Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος είναι αναίσθητος και αργόστροφος· έχει γίνει ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει σε σημείο που ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η σύνεση του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως αυτός επιθυμεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως αυτός ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό,τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υποταχθεί σ’ Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την εξουσία του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

Η μεταβολή της διάθεσης του ανθρώπου ξεκινά από τη γνώση της ουσίας του και μέσω αλλαγών στη σκέψη, τη φύση και τις διανοητικές του προοπτικές μέσα από θεμελιώδεις αλλαγές. Μονάχα έτσι θα επιτευχθούν πραγματικές αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου. Η βασική αιτία των διεφθαρμένων διαθέσεων που αναδύονται στον άνθρωπο είναι η παραπλάνηση, η διαφθορά και το δηλητήριο του Σατανά. Ο άνθρωπος έχει δεσμευτεί και ελέγχεται από τον Σατανά και υφίσταται την ανήκουστη βλάβη που έχει προξενήσει ο Σατανάς στη σκέψη του, στην ηθική του, στην αντίληψη και τη λογική του. Ακριβώς επειδή τα βασικά πράγματα του ανθρώπου τα έχει διαφθείρει ο Σατανάς και είναι τελείως διαφορετικά από το πώς ήταν όταν ο Θεός τα δημιούργησε αρχικά, εναντιώνεται ο άνθρωπος στον Θεό και δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Έτσι, οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου θα πρέπει να ξεκινήσουν με αλλαγή στη σκέψη, τη λογική και την αντίληψη του, οι οποίες θα αλλάξουν τη γνώση του για τον Θεό και τη γνώση του για την αλήθεια. Εκείνοι που γεννήθηκαν στην πιο βαθιά διεφθαρμένη χώρα από όλες, έχουν ακόμη μεγαλύτερη άγνοια του τί είναι ο Θεός, ή του τί σημαίνει να πιστεύεις σε Εκείνον. Όσο περισσότερο διεφθαρμένοι είναι οι άνθρωποι, τόσο λιγότερο γνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού και τόσο φτωχότερη είναι η λογική κι η αντίληψή τους. Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί· έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος από τη φύση του υποτασσόταν στον Θεό και υποτασσόταν στα λόγια Του αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υποταγή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η σύνεση και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όπως φυσικά και θέμα συμμόρφωσης με το θέλημα του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υποταγή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Το να έχει κανείς μια αποκλίνουσα σύνεση δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη στον Θεό ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Ο άνθρωπος σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Ο άνθρωπος κατακρίνει τον Θεό πίσω από την πλάτη Του, γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο Θεός· ο άνθρωπος δεν έχει καμία πρόθεση να υποτάσσεται στον Θεό και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά από Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατικοί ενάντια στον Θεό είναι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ακόμα τον εαυτό τους, τόσο λιγότερο σωστή σύνεση έχουν.

Η αποκάλυψη της διεφθαρμένης υπόστασης του ανθρώπου έχει την πηγή της σε τίποτε παραπάνω από τη θολωμένη συνείδηση του ανθρώπου, την κακόβουλη φύση του και την αδύναμη λογική του· εάν η συνείδηση κι η σύνεσή του μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικές, τότε αυτός θα γίνει κάποιος που είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Απλά και μόνο επειδή η συνείδηση του ανθρώπου ήταν πάντοτε αναισθητοποιημένη και επειδή η σύνεσή του, η οποία ποτέ δεν υπήρξε σωστή, θολώνει ολοένα και περισσότερο, ο άνθρωπος επαναστατεί ολοένα και περισσότερο εναντίον του Θεού, σε σημείο που σταύρωσε τον Ιησού, αρνείται στην ενσάρκωση του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες την είσοδο στο σπίτι του και καταδικάζει τη σάρκα του Θεού, την οποία θεωρεί ασήμαντη. Εάν ο άνθρωπος είχε έστω και λίγη ανθρωπιά, δεν θα ήταν τόσο σκληρός απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό· εάν είχε έστω και λίγη λογική, δεν θα ήταν τόσο μοχθηρός αντιμετωπίζοντας τη σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού· αν είχε λίγη συνείδηση, δεν θα ήταν «έδινε ευχαριστίες» στον ενσαρκωμένο Θεό με αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος ζει στην εποχή που ο Θεός έχει αποκτήσει σάρκα και οστά, ωστόσο είναι ανίκανος να ευχαριστήσει τον Θεό για την τόσο καλή ευκαιρία που του παρέχει, και αντ’ αυτού, καταριέται τον ερχομό Του ή αγνοεί τελείως το γεγονός της ενσάρκωσης του Θεού και φαινομενικά είναι εναντίον του γεγονότος αυτού και το αποστρέφεται. Ασχέτως με τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον ερχομό Του, ο Θεός, εν συντομία, συνεχίζει πάντοτε το έργο Του υπομονετικά —παρόλο που ο άνθρωπος δεν Τον καλοδέχθηκε και έχει τυφλές απαιτήσεις από Εκείνον. Η διάθεση του ανθρώπου έχει γίνει εξαιρετικά μοχθηρή, η λογική του έχει αναισθητοποιηθεί φοβερά και η συνείδησή του έχει ποδοπατηθεί από τον Σατανά κι εδώ και πολύ καιρό έπαψε να είναι η αρχική ανθρώπινη συνείδηση. Ο άνθρωπος δεν είναι απλά αγνώμων απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό που πρόσφερε τόση πολλή ζωή και χάρη στην ανθρωπότητα, αλλά έχει γίνει ακόμα και πικρόχολος απέναντι Του επειδή του προσέφερε την αλήθεια· είναι που ο άνθρωπος δεν τρέφει το παραμικρό ενδιαφέρον για την αλήθεια και έτσι έχει γίνει πικρόχολος προς τον Θεό. Όχι μόνο ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταθέσει τη ζωή του για τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά προσπαθεί επίσης να Του αποσπάσει ευλογίες και προσποιείται πως τρέφει ένα ενδιαφέρον πολύ μεγαλύτερο από αυτό που Του έχει προσφέρει. Άνθρωποι με τέτοια λογική και συνείδηση θεωρούν πως αυτό δεν είναι μεγάλο θέμα και εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχουν δαπανήσει πάρα πολύ μεγάλο μέρος του εαυτού τους για τον Θεό και πως Εκείνος τους έχει δώσει πολύ λίγα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ Μου έδωσαν μια κούπα νερό, απλώνουν το χέρι και απαιτούν να τους πληρώσω για δύο κούπες γάλα, ή που ενώ Μου παρείχαν δωμάτιο για να περάσω μια νύχτα, απατούν να πληρώσω ενοίκιο για πολλές. Με τέτοια ανθρώπινη φύση και με τέτοια συνείδηση, πώς μπορείτε ακόμα να εύχεστε να κερδίσετε ζωή; Πόσο άξιοι περιφρόνησης και αχρείοι είστε! Αυτού του είδους η ανθρώπινη φύση και αυτού του είδους η ανθρώπινη συνείδηση στον άνθρωπο είναι που κάνουν τον ενσαρκωμένο Θεό να περιπλανιέται σε ολόκληρη τη γη, χωρίς να βρίσκει πουθενά καταφύγιο. Εκείνοι που πραγματικά κατέχουν συνείδηση και ανθρωπιά θα πρέπει να λατρεύουν και να υπηρετούν ολόψυχα τον ενσαρκωμένο Θεό, όχι λόγω του πόσου έργου έχει επιτελέσει, αλλά ακόμα κι αν δεν έχει κάνει κανένα έργο. Αυτό πρέπει να κάνουν όσοι έχουν υγιή λογική και αυτό είναι το καθήκον του ανθρώπου. Μάλιστα, οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν για όρους για να υπηρετούν τον Θεό: Δεν τους νοιάζει αν είναι Θεός ή άνθρωπος, και μιλούν μονάχα για τους δικούς τους όρους, και επιδιώκουν μονάχα να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες. Όταν μαγειρεύετε για Μένα, απαιτείτε αμοιβή για τις υπηρεσίες σας, όταν τρέχετε για Μένα ζητάτε αντίστοιχη αμοιβή, όταν εργάζεστε για Εμένα απαιτείτε μισθό, όταν πλένετε τα ρούχα Μου απαιτείτε αμοιβή, όταν φροντίζετε για την εκκλησία τα απαιτείτε πίσω, όταν μιλάτε ζητάτε συνδρομή για τον ομιλητή, όταν δίνετε βιβλία ζητάτε τέλη διανομής και όταν γράφετε απαιτείτε τέλη συγγραφής. Αυτοί που έχω κλαδέψει απαιτούν ακόμα και επιβράβευση από Εμένα, ενώ εκείνοι που έχουν σταλεί σπίτι απαιτούν αποζημίωση για τη ζημιά στο όνομά τους· οι ανύπαντροι απαιτούν προίκα ή αποζημίωση για τη χαμένη νιότη τους· αυτοί που σκοτώνουν ένα κοτόπουλο απαιτούν την αμοιβή του χασάπη, εκείνοι που τηγανίζουν φαγητό ζητούν τον τέλη τηγανίσματος και αυτοί που φτιάχνουν σούπα επίσης απαιτούν να πληρωθούν… Αυτή είναι η υψηλή και επιβλητική σας ανθρώπινη φύση και αυτές είναι οι πράξεις που σας υπαγορεύει η ζεστή συνείδησή σας. Πού είναι η σύνεσή σας; Πού είναι η ανθρωπιά σας; Εγώ θα σας πω! Εάν συνεχίσετε έτσι, θα πάψω να εργάζομαι ανάμεσά σας. Δεν θα εργάζομαι ανάμεσα σε μια αγέλη θηρίων με ανθρώπινη μορφή, δεν θα υποφέρω τόσο για μια τέτοια ομάδα ανθρώπων που η ωραία τους όψη κρύβει μια άγρια καρδιά, δεν θα υπομείνω τόσα πολλά για μια τέτοια αγέλη ζώων που δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα σωτηρίας. Η ημέρα που θα σας γυρίσω την πλάτη θα είναι η ημέρα που θα πεθάνετε, είναι η ημέρα που το σκότος θα πέσει πάνω σας και η ημέρα που το φως θα σας εγκαταλείψει. Επιτρέψετε μου να σας πω Εγώ! Ποτέ δεν θα είμαι καλοσυνάτος σε μια ομάδα όπως η δική σας, μια ομάδα κατώτερη και από ζώα! Υπάρχουν όρια στα λόγια και στις πράξεις Μου κι έτσι όπως είναι η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση σας, δεν πρόκειται να εργαστώ περισσότερο, διότι έχετε έλλειψη συνείδησης, Μου έχετε προξενήσει πολύ πόνο και η απαράδεκτη συμπεριφορά σας Με αηδιάζει τόσο πολύ. Άνθρωποι με τόση μεγάλη έλλειψη ανθρωπιάς και συνείδησης δεν θα έχουν ποτέ ευκαιρία για σωτηρία· δεν πρόκειται ποτέ να σώσω τόσο άκαρδους και αγνώμονες ανθρώπους. Όταν φτάσει η ημέρα Μου, θα ρίχνω τις καυτές φλόγες Μου στους αιώνες των αιώνων πάνω στους υιούς της επαναστατικότητας που κάποτε προκάλεσαν την άγρια οργή Μου, θα επιβάλω την αιώνια τιμωρία Μου σε εκείνα τα ζώα που κάποτε εξαπέλυσαν ύβρεις εναντίον Μου και Με εγκατέλειψαν, θα καίω αιώνια με τις φωτιές του θυμού Μου τους υιούς της επαναστατικότητας που κάποτε έζησαν και έφαγαν μαζί Μου μα δεν πίστευαν σ’ Εμένα, που Με προσέβαλαν και Με πρόδωσαν. Θα υποβάλλω στην τιμωρία Μου όλους εκείνους που προκάλεσαν την οργή Μου, θα ρίξω το σύνολο της οργής Μου πάνω σε αυτά τα κτήνη που κάποτε ήθελαν να σταθούν στο πλάι Μου ως όμοιοί Μου, κι όμως δεν Με λάτρεψαν ούτε υποτάχθηκαν σ’ Εμένα, η ράβδος με την οποία χτυπώ τον άνθρωπο θα πέσει πάνω σε αυτά τα ζώα που κάποτε απόλαυσαν την φροντίδα Μου και κάποτε απόλαυσαν τα μυστήρια που αποκάλυψα και που κάποτε προσπάθησαν να κερδίσουν υλικές απολαύσεις από Εμένα. Δεν θα συγχωρήσω κανέναν που θα προσπαθήσει να πάρει την θέση Μου· δεν θα δείξω έλεος σε κανέναν που θα προσπαθήσει να αποσπάσει τροφή και ρουχισμό από Εμένα. Προς το παρόν, παραμένετε ελεύθεροι από το κακό και εξακολουθείτε να υπερβάλλετε στις απαιτήσεις σας προς Εμένα. Όταν φτάσει η ημέρα της οργής, δεν θα απαιτήσετε άλλα από Μένα· εκείνη την ημέρα θα σας αφήσω να «απολαύσετε» με την καρδιά σας, θα σας κάνω να σκύψετε το κεφάλι στο έδαφος και δεν θα μπορέσετε να ξανασηκωθείτε! Αργά η γρήγορα, θα σας «ξεπληρώσω» αυτό το χρέος και ελπίζω πως θα περιμένετε υπομονετικά τον ερχομό αυτής της ημέρας.

Εάν αυτοί οι άξιοι περιφρόνησης άνθρωποι μπορούν στ’ αλήθεια να παραμερίσουν τις υπερβολικές τους επιθυμίες και να επιστρέψουν στον Θεό, τότε θα έχουν ακόμα την ευκαιρία για να λυτρωθούν· αν ο άνθρωπος έχει μια καρδιά που πραγματικά λαχταρά τον Θεό, τότε ο Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει. Ο άνθρωπος αποτυγχάνει να κερδίσει τον Θεό, όχι γιατί ο Θεός τρέφει σαρκικά αισθήματα ή γιατί ο Θεός είναι απρόθυμος να Τον κερδίσει ο άνθρωπος, αλλά γιατί ο άνθρωπος δεν θέλει να Τον κερδίσει και γιατί δεν αναζητά τον Θεό εντατικά. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να καταραστεί κάποιον που Τον αναζητά πραγματικά; Πώς θα μπορούσε ο Θεός να καταραστεί κάποιον με υγιή λογική και ευαίσθητη συνείδηση; Πώς θα μπορούσε η φωτιά της οργής του Θεού να καταπιεί κάποιον που λατρεύει αληθινά και υπηρετεί τον Θεό; Πώς θα μπορούσε κάποιος που υποτάσσεται με ευχαρίστηση τον Θεό να εκδιωχθεί από τον οίκο Του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν αγαπά αρκετά τον Θεό να ζει υπό την τιμωρία του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που με ευχαρίστηση θα εγκατέλειπε τα πάντα για τον Θεό να μην έχει τίποτα; Ο άνθρωπος είναι απρόθυμος να αναζητήσει τον Θεό, απρόθυμος να δαπανήσει την περιουσία του για τον Θεό και απρόθυμος να αφιερώσει προσπάθειες μια ζωής στον Θεό· αντιθέτως, λέει πως ο Θεός το έχει παρατραβήξει, πως πάρα πολλά σχετικά με τον Θεό έρχονται σε αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Με μια τέτοια ανθρώπινη φύση, ακόμη κι αν ήσασταν γενναιόδωροι προς τις προσπάθειές σας, θα εξακολουθούσατε να είστε ανίκανοι να κερδίσετε την έγκριση του Θεού, για να μη μιλήσουμε για το γεγονός του ότι δεν αναζητάτε τον Θεό. Δεν γνωρίζετε πως είστε τα ελαττωματικά αγαθά του ανθρώπινου είδους; Δεν ξέρετε ότι καμιά ανθρώπινη φύση δεν είναι πιο άθλια από τη δική σας; Δεν ξέρετε πώς σας αποκαλούν οι άλλοι για να σας τιμήσουν; Εκείνοι που πραγματικά αγαπούν τον Θεό σάς αποκαλούν τον πατέρα του λύκου, τη μητέρα του λύκου, τον γιο του λύκου και τον εγγονό του λύκου· είστε οι απόγονοι του λύκου, ο λαός του λύκου και θα πρέπει να γνωρίζετε την ταυτότητα σας και να μην τη ξεχάσετε ποτέ. Μην πιστεύετε πως είστε κάποια ανώτερη μορφή. Είστε η μοχθηρότερη ομάδα μη ανθρώπων ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος. Δεν ξέρετε τίποτε από αυτά; Γνωρίζετε πόσο έχω ριψοκινδυνεύσει κάνοντας έργο ανάμεσά σας; Αν η σύνεσή σας δεν ξαναγίνει κανονική και η συνείδησή σας δεν δουλέψει ξανά κανονικά, τότε ποτέ δεν θα απαλλαχθείτε από την επονομασία «λύκος», δεν θα ξεφύγετε ποτέ από την ημέρα της καταδίκης, από την ημέρα της τιμωρίας σας. Γεννηθήκατε κατώτεροι, χωρίς καθόλου αξία. Είστε εκ φύσεως μια πεινασμένη αγέλη λύκων, ένας σωρός από συντρίμμια και σκουπίδια, και σε αντίθεση με εσάς, Εγώ δεν εργάζομαι με εσάς ώστε να ωφεληθώ, αλλά λόγω της ανάγκης για έργο. Αν εξακολουθήσετε να αντιδράτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα σταματήσω το έργο Μου και δεν θα εργαστώ ξανά για εσάς· αντιθέτως, θα μεταφέρω το έργο Μου σε μια ομάδα που θα Με ευχαριστεί κι έτσι θα σας αφήσω για πάντα, διότι δεν προτίθεμαι να φροντίζω αυτούς που Με εχθρεύονται. Έτσι λοιπόν, επιθυμείτε να είστε συμβατοί με Εμένα ή να Μου φέρεστε εχθρικά;