Ⅰ

Έχεις, άραγε, τον Θεό στην καρδιά σου;

Σκέφτηκες, άραγε, ποιο είναι το θέλημά Του, τι θέλει από τον άνθρωπο;

Πόνο και ντροπή έχει υπομείνει, κανείς δεν Τον καταλαβαίνει.

Ανειλικρινής η καρδιά του ανθρώπου, με μοχθηρία κι εγωισμό.

Ποιος κατανοεί τον Θεό; Ποιος Τον έχει σκεφτεί ποτέ;

Και παρηγοριά ποιος θα Του δώσει; Πού είναι η καρδιά σου;

Γιατί Του φέρεσαι ψυχρά;

Όταν ξυπνήσεις, ο Θεός θα έχει φύγει.

Ⅱ

Ποιος Τον παρηγορεί; Ποιος κατανοεί τη θλίψη Του;

Χρόνο με τον χρόνο, μέρα με τη μέρα, ο Θεός την κακή ανθρωπότητα μισεί.

Πιστεύοντας σ' Αυτόν, χωρίς να ψάχνουμε την αλήθεια, πώς να κατανοήσουμε την καρδιά Του;

Αναζητώντας μόνο φήμη και κέρδη,

πώς να μας νοιάξουν οι χαρές, οι λύπες του Θεού;

Ποιος κατανοεί τον Θεό; (Ποιος... ω...)

Ποιος Τον έχει σκεφτεί ποτέ; (Ω...)

Και παρηγοριά ποιος θα Του δώσει (ποιος θα δώσει); (Ω...)

Πού είν’ η καρδιά σου;

Γιατί Του φέρεσαι ψυχρά (γιατί, γιατί, γιατί);

Όταν ξυπνήσεις, ο Θεός θα έχει φύγει (προ πολλού...)

Δωσ’ Του την καρδιά σου. Δώσ’ Του αληθινή αγάπη.

Δεν θα σ’ αναγκάσει.

Μόνος, ο Θεός περιμένει αυτούς που Τον αγαπούν.