Το έργο των εσχάτων ημερών είναι να γίνει διαχωρισμός των πάντων ανάλογα με το είδος τους και να ολοκληρωθεί το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, διότι ο καιρός πλησιάζει και η ημέρα του Θεού έχει έρθει. Ο Θεός φέρνει όλους όσοι εισέρχονται στη βασιλεία Του —δηλαδή όλους όσοι είναι πιστοί σε Εκείνον μέχρις εσχάτων— στην εποχή του Θεού του ίδιου. Ωστόσο, πριν την άφιξη της εποχής του Θεού του ίδιου, το έργο του Θεού δεν θα είναι να παρατηρήσει τις πράξεις του ανθρώπου ή να διερευνήσει τη ζωή του, αλλά να κρίνει την επαναστατικότητα του ανθρώπου, διότι ο Θεός θα εξαγνίσει όλους όσοι έρχονται ενώπιον του θρόνου Του. Όλοι όσοι έχουν ακολουθήσει τα βήματα του Θεού μέχρι και σήμερα είναι εκείνοι που στέκονται ενώπιον του θρόνου Του, και, κατά συνέπεια, κάθε άτομο που αποδέχεται το έργο του Θεού στην τελική του φάση αποτελεί αντικείμενο του εξαγνισμού του Θεού. Με άλλα λόγια, καθένας που αποδέχεται το έργο Του στην τελική του φάση αποτελεί αντικείμενο της κρίσης του Θεού.

Στην κρίση που ξεκινάει από τον οίκο του Θεού στην οποία έγινε αναφορά κατά το παρελθόν, η «κρίση» αυτών των λόγων αναφέρεται στην κρίση που ασκεί ο Θεός σήμερα σε όσους έρχονται ενώπιον του θρόνου Του τις έσχατες ημέρες. Ίσως υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν σε τέτοιες υπερφυσικές φαντασιώσεις όπως ότι, όταν έρθουν οι έσχατες ημέρες, ο Θεός θα στήσει ένα μεγάλο τραπέζι στους ουρανούς, πάνω στο οποίο θα απλωθεί ένα λευκό τραπεζομάντηλο και, στη συνέχεια, καθισμένος σε έναν μεγάλο θρόνο με όλους τους ανθρώπους γονατιστούς στο έδαφος, Εκείνος θα αποκαλύψει τις αμαρτίες κάθε ανθρώπου κι έτσι θα καθορίσει ποιοι θα ανέλθουν στον ουρανό ή θα σταλούν κάτω, στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού. Ανεξαρτήτως του τι φαντάζεται ο άνθρωπος, η ουσία του έργου του Θεού δεν μεταβάλλεται. Οι φαντασιώσεις του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατασκευάσματα των σκέψεών του· προέρχονται από το μυαλό του ανθρώπου, αποτελούν συνονθύλευμα όσων έχει δει και έχει ακούσει. Γι’ αυτό και λέω ότι, όσο λαμπρές και να είναι οι επινοημένες αυτές εικόνες, δεν παύουν να είναι παιδικά σκίτσα και δεν είναι ικανές να αντικαταστήσουν το σχέδιο του έργου του Θεού. Ο άνθρωπος, εξάλλου, έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, οπότε πώς θα μπορούσε να συλλάβει τις σκέψεις του Θεού; Ο άνθρωπος συλλαμβάνει το έργο της κρίσης του Θεού ως κάτι φανταστικό. Θεωρεί πως από τη στιγμή που ο ίδιος ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης, τότε θα πρέπει αυτό το έργο να είναι τεράστιας κλίμακας και ακατανόητο για τους θνητούς, και πρέπει να αντηχεί κατά μήκος των ουρανών και να σείει τη γη· διαφορετικά, πώς θα μπορούσε να είναι το έργο της κρίσης του Θεού; Πιστεύει ότι, εφόσον αυτό είναι το έργο της κρίσης, ο Θεός θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα επιβλητικός και μεγαλοπρεπής ενόσω εργάζεται, και πως όσοι κρίνονται θα πρέπει να ουρλιάζουν με δάκρυα στα μάτια, γονατιστοί, ικετεύοντας για έλεος. Τέτοιες σκηνές θα ήταν σίγουρα εντυπωσιακές και βαθιά συγκινητικές… Όλοι φαντάζονται το έργο της κρίσης του Θεού ως θαυμαστό. Γνωρίζεις, ωστόσο, πως ενώ πάει πολύς καιρός που ο Θεός έχει ξεκινήσει το έργο της κρίσης ανάμεσα στους ανθρώπους, εσύ παραμένεις κουρνιασμένος σε λήθαργο; Πως, όταν θα νομίζεις ότι έχει ξεκινήσει επίσημα το έργο της κρίσης του Θεού, ο Θεός θα έχει ήδη φτιάξει εκ νέου τον ουρανό και τη γη; Ίσως μέχρι τότε να έχεις καταφέρει μόνο να κατανοήσεις το νόημα της ζωής, αλλά το ανελέητο έργο της τιμωρίας του Θεού θα σε στείλει, ενώ θα κοιμάσαι ακόμα βαθιά, στην κόλαση. Μονάχα τότε θα συνειδητοποιήσεις ξαφνικά πως το έργο της κρίσης του Θεού έχει ήδη ολοκληρωθεί.

Ας μη χάνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας και ας μη μιλήσουμε άλλο για αυτά τα αποτρόπαια και ειδεχθή θέματα. Αντ’ αυτού, ας μιλήσουμε για το τι ακριβώς συνιστά κρίση. Με το που ακούς τη λέξη «κρίση», πιθανόν σκέφτεσαι τα λόγια που πρόφερε παντού ο Ιεχωβά για να δώσει οδηγίες στους ανθρώπους σε κάθε περιοχή και τα λόγια που απηύθυνε ο Ιησούς στους Φαρισαίους για να τους επιπλήξει. Παρ’ όλη τη δριμύτητά τους, αυτά τα λόγια δεν ήταν η κρίση του Θεού για τον άνθρωπο· δεν ήταν παρά λόγια που είπε ο Θεός σε διάφορα περιβάλλοντα, δηλαδή σε διαφορετικό πλαίσιο. Αυτά τα λόγια διαφέρουν από εκείνα που προφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών καθώς κρίνει τον άνθρωπο. Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υποτάσσεται στον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός. Εάν δεν θεωρείς αυτές τις αλήθειες σημαντικές, αν το μόνο που σκέφτεσαι είναι να τις αποφύγεις ή να βρεις μια νέα διέξοδο που δεν τις περιλαμβάνει, τότε λέω πως είσαι ένας αμαρτωλός που έχει διαπράξει βαριά αδικήματα. Εάν έχεις πίστη στον Θεό, όμως δεν αναζητάς την αλήθεια ή το θέλημά Του ούτε αγαπάς την οδό που σε φέρνει πιο κοντά σ’ Εκείνον, τότε λέω πως είσαι κάποιος που προσπαθεί να ξεφύγει από την κρίση, και πως είσαι μια μαριονέτα και ένας προδότης που προσπαθεί να φύγει μακριά από τον μεγάλο λευκό θρόνο. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς τους επαναστάτες που πάνε να ξεφύγουν από το βλέμμα Του. Τέτοιοι άνθρωποι θα λάβουν ακόμα πιο αυστηρή τιμωρία. Εκείνοι που έρχονται ενώπιον του Θεού ώστε να κριθούν και επιπλέον έχουν εξαγνιστεί θα ζήσουν για πάντα στη βασιλεία Του. Φυσικά, αυτό είναι κάτι που ανήκει στο μέλλον.

Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, άρα, όπως είναι φυσικό, πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση αφορά τη χρήση της αλήθειας για την κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Θεός και πάλι θα εμφανιζόταν ως ενσαρκωμένη εικόνα για να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, ο Χριστός των εσχάτων ημερών θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού. Πολλοί έχουν κακό προαίσθημα για τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, διότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν πως ο Θεός θα ενσαρκωνόταν, ώστε να επιτελέσει το έργο της κρίσης. Εντούτοις, πρέπει να σου πω πως το έργο του Θεού συχνά υπερβαίνει κατά πολύ τις προσδοκίες του ανθρώπου και είναι δύσκολο να το αποδεχτεί ο ανθρώπινος νους. Διότι οι άνθρωποι δεν είναι παρά σκουλήκια πάνω στη γη, ενώ ο Θεός είναι ο Ύψιστος που γεμίζει το σύμπαν· το μυαλό του ανθρώπου είναι σαν λάκκος από βρομόνερα, όπου γεννιούνται μόνο σκουλήκια, ενώ κάθε στάδιο του έργου που κατευθύνεται από τις σκέψεις του Θεού είναι το απόσταγμα της σοφίας Του. Οι άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να τα βάλουν με τον Θεό, για το οποίο λέω πως είναι αυτονόητο ποιος θα βγει χαμένος στο τέλος. Σας παροτρύνω όλους να μη θεωρείτε τους εαυτούς σας πολυτιμότερους κι από χρυσό. Εάν οι άλλοι μπορούν να δεχτούν την κρίση του Θεού, τότε γιατί εσύ δεν μπορείς; Πόσο ανώτερος είσαι από τους άλλους; Εάν οι άλλοι μπορούν να σκύψουν το κεφάλι μπροστά στην αλήθεια, γιατί δεν μπορείς κι εσύ; Το έργο του Θεού έχει άπειρη δυναμική. Δεν θα επαναλάβει το έργο της κρίσης απλά και μόνο λόγω όσων έχεις «συνεισφέρει», και θα σε πλημμυρίσουν οι τύψεις που άφησες μια τόσο μεγάλη ευκαιρία να σου διαφύγει. Εάν δεν πιστεύεις τα λόγια Μου, τότε απλώς περίμενε εκείνον τον μεγάλο λευκό θρόνο στον ουρανό να σε κρίνει! Πρέπει να γνωρίζεις πως όλοι οι Ισραηλίτες απέρριψαν και απαρνήθηκαν τον Ιησού, κι όμως το γεγονός της λύτρωσης της ανθρωπότητας από τον Ιησού επεκτάθηκε και πάλι σε όλο το σύμπαν και στα πέρατα της γης. Δεν είναι αυτή μια πραγματικότητα που δημιούργησε ο Θεός καιρό πριν; Αν περιμένεις ακόμα τον Ιησού να σε ανεβάσει στους ουρανούς, τότε έχω να πω πως είσαι ένα πεισματάρικο κούτσουρο^[α]. Ο Ιησούς δεν πρόκειται να αναγνωρίσει έναν ψευδόπιστο σαν εσένα, που δεν πιστεύει στην αλήθεια και αναζητά μόνο ευλογίες. Αντιθέτως, δεν θα δείξει κανένα έλεος και θα σε ρίξει στη λίμνη της φωτιάς, όπου θα καίγεσαι για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν ναι, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνους που μόνο αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνους που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης ο Θεός θα τους αποστρέφεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο μεγάλες από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να παρέχουν υπηρεσίες θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι, επιπλέον, αιώνια. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή ακριβώς μια αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού όταν κρίνει και αποκαλύπτει τον άνθρωπο; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους όσοι κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα και επιτρέπει σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση, ενώ τα σώματά αυτών των ανθρώπων αναδίδουν τη δυσωδία πτωμάτων. Τέτοια τιμωρία τούς αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδακόλουθων, των ψευδαποστόλων, και των ψευδεργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματά τους, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτούς τους υποκριτές που παρέχουν υπηρεσία για κάποια περίοδο, μα είναι ανίκανοι να παραμείνουν πιστοί μέχρι τέλους, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους κακούς, έτσι ώστε να συνωμοτούν με τους κακούς και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που ποτέ δεν συνεισέφεραν τίποτα από τις δυνάμεις τους, και θα τους αφανίσει όλους όταν αλλάξει η εποχή. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε όσους παρέχουν υπηρεσίες στον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός τέτοιων ανθρώπων θα επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που παρέχουν ανεπαρκείς υπηρεσίες. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους όσοι σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτοί θα είναι το απόσταγμα του έργου του Θεού. Όσο για εκείνους που δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους —και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσετε είναι αποκλειστικά δική σας. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ όσους δεν μπορούν να συμβαδίσουν μαζί Του και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.

Υποσημειώσεις:

α. Κούτσουρο: κινέζικη έκφραση, που σημαίνει «πέραν πάσης ελπίδας».