθρωποι κατανοούν και εισέρχονται στην αλήθεια. Όλοι αυτοί που δεν έχουν μπει στο μονοπάτι προς την τελείωση, εννοώντας αυτούς που δεν κατέχουν την αλήθεια, εν τέλει επίσης θα εξαλειφθούν. Μόνον αυτοί που κατέχουν την αλήθεια και ζουν την αλήθεια μπορούν να αποκτηθούν ολοκληρωτικά απ’ τον Θεό. Δηλαδή, αυτοί που βιώνουν την εικόνα του Πέτρου οδηγούνται στην τελείωση, ενώ όλοι οι άλλοι είναι οι κατακτημένοι. Το έργο που πραγματοποιείται σε όλους αυτούς που έχουν κατακτηθεί, αποτελείται απλώς από επίρριψη κατάρων, παίδευση και επίδειξη οργής, κι αυτό που θα δεχτούν είναι απλώς δικαιοσύνη και κατάρες. Για να πείσεις ένα τέτοιο άτομο, πρέπει να προβείς σε αποκαλύψεις με τρόπο ευθύ· να του αποκαλύψεις την διεφθαρμένη διάθεση μέσα του, ώστε να το αναγνωρίσει από μόνος του και να πειστεί πλήρως. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος γίνεται απόλυτα υπάκουος, το έργο της κατάκτησης τελειώνει. Ακόμα κι αν οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να μην αναζητούν να καταλάβουν την αλήθεια, το έργο της κατάκτησης θα έχει τελειώσει.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 214

Πώς ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση; Ποια είναι η διάθεση του Θεού; Και τι περιέχει η διάθεσή Του; Για να διευκρινιστούν όλα αυτά τα πράγματα: άλλος το αποκαλεί διάδοση του ονόματος του Θεού, άλλος το αποκαλεί να γίνεται κανείς μάρτυρας του Θεού, και άλλος το αποκαλεί εξύμνηση του Θεού, και ο άνθρωπος τελικά θα επιτύχει να μεταβάλει τη διάθεση της ζωής του επί τη βάση της γνώσης του Θεού. Όσο μεγαλύτερη είναι η αντιμετώπιση και ο εξευγενισμός στον οποίο υποβάλλεται ο άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμή του, κι όσο πιο πολλά είναι τα στάδια του έργου του Θεού, τόσο περισσότερο οδηγείται ο άνθρωπος στην τελείωση. Την σήμερον ημέρα, κατά την εμπειρία του ανθρώπου, κάθε στάδιο του έργου του Θεού αντικρούει τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και κάθε στάδιο είναι ασύλληπτο από τη διάνοια του ανθρώπου και υπερβαίνει τις προσδοκίες του. Ο Θεός παρέχει όλα όσα χρειάζεται ο άνθρωπος, και αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του από κάθε άποψη. Ο Θεός εκφέρει τα λόγια Του τη στιγμή της αδυναμίας σου· μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να σού παρέχει τη ζωή σου. Αντικρούοντας τις αντιλήψεις σου, Αυτός σε κάνει να αποδεχτείς την αντιμετώπιση του Θεού, και μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις να απαλλαγείς από τη διαφθορά σου. Την σήμερον ημέρα, από μία άποψη, ο ενσαρκωμένος Θεός εργάζεται στη θεότητα, και από την άλλη άποψη, εργάζεται στην κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν θα πάψεις να μπορείς να αρνείσαι το έργο του Θεού, όταν θα είσαι σε θέση να υποτάσσεσαι ανεξάρτητα από το τι λέει και κάνει ο Θεός μέσα στην κατάσταση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, όταν είσαι σε θέση να υποτάσσεσαι και να κατανοείς, ανεξάρτητα από το τι είδους κανονικότητα Εκείνος εκδηλώνει, και όταν θα έχεις αποκτήσει πραγματική εμπειρία, μόνο τότε θα μπορείς να είσαι σίγουρος ότι Αυτός είναι Θεός, μόνο τότε θα σταματήσεις να παράγεις αντιλήψεις, και μόνο τότε θα είσαι σε θέση να Τον ακολουθήσεις μέχρι τέλους. Υπάρχει σοφία στο έργο του Θεού, και Αυτός γνωρίζει πώς ο άνθρωπος μπορεί να μείνει σταθερός στη μαρτυρία του σε Αυτόν. Γνωρίζει πού βρίσκεται η ζωτική αδυναμία του ανθρώπου, και ο λόγος που εκφράζει μπορεί να σε χτυπήσει στη ζωτική αδυναμία σου, αλλά χρησιμοποιεί και τον μεγαλοπρεπή και σοφό λόγο Του, για να καταθέσεις μαρτυρία σ’ Αυτόν. Αυτές είναι οι θαυματουργές πράξεις του Θεού. Το έργο που επιτελεί ο Θεός είναι ασύλληπτο από τη διάνοια του ανθρώπου. Η κρίση του Θεού αποκαλύπτει τα είδη της διαφθοράς, από τα οποία ο άνθρωπος, που είναι από σάρκα, διακατέχεται, και από τι αποτελείται η ουσία του ανθρώπου, και δεν αφήνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να κρυφτεί πουθενά από την ντροπή του.

Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να Τον γνωρίσει, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε τη δίκαιη διάθεσή Του που δεν επιτρέπει κανένα παράπτωμα και δεν θα μπορούσε να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να επιτύχει τη γνώση του Θεού και να αλλάξει τη διάθεσή του και να φέρει την ηχηρή μαρτυρία του Θεού μέσω της δημόσιας εμφάνισης του Θεού. Η αλλαγή επιτυγχάνεται στη διάθεση του ανθρώπου μέσω διαφόρων ειδών του έργου του Θεού. Χωρίς αυτές τις αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να φέρει τη μαρτυρία του Θεού, και δεν θα μπορούσε να επιδιώκει την καρδιά του Θεού. Οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου σηματοδοτούν ότι ο άνθρωπος έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά, έχει απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους και έχει μετατραπεί αληθινά σε ένα πρότυπο και δείγμα του έργου του Θεού, έχει γίνει πραγματικά μάρτυρας του Θεού και επιδιώκει την καρδιά του Θεού. Την σήμερον ημέρα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει έλθει να επιτελέσει το έργο Του στη γη και απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει, να τον υπακούσει, να φέρει τη μαρτυρία Του —να γνωρίζει το πρακτικό και φυσιολογικό του έργο, να υπακούει στο σύνολο του λόγου και του έργου Του που αντίκειται τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και να φέρει μαρτυρία για το σύνολο του έργου Του που αφορά τη σωτηρία του ανθρώπου και για το σύνολο των πράξεών Του που κατακτούν τον άνθρωπο. Όσοι φέρουν τη μαρτυρία του Θεού, πρέπει να έχουν γνώση του Θεού. Μόνο αυτού του είδους η μαρτυρία είναι ακριβής και αληθινή, και μόνο αυτό το είδος μαρτυρίας μπορεί να ταπεινώσει τον Σατανά. Ο Θεός χρησιμοποιεί εκείνους που κατάφεραν να Τον γνωρίσουν, έχοντας υποστεί την κρίση και την παίδευσή Του, την αντιμετώπιση και το κλάδεμα, για να φέρουν τη μαρτυρία Του. Χρησιμοποιεί εκείνους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά για να φέρουν τη μαρτυρία Του, και χρησιμοποιεί επίσης εκείνους των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει, και οι οποίοι έχουν αποκτήσει τις ευλογίες Του κατ’ αυτόν τον τρόπο, για να φέρουν τη μαρτυρία Του. Ο Θεός δεν θέλει ο άνθρωπος να Τον εξυμνεί μόνο με λόγια, ούτε χρειάζεται τη δοξολογία και τη μαρτυρία των ανθρώπων του Σατανά που δεν έχουν σωθεί από Αυτόν. Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό είναι ικανοί να φέρουν τη μαρτυρία του Θεού, και μόνο εκείνοι των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει είναι ικανοί να φέρουν τη μαρτυρία του Θεού, και ο Θεός δεν θα επιτρέψει στον άνθρωπο να ατιμάσει σκόπιμα το όνομά Του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό μπορούν να φέρουν τη μαρτυρία του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 215

Θυμήσου τη σκηνή στη Βίβλο όταν ο Θεός κατέστρεψε τα Σόδομα, και σκέψου επίσης πώς η γυναίκα του Λωτ έγινε στήλη άλατος. Ανάτρεξε στο πώς οι άνθρωποι στην Νινευή μετανόησαν για τις αμαρτίες τους εν σάκκω και σποδώ, και θυμήσου τι ακολούθησε μετά την σταύρωση του Ιησού από τους Ιουδαίους 2.000 χρόνια πριν. Οι Ιουδαίοι εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ και κατέφυγαν σε χώρες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Πολλοί σκοτώθηκαν, και ολόκληρο το Ιουδαϊκό έθνος υποβλήθηκε σε πρωτοφανή καταστροφή. Είχαν καρφώσει τον Θεό στον σταυρό —διέπραξαν ένα ειδεχθές έγκλημα— και προκάλεσαν τη διάθεση του Θεού. Αναγκάστηκαν να πληρώσουν για ό,τι έκαναν, αναγκάστηκαν να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Καταδίκασαν τον Θεό, απέρριψαν τον Θεό, και συνεπώς, δεν είχαν παρά μόνο μια μοίρα: να τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτή είναι η πικρή συνέπεια και καταστροφή, την οποία οι κυβερνώντες επέφεραν πάνω στην χώρα και στο έθνος τους.

Σήμερα, ο Θεός επέστρεψε στον κόσμο για να κάνει το έργο Του. Η πρώτη Του στάση είναι η μεγάλη συγκέντρωση δικτατορικών κυβερνώντων: η Κίνα, το ισχυρό προπύργιο του αθεϊσμού. Ο Θεός κέρδισε μια ομάδα ανθρώπων με την σοφία και τη δύναμή Του. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, καταδιώκεται από το κυβερνών κόμμα της Κίνας με κάθε τρόπο, και υποβάλλεται σε μεγάλο πόνο, χωρίς κανένα μέρος να γείρει το κεφάλι Του, και ανίκανος να βρει καταφύγιο. Μολαταύτα, ο Θεός ακόμα συνεχίζει το έργο που σκοπεύει να πραγματοποιήσει: εκφράζει τη φωνή Του και διαδίδει το ευαγγέλιο. Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί την παντοδυναμία του Θεού. Στην Κίνα, μια χώρα που θεωρεί τον Θεό ως εχθρό, ο Θεός δεν έχει παύσει ποτέ να δουλεύει. Αντιθέτως, περισσότεροι άνθρωποι έχουν αποδεχτεί το έργο και τον λόγο Του, γιατί ο Θεός κάνει ό,τι μπορεί να σώσει κάθε ένα μέλος της ανθρωπότητας ξεχωριστά. Πιστεύουμε ότι καμιά χώρα ή εξουσία δεν μπορεί να σταθεί στον δρόμο αυτού που επιθυμεί να πετύχει ο Θεός. Αυτοί που παρεμποδίζουν το έργο του Θεού, αντιστέκονται στον λόγο του Θεού, ενοχλούν και βλάψουν το σχέδιο του Θεού, τελικά θα τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτός που αψηφά το έργο του Θεού, θα σταλεί στην κόλαση. Οποιαδήποτε χώρα αψηφά το έργο του Θεού, θα καταστραφεί. Οποιοδήποτε έθνος υψώνεται για να εναντιωθεί στο έργο του Θεού, θα αφανιστεί από προσώπου γης, και θα παύσει να υπάρχει. Παροτρύνω όλους τους ανθρώπους όλων των εθνών, χωρών, ακόμα και των βιομηχανιών, να ακούνε την φωνή του Θεού, να αντικρίζουν το έργο του Θεού, να προσέχουν τη μοίρα της ανθρωπότητας, συνεπώς να κάνουν τον Θεό το πιο άγιο, το πιο αξιότιμο, το υψηλότατο και το μοναδικό αντικείμενο λατρείας στην ανθρωπότητα, και να επιτρέπουν σε όλη την ανθρωπότητα να ζήσει κάτω από τις ευλογίες του Θεού, ακριβώς όπως οι απόγονοι του Αβραάμ έζησαν με την υπόσχεση του Ιεχωβά, και όπως ο Αδάμ κι η Εύα, που αρχικά φτιάχτηκαν από τον Θεό, έζησαν στον Κήπο της Εδέμ.

Το έργο του Θεού ομοιάζει με ισχυρά εκτινασσόμενα κύματα. Κανείς δεν μπορεί να Τον περιορίζει, και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τα βήματά Του. Μόνο αυτοί που ακούν προσεκτικά τα λόγια Του, και που Τον αναζητούν και διψάνε γι’ Αυτόν, μπορούν να ακολουθήσουν τα βήματά Του και να λάβουν την υπόσχεσή Του. Αυτοί που δεν πραγματοποιούν όλα τα παραπάνω, θα υποβληθούν σε συντριπτική καταστροφή και άξια τιμωρία.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 216

Το έργο διαχείρισης του Θεού ξεκίνησε με τη δημιουργία του κόσμου και στο επίκεντρό του βρίσκεται ο άνθρωπος. Η δημιουργία των πάντων από τον Θεό, μπορεί να πει κανείς, έγινε για χάρη του ανθρώπου. Επειδή το έργο της διαχείρισής Του διαρκεί χιλιάδες χρόνια και δεν γίνεται μέσα σε λίγα λεπτά ή δευτερόλεπτα, ή εν ριπή οφθαλμού, ή μέσα σ’ ένα ή δύο χρόνια, έπρεπε να δημιουργήσει περισσότερα πράγματα απαραίτητα για την επιβίωση της ανθρωπότητας, όπως τον ήλιο, το φεγγάρι, όλα τα είδη ζωντανών πλασμάτων, την τροφή κι ένα φιλόξενο περιβάλλον. Αυτή ήταν η αρχή της διαχείρισης του Θεού.

Μετά από αυτό, ο Θεός παρέδωσε την ανθρωπότητα στον Σατανά και ο άνθρωπος ζούσε υπό τη σφαίρα επιρροής του, κάτι το οποίο οδήγησε σταδιακά στο έργο του Θεού της πρώτης εποχής: την ιστορία της Εποχής του Νόμου… Επί μερικές χιλιάδες χρόνια κατά την Εποχή του Νόμου, η ανθρωπότητα εξοικειώθηκε με την καθοδήγηση της Εποχής του Νόμου και τη θεωρούσε δεδομένη. Σταδιακά, ο άνθρωπος εγκατέλειψε τη φροντίδα του Θεού και έτσι, ενώ τηρούσε τον νόμο, λάτρευε και είδωλα και διέπραττε κακές πράξεις. Έμεινε χωρίς την προστασία του Ιεχωβά, και απλώς ζούσε τη ζωή του ενώπιον του βωμού στον ναό. Στην πραγματικότητα, το έργο του Θεού τον είχε εγκαταλείψει πολύ καιρό πριν και, μολονότι οι Ισραηλίτες εξακολουθούσαν να τηρούν τον νόμο και επικαλούνταν το όνομα του Ιεχωβά, και μάλιστα πίστευαν περήφανοι ότι μόνο αυτοί ήταν ο λαός του Ιεχωβά και οι εκλεκτοί Του, η δόξα του Θεού τούς εγκατέλειψε αθόρυβα…

Όταν ο Θεός επιτελεί το έργο Του, πάντοτε αφήνει ήσυχα το ένα μέρος και επιτελεί αθόρυβα το νέο έργο που ξεκινά Αυτός σε άλλο μέρος. Αυτό φαίνεται απίστευτο στους ανθρώπους, οι οποίοι μένουν μουδιασμένοι. Οι άνθρωποι πάντοτε τιμούσαν τα παλαιά και αντιμετώπιζαν τα νέα, άγνωστα πράγματα με εχθρότητα, ή τα έβλεπαν ως όχληση. Έτσι λοιπόν, οποιοδήποτε νέο έργο κάνει ο Θεός, από την αρχή μέχρι το τέλος, ο άνθρωπος είναι ο τελευταίος, μεταξύ όλων των πραγμάτων, που το γνωρίζει.

Όπως συμβαίνει πάντα, μετά το έργο του Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου, ο Θεός ξεκίνησε το νέο Του έργο του δεύτερου σταδίου ενδυόμενος τη σάρκα —αφού ενσαρκώθηκε ως άνθρωπος για δέκα, είκοσι χρόνια— και μιλώντας και επιτελώντας το έργο Του μεταξύ των πιστών. Ωστόσο, χωρίς εξαίρεση, κανείς δεν το ήξερε, και μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων αναγνώριζε ότι ήταν ο Θεός που ενσαρκώθηκε αφότου ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε. […] Μόλις περατώθηκε το δεύτερο στάδιο του έργου του Θεού —μετά τη σταύρωση— ολοκληρώθηκε το έργο Του για την ανάκτηση του ανθρώπου από την αμαρτία (δηλαδή, την ανάκτησή του από τα χέρια του Σατανά). Έτσι, λοιπόν, από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο άνθρωπος χρειαζόταν απλώς να αποδεχτεί τον Κύριο Ιησού ως Σωτήρα, και οι αμαρτίες του θα συγχωρούνταν. Θεωρητικά, οι αμαρτίες του ανθρώπου δεν αποτελούσαν πλέον εμπόδιο για να επιτύχει τη σωτηρία του και να έλθει ενώπιον του Θεού, ούτε ήταν πλέον το μέσο με το οποίο ο Σατανάς κατηγορούσε τον άνθρωπο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ίδιος ο Θεός είχε κάνει πραγματικό έργο, είχε καταστεί η ομοιότητα και η πρόγευση της αμαρτωλής σάρκας, και ο ίδιος ο Θεός ήταν η προσφορά περί αμαρτίας. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος κατέβηκε από τον σταυρό και λυτρώθηκε και σώθηκε μέσω της σάρκας του Θεού —της ομοιότητας αυτής της αμαρτωλής σάρκας. Και έτσι, αφού αιχμαλωτίστηκε από τον Σατανά, ο άνθρωπος ήλθε ένα βήμα πιο κοντά στην αποδοχή της σωτηρίας Του ενώπιον του Θεού. Φυσικά, αυτό το στάδιο του έργου ήταν βαθύτερο και πιο ανεπτυγμένο από τη διαχείριση του Θεού κατά την Εποχή του Νόμου.

Τέτοια είναι η διαχείριση του Θεού: να παραδίδει την ανθρωπότητα στον Σατανά —μια ανθρωπότητα που δεν ξέρει τι είναι Θεός, ποιος είναι ο Δημιουργός, πώς να λατρεύει τον Θεό ή γιατί είναι απαραίτητο να υποτάσσεται σ’ Αυτόν— και να επιτρέπει στον Σατανά να τη διαφθείρει. Βήμα-βήμα, ο Θεός ανακτά έπειτα τον άνθρωπο από τα χέρια του Σατανά, έως ότου να λατρέψει πλήρως τον Θεό και να απορρίψει τον Σατανά. Αυτή είναι η διαχείριση του Θεού. Μπορεί να ακούγεται σαν μύθος και να φαίνεται περίπλοκη. Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι είναι μύθος επειδή δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το πόσα έχουν συμβεί στον άνθρωπο τα τελευταία χιλιάδες χρόνια, και πολύ περισσότερο επειδή δεν γνωρίζουν πόσες ιστορίες έχουν συμβεί στο σύμπαν και το στερέωμα. Και επιπλέον, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπορούν να εκτιμήσουν τον πιο εκπληκτικό, τον πιο τρομακτικό κόσμο που υπάρχει πέρα από τον υλικό κόσμο, τον οποίο, όμως, τα θνητά τους μάτια τούς εμποδίζουν να δουν. Μοιάζει ακατανόητο για τον άνθρωπο, επειδή ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει καθόλου τη σημασία της σωτηρίας της ανθρωπότητας από τον Θεό ή τη σημασία του έργου της διαχείρισής Του και δεν κατανοεί πώς επιθυμεί τελικά ο Θεός να είναι η ανθρωπότητα. Να μην έχει διαφθαρεί καθόλου από τον Σατανά, όπως ο Αδάμ και η Εύα; Όχι! Σκοπός της διαχείρισης του Θεού είναι να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων που Τον λατρεύουν και υποτάσσονται σε Αυτόν. Αν και οι άνθρωποι αυτοί έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, δεν βλέπουν πλέον τον Σατανά ως πατέρα τους· αναγνωρίζουν το αποκρουστικό του πρόσωπο και τον απορρίπτουν και έρχονται ενώπιον του Θεού για να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευσή Του. Μαθαίνουν τελικά τι είναι άσχημο και πώς έρχεται σε αντίθεση με αυτό που είναι άγιο, και αναγνωρίζουν το μεγαλείο του Θεού και τη μοχθηρία του Σατανά. Μια ανθρωπότητα όπως αυτή δεν θα εργάζεται πλέον για τον Σατανά, ούτε θα τον λατρεύει ή θα τον προσκυνά. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι μια ομάδα ανθρώπων που τους κέρδισε πραγματικά ο Θεός. Αυτή είναι η σημασία του έργου του Θεού για τη διαχείριση της ανθρωπότητας. Κατά τη διάρκεια του έργου διαχείρισης του Θεού αυτής της εποχής, η ανθρωπότητα είναι το αντικείμενο τόσο της διαφθοράς του Σατανά όσο και της σωτηρίας του Θεού, και ο άνθρωπος είναι το προϊόν για το οποίο αντιπαλεύουν ο Θεός κι ο Σατανάς. Καθώς ο Θεός εκτελεί το έργο Του, ανακτά σταδιακά τον άνθρωπο από τα χέρια του Σατανά, κι έτσι ο άνθρωπος προσεγγίζει όλο και περισσότερο τον Θεό…

Ήλθε τότε η Εποχή της Βασιλείας, η οποία αποτελεί ένα πιο πρακτικό στάδιο του έργου, είναι όμως και το πιο δύσκολο να το αποδεχτεί ο άνθρωπος. Αυτό συμβαίνει επειδή όσο πιο κοντά έρχεται ο άνθρωπος στον Θεό, τόσο πιο πολύ πλησιάζει η ράβδος του Θεού τον άνθρωπο και τόσο πιο ξεκάθαρα αποκαλύπτεται το πρόσωπό Του στον άνθρωπο. Μετά τη λύτρωση της ανθρωπότητας, ο άνθρωπος επιστρέφει επισήμως στην οικογένεια του Θεού. Ο άνθρωπος πίστεψε ότι αυτή ήταν η ώρα της απόλαυσης, υφίσταται, όμως, μια ολομέτωπη επίθεση από τον Θεό που όμοιά της δεν θα μπορούσε κανείς να προβλέψει ποτέ: Όπως αποδεικνύεται, πρόκειται για ένα βάπτισμα που πρέπει να «απολαύσουν» οι άνθρωποι του Θεού. Εξαιτίας της μεταχείρισης αυτής, οι άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να σταματήσουν και να αναλογιστούν: «Είμαι το αρνί που χάθηκε για πολλά χρόνια και που ο Θεός ξόδεψε πολλά για να ξαναγοράσει, γιατί, λοιπόν, με αντιμετωπίζει έτσι; Είναι ο τρόπος Του να με περιγελά και να με αποκαλύπτει;…» Αφού περάσουν χρόνια, ο άνθρωπος σκληραγωγείται έχοντας βιώσει τις δυσκολίες του εξευγενισμού και της παίδευσης. Αν και έχει χάσει τη «δόξα» και την «αίγλη» του παρελθόντος, χωρίς να το γνωρίζει, έχει τελικά κατανοήσει τις αρχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς και έχει εκτιμήσει τα χρόνια που αφοσίωσε ο Θεός για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος αρχίζει σιγά σιγά να αποστρέφεται τη βαρβαρότητά του. Αρχίζει να μισεί το πόσο άγριος είναι, όλες του τις παρανοήσεις απέναντι στον Θεό και τις παράλογες απαιτήσεις που είχε από Αυτόν. Το ρολόι δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Τα περασμένα γίνονται οδυνηρές αναμνήσεις του ανθρώπου, και τα λόγια και η αγάπη του Θεού γίνονται η κινητήρια δύναμη στη νέα του ζωή. Οι πληγές του ανθρώπου γιατρεύονται μέρα με την ημέρα, η δύναμή του επιστρέφει, και σηκώνεται και ατενίζει το πρόσωπο του Παντοδύναμου… μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι ήταν πάντα στο πλευρό μου και ότι το χαμόγελο και η όμορφη όψη Του εξακολουθούν να ξεσηκώνουν πολύ τις αισθήσεις. Η καρδιά Του εξακολουθεί να ανησυχεί για την ανθρωπότητα που δημιούργησε και τα χέρια Του εξακολουθούν να είναι τόσο ζεστά και δυνατά όσο ήταν στην αρχή. Είναι σαν να επέστρεψε ο άνθρωπος στον κήπο της Εδέμ, όμως αυτήν τη φορά δεν ακούει πλέον τα δελεαστικά λόγια του φιδιού και δεν απομακρύνεται πλέον από το πρόσωπο του Ιεχωβά. Ο άνθρωπος γονατίζει ενώπιον του Θεού, αντικρίζει το χαμογελαστό πρόσωπό Του και προσφέρει την πιο πολύτιμη θυσία του —Ω! Κύριέ μου, Θεέ μου!

Η αγάπη και η συμπόνια του Θεού διαπερνούν καθεμία λεπτομέρεια του έργου διαχείρισής Του και, ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι είναι σε θέση να κατανοήσουν τις καλές προθέσεις Του, Εκείνος εξακολουθεί να κάνει ακούραστα το έργο που σχεδιάζει να ολοκληρώσει. Ανεξάρτητα από το πόσο κατανοούν οι άνθρωποι τη διαχείριση του Θεού, η βοήθεια και τα οφέλη που αποφέρει στον άνθρωπο το έργο Του μπορούν να εκτιμηθούν από όλους. Ίσως, σήμερα, δεν έχεις νιώσει καθόλου την αγάπη ή τη ζωή που παρέχει ο Θεός, όμως εφόσον δεν Τον εγκαταλείψεις και δεν παραιτηθείς της αποφασιστικότητάς σου να επιδιώκεις την αλήθεια, θα έλθει μια μέρα που θα σου αποκαλυφθεί το χαμόγελό Του. Γιατί στόχος του έργου διαχείρισης του Θεού είναι να ανακτήσει τους ανθρώπους που βρίσκονται υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά, όχι να εγκαταλείψει όσους έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και αντιτάσσονται στον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο μέσα από τη διαχείριση του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 217

Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν τον σκοπό του έργου Μου στη γη, δηλαδή, τον τελικό στόχο του έργου Μου και το επίπεδο που πρέπει να επιτύχω σε αυτό το έργο πριν να μπορέσει να ολοκληρωθεί. Εάν οι άνθρωποι που Με ακολουθούν μέχρι σήμερα, δεν καταλάβουν ποιος είναι ο σκοπός του έργου Μου, τότε δεν Με έχουν ακολουθήσει μάταια; Οι άνθρωποι που Με ακολουθούν πρέπει να γνωρίζουν το θέλημά Μου. Εργάζομαι στη γη εδώ και χιλιάδες χρόνια και μέχρι σήμερα επιτελώ το έργο Μου με αυτόν τον τρόπο. Παρόλο που το έργο Μου περιλαμβάνει πάρα πολλά πράγματα, ο σκοπός του έργου αυτού παραμένει αμετάβλητος. Όπως, για παράδειγμα, αν και είμαι γεμάτος με κρίση και παίδευση προς τον άνθρωπο, αυτό που κάνω είναι για τη σωτηρία του και για να διαδώσω καλύτερα το ευαγγέλιο Μου και να επεκτείνω περισσότερο το έργο Μου σε όλα τα έθνη των Εθνικών μόλις ο άνθρωπος έχει ολοκληρωθεί. Έτσι, σήμερα, σε μια εποχή που πολλοί άνθρωποι έχουν από καιρό απογοητευτεί πολύ ως προς τις ελπίδες τους, εξακολουθώ να συνεχίζω το έργο Μου, το έργο που πρέπει να κάνω για να κρίνω και να παιδεύσω τον άνθρωπο. Παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει κουραστεί από αυτά που λέω και ανεξαρτήτως του ότι δεν επιθυμεί να προβληματιστεί με το έργο Μου, συνεχίζω να εκτελώ το καθήκον Μου, γιατί ο σκοπός του έργου Μου παραμένει αμετάβλητος και το αρχικό σχέδιό Μου δεν θα καταστραφεί. Το έργο της κρίσης Μου είναι να δώσει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να Με υπακούει καλύτερα και η δουλειά της παίδευσής Μου είναι να επιτρέψει στον άνθρωπο να αλλάξει αποτελεσματικότερα. Αν και αυτό που κάνω γίνεται για τη διαχείρισή Μου, δεν έχω κάνει ποτέ κάτι που δεν ωφελεί τον άνθρωπο. Αυτό συμβαίνει επειδή επιθυμώ να κάνω όλα τα έθνη έξω από το Ισραήλ εξίσου υπάκουα με τους Ισραηλίτες και να τους κάνω πραγματικούς ανθρώπους, έτσι ώστε να εδραιωθώ στα εδάφη έξω από το Ισραήλ. Αυτή είναι η διαχείρισή Μου. Είναι το έργο που επιτελώ μεταξύ των εθνών των Εθνικών. Ακόμα και τώρα, πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν τη διαχείρισή Μου, επειδή δεν ενδιαφέρονται για αυτά τα πράγματα, αλλά ενδιαφέρονται μόνο για το μέλλον και τον προορισμό τους. Ανεξάρτητα από αυτά που λέω, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αδιαφορούν για το έργο που κάνω, αντί να εστιάζουν αποκλειστικά στον μελλοντικό προορισμό τους. Εάν τα πράγματα συνεχίζονται με αυτόν τον τρόπο, πώς μπορεί να εξαπλωθεί το έργο Μου; Πώς μπορεί το ευαγγέλιό Μου να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο; Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, όταν το έργο Μου εξαπλωθεί, θα σας σκορπίσω, και θα σας πατάξω, όπως ο Ιεχωβά πάταξε όλες τις φυλές του Ισραήλ. Όλα αυτά θα γίνουν για να εξαπλωθεί το ευαγγέλιο Μου σε ολόκληρη τη γη και να εξαπλωθεί το έργο Μου στα έθνη των Εθνικών, ώστε το όνομά Μου να δοξαστεί από ενήλικες και παιδιά και το άγιο όνομά Μου να εξυμνείται στα στόματα ανθρώπων από όλες τις φυλές και τα έθνη. Είναι ώστε σε αυτήν την τελευταία εποχή να δοξαστεί το όνομα Μου από τα έθνη των Εθνικών, οι πράξεις Μου να γίνουν αντιληπτές από τους Εθνικούς και εκείνοι να Με αποκαλούν Παντοδύναμο για τις πράξεις Μου, και ο λόγος Μου να πραγματοποιηθεί σύντομα. Θα κάνω όλους τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, αλλά και ο Θεός όλων των εθνών των Εθνικών, ακόμα και εκείνων που έχω καταραστεί. Θα αφήσω όλους να δουν ότι είμαι ο Θεός όλης της δημιουργίας. Αυτό είναι το μέγιστο έργο Μου, ο σκοπός του σχεδίου Μου για τις έσχατες μέρες και το μόνο έργο που πρέπει να εκπληρωθεί τις έσχατες ημέρες.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι επίσης το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 218

