Σε σχέση με το σύνολο των αισχρών πράξεων που διέπραξε ο λαός των Σοδόμων, η πρόκληση κακού στους υπηρέτες του Θεού αποτελούσε μόνο την κορυφή του παγόβουνου, και η κακή φύση τους που αυτό αποκάλυψε, στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά μια σταγόνα στον ωκεανό. Ως εκ τούτου, ο Θεός επέλεξε να τους καταστρέψει με φωτιά.

1 Ο Θεός δεν χρησιμοποίησε πλημμύρα, ούτε τυφώνα, σεισμό, τσουνάμι ή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο για να καταστρέψει την πόλη. Τι δηλώνει η χρήση της φωτιάς από τον Θεό, για να καταστρέψει την πόλη; Σήμαινε την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης· σήμαινε ότι η πόλη εξαφανίστηκε εξ ολοκλήρου από προσώπου γης και από την ύπαρξη. Εδώ, η λέξη «καταστροφή» δεν αναφέρεται μόνο στην εξαφάνιση της μορφής και της δομής της πόλης ή της εξωτερικής εμφάνισής της· σημαίνει επίσης και ότι οι ψυχές των ανθρώπων μέσα στην πόλη έπαψαν να υπάρχουν, έχοντας εξαλειφθεί απόλυτα. Όλοι οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα που σχετίζονταν με την πόλη, καταστράφηκαν. Δεν θα υπήρχε επόμενη ζωή ή μετενσάρκωση γι’ αυτούς· ο Θεός τους είχε εξαλείψει από την ανθρωπότητα, από τη δημιουργία Του, μια για πάντα.

2 Η «χρήση της φωτιάς» σήμαινε παύση της αμαρτίας και σήμαινε το τέλος της αμαρτίας· η αμαρτία αυτή θα έπαυε να υπάρχει και να εξαπλώνεται. Σήμαινε ότι το κακό του Σατανά είχε χάσει το έδαφος που τον εξέτρεφε, καθώς και το νεκροταφείο που του παρείχε ένα μέρος για να μένει και να ζει. Στον πόλεμο μεταξύ Θεού και Σατανά, η χρήση της φωτιάς από τον Θεό είναι η σφραγίδα της νίκης Του, η οποία σημαδεύει τον Σατανά. Η καταστροφή των Σοδόμων αποτελεί σπουδαίο παραπάτημα στη φιλοδοξία του Σατανά να εναντιωθεί στον Θεό διαφθείροντας και καταβροχθίζοντας τους ανθρώπους, και αποτελεί επίσης ταπεινωτικό σημάδι μιας εποχής στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, όταν ο άνθρωπος απέρριψε την καθοδήγηση του Θεού και εγκατέλειψε εαυτόν στη φαυλότητα. Επιπλέον, είναι καταγραφή μιας πραγματικής αποκάλυψης της δίκαιης διάθεσης του Θεού.

Διασκευασμένο από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»