Ⅰ

Οι άνθρωποι δεν ξέρουν να απολαμβάνουν

τις ευλογίες απ’ τα χέρια του Θεού,

γιατί δεν ξεχωρίζουν δεινά από ευλογίες.

Δεν είναι αληθινοί στην αναζήτηση του Θεού.

Αν το αύριο δεν έρθει,

ποιος από εσάς, ενώπιον του Θεού,

θα είναι σαν το χιόνι ολόλευκος,

σαν αγνός νεφρίτης ακηλίδωτος.

Άραγε η αγάπη σας γι’ Αυτόν

δεν ανταλλάζεται ποτέ

μ’ ένα γεύμα γευστικό ή με ρούχα καλά,

ή με έναν υψηλό μισθό;

Αλλάζει, άραγε, με αγάπη άλλων

κι εγκαταλείπεται από δοκιμασίες;

Δεν θα φέρει, άραγε, η ταραχή

παράπονα για τα σχέδιά Του;

Ⅱ

Κανείς δεν κατάλαβε αληθινά

το σπαθί μες στο στόμα του Θεού.

Ξέρουν μόνο ένα νόημα επιφανειακό,

το νόημα το βαθύ δενκατανοούν.

Αν έβλεπαν στ’ αλήθεια οι άνθρωποι

του σπαθιού Του την αιχμηρότητα,

σαν τα ποντίκια θα έτρεχαν,

θα γύρναγαν στις τρύπες τους.

Απαθείς πολύ για να μάθουν την αλήθεια των λόγων Του,

δεν έχουν ιδέα για την ισχύ τους,

πόσο η διαφθορά τους κρίνεται,

πόσο αποκαλύπτεται η φύση τους.

Βασισμένοι σε πρόχειρες ιδέες για τα λόγια Του,

οι περισσότεροι έχουν στάση χλιαρή.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 15