Το καθήκον Μου ήταν ανέκαθεν η διαχείριση του ανθρώπου. Επιπλέον, η κατάκτηση του ανθρώπου ήταν αυτό που όρισα όταν δημιούργησα τον κόσμο. Οι άνθρωποι ίσως δεν γνωρίζουν ότι θα κατακτήσω πλήρως τον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες ή ότι η κατάκτηση των ανυπότακτων της ανθρωπότητας είναι απόδειξη της νίκης Μου επί του Σατανά. Όταν, όμως, ο εχθρός Μου άνοιξε μάχη μαζί Μου, ήδη του είχα πει ότι θα κατακτούσα εκείνους που πήρε αιχμαλώτους ο Σατανάς και μετέτρεψε σε τέκνα του, στους πιστούς σκλάβους του που φρουρούσαν το ενδιαίτημά του. Το αρχικό νόημα του κατακτώ είναι νικώ, υποβάλλω σε ταπείνωση. Στη γλώσσα των Ισραηλιτών, σημαίνει κατατροπώνω, συντρίβω και καθιστώ κάποιον ανίσχυρο για περαιτέρω αντίσταση εναντίον Μου. Σήμερα, όμως, όταν χρησιμοποιείται μεταξύ σας, το νόημά του είναι κατακτώ. Πρέπει να γνωρίζετε ότι πρόθεσή Μου ήταν ανέκαθεν να εξαλείψω ολοσχερώς και να κατατροπώσω τους πονηρούς στο ανθρώπινο γένος, έτσι ώστε να μη Με προδίδουν πλέον και, ακόμη λιγότερο, να έχουν τη δύναμη να διαταράσσουν ή να αναστατώνουν το έργο Μου. Έτσι, σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο, αυτή η λέξη κατέληξε να σημαίνει κατάκτηση. Όποιες κι αν είναι οι συνδηλώσεις του όρου, το έργο Μου είναι να νικήσω τους ανθρώπους. Διότι ενώ είναι αλήθεια ότι το ανθρώπινο γένος υπόκειται στη διαχείρισή Μου, για να το πω ακριβέστερα, οι άνθρωποι δεν είναι παρά οι εχθροί Μου. Οι άνθρωποι είναι οι πονηροί που Μου εναντιώνονται και επαναστατούν εναντίον Μου. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά τα τέκνα του πονηρού που έχω καταραστεί. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά οι απόγονοι του αρχαγγέλου που Με πρόδωσε. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά η κληρονομιά του διαβόλου ο οποίος, όταν τον απέρριψα προ αμνημονεύτων χρόνων, έγινε από τότε ο αδιάλλακτος πολέμιός Μου. Διότι ο ουρανός πάνω απ’ όλη την ανθρωπότητα είναι θολός και σκοτεινός, χωρίς να δίνει καθόλου την εντύπωση του ανέφελου, και ο ανθρώπινος κόσμος είναι βυθισμένος σε πισσώδες έρεβος, τόσο που όποιος ζει εκεί, δεν μπορεί να δει ούτε το τεντωμένο του χέρι μπροστά στο πρόσωπό του ούτε τον ήλιο όταν σηκώνει το κεφάλι του. Ο δρόμος κάτω από τα πόδια του, λασπωμένος και γεμάτος λακκούβες, ελίσσεται βασανιστικά· όλος ο τόπος είναι γεμάτος πτώματα. Οι σκοτεινές του άκρες είναι γεμάτες με υπολείμματα νεκρών και στις κρύες και σκιερές γωνίες κατοικούν πλήθη δαιμόνων. Και παντού μες στον κόσμο των ανθρώπων ορδές δαιμόνων πηγαίνουν κι έρχονται. Τα τέκνα κάθε είδους θηρίου, καλυμμένα με βρομιά, βρίσκονται σε εκ παρατάξεως μάχη, της οποίας ο ήχος εμπνέει τρόμο στην καρδιά. Σε τέτοιους καιρούς, σ’ έναν τέτοιον κόσμο, σ’ έναν τέτοιο «επίγειο παράδεισο», πού να στραφεί κάποιος για να γυρέψει ευτυχία στη ζωή; Πού θα μπορούσε να στραφεί για να βρει τον προορισμό της ζωής του; Το ανθρώπινο γένος, από καιρό συντετριμμένο κάτω από το πόδι του Σατανά, ενεργεί εξαρχής έχοντας υιοθετήσει την εικόνα του Σατανά —ακόμη περισσότερο, η ανθρωπότητα είναι η ενσάρκωση του Σατανά και λειτουργεί ως απόδειξη που γίνεται μάρτυρας του Σατανά, ηχηρός και απροκάλυπτος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, ένας τέτοιος σωρός εκφυλισμένου αποβράσματος, τέτοιος γόνος αυτής της διαφθαρμένης ανθρώπινης οικογένειας, να γίνει μάρτυρας του Θεού; Από πού έρχεται η δόξα Μου; Πού μπορεί ν’ αρχίσει κανείς να μιλάει για τη μαρτυρία Μου; Γιατί ο εχθρός που, έχοντας διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, ορθώνεται εναντίον Μου, έχει ήδη κερδίσει το ανθρώπινο γένος —το ανθρώπινο γένος που δημιούργησα προ αμνημονεύτων χρόνων και που πλημμύρισε από τη δόξα Μου και τη δική Μου ζωή— και το κηλίδωσε. Έχει διαρπάξει τη δόξα Μου, και όλο αυτό με το οποίο διαπότισε τον άνθρωπο είναι δηλητήριο καρυκευμένο βαριά με την ασχήμια του Σατανά, και χυμός από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού. Στην αρχή, δημιούργησα το ανθρώπινο γένος· δηλαδή, δημιούργησα τον πρόγονο του ανθρώπου, τον Αδάμ. Προικίστηκε με μορφή και εικόνα, ξεχειλίζοντας από ευρωστία, ξεχειλίζοντας από ζωτικότητα, και ήταν, επιπλέον, συντροφιά με τη δόξα Μου. Ήταν η ένδοξη ημέρα που δημιούργησα τον άνθρωπο. Μετά από αυτό, δημιουργήθηκε η Εύα από το σώμα του Αδάμ, κι ήταν και αυτή ο πρόγονος του ανθρώπου, και με τον τρόπο αυτόν οι άνθρωποι που δημιούργησα πλημμύρισαν από την ανάσα Μου και πλημμύρισαν με τη δόξα Μου. Ο Αδάμ γεννήθηκε αρχικά από το χέρι Μου και ήταν η αναπαράσταση της εικόνας Μου. Έτσι, το αρχικό νόημα του «Αδάμ» ήταν ένα ον δημιουργημένο από Μένα, διαποτισμένο με τη ζωτική Μου ενέργεια, διαποτισμένο με τη δόξα Μου, έχοντας μορφή και εικόνα, έχοντας πνεύμα και πνοή. Ήταν το μόνο δημιουργημένο ον που κατείχε πνεύμα, που ήταν ικανό να Με αναπαριστά, να φέρει την εικόνα Μου και να δέχεται την πνοή Μου. Στην αρχή, η Εύα ήταν ο δεύτερος άνθρωπος προικισμένος με πνοή, του οποίου τη δημιουργία είχα ορίσει, έτσι το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένα ον δημιουργημένο που θα διαιώνιζε τη δόξα Μου, πλημμυρισμένο από τη ζωτικότητά Μου και, επιπλέον, προικισμένο με τη δόξα Μου. Η Εύα προήλθε από τον Αδάμ, έτσι και αυτή έφερε την εικόνα Μου, διότι ήταν ο δεύτερος άνθρωπος που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Μου. Το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένας ζων άνθρωπος, με πνεύμα, σάρκα και οστά, η δεύτερη μαρτυρία Μου και η δεύτερη εικόνα Μου ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος. Αυτοί ήταν οι πρόγονοι της ανθρωπότητας, ο αγνός και πολύτιμος θησαυρός του ανθρώπου και, από την πρώτη στιγμή, ζωντανά όντα προικισμένα με πνεύμα. Όμως, ο πονηρός ποδοπάτησε και αιχμαλώτισε τα τέκνα των προγόνων της ανθρωπότητας, βυθίζοντας τον ανθρώπινο κόσμο σε απόλυτο σκοτάδι, και κάνοντας τα τέκνα αυτά να μην πιστεύουν πλέον στην ύπαρξή Μου. Ακόμη πιο απαίσιο είναι ότι, ενόσω ο πονηρός διαφθείρει τους ανθρώπους και τους ποδοπατάει τελείως, αντιμάχεται άγρια τη δόξα Μου, τη μαρτυρία Μου, τη ζωτικότητα με την οποία τους προίκισα, την πνοή της ζωής που τους εμφύσησα, όλη Μου τη δόξα στον κόσμο των ανθρώπων και όλο το αίμα της καρδιάς που ξόδεψα για το ανθρώπινο γένος. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι πλέον στο φως, οι άνθρωποι έχουν χάσει όλα όσα τους παραχώρησα, κι έχουν απορρίψει τη δόξα που έδωσα. Πώς μπορούν αυτοί να αναγνωρίσουν ότι είμαι ο Κύριος όλων των δημιουργημένων πλασμάτων; Πώς μπορούν να συνεχίσουν να πιστεύουν στην ύπαρξή Μου στους ουρανούς; Πώς μπορούν να ανακαλύψουν τις εκδηλώσεις της δόξας Μου στη γη; Πώς μπορούν αυτοί οι εγγονοί και οι εγγονές να δουν τον Θεό για Τον οποίο οι πρόγονοί τους είχαν φόβο ως τον Κύριο που τους δημιούργησε; Αυτοί οι αξιοθρήνητοι εγγονοί και εγγονές έχουν γενναιόδωρα «προσφέρει» στον πονηρό τη δόξα, την εικόνα και τη μαρτυρία που παραχώρησα στον Αδάμ και στην Εύα, καθώς και τη ζωή που παραχώρησα στο ανθρώπινο γένος και στην οποία βασίζονται για την ύπαρξή τους· και αδιαφορούν παντελώς για την παρουσία του πονηρού και του δίνουν όλη Μου τη δόξα. Αυτή ακριβώς δεν είναι η πηγή του όρου «απόβρασμα»; Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, τέτοιοι φαύλοι δαίμονες, τέτοια κινούμενα πτώματα, τέτοιες φιγούρες του Σατανά, τέτοιοι εχθροί Μου να κατέχονται από τη δόξα Μου; Θα πάρω πίσω τη δόξα Μου, θα πάρω πίσω τη μαρτυρία Μου που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους, και όλα όσα κάποτε Μου ανήκαν και τα οποία έδωσα στους ανθρώπους προ αμνημονεύτων χρόνων —θα κατακτήσω πλήρως το ανθρώπινο γένος. Ωστόσο, εσύ θα πρέπει να γνωρίζεις ότι οι άνθρωποι που δημιούργησα ήταν άγιοι άνθρωποι οι οποίοι έφεραν την εικόνα Μου και τη δόξα Μου. Δεν ανήκαν στον Σατανά, ούτε συντρίβονταν από το πόδι του, αλλά ήταν καθαρά μια δική Μου εκδήλωση, απαλλαγμένοι και από το παραμικρό ίχνος του δηλητηρίου του Σατανά. Έτσι, ενημερώνω την ανθρωπότητα ότι θέλω μόνο εκείνο το οποίο έχει δημιουργηθεί από το χέρι Μου, τους αγίους που αγαπώ και δεν ανήκουν σε καμία άλλη οντότητα. Ακόμη, θ’ αγαλλιάσω με αυτούς και θα τους θεωρήσω ως τη δόξα Μου. Ωστόσο, εκείνο που θέλω δεν είναι το ανθρώπινο γένος που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, που ανήκει στον Σατανά σήμερα και που δεν είναι πλέον η αρχική Μου δημιουργία. Επειδή σκοπεύω να πάρω πίσω τη δόξα Μου η οποία υπάρχει στον ανθρώπινο κόσμο, θα κατακτήσω πλήρως τους επιζώντες του ανθρώπινου γένους, ως απόδειξη της δόξας Μου στην κατατρόπωση του Σατανά. Χρειάζομαι μόνο τη μαρτυρία Μου ως αποκρυστάλλωση του εαυτού Μου, ως αντικείμενο της απόλαυσής Μου. Αυτό είναι το θέλημά Μου.

Χρειάστηκαν δεκάδες χιλιάδες έτη ιστορίας για να φτάσει η ανθρωπότητα εκεί που βρίσκεται σήμερα, όμως η ανθρωπότητα που δημιούργησα στην αρχή έχει προ πολλού βυθιστεί στον εκφυλισμό. Η ανθρωπότητα δεν είναι πια η ανθρωπότητα που επιθυμώ, κι έτσι, στα μάτια Μου, οι άνθρωποι δεν αξίζουν πλέον το όνομα του ανθρώπινου γένους. Είναι, μάλλον, τα αποβράσματα του ανθρώπινου γένους που έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς, τα σαπισμένα κινούμενα πτώματα που κατοικούνται από τον Σατανά και τα οποία ενδύεται ο Σατανάς. Οι άνθρωποι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ύπαρξή Μου, ούτε καλωσορίζουν τον ερχομό Μου. Το ανθρώπινο γένος ανταποκρίνεται μόνο με βαρυγκώμια στα αιτήματά Μου, ενδίδοντας περιστασιακά σε αυτά, και δεν συμμερίζεται ειλικρινά τις χαρές και τις λύπες της ζωής μαζί Μου. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι με θεωρούν ανεξιχνίαστο, Μου χαμογελούν με δυσανασχέτηση, με μια στάση κολακείας προς Εκείνον που έχει την εξουσία, επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το έργο Μου, και ακόμα λιγότερο το θέλημά Μου στο παρόν. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: Όταν θα έλθει η ημέρα, ο πόνος οποιουδήποτε Με λατρεύει θα είναι πολύ πιο υποφερτός από τον δικό σας. Ο βαθμός της πίστης σας σ’ Εμένα δεν ξεπερνά, στην πραγματικότητα, εκείνον του Ιώβ —ακόμα και η πίστη των Ιουδαίων Φαρισαίων ξεπερνά τη δική σας— οπότε, όταν θα έρθει η ημέρα της φωτιάς, ο πόνος σας θα είναι πολύ πιο βαρύς από εκείνον των Φαρισαίων όταν δέχθηκαν την επίπληξη του Ιησού, από εκείνον των 250 φυλάρχων που εναντιώθηκαν στον Μωυσή, και από εκείνον των Σοδόμων κάτω από τις πύρινες φλόγες της καταστροφής τους. Όταν ο Μωυσής χτύπησε τον βράχο και ανάβλυσε το νερό που παραχώρησε ο Ιεχωβά, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν ο Δαβίδ έπαιξε τη λύρα για να δοξάσει Εμένα, τον Ιεχωβά —με την καρδιά του γεμάτη χαρά— αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν ο Ιώβ έχασε τα ζώα του που γέμιζαν τα βουνά, καθώς και ανείπωτες ποσότητες πλούτου, και το κορμί του γέμισε με οδυνηρές πληγές, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν μπόρεσε να ακούσει τη δική Μου φωνή, του Ιεχωβά, και να δει τη δική Μου δόξα, του Ιεχωβά, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Το γεγονός ότι ο Πέτρος μπόρεσε να ακολουθήσει τον Ιησού Χριστό οφειλόταν στην πίστη του. Το γεγονός ότι μπόρεσε να καρφωθεί στον σταυρό για χάρη Μου και να καταθέσει ένδοξη μαρτυρία οφειλόταν, επίσης, στην πίστη του. Όταν ο Ιωάννης είδε την ένδοξη εικόνα του Υιού του ανθρώπου, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν είδε το όραμα των εσχάτων ημερών, αυτό έγινε ακόμη περισσότερο λόγω της πίστης του. Ο λόγος για τον οποίο τα λεγόμενα πλήθη των εθνών των Εθνικών έχουν λάβει την αποκάλυψή Μου και έχουν φτάσει στο σημείο να μάθουν ότι έχω επιστρέψει στη σάρκα για να επιτελέσω το έργο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι επίσης λόγω της πίστης τους. Όλοι εκείνοι που έχουν πληγεί από τα σκληρά λόγια Μου, κι όμως έχουν παρηγορηθεί από αυτά και έχουν σωθεί, δεν το έχουν καταφέρει λόγω της πίστης τους; Εκείνοι που πιστεύουν σ’ Εμένα, αλλά οι οποίοι, παρόλα αυτά, πλήττονται από τη δυστυχία, δεν έχουν επίσης απορριφθεί από τον κόσμο; Εκείνοι που ζουν έξω από τον λόγο Μου, αποφεύγοντας την οδύνη της δοκιμασίας, δεν παρασύρονται όλοι μέσα στον κόσμο; Είναι όπως τα φθινοπωρινά φύλλα που στροβιλίζονται εδώ κι εκεί, μην έχοντας τόπο να αναπαυθούν και, ακόμη λιγότερο, χωρίς την παρηγοριά των δικών Μου λόγων. Παρόλο που το παίδεμα και το ραφινάρισμά Μου δεν τους ακολουθούν, δεν είναι ζητιάνοι που περιφέρονται από μέρος σε μέρος, περιπλανώμενοι στους δρόμους έξω από τη βασιλεία των ουρανών; Είναι ο κόσμος, πραγματικά, τόπος της ανάπαυσής σου; Μπορείς, πραγματικά, αποφεύγοντάς το παίδεμά Μου, να πετύχεις και το ελάχιστο χαμόγελο ικανοποίησης από τον κόσμο; Μπορείς, αλήθεια, να χρησιμοποιήσεις τη φευγαλέα σου απόλαυση για να καλύψεις την κενότητα στην καρδιά σου —την κενότητα που δεν μπορεί να μείνει κρυφή; Ίσως μπορέσεις να ξεγελάσεις όλη την οικογένειά σου, αλλά Εμένα δεν μπορείς να Με ξεγελάσεις ποτέ. Επειδή η πίστη σου είναι τόσο πενιχρή, είσαι ακόμη αδύναμος μέχρι σήμερα να βρεις οποιαδήποτε από τις χαρές που έχει η ζωή να προσφέρει. Σε συμβουλεύω: καλύτερα να ξοδέψεις ειλικρινά τη μισή από τη ζωή σου για χάρη Μου, παρά ολόκληρη τη ζωή σου στη μετριότητα και στην υπηρεσία της σάρκας, υποφέροντας όλα τα βάσανα που ένας άνθρωπος δύσκολα μπορεί ν’ αντέξει. Ποιον σκοπό υπηρετεί το να θεωρείς τον εαυτό σου τόσο πολύτιμο και να ξεφεύγεις από την παίδεμά Μου; Ποιον σκοπό υπηρετεί το να κρύβεσαι από το στιγμιαίο Μου παίδεμα μόνο για να δρέψεις μια αιωνιότητα ταπείνωσης, μια αιωνιότητα παιδεμού; Στην πραγματικότητα, δεν μεταστρέφω κανέναν στο θέλημά Μου. Αν κάποιος είναι αληθινά πρόθυμος να υποταχθεί σε όλα τα σχέδιά Μου, δεν θα του φερθώ άσχημα. Όμως, απαιτώ όλοι οι άνθρωποι να πιστεύουν σ’ Εμένα, όπως ο Ιώβ πίστευε σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά. Αν η πίστη σας είναι ανώτερη από του Θωμά, τότε η πίστη σας θα κερδίσει την επιδοκιμασία Μου, στην αφοσίωσή σας θα βρείτε τη μακαριότητά Μου, και οπωσδήποτε θα βρείτε τη δόξα Μου στις ημέρες σας. Ωστόσο, οι άνθρωποι που πιστεύουν στον κόσμο και πιστεύουν στον διάβολο έχουν σκληρύνει τις καρδιές τους, όπως ακριβώς οι μάζες στην πόλη των Σοδόμων, με κόκκους άμμου που παρασέρνει ο άνεμος στα μάτια τους και προσφορές από τον διάβολο στο στόμα τους, των οποίων ο συσκοτισμένος νους διακατέχεται προ πολλού από τον πονηρό που έχει σφετεριστεί τον κόσμο. Οι σκέψεις τους έχουν εξ ολοκλήρου σχεδόν αιχμαλωτιστεί από τον διάβολο των αρχαίων ημερών. Και η πίστη του ανθρώπινου γένους έχει εξανεμιστεί και δεν είναι ούτε καν σε θέση ν’ αντιληφθούν το έργο Μου. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι μια άτονη προσπάθεια να αντιμετωπίσουν επιπόλαια το έργο Μου ή να το αναλύσουν πρόχειρα, επειδή έχουν προ πολλού κυριευθεί από το δηλητήριο του σατανά.

Θα κατακτήσω το ανθρώπινο γένος επειδή οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από Εμένα κι έχουν, επιπλέον, απολαύσει όλα τα πλουσιοπάροχα αγαθά της δημιουργίας Μου. Αλλά οι άνθρωποι Με αρνήθηκαν επίσης· απουσιάζω από τις καρδιές τους και Με βλέπουν σαν βάρος στην ύπαρξή τους, μέχρι του σημείου μάλιστα που, παρότι Με έχουν αντικρύσει πραγματικά, εξακολουθούν να Με αρνούνται, και βασανίζουν το μυαλό τους σκεπτόμενοι κάθε δυνατό τρόπο για να Με καταβάλουν. Οι άνθρωποι δεν Με αφήνουν να τους φερθώ σοβαρά ή να τους θέσω αυστηρές απαιτήσεις, ούτε Μου επιτρέπουν να κρίνω ή να παιδέψω τη φαυλότητά τους. Αυτό όχι μόνο δεν τους ενδιαφέρει, αλλά το βρίσκουν και ενοχλητικό. Έτσι, έργο Μου είναι να πάρω το ανθρώπινο γένος, που τρώει, πίνει και διασκεδάζει μέσα σ’ Εμένα κι ωστόσο Με αγνοεί, και να τους υποτάξω. Θα αφοπλίσω την ανθρωπότητα, και τότε, παίρνοντας τους αγγέλους Μου, παίρνοντας τη δόξα Μου, θα επιστρέψω στον τόπο της κατοικίας Μου. Διότι οι πράξεις των ανθρώπων έχουν από καιρό ραγίσει την καρδιά Μου και θρυμματίσει το έργο Μου. Σκοπεύω να ανακτήσω τη δόξα που ο πονηρός έχει αφαιρέσει πριν μακάρια αποχωρήσω, επιτρέποντας στο ανθρώπινο γένος να συνεχίσει να ζει τη ζωή του, να συνεχίσει «να ζει και να εργάζεται με ειρήνη και ικανοποίηση», να συνεχίσει «να καλλιεργεί τους αγρούς του» και δεν θα παρέμβω άλλο στις ζωές τους. Αλλά τώρα σκοπεύω να ανακτήσω πλήρως τη δόξα Μου από τα χέρια του πονηρού και να πάρω πίσω όλη τη δόξα που κληροδότησα στον άνθρωπο κατά τη δημιουργία του κόσμου. Ποτέ ξανά δεν θα την παραχωρήσω στο ανθρώπινο γένος πάνω στη γη. Διότι οι άνθρωποι όχι μόνο απέτυχαν να διατηρήσουν τη δόξα Μου, αλλά μάλιστα την αντάλλαξαν με την εικόνα του Σατανά. Οι άνθρωποι δεν θεωρούν πολύτιμο τον ερχομό Μου, ούτε εκτιμούν την ημέρα της δόξας Μου. Δεν δέχονται με χαρά το παίδεμά Μου, πόσο μάλλον είναι πρόθυμοι να Μου επιστρέψουν τη δόξα Μου και ν’ αποδιώξουν το δηλητήριο του πονηρού. Η ανθρωπότητα εξακολουθεί να Με εξαπατά με τον ίδιο τρόπο, κι οι άνθρωποι φορούν λαμπερά χαμόγελα και πρόσχαρα πρόσωπα με τον ίδιο τρόπο. Αγνοούν τα βάθη του ζόφου που θα κυριεύσει το ανθρώπινο γένος όταν η δόξα Μου τους εγκαταλείψει. Αγνοούν, ιδίως, ότι όταν έρθει η ημέρα Μου σε όλο το ανθρώπινο γένος, θα είναι ακόμη σκληρότερη γι’ αυτούς απ’ ό,τι ήταν για τους ανθρώπους στον καιρό του Νώε, διότι δεν ξέρουν πόσο σκοτεινό έγινε το Ισραήλ όταν η δόξα Μου αποσύρθηκε απ’ αυτό, γιατί ο άνθρωπος την αυγή ξεχνά πόσο δύσκολο ήταν να περάσει τη θεοσκότεινη νύχτα. Όταν ο ήλιος κρυφτεί και πάλι και το σκοτάδι κυριεύσει τον άνθρωπο, θα αρχίσει πάλι να θρηνεί και να τρίζει τα δόντια του στη σκοτεινιά. Έχετε ξεχάσει, όταν η δόξα Μου αποσύρθηκε από το Ισραήλ, πόσο δύσκολο ήταν για τους Ισραηλίτες να αντέξουν εκείνες τις ημέρες της οδύνης; Τώρα είναι η στιγμή που βλέπετε τη δόξα Μου, κι είναι επίσης η στιγμή που μοιράζεστε την ημέρα της δόξας Μου. Ο άνθρωπος θα θρηνεί μέσα στη σκοτεινιά όταν η δόξα Μου εγκαταλείψει τη ρυπαρή γη. Τώρα είναι η ημέρα της δόξας, κατά την οποία επιτελώ το έργο Μου, και είναι η ημέρα που απαλλάσσω το ανθρώπινο γένος από την οδύνη, γιατί δεν θα μοιραστώ τους καιρούς των βασάνων και της δοκιμασίας μαζί τους. Θέλω μόνο να κατακτήσω απόλυτα το ανθρώπινο γένος και να συντρίψω απόλυτα τους πονηρούς μέσα στο ανθρώπινο γένος.