Ο άνθρωπος πέφτει κάτω εν μέσω του φωτός Μου και παραμένει σταθερός λόγω της σωτηρίας Μου. Όταν φέρνω τη σωτηρία σε όλο το σύμπαν, ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τρόπους να συμπεριληφθεί στο ρεύμα της αποκατάστασής Μου, αλλά είναι πολλοί αυτοί που παρασύρονται και χάνονται δίχως ίχνος από αυτόν τον χείμαρρο της αποκατάστασης. Είναι πολλοί αυτοί που πνίγονται και καταποντίζονται από τα νερά του χειμάρρου. Και είναι, επίσης, πολλοί αυτοί που παραμένουν σταθεροί μέσα στον χείμαρρο, που ποτέ δεν έχασαν την αίσθηση του προσανατολισμού τους και που έχουν ακολουθήσει τον χείμαρρο έτσι μέχρι και σήμερα. Προχωρώ παράλληλα με τον άνθρωπο, παρόλα αυτά, όμως, ο άνθρωπος δεν Με έχει γνωρίσει ποτέ· γνωρίζει μόνο τα ρούχα που φοράω εξωτερικά, μα αγνοεί τα πλούτη που κρύβονται μέσα Μου. Παρότι προσφέρω και προμηθεύω πράγματα στον άνθρωπο κάθε μέρα, εκείνος είναι ανίκανος να τα δεχτεί αληθινά, αδυνατεί να λάβει όλα τα πλούτη που του παρέχω. Κανένα στοιχείο της διαφθοράς του ανθρώπου δεν διαφεύγει την προσοχή Μου. Για Μένα, ο εσωτερικός του κόσμος είναι τόσο ξεκάθαρος όσο το φωτεινό φεγγάρι πάνω στην επιφάνεια του νερού. Δεν φέρομαι στον άνθρωπο με επιπόλαιο τρόπο, ούτε κάνω μόνο τα τυπικά μαζί του. Απλώς ο άνθρωπος αδυνατεί να αναλάβει την ευθύνη για τον εαυτό του, κι έτσι όλη η ανθρωπότητα ήταν ανέκαθεν εξαχρειωμένη, και ακόμα και σήμερα παραμένει ανίκανη να απαγκιστρωθεί από αυτήν την εξαχρείωση. Φτωχή, αξιολύπητη ανθρωπότητα! Γιατί ο άνθρωπος Με αγαπά, αλλά δεν μπορεί να ακολουθήσει τις προθέσεις του Πνεύματός Μου; Στ’ αλήθεια δεν έχω αποκαλύψει τον εαυτό Μου στην ανθρωπότητα; Στ’ αλήθεια η ανθρωπότητα δεν έχει δει ποτέ το πρόσωπό Μου; Μήπως έχω δείξει πολύ λίγο έλεος προς την ανθρωπότητα; Ω, οι επαναστάτες όλης της ανθρωπότητας! Πρέπει να συνθλιβούν κάτω από τα πόδια Μου· πρέπει να εξαφανιστούν εν μέσω της παίδευσής Μου και πρέπει, την ημέρα που θα ολοκληρωθεί η μεγάλη Μου επιχείρηση, να αποβληθούν από το ανθρώπινο είδος, έτσι ώστε όλη η ανθρωπότητα να γνωρίσει το απαίσιο πρόσωπό τους. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος σπάνια βλέπει το πρόσωπό Μου ή ακούει τη φωνή Μου οφείλεται στη μεγάλη σύγχυση στην οποία βρίσκεται ολόκληρος ο κόσμος και στην απίστευτη οχλοβοή του· συνεπώς, ο άνθρωπος είναι πολύ τεμπέλης για να αναζητήσει το πρόσωπό Μου και να προσπαθήσει να κατανοήσει την καρδιά Μου. Αυτή δεν είναι η αιτία της διαφθοράς του ανθρώπου; Γι’ αυτό δεν βρίσκεται ο άνθρωπος σε ανάγκη; Η πρόνοιά Μου επεκτεινόταν ανέκαθεν σε ολόκληρο το ανθρώπινο είδος. Αν δεν ήταν έτσι, αν δεν ήμουν ελεήμων, ποιος θα είχε επιζήσει μέχρι σήμερα; Τα πλούτη μέσα Μου είναι απαράμιλλα, ωστόσο στα χέρια Μου κρατώ και όλη την καταστροφή —και ποιος μπορεί να ξεφύγει από την καταστροφή όποτε θέλει; Οι προσευχές του ανθρώπου ή ο θρήνος μες στην καρδιά του τού δίνουν τη δυνατότητα να το κάνει αυτό; Ο άνθρωπος ποτέ δεν προσευχήθηκε αληθινά σε Εμένα, κι έτσι, σε όλο το ανθρώπινο είδος, κανένας δεν έχει ζήσει ποτέ όλη του τη ζωή μέσα στο φως της αλήθειας. Οι άνθρωποι ζουν μόνο στο φως που τρεμοπαίζει ακανόνιστα, που τη μία φαίνεται και την άλλη όχι. Αυτό είναι που οδήγησε στην ανεπάρκεια της ανθρωπότητας σήμερα.

