1 Ποιο είναι το πρότυπο βάσει του οποίου οι πράξεις ενός ανθρώπου κρίνονται ως καλές ή κακές; Εξαρτάται από το κατά πόσο μέσα στις σκέψεις, τις εκφράσεις και τις ενέργειές σου κατέχεις μαρτυρία στο να κάνεις πράξη την αλήθεια και να βιώνεις την πραγματικότητα της αλήθειας. Αν δεν έχεις αυτήν την πραγματικότητα ή δεν το βιώνεις αυτό, τότε είσαι αδιαμφισβήτητα ένα κακοποιό στοιχείο. Οι σκέψεις και οι εξωτερικές σου πράξεις δεν γίνονται μάρτυρες για τον Θεό, ούτε ντροπιάζουν, ούτε νικούν τον Σατανά· αντιθέτως, ντροπιάζουν τον Θεό, και είναι γεμάτες σημάδια που κάνουν τον Θεό να ντρέπεται. Δεν καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό, δεν ξοδεύεις τον εαυτό σου για τον Θεό, ούτε εκπληρώνεις την ευθύνη σου και τις υποχρεώσεις σου απέναντι στον Θεό· αντιθέτως, ενεργείς για χάρη του εαυτού σου. Τι υπονοεί η φράση «για χάρη του εαυτού σου»; Για χάρη του Σατανά.

2 Συνεπώς, στο τέλος ο Θεός θα πει: «φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν». Στα μάτια του Θεού, δεν έχεις διαπράξει καλές πράξεις, αλλά αντιθέτως, η συμπεριφορά σου έχει γίνει κακή. Δεν θα ανταμειφθείς και ο Θεός δεν θα σε θυμηθεί. Δεν είναι αυτό εντελώς μάταιο; Για καθέναν από εσάς που εκπληρώνετε το καθήκον σας, ανεξάρτητα από το πόσο βαθιά κατανοείς την αλήθεια, αν θέλεις να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας, τότε ο απλούστερος τρόπος να το κάνεις πράξη είναι να αναλογιστείς τα συμφέροντα του οίκου του Θεού σε ό,τι κάνεις και να εγκαταλείψεις τις εγωιστικές επιθυμίες σου, τις προσωπικές προθέσεις, τα κίνητρα, την υπόληψη και το κύρος σου. Βάλε σε πρώτη μοίρα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού —αυτό είναι το λιγότερο που οφείλεις να κάνεις. Εάν ένα άτομο που εκτελεί το καθήκον του δεν μπορεί να το κάνει ούτε αυτό, τότε πώς μπορεί να ειπωθεί ότι εκτελεί το καθήκον του; Δεν εκτελεί το καθήκον του κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση