1024 Μονάχα αυτοί που έχουν καθαρθεί θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση
Ⅰ
Η ανθρωπότητα απ' την Εύα και τον Αδάμ ως αυτή του αύριο,
δεν θα ζει πια υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά,
θα σωθεί και θα καθαρθεί.
Μια ανθρωπότητα που θα 'χει κριθεί και παιδευτεί, καθαγιασμένη.
Απ’ την αρχαία φυλή της Εύας και του Αδάμ διαφέρουν οι άνθρωποι αυτοί,
είναι τόσο διαφορετικοί, μία άλλη φυλή.
Απ’ όσους διέφθειρε ο Σατανάς διαλέχτηκαν,
ορθοί μπροστά στην τελική κρίση του Θεού,
οι τελευταίοι αυτοί,
μαζί με τον Θεό θ’ αναπαυθούν τελικά.
Ⅱ
Μόνο όσοι με σθένος σταθούν
στην κρίση και στην παίδευση των εσχάτων ημερών,
στο τελικό έργο της κάθαρσης,
θ’ αναπαυθούν τελικά με τον Θεό.
Μια ανθρωπότητα που θα 'χει κριθεί και παιδευτεί, καθαγιασμένη.
Απ’ την αρχαία φυλή της Εύας και του Αδάμ διαφέρουν οι άνθρωποι αυτοί,
είναι τόσο διαφορετικοί, μία άλλη φυλή.
Απ' όσους διέφθειρε ο Σατανάς διαλέχτηκαν,
ορθοί μπροστά στην τελική κρίση του Θεού,
οι τελευταίοι αυτοί,
μαζί με τον Θεό θ’ αναπαυθούν τελικά.
Ⅲ
Απ’ την αρχαία φυλή της Εύας και του Αδάμ διαφέρουν οι άνθρωποι αυτοί,
είναι τόσο διαφορετικοί, μία άλλη φυλή.
Μέσα απ’ το τελικό έργο της κάθαρσης αυτοί που θα αναπαυθούν
θα ελευθερωθούν απ’ τον Σατανά, θα τους κερδίσει ο Θεός.
Θ’ αναπαυθούν τελικά. Θ’ αναπαυθούν τελικά.
Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί