1 Εάν οι άνθρωποι, στην πίστη τους στον Θεό, δεν έχουν μέσα στην καρδιά τους σεβασμό γι’ Αυτόν, αν η καρδιά τους δεν είναι υπάκουη προς Αυτόν, τότε, όχι μόνο δεν θα είναι σε θέση να επιτελέσουν οποιοδήποτε έργο γι’ Αυτόν, αλλά, αντιθέτως, θα καταστούν αυτοί που αναστατώνουν το έργο Του και Τον αψηφούν. Οι άνθρωποι που πιστεύουν αληθινά στον Θεό Τον έχουν πάντα στην καρδιά τους, και η καρδιά τους είναι πάντα γεμάτη με σεβασμό και αγάπη γι’ Αυτόν. Όσοι πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να ενεργούν με προσοχή και σύνεση, και όλα όσα κάνουν θα πρέπει να συνάδουν με τις απαιτήσεις του Θεού και να μπορούν να ικανοποιήσουν την καρδιά Του. Δεν θα πρέπει να είναι ισχυρογνώμονες, κάνοντας ό,τι θέλουν· τούτο δεν ταιριάζει στο ήθος των αγίων.

2 Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό αλλά δεν υπακούει σ’ Αυτόν ούτε Τον σέβεται, και, αντίθετα, Του αντιστέκεται, τούτο είναι το μεγαλύτερο όνειδος για έναν πιστό. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να παθαίνουν αμόκ, να ανεμίζουν το λάβαρο του Θεού προς κάθε κατεύθυνση, ενώ παράλληλα παρελαύνουν αλαζονικά παντού και εξαπατούν τους πάντες· αυτό είναι το πλέον επαναστατικό είδος συμπεριφοράς. Οι οικογένειες έχουν τους κανόνες τους και τα έθνη έχουν τους νόμους τους —δεν ισχύει αυτό, και με το παραπάνω, στον οίκο του Θεού; Δεν είναι τα πρότυπα ακόμη πιο αυστηρά; Δεν υπάρχουν ακόμη περισσότερα διοικητικά διατάγματα; Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν αυτό που θέλουν, αλλά τα διοικητικά διατάγματα του Θεού δεν μπορούν να τροποποιούνται κατά βούληση. Ο Θεός είναι ένας Θεός που δεν ανέχεται προσβολές από τους ανθρώπους· είναι ένας Θεός που θανατώνει τους ανθρώπους. Στ’ αλήθεια, δεν το ξέρουν ήδη αυτό οι άνθρωποι;

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια