Ⅰ

Για τόσα χρόνια οι σκέψεις των ανθρώπων

βάσει των οποίων επιβιώνουν, χάλασαν την καρδιά τους,

γίναν δειλοί, πονηροί και άθλιοι.

Δίχως βούληση και θέληση,

μα άπληστοι, αλαζόνες και πείσμωνες,

ανίκανοι το εγώ να υπερβούν,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή επιρροή,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή δύναμη.

Ⅱ

Οι σκέψεις κι οι ζωές τους είναι σάπιες.

Οι απόψεις τους για την πίστη στον Θεό

στ’ αλήθεια άσχημες, αβάσταχτες.

Τόσο αφόρητα απεχθείς.

Δίχως βούληση και θέληση,

μα άπληστοι, αλαζόνες και πείσμωνες,

ανίκανοι το εγώ να υπερβούν,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή επιρροή,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή δύναμη.

Ⅲ

Φοβισμένοι, αδύναμοι και άθλιοι,

δεν μισούν τις δυνάμεις του σκότους.

Δεν αγαπούν την αλήθεια και το φως,

αλλά τα διώχνουν με ό,τι κι αν κάνουν.

Δίχως βούληση και θέληση,

μα άπληστοι, αλαζόνες και πείσμωνες,

ανίκανοι το εγώ να υπερβούν,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή επιρροή,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή,

να ξεφύγουν απ’ τη σκοτεινή δύναμη.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γιατί είσαι απρόθυμος να είσαι αντιθετικό στοιχείο;