1 Ανεξάρτητα από το πώς μεταχειρίζεται ο Θεός τους ανθρώπους, από το αν τους μισεί ή τους απεχθάνεται, εάν έλθει μια εποχή που αυτοί κάνουν μεταβολή, τότε ο Θεός θα παρηγορηθεί πολύ: αυτό θα σημαίνει ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν το μικρό εκείνο κομμάτι Θεού στην καρδιά τους, δεν έχουν χάσει εντελώς την ανθρώπινη λογική τους, δεν έχουν απολέσει εντελώς την ανθρώπινη φύση τους, προτίθενται ακόμη να πιστέψουν στον Θεό και έχουν κάποια πρόθεση να Τον αναγνωρίσουν και να επιστρέψουν σε Αυτόν. Ανεξάρτητα από το ποιοι εγκαταλείπουν την οικογένεια του Θεού, εάν επιστρέψουν και η οικογένεια αυτή εξακολουθεί να είναι στην καρδιά τους, τότε ο Θεός θα συνδεθεί λίγο συναισθηματικά και θα παρηγορηθεί κάπως. Ωστόσο, εάν δεν επιστρέψουν ποτέ, ο Θεός θα θεωρήσει ότι είναι κρίμα. Εάν μπορέσουν να επιστρέψουν και αρχίσουν ειλικρινά να πιστεύουν στον Θεό, η καρδιά Του θα γεμίσει ιδιαίτερη ικανοποίηση.

2 Στην εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς είχε οίκτο και χάρη για τον άνθρωπο. Εάν χανόταν ένα πρόβατο από τα εκατό, θα άφηνε τα ενενήντα εννέα για να ψάξει το ένα. Τα λόγια αυτά δεν είναι κάποιο είδος μηχανικής μεθόδου, ούτε κανόνας. Αντιθέτως, δείχνουν τις προθέσεις του Θεού προς τους ανθρώπους, την επείγουσα πρόθεσή Του να τους σώσει και τη βαθιά αγάπη Του γι’ αυτούς. Η αγάπη Του για την ανθρωπότητα δεν είναι τρόπος να κάνει πράγματα· είναι είδος διάθεσης, είδος νοοτροπίας. Επομένως, ανεξάρτητα από το πόσες αδυναμίες και παρανοήσεις έχουν οι άνθρωποι, εάν αφυπνιστούν, κατανοήσουν και κάνουν μεταβολή, ο Θεός θα παρηγορηθεί ιδιαίτερα. Σε αυτόν τον κόσμο των αισθησιακών απολαύσεων και σε αυτήν την κακή εποχή, η ικανότητα να στέκεται κανείς ακλόνητος, να αναγνωρίζει τον Θεό και να επιστρέφει στο σωστό μονοπάτι είναι πράγματα που προσφέρουν αρκετή παρηγοριά και είναι συναρπαστικά.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο