Αυτήν τη στιγμή, έχετε όλοι σας μια πορεία και μια ανάπτυξη σε σχέση με την είσοδό σας στη ζωή; Γνωρίζετε ποια είναι τα σημάδια της ανάπτυξης στην είσοδο στη ζωή; Ποιες αλλαγές στην πνευματική σου κατάσταση ή ποιες εκδηλώσεις που είναι διαφορετικές από αυτές που είχες προηγουμένως σου επιτρέπουν να αισθανθείς ότι έχεις ανάπτυξη στη ζωή ή επιτρέπουν στους αδελφούς και τις αδελφές να δουν ότι έχεις αναπτυχθεί και ότι η διάθεσή σου έχει αρχίσει να αλλάζει; Εξετάζοντας την πνευματική κατάσταση, όταν κάποιος βιώνει ανάπτυξη στην είσοδό του στη ζωή, δεν αισθάνεται πλέον αβέβαιος ως προς την πίστη στον Θεό, δεν διστάζει και έχει ένα μονοπάτι να ακολουθήσει· γνωρίζει ότι η πίστη στον Θεό είναι για τη σωτηρία και γνωρίζει ότι μόνο όσοι επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να επιτύχουν τη σωτηρία. Το να βλέπουν ξεκάθαρα αυτό το μονοπάτι και να βαδίζουν πρώτα σ’ αυτό φέρνει στην καρδιά των ανθρώπων γαλήνη και παρηγοριά. Έχετε τώρα αυτήν τη γαλήνη και την παρηγοριά στην καρδιά σας; (Ναι. Όταν αντικρίζουμε ανθρώπους, γεγονότα ή πράγματα και είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε το θέλημα του Θεού και βλέπουμε ότι αυτές οι συνθήκες έχουν διαμορφωθεί ειδικά για αυτά που στερούμαστε —ότι είναι αυτά που χρειαζόμαστε— εκείνη τη στιγμή νιώθουμε γαλήνη. Όταν όμως συναντάμε δυσκολίες και δεν ξέρουμε πώς να τις αντιμετωπίσουμε, θορυβούμαστε). Ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε συνήθως όταν συναντάτε δυσκολίες, κοιτάξτε πρώτα τη μεγάλη εικόνα: Μέσα στην καρδιά σας, δεν νομίζετε ότι η επιλογή του μονοπατιού της πίστης στον Θεό είναι σωστή, ότι είναι σύμφωνη με τις αρχές τόσο του ουρανού όσο και της γης; Δεν έχετε ήδη αποφασίσει ότι αυτό το μονοπάτι είναι το ορθό για τη ζωή; Δεν έχετε την αποφασιστικότητα και τη θέληση να συνεχίσετε, χωρίς να αμφιταλαντεύεστε; Αυτή δεν είναι η κατάστασή σας; (Είναι.) Αυτή είναι μια μεταβαλλόμενη πτυχή, η οποία είναι η πρώτη ένδειξη ότι η ζωή σας αναπτύσσεται. Επιπλέον, όσον αφορά πολλά ζητήματα —για παράδειγμα, τους ανθρώπους, τον κόσμο, αυτήν την κοινωνία, την πορεία της ζωής, τους στόχους και την κατεύθυνση της ζωής, το νόημα και τις αξίες που έχετε απέναντι στη ζωή— υπάρχουν αλλαγές στις σκέψεις και τις απόψεις σας; (Υπάρχουν κάποιες αλλαγές.) Όταν οι άνθρωποι ακούνε τακτικά κηρύγματα, τότε υπάρχουν κάποιες αλλαγές στην εκτέλεση του καθήκοντός τους, στη διαγωγή και τη συμπεριφορά τους, και στις σκέψεις τους· αλλά αλλάζουν πραγματικά οι απόψεις τους σχετικά με τους ανθρώπους, τα πράγματα και τους στόχους και την κατεύθυνση της ζωής; Αν όντως αλλάζουν από αυτήν την άποψη, τότε αυτό συνεπάγεται είσοδο στη ζωή. Ο βαθμός στον οποίο αλλάζεις είναι απόδειξη του πόσο είσοδο στη ζωή έχεις. Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να είναι μπερδεμένοι σχετικά με αυτήν την πτυχή των πραγμάτων. Δεν ξέρουν πώς να βλέπουν τους ανθρώπους ή τα πράγματα ούτε ξέρουν πώς να βιώνουν τα πράγματα και τις συνθήκες που συναντούν. Σε σύγκριση με τον καιρό πριν πιστέψουν στον Θεό, επιφανειακά φαίνεται ότι έχουν αποδεχτεί κάποιες ορθές απόψεις, οι οποίες είναι σύμφωνες με την αλήθεια, αλλά δεν ξέρουν πώς να τις εφαρμόσουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα πράγματα, και δεν μπορούν να τις συσχετίσουν με τα πράγματα. Είναι αυτή αληθινή αλλαγή; (Δεν είναι.) Δεν είναι αληθινή αλλαγή. Πόσοι δείκτες έχουν αναφερθεί για να δούμε αν ένα άτομο έχει ή δεν έχει βιώσει ανάπτυξη στην είσοδό του στη ζωή; (Δύο.) Αυτοί είναι οι δύο πρώτοι δείκτες, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την αλήθεια των οραμάτων και των θεωριών.

Όταν κρίνουμε αν κάποιος έχει ή δεν έχει βιώσει ανάπτυξη στην είσοδό του στη ζωή, υπάρχουν αρκετοί άλλοι δείκτες που έχουν να κάνουν με την άσκηση. Κατ’ αρχάς, ο πιο προκαταρκτικός και πιο βασικός δείκτης είναι ο εξής: Κάθε μέρα, με ό,τι κι αν είσαι απασχολημένος ή όποιο καθήκον κι αν κάνεις, το πόσο χρόνο παραμένει γαλήνια η καρδιά σου ενώπιον του Θεού και ζει υπό την παρουσία Του. Αυτή η αναλογία είναι ζωτικής σημασίας. Αν περνάς σχεδόν όλη τη μέρα απασχολημένος με εξωτερικές υποθέσεις και δουλεύοντας για τα προς το ζην, χωρίς να αφιερώνεις λίγο χρόνο για να διαβάσεις τα λόγια του Θεού ή να προσευχηθείς σ’ Αυτόν, χωρίς να αναλώνεις τις σκέψεις σου στο να συλλογίζεσαι την αλήθεια, τότε η σχέση σου με τον Θεό δεν είναι κανονική· δεν έχεις θέση για τον Θεό στην καρδιά σου και δεν αντιμετωπίζεις την πίστη στον Θεό ως κάτι σημαντικό. Αν η καρδιά σου ζει πάντα σε μια τέτοια κατάσταση, τότε θα απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από τον Θεό, η πίστη σου σ’ Αυτόν θα γίνεται όλο και μικρότερη, και όταν σου συμβαίνουν πράγματα, θα γίνεσαι παθητικός και αδύναμος. Όταν συμβαίνει αυτό, η εσωτερική σου κατάσταση γίνεται όλο και λιγότερο κανονική. Δηλαδή, είτε βρίσκεσαι σε κατάσταση πίστης στον Θεό είτε όχι, είτε έχεις την κανονική κατάσταση που θα έπρεπε να έχει ένας πιστός στον Θεό είτε όχι, το πόσο χρόνο ζεις σ’ αυτού του είδους την κανονική κατάσταση, και πέρα από τα πολλά ζητήματα της υλικής ζωής που απασχολούν την καρδιά σου, το πόσο χρόνο ξοδεύεις ενώπιον του Θεού —αυτός είναι ο πρώτος δείκτης όσον αφορά την άσκηση. Μερικοί άνθρωποι, πέρα από την υλική τους ζωή, περνούν πολύ λίγο χρόνο διαβάζοντας τα λόγια του Θεού ή συναναστρεφόμενοι σχετικά με την αλήθεια. Τις περισσότερες φορές, αναλώνουν τη ζωή τους σε εξωτερικά ζητήματα, ζώντας για τις σαρκικές απολαύσεις. Αυτό δεν είναι ζωή με διεφθαρμένη διάθεση; Αν κάποιος ζει συχνά με διεφθαρμένη διάθεση, η αντίστασή του στον Θεό και η επαναστατικότητά του εναντίον Του θα αυξηθεί, γεγονός που οδηγεί σε μια μη κανονική σχέση με τον Θεό, η οποία ισοδυναμεί με το να μην έχει καμία σχέση μαζί Του. Επομένως, είναι σημαντική ή όχι η διαφύλαξη και η διατήρηση μιας κανονικής σχέσης με τον Θεό; (Είναι σημαντική.) Πόσο σημαντική είναι; Σε ποιον τομέα είναι σημαντική; (Αν κάποιος δεν έχει θέση για τον Θεό στην καρδιά του καθώς κάνει το καθήκον του, τότε βασίζεται στον εαυτό του, πράγμα που δεν αποτελεί καθόλου άσκηση της αλήθειας. Δεν μπορεί να έχει είσοδο στη ζωή με αυτόν τον τρόπο). Ίσως είστε σε θέση να το καταλάβετε αυτό σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά δεν μπορείτε να μιλήσετε με σαφήνεια ως προς την πρακτική πτυχή· με αυτό, εννοώ ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχει σαφή κατανόηση και δεν καταλαβαίνει καλά αυτήν την πτυχή της αλήθειας, κι εσείς έχετε μόνο μια μικρή γνώση μέσω της αντίληψης, σωστά; (Σωστά.) Τότε σας ρωτώ όλους, αν ένας πιστός στον Θεό δεν έχει συχνά καμία σχέση με την πίστη στον Θεό ή με τον ίδιο τον Θεό στις πράξεις, τα λόγια, τη συμπεριφορά του ή στην εκτέλεση του καθήκοντός του, τότε όλα όσα κάνει θα έχουν σχέση με την αλήθεια; (Δεν θα έχουν.) Για ποιον τα κάνει όλα αυτά; Πάνω σε ποια θεμέλια είναι χτισμένα; Από πού προέρχονται η αφετηρία, τα κίνητρα, οι στόχοι και οι αρχές του; Αν κάποιος είναι ανίκανος να έχει μια κανονική σχέση με τον Θεό και τίποτα από όσα κάνει δεν έχει σχέση με τον Θεό, τότε σε τι βασίζεται για να ενεργήσει; Ποια είναι η πηγή των πράξεών του; (Οι σατανικές φιλοσοφίες.) Βασίζεται σε σατανικές φιλοσοφίες για να δράσει, αυτό είναι προφανές. Αν τα όσα πράττει και βιώνει ένα άτομο καθώς ενεργεί και κάνει το καθήκον του δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό —το συμπέρασμα είναι ότι δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια— τότε σε τι βασίζεται καθώς απασχολείται καθημερινά; Βασίζεται στα δηλητήρια του Σατανά και στη σατανική, διεφθαρμένη διάθεσή του για να ενεργεί, να κάνει το καθήκον του, να ζει και να συμπεριφέρεται. Αυτός είναι ο τρίτος δείκτης για τη μέτρηση του κατά πόσον ένα άτομο έχει ή δεν έχει ανάπτυξη στην είσοδό του στη ζωή —εν συντομία, είναι το κατά πόσον ένα άτομο έχει ή δεν έχει κανονική σχέση με τον Θεό.

Υπάρχει ένας ακόμη δείκτης άσκησης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κριθεί αν ένα άτομο έχει βιώσει ανάπτυξη και αλλαγή στην είσοδό του στη ζωή. Μπορείτε να σκεφτείτε ποιος είναι; (Δεν είναι όταν του συμβαίνουν πράγματα, να πιστεύει ότι αυτά έχουν ενορχηστρωθεί και κανονιστεί από τον Θεό και να έχει μια υποτακτική καρδιά;) Σωστά, είναι το να έχει κανείς υποτακτική καρδιά· κρίνεται εξετάζοντας το πόσο υποτακτικός είναι ένας άνθρωπος απέναντι στους ανθρώπους, τα πράγματα και τα γεγονότα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος, και τον βαθμό στον οποίο είναι σε θέση να υποταχθεί. Το αν ένα άτομο μπορεί να υποταχθεί ή όχι όταν του συμβαίνει κάτι, ο βαθμός στον οποίο είναι σε θέση να υποταχθεί, και αφότου έχει υποταχθεί σε όλες τις ενορχηστρώσεις του Θεού, το ποια αλήθεια είναι σε θέση να αποκτήσει —ποια πτυχή της εισόδου κάποιου στη ζωή εξετάζει αυτό; (Εξετάζει αν έχει ή όχι αληθινή πίστη.) Εξετάζει αν πιστεύει ή όχι πραγματικά στον Θεό, και εξετάζει πόσο μεγάλη είναι η πίστη του στον Θεό· αυτό είναι το πρώτο κομμάτι. Κάτι άλλο; (Τον φόβο του Θεού.) Εξετάζει αν οι άνθρωποι έχουν ή όχι φόβο Θεού, αυτό αποτελεί ένα ακόμη μέρος του. Τι άλλο; (Αν αγαπά ή όχι την αλήθεια.) Σωστά, εξετάζει επίσης αν αγαπά ή όχι την αλήθεια, αν είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια. Όλα μαζί, είναι τρεις πτυχές. Το αν είσαι σε θέση να υποταχθείς ή όχι εξαρτάται από τη στάση που έχεις όταν σου συμβαίνουν πράγματα, αν αντιστέκεσαι ή αν αποδέχεσαι· αυτό είναι το πιο βασικό. Κατά καιρούς, όταν συμβαίνει κάτι, μπορεί να έχεις υποτακτική στάση, αλλά αν το θέμα δεν ευθυγραμμίζεται με τις αντιλήψεις σου, χρειάζεται κάποια προσπάθεια για να υποταχθείς· αν ευθυγραμμίζεται με τις προτιμήσεις σου και μπορείς να ωφεληθείς από αυτό, είναι πιο εύκολο να υποταχθείς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υποτάσσεσαι επαρκώς; Είναι η περιστασιακή ή προσωρινή υποταγή αντιπροσωπευτική της πραγματικής υποταγής στον Θεό; Όσον αφορά αυτό που προέρχεται από τον Θεό και τις ρυθμίσεις του Θεού, υπάρχουν κάποια πράγματα που είσαι σε θέση να δεχτείς, και άλλα πράγματα που δεν είσαι σε θέση να δεχτείς. Αυτό είναι πρόβλημα. Δεν είναι ξεκάθαρη επαναστατικότητα εναντίον του Θεού; Για παράδειγμα, αν ο Θεός σε αποκαλούσε ανόητο, πώς θα αντιδρούσες; Θα σκεφτόσουν μια στιγμή: «Τα λόγια του Θεού σίγουρα δεν είναι λανθασμένα», και θα το αποδεχόσουν μέσα σου και θα έλεγες αμήν στον λόγο του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, θα ήσουν ουσιαστικά κατά ογδόντα ή ενενήντα τοις εκατό υποταγμένος, αλλά στην πορεία που το βίωνες, μπορεί μερικές φορές να ένιωθες ότι είσαι αρκετά έξυπνος, όχι ανόητος —αυτό είναι το τελευταίο δέκα τοις εκατό που σου λείπει, το οποίο σε εμποδίζει να υποταχθείς ολοκληρωτικά. Αυτού του είδους η κατάσταση είναι κανονική. Σε ποιο σημείο της εμπειρίας θα κατανοήσεις πλήρως αυτό το ρητό; (Μια μέρα, όταν θα εκτεθούμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε ανόητοι και θα έχουμε αληθινή γνώση του εαυτού μας). Ακριβώς. Όταν θα έχεις κάποια γνώση για τη φύση, τη διάθεση και τις αρχές της πράξης σου, καθώς και για την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης σου και το επίπεδό σου, κ.λπ. τότε θα συνειδητοποιήσεις το εξής: «Είμαι ανόητος! Οι σκέψεις μου δεν είναι καθόλου ξεκάθαρες και δεν μιλάω καθαρά· αντιμετωπίζω τα πράγματα ανεπαρκώς και περνάω τα πράγματα που μου συμβαίνουν με μπερδεμένο τρόπο· δεν παίρνω τίποτα στα σοβαρά, και ακόμη κι αν το κάνω, δεν καταλαβαίνω —έτσι ακριβώς είναι ένας ανόητος!» Όσο περισσότερα βιώνεις, τόσο περισσότερο θα νιώθεις ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, ότι μιλάει για σένα· θα υποτάσσεσαι όλο και περισσότερο σ’ αυτά τα λόγια. Οι άνθρωποι έχουν μια διαδικασία αποδοχής όσον αφορά αυτά τα λόγια, αλλά ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλει ο Θεός; Όταν ο Θεός λέει ότι είσαι ανόητος, θέλει από σένα μια στάση αντίστασης, επιπολαιότητας ή μια στάση αποδοχής; (Μια στάση αποδοχής.) Ο Θεός θέλει οι άνθρωποι να έχουν μια στάση αποδοχής. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν μια τέτοια κατάσταση, δηλαδή όσα κι αν γνωρίζουν, πρέπει πρώτα να μάθουν να αποδέχονται και να υποτάσσονται. Μολονότι μπορεί να νομίζεις ότι είσαι μόνο λίγο ανόητος, όχι εντελώς ανόητος όπως είπε ο Θεός ότι είσαι, θα πρέπει να το αποδεχτείς. Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας, κατά τη διάρκεια της επιδίωξης της αλλαγής της διάθεσης, θα φτάσεις σταδιακά στη γνώση της δικής σου ανθρώπινης φύσης, των εκφάνσεων της διεφθαρμένης διάθεσής σου, των συμπεριφορών σου και των αποτελεσμάτων των πράξεών σου, καθώς και όλων των καταστάσεων που έχεις καθώς εκτελείς το καθήκον σου. Θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι λίγο ανόητος, αλλά ότι στην πραγματικότητα είσαι εντελώς ανόητος. Εκείνη τη στιγμή, δεν θα έχεις καμία σκέψη ή αντίσταση ως προς τον ανόητο που αποκάλυψε ο Θεός ούτε θα έχεις καμία αντίληψη, και θα είσαι σε θέση να το αποδεχτείς. Ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Αποδέχεσαι την αποκάλυψη του Θεού ως γεγονός ή την αποδέχεσαι ως καταδίκη σου; (Ως γεγονός.) Τότε την αποδέχεσαι ως την αλήθεια; Στην πραγματικότητα, οι αποκαλύψεις του Θεού για τον άνθρωπο είναι όλες σύμφωνες με τα γεγονότα, είναι η αλήθεια, και οι άνθρωποι θα πρέπει να τις αποδέχονται ως τέτοιες. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είναι η λέξη “ανόητος” η αλήθεια;» Πώς να εξηγηθεί αυτό; Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι αυτή η λέξη είναι η αλήθεια, αλλά αντίθετα η ουσία αυτής της λέξης —ο ορισμός και η αξιολόγηση αυτού του είδους διάθεσης από τον Θεό είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να πούμε ότι είστε ανόητοι, μπορείτε ουσιαστικά να το αποδεχτείτε με βάση την τρέχουσα κατάστασή σας. Είναι προσβλητική η λέξη «ανόητος»; (Δεν είναι.) Γιατί όχι; (Επειδή είναι γεγονός.) Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μην το πιστεύουν αυτό μέσα τους και να λένε: «Η λέξη ανόητος είναι σχεδόν κομψή και πολιτισμένη, και δεν είναι βρισιά, οπότε γιατί να μην τη δεχτούμε; Έχουμε ακούσει πολύ πιο αυστηρές λέξεις από αυτήν —εκείνες μπορούμε να τις δεχτούμε, άρα πόσο περισσότερο θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να δεχτούμε μια τόσο κομψή λέξη;» Μήπως δεν υπονοείται ότι είστε χοντρόπετσοι, και έτσι μια τόσο κομψή, πολιτισμένη λέξη δεν σας φαίνεται σαν αγκάθι; Έτσι είναι τα πράγματα; Στην πραγματικότητα, δεν είναι έτσι. Είτε μια λέξη είναι κομψή είτε αυστηρή, αν νομίζεις ότι δεν είσαι τέτοιο άτομο, αν δεν γνωρίζεις εάν τα λόγια αξιολόγησης είναι σωστά ή όχι, εάν αυτή είναι ή δεν είναι η ουσία σου, τότε ακόμη κι αν η λέξη είναι ευχάριστη και κομψή, δεν θα μπορέσεις να την αποδεχτείς. Αυτό έχει να κάνει με το πρόβλημα του κατά πόσον ένα άτομο μπορεί ή δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, καθώς και με το πρόβλημα του κατά πόσον έχει ή δεν έχει αληθινή γνώση της ίδιας του της φύσης και ουσίας. Έχετε ακούσει πιο αυστηρές λέξεις στο παρελθόν, και έχετε αποδεχτεί, υπομείνει και αναγνωρίσει τις πιο αυστηρές, οπότε η λιγότερο αυστηρή λέξη «ανόητος» δεν σας ενοχλεί, αλλά στην πραγματικότητα, δεν εφαρμόζετε πραγματικά τη λέξη στον εαυτό σας. Αυτή δεν είναι στάση αληθινής υποταγής και αποδοχής. Αν ήσασταν πραγματικά σε θέση να αποδεχτείτε αυτήν τη λέξη ως αλήθεια και να την εφαρμόσετε στον εαυτό σας, τότε η αυτογνωσία σας θα γινόταν βαθύτερη. Όταν ο Θεός σε αποκαλεί ανόητο, δεν ζητάει να αποδεχτείς κάποια δήλωση, λέξη ή ορισμό —ζητάει να κατανοήσεις την αλήθεια που εμπεριέχεται σ’ αυτό. Όταν, λοιπόν, ο Θεός αποκαλεί κάποιον ανόητο, ποια αλήθεια εμπεριέχεται σ’ αυτό; Όλοι κατανοούν την επιφανειακή σημασία της λέξης «ανόητος». Όσον αφορά, όμως, το ποιες είναι οι εκδηλώσεις και οι διαθέσεις ενός ανόητου, ποια από αυτά που κάνουν οι άνθρωποι είναι ανόητα και ποια όχι, γιατί εκθέτει ο Θεός τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο, αν οι ανόητοι μπορούν ή όχι να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, αν οι ανόητοι μπορούν ή όχι να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, αν μπορούν ή όχι να καταλάβουν το σωστό και το λάθος, αν μπορούν ή όχι να διακρίνουν τι αγαπά ο Θεός και τι σιχαίνεται ο Θεός —τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι δεν έχουν σαφή εικόνα σχετικά με αυτά τα πράγματα· γι’ αυτούς, είναι διφορούμενα και ασαφή, εντελώς αφανή. Για παράδειγμα, τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν —δεν τους είναι ξεκάθαρο— αν το να κάνεις κάτι με έναν ορισμένο τρόπο είναι απλώς τήρηση κανόνων ή άσκηση της αλήθειας. Ούτε γνωρίζουν —ούτε τους είναι σαφές— αν κάτι το αγαπά ο Θεός ή το σιχαίνεται ο Θεός. Δεν γνωρίζουν αν το να ασκούνται με έναν ορισμένο τρόπο σημαίνει ότι θέτουν περιορισμούς στους ανθρώπους ή ότι συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια και βοηθούν τους ανθρώπους όπως είναι φυσιολογικό. Δεν γνωρίζουν αν οι αρχές πίσω από τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν προς τους ανθρώπους είναι σωστές, και αν προσπαθούν να δημιουργήσουν συμμάχους ή να βοηθήσουν τους ανθρώπους. Δεν ξέρουν αν το να ασκούνται με έναν συγκεκριμένο τρόπο είναι τήρηση των αρχών και σταθερότητα στη θέση τους ή αλαζονεία και αυταρέσκεια, και επίδειξη. Όταν δεν έχουν τίποτε άλλο να κάνουν, μερικοί άνθρωποι αρέσκονται να κοιτάζονται στον καθρέφτη· δεν ξέρουν αν αυτό είναι ναρκισσισμός και ματαιοδοξία ή αν είναι φυσιολογικό. Κάποιοι άνθρωποι είναι οξύθυμοι και λίγο παράξενοι· μπορούν να καταλάβουν αν αυτό σχετίζεται με το ότι έχουν κακή διάθεση; Οι άνθρωποι δεν μπορούν καν να διακρίνουν μεταξύ των πραγμάτων εκείνων που παρατηρούνται και συναντώνται συχνά —και παρόλα αυτά εξακολουθούν να λένε ότι έχουν κερδίσει πάρα πολλά από την πίστη στον Θεό. Δεν είναι αυτό ανόητο; Μπορείτε, λοιπόν, να δεχτείτε να αποκαλείστε ανόητοι; (Ναι.) Αυτήν τη στιγμή, φαίνεται ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων μπορεί να το αποδεχτεί αυτό. Τι πρέπει να κάνετε μόλις το αποδεχτείτε; Πρέπει να το συγκρίνετε με τη δική σας κατάσταση και να προβληματιστείτε συγκεκριμένα για το σε ποια θέματα είστε ανόητοι και σε ποια έχετε ξεκάθαρη αντίληψη. Συγκρίνετέ το με τη δική σας κατάσταση, ανασύρετε τη δική σας διαφθορά και, στη συνέχεια, φτάστε στην αυτογνωσία ως προς αυτά τα ζητήματα και πασχίστε να συγκαταλεχθείτε στις τάξεις των ανόητων. Τι γνώμη έχετε για αυτού του είδους την άσκηση; Είναι ολοκληρωτική αυτή η γνώση; (Δεν είναι. Πρέπει να επιδιώξουμε την αλήθεια και να βιώσουμε μια αλλαγή σ’ αυτήν την πτυχή). Σωστά. Και θέλετε να είστε ανόητοι σε όλη σας τη ζωή; (Όχι.) Κανείς δεν θέλει να είναι ανόητος. Στην πραγματικότητα, η συναναστροφή και η ανάλυση με αυτόν τον τρόπο δεν έχει σκοπό να σε κάνει να προσπαθήσεις να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου ανόητο· όπως κι αν σε ορίζει ο Θεός, ό,τι κι αν αποκαλύπτει για σένα, όπως κι αν σε κρίνει και σε παιδεύει ή σε αντιμετωπίζει και σε κλαδεύει, ο απώτερος στόχος είναι να σου επιτρέψει να ξεφύγεις από αυτές τις καταστάσεις, να κατανοήσεις την αλήθεια, να κερδίσεις την αλήθεια και να προσπαθήσεις να μην είσαι ανόητος. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις αν θέλεις να μην είσαι ανόητος; Πρέπει να επιδιώξεις την αλήθεια. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να γνωρίζεις σε ποια ζητήματα είσαι ανόητος, σε ποια ζητήματα κηρύττεις πάντα δόγμα, ελίσσεσαι πάντα με θεωρίες και λόγια δόγματος, ενώ όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τα γεγονότα, κοιτάζεις το κενό. Όταν λύσεις αυτά τα προβλήματα και έχεις σαφή εικόνα για κάθε πτυχή της αλήθειας, θα είναι λιγότερες οι φορές που θα είσαι ανόητος. Όταν έχεις σαφή κατανόηση της κάθε αλήθειας, όταν δεν είσαι δεμένος με χέρια και πόδια σε ό,τι κάνεις, όταν δεν χαλιναγωγείσαι και δεν περιορίζεσαι —όταν, μόλις σου συμβεί κάτι, είσαι σε θέση να βρεις τις σωστές αρχές για να τις κάνεις πράξη και είσαι πραγματικά σε θέση να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές κατόπιν προσευχής στον Θεό, αναζήτησης της αλήθειας ή εύρεσης κάποιου για συναναστροφή μαζί του, τότε δεν θα είσαι πλέον ανόητος. Αν κάτι σου είναι σαφές και είσαι σε θέση να κάνεις σωστά πράξη την αλήθεια, τότε δεν θα είσαι ανόητος όσον αφορά αυτό το πράγμα. Οι άνθρωποι δεν έχουν παρά να κατανοήσουν την αλήθεια για να διαφωτιστούν φυσικά οι καρδιές τους.

Ο Θεός λέει ότι μερικοί άνθρωποι είναι ανόητοι, και στην αρχή μπορεί να μην είναι σε θέση να το δεχτούν, αλλά αφότου περάσει λίγος καιρός, συνειδητοποιούν ότι πραγματικά δεν καταλαβαίνουν τίποτα καθαρά· δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν τους ψευδείς επικεφαλής και τους αντίχριστους· αισθάνονται αρκετά ανόητοι και ότι το επίπεδό τους είναι χαμηλό, οπότε το αποδέχονται και υποτάσσονται. Η λέξη «ανόητος» είναι μια σχετικά εύηχη, κομψή λέξη και οι άνθρωποι πρέπει να περάσουν μια χρονική περίοδο για να μπορέσουν να την αποδεχτούν· ίσως είναι πιο δύσκολο να αποδεχτούν λιγότερο εύηχες, άκομψες λέξεις. Από τα λόγια του Θεού, ορισμένα χτυπούν το καρφί ακριβώς στο κεφάλι καθώς αποκαλύπτουν και κρίνουν τους ανθρώπους· είναι πιο αυστηρά. Η πλειονότητα των ανθρώπων έχει πολύ μικρό ανάστημα για να τα δεχτεί. Αφού τα ακούσουν, αισθάνονται πόνο και δυστυχία· νιώθουν ότι έχει πληγεί η αξιοπρέπειά τους, ότι έχει διεγερθεί και τραυματιστεί η ανώριμη καρδιά τους. Ποια λόγια σάς κάνουν να αισθάνεστε ιδιαίτερα άβολα όταν τα ακούτε, σας κάνουν να σκέφτεστε ότι ο Θεός δεν πρέπει να τα λέει, ότι δεν μπορείτε να τα αποδεχτείτε; Για παράδειγμα: σκουπίδι, σκουλήκι, βρώμικος δαίμονας, κατώτερος από τα γουρούνια ή τα σκυλιά, κτήνος κ.λπ. Ακούγεται σαν να μην είναι εύκολο για την πλειονότητα των ανθρώπων να αποδεχτεί αυτά τα λόγια. Λένε συνήθως τέτοιες λέξεις οι πολιτισμένοι άνθρωποι; Εσείς είστε όλοι πολύ μορφωμένοι. Όλοι σας δίνετε προσοχή στο να είστε εκλεπτυσμένοι και ανεπιτήδευτοι όταν μιλάτε, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο μιλάτε: Είστε διακριτικοί και έχετε μάθει να μην πληγώνετε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια των άλλων. Στα λόγια και στις πράξεις σας, αφήνετε στους ανθρώπους χώρο για ελιγμούς. Κάνετε ό,τι μπορείτε για να καθησυχάζετε τους ανθρώπους. Δεν εκθέτετε τις ουλές ή τα μειονεκτήματά τους, και προσπαθείτε να μην τους πληγώσετε και να μην τους φέρετε σε δύσκολη θέση. Αυτή είναι η διαπροσωπική αρχή με την οποία ενεργούν οι περισσότεροι άνθρωποι. Και τι είδους αρχή είναι αυτή; (Είναι η αρχή τού να είσαι ευχάριστος στους άλλους, αρχή δόλια και πονηρή.) Είναι ραδιούργα, πονηρή, δολερή και ύπουλη. Πίσω από τα χαμογελαστά πρόσωπα των ανθρώπων κρύβονται πολλά κακόβουλα, ύπουλα και απεχθή πράγματα. Για παράδειγμα, ορισμένοι άνθρωποι, μόλις δουν ότι ο άλλος έχει λίγη θέση, σκέφτονται μέσα τους: «Όταν μιλάω μαζί του, πρέπει να επιλέγω λόγια που ακούγονται ευχάριστα, αλλιώς μπορεί να βλάψω τη φήμη του —κι αν με τιμωρήσει;» Απλώς δεν λένε τίποτα, ή αν μιλήσουν, το κάνουν με διακριτικό, εύηχο, κολακευτικό τρόπο. Όταν συναντιούνται, λένε: «Α! Δεν έχω δει ποτέ τόσο όμορφο άτομο σαν εσένα. Είσαι νεράιδα; Είσαι τόσο όμορφη που δεν χρειάζεσαι καν μακιγιάζ· αν βαφόσουν, θα ήσουν ακόμα πιο ασύγκριτη. Κοίτα το σώμα σου, όλα τα ρούχα που φοράς είναι ωραία! Τέτοια καλόγουστα, όμορφα ρούχα πρέπει να έχουν σχεδιαστεί ειδικά για άτομα σαν εσένα!» Μιλάνε ιδιαίτερα ευχάριστα, ώστε όποιος τους ακούει να αισθάνεται άνετα, αλλά πιστεύουν όντως αυτά τα πράγματα μέσα τους; (Δεν τα πιστεύουν.) Τι πιστεύουν πραγματικά; Σίγουρα έχουν προθέσεις και απώτερα κίνητρα, τα οποία είναι σίγουρα επαίσχυντα· μπορεί να είναι ιδιαίτερα μοχθηρά, κακά ή περιφρονητικά, κάτι που θα προκαλούσε αηδία στους άλλους. Μόλις χωρίσουν οι δρόμοι τους, μιλούν άσχημα για το άτομο αυτό στους άλλους, λέγοντας γι’ αυτό ό,τι προσβλητικό και μισητό μπορούν. Τα λόγια τους περιέχουν μια επίθεση, ένα δηλητήριο! Τα κολακευτικά λόγια που μόλις τώρα ολοκλήρωσαν να λένε τους προκαλούν ενόχληση και απροθυμία· η υποτίμηση και η συκοφαντία των άλλων πίσω από την πλάτη τους τους επαναφέρει στην ισορροπία. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν το σκοτάδι στην καρδιά τους· είναι εγωιστές και ποταποί. Αυτού του είδους η συμπεριφορά είναι αηδιαστική και απεχθής. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Είναι ένας δόλιος άνθρωπος. Υπάρχουν πάρα πολλοί τέτοιοι άνθρωποι μεταξύ των άπιστων, και υπάρχουν ακόμη και κάποιοι στον οίκο του Θεού. Όταν λένε αυτά τα εύηχα λόγια, έχουν ντροπιαστική και ποταπή πρόθεση και απώτερο σκοπό· λένε οτιδήποτε θα τους βοηθήσει να επιτύχουν τον στόχο τους. Δεν μιλούν καθόλου σύμφωνα με τα γεγονότα και υπερβάλλουν· έχουν προθέσεις και στόχους πίσω από τα εύηχα λόγια τους. Όταν μιλούν προσβλητικά, λένε ό,τι μισητό υπάρχει, και είναι ικανοί να λένε κάθε λογής τοξικά λόγια. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Πέρα από τις επιφανειακές εκφάνσεις των διαθέσεών του, οι οποίες είναι υποκριτικές, ύπουλες και δόλιες, τι άλλο υπάρχει στη φύση του; Είναι τοξικός —πάρα πολύ τοξικός! Όταν κάνουν κομπλιμέντα στους άλλους, το ζητούν οι άλλοι; (Όχι.) Γιατί τους κάνουν κομπλιμέντα; (Έχουν έναν στόχο.) Σωστά. Με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα, παίζουν με τους ανθρώπους προκειμένου να επιτύχουν τις προθέσεις και τους στόχους τους· θα έλεγαν τα πάντα, όσο αρρωστημένα κι αν ήταν. Αυτό δεν είναι τοξικό; Στη συνέχεια, για να επιλύσουν την ανισορροπία στην καρδιά τους, μαχαιρώνουν πισώπλατα τους ανθρώπους, τους βρίζουν και τους συκοφαντούν, και λένε ό,τι προσβλητικό και μισητό υπάρχει. Αυτό δεν είναι τοξικό; Είναι τόσο τοξικό! Από αυτό το θέμα βλέπετε τη φύση του ανθρώπου. Τίποτα από όσα κάνει μπροστά στους ανθρώπους ή πίσω από την πλάτη τους δεν είναι αυθεντικό ή ειλικρινές, ούτε είναι τίποτα από αυτά σύμφωνο με την αλήθεια ή με την ανθρώπινη φύση· είναι όλα κακά, τοξικά, δηλητηριώδη. Δεν υπάρχουν τοξικά στοιχεία σε όλα όσα λέει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα; (Υπάρχουν.) Επομένως, είναι αξιόπιστα τα λόγια των ανθρώπων; Μπορούμε να εμπιστευτούμε τα λόγια τους; Οι άνθρωποι είναι τόσο αφερέγγυοι, τόσο αναξιόπιστοι! Γιατί; Επειδή καθώς ζουν, τα πράγματα που ξεχειλίζουν από τις πράξεις και την ομιλία τους, κάθε πράξη και δράση τους, κάθε σκέψη και ιδέα τους, είναι όλα σατανικής διάθεσης, αντιπροσωπεύουν απόλυτα μια σατανική φύση και ουσία.

Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν πιστεύουν ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια; Επειδή τα μάτια τους είναι τυφλά, δεν καταλαβαίνουν ποια είναι η αλήθεια και δεν έχουν γνώση του Θεού. Πολλοί άνθρωποι διαβάζουν τα λόγια του Θεού και μπορούν να αναγνωρίσουν ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια, αλλά έχουν αντιλήψεις και αντίσταση σχετικά με όσα έχει πει ο Θεός για «σκουλήκια», «σκουπίδια», «διαβόλους» και «θηρία», σε σημείο που να είναι εντελώς ανίκανοι να αποδεχτούν αυτά τα πράγματα. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν γνωρίζουν τη δική τους φύση. Πώς βλέπουν οι άνθρωποι την ανθρώπινη φύση και ουσία; (Αναγνωρίζουν τις δικές τους σατανικές διαθέσεις, αλλά νομίζουν ότι εξακολουθούν να έχουν και μια καλή πλευρά, και δεν βλέπουν ότι οι ίδιοι είναι ένας ζωντανός Σατανάς). Αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τη δική τους φύση και ουσία με την ίδια ακρίβεια, σαφήνεια και αλήθεια όπως ο Θεός; (Όχι.) Στην πραγματικότητα, η ανθρώπινη φύση και ουσία είναι εντελώς εχθρική απέναντι στον Θεό. Ο Θεός εξετάζει την ανθρώπινη ουσία και φύση. Δεν εξετάζει τι λένε ή τι κάνουν οι άνθρωποι εξωτερικά, εξετάζει την καρδιά τους, την ουσία τους και τη φύση τους. Από πού προέρχονται αυτοί οι ορισμοί και οι τρόποι προσέγγισης που έχει ο Θεός για τον άνθρωπο; Ορίζονται με βάση την ανθρώπινη φύση και ουσία, καθώς και τις διεφθαρμένες διαθέσεις που πηγάζουν από τον άνθρωπο. Μέχρι εδώ, καταλαβαίνετε τι σημαίνει «ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων»; Οι άνθρωποι λένε πάντα ότι «ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων», οπότε τι εμπειρίες έχετε σχετικά μ’ αυτά τα λόγια; Τα έχετε βιώσει ποτέ αληθινά; Ποια γνώση και κατανόηση έχετε γι’ αυτά τα λόγια; Μερικοί άνθρωποι είναι μπερδεμένοι· νομίζουν ότι αυτό σημαίνει πως ο Θεός γνωρίζει τις σκέψεις και τις ιδέες που πηγάζουν από μέσα τους, πως γνωρίζει τα πράγματα που κάνουν τα οποία δεν συνάδουν με την αλήθεια, πως γνωρίζει τη βρωμιά, τη διαφθορά και τις υπερβολικές επιθυμίες της καρδιάς τους· ακόμη κι αν κάνουν κακά πράγματα χωρίς να τα λένε, ο Θεός τα γνωρίζει. Καθώς ο Θεός ερευνά τους ανθρώπους, εξετάζει πραγματικά μόνο το επιφανειακό επίπεδο, τα πράγματα που οι άνθρωποι γνωρίζουν; Θα μπορούσε αυτό να χαρακτηριστεί ως έρευνα του Θεού στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων; (Όχι.) Ποιο είναι το βαθύτερο μέρος της καρδιάς ενός ανθρώπου; (Η φύση και ουσία του.) Είναι οι άνθρωποι ικανοί να έχουν επίγνωση της φύσης και ουσίας τους; Μπορούν να τις αισθανθούν; Μπορούν να τις γνωρίσουν; (Δεν μπορούν.) Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτά τα πράγματα, τότε πώς μπορούν να γνωρίσουν πραγματικά τον εαυτό τους; (Μπορούν να γνωρίσουν τον εαυτό τους μόνο μέσω της αποκάλυψης των λόγων του Θεού και της έκθεσής Του). Ο Θεός εξετάζει τη φύση και ουσία των ανθρώπων, τα οποία δεν μπορούν ούτε να αισθανθούν ούτε να γνωρίσουν· όταν ο Θεός αποκαλύπτει τη φύση και ουσία των ανθρώπων, όταν τα γεγονότα τούς εκθέτουν, πείθονται ειλικρινά. Οι σκέψεις, οι ιδέες και οι απόψεις των ανθρώπων είναι όλα πράγματα επιφανειακού επιπέδου. Κάποιες φορές λέγονται φωναχτά και κάποιες φορές είναι απλώς μια στιγμιαία ιδέα, μια σκέψη από την καρδιά ή μια προσωρινή ζωντανή σκέψη, αλλά όλα είναι πράγματα επιφανειακού επιπέδου. Αυτές οι ζωντανές σκέψεις μπορούν να επηρεάσουν και να καθοδηγήσουν προσωρινά τις πράξεις σου, αλλά μπορούν να επηρεάσουν ή να καθοδηγήσουν την κατεύθυνση και τους στόχους της ζωής σου; Δεν μπορούν. Τι μπορεί λοιπόν να επηρεάσει και να καθοδηγήσει τις πράξεις σου, καθώς και να καθοδηγήσει την κατεύθυνση και τους στόχους της ζωής σου; Βλέπεις καθαρά αυτό το θέμα; Αυτό είναι που κρύβεται στα βαθύτερα σημεία της καρδιάς των ανθρώπων, κρυμμένο στο μυαλό τους. Αυτό είναι που ελέγχει τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων, αυτό που δίνει αφορμή για τις οπτικές τους. Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το νόημα της φράσης «Ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων». Τι εννοείται εδώ με τον όρο «τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων»; Ποια πράγματα γεννιούνται στα βάθη της καρδιάς ενός ανθρώπου; Μήπως οι βαθύτερες εσωτερικές του σκέψεις; Επιφανειακά, έτσι φαίνεται, αλλά τι ισχύει στην πραγματικότητα; Είναι τα πράγματα της ανθρώπινης φύσης και ουσίας που κανείς δεν μπορεί να μετακινήσει από τη θέση τους, οι πιο αληθινές σκέψεις των ανθρώπων, τις οποίες δεν λένε ποτέ σε κανέναν· μερικές φορές, ακόμη και οι ίδιοι δεν ξέρουν τι είναι. Οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με αυτά τα πράγματα. Πιστεύουν ότι αν χάσουν αυτά τα πράγματα, αν χάσουν το κίνητρο που τους δίνουν αυτά τα πράγματα, μπορεί να μην είναι πλέον σε θέση να πιστεύουν στον Θεό. Ξέρετε λοιπόν ποια πράγματα βρίσκονται στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων; (Η πίστη στον Θεό προκειμένου να αποκτήσουν ευλογίες· αυτό είναι κάτι που βρίσκεται μέσα στην καρδιά των ανθρώπων). Σωστά, οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό προκειμένου να λάβουν ευλογίες, ανταμοιβή, στεφάνι. Αυτό δεν υπάρχει στην καρδιά όλων μας; Είναι γεγονός ότι υπάρχει. Παρόλο που οι άνθρωποι δεν μιλούν συχνά γι’ αυτό, και μάλιστα καλύπτουν το κίνητρο και την επιθυμία τους να αποκτήσουν ευλογίες, αυτή η επιθυμία και αυτό το κίνητρο στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων ήταν πάντα ακλόνητα. Όση πνευματική θεωρία κι αν κατανοούν οι άνθρωποι, όση εμπειρία ή γνώση κι αν έχουν, όποιο καθήκον κι αν μπορούν να εκτελέσουν, όσα δεινά κι αν υπομένουν ή όσο μεγάλο τίμημα κι αν πληρώνουν, ποτέ δεν αφήνουν το κίνητρο για ευλογίες που κρύβεται βαθιά στην καρδιά τους και πάντα εργάζονται σιωπηλά υπηρετώντας το. Δεν είναι αυτό που είναι θαμμένο βαθύτερα μέσα στην καρδιά των ανθρώπων; Χωρίς αυτό το κίνητρο να λάβετε ευλογίες, πώς θα αισθανόσασταν; Με ποια στάση θα εκτελούσατε το καθήκον σας και θα ακολουθούσατε τον Θεό; Τι θα απογίνονταν οι άνθρωποι αν απαλλάσσονταν από αυτό το κίνητρο για ευλογίες που είναι κρυμμένο στην καρδιά τους; Είναι πιθανό πολλοί άνθρωποι να γίνονταν αρνητικοί, ενώ κάποιοι θα αποθαρρύνονταν από τα καθήκοντά τους. Θα έχαναν το ενδιαφέρον τους για την πίστη τους στον Θεό, σαν να είχε εξαφανιστεί η ψυχή τους. Θα φαινόταν σαν να τους είχαν αρπάξει την καρδιά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι το κίνητρο για τις ευλογίες είναι κάτι που κρύβεται βαθιά στην καρδιά των ανθρώπων. Ίσως, καθώς εκτελούν το καθήκον τους ή ζουν τη ζωή της εκκλησίας, να αισθάνονται ότι είναι σε θέση να εγκαταλείψουν τις οικογένειές τους και να δαπανήσουν ευχαρίστως τον εαυτό τους για τον Θεό, και ότι τώρα έχουν γνώση του κινήτρου τους για να λάβουν ευλογίες, και έχουν παραμερίσει αυτό το κίνητρο, και δεν τους κυβερνά ή δεν τους περιορίζει πλέον. Τότε, νομίζουν ότι δεν έχουν πλέον το κίνητρο για να ευλογηθούν, αλλά ο Θεός πιστεύει το αντίθετο. Οι άνθρωποι βλέπουν τα πράγματα μόνο επιφανειακά. Χωρίς δοκιμασίες, αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους. Εφόσον δεν εγκαταλείπουν την εκκλησία ούτε αρνούνται το όνομα του Θεού και επιμένουν να δαπανούν για τον Θεό, πιστεύουν ότι έχουν αλλάξει. Θεωρούν ότι δεν τους καθοδηγεί πλέον ο προσωπικός ενθουσιασμός ή οι στιγμιαίες παρορμήσεις κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Αντιθέτως, πιστεύουν ότι είναι σε θέση να επιδιώκουν την αλήθεια και ότι είναι σε θέση να αναζητούν και να κάνουν συνεχώς πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, έτσι ώστε οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους να εξαγνιστούν και να επιτύχουν κάποια πραγματική αλλαγή. Ωστόσο, όταν συμβαίνουν πράγματα που σχετίζονται άμεσα με τον προορισμό και το τέλος των ανθρώπων, πώς συμπεριφέρονται; Αποκαλύπτεται η αλήθεια στο σύνολό της. Έτσι, τελικά, σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους, αυτή η περίσταση είναι μια περίσταση σωτηρίας και τελείωσης ή μια περίσταση έκθεσης και αποκλεισμού; Είναι κάτι καλό ή κάτι κακό; Για εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια, σημαίνει σωτηρία και τελείωση, πράγμα που είναι καλό· για εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια, σημαίνει έκθεση και αποκλεισμό, πράγμα που είναι κακό. Διανύοντας μια χρονική περίοδο, δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι συνθήκες δοκιμασίας και τελείωσης; Γιατί το κάνει αυτό ο Θεός; Σίγουρα έχει νόημα, επειδή ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων· γνωρίζει την πραγματική κατάσταση των ενδόμυχων των ανθρώπων, κατανοεί τους ανθρώπους και βλέπει τη φύση και ουσία τους καθαρά και ολοκληρωτικά. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, κάποιος μπορεί να έχει κάποια επιτυχία, μπορεί να έχει κάνει κάποια καλά πράγματα, να μην έχει κάνει μεγάλα λάθη, και μπορεί να είναι σε θέση να δεχτεί την αντιμετώπιση και το κλάδεμα. Όταν του συμβαίνουν πράγματα, μπορεί να έχει μια κάπως υποχωρητική στάση. Έτσι πιστεύει ότι είναι αρκετά καλός, ότι έχει βαδίσει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό, ότι έχει σωθεί και οδηγηθεί στην τελείωση. Όταν είναι πιο εφησυχασμένος και ματαιόδοξος, έρχεται η πειθαρχία, η κρίση και η παίδευση του Θεού. Αυτές οι περιστάσεις εκθέτουν τους ανθρώπους, το ανάστημά τους, τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τη φύση και ουσία τους, και τη στάση τους απέναντι στον Θεό. Αυτή η έκθεση είναι στην πραγματικότητα καλή για τους ανθρώπους. Αν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε αυτή η έκθεση, αυτή η περίσταση, θα τους καθάρει. Θα τους καθάρει από τι; Θα σε καθάρει από τις παράλογες απαιτήσεις σου από τον Θεό και τις υπερβολικές επιθυμίες σου, και θα σε κάνει να υιοθετήσεις τη σωστή άποψη· δεν θα προσπαθείς πλέον να κάνεις συναλλαγές με τον Θεό ή να έχεις απαιτήσεις από Αυτόν για τις υπερβολικές επιθυμίες σου· αντίθετα, η καρδιά σου θα υποτάσσεται όλο και περισσότερο, αληθινά στον Θεό. Δεν θα ζητάς τίποτα, θα προσπαθείς μόνο να επιδιώκεις την αλήθεια και να ικανοποιείς την καρδιά του Θεού, με αποτέλεσμα να γίνεσαι όλο και πιο αγνός, ώσπου στο τέλος να είσαι σε θέση να επιτύχεις τη σωτηρία. Αυτό δεν είναι ένα αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται από το έργο του Θεού; (Είναι.) Μήπως ο Θεός δεν έχει κάποιον σκοπό πίσω από αυτό που κάνει; Δεν καθαίρει αυτό τους ανθρώπους; Οι άνθρωποι χρειάζεται να καθαρθούν μ’ αυτόν τον τρόπο; (Χρειάζεται.) Αν ο Θεός δεν προέβαινε στην έκθεση ή την κάθαρση των ανθρώπων με αυτόν τον τρόπο, τότε θα μπορούσαν οι άνθρωποι να αποκτήσουν την αλήθεια; (Όχι.) Δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν την αλήθεια. Με βάση τη σατανική τους φύση, σε τι είδους δρόμο μπορούν να βαδίσουν οι άνθρωποι; (Στο να ακολουθούν τον Σατανά και να αντιστέκονται στον Θεό.) Μπορεί ένα τέτοιο άτομο να ευλογηθεί; Δεν μπορεί, μπορεί μόνο να αποκλειστεί.

