Β) Λόγια σχετικά με το έργο του Θεού για την κρίση κατά τις έσχατες ημέρες

51. Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους. Επομένως, μια τέτοια διάθεση έχει εποχική σημασία, και η αποκάλυψη και η έκθεση της διάθεσής Του εκδηλώνονται χάριν του έργου κάθε νέας εποχής. Δεν ισχύει ότι ο Θεός αποκαλύπτει τη διάθεσή Του αυθαίρετα και άνευ σημασίας. Αν υποτεθεί ότι, αποκαλύπτοντας την έκβαση του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, ο Θεός παραχωρούσε και πάλι στον άνθρωπο απεριόριστη ευσπλαχνία και αγάπη και συνέχιζε να είναι στοργικός απέναντί του, χωρίς να υποβάλλει τον άνθρωπο σε δίκαιη κρίση, αλλά, αντιθέτως, δείχνοντάς του ανοχή, υπομονή και συγχώρεση, και δίνοντάς του άφεση αμαρτιών όσο σοβαρές κι αν ήταν οι αμαρτίες του, χωρίς ίχνος δίκαιης κρίσης, τότε πότε θα ολοκληρωνόταν όλη η διαχείριση του Θεού; Πότε θα μπορούσε μια τέτοια διάθεση να οδηγήσει τους ανθρώπους στον κατάλληλο προορισμό της ανθρωπότητας; Πάρε για παράδειγμα έναν δικαστή που είναι μονίμως στοργικός, έναν δικαστή με καλοσυνάτο πρόσωπο και τρυφερή καρδιά. Αγαπά τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που μπορεί να έχουν διαπράξει και είναι στοργικός και επιεικής μαζί τους, όποιοι κι αν είναι. Σε αυτήν την περίπτωση, πότε θα μπορέσει να καταλήξει σε μια δίκαιη ετυμηγορία; Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να διαχωρίσει τους ανθρώπους σύμφωνα με το είδος τους και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα σφαίρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η εποχή φτάνει στο τέλος της μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και της παίδευσης του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)

52. Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας. Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές φιλοδοξίες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω της χρήσης του λόγου ο οποίος εξευγενίζει, κρίνει και αποκαλύπτει. Αν και ο άνθρωπος μπορεί να έχει λυτρωθεί και να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν φέρεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος, ο οποίος ζει σε ένα σώμα από σάρκα, δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, αποκαλύπτοντας ασταμάτητα τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος —ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειονότητα των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα, κι απλώς εξομολογείται το βράδυ. Έτσι, παρόλο που η προσφορά περί αμαρτίας είναι αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Έχει ολοκληρωθεί μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν ότι ήταν απόγονοι του Μωάβ, εξέφρασαν παράπονα, έπαψαν να επιδιώκουν τη ζωή και έγιναν τελείως αρνητικοί. Αυτό δεν καταδεικνύει ότι η ανθρωπότητα δεν είναι ακόμα σε θέση να υποταχθεί ολοκληρωτικά στο κράτος του Θεού; Αυτή δεν είναι επακριβώς η διεφθαρμένη σατανική διάθεσή της; Όταν δεν υποβαλλόσουν σε παίδευση, ύψωνες τα χέρια σου πιο ψηλά από όλους τους άλλους, πιο ψηλά ακόμα κι από του Ιησού. Και φώναζες με δυνατή φωνή: «Να γίνω αγαπητός υιός του Θεού! Να γίνω οικείος του Θεού! Θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε παρά να προσκυνήσουμε τον Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του παλαιού Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του μεγάλου κόκκινου δράκοντα! Είθε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας να χάσει τελείως την εξουσία! Είθε ο Θεός να μας καταστήσει ολοκληρωμένους!» Οι κραυγές σου ήταν πιο δυνατές από όλων των άλλων. Αλλά τότε ήρθε ο καιρός της παίδευσης και, για άλλη μια φορά, αποκαλύφθηκε η διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων. Τότε οι κραυγές τους έσβησαν και η αποφασιστικότητά τους χάθηκε. Αυτή είναι η διαφθορά του ανθρώπου· είναι πιο βαθιά εδραιωμένη από την αμαρτία, είναι κάτι που φύτεψε ο Σατανάς και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στον άνθρωπο. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

53. Σήμερα, ο Θεός σάς κρίνει, σας παιδεύει και σας καταδικάζει, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι ο σκοπός της καταδίκης σου είναι να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Σε καταδικάζει, σε καταριέται, σε κρίνει και σε παιδεύει ώστε να μπορέσεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ώστε να μπορέσει να αλλάξει η διάθεσή σου και, επιπλέον, ώστε να μπορέσεις να μάθεις την αξία σου και να δεις ότι όλες οι ενέργειες του Θεού είναι δίκαιες και γίνονται σύμφωνα με τη διάθεσή Του και τις απαιτήσεις του έργου Του, ότι εργάζεται σύμφωνα με το σχέδιό Του για τη σωτηρία του ανθρώπου και ότι είναι ο δίκαιος Θεός που αγαπά, σώζει, κρίνει και παιδεύει τον άνθρωπο. Εάν γνωρίζεις μόνο ότι έχεις χαμηλό κύρος και ότι είσαι διεφθαρμένος και ανυπάκουος, αλλά δεν γνωρίζεις ότι ο Θεός επιθυμεί να διασαφηνίσει τη σωτηρία Του μέσω της κρίσης και της παίδευσης που επιτελεί μέσα σου σήμερα, τότε δεν έχεις κανέναν τρόπο να αποκτήσεις εμπειρία, πόσο μάλλον δε, είσαι ικανός να συνεχίσεις προς τα εμπρός. Ο Θεός δεν έχει έλθει για να σκοτώσει ή να καταστρέψει, αλλά για να κρίνει, να καταραστεί, να παιδέψει και να σώσει. Έως ότου φτάσει στο τέλος του το σχέδιο διαχείρισής Του που αριθμεί 6.000 έτη —προτού Εκείνος αποκαλύψει την έκβαση κάθε κατηγορίας ανθρώπου— το έργο του Θεού επί γης θα γίνεται για χάρη της σωτηρίας· ο αποκλειστικός σκοπός του είναι να ολοκληρωθούν —διεξοδικά— όσοι Τον αγαπούν και να υποταχθούν στο κράτος Του. Όπως κι αν σώζει ο Θεός τους ανθρώπους, όλα γίνονται κάνοντάς τους να απελευθερωθούν από την παλιά σατανική τους φύση· δηλαδή, τους σώζει κάνοντάς τους να αναζητήσουν τη ζωή. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν θα έχουν τρόπο να δεχτούν τη σωτηρία του Θεού. Η σωτηρία είναι το έργο του ίδιου του Θεού και η αναζήτηση της ζωής είναι κάτι που πρέπει να αναλάβει ο άνθρωπος προκειμένου να αποδεχτεί τη σωτηρία. Στα μάτια του ανθρώπου, η σωτηρία είναι η αγάπη του Θεού, και η αγάπη του Θεού δεν μπορεί να είναι παίδευση, κρίση και κατάρες· η σωτηρία πρέπει να περιέχει αγάπη, συμπόνια και, επιπλέον, λόγια παρηγοριάς και απεριόριστες ευλογίες που παραχωρεί ο Θεός. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν ο Θεός σώζει τον άνθρωπο, το κάνει συγκινώντας τον με τις ευλογίες και τη χάρη Του, έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει την καρδιά του στον Θεό. Τουτέστιν, το γεγονός ότι συγκινεί τον άνθρωπο αποτελεί τη σωτηρία του από Εκείνον. Αυτού του είδους η σωτηρία επιτελείται μέσω του κλεισίματος μιας συμφωνίας. Μόνο όταν ο Θεός τούς προσφέρει τα εκατονταπλάσια, θα υποταχθούν οι άνθρωποι ενώπιον του ονόματος του Θεού και θα προσπαθούν να τα πηγαίνουν καλά για χάρη Του και να Του φέρνουν δόξα. Αυτή δεν είναι η πρόθεση του Θεού για την ανθρωπότητα. Ο Θεός έχει έλθει να εργαστεί στη γη για να σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· δεν υπάρχει αναλήθεια σε αυτό. Αν υπήρχε, τότε σίγουρα δεν θα είχε έλθει να επιτελέσει το έργο Του αυτοπροσώπως. Στο παρελθόν, τα μέσα της σωτηρίας Του περιλάμβαναν την επίδειξη υπέρτατης αγάπης και συμπόνιας, σε βαθμό που Εκείνος έδωσε όλο Του το Είναι στον Σατανά σε αντάλλαγμα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το παρόν δεν μοιάζει καθόλου με το παρελθόν: Η σωτηρία που σας παραχωρείται σήμερα λαμβάνει χώρα κατά τις έσχατες ημέρες, κατά τη διάρκεια της ταξινόμησης του καθενός ανά είδος· τα μέσα της σωτηρίας σας δεν είναι η αγάπη ή η συμπόνια, αλλά η παίδευση και η κρίση, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να σωθεί πιο επισταμένως. Έτσι, όλα όσα λαμβάνετε είναι παίδευση, κρίση και ανηλεή πάταξη, αλλά να γνωρίζετε το εξής: Σε αυτήν την άσπλαχνη πάταξη δεν υπάρχει η παραμικρή τιμωρία. Όσο σκληρά κι αν είναι τα λόγια Μου, αυτά που σας πλήττουν δεν είναι παρά μερικά λόγια που ίσως σας φαίνονται εντελώς άσπλαχνα και, όσο οργισμένος κι αν είμαι, αυτά που πέφτουν πάνω σας σαν βροχή είναι και πάλι λόγια διδασκαλίας, και δεν θέλω να σας βλάψω ούτε να σας θανατώσω. Δεν αποτελούν όλα αυτά γεγονός; Να ξέρετε ότι, τη σήμερον ημέρα, είτε πρόκειται για δίκαιη κρίση είτε για άσπλαχνο εξευγενισμό και παίδεμα, όλα γίνονται για χάρη της σωτηρίας. Σήμερα, είτε ταξινομηθεί ο καθένας ανά είδος είτε αποκαλυφθούν οι κατηγορίες του ανθρώπου, ο σκοπός όλων των λόγων και όλου του έργου του Θεού είναι η σωτηρία εκείνων που αγαπούν αληθινά τον Θεό. Η δίκαιη κρίση γίνεται για τον εξαγνισμό του ανθρώπου και ο άσπλαχνος εξευγενισμός γίνεται για την κάθαρσή του· τα σκληρά λόγια ή η σκληρή συμμόρφωση γίνονται αμφότερα με σκοπό τον εξαγνισμό και για χάρη της σωτηρίας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αφήσετε κατά μέρος τις ευλογίες του κύρους και να κατανοήσετε το θέλημα του Θεού, το οποίο είναι να φέρει σωτηρία στον άνθρωπο

54. Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να Τον γνωρίσει, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε τη δίκαιη διάθεσή Του που δεν επιτρέπει κανένα παράπτωμα και δεν θα μπορούσε να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να επιτύχει τη γνώση του Θεού και να αλλάξει τη διάθεσή του και να φέρει την ηχηρή μαρτυρία του Θεού μέσω της δημόσιας εμφάνισης του Θεού. Η αλλαγή επιτυγχάνεται στη διάθεση του ανθρώπου μέσω διαφόρων ειδών του έργου του Θεού. Χωρίς αυτές τις αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να φέρει τη μαρτυρία του Θεού, και δεν θα μπορούσε να επιδιώκει την καρδιά του Θεού. Οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου σηματοδοτούν ότι ο άνθρωπος έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά, έχει απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους και έχει μετατραπεί αληθινά σε ένα πρότυπο και δείγμα του έργου του Θεού, έχει γίνει πραγματικά μάρτυρας του Θεού και επιδιώκει την καρδιά του Θεού. Την σήμερον ημέρα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει έλθει να επιτελέσει το έργο Του στη γη και απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει, να τον υπακούσει, να φέρει τη μαρτυρία Του —να γνωρίζει το πρακτικό και φυσιολογικό του έργο, να υπακούει στο σύνολο του λόγου και του έργου Του που αντίκειται τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και να φέρει μαρτυρία για το σύνολο του έργου Του που αφορά τη σωτηρία του ανθρώπου και για το σύνολο των πράξεών Του που κατακτούν τον άνθρωπο. Όσοι φέρουν τη μαρτυρία του Θεού, πρέπει να έχουν γνώση του Θεού. Μόνο αυτού του είδους η μαρτυρία είναι ακριβής και αληθινή, και μόνο αυτό το είδος μαρτυρίας μπορεί να ταπεινώσει τον Σατανά. Ο Θεός χρησιμοποιεί εκείνους που κατάφεραν να Τον γνωρίσουν, έχοντας υποστεί την κρίση και την παίδευσή Του, την αντιμετώπιση και το κλάδεμα, για να φέρουν τη μαρτυρία Του. Χρησιμοποιεί εκείνους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά για να φέρουν τη μαρτυρία Του, και χρησιμοποιεί επίσης εκείνους των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει, και οι οποίοι έχουν αποκτήσει τις ευλογίες Του κατ’ αυτόν τον τρόπο, για να φέρουν τη μαρτυρία Του. Ο Θεός δεν θέλει ο άνθρωπος να Τον εξυμνεί μόνο με λόγια, ούτε χρειάζεται τη δοξολογία και τη μαρτυρία των ανθρώπων του Σατανά που δεν έχουν σωθεί από Αυτόν. Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό είναι ικανοί να φέρουν τη μαρτυρία του Θεού, και μόνο εκείνοι των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει είναι ικανοί να φέρουν τη μαρτυρία του Θεού, και ο Θεός δεν θα επιτρέψει στον άνθρωπο να ατιμάσει σκόπιμα το όνομά Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό

55. Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός. Εάν δεν δίνεις την πρέπουσα σημασία σε αυτές τις αλήθειες και συνεχώς σκέφτεσαι να τις αποφύγεις ή προσπαθείς να βρεις έναν νέο τρόπο να ξεφύγεις από αυτές, τότε λέω πως είσαι ένας αμαρτωλός που έχει διαπράξει βαριά αδικήματα. Εάν έχεις πίστη στον Θεό, όμως δεν αναζητάς την αλήθεια ή το θέλημά Του, ούτε αγαπάς την οδό που σε φέρνει πιο κοντά σ’ Εκείνον, τότε λέω πως είσαι κάποιος που προσπαθεί να ξεφύγει από την κρίση, και πως είσαι μια μαριονέτα και ένας προδότης που προσπαθεί να δραπετεύσει μακριά από τον μεγάλο λευκό θρόνο. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς τους επαναστάτες που διαφεύγουν από το βλέμμα Του. Τέτοιοι άνθρωποι θα λάβουν ακόμα πιο αυστηρή τιμωρία. Εκείνοι που έρχονται ενώπιον του Θεού ώστε να κριθούν, και επιπλέον έχουν εξαγνιστεί, θα ζήσουν για πάντα στη βασιλεία Του. Φυσικά, αυτό είναι κάτι μελλοντικό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

56. Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, και έτσι είναι φυσικό να γίνει από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση είναι η κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής μέσω της αλήθειας, είναι αναμφισβήτητο πως ο Θεός εξακολουθεί να εμφανίζεται ως ενσαρκωμένη εικόνα, ώστε να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλη τη γη και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού. Πολλοί έχουν κακό προαίσθημα για τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, διότι ο άνθρωπος δυσκολεύεται να πιστέψει πως ο Θεός θα ενσαρκωνόταν, ώστε να επιτελέσει το έργο της κρίσης. Εντούτοις, πρέπει να πω πως συχνά, το έργο του Θεού υπερβαίνει κατά πολύ τις ανθρώπινες προσδοκίες και είναι δύσκολο να το συλλάβει ο νους του ανθρώπου. Διότι οι άνθρωποι είναι απλώς σκουλήκια πάνω στη γη, ενώ ο Θεός είναι το υπέρτατο Ων που γεμίζει το σύμπαν· το μυαλό του ανθρώπου μοιάζει με λάκκο από βρομόνερα, ένα έδαφος πρόσφορο μόνο για σκουλήκια, ενώ κάθε στάδιο του έργου που κατευθύνεται από τις σκέψεις του Θεού, είναι το απόσταγμα της σοφίας Του. Ο άνθρωπος συνεχώς επιθυμεί να εναντιώνεται στον Θεό, για το οποίο λέω πως είναι αυτονόητο ποιος θα υποστεί απώλειες στο τέλος. Σας παροτρύνω όλους να μη θεωρείτε τους εαυτούς σας σημαντικότερους από τον χρυσό. Εάν άλλοι μπορούν να δεχτούν την κρίση του Θεού, τότε γιατί να μην μπορείς κι εσύ; Πόσο ανώτερος είσαι από τους άλλους; Εάν άλλοι μπορούν να σκύβουν το κεφάλι μπροστά στην αλήθεια, γιατί δεν μπορείς να το κάνεις κι εσύ; Το έργο του Θεού έχει μια ασταμάτητη δυναμική. Δεν θα επαναλάβει το έργο της κρίσης απλά και μόνο λόγω αυτών που έχετε «συνεισφέρει», και θα μετανιώσετε οικτρά που αφήσατε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία να σας διαφύγει. Εάν δεν πιστεύεις τα λόγια Μου, τότε περίμενε απλά εκείνον τον μεγάλο λευκό θρόνο στον ουρανό να σε κρίνει! Πρέπει να γνωρίζεις πως όλοι οι Ισραηλίτες απέρριψαν και απαρνήθηκαν τον Ιησού, κι όμως το γεγονός της λύτρωσης της ανθρωπότητας από τον Ιησού επεκτάθηκε και πάλι σε όλο το σύμπαν και στα πέρατα της γης. Δεν είναι αυτή μια πραγματικότητα που δημιούργησε ο Θεός καιρό πριν; Αν περιμένεις ακόμα τον Ιησού να σε ανεβάσει στους ουρανούς, τότε έχω να πω πως είσαι ισχυρογνώμων και ένα κομμάτι νεκρού ξύλου[α]. Ο Ιησούς δεν πρόκειται να αναγνωρίσει έναν ψεύτικο πιστό σαν εσένα, που δεν πιστεύει στην αλήθεια και αναζητά μόνο ευλογίες. Αντιθέτως, δεν θα δείξει κανένα έλεος και θα σε ρίξει στη λίμνη της φωτιάς, όπου θα καίγεσαι για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

57. Ο Θεός δεν κρίνει τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και δεν δοκιμάζει τον καθένα ξεχωριστά. Αν έπραττε έτσι, δεν θα ήταν το έργο της κρίσης. Μήπως η διαφθορά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα δεν είναι η ίδια; Δεν είναι η ουσία του ανθρώπου η ίδια; Αυτό που κρίνεται είναι η διεφθαρμένη ουσία της ανθρωπότητας, η ουσία του ανθρώπου που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά κι όλες οι αμαρτίες του ανθρώπου. Ο Θεός δεν κρίνει τα μηδαμινά και ασήμαντα λάθη του ανθρώπου. Το έργο της κρίσης είναι αντιπροσωπευτικό και δεν εκτελείται ειδικά για ένα συγκεκριμένο άτομο. Αντίθετα, είναι έργο στο οποίο μια ομάδα ανθρώπων κρίνεται, προκειμένου να εκπροσωπήσει την κρίση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Με την προσωπική εκτέλεση του έργου Του σε μια ομάδα ανθρώπων, ο ενσαρκωμένος Θεός χρησιμοποιεί το έργο Του για να αντιπροσωπεύσει το έργο ολόκληρης της ανθρωπότητας, το οποίο μετά σταδιακά εξαπλώνεται. Το έργο της κρίσης είναι επίσης έτσι. Ο Θεός δεν κρίνει ένα συγκεκριμένο είδος ατόμου ή μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, αλλά κρίνει την αδικία ολόκληρης της ανθρωπότητας —η εναντίωση του ανθρώπου προς τον Θεό, για παράδειγμα, ή η έλλειψη φόβου Θεού από πλευράς του ανθρώπου ή η διατάραξη του έργου του Θεού και ούτω καθεξής. Αυτό που κρίνεται είναι η ουσία της εναντίωσης της ανθρωπότητας στον Θεό κι αυτό το έργο είναι το έργο της κατάκτησης των εσχάτων ημερών. Το έργο και ο λόγος του ενσαρκωμένου Θεού που μαρτυρείται από τον άνθρωπο είναι το έργο της κρίσης ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου κατά τις έσχατες ημέρες, που συνέλαβε ο άνθρωπος στο παρελθόν. Το έργο που γίνεται σήμερα από τον ενσαρκωμένο Θεό είναι ακριβώς η κρίση μπροστά στον μεγάλο λευκό θρόνο. Ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα είναι ο Θεός που κρίνει το σύνολο της ανθρωπότητας κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτή η ενσάρκωση και το έργο Του, ο λόγος και όλη η διάθεσή Του είναι η ολότητά Του. Αν και το εύρος του έργου Του είναι περιορισμένο και δεν αφορά άμεσα ολόκληρο το σύμπαν, η ουσία του έργου της κρίσης είναι η άμεση κρίση ολόκληρης της ανθρωπότητας —όχι μόνο για χάρη του εκλεκτού λαού της Κίνας, ούτε για χάρη ενός μικρού αριθμού ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού

58. Εκφράζω αυτά τα λόγια σήμερα για να κρίνω τις αμαρτίες του ανθρώπου, να κρίνω την αδικία του ανθρώπου, να καταραστώ την ανυπακοή του ανθρώπου. Η ατιμία και η δολιότητα του ανθρώπου, τα λόγια και οι πράξεις του ανθρώπου —όλα όσα έρχονται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού, πρέπει να υποβάλλονται σε κρίση, και η ανυπακοή του ανθρώπου πρέπει να καταδικάζεται ως αμαρτία. Τα λόγια Του περιστρέφονται γύρω από τις αρχές της κρίσης. Χρησιμοποιεί την κρίση της αδικίας του ανθρώπου, την κατάρα της ανυπακοής του ανθρώπου και την αποκάλυψη των άσχημων προσώπων του ανθρώπου για να εκδηλώσει τη δική Του δίκαιη διάθεση. Η αγιοσύνη αντιπροσωπεύει τη δίκαιη διάθεσή Του, και όντως η αγιοσύνη του Θεού είναι στην πραγματικότητα η δίκαιη διάθεσή Του. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις σας είναι το πλαίσιο των σημερινών λόγων —τις χρησιμοποιώ για να μιλήσω και να κρίνω, και να πραγματοποιήσω το έργο της κατάκτησης. Μόνο αυτό είναι το αληθινό έργο και μόνο αυτό κάνει την αγιοσύνη του Θεού να ακτινοβολεί. Εάν δεν υπάρχει κανένα ίχνος διεφθαρμένης διάθεσης μέσα σου, τότε ο Θεός δεν θα σε κρίνει, ούτε θα σου δείξει τη δίκαιη διάθεσή Του. Εφόσον έχεις διεφθαρμένη διάθεση, ο Θεός δεν θα σε αφήσει να ξεφύγεις, και μέσω αυτού θα φανεί η αγιοσύνη Του. Αν ο Θεός έβλεπε ότι η ακαθαρσία και η ανυπακοή του ανθρώπου ήταν υπερβολικά μεγάλες, αλλά δεν σου μιλούσε, ούτε σε έκρινε, ούτε σε παίδευε για την αδικία σου, τότε αυτό θα αποδείκνυε ότι δεν είναι ο Θεός, διότι δεν θα μισούσε καθόλου την αμαρτία· θα ήταν εξίσου ακάθαρτος με τον άνθρωπο. Σήμερα, σε κρίνω ακριβώς εξαιτίας της ακαθαρσίας σου, και σε παιδεύω ακριβώς εξαιτίας της διαφθοράς και της ανυπακοής σου. Δεν επιδεικνύω τη δύναμή Μου σε εσάς ούτε σας καταπιέζω σκόπιμα· τα κάνω αυτά επειδή εσείς, που έχετε γεννηθεί σε αυτήν τη χώρα της ακαθαρσίας, έχετε μολυνθεί σε ακραίο σημείο από την ακαθαρσία. Απλώς έχετε χάσει την ακεραιότητα και την ανθρώπινη φύση σας και έχετε γίνει σαν τους χοίρους που γεννήθηκαν στις πιο ακάθαρτες γωνιές του κόσμου, οπότε γι’ αυτόν τον λόγο κρίνεστε και γι’ αυτό εξαπολύω την οργή Μου πάνω σας. Ακριβώς εξαιτίας αυτής της κρίσης, είστε σε θέση να δείτε ότι ο Θεός είναι ο δίκαιος Θεός και ότι ο Θεός είναι ο άγιος Θεός· ακριβώς εξαιτίας της αγιοσύνης Του και της δικαιοσύνης Του σας κρίνει και εξαπολύει την οργή Του επάνω σας. Επειδή μπορεί να αποκαλύψει τη δίκαιη διάθεσή Του όταν βλέπει την ανυπακοή του ανθρώπου, και επειδή μπορεί να αποκαλύψει την αγιοσύνη Του όταν βλέπει την ακαθαρσία του ανθρώπου, αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι είναι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος είναι άγιος και άσπιλος, και παρ’ όλα αυτά ζει στη χώρα της ακαθαρσίας. Αν ένας άνθρωπος κυλιέται στον βούρκο με άλλους και δεν υπάρχει τίποτε το άγιο σε αυτόν και δεν έχει δίκαιη διάθεση, τότε δεν έχει τα προσόντα να κρίνει την αδικία του ανθρώπου ούτε είναι κατάλληλος να προβεί στην κρίση του ανθρώπου. Αν κάποιος έκρινε κάποιον άλλο, δεν θα ήταν σαν να χαστούκιζε τον εαυτό του στο πρόσωπο; Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι που είναι εξίσου ακάθαρτοι ο ένας με τον άλλον να έχουν τα προσόντα να κρίνουν τους ομοίους τους; Μόνο ο ίδιος ο άγιος Θεός είναι σε θέση να κρίνει ολόκληρη την ακάθαρτη ανθρωπότητα. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να κρίνει τις αμαρτίες του ανθρώπου; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να δει τις αμαρτίες του ανθρώπου και πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να έχει τα προσόντα να καταδικάσει αυτές τις αμαρτίες; Εάν ο Θεός δεν είχε τα προσόντα να κρίνει τις αμαρτίες του ανθρώπου, τότε πώς θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο δίκαιος Θεός; Όταν αποκαλύπτονται οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, ο Θεός μιλάει για να κρίνει τους ανθρώπους, και τότε μόνο οι άνθρωποι βλέπουν ότι Αυτός είναι άγιος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς επιτυγχάνονται τα αποτελέσματα του δεύτερου σταδίου του έργου της κατάκτησης

59. Πώς επιτυγχάνεται η τελείωση του ανθρώπου από τον Θεό; Μέσα από τη δίκαιη διάθεσή Του. Η διάθεση του Θεού αποτελείται κυρίως από τη δικαιοσύνη, την οργή, τη μεγαλοπρέπεια, την κρίση και την κατάρα, και η τελείωση του ανθρώπου από Εκείνον γίνεται πρωτίστως μέσω της κρίσης. Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν και ερωτούν γιατί ο Θεός μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση μόνο μέσω της κρίσης και της κατάρας. Λένε: «Αν ο Θεός καταριόταν τον άνθρωπο, δεν θα πέθαινε ο άνθρωπος; Αν ο Θεός έκρινε τον άνθρωπο, αυτός δεν θα καταδικαζόταν; Τότε, πώς μπορεί ακόμα να οδηγηθεί στην τελείωση;» Αυτά είναι λόγια ανθρώπων που δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού. Αυτό που καταριέται ο Θεός είναι η ανυπακοή του ανθρώπου, κι αυτό που κρίνει είναι οι αμαρτίες του ανθρώπου. Παρόλο που μιλά σκληρά και χωρίς την παραμικρή ευαισθησία, αποκαλύπτει όλα όσα έχει μέσα του ο άνθρωπος, και μέσα από τις αυστηρές αυτές λέξεις, αποκαλύπτει αυτό που είναι στοιχειώδες μέσα στον άνθρωπο, ενώ μέσα από μια τέτοια κρίση, δίνει στον άνθρωπο μια βαθιά γνώση της ουσίας της σάρκας και, έτσι, ο άνθρωπος παραδίνεται στην υπακοή ενώπιον του Θεού. Η σάρκα του ανθρώπου είναι αμαρτωλή, είναι του Σατανά, είναι ανυπάκουη και το αντικείμενο του παιδέματος του Θεού —και έτσι, για να μπορέσει ο άνθρωπος να γνωρίσει τον εαυτό του, τα λόγια της κρίσης του Θεού πρέπει να τον πλήξουν και πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάθε είδους ραφινάρισμα. Μόνο τότε μπορεί το έργο του Θεού να έχει αποτέλεσμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

60. Ο Θεός χρησιμοποιεί την κρίση Του για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, αγαπά τον άνθρωπο και σώζει τον άνθρωπο —πόσα, όμως, εμπεριέχονται στην αγάπη Του; Η κρίση, η μεγαλοπρέπεια, η οργή και η κατάρα. Παρόλο που ο Θεός καταράστηκε τον άνθρωπο στο παρελθόν, δεν έριξε ολοκληρωτικά τον άνθρωπο στο πηγάδι της αβύσσου, αλλά χρησιμοποίησε αυτό το μέσον για να ραφινάρει την πίστη του ανθρώπου. Δεν σκότωσε τον άνθρωπο, αλλά ενήργησε για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Η ουσία της σάρκας είναι αυτή που ανήκει στον Σατανά —ο Θεός το είπε πολύ σωστά— αλλά τα γεγονότα που επιτέλεσε ο Θεός δεν ολοκληρώνονται σύμφωνα με τα λόγια Του. Σε καταριέται, για να μπορέσεις να Τον αγαπήσεις και για να μπορέσεις να γνωρίσεις την ουσία της σάρκας. Σε παιδεύει, για να μπορέσεις να ξυπνήσεις, για να σου επιτρέψει να γνωρίσεις τις ελλείψεις μέσα σου και για να γνωρίσεις την απόλυτη αναξιότητα του ανθρώπου. Έτσι, οι κατάρες του Θεού, η κρίση Του, η μεγαλοπρέπειά Του και η οργή Του —είναι όλα για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση. Όλα όσα κάνει ο Θεός σήμερα, και η δίκαιη διάθεση που κάνει σαφή μέσα σας —είναι όλα για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση, και αυτή είναι η αγάπη του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

61. Είτε ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο είτε τον καταριέται, και τα δύο οδηγούν τον άνθρωπο στην τελείωση: και τα δύο έχουν σκοπό να οδηγήσουν στην τελείωση αυτό που είναι ακάθαρτο μέσα στον άνθρωπο. Με τον τρόπο αυτόν, ο άνθρωπος ραφιναρίζεται και αυτό που λείπει από μέσα του οδηγείται στην τελείωση μέσα από τον λόγο και το έργο Του. Κάθε βήμα του έργου του Θεού —είτε είναι σκληρά λόγια, είτε κρίση, είτε παίδεμα— οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση, και είναι εντελώς κατάλληλο. Ποτέ στους αιώνες δεν έκανε ο Θεός ένα τέτοιο έργο. Σήμερα, εργάζεται μέσα σας, έτσι ώστε να εκτιμήσετε τη σοφία Του. Παρόλο που έχετε υποστεί κάποιο πόνο μέσα σας, η καρδιά σας νιώθει ακλόνητη και ήρεμη. Είναι ευλογία για σας να μπορείτε να απολαμβάνετε το στάδιο αυτό του έργου του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι θα μπορέσετε να κερδίσετε στο μέλλον, όλα όσα βλέπετε στο έργο του Θεού σ’ εσάς σήμερα είναι αγάπη. Εάν ο άνθρωπος δεν βιώσει την κρίση και το ραφινάρισμα του Θεού, οι πράξεις και ο ζήλος του θα είναι πάντα εξωτερικά, και η διάθεσή του δεν θα αλλάξει ποτέ. Αυτό μετράει σαν να σε κέρδισε ο Θεός; Σήμερα, παρόλο που μεγάλο μέρος μέσα στον άνθρωπο είναι ακόμα αλαζονικό και επηρμένο, η διάθεση του ανθρώπου είναι πολύ πιο σταθερή από πριν. Η αντιμετώπισή σου από τον Θεό έχει σκοπό τη σωτηρία σου, και παρόλο που εκείνη τη στιγμή μπορεί να νιώθεις κάποιο πόνο, θα έρθει η μέρα που θα επέλθει μια αλλαγή στη διάθεσή σου. Τότε, θα κοιτάξεις πίσω και θα δεις πόσο σοφό είναι το έργο του Θεού, και τότε θα είσαι ικανός να καταλάβεις στ’ αλήθεια το θέλημα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

62. Το έργο που γίνεται τώρα είναι οι άνθρωποι να απαρνηθούν τον Σατανά, να απαρνηθούν τον παλιό τους πρόγονο. Όλες οι κρίσεις από τον λόγο στοχεύουν στο να εκθέσουν τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρώπινης φύσης και να επιτρέψουν στον άνθρωπο να κατανοήσει την ουσία της ζωής. Όλες αυτές οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις διαπερνούν τις καρδιές των ανθρώπων. Κάθε κρίση επηρεάζει άμεσα την τύχη τους και έχει σκοπό να πληγώσει τις καρδιές τους, ώστε να μπορούν να εγκαταλείψουν όλα αυτά τα πράγματα και, μ’ αυτόν τον τρόπο, να γνωρίσουν τη ζωή, να γνωρίσουν αυτόν τον αισχρό κόσμο, κι επίσης, να γνωρίσουν τη σοφία του Θεού και την παντοδυναμία Του και να γνωρίσουν αυτό το ανθρώπινο γένος, το διεφθαρμένο από τον Σατανά. Όσο περισσότερη αυτή η παίδευση και η κρίση, τόσο περισσότερο η καρδιά του ανθρώπου μπορεί να πληγωθεί και τόσο περισσότερο το πνεύμα του μπορεί να αφυπνιστεί. Η αφύπνιση του πνεύματος αυτών των εξαιρετικά διεφθαρμένων και βαθύτατα εξαπατημένων ανθρώπων, είναι ο στόχος αυτής της κρίσης. Ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα, δηλαδή το πνεύμα του έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό και δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν τα Ουράνια, δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός, και σίγουρα δεν γνωρίζει ότι παλεύει μέσα στην άβυσσο του θανάτου. Πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι ζει σ’ αυτήν την αμαρτωλή επίγεια κόλαση; Πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι αυτό το σαθρό πτώμα του έχει πέσει, μέσω της διαφθοράς του Σατανά, στον Άδη του θανάτου; Πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι τα πάντα στη γη έχουν από καιρό καταστραφεί ανεπανόρθωτα από το ανθρώπινο γένος; Και πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι ο Δημιουργός έχει έρθει σήμερα στη γη και ψάχνει για μια ομάδα από διεφθαρμένους ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος μπορεί να σώσει; Ακόμα κι αφότου ο άνθρωπος βιώσει κάθε δυνατό ραφινάρισμα και κρίση, η αμβλυμμένη συνείδησή του εξακολουθεί να διεγείρεται με δυσκολία και, ουσιαστικά, δεν ανταποκρίνεται. Η ανθρώπινη φύση είναι τόσο έκφυλη! Παρόλο που αυτή η κρίση είναι όπως το άγριο χαλάζι που πέφτει απ’ τον ουρανό, ωφελεί σημαντικά τον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι δεν κρίνονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπήρχε κανένα αποτέλεσμα και θα ήταν απολύτως αδύνατο να σωθεί ο άνθρωπος από την άβυσσο της δυστυχίας. Αν δεν ήταν αυτό το έργο, θα ήταν πολύ δύσκολο για τον άνθρωπο να βγει από τον Άδη, επειδή η καρδιά του έχει πεθάνει εδώ και καιρό και το πνεύμα του έχει συντριβεί εδώ και καιρό από τον Σατανά. Για να σωθείτε εσείς που έχετε βυθιστεί στα τρίσβαθα της κατάπτωσης, χρειάζεται να καλείστε εντατικά, να κρίνεστε δριμύτατα και μόνο τότε η παγωμένη σας καρδιά θα αφυπνιστεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή

63. Θα πρέπει να γνωρίζεις πως η τελείωση, η ολοκλήρωση και η απόκτηση των ανθρώπων από τον Θεό δεν φέρνουν παρά ξίφη και πλήγματα στη σάρκα τους, καθώς και ατελείωτα βάσανα, φωτιά, ανηλεή κρίση, παίδευση και κατάρες, καθώς και απεριόριστες δοκιμασίες. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία και αλήθεια του έργου της διαχείρισης του ανθρώπου. Ωστόσο, όλα αυτά τα πράγματα απευθύνονται στη σάρκα του ανθρώπου και όλα τα βέλη εχθρότητας στοχεύουν ανελέητα στη σάρκα του ανθρώπου (διότι ο άνθρωπος είναι αθώος). Όλα αυτά γίνονται για χάρη της δόξας και της μαρτυρίας Του, καθώς και για χάρη της διαχείρισής Του. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο Του δεν επιτελείται αποκλειστικά για χάρη της ανθρωπότητας, αλλά και για ολόκληρο το σχέδιο, καθώς και για να εκπληρώσει το αρχικό Του θέλημα όταν δημιούργησε την ανθρωπότητα. Συνεπώς, ίσως το ενενήντα τοις εκατό αυτών που βιώνει ο άνθρωπος να περιλαμβάνει βάσανα και δοκιμασίες του πυρός, και υπάρχουν μόνο ελάχιστες ή ακόμη και καθόλου γλυκές και ευτυχισμένες ημέρες τις οποίες λαχταρά η σάρκα του ανθρώπου. Σε πολύ μικρότερο βαθμό είναι ο άνθρωπος σε θέση να απολαύσει ευτυχισμένες στιγμές στη σάρκα, περνώντας όμορφες στιγμές με τον Θεό. Η σάρκα είναι βρόμικη, άρα αυτό που βλέπει ή απολαμβάνει η σάρκα του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παίδευση του Θεού, την οποία ο άνθρωπος βρίσκει δυσμενή, θαρρείς και στερείται κοινής λογικής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός θα εκδηλώσει ότι η δίκαιη διάθεσή Του, την οποία ο άνθρωπος δεν βλέπει ευμενώς, δεν ανέχεται τις προσβολές του ανθρώπου και αποστρέφεται τους εχθρούς. Ο Θεός αποκαλύπτει ανοιχτά όλη Του τη διάθεση με όποιο μέσο είναι απαραίτητο, ολοκληρώνοντας, έτσι, το έργο της μάχης Του με τον Σατανά που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη —το έργο της σωτηρίας ολόκληρης της ανθρωπότητας και της καταστροφής του παλαιού Σατανά!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο σκοπός της διαχείρισης της ανθρωπότητας

64. Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν έχεις καταλάβει, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνοι που απλώς αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνοι που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης, ο Θεός θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο βαριές από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να υπηρετούν, θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι επιπλέον αιώνια. Ο Θεός δεν θα δείξει έλεος σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή μια ακριβής αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού για την κρίση και την αποκάλυψη του ανθρώπου; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους εκείνους που κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα, επιτρέποντας σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση. Τα σώματα τους αναδίδουν δυσωδία πτωμάτων και τέτοια είναι η τιμωρία που τους αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδών ακολούθων, των ψευδών αποστόλων, και των ψευδών εργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματα τους, ώστε να μη μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτοί οι υποκριτές που υπηρετούσαν μέχρι κάποια στιγμή, μα τώρα δεν είναι ικανοί να παραμείνουν πιστοί μέχρι το τέλος, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους αχρείους, έτσι ώστε να περάσουν στο συμβούλιο των αχρείων και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που δεν αφιέρωσαν καμία προσπάθεια, και θα τους εξολοθρεύσει όλους με την αλλαγή των εποχών. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε αυτούς που υπηρετούν τον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός αυτών των ανθρώπων μπορεί να επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που δεν είναι ικανοί ούτε καν να υπηρετήσουν. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους εκείνους που σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, όπως επίσης κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτό είναι το απόσταγμα που λαμβάνει ο Θεός από το έργο Του. Όσο για εκείνους που δεν εμπίπτουν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους. Και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· εσείς θα αποφασίσετε ποιον δρόμο θα επιλέξετε. Αυτό που πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ κάποιον που δεν μπορεί να συμβαδίσει μαζί Του, και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Υποσημειώσεις:

α. Ένα κομμάτι νεκρού ξύλου: κινέζικη έκφραση, που σημαίνει «χωρίς καμιά ελπίδα».

Προηγούμενο: (Γ) Σχετικά με την Εποχή της Βασιλείας — την τελική εποχή

Επόμενο: (Α) Λόγια σχετικά με την αποκάλυψη του πώς ο Σατανάς διαφθείρει την ανθρωπότητα

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο