307 Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο
I
Όταν ήρθε ο Θεός στη γη, δεν ήταν από αυτόν τον κόσμο και δεν ενσαρκώθηκε για να απολαύσει τον κόσμο. Θα γεννιόταν εκεί όπου το έργο Του θα αποκάλυπτε τη διάθεσή Του και θα είχε τη μεγαλύτερη σημασία, ανεξάρτητα από το αν ήταν άγιος ή ακάθαρτος τόπος. Όπου κι αν εργάζεται, Εκείνος είναι άγιος. Όλα τα πράγματα στον κόσμο δημιουργήθηκαν από Εκείνον, αν και έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Τα πάντα, ωστόσο, εξακολουθούν να Του ανήκουν· βρίσκονται όλα στα χέρια Του.
II
Έρχεται σε έναν ακάθαρτο τόπο και εργάζεται εκεί για να αποκαλύψει την αγιοσύνη Του· αυτό το κάνει μόνο για χάρη του έργου Του, γεγονός που σημαίνει ότι Εκείνος υπομένει μεγάλη ταπείνωση μόνο για να επιτελέσει ένα τέτοιο έργο προκειμένου να σώσει τους ανθρώπους αυτού του ακάθαρτου τόπου. Αυτό γίνεται για χάρη της μαρτυρίας, για χάρη ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτό που δείχνει αυτό το έργο στους ανθρώπους είναι η δικαιοσύνη του Θεού, και μπορεί καλύτερα να αποδείξει ότι ο Θεός είναι υπέρτατος. Το μεγαλείο και η ακεραιότητά Του εκδηλώνονται με ακρίβεια από τη σωτηρία μιας ομάδας ανθρώπων χαμηλού επιπέδου, τους οποίους οι άλλοι περιφρονούν.
III
Το ότι γεννήθηκε σε έναν ακάθαρτο τόπο δεν αποδεικνύει ότι Εκείνος είναι χαμηλού επιπέδου· δίνει απλώς τη δυνατότητα σε όλα τα δημιουργήματα να δουν το μεγαλείο Του και την αληθινή αγάπη Του για την ανθρωπότητα. Όσo περισσότερο το κάνει, τόσο περισσότερο αποκαλύπτει την αγνή, την αψεγάδιαστη αγάπη Του για τον άνθρωπο. Ο Θεός είναι άγιος και δίκαιος, παρότι γεννήθηκε σε έναν ακάθαρτο τόπο, και παρότι ζει με αυτούς τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι βρομιά, όπως ακριβώς έζησε ο Ιησούς με τους αμαρτωλούς κατά την Εποχή της Χάριτος. Δεν γίνεται άραγε κάθε κομματάκι του έργου Του προς χάριν της επιβίωσης της ανθρωπότητας; Δεν γίνεται μήπως όλο ώστε να μπορέσει η ανθρωπότητα να κερδίσει μεγάλη σωτηρία;
Από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η σημασία της σωτηρίας των απογόνων του Μωάβ