Ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού, ότι θα μπορούν να είναι σε σύμπνοια σχετικά με το να ικανοποιήσουν τον Θεό για χάρη κοινών ιδανικών και να μπορούν να συμπορευτούν στον δρόμο προς τη βασιλεία. Ποιος ο λόγος να καταλήξουμε σε περιττές αντιλήψεις; Ποιανού η ύπαρξη μέχρι σήμερα δεν ήταν για χάρη του Θεού; Και αφού είναι έτσι, ποιος ο λόγος να υπάρχει θλίψη, πόνος και αναστεναγμοί; Αυτά δεν ωφελούν κανέναν. Όλη η ζωή των ανθρώπων είναι στα χέρια του Θεού και αν δεν υπήρχε η απόφασή τους ενώπιον του Θεού, ποιος θα ήταν πρόθυμος να ζήσει μάταια σε αυτόν τον κενό κόσμο του ανθρώπου; Γιατί να μπει κανείς στον κόπο; Μπαινοβγαίνοντας βιαστικά στον κόσμο, αν δεν κάνουν τίποτα για τον Θεό, δεν θα ήταν άχρηστη όλη τους η ζωή; Ακόμα κι αν ο Θεός δεν θεωρεί τις πράξεις σου αξιοσημείωτες, δεν θα χαμογελάσεις από ευχαρίστηση τη στιγμή του θανάτου σου; Θα πρέπει να επιδιώξεις τη θετική πρόοδο, όχι την αρνητική οπισθοδρόμηση —δεν είναι άραγε αυτή η καλύτερη πράξη;

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 39