Κεφάλαιο 18

Μέσα σε μια λάμψη αστραπής, κάθε ζώο αποκαλύπτεται στην αληθινή του μορφή. Επίσης, φωτισμένος από το φως Μου, ο άνθρωπος έχει ανακτήσει την ιερότητα που κατείχε κάποτε. Ω, διεφθαρμένε κόσμε του παρελθόντος! Επιτέλους, έπεσε στο βρόμικο νερό και, βυθιζόμενος κάτω από την επιφάνεια, διαλύθηκε κι έγινε λάσπη! Ω, ολόκληρη ανθρωπότητα, δικό Μου δημιούργημα! Επιτέλους, έχει επανέλθει στη ζωή μέσα στο φως, έχει βρει το θεμέλιο της ύπαρξης και έχει πάψει να παλεύει μέσα στη λάσπη! Ω, μυριάδες πράγματα της δημιουργίας που κρατώ στα χέρια Μου! Πώς είναι δυνατόν, μέσα από τα λόγια Μου, να μην ανανεωθούν; Πώς είναι δυνατόν, μέσα στο φως, να μην επιτελούν τις λειτουργίες τους; Η γη δεν είναι πλέον νεκρικά ακίνητη και σιωπηλή, ο ουρανός δεν είναι πλέον έρημος και θλιβερός. Ο ουρανός και η γη, τα οποία δεν χωρίζονται πλέον από ένα κενό, είναι ενωμένα ως ένα και δεν πρόκειται ποτέ να χωριστούν ξανά. Σ’ αυτήν την εορταστική περίσταση, σ’ αυτήν τη στιγμή αγαλλίασης, η δικαιοσύνη Μου και η αγιοσύνη Μου έχουν επεκταθεί σε ολόκληρο το σύμπαν, και όλη η ανθρωπότητα τις εξυμνεί αδιάλειπτα. Οι πόλεις του ουρανού γελούν με χαρά και η βασιλεία της γης χορεύει με χαρά. Αυτήν τη στιγμή, ποιος δεν αγαλλιάζει και ποιος δεν θρηνεί επίσης; Η γη στην αρχέγονη κατάστασή της ανήκει στον ουρανό και ο ουρανός είναι ενωμένος με τη γη. Ο άνθρωπος είναι το νήμα που ενώνει τον ουρανό με τη γη και, εξαιτίας της ιερότητας του ανθρώπου, εξαιτίας της ανανέωσης του ανθρώπου, ο ουρανός δεν είναι πλέον κρυμμένος από τη γη και η γη δεν είναι πλέον σιωπηλή απέναντι στον ουρανό. Τα πρόσωπα της ανθρωπότητας κατακλύζονται από χαμόγελα ικανοποίησης και, μέσα στις καρδιές όλων τους κρύβεται μια γλυκύτητα, η οποία δεν γνωρίζει όρια. Ο άνθρωπος δεν φιλονικεί με τον άνθρωπο ούτε χτυπιούνται μεταξύ τους οι άνθρωποι. Υπάρχει κανένας, ο οποίος, μέσα στο φως Μου, δεν ζει ειρηνικά με τους άλλους; Υπάρχει κανένας, ο οποίος, στις μέρες Μου, ατιμώνει το όνομά Μου; Όλοι οι άνθρωποι στρέφουν το ευλαβικό βλέμμα τους προς Εμένα και, μέσα στην καρδιά τους, Με φωνάζουν κρυφά. Έχω ερευνήσει κάθε ενέργεια της ανθρωπότητας: Μεταξύ των ανθρώπων που έχουν εξαγνιστεί, δεν υπάρχει κανένας που να είναι ανυπάκουος σ’ Εμένα, κανένας που να Με κρίνει. Η διάθεσή Μου επικαλύπτει όλη την ανθρωπότητα. Όλοι οι άνθρωποι αρχίζουν να Με γνωρίζουν, Με πλησιάζουν και Με λατρεύουν. Στέκομαι ακλόνητος στο πνεύμα του ανθρώπου, εξυψώνομαι στην υψηλότερη κορυφή στα μάτια του ανθρώπου και ρέω μέσα στο αίμα στις φλέβες του ανθρώπου. Η χαρμόσυνη ανάταση στην καρδιά του ανθρώπου γεμίζει κάθε τόπο στο πρόσωπο της γης, ο αέρας είναι δροσερός και φρέσκος, δεν υπάρχουν πλέον πυκνές ομίχλες που να σκεπάζουν το έδαφος και ο ήλιος λάμπει με μεγαλοπρέπεια.

Τώρα, ατενίστε τη βασιλεία Μου, όπου Εγώ είμαι Βασιλιάς των πάντων και όπου ασκώ εξουσία πάνω στα πάντα. Από τις απαρχές της δημιουργίας μέχρι σήμερα, οι υιοί Μου, με τη δική Μου καθοδήγηση, έχουν υποβληθεί σε τόσο πολλές κακουχίες της ζωής, σε τόσο πολλές αδικίες του κόσμου, σε τόσο πολλές διακυμάνσεις του ανθρώπινου βασιλείου, αλλά τώρα κατοικούν μέσα στο φως Μου. Ποιος δεν θρηνεί για τις αδικίες του χθες; Ποιος δεν χύνει δάκρυα για τις κακουχίες που έχει αντέξει για να φτάσει στο σήμερα; Και, πάλι, υπάρχει κανένας, ο οποίος δεν αρπάζει αυτήν την ευκαιρία για να αφοσιωθεί σ’ Εμένα; Υπάρχει κανένας που δεν δράττεται αυτής της ευκαιρίας για να εκφράσει το πάθος που πλημμυρίζει την καρδιά του; Υπάρχει κανένας, ο οποίος, αυτήν τη στιγμή, δεν εκφράζει όλα όσα έχει βιώσει; Αυτήν την εποχή, όλα τα ανθρώπινα όντα αφιερώνουν το καλύτερο μέρος του εαυτού τους σ’ Εμένα. Πόσοι βασανίζονται από τύψεις για τις χθεσινές τους απερισκεψίες, πόσοι απεχθάνονται τον εαυτό τους για τις χθεσινές επιδιώξεις! Όλα τα ανθρώπινα όντα έχουν φτάσει σε σημείο να γνωρίζουν τον εαυτό τους, έχουν όλα τους δει τις πράξεις του Σατανά και το πόσο θαυμαστός είμαι Εγώ, και μέσα στις καρδιές τους, υπάρχει τώρα ένα μέρος για Εμένα. Δεν θα συναντώ πλέον αποστροφή ή απόρριψη ανάμεσα στους ανθρώπους, διότι το μεγάλο Μου έργο έχει ήδη πραγματοποιηθεί και δεν παρεμποδίζεται πλέον. Υπάρχει σήμερα κάποιος, ανάμεσα στους υιούς της βασιλείας Μου, ο οποίος να μην έχει αναλογιστεί τις δικές του ανησυχίες; Υπάρχει κανένας ο οποίος δεν έχει κι άλλες σκέψεις λόγω των τρόπων με τους οποίους επιτελείται το έργο Μου; Υπάρχει κανένας, ο οποίος έχει προσφέρει ειλικρινά τον εαυτό του για χάρη Μου; Έχουν μειωθεί οι ακαθαρσίες μέσα στις καρδιές σας; Ή μήπως έχουν αυξηθεί; Εάν τα ακάθαρτα στοιχεία στις καρδιές σας δεν έχουν μειωθεί και ούτε έχουν αυξηθεί, τότε είναι σίγουρο ότι θα ξεφορτωθώ τέτοιους ανθρώπους σαν κι εσάς. Αυτό που θέλω είναι άγιοι άνθρωποι που επιθυμεί η καρδιά Μου, όχι ακάθαρτοι δαίμονες που επαναστατούν εναντίον Μου. Παρόλο που οι απαιτήσεις Μου από την ανθρωπότητα δεν είναι υψηλές, ο εσωτερικός κόσμος της καρδιάς των ανθρώπων είναι τόσο περίπλοκος, που η ανθρωπότητα δεν μπορεί εύκολα να συμβαδίσει με το θέλημά Μου ή να εκπληρώσει αμέσως τις προθέσεις Μου. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπινων όντων καταβάλλουν μυστικά κάθε προσπάθεια, με την ελπίδα να κατακτήσουν το τελευταίο στεφάνι της νίκης. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων πασχίζουν με όλη τους τη δύναμη, χωρίς να τολμούν να χαλαρώσουν έστω για μια στιγμή, τρομοκρατημένοι μήπως αιχμαλωτιστούν για δεύτερη φορά από τον Σατανά. Δεν τολμούν πλέον να διανοηθούν να έχουν παράπονα από Εμένα, αλλά δείχνουν σταθερά την αφοσίωσή τους ενώπιόν Μου. Έχω ακούσει εγκάρδια λόγια που έχουν ειπωθεί από τόσο πολλούς ανθρώπους, αφηγήσεις τόσο πολλών ανθρώπων για τις οδυνηρές εμπειρίες τους εν μέσω των βασάνων τους· έχω δει τόσο πολλούς, στις πιο φρικτές δοκιμασίες τους, να προσφέρουν ακατάπαυστα την αφοσίωσή τους σ’ Εμένα, και έχω παρακολουθήσει τόσο πολλούς, οι οποίοι, καθώς βαδίζουν στο κακοτράχαλο μονοπάτι, αναζητούν μια διέξοδο. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν έχουν διαμαρτυρηθεί ποτέ· ακόμα και όταν, μη μπορώντας να βρουν το φως, αποκαρδιώθηκαν σε κάποιον βαθμό, δεν διαμαρτυρήθηκαν ούτε μια φορά. Από την άλλη, έχω επίσης ακούσει τόσο πολλούς ανθρώπους να ξεσπάνε βλαστημώντας από τα βάθη της καρδιάς τους, να καταριούνται τον Ουρανό και να κατηγορούν τη γη και έχω δει, επίσης, τόσο πολλούς ανθρώπους να αφήνονται στην απελπισία μέσα στη θλίψη τους, πετώντας τον εαυτό τους σαν σκουπίδι μέσα σ’ έναν κάδο απορριμμάτων, για να καλυφθούν με βρομιά και λίγδα. Έχω ακούσει τόσο πολλούς ανθρώπους να καβγαδίζουν μεταξύ τους, εξαιτίας κάποιας αλλαγής θέσης, η οποία οδηγεί σε αλλαγή στις εκφράσεις των προσώπων τους, αλλάζοντας έτσι τις σχέσεις τους με τους συνανθρώπους τους, έτσι που φίλοι παύουν να είναι φίλοι και γίνονται εχθροί, κάνοντας λεκτικές επιθέσεις ο ένας στον άλλο. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων χρησιμοποιούν τα λόγια Μου σαν σφαίρες από κάποιο πολυβόλο, ανοίγοντας πυρ εναντίον άλλων απροειδοποίητα, σε βαθμό που ο κόσμος των ανθρώπων έχει γεμίσει παντού με θορυβώδεις κραυγές που συντρίβουν τη γαλήνια ηρεμία. Ευτυχώς, αυτή η μέρα έχει έρθει τώρα· διαφορετικά, ποιος ξέρει πόσοι θα μπορούσαν να χαθούν κάτω από τον ανηλεή καταιγισμό των πυρών από αυτό το πολυβόλο.

Η βασιλεία Μου, ακολουθώντας την εκφορά των λόγων Μου και συμβαδίζοντας με τις καταστάσεις όλης της ανθρωπότητας, βήμα προς βήμα, κατέρχεται στη γη. Ο άνθρωπος δεν τρέφει πλέον ανησυχητικές σκέψεις ούτε «ανησυχεί» για άλλους ανθρώπους ούτε «σκέφτεται» για λογαριασμό τους. Κι έτσι, δεν υπάρχουν πλέον εριστικές διαφωνίες στη γη και, ακολουθώντας την εκφορά των λόγων Μου, αποσύρονται τα διάφορα «όπλα» της σύγχρονης εποχής. Ο άνθρωπος ξαναβρίσκει την ειρήνη με τον άνθρωπο, η ανθρώπινη καρδιά γι’ άλλη μια φορά ακτινοβολεί ένα πνεύμα αρμονίας και κανείς πλέον δεν αμύνεται απέναντι σε συγκαλυμμένες επιθέσεις. Όλη η ανθρωπότητα έχει επιστρέψει σε μια κανονική κατάσταση και έχει ξεκινήσει μια νέα ζωή. Κατοικώντας σε νέο περιβάλλον, ένας αξιόλογος αριθμός ανθρώπων κοιτάζουν γύρω τους, νιώθοντας σαν να έχουν εισέλθει σε έναν εντελώς νέο κόσμο και, λόγω αυτού, δεν καταφέρνουν να προσαρμοστούν αμέσως στο παρόν περιβάλλον τους ή να εισέλθουν κατευθείαν στον σωστό δρόμο. Επομένως, εδώ ισχύει το «το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής», όσον αφορά την ανθρωπότητα. Παρόλο που δεν έχω, όπως ο άνθρωπος, γευτεί Εγώ ο ίδιος την πικρία της αντιξοότητας, παρ’ όλα αυτά γνωρίζω τα πάντα σχετικά με τις ανεπάρκειες του ανθρώπου. Γνωρίζω από κοντά τις ανάγκες του ανθρώπου και η κατανόησή Μου για τις αδυναμίες του είναι πλήρης. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν χλευάζω τον άνθρωπο για τα ελαττώματά του· Εγώ απλώς χορηγώ, ανάλογα με την αδικία του, ένα ταιριαστό μέτρο «εκπαίδευσης», προκειμένου να δώσω στον καθένα μεγαλύτερη δυνατότητα να εισέλθει στον σωστό δρόμο, έτσι ώστε οι άνθρωποι να πάψουν να είναι σαν περιπλανώμενα ορφανά και αντ’ αυτού να γίνουν μωρά, με ένα μέρος να αποκαλούν σπιτικό. Παρ’ όλα αυτά, οι ενέργειές Μου διέπονται από αρχές. Εάν οι άνθρωποι δεν έχουν την προθυμία να απολαύσουν την ευδαιμονία που υπάρχει σ’ Εμένα, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συμβαδίσω με αυτό που επιθυμούν διακαώς στην καρδιά τους και να τους στείλω μέσα στο πηγάδι της αβύσσου. Σ’ αυτό το σημείο, κανείς δεν θα πρέπει πια να έχει παράπονα στην καρδιά του, αλλά θα πρέπει όλοι να μπορούν να δουν τη δικαιοσύνη Μου στις διευθετήσεις που έχω κάνει. Δεν επιβάλλω στην ανθρωπότητα να Με αγαπήσει ούτε χτυπώ οποιονδήποτε άνθρωπο για να Με αγαπήσει. Σ’ Εμένα υπάρχει πλήρης ελευθερία, πλήρης απελευθέρωση. Αν και η μοίρα του ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια Μου, έχω δώσει στον άνθρωπο ελεύθερη βούληση, η οποία δεν υπόκειται στον έλεγχό Μου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι δεν θα επινοούν τρόπους να εισέλθουν σε «μπελάδες» εξαιτίας των διοικητικών διαταγμάτων Μου, αλλά, αντιθέτως, στηριζόμενοι στη μεγαθυμία Μου, θα αποκτήσουν «απελευθέρωση». Και έτσι, πολλοί άνθρωποι, αναζητούν μέσα στην απελευθέρωσή τους τη δική τους διέξοδο, αντί να περιορίζονται σ’ Εμένα.

Μεταχειριζόμουν πάντοτε την ανθρωπότητα φιλελεύθερα, χωρίς ποτέ να επιβαρύνω τους ανθρώπους με ανεπίλυτα προβλήματα, χωρίς ποτέ να βάζω τον οποιονδήποτε σε δυσκολίες. Έτσι δεν είναι; Παρόλο που πάρα πολλοί άνθρωποι δεν Με αγαπούν, χωρίς να ενοχληθώ καθόλου από αυτού του είδους τη συμπεριφορά, τους έχω δώσει ελευθερία, αφήνοντάς τους περιθώρια, επιτρέποντάς τους μέχρι και να κολυμπούν ελεύθερα στη θάλασσα της πικρίας και του πόνου. Γιατί ο άνθρωπος είναι ένα άτιμο σκάφος· παρόλο που βλέπει την ευλογία που κρατώ στα χέρια Μου, δεν ενδιαφέρεται καθόλου να την απολαύσει, παρά προτιμά να αρπάξει το μαστίγιο από το χέρι του Σατανά, καταδικάζοντας έτσι τον εαυτό του να τον καταβροχθίσει ο Σατανάς σαν «τροφή». Φυσικά, υπάρχουν μερικοί, οι οποίοι έχουν δει το φως Μου με τα μάτια τους, κι έτσι, έστω και αν ζουν μέσα στην ομίχλη της σημερινής εποχής που κρύβει τα πάντα, δεν έχουν χάσει την πίστη τους στο φως εξαιτίας αυτής της ομίχλης, αλλά συνεχίζουν να ψάχνουν ψηλαφώντας μέσα σ’ αυτήν την ομίχλη —αν και βαδίζουν σ’ ένα μονοπάτι διάσπαρτο με εμπόδια. Όταν ο άνθρωπος επαναστατεί εναντίον Μου, εξαπολύω το εξαγριωμένο μένος Μου εναντίον του, κι έτσι ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί εξαιτίας της ανυπακοής του. Όταν Με υπακούει, παραμένω κρυμμένος απ’ αυτόν, εξάπτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο μια αγάπη στο βάθος της καρδιάς του, μια αγάπη η οποία δεν επιδιώκει να Με καλοπιάσει, αλλά να Μου προσφέρει ευχαρίστηση. Τόσο πολλές φορές, κατά την αναζήτηση του ανθρώπου για Εμένα, έχω κλείσει τα μάτια Μου και έχω παραμείνει σιωπηλός, έτσι ώστε να πυροδοτήσω μέσα του αληθινή πίστη. Αλλά όταν δεν μιλάω, η πίστη του ανθρώπου αλλάζει μέσα σε μια στιγμή, και το μόνο που βλέπω είναι τα «ψευδή αγαθά» του, καθώς ο άνθρωπος ποτέ δεν Με έχει αγαπήσει ειλικρινά. Όταν εκδηλώνομαι, μόνον τότε όλοι οι άνθρωποι κάνουν μια τρομερή επίδειξη «πίστης»· αλλά, όταν είμαι κρυμμένος στο κρυφό Μου μέρος, γίνονται αδύναμοι και δειλοί, λες και φοβούνται μήπως Με υβρίσουν· υπάρχουν, μάλιστα, κάποιοι που, αδυνατώντας να δουν το πρόσωπό Μου, Με υποβάλλουν σε «εις βάθος επεξεργασία», κι έτσι αρνούνται την αλήθεια της ύπαρξής Μου. Τόσο πολλοί άνθρωποι παραμένουν σ’ αυτήν την κατάσταση· τόσο πολλοί έχουν αυτήν τη νοοτροπία. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από την τάση που έχουν όλοι οι άνθρωποι να συγκαλύπτουν αυτό που είναι άσχημο μέσα τους. Λόγω αυτού, διστάζουν να επιστήσουν την προσοχή στις ανεπάρκειές τους και παραδέχονται την αλήθεια των λόγων Μου μόνο τρίζοντας τα δόντια και κρύβοντας το πρόσωπό τους.

17 Μαρτίου 1992

Προηγούμενο: Κεφάλαιο 17

Επόμενο: Κεφάλαιο 19

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο