289 Ο Θεός βιώνει τα δεινά της ανθρωπότητας
1 Όταν τα ύδατα καταπίνουν τους ανθρώπους ολόκληρους, Εγώ τους σώζω από εκείνα τα λιμνάζοντα ύδατα και τους δίνω την ευκαιρία να ζήσουν μια νέα ζωή. Όταν οι άνθρωποι χάνουν την εμπιστοσύνη τους να ζήσουν, Εγώ τους ανασύρω από το χείλος του θανάτου, δίνοντάς τους το θάρρος να συνεχίσουν ώστε να μπορούν να Με χρησιμοποιούν ως το θεμέλιο της ύπαρξής τους. Όταν οι άνθρωποι Με παρακούν, τους κάνω να Με γνωρίσουν μέσα από την ανυπακοή τους. Υπό το φως της παλαιάς φύσης της ανθρωπότητας και υπό το φως του ελέους Μου, αντί να θανατώσω τους ανθρώπους, τους επιτρέπω να μετανοήσουν και να κάνουν μια νέα αρχή. Όταν υποφέρουν από λιμό, παρόλο που τους απομένει μονάχα μια ανάσα, τους αποσπώ από τον θάνατο, εμποδίζοντάς τους να πέσουν θύματα των τεχνασμάτων του Σατανά.
2 Τόσο πολλές φορές έχουν δει οι άνθρωποι τη χείρα Μου, τόσο πολλές φορές έχουν δει την καλοσυνάτη όψη Μου και το χαμογελαστό πρόσωπό Μου, και τόσο πολλές φορές έχουν δει τη μεγαλοπρέπεια και την οργή Μου. Παρόλο που οι άνθρωποι δεν Με έχουν γνωρίσει ποτέ, δεν χρησιμοποιώ τις αδυναμίες τους ως ευκαιρία για να γίνω σκόπιμα προκλητικός. Η βίωση των κακουχιών της ανθρωπότητας Μού έδωσε τη δυνατότητα να συμμερίζομαι την αδυναμία του ανθρώπου. Οι διάφοροι βαθμοί παίδευσης που επιβάλλω συνιστούν μονάχα απάντηση στην ανυπακοή και την αχαριστία των ανθρώπων.
Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 14