281 Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ελέγξει τη μοίρα της
I
Το πού θα πάει ένας άνθρωπος, τι θα κάνει, ποιον ή τι θα συναντήσει, τι θα πει και τι θα του συμβεί κατά τη διάρκεια της κάθε μέρας άραγε είναι πράγματα που μπορούν να προβλέψουν οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι όχι μόνο δεν μπορούν να προβλέψουν όλα αυτά τα περιστατικά, αλλά, ακόμη περισσότερο, δεν μπορούν να ελέγξουν πώς θα εξελιχθούν αυτά τα πράγματα. Στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, τα απρόβλεπτα αυτά γεγονότα συμβαίνουν όλη την ώρα· είναι συχνά φαινόμενα. Η εμφάνιση αυτών των "ασήμαντων υποθέσεων της καθημερινότητας" και τα μέσα και τα μοτίβα της εξέλιξής τους αποτελούν για την ανθρωπότητα συνεχείς υπενθυμίσεις πως τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία και πως η διαδικασία εξέλιξης του κάθε γεγονότος, καθώς και ο αναπόφευκτος χαρακτήρας του, δεν είναι κάτι που μπορεί να μεταβάλει η ανθρώπινη θέληση.
II
Η εμφάνιση κάθε γεγονότος εκφράζει μια νουθεσία από τον Δημιουργό προς την ανθρωπότητα, ενώ στέλνει, επίσης, το μήνυμα πως τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να ελέγξουν τη μοίρα τους. Ταυτόχρονα, αποτελεί και διάψευση της φιλοδοξίας και της επιθυμίας της ανθρωπότητας, που μάταια ελπίζει να πάρει τη μοίρα της στα δικά της χέρια. Αυτή η διάψευση είναι σαν δυνατό χαστούκι που χτυπάει την ανθρωπότητα ξανά και ξανά στο πρόσωπο, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να αναλογιστούν ποιος ακριβώς κυριαρχεί στη μοίρα τους και την ελέγχει. Επιπλέον, καθώς οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους διαρκώς ματαιώνονται και συντρίβονται, οι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να συμμορφωθούν ασυνείδητα με τις διευθετήσεις της μοίρας και να αποδεχτούν την πραγματικότητα, το θέλημα του Ουρανού και την κυριαρχία του Δημιουργού.
III
Από την επαναλαμβανόμενη εμφάνιση των "ασήμαντων υποθέσεων της καθημερινότητας" έως τη μοίρα ολόκληρης της ζωής κάθε ανθρώπου, δεν υπάρχει τίποτα που να μην αποκαλύπτει την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Δημιουργού· δεν υπάρχει τίποτα που να μη στέλνει το μήνυμα πως "η εξουσία του Δημιουργού είναι ανυπέρβλητη", που δεν μεταφέρει την αμετάβλητη αλήθεια πως "η εξουσία του Δημιουργού είναι υπέρτατη".
Από το "Ο Λόγος", τόμ. 2: "Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό", Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