Το έργο που διαχειρίζομαι για χιλιάδες χρόνια αποκαλύπτεται εντελώς στον άνθρωπο μόνο κατά τις έσχατες ημέρες. Μόνο τώρα έχω ανοίξει το πλήρες μυστήριο της διαχείρισής Μου στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος γνωρίζει τον σκοπό του έργου Μου και, επιπλέον, έχει κατανοήσει όλα τα μυστήριά Μου. Και έχω πει στον άνθρωπο τα πάντα για τον προορισμό που τον απασχολεί. Έχω ήδη αποκαλύψει στον άνθρωπο όλα τα μυστήριά Μου που ήταν κρυμμένα για πάνω από 5.900 χρόνια. Ποιός είναι ο Ιεχωβά; Ποιός είναι ο Μεσσίας; Ποιός είναι ο Ιησούς; Εσείς θα πρέπει να τα γνωρίζετε όλα αυτά. Το έργο Μου περιστρέφεται γύρω από αυτά τα ονόματα. Το έχετε καταλάβει αυτό; Πώς θα πρέπει να διακηρυχθεί το άγιο όνομά Μου; Πώς θα πρέπει να εξαπλωθεί το όνομά Μου σε οποιοδήποτε από τα έθνη που Με έχουν επικαλεστεί με οποιοδήποτε από τα ονόματά Μου; Το έργο Μου βρίσκεται ήδη σε διαδικασία επέκτασης και θα διαδώσω την πληρότητά του σε όλα τα έθνη. Επειδή το έργο Μου πραγματοποιήθηκε σε εσάς, θα σας πατάξω, όπως ο Ιεχωβά πάταξε τους βοσκούς στον οίκο του Δαβίδ στο Ισραήλ, προκαλώντας τον διασκορπισμό σας σε όλα τα έθνη. Διότι, τις έσχατες μέρες, θα συντρίψω όλα τα έθνη και θα τα κάνω κομματάκια και θα προκαλέσω την εκ νέου διανομή των λαών τους. Όταν επιστρέψω ξανά, τα έθνη θα έχουν ήδη χωριστεί κατά μήκος των ορίων που θα θέσουν οι φλεγόμενες φλόγες Μου. Εκείνη την ώρα, θα φανερωθώ εκ νέου στους ανθρώπους ως καυτός ήλιος, δείχνοντας τον εαυτό Μου ξεκάθαρα σε αυτούς, με την εικόνα του Αγίου που δεν την έχουν δει ποτέ, περπατώντας ανάμεσα στα πολυάριθμα έθνη, όπως Εγώ, ο Ιεχωβά, περπάτησα κάποτε ανάμεσα στις εβραϊκές φυλές. Από τότε κι έπειτα, θα οδηγώ τους ανθρώπους στη ζωή τους πάνω στη γη. Εκεί, σίγουρα θα δουν τη δόξα Μου και θα δουν και μια στήλη νεφέλης στον αέρα που θα τους οδηγεί στη ζωή τους, γιατί θα κάνω την εμφάνισή Μου σε ιερά μέρη. Ο άνθρωπος θα δει την ημέρα της δικαιοσύνης Μου και την ένδοξη φανέρωσή Μου. Αυτό θα συμβεί όταν θα βασιλέψω σε όλη τη γη και θα δοξάσω τους πολλούς υιούς Μου. Παντού στη γη, οι άνθρωποι θα υποκλιθούν και η σκηνή Μου θα στηθεί σταθερά ανάμεσα στην ανθρωπότητα, πάνω στον βράχο του έργου που επιτελώ σήμερα. Οι άνθρωποι θα Με υπηρετούν και στον ναό. Το θυσιαστήριο, που είναι καλυμμένο με βρώμικα και απεχθή πράγματα, θα το κομματιάσω και θα το χτίσω εκ νέου. Τα νεογέννητα αρνιά και τα μοσχάρια θα συσσωρευτούν πάνω στο ιερό θυσιαστήριο. Θα γκρεμίσω τον ναό του σήμερα και θα χτίσω έναν νέο. Ο ναός που υπάρχει τώρα, γεμάτος αποτρόπαιους ανθρώπους, θα καταρρεύσει, και αυτός που θα χτίσω θα γεμίσει με υπηρέτες πιστούς σ’ Εμένα. Θα σταθούν ξανά στα πόδια τους και θα Με υπηρετήσουν για χάρη της δόξας του ναού Μου. Σίγουρα θα δείτε την ημέρα κατά την οποία θα λάβω μεγάλη δόξα και σίγουρα θα δείτε και την ημέρα που θα κατεδαφίσω τον ναό και θα χτίσω έναν νέο. Επίσης, σίγουρα θα δείτε την ημέρα του ερχομού της σκηνής Μου στον κόσμο των ανθρώπων. Όπως θα διαλύσω τον ναό, έτσι θα φέρω τη σκηνή Μου στον κόσμο των ανθρώπων, όπως ακριβώς βλέπουν την κάθοδό Μου. Αφού συντρίψω όλα τα έθνη, θα τα μαζέψω εκ νέου, έπειτα θα χτίσω τον ναό Μου και θα στήσω το θυσιαστήριό Μου, για να Μου προσφέρουν όλοι θυσίες, να Με υπηρετήσουν στον ναό Μου και να αφοσιωθούν πιστά στο έργο Μου στα έθνη των Εθνικών. Θα είναι σαν τους Ισραηλίτες του σήμερα, ντυμένοι με ιερατικά άμφια και μίτρα, με τη δόξα Μου, του Ιεχωβά, ανάμεσά τους, και τη μεγαλοπρέπειά Μου να αιωρείται πάνω τους και να υπάρχει μαζί τους. Το έργο Μου στα έθνη των Εθνικών θα εκτελεστεί με τον ίδιο τρόπο. Όπως ήταν το έργο Μου στο Ισραήλ, έτσι θα είναι το έργο Μου και στα έθνη των Εθνικών, διότι θα εξαπλώσω το έργο Μου στο Ισραήλ και θα το διαδώσω στα έθνη των Εθνικών.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 219

Τώρα είναι η στιγμή που το Πνεύμα Μου εργάζεται πάνω σε σπουδαία πράγματα και η στιγμή που ξεκινώ το έργο Μου ανάμεσα στα έθνη των Εθνικών. Ακόμη περισσότερο, είναι η στιγμή που ταξινομώ όλα τα δημιουργημένα όντα, βάζοντας το καθένα στην αντίστοιχη κατηγορία, έτσι ώστε το έργο Μου να μπορεί να προχωρήσει πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Έτσι, αυτό που σας ζητώ εξακολουθεί να είναι να προσφέρεις ολόκληρη την ύπαρξή σου για όλο το έργο Μου και, επιπλέον, να διακρίνεις και να διασφαλίζεις όλο το έργο που έχω επιτελέσει σε εσένα και να βάζεις όλη τη δύναμή σου στο έργο Μου, ώστε να μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικό. Αυτό πρέπει να κατανοήσεις εσύ. Πάψτε να έρχεστε σε διαμάχη μεταξύ σας, ψάχνοντας έναν τρόπο να γυρίσετε πίσω ή αναζητώντας ανέσεις της σάρκας που θα καθυστερήσουν το έργο Μου και θα χαλάσουν το θαυμάσιο μέλλον σου. Με αυτόν τον τρόπο, αντί να μπορέσεις να προστατευτείς, θα οδηγηθείς στην καταστροφή. Δεν θα ήταν ανόητο εκ μέρους σου; Αυτό που απολαμβάνεις άπληστα σήμερα είναι το ίδιο πράγμα που καταστρέφει το μέλλον σου, ενώ ο πόνος που υφίστασαι σήμερα είναι αυτό ακριβώς που σε προστατεύει. Εσύ πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα, ώστε να αποφύγεις να πέσεις θύμα των πειρασμών από τους οποίους θα είναι δύσκολο ν’ απαγκιστρωθείς, και να αποφύγεις να χαθείς στην πυκνή ομίχλη και να μην μπορείς να βρεις τον ήλιο. Όταν η πυκνή ομίχλη διαλυθεί, εσύ θα βρεθείς στην κρίση της μεγάλης ημέρας. Τότε πια, η μέρα Μου θα έχει προσεγγίσει την ανθρωπότητα. Πώς θα ξεφύγεις από την κρίση Μου; Πώς θα μπορέσεις να αντέξεις τον καύσωνα του ήλιου; Όταν αποδίδω τον πλούτο Μου στον άνθρωπο, δεν τον εκτιμά, αλλά, αντιθέτως, τον τοποθετεί στην άκρη, σε ένα μέρος όπου κανείς δεν θα τον παρατηρήσει. Όταν κατέρθει η μέρα Μου στον άνθρωπο, εκείνος δεν θα μπορεί πλέον να ανακαλύψει τον πλούτο Μου ούτε να βρει την πικρή αλήθεια που του είπα πολύ καιρό πριν. Θα θρηνήσει και θα κλάψει, γιατί έχει χάσει τη λάμψη του φωτός και έχει πέσει στο σκοτάδι. Αυτό που βλέπετε σήμερα είναι μόνο το αιχμηρό σπαθί του στόματός Μου. Δεν είδατε τη ράβδο στο χέρι Μου ούτε τη φλόγα με την οποία καίω τον άνθρωπο, και αυτός είναι ο λόγος που εξακολουθείτε να είστε περιφρονητικοί και να συμπεριφέρεστε αλόγιστα κατά την παρουσία Μου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξακολουθείτε να έρχεστε σε διένεξη μαζί Μου μέσα στον οίκο Μου, αμφισβητώντας με την ανθρώπινη γλώσσα αυτά για τα οποία μίλησα με το στόμα Μου. Ο άνθρωπος δεν Με σέβεται, και αν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε εχθρότητα μαζί Μου μέχρι σήμερα, ακόμα δεν έχει κανένα σεβασμό. Έχετε τη γλώσσα και τα δόντια των αδίκων στο στόμα σας. Τα λόγια και οι πράξεις σας είναι σαν αυτά του φιδιού που παρέσυρε την Εύα στην αμαρτία. Απαιτείτε ο ένας από τον άλλο οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος και αγωνίζεστε μπροστά Μου να αποκτήσετε θέση, φήμη και κέρδος για τον εαυτό σας, αλλά δεν ξέρετε ότι παρακολουθώ κρυφά τα λόγια και τις πράξεις σας. Πριν έρθετε καν μπροστά Μου, έχω μετρήσει τα ίδια τα βάθη της καρδιάς σας. Ο άνθρωπος πάντα θέλει να ξεφύγει από το χέρι Μου και να αποφύγει την παρατήρηση των ματιών Μου, αλλά ποτέ δεν απέφυγα τα λόγια ή τις πράξεις του. Αντίθετα, αφήνω σκόπιμα αυτά τα λόγια και τις πράξεις να εισέλθουν στα μάτια Μου, για να μπορώ να παιδεύσω την αδικία του ανθρώπου και να κρίνω την παρακοή του. Έτσι, τα λόγια και οι πράξεις του ανθρώπου, που είναι κρυφά, παραμένουν πάντα μπροστά στο βήμα της κρίσης Μου, και η κρίση Μου δεν άφησε ποτέ τον άνθρωπο, επειδή η παρακοή του είναι πολύ μεγάλη. Έργο Μου είναι η καύση και ο εξαγνισμός όλων των λόγων και των πράξεων του ανθρώπου που ειπώθηκαν και έγιναν παρουσία του Πνεύματός Μου. Με αυτόν τον τρόπο^[α], όταν εγκαταλείψω τη γη, οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να είναι σε θέση να διατηρήσουν την πίστη τους σ’ Εμένα και να Με υπηρετήσουν όπως Με υπηρετούν οι άγιοι υπηρέτες Μου στο έργο Μου, επιτρέποντας στο έργο Μου στη γη να συνεχιστεί μέχρι την ημέρα που θα ολοκληρωθεί.

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «Με αυτόν τον τρόπο».

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 220

Έχετε δει τι έργο θα πραγματοποιήσει ο Θεός σ’ αυτή την ομάδα ανθρώπων; Ο Θεός είπε κάποτε, ακόμα και στη Χιλιετή Βασιλεία, οι άνθρωποι πρέπει να συνεχίσουν ν’ ακολουθούν τα λεγόμενά Του και στο μέλλον, τα λεγόμενα του Θεού ακόμα θα οδηγούν απευθείας τη ζωή του ανθρώπου στην εύφορη χώρα της Χαναάν. Όταν ο Μωυσής ήταν στην έρημο, ο Θεός τον δίδαξε και του μίλησε απευθείας. Από τον ουρανό, ο Θεός έστειλε φαγητό, νερό και μάννα στον λαό για να τα απολαύσουν, και σήμερα ακόμα έτσι συμβαίνει: Ο Θεός έχει προσωπικά στείλει αγαθά για βρώση και για πόση στον λαό για να τα απολαύσει, κι επίσης έχει προσωπικά στείλει κατάρες για να παιδεύσει τον λαό. Κι έτσι, κάθε βήμα του έργου Του υλοποιείται προσωπικά από τον Θεό. Σήμερα, οι άνθρωποι επιθυμούν να συμβούν γεγονότα, προσπαθούν να δουν σημεία και θαύματα, και είναι πιθανόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να εγκαταλειφθούν, καθώς το έργο του Θεού γίνεται όλο και πιο πραγματικό. Κανείς δεν γνωρίζει ότι ο Θεός έχει κατέβει απ’ τον ουρανό. Ακόμα αγνοούν ότι ο Θεός έστειλε τροφή και τονωτικά απ’ τον ουρανό. Εν τούτοις, ο Θεός, ουσιαστικά, υπάρχει και οι ζεστές εικόνες της Χιλιετούς Βασιλείας που οι άνθρωποι φαντάζονται, είναι επίσης λεγόμενα του ίδιου Θεού. Αυτό είναι γεγονός, και μόνον αυτό κυβερνά με τον Θεό στη γη. Η διακυβέρνηση με τον Θεό στη γη αναφέρεται στη σάρκα. Ό,τι δεν αποτελείται από σάρκα, δεν ανήκει στη γη, κι έτσι, όλοι αυτοί που επικεντρώνονται στη μετάβαση στον τρίτο ουρανό, ματαιοπονούν. Κάποια μέρα, όταν ολόκληρο το σύμπαν θα επιστρέψει στον Θεό, το κέντρο του έργου Του σ’ όλο τον κόσμο θ’ ακολουθήσει τις ομιλίες του Θεού. Κάπου αλλού, κάποιοι άνθρωποι θα τηλεφωνήσουν, κάποιοι θα πάρουν το αεροπλάνο, κάποιοι θα πάρουν το πλοίο στη θάλασσα, και κάποιοι θα χρησιμοποιήσουν λέιζερ για να λάβουν τα λεγόμενα του Θεού. Όλοι θα λατρεύουν και θα ποθούν τον Θεό, θα έρθουν όλοι κοντά στον Θεό, θα συναθροίζονται ενώπιον του Θεού, κι όλοι θα προσκυνούν τον Θεό. Κι όλα αυτά θα είναι οι πράξεις του Θεού. Να το θυμάστε! Ο Θεός δεν θα ξεκινήσει ποτέ ξανά κάπου αλλού. Ο Θεός θα εκπληρώσει το εξής γεγονός: θα κάνει τους ανθρώπους σε ολόκληρο το σύμπαν να έρθουν ενώπιόν Tου και να προσκυνήσουν τον Θεό στη γη, και το έργο Του σε άλλα μέρη θα σταματήσει. Κι έτσι, οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να αναζητήσουν την αληθινή οδό. Θα είναι σαν τον Ιωσήφ: Όλοι έρχονταν σ’ αυτόν για τροφή, υποκλίνονταν σ’ αυτόν, διότι αυτός είχε αγαθά να φάνε. Προκειμένου να αποφύγουν τον λιμό, οι άνθρωποι θα αναγκαστούν ν’ αναζητήσουν την αληθινή οδό. Ολόκληρη η θρησκευτική κοινότητα θα υποφέρει από βαρύ λιμό, και μόνον ο Θεός του σήμερα είναι η πηγή του νερού που δίνει ζωή, που έχει στην κατοχή του την πηγή που ρέει συνεχώς και που παρέχεται για την απόλαυση του ανθρώπου, κι έτσι οι άνθρωποι θα έρθουν και θα εξαρτώνται απ’ Αυτόν. Αυτή θα είναι η στιγμή που οι πράξεις του Θεού θα αποκαλυφθούν και ο Θεός θα δοξαστεί. Όλοι οι άνθρωποι σ’ ολόκληρο το σύμπαν θα προσκυνήσουν αυτόν τον συνηθισμένο «άνθρωπο». Μήπως δεν θα ’ναι αυτή η μέρα της δόξας του Θεού; Κάποια μέρα, οι γερασμένοι πάστορες θα στέλνουν τηλεγραφήματα, αναζητώντας το νερό από την πηγή του νερού που δίνει ζωή. Θα είναι ηλικιωμένοι, αλλά, και πάλι, θα έρθουν να προσκυνήσουν αυτόν τον άνθρωπο, τον οποίο περιφρονούσαν. Το στόμα τους θα το ομολογήσει και η καρδιά τους θα τον εμπιστεύεται —και μήπως δεν είναι αυτό σημείο και θαύμα; Όταν ολόκληρη η βασιλεία χαίρεται, είναι η μέρα της δόξας του Θεού. Κι όποιος έρχεται σ’ εσάς και λαμβάνει τα καλά νέα του Θεού, θα είναι ευλογημένος απ’ τον Θεό. Κι αυτές οι χώρες κι αυτοί οι άνθρωποι θα είναι ευλογημένοι και θα έχουν τη φροντίδα του Θεού. Η μελλοντική κατεύθυνση θα είναι η εξής: Αυτοί που αποκτούν τα λεγόμενα από το στόμα του Θεού, θα έχουν ένα μονοπάτι να βαδίσουν στη γη και, είτε πρόκειται για επιχειρηματίες είτε για επιστήμονες είτε για εκπαιδευτικούς είτε για βιομηχάνους, αυτοί που βρίσκονται χωρίς τον λόγο του Θεού, θα έχουν δυσκολία να κάνουν το παραμικρό βήμα και θα αναγκαστούν να αναζητήσουν την αληθινή οδό. Αυτό σημαίνει το ρητό: «Με την αλήθεια, θα περπατήσεις ολόκληρο τον κόσμο. Χωρίς την αλήθεια, δεν θα πας πουθενά». Τα γεγονότα έχουν ως εξής: Ο Θεός θα χρησιμοποιήσει τον Τρόπο (δηλαδή όλον τον λόγο Του) για να διοικήσει ολόκληρο το σύμπαν, να κυβερνήσει και να κατακτήσει την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι πάντα ελπίζουν σε μια μεγάλη μεταστροφή στα μέσα με τα οποία εργάζεται ο Θεός. Για να μιλήσουμε ξεκάθαρα, ο Θεός ελέγχει τους ανθρώπους μέσω του λόγου κι εσύ πρέπει να κάνεις ό,τι Αυτός λέει, είτε θέλεις είτε όχι. Αυτή είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα, στην οποία πρέπει όλοι να υπακούσετε κι έτσι, είναι επίσης αναπόφευκτη και γνωστή σε όλους.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η Χιλιετής Βασιλεία έχει φτάσει» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 221

Ο λόγος του Θεού θα διαδοθεί σε αμέτρητες κατοικίες, θα γίνει γνωστός σ’ όλους, και μόνο τότε το έργο Του θα εξαπλωθεί σ’ όλο το σύμπαν. Δηλαδή, αν το έργο του Θεού πρόκειται να εξαπλωθεί σ’ ολόκληρο το σύμπαν, τότε ο λόγος Του πρέπει να διαδοθεί. Την ημέρα της δόξας του Θεού, ο λόγος του Θεού θα δείξει τη δύναμη και την εξουσία του. Καθένας απ’ τους λόγους Του, από αμνημονεύτων ετών μέχρι σήμερα, θα ολοκληρωθεί και θα πραγματοποιηθεί. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η δόξα θ’ ανήκει στον Θεό στη γη, δηλαδή ο λόγος Του θα βασιλεύει στη γη. Όλοι όσοι είναι ασεβείς, θα παιδευτούν απ’ τον λόγο στο στόμα του Θεού. Όλοι όσοι είναι δίκαιοι, θα ευλογηθούν απ’ τον λόγο στο στόμα Του. Κι όλα θα καθιερωθούν και θα ολοκληρωθούν με τον λόγο στο στόμα Του. Δεν θα επιδείξει σημεία και θαύματα. Όλα θα πραγματοποιηθούν με τον λόγο Του κι ο λόγος Του θα προκαλέσει γεγονότα. Όλοι στη γη θα πανηγυρίσουν τον λόγο του Θεού, είτε είναι ενήλικοι είτε παιδιά, άνδρες, γυναίκες, γέροι ή νέοι, όλοι οι άνθρωποι θα υποταχθούν κάτω απ’ τον λόγο του Θεού. Ο λόγος του Θεού εμφανίζεται στη σάρκα, δίνοντας τη δυνατότητα στους ανθρώπους να τον δουν στη γη, ζωντανό και ρεαλιστικό. Αυτό σημαίνει το να γίνει ο Λόγος σάρκα. Ο Θεός ήρθε στη γη, ως επί το πλείστον, για να εκπληρώσει το γεγονός του «να γίνει ο Λόγος σάρκα», δηλαδή έχει έρθει προκειμένου ο λόγος Του να βγει απ’ τη σάρκα (όχι σαν την εποχή του Μωυσή στην Παλαιά Διαθήκη, όταν ο Θεός μίλησε απευθείας από τον ουρανό). Μετά απ’ αυτό, κάθε λόγος Του θα εκπληρωθεί κατά την Εποχή της Χιλιετούς Βασιλείας, θα γίνουν γεγονότα ορατά, μπρος στα μάτια των ανθρώπων, και οι άνθρωποι θα τον δουν χρησιμοποιώντας τα μάτια τους, χωρίς την παραμικρή διαφορά. Αυτό είναι το υπέρτατο νόημα της ενσάρκωσης του Θεού. Δηλαδή, το έργο του Πνεύματος ολοκληρώνεται μέσω της σάρκας και μέσω του λόγου. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα του «να γίνει ο Λόγος σάρκα» και «της εμφάνισης του Λόγου στη σάρκα». Μόνον ο Θεός μπορεί να μιλά για το θέλημα του Πνεύματος, και μόνον ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να μιλά για λογαριασμό του Πνεύματος. Ο λόγος του Θεού γίνεται φανερός μέσα στον Θεό σαρκωμένος κι όλοι οι άλλοι καθοδηγούνται απ’ αυτόν. Κανείς δεν εξαιρείται, όλοι υπάρχουν μέσα σ’ αυτό το πεδίο. Μόνον απ’ αυτά τα λεγόμενα μπορούν οι άνθρωποι να μάθουν. Αυτοί που δεν δέχονται τα λεγόμενα μ’ αυτόν τον τρόπο, ονειροπολούν αν πιστεύουν πως μπορούν να τα δεχτούν απ’ τον ουρανό. Αυτή είναι η εξουσία που επιδεικνύεται μέσα στην ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού: να κάνει τους πάντες να πιστέψουν. Ακόμα και οι πιο σεβαστοί ειδήμονες και οι πάστορες της θρησκείας δεν μπορούν να εκφέρουν αυτόν τον λόγο. Πρέπει όλοι να υποταχθούν κάτω απ’ αυτόν και κανείς δεν θα μπορεί να κάνει άλλο ξεκίνημα. Ο Θεός θα χρησιμοποιήσει τον λόγο για να κατακτήσει το σύμπαν. Δεν θα το κάνει μέσω της ενσάρκωσής Του, αλλά, χρησιμοποιώντας τα λεγόμενα απ’ το στόμα του Θεού, γίνεται σάρκα για να κατακτήσει όλους τους ανθρώπους σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Μόνον αυτό είναι το να γίνει ο Λόγος σάρκα, και μόνο αυτό είναι η εμφάνιση του Λόγου στη σάρκα. Ίσως στους ανθρώπους να φαίνεται ότι ο Θεός δεν έχει κάνει πολύ έργο —αλλά ο Θεός έχει μόνο να εκφωνήσει τον λόγο Του, προκειμένου οι άνθρωποι να πειστούν απόλυτα και να τους προκαλέσει δέος. Χωρίς γεγονότα, οι άνθρωποι φωνάζουν και κραυγάζουν. Με τον λόγο του Θεού, σιωπούν. Ο Θεός σίγουρα θα εκπληρώσει αυτό το γεγονός, καθώς αυτό είναι το μακρόπνοο σχέδιο του Θεού: να εκπληρώσει το γεγονός της άφιξης του Λόγου στη γη. Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται Εγώ να εξηγήσω. Ο ερχομός της Χιλιετούς Βασιλείας στη γη είναι ο ερχομός του λόγου του Θεού στη γη. Η κάθοδος της νέας Ιερουσαλήμ απ’ τον ουρανό είναι ο ερχομός του λόγου του Θεού, προκειμένου να ζει ανάμεσα στους ανθρώπους, να συνοδεύει κάθε τους πράξη κι όλες τις ενδόμυχες σκέψεις τους. Αυτό είναι επίσης το γεγονός που ο Θεός θα εκπληρώσει και η εκπληκτική εικόνα της Χιλιετούς Βασιλείας. Αυτό είναι το σχέδιο που καθόρισε ο Θεός: Ο λόγος Του θα παρουσιαστεί στη γη για χιλιάδες χρόνια, θα φανερώσει όλες τις πράξεις Του και θα ολοκληρώσει όλο το έργο Του στη γη, μετά το οποίο, αυτό το στάδιο της ανθρωπότητας θα φτάσει στο τέλος.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η Χιλιετής Βασιλεία έχει φτάσει» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 222

Όταν υλοποιηθεί η Σινείμ στη γη —όταν υλοποιηθεί η βασιλεία— δεν θα υπάρχει πλέον πόλεμος στη γη· δεν θα υπάρχουν πια λιμοί, επιδημίες και σεισμοί· οι άνθρωποι θα σταματήσουν να κατασκευάζουν όπλα· όλοι θα ζουν εν ειρήνη και σταθερότητα, και θα υπάρχουν φυσιολογικές δοσοληψίες μεταξύ ανθρώπων και φυσιολογικές δοσοληψίες μεταξύ χωρών. Ωστόσο, το παρόν δεν έχει καμία σχέση με αυτήν την κατάσταση. Παντού κάτω από τους ουρανούς επικρατεί χάος, πραξικοπήματα γίνονται σταδιακά σε όλες τις χώρες. Καθώς ο Θεός εκφέρει τη φωνή Του, οι άνθρωποι σταδιακά αλλάζουν και, εσωτερικά, κάθε χώρα σιγά-σιγά διαλύεται. Τα σταθερά θεμέλια της Βαβυλώνας αρχίζουν να σείονται, σαν ένα κάστρο στην άμμο και, καθώς αλλάζει το θέλημα του Θεού, τεράστιες αλλαγές που περνούν απαρατήρητες συντελούνται στον κόσμο και κάθε είδους σημεία εμφανίζονται ανά πάσα στιγμή, δείχνοντας στους ανθρώπους ότι οι έσχατες ημέρες του κόσμου έχουν φτάσει! Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού, αυτά είναι τα στάδια βάσει των οποίων εργάζεται ο Θεός, και κάθε χώρα θα γίνει σίγουρα χίλια κομμάτια, τα παλιά Σόδομα θα εξοντωθούν για δεύτερη φορά, γι’ αυτό ο Θεός λέει: «Ο κόσμος καταρρέει! Η Βαβυλώνα έχει παραλύσει!» Κανένας, εκτός από τον Θεό, δεν έχει την ικανότητα να το κατανοήσει πλήρως αυτό. Υπάρχει, εξάλλου, κάποιο όριο στη συνειδητοποίηση των ανθρώπων. Για παράδειγμα, οι υπουργοί εσωτερικών μπορεί να γνωρίζουν ότι οι παρούσες συνθήκες είναι ασταθείς και χαοτικές, αλλά είναι ανίκανοι να τις αντιμετωπίσουν. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ακολουθήσουν το ρεύμα, ελπίζοντας με την καρδιά τους ότι θα έρθει η μέρα που θα μπορούν να έχουν το κεφάλι ψηλά, λαχταρώντας τον ερχομό της ημέρας που για άλλη μια φορά ο ήλιος θα ανατείλει στην ανατολή, φωτίζοντας ολόκληρο τον τόπο και αναστρέφοντας αυτήν τη θλιβερή κατάσταση. Δεν γνωρίζουν, ωστόσο, ότι όταν ο ήλιος ανατείλει για δεύτερη φορά, η ανατολή του δεν αποσκοπεί στο να επαναφέρει την παλιά τάξη —είναι μια αναζωπύρωση, μια εκ βάθρων αλλαγή. Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού για ολόκληρο του σύμπαντος. Εκείνος θα φέρει έναν καινούργιο κόσμο, αλλά, πάνω απ’ όλα, θα ανανεώσει πρώτα τον άνθρωπο.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαια 22 και 23» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 223

Στον κόσμο, οι σεισμοί είναι η απαρχή της καταστροφής. Πρώτα θα κάνω τον κόσμο, δηλαδή τη γη, να αλλάξει και θα επακολουθήσουν επιδημίες και λιμοί. Αυτό είναι το σχέδιό Μου, αυτά είναι τα στάδιά Μου και θα κινητοποιήσω τα πάντα για να Με υπηρετήσουν, προκειμένου να ολοκληρώσω το σχέδιο διαχείρισής Μου. Έτσι, ολόκληρος ο σύμπαν κόσμος θα καταστραφεί, ακόμα και χωρίς την άμεση παρέμβασή Μου. Όταν ενσαρκώθηκα για πρώτη φορά και σταυρώθηκα, η γη σείστηκε σε τρομακτικό βαθμό, και το ίδιο θα γίνει όταν έρθει το τέλος. Οι σεισμοί θα ξεκινήσουν την ίδια τη στιγμή κατά την οποία θα εισέρχομαι στο πνευματικό βασίλειο από τη σάρκα. Συνεπώς, οι πρωτότοκοι υιοί δεν θα υποφέρουν καθόλου από τη συμφορά, ενώ όσοι δεν είναι πρωτότοκοι υιοί θα υποφέρουν εν μέσω συμφορών. Έτσι, από την οπτική των ανθρώπων, όλοι είναι πρόθυμοι να είναι πρωτότοκοι υιοί. Οι άνθρωποι προαισθάνονται ότι αυτό δεν γίνεται για να απολαμβάνουν ευλογίες, αλλά για να γλιτώσουν τα δεινά των συμφορών. Αυτή είναι η σκευωρία του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Εντούτοις, δεν πρόκειται να τον αφήσω ποτέ να ξεφύγει· θα τον κάνω να υποστεί την αυστηρή τιμωρία Μου και, στη συνέχεια, να σηκωθεί και να Μου παράσχει υπηρεσία (αυτό αναφέρεται στη διαδικασία της ολοκλήρωσης των υιών και του λαού Μου), κάνοντάς τον να πέφτει αιωνίως θύμα των δικών του μηχανορραφιών, να δέχεται αιωνίως την κρίση Μου, και να καίγεται αιωνίως από τις φλόγες Μου. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα του να Με αινούν οι πάροχοι υπηρεσιών (τουτέστιν, τους χρησιμοποιώ για να αποκαλύψω τη μεγάλη δύναμή Μου). Δεν θα επιτρέψω στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα να τρυπώσει στη βασιλεία Μου ούτε θα του δώσω το δικαίωμα να Με αινέσει! (Επειδή δεν είναι άξιος· ποτέ δεν θα είναι άξιος!) Θα τον κάνω μόνο να Μου παρέχει υπηρεσία για όλη την αιωνιότητα. Θα τον αφήσω μόνο να προσπέσει ενώπιόν Μου. (Εκείνοι που καταστρέφονται είναι σε καλύτερη μοίρα από εκείνους που βιώνουν την αιώνια απώλεια· η καταστροφή είναι μόνο μια παροδική μορφή βαριάς τιμωρίας, ενώ οι άνθρωποι που βιώνουν την αιώνια απώλεια θα υφίστανται βαριές τιμωρίες αιωνίως. Γι’ αυτόν τον λόγο, χρησιμοποιώ τη λέξη «προσπέσει». Επειδή αυτοί οι άνθρωποι τρυπώνουν στον οίκο Μου, απολαμβάνουν πολλή από τη χάρη Μου και κατέχουν κάποιες γνώσεις για Μένα, χρησιμοποιώ βαριές τιμωρίες. Όσο γι’ αυτούς που βρίσκονται εκτός του οίκου Μου, μπορεί να ειπωθεί ότι οι αδαείς δεν θα υποφέρουν.) Οι άνθρωποι, σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, νομίζουν ότι εκείνοι που καταστρέφονται είναι σε χειρότερη μοίρα από εκείνους που βιώνουν την αιώνια απώλεια, αλλά αντιθέτως, οι τελευταίοι πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά για πάντα, ενώ εκείνοι που καταστρέφονται θα επιστρέψουν στην αιώνια ανυπαρξία.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 108» του «Ομιλίες του Χριστού στην αρχή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 224

Όταν οι χαιρετιστήριοι κανονιοβολισμοί της βασιλείας ηχήσουν —αυτό θα συμβεί κι όταν αντηχήσουν οι επτά βροντές— αυτός ο ήχος θα συνταράξει ουρανό και γη, ταρακουνώντας τα ουράνια και πάλλοντας τις ευαίσθητες χορδές κάθε ανθρώπινου όντος. Ο ύμνος στη βασιλεία δυναμώνει πανηγυρικά στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, αποδεικνύοντας ότι έχω καταστρέψει αυτό το έθνος και έχω εδραιώσει τη βασιλεία Μου. Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι η βασιλεία Μου έχει εδραιωθεί επί γης. Αυτήν τη στιγμή, αρχίζω να στέλνω τους αγγέλους Μου σε κάθε έθνος του κόσμου, ώστε να μπορούν να ποιμάνουν τους υιούς Μου, τον λαό Μου· αυτό γίνεται, επίσης, για να καλυφθούν οι ανάγκες του επόμενου σταδίου του έργου Μου. Εντούτοις, Εγώ προσωπικά πηγαίνω στον τόπο όπου ελλοχεύει κουλουριασμένος ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, και θα παλέψω μαζί του. Μόλις όλη η ανθρωπότητα καταφέρει να Με γνωρίσει μέσα από τη σάρκα και είναι σε θέση να δει τις πράξεις Μου μέσα από τη σάρκα, τότε το λημέρι του μεγάλου κόκκινου δράκοντα θα γίνει στάχτη και θα εξαφανιστεί χωρίς κανένα ίχνος. Ως λαός της βασιλείας Μου, εφόσον μισείτε τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα έως το κόκκαλο, πρέπει να ικανοποιήσετε την καρδιά Μου με τις πράξεις σας, και μ’ αυτόν τον τρόπο να ντροπιάσετε τον δράκοντα. Νιώθετε πραγματικά ότι ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας είναι μισητός; Νιώθετε πραγματικά ότι είναι ο εχθρός του Βασιλιά της βασιλείας; Πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι μπορείτε να καταθέσετε υπέροχη μαρτυρία για χάρη Μου; Είστε πραγματικά σίγουροι ότι μπορείτε να νικήσετε τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα; Αυτό σας ζητώ· το μόνο που θέλω είναι να είστε σε θέση να φτάσετε μέχρι το στάδιο αυτό. Θα είστε σε θέση να το κάνετε αυτό; Έχετε την πίστη ότι μπορείτε να το καταφέρετε αυτό; Τι ακριβώς είναι ικανοί να κάνουν οι άνθρωποι; Δεν είναι καλύτερο να το κάνω Εγώ ο ίδιος; Γιατί λέω ότι κατέρχομαι προσωπικά στον τόπο όπου γίνεται η μάχη; Αυτό που θέλω είναι η πίστη σας, όχι οι πράξεις σας. Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι ανίκανα να αποδεχτούν τα λόγια Μου ευθέως, αλλά αντιθέτως τους ρίχνουν μια λοξή ματιά. Σας έχει βοηθήσει αυτό να πετύχετε τους στόχους σας; Έχετε καταφέρει να Με γνωρίσετε με αυτόν τον τρόπο; Για να είμαι ειλικρινής, κανείς από τους ανθρώπους πάνω στη γη δεν είναι ικανός να Με κοιτάξει κατάματα, ούτε και κανείς είναι σε θέση να λάβει την καθαρή και ανόθευτη σημασία των λόγων Μου. Γι’ αυτό, έχω θέσει σε κίνηση ένα πρωτοφανές έργο πάνω στη γη, προκειμένου να επιτύχω τους στόχους Μου και να εδραιώσω την αληθινή εικόνα του εαυτού Μου στις καρδιές των ανθρώπων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα δώσω ένα τέλος στην περίοδο κατά την οποία οι έννοιες ασκούν εξουσία στους ανθρώπους.

Σήμερα, όχι μόνο κατέρχομαι στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, αλλά και στρέφω το πρόσωπό Μου προς ολόκληρο το σύμπαν, κάνοντας ολόκληρα τα ουράνια να σείονται. Υπάρχει κανένα μέρος που να μην υπόκειται στην κρίση Μου; Υπάρχει κανένα μέρος που να μη ζει κάτω από τις μάστιγες που εξαπολύω; Όπου κι αν πάω, έχω διασπείρει «σπόρους καταστροφής» κάθε λογής. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους εργάζομαι, και είναι χωρίς αμφιβολία μια πράξη σωτηρίας για τον άνθρωπο, και αυτό που του προσφέρω εξακολουθεί να είναι μια μορφή αγάπης. Θα ήθελα να δώσω τη δυνατότητα σε ακόμη περισσότερους ανθρώπους να καταφέρουν να Με γνωρίσουν, και να είναι σε θέση να Με δουν, και κατ’ αυτόν τον τρόπο να καταφέρουν να σέβονται έναν Θεό, τον οποίο δεν μπορούσαν να δουν για τόσο πολλά χρόνια, αλλά ο οποίος είναι, τη σήμερον ημέρα, πραγματικός. Για ποιον λόγο δημιούργησα τον κόσμο; Γιατί, αφότου οι άνθρωποι είχαν διαφθαρεί, δεν τους κατέστρεψα ολοσχερώς; Για ποιον λόγο ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή ζει εν μέσω καταστροφών; Ποιος ήταν ο σκοπός Μου που ενσαρκώθηκα; Όταν εκτελώ το έργο Μου, η ανθρωπότητα γνωρίζει τη γεύση όχι μόνο του πικρού αλλά και του γλυκού. Από όλους τους ανθρώπους στον κόσμο, ποιος δεν ζει μέσα στη χάρη Μου; Αν δεν χάριζα στα ανθρώπινα όντα υλικές ευλογίες, ποιος στον κόσμο θα μπορούσε να απολαμβάνει αφθονία; Μήπως το ότι σας δόθηκε η δυνατότητα να λάβετε τη θέση σας ως ο λαός Μου είναι ευλογία; Αν δεν ήσαστε ο λαός Μου αλλά, αντ’ αυτού, πάροχοι υπηρεσιών, δεν θα υπήρχατε εντός των ευλογιών Μου; Κανείς σας δεν είναι ικανός να συλλάβει την προέλευση των λόγων Μου. Οι άνθρωποι —αντί να εκτιμήσουν τους τίτλους που τους έχω απονείμει, πάρα πολλοί, λόγω του τίτλου «πάροχος υπηρεσιών», τρέφουν δυσαρέσκεια στις καρδιές τους και πάρα πολλοί, λόγω του τίτλου «ο λαός Μου», καλλιεργούν αγάπη για Μένα στις καρδιές τους. Κανείς δεν θα πρέπει να πάει να Με ξεγελάσει· τα μάτια Μου βλέπουν τα πάντα! Ποιος από εσάς λαμβάνει πρόθυμα, ποιος από εσάς υπακούει πλήρως; Αν δεν ηχούσαν οι χαιρετιστήριοι κανονιοβολισμοίτης βασιλείας, θα ήσαστε στ’ αλήθεια σε θέση να υποταχθείτε μέχρις εσχάτων; Το τι μπορούν να κάνουν και να σκεφτούν οι άνθρωποι, και σε ποιο σημείο είναι σε θέση να φτάσουν —όλα αυτά τα έχω προκαθορίσει εδώ και πολύ καιρό.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 10» του «Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 225

Παρά το γεγονός ότι η οικοδόμηση της βασιλείας έχει αρχίσει επίσημα, οι χαιρετιστήριοι κανονιοβολισμοί για τη βασιλεία δεν έχουν ηχήσει ακόμα επίσημα· τώρα δεν συνιστά παρά μια προφητεία για το τι πρόκειται να έρθει. Όταν όλοι οι άνθρωποι ολοκληρωθούν και όλα τα έθνη της γης γίνουν η βασιλεία του Χριστού, τότε θα έρθει η ώρα που οι επτά βροντές θα αντηχήσουν. Η σημερινή μέρα είναι ένα βήμα προς εκείνο το στάδιο· η επίθεση έχει εξαπολυθεί για να έρθει εκείνη η μέρα. Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού, και θα πραγματοποιηθεί στο εγγύς μέλλον. Ωστόσο, ο Θεός έχει ήδη επιτύχει όλα όσα είπε. Επομένως, είναι σαφές ότι τα έθνη της γης δεν είναι παρά κάστρα στην άμμο που τρέμουν καθώς πλησιάζει η παλίρροια: Η έσχατη ημέρα επίκειται, και ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας θα καταρρεύσει υπό τον λόγο του Θεού. Για να διασφαλίσει ότι το σχέδιό Του εκτελείται με επιτυχία, οι άγγελοι του ουρανού έχουν κατέλθει επί γης, κάνοντας τα πάντα για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Ο ίδιος ο ενσαρκωμένος Θεός έχει παραταχθεί στο πεδίο της μάχης για να πολεμήσει τον εχθρό. Σε όποιον τόπο κι αν εμφανίζεται η ενσάρκωση, ο εχθρός εξολοθρεύεται. Η Κίνα θα είναι η πρώτη που θα αφανιστεί· θα ισοπεδωθεί από το χέρι του Θεού. Ο Θεός δεν θα δείξει τον παραμικρό οίκτο εκεί. Η απόδειξη της προοδευτικής κατάρρευσης του μεγάλου κόκκινου δράκοντα μπορεί να φανεί από τη συνεχή ωρίμανση των ανθρώπων· αυτό μπορεί να το αντιληφθεί και να το δει ο καθένας. Η ωρίμανση των ανθρώπων είναι σημάδι του τέλους τού εχθρού. Αυτό εξηγεί κάπως το τι σημαίνει η φράση «θα παλέψω μαζί του». Συνεπώς, ο Θεός έχει υπενθυμίσει επανειλημμένα στους ανθρώπους να Του προσφέρουν όμορφες μαρτυρίες για να ανατρέψουν τη θέση που δημιουργούν οι έννοιες, οι οποίες συνιστούν την ασχήμια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, στις καρδιές των ανθρώπων. Ο Θεός χρησιμοποιεί τέτοιες υπενθυμίσεις για να αναζωπυρώσει την πίστη των ανθρώπων και, με τον τρόπο αυτόν, κατορθώνει επιτεύγματα στο έργο Του. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός έχει πει: «Τι ακριβώς είναι ικανοί να κάνουν οι άνθρωποι; Δεν είναι καλύτερο να το κάνω Εγώ ο ίδιος;» Όλοι οι άνθρωποι είναι έτσι· όχι μόνο είναι ανίκανοι, αλλά και αποθαρρύνονται και απογοητεύονται εύκολα. Για τον λόγο αυτόν, δεν μπορούν να γνωρίσουν τον Θεό. Ο Θεός δεν αναζωογονεί μόνο την πίστη του ανθρώπου· επιπλέον, συνεχώς εμφυσά στον άνθρωπο δύναμη στα κρυφά.

Στη συνέχεια, ο Θεός άρχισε να μιλάει σε ολόκληρο το σύμπαν. Όχι μόνο ξεκίνησε ο Θεός το νέο έργο Του στην Κίνα, αλλά και σε όλο το σύμπαν, άρχισε να επιτελεί το νέο σημερινό έργο Του. Σε αυτό το στάδιο του έργου, επειδή ο Θεός επιθυμεί να αποκαλύψει όλες τις πράξεις Του σε ολόκληρη την οικουμένη, ώστε όλοι οι άνθρωποι που Τον έχουν προδώσει να έρθουν και πάλι να υποταχθούν ενώπιον του θρόνου Του, η κρίση του Θεού εξακολουθεί να εμπεριέχει το έλεος και τη στοργή Του. Ο Θεός χρησιμοποιεί τρέχοντα γεγονότα σε όλον τον κόσμο ως ευκαιρίες για να κάνει τους ανθρώπους να πανικοβληθούν, ωθώντας τους να αναζητήσουν τον Θεό, έτσι ώστε να μπορέσουν να συρρεύσουν πίσω για να βρεθούν ενώπιόν Του. Συνεπώς, ο Θεός λέει: «Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους εργάζομαι, και είναι χωρίς αμφιβολία μια πράξη σωτηρίας για τον άνθρωπο, και αυτό που του προσφέρω εξακολουθεί να είναι μια μορφή αγάπης».

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 10» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 226

Εγώ ασκώ την εξουσία Μου επάνω στη γη, ξεδιπλώνω την ολότητα του έργου Μου. Όλα όσα περιέχει το έργο Μου αντικατοπτρίζονται στο πρόσωπο της γης. Οι άνθρωποι δεν κατάφεραν ποτέ να αντιληφθούν από τη γη τις κινήσεις Μου στον ουρανό, ούτε να συλλογιστούν διεξοδικά τις τροχιές και τις διαδρομές του Πνεύματός Μου. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπινων όντων μπορεί μόνο να συλλάβει τις μικρολεπτομέρειες που βρίσκονται εκτός του πνεύματος, χωρίς να μπορεί να κατανοήσει την πραγματική κατάσταση του πνεύματος. Οι απαιτήσεις Μου προς τους ανθρώπους δεν εκδίδονται από τον αόριστο εαυτό Μου στον ουρανό ή από τον αστάθμητο εαυτό Μου στη γη: Έχω κατάλληλες απαιτήσεις, σύμφωνα με το ανάστημα του ανθρώπου στη γη. Δεν έβαλα ποτέ κανέναν να αντιμετωπίσει δυσκολίες, ούτε ζήτησα ποτέ από κανέναν να «στραγγίξει το αίμα του» προς ευχαρίστησή Μου —θα μπορούσαν οι απαιτήσεις Μου να περιορίζονται μόνο σε τέτοιες συνθήκες; Από τις μυριάδες των πλασμάτων στη γη, ποιο δεν υποτάσσεται στις διαθέσεις των λόγων που εκφέρει το στόμα Μου; Ποιο από αυτά τα πλάσματα, που παρουσιάζονται ενώπιόν Μου, δεν είναι πλήρως αποτεφρωμένο από τα λόγια Μου και την πύρινη φλόγα Μου; Ποιο από αυτά τα πλάσματα τολμά να καμαρώνει και να θριαμβολογεί περήφανο ενώπιόν Μου; Ποιο από αυτά τα πλάσματα δεν υποκλίνεται ενώπιόν Μου; Είμαι Εγώ ο Θεός που απλώς επιβάλει ησυχία στη δημιουργία; Από τις μυριάδες των πραγμάτων της δημιουργίας, επέλεξα εκείνα που ικανοποιούν τις προθέσεις Μου· από τις μυριάδες των ανθρώπινων όντων στην ανθρωπότητα, επέλεξα εκείνους που νοιάζονται για την καρδιά Μου. Επιλέγω τα καλύτερα από τ’ αστέρια, ώστε να προσθέσω μια αμυδρή αχτίδα φωτός στη βασιλεία Μου. Βαδίζω επάνω στη γη, διαχέοντας παντού το άρωμά Μου, και σε κάθε μέρος αφήνω πίσω τη μορφή Μου. Κάθε ένα μέρος αντιλαλεί τον ήχο της φωνής Μου. Παντού οι άνθρωποι παραμένουν νοσταλγικά προσκολλημένοι στο ευειδές σκηνικό του χθες, επειδή όλοι αναπολούν το παρελθόν…

Όλοι οι άνθρωποι ποθούν να δουν το πρόσωπό Μου, όμως όταν Εγώ ο ίδιος κατεβαίνω στη γη, είναι όλοι τους ενάντιοι στον ερχομό Μου, όλοι καταδιώκουν το φως για να μην έρθει, σαν να ήμουν εχθρός του ανθρώπου από τον ουρανό. Ο άνθρωπος Με υποδέχεται με μια λάμψη άμυνας στα μάτια του και παραμένει πάντοτε σε εγρήγορση, φοβούμενος εσώψυχα ότι μπορεί να έχω άλλα σχέδια γι’ αυτόν. Επειδή τα ανθρώπινα όντα Με αντιμετωπίζουν σαν έναν φίλο, που όμως δεν γνωρίζουν, φοβούνται μήπως η πρόθεσή Μου είναι να τους σκοτώσω όλους αδιακρίτως. Στα μάτια του ανθρώπου είμαι ένας θανάσιμος ανταγωνιστής. Παρόλο που έχει γευτεί τη θαλπωρή Μου, εν μέσω συμφορών, ο άνθρωπος εξακολουθεί να αγνοεί την αγάπη Μου και ακόμα είναι αποφασισμένος να Με αποκρούσει και να Με αψηφήσει. Κάθε άλλο παρά εκμεταλλεύομαι αυτήν την κατάστασή του, για να αναλάβω δράση εναντίον του, τον κλείνω μέσα στη θερμή αγκαλιά Μου, του γεμίζω το στόμα με γλύκα και του βάζω την αναγκαία τροφή στο στομάχι του. Όμως, όταν η λυσσασμένη οργή Μου σείει τα βουνά και ταράζει τα ποτάμια, Εγώ δεν του χαρίζω πλέον, λόγω της δειλίας του, αυτούς τους διαφορετικούς τύπους ανακούφισης. Εκείνη τη στιγμή, θα γίνω έξω φρενών, αρνούμενος κάθε δυνατότητα για μετάνοια σε όλα τα έμβια όντα και, εγκαταλείποντας κάθε ελπίδα Μου για τον άνθρωπο, θα του επιβάλω την τιμωρία που τόσο του αξίζει. Εκείνη τη στιγμή, ο ουρανός θα αστράψει και θα βροντήξει, σαν τα μανιασμένα κύματα του ωκεανού, σαν να γκρεμίζονται δεκάδες χιλιάδες βουνά. Εξαιτίας της παρακοής τους, οι άνθρωποι θα δεχθούν το πλήγμα από τις βροντές και τις αστραπές, άλλα πλάσματα θα αφανιστούν από τις ριπές των βροντών και των αστραπών, ολόκληρο το σύμπαν θα βυθιστεί απότομα στο χάος και η δημιουργία δεν θα μπορεί να ανακτήσει την πρώτη πνοή της ζωής. Τα πλήθη των ανθρώπων δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη βοή των βροντών. Μέσα στις λάμψεις των αστραπών, η μία ορδή μετά την άλλη των ανθρώπινων όντων γκρεμίζονται μέσα στη γρήγορη ροή του ρεύματος, για να παρασυρθούν από τους χείμαρρους που χύνονται από τα βουνά. Ξαφνικά, συγκεντρώνεται ένας κόσμος «ανθρώπων» στο σημείο του «προορισμού» του ανθρώπου. Πτώματα πλέουν στην επιφάνεια του ωκεανού. Όλοι οι άνθρωποι απομακρύνονται από Μένα, εξαιτίας του μένους Μου, επειδή ο άνθρωπος διέπραξε αμαρτία ενάντια στην ουσία του Πνεύματός Μου, επειδή η παρακοή του Με προσέβαλε. Όμως, στα μέρη που δεν έχουν πλημμυρίσει, άλλοι άνθρωποι εξακολουθούν να απολαμβάνουν, με γέλια και τραγούδια, τις υποσχέσεις που τους έδωσα.

Όταν όλοι οι άνθρωποι ησυχάσουν, Εγώ εκπέμπω μια αχτίδα φωτός μπροστά στο βλέμμα τους. Συνέπεια τούτου, οι άνθρωποι αποκτούν διαύγεια στο μυαλό και καθαρό μάτι και παύουν να θέλουν να είναι σιωπηλοί. Έτσι, μια πνευματική αίσθηση συγκαλείται αμέσως στην καρδιά τους. Εκείνη τη στιγμή, όλη η ανθρωπότητα έχει αναστηθεί. Αφήνοντας κατά μέρος τα ανείπωτα παράπονά τους, όλοι οι άνθρωποι παρουσιάζονται ενώπιόν Μου, έχοντας κερδίσει άλλη μια ευκαιρία για επιβίωση, μέσα από τα λόγια που προκηρύσσω. Αυτό συμβαίνει επειδή όλα τα ανθρώπινα όντα επιθυμούν να ζήσουν επάνω στο πρόσωπο της γης. Ωστόσο, ποιος ανάμεσά τους είχε ποτέ την πρόθεση να ζήσει για χάρη Μου; Ποιος ανάμεσά τους έχει ποτέ του ανακαλύψει έξοχα πράγματα μέσα του, που να Μου προσφέρουν ευχαρίστηση; Ποιος ανάμεσά τους έχει ποτέ του ανακαλύψει ένα ελκυστικό άρωμα επάνω Μου; Τα ανθρώπινα όντα είναι όλα τραχιά και μη εξευγενισμένα πράγματα: Εξωτερικά, δείχνουν εκθαμβωτικοί, όμως ενδόμυχα, στην ουσία τους, δεν Με αγαπούν ειλικρινά, επειδή στις πιο βαθιές πτυχές της καρδιάς του ανθρώπου, δεν έχει ποτέ υπάρξει ούτε καν ελάχιστη δόση από Μένα. Ο άνθρωπος είναι τόσο ανεπαρκής: Η οποιαδήποτε σύγκριση ανάμεσα σ’ αυτόν και σ’ Εμένα θα ήταν τόσο αδόκιμη, όσο η σύγκριση του ουρανού με τη γη. Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, δεν επιτίθεμαι στα αδύναμα και ευάλωτα σημεία του ανθρώπου, ούτε τον χλευάζω λόγω των ελλείψεών του. Τα χέρια Μου κάνουν έργο πάνω στη γη εδώ και χιλιάδες χρόνια, ενώ ταυτόχρονα τα μάτια Μου επιβλέπουν όλη την ανθρωπότητα. Όμως, ποτέ δεν πήρα, έτσι στην τύχη, ούτε μία ανθρώπινη ζωή, απλώς για να παίξω μαζί της σαν να ήταν παιχνίδι. Παρατηρώ τις προσπάθειες που έχει καταβάλει ο άνθρωπος και καταλαβαίνω το τίμημα που έχει πληρώσει. Καθώς στέκεται ενώπιόν Μου, δεν επιθυμώ να πιάσω τον άνθρωπο εξαπίνης για να τον παιδεύσω, ούτε επιθυμώ να τον επιφορτίσω με δυσάρεστα πράγματα. Αντιθέτως, καθ’ όλο αυτό το διάστημα, το μόνο που έχω κάνει είναι να μεριμνώ για τον άνθρωπο και να του δίνω πράγματα. Κατά συνέπεια, το μόνο που απολαμβάνει ο άνθρωπος είναι η χάρη Μου, είναι μόνο η αφθονία που πηγάζει από το χέρι Μου. Επειδή βρίσκομαι στη γη, ο άνθρωπος δεν χρειάστηκε ποτέ να υπομείνει το μαρτύριο της πείνας. Αντιθέτως, δίνω τη δυνατότητα στον άνθρωπο να λάβει από τα χέρια Μου όλα εκείνα που μπορεί να απολαύσει, και δίνω τη δυνατότητα στην ανθρωπότητα να ζει με τις ευλογίες Μου. Δεν ζει όλη η ανθρωπότητα υπό την παίδευσή Μου; Όπως ακριβώς υπάρχει αφθονία στα βάθη των βουνών και πληθώρα πραγμάτων προς ευχαρίστηση στα ύδατα, οι άνθρωποι που ζουν βάσει του λόγου Μου σήμερα, δεν έχουν, όλο και περισσότερο, την τροφή που εκτιμούν και γεύονται; Βρίσκομαι στη γη και η ανθρωπότητα απολαμβάνει τις ευλογίες Μου στη γη. Όταν αφήσω πίσω Μου τη γη, κάτι που θα συμβεί επίσης με την ολοκλήρωση του έργου Μου, εκείνη τη στιγμή, οι άνθρωποι δεν θα λαμβάνουν πλέον καμία επιείκεια από Μένα, λόγω της αδυναμίας τους.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 17» του «Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 227

Μισείτε πραγματικά τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα; Ειλικρινά τον μισείτε; Γιατί σας έχω ρωτήσει τόσες φορές; Γιατί εξακολουθώ να σας κάνω αυτήν την ερώτηση ξανά και ξανά; Ποια είναι η εικόνα που έχετε για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα στην καρδιά σας; Τον έχετε πραγματικά διαγράψει; Πραγματικά δεν τον θεωρείτε πατέρα σας; Όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να αντιλαμβάνονται την πρόθεσή Μου στις ερωτήσεις που κάνω. Δεν αποσκοπούν στο να προκαλέσουν την οργή των ανθρώπων ή να ξεσηκώσουν επανάσταση ανάμεσα στους ανθρώπους, ούτε στο να βοηθήσουν τον άνθρωπο να βρει τη δική του διέξοδο, παρά αποσκοπούν στο να δώσουν τη δυνατότητα σε όλους τους ανθρώπους να απελευθερωθούν από τα δεσμά του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Ωστόσο, κανένας δεν θα πρέπει να ανησυχεί. Όλα θα επιτευχθούν μέσω των λόγων Μου· κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να συμμετέχει και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει το έργο που επιτελώ Εγώ. Θα καθαρίσω τον αέρα σε όλους τους τόπους και θα εξαλείψω κάθε ίχνος δαίμονα από τη γη. Έχω ήδη αρχίσει, και θα εκκινήσω το πρώτο στάδιο του έργου Μου για την παίδευση από τον τόπο κατοικίας του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Συνεπώς, μπορεί να φανεί ότι η παίδευσή Μου συμβαίνει ήδη σε ολόκληρο το σύμπαν, και ότι ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και κάθε είδους ακάθαρτο πνεύμα θα καταστούν ανίσχυρα να διαφύγουν της παίδευσής Μου, διότι Εγώ παρακολουθώ όλους τους τόπους. Όταν ολοκληρωθεί το έργο Μου επί γης, δηλαδή, όταν φτάσει στο τέλος της η εποχή της κρίσεως, Εγώ θα παιδεύσω επισήμως τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Ο λαός Μου θα δει σίγουρα τη δίκαιη παίδευση του μεγάλου κόκκινου δράκοντα από Μένα, θα αινήσει σίγουρα τη δικαιοσύνη Μου και θα εξυμνήσει σίγουρα για πάντα το άγιο όνομά Μου λόγω της δικαιοσύνης Μου. Στο εξής, θα εκτελείτε επισήμως το καθήκον σας και θα Με δοξάζετε επισήμως σε όλους τους τόπους, εις τον αιώνα τον άπαντα!

Όταν η εποχή της κρίσεως φτάσει στο αποκορύφωμά της, δεν θα σπεύσω να ολοκληρώσω το έργο Μου, παρά θα ενσωματώσω σ’ αυτό τα αποδεικτικά στοιχεία της εποχής της παίδευσης και θα δώσω τη δυνατότητα σε όλον τον λαό Μου να δει αυτές τις αποδείξεις· έτσι θα προκύψουν καλύτεροι καρποί. Αυτές οι αποδείξεις είναι το μέσο με το οποίο θα παιδεύσω τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, και θα κάνω τον λαό Μου να τον αντικρίσει ιδίοις όμμασι, ώστε να γνωρίσει περισσότερα για τη διάθεσή Μου. Η ώρα που θα μπορεί να Με απολαμβάνει ο λαός Μου θα έρθει όταν θα έχει παιδευθεί ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Το σχέδιό Μου είναι να κάνω τον λαό του μεγάλου κόκκινου δράκοντα να εξεγερθεί και να επαναστατήσει εναντίον του, και αυτή είναι η μέθοδος με την οποία οδηγώ τον λαό Μου στην τελείωση, ενώ αποτελεί μια περίφημη ευκαιρία για όλον τον λαό Μου να εξελιχθεί στη ζωή.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 28» του «Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 228

Όταν ανατέλλει η υπέρλαμπρη σελήνη, η γαλήνια νύχτα αμέσως διαλύεται. Παρόλο που η σελήνη είναι κομματιασμένη, ο άνθρωπος είναι ευδιάθετος και κάθεται ήρεμος κάτω από το σεληνόφως, θαυμάζοντας το όμορφο σκηνικό. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματά του· είναι σαν να επιθυμεί να αναπολήσει το παρελθόν, σαν να επιθυμεί να σκεφτεί το μέλλον, σαν να απολαμβάνει το παρόν. Ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπό του και μέσα στην ευχάριστη ατμόσφαιρα διαχέεται μια δροσερή ευωδιά· καθώς αρχίζει να φυσάει ένα απαλό αεράκι, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το πλούσιο άρωμα και φαίνεται να μεθάει από αυτό, ανήμπορος να σηκωθεί. Αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που έρχομαι αυτοπροσώπως ανάμεσα στους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μια οξυμένη αίσθηση της πλούσιας ευωδιάς, οπότε όλοι οι άνθρωποι ζούνε εν μέσω αυτής της ευωδιάς. Έχω συμφιλιωθεί με τον άνθρωπο, ο άνθρωπος ζει αρμονικά μαζί Μου, δεν παρεκκλίνει πλέον από την άποψή του για Μένα, Εγώ δεν κλαδεύω πλέον τις ελλείψεις του ανθρώπου, δεν υπάρχει πλέον αυτή η θλιμμένη έκφραση επάνω στο πρόσωπο του ανθρώπου και ο θάνατος δεν απειλεί πλέον ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σήμερα, οδεύω μαζί με τον άνθρωπο προς την εποχή της παίδευσης, προχωρούμε μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλον. Εγώ κάνω το έργο Μου, δηλαδή κρούω τη ράβδο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους, και αυτή πέφτει επάνω σε ό,τι είναι επαναστατικό εντός του ανθρώπου. Στα μάτια του ανθρώπου, η ράβδος Μου φαίνεται ότι έχει ειδικές δυνάμεις: Ανακαλύπτει όλους όσοι είναι εχθροί Μου και δεν τους αφήνει να γλιτώσουν εύκολα· εκτελεί την έμφυτη λειτουργία της ανάμεσα σε όλους όσοι Μου αντιτίθενται· όλοι όσοι βρίσκονται στα χέρια Μου, εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα με την πρόθεσή Μου, και ποτέ δεν έχουν αψηφήσει τις επιθυμίες Μου ούτε έχουν αλλάξει την ουσία τους. Ως εκ τούτου, τα νερά θα βουίξουν, τα βουνά θα γκρεμιστούν, οι μεγάλοι ποταμοί θα διασκορπιστούν, ο άνθρωπος θα αλλάξει για πάντα, ο ήλιος σταδιακά θα σβήσει, η σελήνη θα σκοτεινιάσει, οι ημέρες ειρηνικής ζωής του ανθρώπου θα τελειώσουν, δεν θα υπάρχει πλέον γαλήνη στη γη και οι ουρανοί δεν θα είναι ποτέ ξανά ήρεμοι και ήσυχοι, και δεν θα αντέχουν πια. Τα πάντα θα ανανεωθούν και θα ανακτήσουν την αρχική τους μορφή. Όλα τα νοικοκυριά επάνω στη γη θα διαλυθούν και όλα τα έθνη επί γης θα κατακερματιστούν· θα αποτελούν παρελθόν οι ημέρες της επανένωσης μεταξύ συζύγων, οι μητέρες δεν θα ξανασμίξουν ποτέ με τους γιους τους ούτε οι πατεράδες θα βρεθούν ξανά με τις κόρες τους. Όλα όσα υπήρχαν επάνω στη γη θα συντριβούν από Μένα. Δεν δίνω την ευκαιρία στους ανθρώπους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, διότι Εγώ δεν έχω συναισθήματα και κατέληξα να απεχθάνομαι τα συναισθήματα των ανθρώπων σε ακραίο βαθμό. Τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν παραπετάξει, και έτσι έχω γίνει κάποιος «άλλος» στα μάτια τους· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν ξεχάσει· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που οι άνθρωποι δράττονται της ευκαιρίας να ανορθώσουν τη «συνείδησή» τους· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που αντιμετωπίζουν πάντοτε τόσο βαριεστημένα την παίδευσή Μου· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με αποκαλούν αθέμιτο και άδικο, και λένε ότι δεν υπολογίζω τα αισθήματα του ανθρώπου στο πώς χειρίζομαι τα πράγματα. Μήπως έχω και συγγενείς επί γης; Ποιος έχει εργαστεί ποτέ σαν Εμένα νυχθημερόν, χωρίς καμία σκέψη για φαγητό ή ύπνο, για χάρη ολόκληρου του σχεδίου διαχείρισής Μου; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να συγκριθεί με τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι συμβατός με τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο Θεός, ο οποίος είναι δημιουργός, να ανήκει στο ίδιο είδος με τον άνθρωπο, ο οποίος είναι δημιούργημα; Πώς θα μπορούσα να ζω και να ενεργώ πάντοτε μαζί με τον άνθρωπο στη γη; Ποιος είναι σε θέση να νοιάζεται για την καρδιά Μου; Μήπως οι προσευχές του ανθρώπου; Κάποτε συμφώνησα να συναντήσω τον άνθρωπο και να βαδίσω μαζί του —και ναι, μέχρι σήμερα ο άνθρωπος έχει ζήσει υπό τη φροντίδα και την προστασία Μου, όμως θα έρθει ποτέ η ημέρα που θα μπορέσει ο άνθρωπος να αποχωριστεί τη φροντίδα Μου; Παρόλο που ο άνθρωπος δεν έχει ποτέ την καρδιά Μου μεγάλη έγνοια, ποιος μπορεί να συνεχίσει να ζει σε έναν τόπο χωρίς φως; Ο άνθρωπος έχει ζήσει μέχρι σήμερα μόνο χάρη στις ευλογίες Μου.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 229

Μεγάλο χάος επικρατεί στις χώρες, επειδή η ράβδος του Θεού έχει ξεκινήσει να διαδραματίζει τον ρόλο της επί γης. Το έργο του Θεού μπορεί να φανεί από την κατάσταση της γης. Όταν ο Θεός λέει: «Τα νερά θα βουίξουν, τα βουνά θα γκρεμιστούν, οι μεγάλοι ποταμοί θα διασκορπιστούν», αυτό συνιστά το αρχικό έργο της ράβδου επί γης, με το εξής αποτέλεσμα: «Όλα τα νοικοκυριά επάνω στη γη θα διαλυθούν και όλα τα έθνη επί γης θα κατακερματιστούν· θα αποτελούν παρελθόν οι ημέρες της επανένωσης μεταξύ συζύγων, οι μητέρες δεν θα ξανασμίξουν ποτέ με τους γιους τους ούτε οι πατεράδες θα βρεθούν ξανά με τις κόρες τους. Όλα όσα υπήρχαν επάνω στη γη θα συντριβούν από Μένα». Αυτή θα είναι η γενική κατάσταση των οικογενειών επάνω στη γη. Φυσικά, αυτή δεν θα ήταν δυνατόν να είναι η κατάσταση όλων των οικογενειών, αλλά των περισσοτέρων. Από την άλλη, αναφέρεται στις συνθήκες που θα βιώσουν οι άνθρωποι αυτού του ρεύματος στο μέλλον. Προβλέπει ότι, μόλις υποβληθούν στην παίδευση των λόγων και οι άπιστοι υποστούν καταστροφή, δεν θα υπάρχουν πλέον οικογενειακές σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους στη γη· θα γίνουν όλοι ο λαός του Σινείμ και θα είναι όλοι πιστοί στη βασιλεία του Θεού. Συνεπώς, «θα αποτελούν παρελθόν οι ημέρες της επανένωσης μεταξύ συζύγων, οι μητέρες δεν θα ξανασμίξουν ποτέ με τους γιους τους ούτε οι πατεράδες θα βρεθούν ξανά με τις κόρες τους». Έτσι, οι οικογένειες των ανθρώπων στη γη θα διαλυθούν, θα κομματιαστούν και αυτό θα είναι το τελικό έργο που θα κάνει ο Θεός στον άνθρωπο. Και επειδή ο Θεός θα διαδώσει αυτό το έργο σε ολόκληρο το σύμπαν, δράττεται της ευκαιρίας να αποσαφηνίσει τη λέξη «συναίσθημα» για τους ανθρώπους, ώστε να τους δώσει τη δυνατότητα να αντιληφθούν ότι το θέλημα του Θεού είναι να διαλύσει τις οικογένειες όλων των ανθρώπων, καθώς και να δείξει ότι ο Θεός χρησιμοποιεί την παίδευση για να επιλύσει όλες τις «οικογενειακές διαμάχες» που υπήρχαν στην ανθρωπότητα. Αν δεν το έκανε, δεν θα υπήρχε κανένας τρόπος να περατώσει το τελικό μέρος του έργου του Θεού στη γη. Το τελικό μέρος των λόγων του Θεού απογυμνώνει τη μεγαλύτερη αδυναμία των ανθρώπων —όλοι ζούνε στο συναίσθημα— οπότε ο Θεός δεν αποφεύγει κανέναν τους, και εκθέτει τα μυστικά που έχουν κρυμμένα στην καρδιά τους όλοι οι άνθρωποι. Γιατί είναι τόσο δύσκολο για τους ανθρώπους να αποχωριστούν το συναίσθημα; Μήπως αυτό ξεπερνάει τα πρότυπα της συνείδησης; Μπορεί η συνείδηση να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού; Μπορούν τα συναισθήματα να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αντεπεξέλθουν στις αντιξοότητες; Στα μάτια του Θεού, το συναίσθημα είναι εχθρός Του —δεν έχει εκφραστεί αυτό με σαφήνεια μέσα από τα λόγια του Θεού;

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 28» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 230

Όλα τα λόγια του Θεού εμπεριέχουν μέρος της διάθεσής Του. Η διάθεση του Θεού δεν μπορεί να εκφραστεί πλήρως με λόγια, γεγονός που αρκεί για να καταδείξει πόσο πολύς πλούτος υπάρχει μέσα Του. Εξάλλου, αυτά που μπορούν να δουν και να αγγίξουν οι άνθρωποι είναι περιορισμένα, όπως περιορισμένη είναι και η ικανότητα των ανθρώπων. Αν και τα λόγια του Θεού είναι σαφή, οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να τα κατανοήσουν πλήρως. Πάρτε, για παράδειγμα, τα παρακάτω λόγια: «Μέσα σε μια λάμψη αστραπής, κάθε ζώο αποκαλύπτεται στην αληθινή του μορφή. Επίσης, φωτισμένα τα ανθρώπινα όντα από το φως Μου, έχουν ανακτήσει την ιερότητα που κατείχαν κάποτε. Ω, ο διεφθαρμένος κόσμος του παρελθόντος έπεσε επιτέλους στο βρόμικο νερό και, βυθιζόμενος κάτω από την επιφάνεια, διαλύθηκε κι έγινε λάσπη!» Όλα τα λόγια του Θεού εμπεριέχουν το Είναι Του και, παρόλο που όλοι οι άνθρωποι έχουν επίγνωση αυτών των λόγων, κανείς δεν έχει αντιληφθεί ποτέ τη σημασία τους. Στα μάτια του Θεού, όλοι εκείνοι που Του αντιστέκονται είναι εχθροί Του, δηλαδή, εκείνοι που ανήκουν σε κακά πνεύματα είναι ζώα. Από αυτό, μπορεί κανείς να παρατηρήσει την πραγματική κατάσταση της εκκλησίας. Όλοι οι άνθρωποι φωτίζονται από τα λόγια του Θεού και, υπό το πρίσμα αυτό, εξετάζουν τον εαυτό τους χωρίς να υποβάλλονται στην επίπληξη ή τη συμμόρφωση ή την άμεση απόλυση από τους άλλους, χωρίς να υποβάλλονται σε άλλους ανθρώπινους τρόπους εκτέλεσης των πραγμάτων και χωρίς να επισημαίνουν πράγματα οι άλλοι. Από «μικροσκοπική άποψη», βλέπουν πολύ καθαρά πόση αρρώστια υπάρχει πραγματικά μέσα τους. Στα λόγια του Θεού, κάθε είδους πνεύμα ταξινομείται και αποκαλύπτεται στην αρχική του μορφή. Τα πνεύματα των αγγέλων φωτίζονται και διαφωτίζονται όλο και περισσότερο, γι’ αυτό και είπε ο Θεός: «Έχουν ανακτήσει την ιερότητα που κατείχαν κάποτε». Αυτά τα λόγια βασίζονται στο τελικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται από τον Θεό. Επί του παρόντος, φυσικά, αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να επιτευχθεί ακόμα πλήρως —αποτελεί απλώς μια πρόγευση, μέσω της οποίας μπορεί να φανεί το θέλημα του Θεού. Τα λόγια αυτά αρκούν για να καταδείξουν ότι πάρα πολλοί άνθρωποι θα καταρρεύσουν μέσα στα λόγια του Θεού και θα ηττηθούν κατά τη βαθμιαία διαδικασία του καθαγιασμού όλων των ανθρώπων. Εδώ, η φράση «διαλύθηκε κι έγινε λάσπη», δεν έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι ο Θεός θα καταστρέψει τον κόσμο με φωτιά, και η «αστραπή» αναφέρεται στην οργή του Θεού. Όταν ο Θεός εξαπολύσει τη μεγάλη Του οργή, ολόκληρος ο κόσμος θα βιώσει, ως εκ τούτου, όλων των ειδών τις καταστροφές, όπως τις ηφαιστειακές εκρήξεις. Στεκούμενος ψηλά στον ουρανό, φαίνεται ότι, στη γη, κάθε λογής συμφορές προσεγγίζουν όλη την ανθρωπότητα και ότι, μέρα με τη μέρα, πλησιάζουν όλο και περισσότερο. Κοιτάζοντας κάτω από ψηλά, η γη παρουσιάζει ποικιλία σκηνών, όπως εκείνες που προηγούνται ενός σεισμού. Υγρή φωτιά κυλά ανεξέλεγκτη, λάβα ρέει ελεύθερα, βουνά μετακινούνται και ένα ψυχρό φως λαμποκοπά πάνω στα πάντα. Ολόκληρος ο κόσμος έχει βυθιστεί στη φωτιά. Αυτό είναι το σκηνικό όπου εξαπολύει την οργή Του ο Θεός και είναι η ώρα της κρίσης Του. Όλοι εκείνοι που είναι από σάρκα και αίμα δεν θα καταφέρουν να ξεφύγουν. Συνεπώς, δεν θα χρειαστούν πόλεμοι μεταξύ χωρών και συγκρούσεις μεταξύ λαών για να καταστραφεί ολόκληρος ο κόσμος· αντιθέτως, ο κόσμος θα «περάσει καλά εν γνώσει του» μέσα στο λίκνο της παίδευσης του Θεού. Κανείς δεν θα μπορέσει να ξεφύγει· ένας προς ένας, κάθε άνθρωπος ανεξαιρέτως πρέπει να περάσει αυτό το μαρτύριο. Μετά απ’ αυτό, ολόκληρο το σύμπαν θα λάμψει για άλλη μια φορά με άγια ακτινοβολία και ολόκληρη η ανθρωπότητα θ’ αρχίσει, για άλλη μια φορά, μια νέα ζωή. Και ο Θεός θα αναπαύεται πάνω από το σύμπαν και θα ευλογεί ολόκληρη την ανθρωπότητα καθημερινά. Ο ουρανός δεν θα είναι αφόρητα έρημος, αλλά θα ανακτήσει τη ζωντάνια που έχει χάσει από τη δημιουργία του κόσμου, και η «έκτη ημέρα» θα είναι αυτή κατά την οποία ο Θεός θα ξεκινήσει μια νέα ζωή. Ο Θεός και η ανθρωπότητα θα εισέλθουν αμφότεροι στην ανάπαυση, και το σύμπαν δεν θα είναι πλέον θολό ή ακάθαρτο, αλλά θα ανανεωθεί. Να γιατί ο Θεός είπε: «Η γη δεν είναι πλέον ακίνητη και σιωπηλή, ο ουρανός δεν είναι πλέον έρημος και θλιβερός». Στη βασιλεία των ουρανών δεν έχουν υπάρξει ποτέ αδικία, ανθρώπινα συναισθήματα ή κάποια από τις διεφθαρμένες διαθέσεις της ανθρωπότητας, γιατί η αναστάτωση που προκαλεί ο Σατανάς δεν είναι παρούσα εκεί. Όλοι οι «άνθρωποι» είναι σε θέση να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και η ζωή στον ουρανό είναι μια ζωή γεμάτη χαρά. Όλοι εκείνοι που βρίσκονται στον ουρανό έχουν σοφία, καθώς και την αξιοπρέπεια του Θεού.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 18» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 231

Μπορεί να ειπωθεί ότι όλες οι σημερινές ομιλίες προφητεύουν μελλοντικά ζητήματα· αυτές οι ομιλίες αποτελούν τον τρόπο που ο Θεός κάνει διευθετήσεις για το επόμενο στάδιο του έργου Του. Ο Θεός έχει σχεδόν τελειώσει το έργο Του στους ανθρώπους της εκκλησίας, και κατόπιν θα εμφανιστεί ενώπιον όλων των ανθρώπων με οργή. Όπως λέει ο Θεός: «Θα κάνω τους ανθρώπους στη γη να αναγνωρίσουν τα έργα Μου, και οι πράξεις Μου θα αποδειχθούν ενώπιον του “βήματος της κρίσεως”, έτσι ώστε να τις αναγνωρίσουν οι άνθρωποι σε ολόκληρη τη γη, όλοι εκ των οποίων θα παραδοθούν». Διακρίνατε κάτι σε αυτά τα λόγια; Σε αυτά περιέχεται η σύνοψη του επόμενου μέρους του έργου του Θεού. Καταρχάς, ο Θεός θα φροντίσει να πειστούν ειλικρινά όλα τα σκυλιά-φύλακες που ασκούν πολιτική εξουσία και θα τους κάνει να φύγουν οικειοθελώς από τη σκηνή της ιστορίας, χωρίς να αγωνιστούν ποτέ ξανά για κύρος και χωρίς να ασχοληθούν ποτέ ξανά με δολοπλοκίες και ραδιουργίες. Αυτό το έργο πρέπει να επιτελεστεί μέσω του Θεού, μέσω της πρόκλησης διαφόρων καταστροφών στη γη. Εντούτοις, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση ότι θα εμφανιστεί ο Θεός. Εκείνη τη στιγμή, το έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα θα εξακολουθεί να είναι μια χώρα ακαθαρσίας, επομένως δεν θα εμφανιστεί ο Θεός, απλώς θα διαφανεί μέσω της παίδευσης. Αυτή είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού, από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όλοι όσοι κατοικούν στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα θα υποστούν συμφορές, στις οποίες περιλαμβάνεται φυσικά και η βασιλεία στη γη (η εκκλησία). Αυτή είναι ακριβώς η στιγμή που εμφανίζονται τα γεγονότα, οπότε τις βιώνουν όλοι οι άνθρωποι και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Αυτό έχει προκαθοριστεί από τον Θεό. Ακριβώς λόγω αυτού του σταδίου του έργου, ο Θεός λέει: «Τώρα είναι η ώρα για την υλοποίηση μεγαλειωδών σχεδίων». Επειδή στο μέλλον δεν θα υπάρχει εκκλησία επί γης και λόγω της έλευσης της καταστροφής, οι άνθρωποι θα μπορούν να σκέφτονται μόνο ό,τι υπάρχει μπροστά τους και θα αμελούν οτιδήποτε άλλο, και θα είναι δύσκολο γι’ αυτούς να απολαμβάνουν τον Θεό εν μέσω καταστροφής. Συνεπώς, ζητείται από τους ανθρώπους να αγαπούν τον Θεό με όλη τους την καρδιά κατά τη διάρκεια αυτής της υπέροχης περιόδου, ώστε να μη χάσουν την ευκαιρία. Όταν το γεγονός αυτό παρέλθει, ο Θεός θα έχει συντρίψει ολοκληρωτικά τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, οπότε το έργο της μαρτυρίας του λαού του Θεού θα έχει φτάσει στο τέλος του· στη συνέχεια, ο Θεός θα ξεκινήσει το επόμενο στάδιο του έργου, καταστρέφοντας τη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και, εν τέλει, καρφώνοντας ανθρώπους σε ολόκληρο το σύμπαν ανάποδα στον σταυρό, κατόπιν του οποίου θα αφανίσει όλη την ανθρωπότητα —αυτά είναι τα μελλοντικά στάδια του έργου του Θεού. Συνεπώς, θα πρέπει να επιζητείτε να καταβάλλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αγαπάτε τον Θεό σε αυτό το γαλήνιο περιβάλλον. Στο μέλλον, δεν θα έχετε άλλες ευκαιρίες να αγαπήσετε τον Θεό, διότι οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να αγαπήσουν τον Θεό μόνο όταν βρίσκονται στη σάρκα· όταν θα ζουν σε έναν άλλο κόσμο, κανείς δεν θα μιλάει για την αγάπη προς τον Θεό. Αυτή δεν είναι η ευθύνη ενός δημιουργημένου όντος; Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να αγαπάτε τον Θεό κατά τη διάρκεια της ζωής σας; Εσύ το έχεις σκεφτεί ποτέ σου; Περιμένεις να πεθάνεις και μετά να αγαπήσεις τον Θεό; Δεν είναι αυτά λόγια του αέρα; Σήμερα, γιατί δεν επιδιώκεις να αγαπάς τον Θεό; Μπορεί η αγάπη για τον Θεό ενώ παραμένεις απασχολημένος να είναι αληθινή αγάπη για τον Θεό; Ο λόγος για τον οποίο λέγεται ότι αυτό το στάδιο του έργου του Θεού θα τελειώσει σύντομα είναι επειδή ο Θεός έχει ήδη μαρτυρία ενώπιον του Σατανά. Επομένως, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα· ο άνθρωπος απλώς καλείται να επιδιώκει να αγαπά τον Θεό όσο βρίσκεται εν ζωή —αυτό έχει σημασία. Επειδή οι απαιτήσεις του Θεού δεν είναι υψηλές και, επιπλέον, επειδή έχει μεγάλο άγχος στην καρδιά Του, έχει αποκαλύψει μια σύνοψη του επόμενου σταδίου του έργου πριν ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο του έργου, το οποίο δείχνει σαφώς πόσος χρόνος απομένει· αν ο Θεός δεν είχε άγχος στην καρδιά Του, θα εξέφραζε αυτά τα λόγια τόσο νωρίς; Ο Θεός εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο επειδή ο χρόνος είναι λιγοστός. Ελπίζω ότι θα μπορέσετε να αγαπήσετε τον Θεό με όλη σας την καρδιά, με όλο σας τον νου και με όλη σας τη δύναμη, όπως εκτιμάτε την ίδια σας τη ζωή. Δεν είναι αυτή μια ζωή γεμάτη νόημα; Πού αλλού θα μπορούσατε να βρείτε το νόημα της ζωής; Δεν είσαι ιδιαίτερα τυφλός; Είσαι πρόθυμος να αγαπήσεις τον Θεό; Είναι ο Θεός άξιος της αγάπης του ανθρώπου; Είναι οι άνθρωποι άξιοι της λατρείας του ανθρώπου; Άρα τι θα πρέπει να κάνεις; Να αγαπάς έντονα τον Θεό, χωρίς επιφύλαξη, και δες τι θα σου κάνει ο Θεός. Δες αν θα σε σκοτώσει. Εν ολίγοις, το έργο της αγάπης προς τον Θεό είναι πιο σημαντικό από το να αντιγράφεις και να γράφεις πράγματα για τον Θεό. Θα πρέπει να δώσεις προτεραιότητα σε ό,τι είναι σημαντικότερο, έτσι ώστε η ζωή σου να αποκτήσει μεγαλύτερη αξία και να είναι γεμάτη ευτυχία, και τότε θα πρέπει να περιμένεις την «ποινή» που θα σου δώσει ο Θεός. Αναρωτιέμαι αν το σχέδιό σου θα συμπεριλαμβάνει την αγάπη για τον Θεό. Εύχομαι τα σχέδια όλων να ολοκληρωθούν από τον Θεό και να γίνουν όλα πραγματικότητα.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 42» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Γνωρίζοντας το έργο του Θεού 2

Ρυθμίσεις

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση