Υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία ελπίζω να επιτύχετε, όμως ούτε όλες οι ενέργειες ούτε τα πάντα γύρω από τη ζωή σας δεν μπορούν να εκπληρώσουν ό,τι ζητώ, οπότε δεν έχω άλλη επιλογή από το να μπω κατευθείαν στο θέμα και να σας εξηγήσω τις προθέσεις Μου. Δεδομένου ότι η κριτική ικανότητά σας είναι αδύναμη, όπως και η ικανότητα εκτίμησής σας, έχετε σχεδόν παντελή άγνοια για την διάθεση και την ουσία Μου και, επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη να σας ενημερώσω για αυτές. Ανεξάρτητα από το πόσα κατενόησες εσύ προηγουμένως, ανεξάρτητα από το αν επιθυμείς να προσπαθήσεις να κατανοήσεις αυτά τα ζητήματα, Εγώ, και πάλι, πρέπει να σας τα εξηγήσω λεπτομερώς. Τούτα τα θέματα δεν είναι εξ ολοκλήρου ξένα σ’ εσάς, κι όμως σας λείπει πολύ η κατανόηση, σας λείπει πολύ η εξοικείωση με τη σημασία που περιέχεται μέσα σε αυτά. Πολλοί από εσάς έχουν μόνο κάποια συγκεχυμένη κατανόηση, καθώς και αποσπασματική και ατελή. Για να σας βοηθήσω να κάνετε καλύτερα πράξη την αλήθεια —να κάνετε καλύτερα τα λόγια Μου πράξη— πιστεύω ότι αυτά τα ζητήματα είναι που πρέπει να γνωρίσετε πρώτον και κύριο. Διαφορετικά, η πίστη σας θα παραμείνει αόριστη, υποκριτική και γεμάτη από τα γνωρίσματα της θρησκείας. Αν δεν κατανοήσεις τη διάθεση του Θεού, τότε θα είναι αδύνατον για σένα να επιτελέσεις το έργο που οφείλεις να επιτελέσεις για Εκείνον. Εάν δεν γνωρίσεις την ουσία του Θεού, τότε θα είναι αδύνατο να έχεις φόβο Θεού και να Τον τρέμεις· αντίθετα, θα υπάρχουν μόνον επιπόλαιες και τυπικές υπεκφυγές και, επιπλέον, αδιόρθωτη βλασφημία. Παρόλο που η κατανόηση της διάθεσης του Θεού είναι πραγματικά σημαντική και η γνώση της ουσίας του Θεού δεν πρέπει να παραβλέπεται, ποτέ κανείς δεν έχει εξετάσει ενδελεχώς ή διερευνήσει αυτά τα ζητήματα. Είναι σαφές ότι όλοι σας απορρίψατε τα διοικητικά διατάγματα που έχω εκδώσει. Εάν δεν κατανοείτε τη διάθεση του Θεού, τότε πολύ πιθανόν να προσβάλλετε τη διάθεσή Του. Η προσβολή της διάθεσής Του ισοδυναμεί με πρόκληση της οργής του ίδιου του Θεού, και σε αυτήν την περίπτωση ο τελικός καρπός των πράξεών σου θα είναι η παράβαση των διοικητικών διαταγμάτων. Τώρα θα πρέπει πλέον να συνειδητοποιήσεις ότι όταν γνωρίζεις την ουσία του Θεού, τότε μπορείς να κατανοήσεις και τη διάθεσή Του και ότι μόλις κατανοήσεις και τη διάθεσή Του, τότε θα κατανοήσεις και τα διοικητικά διατάγματά Του. Εννοείται ότι πολλά από αυτά που περιέχονται στα διοικητικά διατάγματα αναφέρονται στη διάθεση του Θεού, αλλά δεν έχει εκφραστεί όλη η διάθεσή Του μέσα στα διοικητικά διατάγματα· ως εκ τούτου, πρέπει να προχωρήσετε ένα βήμα πιο πέρα στην ανάπτυξη της κατανόησής σας σχετικά με τη διάθεση του Θεού.

Μιλάω μαζί σας σήμερα όχι όπως σε μια συνηθισμένη συζήτηση, ώστε είναι προς όφελός σας να προσεγγίσετε τα λόγια Μου με προσοχή και, επιπλέον, να συλλογιστείτε εις βάθος επάνω σε αυτά. Αυτό που εννοώ είναι ότι έχετε αφιερώσει πολύ λίγη προσπάθεια στα λόγια που έχω εκστομίσει. Είστε ακόμα λιγότερο πρόθυμοι να συλλογιστείτε τη διάθεση του Θεού· σπάνια αφιερώνει κάποιος προσπάθεια σε αυτό. Για τον λόγο αυτόν, λέγω ότι η πίστη σας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μεγαλορρημοσύνη. Ακόμα και τώρα, ούτε ένας από εσάς δεν έχει αφιερώσει κάποια σοβαρή προσπάθεια για την πλέον ζωτική αδυναμία σας. Έπειτα από τόσους κόπους που κατέβαλα για εσάς, εσείς Με απογοητεύσατε. Δεν είναι περίεργο που δεν έχετε κανέναν σεβασμό για τον Θεό και που οι ζωές σας στερούνται της αληθείας. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να θεωρούνται άγιοι; Ο νόμος του ουρανού δεν πρόκειται να ανεχθεί κάτι τέτοιο! Εφόσον η κατανόησή σας σχετικά με αυτό είναι τόσο μικρή, δεν έχω άλλη επιλογή, παρά να δαπανήσω περισσότερο χρόνο.

Η διάθεση του Θεού είναι ένα θέμα που μοιάζει πολύ αφηρημένο σε όλους και, επιπλέον, είναι κάτι που δεν είναι εύκολο να αποδεχτεί ο καθένας, καθώς η διάθεσή Του δεν ομοιάζει με την προσωπικότητα του ανθρώπου. Ο Θεός έχει και Εκείνος τα δικά του συναισθήματα χαράς, θυμού, θλίψης και ευτυχίας, αλλά αυτά τα συναισθήματα διαφέρουν από εκείνα του ανθρώπου. Ο Θεός είναι αυτό που είναι και έχει αυτό που έχει. Όλα αυτά που εκφράζει και αποκαλύπτει αποτελούν αναπαραστάσεις της ουσίας Του και της ταυτότητάς Του. Αυτό που είναι και που έχει, ομοίως με την ουσία και την ταυτότητά Του, αποτελούν πράγματα που δεν είναι δυνατόν να αντικατασταθούν από κανέναν άνθρωπο. Η διάθεσή Του συμπεριλαμβάνει την αγάπη Του για την ανθρωπότητα, την παρηγοριά για την ανθρωπότητα, το μίσος για την ανθρωπότητα και, ακόμη περισσότερο, μια πλήρη κατανόηση της ανθρωπότητας. Η προσωπικότητα του ανθρώπου, ωστόσο, μπορεί να είναι αισιόδοξη, ζωντανή ή σκληρή. Η διάθεση του Θεού είναι η διάθεση που ανήκει στον Κυρίαρχο όλων των πραγμάτων και των έμβιων όντων, στον Κύριο ολόκληρης της δημιουργίας. Η διάθεσή Του αντιπροσωπεύει την τιμή, την εξουσία, την ευγένεια, το μεγαλείο και, πάνω απ’ όλα, την υπεροχή. Η διάθεσή Του είναι το σύμβολο της εξουσίας, το σύμβολο όλων όσα είναι δίκαια, το σύμβολο όλων των ωραίων και αγαθών πραγμάτων. Περισσότερο από αυτό, είναι ένα σύμβολο Εκείνου που δεν είναι δυνατόν να παρακαμφθεί ή κατακλυσθεί από το σκοτάδι ούτε από καμία εχθρική δύναμη, καθώς και ένα σύμβολο Εκείνου που δεν είναι δυνατόν να προσβληθεί (ούτε και θα ανεχθεί ποτέ να προσβληθεί) από οποιοδήποτε δημιούργημα. Η διάθεσή Του είναι το σύμβολο της ύψιστης δύναμης. Κανένας απολύτως δεν μπορεί ή δεν πρόκειται να διαταράξει το έργο ή τη διάθεσή Του. Αλλά η προσωπικότητα του ανθρώπου δεν είναι παρά ένα απλό σύμβολο της μικρής υπεροχής του ανθρώπου επί του ζώου. Ο άνθρωπος μέσα και έξω από τον εαυτό του δεν έχει καμία εξουσία, καμία αυτονομία ούτε την ικανότητα να υπερβεί εαυτόν, αλλά είναι στην ουσία του εκείνος που δειλιάζει υπό τον έλεγχο όλων των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων. Η χαρά του Θεού οφείλεται στην ύπαρξη και την ανάδυση της δικαιοσύνης και του φωτός, στην καταστροφή του σκότους και του κακού. Αντλεί χαρά στο να φέρνει το φως και την ευημερία στο ανθρώπινο γένος∙ η χαρά Του είναι δίκαιη, σύμβολο της ύπαρξης όλων των θετικών πραγμάτων και, ακόμη περισσότερο, σύμβολο ευδαιμονίας. Η οργή του Θεού οφείλεται στη βλάβη που φέρνει στην ανθρωπότητά Του η ύπαρξη και η αναστάτωση της αδικίας, στην ύπαρξη του κακού και του σκότους, στην ύπαρξη όλων των πραγμάτων που απομακρύνουν την αλήθεια και, ακόμη περισσότερο, στην ύπαρξη των πραγμάτων που αντιτίθενται σε ό,τι καλό και ωραίο. Η οργή Του αποτελεί σημάδι πως όλα τα αρνητικά παύουν να υπάρχουν και, ακόμη περισσότερο από αυτό, αποτελεί σημάδι της αγιοσύνης Του. Η θλίψη Του οφείλεται στον άνθρωπο, για τον οποίο έχει ελπίδες αλλά αυτός έχει περιπέσει στο σκότος, στο ότι το έργο Του για τον άνθρωπο δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες Του και στο ότι το ανθρώπινο γένος που αγαπά δεν μπορεί να ζει εξ ολοκλήρου υπό το φως. Αισθάνεται θλίψη για το αθώο ανθρώπινο γένος, για τον ειλικρινή αλλά αδαή άνθρωπο και για τον άνθρωπο που είναι καλός αλλά στερείται των δικών του απόψεων. Η θλίψη Του αποτελεί σημάδι της καλοσύνης και του ελέους Του, σημάδι του ωραίου και της αγαθότητας. Η ευτυχία Του, βεβαίως, προέρχεται από τη νίκη επί των εχθρών Του και την κατάκτηση της καλής πίστης του ανθρώπου. Πολύ δε περισσότερο, προκύπτει από την εκδίωξη και καταστροφή όλων των εχθρικών δυνάμεων και από το γεγονός ότι το ανθρώπινο γένος διάγει έναν καλό και ειρηνικό βίο. Η ευτυχία του Θεού είναι διαφορετική από τη χαρά του ανθρώπου∙ είναι, αντίθετα, το συναίσθημα της συγκέντρωσης καλών καρπών, ένα συναίσθημα πολύ μεγαλύτερο από τη χαρά. Η ευτυχία Του αποτελεί σύμβολο της εφεξής λύτρωσης του ανθρώπου από τον πόνο, αλλά και σημάδι της εισόδου του σε έναν κόσμο φωτός. Τα συναισθήματα της ανθρωπότητας, από την άλλη πλευρά, προκύπτουν προς ίδιον όφελος, όχι υπέρ της δικαιοσύνης, του φωτός ή του ωραίου, και πολύ λιγότερο προς όφελος της χάρης που παραχωρείται από τον Ουρανό. Τα συναισθήματα του ανθρώπου είναι εγωιστικά και ανήκουν στον κόσμο του σκότους. Δεν υφίστανται προς όφελος του θελήματος και πολύ λιγότερο προς όφελος του σχεδίου του Θεού∙ έτσι, άνθρωπος και Θεός δεν μπορούν να εκφερθούν ποτέ στην ίδια πρόταση. Ο Θεός είναι αιώνια υπέρτατος και έντιμος, ενώ ο άνθρωπος είναι αιώνια μικρός, παντοτινά ανάξιος. Τούτο συμβαίνει επειδή ο Θεός κάνει πάντοτε θυσίες και αφιερώνει τον εαυτό Του στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος, από την άλλη πλευρά, θέλει μόνο να λαμβάνει και αγωνίζεται μόνο για τον εαυτό του. Ο Θεός κοπιάζει αιώνια για την επιβίωση του ανθρωπίνου γένους, ενώ ο άνθρωπος δεν συνεισφέρει ποτέ τίποτα προς χάριν του φωτός ή υπέρ της δικαιοσύνης. Ακόμη και αν ο άνθρωπος καταβάλει κάποια προσπάθεια για ένα χρονικό διάστημα, αυτή δεν μπορεί να αντέξει το παραμικρό χτύπημα, διότι η προσπάθεια του ανθρώπου αφορά μόνο το δικό του καλό και όχι των άλλων. Ο άνθρωπος είναι παντοτινά εγωιστής, ενώ ο Θεός είναι αιώνια ανιδιοτελής. Ο Θεός είναι η πηγή του δικαίου, του καλού και του ωραίου, ενώ ο άνθρωπος είναι αυτός που διαδέχεται και καθιστά εμφανή κάθε ασχήμια και κακό. Ο Θεός δεν θα αλλάξει ποτέ την ουσία Του, τη γεμάτη δικαιοσύνη και ομορφιά, ενώ ο άνθρωπος είναι απολύτως ικανός, ανά πάσα στιγμή και σε κάθε περίπτωση, να προδώσει τη δικαιοσύνη και να απομακρυνθεί από τον Θεό.

Κάθε φράση που έχω εκστομίσει περιέχει μέσα της τη διάθεση του Θεού. Καλά θα κάνετε να μελετήσετε προσεκτικά τα λόγια Μου, και σίγουρα θα ωφεληθείτε πολύ από αυτά. Η ουσία του Θεού είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί, αλλά πιστεύω ότι όλοι σας έχετε τουλάχιστον κάποια ιδέα σχετικά με τη διάθεση του Θεού. Ελπίζω, λοιπόν, ότι θα έχετε περισσότερα να Μου δείξετε από αυτά που έχετε κάνει τα οποία δεν προσβάλλουν τη διάθεση του Θεού. Τότε θα νοιώσω ήσυχος. Για παράδειγμα, να έχεις ανά πάσα στιγμή τον Θεό μέσα στην καρδιά σου. Όποτε ενεργείς, να το πράττεις σύμφωνα με τα λόγια Του. Αναζήτα τις προθέσεις Του σε όλα τα πράγματα, και απόφευγε να κάνεις όσα προσβάλλουν τον Θεό και δείχνουν ασέβεια στο πρόσωπό Του. Ακόμα περισσότερο, δεν πρέπει να τοποθετείς τον Θεό στο πίσω μέρος του μυαλού σου, προκειμένου να γεμίσεις το μελλοντικό κενό της καρδιάς σου. Εάν το πράξεις, θα έχεις προσβάλει τη διάθεση του Θεού. Αν, πάλι, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου δεν κάνεις ούτε μία βλάσφημη παρατήρηση ούτε ένα παράπονο εναντίον του Θεού, και αν είσαι ικανός να φέρεις εις πέρας σωστά όλα όσα σου έχει αναθέσει, καθώς και να υποτάσσεσαι σε όλα τα λόγια Του καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου, τότε θα έχεις αποφύγει την παράβαση των διοικητικών διαταγμάτων. Για παράδειγμα, εάν έχεις πει ποτέ: «Γιατί δεν πιστεύω πως είναι ο Θεός;» «Νομίζω ότι αυτά τα λόγια δεν είναι τίποτα περισσότερο από κάποια διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος», «Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απαραιτήτως σωστά όλα όσα πράττει ο Θεός», «Η ανθρώπινη φύση του Θεού δεν υπερτερεί της δικής μου», «Είναι εντελώς αδύνατον να πιστέψει κανείς τα λόγια του Θεού», ή άλλα τέτοια σχόλια που φανερώνουν κριτική, τότε σε προτρέπω να εξομολογείσαι και να μετανοείς για τις αμαρτίες σου πιο συχνά. Ειδάλλως, ποτέ δεν θα τύχεις συγχώρησης, καθώς προσβάλλεις όχι κάποιον άνθρωπο, αλλά τον ίδιο τον Θεό. Εσύ μπορεί να πιστεύεις ότι κρίνεις έναν άνθρωπο, αλλά το Πνεύμα του Θεού δεν θεωρεί κάτι τέτοιο. Η έλλειψη σεβασμού σου για τη σάρκα Του ισοδυναμεί με έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό Του. Δεδομένου τούτου, δεν έχεις προσβάλει τη διάθεση του Θεού; Πρέπει να θυμάσαι ότι όλα αυτά που πραγματοποιούνται από το Πνεύμα του Θεού γίνονται προκειμένου να προστατευθεί το έργο που πραγματοποιεί ο Θεός εν σαρκί και προκειμένου το εν λόγω έργο να γίνει σωστά. Αν το αμελήσεις, τότε λέγω ότι είσαι κάποιος που ποτέ δεν θα είναι ικανός να επιτύχει να πιστέψει στον Θεό. Διότι προκάλεσες την οργή του Θεού, οπότε κι Εκείνος θα χρησιμοποιήσει την κατάλληλη τιμωρία, προκειμένου να σου δώσει ένα μάθημα.

Η κατάκτηση της γνώσης της ουσίας του Θεού δεν είναι ασήμαντη υπόθεση. Πρέπει να κατανοήσεις τη διάθεσή Του. Με τον τρόπον αυτόν, βαθμιαία και χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις, θα κατορθώσεις να γνωρίσεις την ουσία του Θεού. Όταν έχεις εισέλθει σε αυτήν τη γνώση, θα βρεθείς να βαδίζεις προς μια ανώτερη και πιο ωραία κατάσταση. Στο τέλος, θα φτάσεις να αισθάνεσαι ντροπή για την αποκρουστική ψυχή σου και, επιπλέον, θα νιώθεις ότι δεν υπάρχει μέρος για να κρυφτείς από τη ντροπή σου. Εκείνη τη στιγμή, η συμπεριφορά σου θα προσβάλλει όλο και λιγότερο τη διάθεση του Θεού, η καρδιά σου θα προσεγγίζει όλο και περισσότερο εκείνην του Θεού και στην καρδιά σου θα αναπτυχθεί μια αγάπη για Εκείνον. Τούτο αποτελεί σημάδι της εισόδου του ανθρώπου σε μια ωραία κατάσταση. Αλλά μέχρι στιγμής, δεν το έχετε κατορθώσει. Καθώς όλοι σας τρέχετε γύρω-γύρω προς χάριν του πεπρωμένου σας, ποιος ενδιαφέρεται καθόλου να προσπαθήσει να γνωρίσει την ουσία του Θεού; Εάν τούτο συνεχιστεί, θα παραβείτε εν αγνοία σας τα διοικητικά διατάγματα, καθώς κατανοείτε ελάχιστα από τη διάθεση του Θεού. Αυτό, λοιπόν, που πράττετε τώρα δεν είναι να θέτετε τις βάσεις για τα αδικήματά σας ενάντια στη διάθεση του Θεού; Το ότι σας ζητώ να κατανοήσετε τη διάθεση του Θεού δεν είναι χωρισμένο από το έργο Μου. Διότι, εάν παραβαίνετε συχνά τα διοικητικά διατάγματα, ποιος ανάμεσά σας θα ξεφύγει από την τιμωρία; Τότε το έργο Μου δεν θα ήταν τελείως μάταιο; Ως εκ τούτου, σας ζητώ και πάλι, πέρα από την εξέταση της ίδιας σας της συμπεριφοράς, να προσέχετε και τα βήματά σας. Αυτό είναι και το υψηλότερο αίτημά Μου προς εσάς, και ελπίζω ότι όλοι σας θα το εξετάσετε με σοβαρότητα και θα του χαρίσετε την ειλικρινή προσοχή σας. Αν έρθει μια μέρα κατά την οποίαν οι ενέργειές σας θα Μου προκαλέσουν έντονη οργή, τότε τις συνέπειες θα τις σκεφτείτε αποκλειστικά εσείς και δεν θα υπάρξει κανένας άλλος που θα τιμωρηθεί στη θέση σας.