Ξέρετε τι είναι στην πραγματικότητα ένας Φαρισαίος; Υπάρχουν Φαρισαίοι γύρω σας; Γιατί αυτοί οι άνθρωποι ονομάζονται «Φαρισαίοι»; Πώς περιγράφονται οι Φαρισαίοι; Είναι άνθρωποι υποκριτές, τελείως ψευδείς που προσποιούνται ό,τι κι αν κάνουν. Τι θέατρο παίζουν; Παριστάνουν ότι είναι καλοί, ευγενικοί και θετικοί. Έτσι είναι στην πραγματικότητα; Φυσικά και όχι. Δεδομένου ότι είναι υποκριτές, όλα όσα εκδηλώνονται και αποκαλύπτονται σ’ αυτούς είναι ψευδή· όλα είναι θέατρο —δεν είναι αυτό το πραγματικό τους πρόσωπο. Πού είναι κρυμμένο το πραγματικό τους πρόσωπο; Είναι κρυμμένο βαθιά μέσα στην καρδιά τους, ώστε να μην το δουν ποτέ οι άλλοι. Όλα εξωτερικά είναι ένα θέατρο, είναι όλα ψευδή, αλλά μπορούν να ξεγελάσουν μόνο τους ανθρώπους· δεν μπορούν να ξεγελάσουν τον Θεό. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αν δεν κάνουν πράξη και δεν βιώνουν τα λόγια του Θεού, τότε δεν μπορούν να κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια, κι έτσι, όσο ωραία κι αν ακούγονται τα λόγια τους, αυτά τα λόγια δεν είναι η πραγματικότητα της αλήθειας, μα είναι λόγια δόγματος. Κάποιοι άνθρωποι επικεντρώνονται μόνο στη στείρα αναπαραγωγή λόγων δόγματος, αντιγράφουν σαν πίθηκοι όποιον εκφωνεί τα υψηλότερα κηρύγματα, με αποτέλεσμα μέσα σε μόνο λίγα χρόνια η απαγγελία δόγματος από μέρους τους να είναι πιο ανεπτυγμένη, και να τους θαυμάζουν και να τους τιμούν πολλοί άνθρωποι· κατόπιν αυτού, αρχίζουν να καμουφλάρονται και να δίνουν μεγάλη προσοχή σε αυτά που λένε και κάνουν, δείχνοντας ότι είναι ιδιαίτερα ευσεβείς και πνευματικοί. Χρησιμοποιούν αυτές τις λεγόμενες πνευματικές θεωρίες για να καμουφλαριστούν. Αυτό είναι το μόνο για το οποίο μιλάνε όπου κι αν πάνε, αληθοφανή πράγματα που ταιριάζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά δεν έχουν το παραμικρό ίχνος της πραγματικότητας της αλήθειας. Και κηρύττοντας αυτά τα πράγματα —πράγματα που είναι σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τα γούστα των ανθρώπων— ξεγελούν πολλούς. Σε άλλους, τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται πολύ ευσεβείς και ταπεινοί, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι ψευδές· φαίνονται ανεκτικοί, διαλλακτικοί και στοργικοί, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια προσποίηση· λένε ότι αγαπούν τον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για θέατρο. Άλλοι νομίζουν ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι άγιοι, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι ψευδές. Πού μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος που είναι πραγματικά άγιος; Η ανθρώπινη αγιοσύνη είναι όλη ψεύτικη. Όλα είναι ένα θέατρο, μια προσποίηση. Εξωτερικά, φαίνονται πιστοί στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα απλώς δίνουν παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Όταν δεν κοιτάζει κανένας, δεν είναι πιστοί ούτε στο ελάχιστο και ό,τι κάνουν είναι επιπόλαιο. Επιφανειακά, δαπανούν εαυτόν για τον Θεό και έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και τη σταδιοδρομία τους. Αλλά τι κάνουν στα κρυφά; Κάνουν τη δική τους δουλειά και διευθύνουν τη δική τους επιχείρηση στην εκκλησία, επωφελούμενοι από την εκκλησία και κλέβοντας κρυφά τις προσφορές, με το πρόσχημα ότι εργάζονται για τον Θεό…. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι σύγχρονοι υποκριτικοί Φαρισαίοι. Από πού προέρχονται οι Φαρισαίοι; Μήπως αναδύονται ανάμεσα στους άπιστους; Όχι, όλοι τους αναδύονται μεταξύ των πιστών. Γιατί γίνονται Φαρισαίοι αυτοί οι άνθρωποι; Τους έκανε κάποιος έτσι; Προφανώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ποιος είναι ο λόγος; Είναι ότι τέτοια είναι η ουσία και η φύση τους, και αυτό οφείλεται στο μονοπάτι που έχουν ακολουθήσει. Χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού μόνο ως εργαλείο για να κηρύξουν και να επωφεληθούν από την εκκλησία. Οπλίζουν το μυαλό και το στόμα τους με τα λόγια του Θεού, κηρύττουν ψεύτικες πνευματικές θεωρίες και παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως άγιο, και στη συνέχεια το χρησιμοποιούν αυτό ως κεφάλαιο για να επιτύχουν τον σκοπό του κέρδους από την εκκλησία. Κηρύττουν απλώς δόγματα, όμως δεν έχουν κάνει ποτέ πράξη την αλήθεια. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που συνεχίζουν να κηρύττουν λόγια και δόγματα, παρόλο που δεν έχουν ποτέ ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού; Αυτοί είναι οι υποκριτικοί Φαρισαίοι. Οι πενιχρές, υποτιθέμενες καλές συμπεριφορές και καλή διαγωγή τους, καθώς και τα λίγα που έχουν εγκαταλείψει και δαπανήσει, προέρχονται εξ ολοκλήρου από τον περιορισμό και τη συγκάλυψη του δικού τους θελήματος. Αυτές οι πράξεις είναι εντελώς ψευδείς, είναι όλες προσποίηση. Στην καρδιά αυτών των ανθρώπων δεν υπάρχει ο παραμικρός σεβασμός για τον Θεό, ούτε και έχουν αληθινή πίστη στον Θεό. Ακόμη περισσότερο, είναι μη πιστοί. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε θα βαδίσουν σε αυτού του είδους το μονοπάτι και θα γίνουν Φαρισαίοι. Δεν είναι τρομακτικό αυτό; Ο θρησκευτικός τόπος στον οποίο συναθροίζονται οι Φαρισαίοι γίνεται αγορά. Στα μάτια του Θεού, αυτό αποτελεί θρησκεία· δεν είναι η εκκλησία του Θεού, ούτε ένας τόπος στον οποίο Αυτός λατρεύεται. Έτσι, αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε με όσα κυριολεκτικά λόγια και επιφανειακά δόγματα σχετικά με τις ομιλίες του Θεού κι αν εξοπλιστούν, αυτό δεν θα έχει καμία χρησιμότητα. Κάποιοι λένε: «Όσο κι αν εξοπλιστώ, είναι ανώφελο, οπότε δεν θα εξοπλιστώ καθόλου». Τι λένε; Δεν είναι ανοησίες όλα αυτά; Δεν είναι παράλογη κουβέντα; Ποιος είναι ο σκοπός Μου όταν συναναστρέφομαι πάνω σ’ αυτά τα λόγια; Είναι να σε εμποδίσω να εξοπλιστείς με τα λόγια του Θεού; (Όχι.) Πρέπει να εξοπλιστείς με τα λόγια του Θεού, αλλά το κρίσιμο πράγμα το οποίο πρέπει να καταλάβεις με σαφήνεια είναι ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιήσεις τα λόγια του Θεού ως περιτύλιγμα για τον εαυτό σου με οποιονδήποτε τρόπο ούτε πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις ως κεφάλαιο για να κερδίσεις από την εκκλησία, πόσο μάλλον να τα χρησιμοποιήσεις ως όπλο για να χτυπήσεις άλλους. Τι είναι τα λόγια του Θεού; Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή που διορθώνουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Αν εφαρμόσεις και κάνεις πράξη αυτά τα λόγια στην εντέλεια, τότε θα αποκτήσεις την αλήθεια· η αλήθεια δεν θα είναι για σένα δόγμα ή απλώς λόγια, αλλά θα είναι η πραγματικότητα της ζωής σου. Μόλις αποκτήσεις την αλήθεια, έχεις αποκτήσει τη ζωή.

Σχετικά με το θέμα του ότι ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων, για το οποίο μόλις μίλησα, θα μοιραστώ μια ιστορία: Ήταν κάποτε μια όμορφη γυναίκα που ήταν παντρεμένη με έναν πλούσιο άνδρα. Πώς βλέπει συνήθως ο κόσμος τέτοιους γάμους; Η όμορφη γυναίκα επιδιώκει τα χρήματα του πλούσιου άνδρα, και ο πλούσιος άνδρας θέλει την όμορφη γυναίκα για την εμφάνισή της· ο καθένας παίρνει ό,τι θέλει, και δεν υπάρχει πραγματική αγάπη —είναι ένας γάμος συναλλαγής. Σύμφωνα με τις φαντασιοκοπίες του κόσμου, αυτή η όμορφη γυναίκα θα ξόδευε σίγουρα χρήματα σπάταλα, ζώντας μέσα στην πολυτέλεια, αλλά δεν το έκανε. Ζούσε σαν μια συνηθισμένη νοικοκυρά, κάνοντας δουλειές· καθημερινά, ήταν επιμελής και ευσυνείδητη, ήταν καλή απέναντι στον σύζυγό της και την οικογένειά του, τόσο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ενάρετη και ευγενική. Πώς όμως της φέρθηκε ο πλούσιος άνδρας; Αρχικά, ανησυχούσε ότι αυτή η όμορφη γυναίκα δεν θα μπορούσε να ζήσει αληθινά μαζί του, και ανησυχούσε ότι ο γάμος τους δεν θα διαρκούσε, οπότε κρατούσε όλα τα πλούτη και τα σημαντικά πράγματα για τον εαυτό του. Τα έβαλε όλα στο δικό του όνομα, αντί να τα ελέγχει η γυναίκα του. Αλλά η όμορφη γυναίκα δεν ενδιαφερόταν για τίποτα απ’ όλα αυτά. Όπως κι αν της φερόταν ο σύζυγός της —είτε δεν την εμπιστευόταν, είτε την περιόριζε οικονομικά— δεν εκδήλωνε καμία απροθυμία ή δυσαρέσκεια. Αντιθέτως, ήταν ακόμη πιο επιμελής. Μετά από λίγα χρόνια, η όμορφη γυναίκα απέκτησε αρκετά παιδιά και συνέχισε να φροντίζει όλη την οικογένειά της όπως και πριν, ως καλή σύζυγος και στοργική μητέρα· ήταν υπάκουη, ευγενική και στοργική προς τον σύζυγό της. Τελικά, μια μέρα, ο πλούσιος άντρας θεώρησε ότι η γυναίκα του δεν ήταν όπως την είχε φανταστεί: Δεν κυνηγούσε τα πλούτη του ούτε τα υλικά του πράγματα. Δεν είχε καμία επιπλέον απαίτηση πέρα από τις απαιτήσεις μιας κανονικής ζωής, και επιπλέον, δαπανούσε πολλά για να διαχειριστεί την οικογένεια —τα νιάτα της, την εμφάνισή της και τον χρόνο της. Ήταν επιμελής και ευσυνείδητη για την οικογένεια, χωρίς να παραπονιέται ποτέ. Ο πλούσιος άνδρας συγκινήθηκε. Αφού συγκινήθηκε, ποια ήταν η πρώτη του σκέψη; Φυσικό θα ήταν να σκεφτεί: «Αχ, η γυναίκα μου είναι τόσο αξιόπιστη, αλλά εγώ την αμφισβήτησα και φυλαγόμουν απ’ αυτήν. Ήταν άδικο εκ μέρους μου να της φέρομαι έτσι. Θα έπρεπε να της δώσω όλα μου τα πλούτη και τα πράγματά μου για να τη φροντίζω, επειδή είναι η αληθινή μου αγάπη, το πρόσωπο που θα έπρεπε να εμπιστεύομαι περισσότερο και που είναι πιο άξια της εμπιστοσύνης μου. Αν δεν την πιστεύω, αν φυλάγομαι απ’ αυτήν, τότε είμαι άδικος απέναντί της. Δεν είναι ηθική μια τέτοια συμπεριφορά. Έχει ήδη περάσει τόσα πολλά χρόνια δοκιμασιών, δεν γίνεται να την αμφισβητώ πλέον». Αυτή η σκέψη δεν προέκυψε αφότου είδε όλα τα γεγονότα; (Ναι.) Τέτοιου είδους σκέψεις προέρχονται από την ανθρώπινη κρίση. Παρατηρώντας τη συμπεριφορά της καθώς της συνέβαιναν τα πράγματα, προέκυψε η κρίση του, η οποία οδήγησε στον ορισμό του γι’ αυτήν. Ως εκ τούτου, όταν ο πλούσιος άνδρας συγκινήθηκε, έγραψε όλα του τα πλούτη στο όνομα της γυναίκας του, αποδεικνύοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη του σ’ αυτήν και ανταποκρινόμενος στην πολυετή πίστη της και στην επένδυσή της σ’ αυτόν. Για την πλειονότητα των ανθρώπων, αυτό εναρμονίζεται με την ανθρώπινη συνείδηση, κρίση, ηθική και δεοντολογία. Τελείωσε το θέμα; (Όχι.) Αφού πέρασε από τις νομικές διαδικασίες, ο πλούσιος άνδρας έγραψε όλα του τα πλούτη στο όνομα της γυναίκας του. Μια μέρα, ο πλούσιος επέστρεψε στο σπίτι του για να φάει, και μόλις μπήκε στην πόρτα, αισθάνθηκε ότι το κλίμα ήταν διαφορετικό. Η γυναίκα του δεν τον καλωσόρισε στο σπίτι ούτε του μίλησε, και το σπίτι ήταν κρύο. Γιατί το τραπέζι, που συνήθως ήταν γεμάτο με φαγητό τέτοια ώρα, ήταν άδειο σήμερα; Κοίταξε πίσω του, και πάνω στην τραπεζαρία είδε ένα χαρτί, στο οποίο ήταν γραμμένο με μεγάλα γράμματα «Αντίο»!

Η ιστορία τελείωσε. Πιθανότατα όλοι σας λίγο πολύ καταλαβαίνετε το νόημα, οπότε ποιος είναι ο σκοπός της αφήγησης αυτής της ιστορίας; (Για να καταλάβουμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι αξιόπιστοι και προσποιούνται πολύ καλά) Ο πλούσιος εξαπατήθηκε από μια απατηλή εμφάνιση. Αυτή η όμορφη γυναίκα προσποιούταν πολύ καλά· όλα αυτά τα χρόνια, δεν της ξέφυγε ποτέ ούτε ένα ψεγάδι, και όλα αυτά τα χρόνια που ζούσε μαζί της, ο πλούσιος άντρας δεν είχε ποτέ την παραμικρή υποψία. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτή η όμορφη γυναίκα; (Είναι μοχθηρή και δόλια, και ιδιαίτερα πανούργα.) Είχε αυτήν την πρόθεση από την αρχή ή είχε σκοπό να το κάνει αυτό μόνο στο τέλος, αφότου είχε αποκτήσει όλα τα πλούτη; (Από την αρχή.) Ποιες ήταν οι αρχικές της προθέσεις όταν παντρεύτηκε τον πλούσιο άνδρα; Τις εκδήλωσε; (Όχι, τις έκρυψε.) Τι άφησε λοιπόν να διαρρεύσει στην επιφάνεια; (Μια ψεύτικη εμφάνιση.) Μια εντελώς ψεύτικη εμφάνιση. Τι κρυβόταν πίσω από αυτήν την ψεύτικη εμφάνιση, κατά βάθος; (Ήθελε να αποκτήσει πλούτη και κέρδη.) Δεν παντρεύτηκε με ειλικρίνεια τον πλούσιο άνδρα, ήθελε μόνο τα πλούτη του. Είτε της έπαιρνε δέκα είτε είκοσι χρόνια, εφόσον μπορούσε να τον εξαπατήσει για τα πλούτη του, τότε δεν την ένοιαζε το γεγονός ότι έπρεπε να τον παντρευτεί ή να δαπανήσει όλα αυτά τα χρόνια της νιότης της και τη σκληρή δουλειά της. Αυτή ήταν η βαθύτερη σκέψη της καρδιάς της. Τι χαρακτήρα έχουν τα πράγματα που έκανε για χάρη αυτής της σκέψης; (Προσποίηση και εξαπάτηση.) Αξίζει μνημόνευση αυτό ή θα έπρεπε οι άνθρωποι να την απορρίψουν; (Να την απορρίψουν.) Είναι καλό ή κακό; (Κακό.) Είναι όλο κακό. Με ποια βάση προσδιορίζονται όλες οι πράξεις της και όλα τα εξωτερικά τιμήματα που πλήρωσε ως κακά; Από πού προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; (Βασίζεται στις προθέσεις και στην αφετηρία των πράξεών της.) Τι καταλαβαίνετε λοιπόν από αυτήν την ιστορία; (Οι άνθρωποι κοιτάζουν την εξωτερική εμφάνιση, αλλά ο Θεός κοιτάζει την ουσία των ανθρώπων.) Αυτό είναι σίγουρο. Γιατί οι άνθρωποι κοιτάζουν την εξωτερική εμφάνιση; Μπορούν οι άνθρωποι να ανακαλύψουν τις προθέσεις και τα κίνητρα των άλλων από τα λόγια και τις πράξεις τους; Ξέρετε πώς να τα διακρίνετε; (Βλέπουμε κάποια προφανή, επιφανειακού επιπέδου.) Βλέπετε κάποιες εξωτερικές εκδηλώσεις, αλλά όταν κατανοήσετε την αλήθεια και έχετε ένα μέρος της πραγματικότητας της αλήθειας, δεν θα είστε σε θέση να διακρίνετε την ουσία των ανθρώπων λίγο πιο καθαρά; (Ναι.) Γιατί ο Θεός μπορεί να βλέπει τόσο καθαρά την καρδιά των ανθρώπων; Επειδή ο Θεός είναι η αλήθεια, είναι παντοδύναμος και ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι έχουν ένα ορθό πρότυπο κρίσης με βάση το οποίο μπορούν να κρίνουν τους άλλους όπως ο Θεός; (Δεν έχουν, επειδή οι άνθρωποι είναι όλοι του ίδιου είδους, ενώ ο Θεός είναι ο Δημιουργός). Οι άνθρωποι είναι όλοι του ίδιου είδους, άρα υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων; Υπάρχει διαφορά μεταξύ κάποιου που διαθέτει την αλήθεια και κάποιου που δεν την διαθέτει; Υπάρχει διαφορά μεταξύ κάποιου που γνωρίζει τον Θεό και κάποιου που δεν τον γνωρίζει; Υπάρχει διαφορά μεταξύ κάποιου που έχει φόβο Θεού και κάποιου που δεν έχει; (Υπάρχει.) Τι είδους άνθρωπος μπορεί να διακρίνει την ουσία ενός άλλου ανθρώπου; (Κάποιος που γνωρίζει τον Θεό και έχει φόβο Θεού.) Σε τελική ανάλυση, πώς μπορεί ένα άτομο να διακρίνει την ουσία ενός άλλου ατόμου; Όσον αφορά τους ανθρώπους, μόνο όταν κατανοούν την αλήθεια και έχουν την πραγματικότητα της αλήθειας μπορούν να τη διακρίνουν. Στη συνέχεια, όσον αφορά τον Θεό, γιατί Αυτός είναι σε θέση να διακρίνει την ουσία των ανθρώπων; Πώς εξηγείτε αυτό το θέμα; Μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός είναι το πρότυπο με βάση το οποίο πρέπει να κρίνονται όλοι οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα, ότι Αυτός είναι το κριτήριο με βάση το οποίο πρέπει να κρίνονται όλα τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα; (Ναι.) Ποιο είναι το πρακτικό στοιχείο αυτών των λόγων; Η εξωτερική συμπεριφορά ενός ατόμου μπορεί να είναι καλή και τέλεια, αλλά αν έχεις την πραγματικότητα της αλήθειας, μπορείς να διακρίνεις αν το άτομο κάνει ή δεν κάνει πράξη την αλήθεια. Ωστόσο, αν δεν έχεις την πραγματικότητα της αλήθειας, τότε όταν βλέπεις ένα άτομο με τέλεια συμπεριφορά, το οποίο μεταμφιέζει πολύ καλά την εξωτερική του εμφάνιση, μια άψογη μεταμφίεση, τότε θα είσαι σε θέση να δεις αν κάνει πράξη την αλήθεια ή όχι; Δεν θα ξέρεις πώς να τον διακρίνεις. Χωρίς την πραγματικότητα της αλήθειας, δεν θα έχεις ένα πρότυπο με βάση το οποίο να κρίνεις τους άλλους, και δεν θα ξέρεις πώς να τους κρίνεις. Αν δεις κάποιον με καλή εξωτερική συμπεριφορά, που μιλάει πολύ ευγενικά, που υποφέρει και δαπανά πολλά, που εξωτερικά δεν αποκαλύπτει προβλήματα και που δεν έχει κανένα ελάττωμα, πώς θα κρίνεις αν είναι καλός ή κακός άνθρωπος, αν αγαπάει την αλήθεια ή αν έχει κουραστεί απ’ αυτήν; Πώς το διακρίνεις αυτό; Αν δεν έχεις ένα πρότυπο για την κρίση σου, τότε εύκολα θα σε τυφλώσουν η εξωτερική συμπεριφορά και οι ενέργειές του. Αν σε τυφλώσει και σε εξαπατήσει, τότε θα είσαι σε θέση να διακρίνεις αν είναι καλός ή κακός, αν είναι ευγενής ή μοχθηρός; Δεν θα είσαι. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Είναι οι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια ικανοί να εξετάζουν την καρδιά των άλλων το ίδιο με τον Θεό;» Οι άνθρωποι δεν έχουν αυτήν την ικανότητα. Ακόμη κι αν έχουν μια βαθύτερη κατανόηση της αλήθειας, αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας. Ωστόσο, αν ένας άνθρωπος κατανοεί την αλήθεια, τότε είναι σε θέση να διακρίνει αν κάποιος άλλος είναι καλός ή κακός άνθρωπος, αν κάποιος άλλος αγαπάει την αλήθεια ή όχι, αν είναι ειλικρινής ή δόλιος, αν έχει φόβο Θεού ή είναι επαναστατικός και εχθρικός απέναντι στον Θεό και αν ακολουθεί ειλικρινά τον Θεό ή είναι υποκριτής. Θα είσαι σε θέση να διακρίνεις όλα αυτά τα πράγματα. Σε τελική ανάλυση, ποιο είναι το πιο σημαντικό; (Να έχει κανείς την πραγματικότητα της αλήθειας.) Οι άνθρωποι που δεν έχουν την πραγματικότητα της αλήθειας δεν μπορούν να κατανοήσουν τίποτα σε βάθος· ενεργούν πάντα ανόητα και με τρόπους που έρχονται σε σύγκρουση με την αλήθεια και που αντιστέκονται στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αξιολύπητοι. Αυτό θίγει τη σημασία του κατά πόσον ένα άτομο είναι σε θέση να αποκτήσει την αλήθεια και να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Πώς βλέπουν οι άνθρωποι τους άλλους όταν οι ίδιοι δεν κατανοούν την αλήθεια; Μπορούν να βλέπουν τους άλλους μόνο με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Όταν κρίνουν και ταξινομούν ένα άλλο άτομο, κοιτάζουν μόνο το επίπεδο και τη γνώση του· κοιτάζουν μόνο αν η εξωτερική του συμπεριφορά είναι ηθική ή όχι, αν είναι σύμφωνη ή όχι με την παραδοσιακή κουλτούρα και την ανθρώπινη ηθική, και αν οι πράξεις του ωφελούν ή όχι τους άλλους. Αν βλέπουν ότι τα λόγια και οι πράξεις ενός ατόμου είναι κατά βάση λογικά, ότι συμφωνούν απόλυτα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις περί ηθικής και δεοντολογίας και ότι είναι σύμφωνα με τα γούστα όλων, τότε θα κατατάξουν το άτομο αυτό ως καλό άτομο. Αλλά πώς ταξινομεί ο Θεός τους ανθρώπους; Είναι όλες αυτές οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να καταλήξουν σε συμπεράσματα και οι αφετηρίες τους τα πρότυπα με τα οποία καθορίζει ο Θεός την ουσία ενός ανθρώπου; (Όχι.) Σε τι βασίζει ο Θεός τον προσδιορισμό Του; Ο Θεός βασίζει τον προσδιορισμό της φύσης και ουσίας ενός ανθρώπου στις σκέψεις και τις ιδέες της καρδιάς του, καθώς και στο κίνητρο των λόγων και των πράξεών του, δηλαδή στις προθέσεις και τους στόχους του. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο λέγεται ότι ο Θεός είναι Εκείνος που ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Μπορεί ένας άνθρωπος να ερευνήσει τα βάθη της καρδιάς των άλλων ανθρώπων; (Όχι.) Οι άνθρωποι βλέπουν μόνο τις εξωτερικές εκδηλώσεις των άλλων και τις προθέσεις που αποκαλύπτουν μέσω της ομιλίας τους ή μέσα από τα συμφραζόμενα· στην καλύτερη περίπτωση, οι άνθρωποι είναι σε θέση να δουν αυτά τα πράγματα, οπότε μπορούν να βασίσουν τον προσδιορισμό της συμπεριφοράς των άλλων μόνο σε αυτά που βλέπουν και ακούνε. Όταν προσδιορίζει ο Θεός τους ανθρώπους, από την άλλη πλευρά, δεν εξετάζει μόνο τις πράξεις τους, την κατεύθυνση προς την οποία κινούνται ή την ποιότητα μιας συγκεκριμένης πράξης. Ο Θεός θέλει να δει τις πιο αληθινές σκέψεις τους, να δει ποιες είναι στην πραγματικότητα οι προθέσεις και οι στόχοι τους καθώς ενεργούν, ποια πράγματα γεννά η φύση και ουσία τους, και σε ποιον δρόμο τούς αναγκάζουν αυτά τα πράγματα να βαδίσουν. Αυτά είναι τα πράγματα που εξετάζει ο Θεός. Σας ρωτώ λοιπόν, ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων —τι σημαίνει «τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων»; Με απλά λόγια, πρόκειται για τις πιο αληθινές σκέψεις της καρδιάς των ανθρώπων. Έτσι, ενώπιον του Θεού, όπως κι αν μεταμφιέζεσαι, όπως κι αν συγκαλύπτεις τον εαυτό σου ή ό,τι κι αν επινοείς για τον εαυτό σου, ο Θεός έχει σαφή αντίληψη όλων των αληθινών σκέψεών σου και όσων κρύβονται στα βαθύτερα, ενδόμυχα μέρη σου· δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος του οποίου τα κρυφά, ενδόμυχα πράγματα μπορούν να ξεφύγουν από την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Καταλαβαίνετε τι λέω; Με τη συμπεριφορά και τη ζωή δεκαετιών, αυτή η όμορφη γυναίκα εξαπάτησε το πιο κοντινό της πρόσωπο —αν συνέβαινε το ίδιο πράγμα σ’ εσένα, δεν θα εξαπατόσουν κι εσύ; (Θα εξαπατόμασταν.) Δεν θα μπορούσατε λοιπόν να πείτε ότι όχι μόνο εξαπάτησε τον σύζυγό της, αλλά εξαπάτησε κι εσάς και όλους τους άλλους; (Ναι.) Δεν αποκάλυψε τις πιο αληθινές σκέψεις της καρδιάς της σε κανέναν άλλον —δεν τις είπε σε κανέναν— και επιπλέον, η μεταμφίεσή της ήταν άψογη, και κανείς δεν την αντιλήφθηκε. Παρ’ όλα αυτά, παρέλειψε ένα πράγμα —ο Θεός παρακολουθεί όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι. Μπορεί να μπορούσε να εξαπατήσει όλους τους άλλους, αλλά δεν μπορούσε να εξαπατήσει τον Θεό. Εκείνος ο πλούσιος άνδρας φαινόταν έξυπνος εξωτερικά, μπορούσε να βγάλει πολλά χρήματα, αλλά έπεσε θύμα μιας γυναίκας. Ήταν αυτό στιγμιαία απροσεξία εκ μέρους του; (Όχι.) Τότε τι το προκάλεσε; Φταίει το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να τη διακρίνει. Τι γεγονότα σάς λέω με αυτήν την ιστορία; Σας λέω ότι πρέπει να βαδίζετε στο ορθό μονοπάτι κατά την πίστη σας στον Θεό και τη συμπεριφορά σας, και να μην βαδίζετε σε στρεβλές και κακές οδούς. Τι είναι οι στρεβλές και κακές οδοί; Οι πιστοί στον Θεό θέλουν πάντα να βασίζονται σε πλεκτάνες, σε απατηλά και πονηρά παιχνίδια και σε κόλπα, για να καλύψουν τη δική τους διαφθορά, τα ελαττώματα και τα σφάλματά τους, και τα προβλήματά τους, όπως το χαμηλό τους επίπεδο· αντιμετωπίζουν πάντα τα ζητήματα σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, κάτι που δεν θεωρούν και τόσο κακό. Σε επιφανειακά ζητήματα, κολακεύουν τον Θεό και τους επικεφαλής τους, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Ζυγίζουν προσεκτικά τα λόγια και τις εκφράσεις των άλλων, αναλογιζόμενοι πάντα: «Πώς ήταν η απόδοσή μου πρόσφατα; Με υποστηρίζουν όλοι; Γνωρίζει ο Θεός για όλα τα καλά πράγματα που έχω κάνει; Αν γνωρίζει, θα με επαινέσει; Τι θέση έχω στην καρδιά του Θεού; Είμαι σημαντικός εκεί;» Υπονοείται ότι, ως κάποιος που πιστεύει στον Θεό, θα λάβει ευλογίες ή θα αποκλειστεί; Δεν είναι ο συνεχής συλλογισμός αυτών των θεμάτων μια στρεβλή και κακή οδός; Είναι πράγματι στρεβλή και κακή οδός, όχι η ορθή οδός. Τότε ποια είναι η ορθή οδός; (Η επιδίωξη της αλήθειας και η αλλαγή διάθεσης.) Σωστά. Για όσους πιστεύουν στον Θεό, η μόνη ορθή οδός είναι η επιδίωξη της αλήθειας, η απόκτηση της αλήθειας και η επίτευξη αλλαγής διάθεσης. Μόνο η οδός στην οποία οδηγεί ο Θεός τους ανθρώπους στην επίτευξη της σωτηρίας είναι η αληθινή οδός, η ορθή οδός.

Ο Θεός ερευνά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων· είναι σε θέση να δει τα βαθύτερα σημεία της καρδιάς των ανθρώπων, τις πιο αληθινές σκέψεις τους. Όταν ο Θεός λέει: «Οι άνθρωποι είναι σκουλήκια», με ποια βάση μιλάει; (Με βάση την ανθρώπινη φύση και ουσία.) Έχετε ποτέ αναλύσει την ουσία, την κατάσταση και τις εκδηλώσεις των «σκουληκιών» για τα οποία μιλάει και τα οποία βλέπει ο Θεός; Ποια στοιχεία της ανθρώπινης ουσίας κάνουν τον Θεό να τους το λέει αυτό; Γιατί ο Θεός λέει ότι οι άνθρωποι είναι σκουλήκια; Στα μάτια του Θεού, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι ξεκάθαρα δημιούργημά Του· αλλά εκπληρώνουν οι άνθρωποι τις ευθύνες και τα καθήκοντα που θα έπρεπε να έχουν τα δημιουργημένα όντα; Πολλοί άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους, αλλά πώς είναι η επίδοσή τους καθώς το κάνουν; Δεν αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να κάνουν το καθήκον τους· αν δεν κλαδευτούν, δεν αντιμετωπιστούν ή δεν πειθαρχηθούν, τότε δεν συνεχίζουν να προχωρούν· χρειάζονται πάντα να συναντιούνται, να δέχονται συναναστροφές και να τους παρέχεται φροντίδα προκειμένου να έχουν έστω και λίγη πίστη, ορισμένα μικρά ενεργητικά στοιχεία· δεν είναι αυτό η διεφθαρμένη τους διάθεση; (Είναι.) Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τη θέση τους ούτε ξέρουν τι θα έπρεπε να κάνουν, τι θα έπρεπε να επιδιώξουν ή τον δρόμο στον οποίο θα έπρεπε να βαδίσουν· πολλές φορές, μάλιστα, ενεργούν σύμφωνα με τη θέλησή τους και αφηνιάζουν. Αν δεν υπήρχε το συχνό πότισμα, η αντιμετώπιση και το κλάδεμα, αν ο Θεός δεν ρύθμιζε συνεχώς τις συνθήκες ώστε να οδηγεί τους ανθρώπους πίσω σ’ Αυτόν, τι θα έκαναν οι άνθρωποι; Θα μπορούσατε να πείτε ότι ένας τέτοιος άνθρωπος όχι μόνο δεν θα μπορούσε να κάνει καλά το καθήκον του, αλλά θα εκφυλιζόταν και σε σημείο που θα γινόταν αρνητικός, θα χαλάρωνε στο έργο του, θα ενεργούσε επιπόλαια και θα εξαπατούσε τον Θεό. Αν κάποιος δεν μπορεί να κάνει το καθήκον που οφείλει να κάνει, τότε ποια είναι η ποιότητα όλων των πράξεών του; Θα μπορούσε κανείς να πει ότι όλα είναι κακές πράξεις —κάνει μόνο κακό! Όλη την ημέρα, οι σκέψεις του δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, καμία σχέση με το να βαδίζει στον δρόμο του Θεού. Κάθε μέρα, τρώει τρία καλά γεύματα χωρίς να σκέφτεται ή να καταβάλλει οποιαδήποτε προσπάθεια· ακόμη κι αν έχει κάποια σκέψη, αυτή δεν είναι σύμφωνη με τις αρχές της αλήθειας ούτε έχει καμία απολύτως σχέση με τις απαιτήσεις του Θεού για τον άνθρωπο. Κάνει πράγματα που διακόπτουν και αναστατώνουν, χωρίς να δίνει καθόλου μαρτυρία για τον Θεό. Η καρδιά του είναι γεμάτη με σκέψεις για το πώς να επιδιώκει τη σωματική του ευημερία, πώς να πασχίζει για τη θέση και τη φήμη, πώς να παραμένει σταθερός ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους, για να έχει θέση και φήμη. Τρώει την τροφή που χορηγεί ο Θεός και απολαμβάνει όλα όσα παρέχει ο Θεός, χωρίς να ασχολείται με τις ανθρώπινες υποθέσεις. Ο Θεός δεν αρέσκεται σε τέτοιους ανθρώπους —τους μισεί. Μερικοί άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους σαν κάτι το τυπικό. Έρχονται στην εκκλησία για να παρακολουθήσουν το έργο σαν άπιστοι επικεφαλής· χαιρετούν τον κόσμο μια φορά, φωνάζουν μερικά συνθήματα, κάνουν διάλεξη στους αδελφούς και τις αδελφές, κάνουν τους πάντες να τους ακούνε υπάκουα, και μετά τελειώνουν. Όταν βλέπουν κάποιον να εκτελεί απλώς επιπόλαια το καθήκον του, χωρίς να αναλαμβάνει την ευθύνη, σκέφτονται: «Αυτό δεν με αφορά, και δεν αποτελεί απειλή για τη θέση μου, οπότε δεν με ενδιαφέρει». Μέρα με τη μέρα, περιφέρονται έτσι, χωρίς ποτέ να κάνουν πραγματική δουλειά, χωρίς ποτέ να λύνουν πραγματικά προβλήματα. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; (Κάποιος που τρώει τρία πλούσια γεύματα την ημέρα χωρίς να σκέφτεται ή να καταβάλλει καμία προσπάθεια). Δεν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει κάθε μέρα, οπότε περιπλανιέται αμέριμνος στο πέρασμα των ημερών, χωρίς να γνωρίζει αν ο Θεός είναι ευχαριστημένος μαζί του ή αν τον μισεί, ή αν τον εξετάζει. Είναι όσα κάνει σύμφωνα με την αλήθεια; Εκπληρώνει τις ευθύνες του; Είναι πιστός; Είναι επιπόλαιος; Εξυψώνει τον εαυτό του με τα πράγματα που κάνει; Καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό; Δεν γνωρίζει τίποτα απ’ αυτά. Κάποιος που τρώει τρία πλούσια γεύματα την ημέρα χωρίς να σκέφτεται ή να καταβάλλει οποιαδήποτε προσπάθεια περιγράφεται συνήθως ως «χαραμοφάης». Δεν κάνει καμία πραγματική δουλειά· είναι πολύ τεμπέλης ακόμη και για να σερβιριστεί ένα πιάτο φαγητό, και θέλει να τον εξυπηρετούν οι άλλοι. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Μένει όπου παρασυρθεί κάθε μέρα, τρώει όπου υπάρχει καλό φαγητό, πηγαίνει όπου υπάρχει ένα άνετο μέρος για να κοιμηθεί, και πηγαίνει όπου υπάρχουν άνθρωποι να τον κολακέψουν. Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ ενός τέτοιου ατόμου και ενός σκουληκιού, έτσι δεν είναι; (Όχι.) Δεν υπάρχει καμία διαφορά. Με βάση αυτές τις ανθρώπινες συμπεριφορές, είναι άδικο να αποκαλούμε τους ανθρώπους «σκουλήκια»; (Δεν είναι άδικο.) Οι άνθρωποι ζουν συνεχώς με αυτό το είδος εκφυλισμένης φύσης· μόλις κάνουν λίγη αληθινή δουλειά, θέλουν αναγνώριση των επιτευγμάτων τους. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Κάνω το καθήκον μου ήδη εδώ και πέντε-έξι χρόνια. Συνεχίζω να κάνω το καθήκον μου κάθε μέρα, και τα μαλλιά μου ασπρίζουν». Δεν είναι αηδιαστικά αυτά τα λόγια; Πώς γίνεται να μιλάς με τον ίδιο τρόπο με τον Παύλο; Ποιος στόχος κρύβεται πίσω από την προσπάθεια να λάβεις την αναγνώριση για τα επιτεύγματά σου; Δεν είναι ότι θέλεις ανταμοιβή από τον Θεό; Πώς αποκαλούμε συνήθως τους ανθρώπους που θέλουν ανταμοιβή; Δεν είναι «ζητιάνοι»; Δεν είναι αναίσχυντοι τέτοιοι άνθρωποι; Κάνεις το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, και για ποιον είναι η σκληρή δουλειά σου; Είναι για τον Θεό; Ο Θεός δεν εκτιμά κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, ενεργείς για λογαριασμό σου, ενεργείς για να επιτύχεις τη σωτηρία, οπότε τι αναγνώριση θέλεις και τι ανταμοιβή ζητάς; Ο Θεός σού έδωσε μόνο λίγη χάρη ή λίγες ευλογίες; Σου έδωσε ο Θεός αυτήν τη ζωή για να ζητήσεις ανταμοιβή; Μήπως για να μπορέσεις να απλώσεις το χέρι σου για να παρακαλέσεις τον Θεό για φαγητό; Αυτήν τη στιγμή κάνεις το δικό σου καθήκον. Αυτή είναι η υποχρέωση και η ευθύνη σου. Ο Θεός σού έχει αναθέσει ένα καθήκον, το οποίο αποτελεί χάρη εκ μέρους Του, γι’ αυτό δεν πρέπει να ζητιανεύεις τίποτα· αν το κάνεις, ο Θεός θα σε μισήσει και θα αηδιάσει μαζί σου. Οι άνθρωποι θέλουν πάντα να ικετεύουν τον Θεό για χάρη και ανταμοιβές. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Δεν είναι ξεδιάντροποι άνθρωποι κατώτερης ποιότητας; Είστε όλοι σας σε μια τέτοια κατάσταση; (Ναι.) Πώς θα πρέπει να επιλύσετε αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να αναγνωρίσεις ποια από τα λόγια και τις πράξεις σου ανήκουν σε αυτήν την κατάσταση, και στη συνέχεια, να έρθεις γρήγορα ενώπιον του Θεού σε προσευχή και να δεχτείς την εξονυχιστική εξέτασή Του· να αναλύσεις την ασχήμια, τη φύση και την ουσία σου. Αφότου αποκτήσεις κάποια γνώση και κατανόηση, κάνε συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές σου σχετικά με αυτά τα πράγματα, και απογυμνώσου μπροστά τους. Την ίδια στιγμή που συναναστρέφεσαι και απογυμνώνεσαι με αυτόν τον τρόπο, στην πραγματικότητα θα δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, και με αυτόν τον τρόπο, η κατάστασή σου θα διορθωθεί σιγά-σιγά. Για να διορθώσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, πρέπει πρώτα να γνωρίσεις ξεκάθαρα πόσο κακή και αποτρόπαια είναι η διεφθαρμένη σου διάθεση· μόνο τότε μπορείς να μισήσεις και να σιχαθείς κατά βάθος τον εαυτό σου· αν δεν σιχαθείς τον εαυτό σου, δεν μπορείς να επιλύσεις το πρόβλημα. Αν πιστεύεις πάντα ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να ζεις σύμφωνα με μια διεφθαρμένη διάθεση, ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν έχουν πρόβλημα με αυτό και ότι εφόσον δεν κάνεις τίποτα κακό, είσαι εντάξει —δεν είναι ανοησία αυτό; Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να αποκτήσουν την αλήθεια; Μπορούν να επιτύχουν τη σωτηρία του Θεού; Γιατί αποκαλύπτει ο Θεός τις διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων; Θα πρέπει να συναναστραφείτε σοβαρά σχετικά με τα λόγια του Θεού, να συσχετίσετε τις διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων και τις διεφθαρμένες εκφάνσεις τους, και στη συνέχεια να τις συγκρίνετε με τα λόγια με τα οποία ο Θεός αποκαλύπτει ότι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι σκουλήκια —βλέπετε ότι αυτό το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό; Είστε σε θέση να το αποδεχτείτε; (Ναι.) Όταν ο Θεός λέει ότι οι άνθρωποι είναι σκουλήκια, σε ποιον απευθύνεται πρωτίστως; Σε ποια από τις καταστάσεις και τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου απευθύνεται πρωτίστως; Ποια πλευρά της διεφθαρμένης φύσης του ανθρώπου αποκαλύπτει; Κατ’ αρχάς, κάποιος που είναι σκουλήκι είναι άχρηστος, χωρίς αίσθημα ντροπής· στα μάτια του Θεού δεν αξίζει ούτε δεκάρα! Γιατί λέω ότι δεν αξίζει ούτε δεκάρα; Ο Θεός σε δημιούργησε και σου έδωσε ζωή, κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις ούτε καν το ελάχιστο του καθήκοντός σου· είσαι χαραμοφάης. Από την οπτική του Θεού, δεν αξίζεις τίποτα, και η ζωή σου είναι περιττή! Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σκουλήκια; (Ναι.) Τι πρέπει λοιπόν να κάνουν οι άνθρωποι αν δεν θέλουν να είναι σκουλήκια; Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να βρεις τη θέση σου και, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να βρεις πώς να κάνεις το καθήκον σου, ώστε να μπορέσεις να δημιουργήσεις μια κανονική σχέση με τον Δημιουργό και να λογοδοτήσεις στον Θεό. Στη συνέχεια, αναλογίσου πώς μπορείς να επιτύχεις πίστη στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, χωρίς να είσαι επιπόλαιος· θα πρέπει να το κάνεις με όλη σου την καρδιά. Μην προσπαθήσεις να εξαπατήσεις τον Δημιουργό. Κάνε ό,τι σου ζητάει ο Θεός, άκουσε και υποτάξου. Έχετε, τώρα, καμία άλλη σκέψη ή αντίσταση για τα λόγια του Θεού που αποκαλούν τους ανθρώπους σκουλήκια; Μπορείτε να το συσχετίσετε αυτό με τον εαυτό σας; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Κάνω το καθήκον μου εδώ και πολλά χρόνια, οπότε μάλλον δεν είμαι σκουλήκι, σωστά;» Έχουν δίκιο; (Όχι.) Γιατί έχουν άδικο; Το αν είσαι σκουλήκι ή όχι δεν έχει καμία σχέση με το τι κάνεις εξωτερικά. Ο Θεός θέλει να δει πώς κάνεις το καθήκον σου, σε ποια κατάσταση βρίσκεσαι καθώς κάνεις το καθήκον σου, σε τι βασίζεσαι για να κάνεις το καθήκον σου, αν επιτυγχάνεις ή όχι αποτελέσματα καθώς κάνεις το καθήκον σου, αν εκπληρώνεις ή όχι τις ευθύνες σου και αν είσαι σε θέση να κάνεις τη δουλειά σου. Εάν κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, πετυχαίνεις την πίστη σου, είσαι ικανός να κάνεις το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο και ικανοποιείς τον Θεό, τότε θα έχεις ξεφύγει από την προσφώνηση «σκουλήκι».

Καθώς βιώνεις το έργο του Θεού, πρέπει πρώτα να αποδεχτείς τα λόγια Του που αποκαλύπτουν τη φύση και ουσία του ανθρώπου. Αν είσαι σε θέση να διακρίνεις ξεκάθαρα τη διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων και την αλήθεια της διαφθοράς τους, και αν γνωρίσεις πραγματικά τον εαυτό σου, τότε δεν είναι αυτός ο δρόμος προς τα εμπρός για να επιτύχεις τη σωτηρία; Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεις τα λόγια του Θεού τα οποία κρίνουν και εκθέτουν τον άνθρωπο, είναι κρίσιμος. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να συλλογίζεσαι και να κατανοείς τα λόγια του Θεού που αποκαλύπτουν τη φύση του ανθρώπου· αν είσαι σε θέση να διακρίνεις ξεκάθαρα ότι αυτό που αποκάλυψαν τα λόγια του Θεού είναι απολύτως σύμφωνο με την πραγματική σου κατάσταση, τότε θα δρέψεις τους καρπούς. Μερικοί άνθρωποι, όταν ολοκληρώνουν την ανάγνωση των λόγων του Θεού, τα συγκρίνουν πάντα με τους άλλους· πιστεύουν πάντα ότι απευθύνονται σε άλλους και ότι τα λόγια που έχει πει ο Θεός δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς, όσο αυστηρά και αν είναι. Αυτό είναι πρόβλημα —αυτό το είδος ανθρώπου δεν αποδέχεται την αλήθεια. Τότε πώς θα πρέπει να προσεγγίζεις τα λόγια του Θεού; Κάθε φορά που διαβάζεις οποιοδήποτε από τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να τα συγκρίνεις με τον εαυτό σου, να τα διασταυρώνεις με τη δική σου κατάσταση, με τις δικές σου σκέψεις και απόψεις, και να τα διασταυρώνεις με τη δική σου συμπεριφορά. Αν συγκρίνεσαι αληθινά με αυτά και αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα δικά σου προβλήματα, τότε με αυτόν τον τρόπο, θα δρέψεις τους καρπούς. Στη συνέχεια, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις την πραγματικότητα της αλήθειας που κατανοείς για να πηγαίνεις και να βοηθάς τους άλλους· να τους βοηθάς να κατανοήσουν την αλήθεια και να επιλύσουν τα προβλήματά τους, να τους βοηθάς να προσέλθουν ενώπιον του Θεού και να αποδεχτούν τα λόγια Του και την αλήθεια. Αυτό δείχνει αγάπη για τους άλλους, και μπορείς από αυτό να δρέψεις τους καρπούς· ωφελεί τόσο εσένα όσο και τους άλλους, διπλή συγκομιδή. Το να ενεργείς με αυτόν τον τρόπο σε καθιστά χρήσιμο άτομο στον οίκο του Θεού· αν έχεις μια τέτοια πραγματικότητα της αλήθειας, τότε είσαι σε θέση να μαρτυρήσεις για τον Θεό. Δεν κερδίζεις τότε την αποδοχή του Θεού; Θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις τις ίδιες μεθόδους για να αποδεχτείς τα υπόλοιπα λόγια με τα οποία ο Θεός έχει εκθέσει τους ανθρώπους και να υποταχθείς σ’ αυτά, και στη συνέχεια να αναλύσεις τον εαυτό σου και να φτάσεις στην αυτογνωσία. Ξέρετε πώς να συγκρίνετε τον εαυτό σας με αυτόν τον τρόπο; (Λίγο.) Αν ο Θεός έλεγε ότι είσαι ο Σατανάς, ότι είσαι διάβολος, ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση και ότι αντιστέκεσαι σ’ Αυτόν, τότε μπορεί να είσαι σε θέση να συγκρίνεις αυτά τα μεγαλύτερα πράγματα με τον εαυτό σου· αλλά όταν τα λόγια Του αγγίζουν ορισμένες άλλες καταστάσεις και εκφάνσεις για να διαπιστωθεί τι είδους άνθρωπος είσαι, δεν είσαι σε θέση να τα συγκρίνεις με τον εαυτό σου και δεν μπορείς να τα αποδεχτείς —αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Τι σημαίνει αυτό; (Σημαίνει ότι δεν γνωρίζουμε αληθινά τον εαυτό μας.) Δεν γνωρίζεις αληθινά τον εαυτό σου και δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Οι άνθρωποι πρέπει σιγά-σιγά να κατανοήσουν τα λόγια που χρησιμοποιεί ο Θεός για να εκθέσει τους ανθρώπους, όπως «σκουλήκια», «βρωμερός δαίμονας», «δεν αξίζει ούτε δεκάρα», «σκουπίδι» και «άχρηστος». Είναι ο στόχος του Θεού κατά την έκθεση των ανθρώπων να τους καταδικάσει; (Όχι.) Τότε ποιος είναι; (Να γνωρίσουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους και να αποβάλουν τη διαφθορά τους.) Σωστά. Ο στόχος του Θεού στην αποκάλυψη αυτών των πραγμάτων είναι να σου επιτρέψει να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να αποκτήσεις την αλήθεια κατά τη διάρκεια και να κατανοήσεις το θέλημά Του. Αν ο Θεός σε εκθέτει ως σκουλήκι, ως ταπεινό άτομο, ως άχρηστο, πώς θα πρέπει να ασκηθείς; Μπορεί να πεις: «Ο Θεός λέει ότι είμαι σκουλήκι, άρα θα είμαι σκουλήκι. Ο Θεός λέει ότι δεν αξίζω τίποτα, άρα δεν αξίζω τίποτα. Ο Θεός λέει ότι δεν αξίζω ούτε δεκάρα, οπότε θα είμαι ένα άχρηστο σκουπίδι. Ο Θεός λέει ότι είμαι ένας βρώμικος δαίμονας, ότι είμαι ο Σατανάς, οπότε θα είμαι βρώμικος δαίμονας, θα είμαι ο Σατανάς». Είναι αυτός ο τρόπος για να αποκτήσεις την αλήθεια; (Όχι.) Ο στόχος του Θεού όταν λέει αυτά τα λόγια, ο απώτερος στόχος Του σε όλη Του την κρίση, την παίδευση και την έκθεση, είναι να επιτρέψει στους ανθρώπους να κατανοήσουν το θέλημά Του, να εισέλθουν στο μονοπάτι της άσκησης της αλήθειας, της γνώσης του Θεού και της υποταγής σ’ Αυτόν. Αν οι άνθρωποι παρανοούν πάντοτε τον Θεό καθώς βαδίζουν σ’ αυτό το μονοπάτι, αν συχνά αδυνατούν να αποδεχτούν πλήρως την κρίση και την παίδευσή Του και αν η επαναστατικότητά τους είναι πολύ μεγάλη, τότε τι μπορούν να κάνουν; Πρέπει να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, να αποδέχεσαι τον έλεγχό Του, να Τον αφήνεις να σε καθοδηγεί μέσα από επανειλημμένες δοκιμασίες και εξευγενισμό, και να Τον αφήνεις να διευθετεί τις περιστάσεις για να σε καθαίρει. Η διαφθορά των ανθρώπων είναι τόσο βαθιά, που χρειάζονται τον Θεό να τους καθάρει! Αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη θέληση να το κάνουν αυτό, αν ενδίδουν πάντα στις ανέσεις, αν είναι πάντα μπερδεμένοι και αν δεν αναζητούν καθόλου την αλήθεια, τότε οι ελπίδες τους να αποκτήσουν την αλήθεια είναι ελάχιστες. Υπάρχουν πολλές πρακτικές εκδηλώσεις του ότι ο Θεός εξετάζει τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων, πράγμα που μπορεί να φανεί από τα πολλά πράγματα που υπάρχουν στις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τα οποία εκθέτει ο Θεός. Μόνο ο Θεός βλέπει τα πράγματα που βρίσκονται μέσα στη φύση και ουσία του ανθρώπου. Έτσι, αν δεν ακούς τα λόγια του Θεού, δεν ζεις με τον τρόπο που σου έχει πει ο Θεός και δεν πιστεύεις σ’ Αυτόν ούτε κάνεις το καθήκον σου με τον τρόπο που σου έχει πει, τότε δεν έχεις τρόπο να εισέλθεις στο μονοπάτι της ικανοποίησης του θελήματος του Θεού· δεν έχεις τρόπο να εισέλθεις στο ορθό μονοπάτι της πίστης στον Θεό και είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις στη σωτηρία. Είναι σωστό αυτό που λέω; (Είναι.) Μπορούν οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τον Θεό πιστεύοντας σ’ Αυτόν σύμφωνα με τις δικές τους μεθόδους; (Όχι.) Οι μέθοδοι των ανθρώπων, οι φαντασιοκοπίες, και οι τρόποι και τα μέσα στα οποία καταλήγουν δεν είναι σύμφωνα με την αλήθεια, οπότε αυτού του είδους η πίστη στον Θεό δεν μπορεί να Τον ικανοποιήσει ποτέ.

Μόλις μίλησα για τον τέταρτο δείκτη για το πώς μπορούμε να κρίνουμε αν ένα άτομο έχει βιώσει ή όχι ανάπτυξη στην είσοδό του στη ζωή, που είναι ο βαθμός στον οποίο κάποιος είναι σε θέση να υποτάσσεται στον Θεό όσον αφορά τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που συναντά. Τι καθορίζει τον βαθμό στον οποίο είσαι σε θέση να υποταχθείς στον Θεό; Εάν δεν είσαι σε θέση να λάβεις ή να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού, εάν δεν μπορείς καθόλου να αντιληφθείς τα πράγματα που λέει και απαιτεί ο Θεός, τότε μπορείς να υποταχθείς σ’ Αυτόν; (Όχι.) Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Έτσι, σε τελική ανάλυση, τι χρειάζεται κάποιος για να επιτύχει την υποταγή; (Να κατανοήσει την αλήθεια.) Αν κάποιος κατανοεί την αλήθεια, αυτό δεν ισοδυναμεί με την κατανόηση του θελήματος του Θεού; (Ναι.) Μόνο όταν κατανοήσει το θέλημα του Θεού μπορεί να επιτύχει σταδιακά την υποταγή στον Θεό και την ικανοποίηση του θελήματός Του.

Για να κριθεί αν ένα άτομο έχει ή δεν έχει βιώσει ανάπτυξη στην είσοδό του στη ζωή, υπάρχει κι ένας άλλος βασικός δείκτης, ο οποίος είναι το αν είσαι σε θέση να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού και να αποκτήσεις την αλήθεια μέσα στα πράγματα που συναντάς. Τώρα, όταν οι περισσότεροι από σας αντιμετωπίζετε ένα ζήτημα ή μια περίσταση, πόση αλήθεια είστε σε θέση να κατανοήσετε απ’ αυτό; Είστε σε θέση να αποκτήσετε την αλήθεια μέσα απ’ αυτό; Αποκτάτε την αλήθεια στην πλειονότητα των ζητημάτων ή τις περισσότερες φορές είστε ανίκανοι να αποκτήσετε την αλήθεια, ενεργώντας πάντα μπερδεμένα και αφήνοντας εκκρεμότητες; (Τις περισσότερες φορές αφήνουμε εκκρεμότητες.) Αυτή είναι η πραγματική σας κατάσταση: Τις περισσότερες φορές δεν είστε σε θέση να αποκτήσετε την αλήθεια. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι το ανάστημά σας είναι πολύ μικρό, και όταν έρχεστε αντιμέτωποι με πολλά ζητήματα, δεν έχετε το ανάστημα ή την πραγματικότητα της αλήθειας που είναι απαραίτητη για την επίλυση των προβλημάτων. Ανεξάρτητα από το αν έρχεσαι αντιμέτωπος με δοκιμασίες ή πειρασμούς, δεν παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου, οπότε δεν έχεις την πραγματικότητα της αλήθειας. Αν δεν μπορείς να διακρίνεις τα προβλήματά σου και δεν ξέρεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματά σου, τότε έχεις αποτύχει πλήρως. Αν αντιμετωπίσεις ξανά το ίδιο είδος δοκιμασίας, θα εξακολουθήσεις να είσαι μπερδεμένος, και θα χρησιμοποιήσεις την ίδια μέθοδο για την επίλυσή του και την ίδια στάση στην προσέγγισή του. Αυτό δεν δείχνει έλλειψη ανάπτυξης; (Δείχνει.) Σε ποιον βαθμό έχει κολλήσει το ανάστημά σου αυτήν τη στιγμή; Όταν σου συμβαίνουν πράγματα, μπερδεύεσαι, και τότε ψάχνεις τα λόγια του Θεού, τους ύμνους, τα κηρύγματα και τις συναναστροφές, καθώς και τις διάφορες αρχές που συνήθως χρησιμοποιείς, ή αλλιώς πηγαίνεις να βρεις ανθρώπους για να συναναστραφείς —αυτό είναι το ανάστημα στο οποίο βρίσκεσαι αυτήν τη στιγμή; (Ναι.) Επομένως, το ανάστημά σας είναι μεγάλο ή μικρό; (Μικρό.) Μπορείτε να ζήσετε ανεξάρτητα με αυτού του είδους το ανάστημα; Μπορείτε να λύσετε ανεξάρτητα τα προβλήματά σας; (Όχι.) Εάν έχετε επί του παρόντος αυτό το ανάστημα, τότε μόλις αφήσετε την εκκλησιαστική ζωή, αφήσετε τους αδελφούς και τις αδελφές σας, αφήσετε τις συνθήκες και τους τόπους στους οποίους κάνετε το καθήκον σας, είστε ακόμα σε θέση να ακολουθήσετε τον Θεό; Μπορείτε πραγματικά να Τον ακολουθήσετε μέχρι τέλους; Αυτό δεν είναι ακόμη γνωστό. Είναι επίσης πιθανό μετά από τρία ή πέντε χρόνια να ακολουθείτε ακόμη τον Θεό, αλλά η συμπεριφορά και η διαγωγή σας, οι στόχοι που επιδιώκετε, η κατεύθυνση της ζωής σας, οι απόψεις σας για τα ζητήματα, το πώς τα πάτε με τους άλλους και η στάση με την οποία αντιμετωπίζετε τα ζητήματα, κανένα από αυτά τα πράγματα να μην έχει αλλάξει, και να μη διαφέρετε σε τίποτα από έναν άπιστο. Η μόνη διαφορά θα είναι ότι απλώς θα αποκαλείτε τον εαυτό σας πιστό, θα εξακολουθείτε να πιστεύετε στον Θεό μόνο κατ’ όνομα και θα εξακολουθείτε να αποκαλείτε τον εαυτό σας έναν από τους ακολούθους Του. Στην ουσία, όμως, ο Θεός δεν βρίσκεται πλέον στην καρδιά σας, δεν έχετε πλέον την οδό Του στην καρδιά σας και δεν έχετε καμία σχέση μαζί Του. Επειδή έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού χωρίς να ξέρεις τι να Του πεις στην προσευχή ή τι να αναζητήσεις, και δεν έχεις τίποτα στην καρδιά σου για να Του πεις, αρχίζεις να απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από τον Θεό. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με πράγματα, δεν λειτουργούν τα λόγια του Θεού ως οδηγός σου ούτε ξέρεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια, και ενεργείς σύμφωνα με τις δικές σου φαντασιοκοπίες. Δεν έχεις γίνει έτσι ολοκληρωτικά άπιστος; Τι εννοώ με αυτά τα λόγια; Πριν κάποιος αποκτήσει την αλήθεια, είναι πάντα μπερδεμένος όταν του συμβαίνουν πράγματα, δεν ξέρει πώς να εφαρμόσει την αλήθεια και δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει τα πράγματα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Είτε βρίσκεσαι σε καλές είτε σε φρικτές συνθήκες, είτε μπαίνεις σε πειρασμό είτε δοκιμάζεσαι, πάντα βρίσκεσαι σε αδιέξοδο· απλώς αντιμετωπίζεις παθητικά την κατάσταση και δεν είσαι σε θέση να χρησιμοποιήσεις μια θετική στάση ή την αλήθεια για να επιλύσεις τα πράγματα. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες που συναντάς, δεν έχεις καθόλου την ικανότητα να τις αντέξεις και δεν είσαι σε θέση να πάρεις την πρωτοβουλία να χρησιμοποιήσεις την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματα. Ακόμα κι αν αναζητούσες την αλήθεια εκείνη τη στιγμή για να τα επιλύσεις και προσπαθούσες να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού σχετικά με το θέμα αυτό, θα ήσουν ανίκανος να το κάνεις. Επομένως, πόση από τη διαγωγή και τη ζωή σου έχει σχέση με τον Θεό, έχει σχέση με τη διαγωγή και τη ζωή που θα έπρεπε να έχει ένας πιστός; Αν μόνο το ένα τοις εκατό από την άποψη της τυπικότητας και των υποκειμενικών επιθυμιών της καρδιάς σου έχει σχέση με τον Θεό, και το ενενήντα εννέα τοις εκατό δεν έχει σχέση με την αλήθεια, τότε είσαι ακριβώς όπως είπε ο Θεός: «έχετε κάνει πολλά που είναι άσχετα με την αλήθεια». Δεν είναι αυτό τρομακτικό και επικίνδυνο; (Είναι.) Είναι πολύ τρομακτικό και πολύ επικίνδυνο. Ποια είναι λοιπόν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι; Αν οι άνθρωποι εγκαταλείψουν τις συνθήκες που έχει διαμορφώσει ο Θεός, τότε χάνουν την ευκαιρία να τους οδηγήσει ο Θεός στην τελείωση, καθίστανται ανάξιοι των ειλικρινών προθέσεων του Θεού και εγκαταλείπουν τα μαθήματα που ο Θεός σκόπιμα οργανώνει γι’ αυτούς. Αυτό είναι που θλίβει περισσότερο τον Θεό. Ο Θεός οργανώνει τις κατάλληλες περιστάσεις για τους ανθρώπους, ώστε να μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα καθήκοντά τους, εγκαταλείπουν την επιδίωξη της αλήθειας, δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού και είναι ικανοί να απομακρυνθούν από τον Θεό ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, τότε είναι ειλικρινείς ακόλουθοι του Θεού; Σε καμία περίπτωση. Μπορείτε πιθανώς να το καταλάβετε ξεκάθαρα αυτό —αυτό είναι το αληθινό σας ανάστημα αυτήν τη στιγμή. Οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν κατανοούν καθόλου το θέλημα του Θεού. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν καθόλου τις συνθήκες που διαμορφώνει ο Θεός γι’ αυτούς ούτε ξέρουν πώς να προσεύχονται ή να επικοινωνούν με τον Θεό, τι ανάστημα έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν είναι πολύ μικρό το ανάστημά τους; Ξέρουν πώς να επιδιώκουν την αλήθεια; Αν δεν ξέρουν πώς να επιδιώκουν την αλήθεια, τότε πώς μπορούν να την αποκτήσουν; Από μια υποκειμενική οπτική, μπορεί να νομίζεις ότι τα έχεις απορρίψει όλα και ότι η πίστη σου στον Θεό είναι αληθινή, αλλά στην πραγματικότητα δεν αποδέχεσαι την αλήθεια και ο Θεός δεν έχει αποκτήσει την καρδιά σου —δεν είναι έτσι; (Έτσι είναι.) Ο Θεός δεν έχει αποκτήσει την καρδιά σου, πράγμα που σημαίνει ότι σε πολλά ζητήματα, είσαι ακόμη ικανός να αντισταθείς στον Θεό και να Tον προδώσεις, και να απομακρυνθείς από τον Θεό, σε σημείο που να αρνείσαι ακόμη και την ύπαρξη του Θεού. Όχι μόνο μπορείς να μην υποταχθείς στον Θεό, να μην είσαι πιστός στον Θεό και να μην σέβεσαι τον Θεό, αλλά είσαι επίσης ικανός να αντισταθείς στον Θεό και να Τον προδώσεις ανά πάσα στιγμή και σε κάθε τόπο. Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι άνθρωποι πριν αποκτήσουν την αλήθεια. Με ποιον σκοπό σάς τα λέω όλα αυτά; Γιατί λέω αυτά τα λόγια; Για να σας προκαλέσω ψυχρολουσία; (Όχι, για να μας επιτρέψεις να γνωρίσουμε το πραγματικό μας ανάστημα.) Αυτά τα λόγια αποτελούν ένα κάλεσμα αφύπνισης για σας και θα σας ωφελήσουν. Ως πιστός, αν δεν αποκτήσεις την αλήθεια, δεν θα κερδίσεις ποτέ τον Θεό και Εκείνος δεν θα έχει τρόπο να σε κερδίσει. Συνεπώς, η επιδίωξη της αλήθειας στο πλαίσιο της πίστης σου στον Θεό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Για να επιδιώξει κανείς την αλήθεια, πρέπει να επικεντρωθεί στην άσκησή της, από πού όμως θα πρέπει να αρχίσει να ασκεί την αλήθεια; Δεν υπάρχουν κανόνες για αυτό. Θα πρέπει να ασκείς όποιες πτυχές της αλήθειας κατανοείς. Εάν έχεις ξεκινήσει ένα καθήκον, τότε θα πρέπει να αρχίσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, υπάρχουν πολλές πτυχές της αλήθειας που πρέπει να ασκήσεις, και θα πρέπει να ασκείς όποια πτυχή της αλήθειας κατανοείς. Για παράδειγμα, μπορείς να ξεκινήσεις με το να είσαι ειλικρινής, να μιλάς ειλικρινά και να ανοίγεις την καρδιά σου. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο ντρέπεσαι πολύ να μιλήσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, τότε θα πρέπει να γονατίσεις και να το πεις στον Θεό μέσω της προσευχής. Τι θα πρέπει να πεις στον Θεό; Πες στον Θεό τι υπάρχει στην καρδιά σου· μην Του κάνεις κενές φιλοφρονήσεις, ούτε να προσπαθείς να Τον εξαπατήσεις. Ξεκίνα με το να είσαι ειλικρινής. Αν έχεις υπάρξει αδύναμος, τότε πες ότι ήσουν αδύναμος· αν έχεις υπάρξει κακός, τότε πες ότι ήσουν κακός· αν έχεις υπάρξει δόλιος, τότε πες πως ήσουν δόλιος· αν είχες ποτέ μοχθηρές και ύπουλες σκέψεις, μίλα γι’ αυτές στον Θεό. Αν ανταγωνίζεσαι πάντα για τη θέση, πες Του το κι αυτό. Άφησε τον Θεό να σε πειθαρχήσει· άφησέ Τον να κανονίσει περιβάλλοντα για σένα. Επίτρεψε στον Θεό να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις όλες τις δυσκολίες σου και να επιλύσεις όλα σου τα προβλήματα. Θα πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου στον Θεό· μην την κρατάς κλειστή. Ακόμα κι αν Τον αποκλείσεις, Εκείνος μπορεί ακόμα να δει μέσα σου. Όμως, αν ανοίξεις την καρδιά σου σ’ Αυτόν, τότε μπορείς να κερδίσεις την αλήθεια. Άρα, ποιο μονοπάτι θα πρέπει να επιλέξεις; Θα πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου και να πεις στον Θεό τι βρίσκεται στην καρδιά σου. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να πεις οτιδήποτε ψεύτικο ή να μεταμφιεστείς. Θα πρέπει να ξεκινήσεις με το να είσαι ειλικρινής. Εδώ και χρόνια, συναναστρεφόμαστε πάνω στην αλήθεια που αφορά το να είμαστε ειλικρινείς άνθρωποι, κι όμως σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί που παραμένουν αδιάφοροι, που μιλούν και ενεργούν μόνο σύμφωνα με τις δικές τους προθέσεις, επιθυμίες και στόχους, και στους οποίους δεν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό να μετανοήσουν. Δεν είναι αυτή η στάση των ανθρώπων που είναι ειλικρινείς. Γιατί ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς; Για να κατανοήσει ευκολότερα τους ανθρώπους; Σίγουρα όχι. Ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς επειδή αγαπά και ευλογεί τους ειλικρινείς ανθρώπους. Το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι άνθρωπος με συνείδηση και λογική. Σημαίνει να είσαι αξιόπιστος, να σε αγαπά ο Θεός και να μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να αγαπάς τον Θεό. Το να είσαι ειλικρινής είναι η πλέον θεμελιώδης εκδήλωση του να έχεις κανονική ανθρώπινη φύση και να βιώνεις αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα. Εάν κάποιος δεν ήταν ποτέ ειλικρινής, ούτε σκέφτηκε να είναι ειλικρινής, τότε δεν μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια, πόσο μάλλον να την κερδίσει. Εάν δεν Με πιστεύεις, πήγαινε και δες μόνος σου ή πήγαινε και βίωσέ το μόνος σου. Μόνο με το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος μπορεί η καρδιά σου να είναι ανοιχτή στον Θεό, μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια, μπορεί η αλήθεια να γίνει η ζωή σου και μπορείς να κατανοήσεις και να κερδίσεις την αλήθεια. Αν η καρδιά σου είναι πάντα κλειστή, αν δεν ανοίγεσαι ή δεν λες σε κανέναν τι βρίσκεται στην καρδιά σου, ώστε κανείς να μην μπορεί να σε καταλάβει, τότε τα τείχη σου είναι πολύ παχιά και είσαι ο πλέον δόλιος των ανθρώπων. Αν πιστεύεις στον Θεό, όμως δεν μπορείς να ανοιχτείς αγνά σ’ Αυτόν, αν μπορείς να Του λες ψέματα ή να υπερβάλλεις για να Τον εξαπατήσεις, αν δεν είσαι σε θέση να ανοίξεις την καρδιά σου στον Θεό και μπορείς ακόμη να μιλάς με υπεκφυγές και να κρύβεις τις προθέσεις σου, τότε μόνο τον εαυτό σου θα βλάψεις κι ο Θεός θα σε αγνοήσει και δεν θα εργαστεί μέσα σου. Δεν θα κατανοήσεις τίποτα από την αλήθεια, δεν θα κερδίσεις κανένα μέρος της αλήθειας. Τώρα βλέπετε τη σημασία της αναζήτησης και της απόκτησης της αλήθειας; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει κανείς για να επιδιώξει την αλήθεια; Θα πρέπει να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Μόνο αν οι άνθρωποι επιζητούν να είναι ειλικρινείς μπορούν να μάθουν πόσο βαθιά διεφθαρμένοι είναι, κατά πόσο διαθέτουν στ’ αλήθεια ανθρώπινη ομοιότητα, και να κατανοήσουν καλά τον εαυτό τους ή να δουν τα ελαττώματά τους. Μόνο όταν κάνουν πράξη την ειλικρίνεια μπορούν να αντιληφθούν πόσα ψέματα λένε και πόσο βαθιά κρύβονται ο δόλος και η ανεντιμότητά τους. Μόνο ενόσω έχουν την εμπειρία του να κάνουν πράξη να είναι ειλικρινείς μπορούν οι άνθρωποι να καταφέρουν σταδιακά να γνωρίσουν την αλήθεια της διαφθοράς τους και να γνωρίσουν τη φύση και την ουσία τους, και μόνο τότε θα εξαγνίζονται συνεχώς οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Μόνο ενόσω εξαγνίζονται συνεχώς οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους θα μπορούν οι άνθρωποι να αποκτήσουν την αλήθεια. Βιώστε αυτά τα λόγια με την ησυχία σας. Ο Θεός δεν οδηγεί στην τελείωση όσους είναι δόλιοι. Αν η καρδιά σου δεν είναι ειλικρινής —αν δεν είσαι ένας ειλικρινής άνθρωπος— τότε δεν θα κερδηθείς από τον Θεό. Ομοίως, δεν θα κερδίσεις την αλήθεια και θα είσαι, επίσης, ανίκανος να κερδίσεις τον Θεό. Τι θα σημαίνει το να μην κερδίσεις τον Θεό; Αν δεν κερδίσεις τον Θεό και δεν έχεις κατανοήσει την αλήθεια, τότε δεν θα γνωρίσεις τον Θεό, κι έτσι αποκλείεται να είσαι συμβατός με τον Θεό, οπότε είσαι εχθρός του Θεού. Εάν δεν είσαι συμβατός με τον Θεό, ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου· και εάν ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου, δεν μπορείς να σωθείς. Εάν δεν επιδιώκεις να επιτύχεις τη σωτηρία, γιατί πιστεύεις στον Θεό; Αν δεν μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία, θα είσαι για πάντα ένας άσπονδος εχθρός του Θεού και θα καθοριστεί η κατάληξή σου. Συνεπώς, αν οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν, πρέπει να αρχίσουν με το να είναι ειλικρινείς. Τελικά, εκείνοι που κερδίζονται από τον Θεό χαρακτηρίζονται από ένα σημάδι. Γνωρίζετε ποιο είναι; Είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη, στη Βίβλο: «Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος· είναι άμωμοι» (Αποκάλυψη 14:5). Σε ποιους αναφέρεται ο όρος «αυτών»; Σε εκείνους που σώζονται, οδηγούνται στην τελείωση και αποκτώνται από τον Θεό. Πώς περιγράφει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά και οι εκφράσεις της συμπεριφοράς τους; Είναι άμωμοι. Δεν λένε ψέματα. Πιθανότατα όλοι σας κατανοείτε και αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει να μη λέμε ψέματα: Σημαίνει να είμαστε ειλικρινείς. Σε τι αναφέρεται το «άμωμος»; Σημαίνει να μην κάνεις κακό. Και πάνω σε ποια θεμέλια χτίζεται το να μην κάνεις κακό; Χωρίς καμία αμφιβολία, χτίζεται πάνω στο θεμέλιο του σεβασμού προς τον Θεό. Το να είσαι άμωμος, επομένως, σημαίνει να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Πώς ορίζει ο Θεός κάποιον που είναι άμωμος; Στα μάτια του Θεού, μόνο όσοι σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό είναι τέλειοι· επομένως, οι άνθρωποι που είναι άμωμοι είναι εκείνοι που σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό, και μόνο όσοι είναι τέλειοι είναι άμωμοι. Αυτό είναι απολύτως σωστό. Άμωμος σημαίνει να μην έχεις το παραμικρό ψεγάδι. Αν κάποιος λέει ψέματα κάθε μέρα, αυτό δεν είναι ψεγάδι; Αν μιλάει και πράττει σύμφωνα με το δικό του θέλημα, αυτό δεν είναι ψεγάδι; Αν ζητάει πάντα αναγνώριση όταν ενεργεί, ζητώντας πάντα ανταμοιβή από τον Θεό, αυτό δεν είναι ψεγάδι; Αν δεν έχει ποτέ εξυψώσει τον Θεό, δίνοντας πάντα μαρτυρία για τον εαυτό του, δεν είναι αυτό ψεγάδι; Αν κάνει το καθήκον του επιπόλαια, ενεργεί καιροσκοπικά, υποθάλπει κακές προθέσεις και χαλαρώνει, αυτό δεν είναι ψεγάδι; Όλες αυτές οι εκφάνσεις των διεφθαρμένων διαθέσεων είναι ψεγάδια. Απλώς, πριν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια, δεν τη γνωρίζουν. Αυτήν τη στιγμή, όλοι εσείς γνωρίζετε ότι αυτές οι διεφθαρμένες εκφάνσεις είναι ψεγάδια και βρωμιά· μόνο όταν κατανοήσετε ένα κομμάτι της αλήθειας μπορείτε να έχετε αυτό το είδος διάκρισης. Όλα όσα αφορούν τις διεφθαρμένες εκφάνσεις σχετίζονται με το ψέμα· τα λόγια της Βίβλου, «δεν ευρέθη δόλος», είναι το βασικό στοιχείο για να προβληματιστείτε σχετικά με το αν έχετε ή όχι ψεγάδια. Έτσι, για να κρίνουμε αν ένα άτομο έχει βιώσει ή δεν έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή του, υπάρχει ακόμη ένας δείκτης, ο οποίος είναι: αν έχεις ή δεν έχεις εισέλθει στο να είσαι ειλικρινής, πόσα ψέματα βρίσκονται στα πράγματα που λες και αν τα ψέματά σου μειώνονται σταδιακά ή αν είναι τα ίδια με πριν. Αν τα ψέματά σου, συμπεριλαμβανομένων των λόγων συγκάλυψης και εξαπάτησης, μειώνονται σταδιακά, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις αρχίσει να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα και η ζωή σου αναπτύσσεται. Δεν είναι αυτός ένας πρακτικός τρόπος να εξετάσει κανείς τα πράγματα; (Ναι.) Εάν θεωρείς ότι έχεις ήδη βιώσει την ανάπτυξη, αλλά τα ψέματά σου δεν έχουν μειωθεί καθόλου, και είσαι ουσιαστικά το ίδιο με έναν άπιστο, τότε είναι αυτή μια κανονική εκδήλωση της εισόδου στην πραγματικότητα της αλήθειας; (Όχι.) Όταν κάποιος έχει εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, θα λέει τουλάχιστον πολύ λιγότερα ψέματα· θα είναι ουσιαστικά ένας ειλικρινής άνθρωπος. Αν λες πάρα πολλά ψέματα και τα λόγια σου είναι πολύ νοθευμένα, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις αλλάξει καθόλου και ότι δεν είσαι ακόμα ειλικρινής. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν έχεις είσοδο στη ζωή, και έτσι ποια ανάπτυξη μπορείς να βιώσεις; Η διεφθαρμένη διάθεσή σου είναι ακόμα άθικτη, και είσαι ένας άπιστος και ένας διάβολος. Το να είναι κάποιος ειλικρινής αποτελεί έναν δείκτη με τον οποίο μπορεί να εκτιμηθεί κατά πόσον ένα άτομο έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή του· οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν πώς να συγκρίνουν αυτά τα πράγματα με τον εαυτό τους και να γνωρίζουν πώς να αξιολογούν τον εαυτό τους.

Συνολικά, σχετικά με πόσους δείκτες για το αν ένα άτομο έχει βιώσει ανάπτυξη στην είσοδό του στη ζωή, έχουμε συναναστραφεί; (Έξι.) Συνοψίστε ποια είναι αυτά τα έξι πράγματα. (Το πρώτο είναι αν κάποιος πιστεύει ή όχι μέσα στην καρδιά του ότι η επιλογή του μονοπατιού της πίστης στον Θεό είναι σωστή, ορθή και πρέπουσα, αν έχει ήδη αποφασίσει ότι αυτό το μονοπάτι είναι το ορθό μονοπάτι στη ζωή, και αν έχει την αποφασιστικότητα και τη θέληση να ακολουθήσει τον Θεό χωρίς να αμφιταλαντεύεται γι’ αυτό. Το δεύτερο είναι αν έχει αλλάξει ή όχι η άποψή του σχετικά με τους ανθρώπους, τον κόσμο, αυτήν την κοινωνία, την πορεία, τους στόχους και την κατεύθυνση της ζωής, καθώς και το νόημα και την αξία της ζωής. Το τρίτο είναι αν οι άνθρωποι έχουν ή δεν έχουν μια κανονική σχέση με τον Θεό. Το τέταρτο είναι αν είναι σε θέση να υποταχθούν ή όχι στον Θεό όσον αφορά τους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα και τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν, καθώς και ο βαθμός στον οποίο είναι σε θέση να υποταχθούν. Το πέμπτο είναι αν οι άνθρωποι μπορούν ή όχι να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού και να αποκτήσουν την αλήθεια όταν τους συμβαίνουν πράγματα. Το έκτο είναι κατά πόσον έχουν ή δεν έχουν εισέλθει στο να είναι ειλικρινείς). Πρέπει να εξετάζετε συχνά τον εαυτό σας για να δείτε αν έχετε εισέλθει ή όχι σε αυτά τα πράγματα, και να συναναστρέφεστε πάνω σ’ αυτά στις συναθροίσεις. Αν δεν εστιάζεις συνεχώς σε αυτά τα πράγματα, η ζωή σου δεν θα έχει τρόπο να αναπτυχθεί και η διάθεσή σου δεν θα έχει τρόπο να αλλάξει. Οι άνθρωποι έχουν αποτελέσματα σε όποια πράγματα εστιάζουν, όπου καταβάλλουν προσπάθεια. Αν εστιάζεις πάντα στο δόγμα, τότε θα αποκτήσεις μόνο το δόγμα· αν εστιάζεις στο να αποκτήσεις θέση και δύναμη, τότε η θέση και η δύναμή σου μπορεί να είναι σταθερές, αλλά δεν θα έχεις αποκτήσει την αλήθεια, και θα αποκλειστείς. Άσχετα με το καθήκον που κάνεις, η είσοδος στη ζωή είναι το σημαντικό. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις από αυτήν την άποψη ούτε μπορείς να είσαι αμελής.

31 Ιανουαρίου 2017