1 Επί χιλιάδες χρόνια, οι Κινέζοι ζούνε σαν σκλάβοι, κι αυτό έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τις σκέψεις, τις ιδέες, τη ζωή, τη γλώσσα, τη συμπεριφορά και τις ενέργειές τους που έχουν στερηθεί κάθε ίχνος ελευθερίας. Τα πολλές χιλιάδες χρόνια ιστορίας έχουν πάρει σφριγηλούς ανθρώπους με πνεύμα, και τους έχουν φθείρει σε σημείο που να μοιάζουν με πτώματα κενά πνεύματος. Πολλοί είναι εκείνοι που ζούνε υπό το χασαπομάχαιρο του Σατανά, πολλοί είναι εκείνοι που ζούνε σε σπίτια που μοιάζουν με φωλιές άγριων ζώων, πολλοί είναι εκείνοι που τρώνε την ίδια τροφή με τα βόδια ή τα άλογα και πολλοί είναι εκείνοι που κείτονται, αναίσθητοι και σε σύγχυση, στον «κάτω κόσμο». Από άποψη εξωτερικής εμφάνισης, οι άνθρωποι δεν διαφέρουν από τον πρωτόγονο άνθρωπο, το μέρος της ανάπαυσής τους είναι σαν την κόλαση, και για συντρόφους έχουν γύρω τους κάθε είδους σιχαμερούς δαίμονες και μοχθηρά πνεύματα.

2 Εξωτερικά, τα ανθρώπινα όντα δείχνουν να είναι ανώτερα «ζώα». Στην πραγματικότητα, ζουν και διαμένουν με σιχαμερούς δαίμονες. Χωρίς κανέναν να τους φροντίζει, οι άνθρωποι ζουν μέσα στην ενέδρα του Σατανά, πιασμένοι στα δίχτυα του, χωρίς κανέναν τρόπο διαφυγής. Αντί να λένε ότι μαζεύονται με τους αγαπημένους τους σε αναπαυτικά σπίτια, ότι ζούνε ευτυχισμένες και γεμάτες ζωές, θα πρέπει να λένε ότι τα ανθρώπινα όντα ζούνε στον Άδη, έχουν να κάνουν με δαίμονες και σχετίζονται με διαβόλους. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι είναι ακόμα δέσμιοι του Σατανά, ζούνε εκεί όπου μαζεύονται σιχαμεροί δαίμονες και χειραγωγούνται από αυτούς τους σιχαμερούς δαίμονες. Ο άνθρωπος ζει σ’ αυτόν τον κάτω κόσμο επί πολλές δεκαετίες, ακόμα κι επί πολλούς αιώνες, ή ακόμα κι επί πολλές χιλιετίες. Ο Θεός επιθυμεί να αλλάξει τους ανθρώπους, να τους σώσει, να τους διασώσει από τον τάφο του θανάτου, ώστε να γλιτώσουν από τη ζωή που ζούνε στον Άδη και στην κόλαση.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (5)