Ⅰ

Οι σάλπιγγες ηχούν οι εφτά,

ξυπνώντας τους κοιμισμένους.

Γρήγορα σήκω! Δεν είν’ αργά!

Κοίτα τη ζωή σου και την ώρα.

Τι ψάχνεις να βρεις; Τι έμεινε να σκεφτείς;

Μήπως δεν είδες τη διαφορά του να κερδίζεις

τη ζωή του Θεού κι αυτών όπου κολλάς;

Σταμάτα να χαζολογάς. Να η ευκαιρία!

Τόσο καλή στιγμή δεν θα ‘ρθει ξανά!

Δες τα κόλπα του Σατανά,

θριάμβευσε επ’ αυτού!

Ακολούθα τον Θεό, να ’σαι δυνατός,

προχώρα μέχρι τέλους.

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Ⅱ

Σαν ηχήσουν της κρίσης οι σάλπιγγες,

θα προσκυνήσουν έθνη,

επαναστάτες, μα και λαοί.

Η όψη του Θεού θα φανεί σ’ όλα τα έθνη.

Πεπεισμένοι, όλοι το όνομά Του

θ’ αναφωνήσουν.

Οι υιοί του Θεού θα δοξάζονται μαζί Του,

θα βασιλεύουν,

κρίνοντας τα έθνη, τους κακούς τιμωρώντας,

σώζοντας και ελεώντας τον λαό του Θεού,

σταθερότητα φέρνοντας στη βασιλεία.

Απ’ τις σάλπιγγες τις εφτά,

πολλοί, πολλοί θα σωθούν,

στον Θεό επιστρέφοντας για αίνο και λατρεία,

επιστρέφοντας για αίνο και λατρεία!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Ⅲ

Σαν ηχήσουνε ξανά, οι σάλπιγγες οι εφτά,

θα ’ναι ο θρίαμβος επί του Σατανά,

το τέλος μιας εποχής,

ο χαιρετισμός της έναρξης

της ζωής της βασιλείας στη γη!

Απ’ τον θρόνο αντηχεί, ταράζει γη κι ουρανό.

Είν’ η νίκη του σχεδίου διαχείρισης του Θεού,

του Σατανά η κρίση, καταδικάζοντας

σε θάνατο τον κόσμο τον παλιό.

Σημαίνει πως της χάριτος η πύλη κλείνει,

κι η ζωή της βασιλείας

θ’ αρχίσει τέλεια στη γη.

Ο Θεός σώζει όσους Τον αγαπούν.

Μόλις επιστρέψουν, όσοι ειν’ στη γη

θα πάθουν λιμό.

οι εφτά πληγές και φιάλες του Θεού

θα εφαρμοστούν.

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Θα παραμείνει, θα παραμείνει, θα παραμείνει!

Γη κι ουρανός, κάποτε θα χαθούν,

μα ο λόγος του Θεού, θα παραμείνει!

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 36