Όταν οι άνθρωποι αντικρίζουν τον πρακτικό Θεό, όταν ζουν οι ίδιοι προσωπικά, περπατούν δίπλα-δίπλα και κατοικούν μαζί με τον ίδιο τον Θεό, αφήνουν στην άκρη την περιέργεια που υπήρχε στην καρδιά τους τόσα χρόνια. Η γνώση του Θεού για τον οποίο μιλούσαμε προηγουμένως είναι μόνο το πρώτο βήμα: αν και οι άνθρωποι έχουν επίγνωση του Θεού, εξακολουθούν να διατηρούν πολλές αμφιβολίες στις καρδιές τους: από πού προήλθε ο Θεός; Τρώει ο Θεός; Είναι ο Θεός πολύ διαφορετικός από τους συνηθισμένους ανθρώπους; Για τον Θεό, η αντιμετώπιση όλων των ανθρώπων είναι κάτι εύκολο, κάτι σαν παιδικό παιχνίδι; Είναι όλα όσα λέγονται από το στόμα του Θεού τα μυστήρια του ουρανού; Είναι όλα όσα λέει υψηλότερα από όσα λένε όλα τα πλάσματα; Λάμπει φως στα μάτια του Θεού; Και ούτω καθεξής —μέχρι εκεί φτάνουν οι αντιλήψεις των ανθρώπων. Αυτά τα πράγματα θα πρέπει να κατανοήσετε και σ’ αυτά να εισέλθετε πριν από οτιδήποτε άλλο. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, ο ενσαρκωμένος Θεός παραμένει ένας αόριστος Θεός. Χωρίς την πρακτική γνώση, οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ποτέ να Με κατανοήσουν και ποτέ δεν θα έβλεπαν τις πράξεις Μου με τη δική τους εμπειρία. Μόνον επειδή ενσαρκώθηκα, οι άνθρωποι «αδυνατούν να συλλάβουν» το θέλημά Μου. Εάν δεν είχα ενσαρκωθεί και εξακολουθούσα να βρίσκομαι στον ουρανό, στο πνευματικό βασίλειο, τότε οι άνθρωποι θα Με «γνώριζαν»· θα έσκυβαν και θα Με προσκυνούσαν και θα μιλούσαν για τη «γνώση» τους για Μένα μέσω της εμπειρίας τους —σε τι θα χρησίμευε όμως μια τέτοια γνώση; Ποια θα ήταν η αξία της ως σημείο αναφοράς; Θα μπορούσε η γνώση που προέρχεται από τις αντιλήψεις των ανθρώπων να είναι πραγματική; Δεν θέλω τη γνώση από τα μυαλά των ανθρώπων —θέλω πρακτικές γνώσεις.

Το θέλημά Μου σας αποκαλύπτεται ανά πάσα στιγμή, και ανά πάσα στιγμή υπάρχει η φώτιση και η διαφώτισή Μου. Όταν ενεργώ άμεσα μέσω της θεϊκής Μου φύσης, η πράξη Μου δεν διηθείται μέσα από τον εγκέφαλο και δεν υπάρχει ανάγκη να προσθέσω κάποιο «καρύκευμα» —πρόκειται για μια άμεση πράξη της θεϊκής φύσης. Για τι είναι ικανοί οι άνθρωποι; Δεν εκτελέστηκαν προσωπικά από Μένα τα πάντα από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι σήμερα; Στο παρελθόν, μίλησα για το επτάκις ενισχυμένο Πνεύμα του Θεού, όμως κανείς δεν ήταν σε θέση να καταλάβει την ουσία Του —ακόμη και όταν το γνώριζαν, δεν ήταν σε θέση να το κατανοήσουν πλήρως. Όταν εργάζομαι υπό ανθρώπινη φύση διεπόμενη από τη θεϊκή, επειδή το έργο αυτό επιτελείται υπό συνθήκες που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν είναι υπερφυσικές, αλλά κανονικές, αυτό αναφέρεται ως έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν εργάζομαι άμεσα μέσω της θεϊκής φύσης, επειδή δεν περιορίζομαι από τις αντιλήψεις των ανθρώπων και δεν υπόκειμαι στα όρια του «υπερφυσικού» όπως θεωρείται κατά τις αντιλήψεις τους, αυτό το έργο έχει άμεση επίδραση· εστιάζει στην καρδιά του ζητήματος και μπαίνει κατευθείαν στο θέμα. Ως αποτέλεσμα αυτού, το εν λόγω βήμα εργασίας είναι καθαρότερο, είναι δύο φορές γρηγορότερο, η κατανόηση των ανθρώπων επιταχύνεται και ο λόγος Μου αυξάνεται, κάνοντας όλους τους ανθρώπους να σπεύδουν να καλύψουν τη διαφορά. Επειδή το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, επειδή τα μέσα, η φύση και το περιεχόμενο του έργου Μου δεν είναι τα ίδια —και, επιπλέον, επειδή έχω αρχίσει επίσημα να εργάζομαι μέσω της σάρκας, με βάση τα προαναφερθέντα, το εν λόγω βήμα εργασίας αναφέρεται ως «έργο του επτάκις ενισχυμένου Πνεύματος». Δεν είναι κάτι αφηρημένο. Κατόπιν των εξελίξεων στα μέσα με τα οποία εργάζομαι μέσα σας, αλλά και μετά την άφιξη της βασιλείας, το επτάκις ενισχυμένο Πνεύμα του Θεού αρχίζει να εργάζεται και το έργο αυτό συνεχώς γίνεται πιο βαθύ και πιο έντονο. Όταν όλοι οι άνθρωποι αντικρίζουν τον Θεό και όλοι βλέπουν ότι το Πνεύμα του Θεού βρίσκεται μεταξύ των ανθρώπων, γίνεται σαφής η πλήρης σημασία της ενσάρκωσής Μου. Δεν χρειάζεται να συνοψίσουμε —οι άνθρωποι το γνωρίζουν αυτό με τρόπο φυσικό.

Λαμβάνοντας υπόψη πολλές πτυχές —τις μεθόδους με τις οποίες εργάζομαι, τα βήματα του έργου Μου, τον τόνο του λόγου Μου σήμερα, και άλλα παρόμοια— μόνον όσα προέρχονται από το στόμα Μου τώρα αποτελούν «τις ομιλίες των επτά Πνευμάτων» με την πραγματική έννοια. Αν και μιλούσα και κατά το παρελθόν, αυτό συνέβαινε κατά το στάδιο της οικοδόμησης της Εκκλησίας. Ήταν σαν τον πρόλογο και τον πίνακα περιεχομένων σε ένα μυθιστόρημα —στερούταν ουσίας. Μόνον οι σημερινές ομιλίες μπορούν να θεωρούνται οι ομιλίες των επτά Πνευμάτων αναφορικά με την ουσία τους. «Οι ομιλίες των επτά Πνευμάτων» αναφέρονται στις ομιλίες που προέρχονται από τον θρόνο, δηλαδή που εκφέρονται απευθείας μέσω της θεϊκής φύσης. Η στιγμή που οι ομιλίες Μου στράφηκαν στην αποκάλυψη των μυστηρίων του ουρανού ήταν η στιγμή που μίλησα απευθείας μέσω της θεϊκής φύσης. Με άλλα λόγια, χωρίς περιορισμούς λόγω της ανθρώπινης φύσης, αποκάλυψα άμεσα όλα τα μυστήρια και τις συνθήκες του πνευματικού βασιλείου. Γιατί λέω ότι προηγουμένως περιοριζόμουν από την ανθρώπινη φύση; Αυτό απαιτεί εξήγηση. Στα μάτια των ανθρώπων, κανείς δεν είναι σε θέση να αποκαλύπτει τα μυστήρια του ουρανού. Αν δεν ήταν ο ίδιος ο Θεός, κανένας στη γη δεν θα μπορούσε να γνωρίζει αυτά τα μυστήρια. Συνεπώς, απευθύνομαι στις αντιλήψεις των ανθρώπων και δηλώνω ότι ο λόγος για τον οποίο δεν αποκάλυψα κανένα μυστήριο στο παρελθόν ήταν το ότι περιοριζόμουν από την ανθρώπινη φύση. Πιο συγκεκριμένα, ωστόσο, δεν συμβαίνει αυτό: το περιεχόμενο του λόγου Μου διαφέρει, εφόσον διαφέρει και το έργο Μου, και έτσι, όταν ξεκίνησα να εκτελώ τη διακονία Μου μέσω της θεϊκής φύσης, αποκάλυψα μυστήρια. Στο παρελθόν, έπρεπε να εργάζομαι υπό συνθήκες που όλοι οι άνθρωποι θεωρούσαν κανονικές και τα λόγια που έλεγα ήταν δυνατόν να επιτευχθούν κατά τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Όταν ξεκίνησα να αποκαλύπτω μυστήρια, κανένα από αυτά δεν ήταν εφικτό κατά τις αντιλήψεις των ανθρώπων —απείχαν πολύ από τον ανθρώπινο τρόπο σκέψης. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησα επισήμως να στρέφομαι προς το να μιλώ μέσω της θεϊκής φύσης, και αυτές ήταν οι ομιλίες των επτά Πνευμάτων με την πραγματική έννοια. Μολονότι τα λόγια του παρελθόντος ήταν ομιλίες εκ του θρόνου, εκφέρονταν με βάση το τι θα μπορούσαν να επιτύχουν οι άνθρωποι και έτσι δεν εκφέρονταν άμεσα μέσω της θεϊκής φύσης —ως εκ τούτου, δεν ήταν οι ομιλίες των επτά Πνευμάτων με την πραγματική έννοια.