1 Υπάρχει ένα τεράστιο μυστικό στην καρδιά σου, το οποίο ουδέποτε γνώριζες, διότι ζεις σε έναν κόσμο δίχως φως. Η καρδιά και το πνεύμα σου έχουν διαρπαχθεί από τον πονηρό. Τα μάτια σου έχουν καλυφθεί από το σκοτάδι, κι εσύ δεν μπορείς να δεις μήτε τον ήλιο στον ουρανό μήτε εκείνο το λαμπρό αστέρι της νυκτός. Τα αυτιά σου έχουν βουλώσει από λόγια απατηλά, κι εσύ δεν ακούς μήτε τη βροντώδη φωνή του Ιεχωβά μήτε τον ήχο των υδάτων που ρέουν από τον θρόνο.

2 Έχεις χάσει όλα όσα δικαιωματικά σου ανήκουν, όλα όσα σου έδωσε ο Παντοδύναμος. Έχεις εισέλθει σε μια απέραντη θάλασσα βασάνων, δίχως δυνατότητα διάσωσης, δίχως ελπίδα επιβίωσης, και το μόνο που κάνεις είναι να παλεύεις και να τρέχεις δεξιά κι αριστερά… Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, ήσουν καταδικασμένος να πλήττεσαι από τον πονηρό, μακριά από τις ευλογίες του Παντοδύναμου, μακριά από τις παροχές του Παντοδύναμου, βαδίζοντας σε έναν δρόμο δίχως επιστροφή. Ένα εκατομμύριο εκκλήσεις μόλις και μετά βίας μπορούν να διεγείρουν την καρδιά και το πνεύμα σου. Κοιμάσαι βαθιά στην αγκαλιά του πονηρού, ο οποίος σε έχει παρασύρει σε ένα απέραντο βασίλειο, δίχως κατεύθυνση ή οδικές πινακίδες.

3 Από εκεί και πέρα, έχασες την αρχική αθωότητα και αγνότητά σου, και άρχισες να αποφεύγεις τη φροντίδα του Παντοδύναμου. Μέσα στην καρδιά σου, ο πονηρός σε κατευθύνει σε κάθε ζήτημα κι έχει γίνει η ζωή σου. Δεν τον φοβάσαι, δεν τον αποφεύγεις ούτε τον αμφισβητείς πια· αντιθέτως, στην καρδιά σου τού συμπεριφέρεσαι σαν να ήταν Θεός. Άρχισες να τον τιμάς, να τον λατρεύεις, και οι δυο σας έχετε γίνει αχώριστοι σαν το σώμα με τη σκιά, αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον στη ζωή και στον θάνατο. Δεν έχεις ιδέα από πού προήλθες, γιατί γεννήθηκες ή γιατί θα πεθάνεις.

4 Βλέπεις τον Παντοδύναμο σαν ξένο· δεν γνωρίζεις την προέλευσή Του, πόσο μάλλον όλα όσα έχει κάνει Εκείνος για σένα. Όλα όσα προέρχονται από Εκείνον έχουν γίνει μισητά σ’ εσένα· μήτε τα εκτιμάς μήτε γνωρίζεις την αξία τους. Από τη μέρα που έλαβες τις παροχές του Παντοδύναμου, βαδίζεις δίπλα στον πονηρό. Έχεις υπομείνει χιλιάδες χρόνια καταιγίδων και θυελλών με τον πονηρό, και συμπαρατάσσεσαι μ’ εκείνον ενάντια στον Θεό που ήταν η πηγή της ζωής σου. Δεν γνωρίζεις τίποτα για μετάνοια, πόσο μάλλον ότι έχεις φτάσει στα πρόθυρα του χαμού.

5 Έχεις ξεχάσει ότι ο πονηρός σε έχει πλανέψει και σε έχει πλήξει· έχεις ξεχάσει την προέλευσή σου. Έτσι, μέχρι και σήμερα, ο πονηρός σε πλήττει σε κάθε βήμα της διαδρομής. Η καρδιά και το πνεύμα σου είναι μουδιασμένα και παρηκμασμένα. Έχεις σταματήσει να διαμαρτύρεσαι για τις στενοχώριες του κόσμου του ανθρώπου· δεν πιστεύεις πια ότι ο κόσμος είναι άδικος. Νοιάζεσαι δε, ακόμα λιγότερο για το αν υπάρχει ο Παντοδύναμος. Αυτό συμβαίνει επειδή προ πολλού έκρινες ότι ο πονηρός είναι ο πραγματικός πατέρας σου και δεν μπορείς να βρίσκεσαι μακριά του. Αυτό είναι το μυστικό μέσα στην καρδιά σου.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο στεναγμός του Παντοδύναμου