Όλοι περιμένουν πώς και πώς, πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να πάρουν κάτι από Μένα, κι έτσι, σύμφωνα με την ψυχολογία του ανθρώπου, του δίνω υποσχέσεις για να του εμφυσήσω αληθινή αγάπη. Είναι στ’ αλήθεια η πραγματική αγάπη του ανθρώπου αυτό που του δίνει δύναμη; Είναι η αφοσίωση που έχει ο άνθρωπος σε Εμένα αυτό που έχει συγκινήσει το Πνεύμα Μου στον ουρανό; Ο ουρανός ποτέ δεν έχει επηρεαστεί ούτε στο ελάχιστο από τις ενέργειες του ανθρώπου, και αν ο τρόπος που φέρομαι στον άνθρωπο βασιζόταν στην κάθε του ενέργεια, τότε ολόκληρη η ανθρωπότητα θα ζούσε μέσα στην παίδευσή Μου. Έχω δει πολλούς ανθρώπους με τα δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά τους κι έχω δει πολλούς ανθρώπους να προσφέρουν την καρδιά τους σε αντάλλαγμα για τα πλούτη Μου. Παρόλη αυτή την «ευσέβεια», ποτέ δεν έχω δώσει ελεύθερα όλα όσα έχω στον άνθρωπο ως αποτέλεσμα των ξαφνικών του παρορμήσεων, διότι ο άνθρωπος δεν ήταν ποτέ πρόθυμος να αφοσιωθεί σε Εμένα μετά χαράς. Έχω βγάλει τις μάσκες όλων των ανθρώπων και τις έχω πετάξει στη λίμνη της φωτιάς, κι έτσι η υποτιθέμενη αφοσίωση και οι υποτιθέμενες ικεσίες του ανθρώπου δεν έχουν μείνει ποτέ σταθερές ενώπιόν Μου. Ο άνθρωπος είναι σαν σύννεφο στον ουρανό: Όταν ουρλιάζει ο άνεμος, φοβάται την ένταση της δύναμής του, κι έτσι πετά βιαστικά πίσω του, τρομοκρατημένος μήπως πληγεί για την επανάστασή του. Αυτό δεν είναι το άσχημο πρόσωπο του ανθρώπου; Αυτή δεν είναι η υποτιθέμενη υποταγή του ανθρώπου; Αυτό δεν είναι το «αληθινό αίσθημα» και η ψεύτικη καλή θέληση του ανθρώπου; Πολλοί αρνούνται να πεισθούν από όλες τις ομιλίες που εκφέρει το στόμα Μου και πολλοί δεν δέχονται την αξιολόγησή Μου, κι έτσι τα λόγια και οι πράξεις τους αποκαλύπτουν την πρόθεσή τους να Με προδώσουν. Αυτά που λέω είναι αντίθετα με την παλιά φύση του ανθρώπου; Δεν έχω δώσει στον άνθρωπο έναν ταιριαστό ορισμό σύμφωνα με τους «νόμους της φύσης»; Ο άνθρωπος δεν υποτάσσεται αληθινά σε Εμένα. Αν Με αναζητούσε αληθινά, δεν θα χρειαζόταν να πω τόσο πολλά. Ο άνθρωπος είναι ένα άχρηστο σκουπίδι και πρέπει να χρησιμοποιήσω την παίδευσή Μου για να τον αναγκάσω να προχωρήσει. Αν δεν το έκανα, πώς —παρότι οι υποσχέσεις που του δίνω επαρκούν προς τέρψιν του— θα μπορούσε να συγκινηθεί η καρδιά του; Για πολλά χρόνια, ο άνθρωπος ζούσε συνεχώς μέσα σε μια επίπονη πάλη. Μπορεί να πει κανείς ότι ζούσε ανέκαθεν μες στην απελπισία. Ως εκ τούτου, είναι αποκαρδιωμένος, σωματικά και ψυχικά εξαντλημένος, οπότε δεν αποδέχεται με χαρά τα πλούτη που του δίνω. Ακόμα και σήμερα, κανένας δεν μπορεί να δεχτεί όλη τη γλυκύτητα του πνεύματος από Μένα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να παραμείνουν πτωχοί και να περιμένουν την έσχατη ημέρα.

Πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να Με αγαπήσουν αληθινά, αλλά επειδή η καρδιά τους δεν τους ανήκει, δεν έχουν έλεγχο του εαυτού τους. Πολλοί άνθρωποι Με αγαπούν αληθινά καθώς βιώνουν τις δοκιμασίες που τους δίνω, όμως δεν είναι ικανοί να συλλάβουν ότι υπάρχω πραγματικά, και απλώς Με αγαπούν στο κενό, και όχι λόγω της πραγματικής Μου ύπαρξης. Πολλοί άνθρωποι εναποθέτουν την καρδιά τους μπροστά Μου κι έπειτα δεν της δίνουν καμία προσοχή. Έτσι, ο Σατανάς αρπάζει την καρδιά τους όποτε βρίσκει την ευκαιρία, και τότε αυτοί Με εγκαταλείπουν. Πολλοί άνθρωποι Με αγαπούν αληθινά όταν παρέχω τα λόγια Μου, αλλά δεν θεωρούν τα λόγια Μου θησαυρό μες στο πνεύμα τους, κι αντιθέτως τα χρησιμοποιούν αδιάφορα σαν να είναι κοινόχρηστη περιουσία και τα πετάνε πίσω από εκεί που ήρθαν όποτε τους κάνει κέφι. Ο άνθρωπος Με αναζητά εν μέσω πόνου και στρέφεται σε Εμένα εν μέσω δοκιμασιών. Σε περιόδους ειρήνης Με απολαμβάνει, όταν βρίσκεται σε κίνδυνο Με απαρνείται, όταν είναι απασχολημένος Με ξεχνά και όταν κάθεται άπραγος κάνει μόνο τα τυπικά για Μένα —παρόλα αυτά, κανένας δεν Με έχει αγαπήσει ποτέ για όλη του τη ζωή. Θέλω ο άνθρωπος να είναι ειλικρινής ενώπιόν Μου: Δεν ζητώ να Μου δώσει τίποτα, παρά μόνο όλοι οι άνθρωποι να Με πάρουν στα σοβαρά, δηλαδή, αντί να Με καλοπιάνουν, να Με αφήσουν να επαναφέρω την ειλικρίνεια στον άνθρωπο. Η διαφώτισή Μου, η φώτισή Μου και το κόστος των προσπαθειών Μου διαποτίζουν όλους τους ανθρώπους, όμως το ίδιο διαποτίζει όλους τους ανθρώπους και το πραγματικό γεγονός της κάθε ενέργειας του ανθρώπου, όπως και το γεγονός ότι Με εξαπατούν. Είναι θαρρείς και τα στοιχεία της εξαπάτησης του ανθρώπου υπήρχαν μέσα του τότε που ήταν στην κοιλιά της μητέρας του, θαρρείς και κατείχε αυτές τις ειδικές δεξιότητες στην εξαπάτηση από γεννησιμιού του. Επιπλέον, ποτέ δεν άφησε να τον πάρουν χαμπάρι· κανείς δεν έχει διακρίνει ποτέ τη ρίζα αυτών των δόλιων δεξιοτήτων. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος ζει μέσα στη δολιότητα χωρίς να το αντιλαμβάνεται, και είναι θαρρείς και συγχωρεί τον εαυτό του, θαρρείς και πρόκειται για τις διευθετήσεις του Θεού και όχι την εσκεμμένη εξαπάτησή του προς το πρόσωπό Μου. Αυτή ακριβώς δεν είναι η πηγή της εξαπάτησης του ανθρώπου προς το πρόσωπό Μου; Αυτή δεν είναι η πανούργα σκευωρία του; Δεν Με έχουν μπερδέψει ποτέ οι κολακείες και οι κομπίνες του ανθρώπου, διότι έχω καταλάβει την ουσία του εδώ και πολύ καιρό. Ποιος ξέρει πόση βρομιά έχει στο αίμα του και πόσο δηλητήριο του Σατανά κυλάει στις φλέβες του; Ο άνθρωπος το συνηθίζει όλο και περισσότερο κάθε μέρα που περνά, σε τέτοιο βαθμό που δεν νιώθει το κακό που προξενεί ο Σατανάς, κι έτσι δεν τον ενδιαφέρει καθόλου να ανακαλύψει την «τέχνη μιας υγιούς ύπαρξης».

Όταν ο άνθρωπος κρατά αποστάσεις από Μένα και Με δοκιμάζει, Εγώ του κρύβομαι μέσα στα σύννεφα. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να βρει κανένα ίχνος Μου και ζει μόνο σύμφωνα με το χέρι των κακών, κάνοντας ό,τι του ζητούν. Όταν ο άνθρωπος είναι κοντά Μου, εμφανίζομαι σε αυτόν και δεν του κρύβω το πρόσωπό Μου. Τότε ο άνθρωπος βλέπει την ευγενική Μου όψη. Ξαφνικά έρχεται στα συγκαλά του και, παρότι δεν το αντιλαμβάνεται, μέσα του γεννιέται αγάπη για Μένα. Ξαφνικά νιώθει μες στην καρδιά του μια απαράμιλλη γλυκύτητα και αναρωτιέται πώς και δεν γνώριζε για την ύπαρξή Μου στο σύμπαν. Έτσι, ο άνθρωπος αποκτά μια μεγαλύτερη αίσθηση της ομορφιάς Μου και, επιπλέον, της πολυτιμότητάς Μου. Ως εκ τούτου, δεν θέλει να Με αφήσει ποτέ ξανά, Με θεωρεί το φως της επιβίωσής του και, τρομοκρατημένος μήπως τον αφήσω, Με αγκαλιάζει σφιχτά. Δεν Με συγκινεί ο ζήλος του ανθρώπου, αλλά είμαι σπλαχνικός απέναντί του χάριν της αγάπης του. Εκείνη τη στιγμή, ο άνθρωπος ζει πάραυτα μέσα στις δοκιμασίες Μου. Το πρόσωπό Μου εξαφανίζεται από την καρδιά του, αμέσως αισθάνεται ότι η ζωή του είναι άδεια και οι σκέψεις του στρέφονται στη διαφυγή. Εκείνη τη στιγμή, η καρδιά του ανθρώπου απογυμνώνεται. Δεν Με αγκαλιάζει λόγω της διάθεσής Μου, αλλά Μου ζητά να τον προστατεύσω λόγω της αγάπης Μου. Παρόλα αυτά, όταν ανταποδίδω την αγάπη Μου στον άνθρωπο, αυτός αλλάζει αμέσως γνώμη. Σκίζει τη διαθήκη που έχουμε συνάψει και απομακρύνεται από την κρίση Μου, απρόθυμος να δει ξανά το σπλαχνικό πρόσωπό Μου, οπότε αλλάζει γνώμη για Μένα και ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν έσωσα τον άνθρωπο. Αληθεύει πως η αληθινή αγάπη δεν περιλαμβάνει τίποτε άλλο πέρα από έλεος; Ο άνθρωπος Με αγαπά μόνο όταν ζει υπό το λαμπρό φως Μου; Κοιτάζει το χθες αλλά ζει στο σήμερα —αυτή δεν είναι η ανθρώπινη κατάσταση; Θα είστε στ’ αλήθεια έτσι και αύριο; Αυτό που θέλω είναι ο άνθρωπος να έχει μια καρδιά που Με λαχταρά από τα βάθη της, όχι μια καρδιά που Με ικανοποιεί με επιπολαιότητες.

21 Μαρτίου 1992