1 Ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα χάρη στην αγάπη και το έλεός Του, και για χάρη της διαχείρισής Του· η ανθρώπινη φυλή λαμβάνει τη σωτηρία του Θεού επειδή έχει πέσει σε σημείο όπου ο Θεός δεν μπορεί παρά να μιλήσει προσωπικά. Όταν ο άνθρωπος λαμβάνει τη σωτηρία του Θεού, αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη χάρη, όπως επίσης και ειδική εύνοια· με άλλα λόγια, αν ο Θεός δεν διατύπωνε αυτοπροσώπως την ομιλία Του, η μοίρα της ανθρώπινης φυλής θα ήταν ο αφανισμός. Ενώ ο Θεός αποστρέφεται την ανθρώπινη φυλή, παράλληλα είναι έτοιμος και πρόθυμος να πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα για τη σωτηρία του ανθρώπου. Στο μεταξύ, καθώς ο άνθρωπος φλυαρεί συνεχώς για την αγάπη του για τον Θεό και για το ότι αφιερώνει τα πάντα στον Θεό, επαναστατεί ενάντια στον Θεό, αποσπά εκβιαστικά κάθε είδους χάρη από τον Θεό και ακόμα, την ίδια ώρα, πληγώνει τον Θεό και προκαλεί ανείπωτο πόνο στην καρδιά Του. Τόσο έντονη είναι η αντίθεση της ανιδιοτέλειας και της ιδιοτέλειας ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο!

2 Η ανθρωπότητα το βρίσκει εύκολο να θεωρεί τον Θεό σαν μέλος της φυλής των ποιημένων ανθρώπινων όντων· ο μεγαλύτερος πόνος και η ταπείνωση που προκαλεί η ανθρωπότητα στον Θεό συνίσταται ακριβώς στο ότι, όταν Αυτός εμφανίζεται ή εργάζεται στα φανερά, ο άνθρωπος εξακολουθεί να απορρίπτει τον Θεό ή ακόμα και να Τον ξεχνά. Ο Θεός υπομένει τη μεγαλύτερη ταπείνωση για να σώσει την ανθρώπινη φυλή· όταν δίνει τα πάντα, ο σκοπός Του είναι να σώσει την ανθρωπότητα, να λάβει την αναγνώριση της ανθρωπότητας. Το τίμημα που έχει πληρώσει ο Θεός για όλα αυτά, είναι κάτι που θα έπρεπε να μπορεί να εκτιμήσει καθένας που έχει συνείδηση. Η ανθρώπινη φυλή έχει αποκτήσει την ομιλία και το έργο του Θεού, όπως και έχει αποκτήσει τη σωτηρία του Θεού. Την ίδια ώρα, κανείς δεν έχει σκεφτεί να ρωτήσει το εξής: Και τι είναι αυτό που έχει αποκτήσει ο Θεός από την ανθρωπότητα; Από κάθε επιμέρους ομιλία του Θεού, η ανθρωπότητα έχει αποκτήσει την αλήθεια, έχει καταφέρει να αλλάξει, έχει βρει κατεύθυνση στη ζωή· ωστόσο, αυτό που απέκτησε ο Θεός δεν είναι τίποτε περισσότερο από τα λόγια που χρησιμοποιεί η ανθρωπότητα για να εκφράσει το χρέος της προς τον Θεό και μερικοί εξασθενημένοι ψίθυροι αίνου. Σίγουρα είναι αυτή η ανταπόδοση που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο;

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Εισαγωγή