472 Η αλήθεια είναι ο ύψιστος αφορισμός της ζωής
Ⅰ
Η αλήθεια, ο πιο πραγματικός αφορισμός της ζωής,
και το ύψιστο αγαθό των ανθρώπων.
Λέγεται και αφορισμός ζωής,
επειδή αυτό, επειδή αυτό ζητά ο Θεός και αυτό πράττει ο ίδιος, ναι.
Αυτό ζητά ο Θεός και αυτό πράττει ο ίδιος.
Δεν είναι κάποιο ρητό συνοπτικό,
ούτε κι απόφθεγμα κάποιου σπουδαίου.
Είν’ ομιλία προς τον άνθρωπο,
απ’ τον Κύριο όλων, στη γη, στον ουρανό, στον ουρανό.
Ⅱ
Δεν είναι λόγια ανθρώπινα,
αλλά η έμφυτη του Θεού ζωή.
Ο ύψιστος αφορισμός της ζωής.
Το καθήκον σου είναι να πράττεις την αλήθεια,
και να μπορείς να ικανοποιείς τον Θεό, τον Θεό.
Δεν είναι κάποιο ρητό συνοπτικό,
ούτε κι απόφθεγμα κάποιου σπουδαίου.
Είν’ ομιλία προς τον άνθρωπο,
απ’ τον Κύριο όλων, στη γη, στον ουρανό, στον ουρανό.
Ⅲ
Η απαίτησή Του αυτή είναι ό,τι πιο αληθινό,
και όχι δόγμα κενό, ανέφικτο.
Δεν είναι κάποιο ρητό συνοπτικό,
ούτε και απόφθεγμα κάποιου σπουδαίου.
Είν’ ομιλία προς τον άνθρωπο,
απ’ τον Κύριο όλων, στη γη, στον ουρανό.
Δεν είναι κάποιο ρητό συνοπτικό,
ούτε και απόφθεγμα κάποιου σπουδαίου.
Είν’ ομιλία προς τον άνθρωπο
απ’ τον Κύριο όλων, στη γη, στον ουρανό.
Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν