583. Η οδός της ζωής δεν είναι κάτι που μπορεί να κατέχει ο οποιοσδήποτε, ούτε είναι κάτι που μπορεί να επιτύχει εύκολα ο οποιοσδήποτε. Αυτό συμβαίνει γιατί η ζωή προέρχεται αποκλειστικά από τον Θεό, που σημαίνει ότι μόνο ο ίδιος ο Θεός κατέχει την ουσία της ζωής, δεν υφίσταται ζωή χωρίς τον ίδιο τον Θεό, και έτσι, μόνο ο Θεός είναι η πηγή της ζωής, και η ατέρμονη, ανεξάντλητη πηγή του νερού της ζωής. Απ’ όταν Εκείνος δημιούργησε τον κόσμο, ο Θεός έχει κάνει πολύ δουλειά σε σχέση με τη ζωτικότητα της ζωής, έχει κάνει πολύ δουλειά που δίνει ζωή στον άνθρωπο, και έχει πληρώσει ακριβά για να αποκτήσει ζωή ο άνθρωπος, διότι ο ίδιος ο Θεός είναι η αιώνια ζωή, και ο ίδιος ο Θεός αποτελεί την οδό μέσα από την οποία μπορεί να αναστηθεί ο άνθρωπος. Ο Θεός δεν είναι ποτέ απών από την καρδιά του ανθρώπου και πάντα ζει ανάμεσα στους ανθρώπους. Εκείνος είναι η κινητήρια δύναμη στη ζωή του ανθρώπου, το θεμέλιο της ύπαρξης του ανθρώπου και μια ισχυρή παρακαταθήκη για την ύπαρξη του ανθρώπου μετά τη γέννησή του. Εκείνος είναι η αιτία που ο άνθρωπος ξαναγεννιέται, και τον κάνει ικανό να ζει ακλόνητα τον κάθε του ρόλο. Χάρη στην ισχύ Του και στην ακατάσβεστη ζωτική Του δύναμη, ο άνθρωπος έχει κατορθώσει να επιβιώνει από γενιά σε γενιά, στην πορεία της οποίας η δύναμη της ζωής του Θεού είναι ο στυλοβάτης της ύπαρξης του ανθρώπου, και για την οποία ο Θεός έχει πληρώσει ένα τίμημα που δεν έχει ποτέ πληρώσει κανένας συνηθισμένος άνθρωπος. Η ζωτική δύναμη του Θεού υπερνικά οποιαδήποτε άλλη δύναμη. Επιπλέον, ξεπερνά οποιαδήποτε άλλη δύναμη. Η ζωή Του είναι αιώνια, η δύναμή Του είναι εκπληκτική, και κανένα δημιουργημένο ον και καμία εχθρική δύναμη δεν μπορεί να υπερισχύσει της ζωτικής Του δύναμης. Η ζωτική δύναμη του Θεού υφίσταται και εκπέμπει την εκπληκτική της λάμψη, ανεξαρτήτως χρόνου ή χώρου. Ο ουρανός και η γη μπορεί να υποστούν μεγάλες αλλαγές, όμως η ζωή του Θεού είναι πάντοτε η ίδια. Όλα τα πράγματα κάποτε πεθαίνουν, αλλά η ζωή του Θεού παραμένει, γιατί ο Θεός είναι η πηγή ύπαρξης των πάντων και η ρίζα της ύπαρξής τους. Η ζωή του ανθρώπου προέρχεται από τον Θεό, η ύπαρξη του ουρανού οφείλεται στον Θεό και η ύπαρξη της γης πηγάζει από τη δύναμη της ζωής του Θεού. Κανένα αντικείμενο που έχει ζωτικότητα δεν μπορεί να υπερβεί την υπέρτατη κυριαρχία του Θεού, και κανένα έμβιο ον δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σφαίρα εξουσίας του Θεού. Έτσι λοιπόν, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο καθένας, όλοι πρέπει να υποτάσσονται στο κράτος του Θεού, όλοι πρέπει να ζουν υπό τις εντολές του Θεού, και δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τον έλεγχό Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή

584. Αφού τα δημιούργησε ο Θεός, βάσει των νόμων που Αυτός καθόρισε, όλα τα πράγματα λειτουργούν και συνεχίζουν να εξελίσσονται κανονικά. Κάτω από το βλέμμα Του, κάτω από τους νόμους Του, τα πάντα εξελίσσονται κανονικά, παράλληλα με την επιβίωση των ανθρώπων. Ούτε ένα πράγμα δεν είναι σε θέση να αλλάξει αυτούς τους νόμους, κι ούτε ένα πράγμα δεν μπορεί να καταστρέψει αυτούς τους νόμους. Χάρη στη διακυβέρνηση του Θεού μπορούν όλα τα πλάσματα να πολλαπλασιάζονται, και χάρη στη διακυβέρνησή Του και τη διαχείρισή Του όλα τα όντα μπορούν να επιβιώνουν. Αυτό σημαίνει ότι κάτω από τη διακυβέρνηση του Θεού, τα πάντα γεννιούνται, ακμάζουν, εξαφανίζονται και ξαναγεννιούνται με τάξη. Όταν έρχεται η άνοιξη, το ψιλόβροχο φέρνει αυτή την αίσθηση της άνοιξης και υγραίνει τη γη. Το έδαφος αρχίζει να μαλακώνει και το γρασίδι βγαίνει προς τα πάνω από το χώμα και αρχίζει να βλασταίνει, ενώ τα δένδρα πρασινίζουν σιγά-σιγά. Όλα αυτά τα ζωντανά πλάσματα φέρνουν μια φρέσκια ζωτικότητα στη γη. Αυτή είναι η εικόνα όλων όσα γεννιούνται και ακμάζουν. Επίσης, κάθε είδους ζώα βγαίνουν από τα λαγούμια τους για να νιώσουν τη ζεστασιά της άνοιξης και ξεκινούν μια νέα χρονιά. Όλα τα πλάσματα χαίρονται τη λιακάδα στη διάρκεια του καλοκαιριού και απολαμβάνουν τη ζεστασιά που φέρνει η εποχή. Μεγαλώνουν ταχύτατα· τα δένδρα, το γρασίδι και κάθε είδους φυτό μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, έπειτα ανθίζουν και βγάζουν καρπούς. Όλα τα πλάσματα είναι πολύ απασχολημένα το καλοκαίρι, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Το φθινόπωρο, οι βροχές φέρνουν την ψύχρα της εποχής, και όλων των ειδών τα ζωντανά πλάσματα αρχίζουν να διαισθάνονται την άφιξη της εποχής της συγκομιδής. Όλα τα πλάσματα καρποφορούν, και οι άνθρωποι αρχίζουν τη συγκομιδή των διαφόρων ειδών καρπών προκειμένου να έχουν τροφή ενόψει του χειμώνα. Τον χειμώνα, όλα τα πλάσματα αρχίζουν σταδιακά να ξεκουράζονται μέσα στην παγωνιά, να ησυχάζουν, κι οι άνθρωποι ακόμα κάνουν διάλειμμα κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής. Αυτές οι μεταβάσεις από την άνοιξη στο καλοκαίρι, στο φθινόπωρο και στον χειμώνα —αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν όλες σύμφωνα με τους νόμους που θέσπισε ο Θεός. Καθοδηγεί όλα τα πράγματα και τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας αυτούς τους νόμους και έχει θεσπίσει έναν πλούσιο και πολύχρωμο τρόπο ζωής για το ανθρώπινο γένος, προετοιμάζοντας ένα περιβάλλον για επιβίωση που έχει διαφορετικές θερμοκρασίες και διαφορετικές εποχές. Υπό αυτά τα μεθοδικά περιβάλλοντα επιβίωσης, οι άνθρωποι μπορούν επίσης να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν με οργανωμένο τρόπο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν αυτούς τους νόμους και ούτε ένα άτομο ή πλάσμα δεν μπορεί να τους παραβεί. Παρόλο που έχουν λάβει χώρα αναρίθμητες αλλαγές —θάλασσες έχουν μετατραπεί σε αγρούς, ενώ αγροί έχουν μετατραπεί σε θάλασσες— αυτοί οι νόμοι συνεχίζουν να υπάρχουν και υπάρχουν επειδή υπάρχει ο Θεός. Αυτό συμβαίνει χάρη στη διακυβέρνηση και τη διαχείριση του Θεού. Με αυτού του είδους το οργανωμένο, ευρύτερο περιβάλλον, η ζωή των ανθρώπων προχωρά μέσα στα πλαίσια αυτών των νόμων και κανονισμών. Αυτοί οι νόμοι καλλιέργησαν τη μια ανθρώπινη γενιά μετά την άλλη και ολόκληρες γενιές ανθρώπων έχουν επιβιώσει μέσα στα πλαίσια αυτών των νόμων. Οι άνθρωποι απολαμβάνουν αυτό το εύτακτο περιβάλλον για επιβίωση, καθώς και όλα τα πολυάριθμα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός, για ολόκληρες γενιές. Παρόλο που οι άνθρωποι αισθάνονται ότι αυτοί οι τύποι νόμων είναι έμφυτοι, παρόλο που τους απορρίπτουν πλήρως και παρόλο που δεν μπορούν να νιώσουν ότι ο Θεός ενορχηστρώνει αυτούς τους νόμους, ότι ο Θεός κυβερνά πάνω από αυτούς τους νόμους, ό,τι και να γίνει, ο Θεός είναι πάντα απασχολημένος με αυτό το αμετάβλητο έργο. Ο σκοπός Του σε αυτό το αμετάβλητο έργο είναι η επιβίωση του ανθρώπινου γένους, έτσι ώστε να συνεχίσουν να ζουν οι άνθρωποι.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ΄

585. Ο Θεός διοικεί τους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία των πάντων· διοικεί τους κανόνες που διέπουν την επιβίωση των πάντων· ελέγχει τα πάντα, και τα ορίζει ώστε να ενδυναμώνουν και να βασίζονται το ένα στο άλλο, έτσι ώστε να μη χαθούν ούτε να εξαφανιστούν. Μόνο έτσι μπορεί η ανθρωπότητα να συνεχίσει να ζει· μόνο έτσι μπορεί να ζήσει υπό την καθοδήγηση του Θεού σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον. Ο Θεός έχει υπό το κράτος Του αυτούς τους κανόνες που διέπουν τα πάντα και η ανθρωπότητα δεν μπορεί να επέμβει και δεν μπορεί να τους αλλάξει· μόνο ο Θεός ο ίδιος γνωρίζει αυτούς τους κανόνες και μόνο Αυτός ο ίδιος τους διαχειρίζεται. Πότε θα βλαστήσουν τα δέντρα· πότε θα βρέξει· πόσο νερό και πόσες θρεπτικές ουσίες θα δώσει η γη στα φυτά· ποια εποχή θα πέσουν τα φύλλα· ποια εποχή θα βγάλουν καρπούς τα δέντρα· πόσες θρεπτικές ουσίες θα δώσει το φως του ήλιου στα δέντρα· τι θα απελευθερώσουν τα δέντρα αφότου τραφούν με το φως του ήλιου —όλα αυτά είναι πράγματα που προκαθορίστηκαν από τον Θεό όταν δημιούργησε τα πάντα, ως κανόνες που κανείς δεν δύναται να παραβιάσει. Τα πράγματα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό, είτε είναι έμβια, είτε φαίνονται άβια στους ανθρώπους, βρίσκονται όλα στα χέρια του Θεού και υπό το κράτος Του. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει ή να παραβιάσει αυτόν τον κανόνα. Με άλλα λόγια, όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, διατύπωσε πώς πρέπει να είναι. Το δέντρο δεν θα μπορούσε να ριζώσει, να βλαστήσει και να μεγαλώσει δίχως τη γη. Αν η γη δεν είχε δέντρα, θα ξεραινόταν. Επίσης, το δέντρο είναι το σπίτι των ωδικών πτηνών, είναι ένα μέρος στο οποίο μπορούν να βρουν καταφύγιο από τον άνεμο. Θα ήταν εντάξει αν το δέντρο δεν είχε το φως του ήλιου; (Δεν θα ήταν εντάξει.) Αν το δέντρο είχε μόνο τη γη, αυτό δεν θα πετύχαινε. Όλα αυτά είναι για την ανθρωπότητα και για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος παίρνει καθαρό αέρα από το δέντρο και ζει πάνω στη γη που αυτό προστατεύει. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει δίχως το φως του ήλιου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει δίχως όλα τα διάφορα ζωντανά όντα. Παρόλο που οι σχέσεις ανάμεσα σ’ αυτά τα πράγματα είναι περίπλοκες, πρέπει να θυμάσαι πως ο Θεός δημιούργησε τους κανόνες που διέπουν τα πάντα, ώστε να μπορούν να αλληλοενισχύονται, να αλληλοεξαρτώνται και να συνυπάρχουν. Με άλλα λόγια, καθετί που Αυτός δημιούργησε έχει αξία και σημασία. Αν ο Θεός δημιουργούσε κάτι άνευ σημασίας, ο Θεός θα το άφηνε να εξαφανιστεί. Αυτή είναι μια από τις μεθόδους που χρησιμοποίησε στην παροχή των πάντων.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ΄

586. Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, χρησιμοποίησε κάθε είδους μέθοδο και τρόπο για να τα ισορροπήσει, για να ισορροπήσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα βουνά και τις λίμνες, για να ισορροπήσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα φυτά και όλων των ειδών τα ζώα, τα πουλιά, τα έντομα —ο στόχος Του ήταν να επιτρέψει σε όλα τα είδη των έμβιων όντων να ζήσουν και να πολλαπλασιαστούν στο πλαίσιο των νόμων που είχε θεσπίσει. Κανένα από τα πράγματα της κτίσης δεν μπορεί να βγει εκτός του πλαισίου αυτών των νόμων, και οι νόμοι δεν μπορούν να παραβιαστούν. Οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν με ασφάλεια μόνο μέσα σε αυτού του τύπου το βασικό περιβάλλον, η μια γενιά μετά την άλλη. Αν οποιοδήποτε ον ξεπεράσει τον αριθμό ή το πεδίο που έχει ορίσει ο Θεός, ή αν ξεπεράσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, τη συχνότητα ή τους αριθμούς κάτω από τον νόμο Του, το περιβάλλον επιβίωσης του ανθρώπου θα μπορούσε να πληγεί από διάφορες βαθμίδες συμφορών. Ταυτόχρονα, θα απειλείτο η επιβίωση των ανθρώπων. Αν ένας τύπος έμβιου όντος είναι πολύ μεγάλος αριθμητικά, θα κλέψει την τροφή των ανθρώπων, θα καταστρέψει τις πηγές νερού των ανθρώπων και θα ρημάξει τις πατρίδες τους. Με αυτόν τον τρόπο, η αναπαραγωγή των ανθρώπων ή η κατάσταση επιβίωσης θα δεχόταν άμεσα επιδράσεις. […] Αν υπάρχει ένας τύπος ή αρκετοί τύποι έμβιων όντων που υπερβαίνουν τους κανονικούς αριθμούς τους, ο αέρας, η θερμοκρασία, η υγρασία, ακόμα και η περιεκτικότητα του αέρα στον χώρο επιβίωσης του ανθρώπου θα δηλητηριαστεί και θα καταστραφεί σε διάφορους βαθμούς. Ομοίως, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, η επιβίωση των ανθρώπων και η μοίρα τους θα υπόκεινται στην απειλή αυτού του είδους περιβάλλοντος. Έτσι, αν οι άνθρωποι χάσουν αυτές τις ισορροπίες, ο αέρας που αναπνέουν θα καταστραφεί, το νερό που πίνουν θα μολυνθεί και οι θερμοκρασίες που χρειάζονται επίσης θα αλλάξουν, θα δεχθούν διαφόρων βαθμίδων επιδράσεις. Αν συμβεί αυτό, τα περιβάλλοντα επιβίωσης τα οποία ανήκουν εγγενώς στην ανθρωπότητα θα υποστούν τεράστιες επιδράσεις και προκλήσεις. Κάτω από τέτοιου είδους συνθήκες όπου τα βασικά περιβάλλοντα επιβίωσης των ανθρώπων έχουν καταστραφεί, ποια θα είναι η μοίρα κι η προοπτική των ανθρώπων; Είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα! Επειδή ο Θεός γνωρίζει για ποιον λόγο υπάρχει καθένα από τα πράγματα της κτίσης για χάρη της ανθρωπότητας, τον ρόλο που έχει το κάθε είδος πράγματος που Αυτός δημιούργησε, το είδος της επίδρασης που έχει το κάθε πράγμα στην ανθρωπότητα και τον βαθμό στον οποίο ωφελεί την ανθρωπότητα, επειδή υπάρχει ένα σχέδιο για όλα αυτά στην καρδιά του Θεού και Αυτός διαχειρίζεται κάθε πτυχή όλων των πραγμάτων που δημιούργησε, έτσι για τους ανθρώπους, κάθε πράγμα που κάνει είναι πολύ σημαντικό —όλα είναι απαραίτητα. Έτσι όταν βλέπεις κάποιο οικολογικό φαινόμενο ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, ή κάποιον φυσικό νόμο ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, δεν θα αμφιβάλλεις πλέον για την αναγκαιότητα κάθε πράγματος που δημιούργησε ο Θεός. Δεν θα χρησιμοποιείς πλέον αδαή λόγια για να κάνεις αυθαίρετες κρίσεις για τις διευθετήσεις του Θεού για όλα τα πράγματα και τους διάφορους τρόπους παροχών Του για τους ανθρώπους. Επίσης δεν θα βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα για τους νόμους του Θεού για όλα τα πράγματα που δημιούργησε.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ΄

587. Αν όλα τα πράγματα της κτίσης έχαναν τους νόμους τους, δεν θα υπήρχαν πλέον. Αν χάνονταν οι νόμοι όλων των πραγμάτων, τότε τα ζωντανά όντα ανάμεσα σε όλα τα πράγματα δεν θα ήταν σε θέση να συνεχίσουν. Οι άνθρωποι, επίσης, θα έχαναν το περιβάλλον επιβίωσής τους στο οποίο στηρίζουν την επιβίωσή τους. Αν οι άνθρωποι τα έχαναν όλα αυτά, δεν θα κατάφερναν να συνεχίσουν να ζουν και να πολλαπλασιάζονται για γενιές. Ο λόγος για τον οποίο τα ανθρώπινα όντα έχουν επιβιώσει μέχρι τώρα είναι επειδή ο Θεός τα έχει εφοδιάσει με όλα τα πράγματα της κτίσης για να τα φροντίσει, για να φροντίσει το ανθρώπινο γένος με διαφορετικούς τρόπους. Μόνο και μόνο επειδή ο Θεός φροντίζει τους ανθρώπους με διάφορους τρόπους, αυτοί έχουν καταφέρει να επιβιώνουν μέχρι τώρα. Επιβιώνουν μέχρι και σήμερα με αυτό το είδος καθορισμένου περιβάλλοντος επιβίωσης που είναι ευνοϊκό και τακτικό, όλων των ειδών οι άνθρωποι στη γη, όλων των ειδών οι φυλές μπορούν να επιβιώσουν μέσα στα όρια του προβλεπόμενου πεδίου τους. Κανένας δεν μπορεί να πάει πέρα από αυτά τα πεδία ή αυτά τα όρια, επειδή ο Θεός τα έχει οριοθετήσει.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ΄

588. Ο πνευματικός κόσμος είναι ένας σημαντικός τόπος, ο οποίος διαφέρει από τον υλικό κόσμο. Και γιατί λέω ότι αυτό είναι σημαντικό; Θα μιλήσουμε διεξοδικά γι’ αυτό. Η ύπαρξη του πνευματικού κόσμου συνδέεται άρρηκτα με τον υλικό κόσμο της ανθρωπότητας. Παίζει σημαντικό ρόλο στον κύκλο της ανθρώπινης ζωής και θανάτου στο κράτος του Θεού επί των πάντων. Αυτός είναι ο ρόλος του και ένας από τους λόγους για τους οποίους η ύπαρξή του είναι σημαντική. Επειδή είναι ένας τόπος που δεν είναι αισθητός στις πέντε αισθήσεις, κανείς δεν μπορεί να κρίνει με ακρίβεια το κατά πόσο ο πνευματικός κόσμος υπάρχει ή όχι. Οι διάφορες δυναμικές του συνδέονται στενά με την ανθρώπινη ύπαρξη, με αποτέλεσμα η τάξη ζωής της ανθρωπότητας να επηρεάζεται επίσης έντονα από τον πνευματικό κόσμο. Σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία του Θεού; Ναι. Όταν το λέω αυτό, καταλαβαίνετε γιατί συζητώ αυτό το θέμα: Επειδή αφορά την κυριαρχία του Θεού και τη διοίκησή Του. Σε έναν τέτοιον κόσμο —που είναι αόρατος στους ανθρώπους— κάθε ουράνιο διάταγμα, διάταξη και διοικητικό σύστημα βρίσκεται πολύ ψηλότερα από τους νόμους και τα συστήματα κάθε χώρας του υλικού κόσμου και κανένα ον που ζει σ’ αυτόν τον κόσμο δεν θα τολμούσε να τα παραβιάσει ή να τα σφετεριστεί. Σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία και τη διοίκηση του Θεού; Σ’ αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν σαφή διοικητικά διατάγματα, σαφή ουράνια διατάγματα και σαφείς νόμοι. Σε διαφορετικά επίπεδα και σε διαφορετικές περιοχές, οι δικαστικοί επιμελητές επιτελούν το καθήκον τους και τηρούν τους κανόνες και τους κανονισμούς αυστηρά, διότι γνωρίζουν ποιες είναι οι συνέπειες της παραβίασης ενός ουράνιου διατάγματος, γνωρίζουν σαφώς τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τιμωρεί το κακό και ανταμείβει το καλό, και πώς Αυτός διοικεί τα πάντα, πώς κυβερνά τα πάντα και, επιπλέον, βλέπουν με σαφήνεια πώς ο Θεός εκτελεί τα ουράνια διατάγματα και τους νόμους Του. Διαφέρουν αυτά από τον υλικό κόσμο στον οποίο κατοικεί η ανθρωπότητα; Διαφέρουν κατά πολύ. Πρόκειται για έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από τον υλικό κόσμο. Εφόσον υπάρχουν ουράνια διατάγματα και νόμοι, αφορούν την κυριαρχία, τη διοίκηση και, επιπλέον, τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι Αυτός.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι΄

589. Ο Θεός έχει θεσπίσει διάφορα ουράνια διατάγματα, διατάξεις και συστήματα στο πνευματικό βασίλειο, τα οποία μετά τη διακήρυξή τους εφαρμόζονται αυστηρά, όπως ορίζονται από τον Θεό, από όντα σε διάφορες επίσημες θέσεις στον πνευματικό κόσμο, και κανείς δεν τολμά να τα παραβιάσει. Συνεπώς, στον κύκλο ζωής και θανάτου της ανθρωπότητας στον κόσμο του ανθρώπου, εάν κάποιος μετενσαρκωθεί ως ζώο ή άνθρωπος, υπάρχουν νόμοι και για τα δύο. Επειδή αυτοί οι νόμοι προέρχονται από τον Θεό, κανείς δεν τολμά ούτε μπορεί να τους παραβιάσει. Μόνο λόγω αυτής της κυριαρχίας του Θεού και επειδή υπάρχουν αυτοί οι νόμοι, ο υλικός κόσμος που βλέπουν οι άνθρωποι έχει αρμονία και τάξη. Μόνο εξαιτίας αυτής της κυριαρχίας του Θεού, η ανθρωπότητα είναι σε θέση να συνυπάρχει ειρηνικά με τον άλλο κόσμο που είναι εντελώς αόρατος για την ανθρωπότητα και είναι σε θέση να ζει σε αρμονία μ’ αυτόν —όλα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την κυριαρχία του Θεού. Αφού πεθάνει η σαρκική ζωή ενός ατόμου, η ψυχή εξακολουθεί να ζει, οπότε τι θα συνέβαινε αν υπήρχε χωρίς τη διοίκηση του Θεού; Η ψυχή θα περιπλανιόταν παντού, θα εισέβαλε παντού και θα έβλαπτε ακόμη και τα έμβια όντα στον κόσμο των ανθρώπων. Δεν θα βλάπτονταν μόνο οι άνθρωποι, αλλά ίσως και τα φυτά και τα ζώα —αλλά οι πρώτοι που θα βλάπτονταν θα ήταν οι άνθρωποι. Εάν συνέβαινε αυτό —αν μια τέτοια ψυχή υπήρχε χωρίς διοίκηση και όντως έβλαπτε τους ανθρώπους και όντως έκανε κακά πράγματα— τότε θα υπήρχε και ο σωστός χειρισμός αυτής της ψυχής στον πνευματικό κόσμο: Αν τα πράγματα ήταν σοβαρά, η ψυχή σύντομα θα έπαυε να υπάρχει, θα καταστρεφόταν. Αν ήταν δυνατόν, θα τοποθετούνταν κάπου και στη συνέχεια θα μετενσαρκωνόταν. Τουτέστιν, η διοίκηση των διαφόρων ψυχών από τον πνευματικό κόσμο διατάσσεται και εκτελείται σύμφωνα με στάδια και κανόνες. Μόνο λόγω αυτής της διοίκησης ο υλικός κόσμος του ανθρώπου δεν έχει καταλήξει στο χάος, η ανθρωπότητα του υλικού κόσμου διαθέτει κανονική νοοτροπία, κανονικό ορθολογισμό και καθορισμένη σαρκική ζωή. Μόνο αφότου η ανθρωπότητα έχει μια τέτοια κανονική ζωή, όσοι ζουν στη σάρκα θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να αναπτύσσονται και να αναπαράγονται από γενιά σε γενιά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι΄

590. Ο θάνατος ενός έμβιου όντος —ο τερματισμός μιας υλικής ζωής— δηλώνει ότι το έμβιο ον έχει περάσει από τον υλικό στον πνευματικό κόσμο, ενώ η γέννηση μιας νέας υλικής ζωής δηλώνει ότι ένα έμβιο ον έχει έλθει από τον πνευματικό κόσμο στον υλικό κόσμο και άρχισε να αναλαμβάνει τον ρόλο του, να παίζει τον ρόλο του. Είτε πρόκειται για την αναχώρηση ή την άφιξη ενός όντος, και οι δύο είναι αναπόσπαστες με το έργο του πνευματικού κόσμου. Όταν κάποιος έρχεται στον υλικό κόσμο, έχουν ήδη ρυθμιστεί και καθοριστεί κατάλληλα τα πάντα στον πνευματικό κόσμο από τον Θεό όσον αφορά την οικογένεια στην οποία πηγαίνει, την εποχή που φθάνει, την ώρα κατά την οποία φθάνει και τον ρόλο που παίζει. Συνεπώς, ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου —τα πράγματα που κάνει και τα μονοπάτια που ακολουθεί— βαίνει σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του πνευματικού κόσμου, χωρίς το παραμικρό λάθος. Ο χρόνος κατά τον οποίο τερματίζεται μια υλική ζωή, εντωμεταξύ, και ο τρόπος και ο τόπος στον οποίο τερματίζεται, είναι ξεκάθαροι και διακριτοί στον πνευματικό κόσμο. Ο Θεός κυβερνά τον υλικό και τον πνευματικό κόσμο και δεν θα καθυστερήσει τον κανονικό κύκλο ζωής και θανάτου μιας ψυχής, ούτε θα μπορούσε να διαπράξει λάθη στις ρυθμίσεις του κύκλου ζωής και θανάτου μιας ψυχής. Κάθε δικαστικός επιμελητής στις επίσημες θέσεις του πνευματικού κόσμου εκτελεί τα καθήκοντά του και κάνει αυτό που οφείλει, σύμφωνα με τις οδηγίες και τους κανόνες του Θεού. Επομένως, στον κόσμο της ανθρωπότητας, κάθε υλικό φαινόμενο που βλέπει ο άνθρωπος είναι σε τάξη και δεν περιέχει χάος. Όλα αυτά οφείλονται στην ομαλή κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, αλλά και επειδή η εξουσία του Θεού κυβερνά τα πάντα, και στα όσα κυβερνά περιλαμβάνεται ο υλικός κόσμος στον οποίο ζει ο άνθρωπος και, επιπλέον, ο αόρατος πνευματικός κόσμος πίσω από την ανθρωπότητα. Συνεπώς, εάν η ανθρωπότητα επιθυμεί να έχει μια καλή ζωή και επιθυμεί να ζήσει σε ένα ωραίο περιβάλλον, πέρα από ολόκληρο τον ορατό υλικό κόσμο, ο άνθρωπος πρέπει επίσης να έχει και τον πνευματικό κόσμο στη διάθεσή του, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να δει, ο οποίος κυβερνά κάθε έμβιο ον για λογαριασμό της ανθρωπότητας, και ο οποίος χαρακτηρίζεται από τάξη.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι΄

591. Από τη στιγμή που έρχεσαι σ’ αυτόν τον κόσμο κλαίγοντας, αρχίζεις να εκτελείς το καθήκον σου. Υιοθετείς τον ρόλο σου στο σχέδιο του Θεού και με τη χειροτονία του Θεού. Ξεκινάς το ταξίδι της ζωής. Όποιο και αν είναι το παρελθόν σου και όποιο ταξίδι και αν απλώνεται μπροστά σου, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την ενορχήστρωση και τη ρύθμιση που ο Ουρανός επιφυλάσσει, και κανείς δεν έχει τον έλεγχο του πεπρωμένου του, διότι μόνον Εκείνος που κυβερνάει όλη την πλάση είναι ικανός για ένα τέτοιο έργο. Από την ημέρα που άρχισε να υπάρχει ο άνθρωπος, ο Θεός ήταν σταθερός στο έργο Του, διαχειριζόμενος αυτό το σύμπαν και κατευθύνοντας την αλλαγή και την πορεία όλων των πραγμάτων. Όπως το καθετί, ο άνθρωπος λαμβάνει ήσυχα και εν αγνοία του την τροφή της γλυκύτητας και της βροχής και της δροσιάς από τον Θεό. Όπως το καθετί, ο άνθρωπος ζει εν αγνοία του κάτω από την ενορχήστρωση του χεριού του Θεού. Η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου κρατιούνται από το χέρι του Θεού και όλη η ζωή του ανθρώπου γίνεται αντιληπτή στα μάτια του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν το πιστεύεις ή όχι αυτό, ο καθένας και όλα τα πράγματα, ζωντανά ή νεκρά, θα αλλάξουν, θα μετατραπούν, θα ανανεωθούν και θα εξαφανιστούν σύμφωνα με τις σκέψεις του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός κυβερνάει τα πάντα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου

592. Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο και έφερε τον άνθρωπο, ένα ζωντανό πλάσμα στο οποίο εμφύσησε ζωή, μέσα του. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος κατέληξε να έχει γονείς και συγγενείς και δεν ήταν πλέον μόνος. Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος έριξε τη ματιά του σε αυτόν τον υλικό κόσμο, ήταν έτοιμος να υπάρξει μέσα στη χειροτονία του Θεού. Είναι η ανάσα της ζωής από τον Θεό που υποστηρίζει κάθε ζωντανό πλάσμα σε όλη την ανάπτυξή του μέχρι την ενηλικίωση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, κανείς δεν πιστεύει ότι ο άνθρωπος ζει και μεγαλώνει κάτω από τη φροντίδα του Θεού. Αντίθετα, θεωρεί ότι ο άνθρωπος μεγαλώνει κάτω από την αγάπη και τη φροντίδα των γονιών του και ότι η ανάπτυξή του διέπεται από το ζωτικό ένστικτο. Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ποιος έδωσε τη ζωή ή από πού γεννήθηκε, πολύ λιγότερο δε πώς το ζωτικό ένστικτο δημιουργεί θαύματα. Ο άνθρωπος γνωρίζει μόνο ότι η τροφή είναι η βάση της συνέχισης της ζωής, ότι η επιμονή είναι η πηγή της ύπαρξης της ζωής και ότι οι πεποιθήσεις του είναι ο πλούτος της επιβίωσής του. Ο άνθρωπος δεν αισθάνεται τη χάρη και την πρόνοια του Θεού. Ο άνθρωπος τότε σπαταλά τη ζωή που του έδωσε ο Θεός… Ούτε ένα μέλος αυτής της ανθρωπότητας την οποία ο Θεός φροντίζει μέρα και νύχτα δεν θεωρεί χρέος του να Τον λατρεύει. Ο Θεός συνεχίζει απλώς να εργάζεται πάνω στον άνθρωπο, από τον οποίο δεν έχει καμία προσδοκία, όπως έχει Εκείνος σχεδιάσει. Το κάνει με την ελπίδα ότι μια μέρα ο άνθρωπος θα ξυπνήσει από το όνειρό του και θα καταλάβει ξαφνικά την αξία και τον σκοπό της ζωής, θα καταλάβει το κόστος με το οποίο ο Θεός έχει δώσει τα πάντα στον άνθρωπο και θα ξέρει πόσο διακαώς επιθυμεί ο Θεός να επιστρέψει σε Εκείνον. […]

Όλοι όσοι έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο πρέπει να βιώσουν τη ζωή και τον θάνατο και πολλοί έχουν βιώσει τον κύκλο του θανάτου και της αναγέννησης. Όσοι ζουν θα πεθάνουν σύντομα κι οι νεκροί σύντομα θα επιστρέψουν. Όλα αυτά είναι η πορεία της ζωής που διευθέτησε ο Θεός για κάθε ζωντανό ον. Ωστόσο, αυτή η πορεία κι ο κύκλος είναι η αλήθεια που ο Θεός επιθυμεί να δει ο άνθρωπος, ότι η ζωή που απονέμεται στον άνθρωπο από τον Θεό είναι ατελείωτη και απεριόριστη από τη σάρκα, τον χρόνο ή το διάστημα. Αυτό είναι το μυστήριο της ζωής που δόθηκε στον άνθρωπο από τον Θεό και η απόδειξη ότι η ζωή προήλθε από Εκείνον. Αν και πολλοί δεν πιστεύουν ότι η ζωή προέρχεται από τον Θεό, ο άνθρωπος απολαμβάνει αναπόφευκτα όλα όσα προέρχονται από τον Θεό, είτε πιστεύουν είτε αρνούνται την ύπαρξή Του. Εάν ο Θεός κάποια στιγμή ξαφνικά αλλάξει το θυμικό Του και επιθυμήσει να ανακτήσει όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο και να πάρει πίσω τη ζωή που έχει δώσει, τότε τίποτα δεν θα υπάρχει πια. Ο Θεός χρησιμοποιεί τη ζωή Του για να προμηθεύσει το καθετί, τόσο τα ζωντανά όσο και τα άψυχα, φέρνοντας τα πάντα σε ευταξία χάρη στη δύναμη και την εξουσία Του. Αυτή είναι μια αλήθεια που κανένας δεν μπορεί να συλλάβει ή να κατανοήσει εύκολα, και αυτές οι ακατανόητες αλήθειες είναι η ίδια η εκδήλωση κι η απόδειξη της ζωτικής δύναμης του Θεού. Τώρα ας Μου επιτρέψεις να σου πω ένα μυστικό: Το μεγαλείο και η δύναμη της ζωής του Θεού δεν μπορούν να κατανοηθούν από οποιοδήποτε πλάσμα. Έτσι είναι τώρα, έτσι ήταν κάποτε, κι έτσι θα είναι στο μέλλον. Το δεύτερο μυστικό που θα μοιραστώ μαζί σου είναι το εξής: Η πηγή της ζωής προέρχεται από τον Θεό, για όλη τη δημιουργία, ανεξάρτητα από τη διαφορά στη μορφή ή τη δομή. Οποιουδήποτε είδους ζωντανό πλάσμα και αν είσαι, δεν μπορείς να πορευτείς ενάντια στο μονοπάτι της ζωής που έχει θέσει ο Θεός. Εν πάση περιπτώσει, το μόνο που επιθυμώ είναι να καταλάβει ο άνθρωπος ότι χωρίς τη φροντίδα, τη συντήρηση και την πρόνοια του Θεού, ο άνθρωπος δεν μπορεί να λάβει όλα όσα του έμελλε να λάβει, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι η προσπάθεια ή ο αγώνας. Χωρίς την προσφορά ζωής από τον Θεό, ο άνθρωπος χάνει την αξία της ζωής και χάνει τον σκοπο της ζωής. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να επιτρέψει σε έναν άνθρωπο που σπαταλά την αξία της ζωής Του να είναι τόσο ανέμελος; Και πάλι, μην ξεχνάς ότι ο Θεός είναι η πηγή της ζωής σου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου

593. Ο Θεός είναι Αυτός που κυβερνάει επί των πάντων και Αυτός που διοικεί τα πάντα. Αυτός δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, διοικεί όλα όσα υπάρχουν, και κυβερνά επίσης όλα όσα υπάρχουν και παρέχει σε όλα όσα υπάρχουν. Αυτή είναι η κατάσταση του Θεού και η ταυτότητα του Θεού. Για τα πάντα και για όλα όσα υπάρχουν, η αληθινή ταυτότητα του Θεού είναι ο Δημιουργός και ο Κυβερνήτης των πάντων. Αυτή είναι η ταυτότητα που κατέχει ο Θεός, και είναι μοναδικός μεταξύ των πάντων. Κανένα από τα πλάσματα του Θεού —είτε βρίσκονται μεταξύ των ανθρώπων είτε στον πνευματικό κόσμο— δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο ή δικαιολογία για να μιμηθεί ή να αντικαταστήσει την ταυτότητα και την κατάσταση του Θεού, διότι υπάρχει μόνο ένας μεταξύ των πάντων που κατέχει αυτή την ταυτότητα, τη δύναμη, την εξουσία, και την ικανότητα να κυριαρχεί επί των πάντων: ο μοναδικός μας ο Θεός ο ίδιος. Ζει και κινείται μεταξύ των πάντων. Μπορεί να φτάσει στο ψηλότερο μέρος, πάνω από τα πάντα. Μπορεί να ταπεινωθεί μέσω της ενανθρώπισής Του, να γίνει ένας από εκείνους που είναι από σάρκα και αίμα, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τους ανθρώπους και να μοιραστεί τα καλά και τα άσχημα μαζί τους. Ταυτόχρονα, ορίζει όλα όσα υπάρχουν και αποφασίζει τη μοίρα όλων όσων υπάρχουν και σε ποια κατεύθυνση κινούνται. Επιπλέον, καθοδηγεί τη μοίρα ολόκληρης της ανθρωπότητας και την κατεύθυνση της ανθρωπότητας. Ένας τέτοιος Θεός θα πρέπει να τυγχάνει λατρείας, υπακοής και αναγνώρισης από όλα τα έμβια όντα. Συνεπώς, ανεξαρτήτως σε ποια ομάδα και τύπο μεταξύ των ανθρώπων ανήκεις, το να πιστεύεις στον Θεό, να ακολουθείς τον Θεό, να σέβεσαι τον Θεό, να αποδέχεσαι την κυριαρχία του Θεού και να αποδέχεσαι τις ρυθμίσεις του Θεού για τη μοίρα σου είναι η μόνη επιλογή και η απαραίτητη επιλογή, για οποιοδήποτε άτομο, για οποιοδήποτε έμβιο ον. Στη μοναδικότητα του Θεού, οι άνθρωποι βλέπουν ότι η εξουσία Του, η δίκαιη διάθεσή Του, η ουσία Του και τα μέσα με τα οποία παρέχει στα πάντα είναι όλα μοναδικά. Η μοναδικότητά Του καθορίζει την πραγματική ταυτότητα του ίδιου του Θεού και καθορίζει την κατάστασή Του. Επομένως, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα, εάν ένα έμβιο ον στον πνευματικό κόσμο ή μεταξύ των ανθρώπων επιθυμούσε να πάρει τη θέση του Θεού, θα ήταν αδύνατο, όπως και αν προσπαθούσε να μιμηθεί τον Θεό. Αυτό είναι γεγονός.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι΄

594. Το τελικό Μου έργο δεν είναι μόνο για χάρη της τιμωρίας του ανθρώπου αλλά και για να καθορίσω τον προορισμό του ανθρώπου. Ακόμη περισσότερο, είναι για να λάβω γενική αναγνώριση για όλα όσα έκανα. Θέλω κάθε άνθρωπος να δει ότι όλα όσα έχω πράξει είναι σωστά και όλα όσα έχω πράξει είναι έκφραση της διάθεσής Mου. Δεν είναι το έργο του ανθρώπου, πόσο μάλλον η φύση του, που έφτιαξε την ανθρωπότητα. Αντίθετα, είμαι Εγώ που τρέφω κάθε πλάσμα που βρίσκεται στη δημιουργία. Χωρίς την ύπαρξή Μου, η ανθρωπότητα θα χανόταν και θα περνούσε μέσα από τη μάστιγα της συμφοράς. Κανένας άνθρωπος δεν θα δει ξανά τον όμορφο ήλιο και το φεγγάρι ή τον πράσινο κόσμο. Η ανθρωπότητα θα βιώνει μόνο την παγερή νύχτα και την αδυσώπητη κοιλάδα της σκιάς του θανάτου. Εγώ είμαι η μοναδική σωτηρία της ανθρωπότητας. Εγώ είμαι η μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας και, ακόμη περισσότερο, είμαι Εκείνος στον οποίο στηρίζεται όλη η ανθρωπότητα. Χωρίς Εμένα, η ανθρωπότητα θα ακινητοποιηθεί εντελώς. Χωρίς Εμένα, η ανθρωπότητα θα υποφέρει από καταστροφές και θα καταπατηθεί από κάθε είδους φαντάσματα, παρόλο που κανένας δεν Μου δίνει προσοχή. Έχω επιτελέσει έργο που δεν μπορεί να γίνει από κανέναν άλλον. Η μόνη Μου ελπίδα είναι ότι ο άνθρωπος θα Με ξεπληρώσει με ορισμένες καλές πράξεις. Παρόλο που εκείνοι που μπορούν να Με ξεπληρώσουν είναι πολύ λίγοι, θα φέρω εις πέρας το έργο Μου στον ανθρώπινο κόσμο και θα ξεκινήσω το επόμενο βήμα παράθεσης του έργου Μου, διότι όλο το πυρετώδες έργο Μου στον κόσμο των ανθρώπων όλα αυτά τα χρόνια, έχει αποφέρει καρπούς κι είμαι πολύ ευχαριστημένος. Δεν ενδιαφέρομαι για τον αριθμό των ανθρώπων, αλλά για τις καλές πράξεις τους. Σε κάθε περίπτωση, εύχομαι να προετοιμάσετε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σας. Τότε θα είμαι ευχαριστημένος. Διαφορετικά, κανένας σας δε θα διαφύγει της καταστροφής που σας χτυπά την πόρτα. Η καταστροφή έχει τις απαρχές της σ’ Εμένα και φυσικά ενορχηστρώνεται από Εμένα. Αν δεν μπορείτε να είστε τόσο καλοί μπροστά στα μάτια Μου, τότε δεν θα μπορέσετε να διαφύγετε της καταστροφής.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου