Ⅰ

Ωωω.. Ωω... Ωω....

Λαχταρούσα να Σε δω, Θεέ.

Δε θέλω να 'μαι μακριά Σου πια.

Είσ' ο κυρίαρχος Δημιουργός μου,

μα τώρα δεν μπορούμε να ‘μαστε πάντα μαζί.

Υποφέρεις τόση ντροπή για να σώσεις τον διεφθαρμένο άνθρωπο.

Ποιoς μπορεί να καταλάβει;

Ⅱ

Ταξίδεψες σ' έναν δρόμο από αίμα και δάκρυα,

υποφέροντας για μήνες και χρόνια.

Έφερες όλη Σου την αγάπη σε εμάς.

Συμμερίζεσαι τις συμφορές των ανθρώπων,

αλλά υποφέρεις μοναξιά και εγκατάλειψη.

Ποιος θα μπορούσε να νοιαστεί για την καρδιά Σου;

Κάθε έκκληση και κάθε μέρα αναμονής.

Δίνεις ό,τι έχεις να κερδίσεις την αγάπη του ανθρώπου,

αλλά κανείς δε μπορεί να Σε παρηγορήσει.

Γιατί η αληθινή αγάπη να είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί στη γη;

Ⅲ

Ωωω... Αααα...

Προσκυνώντας ενώπιον Σου, είμαι γεμάτος θλίψη,

κρατώντας τις τύψεις και τις συγγνώμες.

Πόσο λυπάμαι για ό,τι έχω κάνει.

Mισώ που δε νοιάστηκα για την καρδιά Σου.

Όλες μου οι διαφθορές Σ' αφήνουν απογοητευμένο.

Πώς μπορώ να επανορθώσω για τα λάθη μου;

Κάθε έκκληση και κάθε μέρα αναμονής.

Δίνεις ό,τι έχεις να κερδίσεις την αγάπη του ανθρώπου,

αλλά κανείς δε μπορεί να Σε παρηγορήσει.

Γιατί η αληθινή αγάπη να είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί στη γη;

Κάθε έκκληση και κάθε μέρα αναμονής.

Δίνεις ότι έχεις να κερδίσεις την αγάπη του ανθρώπου.

αλλά κανείς δε μπορεί να Σε παρηγορήσει.

Γιατί η αληθινή αγάπη να είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί στη γη;

Η αλήθεια που εκφράζεις σώζει την ανθρωπότητα,

αφήνοντας αγάπη φλογερή στον κόσμο.

Ό,τι μου εμπιστεύθηκες είναι χαραγμένο βαθιά μέσ' στην καρδιά μου.

Δεν έχω άλλη επιθυμία, παρά να 'μαι πιστός σε Σένα για πάντα.