Αυτήν τη στιγμή, η κάθε ημέρα που ζείτε είναι κρίσιμη και υψίστης σημασίας για τον προορισμό και τη μοίρα σας, επομένως πρέπει να εκτιμάτε όλα όσα έχετε σήμερα και να δίνετε αξία στο κάθε λεπτό που περνά. Πρέπει να βρίσκετε όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε για να δώσετε στον εαυτό σας τα μεγαλύτερα κέρδη, ούτως ώστε να μην έχετε ζήσει τη ζωή σας μάταια. Ίσως να αισθάνεστε μπερδεμένοι σχετικά με τον λόγο για τον οποίο λέω τέτοιου είδους λόγια. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά κανενός από εσάς, διότι οι ελπίδες που είχα για εσάς δεν ήταν αυτό που είστε σήμερα. Έτσι, μπορώ να το πω το εξής: Καθένας από εσάς βρίσκεται στα πρόθυρα κινδύνου και οι πάλαι ποτέ κραυγές σας για βοήθεια και οι προηγούμενες προσδοκίες σας να επιδιώξετε την αλήθεια και να αναζητήσετε το φως πλησιάζουν στο τέλος τους. Αυτή είναι η τελική σας επίδειξη αποζημίωσης και είναι κάτι που ποτέ δεν περίμενα. Δεν θέλω να μιλήσω για πράγματα που δεν ισχύουν, διότι Με έχετε πραγματικά απογοητεύσει. Ίσως δεν θέλετε να το δεχθείτε αδιαμαρτύρητα, δεν θέλετε να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα —ωστόσο πρέπει σοβαρά να σας ρωτήσω το εξής: Όλα αυτά τα χρόνια, με τι ακριβώς ήταν γεμάτη η καρδιά σας; Σε ποιον είναι αφοσιωμένη; Μην πείτε ότι τα ερωτήματα αυτά ήρθαν από το πουθενά, και μην Με ρωτήσετε γιατί ρώτησα τέτοια πράγματα. Να ξέρετε το εξής: Επειδή σας ξέρω πολύ καλά, νοιάζομαι υπερβολικά για εσάς και έχω επενδύσει υπερβολικά μεγάλο μέρος της καρδιάς Μου στη συμπεριφορά και τις πράξεις σας, σας έχω καλέσει να λογοδοτήσετε αδιάκοπα και έχω υπομείνει πικρές δυσκολίες. Ωστόσο, Με ξεπληρώνετε αποκλειστικά και μόνο με αδιαφορία και αβάσταχτη παραίτηση. Έχετε υπάρξει τόσο αμελείς απέναντί Μου· είναι δυνατόν να μην ξέρω τίποτα γι’ αυτό; Αν πιστεύετε κάτι τέτοιο, αυτό αποδεικνύει περαιτέρω ότι πράγματι δεν Μου συμπεριφέρεστε με ευγένεια. Κι έτσι, λοιπόν, σας λέω ότι στρουθοκαμηλίζετε. Είστε όλοι τόσο έξυπνοι, που δεν ξέρετε καν τι κάνετε —τι θα χρησιμοποιήσετε, λοιπόν, για να Μου δώσετε λογαριασμό;

Η ερώτηση που Με ανησυχεί περισσότερο είναι σε ποιον ακριβώς είναι αφοσιωμένη η καρδιά σας. Ελπίζω, επίσης, ότι ο καθένας από εσάς θα προσπαθήσει να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του και να ρωτήσει τον εαυτό του σε ποιον είναι αφοσιωμένος και για ποιον ζει. Ίσως δεν λάβατε ποτέ προσεκτικά υπόψη σας αυτά τα ερωτήματα, οπότε τι θα λέγατε να σας αποκαλύψω τις απαντήσεις;

Όλοι όσοι θυμούνται θα αναγνωρίσουν το εξής γεγονός: Ο άνθρωπος ζει για τον εαυτό του και είναι αφοσιωμένος στον εαυτό του. Δεν θεωρώ τις απαντήσεις σας εντελώς σωστές, διότι ο καθένας από εσάς υπάρχει στην αντίστοιχη ζωή του και ο καθένας παλεύει με τα δικά του βάσανα. Ως εκ τούτου, είστε αφοσιωμένοι στους ανθρώπους που αγαπάτε και στα πράγματα που σας ευχαριστούν· δεν είστε εντελώς αφοσιωμένοι στον εαυτό σας. Επειδή ο καθένας σας είναι επηρεασμένος από ανθρώπους, από περιστατικά και αντικείμενα γύρω σας, δεν είστε αληθινά αφοσιωμένοι στον εαυτό σας. Λέω αυτά τα λόγια όχι για να υποστηρίξω το να είστε αφοσιωμένοι στον εαυτό σας, αλλά για να εκθέσω την αφοσίωσή σας σε οτιδήποτε άλλο, διότι με την πάροδο τόσο πολλών χρόνων, δεν έχω λάβει ποτέ αφοσίωση από κανέναν από εσάς. Με ακολουθείτε όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο δεν Μου έχετε δώσει ποτέ την παραμικρή αφοσίωση. Αντίθετα, περιστρέφεστε γύρω από τα άτομα που αγαπάτε και τα πράγματα που σας ευχαριστούν —σε τέτοιον βαθμό, ώστε να τα κρατάτε πάντοτε και παντού κοντά στην καρδιά σας και να μην τα έχετε εγκαταλείψει ποτέ. Κάθε φορά που γίνεστε ανυπόμονοι ή παθιασμένοι με κάτι που αγαπάτε, συμβαίνει καθώς Με ακολουθείτε ή ακόμη καθώς ακούτε τα λόγια Μου. Επομένως, λέω ότι χρησιμοποιείτε την αφοσίωση που σας ζητάω, μάλλον για να είστε αφοσιωμένοι και να εκτιμάτε τα «κατοικίδιά» σας. Παρόλο που μπορεί να θυσιάσετε ένα ή δύο πράγματα για Εμένα, αυτό δεν αντιπροσωπεύει τον καλύτερό σας εαυτό, και δεν δείχνει ότι είμαι Εγώ εκείνος στον οποίο είστε πραγματικά αφοσιωμένοι. Παίρνετε μέρος σε εγχειρήματα που σας ενθουσιάζουν: Ορισμένοι άνθρωποι είναι αφοσιωμένοι στους γιους και τις κόρες τους, άλλοι στους συζύγους και στις συζύγους τους, σε πλούτη, εργασία, ανωτέρους, σε κύρος ή στις γυναίκες. Δεν νιώθετε ποτέ κουρασμένοι ή ενοχλημένοι για τα πράγματα στα οποία είστε αφοσιωμένοι· αντίθετα, γίνεστε όλο και περισσότερο ανυπόμονοι να κατέχετε αυτά τα πράγματα σε μεγαλύτερη ποσότητα και καλύτερη ποιότητα και δεν το βάζετε ποτέ κάτω. Εγώ και τα λόγια Μου στριμωχνόμαστε πάντοτε πίσω από τα πράγματα με τα οποία ενθουσιάζεστε. Και δεν έχετε άλλη επιλογή από το να τα βάλετε στην τελευταία θέση. Υπάρχουν μάλιστα κάποιοι που αφήνουν αυτήν την τελευταία θέση για πράγματα στα οποία είναι αφοσιωμένοι, τα οποία όμως δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη. Δεν έχει υπάρξει ποτέ το παραμικρό ίχνος από Εμένα στις καρδιές τους. Ίσως να θεωρείτε ότι ζητώ υπερβολικά πολλά από εσάς ή ότι σας κατηγορώ άδικα —αλλά σκεφτήκατε ποτέ το γεγονός ότι, ενώ περνάτε χαρούμενα χρόνο με την οικογένειά σας, δεν έχετε υπάρξει ποτέ αφοσιωμένοι σ’ Εμένα; Σε στιγμές όπως αυτή, δεν σας πονάει αυτό; Όταν οι καρδιές σας είναι γεμάτες με χαρά και ανταμείβεστε για τους κόπους σας, δεν νιώθετε αποκαρδιωμένοι που δεν έχετε εξοπλιστεί με επαρκή αλήθεια; Πότε κλάψατε επειδή δεν λάβατε την έγκρισή Μου; Ταλαιπωρείτε το μυαλό σας και μοχθείτε πολύ για χάρη των γιων και των κορών σας, ωστόσο και πάλι δεν είστε ικανοποιημένοι· και πάλι πιστεύετε ότι δεν υπήρξατε φιλόπονοι για λογαριασμό τους, ότι δεν κάνατε ό,τι μπορούσατε γι’ αυτούς. Προς Εμένα, ωστόσο, ήσασταν πάντοτε αμελείς και ανεύθυνοι· υπάρχω μόνο στις αναμνήσεις σας, μα δεν διαρκώ στις καρδιές σας. Ποτέ δεν νιώθετε την αφοσίωση και τις προσπάθειές Μου, και δεν τα εκτιμήσατε ποτέ στο ελάχιστο. Στοχάζεστε μόνο για λίγο και πιστεύετε ότι αυτό είναι αρκετό. Αυτό το είδος «αφοσίωσης» δεν είναι αυτό που από καιρό λαχταρώ, αλλά αυτό που καιρό τώρα σιχαίνομαι. Ωστόσο, παρά τα όσα λέω, συνεχίζετε να παραδέχεστε μόνο ένα ή δύο πράγματα· δεν μπορείτε να τα αποδεχτείτε πλήρως, γιατί είστε όλοι σας πολύ «σίγουροι», και πάντοτε διαλέγετε τι να αποδεχτείτε από τα λόγια που έχω πει. Αν είστε ακόμη έτσι σήμερα, έχω πράγματι κάποιες μεθόδους για να αντιμετωπίσω την αυτοπεποίθησή σας —και, επιπλέον, θα σας κάνω να αναγνωρίσετε ότι όλα Μου τα λόγια είναι αληθινά και ότι κανένα απ’ αυτά δεν διαστρεβλώνει την πραγματικότητα.

Αν τοποθετούσα κάποια χρήματα μπροστά σας αυτήν τη στιγμή και σας έδινα την ελευθερία να διαλέξετε —και αν δεν σας καταδίκαζα για την επιλογή σας— τότε οι περισσότεροι από εσάς θα διάλεγαν τα χρήματα και θα απαρνούνταν την αλήθεια. Οι καλύτεροι από εσάς θα παρατούσαν τα χρήματα και θα διάλεγαν διστακτικά την αλήθεια, ενώ εκείνοι που βρίσκονται στο μεταίχμιο θα άρπαζαν τα χρήματα στο ένα χέρι και την αλήθεια στο άλλο. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα φαινόταν ο πραγματικός σας εαυτός; Αν είχατε να επιλέξετε μεταξύ της αλήθειας και οτιδήποτε στο οποίο είστε αφοσιωμένοι, θα κάνατε όλοι αυτήν την επιλογή και η στάση σας θα παρέμενε ίδια. Δεν είναι έτσι; Δεν υπάρχουν πολλοί ανάμεσά σας που έχουν ταλαντευτεί μεταξύ σωστού και λάθους; Στις αναμετρήσεις μεταξύ θετικού και αρνητικού, μαύρου και άσπρου, σίγουρα γνωρίζετε τις επιλογές που έχετε κάνει μεταξύ της οικογένειας και του Θεού, των παιδιών και του Θεού, της ειρήνης και της διατάραξης, του πλούτου και της φτώχειας, του κύρους και μιας συνηθισμένης κατάστασης, της υποστήριξης και του παραγκωνισμού, και τα συναφή. Μεταξύ μιας ειρηνικής οικογένειας και μιας διασπασμένης, διαλέξατε την πρώτη και το κάνατε χωρίς κανέναν δισταγμό. Μεταξύ του πλούτου και του καθήκοντος, διαλέξατε επίσης το πρώτο, μην έχοντας καν τη θέληση να επιστρέψετε στην ακτή^[α]. Μεταξύ πολυτέλειας και φτώχειας, διαλέξατε το πρώτο. Όταν ήταν να επιλέξετε μεταξύ των γιων, των κορών, των συζύγων κι Εμένα, διαλέξατε τα πρώτα. Και μεταξύ της αντίληψης και της αλήθειας, διαλέξατε πάλι το πρώτο. Ερχόμενος αντιμέτωπος με κάθε είδους μοχθηρές πράξεις σας, έχω απλώς χάσει την πίστη Μου σ’ εσάς. Απλώς Με εκπλήσσει που οι καρδιές σας αντιστέκονται τόσο στο να μαλακώσουν. Τόσα χρόνια αφοσίωσης και προσπάθειας επέφεραν προφανώς σ’ Εμένα αποκλειστικά και μόνο την εγκατάλειψη και την απελπισία σας, αλλά οι ελπίδες Μου για εσάς αυξάνονται κάθε μέρα που περνάει, διότι η μέρα Μου έχει ήδη αποκαλυφθεί πλήρως ενώπιον όλων. Παρ’ όλα αυτά, επιμένετε να αναζητάτε σκοτεινά και μοχθηρά πράγματα, και αρνείστε να αποκοπείτε από αυτά. Ποιο θα είναι, λοιπόν, το αποτέλεσμά σας; Το σκεφτήκατε ποτέ αυτό προσεκτικά; Αν σας ζητούνταν να διαλέξετε ξανά, ποια θα ήταν τότε η θέση σας; Θα ήταν ακόμη όπως η προηγούμενη; Θα Μου φέρνατε και πάλι απογοήτευση και άθλια θλίψη; Οι καρδιές σας θα εξακολουθούσαν να κατέχουν ελάχιστη ζεστασιά; Ακόμη δεν θα γνωρίζατε τι να κάνετε για να καθησυχάσετε την καρδιά Μου; Τη στιγμή αυτή, τι επιλέγετε; Θα υποταχθείτε στα λόγια Μου ή θα τα αποστρέφεστε; Η ημέρα Μου έχει ξεδιπλωθεί μπροστά στα μάτια σας, κι αυτό που βλέπετε είναι μια νέα ζωή και ένα νέο σημείο εκκίνησης. Ωστόσο, πρέπει να σας πω ότι αυτό το σημείο εκκίνησης δεν είναι η αρχή του προηγούμενου νέου έργου, αλλά το συμπέρασμα του παλαιού. Πρόκειται, δηλαδή, για την τελευταία πράξη. Θεωρώ ότι όλοι μπορείτε να καταλάβετε τι είναι ασυνήθιστο σχετικά μ’ αυτό το σημείο εκκίνησης. Σύντομα, ωστόσο, θα καταλάβετε την πραγματική σημασία αυτού του σημείου εκκίνησης, οπότε ας το προσπεράσουμε μαζί κι ας υποδεχθούμε τον επίλογο που πλησιάζει! Ωστόσο, αυτό που συνεχίζει να Με ανησυχεί σχετικά μ’ εσάς, είναι ότι, όταν έρχεστε αντιμέτωποι με την αδικία και τη δικαιοσύνη, πάντοτε διαλέγετε την πρώτη. Όλα αυτά, όμως, ανήκουν στο παρελθόν σας. Ελπίζω, επίσης, να ξεχάσω τα πάντα από το παρελθόν σας, παρόλο που αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει. Έχω, όμως, έναν πολύ καλό τρόπο για να το κάνω: Το μέλλον ας αντικαταστήσει το παρελθόν και ας επιτρέψει στις σκιές του παρελθόντος σας να διαλυθούν σε αντάλλαγμα του πραγματικού εαυτού σας σήμερα. Επομένως, πρέπει να σας βάλω στον κόπο να κάνετε ξανά την επιλογή: Σε ποιον ακριβώς είστε αφοσιωμένοι;

Υποσημειώσεις:

α. Επιστρέφω στην ακτή: κινεζικός ιδιωματισμός που σημαίνει «αποστρέφομαι τους σατανικούς τρόπους κάποιου».